Lieve leden, In deze Thabloid gaan we een kijkje nemen naar iets wat, naar men zegt, niet gelukkig maakt. Colofon. Bas Steeg. Thabloid

Colofon Thabloid 17e jaargang, nr 2 Januari 2015

Redactie: Daniël van Loon Tom Evers Willem Boumans Rick Erkens Bas Steeg Martin Huyben Pien Walraven

Met dank aan: Bestuur Thalia Frits Vaandrager Mats Ouborg FSR OLC

Lay-out: Alex Hlushenok Maja Vasic

Print: Océ Nederland

L

ieve leden,

Allereerst wil ik jullie feliciteren met het feit dat jullie in 2015 nog steeds lid zijn van Thalia en waarschijnlijk dit jaar ook nog informatica of informatiekunde studeren! De tijd vliegt, zeker als je het leuk hebt. En ik hoop dat jullie bij Thalia een ontzettend mooie tijd hebben. Veel zal hetzelfde blijven en veel zal veranderen. Verschillende bekende gezichten zullen niet meer op de universiteit gezien worden. Neem als voorbeeld onze commissaris extern, Maurice Knoop, die nog wel wekelijks in de bestuurskamers te vinden zal zijn, maar komend semester vooral te vinden zal zijn in de studiebanken van Eindhoven. Hij zal zijn studie voortzetten op de TU/e maar zet zich toch in voor het beleid van zijn studievereniging in Nijmegen. Dat blijkt van een enorme motivatie, maar zal ook de nodige moeilijkheden opbrengen: geen wonder dat hij in ons beleidsplan een ‘jaarspecifiek geval’ was. Ik heb het grootste vertrouwen in deze werkmethode en ben er zelfs van overtuigd dat er een mooie band kan ontstaan tussen Eindhoven en Nijmegen. En niet alleen door brasacties van kledingstukken van bestuursleden. Tijdens een bestuursjaar, heb ik als voorzitter al gemerkt, is het de taak om het oude, geliefde Thalia met zijn vele tradities voort te zetten, maar ook om nieuwe elementen te introduceren. Gelukkig hebben onze leden genoeg ideeën om

ons repertoire fris en vernieuwend te houden. Zo is er dit collegejaar door onze commissies al hard gewerkt aan de IRMA-kaart, de nieuwe website (jazeker!) en de nieuwsbrief. Er wordt hard aan een huisstijl gewerkt die in 2015 geïntroduceerd zal worden. Ook het bestuur heeft niet stilgezeten en heeft de Thaliawinkel uitgebreid met T-shirts, onderbroeken en mokken. Thalia groeit: niet alleen in ledenaantallen (nu maar liefst 274), maar ook in naamsbekendheid en professionaliteit. De huisstijl die we krijgen is daar een goed voorbeeld van. Dat straks de Thabloid, website en posters allemaal een prachtig consistent design krijgen is fenomenaal. Een nieuw concept, in een oud (roze) jasje. Voor iedereen zal dit een ander jaar worden: verschillende studenten zullen hun propedeuse gaan halen, al dan niet binnen één jaar. Anderen kunnen eindelijk hun bachelordiploma in ontvangst nemen en de studenten die echt klaar zijn voor de arbeidsmarkt bemachtigen hun masterdiploma. Maar voor iedereen is er, regelmatig op een donderdagmiddag, de Thaliaborrel. Groeten van jullie voorzitter,

Bas Steeg

Postadres: Thalia Postbus 9010 6500 GL Nijmegen

E-mailadres: [email protected]

Website: w w w. t h a l i a . n u /

I

n deze Thabloid gaan we een kijkje nemen naar iets wat, naar men zegt, niet gelukkig maakt. Deze Thabloid gaat over geld! Wij als informatici maken van toekomstmuziek concrete ideeën en dat is zeker niet minder waar als het om centjes gaat. Zo stonden we aan de wieg bij modern (internet)bankieren, cryptocurrencies als Bitcoin en staan we tegenwoordig tussen de bankberover en de kluis. We hebben inmiddels allemaal geleerd dat bankovervallers ‘old-skool losers’ zijn. Niet alleen informatici zijn ambitieus. Zo kun je tegenwoordig online geld vragen om hele gekke ideeën te realiseren. Hierover lees je meer in het artikel over Kickstarter. Natuurlijk zijn er ook moderne verschijnselen waar de wereld niet blij mee is, zoals het doodmelken van een game door DLCpakketten. Sommigen denken echter anders; hierover lees je meer in het artikel over DLC-quest. Er staat nog veel meer in deze Thabloid, dus lees gauw verder!

thabloid

2

Rubrieken

Artikelen Van de voorzitter Nieuwjaarseditie

2 4

Cölumn

Over lunch en food tickets

5 6

Bestuursvraag

Een beschaafde versie van ‘Wat doe jij voor 50 cent?’

8 10 13

Wijnproeverij

Een column door Frits Vaandrager

Veel te doen bij Thalia

Een reis door de wondere wereld van Kickstarter Speciaal gekoelde aardappelsalade aanwezig!

Geld is niet hetgeen dat telt? Maar de wereld draait er wel om.

De gokautomaat van de zuidkantine

Legendes van bier en cassis.

14 15

De commissies van Thalia

DLC Quest

Lees dit bijschrift voor slechts €3,99

Cryptocurrency

De Thaliacoin is in opmars

16 18

3

Puzzels

Nu op 2 paginas!

DLC Quest

D

e laatste jaren zijn er verschillende ontwikkelingen te zien binnen de game-industrie. Eén van die ontwikkelingen is het uitmelken van bepaalde series, omdat ze nu eenmaal goed verkopen. Denk hierbij aan series als Call of Duty, Need for Speed en FIFA. Ieder jaar komen ze met een nieuw deel dat net iets anders is dan het vorige. De uitgevers en ontwikkelaars weten dat het verkoopt en komen niet meer met iets origineels.

hiervoor beschreven ontwikkelingen in de gamesindustrie, om te laten zien wat er gebeurt als het verkopen van DLC te ver gaat. DLC Quest is een platformgame, met het meest standaard verhaal ooit. Er is een hoofdpersoon, een prinses en er is een kwaadaardig persoon die haar ontvoert. Maar dat is niet alles! Op een gegeven moment veranderen NPC’s in zombies en speel je een super standaard, vermoord-zombies-verhaal.

Gelukkig is er ook een andere trend opkomen zetten afgelopen jaren. Namelijk de ontwikkeling van originele games door de indie’s. Deze onafhankelijke ontwikkelaars hebben geen verantwoording af te leggen aan bovenliggende managementlagen en kunnen vrijuit hun eigen gang gaan.

Maar om de prinses te kunnen redden en zombies te vermoorden moet de hoofdpersoon natuurlijk wel dingen kunnen. Helaas had je dan toch net die ene downloadable content moeten kopen waardoor je behalve naar rechts ook naar links kunt lopen of waarmee je kunt springen, of dat zwaard om je vijanden mee te vermoorden. Wil je je voortgang opslaan? Dan had je toch echt eerst het pauzemenu moeten kopen.

Natuurlijk spelen sommige uitgevers hierop in door iets minder vaak met een soortgelijke game te komen, maar komen ze tegenwoordig met downloadable content, oftewel DLC. Uiteraard bestond dit fenomeen al langer, zoals alle uitbreidingen bij de The Sims games. In 1997 bleek er al sprake te zijn van DLC, bij de game Total Annihilation, De ontwikkelaar Cavedog bracht iedere maand een aantal gratis nieuwe units uit.

