MEDEDELINGEN JULI 2012

MEDEDELINGEN

JULI 2012

MEDEDELINGEN JULI 2012 HET AMSTERDAMS LYCEUM Algemeen bijzonder Gymnasium en Atheneum onderwijs met als mogelijkheid versterkt Spaans, Engels of Italiaans.

Rector: R. Schoonveld Spreekuur: na telefonische afspraak Valeriusplein 15 1075 BJ Amsterdam T: 020 5747744 F: 020 6756861 [email protected]

VAN DE RECTOR . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 DIPLOMA-UITREIKING 2012 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3 JEF COLLE PRIJS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 PROJECT RUIMTEVAART . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5 WETENSCHAPSDAG. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6 POP & POËZIE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7 SYMPOSIUM VU . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9 GRAMMAR GAMES . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 CLASSICAL ENGLISH . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11 DE OUDERRAAD MET DE THEMA-AVOND 'CYBERPESTEN' . . . . . . . . . . . 12 WINNAARS SPORTDAG . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13 GYMNASIUM 5 NAAR PARIJS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14 GYMNASIUM 3 NAAR TRIER . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15

MEDEDELINGEN CURSUS 2011-2012 SCHOOLJAAR 95

EXCURSIE GEMEENTEMUSEUM. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16 UITWISSELING PRAAG . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17 WALIBI . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18 DEBATWEDSTRIJD DE GOUDEN SCHEP . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20 TIKKE TAKKETIKKE TAKKE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22

Redactie M.S. Kuyper H.S. Rudolph T.E. van Veen L. de Vries Eindredactie M.S. Kuyper Drukwerk F. Vonk vormgeving + omslagfoto Papyro.nl

NAAST SCHOOL: NINA VAN VELZEN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23 NA SCHOOL: MARLEEN SLIM . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24

Foto's in dit nummer zijn o.a. van: Annemiek Bekkers, Henk Besselink, Sébastien Brunekreef, Alice Drosterij, Rik Hoffbauer, Martine Kuyper, Simone de Ruijter, Dolf van der Schoot, Feyo Schuddeboom, Jonathan Tang, Tom van Veen.

amsterdamslyceum.nl 1

VAN DE RECTOR Herdenking Jaarlijks wordt op onze school nog steeds de herdenking gehouden op de laatste lesdag voor 4 mei, dus altijd op de laatste dag voor de meivakantie. Er is een heleboel verplicht op een school, maar ik vind dat iedere leerling zelf de keuze moet maken deze bijeenkomst wel of niet bij te wonen, al was het alleen maar omdat deze bijeenkomst veel te maken heeft met de keuzevrijheid van individuele mensen. De belangstelling voor de herdenking lijkt echter ieder jaar toe te nemen, dit keer was de aula afgeladen! En dat terwijl een aantal leerlingen het laatste uur voor de herdenking geen les meer hadden: kennelijk vinden de leerlingen het belangrijk om erbij aanwezig te zijn. Iedere herdenking verloopt volgens een vast schema en duurt een klein half uur. Voor mijn binnenkomst legt een van de conrectoren uit hoe de bijeenkomst zal verlopen en vraagt iedereen de mobiele telefoons uit te doen. Dan kom ik binnen en houd eerst een verhaal over een gebeurtenis tijdens de Tweede Wereldoorlog, vaak een gebeurtenis waar onze school of een van de leerlingen van de school mee te maken had. Omdat dat langzamerhand wel erg lang geleden is (ik ben zelf na de oorlog geboren), koppel ik dat altijd aan hedendaagse gebeurtenissen en opvattingen. Dit jaar stelde ik het volgende in mijn herdenkingstoespraak: “…. Natuurlijk is ons land geen paradijs, maar we mogen ons gelukkig prijzen in een van de meest beschaafde en meest verdraagzame landen te wonen. Toch maak ik me de laatste jaren zorgen over een aantal zaken in ons land. • Agressie neemt toe, zowel met woorden als met daden • Het rechtsgevoel van de mensen neemt af of krijgt een vreemde inkleuring • Discriminatie is openlijker • Mensen worden egoïstischer, egocentrischer, zijn meer met zichzelf bezig • Er is minder de neiging om samen op te trekken • Onderlinge zorgzaamheid neemt af

• Er is weinig solidariteitsgevoel met zwakkeren in de samenleving • Mensen lijken elkaar steeds makkelijker weg te zetten Misschien is het inmiddels wel te lang geleden dat we hier oorlog hadden. Toen de oorlog net voorbij was, werden uitdrukkingen als “nooit meer oorlog” en “nooit meer discriminatie” door iedereen gedragen. Iedereen was het er over eens dat je elkaar moest respecteren, dat er vrijheid was om openlijk je eigen geloof te belijden en dat iedereen gelijkwaardig moest worden behandeld, ongeacht ras, afkomst, huidskleur etc. Iedereen was het daar mee eens, omdat het tegenovergestelde daarvan zo hard was aangekomen tijdens de Duitse bezetting… ” Ik hecht er veel belang aan dat de school aandacht besteedt aan dit soort zaken, niet alleen door een herdenking te organiseren (dat gebeurt helaas maar op weinig scholen), maar vooral door in de dagelijkse gang van zaken te zorgen voor het in stand houden van belangrijke principes: gelijke behandeling, bestrijding van agressie, discriminatie en egoïsme. Een groot deel van de strijd hiervoor win je al door te zorgen voor een goede sfeer op school. Honderd procent halen we daarin helaas nooit, maar de strijd blijven we voeren. Misschien zijn dit zware gedachten zo aan het begin van de vakantie, maar ik vond het belangrijk genoeg om er even aandacht aan te besteden. Uiteraard wens ik iedereen een zomerse, vrolijke, gezellige en goede zomervakantie!

2

Diploma-uitreikingen 2012 Wat zien ze er oogverblindend mooi uit en hoe trots en gelukkig kijken ze om zich heen. Ouders pinken een traantje weg, maken foto’s, klemmen de bossen bloemen stevig in de hand wanneer hun zonen en dochters fier achter de rector aan de aula binnenkomen. De docenten rekken hun hals om te zien welke mooie jurken, jasjes en blouses V6 dit jaar draagt en ook zij voelen een brok in hun keel als zij zien hoe groot deze leerlingen zijn geworden. Het leek gisteren dat zij als eersteklassertjes de aula in stapten en nu staan hier jonge vrouwen en mannen, klaar voor een toekomst als wereldreiziger, jurist, arts, kunstenaar, boekhouder of scheepsbouwkundige. Hieronder de namen van de geslaagden en op de volgende pagina enkele mooie kiekjes van de diploma-uitreikingen op 28 en 29 juni.

