LbnK Nieuwsbrief jaargang 2
triatlon zwemmen skeeleren schaatsen
clinics sportief bewegen
nr. 3
Even voorstellen
2
3
Hi, ik ben Martijn de Bruin, 35 jaar oud, ben een geboren en getogen Kockenees en woon er nog steeds met veel plezier.
-----------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------
Als in een stripboek
Daar sta je dan. Op een kille avond in april. Of beter gezegd: zit je een beetje. Hangend op de stang van je net nieuwe aangeschafte racefiets. Een beetje onwennig worden aan de Sportweg handjes geschud. Maar bij het kennismaken dwalen de ogen van de LBNK-wielrenners af naar het frame van mijn fiets. Speurend naar de merknaam op mijn framebuis. Ik word getest. Bij mij staat er ‘Bulls’. (vervolg op pag. 4)
hardlopen
oktober 2015
Van de Voorzitter LbnK in beweging In het afgelopen half jaar ben ik van de ene verbazing in de andere gevallen. Wat er toch niet allemaal mogelijk is en gedaan wordt door ons clubje. (vervolg op pag. 2)
fietsen
4
Van de Voorzitter, LbnK in beweging Loopgroep Kockengen wordt Loopgroep zaterdag Even voorstellen, Martijn de Bruin Als in een stripboek - Sporters zonder grenzen LbnK mountainbike seizoen - LbnK Rabo Spinningmarathon LbnK en het Rabo Dichtbijfonds Gerard Vianen Classic Pijn is emotie Mudmaster 2015 LbnK Bruggenrace 2,3 km zwemmen is 2,3 km Le Grand Depart avec le LbnK Nieuwe ronde LbnK Clubtenue LbnK opslagruimte bij LT Kockengen Bevrijdingsvuurestafette 4-5 mei 2015 Nieuwe Startersgroep Lopen - trainerscursus Een heus dorpsfeestje Castel Pergine column Trebor - agenda - colofon
2 3 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 12 13 13 14 15
------------------------------------------------------------
2,3 km zwemmen is 2,3 km Pijn is emotie .... Pijn is emotie .... 10 Ik ga meedoen aan een triatlon! En nog voordat ik tijd had om er over na te denken zat de bevestiging van de 1/8e vrouwentriatlon Utrecht al in mijn mailbox. Geen paniek, dacht ik, nog een hele zomer de tijd om te trainen op alle disciplines en wissels, want vooral dat laatste schijnt behoorlijk pittig te zijn vertelden de LbnK professionals.
8
Water trekt bij mij altijd of het nu 'erop' is met een zeilboot of zwemmend 'erin'.
-----------------------------------------------------------------------------
7
5 mei 2016 Hemelvaartsdag
Gerard Vianen Classic
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1
jaargang 2
oktober 2015
Van de voorzitter “LbnK in beweging” In het afgelopen half jaar ben ik van de ene verbazing in de andere gevallen. Wat er toch niet allemaal mogelijk is en gedaan wordt door ons clubje. Om maar eens een paar voorbeelden te noemen: De fakkelloop van Wageningen naar Kockengen op bevrijdingsdag. Wat een saamhorigheid tussen de lopers en de begeleiders. Gewoon even een nachtje doordraaien was helemaal geen probleem en de ontvangst in Kockengen was grandioos. De Adrie de Lange Hart van Holland loop, wat in mijn ogen een feest is voor zowel de deelnemers, vrijwilligers en de toeschouwers en dit jaar was dit ook weer zo.
nr. 3
En dat zijn zo maar een paar voorbeelden van de mooie dingen die wij samen als sporters met de LbnK gedaan hebben. Ook op andere gebieden is de LbnK in beweging geweest. Onder de projectnaam “LbnK in beweging” hebben we een enorme financiële ondersteuning ontvangen uit het Rabo Dichtbijfonds. Verzekeringstechnisch zijn zaken op de rit gezet en we hebben een centrale opslagruimte op het tenniscomplex. We zijn met recht in beweging en dat zullen we ook blijven. De startersgroep van de hardlopers is weer van start gegaan met vele deelnemers (waaronder ikzelf en mijn vrouw Corrie). Eind oktober gaat het mountainbikeseizoen weer van start en we zijn volop bezig met de voorbereidingen van de Gerard Vianen Classic die op 5 mei 2016 (Hemelvaartsdag) zal worden gehouden. Ik ben super trots op ons clubje en op iedereen die met ons sport en zich inzet om alles goed te laten verlopen. En we blijven maar groeien. Ons clubje wordt groot! Om te zorgen dat alles ook goed blijft lopen hebben we echt jullie hulp nodig. Met alle evenementen die we nu hebben en alle leuke dingen die we voor jullie willen blijven doen, hebben we jullie nodig! LbnK is immers Van, voor en door
Sporters! De LbnK is in beweging!
De bruggenrace waarbij van de Portengense Brug naar de Witte brug in Kockengen werd gezwommen en waar, ondanks de regenbui, weer veel vrijwilligers in bootjes en op de kant het evenement begeleidden. Hartverwarmend om dit te zien en een evenement waar wij in de toekomst nog veel plezier aan gaan beleven.
Vrijwel direct daarna de LbnK-Rabobank Spinningmarathon op de jaarmarkt. Sportieve spinners die onder leiding van enthousiaste instructrices een fantastisch bedrag bij elkaar sportten voor de stichting Join Our Mission. En niet te vergeten het sporten met de vluchtelingen. Een paar telefoontjes en oproepjes waren voldoende om heel veel mensen in beweging te krijgen om de vluchtelingen even de ellende te laten vergeten door met ze te sporten, te dansen en te knutselen.
Heel veel leesplezier, want er zijn nog zoveel zaken die ik niet heb genoemd en die je in deze nieuwsbrief kunt lezen. Sportieve groet, Ko van Oostrum
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2
jaargang 2
oktober 2015
nr. 3
Loopgroep Kockengen wordt Loopgroep zaterdag
Even voorstellen...
Dit seizoen heeft de Loopgroep Kockengen zich aangesloten bij de LbnK. De Loopgroep Kockengen trainde al een aantal seizoenen onder leiding van de ultraloper Henk van Roon op de zaterdagochtenden. Aan het einde van het vorige seizoen meldde Henk dat hij voorrang ging geven aan zelf lopen en als trainer zou stoppen.
Hi, ik ben Martijn de Bruin, 35 jaar oud, ben een geboren en getogen Kockenees en woon er nog steeds met veel plezier. Ik werk inmiddels 10 jaar bij PerfoTec in Woerden, en ben daar naast het sporten vaak druk mee.
De loopgroep wilde graag door; liefst met behoud van de gezellige sfeer. Het leek mij niet zo handig om in ons dorp twee loopgroepen naast elkaar te laten bestaan. Een eerste verkenning met Maurik maakte duidelijk dat aansluiting bij de LbnK waarschijnlijk prima zou kunnen. Een aantal lopers liep al bij zowel de LbnK als op de zaterdagochtenden en een aantal evenementen werd al gezamenlijk georganiseerd, zoals de Bevrijdingsvuurestafette en diverse lange duurlopen.
Bijna tweeëneenhalf jaar geleden ben ik, nadat ik al veel te lang niets aan sport had gedaan, begonnen met hardlopen. Dat beviel, en bevalt nog steeds, hartstikke goed. Het is heerlijk om buiten te zijn en je hoofd “leeg te lopen”. Maar ook het vrije en open karakter van de LbnK spreekt mij enorm aan!