Gelukkig kun je de downloadable content in DLC Quest kopen met de in-game valuta. De gameplay bestaat dan ook vooral uit het verzamelen van genoeg muntjes om de volgende DLC te kopen. In totaal zijn er dertig te koop. Je bent met deze campaign ongeveer twee à drie uur bezig, maar het leukste eraan zijn alle verwijzingen die gemaakt worden.

De tendens die ik wil benoemen is de verandering in de vorm van DLC. Vroeger voegde het iets toe aan de game die je kocht, maar tegenwoordig lijkt het steeds vaker dat DLC bestaat uit een gedeelte van de game die behoorde tot de oorspronkelijke game, maar er van tevoren uit is gehaald om het te kunnen verkopen.

Naast de campaign is er voor de PC- en Macgebruikers ook een gratis expansion (voor Xbox-gebruikers los te koop), genaamd “Live Freemium or Die”, waarmee je je ook nog even zoet kan houden.

Indie-onwikkelaar Going Loud Studios kwam eind 2011 met de game DLC Quest op Xbox LIVE en begin 2012 op PC en Mac. Deze ontwikkelaar maakte deze game puur als satire op de

Daniël van Loon

4

Cölumn: Pien Walraven Hejsan allihopa!

leden binnen de nation beter leert kennen, maar je houdt er ook drie gratis warme maaltijden aan over. Opnieuw: niet slecht!

N

a drie maanden in Zweden te hebben gezeten ben ik de euro al bijna vergeten. Ik realiseerde het me niet toen ik me aanmeldde voor een master in Lund, maar nee, Zweden doet niet mee aan de euro! In plaats daarvan wordt er gebruikgemaakt van Zweedse kronen. Om uit te rekenen hoe veel te veel je betaalt (want geloof me, teveel is het bijna altijd), deel je het bedrag in Zweedse kronen ruwweg door negen. De uitkomst van deze berekening was vaak schrikbarend en vroeg om maatregelen. Aangezien ik om bureaucratische redenen geen baantje mag hebben in Zweden en omdat ik als arme student toch een manier moet bedenken om te overleven hier, ben ik begonnen met het zogenaamde Creatief Geld Besparen In Zweden (CGBIZ). Dit houdt in, om zo min mogelijk Zweedse kronen uit te geven terwijl je toch een goed studentenleven behoudt (genoeg uitgaan, genoeg eten en ook nog wat geld overhouden voor kleding en dergelijke).

Om dit verdienmodel verder door te trekken, kan je nóg actiever worden binnen de nation, door een “förman” te worden. Dit houdt in dat je eindverantwoordelijke bent over een bepaald onderdeel van de nation. Een “förman” is redelijk vergelijkbaar met de commissievoorzitters van Thalia, op de borrelcommissie na. Daar zou ik het vergelijken met de borrelverantwoordelijke. Wanneer je “förman” wordt, krijg je niet alleen de voordelen die normale “jobbare” ook krijgen (gratis eten), maar krijg je ook de befaamde groene pas. Deze pasjes worden verstrekt door de koepelvereniging van alle nations en geven je de mogelijkheid om bij alle clubs die door alle nations worden georganiseerd (= alle clubs die er zijn in Lund) gratis naar binnen te mogen. Gezien het feit dat de entree van een club tussen de zestig en de zeventig Zweedse kronen ligt (dat is ongeveer zeven euro) is dit het zeker waard. Bovendien kan er opnieuw worden gesproken van een c-c-combo-breaker: niet alleen verbeter je je studentenleven door de mogelijkheid om naar clubs te gaan te vergemakkelijken, je bespaart ook een hoop geld. Oftewel, een uitstekend voorbeeld van CGBIZ.

De eerste meevaller in Zweden is dat je geen collegegeld hoeft te betalen, zolang je maar een EU-citizen bent. En inderdaad, Nederland valt daaronder dus dat scheelt al gauw zo’n 150 euro per maand, wat in Zweden gelijk staat aan ongeveer vijftig biertjes. Niet slecht, en makkelijk verdiend!

Concluderend kan ik zeggen dat mijn CGBIZ-activiteiten tot nu toe zeer succesvol zijn. Ik zou dan ook iedereen aanraden, om deze aanpak in gedachten te houden, mocht je ooit (een deel van) je studie in Zweden doorbrengen.

Ten tweede kan je een c-c-combobreaker maken door een goed studentenleven te combineren met CGBIZ. In Lund zijn er zogenaamde ’’nations’’ (studentenverenigingen), die, net zoals in Nederland, (bijna) volledig gedraaid worden door vrijwilligers. Je kan werken voor de vereniging, waarvoor je niet wordt betaald in Zweedse kronen, maar in een ander legitiem betaalmiddel binnen Lund: food tickets! Deze food tickets kunnen worden ingewisseld voor een complete warme maaltijd, ’s avonds of ’s middags (je had het gezicht van een aantal Zweden moeten zien toen ik aan kwam zetten met mijn kleffe boterhammen met kaas en dat als lunch bestempelde). Hier komt ook nog een extra gratis maaltijd bij. Zoals ik in mijn vorige column al besprak maakt Zweden het iedereen moeilijk om alcohol te drinken, maar ook om het te serveren: het is in Zweden namelijk niet toegestaan om alcohol te serveren wanneer je geen maaltijden serveert (en nee, borrelnootjes, leverworst en kaas volstaan niet als maaltijden). Als je werkt in de nationpub levert dit echter een groot voordeel op: Je krijgt namelijk altijd gratis ’’jobbaremat’’ (workers’ food), dat bestaat uit dezelfde maaltijd die die avond wordt geserveerd.

Hejdå och vi ses!

Wanneer je dit alles bij elkaar optelt kom je tot de conclusie dat een avond werken in de nation tot succesvol CGBIZ leidt: Je hebt niet alleen een beter studentenleven omdat je de andere

5

Een reis door de wondere wereld van Kickstarter

V

andaag gaan we op ontdekkingsreis. Het wordt geen verre reis. In fact, je zou het zelf kunnen doen binnen tien minuten. Dus pak je rugzak en je handdoek, want we gaan naar kickstarter.com.

ten over hondenrassen, wil iemand anders een autotijdschrift opnieuw oprichten, is er een documentaire over drugs, een over eten en een over handwerk in Namibië. Het Namibië-project heeft zijn gelddoel bereikt, wat erop wijst dat deze goed in elkaar zit. En inderdaad, in het filmpje vertelt een vrouw gepassioneerd over hoe het handwerk vertelt over het verleden en waarom het belangrijk is dat dit bewaart blijft.

De meeste mensen kennen kickstarter al. Voor de mensen die het niet kennen, hier is een korte omschrijving: Kickstarter is een site waar mensen geld kunnen vragen voor hun projecten. Er wordt een doel gesteld: een bedrag dat minimaal behaald dient te worden. Ook wordt er bepaald wat er gedaan wordt met meer geld. Andere mensen kunnen beloven de projecten te financieren. Als er genoeg gefinancierd kan worden voor het doel, dan krijgt de projectmaker het geld. Zoniet, dan gebeurt er niets.

We reizen door naar de top van de berg. Wat is namelijk het meest gefundde project? Ik vind dat een interessante vraag, want het beantwoordt wat mensen het meest willen of waar mensen het meest over dromen. Na een lange klim zien we balancerend op het topje van de berg het beste project..

