Nummer 1, maart 2012
Voor je ligt de eerste Nieuwsbrief Bewegingswetenschappen! Inhoud De naam zegt het al, het doel van deze nieuwsbrief is om jullie nieuws en informatie te geven over het hoofdvak Bewegingswetenschappen. Suggesties over de inhoud zijn van harte welkom! In deze uitgave kun je het volgende lezen: een bericht van de huidige studieleider Jan Kooloos; het BW-Comité stelt zich voor; een verslag van de oriëntatiedag Bewegingswetenschappen; een week uit het leven van een student; een promovendus vertelt; hoe is het om stage te lopen in Australië?; en natuurlijk is er een activiteitenagenda. De editors van deze nieuwsbrief zijn Thijs Eijsvogels (docent fysiologie) en ondergetekende (bijna studieleider en daarmee opvolger van Jan Kooloos). De tweede uitgave kun je voor de zomer verwachten. Dan zien we ook graag een andere foto boven onze brief. Dus bij deze een oproep om een mooie foto en/of logo te maken en naar ons op te sturen. Wie weet staat jouw foto dan de komende jaren boven deze nieuwsbrief! De maker van de winnende foto wordt uiteraard in het zonnetje gezet. Mocht je de nieuwsbrief niet meer willen ontvangen, dan kun je jezelf afmelden door mail te sturen naar
[email protected] Veel leesplezier en sportieve groet!
Bericht van de huidige studieleider- Jan Kooloos Leve de BW!
BW-comité Schakel tussen student en docent
Oriëntatiedag Bewegingswetenschappen, 26 januari 2012 Verslag van tweedejaars Arrien Blokland
Uit het dagboek van een student De week van: Marlijn Peters
Een promovendus aan het woord Parkinson onderzoek
Sharon Smits – stage in Australië “Leef, leer en geniet”
Agenda Maart-juni 2012
Esther Tanck (docent biomechanica; Orthopaedic Research Lab, afdeling Orthopedie)
Bericht van de huidige studieleider- Jan Kooloos
Leve de BW! De BW staat erom bekend dat haar studenten zich wijd verspreiden over de campus, regio en (inter-) nationaal. Dat is prachtig, maar er werd ook een gebrek aan saamhorigheid gevoeld, in ieder geval tussen de studenten en de docenten en waarschijnlijk ook tussen de studenten onderling. Daar is met
de komst van het BW-comité al behoorlijk verandering in gekomen en daar wordt met het verschijnen van deze BW nieuwsbrief nu weer een extra zetje aan gegeven. Wat een prima initiatief! Graag wil ik aftrappen met dit stukje en mijn gedachten laten gaan over het soort van informatie dat er in de BW-nieuwsbrief kan komen staan. Natuurlijk de activiteiten van het BW-comité, mededelingen vanuit onze eigen opleiding die voor jullie van belang zijn en aankondigingen van mooie verhalen. Wat dachten jullie ervan om elke keer een docent/wetenschapper en zijn onderzoek centraal te stellen of zelfs het gast-editorschap aan te bieden? Een overzicht van afstuderenden (datum en uur!) met enkele regels over het onderwerp van de afstudeerstage? Een rubriek My First Job? Een rubriek What‟s Up bij de BW Amsterdam, Groningen en Maastricht? De favoriete website van? Lost BW-tracks? Wat betreft mijzelf weten jullie waarschijnlijk al dat ik het komend studiejaar studieleider af zal zijn. Ik heb het dan 14 jaar officieel en nog zo‟n 4 jaar daarvoor officieus gedaan. De formaliteiten die bij het Studieleiderschap horen zal ik niet missen, wel het coachen van jullie, studenten, in de goede richting, wanneer gewenst. Sommige collega‟s vroegen mij of ik ook het UMC ging verlaten, zozeer waren de pet van Studieleider en mijn persoon schijnbaar aan elkaar gekoppeld. Wel….natuurlijk blijf ik op mijn post bij de Anatomie. Ik zal de vrijgekomen tijd gaan besteden aan het onderzoek van het anatomisch onderwijs en het duwen van dit onderzoek in de richting van Neuroeducatie. Kun je je voorstellen wanneer onderwijsonderzoekers – met verstand van de context van het leren- en neurowetenschappers – met verstand van individuele verschillen in gescande breindata tijdens een leertaak- elkaar ontmoeten? Dat levert wonderlijke discussies en prikkelende voorstellen voor experimenten op. En omdat het over het brein gaat zit er toch ook weer een link met de BW in! Wie weet zie ik jullie opvolgers op de faculteit weer terug als stagiairs! Leve de BW! Jan Kooloos Terug naar boven