En nu is de Loopgroep zaterdag één van de activiteiten van de LbnK. Iedere zaterdag lopen we om 9.00 uur vanaf de Sportweg een duurloop van circa 10 km met onderweg wat oefeningen. Daarbij passen we het tempo aan aan de deelnemers; de meesten voelen zich prettig bij 9-10 km per uur. Zo nu en dan starten we in Haarzuilens. Door het jaar heen lopen de liefhebbers op een aantal zondagen nog een heuveltraining, een rondje door de bossen bij Hilversum of Doorn of een lange duurloop van 20 tot 35 km - solo of estafette. Langzamerhand ontwikkelt zich de prettige traditie om bij verjaardagen de training af te sluiten met koffie en gebak. De groep wordt nu begeleid door Jim en Henny. Daarbij is er alle ruimte voor wensen en suggesties van de lopers. Als je op de hoogte wilt blijven, kun je je bij Jim aanmelden voor de WhatsApp-groep
Ik heb ondertussen aan een aantal loopwedstrijden meegedaan, waaronder de halve marathons van Amsterdam, Haarlem en Wanganui (Nieuw Zeeland) en de marathon van Rotterdam. Op 18 oktober ga ik de marathon van Amsterdam lopen. Vorig jaar ben ik naast het lopen ook gaan zwemmen met de LbnK en sinds begin van dit jaar ben ik aangestoken met het “triatlon-virus”. In augustus heb ik m’n eerste kwart triatlon gedaan en in juni 2016 staat m’n eerste Ironman 70.3 (halve triatlon) op de planning. Genoeg om voor te trainen komende winter! Eind vorig jaar (geloof ik) vroeg Maurik me of het me wat leek om looptraining te geven en ik heb toegezegd dat het me wel wat leek om af en toe eens in te vallen. Na een trainerscursus gevolgd te hebben, geef ik nu alweer een klein halfjaar met heel veel plezier hardlooptraining. Het is super leuk om zoveel enthousiaste hardlopers te zien bij de LbnK, en het is een mooie uitdaging om iedere keer weer een leuke training te bedenken voor jullie. Jullie feedback is dan ook altijd welkom. Heel veel succes met sporten iedereen. Maar vooral: GENIET!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------geschreven door Jim Schouten
geschreven door Martijn de Bruin
3
jaargang 2
oktober 2015
nr. 3
Als in een stripboek Daar sta je dan. Op een kille avond in april. Of beter gezegd: zit je een beetje. Hangend op de stang van je net nieuw aangeschafte racefiets. Een beetje onwennig worden aan de Sportweg handjes geschud. Maar bij het kennismaken dwalen de ogen van de LbnK-wielrenners af naar het frame van mijn fiets. Speurend naar de merknaam op mijn framebuis. Ik word getest. Bij mij staat er ‘Bulls’. Hoor ik gegniffel, of beeld ik mij dat in? Tot twee weken ervoor had ook ik nog nooit van ‘Bulls’ gehoord. Om een beetje in de pas te lopen, gluur ik maar terug naar de frames van mijn aanstaande fietsvriendjes. Koga Miyata, Cannondale, Giant… het is als piemels kijken onder de douche na een sportwedstrijd. Fietsen is mannenwerk. Les 1 is geleerd.
De man blijkt Ko te heten. Zo’n type dat in jongensstripboeken als redder fungeert.
Voor vertrek naar de Bosdijk, neemt de trainer het woord. Het flitst even door mijn hoofd. Dit is toch de wielrenner die ik 40 jaar geleden door de polder van Portengen zag flitsen? Heeft deze man in een tijdmachine gezeten? Geen rimpel te zien, geen grijze haar te bekennen en zo te zien nog even fit als in 1975. Wout van Vreeswijk. Dus toch. Hij legt uit dat we als team zo sterk zijn als de zwakste schakel. Als door een wesp gestoken kijk ik om mij heen… het enige dat ik zie zijn dijbenen als boomstammen en glimmende kuiten. Om toch nog wat indruk te maken trek ik de touwtjes van mijn oude hardlooptrainingsbroek wat strakker aan. En nee, dat is niet zo’n ding met een zemen lap in je kruis. Als ik de trainer even later hoor zeggen dat we met een rustig tempootje van 28 kilometer per uur naar de Bosdijk fietsen, slaat de schrik mij pas echt om het hart. Slik! Rustig tempootje van 28 kilometer per uur! Ik was blij dat mijn kilometerteller de 26.7 had aangetikt bij mijn eerste eigen trainingsrondjes.
Gebeld met de gemeente: graag aanmelden per e-mail. Ik word keurig teruggebeld met de vraag of ik ontbijt, lunch of diner wil regelen. Nou, eigenlijk niet. Sporten? O, wat een leuk idee! Neem gerust ter plaatse contact op met de vrijwilligerscoördinator. De bewakers waren nog wat formeel, maar de vrijwilligers meteen heel enthousiast. Tussendoor nog even een tolk twee keer naar station Breukelen gebracht (tja, de Laatste bus vanuit Kockengen ging even niet en na de eerste keer lagen z'n spullen nog in de sporthal).
Daar gaan we dan. Omdat ik mijn schoenen niet in mijn pedalen geklikt krijg, lig ik meteen 20 meter achter op de groep die de Kerkweg opspurt. Trainer Wout blijkt mededogen te hebben en laat zich afzakken: ‘Gaat ie? Kom maar even in mijn wiel zitten.’ Eenmaal op de parkeerplaats bij de Bosdijk probeer ik niet teveel te hijgen maar erger nog, ik moet mijn schoenen zien los te wrikken uit die vervloekte pedalen. Ik kletter net niet ter aarde (een week later ben ik overigens wel de klos). De training begint. Een vriendelijke man in een opbollend LBNK-shirtje en een grijze haardos die doet denken aan Richard Gere, fietst langszij: ‘Kom na de training maar even met mij mee naar huis, dan stel ik je schoentjes even af.’ Hij ziet de angst in mijn ogen. ‘Komt goed, jochie’, vertrouwt hij mij met vaderlijke stem toe.
------------------------------------------------------------------
Sporters zonder grenzen Lid of geen lid: iedereen is welkom om bij de LbnK te sporten. Dus zo begon het dinsdagochtend 22 september met een app van Marla aan de looptrainers: "Misschien een idee als de vluchtelingen toch langer op de Sportweg blijven, dat wij met alle sportverenigingen iets organiseren voor de kinderen en volwassenen? Al is het maar een voetbalwedstrijd of iets dergelijks."