We zetten de eerste stap in het nieuwe gebied. Het eerste project dat we zien is een fantasy-bordspel van de categorie games. Dit is niet verbazend want aan deze categorie wordt verreweg het meest uitgegeven. Als we op het project klikken worden we verwelkomd door een filmpje dat ons het streven uitlegt. Het ziet er professioneel uit. Begeleid door een rauwe stem die het niet verkeerd zou doen op een legerbasis krijgen we verschillende fantasy-achtige bordfiguurtjes te zien. De stem belooft ons epische strijden met goblins, tovenaars en weerwolven. Met verder alleen een tafel en een tegenstander kun je een avond vullen. Het klinkt niet als mijn pakkie an, maar rond de anderhalf duizend mensen zijn zeer enthousiast. Ze hebben maar liefst rond de 160 duizend dollar gegeven, terwijl het streven 25 duizend was. Ik ben even gaan rekenen en gemiddeld is dat dus honderd dollar per persoon. Dat is niet zo vreemd, want je krijgt pas iets vanaf $50. De makers bedanken hen voor hun vrijgevigheid en hebben verschillende extra legers gemaakt, die afzonderlijk te verkrijgen zijn.

Het meest gefundeerde project is een koelbox. Maar dan wel een met ingebouwde blender, bluetooth speaker, usb-oplader, verlichting, bagagedrager, standaard borden en messen, en een flessenopener. Neem je koelbox mee en je hebt gelijk cocktails, muziek, een picknickset en last but not least een koelbox. Laat het feest beginnen! Dit project heeft meer dan $13 miljoen opgehaald. Gemiddeld is dat 212 per financier, net iets meer dan de prijs van de koelbox.

Een koelbox.

Het land van kickstarter bestaat uit vijftien verschillende categorieën, van Food tot Fashion. Eentje waar ik verbaasd over ben, is Journalism. Zouden mensen hier exclusieve interviews aanvragen? Worden hier onderzoeken gefinancierd? Ik kon me eigenlijk niets voorstellen. We trekken onze rugzak nog eens stevig aan en treden de categorie binnen.

Andere projecten in de top zijn: Een smartwatch, oortjes die een beter geluid geven, heel veel games, een project om Amerikaanse kinderen beter te leren lezen, maar liefst twee verschillende 3d-printers, oculus rift en nog veel meer games. De projecten zijn gesorteerd op de hoeveelheid geld, maar ik zou het ook interessant hebben gevonden om te zien welke projecten de meeste financiers hebben. Dat lijkt mij namelijk het populairste en dus interessantste project. Helaas is die optie er niet.

Het eerste project heet ‘Myter & Mysterier’, uit Zweden. De omschrijving is: ‘A pod radio series about reincarnation, magic(k), astrology, dark goddesses, alchemy, Atlantis, Egyptian mysteries and an unknown Jesus’. Het belooft het geheim achter wie we zijn te ontrafelen. Hiervoor hebben ze natuurlijk wel eerst 75 duizend Zweedse kronen nodig. Ze zitten nu op 33 duizend. We kijken verder. De andere projecten vallen gelukkig niet onder de categorie zweverig gelul. Zo is er een interviewster die langs slimme onderzoekers gaat om te vragen hoe ze hun leven leidden, wil iemand een site oprich-

6

Verreweg een van de apartste projecten is de “Potato Salad”. Een jongeman genaamd Zack wilde een aardappelsalade maken, maar had $10 nodig aan ingrediënten. Hij vroeg of iemand zo vriendelijk zou willen zijn dat te doneren. Verder beloofde hij dat hij vier keer zoveel aardappelsalade zou maken bij $35, een pizzaparty zou geven bij $70 en dat hij bij $100 twee aardappelsaladerecepten zou proberen. Natuurlijk was de Kickstarter community hier meer dan toe bereid. Zack geeft later aan dat hij nooit meer had durven dromen dan $60, maar daar is het budget volledig overheen gegaan.

Veel projecten maken hun product alleen gratis voor degenen die genoeg gefinancierd hebben. Dat is natuurlijk logisch, maar er zijn ook projecten die het anders doen. Die projecten zijn natuurlijk veel interessanter voor de gemiddelde Kickstartertoerist. Een zo’n project is Cards Against Humanity. Het is een simpel spel waarbij de leider een zwarte kaart pakt met een vraag erop. De andere spelers hebben tien witte kaarten, waaruit ze een antwoord op de vraag kiezen. De leider kiest welk antwoord het beste is en die antwoorder wordt de leider. Simpel zat. De lol zit ‘m in het feit dat de vragen zo grof of vreemd zijn als maar kan. Vragen kunnen zijn ‘How did I lose my virginity?’ of ‘But before I kill you, Mr Bond, I must show you ___’. Antwoorden kunnen zijn ‘racism’, ‘elderly Japanese men’ of ‘my butt’. Het spel is verbazend leuk en werkt heel goed in grote groepen.

Terwijl de populariteit bleef stijgen, bleef Zack nieuwe doelen toevoegen. Bij $250 zou hij biologische mayonaise gebruiken, bij $300 zou hij er een chefkok bij halen en bij $350 zou hij ‘waarschijnlijk een nieuw recept proberen’. Tegen die tijd komt het project in het lokale nieuws en niet veel later in het nationale, wat de geldstroom alleen maar laat groeien. Nieuwe doelen worden toegevoegd. Bij $1000 zal hij het maakproces filmen. Bij $1200 belooft hij alle financiers bij naam te bedanken in zijn filmpje. Geld blijft binnenstromen op een tempo dat hij niet bij kan houden, dus zijn doelen worden steeds sneller steeds hoger. Hij belooft bij $3000 dat hij een ruimte zal afhuren om een aardappelsaladefeest te geven. Natuurlijk gaat het bedrag hier vol overheen en eindigt uiteindelijk rond de $55.000. Tegen die tijd is het project meerdere malen in het nieuws gekomen, zijn er shirts en hoeden verkrijgbaar en is er een behind-the-scenes filmpje waarin Zack vertelt over designkeuzes in zijn aardappelsalade. Zack houdt woord en er komt een Potato Salad Party met bands. Hij filmt het koken, terwijl hij voor iedere financier een bedankje uitspreekt. Aangezien dit er nogal wat zijn, heeft hij hier zo’n vier uur voor nodig. De Potato Salad Kickstarter wordt een begrip.

Onze voeten zijn moe van het lange reizen en onze handdoek is vuil, dus na een laatste blik achterom keren we weer huiswaarts. Wie zegt dat ik nooit reis?

Martin Huyben 7

Bestuursvraag Wat zou jij doen voor geld?

Tom ls informaticus ben je misschien niet verzekerd van een grote vriendenkring, of een

A

vrouw... misschien zelfs niet van jezelf. Maar één ding heb je zo goed als in de pocket wanneer je afstudeert in deze studie: een goede baan. Zelfs op de middelbare school hebben sommigen van ons al een vrij lucratief handeltje opgezet in virtuele producten. Denk daarbij aan websites, of voor de verder gevorderde programmeurs: applicaties voor de PC en mobiele telefoon. Een website bouwen is zo moeilijk nog niet. Je pakt wat leuke bouwsels van het internet, smijt er wat zelfgeschreven HTML en opmaak tegenaan, en het product is al snel beter dan heel wat sites die nu op het web rondzwerven. Waarom doe ik dat dan niet? Ik hou van avontuur. Mijn geld verdien ik door uitgedaagd te worden om domme dingen te doen. Echt hoor! Wie kent het programma “Jackass”? Hun beste tricks hebben ze van mij. Kenny, uit South Park? Misschien hebben jullie wel eens gezien wat hij doet voor geld, maar vergeleken met mij kan hij nog heel wat puntjes aan zaken zuigen. Nee, er is niemand zo moedig als ik, en daar word ik ook goed voor betaald. Per keer haal ik toch minstens €20,- binnen. Dat toch al snel een keer of drie per maand… Voor je het weet ben ik rijk! En ach, wat is nou af en toe een blauwe linkerbal, een gekneusde oorlel of een lichte hersenschudding?

