• KEY WEST, 22 FEBRUARI •
We hebben hotel Key Largo Resort at Manatee Bay geboekt via Expedia. Het hotel ligt vlak tegenover het John Pennekamp Coral Reef State Park waar je goed zou moeten kunnen duiken. Blijkt een hartstikke leuk hotel te zijn met een strandje en fijn zwembad en de prijs via Expedia ligt vele malen lager dan die ter plekke. Goede deal dus! We krijgen een mooie ruime kamer. Omdat we ook een redelijke koelkast op de kamer hebben, rijden we direct door naar de supermarkt om ontbijtjes te scoren. Omdat we geen zin hebben om uit eten te gaan (beetje afkick verschijnselen van het RV-leven) kopen we direct een gebraden kippetje en salade en eten dat op de hotelkamer op aan de grote tafel. Morgen maar eens informeren naar de mogelijkheden om te duiken en wellicht ook naar Key West.
Daarna weer in de auto gestapt en op weg naar Key West. Dat is nog best wel een behoorlijke rit: Wij zitten aan het begin van de Keys in Key Largo en het is ruim 100 mijl rijden naar Key West in het uiterste puntje van de Keys. Mooie rit over de onderling door bruggen verbonden eilanden. De langste brug is overigens de 7-mile-bridge. Het water aan de Bayside en aan de Oceanside lichtblauw. Echt een paradijsje. In Key West aangekomen hapje gegeten bij een Italiaans restaurantje vlakbij het “southermost point” van de USA en even over de pier gewandeld. Op de terugweg even langs gegaan bij het “Dolphin Research Center”. Klinkt reuze wetenschappelijk, maar blijkt in de praktijk de plek waar je de “sons of Flipper” kunt knuffelen, zeeleeuwen de hand kunt schudden, roggen kunt aaien en meer van dat soort onzin. Dat dus maar overgeslagen.
KEY WEST, 22 FEBRUARI Vanochtend eerst bij John Pennekamp State Park langs om te informeren naar de mogelijkheden om te duiken. Er blijkt “in de winter” (nu dus) maar 1 boottocht per dag naar het rif te gaan om half 2 ‘s middags. Er zijn momenteel maar een paar duikers, en je mag hier gewoon zelf je duik bepalen. Klinkt allemaal bijzonder relaxed. We besluiten te reserveren voor morgenmiddag. 180 dollar totaal voor 2 duiken pp inclusief volledige uitrusting.
223
• KEY LARGO, 23 FEBRUARI •
Na een prachtige zonsondergang ‘s avonds gegeten bij een Thais restaurantje (Num Thai) om de hoek. Waanzinnig lekkere rode curry. Hier gaan we terugkomen!
KEY LARGO, 23 FEBRUARI Omdat we pas vanmiddag gaan duiken, besluiten we de ochtend op het strandje bij het hotel door te brengen. Rond een uur of 11 ziet Herman opeens aan het water dat er een groot dier aan komt zwemmen. Gaan we kijken, blijken er 3 (drie!) manatees te zwemmen: 2 volwassen dieren en een jong.
226
Geweldig! Ze zwemmen vlak langs de kade waar het water redelijk helder is, dus we kunnen ze dit keer eindelijk eens goed bekijken en fotograferen. Wat een geweldige dieren! Ze horen eigenlijk grijs te zijn, maar dezen zijn grotendeels met algen overdekt en dus bruinig. Helemaal top! Daarna naar het State Park gereden. Eerst inchecken, de standaard vragenlijst (vooral nonliability) invullen, uitrusting uitzoeken en wachten tot de boot gaat. We zijn vandaag maar met 5 duikers en er kunnen er ruim 30 op de boot, dus alle ruimte. De schipper en zijn scheepsmaat zijn beetje nurkse types, daar kunnen we niet veel mee.
