DRIEDAAGSE UITSTAP SPALIER
9 – 10 – 11 oktober 2013
Beste ouders Zoals we jullie beloofden, willen we jullie graag een fotoverslag bezorgen van onze schitterende driedaagse die we beleefden in Staden. Uw zoon of dochter vertelde misschien al honderduit over ons tripje, maar we willen u zeker het verslag en de foto’s niet onthouden. Wij hebben er heel erg van genoten, nu is het aan u… GENIET!
WOENSDAG – Vorig jaar gingen we op woensdag bowlen in Roeselare. Dat was een grote omweg en kostte ons veel tijd van onze driedaagse. We vroegen nog eens na bij Open Huis wanneer we nu eigenlijk wel in ons huis mochten aankomen, en dat mocht verrassend vroeg. Nadat we ’s morgens wat tijd namen om alle materiaal te verzamelen, propten we de auto’s vol van juf Annelies, juf Marie, juf Karen en juf Karin. Wat een hoop bagage… Even vreesden we dat we nooit alles zouden meekrijgen, want naast de koffers of tassen van de leerlingen, namen we nog heel wat materiaal mee van uit school. Huishoudelijk gerief, wat vrijetijdsmateriaal, een radio, een computer… Er komt heel wat bij kijken als je zo eens een drietal dagen op stap gaat. Gelukkig waren heel veel leerkrachten bereid om mee te helpen èn hadden we juf Karin mee, die met haar ‘camionette’ heel wat kan vervoeren. Is de picknick mee? Check! Zijn de patatjes en appels mee van de hoeve? Check! Hebben de leerlingen zin om te vertrekken? Check! Check! Hebben de leerkrachten er een beetje zin in? Check! Check! check! Op naar onze verblijfplaats, richting Staden. Rond 11u reden we eindelijk de lange oprijlaan van Open Huis op.
Wij woonden voor een paar dagen aan de linkerkant van dit deel van de prachtige vierkantshoeve. Hoh, wat zouden we nu eerst doen? Kamers verdelen? Een toertje doen buiten? Eerst eten? Voor de lunch was het nog een beetje te vroeg, dus zochten we maar eerst eigenaar ‘meester Koen’ op. (Koen was vroeger de meester van het vierde leerjaar van juf Karen.) Hij bezorgde ons de sleutel en gaf wat uitleg over de groenzone buiten. Daar was namelijk vlak naast ons huis nog maar pas nieuw gras gezaaid. Hij vroeg ons om zeker niet op dat deeltje van de tuin te lopen…
Toen we goed en wel binnen waren in het huis, keek iedereen even heel snel rond. “Ok, dit hebben we gezien”, dachten de leerlingen waarschijnlijk. Want ze wilden meteen naar boven. Een paar leerlingen waren de leerkrachten te snel af en stormden de trap op. Wacht jongens en meisjes, laat ons kamer per kamer naar boven gaan en ook maar meteen een valies of zak meenemen naar boven? Op voorhand waren alle kamers netjes verdeeld. Maar doordat Bjorn op het laatste moment ziek werd en niet mee kon, sliep er iemand alleen op een kamer en dat is niet zo fijn natuurlijk. Dus even opnieuw kamers verdelen… Zag Mathias het zitten om met drie op één kamer te slapen? En wou hij op een hoogslaper liggen? Hij toonde zich heel enthousiast. Dus samen met Maxim en Nicolas namen zij de eerste kamer in. De volgende kamer was voor Iris Vercaigne en Yasmine… Twee rustige dames samen, dat kan niet mis gaan. Daarnaast sliepen Jana en Iris Verghote in een kamer. Zij kennen elkaar al heel lang en we willen die goede vriendinnen niet scheiden natuurlijk. Angelique en Marjolein hadden ons al lang geleden een tip gegeven dat ze een kamer wilden delen. De twee Joachims, twee rustige mannen, pasten ook samen in één kamer. De rest van de kamers verdeelden we onder de leerkrachten. Er sliep telkens een leerkracht in de buurt van de kamers van de leerlingen.
Met de hulp van de leerlingen begonnen we meteen de kamers in orde te brengen. Bedden opmaken, kledij wegbergen, pyjama en pantoffels klaarleggen voor ’s avonds… Zo’n gezellige bedoening. Tot we ineens een schreeuw hoorden vanuit de kamer van de drie jongens… Juf Annelies had in een poging om Mathias zijn bed op te maken een trapje gemist van de ladder en tuimelde naar beneden. Maar daar stond Nicolas en hij hielp juf Annelies door haar val te breken en ze een beetje op te vangen. Oef, daar hebben we (vooral juf Annelies) geluk gehad… Bijna was onze driedaagse slecht gestart. Na al dat werk boven in de kamers kregen we wel honger. We hadden vooraf voor een lunchpakketje gezorgd, zodat we de eerste middag niet hoefden te koken. Lekker handig en vooral ‘lekker’! Pistoletjes met ham en kaas en verse rauwe groentjes erbij. Smakelijk!
