Malta Experience 2008 by Frans van Hofwegen. Malta Challenge Marathon. November 2008, wat een drukte, heel veel afspraken en werk :0(( en ook nog naar Malta, maar wel zin hoor, zoals zo vaak komt het niet uit als het zover is. Maar lekker een week er tussen uit en ik was in goed gezelschap, ik verheugde me ook wel heel erg. De inschrijving was gesloten en de Nederlandse delegatie bestond maar uit 11 mensen, normaal waren dat er ongeveer 60. Goed, we hadden een voorbespreking gehad, met Prosecco en thee, en we zouden met de auto naar Amsterdam gaan, vertrek 1 uur. De reis ging voorspoedig en we waren benieuwd naar de andere 6 deelnemers, aan de namen te zien zaten er Tukkers bij, altijd leuk. Komen we nog op terug. Aan gekomen op Schiphol naar P3 en met de bus ( chauffeur kreeg drop van John )naar de Vertrekhal, inchecken, koffers kwijt zodat we konden shoppen, er waren tenslotte 2 dames bij. Bij de Gate aangekomen op zoek naar de Dutch runners, en ja hoor Joke Lubberdink en Gerrie Jurjens zijn Tukkers, altijd leuk :0)) Verder zat er een stille man een zekere Tom Veder, bleek later een gepensioneerde Tandarts te zijn, met hele rare fratsen, en uitspraken :0)). 2 vrienden uit Noord Holland, Jan Wolfe en Jan Byl, leuke vrolijke kerels met een gezonde dosis humor, we misten er nog een, zagen wel een wat oudere man staan met een Asics petje op maar waren niet zeker. Bleek later wel te kloppen Jan Weijnen uit Tilburg 72 jaar pas 7 jaar aan het lopen, maar wel over de hele wereld, China, de Chinese Muur, etc geweldig. We konden boarden, dus let’s go, ze hadden de groep Hollanders bij elkaar gezet, op Jan Weynen na die zat iets verderop. In het vliegtuig begon het al duidelijk te worden dat we een hoop lol zouden hebben, Gerrit en Joke onze Tukkers, praatten honderduit, en we verstonden er maar paar woorden van, wie goon samen loopen en ik gauw uo gegeleiden of zo iets. Gerrit was al 6 x in Malta geweest en hij zou ons gaan trainen, dus niet. Wij hadden onze eigen trainer mee, dus we hoefden geen Gerrit, Susi zei het hardop dus Joke en Gerrit wisten het ook. We moesten een tussenlanding maken in Brussel en dat was lastig, hoop vertraging, wel leuk aangezien er een Belgische poetsploeg het vliegtuig in kwam, met alle gevolgen van dien, met Mup stofzuiger en poets doek werd alles onderhanden genomen, en meer dan een uur aan de grond. Weer op weg, op naar Malta, we hadden al 5 keer in John zijn dropzak gegraaid en het werd tijd voor wijn, La Valette wijn, aangezien dat wij met Malta Airline vlogen hadden ze de plaatselijke trots aan boord, La Valette komen we nog wel tegen in dit verhaal. Tom bleef rustig maar dat zou de komende dagen veranderen. Na 3 ons drop en 2 flesjes ( was maar 0,2 :0(((( wijn per persoon) gingen wij landen, in Valletta.
Koffers waren allemaal op de band, bus stond klaar,en het was ongeveer 17 graden, en 23.00 uur, op naar het Hotel. In het hotel aangekomen inchecken, koffers op een hoop en eerst met z’n allen even naar de bar relaxen van de lange reis, alle Hollanders bij elkaar, met uitzondering van de Tukkers, die gingen gelijk naar de kamers. Wel kennis gemaakt met Jan en Jan, en Jan Weynen, en met Thomas Veder, John drinkt wijn, doet hij anders nooit hoor?? Af en toe een beetje, kon ook geen kwaad, het was tenslotte fruit druiven zijn overigens heel gezond.. Kamers en Hotel zijn in orde, ontbijt ook, alleen de koffie mijn God de Koffie, waarschijnlijk had iemand zijn sok ( 2 weken gedragen ) in de koffie laten liggen, was echt niet lekker. Je kon er dingen in zien, en de nasmaak of je een zoen van een kameel kreeg, bah. Na het ontbijt op naar Barry Whitmore de Race Director, daar in zijn kantoortje lag de hele geschiedenis van de Challenge Marathon op Malta.met Hub Heynen etc op de foto’s nostalgie en geschiedenis. Tas met goodies en de start nummers ontvangen, pak met droge biscuits erbij, en omkleden op naar het water de zon schijnt en er is een zee in de buurt. John is de water sporter onder de Marisheemers, en ligt binnen 20 seconden in het water, Kai volgt en ik in een geleende zwembroek van John, Susie is Chicken durft niet, en Jan is geen water rat. Sfeer is uitgelaten lijkt erop dat een ieder vakantie heeft, zon schijnt en 20 graden is niet verkeerd. Doen