Ledenblad van Bergsportvereniging Klein-Brabant
Januari 2005
WOORDJE VAN DE VOORZITTER BVKB Bergsportvereniging Klein-Brabant 2880 Bornem Aangesloten bij VBSF Vlaamse Bergsport- en speleologiefederatie D. Herreynslaan 155 2610 Wilrijk 03 830 35 60 Clublokaal Koningsrek (Zates) Branst-Bornem 03 889 96 57 Bankrelatie DEXIA 788-5180048-93 Klimmuur Bornem “Renaat Muys” Recreatiedomein Breeven te Bornem Toegang Meer info over de toegang tot de klimmuur volgt op onze website
Ik wil beginnen met iedereen een fantastisch 2005 te wensen. Veel geluk, deugddoende prestaties in de bergen of aan de klimwand. Wat BVKB betreft, ziet het er goed uit. We rijfden voor de tweede maal de wereldbeker manche binnen, een gemotiveerde bestuursploeg en veel werk voor alle leden ligt dus in het verschiet. De bouwplannen beginnen stilaan concreter te worden. Hoe de uitbreiding er in het echt gaat uitzien is nog niet helemaal duidelijk, maar dat de gemeente een uitbreiding van Klimax ziet zitten is ondertussen duidelijk geworden. Langzaam maar zeker wordt VBSF, en waarom zouden wij als BVKB’ers die pluim niet op onze hoed steken, een speler binnen het UIAA. Twee mandaten in het ICC (International Climbing Comission) is niet niks. Ook hier draagt BVKB zijn steentje bij. De sponsoring van de WC in Puurs loopt steeds vlotter, mede door de inbreng van enkele gemotiveerde mensen. Voor de jeugd hopen we volgend jaar op een podiumplaats op een Europese Jeugdwedstrijd. Maar ondertussen zitten we niet stil. De wandelcel breidt steeds verder uit en het aantal wandelaars neemt gestaag toe. De trainingen in Klimax krijgen steeds meer weerklank en we kregen al boekingen binnen voor de trainingen in het najaar. VBSF zoekt naar een nieuwe locatie. Waarom niet in Puurs? Ideaal gelegen, in het midden van Vlaanderen, makkelijk bereikbaar met openbaar vervoer en langs de weg. Vlak bij “de” kliminfrastructuur in Vlaanderen. Het kan puur niet beter. Je merkt het, ook in 2005 zal je niet echt aan de kant blijven staan. De handen moeten uit de mouwen gestoken worden en we kunnen daarvoor alleen op jullie rekenen. Beste wensen voor 2005
Klimmuur Puurs KLIMAX Ingang via sporthal Vrijhals te Breendonk - Puurs 03 866 53 92 Groepsinitiaties KLIMAX Sportdienst Puurs Sporthal Vrijhals tel 03 886 05 28 fax 03 866 44 00 WEBSITE Volg dagelijks het gebeuren van uw club op. Foto’s, verslagen, aankondigingen, korte filmpjes, je vindt het allemaal op
Tuur
KOPIJSLUITING 1 MAART 2005
www.bvkb.be Klefferaar 2
OPENINGSUREN KLIMAX Ma, Di, Do & Vr
19.00 - 23.00
Wo
14.00 - 23.00
Za
10.00 - 22.00
Zo
10.00 - 20.00
Index
INKOM KLIMAX Inwoners Puurs en leden VBSF Leeftijd
-12
12 - 18 +18
1 klimbeurt
3.7
4.5
5.5
10 beurtenkaart
32
39.5
47
jaarabonnement
128.5
156
188
Andere Leeftijd
-12
12 - 18 +18
1 klimbeurt
4.5
5.5
6.7
10 beurtenkaart
39.6
47
57
jaarabonnement
156
188
233
KLIMMUUR RENAAT MUYS Lid van
Geen
UIAA
1 klimbeurt
2.5
1.25
Jaarabonnement
25
12.5
Voor leden van BVKB is de inkom gratis KLEFFERAAR Tweemaandelijks ledenblad van BVKB. Leden BVKB
Gratis
Los abonnement
12.5
ALGEMENE INFO EN AFSPRAKEN ACTIVITEITEN Voor klimschool en open klimdagen Afspraak om 8u00 aan het station van Bornem, of om 8u15 op de parking Klimax, of 9h30 aan het massief, tenzij anders vermeld. Dames en heren klimmen te Klimax Elke maandagavond, beginnelingen zijn altijd welkom. Tijdens de openingsuren van Klimax kan er altijd in clubverband geklommen worden. Bestuursvergadering Elke eerste dinsdag van de maand is er een bestuursvergadering te Zates. Alle werkende leden kunnen hier altijd aanwezig zijn vanaf 20h00.
COMPETITIE BCC 2004 Manche 2 European Youth Cup 2004 BCC 2004 Manche 3 BCC 2004 - Einduitslag European Youth Cup 2004 - De resultaten 3de Jeugdwedstrijd 2004 - Rotterdam Bleau Open Bouldering SPORTKLIMMEN Klim- en Omnisportdagen WANDELEND Winterwandeling Meerdalwoud Paasmaandag wandeling Wandelweekend Eind-Mei Romantische avondwandeling Wintam Maanlichttocht CLUBACTIVITEIT Ledenfeest te Zates CLUBNIEUWS Dringend Webhulp gezocht Kalender 2005 Nieuwjaarsreceptie Klimvaardigheidsbewijzen OPLEIDINGEN Hooggebergtecursus 2005 Cursus Lawinekunde JONGERENWERKING Avontuurlijk weekend - Iets Anders Jongerenstage Paasvakantie REISVERSLAG Logboek van een winterse kayakexpeditie Regendans op ijzeren kabels BVKB Woordje van de voorzitter Adressen bestuur Agenda Kort nieuws
Niet VBSF leden Betalen een dagverzekering van 2.5 Euro voor deelname aan BVKB-aktiviteiten. Klefferaar 3
p.4-5 p.6-7 p.8 p.8 p.9 p.10-11 p.11 p.29 p.19 p.19 p.19 p.20-21 p.20-21 p.22 p.29 p.12 p.14-15-16-17 p.30 p.31 p.12 p.12 p.23 p.30 p.30 p.24-25-26 p.27-28 p.2 p.32 p.33 p.33
Daarna kreeg Wanne (categorie B) z’n eerste selectieroute voorgeschoteld ; een zwarte 7a op een ietwat overhangende muur, met soms vrij zware, ingewikkelde of verre passen. Wanne begon vlot en klom rustig verder tot een pas, halverwege de route. Hij nam de verkeerde greep met zijn hand (handen moesten omgekeerd) en kon niet meer verder. Hij probeerde het toch, maar viel.
COMPETITIE BCC 2004 MANCHE 2 13 NOVEMBER 2004 De tweede manche van de BCC ging door op 13 november in klimzaal Future Sport, in Zottegem. Naar goede gewoonte reden we verkeerd maar daar we vroeg genoeg vertrokken waren, bereikten we de klimzaal ruim op tijd. De ochtendploeg was zelfs nog bezig, dus moesten we nog eventjes wachten. Maar nu konden we wel Sam z’n tweede route, een zwarte 7b door de overgang, zien klimmen. Hij klom rustig en vlot, bij de uitklim van de overhang kreeg hij problemen en drie passen voor het einde kon hij niet meer. Hij wist ons trouwens te zeggen dat hij zijn eerste route, een 7a getopt had. Rond de middag mochten de klimmers hun route eindelijk lezen. Daarna begonnen de eerste klimmers. Filip (categorie C) deed ook deze keer mee en moest als eerste van de Klimax-klimmers zijn route bedwingen. Zijn eerste route was een paarse 6b op de rechte muur bestaande uit vrij goede grepen, maar verre passen die met de juiste techniek geen al te grote hindernissen vormden. De laatste grepen moest je aftasten, want deze konden venijnig zijn. Hij begon rustig en vlot. Langzaamaan werkte hij zich hoger en hoger. Zonder problemen topte hij zijn eerste route. Na hem was het de beurt aan Kristof (categorie C). Hij begon vrij snel, klom vlot verder en ook hij topte de route. Dirk (categorie A) was als derde aan de beurt. Zijn eerste route was een mooie 7b, door de overhang. Het eerste stuk, op de platte wand, waren vooral technische passen en de overhang bestond uit krachtige passen. Het moeilijkste deel was echter de uitklim, deze passen waren heel zwaar. Dirk klom vlotjes, ging gemakkelijk door de overhang, maar bij de uitklim raakte zijn voet de muur aan de andere kant. Hierdoor moest hij stoppen van de jury. Een beetje overdreven, want hij heeft die muur niet gebruikt om naar de volgende greep te gaan. Terecht of onterecht ? Hannes (categorie C) was ondertussen al begonnen in de 6b. Hij klom vrij zenuwachtig. Bij een bepaalde pas, ¾ van de route, moest je vertrouwen op een vrij gladde, kleine voetsteun. Dit lukte hem, maar nadat hij zijn andere voet ook omhoog gebracht had, schoof hij toch weg. Spijtig !
Terwijl Wanne aan het klimmen was, startte David (categorie C) zijn route, de 6b. Hij werkte zich zoals een aapje naar boven en topte zijn route zonder probleem. Na hem moest ook Yannick deze route nog klimmen. Hij klom vlot en rustig, maar op dezelfde pas waar Hannes gevallen was, kreeg hij moeilijkheden. Hij wist niet meer wat te doen en durfde zijn voet blijkbaar niet op dat gladde voetsteuntje te zetten. Hij deed dit uiteindelijk toch, maar schoof eraf… Ook Kim (categorie A) deed weer mee en zij moest dezelfde route als Dirk proberen, de 7b door de overhang. Kim begon rustig en klom vlot door. In de overhang was er een uitstekende, grote greep die je onderhands moest vastpakken. Velen deden dit echter niet, ook Kim had hem omgekeerd vast. Maar zo kon je niet verder. Ze probeerde nog haar hand te draaien, maar dit was tevergeefs. Als laatste moest Katie (categorie B) haar eerste route klimmen. De zwarte 7a moest zij trotseren. Ze begon goed, maar iets voorbij de helft, kreeg ze problemen. Ze kon niet aan een greep en haar been begon te trillen. Via een mooie oplossing kon ze deze greep bemachtigen, maar de volgende pas was weer een probleem. Uiteindelijk probeerde ze het door dynamisch door te gaan, maar ze viel. De tweede route voor de C-categorie was een roze 6c, deels op de rechte muur, deels op een overhangende muur. Het waren vooral verre en ingewikkelde passen. Het eerste deel bestond uit nijpgrepen, het tweede deel uit bakken. Filip begon rustig, geraakte voorbij de moeilijke pas in het begin en klom alsmaar hoger en hoger. Hij ging tot het uiterste. Door verzuring kon hij uiteindelijk 2 meter voor het einde zijn grepen niet meer houden en hij viel. Mooie prestatie !
