Thabloid. Jaargang 10 Nr. 1

november

Jaargang 10 Nr. 1

Thabloid

december

Colofon Thabloid 10e jaargang nr. 1

Redactie: Jeffrey Lemein Mathijs Schmittmann Wouter Roelofs Andrew Wolters

Medewerkers: Pepijn Arts Eamon Cassidy René Joosten Bart Lutgens Bart Schotten Eelco Versloot Bram Vonk

Layout: Andrew Wolters

Fotograaf: André de Jong

Print: Océ Nederland

G

edreven door nieuwsgierigheid doen we nieuwe ontdekkingen en verleggen we grenzen. Het zit de mens in het bloed te willen weten wat er achter de laatste heuvel ligt. En ja, in de bijna waanzinnige jacht naar zelf-verbetering, is een soort onstilbare honger naar kennis ontstaan. Kennis is het sleutelwoord geworden van de huidige samenleving. Kennis is macht, wordt wel eens beweerd. Er is zelfs een aanduiding bedacht voor het tijdperk waarin we nu leven: de information age. De information age heeft een vloedgolf van innovatie op gang gebracht van informatie- en communicatietechnologie. Wat tien a twintig jaar geleden niet voor te stellen zou zijn, is nu diep geintegreerd in de samenleving. Kijk maar in de woonkamer, op straat en je sociaal netwerk. Dat deze technologieen de samenleving, hoe de mens leeft en werkt, veranderen, is boven ieder twijfel verheven. Wij hebben IT onlosmakelijk verbonden aan de wereld. Maar die verbondenheid kent zijn prijs. Diefstal van data, en vooral van privacy gevoelige informatie, kan ons

persoonlijk raken. Big Brother achtige toestanden, waarbij de overheid ons een vermeend gevoel van veiligheid wil geven, maar ook onbetrouwbare stemcomputers, zou de democratie aan het wankelen kunnen brengen. En wat een pinpoint precision aanval door terroristen of malafide hackers op belangrijke IT infrastructuur voor gevolgen kan hebben voor de wereldeconomie, hoeven we slechts naar te gissen. Moderne technologie, we kunnen haast niet zonder. Het is als een Catch 22 situatie, met de mens in de rol van Yossarian. Ons rest dan de vraag: kan nog meer technologie een oplossing bieden voor dit probleem? Kan de belangrijkste revolutie sinds James Watt’s stoommachine ons eens echte vooruitgang bieden? Mijn voorspelling, over tien jaar bereikt onze afhankelijkheid een dieptepunt waarna toegenomen bewustzijn kan zorgen voor een natuurlijke evenwicht. Er is nog hoop.

Postadres: Thalia Toernooiveld 1 6521 ED Nijmegen

Email: [email protected]

Website: www.thalia.nu/nieuws

2

Océ is de hoofdsponsor van Thalia

inhoud

artikelen Introductie

6

Verslag van de introductieweek van informatica en informatiekunde.

Internet en de muziekindustrie 14

Internet en thuiskopieren ondermijnt klassieke platenindustrie. Broodroof of welkome ontwikkeling?

Inuitionistisch verantwoord 5

sdfsdf

rubrieken 10 Spotlight 17 Uit den ouden console 19 How-To: Poker 20 Updeet 22 Brieven 3

nieuws

scan

Turing-machine

Ingezonden mededeling

4

I

n mei 2007 zette Wolfram Research een prijs op voor het leveren van bewijs voor de kleinst mogelijke universele turingmachine mogelijk: de 2,3-turingmachine. De bedoeling was om een bewijs te leveren dat óf aantoonde dat deze variant inderdaad universeel is, óf het tegendeel bewees. Een 2,3-turingmachine betekent dat het een Turingmachine is met 2 toestanden en 3 kleuren. Voor de jongerejaars onder ons: een universele Turingmachine is een hypothetische machine die in staat is elke computationele berekening uit te voeren, alle universele Turingmachines zijn dus functioneel equivalent. Onlangs publiceerde Alex Smith, een

twintigjarige student uit Birmingham (UK) een bewijs dat deze machine inderdaad universeel is. Praktische toepassingen van deze ontdekking zijn bijvoorbeeld te verwachten in moleculaire computers of nanocomputers die een 2,3-turingmachine emuleren en dus in feite net zoveel kunnen als moderne computers. Er is onlangs op slashdot.org een artikel verschenen van een vooraanstaand wiskundige – Vaughan Pratt – die beweert dat het bewijs niet klopt, maar hier is op de website van Wolfram Research nog geen reactie op gegeven.

G

archiveert? Of heb je de overtuigingskracht om als account manager de multinationals naar Nijmegen te trekken? Dan ben jij de BBB’er die wij zoeken! Jouw inzet wordt beloond! Want naast vele uitdagingen bestaat je BBB-jaar ook uit veel gezelligheid. Denk hierbij aan het bezoeken van borrels en een weekendje weg en deel uitmaken van een geweldig team. Naast de echte beloning ontvang je voor je BBB-activiteiten ook bestuursmaanden en staat het natuurlijk geweldig op je CV. Lijkt het je wat? Kijk dan op www.bbb-carrierebeurs.nl voor meer informatie, mail naar [email protected] of kom langs onze kamer boven de studentenkantines (red.: HG00.150).

enoeg van alleen maar studeren? Of eens wat productievers presteren dan een halve liter adten? Kom dan bij de BBB: Organiseer het grootste evenement van de Faculteit voor Natuurwetenschappen Wiskunde en Informatica; de BBB-Carrierebeurs! Een beurs waar je de grote namen uit de exacte en medische bedrijfswereld en de kleine, uitdagende bedrijven in contact brengt met je medestudenten. De beurs is niet de enige uitdaging! Het hele jaar door organiseer je workshops, borrels, denktanks en de gesprekkendagen. De BBB is dé manier om tijdens je studie organisatorische, communicatieve en leidinggevende vaardigheden op een leuke manier op te doen. Ben jij de creatieveling, die onze posters en het beursboek komend jaar ontwerpt? De stille kracht in het bestuur, die notuleert en

Intuitionistisch verantwoord

Door: Andrew Wolters

H

et zeer luxe hotel Kolosseum etaleert naast het feit dat het een enorme hoeveelheid kamers heeft, ook dat alle kamers voorzien zijn van een minibar. Helaas is de folder die potentiele gasten krijgen voor een specifieke kamer, nogal schamel. Toch kunnen we — ondanks dat in de folder geen minibar te zien is — verwachten dat de kamer ook daadwerkelijk een heeft. Tot zo ver is er nog niets aan de hand. Pas het bekende “Socrates is een mens”-redering toe op het verhaal, en er valt geen speld tussen te krijgen. Althans, zo lijkt het. Het wordt problematisch zodra het hotel oneindig veel kamers heeft. Konden we eerst gewoon overzien of een kamer werkelijk een minibar had, in hotel Oneindig zouden we ons hele leven moeten wijden aan het controleren van elke kamer, en zelfs tijdens het overlijden nog de veronderstelling koesteren dat er een kamer is zonder minibar. De Nederlandse wiskundige L. Brouwer gebruikte het getal π om het intuitionisme te onderbouwen. Of er in de decimale ontwikkeling van π ooit een reeks met duizend opeenvolgende nullen aanwijsbaar was, zo was zijn vraag. Niet geheel verassend blijkt dat we het niet weten. Maar dat we geen bewijs hebben voor het niet aanwezig zijn van duizend opeenvolgende nullen in π, betekent nog niet dat er geen duizend opeenvolgende nullen zijn. De kwestie is gewoonweg voorlopig onbeslisbaar. Waarom werkt een bewijs uit het ongerijmde dan niet? Dat is wat een klassieke logicus zou doen. Maar volgens Brouwer zijn mathematisch objecten constructies van de geest, dus de existentie van een object is equivalent aan het hebben van een mogelijkheid om er een te construeren. Waar klassieke logica zijn toevlucht zoekt in het principe ‘tertium non datur’

