JUVENT PLEEGZORG MAGAZINE

JUVENT PLEEGZORG MAGAZINE Nr. 18 • juni • 2015

Nieuws en tips De wereld van: Britt En nog veel meer…

Inhoud Tijdens de eerste pleegouderbijeenkomst die wij per regio organiseren merkte een pleegouder op niet altijd goed op de hoogte te zijn van wat Juvent te bieden heeft. Aanleiding was de cursus trauma en stabilisatie. Die zijn wij inderdaad enige tijd geleden gestart en gaan we nu voor nog meer pleegouders aanbieden. In deze PM leest u over ‘slapende honden’; de training over trauma en stabilisatie die Juvent aan pleegouders geeft. Zoals ik het begrepen heb moet je slapende honden dus wel wakker maken maar wel even letten op wanneer en hoe je dat doet. Gedragsdeskundige van Juvent Ilze Wiegeraad vertelt erover op pagina 10. Andrea Klap

14 Colofon

PM verschijnt vier keer per jaar en wordt gratis toegezonden aan (aspirant) pleeggezinnen, begeleiders en andere betrokkenen bij pleegzorg van Juvent, Jeugd & Opvoedhulp Zeeland. Redactie Andrea Klap, Jeroen Rempt, Mirjam de Smet, Gerdien Maljaars en Redmar Hiemstra E-mail: [email protected]

P 4.5

P 12.13

• Pleegouders in het zonnetje • Werver pleegzorg • Een schone dag

Manouk: “Ik moet eigenlijk steeds kiezen waar ik het liefst zou willen zijn.”

P 6.7

P 14.15

Bram: “Ieder resultaat of stukje vooruitgang is een overwinning an sich.”

• Invloed broer of zus groter dan gedacht • Ouders in tweestrijd over mediagebruik kind • Aantal gezinshuizen neemt toe!

Vanuit Juvent

Sfeer proeven bij…

P 10.11

Achtergrond

Het dilemma van…

Fotografie De geportretteerde personen in deze uitgave hebben geen relatie met het onderwerp, tenzij expliciet vermeld. Tips Heeft u tips of vragen naar aanleiding van PM? Heeft u onderwerpen die u graag aan bod ziet komen? Laat het ons weten: mail naar [email protected]

JIP-Kamp Vind jij het leuk om mee te gaan op kamp. Andere (pleeg) jongeren te ontmoeten, veel activiteiten te ondernemen en een hoop lol te maken? De stichting JiP (jongeren in pleeggezinnen) organiseert ook in 2015 weer een zomerkamp voor jongeren uit pleeggezinnen. Het zomerkamp wordt gehouden van zondag 2 augustus tot en met vrijdag 7 augustus 2015. Dit zomerkamp is voor pleegkinderen en eigen kinderen uit pleeggezinnen in de leeftijd van 12 jaar t/m 16 jaar. De kosten voor deze week bedragen € 180,- De kampweek wordt gehouden op een schitterende locatie in het dorpje de Moer nabij de Drunese duinen in Noord- Brabant. Meer informatie? www.stichtingjip.nl

In het nieuws

Juvent [email protected] Crisisnummer: 06-22 93 88 89 www.juvent.nl

Slapende honden?

Concept en uitvoering www.studioRAVEN.nl

Vanuit Juvent

Regiokantoor Zeeuws-Vlaanderen Jacob Catsstraat 7, Terneuzen (tel: 0115-643030) Regiokantoor Walcheren Prins Bernhardstraat 4, Middelburg (tel: 0118-632900)   Regiokantoor Oosterschelderegio Beukenstraat 62, Goes (tel: 0113-237066)

Pleegmoeder organiseert creatieve workshop Pleegmoeder Rianne Guiljam (op de foto op de oranje stoel in het midden met bril) wilde graag eens iets ontspannends met andere pleegouders uit haar buurt doen. Zij organiseerde een creatieve workshop met hightea. Een vrolijke groep enthousiaste pleegmoeders van het eiland Tholen en ook de pleegzorgbeleider kregen een uitnodiging. Het werd een geslaagde ochtend waar veel werd uitgewisseld over kinderen en wat je zoal meemaakt als pleegouder.