En dan gaat het op z'n Kockengens. Iedereen die je benadert, wil wel meedoen. Zelfs zó veel dat een dag later een aantal mensen al weer wordt bedankt. Wellicht een volgende keer. Sinds dat moment is er elke dag wel wat: voetballen met de doeltjes van de Koet, korfballen met het materiaal van ESDO, een springkussen van de LbnK, een volleybalveld van de Koet, een ijsje van Ad, dansen met Emma en ga zo maar door. Steeds weer zijn er voldoende mensen die dat begeleiden. En voortdurend improviseren. Vinden de ouders het zwembad te veel uit het zicht? Dan verplaatsen we de hele boel naar het ESDO-terrein. Regent het te hard om buiten te spelen? Dan gaan we toch knutselen. Simpele dingen, gewoon dóen en kijken of het werkt. Nou, dit heeft duidelijk gewerkt. Wat ze ook achter de rug en voor de boeg hebben, dit is voor de vluchtelingen gewoon plezier!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------geschreven door Douwe Anne Verbrugge
geschreven door Jim Schouten
4
jaargang 2
oktober 2015
nr. 3
LbnK Mountainbikeseizoen 2015-2016 Het is bijna weer zover, want binnenkort gaat het LbnK mountainbikeseizoen van start! Er heeft zich het afgelopen jaar een kleine MTB revolutie voorgedaan. Steeds meer schuurtjes van sporters dreigen te klein te worden, want steeds meer sporters hebben een mountainbike aangeschaft. Het aantal mountainbikers zal dit seizoen dan ook wel aardig toenemen in tegenstelling tot het aantal huurfietsen. Toch willen we dit seizoen weer traditioneel openen met een mountainbikerit in de Drunense Duinen. Dit zal gebeuren op zondag 25 oktober. Verzamelen en vertrek om 08.00 uur vanaf de Sportweg in Kockengen. Het concept zal vervolgens hetzelfde zijn als die van vorig seizoen. In principe wordt er iedere zondag een tocht op de mountainbike gereden. Het uitgangspunt is om uiterlijk om 09.30 uur op de MTB te zitten. Indien op de MTB wordt gestart vanaf de Sportweg dan is de vertrektijd 09.30 uur. Indien er elders een tocht wordt gefietst dan is het vertrek met de auto vanaf de Sportweg om 08.00 uur. Vorig jaar maakten we nog gebruik van de site (prikbord) en van het mailadres
[email protected] om alle MTB-ers en geïnteresseerden wekelijks op de hoogte te houden van de plannen voor de aankomende week. Dit seizoen zal dit niet meer per mail gaan maar via de What’s App. In principe wordt iedereen die in het mailbestand was opgenomen ook opgenomen in de What’s App groep. Mocht je daar niet inzitten maar je wilt er wel in, laat het dan even weten en stuur een berichtje naar
[email protected]. De coördinatoren voor aankomend seizoen zijn wederom Ko van Oostrum en Kees Fokker. Natuurlijk zullen er ook regelmatig mountainbiketochten op zaterdag worden gefietst. Als dit zo is, kan het zijn dat de zondag MTB rit komt te vervallen. Uiteraard wordt dit in de week ervoor op het prikbord en via de What’s App doorgegeven. In principe duurt het LbnK MTB seizoen ongeveer tot eind Februari 2016. Daarna worden meestal de racefietsen weer tevoorschijn gehaald. We gaan kijken of we van deze “overgang” een leuke activiteit kunnen maken (bijvoorbeeld een weekendje naar Limburg: zaterdag op de MTB en zondag op de racefiets). Alle informatie over Mountainbiken vind je terug op onze site, onder buitensporten \ mountainbiken. --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
LbnK–Rabo spinningmarathon Dit jaar was er op de Kockengense jaarmarkt een speciaal evenement, namelijk de 1e editie van de LbnK – Rabobank spinningmarathon. De naam zegt het al, een spinningmarathon georganiseerd door de Rabobank en de LbnK met als doel om in 4 uur tijd zoveel mogelijk euro’s bij elkaar te spinnen voor een goed doel. Het doel voor deze 1e editie was de Stichting Join Our Mission. De stichting is in de laatste fase van het bouwen van een 18+ huis in Polen en met deze actie wilden wij “ons steentje bijdragen” aan de voltooiing. Het was een fantastisch, sportief en gezellig evenement. Velen van jullie hebben of meegedaan of zijn die dag even komen kijken en hebben zo van de sfeer kunnen proeven. Een compliment aan de instructrices die alle spinners hebben laten zweten en menig sporter kennis hebben laten maken met de mooie kanten van het spinnen, waaronder ikzelf. Vier uur lang waren de spinningfietsen bijna volledig bezet en het was hartverwarmend om te zien hoeveel geld er binnenstroomde. Er zijn al een aantal verslagen geschreven over de spinningmarathon, maar het blijft leuk om er over te vertellen. Het evenement werd om 11.00 uur geopend door Fred de Bruin, de voorzitter van de stichting Join Our Mission en hij was ontzettend blij met dit initiatief. Het was exact 5 jaar geleden dat de stichting begon met hun project van het
18+ huis en met deze actie zou alles wel eens “rond” kunnen komen. Vier uur later om 15.00 uur was het ook Fred de Bruin die het evenement afsloot met bij voorbaat een woord van dank. De opbrengst was nog even een geheim, want de cheque zou pas in de avond tijdens de BBQ worden uitgereikt. Tijdens de BBQ was het zover. Uit handen van Ruud Kwakkenbos van de Rabobank en onze eigen voorzitter Ko van Oostrum, werd de cheque overhandigd aan Fred de Bruin en Richard Oostveen. Een indrukwekkend bedrag van € 2.648,=. Een perfect einde van de 1e editie van de LbnK – Rabobank spinningmarathon, die zo succesvol is verlopen voor niet alleen de sporters, maar ook de toeschouwers, de organisatie en vooral voor stichting Join Our Mission. Fred de Bruin overhandigde vervolgens zowel Ruud als Ko een bewijs van (fictief ) aandeelhouderschap in het 18+ huis en wij zullen dit bewijs zeker een mooi plek geven in ons (fictief ) LbnK clubhuis. Een dikke pluim voor Ruud en Marla die alles zo goed georganiseerd hebben. Wij kijken nu al uit naar de volgende spinningmarathon.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------geschreven door Ed Meijer
5
jaargang 2
oktober 2015
nr. 3
LbnK en het Rabo Dichtbijfonds De LbnK is een gezonde vereniging. Niet alleen vanwege de vele sporters die wekelijks met elkaar sporten, maar ook in financiële zin. Onze doelstelling is vanaf het begin om zoveel mogelijk mensen met elkaar in contact te brengen om samen buiten te gaan sporten. Iedereen vanaf 16 jaar is van harte welkom om met ons mee te doen. Je hoeft je niet aan of af te melden, je sport wanneer het jou uitkomt.
