Mijn laatste nieuwsbrief… Lieve familie, vrienden en sponsors! Mijn laatste nieuwsbrief schrijf ik vanuit het prachtige en kleurrijke Sri Lanka! Hier vierde ik Kerst en Oud en Nieuw met de bemanning van het schip. Ik vond het bijzonder om het in een warm land te vieren en terug te denken aan het afgelopen jaar. Een jaar vol verrassingen, met veel nieuwe landen, verschilende culturen en heel veel zegeningen. Ik kan alleen maar dankbaar zijn voor het afgelopen jaar. Het nieuwe jaar is nu begonnen en ik zie dit als een nieuwe start in Nederland. Terug gaan naar huis is weer een nieuwe uitdaging, een nieuw avontuur met God! Ik wil graag even een bedankje doen aan iedereen! Allereerst bedankt voor alle lieve kaartjes die een lach op mijn gezicht toverde wanneer ik het even niet meer zag zitten. Bedankt voor al uw trouwe gebeden, die hebben meer impact gemaakt dan je ooit kunt beseffen. En natuurlijk bedankt voor uw trouwe support elke maand. Het is echt wonderbaarlijk hoe God in alles heeft voorzien de afgelopen twee jaar. Bedankt dat u een deel uitmaakt van deze bijzondere reis met een missie. Het is ongelofelijk hoe snel de tijd is gegaan want in 4 weken zit ik al in het vliegtuig naar huis. Een paar weken geleden had ik een Re-entry training die mij voorbereid op het leven thuis. Ik kijk er naar uit om jullie allemaal weer te zien! Maar het zal natuurlijk wel lastig zijn om het schip, wat nu mijn thuis is, te moeten verlaten. Ik heb al vele keren afscheid moeten nemen van vrienden maar nu ben ik de gene die naar huis gaat…
Eerste keer in de Arabische wereld De afgelopen maanden waren heel bijzonder. Zoals je misschien wel weet, waren we met het schip in de Arabische landen. We begonnen in Oman. Je zult je waarschijnlijk afvragen waar dat precies ligt. Voordat ik daar aankwam had ik nog nooit van dit land gehoord. Maar wat is dit een mooi land! Kun je het vinden op de kaart?
Het was een speciaal moment toen we de haven van Oman invaarde. Het was een indrukwekkend uitzicht met hoge rotsen , kastelen en forten. Het klimaat voelde ineens anders, de zon voelde nog warmer aan dan normaal. We hadden bijna een week training gehad om ons voor te bereiden voor de Arabische wereld, Dus toen we uiteindelijk aankwamen was iedereen heel blij. We hadden een lange maar veilige vaart achter de rug zonder achtervolgingen van piraten. Voordat we de boekenwinkel konden openen, moesten we wel wat aanpassingen doen. Sommige boeken moesten we weghalen en we moesten wat bordjes plaatsen bij de Christelijke boeken en Bijbels. Alles was ineens anders. We kregen een ander uniform tijdens het werk, een tuniek met lange mouwen en een wijde broek. De mensen die op het schip kwamen zagen er ook anders uit. De mannen en jongens droegen een lange witte ‘jurk’ en droegen een hoedje op hun hoofd. De vrouwen hadden vaak een lange zwarte jurk aan en hun hoofd en gezicht was ook bedekt. Wanneer we naar buiten gingen, ervaarden we een andere cultuur met ander eten. De gebouwen zagen er ook anders uit. We zagen veel moskees en de meeste huizen waren wit. De mensen waren erg gastvrij en behulpzaam. Als we de straat opgingen nodigden we de mensen uit om het schip te bezoeken. Veel verschillende mensen kwamen. Mensen met verschillende achtergronden en uit verschillende landen.