Richard Bieringa Levi Jano Lukas Jansen Paco Pos Simran Singh Ciarán Barr Bas Bogaards Anna Booij Otto Buurma Renzo Finkenflügel Naomi Geerink Jesse Haenen Jesse van der Heijden Daan Kause Gilles Krantz Kees de Lind van Wijngaarden Tessa Schiethart Nina Scholten Joep Smals Daan Uittenhout Finn Verberne Gregory Beukers Ayoub Abdelkhalek Milan Besselink Tim Buijs Fe Fabriek Julien Fer

g

Erik Bosch Niek Collot d'Escury Marijn Covers Miriam Lio Dieperink Diederik Feilzer Joeri Fresen Matthijs van Gaalen Daan van Ingen Linde Keip Ruby Kroon Jan den Outer Suzanne Silbermann Lukas van Veen Jesse Willis Ben Zwerink Arbones Naomi Bieckmann Maarten de Geus Godiva Hanenberg Connor Hendriks Judith Jansen Pelle Keizer Chris de Ploeg Floris van Raaijen

d g a a

l s e

Sascha Hamming Mitchell Hélant Muller Bram van den Heuvel Stijn Holthuizen Hannah Klunder Julius van der Meer Olaf Schoenmaker Veerle Smit Jamiro Taylor Janna Worp Alex Schuit Tom Bijleveld

Bobbi van Roosendaal Paul Ivo Schötteldreier Hessel van Straalen Kees Wiersma Elisa van Wijk Eline Bakker Alicia Berkvens Vivian Gerretsen Jolien Jacobs Hannah Juncker Robin Keyner Kozmo Meister Luna Meister Bas de Nijs Cillian Paget Alessandra van Ree Dorian Schippers Tilly Berkhout Emma Pieters Suze van Scheers

Casper te Riele Lioba Visser Samet Yilmaz Faralda Boerwinkel Lauren van den Bussche Beaudé Cassell Lotte Coumans Noa Defesche Katja Eckhart Maud Fliers Mae van Gemert Elisabeth Hengeveld Merel Heupers Novya Landegent Nawal Lehiane

3

India Verhaar Kris Winnubst Camiel Colsen Noor Cuppen Wiep van Eck Elise Fonck Safae el Khannoussi El Bouidrini Phaidra Oostvriesland Rivka van de Sande Pim Doosje Stella Hak Rosa Koetsenruijter Kate van de Krol Stef Mul Hadassa Stevens Ruth Willems Romy Boukhizzou Tessa van Houtrijve Kayleigh Roozeboom

Diploma-uitreikingen 2012

4

Luna Meister winnares Jef Colleprijs Afgelopen vrijdag is na de diploma-uitreiking de Jef Colle prijs 2012 uitgereikt aan Luna Meister. Deze prijs, ingesteld ter herinnering aan onze docent wis- en natuurkunde, is een erkenning voor de meest veelbelovende bètaleerling in het examenjaar. Hiervoor worden drie leerlingen door de docenten genomineerd, waarna een jury de winnaar bepaalt. De winnaar ontvangt een oorkonde en mag een reis naar een wetenschappelijke bestemming maken. De drie genomineerden van dit jaar waren Luna Meister, Diederik Feilzer en Alessandra van Ree. Zij onderscheiden zich volgens de docenten van Het Amsterdams vanwege hun bijzondere prestaties op bètagebied. Zij hebben bij de jury een motivatiebrief, hun profielwerkstuk en andere voorbeelden van hun kunnen ingeleverd. Tijdens de diploma-uitreiking op 29 juni maakte de weduwe van Jef Colle, Caroline Verstraeten, bekend dat Luna Meister dit jaar de prijs heeft gewonnen. Een fantastische eindlijst, een mooi profielwerkstuk (waarin zij wél de verleiding kon weerstaan onwillige data te elimineren), maar ook het feit dat Luna zeker geen nerd is, maar veelzijdig begaafd, brachten de jury tot deze conclusie. Luna, gefeliciteerd! Romke Koch (docent biologie en NLT)

Het Ruimtevaart Project Net als vorig jaar stond het vakoverstijgende project van de tweede klassen in het teken van de planeten en ruimtevaart. Heel toepasselijk: de Nederlandse astronaut André Kuipers, ondertussen al weer geland op aarde, vloog op het moment dat het project plaatsvond, 24 april, in zijn ruimteveer door het heelal. het werk. Elk groepje kreeg een planeet toegewezen. Over de planeten werden de mooiste posters gemaakt, met fraaie tekeningen en plaatjes en informatieve stukjes tekst. Aan het eind van de dag presenteerde elk groepje zijn planeet aan de rest van de klas. De leerlingen deden dit heel serieus. De begeleidend docenten leerden ook heel wat bij over Venus, Mars, Saturnus en Pluto!

De dag begon in de aula. Alle tweede klassen keken naar twee films van National Geographic over de ruimte. Fascinerende beelden van kolkende lavastromen, de verschillende planeten van ons zonnestelsel en het onstaan van de aarde, werden afgewisseld met informatieve praatjes van de Engelse presentator van de serie, die soms wel erg hysterisch vrolijk overkwam maar toch heel mooi kon vertellen. De leerlingen hielden de lange zit moeiteloos vol. Daarna gingen ze in groepjes aan

MK

5

Wetenschapsdag Het Amsterdams lyceum wint De Jonge Akademie on Wheels Net als in 2011 trekt ook dit jaar een bus jonge wetenschappers erop uit om leerlingen in het voortgezet onderwijs inzicht te geven in de wetenschap. En dat niet op een saaie manier: via spel en in de vorm van een wedstrijd! Op 13 april kwam de bus van “De Jonge Akademie on wheels” op onze school. Een dag vol workshops, quizzen en andere activiteiten volgde en dat alles onder leiding van Victoria Koblenko. wereld van de wetenschap werpen. De dag draaide rond het thema eten. De wetenschappers daagden de leerlingen uit om na te denken, vragen te stellen, te onderzoeken, samen te werken, te experimenteren en uit te leggen. Dit leidde onder andere tot groene cake, paarse appelmoes en roze kwark.

“Klas 1E van Het Amsterdams Lyceum heeft het spel duidelijk echt goed gespeeld en vragen verzonnen. Deze inzending is de enige die ook bijbehorende antwoorden geeft, in de geest en de stijl van Moendoes. Een uitgedacht experiment, en dat in een zeer vroeg stadium.” Dit is een citaat uit het juryrapport van 1E. In de Basis NatuurWetenschappen les hebben we de afgelopen twee jaar het spel expeditie Moendoes gespeeld. Dit jaar konden we mee doen aan een prijsvraag door een nieuwe onderzoeksvraag voor het spel te bedenken. Een aantal klassen heeft dit gedaan, met als resultaat dat we een wetenschapsdag hebben gewonnen. En win je met zo’n juryrapport, dan kun je als docent alleen maar trots zijn.

Aan het eind van de dag waren de leerlingen een stukje wijzer op het gebied van voeding en hadden ze kennis kunnen maken met jonge mensen die met passie over hun onderzoek vertelden. Ze hebben aan den lijve kunnen ervaren dat wetenschap niet saai en stoffig is, maar spannend en interessant. Hopelijk heeft deze dag datgene bevestigd wat ze in de BNW- lessen ook leren. Bij dit vak leren leerlingen in de eerste klas op een gestructureerde manier antwoorden te vinden op vragen. Zo kun je net als wetenschappers alles leren over je directe omgeving, de aarde waarop wij leven en zelfs het universum. Of de leerlingen later nu wetenschappers worden of niet, iedereen zoekt in zijn of haar leven antwoorden op vragen. Toch handig als je dat op een gestructureerde manier hebt leren doen! Annemiek Bekkers (Docent biologie en BNW)

De bus van De Jonge Akademie op school was een unieke ervaring. Victoria Koblenko nam de leerlingen mee naar het gras achter de school. Daar stond een koe met kalf. De leerlingen kregen informatie over het dier en mochten de koe melken. Direct daarna kwam de schoolbus met wetenschappers de straat in rijden en de bijzondere schooldag kon beginnen. De hele dag namen teams van leerlingen het tegen elkaar op in workshops, een estafette en experimenten en konden leerlingen een blik in de

6

Dat loopt hier allemaal zomaar rond Pop en Poëzie 2012

van tegenwoordig. Het programma was op een verbluffend eenvoudige maar effectieve manier opgebouwd. De leerlingen traden op in volgorde van hun leerjaar. Zo kon je als publiek de jeugd zich zien ontwikkelen.

Het thema van Pop en Poëzie dit jaar was: De Jeugd van Tegenwoordig. Dat refereerde natuurlijk zijdelings aan de gelijknamige Amsterdamse hiphopformatie (Watskeburt), maar vooral en in de eerste plaats aan het algemene begrip. Wat houdt de jeugd van tegenwoordig bezig, waar houden jongeren van, wat doen ze graag, wat zijn hun passies of angsten? Kortom, de leerlingen werden met dit thema uitgenodigd, door middel van pop en poëzie, zichzelf voor te stellen aan het publiek.

