Edelhart Heb je het al gehoord? Ik ga verhuizen. Ja echt waar, ik alleen. Mijn ouders doen zo moeilijk, dat ik er geen zin meer in heb. Ik heb mijn rugzak van school al vol gedaan met alle spullen die ik mee wil nemen. 2 onderbroeken, mijn lievelings T-shirt, mijn leesboek van de bieb, tandenborstel, een pak koekjes uit de kast, een blikje cola en een blikje sinas, en mijn beer. Beer mag bovenop de rugzak zitten, zodat hij er met zijn hoofd uit kan steken en naar de mensen kan kijken die achter mij lopen. Maar ik ga vandaag nog niet verhuizen hoor. Nee, pas de volgende keer als papa en mama weer eens te veel gedronken hebben en niet uit bed kunnen komen. Dan missen ze me toch niet en ga ik een ander huis zoeken. We hebben al zo vaak geprobeerd om hun probleem op te lossen, maar steeds weer lukt het niet. Papa moppert alleen maar als ik al wakker ben en hij hoofdpijn heeft. Mama gaat schelden en huilen als ze hoort dat ik haar iets vraag. Ik ga de volgende keer gewoon verhuizen zonder dat ze het weten. Ze hoeven ook niet te weten waar ik ga wonen. Ik weet het zelf nog niet. Maar dan hebben ze ook geen last meer van me, kunnen ze net zo lang slapen als ze zelf willen. Weet je wat het probleem is? Ik ben gewoon altijd te vroeg wakker. Elke ochtend word ik al om half 7 wakker. Of ik nu naar school moet of niet. Het lijkt soms wel of ik een wekker in me heb. Ook in het weekend. Dus ook op zaterdag en zondag. Dat zijn dan ook de dagen dat papa en mama mopperen als ik al wakker ben en uit bed ga. Ik probeer wel zo stil mogelijk te doen, maar ze horen me toch. Dan is het meteen van: EDELHART, MAAK NIET ZO VEEL HERRIE, IK HEB HOOFDPIJN Ja, ik doe al zo zachtjes als ik kan, maar mijn deur piept nog steeds als ik hem open doe. De tree op de trap die kraakt kan ik overslaan, die weet ik uit mijn hoofd te vinden. Als ik alleen beneden ben, doe ik de tv aan en doe het geluid zo zachtjes mogelijk. Eerst ging ik alleen maar tv kijken, maar als ik al een hele tijd heb gekeken, wil ik wat drinken. Mama heeft mij altijd geleerd dat ik niet zomaar iets mag pakken uit de kast, maar het altijd eerst moet vragen. Dus ging ik na een uur tv kijken heel zachtjes naar boven en vroeg aan mama of ik drinken mocht pakken. Mama begon dan te huilen. Ze vraagt dan altijd waarom zij niet eens mag uitslapen als zij dat wil. Als ik dan blijf vragen begint ze me uit te schelden. Zegt dat ik een snotjoch ben en dat papa een klote vent is. Ik weet wel niet wat ze bedoeld, maar ik geloof niet dat het lief bedoeld is. Nu vraag ik gewoon niets meer. Ik pak zelf wel drinken uit de kast. Ook pak ik zelf brood of koekjes als die er al zijn. Maar de lege glazen opruimen doe ik niet. Elke keer als papa en mama uitslapen staan er beneden heel veel lege bierflesjes op de grond en vieze glazen op tafel. Die laat ik staan. Als mama dan uit bed komt, vraagt ze wel waarom ik dat niet heb opgeruimd. Maar ik ben pas 7 jaar en moet ik dan alles opruimen wat zij laten liggen? Ik moet mijn eigen spullen opruimen. Dat vind ik ook wel goed, want zo leer ik het voor later. Vanochtend was het weer heel erg. Papa voelde zich ziek. Hij had hoofdpijn en zei dat hij misselijk was. Mama kon alleen maar huilen en vertelde me allerlei rare verhalen over de dingen die vroeger allemaal verkeerd zijn gegaan. Ik snap niets van die verhalen en weet helemaal niet waarom ze me die vertelt. Ik wil gewoon een gezellig weekend hebben. Ook al slapen mijn ouders uit, dat is niet erg. Dat doen wel meer ouders. Bij een vriend van mij mogen ze in het weekend niet bij de ouders op de slaapkamer komen, tot die zelf de deur open doen.
