Lustrumnummer oktober 2013

Lustrumnummer oktober 2013 Het Dolletje, oktober 2013

Van de redactie Welkom in het derde Dolletje van het jaar, dat in het teken van ons lustrumjaar staat. Iedereen wederom hartelijk dank voor de bijdragen! Ook iets voor het volgende nummer? Laat maar maar weten: [email protected]. Jacqueline en Bas

Ereleden en leden van verdienste Op het lustrumfeest van 21 september 2013 is er iets unieks gebeurd in het bestaan van de roeivereniging. Alle leden samen vormen de vereniging. Het bestuur vindt (de organisatie van) verenigingswerk dan ook een belangrijk speerpunt en ziet ook dat er een aantal leden is dat zich al vele jaren erg inzet voor de vereniging. De statuten en het huishoudelijk reglement voorzien in een mogelijkheid om deze leden eens wat meer in het zonnetje te zetten. We kennen namelijk de status van „leden van verdienste‟ en „ereleden‟. Tot nu toe is er in het verleden slecht één persoon benoemd tot erelid (Dirk Wagenaar), maar we hadden nog geen leden van verdienste. Juist omdat een lustrumfeest een mooi moment is om terug te kijken, heeft het bestuur een aantal leden voorgesteld voor de titel lid van verdienste en tevens een lid voor de titel erelid. Omdat dit volgens de statuten in een Algemene Ledenvergadering besloten moet worden, was er dus tevens een officieel momentje op het feest. Het bestuur heeft goed nagedacht wie in aanmerking zou moeten komen voor deze speciale benoemingen. Natuurlijk is er altijd het gevaar dat je iemand vergeet omdat de vereniging al 35 jaar bestaat en het huidig bestuur daar slechts een klein deel van heeft meegemaakt. Maar ondanks dat we een en ander graag zolang mogelijk als een verrassing wilden houden, hebben we toch gesproken met een aantal kernpersonen binnen de vereniging. Er moest een goede onderbouwing voor het voorstellen van deze leden en dat leidde tevens tot een brede

inventarisatie van de activiteiten van alle leden. De lijst met namen werd wel wat lang, maar omdat er nog nooit echt aandacht aan deze status was besteed zagen we het ook meer als inhaalslag van de afgelopen 35 jaar. Natuurlijk verwacht het bestuur niet elk jaar met leden van verdiensten te komen. Ook hebben we een normering bedacht waaraan deze speciale leden aan moesten voldoen. Uiteindelijk heeft dit geleid tot een lijst met namen die echt van grote waarde voor de vereniging zijn geweest en vaak ook nog zijn. Op het lustrumfeest is deze motivatie per persoon op ludieke wijze gepresenteerd. De activiteiten werden opgenoemd, waarbij iedereen mocht raden over wie het ging. De namen werden verrassend snel geraden waardoor blijkt dat deze mensen ook echt wel bekend zijn binnen de vereniging. Het gevolg van deze manier van presenteren was echter dat de opsomming van de activiteiten per persoon niet altijd goed tot zijn recht kwam. Daarom bijgaand een overzicht van de werkzaamheden per lid. Als bestuur willen we graag alle leden enorm bedanken voor hun inzet en deze speciale leden nogmaals extra bedanken. Zonder jullie was de vereniging niet zo mooi zoals hij nu is! Namens het bestuur, Ronald Uljee, voorzitter

Het Dolletje, oktober 2013

Mieke Zandee Benoeming: lid van verdienste Motivatie:  begonnen in 1989 met de redactie  4 jaar voorzitter  heeft als voorzitter het werken met commissies opgezet wat een basis vormt voor de toekomst  3 jaar secretaris  veel jaren toercommissie  1 jaar coördinatie vrijwilligerswerk, feestcommissie/lustrumcommissie  helpt altijd met bardienst, klussen  sinds vorig jaar weer lid van de toercommisie Gerard Engels Benoeming: lid van verdienste Motivatie:  1996–2000 bestuur, penningmeester en een half jaar waarnemend voorzitter  1996–2000 vrijwilliger onderhoud gebouw v.a. 1998 roei-instructie geven  2001-2003 theorie-examens opstellen  2004 KNRB opleiding roei-instructeur  2005 – 2006 uitvoering riemenplan  2005 – 2010 instructiecommissie en instructeur  2005 instaphek ontworpen (subsidie Rabobank) en gerealiseerd  2005–heden afstellen van boten  2005–heden botenplancommissie  2007–2008 lid werkgroep huisvesting  2008–2013 interne opleiding voor instructeurs verzorgen  2010–heden coördinator commissie afstellen boten  2010–heden coördinator botenonderhoud  2010–2012 project nieuwbouw haven, vlotten en bootoverkappingen  2011–heden onderhoud gebouw Arthur Overkamp Benoeming: lid van verdienste Motivatie:  op 25 november 1978 lid geworden! (bijna start van de vereniging)  in 1981 in het bestuur als toercommissaris en wedstrijdcommissaris (10 jaar!)  1982/1983 de opleiding KNRB instructeur  vanaf 2001 instructeur  tien jaar lid van de examencommissie (in twee perioden)

