mei 2013 Ons alarmopvolgingsteam stelt zich aan u voor Nog dichter bij onze klanten staan

Informatiemagazine van Stichting ATA, personenalarmering

mei 2013

Ons alarmopvolgingsteam stelt zich aan u voor

“Nog dichter bij onze klanten staan”

Op de koffie bij dhr. J. Groen (86 jaar)

“De knop gaf me een veilig gevoel”

Beste lezers, Dit voorwoord schrijf ik met gepaste trots: ATA beheert, regelt en verzorgt nu de eigen ATA Alarmopvolging! Met ingang van april kunnen medewerkers van ATA Alarmopvolging u helpen na een alarmmelding, als uw eigen

mantelzorgers niet beschikbaar of bereikbaar zijn. In dit nummer van ATAdichtbij kunt u lezen wat deze dienstverlening inhoudt en wat deze voor u kan betekenen. Voor mij als bestuurder van ATA betekent het dat ik de zekerheid heb dat alle klanten in Amsterdam en Diemen altijd geholpen kunnen worden, 24 uur per dag, 7 dagen per week. Daarmee is de hele keten van personenalarmering rond: aanvraag, installatie, aannemen van meldingen, alarmopvolging: alles kan nu door ATA medewerkers uitgevoerd worden. En omdat ik weet dat onze medewerkers niet alleen goed voor hun taken opgeleid zijn, maar tevens

bijzonder betrokken zijn bij hun werk en dus bij onze klanten, weet ik ook dat bij hen de zorg voor die klanten in uitstekende handen is. Als u het stuk van Samantha in deze ATAdichtbij leest zult u begrijpen dat ik blij ben met zulke gemotiveerde medewerkers te mogen werken, ook voor de ATA Alarmopvolging. Samantha vertelt niet alleen iets over zichzelf: zij maakt duidelijk hoe ze haar werk doet, bijvoorbeeld met het ophalen van de huissleutels, waar goed gecheckt wordt dat de sleutel meegegeven wordt aan de juiste persoon. Ook dat geeft een veilig gevoel.

Ons Alarmopvolgingsteam

Frits Boelens, directeur - bestuurder Stichting ATA

Actueel bij ATA

Van links naar rechts ziet u op de foto Ilonka, Do, Bert, Roland, Etienne, Petra (coördinator), Dawoud, Vallery en Ruth. Op de foto missen we Samantha, Furgil en Asma.

Sinds 2 april van dit jaar verzorgt Stichting ATA zelf de professionele alarmopvolging in Amsterdam. Een team enthousiaste professionele ATA medewerkers komt naar u toe als u alarmeert. Dit kleine team werkt intensief samen met de operators van het Zorg Contact Centrum.

Aanmelden Weet u dat u de personenalarmering ook via de website kunt aanvragen? Het formulier kunt u dan ingevuld naar ons retour sturen of e-mailen. Het adres van de website is www.alarmering.nl

Algemene voorwaarden De algemene voorwaarden zijn gewijzigd. Om u hierover te informeren verwijzen wij u naar onze website www.alarmering.nl. Onderaan de site vind u het kopje Algemene voorwaarden. Wilt u de algemene voorwaarden per post of mail ontvangen dan verzoeken wij u te bellen naar onze klantenservice 020-5923131.

2

dichtbij, informatiemagazine van Stichting ATA, personenalarmering

ATA op de koffie bij u? Wat vindt u van deze uitgave? Mogen we een keer bij u op de koffie komen? Schrijft u mooie gedichten of korte verhalen die u graag met anderen wilt delen? Laat het ons weten door een mailtje te sturen naar [email protected] Of per post naar: ATAdichtbij James Wattstraat 71 1097 DL Amsterdam

Zo wordt bijvoorbeeld wekelijks de geleverde kwaliteit met elkaar besproken en gekeken waar de hulp nog beter kan. Zo kunt u van ons altijd de beste hulp verwachten en proberen we nog dichter bij u te staan, 24 uur per dag, 7 dagen per week. Samantha, een van onze nieuwe medewerksters, stelt zich aan u voor. U kan lezen hoe een deel van haar werkdag er uit kan zien. Samantha (26 jaar) is een van de alarmopvolgers. Zodra iemand heeft gealarmeerd via de personenalarmering gaat zij naar het adres om de klant te helpen.

