Reisverslag Vogelreis naar IJsland 16 t/m 23 juni 2014 Organisatie: BirdingBreaks Reisleiders: Godfried Schreur en Debby Doodeman Maandag 16 juni De reis begon onverwacht vroeger dan oorspronkelijk gepland omdat het grondpersoneel van Iceland deze dag 24 uur staakte en wij overgeboekt werden door BirdingBreaks op een eerdere vlucht van WOW Airways. In plaats van verzamelen om 11.30 uur en vertrek om 14.00 uur werd het dus verzamelen om 10.15 uur en vertrek om 12.35 uur. Maar iedereen was op tijd en werd opgevangen bij de balie door Debby. Het inchecken gebeurde bij terminal M die voor ons als doorgewinterde Schipholgangers, geheel nieuw was. Er was een lange rij, maar alle formaliteiten werden verder vlot vervuld. Om 11.55 uur wandelden we over het platform naar het toestel; de jas was opgeborgen, maar dat was best fris in de wind. Het vliegtuig vertrok stipt op tijd om 12.35 uur en we landen om 14.50 uur IJslandse tijd op de luchthaven Keflavik. Godfried vangt ons daar op. Helaas duurde het wachten op het tweede busje voor Debby zo lang (meer dan een uur) dat de tijdwinst door de eerdere vlucht vrijwel geheel verloren ging. We brengen de tijd hangend op het vliegveld door en de eerste soort die wordt gespot is een Kleine Mantelmeeuw. Maar om 16.15 uur beginnen we toch te rijden. Bij de brug bij Borgarnes hebben we onze eerste vogelstop. Middelste Zaagbek en Grote Barmsijs zijn de leukste soorten ter plekke. De zon blijft lekker schijnen en als we het schiereiland Snaefellnes oprijden kunnen we vanuit de busjes bij enkele stops de nieuwe soorten goed bekijken. Het wordt al een hele lijst van soorten waar we speciaal voor naar IJsland zijn gekomen zoals IJsduiker, Roodkeelduiker, Wilde Zwaan, IJslandse Grutto, Grauwe Franjepoot en Kleine Jager om maar enkele te noemen. Die Kleine Jagers komen in een lichte en in een donkere vorm voor. Beide vormen zullen we in de loop van de reis iedere dag wel een keer zien. We komen om 20.15 uur aan bij hotel Olafsvik in het gelijknamige plaatsje. Even 10 minuten om de bagage op de kamer te zetten en dan aan het diner. Als voorgerecht champignonsoep en als hoofdgerecht kabeljauw; zo kunnen we meteen wennen aan het feit dat we op een enkele uitzondering na steeds soep en vis in allerlei variaties de komende dagen voorgeschoteld krijgen. Om 22.00 uur gaan we lijsten en om 23.15 liggen we na deze lange dag in bed en kunnen we ook meteen wennen aan het feit dat het ’s nachts niet donker wordt. Dinsdag 17 juni Om 6.30 uur gaat de wekker, om 7.00 uur zitten we aan het zeer uitgebreide ontbijtbuffet en om 7.45 uur gaan we op stap voor onze eerste echte vogeldag op IJsland. We maken een rondrit om de vulkaan Snæfellsjökull, die bekendheid kreeg door het boek van Jules Verne “Reis naar het middelpunt van de aarde”. Al een paar kilometer van Olafsvik de eerste stop. Noordse Stormvogels bevolken in grote aantallen de kliffen, Eiders zwemmen met hun jongen op zee, maar het hoogtepunt is natuurlijk de waarneming van drie mannetjes Harlekijneend die vlakbij de eidereenden op zee dobberen en zo dichtbij komen dat ze prima op de foto te zetten zijn. Dat geldt helaas niet voor een paar Zwarte Zeekoeten die verder op zee dobberen. Ook een zeehond liet zijn kop boven het water zien. Daarna maken we een stop met mooie waarnemingen van Grauwe Franjepoot en Grote Burgemeester, soorten die we later veelvuldig tegenkomen. Even verderop bezoeken we fraaie zeevogelkolonies met alweer een nieuwe soort, de