Lifestylemagazine van plein 13 december 2012
reportage
OVERSCHIE: DORPJE OF STAD?
GRATIS BEWEGEN
HOU JE FIT LEVENSVERHAAL
LIEFDE ONDANKS ALLES
FOTOREPORTAGE
OUD EN NIEUW 1
Voorwoorden
> Voor u ligt het magazine Oud en Nieuw. Met artikelen over Oud Overschie en foto’s van nieuw Overschie. Gemaakt in het oude jaar, gedrukt in het nieuwe jaar. Gemaakt door ouderen, begeleid door een ‘nieuwe’. De nieuwe ben ik; Lianne Collignon, degene die Erna, Harrij, Rien, Anke, Gerda en AnnaMarie hielp om dit magazine te maken. Met mijn 28 jaar was ik als ‘juf’ de jongste van de groep. Dit is mijn voorwoord. De oudste van de groep, Harrij Jansen schreef er ook één. Jong als ik ben, was ik ietwat nerveus voor de eerste bijeenkomst. Gaan deze mensen wel naar mij luisteren, kan ik ze wat leren, zullen ze kritiek van me aannemen? Al snel bleek een volmondig ja het juiste antwoord op al deze vragen. Ze hebben het niet alleen met veel enthousiasme gedaan, maar ook nog eens met een onbevangenheid en bevlogenheid waarvan ik dacht dat die alleen voor de jongsten in de maatschappij waren weggelegd. Maar deze ouderen hebben met verve geleerd goed te interviewen, mooie foto’s te schieten, intro’s te schrijven en artikelen te maken. En dat alles met een grapje, een lach en later een fijne borrel. En ik, ik heb ook wat geleerd. Dat Oud en Nieuw eigenlijk heel goed samen gaat. Zoals u ook zult zien in dit blad.
> Ik hoorde dat er ’n journalistencursus werd gehouden. Zes woensdagmiddagen van 14.00 tot 16.00 uur. Kosten: “nada”, net wat voor mij. Eerder heb ik columns en artikelen geschreven, onder andere voor het regioblad. Dit aanbod kon ik niet laten lopen. Voor mij was het Bingo. Cursusleidster Lianne vond het wat tof dat er zo velen op af waren gekomen, mannen en vrouwen. De opzet was een eenmalig magazine voor de 55-plusser in Overschie. We waren een gemêleerd gezelschap, door de bank genomen mensen van middelbare leeftijd, uitgezonderd de 82 jarige ondergetekende, ik ben Harrij en sta nog duidelijk op mijn voetjes en ben goed geïnteresseerd. De start van de eerste les was bedoeld om met elkaar kennis te maken, maar toch… het klopte voor geen meter. Sommige dames kenden elkaar al van andere gezamenlijke activiteiten, een kakelend kippenhok was er niks bij. Het leek of Lianne het niet meer had… wat moest dit worden? Toch wil ik meedoen aan deze cursus, dus ik onderga deze eerste ontmoeting met mijn mede cursisten als verbluffend spontaan en ben benieuwd naar het vervolg. De tweede bijeenkomst was gelukkig echt “Bingo!”. Er heerste rust in het groepje en vijf van de twaalf wilden serieus aan de bak gaan. De anderen hadden afgehaakt. Wij gingen lekker aan de slag en ook Lian lijkt duidelijk gemotiveerd te zijn. In de loop van de workshops krijgen we een duidelijk beeld van wat ons te doen staat. Foto’s maken van elkaar, gezamenlijk artikelen produceren, een groepsfoto voor de cover. Het is een fijne cursus geweest. Ik voel me goed tussen deze leuke groep mensen. Ik mag mij gelukkig prijzen dat ik met deze groep aspirant journalisten op heb mogen trekken. Zij zijn de “krenten in de pap” van het leven.
Harrij Jansen (82 jaar)
Lianne Collignon (28 jaar)
Met gepaste trots presenteren we de resultaten van dit magazine, dat door de inzet van velen, maar vooral door de deelnemers van Laurens, tot stand is gekomen. We hopen dat alle deelnemers van de workshop journalistiek het leuk en leerzaam hebben gevonden. Stichting Hoedje van Papier gaat uit van kennis, talenten, creativiteit en verantwoordelijkheidsgevoel van deelnemers en probeert deze eigenschappen samen met hen verder te ontwikkelen. Op deze manier proberen we een steentje bij te dragen aan de ontwikkeling van verschillende deelnemers en te werken aan hun zelfbeeld en zelfvertrouwen. 2
Met medewerking van enthousiaste en goede workshopleiders is het gelukt dit project tot een succes te maken en hebben we de mogelijkheden gekregen met de deelnemers reportages te maken van interessante plekken in en buiten de wijk en interviews te houden met belangrijke mensen uit de buurt en de stad. Kortom, er is voor veel deelnemers een nieuwe wereld opengegaan. We wensen je heel veel leesplezier!