Alle gedichten waren, zoals we ondertussen gewend zijn, zelfgeschreven. De kwaliteit was hoog en de inhoud zeer gevarieerd. Een welhaast willekeurige bloemlezing van regels kan hiervan een beeld geven: “Sorry dat ik niet rook / Sorry dat ik niet smoke” “Het is nooit mijn schuld / want ik raak nooit iets kwijt” “Waarom stopt niemand hen / Dat vraagt iedereen zich af” “Mensen hangen / vroeger aan galgen / maar nu op straat” “Ouders zijn er om te helpen / maar hulp is niet nodig” “‘Zat ik nog maar op de middelbare school’ zegt mijn oma / Ja, omdat je dan naar iedereen moet luisteren zeker” “Overleden in het heden is de jeugd van het verleden” “Ik val te diep / Ik lach te hard / Ik hou te veel” “Ken je dat / je alleen voelen / kleine tranen rollen gehaast” “Een geluid / Het is anders, maar mooi / Soms vervelend / Soms baldadig / Het is nieuw / Het is de toekomst”

Al enige tijd was het op school merkbaar dat de nieuwe editie van Pop en Poëzie eraan zat te komen. Er hingen weer auditielijsten bij de bibliotheek, er waren omroepen door de intercom, leerlingen ontbraken soms in een les om te repeteren, en bij lokaal XXV gingen de laatste kaartjes van de hand; uit de aula klonken op gezette tijden pianoklanken en gedichtflarden, en de leerlingen van het AC (de aulacommissie) waren druk in de weer met alle technische voorbereidingen voor de avond. Op vrijdagavond 15 juni was het zover. De aula zat volgepakt met publiek, in afwachting van wat komen zou. Zo’n zestig leerlingen traden op en gaven op die manier een beeld van de jeugd

7

Een paar popacts vielen buiten het genoemde genre. Kiriko (zang), Pien (zang), Rosa (gitaar) en Waas (drums) uit de vijfde klas brachten een overtuigend rocknummer en Bas en Julius (A2D) brachten een uitstekende rap: vraag ze niet waarom ze een zonnebril op hebben als het regent, zij zijn toch niet Piet Paulusma, en van binnen schijnt bij hen altijd de zon.

De gedichten waren eerlijk en openhartig, ontroerend, confronterend en regelmatig ook zeer humoristisch. Wat een talent! Dat loopt hier allemaal zomaar rond! De popkant van de avond gaf ook een duidelijk beeld van onze jeugd: punk en hardrock zijn blijkbaar niet hun ding. Gevoelige pianoballades, singer- songwritermateriaal met een R&B-inslag, voerden de boventoon. Prachtige optredens waren er: Lotte Sarembe uit klas 1A, twee turven hoog maar met de kwaliteit en uitstraling van een volwassen superster, Peer Moens (V5F), die zich door een wegzakkende microfoon niet uit het veld liet slaan, Marthe Wouters (V5C) en haar zus Anne, die nog mooier zongen dan ooit tevoren, en Sabrine met Daniël, en Antonia, en Demi, en Nina, en Solee, en nog vele anderen. Te veel om allemaal te noemen. Dat loopt hier allemaal zomaar rond!

Een van de absolute hoogtepunten was het optreden van Vivian Gerretsen (V6A). Zichzelf begeleidend op gitaar zong ze een prachtig eigen lied over “de mannen van tegenwoordig, of moet ik zeggen, poging tot mannen.” De mannen van tegenwoordig zijn, zo zong Vivian, zo soft en vervrouwelijkt “dat je er spontaan lesbisch van zou worden.” Wat een talent! Dat loopt hier allemaal zomaar rond!

8

En dan was er ook nog eens het presentatieduo dat zijn gelijke niet snel zal vinden: Bram Seidenberg (1D) en Sam Buffing (V5H) waren een uitstekend koppel met een perfecte chemie. Zij verbonden op soepele manier alle acts en besloten de avond ook nog eens met een eigen rap. Fantastisch! De avond werd perfect vormgegeven met examenwerk van de tekenleerlingen en goed gebruik van multimedia: onder andere foto’s, filmpjes,Twitter en Facebook. De avond was georganiseerd door de docenten Alice Drosterij, Esther den Hollander, Martine Kuyper en Ben Spoorman. Voor de neerlandici was het de vijfde en (helaas) laatste keer. Dank voor al die avonden. En nu maar eens kijken wie het stokje van hen durft over te nemen, want de standaard die ze samen met alle meewerkende leerlingen deze avond hebben neergezet, is een serieuze uitdaging voor hun opvolgers. Wat een talent! Dat loopt hier allemaal zomaar rond!

TvV

Een eigen symposium op de VU Op 6 juni brachten leerlingen van Vwo 5 een bezoek aan de VU. In het kader van het vak Natuur, Leven en Technologie, kortweg NLT, hebben ze samen met twee andere scholen een symposium voorbereid en daar een presentatie gehouden. In de weken daarvoor waren de leerlingen al eens te gast op de VU om twee wetenschappers te beluisteren en te bevragen die in de race waren om een fictief geldbedrag te winnen voor hun onderzoek. Hierdoor leerden ze welke aspecten belangrijk zijn om het nut van een onderzoek te beoordelen, zowel inhoudelijk als maatschappelijk. Vervolgens gingen ze zelf aan de slag. Er werden contacten gelegd met wetenschappers en vragen bedacht die aan de wetenschappers gesteld konden worden. Het doel was niet alleen om erachter te komen hoe het is om als wetenschapper te werken en na te gaan welke opleiding en werkervaring je daar voor nodig hebt, maar ook om het onderzoek van die wetenschapper beter te leren begrijpen. Daarna hebben de verschillende groepjes in overleg met hun wetenschapper een vervolgonderzoek bedacht dat op het symposium van 6 juni moest worden gepresenteerd. Het was nu aan onze

leerlingen om duidelijk te maken hoe het onderwerp in elkaar zat en wat het belang was van hun onderzoek. Samen met de twee andere scholen waarmee we dit hebben georganiseerd (Damstede en het Ignatius Gymnasium) werd een volwaardige dag neergezet. Het is mooi om te zien hoe een divers scala aan onderwerpen kort en bondig wordt uitgelegd. Dat doen we volgend jaar weer!

Romke Koch (docent biologie en NLT)

9•

Eerste Editie “Grammar Games”! Voor een kleurig uitgedoste menigte van vijfdeklassers streden drie teams in de finale ronde van de eerste editie van The Grammar Games voor de hoofdprijs: pizza voor de hele klas! Na drie weken begeleid studeren en oefenen zou eindelijk bepaald worden welke vijfde klas de fijne kneepjes van de Engelse grammatica het beste onder de knie had. De Aula was op deze donderdagmiddag gevuld met een geboeid en betrokken publiek. Elke clustergroep Engels had een eigen panel van grammatica experts, én een eigen themakleur gekozen om steun te betonen aan hun deelnemende vertegenwoordigers, wat een vrolijke atmosfeer verleende aan de gespannen menigte. Na drie bloedstollende rondes waren uiteindelijk de bordeauxrode groep van mevrouw Ket, de lichtblauwe groep van mevrouw Babic, en de oranje groep van mevrouw Lourens overgebleven. Alle vragen waren gesteld maar de stand bleef gelijk. Quizmaster meneer Van Veen was gedwongen ter plekke de finalevraag te bedenken – tevens de moeilijkste vraag van de middag: wat zijn de twee totaal verschillende manieren waarop je de zin “Wie sloeg John?” naar het Engels kan vertalen?