Dikbekzeekoet of Kortbekzeekoet. Omdat er ook gewone Zeekoeten (en Alken) zitten is het verschil met de Zeekoet duidelijk herkenbaar. Andere leuke soorten zijn Alpensneeuwhoen en Sneeuwgors. Bij het plaatsje Rif is een grote kolonie Noordse Sterns. De regen die in aantocht was en de zon zorgden voor een prachtig decor op de achtergrond: een fraaie regenboog en even later zelfs een dubbele. Het loont overigens ook de moeite behalve naar de kust ook eens richting het binnenland te kijken. Want opeens zien we een prachtige poolvos lopen met zijn bruine vacht. Kennelijk was hij bezig een prooi te verorberen; toen we gingen kijken lagen er resten van vermoedelijke een Noordse Stormvogel. In Hellissandur gaan we koffie drinken en lunchen. De meesten doen dit met een heerlijke vissoep. Het is wat krap aan binnen voor de hele groep, want alle tafeltjes zijn bezet. Buiten staat het beroemde kunstwerk van Gunnar Amarson “Het Schip”; merkwaardig genoeg ligt aan de voet een kleine midgetgolfbaan! Via de westpunt zakken we al vogelend langzaam naar de zuidkust van het schiereiland. Helaas begint het steeds harder te regenen waardoor de vulkaan grotendeels in de wolken is gehuld. In Hellnar bezoeken we het interessante Informatiecentrum over het gebied. Even verderop maken we bij Anarstapi een flinke wandeling naar de kust. IJslandse Grutto’s laten zich fraai bewonderen. Ook is er een grote Noordse Stern kolonie. Aan de kust broeden Noordse Stormvogels, altijd fotogeniek. Op
de terugweg naar de busjes komen we langs het standbeeld van Bárður Snæfellsás, een merkwaardige troll, opgebouwd van stenen. De weg vervolgend scoren we nog Grauwe Franjepoten, Middelste Zaagbekken en Goudplevier, maar alles in de miezerige regen. Om 18.00 uur zijn we terug in Olafsvik. Om 19.00 uur weer soep en vis als diner. Lijsten doen we daarna in de lounge want er kwam een groot gezelschap van 24 personen ook dineren. Na het lijsten vertelt Godfried een aantal wetenswaardigheden van IJsland. Woensdag 18 juni Weer zitten we om 7.00 uur aan het ontbijt en om ongeveer 8.00 uur gaan we op pad naar Stykkisholmur waar vandaan we een boottocht gaan maken langs diverse eilandjes met o.a. zeevogelkolonies. Eerst stoppen we bij een plek waar we onder andere rotganzen zien, zowel de Groenlandse Witbuikrotgans als de “gewone” Rotgans Bij een bosje even verderop zien we prachtig een Grote Barmsijs. Een IJslandse Tureluur vliegt steeds alarmerend rond, waarschijnlijk lopen ergens zijn jongen in het gras. Een Watersnip doet voortdurend zijn bijnaam “Hemelgeit” alle eer aan bij zijn prachtige baltsvluchten. Een tweede korte stop is bij de brug over de Kolgrafafjordur met een Harlekijneend en een grote groep Scholeksters. Om 10.30 zijn we in Stykkisholmur. In de souvenirwinkel wordt wat gekocht en is er een sanitaire stop voordat we aan boord gaan van de Saerun zoals ons schip heet. Wij nestelen ons met zijn allen op het voordek en maken diverse stops bij eilanden met zeevogelkolonies, hoofdzakelijk van Noordse Stormvogels, Drieteenmeeuwen, Papegaaiduikers en Kuifaalscholvers. Als de boot stil ligt zijn ze uitstekend fotografeerbaar. Hoogtepunt is als er een sleepnet wordt opgehaald op het achterdek dat vol blijkt te zitten met St. Jakobsschelpen, zeesterren en tal van andere zeedieren. De schelpen worden vakkundig geopend en iedereen mag naar hartenlust ervan smullen, heerlijk! Ook varen we langs een eiland met typisch gelaagde rotsformaties die wel aan de skyline van New