Het team van Hoedje van Papier
In dit magazine even voorstellen
de redactie
reportage
portretschilderen: jong en oud samen
fotoreportage
overschie: oud en nieuw
4 5
reportage
de geschiedenis van levenslust
6 overpeinzing
overschie: dorpje of stad? column
van oma naar kleindochter
8 reportage
de 24-uurs job van frank en erna
gedicht
leeftijd
reportage
hou je fit
8 9
fotoreportage
achter de schermen
10 12 14 16 3
Erna de Vos
Rien Giltaij
Mijn naam is Rien, ik ben geboren op 13 april 1937 in Dordrecht. In 1965 ben ik getrouwd en later kregen we een zoon. In 1969 zijn wij in Overschie komen wonen. Tot nog toe de beste plek die wij kunnen bedenken. Mijn ervaring met deze workshop is van dien aard dat ik meer inzicht heb gekregen in de werkzaamheden die nodig zijn om een blad verantwoord te laten verschijnen. Het was zeer zeker leerzaam.
Harrij Jansen
Mijn naam is Harrij Jansen, geboren voor de Tweede Wereldoorlog. Ik ben nu 82 jaar. Als een sprong in het diepe heb ik me gewaagd deze cursus in te gaan. Nadat ik toch al mijn hele leven lang heb geschreven, is schrijven mij niet onbekend. Maar met een team samen een magazine creëren is een uitdaging geweest. De openheid naar en voor elkaar werkte zeer positief.
Gerda Zuidgeest
Ik ben Gerda Zuidgeest, ben 60 jaar. Oud en Nieuw staat voor mij voor gezelligheid, intimiteit en familie. Familie is erg belangrijk voor mij. Ik vond de workshop zeer apart zoals het gestart is, maar ook zoals het vervolgde. Ik vond alles leuk, ben erg nieuwsgierig en leergierig en vond het mooi om te merken dat we ook naar mekaar zijn toegegroeid met dit clubje.
4
Mijn naam is Erna, ik ben 56 jaar en heb met een onderbreking van acht jaar mijn hele leven in Overschie gewoond. Ik ben altijd bezig en help anderen graag. Met een vriend heb ik een stichting die kinderen leert (opnieuw) te spelen en fantasie te gebruiken. Als ik aan Oud en Nieuw denk, dan zie ik Overschie als kind (oud) en Overschie nu (nieuw). Nieuw voor mij was ook deze workshop. Ik vond het heel leuk om te doen. En door het speurwerk voor mijn artikelen, heb ik na al die jaren weer het nodige over Overschie geleerd. Ik wens u veel leesplezier.
Anke de Koning
Mijn naam is Anke de Koning en ik ben 48 jaar. Mijn hobbies zijn fietsen, wandelen, tai chi en lesgeven op de computer. Het doen van de workshop was een nieuwe ervaring voor me, die erg leuk was. Ik vond het leuk om te leren hoe een blad tot stand komt en om nieuwe mensen te leren kennen. Ik heb ook ervaring opgedaan over hoe een groepsproces verloopt. Al met al erg leerzaam.
AnnaMarie de Jong
Ik ben AnnaMarie de Jong, 62 jaar en werk bij de Laurens Stichting. Het thema Oud en Nieuw komt voor mij duidelijk tot uiting in de projecten die ik doe om ouderen en jongeren samen te brengen in Overschie. Een voorbeeld daarvan is de middag waar kinderen portretten maken van ouderen, waarover ik in dit blad ook een artikel heb geschreven. De workshop heb ik als positief ervaren. We hebben alles enthousiast uitgezocht en verwerkt tot mooie verhalen.
Lianne Collignon
Ik ben Lianne, 28 jaar en werk als workshopbegeleider voor Stichting Hoedje van Papier. Tijdens de eerste brainstorm kwam uit de groep al snel het thema Oud en Nieuw, wat ontzettend leuk bleek te zijn. De stukken die eruit voortvloeiden, zijn allemaal bijzonder. Een column, een fotoreportage, een gedicht, interviews en meer. Het waren zes leuke, leerzame en gezellige bijeenkomsten.
Reportage
Portretschilderen: jong & oud samen
Een cultureel stukje samenwerking waardoor er tussen ouderen en kinderen contact zou worden gelegd: dat was het doel van de Portretschildermiddag. Op een mooie dag in het oude jaar, kwamen - al poserend en schilderend – de leukste gesprekken tot stand tussen deze twee gezellige doelgroepen.