• KEY LARGO, 24 FEBRUARI • De andere duikers zijn een Italiaans koppel en een Amerikaanse man. Aardige mensen. We varen in een half uurtje naar Molasses reef. Wij nemen de Amerikaan mee onder water, want die heeft geen buddy. Het blijkt een rif te zijn zoals we die ook in de Cariben hebben gezien. Mooi koraal en aardig wat vis. We zien een aantal grote barracudas, 2 grote kreeften en een scorpion fish. Mooie duik. De tweede duik wordt een klein stukje verderop gemaakt. Er zit maar een korte tijd tussen de duiken. Dat kan, omdat het om relatief ondiepe duiken gaat (zo’n 10 meter diep). Onder water sluiten de Italianen zich bij ons aan. Die hadden de eerste duik niet veel gezien en hopen waarschijnlijk dat ze nu meer zien :-) Dat klopt ook wel, want binnen een paar minuten zien we een mega grote grouper in een grotje hangen. Zo’n grote zagen we eerder alleen nog maar bij Cozumel in Mexico. Verder zien we nog een paar joekels van barracudas. Iedereen weer blij. De terugweg op de boot is nogal van de frisse zoals Kluk-Kluk zou zeggen en we besluiten om het bij deze 2 duiken te laten deze vakantie. De gehuurde snorkels mogen we als souvenir houden. Dat is fijn, want we zijn onze eigen snorkels vergeten.
het water doorgebracht op een fijn strand. Het is prachtig weer vandaag, alleen waait het nogal flink. Blij dat we niet op de boot zitten om te duiken. De kite surfers leven zich natuurlijk uit. Gaaf om te zien. Sommigen maken metershoge sprongen.
CORAL CASTLE, 25 FEBRUARI
KEY LARGO, 24 FEBRUARI
Manon ontmoet op het strandje bij het hotel een gast die zijn vogeltje heeft meegenomen op vakantie. Het beestje vliegt gewoon vrij rond en komt vrolijk weer bij ‘t baasje terug als die ‘m roept. Geinig. Daarna in de auto gestapt, want we willen naar het strand. We kiezen voor Bahia Honda State Park omdat daar mooie stranden zouden zijn. Dit is overigens wel weer bijna 70 mijl rijden richting Key West, aan de andere kant van de 7-mile-bridge. Onderweg bij de supermarkt een lunchje opgepikt. Aangekomen eerst maar eens een stokbroodje pindakaas soldaat gemaakt. Daarna uurtje of 2 aan
Op de heenweg naar de Keys zijn we langs Coral Castle in Homestead gekomen. Omdat het fenomeen ons toch wel intrigeert besluiten we daar vandaag naartoe te gaan. We pluizen eerst op internet uit wat hier nou zo bijzonder aan is. Het blijkt dat ene Edward Leedskalnin, een immigrant uit Litouwen, dit kasteeltje met eigen handen en geheel zonder hulp heeft gebouwd. Arme Ed werd 1 dag voor zijn huwelijk gedumpt door zijn grote liefde Agnes en heeft uit liefde voor haar en in de hoop dat ze alsnog met hem zou trouwen een kasteel gebouwd. Hij heeft de enorme blokken koraal (sommigen enkele tonnen in gewicht) eigenhandig uitgehakt en gestapeld. Hoe hij dat heeft gedaan is nog steeds een raadsel. Er 227
• CORAL CASTLE, 25 FEBRUARI •
staan hele theoriën op internet en natuurlijk maken de Amerikanen direct de vergelijking met de bouw van de Egyptische pyramides. Hoe dan ook, het is een huzarenstukje voor zo’n klein mannetje (een stuk kleiner dan Manon) om dit allemaal te maken met behulp van alleen wat lieren en gereedschappen door Ed zelf gemaakt van oude auto onderdelen. De zonnewijzer is akelig correct en er is een tonnenzware draaideur die je met een paar vingers
228
dicht kunt drukken. Ed heeft zelfs ooit het hele kasteel vanuit een andere stad naar Homestead verplaatst omdat hij de oorspronkelijke plek niet goed meer vond! De man werkte van middernacht tot 6 uur ‘s ochtends. Niemand heeft hem ooit zien werken. Indrukwekkend, maar ook wel een beetje triest: Agnes is nooit bij Ed terug gekomen en is zelfs nooit komen kijken. In de middag nog even lekker op het strandje bij het hotel gelegen. Manon heeft daar nog even gesnorkeld. Mooie naaktslak gezien, een jonge barracuda en wat poliepen en kwalletjes.