Toen de tafels afgeruimd waren, was het tijd om op boodschappen te gaan. Want dat hadden we dit jaar nog niet mee: eten en drinken voor deze drie dagen. Op boodschappen gaan is een leuke activiteit en de leerlingen kunnen en willen daar zeker bij helpen. Maar natuurlijk: ze wilden allemaal mee! Dus: lotje trekken en de gelukkigen die meekonden waren Nicolas, Mathias, Joachim en Yasmine. “Nemen we de auto?” “Neenee”, zei juf Karin… “Je hebt er geen idee van hoeveel we nodig hebben!”… Ok, dus met de camionette naar de Colruyt! “Eén kar?” “Neenee, daar kom je niet mee toe om alles te vervoeren”. En ze kreeg nog gelijk ook, twee keer zelfs… Luisteren we dan van nu af aan wat meer naar juf Karin? De leerlingen werden op pad gestuurd en zochten mee naar fruitsap, koeken, groenten, fruit, hamburgerbroodjes, choco, confituur en nog zo veel meer! Best wel leuk hoor! Doen we volgend jaar opnieuw. Betalen aan de kassa, alles in de camionette en terug naar Open Huis. Daar stonden de thuisgebleven leerlingen al klaar om alles te helpen uitladen, zij hadden ondertussen met juf Marie en juf Annelies een grote wandeling gemaakt op de hoeve. Tg 4 uur waren juf Sabrina, juf Justine en meester Gert aangekomen. Zo’n grote, gezellige bende. De leerlingen vonden het best wel tof dat zoveel leerkrachten eens willen komen piepen waar ze de komende dagen zullen verblijven.
Tijd voor een spel! Juf Sabrina maakte al voor het tweede jaar een bingo-spel. En niet zomaar een bingo-spel, maar één speciaal voor ons, met de foto’s van de leerlingen en leerkrachten. Meester Maarten had ons allerlei spulletjes bezorgd die op de ‘prijzentafel’ terecht kwamen en wie ‘BINGO’ kon roepen, mocht daar een leuke prijs gaan kiezen. Dat de tafel helemaal leeg was, dat hebben we geweten. We brachten meester Maarten het nieuws dat alles op was, maar dat vond hij helemaal niet erg… oef!
Juf Marie is een specialiste in schoonheidsproducten en behandelingen. En wat is er nu leuker dan een heus beautyuurtje voor de meiden? Gezichtjes reinigen, zalfjes smeren, nageltjes lakken. Een echte meiden-bedoening…
Maar waar zijn die mannen naar toe gevlucht?
Ah, hier hebben we al twee jongens gevonden!
Buiten vonden we de andere jongens… Die waren hun energie aan het botvieren op een voetbal. En Meester Gert, juf Annelies en juf Justine trapten mee… Ooh, wat was het zalig buiten.
Oei, oei, ineens kwam het besef dat het al 17u was… Als we op een deftig uur wilden eten, dan moesten we echt wel beginnen kokerellen… Van de appeltjes van de hoeve van de Lovie maakten we lekkere appelmoes. Samen met de aardappelen en de worsten (gebakken door meester Gert) zorgde de appelmoes voor een overheerlijke WAP (worst met appelmoes en patatjes). Dat is ondertussen al hèt traditionele driedaagse gerecht geworden.
Directeur Peter was ondertussen aangekomen, en wilde ook wel in een potje roeren. Terwijl er een beetje later vanalles stond te pruttelen, te koken en te braden in de keuken, was er tijd voor wat ontspanning! Op een grote tafel hadden we een heleboel boeken, tijdschriften, puzzels, bladen, kleurpotloden… voorzien. Geen tijd om ons te vervelen… De leerlingen hadden de toestemming om hun gsm uit te halen na 18u. Dus konden ze vlug even bellen naar mama en papa en laten weten hoe leuk het hier wel was.
Stilletjes aan kwam het aangekondigde stormweer opzetten. De geplande fakkeltocht kon niet doorgaan. Teleurstelling alom bij meester Gert, juf Justine en juf Annelies. Tja, de weergoden laten zich niet doen. Toch besloten we om naar buiten te gaan. Het was gestopt met regenen. Een lange wandeltocht zat er niet in, maar een kleintje op het domein misschien wel. Het was ondertussen al pikdonker maar met een aantal fakkels en heel warm ingeduffeld volgden we juf Annelies.
Zij vertelde het verhaal van Varkentje Bo (van auteur Geert de Kockere) in verschillende delen en telkens gingen we ergens anders zitten. Het liedje “Wie kent er Bo, gekke Bo” klonk opgewekt in de duistere avond.