Vanuit Juvent Don Bosco Experience

Een schone dag.... Dany en Jannie Verhaar zijn op deze vrijdagochtend door pleegdochter Jamie naar het oude stadhuis van Middelburg gelokt met de vraag of zij aanwezig willen zijn bij de ondertrouw van Jamie en haar vriend. Dany vertelt na afloop dat hij het al zo druk vond, al die mensen zullen toch niet voor Jamie komen? Er blijkt dan ook een hele andere reden voor hun komst te zijn: Dany en Jannie krijgen beiden een koninklijke onderscheiding, uitgereikt door de burgemeester van Middelburg, Harold Bergmann. In een volle Burgerzaal van het Middelburgse stadhuis worden tien Middelburgers in het zonnetje gezet: één vrouw, Janny, en één echtpaar: Janny en Dany! Pleegdochter Jamie is samen met de moeder en zus van Dany een jaar geleden met deze verrassing voor haar, inmiddels voormalige, pleegouders/ oom en tante, begonnen. Ze hadden het al zo vaak gezegd: Janny en Dany verdienen een lintje voor alles wat ze voor Jacqueline, Jamie, Rick, Bo, Lisa, Nelson en Tyson doen en hebben gedaan! Op deze vrijdag is het zover: de neefjes/ pleegkinderen Rick en Nelson zijn pas op het allerlaatste moment ingelicht om de verrassing te bewaren...

Juvent stelt werver pleegzorg aan

Per 1 mei start Benthe Sommen in de nieuwe functie van werver. Benthe: “Als werver kan ik me volledig richten op het vinden van nieuwe pleegouders, iets wat voorheen door verschillende afdelingen en personen werd opgepakt. Daarnaast wil ik me gaan richten op het kindgericht werven. Dit houdt in dat wanneer er geen bestandsgezin aanwezig is ik op andere manieren in het netwerk en omgeving van het kind aan de slag ga om een geschikt gezin te vinden.” Ideeën met betrekking tot werving van nieuwe pleegouders? Stuur een mail naar: [email protected]

Een weekje er helemaal tussen uit, lekker buiten kamperen op een boerderij en verzeild raken in een spannend verhaal dat de hele week doorloopt: dat is de Don Bosco Experience. De zomerkampen in Lelystad duren van 19 tot en met 25 juli, kost €85,- per kind en staat open voor deelnemers uit het hele land. Ook minder draagkrachtige kinderen zijn zeer welkom; dankzij betrokken donateurs is een vakantieweek voor hen ook mogelijk. Aanmelden kan tot 18 juli 2015. Er is ruimte voor ongeveer 35 kinderen per groep. Meer informatie staat op www.donboscoexperience.nl

nie en Dany Verhaar

vlnr: Harold Bergmann, Jan

Het is vandaag ‘een schone dag’, dit is de reactie die de (schoon) moeder van Janny en Dany geeft als ze bericht krijgt dat de onderscheiding wordt toegekend. Dit zijn ook de woorden waarmee burgemeester Bergmann zijn toespraak begint. Alle kinderen zijn mooi in de kleren gestoken, er zijn toespraken, bloemen, er worden veel, heel veel foto’s gemaakt, er wordt gedronken, het is feest, Janny en Dany beginnen te beseffen wat voor dag het is: het is een schone dag....

Wie zorgt er dan voor mij?

Tip 1

Een veilige toekomst voor kinderen in de jeugdzorg door Marga Ganzevles en Rob de Blok   In Nederland groeien 30.000 kinderen niet bij hun ouders op. Veel daarvan hebben een goede plek gevonden bij pleegouders. Als dit vroegtijdig gebeurt en er zorg wordt gedragen voor continuïteit zijn kinderen vaak in staat hun achterstand in te halen en zich gezond(er) te ontwikkelen. Niet bij alle kinderen gaat dit goed. Sommigen moeten jarenlang wachten op behandeling, duidelijkheid over hun perspectief of een definitieve plek. Hierdoor raken ze nog ernstiger beschadigd. Dit boek beschrijft de situatie vanuit de kinderen. Daarnaast bevat het veel informatie over de jeugdzorg, die zeker voor beginnende pleegouders ingewikkeld en onbegrijpelijk is. Belangrijk is de Wet herziening kinderbescherming waarin het ontwikkelingsbelang van kinderen leidend wordt. Pleegouders krijgen hierdoor meer rechten en mogelijkheden om een stabiele plek te bieden voor deze kinderen.   www.swpbook.com

Tip 2

Luna zoekt pleegouders Met de animatiefilm ‘Luna zoekt pleegouders’ start Pleegzorg Nederland een actie om dit jaar 3.500 nieuwe pleegouders te werven  voor kinderen die, net als Luna, wachten op een fijne plek in een pleeggezin. De film en bijbehorende radiospot, zijn te zien en te beluisteren op diverse lokale radio-en televisiestations door het hele land. Daarnaast wordt sociale media ingezet om zo veel mogelijk mensen te bereiken. Binnen Jeugdzorg Nederland werken de organisaties voor Jeugd & Opvoedhulp, zoals Juvent, die pleegzorg bieden samen onder de noemer Pleegzorg Nederland ten behoeve van de landelijke voorlichting en de werving van pleegouders.