Klefferaar 4
Dirk was ondertussen begonnen aan zijn tweede route; een paarse 7c op de frietzak met vooral knijpgrepen en zware passen. Hij werkte zich vrij vlot omhoog en klom voorbij de pas, waar velen moeilijkheden mee hadden. Maar twee passen verder gebeurde het; hij moet een voetsteun van een andere kleur gebruikt hebben… Wij konden het jammer genoeg niet zien, maar de jury riep hem terug naar beneden. Pechdag en baaldag voor Dirk. Ondertussen was Kristof al volop in zijn route, de 6c bezig. Ondanks een paar kleine hindernisjes onderweg, geraakte hij aan het overhangende stuk. Na een paar meter volgde er dan een verre pas naar rechts. Met één hand kon hij deze greep vasthouden, maar hij kon niet bijkomen met zijn andere hand. Hij deed een poging en viel. Hannes was de volgende in deze route. Hij had echter zeer veel problemen met de moeilijke pas in het begin. Ondanks verwoede pogingen geraakte hij er niet door. Bij zijn laatste poging kon hij de volgende greep met één hand vastnemen, maar toen hij zijn tweede hand ook omhoog bracht, leek hij zijn evenwicht te verliezen. Hierdoor kwam hij ten val. Na Hannes was het de beurt aan David in diezelfde 6c. Hij klom zonder al te grote problemen door de pas waar Hannes gevallen was en baande zich een weg omhoog. Hij bleef maar doorgaan, maar drie passen voor het einde was het gedaan. Hij kon niet aan een greep bij een verre pas. Proficiat David, je geraakte het hoogst van al de Klimax-klimmers in je categorie. De enige die hem nog kon overtreffen was Yannick. Ook hij klom vrij vlot omhoog en raakte zonder al te grote problemen aan het overhangend deel. Maar hij had net als Kristof problemen met de pas naar rechts. Bij een mooie poging om hem te gaan halen, is hij gevallen. Wanne was ondertussen al klaar met zijn 2e route, de zwarte 7b in de overhang. Hij klom heel mooi en rustig en pakte de uitstekende greep in de overhang juist. Hoera ! De volgende passen waren zwaar en drie passen later kon hij zijn greep niet meer vasthouden door de verzuring en viel.
Kim was de volgende deelnemer waarop we onze ogen richtte. De paarse 7c stond op haar programma. Zij begon vlot en klom de pas waar velen moeilijkheden mee hadden, volledig juist. Dit leverde haar een applausje van de jury op. Maar de volgende pas was voor haar een groter probleem, zij geraakte niet aan de volgende greep. Ze probeerde nog een sprongetje, maar geraakte er niet. Als allerlaatste van de middagploeg mocht Katie dan uiteindelijk haar tweede route klimmen, de zwarte 7b die door de overhang ging. Misschien dat ze door de lange tijd in de isolatie niet goed meer wist hoe de route ging, want ze deed een paar rare dingen. Zo nam ze in plaats van een grote platte greep een klein voetsteuntje vast om naar de volgende greep te gaan. Ze beweerde dat dit veel makkelijker was. Ze raakte erdoor, dus geen probleem voor mij. Maar enkele passen verder zag ze een voetsteun te laat staan en kwam ze jammer genoeg ten val, net voor de overhang. Nu iedereen geklommen had, was de sfeer meer relax… Nadat we nog eventjes nagepraat hadden, zijn we allemaal huiswaarts gekeerd en ben ik aan het werk gegaan zoals jullie allen kunnen lezen. Vergeet niet : “de beste stuurlui staan aan wal !” Jongens Categorie A 11
Vervoort Dirk
13
Vanlommel Marc Jongens Categorie B
2
Vanden Driessche Sam
12
De Vliegher Romain
17
Libot Wanne Meisjes Categorie B
3
Steenackers Katie Jongens Categorie C
1
Cappoen Steven
3
Huygh Bernard
4
Leduc David
7
Top Filip
8
Dedecker Kristof
9
Wyn Yannick
13
Van De Vreken Hannes
De nog steeds niet herstelde Eline Vanderbeke
Klefferaar 5
COMPETITIE EUROPEAN YOUTH CUP 2004 KRANJ 27-28-29 NOVEMBER 2004
27 November 2004, na een veel te vroege start landen we veilig in Venetië. Er rest ons enkel nog een kleine 300 kilometer naar Kranj, maar hiervoor hebben we de hele dag tijd. Enkele van de Waalse klimmers besluiten om deze tijd in Venetië te spenderen, wij besluiten wijselijk om direct te vertrekken. Mij hebben ze niet meer liggen, routeplanners geven altijd een veel te optimistische tijd weer, oftewel is mijn oriëntatie niet wat het zou moeten zijn. Eens de auto gehuurd beginnen de confrontaties al, mijn routeplanner stuurt mij over Oostenrijk, deze van Sam stuurt ons recht door Slovenië. Op aanraden van de familie Graftiaux besluiten we maar om deze laatste route te nemen, enkel en alleen omdat we anders de Oostenrijkse wegentaks moeten betalen. Op het roekeloos rijgedrag van de Italianen na, loopt alles vlot tot de grens, vandaar wordt het echter een ander probleem. Rijden in een volledig vreemd land (althans voor iedereen in de auto), met enkel een routeplanner aan boord kan rare gevolgen hebben. Evenals de borden naar Oostenrijk volgen. Na een noodgedwongen pitstop, en de aankoop van een wegenkaart bleek dat we op een verkeerde autostrade gesukkeld waren. Maar geen paniek, een vlugge blik op de kaart leerde ons al snel dat we via enkele binnenwegen rap ter plaatse konden raken. De rit verliep dan ook vlekkeloos tot aan onze hostel, waar we konden genieten van een schitterend middagmaal. Daarna volgde er voor mij en Sam een snelle verkenning van de omgeving, de jeugd had de plezierig taak om hun examen wat voor te bereiden. ’s Avonds trokken we voor een eerste verkenningstocht naar de klimzaal, die we vrij vlot vonden. Sam moest wel een paar honderd mensen aanspreken voordat we iemand vonden die Engels sprak, en dit terwijl we op enkele honderden meters van ons doel waren. Zaterdagmorgen, weeral veel te vroeg ons bed uit. Dit wordt een zeer slechte gewoonte. Na een goed ontbijt vertrekken we naar de zaal, dit wordt een lange dag. Na de eerste selecties, die van vroeg in de ochtend starten en voortduren
tot de middag, is er een pauze van enkele uren. Daarna start de tweede selectieronde. Bij de Europese jeugdwedstrijden is het zo dat de volgorde van klimmen omkeert in de tweede route. Voor Wanne was dit niet zo gunstig, hij zit namelijk in één van de grootste groepen, en moest ’s morgens bij de eerste klimmen, waardoor hij in de namiddag bij de laatste moest klimmen. En tot overmaat van ramp, kon hij pas beginnen als een andere grote categorie gedaan had. Dit betekende dat zijn reeks pas kon starten met de tweede route als iedereen al gedaan had, en tegen het dan aan Wanne was, er reeds twaalf uur wachten voorbij was. Een twaalf uur die we gelukkig wat gevuld hadden met een toeristische trektocht door Kranj. Conclusie van deze verkenningstocht: veel te veel kerken in Kranj en veel te weinig pizzeria’s. Ook zouden ze dringend wat mogen doen aan hun borduren, daar kan de onderkant van onze huurauto van meespreken. Maar hoe ging het klimmen zelf?? In de eerste route viel Sam onverwacht uit zijn route, verzuring had hem de doodsteek gegeven. Katie raakte vrij hoog en scoorde zeker niet slecht. Wanne startte goed en zelfzeker, maar zag een greep niet, waardoor hij iets te snel ten val kwam. In de tweede selectieroute klom Sam weeral sterk, maar de enorme overhang en verzuring als gevolg dwongen hem wederom tot overgave. Voor Katie ging het in deze route wat minder, een greep die ze volledig mis ingeschat had, en een dynamische pas maakte dat ze al vrij vroeg in de route viel. Wanne die, zoals hierboven staat, al twaalf uur had moeten wachten, liet zijn kop niet hangen. Vol overtuiging startte hij in zijn route en raakte vrij hoog. Daar waar de passen enorm hard werden, en er velen sneuvelden, moest hij lossen. Op deze Europese Jeugdwedstrijden ligt het niveau erg hoog, en moet je beide selectieroutes zo goed als uitklimmen om de finale te halen. Onze drie BVKB klimmers moeten hun zeker niet schamen voor de gezette prestatie, maar spijtig genoeg zat een finale er niet in, vijf van onze Waalse klimmers haalden deze echter wel. Zondagmorgen moesten we er verbazend genoeg weeral vroeg uit. De kamers leegmaken, wat voor sommigen al meer werk was dan voor anderen, begeleiding moest wakker gemaakt worden om daarna weeral een wonder te verrichten. Met het nodige duwen en slagen lukte dit wonder gelukkig, alle bagage was in de auto, en dit met zelf nog de nodige plaats voor de chauffeur. Over de passagiers hun comfort ga ik niet teveel zeggen, buiten het
Klefferaar 6
tijd op de luchthaven. Zou alles nu eens vlot verlopen??? Dat dit niet kan, weet ondertussen elk BVKB lid, en je kunt het al raden, een dikke mist belemmert ons vliegtuig om op te stijgen. Hier ontdekken we al snel het nadeel van budget vliegen, trek je plan, morgenmiddag is er een nieuwe vlucht. Hotel is nogal duur, waardoor we gedwongen worden om een nachtje op de luchthaven door te brengen. Voor de jeugd blijkbaar geen probleem, koeken en snoep tesamen met wat kaarten worden bovengehaald, en al vlug is het daar een plezante boel. Een dag later dan gepland zet ik tevreden terug voet op Belgische bodem, ben ik blij dat dit de laatste wedstrijd van het jaar is. Categorie A Mannen feit dat ze op moment van schrijven nog allemaal leven. Na al deze zware taken konden we naar de finales gaan kijken, waar België toch wel wat te verdedigen had. De grootste verwachtingen lagen bij Alix en Choé Graftiaux, die in de eindscore een eerste plaats moesten verdedigen. Alix raakt verdienstelijk tweede, en wordt hiermee Europees Kampioen. Chloé mist een eerste plaats in Kranj en op de eindstand met één beweging, en strandt daarmee op de tweede plaats. De anderen doen meer dan hun best, maar een podiumplaats zit er hier niet meer in. De wedstrijd loopt stilaan tot zijn einde, dus dringend tijd voor ons om terug richting Venetië te vertrekken. Ons vliegtuig vertrekt immers zondagavond nog richting België. Na een vlotte rit raken we meer dan op
30
Wanne Libot Categorie A Vrouwen
21
Katie Steenackers Categorie B Mannen
25
Vanden Driesche Sam
Filip Top
Klefferaar 7
COMPETITIE BCC 2004 MANCHE 3
COMPETITIE BCC 2004 EINDUITSLAG
4 DECEMBER 2004
7
Vervoort Dirk
Best of 2
Vanlommel Marc
Manche 3
5
Nr. Naam
Manche 2
Jongens Categorie A
Na 3 wedstrijden zijn de winnaars van de Belgium Climbing Cup 2004 gekend. Zoals alle jaren tellen enkel de twee beste resultaten mee voor het klassement. Manche 1
Desondanks de grote examendruk slaagde onze bvkb jeugd er toch in om aanwezig te zijn op deze laatste manche van de BCC. Een artikel is niet tot op onze redactie geraakt, maar we onthouden u niet van de uitslag.
Jongens Categorie A
Jongens Categorie B
8
Vervoort Dirk
430
400
430
860
9
Vanlommel Marc
340
340
510
850
1
Libot Wanne
1
Vanden Driessche Sam
10
De Vliegher Romain
3
Vanden Driessche Sam
510
1000
702
1702
12
Cappoen Steven
5
Libot Wanne
650
240
702
1352
400
450
370
850
0
370
430
800
650
1000 1650
0
650
1000 1650
550
400
800
1350
0
510
650
1160
Meisjes Categorie B 1
Jongens Categorie B
12 Capoen Steven
Steenackers Katie
14 De Vliegher Romain
Jongens Categorie C
Meisjes Categorie B
1
Huygh Bernard
2
Steenackers Katie
550
2
Dedecker Kristof
4
Top Filip
1
Huygh Bernard
5
Leduc David
3
Dedecker Kristof
6
Van De Vreken Hannes
4
Top Filip
7
Wyn Yannick
5
Leduc David
430
550
550
1100
7
Wyn Yannick
510
340
470
980
9
Van De Vreken Hannes
340
260
510
850
Jongens Categorie C
Klefferaar 8
COMPETITIE EUROPEAN YOUTH CUP 2004 DE RESULTATEN
Maar desondanks het verkeerd rijden, de niet altijd even perfecte planningen op de wedstrijden en het slapen in luchthavens, ben ik toch blij deze kans gehad te hebben. Ik kijk al uit naar de editie van 2005, en hoop dat iedereen er terug bij kan zijn.