Eén van de samenwerkingsprojecten tussen de Rikistichting, de Podiumschool en Laurens Den Hoogenban, was deze middag portretschilderen. De Rikistichting wil zo kinderen en ouderen met elkaar in contact brengen waardoor wederzijds begrip en leuke contacten tot stand komen. Onder de actienaam ‘Op stap met oma’ werd op 1 oktober 2012 een groepje ouderen op school geportretteerd en een groepje kinderen kwam naar Den Hoogenban. Het werd een gezellige happening met leuke gesprekken over en weer, ondertussen snoepend van de High Tea. De kinderen waren vooral erg nieuwsgierig naar het leven van vroeger en de ouderen wilden daar graag over vertellen. Dit alles omlijst door heerlijke thee en lekkers… zowel de kinderen als de ouderen vonden het een zeer geslaagde activiteit. En het leukste daarna… Oumaima won een mooie prijs met haar portret. Ze schilderde bij de schoolgroep. De prijs was een spellenpakket van honderd euro. Van dit geld gaan de kinderen en ouderen in het nieuwe jaar naar de bioscoop. Samen. Een leuk vervolg dus. Voor meer informatie, bekijk www.rikistischting.nl 5
fotoreportage rien giltaij
Overschie: Oud en Overschie kent veel oude pandjes en mooie bruggen. Maar ook vele nieuwe architectonische hoogstandjes en pas gebouwde huizen. Onze huisfotograaf Rien Giltaij bracht beide delen van Overschie in beeld.
De Hoge Brug - De eerste brug op deze plek dateert uit 1390. In 1579 werd hiervoor een nieuwe brug gemaakt en deze Hoge Brug dateert uit 1662. de Grote Kerk - De Grote Kerk staat
in de Overschiese Dorpsstraat. In 1900 – 1901 is deze kerk gebouwd, naar ontwerp van de Rotterdamse architect Hooijkaas.
Brugwachtershuisje - Het brugwachtershuisje staat bij de Hoge Brug en is gebouwd in 1657. In de jaren 1949-1950 werd het gerestaureerd. Zowel het huisje als de brug staan onder toezicht van de Rijksdienst voor Monumentenzorg.
Het Stadsveerhuis - Het Stadsveerhuis, momen-
teel ‘Het oude Veerhuis’ genoemd, is in het jaar 1767 gebouwd. In 1923 werd het opgeheven als veerhuis. Nu wonen er gewoon mensen.
Delftshavense SchiE - Deze huisjes staan aan de Delfshavense Schie. Het is een kanaal tussen Delftse Schie en Overschie. 6
n Nieuw
Nieuw
Nieuwbouw in Park16Hoven
- Dit pas gebouwde huizenblok staat in Park16Hoven, het nieuwste stukje van Overschie. Dit is de Van der Duijn van Maasdamweg.
Basisschool - De jongste nieuwe inwoners van Park16Hoven moeten naar school natuurlijk, deze basisschool is pas gebouwd.
Nieuwe eensgezinswoningen - Gezinnen uit Het bouwen gaat door - De nieuwe buurt is nog niet af. Het bouwen gaat nog steeds door.
allerlei plekken in Rotterdam vinden hun eigen plekje 7 hier in Park16Hoven.
COLUMN Harrij jansen
Van oma naar kleindochter Iene miene mutte. Tien pond grutten. Tien pond kaas. Iene miene mutte. Is de baas. Iet waait weg En dan stoof iedereen een kant op. Touwtje springen, bok springen, knikkeren, hinkelen, stelt lopen, gootje ballen. Dat waren onze speelmogelijkheden in de Tweede Wereldoorlog. Geen kasten vol duur speelgoed, zoals dat nu wel gebeurt en maar meer, steeds meer willen hebben. Als een oma hieraan terugdenkt, met haar kleindochtertje Wendela op schoot, dwalen haar gedachten even weg naar vroeger… Je kan het nu niet allemaal meer bijhouden. Met gierende banden scheurt een jongen met Wendela in hun auto door de bocht. Vijftig kilometer per uur? Laat me niet lachen. Of er wel of niet fietsers rijden, zal ‘m blijkbaar een zorg zijn. Rakelings rijden ze langs een passerende auto, er kon geen haartje meer tussen. Het meisje woont hier in de straat, ik heb ‘r weleens gedag gezegd. Ze komt uit een gezin met vijf kinderen, gescheiden ouders. Op school is ze royaal geslaagd bij de opleiding modeontwerpster. Die kant wil ze op en voor zichzelf beginnen. Maar ze weet nog niet precies als wat. Ze heeft nu een jongen met een auto. Haar toekomst is zeker nu met de werkloosheid angstig onzeker. Ze scheuren door de bocht een onzekere toekomst tegemoet. Geloof in jezelf.