— en dus existentie bewijst door de non–existentie te weerleggen, probeert een intuitionist altijd een constructief bewijs te leveren. Waarheidsbegrip Klassiek gezien betekent de bewering P gewoonweg “P is waar”, en de bewering ¬P “P is onwaar”. Voor de intuitionist is het echter iets sterker: P betekent dat er een bewijs is voor P, en ¬P betekent dat er een bewijs is dat er geen bewijs bestaat voor P. Waarheid ligt op die manier niet gedefinieerd in bepaalde spelregels, viz. a viz., de begeleidende taal, maar in de mathematische constructies zelf! Dit leidt tot een interessante observatie: uit het feit dat we niet kunnen bewijzen dat er geen bewijs is voor een bepaalde bewering, volgt absoluut niet dat er out of the blue sky wel een bewijs is. Andersom, als een zekere bewering bewijsbaar is, dan is het onmogelijk te bewijzen dat er geen bewijs is voor die bewering. Eigenlijk zou intuitionistische logica kort door de bocht kunnen worden gezien als een drie–waardige logica. Daarbij bestaat er een niet–definitieve waarde dat staat voor het feit dat er geen bewijs is, en twee definitieve waarden voor bewezen waar resp. bewezen onwaar. Voor informatici is de intuitionistische logica om een tweede reden erg interessant. Een bewijs van bestaan in intuitionistische logica is namelijk analoog aan — oftewel isomorf met — de algoritmische berekenbaarheid van wiskundige objecten. Zo kunnen correctheidsbewijzen van algoritmen gemakkelijk via intuitionistische logica verlopen. Hoewel we nu de richting inslaan van heel nieuw interessant gebied, namelijk dat van de typetheorie voert het te ver om in detail te treden.

“Men zegt toch ook niet dat Whinger in 1865 de ‘beklimbaarheid’ van de Matterhorn heeft bewezen, maar dat hij de Matterhorn heeft beklommen.” — L. Brouwer

5

Introductie 2007 Net als vorig jaar mocht ik mij ook dit jaar weer mentor noemen, een titel waar je het hele jaar naar toe leeft en die je in elf dagen volledig om zeep helpt. Maargoed, zolang iedereen het die dagen naar zijn zin heeft en heel misschien ook nog wat opsteekt van hoe het er de rest van het jaar normaalgesproken aan toe gaat, is het doel in ieder geval bereikt. Door: Mathijs Schmittman

Dag 1: Zondag

Kennismaking en Quiz

O

m 14:00u zaten de mentoren in hun gifgroene polo’s al verplicht biertjes fris te drinken en om zich heen te kijken wat er zich nu allemaal weer verzamelde bij de diverse standjes – die allemaal net een iets minder goed plekje hadden dan wij – en te wachten tot onze eigen kindjes uit het Cultuurcafé kwamen gestrompeld, voorzien van een eigen IKU-kaart. Dit duurde maar en duurde maar, en uiteindelijk rond 15:00u waren er dan toch echt een paar gearriveerd. De mentoren hadden het vanzelfsprekend al erg gezellig met elkaar, maar de nieuwe lichting mentorkindjes kenden elkaar natuurlijk nog niet, dus daar moesten wij even verandering in aanbrengen. En hoe kan dit nou beter dan naamspelletjes en andere vervelende activiteiten? Enfin, na het opsplitsen van de groep in twee subgroepen en die te hebben verdeeld over enkele dichtbijzijnde studentenflats kon het feest beginnen. Namentreintjes, krantenmeppertje en nog een heleboel spelletjes waar ik de naam al lang weer van vergeten ben, passeerden de revue. Eenmaal honger

6

krijgende, besloten enkele mentoren zich toe te leggen op de levensbelangrijke taak der bereiding van het culinaire hoogstandje van de avond: pasta. De schemering begon in te zetten en daaruit volgde een natuurlijke dorst (welke de rest van de introductie onstopbaar leek, maar dat terzijde). Helaas stond er eerst nog een quiz op het programma, die in de krochten van een eetcafé in het centrum tot uiting zou komen. Het werd aardig vol in het toch al niet erg grote keldertje, maar dat mocht de sfeer niet drukken. Onze enthousiaste introcommissie had hun volledig uitgewerkte papieren versie GSM-versie van de quiz bij zich en lazen de vragen één voor één voor. Na dit fantastische programmaonderdeel werd het dan toch tijd voor de kernactiviteit van de introductie: het nachtleven van Nijmegen verkennen. Dit nachtleven kan natuurlijk diep tot in detail worden beschreven, ware het niet dat dit de intro in een negatief daglicht zou kunnen stellen, waarom ik mij dus beperk tot een summiere beschrijving van dit alles, compleet samengevat in één woord: bier.

Dag 2: Maandag

Dag 3: Dinsdag

Openingsmarkt en Spelletjesavond

Speurtocht, BBQ en Vijfverenigingenfeest

V

I

roeg opstaan (althans zo leek het), om rond 12u alweer in de collegebanken te zitten, gevolgd door een URD-lunch en daarna op de fiets naar het centrum. Hier voltrok zich de openingsmarkt waar we naast een heleboel goodies ook een erg interessant debat hebben mogen meemaken, onder de deelnemers waren de opperballen der studentenverenigingen Carolus Magnus en Ovum Novum, de rector magnificus van de Universiteit, en nog een paar entiteiten. Hierna kwamen wat foute bandjes die het geheel wat op wilden leuken maar wij hadden het al snel gezien en spoedden ons naar Plein 44 waar we door de spelletjesavond-organisatie werden ingedeeld in groepjes. Uiteindelijk werd het team waarin ik zat geloof ik laatste; ik sta in ieder geval met een prijs op de foto en kan me niet voorstellen dat het de eerste is. Na deze spelletjesavond doken we de Van Buren in. Vooral Lars had het hier erg naar zijn zin, voor meer informatie verwijs ik je door naar het fotogedeelte van de intro-website. Na de Van Buren zijn we volgens de foto’s ook nog in de Inferno geweest.

k ga voor dit hele verhaal volledig op de foto’s af inmiddels, en aangezien er van de speurtocht geen foto’s zijn gemaakt begin ik bij de BBQ. Deze kan ik mij zelfs nog herinneren, aangezien ik mij tot een van de Fleischmeisters™ mocht rekenen. Er was helaas een grotere verzameling vleesch dan mensen hetgeen resulteerde in een buffer overflow op de BBQ. Resultaat: Vlees in de vuilniszak. Schande! Na wat te hebben rondgehangen op de universiteit, en nog een vuurspuwende wiskundige te hebben aanschouwd werd het weer tijd om het universiteitsterrein te verlaten. Het Vijfverenigingenfeest is een erg vervelend woord om te typen maar vooral ook gewoon een erg vervelend feest. Neem in je hoofd een hele lange rij, doe die qua lengte ongeveer keer tien en je hebt de rij die er doorgaans voor dit feest staat. Als je vervolgens eenmaal binnen bent word je al bijna dronken van de alcohol- en zweetlucht die er binnen in elke ruimte hangt. Het bier is vervolgens meer een homeopatische oplossing van bierextract te noemen, en de temperaturen zijn afwisselend 25 tot 35 graden. Maargoed, je moet er wat voor over hebben om mentor te zijn. En stiekem was het wel een leuk feest als je eenmaal de juiste bloed/alcohol-verdeling in je lichaam hebt.

