Mijn Autostadt beleving De Abhol Erlebnis dat stond op de website van Volkswagen. Ik vroeg me af wat dat inhield. Ik kwam hierachter nadat ik mijn auto besteld had. Zo’n 11 weken geleden. Ik keek nog een beetje verder op de site en mijn grens van nieuwsgierigheid was snel bereikt. Gelijk heb ik de telefoon in de hand genomen en de dealer in Etten-Leur gebeld. Of dat hij dat kon regelen voor mij. Niet veel later werd ik teruggebeld met de prijs. Voor mij persoonlijk was het positieve dat als ik de reis zou boeken dat ik mijn auto 2 dagen eerder zou hebben. Nu lijken 2 dagen op elf weken niets natuurlijk, maar die elf weken was iets waar ik zelf voor gekozen had toen ik de DSG uitvoering besteld had. Want daar zat 6 weken langere levertijd op. Maar dit terzijde. Ik zou nog terug gebeld worden door het reisbureau dat de reizen regelde. Dit gebeurde zo’n 4 weken voor ik mijn auto op mocht halen toen de afleverdatum bekend was bij Volkswagen. Je begrijpt dat ik er helemaal naartoe aan het leven was. Maar na wat surfen over het web kwam ik eigenlijk weinig echte goede informatie tegen. Op de site van volkswagen staat maar summier wat het allemaal inhoudt vind ik persoonlijk. De autostadt site geeft wel wat meer info, maar zo weinig dat ik dit ook niet echt top vond toen kwam ik nog een site tegen waar wat miniaturen op stonden van de autostadt dus ik kreeg wel een beter idee hoe het eruit zou gaan zien, maar het was het nog niet helemaal. Maar ondertussen gingen de weken voorbij en moest ik me inhouden op tdiclub.nl niet bij elke post te refereren aan mijn naderende bezoek aan Wolfsburg. 7 juni ging ik naar de VW in Etten-Leur want de papieren van het reisbureau waren binnen. Ik kon daarop zien hoe de 2 dagen in geplanned waren en wat me te verwachten viel. Ik had voor 2 personen gereserveerd aangezien dat niet echt duurder was. En ervoor gekozen één van mijn beste vrienden mee te nemen. Ook een echte autoliefhebber. Wel moest ik de andere dag nog even terugkomen voor de kenteken platen want die moest ik zelf meenemen naar Wolfsburg. Inclusief papieren van de auto. Ook moest ik nog een importpapier meenemen voor VW Duitsland. Zondagmorgen op 11 Juni was het zover. Ik moest om 10:21 in Breda de trein naar Deventer hebben of om 10:15 de trein naar Rotterdam en van daaruit naar Deventer. De trein van 10:21 hield wel in dat we 3x over zouden moesten stappen, maar op het station aangekomen zag me maat dat er busvervoer zou zijn ergens op het traject dus wij kozen voor de Rotterdam variant. Eenmaal in de trein zit ik op mijn gemakje de papieren door te lezen en kom ik erachter dat het reisbureau een foutje gemaakt heeft want er was “ NO WAY” dat we op tijd in Deventer zouden aankomen volgens de NS reisplanner. Want ergens waren we 20 min kwijt. We zouden om 12:47 aankomen in Deventer of we nu de 10:15 of de 10:21 trein genomen hadden En de IC naar Berlijn ging om 12:27 al weg. Je begrijpt dat ik er flink de balen in had. Terwijl ik beetje aan het mokken was en me maat gebeld werd door zijn zoon dat die ook mee wilde vergaten wij uit te stappen op centraal station. Toen ik erachter kwam zaten we al bij Delft en zijn we snel uitgestapt. En moesten we rennen voor de trein terug die ook al klaar stond, maar ja we moesten nog snel de trappen af en tunnel door en weer naar boven. Net te laat dus. Er zat niets op dan te wachten op de volgende trein. Enfin na 5 min was ie er ik heb de tijd nuttig besteed door ns reisinformatie te bellen om te vragen wanneer de volgende IC naar Berlijn (Wolfsburg) zou gaan. Sorry meneer die trein gaat maar om de 4 uur… Bah de moed zakte in mijn schoenen het enige wat mij een beetje de drijfveer voedde was het feit dat ik wist dat mijn auto daar aan het wachten was op mij. Dus we pakte de trein weer naar