gedicht erna vos
leeftijd De jaren gaan soms tellen Hoor ik maar al te vaak vertellen Maar wat is oud Als men van het leven houdt Men is zo oud als men zich voelt Denk dat een ieder weet wat ik bedoel Ook al ben je op papier al redelijk oud Wil niet zeggen dat je er je leven ook zo op na houdt Vele jongeren gedragen zich oud Dat het zelfs de ouderen benauwd Maar ouderen kunnen ook heel jong zijn En hebben in het leven een hoop gein Maar hoe je je ook voelt Het is steeds weer die leeftijd waar men op doelt Ook al voel je je achttien In sommige gevallen wil men dat niet zien Bij sommige dingen zegt men al gauw “je bent te oud” Ook al wil je het niet missen, voor geen goud Het laat je soms van woede beven Want ook een oudere wil naar eigen inzicht leven Hou daarom altijd in gedachten Dat een ieder een oudere leeftijd staat te wachten En dan wil men vast ook niet Dat men hen als oudere ziet
8
Hou je fit Gratis bewegen
reportage anke de koning Bij Plein 13 op de Abtsweg zijn verschillende beweegactiviteien voor 55-plussers. De meeste activiteiten zijn gratis. Enkele van deze activiteiten kosten wel wat, maar zijn zeer betaalbaar. Behalve dat je door deze activiteiten meer in beweging komt, doe je ook sociale contacten op. De beweegactiviteiten zijn de volgende: Wandelen (±10 km), gymnastiek voor 55-plussers onder leiding van een fysiotherapeut (ook op andere locaties in Overschie), koersbal (een soort jeu de boules voor binnen), fietsen (± 40 km: deze activiteit kost € 1,00), contact spelochtend (sjoelen, ringwerpen, tafelbiljart) en Wii bowling (een nieuw spel dat via de computer gaat. Maar in tegenstelling met een gewone computer ben je hier actief bezig. Deze activiteit kost € 1,00).
Zwemmen in zwembad Overschie
Eén van de bijna gratis activiteiten in Overschie is het zwemmen. 55-plussers die in Overschie wonen (met een bepaalde postcode) kunnen gratis zwemmen. Deze activiteiten zijn elke dag behalve vrijdag en zaterdag. Veel ouderen maken gebruik van deze mogelijkheid: tijd om eens in het zwembad te gaan kijken dus. Wij interviewden badmeester Elliot. Op dinsdagmiddag zitten er 25 dames en enkele heren gezellig te kletsen en later zie je ze in het bad meedoen met mbvo (meer bewegen voor ouderen). Een instructrice doet de bewegingen voor en iedereen doet de bewegingen in het zwembad mee. De sfeer in het zwembad is erg goed en ook het personeel van het zwembad is erg behulpzaam en vriendelijk. Het zwembad is gebouwd in de jaren ‘50. Het zwembad is ook toegankelijk voor gehandicapten. Wat houden deze activiteiten in?
De meesten komen op dinsdag, want dan is het warmwaterdag. Ze hebben dan vaak een chronische ziekte of last van hun spieren. Ook kunnen ze banenzwemmen, vrijzwemmen, meer bewegen voor ouderen of conditiezwemmen. De deelnemers doen het voor de gezondheid en de sociale contacten.
Er wordt wel eens gezegd: ouderdom komt met gebreken. Maar toch kun je als oudere veel zelf doen om gezond te blijven. Bijvoorbeeld door te bewegen. Wie merkt bijvoorbeeld niet na een dag lang stil gezeten te hebben, dat wanneer je even een eindje gaat wandelen, je je dan weer energieker voelt? En in Overschie is bewegen voor ouderen ook nog eens goedkoop! Door wie wordt deze gratis activiteit gesubsidieerd?
Deze activiteit wordt gesubsidieerd door de deelgemeente Overschie. Wanneer is het gratis zwemmen ingevoerd en waarom?
Het gratis zwemmen is drie jaar geleden ingevoerd om de ouderen actief te maken (meer te laten bewegen) en om sociale contacten op te doen. De ouderen willen na hun pensioen nog graag wat doen en bewegen bevordert de gezondheid. Hoe ligt ongeveer de gemiddelde leeftijd van de mensen die hier gratis zwemmen?
De leeftijd ligt ongeveer tussen de 55 en 80 jaar. Welke andere activiteiten zijn er voor ouderen in dit zwembad?