York met talloze wolkenkrabbers doet denken. Even later komen we langs een eilandje met twee bakens voor zeilschepen die nu bewaakt worden door een paar Papegaaiduikers. Om 13.15 uur zijn we weer terug, er worden souvenirs gekocht en we lunchen in een lunchcafé aan het eind van het dorp. Op de terugweg maken we nog tal van korte natuur- en vogelstops. Voor velen wellicht op een van deze plekken een van de hoogtepunten van de reis: een Zeearend, die we heel lang door de kijker laagvliegend over de baai en tegen de bergen kunnen volgen terwijl hij regelmatig belaagd wordt door allerlei andere vogels. Een unieke belevenis! Bij een van de stops graasde een kleine kudde schapen kennelijk wat te dicht in de buurt van een Noordse Stern naar de zin van de vogel. Je kon goed zien dat hij in de rug van het schaap pikte en zelfs een plukje wol te pakken had. Maar verder geen spectaculaire waarnemingen of nieuwe soorten. Een van de laatste stops is bij de Kirkjufell, een heel markante oude vulkaan pal langs zee waarvan heel goed de gelaagdheid van diverse lava- en steensoorten is te zien. Intussen druppelt ook de uitslag van Nederland – Australië op het WK voetbal door: een benauwde 32 overwinning waardoor Nederland zich nu al geplaatst heeft voor de volgende ronde. Om 18.00 uur zijn we terug bij het hotel en is het weer om 19.00 uur lijsten en dineren. Donderdag 19 juni Vandaag wordt het een pittige reisdag naar de volgende accommodatie in de omgeving van Myvatn. Na het inladen van de busjes gaan we eerst tanken en de busjes schoonspuiten en uiteindelijk zijn we om 9.00 uur op pad. Het eerste gedeelte van de tocht schiet niet echt snel op want een flink gedeelte van de weg is onverhard. Toch maken we tal van leuke tussenstops. Een ervan is een uitgebreide fotostop bij een grote groep IJslandse paarden en pony’s, inderdaad uiterst fotogeniek. In Budardalur maken we bij een benzinestation annex supermarkt een wat langere (sanitaire) stop en wordt ook het een en ander voor de lunch ingeslagen. In het begin van de middag bereiken we eindelijk de grote N1 rondweg en gaat het beduidend sneller. Op een van de parkeerplaatsen vinden we een nest van een Scholekster tussen de steentjes pal langs de vangrail. Verderop zetten we de busjes neer voor een korte fotostop zo maar langs de weg op een grasveldje bij een toegangshek. Pikant detail: de busjes oefenden kennelijk een magische aantrekkingskracht uit want binnen een mum van tijd stonden er wel 10 andere auto’s bij geparkeerd! Bij een andere tussenstop in een breed dal halverwege Akureyri staat op een strekdam een hele groep Kleine Rietganzen, een nieuwe soort. Dan beginnen we onze verblijfplaats voor de komende nachten te naderen. In de buurt IJseend met jongen en een Middelste Zaagbek met 5 jongen, maar op een plasje vlakbij Brekka toch de meest bijzondere soort van de dag: twee paartjes IJslandse Brilduikers en niet eens zo ver weg! Als klapstuk zit even verderop een Velduil op een paal. En op het terrein van Brekka worden we zelfs verwelkomd door een paartje van deze vogels!