eigenlijk niks de eerste dag, gaan wel naar Happy hour 18.00 uur Sharp, 1 bestellen 2 krijgen, levens gevaarlijk, en de glazen zijn groter dan thuis en om de een of andere reden ook zo leeg ? Jan Weynen sluit zich aan TomTom zit er al en Jan en Jan wist dit al na hun bezoek in 2004, dus die missen Happy Hour ook niet. Na Happy Hour op naar de eetzaal verrassing Buffet in een groot hotel is meestal matig maar dit keer niet, ik vind het een geweldige keuken, hebt er wel een beetje kijk op mag ik zeggen, en het Maltezer food is goed, als het goed gemaakt wordt en dat was zo, 4 sterren easy, elke dag 2 x Vis 2 x Vlees, en heerlijk gemaakt, goede salades en verse groenten, compliment. Na het eten op zoek naar een bar, eerst in het hotel nog wat en daarna de Wine Bar volgens John is het FRUIT, heeft niks met alcohol te maken FRUIT, en Jesus hij heeft gelijk, hartstikke gezond, echt niks mis mee. maak ons niks meer uit, maar wijn moet je ook keuren, eerste glas ruiken, rond draaien in het glas, en a sip of wine in de mond en goed of niet goed? Alweer John, die Gozer kon dat echt super, deed dit ( dronk nooit wijn alias Fruit van tevoren ????? ) met verve, uitgesloten dat dit nog van het netvlies gaat.
Hoeveel we hebben gedronken weet ik niet meer, maar op donderdagochtend smaakte de koffie echt wel ? en het was stil aan de overkant. We hadden besloten om naar Valletta te gaan met de bus, de fruit werd cocktail en we moesten maar €0,47 betalen per persoon voor de busrit, ongekend, alleen daarvoor zou je al gaan.
De fantastische oude bussen van Malta Nu de bussen op Malta zijn speciaal, oud en nostalgisch, Valletta is een redelijke stad met enkele leuke gebouwen, en een leuke winkelstraat.
Maar de gesprekken gingen vooral over de wedstrijd van de volgende dag, 11.2 km met 400 hoogte meters, en we hadden nog Happy Hour, Jan Weynen vroeg zelfs wanneer wij weer gezellig gingen doen. Na Happy hour God wat een lekkere wijn, eten, was alweer goed, en nog een drink of 2 weet ik niet precies meer ?, en naar bed, Race day First stage. Koffie was alweer niks,maar ja dan had ik maar meer moeten drinken, met de bus naar Mdina /Rabat vertrekt om 11 uur. Het regent, niet verkeerd, eerste wedstrijd.
Voorbereidend werk van de trainer, sightseeing Valetta
Nog even ontspannen voor de start
Het stille stadje Mdina…
Start is om 13.00 uur 11,195 meter wedstrijd op een meer dan lastig parcours, de start verloopt goed sta vooraan vooral voor de foto, moeten mij nog een beetje leren kennen daar, okay wie weet na 3 dagen, en op weg, tot aan het weerstation, 5,5 km is het heel waar, daarna berg af. Verassende uitslagen iedereen liep de wedstrijd goed , ondanks de slechte omstandigheden, veel wind en regen, was echt niet makkelijk, John liep als en Rots, de dames Kai en Susi voortreffelijk en Jan geweldig, zo snel na zijn Hart probleem alweer aan het lopen, super. De kop was eraf, Stage 1 was done.
Verdiend relaxen!
Alweer Happy hour,vraag mij daar wel af of ik ooit thuis dit ga missen, er is niks mis met een drink om 6 uur ‘s avonds, maar goed dat zien we wel, TomTom en de andere Dutch people waren allemaal tevreden, en er kwam alweer een gezellige avond aan, Jan Weynen, Jan en Jan uit Noord Holland, Tom Tom deden daar vol aan mee, er was sprake van een band, gewoon allemaal met hetzelfde bezig zijn en lol hebben. Eten was weer te gek en na het eten naar de bar, hey nog niet eerder over gehad maar er waren nog ander mensen aanwezig, the Mount Bay Harriers from Cornwall ehh Wow, geweldig sterke groep, gewoon sterke lopers en loopsters, en natuurlijk de Maltese runners, staan met 30 deelnemers bij de eerste 40 in de eind uitslag, heel veel toppers, en leuke mensen. Normaal zijn Engelsen niet zo positief in het nieuws maar dit keer leuke mensen, en hele goede sporters. Naar bed en op naar Stage 2. Wake up call Ontbijt Susi wakker kloppen :0)) ( op de kamer deur ) en ontbijt, geen spek stomme worstjes, met een vreemde kleur, passen goed bij de koffie, wat een ramp, en de koffie was weer niks, vond ik wel fijn, niet teveel veranderen. Zaterdag Stage 2 bus naar St George Bay B,Bugga 10 uur vertrekken, start 12 uur. Gemengde gevoelens, Kai en Susi en John vol zelfvertrouwen, Jan twijfelt, en de zon schijnt super.