“De meeste meldingen zijn van mensen die gevallen zijn of meldingen waarbij de operator geen contact kan krijgen met de klant via het alarmeringsapparaat of de telefoon.” “’s Avonds en ’s nachts rijden we altijd met een chauffeur. Het is fijn om met z’n tweeën te zijn als

iemand is gevallen. We hebben allemaal een tiltraining gehad en dus ook geleerd hoe we mensen makkelijk weer overeind kunnen helpen. Als het niet alleen lukt vragen we hulp via het Zorg Contact Centrum. Zij kunnen dan assistentie inschakelen om te helpen.” “Het spannendst is het als er geen spreek-luister contact is. Dit houdt in dat er dan zowel via het apparaat als de telefoon geen contact gemaakt kan worden met de klant. Je gaat daar toch wel met wat spanning heen, want er kan van alles aan de hand zijn. Tot nu toe is er nog niets ergs aan de hand geweest. Een keer, midden in de nacht, was er een mevrouw helemaal in de war. Met haar zijn we even gaan zitten en hebben wat gepraat. Toen mevrouw weer gerust gesteld was zijn we weer gegaan.”


3

“Het was gelukkig meer de schrik!”

Samantha onderweg naar een melding...

“Voor ik hier begon met werken heb ik in de kinderopvang gewerkt. Ik was toe aan een nieuwe uitdaging. Ik had voorheen nog nooit van de Stichting ATA gehoord. Ik kende wel de personenalarmering, maar niet het bedrijf erachter. Wisselende diensten is nieuw voor mij, maar heeft absoluut zijn charme. Ik vind het werk en het bedrijf erg leuk. Als nieuwe medewerkers werden we meteen betrokken bij alles en geaccepteerd door de bestaande groep mensen.” “Naast mijn werk vind ik mijn hondje en mijn vrienden erg belangrijk. Ik vind het fijn om gezellige dingen te doen met mijn vriend en vrienden. Lekker uit eten, genieten van het leven.”

“Ik probeer te genieten van het leven” 4

Hoe ziet een uurtje alarmopvolging eruit? Om hier achter te komen loopt de ATAdichtbij een uurtje met Samantha mee. Om half drie in de middag alarmeert een mevrouw dat ze is gevallen. Ze heeft pijn aan haar rechter arm, maar er is geen verwonding. Samantha krijgt van de operator het adres en alle medische gegevens van mevrouw. Autosleutels liggen klaar en we vertrekken nog geen 5 minuten na de melding. Het navigatiesysteem leidt ons eerst naar het woonzorgcentrum d’Oude Raai, de locatie waar de sleutel op code in een kluis ligt. Samantha moet zich legitimeren met het ATA pasje voordat ze de sleutel mee krijgt van de conciërge van d’Oude Raai. En weer stelt ze de navigator in, nu richting het adres van mevrouw. Om kwart voor drie staan we voor de deur van mevrouw.


Na aangebeld te hebben openen we de deur met de meegebrachte sleutel. We vinden mevrouw in de keuken op de grond. Nadat Samantha via het alarmapparaat aan de meldkamer heeft gemeld dat we aanwezig zijn bij mevrouw, helpen we mevrouw weer overeind. Samantha kijkt nog even naar haar elleboog. Het is gelukkig meer de schrik dan dat er wat aan de hand is. Samantha schenkt nog een glaasje water in en als ze over de schrik van de valpartij heen is vertrekken we weer. Via woonzorgcentrum d’Oude Raai waar we de sleutel weer terugbrengen, gaan we terug naar het Zorg Contact Centrum. Om kwart over drie zijn we weer binnen. Samantha doet verslag aan de operator die het allemaal netjes in de computer zet. Samantha gaat terug naar haar post en wacht op de volgende melding.