Guesthouse Brekka blijkt te bestaan uit een hoofdgebouw waar ontbijt en diner geserveerd wordt en lounge met TV om naar het voetballen te kijken. Daarnaast staan verspreid over het terrein diverse houten en stenen huizen met verschillende twee- en eenpersoonskamers, compleet met aparte badkamer. Die kamers zijn uitstekend en het diner is weer voortreffelijk; we krijgen die eerste avond forel! Vrijdag 20 juni Na het ontbijt gaan we om 8.15 uur op pad naar de omgeving van Myvatn. Maar allereerst gaan we nog even naar het plasje vlakbij waar we gisteren de IJslandse Brilduikers zagen, gelukkig waren ze er nog steeds. Dan koersen we langzaam richting Myvatn. Zowel op de heenweg als de terugweg naar Myvatn zien we giervalk. Heen 1 vliegend en terug 2 zittend. Onderweg zit in het land heel dichtbij een paartje wilde Zwanen. Aan een snel stromend riviertje langs de weg ontdekken we een vrouwtje Harlekijneend, dus die is daar helemaal in haar element, vooral als ze te water gaat en zich met het snel stromende water laat meevoeren onder de weg door en aan de andere kant weer tevoorschijn komt. We gaan dan naar Reykjahlio, de enige plaats met supermarkt aan de noordkant van het meer. Achter het hotel met de gelijknamige naam is het een prima plek om tal van watervogels uitgebreid te bekijken. Diverse eendensoorten als IJseend, Topper, Kuifeend, Smient zwommen er met jongen rond, maar het mooist waren de Kuifduikers waarvan we diverse nesten konden tellen. Vlakbij het hotel zelf laat een jonge Koperwiek zich prima fotograferen. Bij de supermarkt doen we lunch-boodschappen en dan rijden we naar het Sigurgeir’s bird museum. Daar drinken we koffie en vanaf het terras en de weg ernaar toe spotten we weer leuke soorten. Nieuw is de Zwarte Zee-eend. Koperwiek en Witte Kwikstaart komen van vlakbij op de foto. Op het meer zwemmen weer diverse soorten eenden en Grauwe Franjepoten. Even verderop een ‘noodstop’: er zit een Goudplevier zo maar in de berm van de weg. Hij doet erg opgewonden. Als de lenzen op de vogel gericht worden, wordt al snel duidelijk waarom. Hij loopt daar met kleine jongen rond. Sommigen menen er zelfs drie gezien te hebben, maar meestal zijn ze verstopt in het hoge gras. Daarna rijden we naar de brug over de Laxa. Het grootste deel van de groep gaat wandelen door moeilijk begaanbaar terrein, enkelen blijven achter en vermaken zich op een andere manier. Achteraf blijken ze wel wat gemist te hebben. IJseenden, IJslandse Brilduikers en Grauwe Franjepoten blijken van heel dichtbij te zijn gezien op een aantal plasjes. Dan laten we het vogelen even voor wat het is om van de fraaie natuur op IJsland te genieten. De eerste stop is bij de lavavelden van Dimmuborgir, waar we een aardige wandeling maken door indrukwekkende lavaformaties over een goed begaanbaar pad. We speuren naar de giervalk die hier wel eens gezien is, maar kunnen hem niet ontdekken. Ook de IJslandse Winterkoning die we trachten te verleiden door zijn zang af te spelen geeft helaas niet thuis. Even verderop maken we een korte stop bij enkele warmwaterbronnen vlak langs de hoofdweg. In de naaste omgeving is een soort Blue Lagoon zoals bij Reykjavik waarin je ook prima kan zwemmen. Dan gaat het naar de modder- en geiservelden bij Hverir, een toeristische attractie van de eerste orde, maar wel bijzonder spectaculair. Op kosten van BirdingBreaks maakt de hele groep een wandeling langs en tussen de vele bronnen, geisertjes en modderpoelen. Om 18.30 uur zijn we weer terug bij Brekka, waar het om 19.00 uur lijsten is en om 19.30 dineren. De zoete aardappelsoep smaakt voortreffelijk en we eten zowaar weer eens vlees (een grote varkenskarbonade) in plaats van vis! Zaterdag 21 juni Na het ontbijt vertrekken we om 8.30 uur naar Husavik voor een walvissafari. Maar niet voordat alle vogelfotografen zich hebben uitgeleefd op het Alpensneeuwhoen dat regelmatig ’s Ochtends op