Filip Top V.Tarnovo
Kranj
Totaal
Van Lent Koen
1
1
0
0
2
57
Libot Wanne
0
0
0
1
1
0
10
15
0
6
7
0
0
9
Nr. Naam
Imst
50
Geneve
Toen ik begin dit jaar mij vrijwillig stelde om de Europese Jeugdbeker Wedstrijden te begeleiden dacht ik een droomjob in huis gehaald te hebben. Wie zou er nu niet op regelmatige basis wat lange weekends in het buitenland willen vertoeven. Een wedstrijdje meepikken en gewoon genieten van het leven. Dat genieten viel echter niet altijd even goed mee. Je moet overnachtingen in orde brengen, vervoer organiseren, routes uitstippelen enz. De eerste manche, die plaats had in Geneve werd al direct een zware beproeving. Een iets te optimistische routeplanner gaf een nogal korte reistijd, en een foute ingave van het wedstrijdadres bracht ons overal behalve aan de zaal. Nogal een geluk dat ik met studenten op stap was, want met mijn Frans hadden we nu nog liggen zoeken naar de zaal. Ook de overnachting liep hier nogal scheef, een slechte afspraak met de Waalse klimmers bracht ons naar het verkeerde formule 1, waardoor we terug heel Geneve door moesten naar waar wij verbleven. Imst, de tweede wedstrijd verliep wat vlotter. Hier werd ik vergezeld door Hendrik Peeters, die al in Imst was geweest. Ook is Imst veel kleiner dan Geneve, en zie je de zaal al liggen voordat je in het centrum aankomt. Het vinden van de logies was hier een iets grotere uitdaging, maar ook dit koste ons niet al teveel moeite. Al bij al een geslaagde wedstrijd. De derde manche die in Bulgarije plaats vond sloegen we over. Het prijskaartje voor de verplaatsing lag nogal hoog, en ook volgde de wereldbeker jeugd nogal snel op deze wedstrijd. Daardoor was er wat rust tot deze wereldbeker die te Schotland doorging. Omdat de verplaatsing per auto nogal moeilijk was, werd er geopteerd om met vliegtuig en trein te reizen. De overnachting gebeurde in een jeugdherberg te Edingburg, hier kwamen er enkel al snel problemen opdagen met het vervoer. Gelukkig wisten we de zaal liggen, want geen enkele sterveling in Edingburg heeft al ooit van deze klimzaal gehoord, die toch wel een eindje uit het centrum ligt. Na wat onderzoek over de taxiprijzen werd er al vlug beslist om een auto te huren, de enige betaalbare manier om de zaal wat vlot te bereiken. De rest van de wedstrijd verliep
vrij vlot, al was het niet altijd even duidelijk welke categorie er moest starten. Ook was het verloop van de wedstrijd nogal aan de trage kant, vier dagen competitie is niet alleen voor de deelnemers zwaar, ook de begeleiding was doodop na deze wedstrijd. Maar gelukkig was er rust tot eind november, tot de laatste manche van de Jeugdbeker. Deze ging door te Kranj, en ook deze keer werd er weer voor het vliegtuig geopteerd. Maar dat dit geen garanties geeft op een vlot vervoer kunt u op de vorige pagina uitvoerig lezen.
Categorie A - Mannen
Categorie A - Vrouwen 34
Steenackers Katie
2
3
Categorie B - Mannen 43
Vanden Driessche Sam
1
1
Categorie B - Vrouwen 37
Klefferaar 9
Vanderbeke Eline
8
1
COMPETITIE
3DE JEUGDWEDSTRIJD 2004 ROTTERDAM (NEDERLAND) ZONDAG 7 NOVEMBER 2004
Nadat we zaterdagavond goed en wel terugkwamen van Orpierre, stond de Klimax jeugd zondagmorgend terug paraat voor de 3de manche van de Nederlandse jeugdwedstrijden. Deze keer ging het door in Rotterdam te “outdoor Valley Bergschenhoek”. Deze muur, bij vele beter bekend als Mont Servino is een 30 meter hoge constructie in de vorm van de Matternhorn. Men kan er zowel outdoor als indoor klimmen, en dit over de volledige hoogte. De wedstrijd, die uiteraard binnenin doorging, is verdeeld in twee leeftijdscategorieën. Klimax werd bij de mannen B vertegenwoordigd door Yannick Wyn en Kristof Dedecker, terwijl bij de mannen A Wanne Libot en Sam Vanden Driessche de eer voor het Klimax team moesten hoog houden. Door een blessure bij Eline Vanderbeke was Katie Steenackers de enigste vrouw die het team vergezelde, en dit bij de vrouwen A. De eerste selectieroute voor deze laatste blijkt al vlug een makkie te zijn, een hele korte route met een lichte overhang wordt door de meeste deelnemers getopt. Bij de mannen A is het echter iets anders, zij krijgen een vrij lange en technische route voorgeschoteld op de rechte wand. Dit vormt echter voor geen één van de twee een echt probleem en ook hier is het top voor de Klimax klimmers. Voor de mannen B wordt het een overhangende route door de structuurwand, maar ook hier weer bewijzen onze klimmers hun kunnen en raken beide zonder al teveel problemen boven. 5 op 5 top in de eerste selectieroute, een goede start voor BVKB. In de tweede route wordt het echter allemaal al een beetje moeilijker. De mannen B krijgen een route met een klein dak erin, vervolgd door een meer technisch gedeelte. Zowel Kristof als Yannick geraken het dak zonder teveel problemen vlot voorbij, maar voor Kristof wordt de uitklim hem een
beetje teveel. Een paar grepen voor het einde lost hij dan ook, waardoor hij juist naast een finaleplaats grijpt. Voor Yannick gaat het iets vlotter en hij klimt de route dan ook uit. Zowel de mannen als vrouwen A krijgen een route in de overhangende structuurwand, met allebei een uitklim door een dak. Eén voor één sneuvelen ze bij de mannen vrij laag, en het is dan ook een knappe prestatie als Sam de laatste greep kan tikken. Voor Wanne, die tot laatste heeft moeten wachten, is het zelfs nog beter, hij slaagt erin om deze laatste greep te houden, en dus ook de route uit te klimmen, waardoor hij de prestatie van Nicky De Leeuw kon evenaren. Maar ook Katie krijgt een route in deze overhangende structuurwand aangeboden, en een zware pas op structuurregletten wordt haar fataal. Spijtig, want hierdoor verliest ze haar finaleplaats. Met 3 van de 5 Klimax klimmers nog in de strijd starten de finales. Beide categorieën krijgen een route van ongeveer 23 meter aangeboden, onder een vrij constante hellingshoek zoals wij deze kennen op de frietzak te Klimax. Dat dit moordend is, is vrij duidelijk, maar toch raken de meeste klimmers vrij hoog. Bij de jeugd B, waar Yannick meeklimt, is één moeilijke pas er blijkbaar iets teveel aan, waardoor er maar liefst 5 klimmers op de tweede plaats eindigen. De Belgische klimmer Yannick Pasquazzo is de enigste die erin slaagt de route te toppen, onze eigen Yannick Wyn strandt een paar passen lager en word daardoor verdienstelijk 7ste. Bij de mannen A klimt Sam rustig en beheerst, en valt juist onder het voorlaatste setje eruit. Een prestatie die hem al zeker een podium bezorgt, want enkel Wanne en Nicky moeten deze route nog klimmen, en nog niemand was zo ver geraakt. De volgende klimmer aan beurt is Wanne, die zeer vlot en snel de route invliegt. Maar snelheid is ook niet altijd de perfecte techniek, en halverwege valt hij uit de route door zijn knie aan een greep te stoten. Uiteindelijk was het een goede wedstrijd met wel wat gemiste kansen, maar België slaagde er toch in om weeral één podiumplaats weg te kapen. Top Filip
Klefferaar 10
Jongens Jeugd A 2
Vanden Driessche Sam
8
Libot Wanne Meisjes Jeugd A
7
Steenackers Katie Jongens Jeugd B Wyn Yannick
10
Dedecker Kristof
je uren en uren bezig mits de nodige rustpauzes. Ook de sfeer is helemaal anders, gemoedelijker…. Of het boulderen me kan bekoren? Ja, ik denk het wel, op voorwaarde dat ik de volgende dag vrij ben van stramme en stijve spieren. Zelfs dit intikken doet pijn. Hoe we gepresteerd hebben, weet ik op dit moment (zondagmiddag) niet maar bij Dirk ging het vlotjes en Kim leek in grote doen… Eline Vanderbeke
COMPETITIE BLEAU OPEN BOULDERING SENSATION 2004 ZATERDAG
7
27 NOVEMBER 2004
Toen ik voor mezelf besloten had niet deel te nemen aan de EYC te Kranj (veel schoolwerk, juist hersteld van blessure…) viel mijn oog op de advertentie ‘Bleau open bouldering sensation 2004’, 27-28 november. Daarom dacht ik bij mezelf: laten we dat eens proberen! Jongens, heb ik dit onderschat! Kim Anthoni, die haar ingeschreven had voor de zaterdagploeg was zo vriendelijk me een lift te geven, en me ondertussen het wedstrijdreglement te verduidelijken. Tussen 10.00 en 17.00 uur probeer je zoveel mogelijk boulderparcours uit te werken. Met maar liefst 30 boulders is dit zeker geen makkelijke taak. Eens je de jury verwittigt van je poging kan je punten verdienen bij het toppen van het parcour. Zo veel mogelijk punten behalen is de boodschap. Aangekomen te Gent bemerkte ik een andere bekende: Dirk Vervoort. Vol goede moed en aanmoediging begon ik aan de verschillende parcours. Spijtig genoeg waren er slechts weinige gemakkelijke en dikwijls topte ik de route bij het proberen, maar als de jury keek ging het natuurlijk niet meer. Wat een krachtinspanning! Ik heb het ondervonden dat ik nog lang niet mijn maximale kracht bereikt heb (nog enkele jaartjes te gaan tot mijn 24/25ste leeftijdsjaar).
Enkele uren later volgde de uitslag (160 deelnemers verspreid over 2 dagen)
Boulderen is toch wel iets anders dan moeilijkheidsklimmen waar je, na afzondering, in enkele minuten jezelf moet bewijzen in 2 tot 3 routes. Tijdens een boulderwedstrijd ben Klefferaar 11
Uitslag Mannen 30
De Coninck Johan
41
Vanlommel Marc
42
Vervoort Dirk
46
Adriansens Jochen
50
Agten Frederik
55
Gomet Geoffroy
68
Van Daele Sven
123 Degreef Marc Uitslag Vrouwen 11
Vanderbeke Eline
OPLEIDINGEN HOOGGEBERTECURSUS 2005 Veiligheid in de bergen is één van onze grootste bekommernissen. Drievierde van de ongelukken zijn te wijten aan menselijke tekortkomingen. Deze cursus dient om je kennis en vaardigheden uit te breiden. Als bergsportvereniging willen wij er voor zorgen dat je bergvakantie geen nachtmerrie wordt.
Weer
Klettersteig Welk materiaal hebben we nodig Praktische oefeningen in commandokamp te Marche-Les-Dames. Kostprijs Lid BVKB Lid VBSF-BAC Niet UIAA leden
40 Euro 45 Euro 50 Euro
Een syllabus en overnachting met avondmaal zijn inbegrepen.
Iedereen is welkom De cursus omvat volgende onderwerpen :
Verklaring van het weer Het weer in de alpen Een weerbericht leren interpreteren
Theorie in het CC “Ter Dilft” te Bornem van 19u30 tot 20u30, en dit op Maandag 28/02, 07/03, 14/03 en 21/03.