Om dit te realiseren maken we kosten en daarom kun je lid worden van de LbnK. Tegen een laag bedrag van € 15,= per jaar ben je lid en met deze inkomsten betalen wij deze kosten. Het blijkt dat de door ons gekozen formule succesvol is. Vele sporters hebben de weg naar de LbnK gevonden en sporten met ons mee. Het organiseren van een prestatieloop in Kockengen en ons duidelijk herkenbare clubtenue hebben daar zeker toe bijgedragen. Vele van deze sporters zijn ook lid geworden en dat zijn er inmiddels al meer dan 135. Nu hebben we het geluk gehad dat wij in de afgelopen jaren financieel gesteund zijn door Sportdorp NiKo. De doelstellingen van de LbnK en NiKo waren op vele gebieden overlappend en wij hebben met name op het gebied van opleidingen, PR en drukwerk meerdere malen een beroep op Sportdorp kunnen doen. Mede hierdoor hebben we zelf in de afgelopen jaren een financiële buffer kunnen opbouwen. Sportdorp NiKo bestaat nog steeds, maar de termijn waarbinnen zij aan sportverenigingen financiële ondersteuning kunnen bieden is voorbij. Dit betekent dat wij vanaf 2015 op een aantal gebieden zelf “de broek moeten ophouden”. Het op verantwoorde en leuke wijze aanbieden van sport is echter alleen maar mogelijk als hiervoor ook financiële middelen zijn. Ons financieel beleid voor de komende jaren ziet er in grote lijnen dan ook als volgt uit: • De kosten voor opleiding trainers, PR, verzekeringen en het organiseren van clinics financieren vanuit de contributieopbrengsten en eventuele gemeentelijke bijdrages; • De kosten van LbnK-evenementen (Adrie de Lange Hart van Holland loop, Bruggenrace en Gerard Vianen Classic, LbnK-Rabo spinningmarathon) financieren uit sponsoren en eventuele opbrengsten van inschrijvingen van de deelnemers. • De kosten voor aanschaf materiaal en het tegen gereduceerd tarief aanbieden van het clubtenue aan leden financieren uit sponsors, eigen bijdrages en andere financierders;
Met name door het sterk toegenomen aantal sporters is er behoefte aan aanschaf van eigen materialen en behoefte aan meer clubtenues. Denk bij materialen aan materialen voor trainingen en voor het organiseren van sportieve activiteiten en clinics. Om dit te realiseren hebben wij contact gezocht met de Rabobank Rijn en Veenstromen om te onderzoeken of het Rabo Dichtbijfonds voor ons een optie was. Even een korte uitleg over het Rabo Dichtbijfonds: De Rabobank Rijn en Veenstromen is een lokale en coöperatieve bank die actief en betrokken is bij haar verzorgingsgebied. Coöperatief zegt het al: samenwerken. Jaarlijks reserveert de Rabobank Rijn en Veenstromen een deel van haar nettowinst voor het Rabo Dichtbijfonds. Vanuit dit Fonds ontvangen initiatieven die het economische, sociale en culturele leven verbeteren een bijdrage. Eind Augustus hebben wij een aanvraag ingediend bij het Rabo Dichtbijfonds en halverwege september is de aanvraag beoordeeld door de ledencommissie van de Rabobank Rijn en Veenstromen. Wij zijn enorm trots en blij om jullie te kunnen melden dat onze aanvraag voor 100% is gehonoreerd. De ledencommissie heeft unaniem vóór gestemd. Allen droegen de LbnK een warm hart toe en dat geeft enorm veel positieve energie. Dat wij door jullie gewaardeerd worden is al geweldig, maar dat wij op deze manier ook door de Raboleden worden gewaardeerd is wel een bijzondere en welkome kers op de taart. Het Rabo Dichtbijfonds stelt een bedrag van totaal € 8.422,= ter beschikking voor aanschaf van materialen en, om het sporten laagdrempelig te kunnen blijven aanbieden, ons initiatief om het clubtenue tegen een gereduceerd tarief aan de leden aan te bieden. Wij gaan dit bedrag met zorg besteden en zullen jullie en uiteraard de Rabobank Rijn en Veenstromen op de hoogte houden.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------geschreven door Ed Meijer
6
jaargang 2
oktober 2015
nr. 3
Gerard Vianen Classic Gerard Vianen Classic
5 mei 2016 Hemelvaartsdag
Op 5 mei 2016, Hemelvaartsdag, organiseert de LbnK, in samenwerking met de WTC Woerden, voor de eerste maal de Gerard Vianen Classic. Een wielertoertocht over 60 km en 100 km, ter nagedachtenis aan onze wielerheld Gerard Vianen, die op 10 december 2014 op 70 jarige leeftijd is overleden.
Gerard was een zeer getalenteerde wielrenner, die als professional veelzeggende overwinningen behaalde, waaronder één touretappe en drie etappes in de Ronde van Spanje. Gerard was lid van de LbnK en daar waren wij trots op. De Gerard Vianen Classic leek ons een gepaste manier om de herinneringen aan Gerard Vianen levendig te houden. Uiteraard hebben wij ons voornemen eerst besproken met de naaste familie en wij zijn ontzettend blij dat zij ons initiatief van harte steunen. Noteer deze datum dus alvast in je agenda: 5 mei 2016, Hemelvaartsdag. Dit is niet een eenmalige tocht. Vanaf 2016 zal ieder jaar op Hemelvaartsdag de Gerard Vianen Classic worden gereden. Hoewel de details nog moeten worden uitgewerkt, kunnen we alvast het volgende melden: • De tocht wordt georganiseerd in samenwerking met de WTC Woerden; • Er zijn twee afstanden: 60 km en 100 km; • De start en finish van beide afstanden is de Sportweg in Kockengen; • Voor beide afstanden is halverwege een stempelpost bij de WTC Woerden; • De tocht is aangemeld bij de NFTU en opgenomen in hun wielerkalender 2016; • Er is een website in ontwikkeling voor de Gerard Vianen Classic die in januari 2016 de lucht in gaat: www.gerardvianenclassic.nl; • De inschrijvingskosten: € 5,=.
O LbnK
Kockengen
Wij hebben enorm veel zin om dit te organiseren en verwachten dat we met de Gerard Vianen Classic heel veel wielrenners zullen bereiken die Gerard een warm hart toedragen. Met sportieve groet, Ko van Oostrum
OWTC
Woerden
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------geschreven door Ko van Oostrum
7
jaargang 2
oktober 2015
Pijn is emotie Na de geweldige fietstraining van Ed vorige zomer, de nodige hardlooprondjes door Breukelen en een heel ver verleden als wedstrijdzwemster wist ik het dit voorjaar zeker: Ik ga meedoen aan een triatlon! En nog voordat ik tijd had om er over na te denken zat de bevestiging van de 1/8e vrouwentriatlon Utrecht al in mijn mailbox. Geen paniek, dacht ik, nog een hele zomer de tijd om te trainen op alle disciplines en wissels, want vooral dat laatste schijnt behoorlijk pittig te zijn vertelden de LbnK professionals. Eerst maar eens rustig het voetbalseizoen af maken, dan de hele zomer om te trainen en topfit aan de start te verschijnen op 20 september…
De zomer vloog echter voorbij en verder dan wat mooi-weer-fietstochtjes en een paar baantjes trekken in het Kikkerfort kwam het niet. Nog een week te gaan en ineens sloeg de twijfel toe: Waar ben ik aan begonnen? Wat moet ik allemaal meenemen? Hoe werken die wissels? Hoe ga ik die eindstreep halen? Kortom: Paniek! De maximale voorbereiding die ik in een week tijd nog kon treffen waren vroeg naar bed, gezond eten en geen alcohol drinken. Daar zit je dan op zaterdagavond op de bank, terwijl al je vrienden staan te hossen bij de Retteketet band op Tropenkolder. Even dacht ik te weten hoe eenzaam een topsporter zich soms zou voelen. Gelukkig waren daar de leden van LbnK die in de app zeiden dat ik er vooral van moest genieten. En zo is het maar net, je doet het tenslotte voor de lol, hoewel de lol op dat moment ver te zoeken was.. Zondagochtend, de dag van de waarheid. Yes, het is droog en niet al te koud. Wel een wetsuit, geen wetsuit? Een jas of een shirt? Brood of havermout? Daar was de paniek weer, maar afhaken was geen optie! Nadat ik drie keer mijn tas had gecontroleerd en van de zenuwen nog twee keer terug naar binnen moest voor een sanitaire stop zaten we (vriendlief en ik) ruim op tijd in de auto naar de Haarrijnse Plas.
nr. 3
“We zetten m’n fiets even weg in de wisselzone en dan doen we nog een bakkie”, zei ik redelijk ontspannen tegen mijn vriend. Al gauw kwam daar verandering in: “mevrouw, hij mag niet mee in de wisselzone. En waar is uw helm? En uw startnummer?” Achter mij vormden zich inmiddels een rij met dames, netjes met de helm op en het startnummer aan de fiets, wachtend om door de keuring te komen en hun spulletjes tactisch uit te stallen. Zo onopvallend mogelijk keek ik bij mijn buurvrouw af en legde ik mijn spulletjes (tot 5 keer toe opnieuw) in de wisselzone. Pff, wat zien ze er allemaal professioneel en getraind uit… Doordat ik lekker op tijd was heb ik de start van de 1/16e en de 1/8e 40+ kunnen meekijken en daarmee ook een deel van het parcours, gelukkig een zorg minder. En toen was het zover: “alle dames voor de laatste serie verzamelen bij het water.” Er was geen weg meer terug, geen gat in de grond om te verdwijnen. Alles geven en niet vergeten te genieten, dat was het enige dat telde (oké en laatste worden was ook geen optie). De paniek verdween tegelijk met het fluitsignaal en daar ging ik: op naar mijn eerste 500 meter in open water. De eerste 250 meter ging verrassend goed, het water was rustig en het tempo zat er lekker in. Iets te vroeg gejuicht, de terugweg kwam de tegenwind, de benen van anderen in mijn gezicht en ook was het lastig koers houden in dat donkere water. Eventjes een paar meter schoolslag om nog wat energie te behouden voor het fietsen.. Zo, deel 1 zit er op, even ademhalen in de wisselzone, wetsuit uit, helm op en 3 rondjes van 8 kilometer fietsen. Mooi, ik ben nog geen laatste. De eerste 3 kilometer ingehaald door een paar snelle dames (zie je wel, ik had echt meer moeten trainen) en een fikse wind tegen! Na de eerste ronde was daar een haag van applaudisserende mensen, wat een enorme energieboost gaf om de volgende rondes vol gas door te gaan en zelf nog de nodige inhaalmanoeuvres te maken.
vervolg pagina 9....... ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------geschreven door Mariska Tersteeg
8
oktober 2015
jaargang 2
nr. 3
Pijn is emotie (vervolg pagina 8...)