Maurice

A

ls informaticastudent kun je natuurlijk niet anders dan denken in de richting van het helpen van anderen met computers. Althans, dat is wat er van je wordt verwacht. Of het nou gaat om het installeren van nieuwe apparatuur, of juist het de-installeren van meuk als de “Ask” toolbar. Als informaticastudent moet je dat natuurlijk kunnen. Een compleet andere hoek zou het zijn om juist in een restaurant te gaan werken. Dat is ook nog wel wat. Een beetje eten uitserveren, zorgen voor de verschillende drankjes, maar ook afwassen. Als het moet zou ik zelfs een gerecht klaarmaken. Ook andere klusjes zoals het wassen van de ramen en stofzuigen gaan me dan niet te ver.

Geef me een kleine bonus en ik voer zelfs de vissen. Als het echt, echt moet zou ik me zelfs in kunnen zetten met “noeste” arbeid. Zo zou ik best landschappen van beperkt formaat kunnen onderhouden. Beetje snoeien, grasmaaien of de planten water geven. Voor de juiste prijs kan het allemaal. Deze baantjes leveren individueel echter nog niet zo veel op. Beter wordt het als je ze gaat combineren. Wat ik zou doen voor geld is bij mijn ouders blijven wonen.

Bestuur Thalia 2014-2015 Tom Evers - Penningmeester

Niek Janssen - Commissaris Intern

Maurice Knoop - Commissaris Extern

Rick Lukassen - Secretaris

Bas Steeg - Voorzitter 8

Niek

W

at zou ik doen voor geld? De vraag is eerder: wat zou ik niet doen voor geld! Heel veel… Ok, misschien is het beter terug te gaan naar wat ik wél zou doen voor geld. Allereerst zou ik natuurlijk tosti’s kunnen bakken. Dat zou echter wel betekenen dat Tosti Tom zonder werk komt te zitten. Dat is ook niet helemaal de bedoeling. Ach, dan kan ik altijd nog werkcollegeassistent worden, bij processoren ofzo. Wacht, dat doet Bas al… Hmmm, dan wordt het toch wel lastig. Als er geen geld binnenkomt moet ik natuurlijk wel ergens goedkoop kunnen wonen. Is de TKB dan geen optie? Nope, daar is Rick al ingetrokken. Nouja, dan kan ik nog altijd bij Maurice op de kamer blijven pitten (toch?). Nouja, de conclusie is duidelijk. Ik zou veel doen voor geld, maar er is nu eenmaal niets dat ik kán doen...

Bas

E

r is een baan die mij al tijden fascineert. Zelf maak ik graag foto’s en video’s, maar daar valt weinig mee te verdienen vandaag. Als je het echte geld wilt innen, moet je aan de andere kant van de camera staan. En in dit vakgebied bestaat er een specifieke job waaraan niet iedereen aan zou denken. Het internet staat vol met deze foto’s en video’s, en het is veelgevraagd werk. Het is een soort van modellenwerk, maar dan een klein beetje anders. Je hebt er niet eens een modellenhoofd voor nodig. Eigenlijk is maar een klein deel van je lichaam belangrijk, en hoe je dat lichaamsdeel dagelijks gebruikt. Vreemd dat je zoveel krijgt uitbetaald terwijl maar zo weinig van jezelf in beeld is. Ach, als je de boodschap maar overbrengt, daar gaat het eigenlijk om. Tsja. Ik zou er alles voor geven om handmodel te worden.

Rick

W

at zou ik doen voor geld? Niet bijster veel, ik ben namelijk redelijk lui. Als ik dan toch iets zou moeten doen voor geld, zou ik de loterij winnen of iets dergelijks. Ik heb niet het idee dat ik daar veel werk voor moet verrichten en je krijgt redelijk veel geld binnen op deze manier. Ik heb ook goede verhalen gehoord over golddiggers, het zoeken van een rijke partner om daar vervolgens mee te trouwen omwille van het geld. Ik vraag me af of dit iets voor mij is, het lijkt me minder werk dan het hebben van een baan, dus ik zou het in overweging kunnen nemen. Als het dan toch de bedoeling is dat ik iets doe voor geld, doe mij dan maar een of andere belachelijke baan waar je niets voor hoeft te kunnen. Waar je weinig hoeft te doen en waar je redelijk betaald wordt. Ik noem maar een voorbeeld: jurylid bij een talentshow. De mensen die als jurylid fungeren hebben zelf over het algemeen niet eens talent en zij hoeven alleen maar kritiek te leveren op andere mensen zonder talent. Ik ben zelf van mening dat ik dit prima zou kunnen. Nu moet ik me alleen nog bedenken welk jurylid ik het beste kan vervangen...

9

Geld is niet hetgeen dat telt?

T

oen Rick mij vertelde dat deze Thabloid een geldeditie zou zijn, wist ik gelijk een aantal zaken om over te vertellen. Je zou kunnen zeggen dat alles om geld draait. Logisch ook, want het is een ruilmiddel en zonder ruilen krijg je niets nieuws; geld moet er zijn. Toch zijn we uiteraard doorgeschoten wanneer je door geld niet meer ziet hoeveel iets echt waard is. Dit zag ik voor het eerst gebeuren toen op de middelbare school de schoolboeken gratis werden. Mijn docent muziek zei toen dat hij nog nooit in zijn leven zoveel beschadigde boeken had gezien en hij was al behoorlijk oud, dus hij kon het weten. Scholieren mollen die dingen omdat “ze toch gratis zijn”. Precies daarom ben ik een kapitalist en voor waardeverschil. Wanneer waardeverschil wegvalt slaat het menselijk denken over in arrogantie en aapgedrag. Nu hebben wij in de ICT natuurlijk veel klachten aan onze broek hangen, bijvoorbeeld dat onze projecten te duur zouden zijn. Onlangs nog het onderzoek in de Tweede Kamer over de te dure ICT-projecten bij de overheid. Onze voorzitter van de Tweede Kamer, Anouchka van Miltenburg, moest even opzoeken wat “ICT” nou eigenlijk betekende. “Incompetentecomputer-trut” nou goed, aldus een ene VVD’er tegen een andere. Nee, maar even serieus, is dat niet juist typerend voor een overheid? Ze heeft totaal geen kennis van ICT en vindt het raar dat haar projecten te duur worden. Ik durf te wedden dat ik niet op de efficientste manier een vliegtuig kan bouwen wanneer ik de precieze in’s en out’s hiervan niet weet. Het wordt in die zin tijd voor een ministerie van ICT en ik bied mij bij deze aan als de eerste minister van ICT. Met name de ‘C’ is hier van belang, want communicatie is iets waar altijd dingen op stuklopen. Van relaties tussen twee mensen op huwelijksniveau tot relaties van twee vrienden die uit elkaar groeien. Zo gaat het ook bij zakenrelaties en dus ook bij de producten die zij produceren. Wanneer de één in een taal praat die de ander niet begrijpt, loopt de communicatie stuk en ontstaat er “crommunicatie,” zoals Van Kooten & De Bie dat zo mooi konden verwoorden. De overheid had dus mensen in dienst moeten nemen die het politieke spel van de ministeries begrijpt en die daarnaast een goed inzicht hebben over ICT-kennis of weten waar zij deze kunnen halen. Kort gezegd, ze hadden informatiekundigen in dienst moeten nemen. De Informatiekunde brengt mij gelijk op een ander geldonderwerp. Informatiekunde is als bachelor simpelweg wegbezuinigd door onze universiteit. Studenten vinden dit jammer, beleidsvoerders des te minder. “Weer een kostenpost weggewerkt, taak volbracht,” zo denken zij. Het raakvlak tussen IT & maatschappij (waar informatiekunde in wezen om gaat) eist die extra ‘C’ en trekt nou eenmaal weinig studenten. Dit is logisch, want er zijn ook maar weinig mensen