Twee Omani jongetjes in de boekwinkel
Oman In elke haven die we bezoeken, hebben we lokale vrijwilligers die ons helpen in de boekwinkel. Zij spreken de taal en zonder hen is het bijna onmogelijk om te communiceren met de mensen in de verschillende landen. Het is altijd een zegen om met deze vrijwilligers te werken en te praten. Normaal gesproken zijn ze ook Christenen maar in Oman was het een beetje anders.. De vrijwilligers daar waren voornamelijk moslim, maar ze waren vrij open. Zo konden we God’s liefde met hen delen en nieuwe vriendschappen maken. Deze haven was echt een hoogtepunt in de Arabische wereld. We konden echt een bemoediging zijn voor de lokale mensen die op zoek zijn naar hoop. Op een dag kwam een vrouw naar de boekwinkel, ze had een lange afstand gelopen in de brandende zon. Ze had een zwart gewaad aan en haar hoofd was bedekt. Toen ik bij de kassa aan het werk was, zag ik de vrouw opnieuw. Ze had een Bijbel in haar hand. Mijn hart was gevuld met vreugde en ik snapte nu waarom ze zo ver had gelopen. We konden met het schip een stralend licht zijn. In de avond schijnen de lampjes van het schip en zijn we letterlijk een licht in het donker.
Lokale Vrijwilligers in Oman
Qatar In Qatar waren ook lokale vrijwilligers. Een van hen was Jeenu uit India. Omdat ze in het begin nog niemand kent op het schip kon ik haar ‘buddy’ zijn. Ik ging samen met haar eten en had de mogelijkheid om haar wat beter te leren kennen. Ze is een bijzondere jonge vrouw. Ze was al een tijdje op zoek naar werk en toen ze hoorde dat het schip naar Qatar toe zou gaan, liet ze weten dat ze als een vrijwilliger wilde werken op het schip. Op deze manier wilde ze God dienen. Precies op dat moment boodt iemand haar een goede baan aan. Ze besloot het niet aan te nemen omdat ze al ‘Ja’ had gezegd tegen het schip en ze anders meteen moest beginnen met de baan. Ze werkte voor een paar weken als vrijwilliger in de café op het schip. Op een dag zag de man die haar een baan had aangeboden, werken in de café. Hij bleek ook een christen te zijn en begreep toen waarom zij de baan niet had aangenomen. Nadat het schip Qatar verliet, kreeg Jeenu alsnog de baan. Wanneer we God op de eerste plaats zetten zal Hij voor al het andere zorgen.
Jeenu en ik in de internationale café
Bahrain In Bahrain ging ik met een team van het schip naar een internationale kerk. We moesten een programma doen maar we hadden eigenlijk niet zoveel tijd om ons voor te bereiden. Ik zou gaan zingen met nog twee mensen maar we hadden helemaal niet kunnen oefenen. Ik wist niet hoe het zou aflopen dus ik besloot er voor te bidden. Toen we aankwamen in de kerk bleek dat we nog een uur hadden om ons voor te bereidden. We konden alle liedjes oefenen en de microfoon testten. Op de een of andere manier was ik die dag heel erg moe dus ik had niet hele hoge verwachtingen. Maar wonderbaarlijk ging het zingen goed en had ik een paar goede gesprekken met de mensen van de kerk na de dienst. Ik voelde mij ineens niet meer zo moe en kon echt een bemoediging zijn doordat God door mij heen sprak. Een van de mensen was een jonge man uit de Filipijnen. Hij was erg geinspireerd en wil God nu ook dienen op het schip. Het was bijzonder hoe God mij kon gebruiken zelfs al was ik niet goed voorbereid.