Mud Master 2015:
Ik werd zelfs iets te overmoedig, wat te merken was aan de enorme verzuring die optrad na 24 kilometer. Mooi, dacht ik, nu alleen nog even 5 kilometer hardlopen en dan zijn we er al. Wisselzone in, fiets en helm dumpen en nog even alles geven. Maar die benen deden ineens niet meer wat ik wilde! Dit was dus het gevaar waar iedereen voor had gewaarschuwd: hardlopen na fietsen.. dat doet pijn.. niet gaan lopen nou.. je hoeft maar 4 rondjes en dan ben je er.. pijn is emotie.. en emotie kun je uitschakelen.. En jawel, na 1 rondje doorbijten verdween de verzuring en de onzekerheid en verscheen er zelfs een glimlach. Die steeds groter werd naarmate de finish in zicht kwam en ik nog gauw een paar dames wist te passeren. Applaus van de toeschouwers, een juichende vriend, de omroeper die mijn naam omriep: “Mariska Tersteeg uit Breukelen”, Yes, I did it! En eerlijk toegegeven: dit was gaaf!!!
Eindelijk was het zover: de dag dat je doorzettingsvermogen, kracht en lef gemeten werd. Na heel wat app verkeer, borden vol spaghetti en trainingsuren waren we klaar voor de strijd. De zon scheen en we gingen met een grote groep “testosteron” op pad.
Met de nodige voorbereiding en training had er waarschijnlijk nog meer ingezeten (en vooral minder stress vooraf ), maar ik ben trots dat ik met doorzettingsvermogen en wilskracht toch 25e van de 81 deelneemsters in mijn serie ben geworden. Op naar de volgende uitdaging: een kwart triatlon!
geschreven door Mariska Tersteeg
--
----------------------------------------------------------------
Daar aangekomen keek ik m’n ogen uit. De een had nog grotere spierballen dan de ander en ook aan tattoo’s geen gebrek. Een daarvan zal ik de hele weg onthouden”zonder strijd geen overwinning”. Dat zijn toch wel de woorden die deze bizarre run vertegenwoordigen. Het maakt niet uit hoe je de eindstreep haalt, als je het maar haalt. Na een soort leger warming-up en wat tips dat samenwerken voorop staat, gingen eindelijk de hekken open zodat we aan onze 6 of 12 km run konden beginnen. Wij waren even afgeleid en voordat we het wisten waren onze sterke mannen er al vandoor. Geeft niks, wij vrouwen redden ons wel. We gebruikten gewoon onze charmes en slimheid.
--------------------------------------------------------------
Na heel veel blubber , koud water, obstakels en een hoop gelachen te hebben, kwamen we eindelijk steenkoud bij de finish aan. We hebben het gehaald !!!!!!!!!!!!! Ik vond het echt een topdag en het is een super leuk evenement. Ik zeg volgend jaar weer en dan met een nog grotere groep.
geschreven door Sabrina Kooijman
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
9
jaargang 2
oktober 2015
LbnK Bruggenrace 2,3 km zwemmen is 2,3 km Water trekt bij mij altijd of het nu 'erop' is met een zeilboot of zwemmend 'erin'. In het Kikkerfort heb ik al heel wat baantjes gezwommen. En keek ik altijd met een schuin oog naar die speciale baan voor de hardzwemmers met zwembrilletjes. Wanneer het wat rustiger werd met de zwemmers durfde ik wel een paar baantje borstcrawl en een actieve schoolslag te doen. Totdat in 2014 Joop de Lange, Dennis van Kesteren en Harmen de Bruin aan de run-swim-run meededen aan het Henschotermeer. Ik was daar met mijn gezin op vakantie en we gingen kijken. Ik dacht gelijk: “Dat wil ik ook”. In 2015 ben ik begonnen met hardlopen en in april gestart met trimzwemmen in Zwembad de Koet en kocht toen mijn eerste zwembril. De instructeurs Gerrie en Gerrit namen me regelmatig in baan 1 om me extra advies op mijn techniek te geven. Voor de run-swim-run heb ik een keer geoefend in het Heicop om te ervaren hoe het is om in open water te zwemmen. Vroeger als kind heb ik veel gezwommen bij de Portengsebrug met vriendjes. Maar dit was wel weer een hele nieuwe ervaring. Doordat ik m’n duikbril op had was ik erg bezig met onderwater te kijken en verwachtte ik elk moment een grote rat of vis. Toen maar besloten mijn ogen onderwater dicht te houden, dat maakte het iets relaxter. In juli was de run-swim-run en dat was een hele leuke ervaring en smaakte naar meer!!
Via de app 'titanic swimteam' kreeg ik de uitnodiging voor de LbnK Bruggenrace binnen en wist ik gelijk: “Daar ga ik aan meedoen”! Extra trainen in Zwembad de Koet en nog beter luisteren naar de adviezen bij trimzwemmen. Maar ja 2,3 km zwemmen in het Heicop of baantjes trekken in het zwembad is geen vergelijking. En hoe lang doe je over 2,3 km, hoe voelt het, is het niet te koud? En gaan die zwemmers van LbnK niet ongelooflijk hard. Maar ik wist zeker hoe het ook gaat en of ik het wel red, ik ga het doen. De dagen voor de race was ik aardig zenuwachtig en kreeg ik berichten dat het water 18,9 graden was en je eigenlijk wel een wetsuit aan zou moeten. Maar waar haal je zo snel zoiets weer vandaan en hoe zwemt het? Uiteindelijk gekozen voor een badmuts en insmeren met vaseli-
nr. 3
Bij de start van de race waren, door de enthousiaste ontvangst van Lbnk, de zenuwen gauw verdwenen. In badkleding opgepropt in auto's werden we naar de Portengensebrug gebracht. Daar gingen we te water, in het koude water. Het startsein werd gegeven en weg. Met borstcrawl schoot ik weg en bleef een heel klein momentje bij de LbnK hardzwemmers in de buurt.
Maar ik moest al snel overgaan op de schoolslag. En nu was het verstand op nul en zwemmen. Armen, benen, lang – armen, benen, lang – armen, benen, lang en dat 56 minuten en 18 seconden lang.