 

2011-heden lid van de instructiecommissie veel algemene vrijwilligerswerkzaamheden: vlotten bouwen, kleedkamers verbouwen, boten afstellen en onderhoud aan materiaal

Els Ricke Benoeming: lid van verdienste Motivatie:  al bijna 15 jaar jeugdinstructie en jeugdcommissie  3 jaar bestuursfunctie  vele commissies: instructiecommissie, botenplancommissie, wedstrijdcommissie, ARB-regio commissie  6 jaar instructeur  cursus geven samen met Gerard Engels voor aankomende instructeurs Weesp Bas van Veen Benoeming: lid van verdienste Motivatie:  echt al heel lang instructeur, ong. 20 jaar, 1 of 2 keer per week  instructiecommissie  botenafstelcommissie Carel Kummer Benoeming: lid van verdienste Motivatie:  1979 penningmeester (6 jaar)  1990-1995 coaching  2005-2010 opvang nieuwe leden  5 jaar lid van afroeicommissie  Instructeur  lid van commissie sportief  wedstrijdorganisatie

Naam: Gerrit Geerlings Benoeming: lid van verdienste Motivatie:  4,5 jaar voorzitter  coördinatie van de uitvoering van de bouw van de twee stellingen aan de zijkanten van het terrein  strook grond tussen ons en de buren geregeld via gemeente  begonnen in het gebouw onderhoud  afgelopen jaren botenonderhoud (met De Eem als mooi hoogtepunt)


Floor Bijlard Benoeming: lid van verdienste Motivatie:  1983-1993 en 1996-1998 bestuur (13 jaar)  2008-2011 voorzitter tokocie  divers wedstrijdensecretaris  wedstrijdorganisatie  heel veel toko-activiteiten Ada Bijvoet Benoeming: lid van verdienste Motivatie:  2002 t-m 2009 coördinator toko  al 18 jaar bardienst  verenigingskleding  voorzitter commissie nieuwe leden Hennie Dijkstra Benoeming: lid van verdienste Motivatie:  lang toko (eigenlijk weten we het niet precies, maar in ieder geval al voor 1996)  een „stille‟ (?) kracht die al heel lang een basis vormt in de vereniging

Anne Wagenaar Benoeming: erelid Motivatie:  al sinds 1985 actief!  is bijna elke dag op het vlot  6 jaar voorzitter  10 jaar examencommissie  1983: examenroeien ingevoerd voor senioren en jeugd  10 jaar botenonderhoud  28 jaar jeugdinstructie  heden coach senioren, etc.  in 1982 de kilometerregistratie ingevoerd  opzetten van het eerste huishoudelijk regelement  initiatiefnemer van de Molenwedstrijd en de MidZomerVechtRace  heeft het wedstrijdroeien opgezet terwijl daar wel wat weerstand tegen was  baancommissaris bij vele grote wedstrijden in Nederland  erelid omdat hij het gewoon verdient!

Barbara Kramer Benoeming: lid van verdienste Motivatie:  al 19 jaar lid toko commissie (enig idee hoeveel tokobeurten je dan hebt gedaan?)  een „stille‟ kracht (ondanks dat ze wel duidelijk kan maken wat ze vindt) die al heel lang een basis vormt in de vereniging  ook geholpen met administratieve taken Marie-Louise Mos Benoeming: lid van verdienste Motivatie:  meer dan 10 jaar actief in het botenonderhoud  tijd lang de coördinatie van het botenonderhoud gedaan  ook veel dingen in het gebouw gedaan


Hemeltjesvaart, juni 1992 Ruim 20 jaar geleden roeiden Maurits (mijn man) en ik iedere zondag een tochtje in een prachtige houten wherry genaamd het Hemeltje. Je zult het geloven of niet maar wij waren meestal de enige roeiers zo‟n zondagochtend. De vereniging was dan uitgestorven, wij zagen nooit een kip, dronken koffie bij wat toen nog de Bierhut heette, legden het bootje weer in de loods en reden terug naar huis.

Op een gegeven moment maakten we plannen voor een wandelvakantie in de Ardennen maar omdat ik op de vereniging wat ongelukkig terecht was gekomen tussen twee vlotten besloten we tot wat anders. Mijn been was opgezet, maar roeien ging prima dus wij vroegen aan voorzitster Rina of we een paar dagen met het Hemeltje op stap mochten. Tot onze verbazing was een dergelijk verzoek nog nooit bij het bestuur binnengekomen maar na een paar dagen werden we gebeld dat we konden gaan, mits we netjes afschreven.

drukte en kozen voor de Kraaienestsluis iets verderop. Die lag er geheel verlaten bij. Bij de naastgelegen boerderij stond een raam open van waaruit een oude mevrouw met krakende stem riep dat ze “een zeer been had” en of we zelf even wilden schutten. Nou had ik toevallig ook een zeer been, maar goed. Op hetzelfde moment kwamen vier C-vieren van Orca vanuit het Tienhovens kanaal, die we toen ook maar meegeschut hebben en vervolgens de vier gulden keurig afgedragen bij de sluiswachtster.