Het bordeauxrode team dacht het te weten en luidde verzekerd de bel, maar slaagde maar gedeeltelijk. Ook het oranje team kon niet op de tweede manier komen. De betrokken docenten keken elkaar nerveus aan, opgezweept door de spanning en de onpeilbare blik van de quizmaster. Team lichtblauw probeerde het nog met een leidende vorm die ook fout leek, totdat een openbaring zich leek voor te doen bij de oranjes. De bel werd woest geluid. Meneer Van Veen bracht de microfoon bij het oranje team.

10

“Who hit John, én Who did John hit” klonk het overtuigd, wat natuurlijk het correcte antwoord was. De oranjekleurige leerlingen in de aula sprong jubelend in de lucht, hun gejuich nog net overstemd door de vreugdekreet van een zeer trotse mevrouw Lourens. De pizza twee weken later smaakte voortreffelijk, maar niet zo zoet als de overwinning die middag. De vijfdeklassers van volgend jaar hebben nu al iets om naar uit te kijken! Saskia Laurens (docente Engels)

Classical English Dit jaar is er een begin gemaakt met een speciaal vakoverstijgend programma voor het vak Engels in gymnasium 2. De sectie Engels wil de klassieke talen structureel integreren in het eigen vak om op die manier gebruik te maken van de belangstelling van de leerlingen voor de oude Grieken en Romeinen en om de opleiding meer diepgang te geven. Zowel de leerlingen als hun docente, mevrouw Babic, zijn enthousiast. Gymnasiasten hebben slechts twee lessen Engels per week, maar werken wel met dezelfde leergang als atheneumleerlingen. Dat betekent dat we met G2 door het boek heen moeten razen, hetgeen weinig ruimte overlaat voor het ontwikkelen van communicatieve vaardigheden en het aanbieden van verdieping. Leerlingen kunnen dat snelle tempo wel aan, maar het enthousiasme voor het vak is dan wel vrij snel gedempt. Hierdoor kwam onze voormalige sectieleider, Saskia Trebitsch, op het idee om het onderwijs Engels aan te passen aan onze gymnasiumleerlingen zodat we ze meer uitdaging zouden kunnen bieden, en meer ruimte voor creativiteit zouden kunnen scheppen. Vorig jaar ben ik met aangepaste lessen begonnen, en dit jaar heeft een G2-klas voor het eerst gedurende het hele schooljaar projectonderwijs gehad.

Onze leidraad zijn verhalen uit het oude Griekenland, aangevuld met de grammatica die ook in reguliere tweede klassen wordt gegeven. We beginnen elke periode met wat verhalen die we lezen en uitgebreid bespreken, waarna leerlingen de opdracht krijgen om zelf woorden op te zoeken, definities in het Engels te leren en voorbeeldzinnen te bedenken. Uitgangspunt is altijd de vergelijking tussen het leven ooit en het leven nu. In de eerste periode moesten leerlingen in paren verhalen schrijven, gebruikmakend van nieuwe grammatica en vocabulaire. In de tweede periode hadden leerlingen spreekbeurten, geïnspireerd op het dagelijks leven van vrouwen in Griekenland. Ze moesten zich verdiepen in de levens van hun overgrootmoeder, grootmoeder en moeder en over hen vertelden zij aan het rest van de klas. In de tweede periode zijn we ook begonnen met een • 11

Speaking grade, leerlingen mochten alleen maar Engels spreken in de les; hoorde ik Nederlands dan ging er een punt van hun cijfer af. In de derde periode werd het echt spannend met de Grammar Olympics: meisjes en jongens kregen grammaticale onder werpen die ze aan elkaar moesten uitleggen, met als afsluiting zelfgemaakte quizzen en een toets. Battle cries en teamkleuren maakten dit onderdeel tot een echte competitie. Dit jaar hebben de meisjes gewonnen! Als afsluiting van periode vier hebben we aan leesvaardigheid en tekstverklaring gewerkt. Leerlingen kregen boekjes met verhalen uit het oude Rome, elk team werkte aan het verhaal door open vragen te bedenken, die aan het eind van de periode door alle kinderen moesten worden beantwoord.

Ana Babic (docente Engels)

De Ouderraad met de thema-avond 'Cyberpesten' Op 19 juni jongstleden organiseerde de ouderraad een informatieavond met als thema ‘Het moderne pesten!’ Ronald Fijbes, de buurtregisseur van het politiewijkteam Koninginneweg, en zijn collega Elisa Groenteman gaven de aanwezigen inzicht in wat Cyberpesten vandaag de dag inhoudt. ‘Hoe digitaal zijn jullie?’ was de startvraag van de avond terwijl het even duurde voordat de computer was opgestart. Na dit ietwat hilarische begin ging het duo los en namen ze het publiek mee op een virtuele tour die doorspekt was met vragen, ervaringen, maar ook waarschuwingen. Allereerst werd ingegaan op de gevaren van ‘digitaal vrienden worden’. Het plezier van een digitaal fotoboek kennen de meesten van ons, echter: het web is ook een potentiële visvijver voor boosdoeners. Nog te veel kinderen worden overgehaald om hun lichaamsdelen - dan wel via foto’s, dan wel via webcams - te tonen, nog te veel kinderen hebben opeens ‘duizend echte vrienden met een open profiel’, waardoor gegevens letterlijk op straat komen te liggen. Essentie van de waarschuwing die Ronald Fijbes ons gaf was dat virtuele vrienden

nauwelijks te achterhalen zijn. Hiermee zijn ze potentieel gevaarlijk en oncontroleerbaar. “Als iemand op straat vraagt: ‘wil je mijn vriend worden?’, dan doe je dat toch ook niet direct, dan denk je toch even na,” aldus Fijbes. Gedurende de lezing kwamen een aantal interessante statistieken aan bod. Om een aantal te noemen: • 75% van 9-14 jarigen heeft een gsm • 98% van 13/14 jarigen heeft een gsm waarvan 63% toegang tot internet • Nederlandse jongeren zijn recordhouders internetgebruik in Europa • Vrijwel alle jongeren zijn online; 70% van alle kinderen vanaf twaalf jaar heeft een ‘profiel’. Cyberpesten blijkt een verzamelterm van een aantal vervelende acties en gebeurtenissen te zijn.

Bezemen (foto’s plakken bij een profiel van – meestal - een meisje), e-mail bedreiging, grooming (vertrouwen wekken bij een slachtoffer door openbare informatie te gebruiken), sexting (jongeren met een relatie die elkaar foto’s sturen, waarna deze in verkeerde handen vallen), webcammisbruik, virtuele diefstal (goederen op marktplaats kopen met gegevens van het slachtoffer), stalking. Het zijn voor de meesten van ons niet alleen nieuwe woorden, maar ook nieuwe, vervelende handelingen waar we alert op moeten zijn. Een vraag uit het publiek ‘Wanneer is pesten gewoon pesten en wanneer is het aangiftewaardig?’ kwam aan de orde. Een lastige vraag, doch Fijbes’ antwoord was duidelijk: “bij klachten komt de Politie altijd naar school. Soms volgt een aangifte, vaak zijn waarschuwingen effectiever. Virtuele vingerafdrukken zijn meestal traceerbaar en internet surveillance wordt actief uitgevoerd door de Politie’.”

