LB.481:1,4; Luc.9:51-58; Ps.67:1,2; Opw.687; Ps.130; Gk.167:2,3 Liefdevol en vastberaden gaat de Here Jezus op Zijn doel af! 1. Wat doet het met je als je met belangrijke mensen omgaat? Vaak ga je jezelf ook belangrijk voelen. Zo zie je het gebeuren met de discipelen. Ze zagen de grote Mozes en Elia (vs.28), ze discussieerden erover wie de meeste was (vs.46) en gingen nu, samen met de Here Jezus, op naar Jeruzalem, de koningsstad! 2. Ze zijn niet welkom in een dorp met Samaritanen. Een ‘gemengd volk’ dat zich alleen aan de eerste 5 boeken van ‘Mozes’ houdt. Ze verwachten dus ook een Messias (Deut.18). In hun conflict met de joden echter werd Jezus voor hen een vijand omdat Hij voor Judea (Jeruzalem) kiest en niet voor Samaria. Ze haken af. De route naar Jeruzalem heeft voor de discipelen iets koninklijks en tegenstand moet stevig de kop worden ingedrukt, bijv. met vuur uit de hemel. 3. Maar het doel van de Here Jezus is anders. Lucas 9:51 formuleert het als hemelvaart maar die weg gaat via het kruis. Vastberaden gaat Hij aan een reis beginnen die nog enkele maanden duurt, maar als doel heeft om mensen te redden. En Hij leerde dienstbaarheid (Luc.22:24vv; Joh.13). Dus reageert Hij heftig richting de discipelen! Is het mede daarom dat Lucas in hs.10 en hs.17 het over ‘goede Samaritanen’ heeft? 4. Wat de discipelen hier missen is het vuur van de Geest. Wij leven na Pinksteren: wat heeft dat met ons gedaan? Gaan wij vastberaden en liefdevol op ons doel af? Wat is dat doel dan? Dienstbaar zijn, liefhebben en dus (o.a.) mensen redden! Hebben we door dat de Here God nog geduld heeft voor Hij echt met vuur komt (2Pt.3)? Hoe gaan we om met hen die anders denken (o.a. moslims)? Laat de liefde van God je maar in vuur en vlam zetten! Gesprekspunt, kindfragment, citaten, Bijbelrooster 1. Heb je iets met de symboliek van de 40-dagentijd? Er zijn tegenwoordig mooie hulpmiddelen: leesrooster, vasten, stille week. Hoe dan ook: sta stil bij Gods ontferming in Jezus Christus en laat het je leven kleuren. Leef dienstbaar! 2. Voor de k . . . . r . n: de H . re J . z . s g . . t op weg naar het k . . is. En ook o . d . rw . g h . . dt Hij van m . nsen. Ook van jou! Probeer z . lf . . k maar om d . t te d . . n. G . . . . . . s! 3. ‘Nu konden Samaritanen Jezus gemakkelijker aanvaarden gedurende de Galilese periode: Hij leek een dissident binnen het Joodse volk. Zij voelen zich echter teleurgesteld wanneer deze Galilese profeet en wonderdoener uiteindelijk optrekt naar de tempelstad Jeruzalem en daarmee toch partij lijkt te kiezen tegen de Samaritanen’ 4. ‘De discipelen bedoelen het wel goed, maar het is een andere geest dan de Geest van God en van Christus die hen bezielt. Zij willen reeds ‘dopen met vuur’, maar zij moeten zelf nog ‘gedoopt worden met de heilige Geest’
5. Bijbelrooster: zondag Joh.4:1-42; maandag Luc.3:1-22 (16-17!); dinsdag Lucas 10:25-37; woensdag Lucas 17:11-19; donderdag 2Kon.1; vrijdag 2Kon.2; zaterdag Hand.8:1-25. Liefhebbers: ‘Pentateuch’ (;-)); 2Pt.3 (10-13); 2Kon.17; rest Lucas 9; vgl.Luc.9:51 met 13:22+17:11+19:28; Luc.19:1-10 (10); Joh.13. Ds.G.J.Klapwijk, Zwolle-Berkum, 1 maart 2015
Ps62:1; Ps118:1; Ps139:6,7;Lc.9:28-46; Lc.9:51-56; Gk42:1,4; Gk91; Gk167:1,2
Liefdevol en vastberaden gaat de Here Jezus op Zijn doel af! Blok 1. In de buurt van belangrijke mensen ga je jezelf ook vaak een beetje anders voelen. De jongen, het meisje op school die altijd aandacht heeft. Waar naar gekeken en geluisterd wordt… Als je daar eens vriend/vriendin mee kon worden…. Dan stijg je zelf ook in status, word je zelf ook belangrijker. Wordt het ook makkelijker om wat neer te kijken op die andere jongeren die niet zo opvallen. Die niet bij dat belangrijke, bekende groepje horen. Je plek in de klas, je plaats in de groep… hoe belangrijk! Toen ik hier bevestigd werd door prof. De Ruijter vond ik dat best heel wat als ik dan vertrouwelijk, een grapje makend, met hem oploop…. Je