precies hetzelfde plekje op het dak van een van de huisjes op Brekka gaat zitten. Overigens was dat gedoe onder hem er kennelijk de oorzaak van dat hij er genoeg van kreeg want de twee volgende dagen liet hij zich niet meer zien. Onderweg zien we nog een grote groep goudplevieren in het land zitten en is er ook nog tijd voor een foto van een fraaie mannetjes Sneeuwgors op een steenklomp. Het miezert een beetje als we in Husavik bij de haven aankomen. We zijn wat vroeg en lopen er eerst in de omgeving wat rond. Maar dan wordt er toch ingescheept op een schip van Gentle Giants, de Sylvia geheten. Aan boord worden we eerst met z’n allen in stoere fel gekleurde (oranje-blauw) overlevingspakken gehesen en worden de veiligheidsvoorschriften en het verschil tussen de verschillende soorten walvissen en uitgelegd. Intussen varen we uit. In de buurt zien we ook andere schepen op walvissafari. Op een ervan droeg iedereen knal oranje pakken, eigenlijk meer toepasselijk voor ons Hollanders met het voetbalteam nog in de strijd voor het WK! Opeens is het raak, een Bultrug steekt zijn rugvin en een deel van zijn rug boven water en dat doet hij een paar keer. Maar na
weer een tijdje varen zien we er weer een en hoe! Het beest ligt kennelijk op zijn rug en slaat met zijn grote vinnen voortdurend met een harde klap op het water. Helemaal wit zijn ze en er groeit van alles op. Een fascinerend gezicht en gehoor! Dan komt de tip door dat een ander schip een Blauwe Vinvis zou hebben gezien. Op volle kracht stomen we er op af. En ja hoor, raak! Al krijg je maar een deel van zijn rug boven water te zien, je kan daar wel uit afleiden wat voor een geweldig groot dier onder water daar aan moet zitten. Zo vliegt de tijd voorbij en moeten we helaas al weer terug aar de haven. Om 12.30 uur zijn we weer terug en bijna de complete groep gaat 'typical English' Fish and Chips eten in een tentje aan de haven. Het is zo mooi weer dat we gewoon buiten op houten bankjes aan houten tafeltjes kunnen zitten, wie had dat gedacht op IJsland. We kijken nog even op twee plaatsen bij de haven naar bijzondere meeuwen maar zien er geen een. Dan rijden we nog een flink stuk naar het gebied ten noorden van Husavik langs de kust. Bij een plasje wordt langdurig gediscussieerd over een strandloper die daar samen met een Bonte Strandloper in het water stond. Allerlei zeldzame Amerikaanse dwaalgasten passeren de revue maar uiteindelijk wordt toch vrijwel unaniem besloten dat het een Paarse Strandloper in zomerkleed is. In hetzelfde plasje ook nog een nieuwe soort: twee Bergeenden. Even verderop maken we een langere stop op een vlakke weide langs de kust. We hebben een prachtig uitzicht op zeevogelkolonies, o.a. van Papegaaiduiker en Noordse Stormvogel. Fotogeniek was ook een watervalletje dat daar in zee stortte. Onverwacht diende zich daar zelfs een nieuwe soort aan waar we gisteren tevergeefs naar gespeurd hadden maar die zich nu liet horen: de IJslandse Winterkoning! Fraai was ook een langs vliegende Grote Jager. Je kon in de vlucht prima zijn witte vleugelvlekken zien. Dan is het zo langzamerhand tijd om de steven te keren en terug te rijden naar Brekka. Al maken we hier en daar nog een paar korte vogelstops tot vlakbij Brekka levert dat alleen maar de bekende soorten op. Maar vlakbij Brekka zit er een schitterende IJslandse Grutto op een paaltje en in het voorbijrijden wordt een velduil op een paaltje ontdekt. We rijden voorzichtig achteruit terug in de hoop dat hij