7

Dag 4: Woensdag

Dag 6 t/m 8: Weekend

Fotospeurtocht en Spooktocht

Introductiekamp

D

H

e fotospeurtocht hield in dat je een aantal kaarten kreeg met foto’s, genomen érgens in Nijmegen, en elk groepje moest van dat beeld zelf ook een foto maken en vervolgens inleveren bij de jury. Het mag opgemerkt worden dat er dit jaar meerdere groepjes helemaal naar Vosseveld gefietst zijn om hier een foto te maken: respect. Dat deden wij in onze intro niet.. Om onze honger te stillen moest er een eetgelegenheid worden uitgezocht. Vandaag werd dit het Zeer Illuster Dispuut R.E.I.N.A.E.R.T. De muren versierd met Duitse vlaggen en onze borden voorzien van degelijke maaltijden en aan de muur een diashow met enkele prikkelende beelden. De spooktocht was een groter succes dan vorig jaar (zie enkele Thabloids geleden), ook onze eigen geïmproviseerde post die tips uitdeelde aan nietsvermoedende spooktochtlopers zorgde vooral bij onszelf voor veel plezier ende vermaack. Wederom belandden wij weer in de Inferno, waar iedereen nu een sticker kreeg met daarop twee namen. Als je een matchende sticker op iemand vond dan, tsjah, nou dan had je een match. Hoera! Dag 5: Donderdag

Sportdag en Beestfeest

D

e sportdag was voor mij iets te hoog gegrepen, misschien had het met het succes van de vorige avond te maken, dat weet ik niet. Er zijn behalve van de sportdag helaas geen foto’s gemaakt dus deze dag moet het zonder beschrijving doen.

8

elaas was ondergetekende niet mee op weekend, dus geen uitgebreide kleffe weekendverhalen hier.

Dag 9: Maandag

Intreedag en Bierproeven

E

nkele steekwoorden: Caseslingeren, Bloed, Verband, Pizza, Teveel Pizza, Bier, Teveel Bier. Op dit moment draag ik nog de herinnering aan het caseslingeren bij me, maar de volgende keer zal ik natuurlijk gewoon meedoen. Verder is er in de Samson weer door de deskundige begeleiding van Has een heleboel (kennis over) bier vergaard, een enkeling wist zelfs de zwaardere biertjes naar binnen te adten. Gezien mijn verwondingen en de invloed van alcohol in het bloed op niet-bedoelde lichaamsopeningen besloot ik dat het verstandiger was om een nachtje thuis door te brengen. Maar de foto’s laten zien dat dit een erg gezellige avond geweest is. Nietwaar Edwin?

Dag 10: Dinsdag

Olympusdag, Nijmeegse Dag en I-Feest

D

e Olympusdag voltrok zich op de universiteit, waar men zich kon vergapen aan een film om even wakker te worden of meteen in de actie te springen bij een heuse DJ-Workshop. Na al dit spektakel werd er wederom een BBQ georganiseerd, en alle hongerige introgangers spoedden zich naar buiten om ook hier weer in de rij te gaan staan. Om de spijsvertering te bevorderen vonden mensen het nodig hier nog enkele hoopjes te doen op onschuldige slachtoffers, ik kon er helaas in verband met mijn verwondingen niet aan deelnemen.`

Dag 11: Woensdag

-Dag Paintballen

Z

oals elk jaar organiseert GX> na de reguliere introductietijd nog een spectaculaire activiteit voor alle mentoren en kindjes. Dit jaar was dit paintballen! Een heleboel blauwe plekken en schrammen (nou ja eigenlijk viel het wel mee geloof ik) later was het dan toch echt het einde van de introductie 2007. Volgend jaar meer?

9

Spotlight Werken aan het technologisch front of in de cutting-edge wetenschap. In Spotlight neemt Thabloid een afgestudeerde student van het Nijmeegs Instituut voor Informatica en Informatiekunde onder de loep. Deze keer valt de eer aan de informaticus Tom van der Weide. Door: Jeffrey Lemein

Hoe verging informatica je? ‘Informatica bleek een rare geliefde te zijn. Normaliter als je elkaar nog niet kent, doe je moeite om aardig te doen voor elkaar, maar informatica trakteerde me op een verschrikkelijke eerste week: “honeymoon”-college. Ik heb geleerd dat je in relaties moet investeren, dus ging ik stug en vermetel door. Na die lange week investeren, wierp het eindelijk haar vruchten af. Toen eenmaal de echte colleges begonnen, bleek er wederzijdse liefde. Vele wilde nachten heb ik doorgebracht met mijn liefdespartner en al haar complexiteiten. Vele slapeloze nachten heb ik gehad als ik haar weer eens niet begreep.’

Wat volgde er op informatica? ‘Zoals bij elke relatie kwamen we na drie à vier jaar in een dip. Was dit nou alles? Jong en onrustig als ik was, wilde ik meer van de wereld zien. Stiekem had ik wat geflirt met andere liefdespartners zoals Artificiële Intelligentie (AI) en ook aan m’n stedelijke geaardheid begon ik te twijfelen. Er zat nog zoveel in mij wat mijn lieve informatica er niet uit haalde. Roekeloos vertrok ik naar sin city: Amsterdam. M’n stoute schoenen kwamen uit de kast, want het scheen dat good girls go to heaven, bad girls go to Amsterdam.’

Hoe was Amsterdam? ‘Amsterdam had veel te bieden: leuke en interessante mensen met veel meer ambitie dan ik gewend was en een prachtige binnenstad. Helaas moest ik

10

ook veel bijleren, omdat ik hier en daar wat voorkennis miste. Tevens had ik opeens geen vriendenkring meer waar je altijd op terug kan vallen. Je moet dan weer helemaal opnieuw beginnen. Aangezien iedereen al een vriendenkring en een drukke agenda had, werd het moeilijk om nieuwe vrienden te ontmoeten. ‘De vakken op de Universiteit van Amsterdam (UvA) waren wel okee. Het blijft een universiteit he? Achteraf zijn de stad en de mensen het grootste verschil geweest en niet de studie noch inhoud. Immers, als je aan de Radboud Universiteit moeite doet om je interesses te verwezenlijken, blijkt er heel veel mogelijk te zijn. ‘Ik woonde erg mooi in de Pijp en toen ik begon met afstuderen realiseerde ik me dat de liefde met AI moest stoppen. Ik wilde hier in het begin niet aan toegeven en heb zodoende het afstudeerproces lang gerekt. Maar hoe langer het duurde, hoe pijnlijker het werd. Ik moest verder met m’n leven. Zodoende studeerde ik eind 2006 af.’