Tijdens het zwemmen had ik als enig doel Chris Vink inhalen, want ik merkte dat hij bij borstcrawl sneller ging en wanneer hij schoolslag deed ik hem steeds meer naderde. M’n schoonzus Janneke heeft me de hele route aangemoedigd en tijden doorgegeven en halverwege stond mijn gezin me op te wachten. Armen, benen, lang – armen, benen, lang – armen, benen, en ja hoor net voor de huizen in Kockengen haalde ik Chris Vink in. Zo blij dat ik was. Sorry Chris, ik weet dat we volgend jaar revanche hebben. Net voor de finish nog een paar slagen borstcrawl. Werd ik met dit wateravontuur ook nog tweede van de vijf dames die meededen. Ik was super gelukkig. En ja deze race smaakt naar nog meer water. Volgend jaar ben ik er weer bij. Mijn voornemen is minstens 1km borstcrawl.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------geschreven door Annelies de Hoop
10
jaargang 2
oktober 2015
nr. 3
Le Grand Depart avec le LbnK Het is zondagochtend 27 september 2015, net over half 10. Ik besluit een stukkie te gaan fietsen. Alleen, met de LbnK-ploeg van 9 uur mee lukte mij niet. Het is prachtig herfstweer, wel fris, slechts 4 graden. Ik heb mijn lange fietsbroek weer uit de kast gehaald. Verstandige keuze (deze keer). De route voerde mij via Vleuten naar De Meern en vervolgens via de N228 richting Montfoort. Opeens besefte ik mij dat ik op de weg reed die onderdeel uitmaakte van de 2e etappe van de Tour de France 2015. De rit van Utrecht naar Neeltje Jans. Als ik heel goed keek meende ik nog vaag wat restanten van de op de weg geschreven namen van ‘onze jongens’ waar te nemen: Bauke Mollema, Tom Dumoulin, Robert Gesink en anderen. Mijn gedachten gingen terug naar die bijzondere zomerdag. Wat een geweldig evenement was dat zeg. En dat in Nederland en in onze regio! Daar moeten we als LbnK-fietsploeg natuurlijk bij zijn dachten Kees, Ko en Ed waarschijnlijk. En dus werd een ritje naar de route georganiseerd om daar het tourcircus van dichtbij mee te maken. Na afloop bij Ad Goes de finish van de etappe op het scherm bekijken onder het genot van een hapje en een drankje. En zo vertrokken we met een behoorlijk aantal mensen in LbnK-tenue via Harmelen naar Achthoven. Aangekomen op de Slotlaan stond het al aardig zwart van de mensen langs de route. Sonja en Marla waren er al. De reclamekaravaan was al voorbij. Het was prachtig weer, de sfeer zat er goed in. Mensen zittend in tuinstoelen met koelboxen en geparkeerde campers langs de weg waar wielerliefhebbers zingend en zittend op het dak al aardig ‘rondom gelukkig waren’. Het wachten was natuurlijk op de renners, de kopgroep en het peloton. Waar zaten ze? Hoe lang nog? Het weer begon wat om te slaan, de zon was weg en er kwam een dreigende lucht uit het zuidwesten. Het aantal cirkelende heli’s van TV France nam toe en kwam steeds meer onze kant op. Toen kwamen les Blues van de Franse Gendarmerie op hun motoren. Nu werd het serieus. Ook het passerend aantal auto’s van de organisatie nam verder toe. 10 minuten later was het zover, daar kwam de kopgroep voorbij gesuisd. Zoef, zoef en weg weer waren ze. Wie waren dat eigenlijk? En hoeveel? 5 of 6? Niet lang daarna, ik dacht zo’n twee en een halve minuut later volgde het peloton in een prettig tempo. Dat was wel gaaf hoor. Toen was het voorbij.
En toen wilde iedereen weer weg, maar dat gaat natuurlijk niet. Het plan was dat we nog een stukje verder zouden fietsen. Ook ik stapte weer op de fiets en half steppend en fietsend tussen de menigte was ik ineens de groep kwijt. Waar zijn ze? 50 meter verderop zag ik Wout. D‘r achteraan Dré dacht ik nog. Links van mij meende ik ook nog een aantal LbnK’ers in wat leek op een verkeersinfarct van voetgangers en fietsers. Daar ga ik niet heen zei ik tegen mijzelf. Samen met Wout richting Montfoort, we konden weer aardig op tempo fietsen. Langs de weg werden we toegejuicht door enthousiaste Montfoorters alsof wij ‘Bau en Lau’ waren. Erg leuk was dat. Die donkerblauwe lucht was inmiddels boven Montfoort aangekomen en het begon vreselijk hard te waaien met pittige windstoten. In een straf tempo tegenwind en onder de bezielende leiding van fietsmentor Wout, kwamen wij als eerste aan bij Ad Goes. Bijna was zijn speciaal voor dit event aangebouwde feesttent weggewaaid. 20 minuten later volgde rest van de groep. Die hadden een iets andere route genomen. Al spoedig was de tent vol met LbnK’ers, ook de Zwarte brigade en een aantal LbnK’ers die die dag een loopevent hadden arriveerde. Ad had die dag kennelijk goeie benen want hij ging kop over kop met zijn biertjes langs in de tent. Ook zijn bittergarnituur was erg lekker. Toen hij met een schaal vol met aardbeien kwam, volgde van achter de tent al snel de opmerking: He Ad, is je frituurpan stuk? Na de spannende finish in een kletsnat Zeeland zonder een Hollandse zege, kwam er alweer een einde aan een prachtig evenement. Speciaal dank nog aan de organisatie en niet te vergeten aan Ad Goes van Eetcafé De Voorstraat voor zijn uitstekende catering en gastvrijheid.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------geschreven door André van Vliet, lidnr. 37
11
jaargang 2
oktober 2015
nr. 3
Nieuwe ronde LbnK Clubtenue (Maandag 26 oktober 2015 )---------------------------------We zijn volop bezig met de voorbereidingen voor een pasen bestelronde voor het LbnK clubtenue. De datum en de locatie zijn al bekend, dus noteer die alvast in je agenda: Datum: Maandagavond 26 oktober 2015 Locatie: Bikecenter in Woerden Tijdens deze avond kan er niet alleen clubkleding worden gepast en besteld, maar er is ook een workshop voor fietsonderhoud en sportvoeding. Momenteel zijn we in de afrondende fase met de sponsors en de logovermelding op het tenue. Eind oktober hopen we alles af te hebben: het tenue en de bestellingen. Mocht dit lukken dan zal de kleding aan het einde van dit jaar of begin volgend jaar kunnen worden geleverd. De kledingleverancier is wederom Vitesse en de kledingstukken zullen bijna ongewijzigd zijn. Het enige verschil is dat er nu gekozen is voor een uniforme kleurstelling voor alle sportdisciplines en dat is de kleurstelling van het huidige wielertenue. Dit houdt in, van boven naar beneden: rood, geel, blauw, met een rode rand aan de mouw en op de broek. Het uitgangspunt is ook ongewijzigd en dat is om het clubtenue tegen gereduceerd tarief aan de LbnK-leden aan te bieden. Dit houdt in dat één kledingstuk, tot een heel tenue, tegen een gereduceerd tarief kan worden aangeschaft en dat voor alle additionele bestellingen het normale tarief geldt. Onder kledingstukken geldt voor lopen, fietsen, skeeleren en schaatsen: broek (kort en lang), shirt (kort en lange mouw), jack en windbreaker. Voor triatleten: trisuit. Tijdens de pasavond wordt gekeken of er behoefte is aan een trisuit met korte mouw, ook te gebruiken voor fietsers of hardlopers. Dit kan alleen doorgaan bij genoeg belangstelling. Vervolgens is het ook mogelijk om de volgende additionele kledingstukken te bestellen. Hiervoor geldt het normale tarief: sokken (lopen en fietsen), mouw- en beenstukken, bandana en cap. Allen met clubopdruk. In de loop van Oktober ontvangt ieder lid een persoonlijke uitnodiging voor maandag 26 oktober. Met deze uitnodiging zal ook de prijslijst worden meegestuurd. Mocht je al in het bezit zijn van een clubtenue en je wilt opnieuw bestellen, dan ken je de maten al. Je hoeft in principe niet meer te passen, maar kom vooral toch even langs. Je kunt dan je bestelformulier invullen en de workshops bezoeken.