Ouderen kunnen ook Aqua-Joggen en Aqua-Robics doen. Deze activiteiten zijn niet gratis. Op dinsdagavond van 20:00 uur tot 20:45 uur zwemt er een zwemclub van ongeveer 8 dames in dit zwembad. Ze doen aan conditietraining. De helft van de dames komt uit Overschie.
Wilt u informatie over activiteiten van Plein 13? Bekijk het nieuwsblad of bel 010 4370010. Het zwembad Overschie bevindt zich op de Burgemeester Koningssingel 45 te Rotterdam en is bereikbaar met RET-bus 33. U kunt ook bellen met 010-4157064 of kijk op internet: www.rotterdamsportstad.nl/zwboverschie. 9
Reportage Erna de Vos
De geschiedenis van Speelpark Levenslust
Een groot gedeelte van de Overschiese inwoners heeft een herinnering aan Speelpark Levenslust. “Ik weet nog dat ik zelf van de schommel gevallen ben en mijn knie kapot was. Nu schommelt mijn zoontje hier,” aldus bezoekster Priscilla. Deze familieplaats bestaat al bijna 55 jaar. Wanneer Levenslust precies is opgericht, weet niemand. Wel is bekend dat de speeltuin eerst Jong Leven Overschie heette. Waarschijnlijk is in 1957 de naam gewijzigd. Op 20 juni 1959 is de speeltuin geopend door de toenmalig wethouder A.J. van der Vlerk (zie foto). Dit alles gebeurde aan de Ludolf de Jongstraat. De ingang was vlak voor de ingang van het terrein van de melkfabriek. Bloemschikken & figuurzagen Het was een leuke speeltuin. Er werd van alles gedaan voor de jeugd. Ikzelf zat op bloemschikken, figuurzagen en biljarten. Voor de jongeren werden er regelmatig films gedraaid. Ook de ouderen werden niet vergeten. Zo heb ik er nog dansles gehad op latere leeftijd. Jeanette (al 45 jaar, samen met haar man Cor, verbonden aan de speeltuin): “Toen was het heel knus en klein. Nu is het veel groter maar nog steeds gezellig.”
10
De brand In de loop der jaren groeide de speeltuin uit zijn jasje. Er werd besloten tot een verhuizing. De ingang van de speeltuin verhuisde naar de Kedichemstraat, zoals dat vandaag nog steeds is. Het terrein was ruim voldoende om flink wat nieuwe speeltoestellen te plaatsen. Er kwam een leuk clubhuis op te staan. Helaas was er in 2000 een brand die het clubhuis volledig in as legde. Wat een ellende. Vele inwoners hebben daar een traantje bij weggepinkt. Cor: “We hadden net al ons foto- en filmmateriaal in de speeltuin neergelegd omdat ons huis uitpuilde. Alles is nu dus weg helaas.”
Foto: Gemeentearchief Rotterdam
Rotterdam als thema Er werden twee zeecontainers geregeld die tijdelijk dienst zouden doen als clubhuis. Helaas moest er eerst aan allerlei regels en eisen voldaan worden. Na jaren knokken kwam er in 2006 dan eindelijk een nieuw clubgebouw. Inmiddels waren de aanwezige speeltoestellen ook weer wat ouder met als gevolg dat in 2009 de gehele speeltuin op de schop ging. Een metamorfose met het thema Rotterdam. De meeste speeltoestellen hebben dan ook iets te maken met de stad. Zo staat er een glijbaan met drie torens die de flats op het Marconiplein voorstellen. Eén van de spelende kinderen: “Er is hier altijd wel iets te doen. Ik heb het altijd naar mijn zin in ‘Rotterdam’”.
Bezoekster Wilma vertelt: “Vroeger kwam ik hier als moeder. Nu kom ik hier weer, maar dan als oma. Verschil is er niet, het blijft leuk”. Gezellig dagje Ook Jeanette en Cor zijn nog dagelijks met veel plezier actief. Er is altijd wel iets te doen. Voor de prijs hoeft u zich geen gezellig dagje te ontzeggen. Een los entreekaartje kost 0,50 euro en een jaarabonnement 18,00 euro. Het leuke aan het hele verhaal is eigenlijk nog wel dat de tuin vanaf de oprichting tot heden nog steeds min of meer op hetzelfde terrein zit. Alleen de ingang is verplaatst.
Feestelijke HERopening Op 15 juni 2009 werd de nieuwe speeltuin feestelijk heropend door de burgemeester. Dit was een dubbel feest want vanaf dat moment mocht de speeltuin zich voortaan officieel Speelpark noemen. En een park is het. Veel oudere inwoners die hier zelf speelden komen nu weer langs.