Abu Dhabi (Verenigde Arabische Emiraten) Dit is een stad met hoge gebouwen waar mensen wonen van verschillende achtergronden uit veel verschillende landen. Een keer toen ik aan het werk was in de boekwinkel zag ik een vrouw. Ze had een lach op haar gezicht terwijl ze de boeken bewonderde. Ze zag er anders
uit dan de andere mensen en ik was benieuwd waar ze vandaan kwam. Na een tijdje vroeg ik het haar en ze vertelde dat ze uit Syrie komt. Er zijn niet vaak mensen uit Syrie in de boekwinkel dus ik vond het bijzonder om haar te ontmoeten. Ze was samen met haar man gekomen. Ik vertelde dat ik een Syrische vriendin heb in Nederland en dat ik als klein meisje bij haar thuis at. Toen nodigde ze mij uit om bij haar thuis te eten met haar familie. Samen met een vriendin van het schip bezocht ik haar huis. Ze had verschillende Arabische gerechten voor ons klaar gemaakt. Ze was zo blij dat we bij haar kwamen eten. Ik kon God’s liefde met haar delen en een vriendin voor haar zijn. Ras Al Khaima (Verenigde Arabische Emiraten) In deze haven kwamen veel lokale mensen. Het uitzicht was totaal anders dan de andere plaatsen die we hadden bezocht. Niet hoge gebouwen maar kleine witte huisjes en een rotsig landschap. De mensen waren heel open en wilde graag met ons praten. Op de laatste dag kwamen een paar moslim vrouwen ons uitzwaaien. Ik kon nog even met ze kletsen. Ookal konden we hen niet over God vertellen, we konden een getuigenis zijn door de manier waarop we leven.
Laatste dag in Ras Al Khaima met de Arabische mensen
Maladiven Dit is een klein maar beroemd eiland. De meeste mensen kennen het als een vakantie eiland. Maar dat is niet de reden waarom wij kwamen. Wij kwamen om hoop te brengen. Ze noemen zichzelf namelijk een 100% moslim land. Maar de mensen zijn niet gelukkig. Het was een wonder dat we toestemming kregen om dit land te bezoeken. Het was een verrassing dat we de boekwinkel konden openen voor bezoekers. We moesten alle Bijbels en Christelijke boeken wel weghalen. Maar het was echt gaaf om zoveel mensen welkom te heten op het schip. We waren alleen voor drie dagen open maar in die korte tijd hadden we meer dan 20.000 bezoekers. Ik kon echt zien dat de mensen zo blij waren en ik ben er zeker van dat ze deze tijd niet zullen vergeten.
Mode show ter voorbereiding voor de Arabische wereld
Aankomst in Oman
Heel veel gemixte boeken!
Officiele opening in de boekwinkel
Bidden: Je kunt bidden voor een goede afsluiting van mijn tijd op het schip. Dat ik de tijd in deze laatste maand nog goed kan gebruiken en kan genieten van alle laatste momenten. Je kunt ook bidden voor de mensen die ik hierboven genoemd heb. Voor Jeenu, mijn buddy, dat ze God kan dienen met haar werk en alles dat ze doet. Dat ze God’s leiding kan ervaren in alles dat ze doet. Bid ook voor deze Syrische mevrouw, die ver weg woont van haar familie. Ze kan hen niet bezoeken vanwege de gevaarlijke situatie in Syrie. Bid dat ze nieuwe vriendinnen kan maken die haar kunnen bemoedigen.
Danken: Dank voor alle mensen die op het schip kwamen in de Arabische landen en voor de vele Bijbels die we konden verkopen. Dank dat we de Maladiven konden bezoeken en een licht konden zijn op deze donkere plek. Ik dank God voor jullie allemaal! Het is een zegen en een bemoediging dat u deel wilde uitmaken van deze twee jaar op Logos Hope. Ookal ga ik bijna naar huis, ik geloof dat dit avontuur nog niet is afgelopen. Het is eigenlijk nog maar net begonnen. Ik dien God niet voor maar 2 jaar maar mijn hele leven. Ik hoop dat je bemoedigt bent door deze nieuwsbrief. Ik heb nog zoveel meer verhalen maar het is teveel om op te schrijven. Als je het leuk vindt om meer te horen dan deel ik het graag! Ik wens jullie allemaal veel vreugde, vrede en zegen toe voor dit nieuwe jaar! Lieve Groetjes vanuit Sri Lanka, {Lois}