Gaandeweg werd duidelijk dat cyberpesten snel kan veranderen in cybercriminaliteit. Een aantal voorbeelden werd gegeven: • Opstellen van ‘bangalijsten’, ook wel ‘scheld-en smaadlijsten’ leidende tot discriminatie. • Uitlenen van pinpassen... .“Kan ik even geld op je rekening storten, waarna je me het cash terugbetaalt?” Een en ander kan betekenen dat je acht jaar geen bankpas meer krijgt, geen telefoon abonnement etc. • Werving van ‘modellenwerk’ via internet. • Loverboys, die eerste afspraakjes via internet opzetten.

aan bij de politie • Leerlingen kunnen cyberpesten melden bij een vertrouwenspersoon • Maak afspraken over gebruik van de mobiele telefoon

Na dit virtuele geweld werden zowel scholen als ouders op hun verantwoordelijkheden gewezen: • Blokkeer bepaalde sites • Stel pc’s op op een zichtbare plaats • Neem contact op met de gepeste leerling en (bij toestemming 16+) met diens ouders • Neem contact op met de dader en (bij toestemming 18+) met diens ouders • Meld cyberpesten

Tot slot nog wat handige sites: • Mijnkindonline.nl • Vraaghetdepolitie.nl (voor kinderen) • Meldknop.nl • iksurfveilig.nl • schoolenveiligheid.nl • cybercoaching.nl

Ouders werden aangeraden om de volgende acties te ondernemen: • Controleer de geschiedenis van bezochte sites (en vertel dit je kind) • Stel veiligheidsmiddelen in zoals ‘family safety’ • Vermijd ‘open’ profielen op b.v. Facebook • Vertel je kinderen dat ze niet mailen wanneer het gezin op vakantie gaat • Verdiep je in de virtuele wereld

Gerard Roelofs (lid van de ouderraad)

12

Winnaars sportdag klas 1F

klas A2E

13

GYMNASIUM ACTIVITEITEN Ook dit jaar hebben we weer een paar heel mooie gymnasiumreizen gehad. Met de derde en vierde klas gingen we naar Brussel, waar docenten en leerlingen na museumbezoek en stadswandeling samen lekker Italiaans hebben gegeten (alvast als voorbereiding op de Romereis). De vijfde klas ging in het Hemelvaartweekend naar Parijs, nu voor het eerst drie dagen, waardoor we heel veel meer konden zien. Zo konden we bijvoorbeeld nog een fantastische installatie van Anish Kapoor in het Grand Palais meepikken: gigantische auberginekleurige bollen in een Art Nouveau-paleis, dat is de nieuwe kunst! En als laatste maar niet minste zijn de derde klassen naar Trier geweest, waar gelukkig het slechte weer de pret niet kon drukken. Feyo Schuddeboom (docent klassieke talen)

G Y M N A S I U M I N PA R I J S Terwijl alle leraren en leerlingen vrij waren, vertrokken op Hemelvaartsdag veertig gymnasiumleerlingen uit de vijfde klas met de Thalys naar Parijs. De heer Schuddeboom is de geestelijk vader van deze excursie; de leerlingen krijgen zo de gelegenheid om klassieke kunst te bekijken in de lichtstad.

Hij wist mevrouw Krijnen en de heer Breunesse als extra begeleiders mee te krijgen. Afhankelijk van waar men woonde, stapte er een groep op het Centraal Station van Amsterdam op de trein, of op het station van Schiphol.

jongen over het alcoholbeleid van de school en was er zelfs één die het brandalarm in de slaapkamer probeerde uit te zetten om aan zijn nachtelijke nicotinebehoefte te voldoen. Verder ging iedereen tevreden slapen en stond men zo ook weer op.

Bij Gare du Nord begon een wandeling naar Montmartre. Na de lunchpauze werd in groepjes in Musée du Louvre gekeken naar Mona Lisa, Griekse en Romeinse beelden en wat onbekendere kunst. Tussen het Louvre en het avondmaal ging de tocht naar Île de la Cité en de Notre Dame.

De volgende dag bezochten we met z’n allen de Arena van Lutetia, een Romeins amfitheater. Het is gebouwd in de eerste eeuw na Christus en geldt als het oudst bewaard gebleven gebouw van Parijs. Vervolgens werd in groepjes de Jardin des Plantes, de Marais, het Centre Pompidou, de Montparnasse en het Musée Rodin bezocht. Natuurlijk werd er een iPhone van een van onze leerlingen gestolen, maar wist de echte Amsterdamse hem ook weer terug te ‘rollen’.

Na het eten gingen we naar ons jeugdhostel vlakbij Place d’Italie. Natuurlijk mopperde een enkele grote

14

Omdat de trein kapot was, verliep de terugreis met vertraging. Maar ook aan dit nadeel zat een voordeel: een Belgische op weg naar haar lang gemiste geliefde in Brussel miste haar trein, die voor de onze ging. De Grote Organisator de heer Schuddeboom had door afzeggingen een kaartje over, bood het royaal aan en kon zo het Belgische sprookje uit laten komen. Sjaak Breunesse (docent Nederlands)

GYMNASIUM IN TRIER Alles zat er ook dit jaar weer in: misselijk in de bus, klassieke vondsten, onder de grond, boven de grond, portemonnee vergeten bij de Griek (volgende dag terug gekregen), voetballen bij het hostel, geen warm water bij het douchen, en natuurlijk… overlopen. we uiteindelijk het verblijf bereikten. Bij oplettende leerlingen riep deze route veel vragen op. Onderweg was brandhout ingeslagen om de open haard naast het voetbalveld van brandstof te voorzien. Een aantal leerlingen zat naast het vuur, schommelde in de speeltuin of ging vol overgave voetballen en noemde zich Van Persie of Huntelaar (Let wel: het debacle van het EK moest nog komen). Afgezien van de heren Schuddeboom en Hoogeveen sliep iedereen in het hostelgedeelte, met uitzicht op de tuin en kamers met gehooroverlast. De ongelukkige heren Mesman en Breunesse konden ’s nachts drie leerlingen bij de schommels vandaan halen (echte deugnieten!!). De enige die goed heeft geslapen was de heer Schuddeboom. Hij was de jongste (van de leraren), heeft daarom nog veel slaap nodig!

Op woensdag 6 juni vertrokken de leerlingen van gymnasium 3 naar Trier. Trier is de oudste stad van Duitsland en werd gebouwd in 16 voor Christus, in opdracht van keizer Augustus. Enige tijd was het de hoofdstad van het West-Romeinse rijk.

Op de terugreis bezochten we in Heerlen het Thermenmuseum. Hier werd door een film en door een bezoek aan een overdekte opgraving goed duidelijk hoe men in oude tijden in bad ging.

In Trier bezochten we onder andere de Porta Nigra, een stadspoort uit de tweede eeuw, badhuizen (Kaiser- en Barbarathermen) en twee prachtige basilica’s. Een van de twee, de basiliek van Constantijn, dateert uit begin vierde eeuw. Het was ooit onderdeel van het paleis dat keizer Constantijn in Trier had. Ook werd aan de rand van de stad het amfitheater bezocht, gebouwd rond 110 na Chr.

Vrijdagmiddag waren we weer in Amsterdam. Na een bezoek aan Xanten in de tweede klas, is een bezoek aan Trier een mooie aanvulling op de voorbereiding op de reis naar Rome die in de vijfde klas zal plaatsvinden.

We overnachtten twee nachten in Jugend- Gästehaus Eifelblick. Door een wegomlegging en een defecte TomTom werd het traject drie keer afgelegd, waarna

Sjaak Breunesse (docent Nederlands)

15

EXCURSIE NAAR HET G E M E E N T E M U S E U M I N D E N H A AG “Jongens, kom eens in een mooie, grote kring staan. Ja, goed zo. En nu even jullie beide voeten op de grond voelen en goed om je heen kijken. Laat even goed tot je door dringen waar je nu bent.” We staan bij de ingang van het Gemeentemuseum in Den Haag en mevrouw Drijvers spreekt een groep leerlingen uit V4 en V5 toe. Deze mazzelaars met een kunstvak in het profiel volgen vandaag les buiten het klaslokaal. Drie tekenaars staren bijna een kwartier naar een enorm surrealistisch werk van Léopold Rabus. Kleurrijke figuren lijken elkaar in de haren te vliegen. Of zijn ze verstrikt in een omhelzing? Misschien zelfs deels vergroeid met elkaar?