Ons doel was het familie-eiland op de hoek van de 3e en 4e plas en daartoe moesten we eerst een woelige 5e plas oversteken: heel ander water dan we gewend waren! Bij het huisje aangekomen hadden we flink wat blaren en niet alleen op onze handen: in spijkerbroek roeien was toch niet zo‟n goed idee. Gelukkig waren daar onze neven en nichten al aanwezig en na het eten sliepen we als ossen in een heerlijk zacht bed. Dus wij met slaapzakken, wat extra kleding De volgende dag was er geen wind en en proviand op stap. Om 8:45 zaten we al konden we rondjes roeien over de Vuntus, bij de Bierhut achter de koffie, toen een de natuur was er schitterend: overal broodjespauze in Vreeland en vervolgens bloemen, veel vogels, kristalhelder water. nog een pannenkoek in Vreeland. We wilden Op de terugweg de volgende dag was het niet door de Mijndense sluis vanwege de tropisch warm. Het Dolletje, oktober 2013


Alle stops deden we nu in omgekeerde volgorde, bij de Bierhut hielden we het kort want we zagen letterlijk een enorme bui hangen. Net op tijd lag het Hemeltje weer in de loods en pas in de auto begon het te hozen. Over onze eerste “meerdaagse tocht” waren we dik tevreden, er zouden er nog heel wat volgen. Madeleine van Eeghen

Verenigingenmarkt 2013 Wist je dat: • Ada een kei is in het opbouwen van een kraam? • Daan en Bastiaan een skiff helemaal naar de verenigingenmarkt hebben gebracht en veel bekijks hadden? • Renske concurrentie had van haar zoon die in de kraam naast ons stond? • Toke haar beroep is misgelopen? Met veel charme wist zij veel mensen te overtuigen om te gaan proefroeien. Dit naar het goede voorbeeld van Ada. • Anne weer handen spandiensten heeft verricht. • Er 3 gratis proeflessen werden aangeboden voor de snelste op de ergometer over 250 meter. • Van de jeugd Vita Uljee met 1.07.3 heel snel was over deze 250 meter. • Uiteindelijk Casper Waterham de gratis proeflessen heeft gewonnen met een tijd van 1.01.7 • De aller-, allersnelste van de senioren onze eigenste voorzitter was met 43.8 Ja, ja!!! • Nadat de kramen al weg waren, ook Gerard zijn beste beentje heeft voorgezet. Nippend aan een wijntje op het terras van het Weesperpleintje heeft hij de laatste proefroeier binnen gehaald. • Het een prima sfeer was met allemaal mensen die hun best deden voor de vereniging. Dank aan iedereen die geholpen heeft, maar vooral Ada moet hier worden genoemd. Zij is een echte kei in het werven van proefroeiers. Score: 35 totaal. Super goed allemaal!!! Rosette (ik stond erbij en ik keek ernaar)

foto Weesper Nieuws


Door de ogen van een ....... Al zes en zeventig jaar sta ik met wijd gespreide armen en goed gemutst over de Vecht uit te kijken; een gebaar van gastvrijheid. In de afgelopen 35 jaar is er veel aan en om mij heen veranderd. Dat ging steeds met veel rumoer, enthousiasme, improvisatie en feestelijkheden gepaard: leuk genoeg om herinneringen aan op te halen en te delen met degenen die er bij waren en degenen die hier nog niet zo lang rondlopen. Ik weet lang niet alles meer, maar met behulp van oude fotoboeken en met wat ik zoal om mij heen heb gehoord en gezien, kom ik wel een eind. Ik ben (nog) eigendom van de gemeente Weesp. In 1937 werd ik door de gemeente neergezet als zwembad, ontworpen door gemeentearchitect Kors Breijer. Een houten gebouw met rieten kap, in de stijl van de Amsterdamse school. Ik ben zelfs, samen met het snoephuisje/ badmeestershuisje en de pijlers van het toegangshek (overblijfsel van de voormalige zwembad-entree) een Rijksmonument. Er komt nog wel eens een oude Weesper langs, die zich herinnert hoe koud het was om zwemles te hebben in de Vecht. De kleintjes leerden de zwembeweging op hun buik op een bank. Op de eerste verdieping woonde de badmeester, het snoephuisje was gedeeltelijk het kantoortje van de badmeester en gedeeltelijk, daar bij het luik, de verkoop van koek en zopie. Het zwembad werd formeel gesloten in 1970, te vies om nog in te zwemmen. Op die plek in die bocht van de Vecht verzamelde zich alle drijvende rommel en in de jaren zestig raakte de Vecht ook nog eens behoorlijk verontreinigd. Het werd erg stil om me heen. De gemeente vond me vervolgens wel geschikt als „verenigingsgebouw. In 1978 was er o.a. de (administratie van de) Kanobond gehuisvest en Jeugdwerk Weesp gebruikte één van de vleugels als opslag voor haar tenten. In 1978 werd de Roeivereniging Weesp opgericht. Op zoek naar een ruimte kwamen ze bij mij terecht. De RVWeesp kon een vleugel huren (wat nu de C4 loods is), de buitentoko en de ruimte die nu de werkplaats is. Dat was voor de RVWeesp op dat moment genoeg, want er waren in het begin rond de twintig leden en ze begonnen met één boot. Het Dolletje, oktober 2013