krijgt de indruk in het bijbelverhaal van vanmorgen dat hier hetzelfde gebeurd is. En dan met de discipelen. We hebben niet het voorafgaande gedeelte gelezen maar daar wil ik toch graag naar verwijzen. De verheerlijking op de berg. De Here Jezus en de grote Mozes en de grote Elia bij elkaar. En toen zij het hadden over Jezus’ levenseinde in Jeruzalem (9,31) waren Petrus, Johannes en Jakobus in een diepe slaap gevallen. De essentie van die ontmoeting is langs hen heengegaan. En toen de Here Jezus (vs.42) zei dat de Mensenzoon uitgeleverd zal worden aan mensen begrepen ze het niet en gingen er verder niet op in. Dat versterkte de eenzaamheid van onze Heer en hielp de discipelen om hun eigen plannen over de toekomst te maken. Dat wordt nog wat, zullen ze vast gedacht hebben. En kijk eens wat het met hen ging doen? Zo in de nabijheid van belangrijke mensen… Vs.46.’ze begonnen onderling te redetwisten over wie van hen de belangrijkste was’… Tenslotte zijn ze in dienst van Hem die de ene na de andere spectaculaire genezing realiseert en die spreekt met gezag. Bij Hem horen… dat doet ook iets met jezelf…. En als dan duidelijk wordt dat de Here Jezus naar Jeruzalem wil gaan dan worden oude dromen wakker. Op naar Jeruzalem, de koningstad. Stad van vrede. Dan wordt Jezus koning, jagen we de Romeinen weg en worden wij als het ware de ‘ministerploeg’….
En je hoort ze denken: ‘maak baan, maak ruim baan voor onze koning’ en ze denken er achteraan: wat worden wij nu ook ontzettend belangrijk… En zij gaan vooruit om dit belangrijke bezoek aan te kondigen en de nodige eerbied en respect te verwachten. Dat wordt wat, als dan een dorp met Samaritanen Hem niet ontvangen wil… Blok 2. Het verstaan van dit gedeelte heeft alles te maken met het begrijpen van de positie van de Samaritanen in die tijd. Daarvoor moet je terug naar de tijd van de ballingschap. Het tienstammenrijk van Israel is weggevoerd in ballingschap. Een aantal volksgenoten zijn achtergebleven en door de koning van Assyrie waren een aantal ‘buitenlanders’ in dat gebied gestationeerd waardoor er een gemengde bevolking ontstond. Die zich met name in het gebied en de stad Samaria zijn gaan vestigen. Later, nadat het volk weer was teruggekeerd uit ballingschap, mochten deze Samaritanen niet meehelpen met het opbouwen van de stadsmuren en de tempel. Er was vijandschap ontstaan tussen Israelieten en Samaritanen. Conflict tussen ‘Jeruzalem’ en ‘Samaria’. Lees maar eens in Joh.4 over de vrouw bij de put: ‘Heer, waar moeten wij aanbidden? Hier, in Samaria of in Jeruzalem?’. Daarmee stond of viel het ware geloof… En dat ging heel ver en was heel hardnekkig. Deze Samaritanen hadden een soort ‘gemengd geloof’, waarbij ze zich in elk geval wel hielden aan de Pentateuch, de eerste 5 boeken van de Bijbel. Naar alle waarschijnlijkheid opgeschreven door Mozes. Dat betekent dat zij ook naar profeten, naar leiders uitkeken, want daar schrijft Mozes over in Deut.18. En vanaf Genesis 3:15 hoopten ze al op iemand die kwam om te overwinnen…. En voorzover ze iets begrepen hadden van Jezus bleek Hij iemand te zijn die met allerlei mensen optrok. Joden, Samaritanen, zieken, noem maar op. En dat Hij door hun dorp heen wil trekken, is ook al een goed teken. En af en toe leek Hij ook wel een beetje een dissident onder het joodse volk. Hij dacht soms zo vreemd, zo anders dan de standaard-joden…. Het gaat hier dus pas mis als blijkt dat Jezus naar Jeruzalem wil gaan. Daarmee voegt Hij zich voor het gevoel van de Samaritanen bij de Israelieten die altijd maar zo snoeven over hun stad Jeruzalem… En als ze ontdekken dat Jezus naar Jeruzalem wil, houdt het voor de Samaritanen op. Jezus is niet welkom! (herhalen) Nou moet het toch niet gekker worden, denken Jakobus en Johannes. ‘Heer, zullen wij God aanroepen dat Hij ze neer bliksemt?’… Heer, zij zijn niet vervuld met diep ontzag voor U… Het doet denken aan vandaag: zullen we ze onthoofden….???