5

Op de koffie bij de heer Groen (86 jaar) ATA is altijd benieuwd naar wat haar klanten bezighoudt. Daarom zijn wij dit keer op bezoek gegaan bij de heer Groen. De heer Groen woont sinds een aantal jaren in een ruime benedenwoning in Amsterdam Zuid. “We woonden al in deze buurt op de derde verdieping. Omdat we wat ouder werden wilden we graag een benedenwoning. Mijn wens was om in deze omgeving te blijven wonen. Ik kende hier de mensen en de winkels. Toen we een mooi huis vonden konden we er niet meteen in. Het moest eerst gerenoveerd worden. Uiteindelijk hebben we drie jaar moeten wachten voor we er in konden. Helaas is mijn vrouw in de tussentijd overleden. Ze had een nare ziekte, Sclerodermie. een ernstige auto-immuunziekte ”. Ze heeft zich er nog goed tegen geweerd want ze is nog 76 geworden.”

Wat deed u vroeger voor werk? “Na de HBS ben ik 3 jaar militair in Indië geweest. Toen ik terugkwam mocht ik van mijn vader studeren maar daar had ik geen zin in. Ik wilde aan het werk, maar ik was niet de enige; Met duizenden jongens tegelijk stonden we in lange rijen te wachten om een baan te bemachtigen. Zo ook bij de KNSM (Koninklijke Nederlandsche Stoomboot Maatschappij). Op een bijeenkomst vroegen ze wie er kon typen. Iedereen stak zijn hand op behalve ik. Ik dacht namelijk dat kan ik altijd nog wel doen in mijn leven. De anderen kwamen allemaal achter een schrijfmachine terecht

maar ik niet. Ik werd scheepsagent, cargadoor.” Die zorgt ervoor dat alles wordt geregeld voor de schepen en dat die zonder problemen of wachttijden de haven kunnen binnenlopen. “Ik groeide snel door binnen het bedrijf en na 20 jaar mocht ik naar Rotterdam om daar de boel op poten te zetten. Na een grote fusie mocht ik weer terug naar Amsterdam waar we altijd zijn blijven wonen.” “We hadden een goede caoregeling. Met 57,5 jaar moest je met pensioen. Het maakte niet uit

TIPS vanuit het Alarmopvolgingsteam Zijn uw medische gegevens veranderd sinds u lid bent van de ATA? Geef het dan aan ons door. Heeft u nieuwe huisdeursleutels of nieuwe sloten op de deur? Geef het dan aan ons door. Kloppen de telefoonnummers van uw mantelzorgers en contactpersonen nog? Als deze veranderd zijn, geef het dan aan ons door. Bent u veranderd van huisarts of thuiszorgorganisatie? Geef het dan aan ons door. Wilt u zo vriendelijk zijn om, bij alle wijzingen dit zo spoedig mogelijk aan ons door te geven? Het is voor u en ons van groot belang dat deze gegevens in orde zijn. Alleen dan kunnen wij de beste hulp voor u regelen. Wij zijn op werkdagen van 9.00 uur tot 16.30 uur bereikbaar op telefoonnummer: 020 5923131 6


Per 2 april 2013 verzorgen wij, de Stichting ATA, de Alarmopvolging in eigen beheer. Dit betekent voor u dat er vanaf vandaag een medewerker van de stichting ATA bij u langs komt, als u via het alarmapparaat alarmeert. Iemand die weet hoe ze u op de juiste manier kunnen helpen. Onze medewerkers zullen zich altijd kunnen identificeren via een pasje van de stichting ATA. U mag hier gerust naar vragen.