Joke bedankt! Na vele jaren werkzaam te zijn geweest als pleegzorgbegeleider maakt Joke van der Molen plaats voor de jongere garde binnen Juvent. Haar taken worden ingevuld door twee ambulant hulpverleners die de komende tijd gecoacht zullen worden door ervaren pleegzorgwerkers in de Zeeuws-Vlaamse teams.

Pleegouders in het zonnetje Op zaterdag 13 juni biedt Pieters Media in samenwerking met Juvent op twee locaties een boottocht aan voor onze pleeggezinnen. Vorig jaar heeft Pieters Media Juvent benadert om een samenwerking aan te gaan waarbij Pieters Media onze pleegouders in het zonnetje wil zetten en de wervingscampagne wil ondersteunen. Vanuit Breskens vaart ’s morgens de Festeijn uit voor onze Zeeuws Vlaamse gezinnen waarbij ook het sleepnet wordt uitgegooid om te zien wat er allemaal onder water leeft. ’s Middags vertrekt vanuit Veere De Denick voor een tocht over het Veerse Meer voor de gezinnen uit Walcheren en Oosterschelderegio. In totaal is er plaats voor 325 personen. Er wordt ook gezorgd voor een hapje en een drankje en er zijn geen kosten aan verbonden! Alle pleeggezinnen hebben in mei een uitnodiging voor dit uitje gekregen. Inschrijven kan via [email protected] (vol = vol)

P 4.5

Sfeer proeven bij Bram

Bram GeBreamn(6e0), Conny (55), 14-08-1954 Mariska (14) Jeroen (17) en ambonchard Dishoek en Ch Pleegvader en Gek op kinder kinderen + rij de er De bo

Het is een dag waarop je vergeet welk seizoen het is, de ochtendzon schijnt in volle glorie en de thermometer tikt al de 20 graden aan. Een zacht zeebriesje daalt neer op de huizen achter de Dishoekse duinen, het had zomer kunnen zijn toch zijn we nog maar halverwege in de maand april. In niet al te lange tijd zullen de vakantiegangers zich in hoog tempo naar deze plek begeven, het is stilte voor de storm. Bram (60) opent de deur van zijn huis aan de duinvoet en ik stap binnen. De koffie staat klaar en we beginnen aan een gesprek dat aanvoelt als een groot avontuur. Bram blijkt een man met veel kwaliteiten, zo heeft hij 25 jaar lang als saxofoonreparateur gewerkt, is hij afgestudeerd kunstenaar en fulltime pleegouder. Het huis is gedecoreerd met schilderijen die ontstaan zijn vanuit Bram’s kwast.

“Ieder resultaat of stukje vooruitgang is een overwinning an sich.

Bram: ‘’Als pleegouder had ik in het begin de overtuiging dat je kinderen volledig kunt veranderen. In de praktijk is dit soms erg lastig, ieder resultaat of stukje vooruitgang is een overwinning an sich. Het gaat erom dat je ze een veilige haven biedt en een stabiele omgeving waarin zij zich kunnen ontwikkelen.’’ In de vijftien jaar als pleegouder heeft Bram al veel verschillende soorten kinderen over de vloer gehad. Op het moment wonen Jeroen (18) en zijn zus Mariska (14) bij Bram en zijn vrouw in. Bram: ‘’In het begin praatte Mariska niet, we kwamen er achter dat ze stotterde. Door haar de tijd te geven om een verhaal aan ons te vertellen, zonder te onderbreken, heeft zij het vertrouwen teruggevonden. Ze is veranderd van een stil musje naar een mondige dame”, zegt Bram met een glimlach op zijn gezicht. Bram: “Jeroen en ik hebben afgelopen week een draaibank aangeschaft. Hout bewerken, dat leek hem wel wat. Hij houdt erg van gamen, maar als het zonnetje schijnt wil ik niet dat de hele dag achter een scherm gespendeerd wordt. Daarom heeft hij een lijst gemaakt met activiteiten die buiten gedaan kunnen worden. Wandelen en hardlopen vindt hij saai, hij is immers ‘slank genoeg’, zegt hij. ‘’Zodoende kwamen we bij houtbewerking aan. Wie weet wordt dat wel wat!’’ Er staat in ieder geval een mooie werktafel in de achtertuin.