BW-comité
Schakel tussen student en docent Herken jij de volgende vragen ook: Wie studeren er BW in Nijmegen? Waar kan ik stage lopen? Welke loopbaanperspectieven zijn er met BW? En moet je nu kiezen voor het onderzoeksprofiel, of toch dat C- of M-profiel? Om op deze vragen snel een antwoord te krijgen besloot de hoofdvakcommissie BW een comité onder leiding van 4 enthousiaste studenten op te richten. Hoofddoel: studenten contact met elkaar laten houden tijdens de studie en stage, en hen meer van de 'echte wereld' en de 'werkende mens' te laten zien. Elk jaar worden er om deze redenen twee middagen met een thema in de Bewegingswetenschappen georganiseerd voor alle BW-geïnteresseerden. Thema‟s uit de afgelopen periode waren bijvoorbeeld “Sport en Revalidatie”, en “BW in de toekomst”. De volgende editie op 21 mei gaat over de verschillende profielen. Bij het onderzoeksprofiel kan iedere student zich wel iets voorstellen maar hoe zit dat met het M- en C-profiel? Over deze beide profielen komen er één of twee sprekers praten. Zij vertellen wat je kunt als je BW hebt gestudeerd zonder het O-profiel. Het BW-comité organiseert daarnaast ook informele activiteiten. Vorig jaar: bowlen met 3e, 4e, 5e, (6e) jaars studenten en alle betrokken docenten. Lekker op een relaxte manier, onder het genot van
een drankje, andere studenten leren kennen en vooral een leuke ongedwongen avond hebben. Dit jaar een nieuw experiment: de Bierproeverij; op 21 maart is het zo ver. De vraag is welke BW-er de meeste biertjes herkent?? We hopen jullie dan allemaal te zien (graag opgeven per mail)! Groeten, namens het BW-comité,
VLNR: Martijn Maessen, 4e jaars, Secretaris Marlijn Peters, 5e jaars, Voorzitter Stijn ter Welle, 4e jaars, Penningmeester Hanna Coes, 5e jaars, PR
[email protected] Terug naar boven
Oriëntatiedag Bewegingswetenschappen, 26 januari 2012
Verslag van tweedejaars Arrien Blokland Op 26 januari vond de oriëntatiedag voor de master bewegingswetenschappen plaats. Eerst werd er ons uitgelegd hoe de dag eruit zou komen te zien en werden we in verscheidene subgroepjes verdeeld. Ieder van deze groepjes bezocht een van de volgende afdelingen: Longziekten, Revalidatiegeneeskunde, Fysiotherapie. Na deze bezoekjes werden er een aantal presentaties gehouden over de blokken die tijdens de bachelorfase gegeven worden indien men kiest voor bewegingswetenschappen als master. Tijdens de lunch was er tijd om met de verschillende docenten te praten. Het was de bedoeling dat we aan het eind van de dag een aantal quiz vragen die we gekregen hadden beantwoord zouden hebben. Deze hadden voornamelijk betrekking op de docenten van bewegingswetenschappen en zo werden we gestimuleerd om de interactie aan te gaan. Zo kwamen we verscheidene interessante en grappige dingen te weten over sommige docenten. Nadat we allemaal lekker gegeten hadden, want dat was ook erg goed georganiseerd, hield Bas Bloem een lezing. Bas Bloem is verkozen tot Nijmegenaar van het jaar 201. Hij vertelde ons hoe we door middel van 5 tips een glanzende carrière konden krijgen en over zijn werk. Persoonlijk vond ik het een erg inspirerende lezing. Achtereenvolgend op deze lezing volgden 2 labbezoeken. Ieder groepje bezocht 2 van de volgende afdelingen: Fysiologie, Klinische Neurofysiologie, Biofysica, Orthopaedic Research Laboratory. Ik vond het interessantste bezoek die aan Klinische Neurofysiologie. Hier werd een experiment gedaan met transcraniële magnetische stimulatie.