En na de master het bedrijfsleven in? ‘Nee, ik was nog niet klaar voor zo’n serieuze relatie met het bedrijfsleven waarin je zoveel verplichtingen hebt. Ik wilde niet elke avond op de bank zitten, maar me verder verdiepen in wat me interesseerde. Zodoende ging ik flirten met promotieplekken. Na een paar blauwtjes was er chemie tussen mij en een prachtige Utrechtse die me eindeloos fascineerde. Ze heette ‘Intelligent

Systems’ en waarschuwde me dat ze high maintenance was. Ik moest veertig uur per week in haar stoppen.’

Waar houdt ‘Intelligent Systems’ zich voornamelijk mee bezig? ‘Mijn onderzoek gaat over hoe de intelligentie werkt die je gebruikt bij gesprekken met mensen. Hoe pas je je gesprek aan van persoon tot persoon en hoe overtuig je iemand van iets? Een machine moet zich kunnen uitdrukken en inspelen op emoties en sociale constructies. Ik heb het gevoel dat er nog zo veel ontwikkeling in onze relatie zit. Ik ben zelfs voor haar naar Utrecht verhuisd.’

Bevalt de promotieplek je? ‘Nog verknocht aan Amsterdam begon ik met goede hoop aan deze lange afstand relatie. Grappig, want vroeger leek een relatie met een promotieplek me verschrikkelijk: vier jaar lang alleen in een kamertje, ergens weggestopt in een lelijk gebouw, met een heel specifiek onderwerp wat ook weer niet zo interessant was. ‘Volwassen’ als ik was, zag ik nu ook de voordelen: vrijheid om je bezig te houden met de echte leuke ‘shit’ op een jonge en diverse locatie zonder strikte regeltjes, zoals het dragen van een pak en op tijd op je werk verschijnen.’

Ben je tevreden met je huidige leven? ‘Zodoende ben ik nog steeds met de liefde uit mijn leven en het gaat goed. Af en toe ben ik onzeker of ze me wel

leuk genoeg vindt, desondanks blijven de onderwerpen waar we het over hebben me fascineren. We kunnen samen nachten lang fantaseren over hoe de menselijke psyche werkt, zowel alleen als in groepen, en hoe deze wordt beïnvloed. ‘Je denkt nu vast dat ik, net zoals in het verhaal van Samson en Delilah, met het knippen van mijn haar ook mijn vrije geest verloor. Dat is allerminst waar! Ik voel me vrijer dan ooit!’

Heb je een doel voor ogen die je wilt bereiken? ‘Zowel bij m’n sprong naar de UvA, als de Universiteit Utrecht, miste ik veel voorkennis. Dit bleek echter totaal geen probleem. Als je er moeite voor doet, maakt het je je juist flexibel en je frisse kijk op zaken is interessant. Zo realiseerde ik me dat je met je studie nog zo veel kanten op kan, en dat je dus niet bang hoeft te zijn dat je na je studie de rest van je leven dag in, dag uit naar hetzelfde saaie werk hoeft te gaan. Zo wil ik na het promoveren weer iets spannends gaan doen, wie weet in het buitenland. Ik wil nog veel gaan zien en meemaken en wil dat doen met inspirerende mensen om me heen.’

Wil je verder nog wat kwijt? ‘Om met een quote van Oscar Wilde af te sluiten: ”Most people are other people. Their thoughts are someone else’s opinions, their lives a mimicry, their passions a quotation”. ’

Ingezonden mededeling

Zaterdag 26 april 2008 is het weerzover.Danklinkthetstartschotvoordegrootsteestafetteloopterwereld:deBatavierenrace. Jaarlijkslopenruimzevenduizend vijfhonderdstudentenmeemet dezerace,dievandeRadboud UniversiteitNijmegennaarde UniversiteitTwente(UT)voert. Deroutebestaatuit25etappes, variërendvan3,4tot11,9kilometer,meteentotaleloopafstand

vanruimhonderdtachtigkilometer!Aansluitendvindteropde campusvandeUThetberoemde Batavierenfeestplaatsmetzo’n tienduizend feestgangers. Hebjezinommeetelopenof lijkt het je wat om één of twee jaarNederlandsgrootstestudentenevenementteorganiseren?Kijk danopwww.batavierenrace.nlvoor meer informatie.

www.batavierenrace.nl

11

sn = M euw = t

-st

-k

sle = d

-st . -g

r=d

-p -pas

a=u +t

-v l=d s=e

h=v -mat

-f

r=h p=n

h = v . -der

-ri

t=h

vuur = e werk = n

be = ti

ho+ -it

-m

-ur

b=h t=d

+

-e

-Chevy

b=h d=t

w = d . -kker

d=t -e

-muizen . +t

Internet en de De muziekindustrie kan maar moeilijk omgaan met de opkomst van Internet en andere moderne technologie. Op een aantal terreinen lijkt de monopoliepositie die platenmaatschappijen altijd hadden verloren te gaan. Is er sprake van broodroof, of moeten we deze ontwikkelingen vooral positief zien? Door: Bart Schotten

I

nmiddels is het al meer dan zes jaar geleden dat Napster bezweek onder door de muziekindustrie aangespannen rechtszaken, maar het downloaden van muziek is sindsdien alleen maar toegenomen. De meeste mensen vinden inmiddels moeiteloos hun favoriete artiesten via BitTorrent, Direct Connect of Usenet. Het downloaden van materiaal waarop copyright rust is in Nederland weliswaar legaal, maar de muziekindustrie grijpt toch elke gelegenheid aan om de consument een schuldgevoel aan te praten. De artiest wordt bestolen, talent wordt in de kiem gesmoord en creativiteit wordt niet beloond. Hoewel het downloaden de muziekindustrie in zijn huidige vorm geen goed doet, lijkt de toekomst voor de artiesten er desondanks toch vrij zonnig uit te zien. De klassieke platenmaatschappij dreigt overbodig te worden. Veel van de taken die in het verleden alleen vervuld konden worden door platenmaatschappijen, worden door het Internet vanzelf overgenomen. Eén van die taken is bijvoorbeeld de promotie van een artiest; ervoor zorgen dat een band gedraaid wordt op de radio, reclame maken voor een album en interviews regelen. Het succes van bands als Arctic Monkeys en Panic! At The Disco bewijst dat het ook anders kan. Dankzij MySpace is het makkelijker dan ooit om je muziek aan zo veel mogelijk mensen te laten horen, en als het goed genoeg is, volgen bekendheid en volle zalen vanzelf. Hoe is er nog geld te verdienen?

H

et trekken van volle zalen lijkt ook weer steeds meer het doel te worden. Waar artiesten een paar jaar geleden nog een tour planden om een album mee te ondersteunen, lijken ze nu juist albums uit te brengen om weer te kunnen touren. Uiteindelijk is door op te treden ook het meeste geld te verdienen.