Heer… vuur van de hemel, doen? En wie weet dachten ze aan de woorden van Johannes de Doper. Hij die na mij komt zal komen met Geest en met vuur. Dat hebben we al eerder gehoord in Lucas 3:16-17. Blijkbaar is er iets gebeurd in hun denken. Want eerder waren ze ook al door onze Heer op pad gestuurd. En toen was de boodschap: als ze niet luisteren, schud dan het stof van je voeten en ga weg. Maar nu Jeruzalem in zicht kwam en er vast een kroning aan gaat komen, moet er wel iets anders gebeuren met mensen die niet willen luisteren…. Mooi, hè, hoe ze opkomen voor hun Heer???..... Blok 3. Nu maar eens gaan kijken en luisteren naar onze Heiland zelf. En het is goed om eerst goed te beseffen hoe dit gedeelte wordt ingezet. Lucas 9:51 markeert in het Lucas-Evangelie iets belangrijks. Vanaf dit vers gaat het nog zo’n 10 hoofdstukken door om deze laatste reis naar Jeruzalem te beschrijven. Een reis die enkele maanden nog gaat duren. Maar vanaf vs.51 is de strekking duidelijk: vastberaden gaat de Heer op weg naar Jeruzalem. En als Enige weet Hij op dat moment waarom dat is…. En is het je opgevallen hoe Lucas het noteert? De tijd dat Jezus van de aarde zou worden weggenomen… Prachtig! Hemelvaart. Terug naar zijn Vader in de hemel; terug naar zijn eer! Helemaal waar….., maar je zou haast vergeten dat Hij eerst nog door de hel heen moet… Op weg naar de verheerlijking, jawel, maar wel via de weg van de vernedering. Van het lijden. En toch …. VASTBERADEN. OVERTUIGD. Alleen zo kan er vrede op aarde worden gebracht. Alleen zo kunnen mensen worden gered. Allerlei soorten mensen… mensen die universiteit hebben gedaan en mensen die zo snel mogelijk aan het werk wilden gaan. Mensen met een blank velletje en mensen met een donker velletje. Mensen uit Zwolle, mensen uit Jeruzalem, uit Samaria, overal vandaan. Voor christenen moslims, voor joden en Samaritanen… Voel je? Hoe totaal dit is? Voel je dat dit niets te maken heeft met hoe goed je bent of waar je vandaan komt maar van de liefde en de ontferming van God? Nou, de discipelen hebben het geweten. Er staat niet precies bij wat de Here Jezus gezegd heeft maar reken erop dat het pittig voor hen is geweest. ‘Hij wees hen streng terecht’. En daar kunnen ze het mee doen. Zo van: hoezo maar eventjes dat dorp van de aardbodem wegvagen… Ach, het is regelmatig zo gegaan in deze wereld. Dat leiders niet kijken op een paar lijken meer of minder.