De werkplaats werd o.a. gebruikt als „sociëteit‟. Het buitenterrein was het terras, het ondiepe en het oefenbad, afgezet met een betonnen muurtje en daarna het (diepe) water van de Vecht. Wat een verandering gaf dat, veel reuring, veel bedrijvigheid, veel enthousiasme. Roeiers zijn aanpakkers, heb ik gemerkt. In verschillende fasen volgden de uitbreidingen en de verbeteringen, al naar gelang de behoefte, gekoppeld aan de groei van het ledental en de groei van de vloot. En nu ben ik: het clubgebouw van de RVWeesp met bootopslag en buitenterrein met vier sterren. In de eerste tien jaren ging het vooral om het geschikter maken van het buitenterrein. Door waterpolo- en zwemvereniging Triton was „het ondiepe‟ aangelegd, met tegels als ondergrond en met betonnen muurtjes. Op zich geen bezwaar voor de boten, al lag het beton wel in de weg. De eerste jaren werd vooral geïnvesteerd in het maken van vlotten en het aanleggen van een afrit voor de wherries (Pieter‟s afrit), met de tegels van het ondiepe. het

Het snoephuisje schijnt in het begin gebruikt te zijn als kleedkamer met een douche voor de dames, wat niet zo handig was met al dat glas. Het werd ook gebruikt als toko en had een terrasje. Eind jaren tachtig kwam de tweede vleugel vrij (wat nu de wherry-loods heet). De vloot was inmiddels gegroeid en met vereende kracht werd de tweede loods opgeknapt. In de loodsen werden stellingen gemaakt om meer boten te kunnen plaatsen. Achter het snoephuisje werd een overkapping gemaakt om nog meer boten te kunnen stallen. Begin jaren „90 zijn de douches aangelegd en kwamen er binnen kleedkamers. Het Dolletje, oktober 2013

De jaren daarna stonden vooral in het teken van het binnen opknappen. Door het groeiend aantal leden was er behoefte aan meer faciliteiten in het gebouw zelf. Mijn eerste verdieping kwam vrij. Die was toen nog opgedeeld in een woonkamer, een keuken en slaapkamers, kortom: gangetjes en hokjes. De keuken is gebleven zoals hij was, maar verder werden de wanden gesloopt en werd er, behalve een afgesloten rommelhok aan de oostkant, één groot vertrek van gemaakt. Dat gaf ruimte. Alleen de schoorsteen in het midden met aan twee kanten een kachel was een belemmering, zeker als er veel mensen waren. Nog zeker tien jaar is dat zo gebleven. In de hoek van de keuken werd een (bruine kroeg)bar getimmerd. Mijn zolder was met een vlizotrap te bereiken en was vooral opslaghok voor de commissies. De Toercommissie heeft er een prachtige kast getimmerd (die op slot kon), voor het overige was het er altijd een behoorlijke bende. Het snoephuisje werd rommelhok en later ergometer/trainingshok. In de loop der jaren is het huisje verbeterd met een nette vloer, betere elektriciteit – waardoor getraind kon worden met passende muziek – en een kacheltje. Hoewel, ‟s winters was het toch wel koud. Na een training stond het ijs op de ramen.

Eind jaren negentig was er sprake van een soort face-lift. Er werd zelfs een kleurenplan opgesteld. De kleedkamers zijn grondig onder handen genomen, opnieuw betimmerd en van vrolijke kleuren voorzien. Ook de eerste verdieping is opnieuw betimmerd en geschilderd. Rond de eeuwwisseling was de vereniging inmiddels fors gegroeid en ook de vloot zou verder moeten uitbreiden. Maar, daar was geen plaats voor. Wijze mannen en vrouwen hoorde ik beraadslagen over mogelijke uitbreiding en/of een andere locatie. Plannen voor een drijvend botenhuis of andere aanpassingen van het gebouw werden voorlopig met het oog op de kosten en/of voorziene moeilijkheden met vergunningen (Rijksmonument) op de plank gehouden. Een (voorlopige) oplossing werd gevonden in het bouwen van twee loodsen aan de uiterste zijden van het terrein. Eerst aan de oostzijde: daar moesten wat bomen sneuvelen, werd een nieuwe afscheiding met de buren gemaakt, werd beton gestort en met een stevige stalen constructie een overkapping neergezet, die ruimte bood aan vier vieren. De westzijde had meer voeten in de aarde. Na veel goede gesprekken met de gemeente (en de buren) is een openbare groenstrook aan het terrein van nr. 17 toegevoegd en Het Dolletje, oktober 2013