Rotterdam Centraal de tijd maakte ook niet meer uit nu. Volgende halte Rotterdam Centraal riep de omroeper toen we in de trein zaten dus ik spring vol goede moed de trein uit toen ie stil stond en me maat ook. Tegen de tijd dat bij mij doordrong dat we niet op Centraal, maar op Station Schiedam stonden was de trein al lang en breed vertrokken en maakten wij onszelf uit voor de grootste trein noobs aller tijden. Nu is het grappige dat mijn opa ooit nog eens de trein heeft genomen van Rotterdam naar Roosendaal met de bedoeling uit te stappen in zevenbergen, de goede man heeft 5x zevenbergen voorbij zien flitsen aangezien hij in de sneltrein zat ipv stoptrein. Toen heeft ie gebeld dat ze hem maar gewoon op moesten halen. Deze gedachte maakte mij weer vrolijk en vol goede moed naar Rotterdam Centraal dus. Eenmaal in Rottderam aangekomen hebben we even gewacht en vervolgens netjes de goede trein genomen naar Deventer. In Deventer was het kermis en aangezien het goed weer was en we de eerste helft konden zien voordat we weg moesten zochten we na een rondje kermis een café op. Eerst hebben we de helft van de F1 race afgekeken Alonzo weer eens gewonnen en Schumacher weer tweede door mooie strategie bij bandenwissel. En Raïkonen derde eens een keer geen pech op die wissel na dan ha ha . Toen begon de wedstrijd en kregen we een rondje toen er gescoord werd en ook bitterballen. Dat was wel top. In de rust begonnen wij onze reis weer en zochten we het station weer op. Dit keer de goede trein gelijk en ook waren we op tijd. Ik vroeg aan de conducteur of we met ons kaartje ook op deze trein mochten aangezien de plaatsen gereserveerd moesten zijn. Als je een plekje kan vinden heb je geluk riep ie naar ons. Dus wij snel de trein in. En een mirakel door het glas van de deur zagen we wat open plekjes. Dus ik doe de deur open lekker koel airco heerlijk gewoon. Echter het was eerste klas dus we liepen verder naar de 2e klas helemaal leeg… er zaten2 mensen 1 sliep en de ander zat zwaar te zweten en kon me alleen in gebrekkig Nederlands vertellen dat ie uit Oezbekistan kwam. Ik glimlachte en vloekte in mezelf dat het zo warm was. Na 5 min ging mijn maat op onderzoek uit en kwam terug met de melding dat in de kantine wagen koeler was. Dus de tassen gepakt en wat drinken besteld en daar gaan zitten. Even een gesprek aangegaan met een Canadees die kaartjes had gekocht voor de 3 wedstrijden van Brazilië. Na een tijdje had ik zoiets van ik ga gewoon vragen of we eerste klas mogen zitten en zodra ik de conducteur zag vroeg ik het, maar helaas van hem mocht het wel, maar we moesten het maar aan zijn Duitse collega’s vragen als we over de grens waren. Zo gezegd zo gedaan na eerst de paspoortcontrole van de Duitse douane goed doorlopen te zijn vroeg ik het even aan de Duitse DB conducteur . Hij zei als je een plekje vind ga je maar lekker zitten want de airco van de 2e klas wagen was schijnbaar kapot. Wij gelijk onze tassen gepakt en samen met de Canadees een mooi hokje gezocht. Heerlijk was het om zes uur moest de Canadees weg en hebben we lekker genoten van het uitzicht.
Rond acht uur kwam er aan ons treinavontuur eindelijk een eind.
Station Wolfsburg
F
In de Autostadt aangekomen moesten we ons melden om de nummerplaten in te leveren, maar die balie bleek al dicht te zijn. We hebben ons toen maar gemeld bij het Ritz Carlton Hotel.
De kamer zag er schitterend uit.
Nadat we gesetteld waren in onze kamer zijn we nog even naar buiten gegaan.
De fabriek op de achtergrond
De 2 auto torens waar 400 auto’s per toren in kunnen staan!!
De volgende morgen zijn we eerst even lekker gaan ontbijten en daarna gelijk de kenteken platen inleveren bij de service balie. Uiteraard was het er al druk en aangezien we op tijd
moesten zijn voor de fabriekrondleiding kneep ik hem wel of we het op tijd zouden halen, maar gelukkig ging dat net. Ik had zelfs nog tijd om het volgende fotootje te maken.