Op de laatste vertelplaats waren een aantal leerlingen, waaronder Iris Verghote al heel erg moe. Juf Karen ging met haar naar het huis terug. Pyjama aan, tandjes poetsen… Juf Justine was warme chocolademelk aan het maken, maar daar had Iris geen zin in… Veel te moe! Toen de chocolademelk naar buiten gebracht werd, was iedereen betoverd door het spoor van theelichtjes dat de leerkrachten hadden buitengezet. De wind en de regen waren echte spelbrekers, maar dat kon ons niet deren. Zo’n sfeervol moment… Beschut in de orangerie lieten we de chocomelk smaken. Mmm, heerlijk! Plots werden wensballonnen bovengehaald. Juf Karen kreeg het al benauwd, want ze had die zelf nog nooit opgelaten. Gelukkige hadden de andere juffen veel ervaring. Een viertal ballonnen lieten we op. Dat ging verrassend goed. Eens de ballonnen gevuld waren met warme lucht, waren ze bijna niet meer te houden en stegen ze op. Wat een mooi spektakel! Gaan ze hoog genoeg? Gaan ze ver genoeg? Omdat het zo donker was konden we de ballonnen heel ver zien vliegen. Wat zou iedereen gewenst hebben? Ondertussen was het al 20u30 geworden en waren de leerlingen echt bekaf. Opblijven was verleidelijk, maar ze konden hun bed echt wel gebruiken. Dus ook voor de anderen: tanden poetsen, pyjama aan en onder de wol. En… het was op een paar minuten tijd muisstil in de gang. Dag één: geslaagd! DONDERDAG – Toen de leerkrachten ’s morgens de gordijnen opendeden, zag het er niet goed uit. Juf Karen had nog gezegd: “Het weer kan niet slechter dan vorig jaar!”. Wel dus!!! Het waaide heel hard, de akkers rondom de hoeve stonden blank en de regen viel met bakken uit de lucht. Een grauwe hemel die zeker geen beterschap voorspelde, liet meteen ook de plannen om naar de plaatselijke markt te gaan, in het water vallen. Dus, nog voor de leerlingen gewekt werden, vertrok juf Karen naar de bakker, slager en supermarkt om boodschappen. De leerlingen konden slapen tot na 8 uur, en dat is echt wel lang. Een luxe dus… Wat Iris Verghote GEEN luxe vond was dat juf Annelies de leerlingen wekte met het liedje van Bo dat ze gisteren hoorden. Ze maakte beleefd, maar goed duidelijk dat we dat morgenochtend niet opnieuw mochten doen. Ochtendhumeur, Iris?
Het zou dus een dagje ‘binnen’ worden, maar dat kon ons niet zo deren. Binnen hebben we een hele grote ruimte voor ons alleen. Juf Gudrun kwam erbij en nog wat later ook juf Els C. Meester Maarten vervoegde ons rond de middag. Alweer een gezellige bende dus. Wat vrije tijd voor de ene, en de anderen begonnen deftig groentjes te snijden voor de verse soep voor die middag.
Juf Gudrun had in de loop van de voormiddag al een paar keer geroepen: “’t Is gestopt met regenen!” en deed telkens een poging om naar buiten te gaan met een aantal leerlingen. De regen viel echter telkens opnieuw met bakken uit de lucht. Eén keer bleef de regen even weg en kon ze naar buiten gaan kijken naar de ‘schone schaapjes’ …
De soep deed deugd bij dit koude en natte weer buiten. We aten elk één of twee borden soep en hadden toch even geen honger meer. Na zo’n stevige soep hadden we geen nood aan nog een uitgebreide maaltijd, dus hadden we verse hamburgers op het menu gezet. Een broodje, een mals stukje vlees, wat frisse groentjes, uitjes en wat saus… Dat was lekker. Smakelijk smullen betekent ook flink opruimen en afwassen. Zo nu en dan moesten we de leerlingen wel een beetje aansporen. Voelden ze zich een beetje op hotel?
Na de middag was het tijd om te knutselen. Onder leiding van juf Els C werkte iedereen aan een mooi kaarsenpotje. We werkten met papiersnippers en glasverf. Het resultaat ziet u op de eerste pagina. En zoals altijd genoten de leerlingen van het creatieve werk.