die maatschappelijk bewust zijn. Ik kom weinig mensen tegen die in staat zijn de mening van een ander te begrijpen, of überhaupt in staat zijn om er op z’n minst even over na te denken. Tsja en Informatiekundigen doen niet anders, dus logisch dat er zo weinig studenten zich voor inschrijven. “Nodig in de maatschappij?” “Ja, natuurlijk.” “Te duur?” “Uiteraard,” zal een beleidsvoerder zeggen. Logisch, want ook hij past bij de niet-maatschappelijke denkers en heeft dus geen idee wat een ander eventueel zou kunnen vinden. Zo ook begrijpt hij niet dat er nog steeds een tekort aan informatiekundigen is op de arbeidsmarkt en dit tekort met de seconde groeit. “Hoe zou dat tekort nou toch kunnen?” Zo vraagt de beleidsvoerder zich af. “Ik heb toch goed bezuinigd?” Tsja, je kan met één been in de universiteit staan en met een ander in de maatschappij. Deze mensen staan met beide benen op de universitaire grond en houden hun beide handen langs hun hoofd, zodat alleen hun eigen onderzoek nog zichtbaar voor ze is. Weet je, dat is eigenlijk maar goed ook. Ik snap dat wel. Ik begrijp hun standpunt, welke voorkomt uit overleveringsdrang. Alleen dit gedrag zorgt voor behoud van geld en dus is dat voor hen hetgeen dat telt. Dan kom ik gelijk bij een lichter geldonderwerp. Ik heb een sportkaart en ik zwem nu zo’n drie keer in de week. Prima allemaal, maar soms weigert mijn sportkaart en bij het zwembad kan dit vervelend zijn. Je moet je voorstellen: het zwembad is niet eigendom van de universiteit, maar is wel aangesloten aan de universiteit. De mensen daar aan de balie weten niks van een universitaire sportkaart. Toen mijn kaart voor de eerste keer weigerde zei de mevrouw achter de balie. “Ach dat gebeurd wel vaker, loop maar door. Ik schrijf je wel handmatig in.” Ik dacht dat het eenmalig fout was gegaan en heb er verder niet meer over nagedacht. Ik heb toen lekker gezwommen moet ik zeggen en sporten is goed voor je, dat weet ik. Toen ik een week later weer een keer naar het zwembad ging, weigerde mijn kaart ineens weer. Een andere mevrouw aan de balie zei meteen: “Dat moet je met de universiteit regelen.” Ik gaf haar groot gelijk, want de universiteit had haar ICT gewoon weer niet op orde, hoe kan het ook anders. Goede ICT was zeker weer te duur voor ze… Ik zei tegen die mevrouw dat ik haar groot gelijk gaf en wilde aanzet geven dat dit de vorige week ook gebeurde en wat dan de eventuele oplossing zou zijn. De mevrouw onderbrak mij echter en zei dat dit mijn eigen schuld was. Wij studenten hadden volgens haar geen rechten en reguliere klanten gingen bij het zwembad voor. Ik, iemand die niet gauw opgeeft, probeerde rustig aan haar de situatie van een week ervoor uit te leggen. Toch begon ze behoorlijk agressief tegen mij te praten dat zij dat ze niks voor mij kon doen en dat wij als studenten arrogant waren en teveel van alles eisten. Ik zei toen: “Mevrouw, ik ben rustig, ik hoop ook dat u dat bent.”

10

Geld is niet hetgeen dat telt? Ze bedaarde wat en ging voor mij toch iets handmatigs invoeren op de PC en zei halverwege (weer agressief) dat ze het niet voor elkaar kreeg en het toch een probleem voor mij was. Ik, inmiddels lichtelijk pissig, dacht na over een vervolgsituatie. Ik zou gezegd hebben: “Zo, doet u thuis ook zo tegen uw man?” Zij zou dan gezegd hebben: ”Hij is vertrokken…” Ik zou zonder aarzelen gezegd hebben: “Geef hem eens ongelijk.” Maar, zoiets doe je uiteraard niet. Ik ben weggelopen van het zwembad en de mevrouw in kwestie kwam achter mij aan met de melding dat ik toch kon zwemmen, want daar ging het om volgens haar. Zo had ik toch wel vertrouwen in de mensheid en geld is zeker niet hetgeen dat telt.

meegemaakt hebben en niet kijken of iemand donkergekleurd is of niet, maar genieten van een feest. Ja wij hadden het over Sinterklaas als een soort van religie. Wij zeiden het ook: “Geloof jij nog in Sinterklaas?” “Nee, ik geloof niet meer.” Een religie dus, maar hebben wij in Nederland niet een vrijheid van godsdienst? Probleem opgelost wat mij betreft… Laat dat dan ook het laatste woord zijn wat we er aan vuil maken. Groen, geel, paars, of wit, het maakt mij niet uit. Zolang kinderen er nog maar vrij in kunnen geloven en kunnen leven in een wereld waar stress, angst en geld niet aan de orde is. Misschien alleen dan nog de stress en spanning over wat er volgende dag in je schoen zit.

In mijn herinnering is er maar één persoon voor wie geld absoluut niet telt. Dat is Sinterklaas. Cadeautjes uitdelen alsof geld geen rol speelde en dat was ook zo, voor die figuur althans. Pijnlijk om er als kind achter te komen dat de realiteit toch wat anders ligt. En, laat ik mij voor het gemak eens voegen tot de zwartepietendiscussie. Eigenlijk is het een discussie van het feest in zijn algemeenheid. Wij, kinderen die het

Zou Sinterklaas ICT nodig hebben denk je? Ik bedenk mij nu dat ik natuurlijk een koppeling met IT moet maken. We hebben het hier tenslotte over de Thabloid. Sorry Rick, volgende keer weer puur IT (zonder de C), waar het geld keihard telt. Precies zoals ze het op onze universiteit maar al te graag zien…

Mats Ouborg 11

How do you reposition thousands of mirrors, to dozens of microradian accuracy, hundreds of times a second? Join ASML as a Computer Scientist and help push the boundaries of technology. At ASML we bring together the most creative minds in science and technology to develop lithography machines that are key to producing cheaper, faster, more energy-efficient microchips. As a result, our machines image billions of sub-microscopic structures in mere seconds. And to reach the required accuracy of a few silicon atoms, the uniformity distribution of the photo light source has to be software-controlled using the latest computerized techniques. Only then can the system accurately position thousands of mirrors, hundreds of times a second. To take that feat even further, we need talented technologists who relish a challenge. So if you have a PhD or Master’s degree in mathematics or computer science and enjoy working in a multi-platform environment, in multidisciplinary teams, then a job at ASML could be for you. You’ll find ASML a highly rewarding place with complex technical problems, critical real-time applications, and demanding deadlines. But most of all you’ll find the freedom to develop your skills and achieve great things.

www.asml.com/careers

/ASML

@ASMLcompany

12

De gokautomaat van de Zuidkantine Menig bètastudent is bekend met de frisdrankautomaat in de Zuidkantine van het Huygensgebouw. Voor slechts zestig cent kan men een blikje frisdrank nuttigen. Deze automaat heeft behalve een breed assortiment aan A-merkfrisdrank ook een speciale knop die veel mensen al de portemonnee leeg heeft gemaakt: de verras-me-knop. Deze ingenieuze knop geeft je uiteraard altijd een blikje frisdrank. Welk drankje je uiteindelijk moet opdrinken is de vraag. Is het Coca Cola? Is het Sprite? Het zou zomaar Fanta Lemon kunnen zijn. Deze onzekerheid brengt wat spanning in het leven van de bètastudent. Onlangs is er een gokverslaving ontstaan die zich als een virus heeft verspreid. Het eerste slachtoffer van deze verslaving is Rick Lukassen. Hij legt ons uit wat zijn probleem inhoudt. “Fanta Cassis is niet een van de keuzemogelijkheden van de frisdrankautomaat en af en toe heb je daar wel eens zin in. De verras-me-knop geeft een grote kans op cassis, maar af en toe word je toch teleurgesteld.”