11
overpeinzing Erna de Vos
Overschie: dorpje of stad?
Het Overschie van tegenwoordig gaat er steeds moderner uitzien. Is dat nu een vooruitgang of niet? Het is nog steeds een dorp dus waarom moet het er uit gaan zien als een stad? Zelf was ik zes maanden oud (februari 1957) toen mijn ouders besloten naar Overschie te verhuizen. Ze kregen een woning op de Oost-Sidelinge. Ik kan dus wel stellen dat ik (bijna) geboren en getogen ben in Overschie. Heb er dus ook de nodige veranderingen meegemaakt en het oude Overschie steeds moderner zien worden.
Wat is er zoal veranderd in Overschie? Vroeger stond er een melkfabriek (De Combinatie) aan de achterzijde van de Oost-Sidelinge. Die heeft inmiddels plaatsgemaakt voor een woontoren en wat andere gebouwtjes. Heel strak en modern. Een stukje verder verrees het Prachthuis, een plaats waar eerst een kerk stond. Dit is een flat met hoofdzakelijk 55+ woningen. Beneden noemt men het in de volksmond ook wel eens de Sociale Supermarkt. Daar kun je met de meeste vragen wel terecht. Naast het Prachthuis verrees een rotonde. Wat een modern ding in ons Overschie, zegt een opa. De aansluitende Abtsweg heeft inmiddels diverse veranderingen meegemaakt. De weg is inmiddels versmald met aan beide zijden een fietspad. Gaan we vanaf de rotonde door het tunneltje richting Burgemeester Baumannlaan. Zien we op de hoek van de Burgemeester Baumannlaan een enorm nieuw complex staan. Wat woningen aan een tegelplaats en aan de andere kant 12
een enorme flat. Onderin een parkeergarage. Wie had dat ooit kunnen denken, een parkeergarage in Overschie, mijmert een oude dame. Op de andere hoek staat de Katholieke kerk. Hiervan is ook al sprake dat deze gesloopt gaat worden. Aan de overkant van het winkelcentra het gebouw waar vroeger de Boerenleenbank zat. Dit werd later de Rabobank. Ook deze verdween weer en het werd het deelgemeente kantoor met een stukje politiebureau. De politie zat eigenlijk in een pand op de hoek van de Burgemeester Baumannlaan en de Hoornweg. Nadat de sterke arm hier uit vertrokken was werd het een onderkomen voor enkele huisartsen. Dat is het nu nog steeds. De Marathankerk er tegenover heeft ook de tand des tijds niet doorstaan. Deze werd gesloopt in 2009. Hier verrees een vier verdiepingen tellende ovale flat. Deze wordt bewoond door mensen met een handicap die onder begeleiding van de Pameijer Stichting staan. Een plaatselijke winkelier zegt liever iets van een parkje daar gezien te hebben. Ook het zorgcentrum Den Hoogenban heeft al een aantal veranderingen ondergaan. Het is dit jaar wederom verbouwd en heeft nu zijn ingang aan de zijkant, de Van der Sasstraat. De flat Overijssel aan de Blijvenburgstraat moest het tevens ontgelden. Het was de middelste grote flat en na jaren braak te hebben gelegen is hier inmiddels een nieuw gebouw (ook weer Overijssel geheten) verrezen. Dit pand staat beter bekend als de nieuwe Blijvenburg. Op de Burgemeester Baumannlaan zijn nieuwe winkels gekomen. Ik heb er zelf velen zien komen en gaan. Ook de straat zelf werd vorig jaar flink op de schop genomen. Moesten ze hier nu ook zo’n gekke rotonde neerleggen, het kruispunt voldeed prima, aldus één van de buurtbewoners.
Helemaal aan het eind van de Burgemeester Baumannlaan, bij De Lugt veranderde het zicht drastisch. Dit is weliswaar al zo’n 25 jaar geleden maar menig Overschienaar weet nog hoe het er hier uitzag. Het was van begin tot eind een brede groenstrook met bomen en vanaf de Burgemeester Baumannlaan keek je zo op het water, een doodlopend stukje van de Schie. Helaas moest men ook daar gaan bouwen. Ik woonde toen inmiddels zelf op de Burgemeester Baumannlaan met uitzicht op deze groenstrook. Heb het altijd jammer gevonden dat het verdwenen is. Gelukkig is er in het “oude” Overschie nog wel het nodige “oude” te vinden. En als laatste natuurlijk de Rijksweg. Deze ligt al jaren dwars door Overschie en is ook behoorlijk met zijn tijd meegegaan. Het begon als rustige tweebaansweg. Na verloop van jaren voldeed hij niet meer door de toenemende verkeersstroom en werd hij dus verbreed. Hij werd vier banen en geasfalteerd. Nog later werden het zelfs zes banen en kwam er een geluidsscherm langs te staan. Ook het aansluitende Kleinpolderplein is inmiddels veranderd van een gelijkvloerse grote rotonde naar een gigantisch bouwwerk met fly-overs. Ik snap dat het dorpje Overschie ook met zijn tijd mee moet gaan maar of het daardoor niet een stuk van zijn charme is kwijtgeraakt? Deze vraag laat ik aan een ieder over om voor zichzelf te beantwoorden. Persoonlijk vind ik het toch stiekem wel een beetje jammer.