“Mijn motto is uitgaan van preventie”


7

“Ik mail mijn dochter elke ochtend de morgengroet.”

welke functie je had. Je ging dan de WW in en ze betaalden daarnaast nog allerlei extra’s. Ik was dus 57,5 jaar toen ik met pensioen ging. Ik kon daar goed aan wennen. Ik ben meteen vrijwilligersfuncties gaan oppakken.” Wat bent u gaan doen na uw pensioen? “Al snel kreeg ik een functie in het bestuur van de Ouderadviesraad. Omdat ik voor mijn gevoel kennis te kort kwam ben ik lid geworden

van de ANBO (Algemene Nederlandse Bond voor Ouderen). Zo breidde ik mijn kennis uit en het duurde niet lang of ik zat ook daar in het bestuur. Door deze functies ben ik me ook steeds meer gaan verdiepen in de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). Tegenwoordig zit ik in de Stedelijke Wmo Advies Raad en het Wmo podium van het stadsdeel Zuid. Daarnaast ben ik ook actief in het College Zeemanshoop. Dit is een club van van oud zeevarenden, we hebben eens per maand een bijeenkomst en regelmatig lezingen. We hebben een eigen ruimte op het Singel. Voorheen zaten we in een ander gebouw op een hogere verdieping. Toen de oudere leden steeds meer moeite kregen met traplopen zijn we verhuisd. Het geld hiervoor verkregen we door de verkoop van een schilderij dat het scheepvaartmuseum graag wilde hebben. “Soms denk ik wel eens ik stop er mee. Vooral wat betreft mijn bestuursfunctie bij St. Zeemans-

8


welvaren, de exploitant van het Seamen’s Centre. Dit is een plek waar buitenlandse zeelieden in de avonduren welkom zijn. Het is een functie die veel tijd en aandacht vraagt. Maar het is moeilijk om opvolgers te vinden die dit soort werk vrijwillig willen doen. Eigenlijk zou je iemand moeten vinden die nog werkt en daardoor een groot netwerk kan aanspreken. Je hebt namelijk veel sponsors nodig om alles te kunnen financieren. Maar al die activiteiten die ik doe zorgen er wel voor dat ik nog midden in het leven sta. Omdat er ook veel leden bij deze organisaties zijn die jonger zijn weet ik ook wat er allemaal bij jongere mensen speelt. Zo blijf je goed bij de tijd. En toch soms kom ik wel wat tijd te kort en worden al die bestuursfuncties mij een beetje te veel.” U heeft recentelijk een hartinfarct gehad, hoe kwam u daar achter en wat heeft u toen gedaan? “Ik werd midden in de nacht wakker, om kwart over twee, en had het gevoel dat ik iets verkeerds had

gegeten. Verder had ik nog nergens last van maar na een tijdje kreeg ik pijn in mijn linker arm. Ik pakte meteen de knop van de ATA en liep er mee door het huis en vroeg me af wat nu te doen. Midden in de nacht mijn dochter bellen leek mij geen goed plan. En 112 bellen doe je ook niet zomaar. Ik heb zo wel tien minuten met die knop in mijn hand door het huis gelopen, en opeens drukte ik er toch maar op. Het gaf me een veilig gevoel. Ik had bijna meteen contact met een dame van het Zorg Contact Centrum. Ze vroeg wat er aan de hand, dacht even kort na en zei heel kordaat dat ze meteen een ambulance op pad stuurde. Daarna ging het allemaal heel snel en voor ik het wist was de ambulance en een cardioloog ter plekke. Die gaven me een compliment dat ik zo snel heb gereageerd. Dat heeft veel problemen voorkomen. Als ik had gewacht tot de volgende ochtend was het probleem veel groter geweest. De broeders vroegen aan me of ik nog iets mee wilde nemen. Maar ik was alleen maar blij dat ze er waren. Ik ben zo met ze meegegaan.”

