Seniorenreis 2015 met 39 personen naar Odoorn van 25 juli t/m 1 augustus
Het is zaterdag 25 juli en de weersverwachting luidt: aan de Noordzeekust storm en regen. Eerst is het code geel, later zelfs rood. We vertrekken stipt om 11.00 uur met chauffeur Koop in een bus van Drenthe Tours richting Utrecht en door naar ’t Harde waar we koffie drinken.
Om 14.00 uur zijn we in hotel De Oringer Marke, precies volgens plan. Welkom met koffie en thee van het hotel en een roos van Ada. Op het terras staan nu glazen vuurkorven en onder de luifel warmtestralers, verder lijkt ons alles bij het oude.
Zondag 10.00 uur. Veel van ons gaan naar de dienst in de kerk naast het hotel. De rode draad in de dienst is ‘Als ik een schaapje was dan wist ik het wel’. De dominee leest uit de bijbel over het verloren schaap en vertelt over haar wandelingen langs het Groningse wad waar aan beide zijden van de dijk schapen grazen. Er zijn niet genoeg liturgieën, we moeten samen kijken.
Maandag 27 juli – naar de Meyer Werf in Papenburg (Duitsland) De Meyer Werf ligt aan de rivier de Eems in het Emsland, net over de Duitse grens. We kregen een interessante rondleiding in het bezoekerscentrum van de in luxe cruiseschepen gespecialiseerde werf, een familiebedrijf opgericht in 1795. Er zijn cruiseschepen in verschillende klassen, van de kleine voor de Europese rivieren tot de grote voor de Amerikaanse markt. Als introductie zagen we eerst twee korte films en liepen vervolgens langs grote scheepsmodellen, een model van een deel van het buizenstelsel voor de wateraan- en afvoer op ware grootte, en interieurs van binnen- en buitenhutten van groot tot klein. De werf is met 3000 werknemers de grootste werkgever in de regio. Elk jaar ontvangt de werf rond de 300.000 bezoekers die met eigen ogen kunnen zien hoe de gigantische schepen gebouwd worden.
Imposant was de film van de zijwaartse tewaterlating in 2014 van de ‘Quantum of the Seas’ van Royal Caribbean International en het achterstevoren via de Eems naar open water brengen door voor het oog nietige sleepbootjes. Om de gedachten te bepalen, zusterschip ‘Anthem of the Seas’ (foto’s links), van stapel gelopen in 2015, kan in de 2094 passagiershutten 4188 personen herbergen. Beide schepen zijn bijna 350 meter lang en ruim 40 meter breed. In 2016 wordt de thuishaven van de ‘Anthem of the Seas’ Fort Lauderdale in Florida, VS. Voor die tijd maakt het schip proefvaarten in Europa.
Dinsdag 28 juli – zwerftocht door Geopark de Hondsrug Het Hondsruggebied is een groot gebied dat bijna geheel Oost Drenthe en gedeeltelijk Noord Drenthe beslaat. Het gaat van de provinciegrens in het noorden, via de gemeenten Tynaarlo, Aa en Hunze en Borger-Odoorn naar het zuiden naar de gemeente Emmen en de gemeente Coevorden. Ook het Bargerveengebied, het Hunzedal en het Nationaal Park Drentsche Aa behoren tot Geopark de Hondsrug.
De Hondsrug is een gevarieerd natuurgebied met loof- en naaldbossen, grafheuvels, hunebedden, keienwegen, zandverstuivingen, vennetjes en heide. En met typisch Drentse dorpen als Gieten en Exloo. De hunebedden zijn 5000 jaar geleden gebouwd door het Trechterbekervolk en dienden als gemeenschappelijk graf. Verschillende keren reden we langs Het Stadskanaal, liggend op de grens van Groningen en Drenthe en van Veendam voerend naar Stadskanaal en Ter Apel. Aan de Drentse kant van het kanaal werden zijkanalen gegraven waarlangs zich dorpen vormden, de Monden. Zo kwamen wij enkele keren door Valthermond. Op de foto links Het Stadskanaal in Stadskanaal. In Musselkanaal zagen we honderden historische vrachtschepen klaar liggen voor MusSAILkanaal 2015, de viering van het 250-jarig bestaan van Het Stadskanaal en het 400-jarig bestaan van de grens tussen Groningen en Drenthe, de Semslinie.