Oriëntatie Kaart en kompas leren gebruiken. Gebruik van hoogtemeter Praktische oefeningen in het bos van Beez
Praktijkweekend in de Ardennen op Zaterdag 09 en Zondag 10 April 2004. Inschrijven op www.bvkb.be of bij de cursusverantwoordelijke: Eric Burm 0497/51.34.56
[email protected]
Alpiene gevaren en Tochtplanning Objectieve en sub jectieve gevaren Hoe bepaal ik de duur van een tocht Opmaken van een marsplan
OPLEIDINGEN
CLUBNIEUWS DRINGEND WEBHULP
DINSDAG 18 JANUARI 2005
GEVRAAGD
Vermits elk lid telt, en we onze leden dus ook graag veilig zien terugkomen van skivakantie, dachten we dat een cursus lawinekunde mogelijk enige aarde aan de dijk zou brengen.
Om onze leden een groter online aanbod te geven zijn we volop gestart met het ontwikkelen van een nieuwe webspace. Leden zullen een inlog krijgen zodat online inschrijvingen en een persoonlijke agenda mogelijk worden. Tevens komt er een forum waar leden ervaringen kunnen delen. De klimax website staat ook in zijn beginschoenen, met een heuse routedatabase, waar klimmers een logboek kunnen bijhouden van hun prestaties. Alle denkwerk is gebeurd, een SQL database is opgesteld, nu is het nog een kwestie van alles in de juiste code te gooien. En hiervoor zoeken we hulp, heb je ervaring en programmeren, en dan vooral met PHP en MySQL, wil je mee deeluitmaken van de BVKB en Klimax website, twijfel dan niet en laat van je horen. Ken je weinig van programmeertalen, treur dan zeker niet. Eens de programmatie gedaan is, moet alle huidige invoer van artikels, foto’s en uitslagen ook nog gebeuren. Interesse, of wil je meer info, stuur dan een mailtje naar Filip.Top@bvkb. be.
CURSUS LAWINEKUNDE
Marc Fransen, die gedurende lange tijd allerlei ervaringen op dit vlak op deed, (lehrwart tourski), is bereid om zijn kennis met jullie te delen. Op dinsdag 18 januari om 20 u in Paepenheide. Allen daarheen. De toegang is gratis.
Klefferaar 12
Klefferaar 13
1
1 2 3 1 Bestuursvergadering
1 Vergadering klimverantwoordelijken
2
2
3
3
4Bestuursvergadering
4
4
5
5
5 Werken buitenmuur
6
6
7
7
7 Hooggebergtecursus
8
8
8
9
9
9
10
10
10 2° Jr takelen buitenmuur
11
11
11
12
12
12 Kuisdag
13
13
13 Ks Marche les Dames
14
14
14 Hooggebergtecursus
15 Open Vlaams Jeugdkampioenschap
15
15
16
16
2
3
6
Receptie Klimax 16 Vertikaal beurs Genk
17
Bestuursvergadering
BVKB ledenfeest
17 Voorklimmersvergadering Papen
17
18 20.00 u Theorieavond lawinekunde
18
18
19
19 Werken buitenmuur
19 Technische proef Durnal
20
20
20 OKD Dave
21
21
21 Hooggebergtecursus
22 Algemene vergadering BVKB
22
22
23
23
23
24
24
24 Studentenkampioenschap
25
25 Theorieavond 1° Jr
25
26
26 Belg. Jeugdkampioenschap Klimax
26
27
27 Praktijknamiddag buitenmuur 1° Jr
27 PASEN
28
28 Hooggebergtecursus
28 Paasmaandag
door Mark Fransen / Papenheide
Willy Troch, Kollebloem Puurs
heide
17-22u KS 2°jr Herhaling Klimax
3° Jr Reddingstechnieken Buitenmuur
29
29
30 Testtdag voorjaarstrainingen
30
31
31
Klefferaar 14
1
4 5 6 1
1
2 Wandelen Schotland
2
2 2° jr Touwverlenging buitenmuur
3 Wandelen Schotland
3
3
4 Wandelen Schotland
4 Meibeklimming
4 Medewerkersfeest Papenheide
5 Meibeklimming
5 KS Durnal
6
6
Jeugdweek Michael 5 Wandelen Schotland Jeugdweek Michael 6 Wandelen Schotland Jeugdweek Michael 7 Wandelen Schotland Jeugdweek Michael 8 Wandelen Schotland Jeugdweek Michael 9 Wandelen Schotland Hooggebergtecursus praktijkweekend 10 Hooggebergtecursus praktijkweekend
Hemelvaart Meibeklimming
7 Meibeklimming
7 Bestuursvergadering
8 Meibeklimming
8
9
9
KS Yvoir
10 Bestuursvergadering
10 Wandelweekend Vertus
11
11
11 Wandelweekend Vertus
12 Bestuursvergadering
12
12 Wandelweekend Vertus
13
13
13
14
14
14
15
15 Pinksteren
15
16 Eur Youthcup Brno
16 Pinkstermaandag
16
17 Eur Youthcup Brno
17
17
18
18
18
19
19
19 OKD Corphalie
20
20
20
21
21 Eur Youthcup Imst
21
22
22 Eur Youthcup Imst
22
23
23
23
KS Mozet
KS 1° jr Wasserklang buitenmuur
24 OKD Pont a Lesse
24
24
25
25
25 KPA Open klimdag
26
26
26
27
27
27
28
28 Boulderwedstrijd Klimax A5
28 Bestuursvergadering
29 ICC Flanders Worldcup Puurs
29 OKD Landelies
29
30 ICC Flanders Worldcup Puurs
30
30
KS 3° jr Probleemsituaties
31
Klefferaar 15
ParaKLIMpics
1
7 8 9 1
1
2 Jongerenstage
2
2
3 Jongerenstage
3
3
4 Jongerenstage
4
4
5 Jongerenstage
5
5
6 Jongerenstage
6
6 Bestuursvergadering
7 Jongerenstage
7 Fietsdodentocht
7
8 Jongerenstage
8
8
9 Jongerenstage
9 Bestuursvergadering
9
10
10 Iets anders
11 Klimax gesloten
11
11 Iets anders
12 Klimax gesloten
12
12
13 Klimax gesloten
13 Eur Youthcup Bulgarije
13
14 Klimax gesloten
14
14
15 Klimax gesloten
15 O.L.V. Hemelvaart
15
16 Klimax gesloten
16
16
17 Klimax gesloten
17
17
18 Klimax gesloten
18
18 Testdag 2° jr
19 Klimax gesloten
19
19
20 Klimax gesloten
20
20
21 Klimax gesloten
21
21
22 Klimax gesloten
22
22 Militair kampioenschap
23
23 Militair kampioenschap
24
24 Endorfine
25 Klimax toezichtersvergadering
25 Technische proef Durnal
26 Zomertreffen
26
26
27 Zomertreffen
27 Massieve(n) fietstocht
27
28 Zomertreffen
28 KS Goyet
28
29 Zomertreffen
29
29
30 Zomertreffen
30
30
31 Zomertreffen
31
Klimax gesloten 10 Klimax gesloten
World games Duisburg (D) 23 Klimax gesloten World games Duisburg (D) 24 Klimax gesloten Zomertreffen 25 Zomertreffen
Klefferaar 16
Ks Hotton
OKD Durnal
10 11 12
1 Ks Yvoir + BBQ
1 Orpierre
1
2
2 Orpierre
2
3 Orpierre
3
4 Bestuursvergadering
4 Orpierre
4
5
5 Orpierre
5
6
6 Bestuursvergadering
3
6
Eur Youthcup Genève Kuisdag Eur Youthcup Genève
Eur Youthcup Penne(I) Eur Youthcup Penne(I)
7
7
7
8 Werken buitenmuur
8 Bestuursvergadering
8
9 Werken buitenmuur
9
9
10
10
10
11
11 Wapenstilstand
11
12
12
12
13 Ks 3°jr artificieel buitenmuur
13
13
14
14
14
15
15
15
16 OKD Freyr
16
16
17
17
17
18
18
18
19
19 Kuisdag
19
20
20
20
21
21
21
22 KPA Priovinciaal kampioenschap
22
22
23
23
23
24
24
24
25
25
25
26 Conclaaf
26
Testdag najaarstrainingen
KS 3°jr Artif Freyr of Yvoir
26 Theorieavond sportklimtraining door Erwin Ketele
Clubavond Papenheide
EUR Youthcup Kranj 27 EUR Youthcup Kranj
27
28
28
28
29 Orpierre
29
29
30 Orpierre
30
30
27
31
31
Klefferaar 17
Klefferaar 18
WANDELEN WINTERWANDELING MEERDALWOUD
WANDELEN PAASMAANDAG WANDELING MAANDAG 28 MAART 2005
ZONDAG 23 JANUARI 2005
Het Meerdaalwoud is met zijn 1.320 ha een van de grootste bossen in Vlaanderen met veel eik en beuk. Op driekwartier rijden van Klein Brabant kunnen we hier genieten van een heerlijke wandeling in het glooiende landschap van de Vaalbeek en de Dijle afgewisseld met dicht begroeide bossen. Dit is een stevige wandeling van circa 25 km en dus minder geschikt voor kinderen. Langslapers kunnen om 14.00 uur aanpikken voor een namiddagwandeling. Vertrek: Afspraak aan het recreatiepark Zoet Water in Oud Heverlee om 10.00 uur.
Vertrek parking aan de vijvers
Rustige namiddagwandeling door het oude centrum van Antwerpen Afspraak om 13 u op de grote Markt van Antwerpen (Brabofontein). Vertrekkend van daar voert de wandeling ons langsheen een aantal bezienswaardigheden van de oude stad. er zal gelegenheid zijn voor het maken van mooie foto’s. Tijdens de wandeling is er voor gegadigden de mogelijkheid om een of meerdere van Antwerpen’s musea te bezoeken, zoals het Volkskundemuseum, het Etnografisch museum en het Plantin Moretusmuseum. Ook de innerlijke mens zal niet vergeten worden, want onderweg passeren we menige gelegenheid tot spijs en drank, zoals De Vagant(jenever), de Pelgrom (kelder-café) om er maar enkele te noemen. Naderhand kan de wandeling eventueel worden afgesloten met een avondmaal in één van de vele eetgelegenheden van Antwerpen. In dit geval liefst op tijd bericht geven, met oog op de reservatie. De Grote Markt is bereikbaar met tram 2,3 en 15 vanaf Linkeroever, waar er veel parkeergelegenheid is. tot halte Groenplaats. Er is ook een (betaal) parking onder de Groenplaats zelf. Aan de kaaien zelf, ter hoogte van de St.Jansvliet (voetgangerstunnel) is er ook een (betaal) parking, alsook op het Steenplein (beperkt)
Vallei van de Dijle Meerdalwoud
Samenrijders verzamelen om 9.00 uur aan Klimax. Info: Carl Van Gucht. 03/889.56.81
[email protected] Noodtelefoon (enkel zondag 23 januari te gebruiken) 0476/512.146
De duur van de wandeling is ongeveer 3 uur, afhankelijk van - of en hoeveel er bezocht wordt. Bevestiging op nummer 03/297 75 08 of 0498 35 51 37 Luc Wyn.
Dit wordt een stevige wandeling van 2 maal circa 25 à 30 km, overnachting op een camping.
WANDELEN WANDELWEEKEND
Dit weekend wordt enkel georganiseerd mits voldoende belangstelling, dus heb je intresse, stuur dan een mailtje naar
[email protected]. Suggesties voor de tocht zijn ook steeds welkom.
EIND MEI 2005
Wij willen terug aanknopen met de traditie van weekend wandelingen. De eerstvolgende wandeling plannen we in de tweede helft van mei 2005.