Waarom bent u lid geworden van de Stichting ATA? “Mijn motto is altijd: Uitgaan van preventie. Accepteren dat je ouder wordt maar ook dat je dingen voor moet zijn. Als je het pas wilt regelen als je op de grond ligt ben je te laat.” “Ik stimuleer mensen altijd om boodschappen te blijven doen in de kleine winkels in de buurt, bij de bakker, de slager en de groenteman. Dan krijg je een persoonlijke band met de mensen. Als ik een tijd niet kom, maken ze zich zorgen. En als ik niet naar hen kan, komen ze het mij brengen.”

U heeft een dochter, hoe houdt u contact met haar? “Mijn dochter woont in Amersfoort. Ze heeft zelf ook een dochter en daarnaast nog een drukke baan waarvoor ze vaak naar het buitenland moet. Na mijn hartinfarct reden we terug vanuit het ziekenhuis naar huis. Mijn dochter realiseerde zich dat ik wel een week dood in de badkamer had kunnen liggen. We zijn beiden niet van het vele bellen, dus soms spraken en zagen we elkaar een tijdje niet. Nu is dat heel anders. Ik mail haar nu elke ochtend. De ‘morgengroet’ noem ik het maar. We delen nu ook veel meer met elkaar. Zo mailde ik haar vanmorgen bijvoorbeeld dat de ATA vandaag zou komen voor een interview. Ik vind dat mailen heel leuk. Elke dag een korte groet, een kort verslag. Zo staan we weer dichter bij elkaar.”

“Na mijn hartinfarct heb ik weer meer energie gekregen. Het laatste half jaar was ik aldoor ontzettend moe. Ik ben ervoor naar de huisarts langs geweest, maar die zei dat het de ouderdom was en dat ik dat moet accepteren. Nu weet ik dat die moeheid met mijn hart te maken had. Zo zie je maar hoe goed je naar jezelf moet luisteren en op jezelf moet passen.”


9

Zomer

Luisterend naar witte golfjes Die zachtjes bijten in het zand Ogen zwaar van zon en zee Vallen dicht en zie De slaap brengt met zich mee Mijn zoon op kleine lichte voeten Hij speelt en lacht en kijkt me aan Het blonde haar geschikt naar zand en water Zoute kringel bloeiend op zijn huid Zomaar ergens op een strand Hij praat honderd uit In lief gebroken taal Spreekt hij van nu en heel veel later Ik open vlug mijn ogen Zodat hij weer kan gaan Zoveel geluk Ik kan het nog niet aan H. Wouda

10



11

Even voorstellen....

Helga Spel

ATA heeft Helga Spel gevraagd als vaste columniste voor de ATA dichtbij. Zij staat met haar welzijnswerk dichtbij de mensen, maakt veel met hen mee en heeft ons daardoor veel verhalen te vertellen. Wij stellen haar graag aan u voor.

Het cafeetje op de van Woustraat waar we afspreken ligt midden in een wijk van Amsterdam waar Helga veel werkt. Zij is coördinator van “de huiskamers van de Buurt” en het multicultureel ouderencentrum “de Ontmoeting” bij Combiwel. In beide omgevingen kunnen mensen vrijblijvend met elkaar samenkomen voor een praatje of een kopje koffie. Helga verteld dat ze lang geleden is begonnen als sociaal cultureel werkster “Ik ben ooit begonnen met werken op Dennendal. Dit was een instelling voor zwakzinnigen zoals je dat vroeger noemde. Vervolgens ben ik weer gaan studeren. Ik heb de opleidingen Docent Drama en Spaans gedaan. Na mijn afstuderen ben ik op een school gaan werken maar ook daar rolde ik weer snel de sociale kant op.” “Het was een zogenaamde “Brede School” en daar had je behalve onderwijs ook een welzijnsaanbod. Het was een heel leuke tijd. Met de kinderen van school organiseerden we iedere maand het buurtkookcafe en daar kwamen dan vaak meer dan 50 buurtbewoners eten. Ik heb daar 10 jaar lang het vrijwilligerswerk gecoördineerd en er aan bijgedragen dat buurtbewoners actief werden. Ik stond dichtbij de mensen en leerde de buurt heel goed kennen. Helaas werd deze baan weg-