de geschiedenis van overschie
wist u dat... •
Er in de 10e eeuw al over Overschie werd gesproken. Toen heette het: Ouweschije, Ouderschije of Oldschie. Het was toen nog moerasgebied maar toch kwam de eerste nederzetting er al. Het was omstreeks 990 al een dorpje met een kerk.
•
Nadat al op 1 januari 1895 een deel van Overschie aan Rotterdam was toegevoegd, de gehele annexatie door Rotterdam op 24 juli 1941 volgde.
•
Op 1 maart 1900 de eerste steen werd gelegd voor een kerk, welke op 12 mei 1901 werd ingewijd. Dit is de Grote Kerk in de Overschiese Dorpstraat en deze is ook nog steeds in gebruik.
•
De laatste burgemeester van Overschie dhr. J.C. Baumann was. Dit was hij van 1928 tot 1941.
•
Het oudste café in Overschie “De Vergulde Koetswagen” is. Dit café kunt u vinden in de Overschiese Dorpstraat. Toen het in 1962 werd gerestaureerd bestond het al 335 jaar. Dit is inmiddels dus al 375 jaar.
•
De toren op het wapen van Overschie verwijst naar de toenmalige burcht Rodenrijs die in de Middeleeuwen hier heeft gestaan. Het was het wapen van de heerlijkheid Hogenban, die in 1605 met Overschie werd verenigd. Het linker deel (met de dwarsbalk) was het eigenlijke heerlijkheidswapen van Overschie.
Wij vinden dat Overschie eigenlijk nog gewoon een dorpje is. Het mag dan bij Rotterdam horen en steeds nieuwer en moderner worden, zijn dorpse karakter zal niemand ooit af kunnen pakken. 13
Reportage Gerda Zuidgeest
De 24-uurs job van Frank en Erna Voor de kinderen
Erna vertelt: “Het welzijnswerk in Overschie is zo’n beetje de nek omgedraaid. En daarom ben ik samen met Frank begonnen om iets te organiseren voor de kinderen die hier op straat zwerven en rottigheid uithalen.” Iedereen klaagt altijd over de jeugd, maar niemand doet iets. Erna en Frank geven in de zomer barbecues en afgelopen december zelfs een Sinterklaasfeestje. Ik zie ook meteen dat er aardig wat dingen opgeslagen staan hier waar de kinderen mee kunnen spelen. “Bij ons gaan de kinderen niet achter de computer, wij leren ze weer spelen met ouderwets speelgoed zoals houtblokken en hoepels, dingen die de meeste kinderen niet eens kennen. Of gewoon lekker knutselen.”
Erna en Frank zijn twee mensen uit Overschie die zonder enige subsidie dagelijks en ook in de avonduren bezig zijn voor de jeugd uit Overschie. Met hun Stichting de AchterTuin houden ze de jeugd op een fijne manier bezig. Als je binnenstapt in de woning zie je een grote verzameling van spelletjes en allerlei andere dingen die je gratis via internet kan afhalen.
Het huis in de Patijnstraat
Ik ga op bezoek bij Erna in de Patijnstraat bij Stichting de AchterTuin. Ik hoor al gauw dat ze momenteel in eigen huis al geruime tijd met de kinderen aan het knutselen is. De Stichting draait algeheel op vrijwilligers, er is een grote tafel en er staan een aantal stoelen. Het is wel een beetje weinig voor het grote animo dat er vanuit de buurt is van de kinderen. Waar moet je ze in godsnaam allemaal laten? In de zomer wordt er ook een heleboel op het grasveld voor het huis gedaan, maar dat wordt een beetje moeilijk in deze tijd.