Meer info: Carl Van Gucht 03/889.56.81
[email protected]
Klefferaar 19
WANDELEN ROMANTISCHE AVONDWANDELING
ZATERDAG 23 OKTOBER 2004 Zin in een romantische avondwandeling? Zo luidde weken voordien de aankondiging. En of ik daar zin in had … Dat kan je wel denken … Wie niet trouwens … 23 oktober stond reeds lang op voorhand in mijn agenda genoteerd als “de avond bij uitstek”. Het begon allemaal in het idyllische plaatsje Kastel, ontmoetingscentrum De Reiger. Bij Fons aan de inkom passeren was alleen mogelijk door een kleine financiële bijdrage te leveren en dat … “voor wat allemaal nog komen zou”. Dat beloofde. Neen, het zou deze keer geen massale optocht zijn, maar een zoektocht bij nacht in kleine, intieme groepjes van een viertal mensen. We kregen de vrijheid onze tochtgenoten te kiezen, begrijpelijk, wetende dat je de komende uren lief en leed zou moeten delen in de duisternis. Bij het samenstellen van de groepjes was er al een eerste incidentje: één groepje van drie (Carl, Bernadette en de Johny van Paula) probeerde in de rapte nog een lid (ikzelf) af te snoepen van een ander groepje van vijf (Jan, Patricia, Wilfried, Marleen en ik) … echter zonder resultaat. Maar had ik toen geweten wat ik nu weet … En zo werd het startschot gegeven. Stipt om de 15 minuten (ah ja, ge kent de Fons toch) stuurde hij een groepje de duistere nacht in, met een blad vol codewoorden in de hand en twee noodnummers (deze laatsten zouden later voor één bepaald groepje van levensbelang blijken te zijn). Voor mijn vertrek wierp ik nog een laatste blik op al het levensrantsoen dat daar ter plaatse door Mit B. en Paula werd uitgestald. Neen, geen Côtes du Rhône of Puisseguin-St.-Emilion met camembert en reblochon, maar wel een hele berg stevige kost (dikke soep met korstjes om aan te sterken, brood met
WANDELEN WINTAM
ZONDAG 21 NOVEMBER 2004 Op die zondag waren er rond 14 u enkele Heckrunderen, twee Konickpaarden en een twintigtal BVKB-ers te bewonderen aan het Noordelijk Eiland in Wintam. Gelukkig bleven de runderen en de paarden achter de omheining en loodste Carl Van Gucht de anderen via de nieuwe sluis verder naar het natuurgebied in het Wintamse achterland. Carl ‘speelde thuis’ en maakte van de gelegenheid gebruik om het moois uit zijn buurt al wandelend te verkennen. We
kaas en kop, chocomelk, jenever, …). Het begon mij meer te lijken op een overlevingstocht dan op een tja … romantische avond. Van kaarslicht was niet veel te merken. Iedereen haalde ook stillaan zijn bergbottinnen en pillampen boven. Eventjes toch nog een gevoel van twijfel: “Zou ik mij nu toch niet aansluiten bij dat andere groepje van drie, gezien de vaststellingen die ik ondertussen gedaan had. Maar neen, beter niet. Mijn groepje zou in 4de positie vertrekken en het groepje van drie pas als laatste. Nu was ik vastbesloten. Mijn keuze was gemaakt. Maar had ik toen geweten wat ik nu weet … We waren nog maar net het eerste hoekje om en enkele codewoorden zorgden al voor de eerste meningsverschillen nl. TR en RT. “Staat TR nu voor “terug rechts” of staat TR voor “aan een tee naar rechts” en wat als het gaat over RT, wat dan??? Wilfried, die duidelijk het zekere voor het onzekere kiest, wou al onmiddellijk rechtsomkeer maken om enige verduidelijking te gaan vragen bij Fons. Enfin, een welles nietes spelletje van “ we gaan terug, we gaan niet terug, we gaan terug, ….”. Patricia, vastberaden, stapte gewoon door, geen discussie en de hele meute volgde. Alles liep nog vrij gesmeerd tot we aan enkele verlichtingspalen belandden. Opdracht: “Aan de 3de paal, de dijk af”. Ja, jeetje, ik was mijn leven nog niet beu, zo’n afgrond!!!!. Dan maar de 4de paal. En ook hier was Patricia weer vastberaden. Een paal meer of minder, dat doet er niet toe. Patricia heeft zo haar eigen manier van berekenen (Jan schetste een kleine vergelijking: “Als Patricia aan haar 4de duvel zit, zegt ze trouwens ook dat dat nog maar haar 3de is want de eerste telt ze nooit mee; dus zo ook met de palen). Zeer eigenaardig, heel verwonderlijk hoe snel de rest van het groepje een dergelijke bizarre gedachtengang toch aanvaardbaar vond. Eerlijk gezegd, ik was gelukkig dat ik mij aan die derde paal niet in de afgrond hoefde te storten. ‘k Geef toe, we hadden een zeer moeilijke start gehad, maar zoals altijd, alle begin is moeilijk. Bovendien heb je in elk groepje wel wat vanalles zitten (twijfelaars, leiders, meelopers, grapjassen) en ieder probeert zijn positie wat te vinden. Enfin, we hadden weer goed onze tred gevonden tot “een afspanning aan een weide” hadden de weergoden (weeral) mee en al keuvelend kregen we een grote portie zuurstof binnen. Ideaal tegengewicht tegen het al te veel binnenzitten. En er was wel wat te ontdekken: in de omgeving van de nieuwe zeesluis in Wintam bevindt zich een gebied dat wordt aangeduid met de namen Noordelijk en Zuidelijk Eiland. Het Noordelijk Eiland, dat zich bevindt tussen de nieuwe zeesluis en de Rupel, is een natuurgebied dat ontstaan is ten gevolge de werken voor de nieuwe zeesluis. De begrazing gebeurt door ‘oerrunderen en –paarden’ die het hele jaar door buiten kunnen blijven. Ze hadden bekijks, net als de vele vogels. Het open landschap met plassen, rivierduintjes en ruigte evolueert spontaan naar wilgenstruweel, maar dat wordt door de begrazing wel in toom gehouden. Net als de andere overwinteraars (bergeenden, krakeenden, knobbelzwaan, aalscholver, …) hadden we het die namiddag naar onze zin. Achtereenvolgens verschenen aan ons
Klefferaar 20
ons voor een voldongen feit zette. Ha, ha, Patricia, vastberaden als ze is, zou de overstap gewaagd hebben. Deze keer was het protest van ons groepje zo hevig (want ge begeeft u toch niet op privéterrein) dat ze op haar stappen diende terug te komen en we rechtsomkeer maakten. We dachten dat we grondig fout zaten. Ik zeg wel degelijk: “We dachten”. En toen, ja toen, begon pas alle miserie. Twijfel alom. Wilfried begon opnieuw over de T die geen “tee” was en wou terug vanwaar we gekomen waren; Jan had het zeer moeilijk met de 4de paal die we genomen hadden (begrijpelijk na zijn verhaal over de duvels van Patricia); Marleen vroeg zich zeer sterk af waar we mee bezig waren en ik zag door het bos de bomen niet meer, wie had er nu gelijk? Er zat niks anders op dan terug te keren, desnoods, in ’t slechtste geval, terug tot bij de Fons om te vragen wat die nu eigenlijk bedoelde met “TR”. Jongens, jongens, was dat die romantische avondwandeling van 23 oktober??? Ongeveer een half uur de terugweg op, bijna terug aan de 4de paal…. En dan opeens, drie lichtjes in de duisternis. Vreugde alom, algemeen jolijt: daar was het groepje van drie. Met z’n vijven overstelpten we hen met verhalen over “T’s die niet klopten”, drie of vier palen, afspanningen waar we niet doorkunnen etc. etc. … Carl, Bernadette en Johny (het groepje van drie), de rust zelve, keken elkaar aan alsof we een bende waren die net ontsnapt waren uit één of andere instelling; ze overlegden kort en zetten vastberaden hun tocht gewoon verder. Net alsof we niet bestonden. Eventjes weer een gevoel van twijfel: wou ik zonder veel gezichtsverlies nog de eindmeet halen, zou ik mij dan toch niet aansluiten bij het groepje van drie? Maar, voor ik nog maar enige beslissing kon nemen, waren de driekoningen al in de duisternis verdwenen. Daar stonden we nu. Reeds twee uren onderweg, veel weg afgelegd, veel gediscuteerd en nog ni veel bereikt. Als we nog een controlepost wilden halen, dan werd het wel menens. Hop, hop, wij snel achter het groepje van drie. Op diezelfde moment duikte bovendien een ander groepje op uit één of ander bosje; ook van de weg gesukkeld.
‘wandeloog’: na de start aan de kerk de Nattenhaasdonk, Groenendijk, het nieuwe sas, Eikevliet, het zompige moer (waar we met enige verbazing een uitgestrekte boomgaard aantroffen), Sinte-Magriet. Rond 17 u kwamen we terug aan de kerk van Wintam. De wandeltocht werd geapprecieerd door de stappers, die nadien nog even met de benen onder tafel verdere (wandel)plannen smeedden.
Enfin, het peloton was bijna compleet. Ondertussen stond het zweet al in onze schoenen want het waren die avond zuiderse temperaturen. Iedereen had al wel wat uitgespeeld; veel viel er toch niet te zien (ik bedoel door de duisternis). Patricia begon te klagen over honger, Marleen kreeg enorme dorst en ik had al zeer veel spijt dat ik mijn matteke niet in mijn rugzakske had gepropt voor ’t geval dat we ter plaatse dienden te overnachten …Jan, redder in nood, probeerde de moed erin te houden en lichtte een tipje van de sluier op. Hij wist ons te vertellen dat de organisatoren zijn camionette hadden afgehuurd voor één van de controleposten. Een camionette en dat voor een controlepost, dat wil al wat zeggen: “Misschien krijgen we konijn met pruimen geserveerd, of misschien is het barbecue of misschien ….?” Eerlijk gezegd, zoals ik mijn kuiten voelde, hoopte ik in stilte dat ons een goeie beurt massage te wachten stond, want die Willy De H. was toch in het begin naar een controlepost vertrokken. Ineens kregen we vleugels. En ja, daar was ze, de blauwe camionette, in de verte … Stil, donker, een beetje eenzaam en verlaten … met daarachter Mit B.: “Wie wil er verse, superhete chocomelk of een jeneverke om jullie wat op te warmen?”. Help, nou nog aan toe!!! Het was voor de organisatoren ook buiten alle verwachtingen dat we hier te maken hadden met een superhete zomeravond in de herfst. En ja, aan die massage, daar hadden ze niet zo direct aan gedacht. Maar dat was nog ’t minste. Wat erger was: één groep was reeds als vermist opgegeven. Als dat maar goed komt. Het verdere verloop van de overlevingstocht verliep nog met de nodige ups en downs. Bij de tweede controlepost werden we letterlijk en figuurlijk opnieuw zeer warm onthaald met superhete soep bij een superheet kampvuur. Veel konden we niet meer uitspelen. We konden alleen maar in stilte hopen dat gevoelens van twijfels, keren we terug of niet, ons niet opnieuw overvielen. Naar het einde van de tocht waren we meer dan ooit vastberaden, moe, bezweet maar voldaan. Had ik toen geweten wat ik nu weet … Bedankt aan allen die zorgden voor deze geslaagde avontuurlijke avond. Het was ontzettend leuk, spannend en onvergetelijk. En onder het licht van de maan voelde je ergens toch een vleugje romantiek.