12


bezuinigd en werd mij gevraagd om op de functie als coördinator van de huiskamers van de buurt te solliciteren. Dat is het werk wat ik nu met veel plezier doe”. Welzijnsinstellingen krijgen tegenwoordig subsidie van de overheid om in de buurt ontmoetingsplaatsen te creëren voor ouderen en mensen met een lichamelijke of psychische beperkingen. Maar deze ontmoetingsplaatsen zijn slechts enkele uren per week geopend. In de rest van de tijd wordt van familie en buren verwacht dat die de ondersteuning bieden maar dat gebeurt vaak niet. Men is vaak druk met werk of kinderen of woont te ver weg om elke dag even langs te komen. Zo komen ouderen steeds meer alleen thuis te zitten zonder dat ze dagelijks contact met iemand hebben. “In eerste instantie was ik alle uren aanwezig in de huiskamers. Nu ben ik er de helft van de tijd. We hebben gelukkig veel vrijwilligers gevonden die graag een groep te begeleiden. Toch is het heel belangrijk dat er een beroepskracht bij betrokken blijft. Als ik er niet ben vanwege bijvoorbeeld vakantie of andere bezigheden zie je meteen dat er minder mensen naar de huiskamer komen. Alle verantwoordelijkheid bij de vrijwilligers neer leggen lukt dus niet omdat ook zij iets van begeleiding nodig hebben. Het gaat bij deze doelgroep toch om kwetsbare mensen die een bepaalde veiligheid en zekerheid zoeken in zo’n groep.” “Onderwerpen voor de themabijeenkomsten worden vaak door de bezoekers zelf aangedragen.

Soms stel ik zelf een onderwerp voor, zoals toen de ATA kwam en informatie gaf over de personenalarming. Het mooie is dat er vanuit zo’n voorlichting dan vanzelf weer een nieuw thema komt. Zo hadden we laatst in een huiskamer iemand uitgenodigd om eens te komen praten over slaapproblemen. Slaapproblemen komen veel voor bij ouderen. Terwijl we daarover aan het praten waren kwamen we op rouwverwerking. Het bleek dat veel bezoekers slaapproblemen hebben door verdriet en door rouw. Vervolgens is er toen iemand langs gekomen die ons alles kon vertellen over rouwverwerking. Dat is nou juist wat ik zo mooi vind aan dit werk, samen iets moois neerzetten!” “Als ik zelf ouder ben hoop ik op een woonboerderij te wonen samen met een heleboel mensen. Dan hou je sociaal contact en is er ook hulp aanwezig is als je die nodig hebt. Maar ik besef dat ik tot een andere generatie behoor. De huidige generatie ouderen is over het algemeen veel traditioneler. Eenzaamheid onder deze groep oudere mensen komt dan ook veel voor. Heel veel daarvan zien we niet omdat mensen in hun huis zitten opgesloten en weinig tot geen

contacten meer hebben met de buitenwereld. Ik probeer ook deze ouderen stapje voor stapje naar een huiskamergroep te krijgen. Al is het alleen maar voor een kopje koffie en het lezen van een krantje. Je bent er toch even uit. Iedereen is welkom bij ons, het maakt niet uit of je man of vrouw bent en wat voor een achtergrond je hebt. We proberen laagdrempelig te zijn.” “Ik ken de buurten waar ik werk goed. Zomers ga ik wel eens op een terrasje zitten. Als ik dan iemand voorbij zie lopen met bijvoorbeeld een rollator spreek ik diegene soms aan. Ik raak dan in gesprek en heb de meest mooie ontmoetingen met mensen. Ik geef ze dan altijd een flyer van de huiskamer van de buurt en hoop dat ze dan een keertje langskomen.” Na ons gesprek stapt Helga buiten op haar scooter naar het volgende kopje thee in een huiskamer ergens in de buurt. Het is duidelijk dat ze plezier heeft in haar werk en ze zegt als afscheid dat ze het schrijven van een terugkerende column ziet als een nieuwe uitdaging. Voor meer vragen over de ‘huiskamers van de buurt’ kunt u contact opnemen met Helga Spel: 06 - 14 59 15 68.