Wat er zoal gebeurt
Dan rijst de vraag wanneer zijn jullie hiermee bezig? En ik hoor van Erna dat dit een - zoals de titel al zegt - een 24-uurs job is. “Zelfs als ik naar de supermarkt loop, word ik aangesproken door mensen die ergens mee zitten,” zegt ze. Er is dus inderdaad vraag naar hulp in Overschie. Al lopend door Overschie kom ik er achter dat dit nog een zeer dorpse gemeente is, maar ook dat heeft zijn charme, als je wat doorprikt bij de mensen, hoor je de prachtigste verhalen. 14
Frank aan het woord
Natuurlijk kan de stichting wel wat geld gebruiken. In 2011 zijn ze begonnen met een budgetje van de gemeente, uit het potje burgerinitiatieven, daar hebben ze scharen van aangeschaft. Verder werken Frank, Erna en de kinderen vaak met spullen die niks kosten zoals wc rollen, lappen, oude kranten. Frank interview ik ook. Hij zegt: “de meeste welzijnswerkers zijn alleen maar bezig met hoe ze aan geld kunnen komen. Wij zijn tenminste onafhankelijk, dus ons kunnen ze de nek niet omdraaien.” Het klinkt allemaal heftig , maar het is zeker ook positief, want deze twee mensen gaan wel door en hebben een doel voor ogen: “de jeugd een betere toekomst bieden in plaats van zwerven en rottigheid uit te halen.” Met een vleug van humor vertelt hij dat hij zich tot doel gesteld heeft: “de bekendste werkeloze van Rotterdam te worden!” Maar hij heeft echt plezier in zijn werk, zo zie je maar: niet iedereen die een uitkering heeft, is werkloos.
Levensverhaal Harrij Jansen
Liefde ondanks alles ’n Witgrijze bos krullen, de haren tooien haar vriendelijk blozende gezicht. Vriendelijkheid straalt ze uit. Lopen gaat moeilijk, heupen die niet meer willen. De zeventig is zij al gepasseerd. Haar blik is helder, haar leeftijd draagt ze met verve. Klaartje heeft een heldere geest.
Toekomstdroom
Ik ging later met Erna vanuit het pand in de Patijnstraat naar buiten om foto’s te maken van een pand aan het eind van de straat bij de Hoornweg. Ze vertelde dat Frank en zij op zoek zijn naar een locatie waar ze permanent iets voor de kinderen kunnen betekenen. “Iedereen vindt alles prachtig wat wij doen alleen men geeft nergens medewerking aan.” Hopelijk komt dit stukje onder ogen van de juiste mensen, die wel iets voor Frank en Erna kunnen betekenen. En roept het de ware Nieuwjaarsgedachte op: doe iets aan een betere toekomst.
Als je Klaar wil opzoeken moet je naar de Romeynshof gaan, het sociale trefpunt in de wijk. Haar vriend Hans is er haast iedere dag. Al veel jaren trekken ze samen op, ze zijn maatjes voor het leven. Hans is de voormalige sergeant-majoor die naar Vietnam werd uitgezonden en daar vreselijke dingen heeft moeten uitvoeren. Terug in Nederland is hij in het verwerkingsproces hiervan zichzelf verloren en aan de drank geraakt. Alcoholisme. Onwetend van dit alles viel Klaartje tijdens een vakantie voor de fors uitziende en stoer ogende man. Haar caravan heeft zij na het overlijden van haar man, staande in de bossen van Brabant, aangehouden. In de kantine van de camping hebben zij elkaar met kerst ontmoet. Tussen deze twee mensen bloeide de liefde opnieuw op. Dagelijks vanaf rond elf uur ontmoeten de praatgrage vrienden elkaar in de Romeynshof aan de ronde tafel. Bij elkaar geschoven zodat ze gezellig bij elkaar zijn. Mannen en vrouwen. Piet de Snor, Rode Antje, Beppie BH, Klaartje Scootmobiel, Biertje Hans, Fantast Emiel, Harrij Kletsmajoor en Wim Wandelschoen. Vanaf ’s middags drie uur is er een pilsje te koop. Dan gaat het er lustig op los. Af en toe een daverende lach door het gebouw en omstanders grinniken mee. Omdat ook de bibliotheek om één uur open gaat, moeten ze zich ongewild wel wat inhouden. Probleemloos is de sfeer geworden. Om zes uur trekt iedereen op huis aan voor het avondeten. Klaartje alleen niet. Klaartje en Hans blijven nog. Hans is alcoholist. 15
Fotoreportage
Achter de schermen We hebben zes drukke en gezellige bijeenkomsten gehad en zeven weken hard gewerkt. We schreven in de les, lazen aan elkaar voor, lachten flink en genoten van een borrel. Een kleine samenvatting van onze workshop in beeld.
Dit magazine is mogelijk gemaakt door:
16
