KERST VOOR DE HERDERS

1 KERST VOOR DE HERDERS – kerstviering 1ste graad Mariagaard 23.12.2011

Kerstviering 1ste graad 2011

KERST VOOR DE HERDERS Decor op podium: links:kerststal (micro)

-

rechts:lezenaar (micro 2) muziekinstallatie

Inleiding door Annemie: WELKOM! Vandaag is het op zijn minst een ietwat ongewone dag. Wellicht dacht je bij het ontwaken: oef, rapport vandaag! Zo’n vooruitzicht brengt altijd een beetje onrust met zich mee, of het nu goed of minder goed is… En over 2/1 uurtje(s) mogen we in vakantie gaan: kerstvakantie! Dit gevoel gaat wel gepaard met heel bijzondere kriebels! Maar vooraleer het zover is, houden we er toch aan om nog even met jullie hier samen te komen. Overmorgen is het kerstmis en voor ons heeft dit een bijzondere betekenis. Daar willen we met jullie bij stilstaan. Waarom nog luisteren naar een eeuwenoud verhaal??? Gewoon omdat dit verhaal ons zoveel te zeggen heeft! Het is het verhaal van het jonge echtpaar waarvoor geen plaats meer was in de herberg: toen niet, en nu nog steeds niet. Ook in ons land kijken duizenden daklozen met een bang hart naar de komende winter.


Het is het verhaal van de herders, de stemlozen, deze die voor de burgerij niet meetelden: toen niet, en ook vandaag niet! Ook bij ons worden mensen zonder aanzien, zonder degelijke opleiding, niet meegeteld. Mag ik jullie uitnodigen om samen met ons in het verhaal te stappen: in de wonderbaarlijke beleving van die eenvoudige herders die oog hadden voor het goddelijk Kind, in de zorgzaamheid en tederheid van Maria en Jozef voor hun pasgeboren kindje. Kijk, luister, open je hart voor dit bijzondere kerstverhaal. Geniet van de eeuwenoude kerstgezangen, of liever nog: zing ze mee (zie blaadje). Maar hou het vooral stemmig, sfeervol. Ik wil nog eens benadrukken dat dit een bezinning is, d.w.z.: het stil staan bij een belangrijk feit dat ook ons leven kan veranderen. We laten ons dus door niets en niemand afleiden. We beginnen deze viering met het kruisteken en luisteren dan mee naar de Stille Nacht-uitvoering in de Duitse taal.

Lied: stille nacht CD Festliche Weihnacht – Thomanerchor Leipzig - nr 6 (3’05’’) Ondertussen komen de herders van achteraan in de zaal naar voor. Ze nemen plaats aan de micro.

Het verhaal van de herders Herder (leerkracht) vertelt. Op de achtergrond staan nog drie herders met hun gaven in hun hand (leerlingen) Nooit meer ontneemt iemand me de ervaring van die nacht. Nooit meer vergeet ik wat ons toen is gebeurd. Het was al donker… de honden lagen stil en ook de schapen waren rustig. Ik had, samen met de andere herders, nog iets tussen de kiezen gestoken, en een teug uit het vat gedronken. In de verte zagen we heel wat stadsdrukte en vroegen ons af waar dit toch vandaan kwam. Zelf gingen we geen kijkje nemen want de stad was niet ons terrein. Daarvoor waren onze kleren te lomp, onze huid te ruig, te ruw, en onze stemmen te kortaf en te schor. Ook onze stap had niet de tred en het ritme van de stad. Neen, in de stad hadden ze het niet zo voor ons. Met die mannen van de schapen, die mannen van de stal, wilden de stadsmensen zich helemaal niet inlaten. Je leert ermee leven, en je went er wat aan, ofschoon niet altijd.


Het is soms hard je alleen maar te kunnen warmen aan de vacht van je schapen. Maar dan weer voel je de zachtheid ervan en je bent blij en hun geblaat raakt je zoveel dieper dan het geroep of het geschreeuw van de stad. Ook het weer, de wind en de hitte van de zon, het nat en de kou, ze kruipen je in de kleren en leren je niet te vluchten voor een eerste bui of een tegenwind. En altijd weer zijn er het eerst en het laatst je schapen. Want: Je bent hun herder. Waar kwamen al die mensen toch vandaag? En de drukte en het lawaai? In slierten zagen we ze door de velden trekken. Waar gingen ze toch naartoe. Eerst veel later hebben we vernomen dat ze moesten komen… van hun keizer… iets van een telling… Ik was net terug van bij de lammetjes in de stal. Je kan er niet genoeg zorg voor dragen… En toen, het was alsof me de wereld verging. Een schitterend licht, verblindend en eerst ook schrikwekkend. Weet je, licht is iets voor de stad. Wij zijn dit niet gewoon! En er was ook muziek, zo heel anders dan die van de stad. Hemels, ja, zo zou ik het haast noemen! Wat was er gaande? Er weerklonk een boodschap… Neen, dat kon niet voor ons zijn bedoeld. Het moest een vergissing zijn. Was het niet voor de stad? Voor de mensen van de stad?

Lied: Adeste Fidele

Ondertussen komen Maria, Jozef met hun kindje naar de stal…

De herder vervolgt zijn verhaal: Vrees niet, - die woorden klinken me nog in de oren. Nog nooit had iemand ons zoiets gezegd. Vrees niet. Zo vaak ging men ons uit de weg, zo vaak waren we niet meegeteld. Vrees niet. Een redder is jullie geboren. We konden onze oren niet geloven.


We waren ervan aangedaan, wat verward. Hier in het veld, aan ons, gewone herders, weerklonk de boodschap: Je zal een kind vinden, in een kribbe. Vertrouwder kon het voor ons eigenlijk niet. En vraag me niet wat, vraag me niet hoe, maar we zijn opgestaan. Het was sterker dan onszelf. Ik heb mijn schapen in de wei achtergelaten en ik ben mee opgestapt. We waren met enkelen. Eén van de jongste schapen had ik me in de nek gelegd. En altijd maar weer - als muziek in de oren: Vrees niet, een vreugde voor jullie, een redder is geboren. Stel je voor. Zou iemand dan om ons gaan geven? Iemand voor wie de geur van een stal niet te min was? Iemand voor mensen als wij, aan de rand? We hebben ons gehaast. Niet gerust, tegelijk vol spanning en hoop, en vol verwachting!

Lied " Herders, Hij is geboren..." De mooiste kerstliedjes Deltas – CD – ondertussen vertrekken de herders (podium af… en straks bij volgend lied: langs andere kant weer podium op) 1. Herders, Hij is geboren in 't midden van de nacht. Die zo lang van te voren de wereld heeft verwacht. Vrolijk O herderkens, zongen de engelkens, Zongen met blijde stem: Haast U naar Bethlehem. 2. Als wij daar zijn gekomen, ziet een klein kindeke, leit op ’t strooi nieuw geboren, zoet als een lammeke. D’oogkens van stonde aan, zag men vol tranen staan, ’t Weende uit druk en rouw, in deze straffe kou. 3. 't Kindje begon te slapen, de moeder sprak ons aan: Lieve herderkens samen, wilt zoetjes buiten gaan. U lied zij peis en vree, dat brengt mijn Kind u mee, Want 't is uw God en Heer, kom morgen nog eens weer.


Ontmoeting met het Kind en zijn ouders Annemie: En de herders zijn op stap gegaan… op zoek naar de stal… en ze vonden zoals hen gezegd was: Een man en een vrouw, eenvoudige mensen, en een kindje, dicht toegedekt, in een stal. Stil werden ze ervan. Daar stonden ze nu, die ruwe bonken van de wind en het geblaat. Stonden, zeg ik, maar ze vielen op de knieën. Het geruis van hun schoenen over het stro werd te hard. Zo stil zijn ze ervan geworden. Ze hebben gekeken, en ze hebben geluisterd… Zacht, even zacht als die stemmen uit de hemel, heeft de vrouw hen verteld, Maria heette ze, hoe voor hen geen plaats was in de stad. Ze waren te arm, zeiden ze, te gewoon. En dan zij, hoogzwanger. De deur ging voor hun neus dicht. Toen waren ze maar het veld ingetrokken, op zoek naar beschutting en wat onderdak. Want voor haar werd de pijn ondraaglijk. Nu waren ze met het kindje zo gelukkig. Zalig. Die blik van die vrouw, het zachte vredig gelaat van het kind. Alsof het de herders zeggen wou: Hier, ik ben er voor jou! Neen, nooit meer vergeten ze dat moment. Maria zingt een lied voor haar kind…:

Hoe leit dit kindeke

Hoe leit dit kindeke hier in de kou Ziet eens hoe alle zijn ledekens beven. Ziet eens hoe dat het weent en krijt van rouw! Na, na, na, na, na, na, kindeke teer, Ei zwijg toch stil, sus, sus! En krijt niet meer Sa ras dan, herderkens komt naar de stal Speelt een zoet liedeke voor dit teer lammeken Het dunkt mij dat het nu haast slapen zal. Na, na, na, na, na, na, kindeke teer, Ei zwijg toch stil, sus, sus! En krijt niet meer En gij, o engeltjes, komt ook hier bij Zingt een motetteke voor uwen koning Wilt hem vermaken met uw melodij.


Na, na, na, na, na, na, kindeke teer, Ei zwijg toch stil, sus, sus! En krijt niet meer . (ondertussen naderen de herders de stal) Annemie: Als een warme gloed ging het de herders door het bloed. Van nu af zou er iemand zijn die de kant zou kiezen van de kleinen. Daaraan hebben ze vanaf dat moment niet meer getwijfeld. Het kind: Hij is het, als een herder, die met hen en hun schapen rondtrekt. Vol ontroering brachten ze hun gaven aan. De herders brengen de gaven aan: Herder 1: Ik heb een schapenvachtje meegebracht om het kindje toe te dekken. Zo zal het lekker warm hebben. Maria: Dankjewel, herder. Op zijn beurt zal Jezus die warmte uitdragen naar alle mensen die in de kou blijven staan en voor wie vandaag geen plaats is in onze samenleving. Lieve herder, wil je ook die warmte uitdragen naar alle daklozen in je land? Herder 2: Ik heb nog wat melk en honing meegebracht, krachtig voedsel voor je baby. Maria: Dankjewel, herder. Ik hoop dat je blijft delen van wat je hebt, met mensen die verzwakt zijn en honger lijden. Herder 3: Ik bracht een blokfluit mee om deze koude nachten op te vrolijken. Maria: Dankjewel, herder. Muziek verwarmt de harten van mensen en brengt hen in vreugde en solidariteit samen. Breng zelf maar je lied onder de mensen, zo worden ze lief en teder voor elkaar. Annemie besluit: Een diepe vreugde hing over het gelaat van de herders. Sinds die kerstnacht zijn al hun dagen anders geworden.


Ook al zijn ze weer gewoon naar hun schapen teruggekeerd. Laten we nu ook even heel stil worden en vertrouwvol bidden om dat beetje ‘anders worden’ in ons leven. Voorbeden Door leerlingen, leerkrachten, directie… (blijven bij de kribbe staan) Laat ons zien, Heer, hoe Gij geboren wordt in de kribbe van goedheid tussen mensen, waar de een aan de kou van de ander niet voorbijgaat. Laat ons zien, Heer, hoe Gij geboren wordt in de kribbe van geduld tussen mensen, waar de een nog maar eens naar het verhaal van de ander luistert. Laat ons zien, Heer, hoe Gij geboren wordt in de kribbe van vriendelijkheid tussen mensen, waar de een voor een groet van de ander niet onverschillig blijft. Laat ons zien, Heer, hoe Gij geboren wordt in de kribbe van inzet tussen mensen, waar de een zich aan de ander geeft zonder berekening. Laat ons zien, Heer, hoe Gij geboren wordt in de kribbe van vrede tussen mensen, waar de een voor de ander een goed woord overheeft. Laat ons zien, Heer, hoe Gij geboren wordt in de kribbe van moed tussen mensen, die er niet voor terugschrikken het voor elkaar op te nemen. Laat ons zien, Heer, hoe Gij geboren wordt in de kribbe van trouw tussen mensen, waar de een voor de ander niet moe wordt om ja te zeggen en te doen, in de kleine dingen van elke dag. Laat ons zien, Heer, hoe Gij geboren wordt in de kribbe van vergeving tussen mensen, waar de een aan de ander een nieuwe kans wil geven en van harte vergeeft. Laat ons zien, Heer, hoe Gij geboren wordt in de kribbe van vreugde tussen mensen, waar de een de ander met een blij hart van dienst wil zijn.


Laat ons zien, Heer, hoe Gij geboren wordt in de kribbe van geloof tussen mensen, waar de een voor de ander een teken van uw liefde wil zijn.

Slotgebed, zending, zegen Annemie: God, je bent voor ons mens geworden, opdat wij mens zouden worden voor elkaar, en mee bouwen, steen na steen aan uw Rijk van liefde en vrede. Laat in ons uw geboorte geen vruchteloos gebeuren blijven, laat ons levende getuigen worden die Jouw boodschap van hier uitdragen. Dat vragen wij u door Jezus onze Heer. Amen. De 10 mensen rond de kribbe krijgen nu een mandje met de wensen. Tijdens het slotlied gaan ze dit uitdelen bij de aangeduide rijen.

Zending en zegen Kerstmis een nacht van licht en vrede. Dat kan, als we Gods vrede straks mee naar huis nemen. Dat kan, als we licht en vrede delen met alle mensen die we in deze kersttijd tegenkomen. Dan worden we zelf: licht en vrede voor allen om ons heen. Daartoe vragen we Gods zegen +

Slotlied: Instrumentaal – André Rieu –ondertussen uitdelen van de kaartjes.

KERST VOOR DE HERDERS

Recommend Documents