Goed volk, een boeiend traject met wat uitdaging, … meer moet dat niet zijn. Tot de volgende keer ! Willy De Herdt
Klefferaar 21
Mit Van Doorslaer
Maanlichttocht 12 februari 2005
Nachtelijke wandelzoektocht van ongeveer 15 km in de regio Klein-Brabant. Je legt de tocht af in kleine groepjes (3 tot 6 personen). Iedere ploeg krijgt een roadbook mee als gids. Om deze correct te ontcijferen is enige inventiviteit aangewezen. Omdat het traject langs kleine wegen loopt, worden kinderwagens afgeraden. Onderweg wordt een kleine stop voorzien voor een hapje en een drankje. Vertrekken kan tussen 20 en 22u. Vertrekuur en -plaats worden na inschrijving meegedeeld. Inschrijvingen en info: - uiterste datum van inschrijven: 6 februari - bij voorkeur per e-mail:
[email protected] of via de BVKB-website - aantal groepsleden (3-6), naam, telefoon, e-mailadres en voorkeur van uur van vertrek opgeven - stort 2 euro per persoon op rek.nr. 788-5180048-93 van BVKB, met vermelding groepsnaam - meer info bij Gwendolyn en Steven: 015 34 81 57 Nodig: - 1 GSM en 1 kompas per ploeg - stevige stapschoenen - modder- en regenbestendige kledij - zak- of hoofdlamp met voldoende reservebatterijen - reflecterende vestjes en/of armbandjes, lichtjes
Klefferaar 22
JONGERENWERKING BVKB PRESENTEERT
AVONTUURLIJK WEEKEND
MAX 4 PLOEGEN VAN 4 PERSONEN WAARVAN 60 < TOTALE LEEFTIJD <100 WEEKEND 9 TOT 11 SEPTEMBER 2005 UITERSTE INSCHRIJFDATUM : 15 augustus 2005 INFO&INSCHRIJVINGEN : 50 EURO www.bvkb.be PER PLOEG
[email protected] GSM 0472 87 57 50
FRAGMENTEN UIT VERSLAGEN OVER IETS ANDERS 1995 Enkele dappere organisatoren en vrijwilligers durfden het aan om voor de jeugd een avontuurlijk weekend te organiseren !
Een systeem van noodenveloppen Systeem van T-kruispunten, afstanden en herkenningspunten
UIT DE KLEFFERAAR - SEPTEMBER 1995
De Zeutehoeve die op 122° en 1875m in vogelvlucht van de klimmuur ligt. Volgende opdracht moesten we eerst een stukje klimmen in de overhang, loslaten, zwieren, een touwladder te pakken krijgen en verder klimmen tot boven. De opdracht luidde : een gewonde ophalen en overbrengen op een brancard naar de klimmuur
DE VOORZITTER DOET OOK IETS ANDERS
Klefferaar 23
Met veel gepuf en geblaas ...
REISVERSLAG
LOGBOEK VAN EEN WINTERSE KAYAKEXPEDITIE Dinsdag 09.11.04 Weergesteldheid: warm aan de haard, goed zicht Waterhoogte/snelheid: afhankelijk van de douchekraan Toestand deelnemers: in volle voorbereiding Fase: verkenning Laatste informatie van het organisatiecomité ontvangen: enkel op Semois staat voldoende water. Voorstel tot afvaart: van Mortehan tot Bohan in twee dagen. Beschikbare topografische kaarten worden naarstig onder de loep genomen. Semois kronkelt zich door bosrijk landschap. Bouillon is grootste stad onderweg. Verval is beperkt. Kampeerplekken nog schaarser. Geometrische waarneming: totale lengte van alle rivierkronkels op het traject, digitaal gemeten: 80 km. Traject in vogelvlucht: 25,5 km. Voldoet aan stelling van Archimedes: 80 / 25.5 = π (pi). – Conclusie: Archimedes had verstand van kayakken. We slikken eens diep. Rekening houdend met vroege duisternis en transport eerste dag, moeten we deze klus klaren in 1,5 dag. Dus 26 km op dag 1 en 54 op dag 2. Slikken nogmaals. Donderdag 11.11.04: 7PM Weergesteldheid: warm in salon, koud in hal, goed zicht Waterhoogte/snelheid: ongewijzigd Toestand deelnemers: optimaal na rustdag Fase: voorbereiding Grote kayaks bij vrienden afgehaald. Versperren de doorgang in onze hal. Beginnen te overlopen wat allemaal mee moet. Alleen essentieel materiaal kan mee. Selecteren het minimaal aantal haringen om onze tent op te zetten. Besparen op gewicht door enkel twee eetlepels, één kookpot en één beker mee te nemen. Voorspellen vriestemperaturen; kiezen dus voor brandspiritus i.p.v. gas. Krachtvoer: noten, droge vruchten, energierijke koeken, bokes met choco, suikerrijke thee. Avondmaal zal Spaghetteria Funghi worden. Daar zit meer energie in dan in Bolognese en hoeft minder lang te koken. Hiermee zit de eerste waterdichte zak al vol. 8PM Proberen alles in kayak te proppen. Verhuizen daarom beide kayaks tot in salon (warmer). Kunnen nog net tussen allerlei ander overlevingsmateriaal uitgestrooid op grond, tafel, zetels en stoelen. Zak past net in neus van eerste kayak, samen met
fles water. Tentzeilen worden verdeeld over andere twee droogzakken. Met dikke slaapzak, grondmatje en droge reservekledij zitten deze ook vol. Geen plek meer voor tweede fleece. Dan maar een extra thermisch onderhemdje erin en gebreide wollen sokken van de moemoe. Wel erg weinig kleren mee: wat als we twee keer omgaan en zwemmen? Niet omgaan dus. Reparatiekit, EHBO en andere kleine spullen in vierde droogzak. Hiermee zitten boten propvol. Wegen als lood. Zullen moeilijk bestuurbaar zijn. Laden weer alles uit en proberen ondertussen te onthouden wat waarin paste. Kruipen na meer dan twee uur puzzelwerk in bed. Morgen (en overmorgen) wacht het grote werk. Vrijdag 12.11.04: 6u45AM Weergesteldheid: vorst aan de grond, mist Waterhoogte/snelheid: onbekend Toestand deelnemers: slaperig Fase: start uitvoering fase 1 Genieten van laatste 15 minuten warmte in bed. Komende dagen geen warmte meer te verwachten. Willen auto halen om boten op te laden. Moeten eerst ruiten ijsvrij krabben! Thermometer geeft –2°C. Koffer vol, boten op dak … en hebben al bevroren vingers. Op drafje richting Semois. Zien temperatuur steeds verder dalen. Onder de -5°C schatten we de slaagkansen van deze expeditie laag in. Gelukkig is de wind-chill factor gering. 11AM Weergesteldheid: geen verandering Waterhoogte/snelheid: beperkt, rustig Toestand deelnemers: verwachtingsvol Fase: uitvoering fase 1 Afspraak met andere expeditieleden aan de uitstap in Bohan. Thermometer wijst –2° aan. Water lijkt te stromen, maar vragen ons af waarom we ‘wild’waterkayaks mee hebben. Het enige ‘wilde’ in de buurt is waarschijnlijk een kalkoen op de vlucht voor het kerstmenu. Riviervallei in mist gehuld. Navette tussen Bohan (einde) en Mortehan (begin) met auto’s en boten in sneltempo. Aankleden in een nog sneller tempo aan instap onder volle belangstelling van lokale oeverbewoners. 1PM Onstabiele instap onder de brug van Mortehan. Voeten toch nog droog weten te houden. Boten liggen diep in water. Muts op en neopreenhandschoenen aan. Op voor de eerste 25 km tot Bouillon. Ethnografische waarneming: uit respect voor de inheemse tradities en gebruiken zijn we genoodzaakt tussen de vishengels te slalommen - Conclusie: Semoisards leven van visvangst. 3PM Weergesteldheid: bewolkt, koud Waterhoogte/snelheid: minimaal, extreem rustig Toestand deelnemers: pijnlijke armen en schouders Fase: doorbijten fase 1
Klefferaar 24
Gewichtsverdeling in boot niet goed. Teveel zware bagage in neus gepropt. Boot houdt moeilijk richting. Dohan net gepasseerd: eerste 10 km achter de rug en armen voelen al als lood. Bijten toch door. Rust tijdens pauzes ingekort door vriestemperaturen. Warm blijven lukt alleen in volle actie. Voor actie moeten we jammer genoeg volledig zelf zorgen. Fysisch-sociale waarneming: rivier omzoomd met paalwoningen – Conclusie: Semoisards houden van natte voeten.
door met kop warme thee. Plots komen er allerlei flessen sterke drank uit kayaks te voorschijn. Euro valt waarom er vandaag zoveel mensen last hadden om boten rechte koers te laten varen.
5PM Weergesteldheid: donkere wolken, temperatuur dalend Waterhoogte/snelheid: idem Toestand deelnemers: zombies, machinale bewegingen Fase: verstand op nul Blitse stop met snelle hap net achter rug. Proberen varianten
Zaterdag 13.11.04: 8AM Weergesteldheid: dikke mist, koud Waterhoogte/snelheid: geen verandering Toestand deelnemers: (vooral) fris en monter Fase: start fase 2
van paddeltechniek te bedenken om polsen en schouders te ontlasten. Vruchteloos. Positiebepaling vanuit boot op water erg moeilijk. Moeten ondertussen toch in buurt van Bouillon zijn? Bruno verdwijnt plots in bosjes. Komt er wildzwaaiend weer uit. Verkondigt dat er een goed kampeerplekje is. Anderen geloven dit niet en peddelen rustig verder. Moeten weer stroomop varen als Bruno beslist dat dit toch de enige goede plek is. Moeten inderdaad toegeven dat er één goede plek voor een tent is. Anderen mogen eerst grond effenen en bramen en netels verwijderen! Biologische waarneming: everzwijnen ploegen mogelijke kampeerplekken om op zoek naar voedsel - Conclusie: everzwijnen zijn niet gastvrij. 7PM Weergesteldheid: bewolkt, vriestemperatuur, lichte neerslag Waterhoogte/snelheid: idem Toestand deelnemers: hongerig, moe Fase: einde fase 1 Pyromaan Ben weet kampvuur aan te steken. Pyromane Gwendolyn weet dit brandend te houden. Bos ondertussen gezuiverd van sprokkelhout. Doen aan pré-Kerstkerstboomverbranding. Gevolg: voorkant lichaam verschroeit, achterzijde bevriest want bedekt met fijn laagje poedersneeuw. Spoelen Spaghetteria pakjes-maaltijd snel
9PM Mist in het hoofd, rook rond het vuur. Waar stond tent ook alweer? Gesnurk weerklinkt al snel in vallei.
Een snelle hap, dan tent afbreken, neopreenkledij weer aan en boten inladen. Wissen nog snel onze nachtelijke sporen uit. Vertrek in de mist heeft iets mystiek. Zien elkaar met moeite varen en kunnen moeilijk richting houden op het stilstaande water. Bouillon kondigt zich aan met – ongelooflijk maar waar – wild water! We mogen barrage af: ijskoude waterspetters verdrijven laatste resten van ochtendsufheid. Hebben hier in Bouillon aan de brug afgesproken met Jan en Koen (from Texas). Expeditie krijgt hiermee internationaal karakter. Vinden hun boten wel, maar Jan en Koen zijn spoorloos. Blijken uiteindelijk aan verkeerde brug te wachten. Nochtans duidelijk vermeld dat we stroomafwaarts varen! Gastronomische waarneming: nietsvermoedende voorbijgangers trakteren Bart aan volgende brug op portie frieten. Gele staafjes missen boot op een haar – Conclusie: Semoisards houden niet van frieten in de ochtend als er mayonaise op is. 1PM Weergesteldheid: zonnig maar ijskoud Waterhoogte/snelheid: zo mogelijk nog trager, bijna stroomop Toestand deelnemers: stabiel Fase: eindfase Biologische waarneming: aalscholver kan 30cm lange vis niet doorslikken en braakt deze uit boven kayakkers. – Conclusie: vissen in de Semoisregio doen aan skydiving. Zonnetje doet ongelooflijk deugd in ene helft van valleikronkels. Andere helft van de valleikronkels blijven echter ijskoud. Tuurlijk kiest Bruno een schaduwplek uit om te eten. Blaren op handen en vingers bij sommigen op dit moment al tot op bloot vlees. Toch bijt iedereen door (ook in cake, noten, koekjes en snoepjes). Dorpjes beginnen elkaar gelukkig sneller op te volgen.