Maar als zijn ouders uit bed komen, zijn ze vrolijk en gaan ze gezellig ontbijten. Daarna worden de taken verdeeld die op zaterdag gedaan moeten worden. Bijvoorbeeld boodschappen doen, het grasmaaien, kamer opruimen, oud papier wegbrengen en lege flessen in de container gooien. Ook mijn vriend moet helpen en hij vindt het niet erg. Ze doen het samen en dat is nog gezellig ook. Op zaterdagavond maken ze samen het eten klaar en zo leert hij al een beetje koken. Op zondag slapen zijn ouders weer uit en als ze dan uit bed komen is er extra lekker ontbijt, met sinaasappelsap en een gekookt ei er bij. Als het mooi weer is gaan ze allemaal samen iets buiten doen. Als het slecht weer is gaan ze iets lekkersbakken en een spelletje doen. Ik luister altijd heel aandachtig als mijn vriend dingen verteld over zijn familie. Hij heeft een grote broer en 2 kleinere zusjes. Jammer dat ze geen kamer meer over hebben, anders zou ik bij hem gaan wonen. In de vakantie gaan ze altijd kamperen vertelde hij. Ze hebben 2 tenten. Een grote tent waar ze allemaal in slapen en een grote tent die als kamer en keuken is ingericht. Wij gaan in de vakantie eigenlijk niet echt weg. Vaak gaan we een week naar ome Wim en tante Lia toe. Die hebben 2 kinderen. Jorick is 8 jaar en daar speel ik veel mee en Dennis is 6, en die speelt ook altijd mee. Ook dan slapen papa en mama elke dag uit, maar tante Lia komt wel uit bed. Tegen de tijd dat papa en mama en ome Wim uit bed komen zijn wij vaak al buiten aan het spelen en hebben we al gegeten. Als ik groter ben vraag ik aan papa en mama of ik met mijn vriend mee mag op vakantie. Die gaan 3 weken kamperen. Helemaal niet ver weg hoor, maar het lijkt me gezellig. Maar nu eerst maar eens zien hoe het thuis verder gaat. Papa en mama zijn al een hele tijd uit bed. Ze zijn allebei onder de douche geweest en hebben zich aangekleed. Ik heb gevraagd of we naar buiten gaan om te wandelen, maar dat willen ze niet. Als ik naar buiten wil, moet ik dat zelf maar doen, ik weet de weg en ik kan ook best zonder hen. Dus loop ik alleen door de straat en ik kan er niets aan doen, maar ik loop toch even langs het huis van mijn vriend. Misschien zie ik Freek wel en ziet hij mij en vraagt hij of ik ook mee kom spelen. Dan is de zondag wat minder saai. Bij Freek mogen altijd kinderen komen spelen. Iedereen mag 1 vriendje of vriendinnetje meenemen na schooltijd. Ik ga vaak met Freek mee, omdat mama pas om 5 uur uit haar werk komt. Maar in het weekend kan ik niet vanuit school met hem mee. Ik loop nu langs het huis van Freek, maar zie niemand. Het huis is leeg en ook in de tuin is niemand. Hun auto staat er wel. Jammer. Ik had best even bij hem willen spelen. Freek heeft niet zo veel speelgoed als ik, maar het is fijner bij hem. En bij mij mag nooit iemand komen spelen, dus wat heb ik aan veel speelgoed als ik geen vriendje heb om mee te laten spelen? Ik loop zachtjes verder en als ik bij de speeltuin kom zie ik Freek. Zijn hele familie is in de speeltuin. Freek ziet mij ook en roept me. Of ik ook kom spelen. Hier hoef ik niet over na te denken. Ik ga meteen naar binnen,maar moet 50 cent betalen. Dat heb ik niet. Gelukkig komt de vader van Freek en die betaald zomaar voor mij het geld. Ik kijk hem blij aan en zeg netjes DANK U WEL voor ik met Freek ga spelen. We gaan in de grote zandbak een waterval bouwen. Aan de andere kant van de zandbak maken zijn zusjes taartjes van zand die de moeder van Freek dan komt kopen. Freek zijn broer bouwt een garage samen met zijn vader. Ik krijg een beetje het gevoel of ik ook een broer van Freek ben en voel me helemaal warm van binnen. We hebben geen schepjes of zo. We doen alles met onze handen. Ondertussen vraagt Freek aan mij of mijn ouders weer moesten uitslapen en of ze weer boos waren. Ik heb hem alles verteld. Ook dat ik mijn rugzak al klaar heb staan om te verhuizen als het weer gebeurd, maar nog niet weer waar ik heen moet gaan. Als we allemaal klaar zijn, zegt Freek zijn vader dat hij wel koffie verdiend heeft. Ik had verwacht dat hij een pilsje zou nemen. Freek zijn moeder krijgt ook koffie en zij zegt dat de kinderen wel een ijsje verdiend hebben.