nu kon ook daar een overkapping worden neergezet, die ruimte bood aan o.a. de acht (toen nog de houten Dupharro) en aan de Keulse Vaart. Een grote ingreep was de vernieuwing van mijn dak. Wat een werk, wat een troep en wat was het resultaat mooi. De rietdekkers (vader en zoon) hadden een caravan op het terrein, want ze kwamen uit de buurt van Giethoorn en bleven door de week onder mijn toeziend oog logeren. Op een dag was er beschuit met muisjes, er was een meisje geboren. Toen niet lang geleden het dak moest worden “opgestopt”, kwam het inmiddels negenjarige meisje mee, ook al de ladder op, een volgende generatie in opleiding. Visieontwikkeling over de toekomst van (de locatie van) de vereniging werd opnieuw urgent toen de plannen voor het bouwen in de Bloemendalerpolder concreter werden. Bebouwing van de polder zou wellicht een toename van het aantal leden betekenen en konden we die wel onderbrengen of wilden we geen verdere ontwikkeling? Wilde plannen kwamen op tafel, waaronder onderkeldering van het gebouw en het buitenterrein voor het onderbrengen van vloot en werkplaats, tot een op de botenhuizen langs de Theems geïnspireerd drijvend botenhuis. Eén probleem: de vereniging had nog weinig gespaard en de gemeente had ook geen geld voor de RVWeesp. Heftige discussies vonden er plaats, want als er niet geroeid wordt, wordt er des te meer gediscussieerd. Het deed me deugd te horen dat voor de meeste roeiers, de oudgedienden en de nieuwkomers, er geen mooiere plek was dan dit gebouw met zijn rieten dak. Besloten werd eerst te sparen. En van de plannen van de Bloemendalerpolder kwam (voorlopig) ook nog niets. De afgelopen tien jaar waren opnieuw jaren van grote bedrijvigheid. De gemeente had op de agenda staan om de beschoeiing te vernieuwen. Dat was voor de vereniging aanleiding voor herinrichting van het buitenterrein, aansluitend op het werk van de gemeente. Er was inmiddels gespaard. Voorafgaand aan de werkzaamheden was er veel overleg met de gemeente (en niet te vergeten de commissie Welstand) over vergunningen, met name voor de loodsen, en overleg met de buren. En met de aannemer, want de herinrichting van het terrein was voor rekening en verantwoording van de roeivereniging. Ook waren er extra Algemene Ledenvergaderingen.


De herinrichting behelsde een extra inrit aan de westzijde, nieuwe (en soms hergebruikte) vlotten, twee nieuwe loodsen, herbestrating en nieuwe elektriciteit buiten. In april 2012 was het af en werd het buitenterrein feestelijk geopend, Paul en Gerard kregen een gedenkplaat op het vlot van eer, de bankjes aan de Vecht bieden nu ruimte aan oplettende coaches, verliefde roeiers of zo maar een genieter. Wat zou het mooi zijn als daar aan het water nog eens twee mooie vlaggenmasten zouden staan, met niet alleen de driekleur, maar ook weer de verenigingsvlag in top. Gelijktijdig voltrok zich binnen ook een ware metamorfose, via een „vanhet-één-komt-het-anderproces‟. Nadat er brand was ontstaan in de herenkleedkamer had de gemeente besloten verwarming aan te leggen in het gehele gebouw. Hierdoor werden de kachels op de eerste verdieping met de schoorsteen overbodig. Nadat de schoorsteen was gesloopt bleek er opeens veel ruimte op zolder. Er kwam een vaste trap naar zolder. Met aftimmering en een goede vloer plus versteviging kwam daar ruimte voor ergometers. Dat gaf daarboven veel leven in de brouwerij, met onderlinge wedstrijdjes begeleid door muziek. Zo blijft deze (inmiddels zeventigjarige) bij de tijd. Het werd wel erg koud boven, wanneer weer eens vergeten was het raam dicht te doen. Toen de ergometers naar boven gingen kwam het snoephuisje/ergohok vrij en met een aantal ingrepen (iemand herinnerde zich dat er ergens watertoevoer moest zitten, want er had ooit een douche gezeten), een fraai houten aanrecht dat iemand nog ergens had staan en wat bankjes, werd een prachtige buitentoko gecreëerd. Omdat de spullen van de (rommel)zolder een plek moesten hebben, werd de vloer van de wherryzolder verstevigd en verlengd: ruimte voor de spullen van de commissies en voor archiefspullen. Daar konden nu ook de spullen uit het rommelhok van de eerste verdieping heen. Hierdoor kon daar het laatste muurtje worden gesloopt en ontstond er op de eerste verdieping opeens veel extra ruimte, een hoek die zich heel goed leende voor een keuken met bijbehoren. Toen er weer genoeg was gespaard kon daar in 2013 een prachtige keuken worden geplaatst. Nog even en dan is ook de eerste verdieping opgeknapt.