14

Terwijl van elke verkochte cd en elk gedownload nummer van iTunes maar een fractie van de opbrengst bij de artiest terecht komt, blijft er bij een concert vaak een stuk meer aan de strijkstok hangen. Nog afgezien van de merchandise die bij concerten vaak als warme broodjes over de toonbank gaat. Bovendien onderscheidt bij een live-optreden de echte kwaliteit zich van de Paris Hiltons van deze wereld. Met moderne technologie zoals Auto-Tune, kan iedereen een cd opnemen en klinken als een professionele zanger of zangeres, maar live overtuigen zal dan toch lastig blijken. Aangezien aan een cd of mp3 toch steeds moeilijker geld verdiend kan worden, kiezen steeds meer artiesten, waaronder ook een aantal gevestigde namen, ervoor hun muziek op andere manieren aan te bieden. Fans van Prince kregen zijn nieuwste cd gratis bij een krant, en het nieuwe album van Radiohead kan van de website van de band gedownload worden in ruil voor een bedrag dat de luisteraar zelf mag kiezen. In plaats van het downloaden met grof geweld te lijf te gaan lijkt het dus een alternatief om gewoon een beroep te doen op de goede wil van de consument. De muziekindustrie begint dit ook te ontdekken, wat wel blijkt uit het feit dat de DRM-beveiliging, die vooral welwillende consumenten tot last is, weer op zijn retour lijkt. Amazon biedt inmiddels DRM-vrije muziek aan voor dezelfde tarieven als bijvoorbeeld iTunes. Ook de heffingen op blanco cd’s van de Stichting Thuiskopie kwamen recentelijk onder vuur te liggen, omdat artiesten van het geld niets terugzagen. De verdeling over artiesten blijkt in de praktijk lastig, en is bijna per definitie oneerlijk. De heffing is hoe dan ook al twijfelachtig, omdat het ook consumenten die blanco cd’s voor “onschuldige” doeleinden gebruiken als het ware een boete oplegt voor

muziekindustrie iets dat ze niet doen. Al dit soort maatregelen, die er op gericht zijn de oude muziekindustrie in stand te houden, lijken gedoemd te mislukken. Iedereen kan muziek maken!

H

ier hoeven we niet rouwig om te zijn. Als de dinosaurussen van de muziekindustrie uiteindelijk het leven laten, zal dit muziek in het algemeen ten goede komen. Terwijl de platenmaatschappijen bepalen welke paar artiesten er op de radio gedraaid worden, is het aanbod op Internet veel breder. Hoewel het op topniveau opnemen en produceren van een album nog niet voor iedereen is weggelegd, worden de benodigde apparatuur en software steeds toegankelijker. Een opnamestudio is al bijna niet meer nodig, omdat inmiddels bijna alles softwarematig gemodelleerd kan worden. Van het merk versterker tot de microfoonplaatsing, alles is na te bootsen. Wie vervolgens een beetje handig is met Ableton Live of Cubase kan voor een paar honderd euro al iets heel acceptabels produceren. Duizenden mensen maken vanuit hun eigen huis muziek en bieden het aan aan wie het maar horen wil. Uiteindelijk is muziek voor veel mensen toch primair een manier om zich te uiten, en geen bron van inkomsten. De band Bomb The Music Industry! draagt deze boodschap duidelijk uit. Niet alleen bieden ze al hun muziek gratis aan op hun website, ze weigeren ook om merchandise te verkopen, en moedigen fans aan om hun eigen tshirts te maken. Dat productiekwaliteit voor deze band geen prioriteit is, blijkt wel uit het feit dat een nummer op hun eerste album is opgenomen met de ingebouwde microfoon van een PowerBook, maar dit mag de pret niet drukken.

De muziekindustrie ondervindt dus op drie punten de gevolgen van de opkomst van Internet en andere technologie. Promotie via Internet is, in tegenstelling tot radio en tv, toegankelijk voor iedereen waardoor het monopolie van de platenmaatschappijen op dit punt verloren gaat. Kwalitatief goede productie is een stuk eenvoudiger en goedkoper geworden, en rendabele verkoop is zeer moeilijk gemaakt, waardoor het geen prioriteit meer is. Dankzij Internet is het niet alleen heel makkelijk voor artiesten om hun muziek aan te bieden, maar er zijn ook meer mogelijkheden voor luisteraars om nieuwe artiesten te ontdekken waar ze anders nooit van gehoord zouden hebben (al zal dit wel enig eigen initiatief vereisen). Dit is vaak weer aanleiding om concerten van deze artiesten bezoeken, die daardoor weer rendabeler worden. De muziekindustrie zal dus zeker niet uitsterven, maar een andere vorm krijgen, en vooral groeien in de breedte en winnen aan verscheidenheid.

15

Uit den Ouden Console Door: Wouter Roelofs

E

en nieuw jaar, nieuwe thalianen en ook een nieuwe Uit den ouden console. Even voor de mensen die niet weten wat deze rubriek inhoudt: in Uit den ouden console wordt een oud (computer)spel onder de loep genomen, gereviewd en afgesloten met een screenshotprijsvraag die aanduidt over welk spel het de volgende keer zal gaan. Eind vorig jaar werd ik op een speciale missie gestuurd door de Thabloidcommissie: graaf nou eens extra diep in de geschiedenis en in je geheugen en plaats een screenshot die zo moeilijk is dat mensen er de hele zomervakantie voor nodig hebben om er achter te komen wat het is. Grandioos mislukt dus! Net als bij voorgaande keren kreeg ik binnen nog geen dag al talloze reactie van mensen die dachten te weten om welk spel het ging, en helaas (voor mij) hadden ze nog gelijk ook. Het spel in kwestie kent vele namen, zoals The Red Baron, Top Gun, Blokwit en Aereo, maar is nog wel het meest bekend onder zijn echte naam: Sopwith! Het spijt me overige lezers van deze rubriek, maar ik moet weer Stefan Joosten feliciteren die nu door zijn enorm snelle inzending een Uit den ouden console hattrick op zijn naam heeft staan. Wellicht wordt dit vertolkt door een extra prijs, dus thalianen zet ‘m op, versla Stefan! Dan nu het spelletje. Ja, spelle-tje, want veel meer is het ook niet. Dit is ook niet zo gek als je je realiseert dat Sopwith in 1984 gemaakt is, sommigen van jullie waren toen nog niet eens geboren! Het is ontwikkeld door David L. Clark, toenmalig programmeur in dienst van een Canadees softwarebedrijf genaamd BMB Compuscience. Bij dit bedrijf werd accountants-, database- en netwerksoftware gemaakt. Het spelletje Sopwith is zelfs gemaakt puur als demo van BMB’s Imaginet netwerksoftware. Het is een CGA spel en ontworpen om zowel single player als multiplayer gespeeld te worden, tot een maximum van 8 spelers (4 mensen, 4 computer). Het spel kan vrij kort uitgelegd worden, mede doordat het gewoon een relatief klein spel is. Je bestuurt een vliegtuigje in een tweedimensionaal wereldje dat door het beeld begrensd is aan bovenen onderkant. Horizontaal kun je wel wat meer afstand afleggen dan wat je in beeld ziet, omdat het beeld in die richting meescrollt met je vliegtuigje. De bedoeling is nu om alle gebouwtjes en vliegtuigjes van de ‘vijand’ neer te halen. Dit kun je doen door erop te schieten, er bommen op te laten vallen of er grofweg in te vliegen (bij mij erg populaire optie). En heb je eenmaal alle gebouwtjes en vliegtuigjes neer-