13

wentelteefjes met aardbeien

Column

Zomers recept

Ingrediënten:

- 6 witte boterhammen - 2 middelgrote eieren - 180ml melk - aardbeien - kaneel - suiker

Smakelijk eten!

B ereidingswijze:

1. Klop de eieren en melk

los in een diep bord.

2. Laat wat bakboter in een pan smelten en wentel het aantal boterh ammen die in de pan pa ssen door het eimengsel en ba k ze direct lichtbruin. 3. Zodra de wentelteefj es goudbruin zijn leg je ze op een bord.

4. Leg de aardbeien op het wentelteefje en spri nkel er een beetje suiker en ka neel overheen.

Helga Spel Op een woensdag gingen we met de ouderen van Huiskamer d’Oude Raai op bezoek bij de Zaansche Glas in Lood Zetterij aan de Looiersgracht in Amsterdam. Een familiebedrijf waar de overleden man van Jetty (94 jaar) gewerkt heeft en waar haar zoon Tom nog steeds werkt. Met 2 Connexxion busjes gingen we op stap. Connexxion organiseert het aanvullend openbaar vervoer in

14


Amsterdam. Wanneer u niet goed ter been meer bent kunt u een pasje aanvragen voor aanvullend openbaar vervoer. De reiskosten zijn gelijk aan die van het normale openbaar vervoer.

lood raamwerk maken wat wij in onze huiskamer gaan ophangen. Een prachtig schilderij met daarin de woorden d’Oude Raai in Oudhollands handschrift gebrandschilderd.

Bij aankomst stonden de glazeniers ons al buiten op te wachten. We kregen koffie en thee en omdat één van de huiskamer deelneemsters jarig was had iemand taart gebakken. Het bedrijf bestaat al sinds 1934. Zij restaureren glas in lood. Als u bijvoorbeeld een glas in lood raam heeft en er is één ruitje kapot maar het lood is nog goed, dan kunnen zij dat vervangen. Door de jaren heen hebben zij bijvoorbeeld Paradiso en het ABN AMRO kantoor gerestaureerd. Maar zij maken ook nieuw glas in lood, bijvoorbeeld in panden aan de Amsterdamse grachten. In de jaren 70 is er heel veel glas in lood weggegooid maar het is nu weer volop in de mode! Dit bedrijf heeft daarom geen last van de economische crisis. Onder het toeziend oog van 12 ouderen ging Nicole, één van de glazeniers, een glas in

Voor Jetty was het behalve een heel mooie ook een emotionele middag. Zij was sinds de dood van haar man maar één keer terug geweest naar het bedrijf. Maar ook zij vond het fantastisch om te zien met hoeveel passie haar zoon samen met zijn collega’s over hun werk vertelden! Een paar dagen later zaten we weer bij elkaar in de huiskamer. Iedereen keek terug op een heel geslaagd uitstapje. Het ging die middag over de liefde en dat mondde uit in prachtige verhalen, zowel vrolijke als ook verdrietige, maar stuk voor stuk pareltjes om naar te luisteren. Dat is wat de huiskamers voor mij zo waardevol maakt. De ene week trek je er op uit, ook al zit je in een scootmobiel, de andere week zitten we alleen maar rond te tafel en luisteren naar elkaar.