Woensdag 29 juli – vrije dag/begin van het SIVO-festival Het 31e Wereld Dans- en Muziekfestival SIVO bracht 17 dansgroepen naar Odoorn. De deelnemers worden ondergebracht bij gastgezinnen in Odoorn en omgeving. De voorstellingen vonden – vanwege de regen – plaats in een galatent. Links Monse Navarro uit Costa Rica. Haar foto, gemaakt in 2014, werd gebruikt op alle promotiematerialen van het festival. De recent aangetreden burgemeester van Borger-Odoorn Jan Seton valt de eer te beurt dansend op net gekregen klompen het festival te openen. Zijn danspartner is Monse Navarro die voor de gelegenheid met haar ouders enkele dagen overkwam uit Costa Rica. Haar groep deed dit jaar niet mee. Verschillende groepen moesten verstek laten gaan omdat de reis naar Nederland te kostbaar was.
De eigenaar van De Oringer Marke testte onze kennis van het Drents met een aantal spreuken en gezegden. Voor een deel werd het raden naar de betekenis. Zij links op de foto ‘hef ’t water in de kelder staon’.
‘Gaoh du mee brommers kiek’n?’
En bij haar ‘lop’n de knien los in ’t hok’.
Donderdag 30 juli – naar de zandsculpturenexpositie in Zuidlaren
De expositie is ondergebracht in Doe Museum Prins Bernhardhoeve. Voor de immens grote sculpturen is maar liefst 7000 ton Tynaarloos zand gebruikt. Sommige beelden zijn wel zeven meter hoog.
De expositie verbeeldt de ontstaansgeschiedenis van Geopark de Hondsrug. Links een mammoet. De Prinses van Zweeloo is een grafvondst uit 1952. De vrouw, in de vroege Middeleeuwen begraven, droeg een gewaad in diamantkeperbinding. Het kostte drie maanden om stof voor de replica op een speciaal gebouwd getouw te weven. Ze had waardevolle sieraden van glas, barnsteen en verguld brons meegekregen in het graf. Het gewaad, met de originele sieraden, is te zien in het Drents Museum.
Vrouwenkoor ‘de Broeker Sirenen’, dat ’s avonds in het hotel kwam zingen, is opgericht in 2002. Met muzikale begeleiding brengen ze voornamelijk Nederlandstalige liedjes ten gehore. Zowel nostalgische als liedjes van nu.
Het plezier spatte van de groep af en sloeg over naar de zaal. Het Drents van de ladyspeaker klonk niet vreemd meer in de oren en zo werd het een geslaagde avond met enthousiaste samenzang.
Vrijdag 31 juli – Mee op het smalspoor Het Industrieel Smalspoor Museum is in 1984 opgericht en gevestigd op een zes hectare groot terrein aan het Dommerskanaal in Erica. Het museum draait volledig op vrijwilligers. We maakten een rit per smalspoortrein – 900 mm – door een prachtig gebied, grotendeels over een origineel traject dat vroeger gebruikt werd voor turftransport. Langs de rails stond allerlei spoorwegmaterieel opgesteld.
Tijdens de rit kwamen we ook langs de enige overgebleven turfstrooiselfabriek in ons land in originele staat, met de daarbij behorende losinstallatie. Een aantal van ons bekeken het gebouw van binnen maar niet iedereen had moed voor de talrijke trappen, op- en afstapjes. De turfstrooiselfabriek is een Rijksmonument. Op de foto rechts de bezoekershal met het smalspoorperron. De Bisschopswagen (links) De naam komt van het feit dat de toenmalige bisschop tijdens een bezoek aan de streek in de wagen heeft gereden. De reden voor het bezoek was niet zo fraai want iemand had het tabernakel uit de kerk in Weiteveen gestolen. De wagen is gebouwd voor inspectieritten en directiebezoeken. Hij werd ook gebruikt als ambulance, men kon dan een gewonde liggend op een ladder naar het ziekenhuis in Weiteveen vervoeren.
Rechts: De prachtig gerestaureerde loc in de bezoekershal.