wordt dit in redelijk grote hoeveelheden in de kolom gestopt. Disclaimer: je wordt nooit vergiftigd met blikjes die over hun houdbaarheidsdatum zijn. De gokautomaat van de Zuidkantine heeft al voor veel ophef gezorgd. Zo heeft Rick Lukassen een gokje gewaagd toen hij om 12:00 uur arriveerde op de universiteit om productief te zijn. “Als je Coca Cola Light krijgt, weet je dat je dag niet meer goedkomt.” Hij heeft de rest van de dag in foetushouding in een hoekje van de bestuurskamer gelegen. Op dit moment wordt er wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de verras-me-knop. Onder andere probeert men na te gaan wat de kans is op Fanta Cassis en Coca Cola Light. Ook de invloed op het Thaliabestuur wordt onderzocht. Er bestaat een mythe dat een nietsvermoedende student ooit een blikje bier van de automaat heeft gekregen; ook dat mysterie wordt onderzocht.

We interviewen de pechvogel van het Huygensgebouw, de persoon wie de cassis al enkele euro’s wordt ontkend. Jeroen van de Wiel maakt regelmatig gebruik van de verras-me-knop en is een groot fan van Fanta Cassis. “Ik heb al zo lang geen cassis meer gehad.” Inmiddels houdt hij een teller bij die aangeeft hoeveel geld hij al heeft uitgegeven aan de gokautomaat van de Zuidkantine. Tijdens de pauze worden er meestal tosti’s gebakken in de kantines. De hardwerkende tostibakkers helpen je graag aan een blikje cassis, want achter de bar kun je zeker aan dit drankje komen als je het lief vraagt. We vragen Jeroen van de Wiel wat hij hiervan vindt: “Het gaat niet meer om de smaak van de cassis, het gaat om het ‘winnen’.” Op een bepaald moment had hij twaalf keer op rij geen cassis gekregen van de verras-me-knop, waardoor zijn teller op €7,20 stond. Inmiddels staat deze weer op een gezonde €0,-. We nemen een kijkje achter de schermen en onderzoeken de wetenschap achter de verras-me-knop. Een ware informaticus zou de knop zo ontwerpen dat hij een random blikje kiest uit een van de mogelijkheden. In de praktijk gaat dit echter wat anders. Net zoals de vaste frisdranken die te krijgen zijn, heeft de verras-me-knop een kolom die gevuld wordt met blikjes. Deze wordt meestal gevuld met blikjes die binnenkort over de datum gaan. Omdat cassis geen specifieke knop heeft,

Rick Erkens 13

Rubriek: Frits Vaandrager Wijnproeverij

H

et was een memorabele avond, de wijnproeverij van studievereniging Thalia op 11 december 2014. Onder leiding van opleidingscoördinator en vinoloog Erik Barendsen verdiepten een 30-tal studenten zich onder meer in de rijpe perenen appelaroma’s van een Chardonnay Estate Errázuriz en de tonen van peper, vanille en mediterrane kruiden in een Pilùna Primitivo. Op dezelfde manier waarop hij anders college geeft over onderzoeksmethoden, ging Erik nu uiterst serieus in op de geur- en smaakaroma’s van wijn en hoe die bepaald worden door grondsoort, geografische ligging, weersomstandigheden en productiewijze. De studenten hingen aan Erik’s lippen en er waren aanzienlijk meer vragen en opmerkingen dan bij een normaal college. Een fiks aantal jaren terug heeft Thalia samen met prof. Kees Koster ook eens een wijnproeverij georganiseerd. Ergens in de krochten van het vroegere (en inmiddels afgebroken) gebouw van de B-faculteit had Kees een vergeten kast met een groot aantal flessen wijnen gevonden. Die wijnen bleken echter ver over hun hoogtepunt heen te zijn, waardoor het een wat zure avond werd. De door Erik, in samenwerking met wijnhandel Arno de Laak uitgezochte wijnen waren echter perfect en vormden een aaneenschakeling van hoogtepunten. Al met al werden er 8 verschillende wijnen geproefd. Er waren bakjes neergezet waarin de deelnemers geproefde wijn konden uitspugen, maar hier werd nauwelijks gebruik van gemaakt. Alle glazen werden leeggedronken en vervolgens direct bijgevuld. Maar studenten zijn het klaarblijkelijk niet meer zo gewend om wijn te drinken en tegen de tijd dat de laatste wijn werd geserveerd lag de helft van de deelnemers laveloos onder tafel. Deze laatste wijn was

absoluut het klapstuk van de avond: een krachtige en grandioze Amarone della Valpolicella uit 2008 met een heerlijke afdronk en een alcoholpercentage van 15.7%. Deze Amarone Santi kost €32.50 per fles, maar alsnog had men een grote voorraad kunnen aanschaffen. De ene fles na de andere ging er doorheen en na anderhalf uur lagen alle aanwezigen bewusteloos op de grond. Alleen Erik en ik waren nog op de been, omdat we ons doelbewust wat hadden ingehouden en zelfs wijn hadden uitgespuugd. Volgens Erik was dit het perfecte moment om onze onderwijsbeleidnota aan de studenten te presenteren. Hiertoe stapelden we een stel van de nieuwe, veelkleurige banken uit het Mercator op elkaar. Erik klom er bovenop en hield een gloedvol betoog over ons nieuwe toetsbeleid en over hoe je kunt toetsen of studenten wat geleerd hebben van een wijnproeverij. Vervolgens heb ik zelf gesproken over het belang van internationalisering, dat buitenlandse studenten zich welkom moeten voelen bij Thalia, en waarom wij ons zouden moeten richten op het binnenhalen van nieuwe studenten uit wijnproducerende landen zoals Italië, Chili en Frankrijk. Maar zoals wel vaker gebeurt binnen het academisch onderwijs ging de inhoud van onze boeiende colleges grotendeels voorbij aan de aanwezige studenten.

14

Cryptocurrency

I

edereen die afgelopen jaar het nieuws heeft gevolgd, weet dat er het nodige te doen was om de zogenaamde Bitcoin¨. Maar wat is deze digitale valuta eigenlijk? Zijn er ook alternatieven? Waarom was het eigenlijk zo´n belangrijk nieuwsonderwerp? Hieronder meer daarover. De Bitcoin hoort bij de zogenaamde cryptocurrencies. Een betalingsmiddel dat door middel van cryptografie tot stand komt. Een Bitcoin bestaat uit een stukje versleutelde code waarin transacties opgeslagen worden. Na iedere transactie wordt dit blokje code uitgebreid of veranderd tot een nieuwe versleutelde code. Deze versleuteling kan en moet zelfs gekraakt worden. Het kraken van deze codes is namelijk het “minen” van cryptogeld. Aan ieder stukje code dat versleuteld is, wordt een waarde gekoppeld. Wanneer iemand deze code gekraakt heeft, ontvangt hij of zij de bijbehorende waarde. In deze koppeling van waarde aan de versleutelde blokken waarin de transacties zijn opgeslagen, zit ook meteen de essentie van cryptocurrencies. De waarde van een sleutel is namelijk afhankelijk van de tijd en/of rekenkracht die het kost om de originele transacties terug te halen. Hoe meer energie er in het kraken gestopt moet worden, hoe hoger de beloning. Een ander verschil met het “gewone” geld is dat cryptocurrencies eindig zijn. In de eerste stukken van de versleutelde blokken staat namelijk hoe snel de codes te kraken zijn, maar ook hoeveel “munten” er in totaal te maken zijn. Dit is ongeveer hetzelfde als bij edelmetalen. Daar wordt de waarde ook bepaald door de moeilijkheid waarmee ze te delven zijn en de schaarste van de grondstoffen waaruit deze metalen gedolven moeten worden.