prachtig
Alweer een zware wedstrijd, 3 km omhoog, iedereen die loopt weet dat als je het niet gewend bent is dat hartstikke moeilijk, na de stijging omlaag in volle vaart, liep zelfs schandalig hard van 4 naar 5 :0)).
Ik had de mazzel dat ik alle Marisheemers binnen kon zien komen, wat een Energy, geweldig, je loopt de laatste Kilometer “vlak” en dat is na zo’n afdaling al moeilijk genoeg. De Hollanders liepen weer goed, geweldig John, Kai, Susi, Jan, Tom, Jan B, Jan W, Jan V, en de Tukkers liepen allemaal goed, was een moeilijke wedstrijd door het hoge tempo, ongewild loop je te hard waardoor de volgende dag een vraag wordt, maar okay de uitslag van dag 2 was super.
Susi wordt aangemoedigd door haar engelse fans
Maar alweer twijfel, Jan voelt zich een stuk beter als dag 1 besluit ook om dag 3 te lopen,met verstand wel te verstaan, wat maakt het uit het uit, gewoon binnenkomen gezond finishen. Susi twijfelt, vond het erg zwaar, en denkt dat ze de 25 km van dag 3 niet zal halen. John en Kai zijn wat rustiger, voelen zich wat sterker, de gesprekken over de te volgen tactiek en startsnelheid zijn aan de orde, maar Happy hour komt eraan, dus niet zeuren eerst een borrel, of 2 , sorry je betaalt er maar een maar krijgt er 2, en alweer een lekkere maaltijd. De angst voor de 25 km is er wel, bij alle 5 de Marisheemers, maar het moet lukken. Vroeg naar bed, op naar de final Countdown Stage 3. Ontbijt was okay, maar we moesten om 5 uur op ontbijten, erg vroeg, en niet alles verliep vlekkeloos, koffie was weer heel erg slecht, zo vies, echt het slechtste bakkie ooit , en er was geen mes om het brood te snijden, tot ergernis van John Fruit Schouten, moest zijn onvermijdelijke Lunchpakket nog maken, deed hij elke dag, en wat goed gaat moet je niet veranderen. Bus vertrekt om 06.15 naar Wignacourt Tower St Pauls.
Start om 07.00. Daar staan ze, Kai en Susi geen enkele noemenswaardige wedstrijdervaring, Jan net hersteld van een Bypass operatie, John, sterk gelopen op de eerste 2 afstanden maar wat gaat er gebeuren op 25 km? Even wat uitspraken van TomTom, het beste leven is een luizenleven en Mee-eters worden uitgedrukt :0))
That just past by. Start 07.00 ik ben maar vooraan gaan staan voor foto, het was een geweldige start en de eerste 12 km, geweldig, de zon stond laag, en je loopt langs zee, what a sight, geweldig. We kunnen nog even terug komen op Gerrit, maar dat zou niet positief zijn, aangezien hij niet helemaal veilig liep, rechts van de weg tegen het verkeer in, ( ze rijden daar links ) en !! maar ik kom liever terug op de Marisheemers en daar is voldoende over te vertellen Jan, Susi en Kai lopen ,starten samen, een goede keuze, rustig beginnen, na 10 km raakt Jan wat achterop, rustig lopen is zijn motto, als hij maar veilig binnenkomt, Kai en Susi gaan samen door, heel relaxed, de heuvels zijn zwaar maar vallen mee, omdat ze rustig lopen, op 17 km gaat Kai alleen verder Susi loopt haar eigen tempo. Ik was binnen, schitterende wedstrijd, Medaille om en snel op zoek naar de bus, droog t-shirt aan en een trainingsbroek, ben vast besloten om iedereen te zien binnenkomen. Zie een groot deel van onze Engelse Vrienden finishen, Joke en Gerrit zijn ook binnen brabbelen wat onverstaanbaars over de wedstrijd, vind het niet zo interessant, waar is John? Verwacht hem als eerste, sta bovenaan de winkelstraat, de laatste bult is niet te lopen, moet je wandelen, ik weet dat aangezien ik daar net vanaf komt :0)) waarom bovenop finishen, bergaf is makkelijker, maar okay, onderaan de bult weet je dat het bijna gedaan is. John komt binnen, loopt geweldig 2.24.46, ben altijd bezig dat hij harder moet lopen maar zal dat niet meer doen, klasse prestatie, gewoon zonder problemen zo’n afstand lopen is klasse, net voor John zit Jan W, heeft een duwtje gehad onderweg, maar is binnen, Jan Weijnen volgt op 4 minuten, moet een diepe buiging maken voor de meneer, 72 en dan zo’n tijd. Daarna komt Kai, hart gaat open, ben toch een beetje emotioneel, er mag niets aan mijn meisje komen en dan zo’n zware wedstrijd, maar ze loopt alsof ze nog 25 km kan lopen, in 2.36,47 fit over de streep. Daarna Susi en Jan B, in 2.45.10 ook goed en fit, eerste keer voor en Kai en Susi, en zonder echte problemen finishen, klasse. Tom Tom komt rood wit blauwe outfit en die lacht alleen maar, hangt medaille om, een levensgrote Havanna sigaar en blik bier Tom is weer onder de levenden.