Ik zag het allemaal veranderen. En wat ik vooral ook zag was al die inzet en al dat enthousiasme van jong en oud, vanaf de eerste jaren. Mensen komen om te roeien, maar komen ook als er geklust moet worden. Tot in het middel in het water om wanden te slopen of om palen te slaan. Of, zoals bij de meest recente verbouwing, als nokvorsten schrijlings op het dak. Vaak wordt gebruik gemaakt van gebruikt materiaal; veel hout kwam dan van de één, dan van de ander, voor de vlotten, de bar, het schuurtje. Of er kwam oud ijzer voor de stellingen, of er kwamen stoelen en een vergadertafel, of dakpannen. Mij bleek dat er onder de roeiers vele talenten zijn: visionairs, creatievelingen, plannenmakers, netwerkers, doeners. Ik ben erg blij met deze bewoners van de Klomp, dankzij hun sta ik er pront bij en kan ik nog jaren mee. Oktober 2013 (met dank aan Anne Wagenaar, Lia Bogerd, Gerrit Geerlings, Klaas en Albertje de Jonge, Dirk Wagenaar, Gerard Engels, Tineke van Bottenburg, )

ClubQuiz Het was zweten, denken en gokken tijdens de ClubQuiz op de feestavond. De „technische vragen‟ leverden niet al te veel problemen op - al werd de tilstang van de skiff door lang niet iedereen herkend. De roeiomgeving werd al wat moeilijker (vaar je het Gein in in Noord-Holland of Utrecht?) en de muziekronde bleek voor veel teams en struikelblok. Uiteindelijk zat er niet eens zo veel verschil in de scores. Winnaars: nogmaals gefeliciteerd!

1. 2. 3. 3. 5. 5. 7. 7. 9. 9. 11. 12. 13.

Backstage D.D.A. Veterenanen De Wesopa‟s Dolle Dames 1&2 Venetië Vooruit Bakboordhangers Muurbloempjes Toppers Club 13 De Flitsende Dames Het puntje op de Y Erelid


19 pnt. 18,5 18 18 17 17 16,5 16,5 16 16 15,5 14 12,5



Een materiaalcommissaris van weleer Bij een verhaal over het gebouw en het terrein van de RVWeesp past wel een schets – in grote pennenstreken – van een man die vanaf het begin nauw betrokken is geweest bij de roeivereniging Weesp en haar locatie, die drie zittingstermijnen, van 1992 tot 2001 materiaalcommissaris is geweest en die sinds 2002 erelid is: Dirk Wagenaar. Dirk heeft veel mooie verhalen te vertellen, verhalen waar een heel leven in doorklinkt van betrokkenheid bij de samenleving, van verbindingen maken, van de overtuiging dat je samen meer bereikt en daar ook erg van kunt genieten. Tijdens het gesprek kwam naar voren dat Dirk binnen Weesp op diverse terreinen (bestuurlijk) actief is geweest, maar voor dit verslag van een boeiend gesprek beperken we ons tot de RVWeesp. De rode draden die door het gesprek liepen zijn wel de liefde voor de RVWeesp en voor het roeien, zijn bezig zijn met materialen (geknutsel), maar vooral zijn passie voor regelen, organiseren en fondswerving. Zoals veel jongens is Dirk in zijn jonge jaren begonnen als voetballer, maar na een gebroken been was de lol van het voetballen er helemaal af. Op zijn negentiende is hij gaan roeien bij Ondine, de Roei- en Zeilvereniging van Shell in Amsterdam Noord. Het werd al snel wedstrijdroeien, instructie geven en coachen. In 1959 is Dirk in Weesp komen wonen. In 1978 werd hij getipt door de gymnastiekleraar van zijn zoon (die hij van het wedstrijdroeien kende) dat er in Weesp een roeivereniging zou worden opgericht. Dirk werd één van de mensen van het eerste uur, lid sinds 1978. Zijn eerste bijdrage aan de vereniging was een donatie voor de kosten van de notaris. In „De geboorte van de vereniging‟, een stukje van Hans Witkamp ter gelegenheid van het tweede lustrum staat over Dirk “ ...Dirk Wagenaar, die eigenlijk nergens tijd voor had, maar er voor de gezelligheid bij zat. Overigens bleek dat nergens tijd voor hebben erg mee te vallen. Hoe zou het geweest zijn als hij wel tijd gehad had, waarschijnlijk was dan het hele gebouw gesloopt en weer van de grond af aan opgebouwd”.