Klefferaar 25
2:30PM Weergesteldheid: betrokken, regenachtig Waterhoogte/snelheid: quasi stilstaand Toestand deelnemers: einde van Latijn Fase: afronding uitdaging
Begint stilaan duidelijk te worden dat tempo te laag ligt om einde voor donker te halen. Daarom wordt besloten groep in twee te splitsen. In auto aan einde slechts plek voor 4 personen. Kopgroep snelt daarom vooruit om auto’s te halen. Afspraak in Vresse. Staartgroep steekt ook klein tandje bij. Warmste van dag is reeds voorbij. Tempo kopgroep zwakt blijkbaar af want iedereen bereikt Vresse bijna gelijktijdig. Dit is laatste dorp voor Dohan. Klok tikt 4PM en nog 10km te gaan. Zon is ondertussen verdwenen en schemer begint al te vallen. Staartgroep offert zich dus op en overvalt in kayaktenue lokaal dorpscafé. Brouwsels van plaatselijke medicijnman efficiënt revalidatiemiddel. Sportieve waarneming: 80 km plat water tast fysieke gesteldheid van (wildwater)kayakkers ernstig aan. Conclusie: geslaagde kayakexpeditie. Gwendolyn, Steven, Monique, Bruno, Bart, Ben, Jan, Koen
Klefferaar 26
Hoe dichter we het vertrekpunt van de via ferrata naderen, hoe feller het kwik zijn best doet om onder de 5°C te kruipen. We overwegen nog even om onze droge reservekledij als extra laagje aan te trekken, maar de herinnering aan onze verzopen toestand de vorige dagen brengt ons snel op andere gedachten. Ook al is het momenteel nog steeds droog, de wolken boven ons zien er nog steeds erg dreigend uit. Op de brug aan het vertrek staan we weer voor drie keuzes:
REISVERSLAG
REGENDANSEN OP IJZEREN KABELS Als de wekker afloopt, wordt deze met een harde mep uiterst efficiënt het zwijgen opgelegd en blijft het muisstil in de slaapkamer. Een kwartier lang is er niets te horen, met uitzondering van de geluiden die van op straat weerklinken. Als een vierde auto voorbij raast zonder de bloempotten voor ons raam een ochtendlijke douche te geven, kan het geen toeval meer kan zijn dat deze de plassen op de weg handig wist te ontwijken. Hoopvol kruipt er iemand richting raam, opent voorzichtig het gordijn en speurt de straat en de lucht af. De weercontroleur verdwijnt dan diep kreunend weer richting bed, onderweg iets mompelend over weeral donkere wolken maar momenteel geen regen. We overlopen onze opties: 1. 2. 3.
4.
Ons converteren tot overwinterende beren aan het begin van hun winterslaap en de hele dag in bed blijven liggen grommelen. Opstaan en op overtuigende wijze – doch tevergeefs – een nieuwe versie van de zonnedans ten beste brengen. Bij nader inzien toch weer in bed kruipen. Doen alsof onze neus bloedt en vol enthousiasme opstaan om dan aan de voet van de rotsen opnieuw te concluderen dat deze zich eigenlijk beter lenen tot canyoningen dan tot klimmen. Opstaan en hopen dat een totaal onverwachte weersverbetering in de namiddag ons een bezoek aan de locale Arme Klaren bespaart. Hiertoe bijdragen door vakkundig de laatste eieren in een ontbijt spek-met-eieren te verwerken.
Opties 1 tot en met 3 hebben we de vorige dagen al uitgetest, zodat er ons vandaag niet veel keuze meer rest. We wurmen ons dus onder de dekens vandaan en klutsen demonstratief, met een uitdagende blik richting wolken, de eieren in de pan. De lucht aan de andere kant van de vallei ziet er natuurlijk veel lichter uit dan in Orpierre zelf en dus besluiten we ons geluk ginder eens te beproeven. Dat we daarbij bewust vergeten dat het steeds in het oosten begint te lichten, aanvaarden we maar al te graag: op naar St.-Etienne-de-Dévoluy dus voor een dagje via ferrataën.
1. 2.
3.
Gezien de donkere wolken boven de vallei uiteindelijk toch afzien van ons plan en – weliswaar droog – de aftocht blazen. Beginnen via de makkelijke instap, waardoor we het eerste stuk sneller zullen kunnen afhaspelen en we onze kans op een droog pak dus aanzienlijk verhogen. Kiezen voor de route voor gevorderden en de via ferrata echt in zijn totaliteit afleggen, en ongetwijfeld een nat pak oplopen.
We kiezen voor het moeilijke vertrek, annex natte broek – we zijn immers niet aan ons proefstuk toe en houden niet van onafgewerkte jobs. Twee verdwaalde waterdruppels proberen ons bij het vertrek toch nog op andere gedachten te brengen, maar we houden voet bij stuk en zetten er een flinke vaart achter. De via ferrata loopt in een smalle kloof, ongeveer 25m boven een wild bruisende rivier. Het eerste deel is vreselijk makkelijk en het contact met de rots schandelijk beperkt. Hebben we dan toch een verkeerde keuze gemaakt aan het vertrek? Op het moment dat de kloof versmalt, steekt de via ferrata de rivier over via een hangbrug en begint het leuker te worden. We mogen eindelijk beginnen klauteren. Dit is meteen ook het sein voor de wolken om ons te trakteren op
een eerste portie hemelwater. Gelukkig kunnen we even later schuilen en een hapje eten in een grot waar we door moeten kruipen. Als we de grot verlaten, worden bij het zien van het vervolg van de route kragen en mouwen nog eens extra toegesnoerd. Het voordeel van een via ferrata in een kloof met licht overhangende wanden is dat je je bij regenweer ‘s avonds niet meer hoeft te douchen: je krijgt immers een permanente waterval over je heen die elke opening in je Gore-Tex kledij feilloos weet te vinden. Bovendien is de waterbesparende doucheknop in de hemel nu blijkbaar vervangen door een exemplaar met een brandspuitopening! Ineengedoken in onze kraag schuifelen we langzaam verder de kloof in. Al onze illusies om hier droog uit te komen, verdwijnen meteen als een duizendpoot op een trottinet. Even verder verspert een gigantisch rotsblok de weg. We staan voor een verscheurende keuze als blijkt dat de route in een petieterig spleetje in dit rotsblok verdwijnt. We kunnen:
Klefferaar 27
1. 2. 3.
Hopen op een instant deelname aan de remake van ‘Honey, I shrunk the kids’. Ons verdwaasd afvragen waarom we als kind ooit hebben geloofd in het toverstof van Tinkelbel uit Peter Pan. Verwachten dat deze spleet zich verder opent bij de woorden ‘Sesam open u’.
want op het ogenblik dat we weer licht in de verte beginnen te zien, probeert een stormwind ons droog te blazen. Jammer genoeg vergat iemand de knop van deze gratis haardroger op de stand ‘heet’ te zetten, zodat we bijna ter plekke te bevriezen. Rillend en verzopen proberen we toch te genieten van deze impressionante ervaring in de kloof. Uiteindelijk kunnen we de kloof verlaten via een rotsblok dat als brug tussen de twee wanden gekneld zit. Op dat moment weerklinkt er een waarschuwende donderslag in de verte. Net op tijd van de ijzeren kabels! Gwendolyn, Steven, Annelies en Wim
Omdat er voor ons niet veel anders op zit, houden we het uiteindelijk maar op rugzak uitdoen, adem inhouden, buik intrekken en met regenwormachtige kronkels ons een weg erdoor wurmen. Onmiddellijk na deze passage, staan we voor de eerste ontsnappingsweg uit deze kloof. We ontdekken dat het ook anders kan: je kan niet alleen langs een waterval lopen, maar ook erdoor. De via ferrata krabbelt hier loodrecht omhoog in een rotskloofje waarin ondertussen een beek van formaat spuit. Bij gebrek aan Tahiti-douchegel (en wuivende palmbomen op een verlaten parelwit strand) laten we deze uitweg dan ook maar links liggen en trekken we dieper de kloof in voor het tweede, moeilijke deel van de via ferrata. Volgens het uithangbordje krijgen we nog 1,5 tot 2u extra kabelplezier voorgeschoteld. De kloof wordt steeds nauwer en echoot het donderende geraas van de donkerbruine rivier onder onze voeten. Het waterniveau is ondertussen nog gestegen en meegesleurde takken en boomstammen maken ons duidelijk dat we in deze kloof nog relatief beschermd zijn van het noodweer erbuiten. Het open klikken van de karabiners wordt moeilijker. Onze vingers beginnen stram te worden. Om de haverklap moeten we onze handschoenen uitwringen. Bij een apenbrug lijkt het pad aan de overkant eenvoudiger en veiliger dan de route die verder langs de rotswand loopt. Als dit pad langzaam omhoog begint te lopen, geloven (hopen) we dat het einde van de kloof in zicht is. Maar neen, achter de volgende bocht versmalt de kloof opnieuw en mogen we terug naar beneden langs de rotswand. De rotswanden komen hier zo dicht bij elkaar dat we de overkant met onze handen zouden kunnen aanraken. Heel even kunnen we uit de regen klimmen. Natuurlijk is ons ook dat niet gegund,
Meer info Deze originele via ferrata staat bekend onder de naam Via Ferrata des Etroits. Het eerste deel, Les Baumes, is makkelijk en geschikt voor beginners en kinderen. Bij het vertrek kan je ook kiezen voor een moeilijk stukje. Via een hangbrug kom je dan terug op het makkelijke deel terecht. Dan volgt er een veel moeilijker deel in een nauwe kloof: hier kan je op een bepaald moment kiezen tussen de gewone Vertigo (met een apenbrug en een hangbrug) of de nieuwe variant Super Vertigo (met slechts een korte apenbrug maar met meer rotscontact). De variante loopt op het einde weer samen met de gewone Vertigo. Het startpunt is op de Giersbrug op 1240m hoogte, niet ver van St.-Etienne-en-Dévoluy. Op de parking staat een informatiebord. Ik denk dat we niet hoeven op te merken dat regenweer absoluut geen aanrader is voor deze via ferrata. Extra beschrijvingen in/op: - Hüsler, E. (2000). Hüslers Klettersteig-Atlas Alpen. Bruckmann: München. p. 266 - www.viaferrata.org: Franse portaalsite van via ferrata’s - www.viaferrata.nl: Nederlandse portaalsite van via ferrata’s - www.viaferrata.free.fr/imprimer.php?via=45: printklare beschrijving van deze via ferrata
Klefferaar 28
CLUBACTIVITEIT LEDENFEEST TE ZATES
SPORTKLIMMEN KLIM- EN OMNISPORTDAGEN
Welkom vanaf 18 u. (goed ingeduffeld)
Tijdens de klim- en omnisportdagen tijdens de herfstvakantie waren er 3 halve dagen kliminitiatie voorbehouden voor 10-12 jarigen. 14 enthousiaste jongeren (13 jongens en 1 meisje) leerden knopen leggen, zekeren en vrij klimmen met behulp van alle kleuren. Allerlei klimspelletjes, opwarmen en stretchen hoorden er natuurlijk ook bij.Overweldigd door het grote aantal deelnemers heb ik hulp gevraagd aan Matthias. Met z’n tweeën hebben wij die ‘kleinmannen’ de basistechnieken van het klimmen meegegeven.
3-4-5 NOVEMBER 2004
ZATERDAG 5 MAART 2005
19 u aan tafel : Koud buffet : voor elk wat wils Warm buffet : voor ons en u een verrassing Dessert ’t Is carnaval daarom feesten we hier, want in de hemel is geen bier ! Inschrijven kan tot 27 februari 2005 (uiterste datum). Noteer dat je pas ingeschreven bent na storting van het volledige bedrag per persoon op rek. 788-5180048-93 Dit alles voor de prijs van 25 euro p/p Inschrijven kan online (www.bvkb.be) of bij Mit Borghijs op het nummer: GSM: 0472 45 90 30 Tel: 03/886.59.69
Naar traditionele gewoonte werd de kliminitiatie afgesloten met een lolly en een diploma-uitreiking. (zie foto achterzijde Klefferaar) Eline Vanderbeke
Zet je masker maar op en verberg uwe kop ! Het feestcomité
Klefferaar 29
JONGERENWERKING JONGERENSTAGE
Voor wie? -
2 - 9 JULI 2005
Waar?