• KEY LARGO NAAR MIAMI BEACH, 26 FEBRUARI •
KEY LARGO NAAR MIAMI BEACH, 26 FEBRUARI
Vanavond willen we ergens aan Ocean Drive eten. Bij elk restaurant staat een aantal aantrekkelijke dames de mogelijke gasten naar binnen te praten. We hebben al gauw door dat er tot 50% korting wordt geboden op de prijzen van het eten als de tent nog niet helemaal vol is. We kiezen een aardig restaurant uit (tuurlijk eentje die korting geeft, we zijn toch Hollanders!). Het eten is niet slecht, maar we zijn blij dat we niet de volle mep hoeven af te rekenen, want dat was het echt niet waard geweest.
MIAMI BEACH, 27 FEBRUARI
Rond een uur of 11 het hotel verlaten en met de auto naar ons hotel in Miami gereden: hotel Cardozo in Miami Beach (Ocean Drive, South Beach). Eerst de bagage gedropt bij het hotel, daarna de auto bij Budget terug gebracht en taxi terug naar het hotel. De reviews over dit hotel (eigendom van Gloria en Emilio Estefan) zijn niet onverdeeld lovend, dus geen idee wat te verwachten. Hoe dan ook, de locatie is geweldig: aan de boulevard van Ocean Drive, midden in het Art-Deco district.
We zitten niet voor niets in het Art-Deco district, dus vandaag maar eens dagje door South Beach wandelen. Er zijn prachtige gebouwen in Art-Deco stijl te bewonderen hier. Vooral ‘s avonds zien die er prachtig uit, want zeker aan Ocean Drive worden ze dan prachtig uitgelicht. We ontdekken nog een aantal straten met restaurants en winkels. Er is hier volop te zien en te doen. En dit is nog maar een piepklein deeltje van Miami.... Gisteren nog eens
De kamer is rustiek ingericht met Afrikaanse elementen en met een gepolijste houten vloer (vandaar dat er op internet wordt geklaagd over gehorigheid). De bedden zijn wat aan de korte kant, dat wordt diagonaal slapen. Er staat een cd-speler en er is een collectie cd’s van Gloria Estefan aanwezig. Jippie, kunnen we Miami Sound Machine draaien :-) Gelukkig is onze kamer rustig gelegen aan een leuk binnenhofje. Hier wil je ook geen kamer met zeezicht want in alle aan de boulevard gelegen restaurants en bars brult de muziek tot ‘s avonds laat uit de speakers. 229
• MIAMI BEACH, 28 FEBRUARI •
op de kaart gekeken, en Miami is echt monsterlijk groot. ‘s Avonds eten we bij Thai House (ja, alweer een Thais restaurant: dan weet je in ieder geval zeker dat je vers, gezond eten krijgt met een goede prijs-kwaliteit verhouding). Daarna nog een wandeling langs de boulevard gemaakt en gepoogd de verlichte gebouwen goed
op de foto te krijgen. Dat is nog niet gemakkelijk. Natuurlijk bewonderen we ook de auto’s die voorbij komen. De ene verlengde hummer is nog niet voorbij of er komt alweer een limousine of porsche of noem ‘t maar voorbij rijden. Je kijkt hier je ogen uit. Ook naar alle opgedirkte dames die hier lopen te pronken met hun nieuwe kleren en / of nieuwe borsten. Zelfs de etalage poppen hebben hier andere afmetingen dan in Nederland :-)
MIAMI BEACH, 28 FEBRUARI Vandaag maar ‘s een dagje strand. Voor 50 (!) dollar huren we 2 lounge bedden met reuze dikke kussens en een parasolletje op het strand. Het is goddelijk weer: weinig wind en de zon schijnt volop. Alweer kijken we onze ogen uit naar de bikini-parade die voorbij komt zetten. Ook een groepje luidruchtige jonge Amerikanen weet de boel aardig op stelten te zetten. Koelboxen mee en de meegenomen kartonnen bekers met alcohol vinden gretig aftrek. Wel worden de biertjes die ze er in uitschenken angstvallig in de koelboxen verstopt, want je mag hier niet in alle openheid drinken. Soms zie je dan ook mensen met een biertje in een bruine zak lopen. Dus eigenlijk mag je hier alles, als je ‘t maar leuk 230
• MIAMI BEACH, 1 MAART •
verpakt. Ondertussen weet iedereen dat er in de papieren bekertjes en bruine zakken alcohol zit... Rare mentaliteit. ‘s Avonds weer bij onze Thai gegeten, we worden al herkend :-)
MIAMI BEACH, 1 MAART In de ochtend pakken we een taxi naar Miami old town omdat we Bayside Market Place willen bezoeken. Schijnt leuk shoppen te zijn daar. Bij aankomst is de straat deels afgezet. Blijkt er in de middag een carnavalsoptocht te zijn! De voorbereidingen zijn al in volle gang. Het blijkt om het Carnaval de Barranquilla te gaan, Colombiaans carnaval. De deelnemers zijn al verkleed en het lijkt een beetje op een mini versie van carnaval in Rio. Prachtige kostuums. We maken mooie foto’s van de “Reina” (koningin van het carnaval) en haar entourage. Rond een uur of 1 zal de optocht plaats vinden en die willen we eigenlijk toch wel zien. Dus eerst even rondlopen in Bayside Market Place. Is eigenlijk een winkelcentrum rondom een haven gebouwd. Niet onaardig, maar ook niet zo heel bijzonder. We pikken een lunch mee in het HardRock Cafe dat in het centrum gevestigd is. Kwaliteit beneden niveau, dat hebben we beter
gehad. Daarna posteren we ons bij de wegafzetting in afwachting van de optocht. Natuurlijk begint die niet om 1 uur :-). Rond een uur of 2 begint er leven in de brouwerij te komen. De rij langs de afzetting is ondertussen behoorlijk dik. Overal Colombianen in carnavalsstemming. Wisten niet dat er zo’n grote Colombiaanse gemeenschap is in Miami. De mensen naast ons zijn echte feestbeesten en helemaal in de stemming. Luidkeels wordt alles dat langs komt van commentaar voorzien. Favoriet woord voor iedereen die niet soepel genoeg de rumba danst is “burro” (ezel). Blijkt tevens scheldwoord te zijn voor mensen die blowen, want ezels eten ook gras :-) Gelukkig spreekt Manon dan een beetje Spaans, want ze spreken maar mondjesmaat Engels. Spaans is toch wel de hoofdtaal hier in Miami. 1 voor 1 komen de verschillende carnavalsgroepen langs, elk voorafgegaan door een auto waarop een stereo installatie is vastgeknoopt waaruit opzwepende rumba muziek klinkt. We worden door de buren met meel bestrooid, dat schijnt traditie te zijn. Mmmm, is toch wat minder. Onder veel gelach worden we weer afgeklopt. Al met al zijn we de hele middag onder de pannen en het is hartstikke gezellig. Leuk altijd die onverwachte dingen. 231
• MIAMI BEACH, 2 MAART •
MIAMI BEACH, 2 MAART
MIAMI BEACH, 4 MAART
Het is guur weer vandaag. Er waait een harde wind en af en toe regent ‘t een beetje. We hebben een paar dagen geleden bij Amazon een boek over de opkomst en ondergang van de Cherokees (Trail of Tears) en een DVD met concertregistratie van Johnny Cash (Live at Folsom) besteld. Die komen in de loop van de ochtend aan met UPS. Terwijl Manon zich in het boek verdiept, speelt Herman de DVD af op de laptop. In de avond gaan we even een cadeautje scoren bij een speciale winkel in Miami Beach voor een goede vriend. Omdat de winkel tevens een lounge club is drinken we daar nog een biertje. Er staat een DJ te draaien.
Heerlijk geslapen vannacht voor ‘t eerst in dagen. Laatste dag voordat we morgen naar New York vliegen. Omdat we ons daar waarschijnlijk de gaten in de sokken gaan lopen, vandaag nog een rustdag ingelast. Er is weinig wind en de zon schijnt, dus we gaan lekker nog een dagje naar het strand.
MIAMI BEACH, 3 MAART Na een licht slapeloze nacht vanwege bovenburen die met schoenen aan over de houten vloer paradeerden bij de receptie gevraagd of we naar de bovenste verdieping mogen verhuizen. De kamer boven ons is leeg en blijkt een suite te zijn met een aparte slaap- en zitkamer. We worden gratis ge-upgraded! Jippie! Tegen een uur of 2 in de middag is de kamer gereed en kunnen we de bagage overbrengen, geholpen door het personeel. Aardige mensen. Daarna uurtje of 2 naar ‘t strand.’s Avonds op internet gaan zoeken naar een hotel in Melbourne voor mei aanstaande. 234