Susi en Tom met zijn Havanna en bier
Jan komt binnen onder ovationeel applaus in 3.20.56, fantastische prestatie, iedereen was toch bezorgd of dit wel goed zou gaan, maar Jan heeft het gedaan, Olypische prestatie. In de bus en naar het hotel, iedereen is blij beetje wassen, uurtje rusten en Happy hour en natuurlijk eten en feest vieren met z’n allen. Feest was klasse, het is maandag en de prijsuitreiking is om 6 uur, iedereen is er, goeie groep, de Dutch and 1 German, de Engelsen geweldige sporters, winnaars, en wat een bekers, het lijkt op voor ieder eentje.
Okay prijs uitreiking Dames Team met Joke, Susi en Kai nr 2 en allemaal een beker, Kai 9de dame, Susi eerste bij de Dames 40 tot 45 . Kai samen met mij 5de bij de paren. Ik sluit af, ik vond het een geweldige ervaring Malta Challenge Marathon ( de Malta experience) volgens John, en ik ben het met hem eens, het had van mij best langer mogen duren.
Afsluitend uitstapje naar Gozo
Lekker aan boord van de Ferry
Na gedane arbeid…
We gaan zeker nog een keer op reis, en de plannen om een volgende keer naar Cyprus te gaan zijn al gemaakt, en er ligt een uitnodiging voor Cornwall in het zuiden van Engeland, verder op naar de Road Runners van Tiburg om Jan Weijnen te bezoeken, en de Malta gangers komen een keer naar St Joost.
En hiervoor hebben we het gedaan! Malta team super en Marisheem is daar niet zo maar geweest. Groetjes Frans van Hofwegen. .
verbazing dat de weg naar beneden liep. Ik aarzelde maar heel even (nog steeds bang voor “vals plat”) en heb het toen laten lopen. Wat was dit heerlijk. Naar enkele meters voelde ik me gewoon super. Op zo’n moment krijg je vleugels was me verteld…en dat klopte ook. Voor mijn gevoel vloog ik de heuvel naar beneden richting finish. Ik zag 4km op de straat staan en even later 5km. Met mijn nieuwe vleugels vloog ik richting finish. Het laatste stukje was wel weer vanuit de haven bergop. Een van de andere Nederlanders stond langs de weg en riep: Susi super, nog maar 200mtr. Het vals plat van het begin eiste zijn tol en ik was blij te horen dat ik er bijna was. .. 100mtr. later zie ik ons eigen echte John langs de weg: Susi, kom op nog maar 400mtr.!!!! Ik schrok me kapot 400mtr….!!! Net waren het nog maar 200mtr. Hoe kan dit nou??? Gelukkig heeft John een kleine inschattingsfout van de afstand gemaakt en zag ik de finish al liggen. Het had echt geen 400mtr. meer moeten zijn. Na de finish ben ik op een stoepje gaan zitten. Stage2 was volbracht maar alweer heel zwaar. De angst voor Stage3, de afstand van 25km met een stukje “vals plat” in het begin en twee stijgingen van 23% op het einde, was niet alleen bij mij, maar ook bij een aantal anderen duidelijk te voelen. Achteraf was de zorg niet nodig. Stage3 was de mooiste loop die ik tot heden heb gelopen. Een heerlijk parkoers langs de kust van Malta met een fantastische finish in de hoofdstad Valetta. Tuurlijk was het zwaar, maar ik heb mijn ogen uitgekeken, gelopen en genoten. Dit eerste running reisje was een groot succes. Ik hoop dat er nog vele volgen. Jan, Frans, Kai en John…bedankt. ☺☺☺