blijft zitten, maar helaas toen we vlakbij waren ging hij er toch van door. Om 18.15 uur zijn we weer terug. Om 19.00 uur is lijsten en dineren met champignonsoep, stoofvis en kwarktoetje. Zondag 22 juni Na het ontbijt gaan we om 8.30 uur op pad. We gaan niet naar Myvatn maar blijven in de buurt van Brekka en Husavik zodat we niet zo veel hoeven te rijden want morgen staat ons een lange reisdag te wachten. We gaan eerst naar de vlakbij gelegen Laxarvirkjun, een waterkrachtcentrale aan een mooi gelegen kloof waar het water van de Laxa zich met grote kracht en veel vaart doorheen perst. Ondanks de miezerige regen horen we ook hier de Winterkoning. Sommigen hebben hem zelfs gezien! Even verderop is er een weiland vol met allerlei steltlopers. In hoofdzaak goudplevieren, maar ook bonte Strandloper, Regenwulp en IJslandse Grutto lopen er tussen. Even later weer een van de vele hoogtepunten van de reis: een Giervalk. Het was duidelijk een jong exemplaar gezien het vele bruin in zijn verenkleed. Hij ging op diverse palen zitten en liet zich vooral door de telescopen prima bekijken. Helaas wel te ver weg voor een mooie foto. Daarna rijden we een onverhard doodlopend weggetje door allerlei hekken af. Godfried neemt door het open raam wat foto's van schapen voor Loes, want die had ze nog steeds niet. Op het eind stond een vakantiehuis. Rondom het huis waren voortdurend Regenwulpen bezig hun baltsvluchten te demonstreren, een prachtig gezicht en geluid. We koersen daarna in de richting van de Delta die de Laxa bij Husavik maakt. We parkeren de busjes bij een paar huizen van waaruit vogelonderzoek gedaan wordt. Vanaf deze plaats hebben we al mooi uitzicht op de delta en in de verte zien we een grote groep zeehonden op de modderbanken liggen. De bewoner komt aanzetten met een jonge (zwart gekleurde) poolvos die hij gevonden heeft en zelf wil grootbrengen. Hij heeft al flinke klauwen en wordt natuurlijk uitgebreid op de gevoelige plaat vastgelegd. Hij raadt ons daar een wandeling van ca. een uur aan over een landpad met het dringende verzoek daar niet van af te wijken in verband met het onderzoek. Achteraf vragen we ons wel af hoe je dat zou moeten want aan beide kanten ligt een flinke sloot. Links dobberen in de sloot drie eendenpulli, ogenschijnlijk zonder moeder, die we kunnen determineren als pulli van gewone Wilde Eenden. Maar even verderop aan de rechterkant het hoogtepunt voor de vogelfotografen (maar natuurlijk ook voor de andere groepsleden) uit de groep: een volwassen Roodkeelduiker met twee kleine jongen, verschrikkelijk dichtbij, zo zal je ze zelden zien, wat een buitenkans voor een grote close-up! Bovendien zwemt er vlakbij ook nog eens een paartje Grauwe Franjepoten; deze dag kan niet meer stuk! Als iedereen ze door kijker en lens voldoende goed gezien heeft stippelen we een tactiek uit om er zonder veel verontrusting voorbij te lopen. Een hechte aaneengesloten groep zonder stoppen lijkt ons het beste. Grappig is dat de jongen onder water duiken als we voorbij lopen (dat doen ze op de terugweg ook weer als we er langs lopen) en de oude vogel op het water een oogje in het zeil houdt.