15

ATA’s Puzzelmoment T H OT DH PO HD J P TH E J RT AE I R LA A I WL EA VW JE EV AJ EE NA TE AN PT EA P E E Z E Z T O

C UC UU TU NT RN BR SB KS OK RO TR IT I N N G

A OA IO II MI CM IJC SIJ KS AK RA ER NE N O O T

R SR FS SF KS OK EO NE SN ES BE IB NI N M M E

K W K K W EK JE PJ LP OL UO HU OH RO ER E C C A

N W N A W N A D N E D LE SL S C C H H O O E E N N E E N

O IJ O R IJ E R EI SI O S O A A O O U U T T D D O O O O R

Z W Z H W HU US SP PV VB BN NS ST TA AT T A A P

E EJ JT TI IU UI IH HI IU UK KE ER RM M I I S

S SH HO OR RT TT TC CK KO OE EL LB BO O X X R

H HM MO OU UN NT TA AI IN NB BI IK KE E P P U

I R T ID RN T K DN NE K A NA ES A V AL SS VW LY SO WU YE OB UO EN B I OB NS I N B U S I NU UN ID UJ NG DF J IJ GA FR IJO A L R O L E R O E R O S T W

T O G T E A N R P S R U S T W

© www.puzzelpro.nl

© www.puzzelpro.nl

Hoe maakt u kans? Maak de puzzel af en stuur de oplosregel in vóór 1 augustus 2013. Stuur deze, voorzien van uw naam, adres en telefoonnummer naar: ATAdichtbij, t.a.v. Prijsvraag, Postbus 94305, 1090 GH Amsterdam. Per e-mail kan ook: [email protected] Winnaars krijgen uiterlijk 1 september 2013 bericht. Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd. Uit de juiste inzendingen worden 6 winnaars getrokken. Iedere winnaar ontvangt 1 spel van SPELPLUS. Dit zal zijn het gezelschapschapsspel ‘Oud Hollands Memorie’ of ‘60 jaar Nederlandse TV’. Tijdens de prijsuitreiking die bij de ATA plaats vindt, krijgt u een rondleiding door het bedrijf en leggen we u graag uit hoe de personenalarmering werkt.

De woorden zitten horizontaal, verticaal en diagonaal in alle richtingen in de puzzel verstopt. Ze kunnen elkaar overlappen. Zoek ze op en streep ze af. De overblijvende letters vormen achter elkaar gelezen de oplossing. AIRCO ARTIS BEACHVOLLEYBAL BIKINI BOOT BOSSEN BOUWVAK

BRADERIE BUNGALOW DISNEYLAND DUIKPLANK HITTE HORECA HUIFKAR

HUISJE JUNI KERMIS KOELBOX KORTING KUST MOUNTAINBIKE

NATUUR OEROL OUTDOOR PARASOL PATAT REIS ROUTE

RUST SHIRT SHORT SPORT TENT TIPS TOPJE

UITJE VAREN WANDELSCHOENEN WARM IJSJE IJSKAR ZONKRACHT

Heeft u suggesties of is u iets opgevallen in de ATAdichtbij? Schrijf het dan naar ons: ATAdichtbij, Postbus 94305, 1090 GH Amsterdam. Of mail naar: [email protected]. Voor algemene vragen en aanvragen zijn wij bereikbaar tijdens kantooruren op 020-5923131. COLOFON ©2013 ‘ATAdichtbij’ is een uitgave van Stichting ATA Redactieadres Stichting ATA, James Wattstraat 71, 1097 DL Amsterdam Redactie Nicole Alberts Drukwerk VegrinDeMeer GrafiMedia, Diemen Prepress Reclamestudio Sjeep, Diemen Aan dit nummer werkten mee Dhr. Groen, Helga Spel, Samantha Fotografie Nicole Alberts Oplage 12.600 © Niets uit deze uitgave mag worden gebruikt, vermenigvuldigd of gedistribueerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever.

mei 2013 Ons alarmopvolgingsteam stelt zich aan u voor Nog dichter bij onze klanten staan

Recommend Documents