Ik krijg ook een ijsje en weet echt niet hoe ik de vader van Freek moet bedanken. Zomaar een ijsje en hij heeft ook al geld betaald voor mij om mee te mogen spelen. Na het ijsje gaan we nog andere dingen in de speeltuin doen. We gaan schommelen, op de wip, in de draaimolen en de vader van Freek gaat zelfs op de kabelbaan. Freek zijn broer mag ook, maar ik durf niet en Freek doet het daarom ook niet. De zusjes zijn nog te klein, die mogen niet. Als we alle dingen in de speeltuin gedaan hebben zegt de moeder van Freek dat het tijd is om naar huis te gaan, omdat ze moeten eten. Ik wil eigenlijk nog niet. Het is veel te fijn. Maar ik kan niet alleen hier blijven. Dat is ook niet fijn. Ik ga met Freek mee de speeltuin uit. De zusjes van Freek praten veel en ook de broer van Freek. Ik niet. Ik denk aan straks. Het is zondagmiddag. Papa en mama hebben de hele middag de tijd gehad om te drinken en zullen dat ook wel gedaan hebben. Eten maken doen ze niet. Als ik eten wil, moet ik zelf wat pakken. Koekjes of een boterham. Daarna ga ik maar naar mijn kamer. Ik heb mijn biebboek nog niet uit. Als we bij het huis van Freek komen vraagt zijn moeder of ik mee kom eten. Ik kijk haar vreemd aan. Mee eten? Ik? Graag. Ik mag mee naar binnen. Ik moet helpen met de tafel te dekken voor 7 personen. De vader van Freek belt papa en mama op om te zeggen dat ik blijf eten. Daarna gaat hij even in de gang met de moeder van Freek praten. Als de tafel helemaal klaar is, komen ze al weer terug. De moeder van Freek haalt 2 grote salades uit de koelkast. Ze verteld trots dat ze die samen gemaakt hebben. Het smaakt heel lekker en Freek vertelt dat hij komkommer gesneden heeft en tomaten en de sla heeft schoongemaakt. Na het slaatje is er ook nog pudding. Na het eten helpen we allemaal om de vuile spullen in de afwasmachine te zetten. Nu is het bedtijd voor de zusjes. De moeder van Freek gaat naar boven en ik weet dat ik naar huis moet. De vader van Freek zegt dat hij even met me mee gaat. Freek wil ook mee, maar dat mag niet. Ik vind het raar om alleen met de vader van Freek door de straten te lopen. Onderweg vraagt de vader van Freek of papa en mama vaak veel drinken. Ik zeg dat ze dit alleen in het weekend doen. Hij wil weten hoe vaak ze dan boos zijn op me en ik vertel alles aan hem. Waarom weet ik niet, maar de vader van Freek lijkt op Freek. Het is net een vriend voor me. Als we bij mijn huis zijn, zegt hij dat hij even mee naar binnen gaat. Hij belt netjes aan, hij wil niet achterom, wat ik altijd doe. Mopperend komt papa de deur open doen en als hij ziet dat ik er ben met een meneer begint hij meteen te schelden op me. Papa denkt dat ik verkeerde dingen gedaan heb en nu door een boze meneer thuis gebracht wordt. De vader van Freek vraagt of hij even binnen mag komen. Hij wil even vertellen wat er echt aan de hand is. Papa wil dit niet, dat zie ik wel, maar hij kan geen nee zeggen. De vader van Freek loopt meteen door naar de huiskamer en daar ligt mama op de bank met een fles bier in haar hand. Ze is dronken en huilt al weer. De vader van Freek zegt dat hij zich zorgen maakt om mij. Dat we een hele fijne dag hebben gehad in de speeltuin en dat ik best vaker mag komen spelen. Ook in het weekend, maar dat hij liever heeft dat mijn eigen papa en mama met mij naar de speeltuin gaan. Mama begint harder te huilen. Zij kan niet met dat jong naar buiten. Zij heeft het ze rot en heeft een verschrikkelijk leven. Dat jong moet niet zielig doen. De vader van Freek wordt rood. Hij zegt heel rustig dat ik er niets aan kan doen dat mama zo veel drinkt, maar dat het mama haar keuze is. Nu wordt papa boos. De vader van Freek heeft zich niet te bemoeien met zijn vrouw. Als zijn vrouw wil drinken, dan doet ze dat en dat gaat hem niets aan. De vader van Freek zegt dat dit wel klopt, maar dat het hem wel aangaat als het slecht is voor mij. Als de vader van Freek het dan allemaal zo goed weet, moet hij mij maar meenemen, zegt mijn vader boos.