Het pad eindigt bij een grote waterplas maar veel spectaculairs levert die niet op. Al vogelend rijden we dan naar Husavik. Op een slikplaat bij de haven zit een leucistische Grote Mantelmeeuw die uitgebreid wordt bestudeerd. Daarna zoekt ieder voor zich een restaurantje uit om te gaan lunchen. Om 15.00 uur gaan we op pad naar de Godafoss, een van de beroemdste en mooiste watervallen van IJsland. We maken er een mooie wandeling, samen met talloze toeristen, maar goed. Helemaal bovenaan duikt toch weer even bij iedereen de vogelaandacht op, want er zit een vrouwtje Harlekijneend aan de rand van het voor deze soort specifieke biotoop: snel stromend water. Dan zit het echte vogelen erop en rijden we terug naar Brekka waar we al om 17.30 uur aankomen om al vast wat voor het diner in te pakken. En juist nu trekt de lucht steeds verder open en schijnt de zon uitbundig. Het gaat daarbij ook wel harder waaien waardoor het ondanks de zon meteen kouder aanvoelt. We krijgen een luxe afscheidsdiner met gerokte zalm, zuiglam en ijs. De vogelfotografen die het niet kunnen laten lopen na het diner toch weer even naar buiten. De “Hemelgeit” liet zich weer uitbundig horen, maar hij liet zich nu ook prachtig bekijken omdat hij na zijn baltsvluchten steeds redelijk dichtbij op een paaltje ging zitten, zo maar op het terrein van Brekka. Maandag 23 juni Reisdag! We zitten al om 6.40 uur aan het ontbijt, hebben dan de koffers al buiten gezet en om 7.00 uur rijden we weg. Om ons te pesten is het de hele dag een strakblauwe lucht en zonnig! Inclusief stops doen we er ruim 7½ uur over om het vliegveld van Keflavik te bereiken en Godfried en Debby hebben het tempo behoorlijk hoog gehouden. Na twee uur een korte stop in het dal waar we de kleine Rietganzen zagen even voorbij Akureyri. Niet veel later een langere sanitaire en eetstop bij Blönduós waar een benzinestation annex supermarkt langs de weg is en weer twee uur later dezelfde ceremonie bij Borgarnes. Even voor Keflavik wordt er getankt wat veel voeten in de aarde heeft omdat de diesel in de pomp op is! Enorme vertraging dus. Op hetzelfde terrein rijden we naar het verhuurbedrijf van de busjes en een medewerker neemt het stuur over om de busjes na het uitladen bij het vliegveld weer terug te rijden. Om 14.30 uur staan we voor de vertrekhal. De incheck- en douane formaliteiten gebeuren probleemloos. Godfried en Debby helpen iedereen bij het inchecken van de bagage. Iedereen koopt wat belastingvrij in en om 16.00 begint het bij sommigen een beetje te kriebelen, hoe zal het Nederlands elftal het er tegen Chili gaan afbrengen? Het vliegtuig vertrekt stipt op tijd en is behoorlijk leeg. Waarschijnlijk daardoor doen we er zeker een kwartier korter over dan gepland en op Schiphol is het maar heel kort taxiën naar de gate. Bij de landing roept de piloot om dat Nederland met 2-0 gewonnen heeften een juichkreet schalt door het vliegtuig! De bagage komt heel snel en al snel neemt iedereen van iedereen afscheid. Sommigen zijn gehaast omdat ze een eerdere aansluiting naar huis kunnen krijgen. Een fantastische vogelreis zit er weer op. Al zijn er slechts in totaal 67 soorten waargenomen, er waren voor de meesten heel wat soorten bij die helemaal nieuw voor hen waren. Om dat veel soorten zich ook van redelijk dichtbij lieten waarnemen hebben ook de vogelfotografen zich prima kunnen uitleven. Daarnaast nog twee spectaculaire boottochten en en passant hebben we ook van een aantal natuurverschijnselen kunnen genieten waar IJsland om bekend staat. Twee uitstekende reisleiders (waarvoor heel veel dank, Godfried en Debby), de prima onderkomens en het lekkere eten maken het nagenieten compleet (en natuurlijk zorgden de twee overwinningen van het Nederlands elftal dat de opperbeste stemming tot het laatste moment op Schiphol bleef…) Tom Loorij