Terwijl de leerlingen knutselden hadden de leerkrachten al groentjes fijngesneden voor de verse bolognesesaus voor ’s avond. Alles stond heerlijk te pruttelen op het vuur, tijd voor een spelletje: ‘Wie ben ik?’. Meester Maarten gaf elke leerling een klever op zijn hoofd met een naam op en door middel van ja-nee vragen moesten ze achterhalen welke gekende figuur ze waren. De leerlingen vonden dit heel amusant en lagen vaak in een deuk van het lachen…
De spaghetti was ondertussen gaar, de saus magnifiek lekker en de tafel nodigde uit om gezellig te eten. Smakelijk iedereen! Zoals te merken valt op de foto’s kwamen heel wat leerkrachten tijdens hun vrije tijd meehelpen. Er waren constant 3 leerkrachten als vaste begeleiders aanwezig, maar veel collega’s kwamen ons vergezellen. De leerlingen genoten daar duidelijk van. Ze vinden het zelf heel leuk, en als de meesters en juffen dan nog eens op bezoek komen, is het helemaal feest! En dan: spaghetti-time! Lekker, lekker, lekker!
Om de avond af te ronden hadden we een feestje voorzien… Maar het leek ons niet zo verstandig om het heel laat te maken en ook niet om de leerlingen nog helemaal uit de bol te laten gaan voor ze gingen slapen. Dus maakten we er maar een gezellige quiz-avond van. Of je mocht het ook een verkleedpartij noemen mèt inhoud! Meester Maarten had een leuk spel uitgewerkt. De leerlingen werden in teams verdeeld (juf Annelies, juf Els D en meester Gert waren de kapiteins) en kregen vragen voorgeschoteld door de quizmaster. Ze konden kiezen tussen vier antwoorden en moesten het kleur van het juiste antwoord tonen met hun kleurkaartjes. Een dansopdracht zat er ook in en die eindigde regelrecht in een polonaise. Daar ging ons voornemen om alles rustig te houden… AMBIANCE!
En dan jammer genoeg weer bedtijd. Al komt die voor een aantal leerlingen niet te vroeg. Nog even een kiekje met de kamergenoten… En dan wensen we de leerlingen alweer een slaapwel! Voor de laatste keer…
VRIJDAG – Onze laatste ochtend alweer… en een heel drukke meteen. Want vandaag moeten alle valiezen weer gevuld, de kamers en al het materiaal in de leefruimte opgeruimd worden. Een aantal leerlingen maakten zich al klaar voor het ontbijt. Een laatste keer gezellig samen eten en daarna aan de slag. Alle gerief weer in de sporttas of valies, het beddengoed van het bed aftrekken, èn de reistassen al weer naar beneden brengen. Het ging allemaal vlot, zelfs iets vlotter dan vorig jaar. We checkten alle kamers op achtergelaten spullen, maar de leerlingen hadden goed opgeruimd! Het moet gezegd zijn: deze groep was echt flink: verstandig, zelfstandig, beleefd… Proficiat! Dit jaar zorgden we voor een wagen en leerkracht extra. Dat was geen overbodige luxe, We konden alles vlot in de wagens laden, gaven de sleutel terug af, en dachten stilletjes; “tot volgend jaar!” En dan vertrokken we richting Ieper. Nikske mooi weer… koud en vochtig, maar toch konden we het stadsspel spelen dat juf Sara had voorbereid. In twee groepen gingen we de strijd aan om de schat van Ieper te vinden. Op de mooie vesten deden we in team een aantal opdrachten en probeerden we ons de weg te zoeken naar de verborgen koffer. Wie zou het eerst de koffer vinden? Spannend! Het spel hield in dat leerlingen een aantal proeven moesten doen om puzzelstukken te verzamelen. Alle stukken samen vormden een foto van waar de schat verborgen ligt. Het team van meester Gert en Els D won, en dat waren Nicolas, Joachim D, Marjolein, Yasmine en Angelique. Proficiat! Maar ze zouden de prijs wel delen met de anderen!
.
Het weer begon weer te verslechteren. Onze lunch buiten opeten op het plein zou niet meer lukken. Gelukkig mochten we naar Het Huis Aan De Vaart, een vestiging van de Lovie in Ieper. In hun crea-lokaal waren we heel welkom en het was er lekker warm. We kraakten de flessen (kinder-) champagne uit de schatkist en aperitiefden eerst. We toastten op een geslaagde driedaagse… Maar het is nog niet helemaal voorbij…
Alweer begonnen we in tijdsnood te geraken… We hadden een afspraak om 14u om te gaan zwemmen. Dus: op naar het zwembad van Ieper! Het omkleden ging opvallend vlot. Ze hadden er precies heel veel zin in. We konden weer beschikken over het leukste deel van het zwembad. Here we come! PLONS! SPETTER!
Na de zwempartij trokken we moe, maar heel tevreden van onze uitstap terug richting school. Het was een waar plezier om dit mee te maken, een grote dankjewel aan alle juffen en meesters die (ook achter de schermen) meewerkten aan deze driedaagse!
We hebben mooie herinneringen aan deze driedaagse: dankjewel Yasmine Iris Vc Iris Vg Jana Marjolein Angelique Maxim Joachim W Joachim D Nicolas Mathias
Tekst en layout: juf Karen