Ze zijn stuk voor stuk gewend om met hun vingers in de klei of verf te zitten, krijt en houtskool te hanteren of te stoeien met hout, metaal en platen linoleum om de meest prachtige kunstwerken te creëren. Heel tastbaar allemaal, maar als het gaat om kunst van de grote meesters moeten ze het vaak doen met plaatjes uit het lesboek of een projectie via de beamer. “Wanneer ik al die werken in het echt zie, ontroert dat me”, vervolgt mevrouw Drijvers, waarna ze de leerlingen aanmoedigt om dit zelf te gaan ervaren.

“Dit is echt héél erg gaaf mevrouw. Als wij toch eens zoiets zouden kunnen schilderen…” “Een armlengte afstand dames!” waarschuwt de suppoost een groepje overenthousiasten. “Ik zou het zó graag even willen voelen” verzucht één van de handvaardigheidleerlingen.

De groept zwermt uit over het gebouw. Richting de tentoonstelling gewoon schilderen, waar een verzameling hedendaags werk is te zien. Naar Het meisje met de parel, dat in verband met de verbouwing van het Mauritshuis een tijdje in het Gemeentemuseum logeert. Of naar het rechttoe rechtaan werk van Piet Mondriaan en zijn stijlgenoten.

Na een uur kunst beschouwen op eigen gelegenheid, volgt een rondleiding. De gidsen vertellen vooral over Mondriaan. Over zijn fascinatie voor ritme, dat hij vond in de stad en verwerkte in schilderijen als Victory Boogie Woogie.

16

nemen ondanks de schamele zestien graden een duik. Op de terugweg naar Amsterdam is het stil in de bus. Al starend uit het raam of achter gesloten ogen worden de indrukken van de dag omgezet in nieuwe inspiratie.

Over zijn ontwikkeling van figuratief naar abstract, die hij noodzakelijk achtte om ook vormen uit de natuur ritmisch te kunnen ordenen. Zo verbeeldde Mondriaan een hele serie bomen, en maakte hij ook het werk Pier en Oceaan. Pier en Oceaan... Wat een goed idee! Tijdens een late lunch waaien onze kunstliefhebbers nog even uit aan het Scheveningse strand. Enkele bikkels

Jennifer Hensen (Docente tekenen)

Uitwisseling Amsterdam – Praag Eind mei was het dan eindelijk zover, het laatste groepje uitwisselingsleerlingen, tien jongens en meisjes uit Praag bracht en bezoek aan Amsterdam. Zo onwennig als de eerste kennismaking was op Schiphol op de avond van hun aankomst, zo onafscheidelijk werd de groep gedurende hun verblijf. We hebben ze bij vertrek bijna de douane in moeten duwen... Maar we hebben dan ook een fantastische week met prachtig weer gehad. Het pinksterweekend brengen we door in het zomerhuisje van Donna Samwels ouders in de buurt van Woerden. Het huisje is slechts per roeiboot te bereiken en alleen dat is al erg avontuurlijk. ’s Avonds zitten we met z’n allen gezellig bij het kampvuur. De volgende dag beleven we veel lol bij het poldersporten. De teams De gekke geiten, Jameson en Na zdravi doen hun best om de hoogste punten te behalen. Koeienmelken,

Kruiwagenrace, Brug bouwen, je kunt het zo gek niet bedenken, maar de Pragenaren en de Amsterdammers werken goed samen. Na het sportieve pinksterweekend is het tijd om eindelijk kennis te maken met school. De Tsjechische leerlingen volgen verschillende lessen bij docenten van Het Amsterdams. Een les over bekende schilderijen die ze de volgende dag in het Rijksmuseum in het echt bewonderen, de geschiedenis • 17

van onze school, de geschiedenis van Amsterdam, een praktijkles biologie en Engels waar over stereotypes gesproken wordt. Verder hebben we met z’n allen onder andere een rondleiding gevolgd in het Scheepvaartmuseum, gingen we samen winkelen op de Albert Cuyp, werd er gechilld in het Vondelpark en op het Museumplein, hebben we een grote bbq gehad bij Tess thuis, enz. enz. Voor mijn gevoel was de hele groep dag en nacht samen en kijkt iedereen er nu al naar uit om ‘onze Tsjechen’ straks in oktober weer te zien. Melanie Martens (docente Duits en begeleider van de Praagreis)

El Condor, Excalibur, Goliath en Speed of Sound: met G3C en 1A naar Walibi Net als vijf jaar geleden loofde de schoolleiding gedurende de lustrumweek een prijs uit voor de klas die het meeste geld op zou halen bij de sponsoractie. Net als vijf jaar geleden was er dit keer sprake van een gedeelde eerste plaats: G3C en 1A haalden samen bijna tienduizend euro op voor de school in India. Wat een prestatie! Heel verdiend mochten de kinderen uit genoemde klassen op 26 juni genieten van een zonnige dag in Walibi World. Hieronder een impressie.

Mijn hart klopte pakweg twintig keer zo hard als normaal, mijn handen zweetten zo’n tien liter per minuut, maar toch zat ik daar. Vervolgens kwam het personeel nog even kijken of alles wel goed vast zat. Routine, ik weet het, maar toch begon ik weer te denken dat het fout kon gaan. Nee, sprak ik mezelf toe.

Ik sta voor een achtbaan, een gigantisch, dodelijk, enorm hoog ding. Eerst gaat het tergend langzaam omhoog, daarna stort het karretje zich in een twintig meter diepe afgrond. O, mijn hemel! Ik ben gestoord! Waarom ga ik hier in? Waarom? “Ik ga niet” zeg ik. Meteen komt er een regenbui van woorden over mij heen die vertelt waarom ik wel moet gaan, dat ik spijt ga krijgen en dat het niet eng is. Niet eng? Vertel mij wat! Dat ding is minstens honderd meter hoog! Nee, ik ben idioot! Vertwijfeld kijk ik hoe het karretje komt binnenrijden. Ik durf niet. Nee, nee, nee! Ik voel mij echt een kleuter, waarom nou niet? Waar eigenlijk wel? “Ik ga niet” zeg ik nog een keer. Ik draai me om en loop terug, tegen de rij in.

Er gaan miljarden mensen met deze achtbaan de lucht in. Het lijkt me toch echt heel sterk dat hij het nou net begeeft als jij er in zit. Ik schoot naar voren. Ik voelde dat mijn mond zich heel erg uitrekte, net als ik de tekenfilms. Ik voelde ook hoe ik werd teruggeduwd in mijn stoel. Ik voelde alles, maar ik zag niets. Ik had namelijk mijn ogen dicht. Maar beste lezer, had u nou echt gedacht dat ik, het watje, mijn ogen zou openhouden tijdens mijn eerste