Ik begin te huilen. Ik voel een hand op mijn schouder. De vader van Freek zegt dat hij dat ook zal doen. Tegen mij zegt hij: “pak je rugzak maar, dan mag je bij ons logeren en kan je morgen gewoon naar school. Morgen kijken we wel hoe het verder moet.” Mijn rugzak staat nog steeds klaar. Eigenlijk voor de volgende keer dat mijn ouders niet uit bed willen komen. Maar is dit niet een volgende keer? Het is wel de zelfde dag, maar ze zijn nu weer dronken. Ze willen weer niet voor mij zorgen. Als ik weer naast de vader van Freek loop, legt hij een arm over mijn schouder. Hij zegt: “Edelhart, jij kan er niets aan doen. Het is niet jouw schuld. Je mag bij ons logeren, bij Freek op de kamer en morgen ga je gewoon naar school. Morgen ga ik wel met je ouders praten en proberen of ze minder of helemaal niet meer willen drinken. Ze moeten dit voor jou overhebben, anders gaat het niet goed met jou.” Toen we weer bij het huis van Freek kwamen, stond de moeder van Freek al bij de deur. Het leek wel of ze me verwacht had. Ze sloeg haar armen om me heen en zei dat ik mocht blijven logeren. Freek was blij. We hebben samen een luchtbed opgepompt en op zijn kamer gelegd. Ik kreeg een kussen en een slaapzak. Toen alles klaar was, heb ik Beer alvast in bed gelegd. Ik voelde me helemaal niet te groot om Beer mee te nemen. We kregen nog wat te drinken en een koekje en daarna moesten we snel onder de douche, tandenpoetsen en naar bed. We mochten niet praten, want het was al veel later dan dat het de bedoeling was. De volgende dag ben ik gewoon naar school gegaan. De moeder van Freek ging mee, dat doet ze altijd. Nu ging ze alleen voordat de bel ging al naar binnen. In de klas vroeg niemand iets. Het leek wel of niemand wist dat ik bij Freek had gelogeerd. Na schooltijd ging ik ook weer met Freek mee naar huis, maar dat deed ik wel vaker. Toen Freek zijn vader om 5 uur thuis kwam ging ik naar huis. Ik moest wel beloven dat ik meteen weer terug zou komen als mijn ouders weer te veel bier gingen drinken. Toen ik thuis kwam lag mama op de bank. Ze was dronken en papa lag in bed. Het stonk erg op de slaapkamer. Ze hebben niet gemerkt dat ik er was. Ik heb wel gevraagd waarom mama dronken was. Ze had nog de zelfde kleren aan als op zondag. Maar het leek wel of ze me niet hoorde. Hoe ik ook huilde, ze leek me niet te zien en te horen. Ik ben maar weer naar Freek gegaan. Toen ik aanbelde kwam de moeder van Freek de deur open doen. Ze sloeg haar armen om me heen en tilde me op. Ze zei: “huil maar eens goed,jongen. Het is heel fijn dat je hier gekomen bent. Was het zo erg?” Ik kon niet meer stoppen met huilen. Ik probeerde te vertellen hoe het thuis was. Dat mama nog steeds op de bank lag met de zelfde kleren aan en papa in bed lag en het er heel erg stonk. Al die tijd hield de moeder van Freek me vast. Toen ik niets meer wist te vertellen, zei ze dat ik mijn tranen maar moest drogen en aan tafel mocht gaan zitten. Ze had genoeg eten ook voor mij. Als ik nog een nachtje op het luchtbed wilde, mocht ik weer bij Freek op de kamer slapen. Toen ik in de kamer kwam, keek iedereen me wel aan, maar was er al een extra bord neer gezet en een extra stoel. Niemand vroeg me waarom ik er al weer was. Ik ben 8 weken lang bij Freek geweest. Van de vader van Freek hoorde ik dat hij elke dag bij mijn ouders is geweest. De eerste week was het ergste. Ze zijn niet nuchter geweest. Daarna heeft de vader van Freek met hulp van de huisarts kunnen regelen dat mijn ouders zijn opgenomen in het ziekenhuis. Daar zijn ze 6 weken geweest. Ze mogen niet meer drinken. Moeten medicijnen slikken en hebben gesprekken om hun problemen te bespreken. Ook zijn er afspraken gemaakt voor de periodes als het moeilijk wordt. Freek zijn vader heeft aangeboden dat hij wil helpen waar hij kan. Ik mag komen logeren wanneer het nodig is. Maar als mama of papa wil praten of andere hulp nodig hebben mogen ze hem ook bellen.
Ze mogen zelfs mee op vakantie. In een eigen tent. Dat wel. Maar dan kunnen ze ook meemaken hoe het kan gaan, zonder drinken en gezellig samen dingen doen als gezin. Af en toe ga ik nog bij Freek logeren. Mijn ouders hebben het nog erg moeilijk, maar ze drinken niet meer. Ze gaan ook niet meer met ome Wim om. Tante Lia mis ik wel. Ik hoop dat mijn ouders het volhouden. Anders ga ik alsnog verhuizen. Ik weet nu waar ik heen kan.