gehaald, dan ben je klaar. Tenzij je Sopwith 2 had, dan bleef hetzelfde level zich herhalen, maar met snellere en moeilijkere tegenstanders. Als je Sopwith zou willen spelen op hedendaagse computers, dan moet je iets doen. Het spel is namelijk gebaseerd op de CPU cycles die computer van die tijd haalden. Zou je het dus ongewijzigd draaien op je mooie Dual Core 2 GHz processortje, dan is het gewoonweg onspeelbaar. Je moet er dus een vertragertje tussen zetten, zoals Mo’Slo (http://www. hpaa.com/moslo/). Als je het dan vervolgens opstart, zullen de tranen je waarschijnlijk in de ogen schieten. De blokjes waaruit het beeld bestaat en de blikkerige tonen uit je pc speaker die bommen voor moeten stellen zijn werkelijk aandoenlijk. Realiseer je dan ook goed dat het om een spel uit de jaren ‘80 gaat. Maar ondanks zijn oudheid en het doel waarmee het oorspronkelijk geschreven is, heeft Sopwith toch een klein groepje aanhangers. En gezien het feit dat velen van jullie me toch heel snel de juiste titel konden geven, is het blijkbaar niet geheel onbekend. Er zijn zelfs initiatieven om er een moderne remake van te maken. Al met al is het een mooi stukje computerspelhistorie. Dat brengt mij alweer aan het einde van Uit den ouden console. Maar voordat ik stop moet ik jullie natuurlijk eerst een nieuwe screenshot bieden! Hieronder staat ie dan, wederom met de vraag: rara, welk spel is dit? E-mail je antwoord naar nieuws@ thalia.nu en maak kans op leuke prijzen! Heb je verdere opmerkingen of tips, deze zijn natuurlijk ook van harte welkom op hetzelfde e-maildres. Veel denkplezier!

17

How-To:

Poker Door: René Joosten

Nu de dagen wat korter worden, gaan we natuurlijk weer met zijn allen gezellig rond de tafel zitten met een spelletje kaarten. En wat is daar nu beter voor geschikt dan poker?

D

e laatste tijd is het weer wat minder hot, maar er wordt hier en daar nog steeds flinkt gekaart. Nu heeft Thalia een systeem gebouwd voor zijn leden, om tegen elkaar te strijden. En natuurlijk wacht voor de winnaar niet alleen roem, maar ook de nodige prijzen. De pokervariant die wij spelen is Texas Hold’em. Omdat er nog veel mensen zijn die dit spel niet beheersen – ik weet bijvoorbeeld zeker dat een aantal van deze mensen zondag bij mij aan de pokertafel zaten ;) – leggen we hier het spel ook even uit. Natuurlijk zou ik dat zelf kunnen doen, maar zoals jullie weten, informatici en informatiekundigen zijn lui. Daarom hier een stukje van wikipedia: Het doel van Texas Holdem’ is om de hoogst mogelijke kaartcombinatie te maken. De speler doet dit door vijf kaarten te kiezen uit twee eigen, gesloten kaarten en vijf gemeenschappelijke, open kaarten. De speler mag kiezen om twee, één of geen van zijn kaarten te gebruiken. Van te voren zijn er afspraken gemaakt over minimum en/of maximum inzetten. Spelverloop

I

n grote toernooien is er vaak iemand die elke ronde de kaarten deelt (die doet niet mee aan het spel), maar in kleinere toernooitjes delen de spelers vaak zelf. Deze dealer heeft een schijf voor zich liggen, de dealerbutton. Deze schijf schuift na elke hand met de klok mee door naar de volgende speler. Eerst worden er door de dealer twee dichte kaarten uitgedeeld aan elke speler. Eerst links van de dealer één kaart en verder met de klok mee en de dealer als laatste. Daarna de tweede kaart op de zelfde manier. De speler links na de dealer is verplicht om een bepaald bedrag in te zetten, de ‘small blind’ en degene die twee posities van de dealer zit legt standaard de ‘big blind’ in, meestal het dubbele van de small blind. Deze bedragen verschillen per toernooi en worden vaak na een tijdsperiode verhoogd. Soms wordt er ook nog een ‘ante’ ingezet. Dit is een verplichte inzet voor alle spelers. Speel je thuis dan is één procent van je stack voor de small blind en twee procent van je stack voor de big blind een goed begin. De dealer zet de small blind in zodra er nog twee spelers over zijn.

18

Als de big- en de small blind zijn ingezet, begint de eerste ronde van het inzetten. De speler links van de big blind is als eerst aan zet en heeft 3 mogelijkheden. Hij beslist of hij de vereiste inzet (de big blind) inlegt (call) en gaat spelen. Tevens kan een speler beslissen om de inzet te verhogen (een raise). De derde mogelijkheid is om te passen (fold), hij legt de kaarten weg en hoeft geen geld in te zetten. Hij hoeft ook zijn kaarten niet te laten zien om zijn spelstrategie te beschermen. Dit betekent dat hij de hand niet mee speelt. Het inzetten gaat net zo lang door totdat elke speler die wil spelen hetzelfde bedrag heeft ingezet. Na deze eerste inzetronde draait de dealer, na de bovenste kaart van het deck blind weg gelegd te hebben (een burn), drie gemeenschappelijke kaarten om. Dit wordt ook wel de flop genoemd. Opnieuw kunnen de spelers hun kansen inschatten en bepalen wat ze doen. De speler links van de dealer (de small blind als hij niet gefold heeft) mag kiezen of hij verderspeelt zonder een bedrag in te zetten (check), in gaat zetten (bet), een inzet verhoogt (raise), meegaat met de verhoging (call) of past (fold). Na de tweede inzetronde en iedereen weer evenveel geld heeft ingelegd, wordt er, na de bovenste kaart van het deck blind weg gelegd te hebben, een vierde gemeenschappelijk kaart omgedraaid (de turn), gevolgd door weer een inzetronde. Na wederom de bovenste kaart van het deck blind weg gelegd te hebben, draait de dealer de vijfde kaart om (de river) en volgt de afsluitende inzetronde. Na deze laatste inzetronde volgt de showdown (nadat iedere speler hetzelfde bedrag heeft ingezet) en worden de kaarten van de spelers met elkaar vergeleken. De speler met de beste kaartcombinatie, van 5 kaarten, wint de pot. Is de combinatie van kaarten die op tafel liggen hoger dan elke speler kan maken, dan volgt er een split pot tussen de spelers die zich nog in het spel bevinden. The Burn

V

oor de ‘flop’, de ‘turn’ en de ‘river’ wordt er altijd een kaart blind weg gelegd. Dit noemen we een ‘burn’. Dit is ter voorkoming van het herkennen van gemerkte kaarten. Bij een spelletje thuis wil het wel eens voorkomen dat deze dealer een kaart vergeet te burnen. Spreek goed af of deze kaart toch nog geburnd wordt of dat er zo doorgespeeld wordt.