------------------------------------------------------------------
LbnK opslagruimte bij LTK Zoals eenieder weet heeft de LbnK geen eigen accommodatie. Het gevolg hiervan is dat wij ook geen eigen opslagruimte hebben. In de loop der jaren is al het materiaal van de LbnK opgeslagen bij mensen thuis, over heel Kockengen. Hartstikke mooi natuurlijk dat dit kan, maar tegelijkertijd ook onpraktisch. Als er een LbnK activiteit is, rijdt er iemand het hele dorp door om alles te verzamelen, om vervolgens na afloop de omgekeerde route te rijden. Ook trainers grijpen weleens naast het trainingsmateriaal, omdat degene bij wie het ligt, toevallig net even niet thuis is. Zeker omdat ons cluppie steeds meer groeit, niet alleen in aantal leden, maar ook in het aantal sporters, en omdat wij door het Rabo Dichtbijfonds nu ook de middelen hebben om meer materialen aan te schaffen, wordt de behoefte aan een centrale opslagruimte steeds groter. Nu hebben we al een samenwerkingsverband met de LT Kockengen waarbij wij gebruik maken van de kantine en als tegenprestatie de bardiensten op dinsdagavond draaien. Tel daarbij op dat de Sportweg de verzamelplek is voor alle LbnK-sporten, dan is het sommetje gauw gemaakt. Een opslagruimte op het tenniscomplex zou een ideale oplossing zijn. En jawel……….het goede nieuws is dat wij nu een opslagruimte bij LT Kockengen hebben. De opslagruimte is het hok achter de bestuurskamer en heeft een eigen ingang aan de buitenkant (kant van baan 4). Met het bestuur van de LT Kockengen hebben we afgesproken dat wij met ingang van Oktober 2015 deze ruimte huren. Inmiddels hebben we de opslagruimte ook leeggeruimd en ingericht met stellingen. Deze stellingen zijn ons geschonken door Willem’s tuinen. Bedankt Willem, want daar zijn we echt heel blij mee. De eerste materialen liggen al in de stellingen. Natuurlijk willen wij ook de LT Kockengen bedanken, want dank zij hun coöperatieve instelling hebben we de opslagruimte en kunnen wij toch ook steeds meer inhoud en vorm geven aan onze club.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------geschreven door Ed Meijer
12
jaargang 2
oktober 2015
nr. 3
Bevrijdingsvuurestafette 4-5 mei 2015: wat een ervaring! In Nieuwsbrief nummer 2 kondigde Aafke de Bevrijdingsvuuresatafette al aan. Na een paar maanden voorbereiding - door de lopers en vooral door de organisatoren (dank, dank, dank!) - was het zo ver: op 4 mei vertrok de groep naar het Kerkplein en de begraafplaats voor de Dodenherdenking. Daarna met de prachtige DAF-bus uit 1968 op weg naar Wageningen. Nu alleen nog even 62 km teruglopen... Op weg naar de ceremonie begon het steeds harder te regenen. Terug naar een droge bus en wachten op het geplande vertrek: 2 uur 's nachts. Om half twee werden we door de organisatoren meteen op weg gestuurd; te nat voor een uitgebreide toespraak. Korte stop op de Grebbeberg om rozen te leggen bij het monument. Toen begon het echt. De meeste groepen hadden één of twee lopers op de weg en de rest en de fakkel in volgauto's of bussen. Dat schiet natuurlijk lekker op. Kockengen was anders: vrijwel steeds 8 of 9 lopers op pad en de olielamp de hele route tussen hen in. Geen fakkels, want die brandden te snel op en er vielen brandende stukken af. En voor- en achteraan fietsers om de moed er in en een overmoedig tempo er uit te houden. De eerste uren nog stromende regen; daarna droog en geleidelijk ook lichter en zonnig. Prachtig om de nacht te voelen overgaan in de dag en om in de vroege ochtend door de stad Utrecht te lopen. En natuurlijk vrolijk iedere voorbijganger groeten. Sommigen geïnteresseerd; anderen vooral verbaasd dat ze worden gegroet. Na Utrecht dreigt de bus het voor gezien te houden en dunt het lopersveld wat uit. Niet vreemd, want vrijwel iedereen heeft dan al meer kilometers in de benen dan oorspronkelijk opgegeven. In Vleuten 'overvallen' we het tankstation om ons een beetje op te frissen. Wie zei daar 'fris' na 50 km? En hier en daar worden nog wat benen gemasseerd. Eerste emotionele moment wanneer we bij rotonde de Bom worden onthaald door de brandweer en een grote groep lopers. Op de Kerkweg wordt de olielamp ingewisseld voor de fakkels. Er moest wel een flinke brander van de brandweer aan te pas komen vanwege de harde wind. In Haarzuilens maakten de organisatoren zich nog zorgen of er wel iemand op het Driestammenplein zou zijn. Bij de aankomst bleken die zorgen volledig onnodig. Wat een massa mensen! Een prachtige bekroning op een heel bijzondere nacht.
--------------------------------------------------------------------
Nieuwe Startersgroep Lopen Probeer eens wat af te spreken met een Kockenees op dinsdagavond, dan gaat je dat hoogstwaarschijnlijk niet lukken! Kans is namelijk groot dat de persoon in kwestie zich in een sportieve outfit al knipperend of reflecterend ergens op de Sportweg, in een speeltuintje of in het natuurgebied bevindt. Het lijkt wel of heel Kockengen besmet is geraakt met "het hardloopvirus". Afgelopen dinsdag waren het er maar liefst zestig. Een absoluut record! Inmiddels zijn we alweer gestart met de vijfde startersgroep. Maar liefst 21 nieuwe enthousiaste lopers volgen een uitgebalanceerd programma. Doel is om aan het eind van het tien weken durende schema dertig minuten aaneengesloten te kunnen hardlopen. Geweldig om te zien is dat er inmiddels al veelvuldig via whatsapp afgesproken wordt om samen te gaan trainen. Met elkaar trainen is toch leuker dan alleen. Dit en de enthousiaste begeleiding van Dennis maakt dat deze groep over tien weken "de pannen van het dak" gaat lopen.
Trainerscursus
---------------------------------
Ook wij als trainers hebben afgelopen maanden weer flinke stappen gezet. We hebben wederom een hoop kennis en kunde opgedaan bij de vervolgcursus voor looptrainer. Ook nu hebben we de cursus samen gevolgd met onze vrienden van hardloopvereniging Dolichos uit 't Gooi. Wij zijn nu nog meer in staat de juiste structuur aan te brengen bij de verschillende trainingen. Wat wil je bereiken met een bepaalde groep en welke oefeningen passen hier het beste bij? Observeren en analyseren speelt hierbij een belangrijke rol. Ik ben heel erg blij dat er binnenkort weer drie looptrainers gaan starten met de cursus. Ik wil Jim, Wietse en Robert, heel veel plezier en succes wensen met het volgen van de trainingen.
Mocht je er nog geen genoeg van hebben, lees dan op onze website de ongekuiste versie van Jim.