Op een gegeven moment roeiden er meerdere leden van de familie Wagenaar, ze waren actief binnen de vereniging, Rina, onder haar meisjesnaam als voorzitter, Marco als materiaalcommissaris. De laatste jaren zie je Dirk nauwelijks meer in een roeiboot, wel is hij regelmatig op woensdag op de vereniging om het ploegje van Mariëtte, zijn huidige echtgenote, aan te moedigen en koffie te drinken. Hij slaat vrijwel geen ALV over (de laatste keer dat hij er niet was had hij een goede reden, nl hij gaf kookles op het fort. En hij is altijd beschikbaar voor (on)gevraagd advies. Dirk is een Shell-man. In zijn jonge jaren begonnen als laborant, vervolgens op verschillende afdelingen in verschillende functies, binnen- en buitengaats, zelfstandig/onafhankelijk of als leidinggevende. In zijn werkzaam leven heeft Dirk veel ervaring opgedaan en deskundigheid opgebouwd – zoals zijn jarenlange deelname aan de Centrale OR van Shell - die nuttig zijn geweest voor zijn bestuurlijke activiteiten, zeker ook voor de RVW. Op zijn 26ste werd hij materiaalcommissaris bij Ondine. Heeft een laborant verstand van roeiboten, dan? Ach, ervaring doe je op door goed om je heen te kijken. Over materialen en onderhoud heeft Dirk veel geleerd van de bootsman/ scheepsbeschieter/ scheepstimmerman van Ondine, Wim Schurink. Deskundigheid en kennis van materialen deed hij ook op tijdens wedstrijden b.v. bij de Bosbaan. Je keek om je heen naar wat er voor materiaal was, wisselde ervaringen uit met andere materiaalcommissarissen en hoorde eventuele aanwijzingen van de bootsmannen aan. Nadat Dirk bij Shell met pensioen was gegaan (1992) kreeg hij meer tijd voor de RVW. Hij werd al snel gevraagd voor de functie van materiaalcommissaris. Het was de tijd van de groei van het ledenaantal en dus ook de groei van de vloot. Jaarlijks werd besproken wat er nodig was, werden prioriteiten gesteld voor het gebruik en de aanschaf van de boten. Veel werd er ook


gediscussieerd over welke riemen het beste waren, kunststofriemen kwamen in de mode en zeker de wedstrijdroeiers en hun coaches hadden daar wensen over. En er was natuurlijk ook (de organisatie van) het onderhoud. Met een vast onderhoudsgroepje werd veel werk verzet, ook binnen het gebouw. Met trots vertelt Dirk dat de roeivereniging in die tijd een vrouwelijke meester-loodgieter had (Aleid). Ook toen Dirk materiaalcommissaris af was vond je hem nog vaak in de werkplaats. Van oude dingen iets nieuws maken, dat blijft een hobby van hem. Dirk is in de afgelopen 35 jaar vooral zichtbaar geweest als regelaar, organisator en fondsenwerver. Dirk had en heeft een goed oog voor mogelijkheden van recycling en duurzaamheid en – ook niet onbelangrijk - een goed netwerk. Een man die een goede brug weet te slaan tussen vraag/behoefte en aanbod. Zo vindt hij dat er destijds een mooie rolverdeling was: Rina was voorzitter van de RVW in de tijd dat hij hoofd beheer terreinen en gebouwen bij Shell was. Was er aan de ene kant iets overbodig en was er aan de andere kant iets nodig, dan kon Dirk vaak wel iets regelen. Of het nu hout voor vlotten was of hout voor de bar, staal voor de liggers in de wherryloods, tafels en stoelen voor de eerste verdieping, er kwam regelmatig iets vanuit Amsterdam-Noord naar Weesp. Met in achtneming van de spelregels - er moest een maatschappelijk doel worden gediend – maar doorgaans niet via de bureaucratische weg. Grijnzend herinnert Dirk zich dat de directeur een keer een formele bedankbrief kreeg voor iets waar de man niets van af wist, maar hij stond er (achteraf) wel helemaal achter. Ook fondsen wist Dirk aan te boren. Eén van de eerste boten van de vereniging werd

geschonken door Ondine: een Maas-vier, boord geriggerd en met de bankjes zo opgesteld dat je vanaf de stuurstoel alle roeiers kon zien. Later kwamen er via Dirk nog twee overnaadse vieren (met tafjes) bij en niet te vergeten de reddingsboot de No Panic. Voor het eerste lustrumfeest was „geen goed weer‟ afgegeven. Een tijdelijke overkapping van het buitenterrein zou dus welkom zijn. Als een bliksemactie zijn door van wat mannen Shell op vrijdag een paar tenten neergezet, maandagochtend waren ze alweer weggehaald. Dirk was er trots op dat zijn mannen dat zo snel en geruisloos hadden gefikst.