Aan het einde van de middag werd een borrel georganiseerd en de winnaars van de quiz bekend gemaakt. Al met al een erg geslaagde en goed georganiseerde oriëntatiedag. Terug naar boven
Uit het dagboek van een student
De week van: Marlijn Peters Lief weekboek, sorry dat ik je nog nooit heb geschreven. Ik ben nu pas gevraagd om een stukje van de nieuwsbrief te vullen over mijn week. En reken ook maar niet op veel vervolgen, je weet wel: druk, veel andere leuke dingen, andere deadlines... Maar omdat dit waarschijnlijk de enige keer is dat ik je schrijf: geniet ervan! Laat ik maar met het leukste deel van mijn week beginnen: het weekend. Dit weekend ben ik met de hele familie naar Preston Palace in Almelo geweest. Het bedrijf waar mijn moeder werkt vierde haar 25 jarig jubileum en de hele familie was uitgenodigd om een heerlijk weekendje all-inclusive te komen relaxen. En ja, ik ben een beetje hebberig, dus all-inclusive betekent heel veel lekker eten en drinken en natuurlijk genieten van de bioscoop, indoor kermis en subtropisch zwembad. Dus ondanks het alomvertegenwoordigde Almelo's accent toch een heel ontspannen weekend. Maandag weer begonnen met stage. Ik loop mijn masterstage op de afdeling Klinische Neurofysiologie (KNF) in het UMCN en doe onderzoek naar de betrouwbaarheid van drie meetmethoden van myotonie (vertraagde spierrelaxatie). Mijn eerste doel van de dag was een balkonbak (een bak waar je als normaal mens bloemen in zet en aan je balkon hangt) te isoleren. Dit omdat ik tussen de verschillende metingen de onderarm van de patiënt wil koelen in een lauwwarm waterbad. Eerste stap was dus isolatiemateriaal zoeken. Klinkt gemakkelijker dan het werkelijk is, want schijnbaar wordt er niets meer verpakt in piepschuim of ander isolatiemateriaal :S. Uiteindelijk in een lab van de kinderafdeling terecht gekomen, waar ze nog isolatieboxen hadden om materiaal koud of warm te vervoeren. Alleen jammer dat dit kleine bakken zijn en ik deze dus helemaal moest verzagen... Vooral de andere mensen op mijn stage vonden dit erg interessant en ik denk dat de schoonmakers ook heel blij zijn geweest met mijn actie (mijn hele werkplek, inclusief mijzelf, was wit: echt een mooi winterplaatje, vandaar dat er waarschijnlijk ook redelijk wat foto's zijn gemaakt). In de middag mocht het wat minder creatief en heb ik proefpersonen gebeld die ik al eerder had benaderd om mee te werken aan ons onderzoek. 's Avonds had ik vergadering van het Bw-comité op mijn kleine kamertje. Omdat je op een lege maag niet kunt werken, eerst heerlijke aardappeltjes, salade en kip gegeten. Vervolgens de bierproefavond van woensdag 21 maart besproken (als je de moeite hebt genomen om dit stukje te lezen, kan je meteen ook even de kleine moeite doen om je op te geven voor deze gezellige avond: stuur een mail naar
[email protected]) Dinsdag ben ik gestart met een gesprek met één van mijn begeleiders over de vorderingen van de patiënteninclusie. Die loopt best aardig, maar ik wil verschillende patiëntgroepen includeren en voor twee zeldzamere patiëntgroepen is het moeilijker om deelnemers te vinden. Voor deze patiëntengroepen hebben we nieuwe patiënten gezocht die ik kan benaderen. De rest van de dag ben ik bezig geweest om deze personen daadwerkelijk aan de lijn te krijgen en hen informatie over het onderzoek toe te sturen. En... weer 2 patiënten geïncludeerd!