Inmiddels beginnen de blaadjes van de bomen te vallen en de dagen worden korter. Hoera, zou ik zeggen! Al die geuren en kleuren, wat wil je nog meer? Wat mij betreft het mooiste hardloopseizoen van het jaar. Sterker nog, ik denk dat ik nu maar even een rondje ga maken. Kans is groot dat ik een LbnK-maatje van de zaterdag of dinsdagavond tegenkom. Gezellig!
geschreven door Jim Schouten
geschreven door Maurik van den Haak
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
13
jaargang 2
oktober 2015
nr. 3
De Adrie de Lange Hart van Holland Loop: een heus dorpsfeestje Op 16 juni was het weer zover: de derde Adrie de Lange Hart van Holland Loop werd georganiseerd. Vanaf half twee kon je al een aantal mensen in zwarte T-shirts door het dorp zien sjouwen met dranghekken, ballonnen blazen en de (toen nog) Van Doornschool in- en uitlopen. De toiletwagen van Kloojoo stond al klaar en in de loop van de middag kwam daar ook de tijdmeetwagen van Racetimer bij. Toen kreeg het al meteen meer gestalte, want er werd een finishboog gebouwd en er kwamen matten te liggen bij start en finish. Vanaf half zes stroomden nog veel meer vrijwilligers toe. Vanuit Overdorp waren er voor iedereen broodjes ter beschikking gesteld, dus vanaf zes uur waren we klaar om de deelnemers te ontvangen. Eerst kwamen de kinderen hun startnummer ophalen. Het is geweldig om het enthousiasme te zien waarmee dat gepaard gaat. Met het enthousiasme van Emma werd de warming-up ook een groot succes. De kinderen waren er helemaal klaar voor.
De voorinschrijving bij de volwassenen was een beetje achtergebleven bij de verwachtingen, dus het was best spannend hoeveel deelnemers we zouden krijgen. De afgelopen twee jaar hadden we 60 à 70 inschrijvingen op de dag zelf gekregen, dus daar gingen we nu ook vanuit. Aan het weer kon het niet liggen. Het was ideaal weer om te lopen. Een zonnetje, niet al te veel wind en een graad of 18. Het viel ons op dat het al vroeg best druk was. De vrijwilligers bij de inschrijving hadden het druk. Ook het invoeren van de formulieren van de nainschrijvers was bijna niet bij te houden. Op een gegeven moment raakten de startnummers op. Even laten waren we door onze voorraad buffs heen, die iedereen kreeg voor zijn deelname. Uiteindelijk bleef de teller steken op 287 deelnemers, 141 voor de 5,5 km en 146 voor de 10 km. Dat betekende zo’n 120 nainschrijvingen! Om kwart voor acht was de laatste bus Kockengen uit en konden we van start. De massa lopers zette zich deinend in beweging en iedereen verdween op de Dreef uit zicht, de polder in.
Voor de kinderen van groep 6 t/m 8 stond er 2,2 km op het programma en voor de kinderen van groep 3 t/m 5 was dat 1,1 km. Voor het eerst zouden ook de tijden van de kinderen via de chip in het startnummer worden vastgelegd. Er stonden in totaal 71 kinderen aan de start van de door de Regiobank gesponsorde kids run, 23 voor de langste en 48 voor de kortste afstand. Het is een prachtig gezicht hoe de kinderen als een komeet van start gaan en na een rondje met een knalrood hoofd langs komen. Maar er wordt dan ook echt hard gelopen. De prijswinnaars hadden hun prijzen dan ook echt verdiend.
Het publiek was ondertussen massaal toegestroomd. De plekjes in de zon in het finishgebied waren al snel ingenomen. Ook de tap van het Lokaal stond al wat vaker open. Het werd een heus dorpsfeestje. Al snel kwam de eerste loper van de 5,5 km in beeld. Langs de Heicop, over de brug en met gejuich over de finish. Alle lopers werden door Ruud van Leeuwen met naam en toenaam binnengeloodst. De eerste tien km loper was er al heel snel. Hij had onderweg meer dan veertig lopers van de 5,5 km ingehaald en zette een heel scherp parcoursrecord neer. Datzelfde gold voor de winnares bij de dames. Na de prijsuitreiking was het nog lang gezellig in Kockengen… Voor uitslagen en foto’s, zie http://www.hartvanholland.net/hardlopen/
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------geschreven door Robert Olieman
14
jaargang 2
oktober 2015
nr. 3
Castel Pergine (Column TREBOR )
----------------------------------------------------------------------
We hebben de fietsen meegenomen op onze vakantie in Italië. We wilden daar sowieso het Valsugana fietspad mee gaan fietsen: 80 km langs de rivier de Brenta van het meer van Caldonazzo naar Bassano del Grappa. In de zomer rijden er treinen met extra fietswagons waar je je fiets weer mee terug kan nemen. Ideaal geregeld en prachtig om tussen de Dolomieten door te fietsen met de rivier dan weer aan je linkerhand en dan weer aan je rechterhand. Vlakbij het meer van Caldonazzo ligt ook het plaatsje Pergine Valsugana. We hadden gelezen dat daarbuiten een kasteel was waarin ook een hotel is gevestigd. Dat is ook een mooi stukje met de fiets, dus zo gezegd, zo gedaan. Het was maar tien km fietsen naar Pergine, dus dat ging voorspoedig. Daar aangekomen volgden we de bordjes naar het kasteel. We zagen het ook liggen. Best wel een stuk hoger dan waar we nu waren. Vol goede moed volgden we de hoofdweg omhoog. Op mijn tellertje zag ik dat we met zes procent omhoog gingen. Dat was nog goed te doen, zelfs voor onze niet zo goed geoefende benen. Na 1½ km ging de hoofdweg rechtdoor en naar beneden, maar de Via al Castello naar links en omhoog. Dat ging ook wat steiler omhoog, zagen we. De tien en soms elf procent voelden al niet heel lekker meer. Het nadeel van fietsen in Italië is dat de wegen vaak recht de berg opgaan en niet met een paar bochten om het wat minder steil te maken. Dat was hier ook het geval. Gelukkig kwam er na een paar honderd meter een stukje vlak om even op adem te komen. We konden het kasteel weer zien liggen. Nog steeds best wel hoog. Het stukje vlak was maar voor heel even. Er kwamen nu wel een paar haarspeldbochten aan en dat voorspelde niet veel goeds. De teller ging naar vijftien en even later naar zeventien procent. Het tempo zakte naar zes km/u. Het werd harken. Hoe je in een paar kilometer flink stuk kan gaan. Maar bovenaan bij het kasteel werden we beloond met een fantastisch uitzicht. Het kasteel zelf was ook wonderschoon. Op de eerste paar verdiepingen was een prachtige tentoonstelling, bovenin was de bar waar we onszelf konden belonen met cappuccino. En het uitzicht natuurlijk.
activiteiten | agenda Oktober 09 15 18 25
LbnK Borrel Heuveltraining (loopgroep zaterdag) Nieuwer ter Aa Marathon Amsterdam Opening mountainbikeseizoen Drunense Duinen
November 01 15 22 29
Heuveltraining (loopgroep zaterdag) Woerden Zevenheuvelenloop Nijmegen Hilversum - Kockengen (loopgroep zaterdag) Eindemaandsrit mountainbiken
December 28 31
Eindemaandsrit mountainbiken Sylvesterloop Kockengen
------------------------------------------------------------------
Van, voor en door sporters... Colofon Deze nieuwsbrief is een uitgave van, voor en door sporters van de LbnK en verschijnt 3 tot 4x per jaar. Redactieteam: Aafke Bednorz, Robert Olieman, Marla van den Haak Met medewerking van: Sabrina Kooijman, Annelies de Hoop, Martijn de Bruin, Douwe Anne Verbrugge, Jim Schouten, Mariska Tersteeg Andre van Vliet, Ko van Oostrum, Ed Meijer, Maurik van den Haak. Fotografie/beeld: LbnK-sporters, Douwe Anne Verbrugge, Annelies van Beek, Renka Hoogstraten, Ed Meijer en Marla van den Haak Kopij: Ideeën en eventuele stukjes of foto’s graag sturen naar
[email protected]
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
15