Lotte Sarembe 1A • 18

achtbaanrit? “Waar heb ik dit aan verdiend?” dacht ik de hele rit. “Waarom, in hemelsnaam, zat ik hier in deze 46-meter-hoge achtbaan en niet in de klas, een leuke doch zeer pittige wiskundetoets te maken? Waarom, oh god, waarom luisterde ik niet gewoon naar een Griekse vertaling over Odysseus en één van zijn vele dames?” Oh, dat klopt. Mijn klas had ruim vierduizend euro opgehaald voor de kinderen in India. Zodat zij konden genieten van wiskundetoetsen en Griekse vertalingen. Mijn marteling was bijna voorbij. Ik kon bijna ophouden met mijn stembanden aan gort schreeuwen. Bijna, maar nog niet helemaal. Eerst nog achtereenvolgens een dubbele looping, een schroef, nog een looping, en – oh, een wat een verrassing – nog een looping. Ik sprong zowat uit het karretje. Ik griste mijn tas van de kant en rende naar buiten. Daar stond iemand uit 1A, die ook mee was, omdat ze minstens evenveel geld hadden opgehaald. Lachte hij me nou uit? Hé, hallo! Ik ben wel net in een achtbaan geweest, hé! En vreemd genoeg wilde ik alleen maar nog een keer. En nog een keer. En daarna nog een keer. En zodra het wat warmer werd, was ik te vinden in de waterattracties. Walibi had mij uitgedaagd en ik lachte in zijn gezicht. Hajar Fargan G3C Na de lunch renden de meesten gelijk naar de achtbaan Speed of Sound, wat niet zo slim was, vlak na het eten. Na veel waterpret, achtbanen en duizelige ritjes in de zweefmolen was het weer tijd voor 1A en G3C om naar huis te gaan. Helaas komt aan alles een eind, maar één ding staat vast: dit was een dag om nooit te vergeten. Saloua Hammouch 1A

• 19

Glorieuze overwinning debatgezelschap Deze Kamer bij eerste debattoernooi Ergens, in de herfstige herfst van 2011, ontstond het obscure idee om een debatgroep op te richten op Het Amsterdams Lyceum. Want praatjes waren er genoeg op Het Amsterdams, maar het werd tijd daar eens wat voordeel uit te halen en deze te onderbouwen. Zo gezegd, zo gedaan, en vanaf dat moment kwam er elke twee weken een groeiend groepje enthousiastelingen bij elkaar op vrijdagmiddag in de AVIO om de kunst van het debatteren en redevoeren onder de knie te krijgen.

Toen was het team van Veerle Nicolaï, Jesse Vriesema en Sander van der Horst aan de beurt. Zij moesten, ook tegen het Barlaeus, de stelling verdedigen dat “Kettingrokers niet behandeld mogen worden voor longkanker”. Hard ingezet op de onmogelijkheid om te handelen op zo’n lange termijn, moesten ze helaas toch het veld ruimen. Maar er was nog niets verloren. Sterker nog, nu kwam het tweede onderdeel, waar het de beurt was aan onze redenaarsters Julia ter Veld en Marcelle Bartels. Zij kregen ieder een onderwerp waarna ze tien minuten de tijd kregen om een lofrede of hekeldicht te maken. Julia had een hekeldicht over het gymnasium, haar op het lijf geschreven, en Marcelle een lofdicht op de fiets.

Maandag 4 juni was het tijd voor de eerste krachtmeting. Debatgezelschap Deze Kamer zou haar degens kruisen op strand West. Nou ja, eigenlijk dus in het 4e Gymnasium, want het regende nogal. De slachtoffers waren het 4e Gymnasium, het Barlaeus, het Vossius en het Calandlyceum. Want het moge duidelijk zijn dat we hier alleen kwamen om te winnen. Het toernooi bestond uit twee onderdelen: debatteren en het voordragen van een lof of hekeldicht, waarbij iemand een bepaald thema bejubelt of afkraakt. Vastberaden en met sterk gemoed reisde een bijna volledige delegatie van Deze Kamer af naar het Westen, waar ze na een half uur regen volledig

doordrenkt aankwam. Daar ging de barbecue… Maar niet getreurd, er viel nog wat te winnen. Ten eerste het debat. Er waren drie rondes, waarbij telkens twee teams van ieder drie personen het tegen elkaar opnamen over een bepaalde stelling. Als eerste ging het team van Amber Kok, Rosa de Wilde en Oscar Lobato van start tegen een team van het Barlaeus. “Mensen zonder HBOdiploma mogen niet stemmen” was de stelling die ons team aanviel. En met succes, na een goed betoog van Oscar over de geschiedenis van de democratie, handig opgepakt door Rosa en afgemaakt door Amber, lag het Barlaeus op haar knieën. Die was binnen.

• 20

Er was geduchte concurrentie van een blater van het 4e Gymnasium die, zoals jurylid en stadsdichter F. Starik al terecht opmerkte, echter voornamelijk holle frases gebruikte. Nee, dan onze Marcelle, die met haar liefdevolle lofrede op haar fiets ‘Merrie’ (of Mary?) zorgde “dat iedereen een beetje van haar fiets is gaan houden” (F. Starik). En ze won dus! Met deze opsteker begonnen we aan de tweede debatronde, een spoeddebat waarin onze teams weer schitterden. Als eerste team trapte Oscar af met een geniaal betoog over de kokosnoot (“het bewijs dat God niet bestaat”) waarmee hij het publiek op z’n hand kreeg, en Rosa en Marcelle

het opzetje goed konden afmaken. Eén team van het 4e Gymnasium moest eraan geloven. Ons tweede team moest tegen het team van het Caland; alweer werd het heel spannend, maar helaas besloot de jury in haar wijsheid om toch het Caland te laten winnen. Helaas dus. Maar…we stonden wel al met één team in de finale! De eindstrijd ging tegen het team van het Caland Lyceum, over waarom Latijn en Grieks op school vervangen moesten worden door Chinees en Arabisch. Het werd volgens Rosa, Oscar en Marcelle tijd dat we ook eens de taal en cultuur van een deel van onze bevolking ondersteunden in ons onderwijs, en bovendien was het economisch veel interessanter dan

Latijn of Grieks. Het spande erom, maar na het wikken en wegen van de jury kwamen we als winnaars uit de bus! Bingo! Het tweede team was gewraakt, de andere scholen konden met lege handen naar huis. Zo kwam het, dat op haar eerste krachtmeting, Deze Kamer alle prijzen mee naar huis sleepte. De Gouden Schep was de onze. We willen het 4de Gymnasium hartelijk danken voor de organisatie (volgend jaar bij ons!) en mevrouw Lak en iedereen van Deze Kamer feliciteren met hun inzet en de winst!

Dolf van der Schoot (docent filosofie en beschermheer van de Debatclub)

21

Wil je ook leren debatteren en voordragen? (En natuurlijk glorieuze overwinningen boeken op toernooien.) Meld je dan aan bij dvanderschoot@ amsterdams.com. We oefenen iedere tweede vrijdagmiddag.

Tikke takkeTikke takke De klok tikt door voor de exposanten tekenen en handvaardigheid in de Aula. Opnieuw imponeren de kunstwerken van de examenkandidaten bij binnenkomst in de Aula: allereerst valt je blik op de grote objecten, een ladder naar de hemel, een ronde hangende tent met foto's, een fiets met een spoor van teksten erachter, lichtbeelden op de zijmuur en een verzameling levensgrote mensfiguren bij elkaar op het podium. Bij nadere inspectie vallen er ook een aantal 2D-kunstwerken op, acrylschilderijen, tekeningen en collages. Ik word direct naar de installatie van Romy Boukhizzou getrokken, waar op een groot scherm een fietstocht door de straten van Amsterdam wordt geprojecteerd: als je plaatsneemt op de fiets word je vanzelf de stad ingezogen. Erg leuk bedacht vonden ook de CKV-leerlingen van V4, die zich dan ook verdrongen om op de fiets te kunnen gaan zitten. "Een leuk 2D-beeld op de 3Dfiets, het meest originele werk dat in deze vier jaar op school heb gezien", zegt Frederik in zijn verslag. En Daniel merkt op: “het allereerste dat opvalt en heel bijzonder, omdat het elektriciteit nodig heeft, echt van deze tijd."