Een wat positiever effect van de combinatie van het ontbreken van een centrale bank en een op voorhand bepaald maximum aantal munten, is dat de koers zeer instabiel is. Iemand die op maandag een aantal coins minet die op dat moment honderd euro waard zijn, heeft ze soms op dinsdag voor het veertigvoudige kunnen verkopen. Met name de vroege vogels, die in de begindagen van de Bitcoin enkele coins hebben gemined, aan deze hebben vastgehouden en deze op een piekmoment van de valuta hebben verkocht, zijn letterlijk en figuurlijk slapend rijk geworden. Dat het regelmatig in het nieuws verschenen is, heeft vooral te maken met het hype-gehalte. Voor het grootste gedeelte van de bevolking was het een fenomeen dat opeens de kop opstak, gevolgd door allerlei negatieve berichtgeving over diefstal en niet helemaal te vertrouwen personen die elkaar betaalden met Bitcoin. Momenteel is er jammer genoeg ook niet veel anders dat je met cryptocurrencies kunt betalen dan een webpagina ergens in OostEuropa, die voor jou een DOS-aanval uitvoeren op het door jou bepaalde doelwit. Zullen de cryptocurrencies net zo snel ten onder gaan als ze opkwamen? Ik ben bang van wel. Doordat het aantal munten per currency vastligt vanaf het begin, kiezen mensen ervoor alleen de relatief makkelijk te minen munten te bemachtigen, alvorens te wisselen naar een andere munteenheid. Dit zorgt ervoor dat je een oneindig aantal verschillende eenheden overhoudt, waar je niet of slechts ten dele mee kunt betalen. Dat betalen is overigens nog een kritiek punt; je kunt er vrijwel nergens mee betalen. Momenteel zou je kunnen stellen dat je eerder met je bierdopjesverzameling ergens iets kunt kopen dan met een Bitcoin of Litecoin.

Alle cryptocurrencies zijn dus op een zelfde basis geënt. Het grootste verschil tussen de verschillende valuta´s is het versleutelingsalgorithme dat wordt toegepast en dus ook de bijbehorende moeite die het kost om deze versleuteling weer te kraken. Van de originele Bitcoin zijn ondertussen al veel derivaten, zoals de Litecoin die makkelijker te minen is, de Dogecoin, en ook is er een tijdje een Coinye geweest, totdat de bedenker hiervan door Kanye werd aangeklaagd. Het grootste verschil tussen cryptogeld en gewoon geld, is de decentralisatie. Bij bijvoorbeeld een Bitcoin is er geen bank. Dit hoeft niet voor problemen te zorgen, maar het heeft wel voor wat andere zaken gezord. Het komt regelmatig voor dat iemands wallet, zijn spaarpot, wordt gestolen. Omdat er geen centraal instituut is dat voor haar klanten zorgt, is kwijt ook echt kwijt. Je kunt uren aan rekenkracht en stroom binnen enkele seconden verloren zien gaan.

15

Willem Boumans

De commissies van Thalia

O

nderwijscommissie

Naast tentamenbundels, samenvattingen en workshops organiseert een onderwijscommissie ook ieder jaar een symposium. Jullie hebben de enquête over de onderwerpkeuze natuurlijk al ingevuld en wij zullen hier binnenkort de winnaar van bekendmaken. Voor ons is de volgende stap de sprekers regelen en dat betekent ook dat we binnen het gekozen onderwerp deelonderwerpen moeten verzinnen. Samen met Jeremy, Rick, Tom en Daniël gaan we dus veel mensen mailen en bellen. Als het goed is krijgen we dan weer interessante en vooral ook goede sprekers zodat we een geweldig symposium krijgen. De onderwerpkeuze bestond dit jaar uit “hot-items” in de IT, dus dat belooft sowieso wat te worden. Heb je nog tentamens of samenvattingen? Stuur ze naar tentamenbundel@ thalia.nu of [email protected], want we kunnen ze altijd goed gebruiken! Verder zoeken wij nog mensen die een workshop willen geven. Weet jij iets wat anderen niet weten of wil je je mede-Thalianen gewoon iets wijsmaken? Mail dan het bestuur op [email protected]. - Mats Ouborg

W

WW-commissie

Ja, ik weet het, de oude website is inmiddels wel echt heel oud en ja, jullie weten het, we werken hard aan een nieuwe site. Met Jan, Maurice, Jip, Luuk, Willem, Joost en Jeroen vormen we een sterk team dat in drie maanden al meer werk heeft verzet dan dat de afgelopen twee jaar is verzet. Het zal voor velen even wennen zijn. De site gaat namelijk behoorlijk van uiterlijk veranderen. Het nieuwe uiterlijk zal er zo modern uit zien dat het de komende twintig jaar weer mee kan. Dit ontwikkelen wij samen met de nieuwe huisstijlcommissie, met het oog op het lustrum dat over niet al te veel tijd alweer voor de deur staat. Hoe mooi zou het zijn als we bij het 25 jarig bestaan van Thalia een nieuwe site presenteren. Zo gaan we weer fris en fruitig de komende 25 jaar tegemoet. Alles loopt nog steeds volgens schema en als dit zo doorgaat zijn we zeker weten 30 juni online. We zouden het leuk vinden als we nog meer functionaliteiten aan de site kunnen toevoegen, dus heb je nog leuke ideeën of heb je zin om mee te programmeren? Laat het ons weten en mail [email protected]! - Mats Ouborg

E

venementencommissie

Een paar weken geleden heb je gezellig met een aantal andere Thalianen geschaatst. Intussen heb je je alweer ingeschreven voor het volgende evenement dat waarschijnlijk op de kartbaan zal plaatsvinden. Wie organiseerd toch al deze geweldige activiteiten, vraag je je af. Dit is waar de evenementencommissie om de hoek komt kijken!

Eens in de twee maanden vergaderen, tussen deze vergaderingen door evenementen organiseren en natuurlijk aan deze evenementen deelnemen, dat is hoe het leven van een EVClid eruit ziet. Als zo’n evenement dan uiteindelijk bezig is, dan weet je waar je het allemaal voor gedaan hebt. Zo is het zijn van een EVC-lid toch een dankbaar werk. De EVC bestaat nu uit negen mensen die zich het hele jaar door inspannen om leuke evenementen voor Thalia te organiseren. - Aslı Tokbay

T

habloidcommissie

Waarschijnlijk lees je dit stukje terwijl er een Thabloid voor je ligt. Dit blad is resultaat van het harde, creatieve werk van de Thabloidcommissie. Het maken van zo’n blad is redelijk rechttoe-rechtaan. De commissie verzint een leuk thema waar iedereen over kan schrijven, iedereen bedenkt een leuk artikel en zorgt dat het is ingeleverd voor de deadline. Daarna gaat er een uitvoerige spellingcontrole over deze stukjes tekst, waarna het design verzorgd kan worden. Nadat alles af is ligt de Thabloid in de handen van Océ. Bij dit bedrijf worden printers ontwikkeld en als bijproduct van het testen worden er 375 blaadjes opgestuurd naar Thalia. Het leuke van de Thabloidcommissie is dat iedereen wel iets kan bijdragen. Sommigen zijn goed met designen, sommigen schrijven briljante teksten en sommigen hebben de gave om spatiefouten en d/t-fouten te spotten. Als je interesse hebt om een keer te komen brainstormen bij een vergadering of om te leren designen, mail dan naar [email protected]. Natuurlijk staan we altijd open voor leuke verhalen. Hiervoor hoef je niet bij de commissie te zitten, dus stuur al je stukjes naar nieuws@ thalia.nu! - Rick Erkens