We hebben gerend naar de Terminal Werktour zoals het busstationnetje heet. Er stonden speciale busjes klaar voor de rondleiding. Helaas mochten we de telefoon niet aan hebben staan en foto’s waren uit den boze. Ik durfde het risico ook niet te nemen dat ze me snapte, maar ik kan je wel vertellen dat het de grootste aanrader is van de hele uitstap.
Je krijgt onderweg naar de fabriek een beetje uitleg met wat filmpjes en ze vertellen hoeveel mensen er werken etc.
Eenmaal in de fabriek stond mijn mond gewoon open van de logistiek die er achter zit allemaal. Elke auto begint met 1 onderdeel van de auto en een plaatje met het serienummer van de auto. Alle auto’s die in de fabriek gemaakt worden zijn al besteld door klanten en worden allemaal op maat gemaakt. Dus als je kijkt in ze rijen zie je dan weer een golf plus en even later weer een gewone golf of een touran. Ook types dor elkaar zoals dan weer een gewone comfort of even later weer een R32. Waanzinnig is hoe ze bijvoorbeeld het onderstel op de carrosserie zetten. Eerst zag ik niet wat ze nu deden dus ik heb bij de volgende auto nog eens goed gekeken maar ze zetten de motor en aandrijving en remwerk uitlaat tanken alle aansluitingen in 1 keer tegen de carrosserie aan en die wordt er tegenaan gezet door de robotarmen. Even later op de lijn zagen we dat ze eventjes in een paar seconden het complete desktop inclusief de radio die de klant besteld had er in 1 keer ingezet werd en even vastgeschroefd werd. Deuren die in het begin van de carrosserie gespoten zijn worden er na een tijdje weer afgehaald en daarna op een later stadium weer terug gezet. De bumper met grill en lampen en radiator worden er ook in een keer opgezet allemaal prefab natuurlijk, maar de logistiek hierachter is werkelijk waar immens. Er werken geloof ik 40.000 mensen in 3 ploegen de fabriek is een hele stad op zich gewone stadsbussen mogen er doorheen rijden anders moeten ze te ver om rijden. Ik was echt zwaar onder de indruk over hoe alles te werk ging in de fabriek.
Na de fabrieksrondleiding hadden we de autostadt rondleiding in geplanned staan. Maar dat was meer uitleg over hoe de gebouwen gemaakt waren en waarom etc. Wij echter wilden auto’s zien en hebben die tour na een half uurtje geskipped. En hebben toen ons eigen plan getrokken. We zijn toen eerst naar het museum gelopen. Hier stonden de eerste golfjes schitterend om te zien
De oer GTI
Dit is de 60 miljoenste Volkswagen.
Hier legt de bewaker met liefde aan een andere autoliefhebber uit dat bijvoorbeeld de deur van deze audi quattro maar 1 kilo weegt en gewoon van plastic is.
Ook kwamen we deze nagelnieuwe bus tegen van bouwjaar 2005.
Ook zijn we nog even de alle pavilioenen langsgelopen. Tenminste de meeste je hebt er Bentley, Audi, Skoda, Lamborghini, Volkswagen, en Seat Daarna was het eindelijk tijd om de passat op te gaan halen in het Kundencenter. We moesten naar de 1e verdieping toe er stonden hier wat auto’s uitgestald
Ik was echter tegen die tijd zo ge-obsecceerd over mijn eigen auto dat al dat schoons mij niet echt kon bekoren. En na mezelf gemeld te hebben bij de balie moest ik nog even wachten tot het zover was. En daar stond hij
Het eerste detail wat ik zag was de echte AUTOSTADT kentekenhouders die ze gemonteerd hadden. Na een grondige uitleg van de weggever (verkoper kan je hem niet noemen he) mochten we eindelijk de auto meenemen. En aangezien we bij het hotel onze koffers afgegeven hadden waren deze al in onze auto gelegd. Uitstekende service was wat we gekregen hebben daar. Al met al op de trein perikelen na was het zeer geslaagd. Alleen jammer dat ik niet elk jaar een nieuwe auto kan gaan kopen. Wel zou ik iedereen de Autostadt Erlebnis aanraden.