Inzetstructuren

E

r zijn verscheidene varianten van Texas Hold’em. Dit zijn Limit, No Limit en Pot Limit Hold’em. Bij Limit poker mag men preflop en na de flop slechts net zoveel raisen als de big blind, en na de turn en river net zoveel als twee keer de big blind. Bij No Limit mogen spelers een onbeperkt aantal fiches inzetten. Bij Pot Limit poker mag men net zoveel verhogen als de grootte van de pot. Wel moet men bij No Limit en Pot Limit minimaal net zo veel inzetten als de minimale verhoging. Deze minimale verhoging is voor de flop en na de flop net zo groot als de big blind. Na de turn en na de river is deze minimale verhoging net zo groot als twee keer de big blind. Als een speler niet genoeg chips meer heeft om de complete verhoging te callen, of wanneer een speler bij No Limit al zijn chips in wil zetten, gaat deze speler all-in. Dit betekent dat hij al zijn chips inzet. Een speler die all-in is kan niet meer passen en doet altijd mee aan de showdown. Wel heeft een speler slechts recht op dat deel van de pot waar hij in mee speelt. Een voorbeeld: Speler 1 zet €20,- in. Speler 2 heeft nog maar €5,- en gaat all-in. Speler 3 heeft wel €20,-, als hij mee wil is hij verplicht de complete raise te callen, hij mag niet net zoals speler 2 slechts €5,- inzetten, aangezien hij meer dan €20,- heeft. Hij callt. Speler 4 fold. Nu worden er twee potten gecreëerd. Een zogenaamde main pot, de pot waar de speler die all in is recht op heeft, en een side pot, waar de anderen recht op hebben. In dit geval bestaat de main pot dus uit 3x €5,- dus €15,-. De side pot bestaat dan uit 2x €15,-, dus €30,-. De blinds en eventuele antes en ondeelbare winsten van een vorige pot worden toegevoegd aan de main pot. Als speler 2 uiteindelijk de beste hand heeft en dus wint, krijgt hij slechts de main pot van €15,-. Voor de side pot worden de handen van speler 1 en 3 bekeken; wie van hen de beste hand heeft, wint de side pot. Als speler 1 of 3 de beste hand van alledrie heeft, wint die zowel de main pot als de side pot. Na deze uitleg zijn jullie natuurlijk allemaal zo enthousiast dat de rest van deze thabloid eigenlijk geen meerwaarde meer voor jullie heeft. Kan ik begrijpen. Daarom zou ik zeggen, gooi dat ding weg, ga naar www.thalia.nu en ga een goede pot poker spelen

19

Updeet Boven: nieuw bestuur Inzet: onderwijscommissie

Nieuw bestuur Lieve leden, et nieuwe bestuur van Thalia stelt zich bij dezen voor. Voor de mensen die ons beleidsplan nog niet gelezen hebben geven we graag nog even een overzicht van wat we het komende jaar van plan zijn. Kort gezegd willen we er een gezellig jaar van maken. We hopen iedereen actief bij de vereniging te kunnen betrekken. Dit gaan we realiseren door nog spectaculairdere evenementen te organiseren, waaronder maar liefst twee weekenden! Vergeet echter ook niet het karten, sneeuwglijden, poolen en pokeren. Ook zal er natuurlijk geen gebrek zijn aan gezellige borrels. Op het gebied van onderwijs zitten we ook niet stil. Naast de welbekende boekverkoop zal ook het TOEC-boek

H

20

weer centraal staan. We hopen deze zelfs in gedrukte vorm uit te geven. Creatieve evaluaties zijn dus weer zeer welkom! Een speerpunt dit jaar is om meer mensen enthousiast te maken voor bestuurs- en commissiewerk. Dit willen we ten eerste doen door meer te laten zien wat bestuurswerk eigenlijk inhoudt. We willen de Thabloid gebruiken om hier inzicht in te verschaffen. Zo zullen we in de komende Thabloids steeds een organisatie waar Thalia contact mee heeft uitlichten, zoals het WISO, het SNIC, NINJA en Olympus. Om eerstejaars en mensen die nog niet eerder voor Thalia actief zijn geweest kennis te laten maken met commissiewerk hebben we verder een kennis-

makingscommissie opgericht. Via deze commissie kun je ervaring opdoen bij een of meerdere andere commissies, zoals de evenementencommissie, de borrelcommissie, de kantinecommissie of de onderwijscommissie. Heb je hier interesse in, stuur dan een mailtje naar [email protected]. We hopen er een leuk jaar van te maken! Het 17e bestuur van Thalia Pepijn Arts (Voorzitter) Bart Schotten (Secretaris) Eelco Versloot (Penningmeester)

Van de voorzitter Beste Thalianen, oals jullie waarschijnlijk allen weten is een van de vaste rubrieken in ons prachtige verenigingsblad de rubriek ‘Van de voorzitter’. Voor degenen die dit nog niet wisten, bij dezen. Als nieuwe voorzitter van Thalia heb ik dan ook de eer en het ware genoegen deze rubriek te mogen vullen. Enige tijd geleden heb ik de keuze gemaakt mij aan te melden voor het kandidaatsbestuur van Thalia voor het studiejaar 2007/2008. Via een lange en moeizame weg, welke in realiteit voornamelijk bestond uit een mooie vakantie, ben ik gekomen waar ik nu sta. Met de instelling dit jaar tot een zo succesvol mogelijk jaar te maken, ben ik daarom al druk bezig met alles wat een

Z

voorzitter zoal doet. Hiermee bedoel ik natuurlijk ehmm…… ennuh ook nog … en misschien nog een klein beetje… tsjah. Hoe dan ook, ik kwam enkele dagen geleden tijdens het afwerken van mijn drukke schema een gigantisch (spreekwoordelijk) opstakel tegen. Een onbeklimbare berg, een ondoordringbare jungle. Dit opstakel is te omschrijven als, jawel, ‘Van de voorzitter’. Onder het motto ‘niet geschoten is altijd mis’ zette ik mijn beste beentje voor en begon ik aan deze moeilijke tocht. Na vele (wederom spreekwoordelijke) schrammen en blaren opgelopen te hebben, kwam het einde toch in zicht.

Onderwijscommissie W

at als je een vak volgt en je bent niet tevreden over de wijze waarop het vak verloopt? Bijvoorbeeld: het boek is slecht, de docent geeft slecht college, de opdrachten zijn te flauw, de studentassistenten zijn niet te bereiken, er bestaan onduidelijkheden over tentamenregelingen, enz… Je hebt zo’n situatie vast wel eens meegemaakt. Nu zijn er een aantal mogelijkheden voor wat je kunt doen. Je kunt op je gat blijven zitten, het vak zo goed en zo kwaad als het gaat proberen te halen want je wil immers dat papiertje halen. Kun je doen. Maar dan gaat het ten koste van je eigen studie. Daarbij komt nog eens dat de studenten die het vak het jaar daarop moeten doen (voor zover jij daar niet tussen zit) met dezelfde gebakken peren zitten. Dus als je eerder actie onderneemt, dan is er minder tijd om irritaties en verwarringen te laten ontstaan bij studenten en docent. Maar wat nu als je actie wilt ondernemen! Overleggen met medestudenten kan verhelderend zijn. Denken zij hetzelfde over de door jou gesignaleerde problemen? Delen ze jouw kritiek? Als dat zo is, dan sta je samen sterk. Dan kun je eens proberen of de docent voor jullie

Voor mij persoonlijk is het een zwaar, maar prachtig leermoment geweest. Ik heb aan den lijve ondervonden het leed dat ‘Van de voorzitter’ heet. Natuurlijk begrijpen jullie als intelligente lezers van dit blad dat het bovenstaande verhaal lichtelijk overdreven is. Het is enkel een stukje fictie ter creatie van het (naar ik hoop) ontstane vermaak en een placeholder van deze mooie rubriek. Om dit te bekrachtigen, want ik snap dat het bovenstaande geschrift erg overtuigend klinkt, kan ik jullie allen op het hart drukken, dat ik nu alweer uit kijk naar het volgende leed dat ‘Van de voorzitter’ heet. Pepijn Arts Voorzitter Thalia