Een jongetje van 11 stuur je gewoon op pad met een vastgesnoerde bom op zijn buik. Zelfmoordcommando… zelfmoordjongetje.. Dat gebeurde en dat gebeurt, maar zo is de Here niet! En ook al begrijpen zijn volgelingen op dat moment niet goed wat er gebeurt, daar wordt het voor de Here Jezus niet anders van. Daarvoor is Hij te vastberaden. Daarvoor zit het redden teveel in zijn bloed! En Hij laat het gebeuren dat Hij niet welkom is. Bij de aankondiging van zijn lijden wordt het ook onmiddellijk werkelijkheid. De machtige Zoon van God laat met Zich sollen, laat zich sturen… Enne… als je verder gaat lezen in het Lucas-Evangelie dan komen de Samaritanen nog regelmatig terug. Bijzonder om bij Lucas te ontdekken dat hij een paar keer Samaritanen opvoert. Mensen die er heel goed afkomen als je hen vergelijkt met de Joden! Zo was er van de 10 genezen melaatsen maar eentje die terug kwam om te bedanken en dat was een Samaritaan. Enne…. De priester en de leviet liepen straal voorbij aan de gewonde man maar toen kwam die barmhartige Samaritaan langs…. De Here Jezus doet er nog wel een paar maanden over voordat Hij in Jeruzalem komt. Maar zijn reisdoel en voorlopige eindbestemming staan vast. En wat leert Hij over een poosje, vlak voordat Hij sterft, zijn leerlingen nog een belangrijke les! In Lucas 22 daar gaat de grote Meester de voeten wassen van zijn leerlingen en roept Hij zijn leerlingen op hetzelfde te gaan doen. Als je omgaat met zo’n belangrijk Iemand dan gaat dat wel iets met je doen, als het goed is…. Het wordt tijd om deze geschiedenis nog wat meer op ons zelf toe te gaan passen. Blok 4. Van de discipelen zou je nog kunnen zeggen: het hoort bij de vernedering van de Here Jezus dat Hij niet begrepen wordt. Als niemand je begrijpt: wat een eenzaamheid! En we kunnen ook nog zeggen: zij wilden vuur uit de hemel maar hadden hierbij nog niet het Pinkstervuur op het oog. Dat was voor hen op dat moment nog een brug te ver. Maar…. HET IS NU WEL PINKSTEREN GEWEEST! Wat heeft dat met ons gedaan? Dat we tot geloof kwamen en dat de Here Jezus dus welkom was in ons leven. Op welke manier denken wij over hen, over andere mensen, over onszelf? Gaan wij in het spoor van de Here Jezus liefdevol en vastberaden op ons doel af? Nee, nee… niet zoals de Here dat deed op dat moment.
Dat is uniek, eenmalig. Dat was alleen voor Hem. Maar wij zijn wel zijn volgelingen. Mensen die namens Hem op aarde mogen laten zien hoe deze wereld bedoeld is. Waarvoor mensen geroepen worden. Zou het in het kader van Lucas 9 niet vooral zijn dat wij geroepen zijn om mensen te redden? Voorzover je dat zo van mensen zeggen kunt. Kweet wel: de Here redt, maar Hij schakelt er wel mensen bij in. Hebben we zelf door wat het voor ons betekent dat de Here die weg gegaan is? Eerst die vreselijke vernedering, maar toen aan de andere kant van de dood opgestaan en nu in de hemel? Heb je door dat de Here je op het oog had en heeft? Weet je ook dat mensen zonder geloof in de Here Jezus niet gered kunnen worden? Doet dat iets met je? Wat dan? Hoe merkt jouw omgeving dat dan? De Here zal wel een keer terugkomen met vuur, maar voorlopig is dat nog (…) niet het geval. Van Petrus leer ik, in zijn mooie, kleine, tweede briefje, dat dat is vanwege het geduld van God. Hij verlangt niet naar de dood van mensen maar ziet liever dat ze leven en geloven. En daarom is er vandaag nog tijd om je te richten tot Hem. Geen jihad, wat ons betreft. Niet een houding naar andere mensen toe van ‘bekeer je of sterf…’. Nee, geen vuur van de hemel maar vuur in je hart. Omdat je bewogen bent in navolging van je Heer. Samaritanen: misschien was het ook wel een wat vreemd volkje. Van alles een beetje met nogal een gemengd geloof. Maar kijk eens naar de Heer, en wat Hij van hen vond en vindt. En kijk zo vandaag naar de mensen om je heen. Ook zij die zo heel anders zijn dan jij. Nee, juist wel zij die zo heel anders zijn dan jij. Moslims bijvoorbeeld. Nee, ik zeg het niet goed. Mensen die o.a. moslim zijn. Schepselen van God. Geschapen om lief te hebben. Zodat dat misschien wat met hen gaat doen. Dat ze gaan geloven. Met als mooiste gevolg dat de Here Jezus welkom is. Dat ze het van hen verwachten. Schepselen van God. Om voor in vuur en vlam te gaan staan. Omgaan met Iemand die bijzonder is, dat mag iets met je gaan doen! Dat betekent dat we elkaar willen dienen. Dat we in onze omgeving mensen willen winnen voor het Evangelie van redding. Doe je mee? amen.