Dat eenzelfde thema tot twee geheel verschillende resultaten kan leiden zien we in het werk van Novya Landegent en Paul Ivo Schötteldreier: de eerste maakt een acrylschilderij vol met gekleurde vingers met daartussen een tranend oog en Paul Ivo maakt een hoofd, omringd door Pacmannetjes en gekleurde gedachten. Bij Novya tikken de vingers een ritme, maar dan wel van verdriet, "alsof je door de bomen het bos niet meer ziet" meent Sebastiaan en Robert zegt: "het mooist is dat er op een bepaalde manier emoties worden losgemaakt, terwijl het toch een abstract beeld is."

22

Ook het drieluik van Beaudé Cassell viel bij veel leerlingen erg in de smaak, misschien ook wel omdat we ons in de CKV-lessen een paar weken hadden beziggehouden met Japanse kunst. Het Middeleeuws aandoende drieluik was dan ook gevuld met bloesems, zodat ook de associatie met het werk van Vincent van Gogh voor de hand lag. Hij bezat de grootste verzameling Japanse prenten en ook veel van zijn schilderijen behoren tot de ‘Japonnaises’. Prachtig waren de in een kring opgestelde ‘poppen’, die ondanks de gezellige kring, totaal niet met elkaar leken te communiceren en er angstig eenzaam bij zaten, voor ondergetekende misschien wel het meest indrukwekkende beeld van allemaal. Mijn leerlingen en ik waren diep onder de indruk van deze prachtige expositie. JR

NAAST SCHOOL Leerling in V5, vertrouwensleerling van een eerste klas, lustrumlid van het Dagelijks Bestuur van de school en ook nog eens topmodel in wording. Nina van Velzen heeft het ontzettend druk, dat mag duidelijk zijn. Hieronder een interview met een leerling die naast school iets bijzonders doet. Je vindt het dus ook leuk om model te zijn? Zeker! Het geeft een enorme kick om shows te lopen en foto’s te maken en daarnaast ontmoet ik heel veel aardige mensen. Het is eigenlijk altijd heel gezellig, ook met de andere modellen. We zijn wel concurrenten van elkaar, maar in de omgang merk ik daar meestal niet veel van. Natuurlijk zijn er ook arrogante types tussen, maar de meeste meisjes zijn leuk.

MK:Hoe ben jij model geworden? Nina: zowel op straat als via Facebook en Hyves was ik al meerdere malen gescout, zoals dat heet. Er zijn dus mensen die rondlopen in de stad of op internet zoeken naar meisjes en jongens die geschikt zijn als model. In het begin was ik nog een beetje onzeker als ik fotoshoots had, ik was toen pas dertien jaar. Na verloop van tijd bleek dat ik in de categorie ‘high fashion model’ viel. Je kunt ook ‘commercieel model’ zijn. Toen heb ik foto’s opgestuurd naar modellenbureau Paparazzi, omdat dat bureau zich vooral richt op high fashion. Na een fotoshoot kreeg ik te horen dat zij met mij wilden samenwerken.

Moet je er veel voor doen? Ik let niet zo op mijn eten, hoewel ik de laatste tijd iets meer oplet dan vroeger. Modellenbureaus adviseren dat je gezond eet en veel sport, dat is goed voor je huid en figuur. Ik ga drie keer per week naar de sportschool en probeer gezond te eten.

Werkt Doutzen Kroes niet ook voor Paparazzi? Dat klopt, maar zij werkt bijna alleen maar in het buitenland, dus ik heb haar nog nooit gezien op het bureau of bij shows of fotoshoots.

Klopt het dat je een andere naam hebt bij Paparazzi? Ja, mijn nickname is daar Anine omdat er al twee Nina’s waren bij dat bureau. Anders boeken mensen per ongeluk het verkeerde model, haha.

Werk jij zelf wel eens in het buitenland? Dat is wel moeilijk te combineren met school, maar misschien ga ik deze zomer of in de herfst naar Parijs. Ik sta in ieder geval ingeschreven bij IMG Models, een internationaal bureau, gericht op New York, Milaan, Londen en Parijs. Hoe combineer je school sowieso met modellenwerk? Dat is heel lastig, omdat die shoots vaak zo lang duren en meestal overdag zijn. Mijnheer Van Veen steunt mij heel erg en hij helpt me bij de planning van modellenwerk en schoolwerk. Dit jaar blijf ik door alle drukte helaas zitten, dus volgend jaar zit ik opnieuw in de vijfde. Ik heb net mijn ouders afgesproken dat ik volgend jaar echt voldoendes ga halen, want ik wil school wel goed afmaken. En daarna? Na mijn examen wil ik mij eerst fulltime op het modellenwerk storten, om te kijken of het leuk genoeg is om het de hele week te doen. Daarna kan ik altijd nog gaan studeren.

23

NA SCHOOL Zaterdag 23 juni konden we in Het Parool lezen: “Eén derde van de Amsterdamse eindexamenleerlingen kiest dit jaar voor een tussenjaar om vrijwilligerswerk te doen, te werken of te reizen. Daarmee kiezen zij drie keer vaker voor een rustpauze dan hun leeftijdsgenoten elders in Nederland.” Ook op Het Amsterdam Lyceum kiezen de leerlingen hier regelmatig voor. Hoe zo’n tussenjaar kan worden ingevuld leest u hieronder in het verslag dat Marleen Slim daarover voor De Mededelingen schreef. Naam: Marleen Slim Examenjaar: 2011 Na haar diploma een zogenaamd “tussenjaar”. In de vierde klas vertelde mijn lerares Spaans dat je talen wegzakken als je na de middelbare school er niet iets mee gaat doen. Dit was het moment dat ik begon na te denken over een tussenjaar. Na zes jaar Trayecto Español te hebben gevolgd, wilde ik niet mijn Spaans kwijtraken. Toen kwam het plan om een tussenjaar te nemen om mijn talen te verbeteren. Door het

internet een beetje af te struinen kwam ik bij de organisatie Projects Abroad. Mijn oog viel al vrij snel op Cochabamba in Bolivia omdat je daar Engelse les aan studenten kon geven in het Spaans. Daarnaast wilde ik ook graag mijn Engels verbeteren en via een gesprek met het bureau Wegwijs kwam ik uit bij een school in Bristol in Engeland (The English Language Centre Bristol). Ik ben hier van september tot december geweest. Het was in één woord geweldig. Samen

met 27 andere studenten van twintig nationaliteiten woonde ik in een enorm huis. Ik heb na deze cursus mijn Certificate in Advanced English (CAE) gehaald. De school, mijn klas, de leraren, de stad en het huis, het was allemaal leuk. Daarnaast waren er nog heel veel extra activiteiten, zoals een karaoke-avond, schoolfeesten, een high tea en elk weekend een tripje naar een andere stad. Deze school is een enorme aanrader! Nadat ik zes weken thuis was geweest ben ik daarna voor twee maanden naar Bolivia gegaan. Ik heb eerst zes weken Engelse les aan studenten gegeven en daarna heb ik twee weken geassisteerd op een school voor blinde kinderen. Vooral dit laatste was onvoorstelbaar leuk. De kinderen waren tussen acht en veertien jaar en ik wilde ze allemaal wel mee naar huis nemen. We waren met een groep van ongeveer twintig vrijwilligers en iedereen deed een ander project. Wij zagen elkaar meerdere keren per week om te gaan eten, zwemmen of soms te reizen. Het leukste van deze tijd was mijn gastgezin en om twee maanden in een compleet andere cultuur te leven. Halverwege de zesde klas werd het duidelijk dat ik een operatie aan mijn voet nodig had en dat dit ongeveer drie maanden in beslag zou nemen. Dit heb ik aan het eind van dit tussenjaar gedaan en ik ben nu bezig met revalideren. Na dit leuke en leerzame jaar, heb ik veel zin om in september te beginnen met de studie geneeskunde.

24

fijne e i t n a k a v zomer

www.amsterdamslyceum.nl