Of: Hoe kan ik doeltreffend zeuren

rede vatbaar is. Als volwassen mensen onder elkaar moet je er immers wel uit kunnen komen. Maar soms is dit niet zo vanzelfsprekend en heb je te maken met wat je noemt een meningsverschil. Niet getreurd, het scala van mogelijkheden is nog niet leeg. Als je met meerdere mensen deze kritiek deelt, dan kun je naar de OCI (opleidingscommissie Informatica/ Informatiekunde) stappen. De opleidingscommissie is de commissie die zorg draagt voor de kwaliteit van de opleiding. De commissie bestaat uit zeven studenten en vier docentleden. Ze vergaderen maandelijks om de kwaliteit van het onderwijs te bewaken. Deze vergaderingen zijn overigens openbaar, dus je mag er gerust bij gaan zitten. Maar hoe zorg je er nou voor dat jullie probleem ook daadwerkelijk aan bod komt in de OCI-vergadering? Daar heb je je vertegenwoordigers voor, namelijk de zeven studenten in de OCI. Wie zijn dat dit collegejaar? Van links naar rechts en boven naar beneden: Marc Schoolderman, Jos Groenewegen, Erik Steinmann, Bram Bruines, Lars Lockefeer, Bram Vonk en Julius Mücke.

Je kunt ze altijd aanspreken of mailen op [email protected]. We bespreken het dan in de OCI-vergadering en kunnen over deze kwestie dan zonodig (on)gevraagd advies uitbrengen aan het bestuur van het Onderwijsinstituut Informatica Informatiekunde. Je feedback is dan gehoord en formeel vastgelegd. Kijk, daar kunnen ze dan niet meer omheen. Vaak echter kunnen we je probleem informeel oplossen. Dit is niet het enige wat in de OCI aan bod komt. Ook kan advies worden uitgebracht over beleidszaken die het onderwijs aangaan. Bijvoorbeeld het curriculum, de faciliteiten (zoals TK’s, (af)studeerplekken, enz.) en de tentamenregeling. Lijkt het werk in de OCI je leuk en je wilt erbij? Dan kan dat! Wat moet je doen? Meld je bij ons aan (olc.niii@ student.ru.nl) dan kom je op een lijst te staan van mensen die komend collegejaar in de opleidingscommissie willen. Aangezien er maar vier studentleden per studie in de OCI mogen zitten, zullen bij een hoger aantal dan vier mensen op de lijst verkiezingen georganiseerd worden om iedereen een eerlijke kans te bieden. Bram Vonk

21

Brieven I

atuurlijk waren we erg benieuwd naar de reactie van de schrijver van dit stukje, François Kooman, welke gelukkig snel een verklaring kon geven voor deze fout(?) in de code:

“In het artikel ‘PHP en Smarty’ wordt de dag van gisteren berekend door middel van het vermenigvuldigen van de seconden, minuten en uren in een dag, namelijk 60*60*24. Er zijn echter twee dagen in het jaar waar dat niet klopt: als we overschakelen van wintertijd naar zomertijd en terug. Het is dus correcter om het volgende te gebruiken:

“$yesterday wordt alleen gebruikt om even ranzig een timestamp van iets eerder te ‘berekenen’, het gaat dus absoluut niet om precies een dag eerder, het had net zo goed een seconde eerder kunnen zijn. Hooguit is de naamgeving wat onhandig gekozen en de variable $somewhatearlier moeten heten. Ik vraag me af of iemand deze code overneemt omdat je zoiets niet gaat doen, maar typisch de timestamp uit een database haalt en niet ‘handmatig’ een array aanmaken met daarin wat informatie.



$Yesterday = date(“Y-m-d”, mktime(0,0,0, date(“m”), date(“d”)-1,date(“Y”)));

“Daarbij gaat het vooral om de date(“d”)-1, welke dus de huidige dag minus één neemt. PHP zorgt er zelf voor dat de maanden e.d. in orde gemaakt worden als de dag van de maand op nul uitkomt.”

D

at ook de redactieguru op het gebied van legacy-games het wel eens fout kan hebben, liet Thalialid Ids Braam ons via de mail

weten:

“Even een korte opmerking over de uit den ouden console rubriek. Hier wordt Dune 2 (1992) voorgedaan als de eerste RTS (de godfather van de RTS), terwijl dit niet helemaal waar is. Als je kijkt op de wikipagina van Dune 2 staat hier de volgende tekst: “While not the first real-time strategy (RTS) game (The Ancient Art of War, Stonkers, and Herzog Zwei all preceded it) …” Bedankt voor de reactie Ids! De ontwikkelaars van de daadwerkelijke eerste RTS games worden zo alsnog niet in hun eer en roem aangetast.

22

N

n de vorige Thabloid stond een artikel over de webprogrammeertaal PHP en Smarty. Hier heeft de redactie een reactie op mogen ontvangen van Frank Kusters.

Dat is dus gelukkig weer uit de wereld geholpen. En meteen een wijze les voor jullie, lezers: het gebruik van alle (letterlijk) uit de Thabloid overgenomen broncode geschied geheel op eigen risico, de auteur is op geen enkele wijze verantwoordelijk voor eventuele schade ten gevolge van het gebruik hiervan!

T

wee Thabloids geleden stond er op de achterkant een schaakpuzzel waarin op een fragment van een schaakbord een aantal paarden moesten wisselen van plek, en nu wil het toeval dat eenzelfde soort probleem behandeld wordt in het dictaat voor de schakelcursus wiskunde, zo wist Sytse Hengeveld ons te vertellen. Nu zou het wel erg gedetailleerd worden om de hele passage over te nemen in de Thabloid, maar het komt erop neer dat er een wiskundige methode is om voor elk fragment van een schaakbord (of elke aaneengesloten verzameling vakken) te bepalen of hij overbrugbaar is door middel van paardensprongen. Gelukkig is het dictaat gratis online te bekijken op http://www.cs.ru. nl/~bolke/InfGetallen.pdf, op pagina zes vind je de betreffende opgave. Helaas is de redactie minder goed in wiskunde dan in het maken van Thabloids, het toepassen van deze theorie op de opgave uit de Thabloid laten we dus aan jullie over!

Even een simpele om erin te komen

En om af te kicken Op één been kun je niet leven, dus een iets moeilijkere

I

n navolging van de puzzels van voorgaande jaren zullen we proberen jullie hersenen weer eens flink aan het werk te zetten. We zouden natuurlijk weer ergens een Sudoku kunnen laten genereren of raadseltjes opzoeken die iedereen al eens gehoord heeft, maar dat maakt het er niet uitdagender op. Daarom deze keer een puzzel die (hopelijk) weinig mensen al kennen! Om toch een beetje vast te houden aan de traditie en zeker ook de magie van de Japanse denkpuzzels hebben we gekozen voor de zogenaamde Hashiwokakero, een hele mond vol.

D

e puzzel heeft simpele regels, maar uitdagende oplossingen. De puzzel stelt een gebied voor met daarin eilanden en bruggen ertussen. De regels op een rijtje: »» Elk eiland heeft een getal, deze geeft aan hoeveel bruggen erop uitkomen »» Tussen twee eilanden bevinden zich maximaal 2 bruggen »» Bruggen mogen elkaar niet kruisen »» Uiteindelijk moet het mogelijk zijn om via bruggen op elk eilandje in het gebied te komen Stuur je oplossing naar [email protected] en maak kans op een van onze fantastische prijzen!