I

dentificaatcie

De identificaatcie houdt zich bezig met de alombekende IRMA-kaart: we zijn de infrastructuur aan het optuigen om die kaarten te kunnen gebruiken als Thalia-lidmaatschapskaart. Alle eerstejaars zijn wanneer deze Thabloid verschijnt als het goed is voorzien van een kaart. De commissie is nu bezig met het ontwikkelen van toepassingen van de kaart, zoals een Raspberry Pi-”is ouder dan 18 en Thalialid”-kaartlezer voor op Thaliaborrels. We onderhouden ook erg nauwe contacten met partijen als ICiS en SIDN, die volgen hoe onze pilot gaat. Behalve dat we programmeren, sturen we erg veel mailtjes. Ook is er een stukje voorlichting: wat is zo’n kaart en wat kun je ermee? De commissie bestaat nu uit Koen van Ingen, Bram in ‘t Zandt, Stijn Meijer, Wietse Kuipers, Sjors Clabbers en Thom Wiggers. - Thom Whiggers

16

B

orrelcommissie (ctrl+alt+delirium)

Elke borrel gebeurt er wel iets geks, grappigs of gaafs. Dat moet ook bijna wel, met zo’n grote groep gekke, grappige en/of gave mensen bij elkaar. Bijvoorbeeld vorig jaar, tijdens de kinderfeestjeborrel. Het was hilarisch om te zien hoe mijn mede-Thalianen met feestmutsjes op rondliepen en elkaar aan het schminken waren. Ook heb ik regelmatig erg goede gesprekken met medestudenten en docenten op borrels. Heftige discussies, interessante ervaringen en grappige anekdotes komen allemaal voorbij. Op een of andere manier lijken mensen makkelijker te praten als je achter een bar staat. Daarnaast zijn de commissieleden ook stuk voor stuk leuke mensen om mee om te gaan. We gaan ook vaak met de borrelcie iets drinken. We zijn zelfs met zijn allen een weekendje weggeweest. Een enkel verhaal over de borrelcommissie zou het dus geen recht doen; het is juist de hoeveelheid dingen die je meemaakt als je erbij zit, in combinatie met de andere commissieleden, die het zo’n leuke commissie maakt. - David van Oorsouw

I

ntroductiecommissie

Gelukkig hebben de meesten van jullie allemaal de intro zelf ook meegemaakt en weten daardoor een beetje wat de introcommissie allemaal doet. Het allerbelangrijkste voor onze commissie is dat we de eerstejaars op een pedagogisch verantwoorde en veilige manier in Nijmegen verwelkomen. Het leuke aan deze commissie vind ik dat het zo’n ontzettend veelzijdige commissie is. Mocht je graag organisatorisch bezig zijn, dan zijn er genoeg activiteiten die georganiseerd moeten worden. Mocht je liever wat socialer bezig zijn, dan zijn er tijdens de intro vaak genoeg situaties waarbij mentoren aangestuurd moeten worden. Belangrijk binnen de commissie is dat je je eigen plek vindt en vooral doet wat jou trekt en waar je je goed bij voelt. Ik weet zeker dat er nog een paar eerstejaars zijn die het zich nog goed herinneren dat Nick de kans had om alle kindjes in het programmagat van 45 minuten na de pubquiz kon informeren over wat hun mentoren en de leden van de introductiecommissieleden allemaal hebben uitgevreten in hun leven. - Dré Hendriks

H

uisstijlcommissie

Toen Maurice er een paar weken geleden achter kwam dat we zo’n vijf verschillende huisstijlen bij Thalia hebben, wist hij zeker dat er iets veranderen moest. Vergelijk de site maar met hoe de Thabloid er uitziet. Of spot het verschil tussen de sponsorcontracten en de Thaliatruien. Het staat veel zakelijker als er één consistente huisstijl is en daarom is de huisstijlcommissie in het leven geroepen. De huisstijlcommissie vormt een samenwerking tussen drie commissies van Thalia. Namens de mediacommissie nemen Bas en Sébastiaan zitting. Rick, Tom en Maja zitten erin namens de thabloidcommissie en Maurice en ik zijn er namens de websitecommissie. Samen gaan we dus werken aan één consistente huisstijl en ook deze zullen wij proberen voor het lustrum in orde te hebben. Dit betekent dat

we het ongeveer gelijk met de lancering van de nieuwe site af willen hebben. Het is veel werk maar we hebben er ontzettend veel zin in en de samenwerking tussen de commissies is op z’n minst bijzonder te noemen. Heb jij nog leuke ideeën voor een nieuwe huisstijl van Thalia, laat het ons weten en mail naar [email protected]! - Mats Ouborg

M

ediacommissie

“Als een boom in een bos omvalt en er is niemand in de buurt om het te horen, maakt het dan geluid?” Dit is een bekend filosofisch raadsel. Een ander raadsel is: “Als Thalia een geweldige activiteit organiseert en er zijn geen foto’s van, is het dan wel gebeurd?” Hier is de mediacommissie van Thalia voor. Wij als mediacommissie zorgen ervoor dat op de borrels en activiteiten foto’s genomen worden. Deze worden na afloop op de Thaliasite gezet zodat iedereen kan zien wat ze gemist hebben en hoe gezellig het was. Naast het maken van foto’s, houden we ons ook bezig met het ontwerpen van posters voor de verschillende activiteiten en sommige merchandise van Thalia. De commissie zelf bestaat uit vijf personen die het leuk vinden om dit te doen. Binnen de commissie mag je zelf kiezen of je alleen foto’s wilt maken of liever aan de posters of merchandise werkt. Allebei mag natuurlijk ook. - Bas van Zadelhoff

W

eekendcommissie

Onderweg naar het prachtige kasteel in België zat de sfeer er al goed in. We zaten met zijn vijven in een auto volgeladen met boodschappen en andere benodigdheden voor het weekend. Iedereen had er zin in, we liepen redelijk op schema en we hadden alles geregeld. Eenmaal aangekomen kon ons geluk niet op: de locatie was geweldig, de bedden waren zacht, het weer was prachtig en de andere voorzieningen waren perfect. De sfeer werd alleen maar beter naarmate er meer mensen aankwamen. En die sfeer is het hele weekend goed blijven hangen. Mensen deden actief mee aan activiteiten zoals de pubquiz, sportmiddag, Mario Kart-competitie en de cantus, er werd gelachen en gezongen, en er was eten en drinken genoeg voor iedereen. Dat maakt lid zijn van de weekendcie erg lonend: zien dat alle vergaderingen, al het regelwerk, al het budgettair pas- en meetwerk en alle boodschappen culmineren in een weekend waar iedereen enthousiast over is, en nog regelmatig met plezier op terugkijkt. - David van Oorsouw

17

Shikaku Het doel van een Shikaku is om de puzzel te verdelen in rechthoeken. Elke rechthoek moet de oppervlakte hebben van het cijfer dat erin staat en er mag maar een cijfer per rechthoek voorkomen. Verder moet je er natuurlijk voor zorgen dat elk vierkantje in een rechthoek hoort. Hieronder staat een voorbeeld en een uitwerking daarvan om je een idee te geven van hoe de uzzel moet. Stuur je oplossing naar [email protected] en maak kans op een mooie prijs!

18

19

Deze Thabloid is mede mogelijk gemaakt door: