2
K E R K B A N D
Voorwoord Met een uitgebreid verhaal over de DOMINICAANSE REPUBLIEK
L ARCA DE
NO É
e d e rl an ds e i n te rk e rk el i j k e g em ee n t e
éni a
e
27 jaargang september 2006
Hans Koedijk
U heeft de op dit moment dikste kerkband aller tijden in handen. Logisch zou u kunnen zeggen omdat jullie de laatste twee maanden geen kerkband hebben uitgegeven. Dit is echter niet de oorzaak van deze uigebreide bundel. De werkelijke reden dat er zoveel te vertellen is, ligt in het feit dat er deze zomer veel heeft plaatsgevonden. Zaken die toch wel erg belangrijk waren voor onze kerk. * Ten eerste vindt u hier driemaal !! een in memoriam. Drie mensen die een belangrijk deel uitmaakten van onze kerk zijn ons ontvallen. We wijden daarom een drietal pagina’s aan hen. * Een andere zaak is dat we tot en met januari 2007 de sociale projecten eens uitvoerig op de kaart zetten. Henk de Jong is de schrijver van het eerste stuk, dat we kortweg de Dominicaanse republiek noemen. In de volgende maanden volgen de andere vier instellingen waaraan onze kerk geld doneert. De kerkenraad besloot in het verleden om elk doel een even groot deel uit de pot sociale projecten te schenken. We collecteren daarom in onze diensten gewoon voor de vijf sociale projecten. Als iemand vindt dat hij geen affiniteit heeft met één of meer van de vijf sociale projecten, dan staat het hem in ieder geval altijd vrij om zijn gift te bestemmen voor het sociale project waar die persoon wel sterk emotionele gevoelens mee heeft. Een envelopje met het project erop en we noteren deze bestemming. * Omdat we de kerk nog moeten inschrijven in het register van eigendom, en ik u eens wilde laten mee genieten van het ‘kastje naar de muur’ effect dat Bram en ik het afgelopen jaar mochten ervaren, een paar pagina’s hierover. * Verder vindt u hier de afscheidswoorden van twee predikanten en maken we weer kennis met een nieuwe oud-bekende. * Piet van der Brugge geeft nog enkele aanwijzingen over het maken van reclame voor onze kerk. * Naast deze min of meer belangrijke teksten is er nog het gedeelte met de overige vaste rubrieken. Veel leesplezier.
3
4 Hans Koedijk
Overleden Hans Koedijk
Coby Spuijbroek Adri Verhulst. Vlak voordat we naar de kerk gingen, kregen we een telefoontje van Sina dat Adri de dag ervoor, op 1 juli rustig was ingeslapen. We blijven hem herinneren als iemand die zich onvermoeibaar inzette voor het doel dat wij kortweg Uganda hebben genoemd. Hij verzamelde allerlei materiaal, van computers tot naaimachines voor een technische school in Uganda. Deze materialen kreeg hij gratis maar het vervoer moest voor de helft worden bekostigd uit giften. Daarvoor reisde hij stad en land af en hield lezingen op allerlei verenigingsavonden, als ook op de Rotaryclub, en ook onze kerk sponsorde hem vele jaren. Bij ons in de kerk heeft hij een diavoorstelling gehouden waarvoor hij niet alleen onze gemeenteleden uitnodigde (er waren er trouwens maar weinig) maar ook allerlei bekenden uit de buurt. Hij moest laten zien waarvoor hij zich zo inzette. Vele jaren heeft hij containers laten inschepen voor Uganda. En tegen de tijd dat een container in Uganda arriveerde ging hij er zelf heen om bij het uitladen te helpen en te kijken of alles op de juiste plaats terecht kwam. Hij hielp mee om technische apparatuur in elkaar te zetten en de jongens te leren hoe ze met draaibanken moesten omgaan. Hij stond net op het punt weer naar Uganda te vertrekken toen hij ziek werd. Na een aantal onderzoeken bleek dat hij een onbereikbare tumor in het hoofd had. Deze veroorzaakte veel lichamelijks last wat hij maar moeilijk kon verwerken. We blijven hem herinneren als een hartelijke en vriendelijke man die als je een beroep op hem deed altijd wilde helpen. Adri is 79 jaar geworden.
Coby is op zaterdag 15 juli in Nederland overleden. Zij was niet vaak bij ons in de kerk omdat ze in Nederland woonde en werkte. Maar als ze in Spanje was dan kwam ze zondags in de kerk. Mijn ouders waren kennissen van haar ouders, de heer en mevrouw Spuijbroek, en bij het koffiedrinken na de kerk ontwaarde mijn moeder deze oude bekenden weer na vele jaren. Sindsdien kennen we hun dochter Coby goed. We hadden regelmatig contact en ontmoetten elkaar bij haar ouders in Benissa of bij ons thuis. Twee jaar geleden werd bij haar een carcinoom ontdekt en ze kwam het me vertellen na een kerkdienst. Maar ze zou vechten, meedoen aan een experiment met nieuwe methoden. Zwaar was het zeker, en telkenmale werd de marker inderdaad lager, maar na een periode van rust bleek toch weer dat deze marker hoog was geworden. Weer een periode van negen kuren, telkens van drie weken. Dan weer rust. Weer een kuur, en steeds zwaarder. Er ging een fysiek slopende werking van uit. Moe, uitrusten op de bank, onmenselijk zo’n behandeling. Maar je doet het voor jezelf, je echtgenoot, ouders, kinderen en kleinkinderen. Je wilt het nog niet opgeven, nog niet. Uitstellen het einde, het onvermijdelijke einde. Dit kan niet en dit mag ook niet, zo jong, zo energiek. Als je het niet wist, dan zou je het niet aan haar zien. Hier bij ons thuis zette ze de pruik af, en was trots op het beetje haar dat ze al weer had. Praatte honderd uit en zag eruit als Hollands welvaren. Nu, een uur na haar overlijden, kreeg ik het telefoontje dat ze was ingeslapen. Een verdere lijdensweg is haar bespaard gebleven. Ze was kort geleden 60 geworden. Te jong. We wensen Frans, haar echtgenoot en sinds een half jaar met pensioen, veel sterkte om dit verdriet te verwerken. Wij hier in Spanje proberen daar iets van te begrijpen maar dat lukt niet. Daarvoor zijn veel te veel vragen.
5
6 Bert Homburg
Projectinformatie Dominicaanse Republiek. Henk de Jong
Henk Stoter Tot grote schrik van velen is Henk Stoter plotseling overleden op de leeftijd van 81 jaar. Een ernstig ongeval in de tuin maakte een einde aan het leven van een bijzonder levenslustige en vaste kerkbezoeker. Vroeger, woonachtig in Calpe, leerden we hem kennen als een bezoeker van de speciale kerkdiensten (georganiseerd door de kerken van Benidorm en Dénia wekelijks bij toerbeurt) op een camping in Calpe. Je kon merken dat hij er was want met zijn duidelijke bas-bariton stem gaf hij bij het zingen de toon aan. Later, wonende in Moraira, moest hij verder reizen naar Dénia voor geestelijk voedsel, Hij was dat ook gewend in Nederland: elke week naar Goes, op 40 km afstand, om de diensten bij te wonen van de vrije evangelische gemeente. Vooral daar, in Goes, werd veel gezongen. Henk Stoter, een Bijbelvaste opgewekte gelovige die de Bijbel steeds een vaste plaats gaf in zijn gezin van zeven kinderen. De laatste jaren was hij zeer kritisch bij het lezen van de Schrift. Veel aandacht voor anderen had hij met Clazien. Wijlen Mees Vooren en een bijna wekelijks bezoek aan een invalide man in Parcent kunnen worden genoemd. Voor het hele gezin, met bijna alle nakomelingen, die in Frankrijk waren voor een bruiloftsfeest, was 19 augustus een zwarte dag, zo ook voor zijn vrienden. Ook de kerk van Dénia moet hem dankbaar herinneren. De woorden uit Psalm 25: Wie het heil van Hem verwacht Zal het ongestoord verwerven. zijn op hem van toepassing.
Het project vindt plaats in de regio Restauración in de Dominicaanse Republiek. In dit gebied is reeds eerder door World Servants een waterleidingproject ondersteund. Dit grensgebied met Haïti is ernstig getroffen door de wervelstormen in 2005. Drie dorpen in de regio zijn in het najaar van 2005 geholpen bij het aanleggen van een waterleiding namelijk Reedbed, Monchito en Kilometer paal 14. (Daar was ik toen bij betrokken). Capaciteit : 7000 liter per dag voor 140 personen. Het komende project moet de gemeenschap van Neyta, 29 gezinnen (75 volwassen en 60 kinderen), helpen aan permanent verkrijgbaar schoon water. Een World Servants team zal de gemeenschap bij de uitvoering assisteren. Jaren geleden is men begonnen met het aanleggen van een waterleiding maar deze was van slechte kwaliteit, niet voltooid en de capaciteit bleek te beperkt te zijn. In het najaar van 2005 is de situatie verbeterd door de bouw van een groter reservoir bij de bron en het aanleggen van nieuwe leidingen en het plaatsen van een opslagtank voor de eerder genoemde dorpen. In dit vervolgproject wordt er vanaf een tussentank van 15000 liter een nieuwe aanvoerleiding gerealiseerd naar de gemeenschap. De verschillende huizen worden aan deze aanvoerleiding gekoppeld. Er is voor een extra grote tank gekozen om het permanent beschikbaar hebben van water te garanderen. De gebruikte bron heeft ook geen constante aanvoer. Daarnaast wordt er meer druk opgebouwd waardoor hoger gelegen woningen beter van water kunnen worden voorzien. Door het hoogteverschil kan het water eenvoudig met hulp van leidingen naar de huizen gebracht worden. Het is een eenvoudig systeem zonder ingewikkelde apparatuur dat gemakkelijk te onderhouden en indien nodig te repareren is. De meeste mensen beschikken niet over een latrine, waardoor het grondwater en de omgeving worden vervuild. In de begroting is een bedrag opgenomen voor de bouw van 17 latrines. Te realiseren: Aanleggen van leiding 2 circa 1060 meter. Deels boven - deels ondergronds langs een weg en over een riviertje. Waar nodig worden ophangbruggen aangelegd. Opslagtank plaatsen –15000 literDistributieleidingen (2400 meter) en tappunten voor 23 families en ook nog 17 latrines. Nu halen de mensen hun drinkwater uit de rivier die vervuild is door het wassen van mensen, motors en auto’s, of het slachten van dieren.
7
8
In het algemeen zijn gezinnen voor het 2 of 3 maal per dag halen van water veel tijd kwijt en per keer kan men lopend hooguit 10 tot 15 liter water halen door de moeilijke bereikbaarheid van de bronnen. De grote verschillen tussen arm en rijk, alsmede de toenemende drugsproblematiek en criminaliteit blijven zorgelijk in het land. Alhoewel het inkomen per hoofd van de bevolking in de periode 1996-2001 een groei liet zien van 3% is deze groei vooral ten goede gekomen aan een klein deel van de bevolking. 30 % van de bevolking leeft nog steeds op of onder de armoedegrens. Kindersterfte bedraagt 49 per 1000 inwoners en 29 % heeft nog steeds geen toegang tot sanitaire voorzieningen. Het gebied rond Restauración grenst aan Haïti en is een gebied waar de bovengenoemde problemen sterk spelen. Een moeizame landbouw die weinig oplevert, armoede en zware levensomstandigheden door gebrek aan medische zorg, betrouwbaar water en slechte hygiënische omstandigheden. Op 16 augustus 2004 werd opnieuw Leonel Fernández als president geïnstalleerd. Er wacht hem een immense taak Niet alleen worden er maatregelen op het gebied van economische stabilisatie verwacht, maar ook een hervorming van de elektriciteitssector, verbetering van het onderwijssysteem en het uitroeien van corruptie om er slechts enkele te noemen.
Het gaat niet zozeer om een kort gebed voor het eten of zo, maar om in alle stilte met God alleen te zijn op een bepaald moment van de dag. Doe je dat ‘s morgens, dan kan je die dag aan God opdragen. Doe je het ‘s avonds, dan kan je de afgelopen dag bij God neerleggen. Miljoenen mensen bidden dagelijks op een vast moment op een vaste plaats. “Stille tijd houden” noemen ze dat. Zou het een idee zijn om voor uzelf eens vast te stellen op welk ogenblik van de dag ook u dit het beste zou kunnen doen? En welke plaats echt rustig is?
Ik hoop in gezondheid een steentje bij te kunnen dragen.
Middelen om je geloof te versterken (om te bewaren en te doen) E.K. den Breejen
Geloof kun je vergelijken met een mooie plant, die we zomaar cadeau krijgen. Wil je die plant goed houden en laten groeien, dan zal je er regelmatig liefde en aandacht aan moeten besteden. Daarbij zijn allerlei hulpmiddelen nodig. Zoals een goede standplaats, water, voedingsstoffen enz. Met het geloof is het net zo. Het moet onderhouden worden. Zeker in een tijd waarin het moeilijk is om te geloven en de kerken (althans in West-Europa) steeds leger worden. Wat zijn nu belangrijke middelen om je geloof te versterken? Zonder uitputtend te zijn, zou je volgens mij in ieder geval aan de vier volgende middelen kunnen denken: 1) Gebed Hoe vaak staat er niet van onze Heer, dat Hij naar een eenzame plek ging om te bidden? Als Hij het al zo nodig had, zouden wij dan zonder kunnen?
Begin je gebed met God te danken voor zegeningen. Zelfs in de moeilijkste omstandigheden zijn ze er. De brieven van Paulus – vaak in de gevangenis geschreven -beginnen altijd met danken. Na het danken mag je al je zorgen (en die van anderen!) aan God toevertrouwen. Hij is toch onze Vader? Misschien kan Hij niet alle gebeden verhoren. Maar Hij hoort zeker. En is er niet de belofte dat God Zijn Geest van troost en kracht zal geven aan ieder die tot Hem roept? Je ontvangt steeds kracht voor één dag.. Je kan niet met de kracht voor vandaag de zorgen van volgende maand dragen. “Iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad” en aan zijn eigen goede dingen, die er gelukkig ook zijn. U vindt bidden moeilijk? Dan bent u in goed gezelschap. De discipelen vonden dat ook. Als voorbeeld kregen ze van Jezus een joods gebed mee: het “Onze Vader”. “Bid dan aldus…” zegt Jezus, d.w.z. ”in de richting van”. Luther zei eens tegen zijn barbier, die ook klaagde: “Hebt u daar last mee? Ik ook! Daarom gebruik ik altijd eerst een opstapje: Ik lees een korte psalm, langzaam, regel voor regel. Of ik bid het “Onze Vader” en denk bij ieder bede na. Dan komt het echte bidden vanzelf wel”. Sommige mensen lezen eerst een bladzijde uit een goed dagboek. Zo zijn er allerlei methoden. Want een opstapje is nodig, omdat we vaak zo onrustig en gejaagd zijn. Heeft u geen tijd? Martin Luther King zei altijd: “Als ik het druk heb, neem ik extra tijd voor gebed”. Tot slot: een internist zei eens tegen mij: “Over bidden moet je niet teveel praten. Je moet het gewoon doen”. 2) Bijbellezen Mijn ouders waren wezen. Toen zij ongeveer achttien jaar geworden waren, gingen ze op jacht naar mensen, die vader en moeder goed gekend hadden. Wat waren hun ouders eigenlijk voor mensen geweest? Waren er nog foto’s, brieven, aantekeningen? Alles was belangrijk. Wanneer wij geloven dat er een God is, die ons geschapen heeft, zou het dan voor ons niet belangrijk zijn om veel over Hem te weten te komen?
9
10
De bijbel is een bibliotheek. Een boek uit een bibliotheek kies je met zorg.. Zo ook hier. Er zijn makkelijke en moeilijke Bijbelboeken. Hou nu eens op met te zeggen dat de bijbel zo moeilijk is. Er zijn genoeg gedeelten, die voor iedereen makkelijk toegankelijk zijn. De psalmen, de evangeliën, het Bijbelboek Handelingen (grote kinderen vinden de verhalen spannend!) enz. Neem (als u die heeft) de Nieuwe Bijbelvertaling. Die is soms minder nauwkeurig, maar wel vlot leesbaar. Moeilijke brieven van Paulus worden ineens veel begrijpelijker. Trouwens: voor het Woord van God mag je toch best een beetje moeite doen?
In Dénia zijn de mogelijkheden helaas beperkt. Maar er zijn – zoals u weet – maandelijks “Open Huis”-bijeenkomsten in de pastorie. Ook kan er eventueel een kleine ochtendkring gevormd worden. Een dominee daarbij is niet altijd noodzakelijk. Samen kom je verder. Wat voor u een vraagteken is, blijkt voor een ander vaak een uitroepteken. Vragen kan je trouwens ook opsparen. En wanneer u toch naar Holland gaat, is het misschien mogelijk in uw planning eens een bezoek aan een landdag of korte conferentie op te nemen? Ze zijn er in allerlei smaken! Werkt erg stimulerend!
Lees biddend. Neem een kort gedeelte (gebruik daarbij bijvoorbeeld een rooster). Lees het nog eens (ze noemen dat “close reading”). Stel twee vragen: Wat betekent dit stukje in het algemeen? En betekent het misschien ook iets voor mij? Niet wringen!
3) zingen “Zingt de Heer een blij lied!”. Hoe vaak staat dat niet in de psalmen. Door te zingen stijg je boven jezelf uit! Wat met woorden niet te zeggen valt, doet muziek. Geloof maar dat er Boven veel gezongen wordt! Hier op aarde mogen we vast meedoen, ook al heb je een bromstem. Je kunt thuis voor jezelf zingen, met de tv of radio of een cd meegalmen. Het fijnste is natuurlijk om samen met anderen Gods Naam te prijzen. In de kerk bijvoorbeeld . Misschien hoort een jaarlijkse internationale zangdienst met de Baptisten of andere kerken in Dénia tot de mogelijkheden? Een Afrikaans spreekwoord zegt: “Hoe leef je gelukkig? Door te zingen, door te dansen, door te bidden en door verhalen te vertellen!”. Het tweede zie ik nog niet zo gauw in Dénia gebeuren! Maar de rest?
Het Woord van God komt tot ons – zegt Paulus – “als een schat in een aarden kruik”. Dat wil zeggen in een menselijke verpakking. De schrijvers waren natuurlijk kinderen van hun tijd, met al hun gebreken. De Bijbel is ook geen geschiedenis- of natuurkundeboek. Maar wat kan je - door er met regelmaat in te lezen - in je geloof versterkt worden. Je ontmoet God via de verhalen van profeten, apostelen en vooral door de woorden en daden van onze Heer. De liefde van God voor elk mens is hoofdlijn. Doe er wat moeite voor! Op belangrijke momenten in uw leven zult u door Bijbelwoorden heel verrassend geholpen worden.
-
-
3) De “gemeenschap van gelovigen” We kunnen niet geloven zonder andere gelovigen. Denk aan een haardvuur. Wat een mooi gezicht als het brandt! Maar haal er eens één enkel brandend takje tussenuit. Dan zie je dat het takje buiten het vuur snel uitdooft. Zo is het ook met het geloof. Buiten de gemeenschap van gelovigen dooft het vuur. Je kunt aan allerlei vormen denken. Laat ik er een paar noemen: naar de kerk gaan Jezus werd in wezen uit de synagoge gezet. Toch bleef hij – staat er –“volgens zijn gewoonte naar de synagoge gaan”. Het scheelt er een stuk bij hoe je naar de kerk gaat. Met een open hart om daar gezegend te worden of ga je zoals je naar de bioscoop gaat? Misschien spreekt de preek je deze zondag niet aan. Maar zou je niet gezegend kunnen worden door een regel uit een lied of door een gebed? Trouwens door niet te gaan, kun je ook niet informeren hoe het met een ander gaat. Een kopje koffie drinken na de dienst kan wel eens heel belangrijk blijken! Heeft u echt zo’n haast? een bijbel- of gesprekskring volgen
Middelen om je geloof te versterken. Er zijn er nog veel meer (kunst bijvoorbeeld). Maar wie bovenstaande gedachten op een of andere manier met volharding in praktijk brengt, zal er in haar of zijn geloof door versterkt worden. Dat weet ik zeker! Met hartelijke groet aan u allen!
Warm Kees Burger ‘Brrrr, wat is het koud’ zei mijn vrouw vanmorgen toen ze naar haar werk ging. Ze had gelijk. Het was een graad of 13, het regende en de wind deed de takken krommen. Novemberweer in augustus! Dat is al een tijdje aan de gang en ik vrees dat het einde nog niet in zicht is. We wennen er maar moeilijk aan, want we waren inmiddels de warmte gewend. Warmte in dubbel opzicht! We genoten van de overdadige zon, het overweldigende licht in Spanje. Het gaf iets van een ‘joie de vivre’. We genoten echter ook van de warmte die u, als gemeente, ons hebt gegeven. Wij hebben bij u een fijne tijd gehad. Het begon al thuis.
11
12
We kregen goede informatie over van alles en nog wat, een keurige, ruimschoots van te voren overgemaakte reiskostenvergoeding. Dat zijn geen onbelangrijke bijkomstigheden. Daarna de ontvangst: heel zorgvuldig. Een welkomstpakket, mooie pastorie, nieuwe bedden. En dan de zondag. Meer mensen dan ik had verwacht, goede organisten, goed zingen, aandachtig gehoor, gezellige ontmoeting na afloop. Wat mij getroffen heeft, is de betrokkenheid. De kerk van Dénia is méér dan een sociaal gebeuren. “Mag ik de preek hebben?”, “Ik heb van de week de hele brief van Jakobus gelezen.”
spontaniteit. Wat een informele sfeer in de kerk met daarna gezellig koffie drinken. De bijeenkomsten in de pastorie waren heel erg fijn. Doordat er over geloofsopvattingen verschillend door gemeenteleden wordt gedacht bleek er geen gebrek aan discussie. En dan weer dat vreemde, de sfeer bleef tijdens elke discussie altijd respectvol en bijzonder goed. De kerkenraadsvergaderingen waren een feest. Niemand had haast waardoor de meeste leden nog informeel na konden blijven. Kortom wat nog meer! “Een gemeente in den vreemde maar vooral een wel hele positieve, plezierige vreemde gemeente”. Fijn om daar een tijdje deelgenoot van te mogen zijn. Mede namens Marijke, heel veel dank voor alle liefde, voor alle gastvrijheid, voor alle sympathie en vooral voor al het vertrouwen. Alle goeds voor de toekomst en de zegen toegewenst van onze Heer!
Dat neemt niet weg dat uw gemeente óók een sociaal gebeuren is. En dat mag! Aan Sam werd eens gevraagd waarom hij naar de synagoge ging. “Om de Eeuwige te ontmoeten”, zei hij. Toen hetzelfde aan Moos werd gevraagd , zei hij: “Ik ga naar de synagoge om Sam te ontmoeten.” Ik bedoel: kerk-zijn mag ook een sociaal gebeuren zijn en ik heb gemerkt hoe belangrijk dat voor velen is. Wij vonden het fijn daar even deel van uit te maken en het is altijd weer wonderlijk hoe er dan in een korte tijd een vertrouwelijkheid kan ontstaan. Dénia is voor ons niet meer ‘we-zullen-wel-zien-wat-het-wordt’. Het is voor ons de samenvatting geworden van een ‘warme’ tijd, in dubbel opzicht. Ik wens u alle goeds toe, zeker nu het nieuwe seizoen weer echt gaat beginnen en het kerkenwerk van start gaat. Gode bevolen, ook namens Marrie en Marleen.
Afscheid Wim Janssen
“Een gemeente in den vreemde of een vreemde gemeente!” Met deze woorden begon Hans Koedijk zijn toespraak aan het begin van mijn laatste dienst, op 25 juni j.l. “Een gemeente in den vreemde”, dat is meer dan duidelijk, want waar wordt er zoveel Nederlands gesproken dan op de Nederlandse club en in de kerkelijke gemeente van Dénia? Maar is die gemeente dan vreemd? Misschien moet ik zeggen helaas (of gelukkig) wel. Maar ik haast mij om het allemaal uit te leggen. De kerkelijke gemeente van Dénia is vreemd omdat de gemeenteleden veel meer hebben dan de leden van de meeste andere kerkelijke gemeenten. Bijvoorbeeld de hartelijkheid, die hebben Marijke en ik ervaren als een warm bad. De openheid en de gastvrijheid, die was meer dan bijzonder. Het vertrouwen dat we kregen, dat was optimaal. Wat een
Wie zou het weten? Hans Koedijk
Zoals u misschien weet hebben wij een eigen kerkgebouw, dat in 2004 bij de notaris is overgedragen van de Baptisten aan ons. In Spanje moet echter dit eigendom worden geregistreerd in het register van eigendom. Dat zou ons ca.€ 5000 kosten, ware het niet dat alle kerken in Spanje zijn vrijgesteld van deze belasting. Deze vrijstelling moet je aanvragen, althans dat eist de notaris die de kerk in dat register moet inschrijven. We moesten ook verklaren dat we de kerk alleen voor kerkdiensten gebruiken. Dat laatste heeft Bram in een brief verklaard en bij een andere notaris laten vastleggen. Het aanvragen van de vrijstelling van de belasting bij inschrijving in het register heeft het laatste jaar onze bijzondere aandacht. Bram en ik zijn vorig jaar naar Alicante geweest om deze vrijstelling aan te vragen. We werden toen van gebouw 1 naar gebouw 2 gestuurd en daar vandaan weer naar gebouw 1, om vervolgens weer terecht te komen in gebouw 2. We werden niet erg veel wijzer, hoewel we wel de teksten uit het wetboek te pakken kregen waarin duidelijk staat dat onze protestantse kerken die aangesloten zijn bij de FEREDE (Federación de Entidades Religiosas Evangélicas de España = federatie van evangelische kerkgenootschappen in Spanje), onder de vrijstelling vallen. Een aangevraagd bewijs van de FEREDE dat wij inderdaad zijn aangesloten, was voor de notaris van het register niet voldoende, evenmin in combinatie met de wettekst: we moesten een document overleggen van de Hacienda (belastingdienst) dat we recht hadden op de vrijstelling. In augustus vorig jaar ben ik nog een keer geweest en ik kreeg uiteindelijk van iemand die er meer van wist een formuliertje mee, en van de bijbehorende juf een opgestelde tekst die we op dat formuliertje moesten overnemen en daarmee kon ik
13
14
naar huis en na inlevering op welk belastingkantoor dan ook, zou het ongeveer 2 weken duren voor we de uitslag in huis hadden. Zo gezegd, zo gedaan. Ingevuld, de handtekening van Bram eronder en ingeleverd in Dénia op 17 augustus 2005. (Het mocht toch op elk kantoor?). September ging voorbij, en ook de maand oktober en november en zelfs december. Toen is Bram toch maar eens gaan informeren in Alicante bij het loket Tributaria, daar hadden we het formuliertje ook gekregen. “Meneer, vakantiedrukte, veel werk, u moet nog maar even geduld hebben”. Terug naar huis. De maanden van het nieuwe jaar volgden elkaar op zonder enig bericht te hebben ontvangen. Op 6 juli ga ik nog maar eens poolshoogte nemen, weer naar Alicante. Ik trek een volgnummer voor het loket Tributaria: er zijn nog 7 wachtenden voor mij. Na tien minuten dacht ik, ik ga maar eens naar boven, dat wachten duurt mij iets te lang. Boven aan de trap staat een bordje Tribunal, ach, als buitenlander hoef je toch niet te weten dat Tribunal en Tributaria niet hetzelfde zijn. Ik naar binnen, die mevrouw gaf een blijk van vage herkenning ( ik was daar al eens voor mijn eigen IBI), las het papier, hoorde mijn verhaal aan en zei: “u bent hier verkeerd, u moet naar de afdeling RECURSOS (teruggave). Ik dacht, teruggave?, we hebben nog niets betaald, maar je weet maar nooit. De mevrouw van dit loket was behulpzaam; nam het papier aan, na mijn verhaal gehoord te hebben, en begon gegevens in te voeren in de computer, maar ze kon niets vinden. “ Ik maak wel een kopietje en ga er direct achteraan. Geef me uw telefoonnummer maar”. Ze maakte het kopietje en begon het nummer op te schrijven en las het overhandigde papier nog eens. Riep vervolgens, u bent hier verkeerd, dit loket is alleen voor diegenen die geld terugkrijgen, maar u heeft nog niets betaald. U moet beneden zijn, maar ik bel wel voor u. Alzo werd ik beneden opgevangen door ene Marie José die mij meenam naar een klein kantoortje waar een dame achter een bureau zat. Deze mevrouw herkende ik direct en zij mij een poosje later. Ik zei dat we vorig jaar ook hier hadden gezeten ( Bram en ik) en dat er allerlei wetboeken werden geraadpleegd. Ja, ja, ze herinnerde zich ons en het onderwerp nog wel. Na enig nadenken zei ze: “ maar u bent hier verkeerd, u moet ergens anders zijn”. Ik sputterde tegen en zei dat ik hier juist wel moest zijn. Maar dat hielp niet echt, ze nam me mee naar een ander vrouwspersoon. Er werd onverstaanbaar overlegd gedurende 5 minuten. Vervolgens gingen ze met z’n tweeën naar een manspersoon. Ik hobbelde er achter aan. Het overleg in dat kamertje duurde zeker 10 minuten, ik wachtte buiten en keek ernaar (glazen wanden). Uiteindelijk nam ik de moed op, en stapte naar binnen en voegde me bij deze drie personen. Legde op mijn manier nogmaals de situatie uit. Nee, het was duidelijk. Ik was toch op de verkeerde plaats: ik moest naar de derde verdieping, naar het loket Registro. (Gelukkig moest ik me steeds binnen hetzelfde gebouw verplaatsen.(gebouw 1)). Ik liet me de weg wijzen en kwam terecht bij een mevrouw met een bordje boven
haar bureau waarop Registro stond. Mijn verhaal weer gedaan en wat zei ze? “ O, dáár weet ik niets vanaf, u moet bij dat bureau zijn.”. “Maar daar zit niemand” zei ik teleurgesteld, ja maar die meneer komt zo, wacht u maar even. Ik ga zitten en wacht 5 minuten. Die meneer komt inderdaad en weer doe ik mijn verhaal; kerk gekocht, inschrijving in het register, kost geld, kerken vrijgesteld etc. Die meneer pakt het formuliertje aan en begint zonder veel te zeggen enkele gegevens in te voeren in zijn computer. En dan zie ik van redelijke afstand de datum 17 augustus 2005 verschijnen(datum van inlevering in Dénia). En even later een datum van 7 september (toch iets in de buurt van die 14 dagen). Hij belt, zegt verder niets, voert een nauwelijks hoorbaar gesprek en zegt even later: “Even geduld, ik wordt zo teruggebeld”. Er gaan 6 minuten voorbij en inderdaad, de telefoon gaat. Hij schrijft wat op het formuliertje en legt de hoorn neer. Daarna wendt hij zich tot mij en begint me uit te leggen dat dit ( het gebouw, het bureau ? ) zaken van de staat behandelt, en wat wij vragen behoort bij de Autonomía Valencia, (deelregering). Ik ben dus verkeerd. Maar hij komt met een mogelijke verklaring/oplossing: het formuliertje is ingeleverd in Dénia, en vandaar is het waarschijnlijk doorgestuurd naar het Registro in Dénia ter behandeling (juist zij hebben ons verplicht de vrijstelling aan te vragen), maar het kan ook doorgestuurd zijn naar Alicante, naar gebouw 2. “ Het lijkt mij verstandig dat u eerst naar gebouw 2 gaat en informeert of ze er daar meer van weten. Het was half twee, dus nog een half uur, minus 10 minuten lopen. Twee uur gaan de overheidsgebouwen nl. dicht. Voor allerlei zaken daar, moest je volgnummers hebben, maar ik wist niet waar naar toe te gaan. De informatiebalie kon mij niet helpen. Toen zei ik, “Zou u die meneer kunnen bellen uit gebouw 1?”. Dat deed de informatieverstrekker en ik werd gestuurd naar tafel 13 en 14. Alleen nummer 13 was aan twee zijden bezet. Even wachten dus. Het meisje dat daarna mij te woord stond, overhandigde ik het papier, ik deed weer mijn verhaal. Ze knikte instemmend, en zei “Gaat u daar maar zitten”. Hoopvol ging ik zitten en wachtte minstens een kwartier. Toen kwam ze terug. Haar reactie - u kunt het misschien wel raden -: “ u bent hier verkeerd, u moet in het andere gebouw zijn (gebouw 1)”. De geschiedenis dreigde zich te herhalen. Dit gevaar inziende, zei ik dat dit niet waar kon zijn, dat we diezelfde stappen ook vorig jaar al hadden gemaakt en dat het papier toch wel echt hier moest zijn. Vervolgens stelde ik weer voor om die meneer in gebouw 1 te bellen. Hij begreep de situatie, dacht ik. En inderdaad, ze deed het. Dat gesprek duurde zeker 10 minuten en werd in een door een glaswand gescheiden andere ruimte gevoerd. Ze kwam terug en zei: “Het lijkt ons het beste dat u het formulier nogmaals invult en opnieuw inlevert maar dan hier in Alicante, want waarschijnlijk heeft de Hacienda in Dénia zich vergist en is het papier daarna zoekgeraakt”. Het was kwart over twee geweest toen ik gebouw 2 verliet. Een nieuw formulier kon ik hier niet meer halen, maar dat zouden ze wel in Dénia
15
16
hebben. “Dat heeft elke Hacienda in Spanje”. (De andere dag vroeg naar Dénia, maar daar waren de formulieren op !!!!). Ik mocht echter ook een blanco velletje papier gebruiken, “dat doen ze allemaal”. Thuis gekomen, de nodige letters aan het papier toevertrouwd, en daarna naar Bram voor de vereiste handtekeningen. (Ook al is het voorzitterschap in andere handen overgegaan, Bram blijft in deze officiële stukken toch maar gewoon voorzitter, anders kunnen we weer helemaal opnieuw beginnen). Ook nog even die meneer van gebouw 1 gebeld. Hij was welwillend en vroeg direct of ik nog langs kwam. Ik vroeg hem of hij maandag 10 juli aanwezig was. Ja dat was hij, we spraken een tijd af, 11 uur. Die maandag weer naar Alicante, driekwartier gewacht op die meneer. Hij nam me direct mee naar beneden, weer naar de afdeling Tributaria. Overleg vond plaats, bijna werd ik weer weggestuurd maar ik gaf aan dat er in de wet staat dat wij als kerk waren vrijgesteld van de belasting en om mijn woorden kracht bij te zetten, overhandigde ik hem die tekst. Ging hij door de knieën of was hij het al van plan, in ieder geval ging hij weg en kwam terug met een certificaat. Ik bedankt hem en vroeg nog of hij er zeker van was dat dit het gevraagde document was. Hij antwoordde dat hij het niet zeker wist. Toch nog even naar gebouw 2, zelfde juffrouw en die zei dat ik nu alles had wat nodig was. Een paar dagen later ging Bram met dit papier naar het Registro in Dénia,en hier vernam hij dat dit inderdaad het bedoelde papier was. De inschrijving kon nu plaatsvinden en de belasting hoefde niet te betaald. Eind goed, al goed.
De flyer is een goed idee geweest. Zelf heb ik de flyer reeds aan meerdere personen uitgedeeld in Nederland. Een pas gepensioneerd echtpaar komt nu vaker naar Spanje en zal onze kerk gaan bezoeken. Een oude klant van mij heeft een huis gekocht in Moraira. Daar liggen de flyers nu in huis en de betreffende persoon is reeds een keer met acht personen in de kerk geweest. Ik zou dan ook al onze gemeenteleden willen vragen via gesprekken, flyers en verwijzing naar de website onze kerk "op de kaart te zetten". Het werkt echt!! Enkele weken geleden had ik een gesprek met één van de verslaggevers van Het Noord-Hollands Dagblad. Hij zag er een goed verhaal in en wil proberen naar Spanje te komen. Misschien zijn er onder u ook mensen die zulke contacten hebben en wie weet! Suggesties inzake aandachtspunten voor de website, waarom Hans heeft gevraagd, zouden dan ook vernieuwend kunnen werken. Tenslotte wat de flyer betreft: we zullen bij herdruk de website gegevens hierop vermelden.
Publiciteit Piet van der Brugge
In de Kerkband van mei j.l. heeft Hans Koedijk geschreven over publiciteit. Hij noemde de flyer en de website als manieren waarmee getracht wordt onze kerk in Dénia meer bekendheid te geven. Hij verzocht aan ons mee te denken en eventuele suggesties door te willen geven. In Nederland gebeurt dat ook meestal. De stille zomermaanden zijn voorbij, plannen werden gemaakt, het winterseizoen breekt weer aan en verschillende activiteiten (of prille noviteiten) komen op gang. Ook in Dénia is helaas een extra stille periode geweest; daarover moeten wij in de winterperiode maar eens gaan brainstormen wat voor mogelijkheden wij hebben in geval van calamiteiten. Wat voorgevallen is kwam zo volslagen onverwacht en verlamde ons in feite een beetje. Wij zoeken echter de publiciteit in de hoop mensen te bereiken die voor hun vakantie of voor wat langere tijd in Spanje verblijven: dan moet de kerkdeur wijd openstaan. Juist wanneer je af en toen buiten Spanje vertoeft, besef je wat voor een bijzonder kerkgenootschap wij hebben. Daar moeten wij zuinig op zijn en ook enthousiast mee verder gaan!
Kerkenraad Hans Koedijk
In de zomerperiode heeft de kerkenraad een brief gekregen van Lyn Dalebout waarin ze meedeelde dat ze per 1 september uit de kerkenraad zou stappen. We vinden het jammer dat zij na “een degelijke overweging” heeft besloten te stoppen met haar werk als lid van de kerkenraad. Ze heeft van de anderhalf jaar dat ze lid was van de kerkenraad het laatste half jaar het huismeesterschap op zich genomen. Dat heeft ze met verve gedaan en daarvoor en haar inzet bij andere activiteiten, danken we haar heel hartelijk. Het betekent dat we op dit moment geen huismeester meer hebben, maar we hebben Anneke Koedijk bereid gevonden deze taak voorlopig op zich te nemen, d.w.z. waar te nemen. Zij zal hierbij hulp krijgen van Martine Gerth. Het is denk ik wel een goed idee als twee personen zich bemoeien met de pastorie, zowel om te signaleren, te kopen als om te organiseren. Ze kunnen elkaar aanvullen en vervangen. Het betekent dat deze functie nu dus voor enige tijd buiten de kerkenraad is gekomen. De communicatielijnen blijven in dit geval erg kort.
Verslag kerkenraad Wim van der Velde
U bent gewend om in de kerkband een kort verslag aan te treffen van de gehouden kerkenraadsvergaderingen. Vanwege ruimtegebrek verschuiven we het verslag van woensdag 6 september 2006 naar de volgende kerkband.
17
18 Henk de Jong
De kerkelijke gemeente van Dénia feliciteert de volgende personen:
collecten 2006
01-01-06 08-01-06 15-01-06 22-01-06 29-01-06 05-02-06 12-02-06 19-02-06 26-02-06 05-03-06 12-03-06 19-03-06 26-03-06 02-04-06 09-04-06 16-04-06 23-04-06 30-04-06 07-05-06 14-05-06 21-05-06 28-05-06 04-06-06 11-06-06 18-06-06 25-06-06 02-07-06 09-07-06 16-07-06 23-07-06 30-07-06
Kerk Diaconie Onderhoud Soc.pro collecten bezoek gem. 106,03 110,65 216,68 47 4,61 148,42 139,30 287,72 50 5,75 131,23 166,52 297,75 51 5,84 136,11 107,32 243,43 55 4,43 151,84 134,46 286,30 53 5,40 151,38 130,42 281,80 63 4,47 120,27 120,10 240,37 52 4,62 169,73 138,90 308,63 64 4,82 161,71 137,14 298,85 65 4,60 162,35 138,80 301,15 66 4,56 204,40 162,15 366,55 76 4,82 138,30 116,55 254,85 51 5,00 119,30 111,45 230,75 48 4,81 116,60 104,35 220,95 49 4,51 164,99 113,93 278,92 64 4,36 204,10 123,90 328,00 59 5,56 183,77 158,73 342,50 63 5,44 190,85 159,50 350,35 62 5,65 147,95 162,20 310,15 60 5,17 164,37 171,81 336,18 63 5,34 156,42 167,55 323,97 64 5,06 125,00 353,40 478,40 47 10,18 146,12 522,98 669,10 64 10,45 157,52 133,92 291,44 53 5,50 125,34 98,72 224,06 50 4,48 105,61 78,80 184,41 45 4,10 93,72 90,37 184,09 40 4,60 127,05 118,63 245,68 45 5,46 111,14 128,80 239,94 52 4,61 117,74 97,49 215,23 47 4,58 102,12 67,15 169,27 57 2,97 4441,48
731,97
1771,97 2062,05
9007,47
1725
5,22
Gelukgewenst Hans Koedijk
In de onderstaande rubriek worden de personen genoemd die de komende maanden 75 jaar of ouder worden. Mochten er omissies zijn of foutieve vermeldingen worden gedaan, wilt u dit mij dan meedelen?
oktober 2006 De heer Spuijbroek Mevrouw Van Voorthuijsen Moge zij in gezondheid hun verjaardag vieren.
Seguridad Social Bram Gerth
Zijn de meeste artikeltjes in de “Kerkband” gericht op uw geestelijk welzijn, dit “aangevertje” heeft betrekking op het zoveel mogelijk in stand houden van uw lichamelijk welzijn op reizen in de EU en aangesloten landen. Praktisch iederéén in onze kerkgemeenschap die Spanje als vaste woonplaats heeft is sinds kort verplicht verzekerd bij de Seguridad Social en heeft daarvoor een SIP-kaart in zijn/haar bezit die getoond moet worden bij dokters- of ziekenhuisbezoek. Wat veel mensen niet weten is dat wanneer men reist in landen die lid zijn van de EU en aanspraak wil maken op medische hulp het bezit van een Tarjeta Sanitaria Europea noodzakelijk is. Het verkrijgen van deze Tarjeta is erg eenvoudig. Gewapend met de SIPkaart en residencia meldt u zich bij het kantoor van de Seguridad Social in de Passeig del Saladar nummer 41 in Dénia. Bij binnenkomst ziet u aan uw linkerhand een bureau en daar meldt u zich. De Tarjeta Sanitaria Europea wordt voor u binnen enkele minuten in orde gemaakt. (De Passeig del Saladar is de straat die van de Mercadona aan het palmenplein, naar zee loopt.)
Advertentie: Hans Koedijk
In de afgelopen weken en maanden ben ik door verschillende personen benaderd met de vraag of ik iemand weet op wiens huis zij zouden kunnen passen in de winterperiode. Weet u iemand die oppassers zoekt of zoekt u juist iemand die op uw huis zou moeten passen in de winterperiode voor 1 of meerdere maanden, bel me dan even en ik geef uw telefoonnummer door aan de vragenden. Mijn telefoonnummer: 96 579 5065
19
20
Mededelingen: Hans Koedijk
•
Hieronder vindt u de datum waarop en het doel waarvoor tijdens de komende kerkdiensten wordt gecollecteerd. 17 sept 24 sept 1 okt 8 okt
kerk en diaconie (H.A.) kerk en onderhoud kerk en sociale projecten kerk en onderhoud
Sociale projecten zijn: 1 Dominicaanse Republiek 2 Ooghulp wereldwijd 3 Lilianefonds 4 Kindertehuis India 5 Oikocredit
•
De eerstvolgende kerkband wordt waarschijnlijk uitgereikt op zo 8 oktober a.s.
•
In de maanden september en oktober gaat Ds. Mr. E.K. den Breejen voor in onze kerkdiensten. En in de maanden november en december hoopt voor te gaan Ds. J.Lugtigheid.
•
Open huis, Datum: woensdag 20 september Plaats: pastorie Onderwerp: Christendom en Islam Begin met koffie: 10.30 uur en om 11 uur volgt de inleiding.
•
Indien u in Nederland in het vervolg de kerkband per e-mail zou willen ontvangen, kunt u dit aan mij kenbaar maken via het sturen van een e-mail aan
[email protected]. Ik zal er voor zorgen dat u een exemplaar van de kerkband rond de tweede zondag van de maand in uw elektronische brievenbus ontvangt.
•
De kerkband wordt vanuit Spanje verstuurd. Wilt u mij in kennis stellen van mutaties (zie achterzijde van deze Kerkband)?……
•
De volgende kerkenraadsvergadering wordt D.V. gehouden op woensdag 4 oktober 2006. Mocht u onderwerpen in deze vergadering behandeld willen zien dan kunt u verzoek daartoe, met redenen omkleed, richten aan de scriba.
Nederlandse interkerkelijke gemeente te Dénia Iglesia evangélica holandesa Reg. No. 3053-SE/A
C.I.F. Q 0300445D
Internet
www.nigDénia.web-log.nl
Postadres:
Calle Aristeu 23, Marquesa 1, 03700 Dénia.
Kerkgebouw :
Evangelio-El Arca de Noé, Calle Sanchis Guarner 9, 03700 Dénia.
Kerkdienst:
Iedere zondag om 11.00 uur.
Pastorie:
Calle Aristeu 23, Marquesa 1, 03700 Dénia. Bezoek gaarne telefonisch aankondigen. tel. 96 578 5045
Kerkenraad:
Voorzitter Hans Koedijk, Calle de Sagitario 4, 03737 Jávea. tel. 96 579 5065/678 034 752 Vice voorzitters: Bram Gerth (96 5795152) en Cor Pors (96 646 0841) Scriba Wim van der Velde, Avenida del Puerto 22, Jardines del Mar, bloque II, 2D. 03730 Jávea. tel. 667916002 ( en in Ned. 035 6240161)
Financiën:
Piet van der Brugge tel. Ned. 075 617 3048 Bankrelatie in Spanje: B.B.V.A. te Jávea. Rekeningnummer: 0182 0142 00 0201505998 T.n.v. Iglesia evangélica Holandesa Bankrelatie in Nederland: Postbanknummer 42 23 567 in Geldrop, t.n.v. Kerkvoogdij Ned.interk. gem. te Dénia. Of IBAN: NL02PGTD00042 23 567 BIC PGTB NL 21 in Geldrop, t.n.v. Kerkvoogdij Ned.interk. gem. te Dénia.
Huismeester: (wnd)
Anneke Koedijk. tel.96 579 5065
Organisten:
Chris Ooms. Cor Pors.
tel. 96 578 3694 tel. 96 646 0841
Hulp in nood:
Willy Bakker. Martine Gerth.
tel. 96 645 6075 tel. 96 579 5152
Kerkband:
Hans Koedijk. Calle de Sagitario 4, 03737 Jávea. tel. 96 579 5065 / 678034752 e-mail:
[email protected]