Dirk houdt van het goede leven en daar hoort ook koken en eten bij. Al jarenlang geeft Dirk kookcursussen in het fort, hij heeft “meer dan vierhonderd recepten”. Van zijn culinaire kwaliteiten hebben we ook op de roeivereniging regelmatig kunnen genieten. Denk aan de avonden met zijn Indonesische rijsttafel, zijn roeiersmaaltijden en Captain‟s dinners. Als het aan Dirk ligt komt er – als de eerste verdieping klaar is – weer maandelijks een gezamenlijke maaltijd. En daar wil hij best nog weer een bijdrage aan leveren. Oktober 2013, Ursula den Tex, Tineke van Bottenburg


Roeivereniging Weesp Opgericht 10 mei 1978

Overige tarieven Entreegeld Sleutelborg Bijdrage wedstrijdjeugd Donateurs (minimum) 3 Proeflessen * inclusief KNRB bijdrage ** inclusief KNRB bijdrage

Adres botenhuis: Utrechtseweg 17, 1381 GR Weesp Tel. 0294-419862 KvK Almere nr. 40516174 Bank: ING 40.75.451 Website: www.rvweesp.nl Algemene informatie De Roeivereniging Weesp is aangesloten bij de Amsterdamse Roei Bond (ARB) en de Koninklijke Nederlandse Roei Bond (KNRB). De vereniging telt ongeveer 300 leden. Alle werkzaamheden voor en door de vereniging worden gedaan door vrijwilligers. Van ieder lid wordt verwacht dat hij of zij, al naar gelang zijn/haar beschikbare tijd en talenten, een bijdrage levert. Jaarcontributie per 01.01.2013 Senioren € 240,00 Partnerlid € 229,00 Studentlid (18+ jaar) € 175,00 Juniorlid (14 t/m 17 jaar) € 137,00 Jeugdlid (10 t/m 13 jaar) € 110,00

* * * ** **

€ € € € € € €

50,00 25,00 35,00 25,00 20,00 30,09 15,04

Bij aanmelding bent u eenmalig entreegeld verschuldigd, alsmede de jaarlijkse KNRB bijdrage en contributie naar rato van de resterende kalendermaanden. Het lidmaatschap gaat in op de eerste dag van de kalendermaand waarin u lid wordt en wordt automatisch verlengd voor het volledige volgende kalenderjaar, dus per 1 januari. Opzeggen van het lidmaatschap kan uitsluitend - schriftelijk of per mail - bij de ledenadministratie vóór 1 december van het lopende jaar. Bij opzegging blijft de volledige contributie over het lopende jaar verschuldigd. Opzegging wordt binnen drie weken bevestigd. Ontvangt u geen bevestiging, neemt dan contact op met [email protected]


Bestuur terreinonderhoud [email protected] toertochten [email protected] Bankrek. ING 63.18.657, t.n.v. Toercommissie Roeivereniging Weesp

voorzitter Ronald Uljee, 0294-431092 [email protected] secretaris Heleen Oudman, 0294-412444 [email protected]

toko [email protected]

penningmeester Hans Strijd, 0294-267645 [email protected]

wedstrijdorganisatie [email protected]

commissaris roeien Jeanine de Bruin [email protected]

Functies

commissaris gebouw en veiligheid vacature [email protected]

gastroeien Carola Kesteloo (0294-255921), [email protected]

erelid sinds 2004 Dirk Wagenaar

ledenadministratie Mariëtta van den Wijngaart (0294-431092), [email protected]

Commissies (Voor commissieleden zie de website.)

verenigingskleding Annetta Klaassen, Istvan Tan [email protected]

afroeien [email protected] afstellen boten [email protected] botenonderhoud [email protected] botenplan [email protected] instructie [email protected] jeugd [email protected] nieuwe leden [email protected] proeflessen [email protected] redactie [email protected]

vertrouwenspersoon Renske Harte-Sluman (0294-431200), [email protected] verzekeringen Jochem Donia (0294-458155), [email protected] vrijwilligers Rosette van Barel [email protected] webmaster Christiaan van Wezel [email protected] Verdere mailadressen en telefoonnummers vind je op de website. Daar staan ook alle gegevens van de instructeurs, onder „Alleen voor RVW leden‟. Gelieve wijzigingen door te geven aan Heleen Oudman, [email protected]

Het volgende Dolletje verschijnt eind december. Heb je iets te melden, een leuke foto, een verhaal? Stuur het naar [email protected]. Hoe meer hoe liever. Als het Dolletje vol is, is er altijd plek op de website. Het Dolletje, oktober 2013


Lustrumnummer oktober 2013

Recommend Documents