Woensdag stond mijn eerste patiëntmeting gepland: spannend!! Alhoewel de meting pas 's middags plaatsvond, heb ik de ochtend gebruikt om zenuwachtig te zijn, nog wat patiënten te bellen, nog zenuwachtiger te worden, de meetopstelling en meting voor te bereiden en tussendoor ook nog mijn boterhammen naar binnen te werken. In mijn experiment wil ik vier myotonie metingen met elkaar vergelijken: de myotonie testen die in de kliniek worden gebruikt, een subjectieve myotonie en twee objectieve myotonie metingen. De klinische testen en objectieve metingen vinden plaats tijdens de patiëntmeting op het Radboud. De meting ging goed, maar helaas leek de patiënt veel last te hebben van de zenuwstimulatie myometrie. Dit is één van de objectieve meetmethoden, waarbij we met behulp van elektrische stimulatie van de n. medianus de kracht (en vooral de ontspanning van deze kracht) van de m. abductor pollicis brevis willen meten. 's Avonds zijn onze oude huisgenoten lekker bij ons komen eten en hebben we verschillende spelletjes gespeeld. En ja hoor weekboek, mijn dag was weer goed: ik heb gewonnen ;). Donderdag had ik hele enthousiaste plannen, maar die werden gedwarsboomd doordat ik 's ochtends wakker werd met keelpijn, hoofdpijn, buikpijn en koorts. Daarom toch maar een dagje thuisgebleven, veel thee gedronken en op en neer verhuisd tussen mijn bed en de bank. Helaas stond er donderdagavond ook op de planning om met de PhD's en stagiares van de KNF te gaan schaatsen en moest ik ook dit afzeggen. Ondanks dat ik me vrijdag nog niet helemaal fit voelde ben ik toch naar stage gegaan, vooral omdat ik wilde overleggen over de afgelopen patiëntmeting. Helaas was het niet mogelijk om hier iemand over te spreken, maar ik heb me wel nuttig gemaakt door de data van de patiëntmeting te analyseren en mijn toekomstige statistische analyse uit te werken. Mijn dag heb ik afgesloten met een afscheidsfeestje van een vriendin, die binnenkort voor haar stage vertrekt naar Nieuw Zeeland. Terug naar boven
Een promovendus aan het woord
Parkinson onderzoek Even voorstellen: Ik ben Arlène Speelman, een oud-student bewegingswetenschappen aan de Radboud universiteit en wil jullie graag een kijkje in de keuken geven van een promovendus. In 2001 ben ik in Nijmegen komen wonen om fysiotherapie te studeren aan de HAN. Na deze studie ben ik verder gegaan met de master bewegingswetenschappen. Tijdens het laatste deel van mijn master heb ik stage gelopen op de afdeling Neurologie van het UMC St Radboud. Aan het einde van mijn stage kwam er een leuke promotieplek vrij op deze afdeling en vanuit mijn stage ben ik daar meteen in gerold. Het leuke aan het onderzoek wat ik nu doe is de afwisseling. Vooral het opzetten van het hele onderzoek was een grote uitdaging. Het is een groot onderzoek waarbij bijna 600 patiënten 2 jaar lang gevolgd zijn. Dit betekende dat er erg veel georganiseerd moest worden; welke meetinstrumenten neem je af, hoe gaan we dat doen en waar? Hoe gaan we alle data van 600 patiënten over twee jaar verwerken? We hebben hierbij hulp gehad van een aantal onderzoeksassistenten en stagiaires. Het is soms best lastig om iedereen goed aan te sturen en te begeleiden, maar de samenwerking met zoveel verschillende mensen aan een onderzoek vond ik een van de voordelen van dit onderzoeksproject.