Net zoals vorig jaar gaat er ook dit jaar weer een hooggebergtestage door voor de jeugd. Wat?
-
-
-
Een eerstejaarsstage zoals deze ook binnen het VBSF gegeven worden. Maar dan in een BVKB-omkadering en specifiek gericht op jongeren De basistechnieken om zich veilig in het hooggebergte te kunnen begeven worden aangeleerd. Veilig wandelen over verschillende ondergronden, valtechnieken, alpiene rotsklimmen, gletsjerbeklimmingen, oriëntatie, spaltenberging, ijsklimmen,…. Dit is maar een greep uit wat er in deze stage zal zitten Enkele mooie beklimmingen
Wanneer? - van 2 tot 9 juli 2005 Door wie? - Koen de Laet: Oaev Lehrwart, lange ervaring in het hooggebergte, ervaring in het geven van stages - Een tweede begeleider die door Koen de Laet uitgezocht zal worden
Kostprijs? -
Als je geïntresseerd bent, je wil inschrijven of meer informatie laat me dan iets weten.
Het juiste gebied zal beslist worden in overleg met de deelnemers De uiteindelijke beslissing ligt bij Koen de Laet Het enige dat vast staat is dat het hoogalpien gebied zal zijn
450 Euro Voorschot van 100 Euro te betalen voor 4 maart - 350 Euro te betalen voor 25 juni Voorbereiding? - Op vrijdagavond 4 maart komen we een eerste keer samen om praktische zaken te regelen - Het gebied definitief bepalen - Materiaal: wat hebben we nodig? wat kan van wie gebruikt worden?, Wat moet er nog gekocht worden? Geïntresseerd? - Wil je meer informatie of wil je je inschrijven? - Bel of mail naar Michael Prinsen: 0472/87.57.50
[email protected]
CLUBNIEUWS NIEUWJAARSRECEPTIE
JONGERENWERKING PAASVAKANTIE Dit jaar organiseren wij (=Michael Prinsen en Ronnie ‘Krol’) terug een avontuurlijke week in de paasvakantie van 4 tot 8 april. We gaan ons wagen aan verscheidene leuke aspecten van de bergsport. Wat kan er zo al gebeuren? Rotsklimmen, kajak, mountenbike, dropping, speleo,…. Dus alles wat een beetje avontuurlijk is, komt in aanmerking. Het gewoon goed amuseren staat centraal! Voor 50 Euro kan je je een week amuseren. Dit zal doorgaan in de buurt van de chaveehut, alwaar we ook onze tentjes zullen opzetten.
BVKB jongeren. Minimaal 4 deelnemer, Maximaal 8 deelnemers Gemotiveerd en goed groepsgevoel Fysiek in orde Veilig kunnen klimmen aan geëquipeerde rotsmassieven (kunnen inbinden, stand kunnen maken, kunnen voorklimmen,…..) Geen ervaring vereist in het hooggebergte
ZATERDAG 15 JANUARI 2005
Het bestuur nodigt alle leden van BergsportVereniging Klein-Brabant en sympathisanten uit op de nieuwjaarsreceptie van de club. Deze receptie gaat door in de VIP-ruimte van Klimax en Sporthal Vrijhals. We verwachten jullie tegen 19.30 u om samen terug te kijken op wat voorbij is en te klinken op wat 2005 voor ons in petto heeft. Allen daarheen.
Tel : 0472/87.57.50
[email protected] Klefferaar 30
inleiding:
Klimvaardigheidsbewijzen
Het rots- en sportklimmen is de laatste 10 jaar sterk geëvolueerd. Zeer vele klimmers maken kennis met onze sport aan een indoor-klimmuur, en leren daar topropen.Velen zetten nooit de stap naar buiten. Ze blijven zich concentreren op het verhogen van hun indoor-klimniveau, en gaan na verloop van tijd meedoen aan klimwedstrijden. Anderen ontdekken het plezier van het klimmen in de vrije natuur, op goed behaakte rotsmassieven, en willen daartoe de nodige technieken aanleren. Het aanbod aan opleiding, training en begeleiding dat de bergsportclubs aan hun leden aanbieden, moet met deze evolutie rekening houden. De Oostenrijkse Alpenvereniging gaf hierin het voorbeeld, met haar 'Kletterscheine'. Daarbij kunnen jonge en minder jonge klimmers, na deelname aan een eindproef, een attest behalen dat bevestigt dat ze de nodige kennis en kunde bezitten om: te topropen in een indoor-klimzaal (niveau 1) zelfstandig voor te klimmen in een indoor-klimzaal (niveau 2) zelfstandig voor te klimmen op een goed behaakt rotsmassief (niveau 3) Niveau 3 bouwt voort op de kennis en kunde opgedaan in niveau 2, en dat op zijn beurt weer op niveau 1. Van oudsher wordt bij de Vlaamse Bergsport- en Speleologiefederatie (VBSF) de kennis en kunde omtrent het klimmen aangeleerd via de 'klimscholen' van de bergsportclubs. Zo'n klimschool bestaat uit één opleidingsblok, met als doel het zelfstandig leren voorklimmen op goed behaakte klimmassieven. Maar iemand die alleen maar wil leren topropen in een indoor-klimzaal, hoeft daarvoor niet de hele klimschool te volgen. M.a.w. de klassieke klimschool is niet meer helemaal aangepast aan de moderne evoluties binnen het rots- en sportklimmen. Het hogervermelde voorbeeld van de Oostenrijkse Alpenvereniging biedt echter een antwoord. Immers, als een bergsportclub de 3 niveaus aanbiedt, en haar leden de mogelijkheid geeft om achterenvolgens de attesten die bij deze 3 niveaus horen te behalen, dan wordt uiteindelijk hetzelfde doel bereikt. Maar tegelijkertijd krijgt iemand die niet tot op niveau 3 wil geraken, de mogelijkheid om te stoppen nà niveau 1 of niveau 2. Ook de Nederlandse Klim- en Bergsportvereniging (NKBV) heeft het belang van de Kletterscheine erkend, en wil die in haar organisatie invoeren, onder de naam 'klimvaardigheidsbewijzen'. Het is dan ook logisch dat er op dit vlak een samenwerking komt tussen de VBSF en de NKBV. Koen Hauchecorne Sporttechnisch coördinator VBSF
Klefferaar 31
BESTUUR Tuur Ceuleers
[email protected] Koen De Laet
[email protected]
Voorzitter, Klimax verantwoordelijke C.Verschaevestraat 31 2870 Breendonk
03/886.43.83
PR, Ondervoorzitter, Special Events Biezenstraat 1 2880 Bornem
0475/26.50.32
Secretaris Machteld Van Duynslaeger Nieuwelaan 119.4 1853 Grimbergen
[email protected] Penningmeester Johny Van Lent Riddermoerstraat 8 2880 Bornem
[email protected] Verantwoordelijke begroting Anne Aerts J.Hammeneckerstr. 30 2870 Breendonk
[email protected] Jeugdklimmen & Materiaal Hendrik Peeters Groenstraat 63b 2870 Breendonk
[email protected] Jongerenwerking
0485/84.09.73
Michael Prinsen
[email protected]
0472/87.57.50
Kapelstraat 6
Mit Borghijs
[email protected] Filip Top
[email protected]
2870 Puurs
03/889.37.87
03/886.60.85
03/886.16.14
Feestverantwoordelijke J.Hammeneckerstr. 27 2870 Breendonk
03/886.59.69
Klefferaar & website De Buisseretlaan 7 2870 Breendonk
0496/26.11.46
Klimmen Marc D’Hooge
[email protected]
Vinkenlaan 10
2880 Bornem
Coördinatie opleidingen St.Amandsesteenweg 384 2880 Bornem
Eric Burm
[email protected]
Arikels Klefferaar
Redactie Klefferaar
Met artikels kan je terecht bij:
Redacteur Top Filip Vormgeving Jan Morel Verdeling Marc D’Hooge
[email protected] de Buisseretlaan 7 2870 Breendonk - Puurs Zwarte brievenbus in KLIMAX algemene inlichtingen Filip Top 0496 26 11 46
fi
[email protected] Klefferaar 32
03/889.95.15
0497/51.34.56
BVKB
AGENDA
KORT NIEUWS
JANUARI Zo Za Za Zo Di Za
02 15 15 16 18 22
Zo Wo Zo
23 26 30
Start inschrijving klimschool 2005 Open vlaams jeugdkampioenschap Nieuwjaarsreceptie Vertikaal beurs Genk Theorieavond lawinekunde Algemene vergadering Filmavond Willy Troch Winterwandeling Meerdalwoud Kennismakingsvergadering Pennine-way Testdag sportklimtraining voorjaar
FEBRUARI Za Do Za Vr Za Zo Ma
12 17 19 25 26 27 28
Maanlichttocht Voorklimmersvergadering Paepenheide Werken buitenmuur Klimschool 1ste jaar, theorieavond Belgisch kampioenschap Klimschool 1ste jaar, buitenmuur Hooggebergtecursus
MAART Di Za Za Ma Do Za Zo Ma Za Zo Zo Ma Do Ma
01 05 05 07 10 12 13 14 19 20 20 21 24 28
Vergadering klimverantwoordelijke Ledenfeest te Zates Werken buitenmuur Hooggebergtecursus Klimschool 2de jaar, buitenmuur Kuisdag aan de rotsen Klimschool te Marche les Dames Hooggebergtecursus Technische proef Durnal Open klimdag Dave 3de jaar klimschool, reddingstechnieken Hooggebergtecursus Studentenkampioenschap Paasmaandag wandeling
Klefferaar 33
Zoekertje: Bergsport in de reclame Sinds enige tijd verzamel ik alles wat ik tegenkom over “Bergsport in de reclame”. Het is u wellicht al lang opgevallen dat de bergsport gretig wordt gebruikt om degelijkheid, betrouwbaarheid, zin voor uitdaging, en meer van deze fraaie deugden, te illustreren. Vooral personeelsadvertenties en banken blinken daarin uit. Als u daarover wat heeft liggen, of oudere advertenties kunt bekomen via bv. uw werkgever, mag u dat steeds bezorgen aan : Alfons van Kouteren Willem De Blockstraat 18 B-2880 Hingene tel. +32-3-889 15 77 gsm +32-476-678 847
[email protected] Als de opbrengst groot genoeg is, maken we er een (bescheiden) tentoonstelling van. Let wel : het gaat niet over reclame voor bergsportartikelen, maar bergsport als illustratie in andere economische sectoren. Ons klein schoppertje speelt niet langer verstoppertje wij zijn opgelucht en blij want Robje heeft er een broertje bij Bart 26 Augustus 2004 De gelukkige ouders zijn Martin en Hilde de Lege - Van Boom Zo is het begonnen Iemand zei A Iedereen draaide zich om Wat werd er daar gezegd? A? Ja, a. Ach.... Het was heel lang heel stil Toen zei een zachte, flemende stem van de kant van de zevende hemel en in de richting van het dagelijks leven nu moet je ook ... Arthur 04 December 2004 Een zoontje voor Bruno Rawoe en Kerstin De Vry Eindelijke een broertje voor Sanne
Periodiek tijdschrift - Tweemaandelijks
November 2004
Verantwoordelijke uitgever: Tuur Ceuleers C.Verschavestraat 31 2870 Puurs Kantoor van uitgifte:
2870 Puurs
Klefferaar 34
België-Belgique
P.B. 2870 PUURS 8/5157