De taken die ik had tijdens het hele project wisselende van tijd tot tijd. Er was veel afwisseling tussen theoretisch bezig zijn en juist heel praktisch bezig zijn. In het begin ben ik voornamelijk bezig geweest met het uitzoeken welke meetinstrumenten geschikt waren, de interventie te ontwikkelen en de planning van het hele logistieke gedeelte. Daarbij hebben we ook veel contacten gelegd met andere organisaties. Toen het onderzoek eenmaal begonnen was heb ik me voornamelijk bezig gehouden met het coördineren van de dataverzameling, controle van de data en het aansturen van de onderzoeksassistenten. Daarnaast is het schrijven van de eerste artikelen begonnen. Tegen het einde van de studie zijn we begonnen met het verwerken van alle data, een planning te maken voor de analyse en het schrijven van de syntaxen in SPSS. Ik zit nu in de laatste fase waarbij het onderzoek al is afgerond. Ik ben nu bezig met het analyseren van alle data en het opschrijven van de resultaten in een artikel. Een leuk aspect van een promotietraject is het bezoeken van congressen. Het is leuk om met andere mensen uit hetzelfde vakgebied over je onderzoek te praten en je komt vaak op plekken waar je zelf niet zo snel naartoe zou gaan. Je ziet nog eens wat van de wereld! Het werkt vaak erg motiverend en levert vaak weer nieuwe inzichten en ideeën op. Het is helemaal leuk als je ook nog een praatje mag geven tijdens een congres. Afgelopen jaar mocht ik tijdens een congres in Finland vertellen over ons onderzoek nadat we de eerste poster prijs hadden gewonnen. Zeker een van de hoogtepunten. Naast dat je tijdens een promotietraject echt ontzettend veel leert, zowel op wetenschappelijk als op persoonlijk gebied, is het echt niet altijd even makkelijk. Ik zou de tip willen geven dat als je kiest voor een promotietraject, kies iets wat je echt heel erg leuk vind. Je vier jaar verdiepen in een onderwerp dat je niet echt leuk vind is ontzettend moeilijk. Terug naar boven
Sharon Smits – stage in Australië
“Leef, leer en geniet” Sydney: de grootste stad ter wereld qua oppervlakte, hét sportland bij uitstek, maar voornamelijk de mooiste stad ik ooit heb gezien! De Harbour bridge, het Sydney Opera house, meer dan 80 stranden, en een bruisend stadsleven zijn 8 maanden het decor geweest van mijn masterstage. Wie zegt dat studeren saai is? Een plekje in een studentenhuis was al gauw gevonden. Twintig nieuwe huisgenootjes en een schoonmaakschema. Mmm, wat dat betreft is er niet veel veranderd. De eerste dagen verlopen snel en na 4 dagen verdwalen in het centrum, heb ik eindelijk door wat noord en zuid is. Door de eindeloze mogelijkheid van kroegjes, toeristische attracties en winkelcentra ben ik bang dat ik de komende tijd niet aan mijn stage toekom. Gelukkig weet ik al mijn moed en verstand bij elkaar te rapen en zwetend van de zenuwen, maar vooral van het onuithoudelijke warme weer, loop ik op een mooie dag in maart naar de Katholieke universiteit in een rijk wijkje in Sydney. Mijn stagebegeleider blijkt een niet onaantrekkelijke, jonge postdoc die mij al gauw al het vertrouwen geeft om op mezelf in het PhD-hok te werken aan mijn scriptie. Lachen, gieren, brullen, met de andere studenten, maar uiteraard ook tijd voor serieus werk. Al gauw sta ik het merendeel van de week naast het voetbalveld. De voetbalcoaches verwelkomen mij warm om onderzoek te doen onder hun semi-elite 14- en 16 jarige jongens, op zoek naar verschillen in trainingen en wedstrijden door middel van GPS systemen en hartslagmeters. Een ontzettend leuke samenwerking, welke de nodige hilariteit oplevert en warme vriendschappen. Dan begint ook in Australië het „normale‟ leven weer de kop op te steken. Tijd voor iets anders:
Nu ik er dan toch ben; „even‟ tussendoor een uitstapje naar Janet in Nieuw- Zeeland. Bungee-jumpen? Doen! Wild water raften? Waarom niet! Sky diven, naar de wereld van de hobbits in Mattamatta, door de jungle cruisen in een 4WD. Wat een avontuur! Na twee weken sta ik weer langs het veld, lichtelijk na te dromen. Hardhandig wordt ik wakker geschud door het gegil van de jonge voetbalspelers. Ohja, onderzoek. Het leven gaat door, totdat mijn ouders aan het eind van mijn datacollectie langskomen voor een 2-weken durende trip naar Melbourne, op zoek naar Koala‟s en kangaroes! Weer een maand later, na een korte eindpresentatie via videoconference met Melbourne en Brisbane zit het erop! Blij dat ik mijn studie heb afgerond, maar teleurgesteld dat ik binnen zeer korte tijd weer naar huis moet. In 8 maanden heb ik goede vrienden gemaakt en voel ik me thuis in een land die tot voor kort nog zeer vreemd was. Afkicken dan maar en waar doe ik dat beter dan een maandje langs de oostkust van dit prachtige land met dingo‟s, duiken, drijfzand en hard scheuren langs het strand? Als klap op de vuurpijl staat oudejaarsdag in zicht in Sydney (Het op 1 na grootste nieuwjaarsfeest ter wereld) en een Harbour bridge climb (een „klein‟ cadeautje bij mijn afscheid aan de ACU) om het jaar goed te beginnen. Dan wordt het echt tijd om richting Nederland te gaan.. toch? Niet dus. Een tussenstop in Thailand bij mijn zus die ook net haar stage op Bali heeft beëindigd. Dan maken we er gelijk een maand van. Een prachtige, ongekende wereld van tempels, olifanten, tijgers en tuk-tuks gaat voor me open. Bijkomen van stage, of bijkomen van vakantie eigenlijk op het strand met een heerlijke cocktail, exotisch fruit en de Australian Open op de achtergrond. Daar kan ik wel wat mee, voordat ik thuis weer hard aan de slag moet. Nu een maand na mijn terugkomst in Nederland zit de regelmaat er weer aardig in. Beseffen dat ik bijna een jaar ben weggeweest en zoveel heb gezien en gedaan, doe ik nog steeds niet. En nu? Op zoek naar een baan. Of toch nog even langs mijn nieuwe vrienden in Berlijn, Parijs, Californië en Melbourne? Onwerkelijk en onvergetelijk! Gelukkig ben ik naast al mijn avontuur ook een stuk wijzer geworden; wereldwijs, straatwijs, boekwijs en wijzer over mijzelf. En Nijmegen… blijkt toch een tikkie te klein. Op naar nog een buitenlands avontuur, maar dan voor het „echie‟. Voor je het weet zit je erin en kom je er niet meer uit! Maar, stiekem vind ik dat zo heel erg nog niet. Leef, leer en geniet! Terug naar boven
Agenda
Maart-juni 2012 14 maart
HAN collegecyclus evolutiebiologie 2012 „Lange benen en een sexy brein‟ 17.30-19.30 uur (www.han.nl/collegecyclus)
21 maart
Café Piecken, Bierproeverij. Organisatie: BW-Comité
21 mei
UMCN, BW-middag over het C-en M-profiel. Organisatie: BW-Comité
23 mei
UMCN, AVEO Oriëntatiemiddag – waarin de 6 hoofdvakken zich presenteren in diverse workshops
23 mei
HAN collegecyclus evolutiebiologie 2012 „Lange benen en een sexy brein‟ 17.30-19.30 uur (www.han.nl/collegecyclus)
21 juni
UMCN, 13.00 – 18.30 uur Bachelorcongres – hierin presenteren bachelorstudenten hun stages
Deze nieuwsbrief is uitgegeven door Bewegingswetenschappen. Voor vragen en opmerkingen kunt u contact opnemen met
[email protected].