Bram is sinds 2011 helemaal verliefd geworden op het Franse dorp Chambonchard. De omgeving, de Limousin koeien en vervallen boerderijtjes. Hij wist het direct, dit is de plek waar hij wilde zijn. Snel werd de droom realiteit met de aanschaf van een eigen boerderij. Een grondig opknapproces volgde waarin de originele natuurstenen muren herrezen en de oude schuur voorzien werd van een muziekpodium en schilderatelier. Vol enthousiasme laat Bram een fotocollage zien. Bram: ‘’Jeroen en Mariska stralen helemaal, moet je toch is zien! Ook zij hebben het naar hun zin in Frankrijk. Mariska is dol op dieren en die zijn daar in allerlei soorten en maten, van schattige konijntjes tot aan sissende slangen. Ze hebben zelfs twee jonge duiven verzorgd en uiteindelijk uit laten vliegen, dat was een prachtig moment!” Bram vindt dat contact tussen de pleegouders erg belangrijk is, er valt namelijk genoeg informatie en ervaring uit te wisselen. Pleeggezinnen kunnen vanaf deze zomer zelfs gratis kamperen op Bram’s boerderij! Bram: “Het is een omgeving waar veel te doen is voor zowel kinderen als ouders. Is het warm, dan kan je een lekkere plons nemen in het nabijgelegen meer. Of lekker rondsjezen op de skelters, terwijl de ouders genieten van een stokbroodje en een goed glas wijn uit de streek.” Het lijkt me geweldig om voor een langere periode in Frankrijk te blijven, maar op dit moment hebben de kinderen mij nog nodig in Nederland. Acht maanden in Frankrijk en dan nog vier maanden in Nederland voor crisisopvang van pleegkinderen, zo zie ik het ideale plaatje later voor me. Muziek, schilderen en plezier maken met de kids in een mooie omgeving. Al deze passies komen bij elkaar in het Franse dorp. Het canvas is gevuld met mooie vooruitzichten voor Bram, Mariska, Jeroen, zijn vrouw en toekomstige pleegkinderen. Tekst: Redmar Hiemstra Fotografie: Redmar Hiemstra

Voor meer informatie over Bram’s boerderij in Chambonchard en de vakantiemogelijkheden voor pleeggezinnen bezoekt u de website: http://www.schildereninfrankrijk.eu/

P 6.7

De wereld van Een nieuw bed, een nieuwe klok, nieuwe huisdieren, nieuwe grote mensen en nieuwe kinderen om mee in een huis te wonen. Er verandert veel in de wereld van een pleegkind. In deze rubriek laten pleegkinderen ons hun wereld zien met foto’s die zij zelf hebben gemaakt. Wil je ook met je foto’s in PM? Stuur dan een e-mail naar [email protected] Kijk deze keer mee in de wereld van Britt. Zij is 11 jaar oud en woont in een pleeggezin in Burgh-Haamstede.

Britt Britt is een jong edame van bijna elf jaar oud. Britt sinds een aantal woont jaar bij haar opa en oma. De moe Britt is overleden der van toen ze zes jaar oud was. Britt zo met grootouder rgt samen s en haar tante goed voor het gr moeder. Ze verz af van haar orgt de bloemen en zoekt naar sc een mooi plekje helpen die krijgen. Britt houdt erg van knutselen. H aar kamer staat eigengemaakte vol knutselwerkjes. Ook gaat ze rege met een knutselclubj lmatig naar e in de buurt. H ier maken ze da beeld maskers. n bijvoorNaast knutselen is Britt ook nog muzikaal. Ze sp eens erg eelt namelijk klar inet. Binnenkort examen, waar ze volg veel voor moet leren en natuurlij t haar k oefenen. Onder haar bed heeft ze een lekk er kussen en da leeshoekje. Vroe t is haar ger las oma veel boeken voor en mist oma dit wel eige omdat ze de bo eken van Britt oo nlijk vindt! Britt vind k t het heerlijk da t er mooi weer ko erg leuk ze is graag buite mt want n. In de zomer le kker met de cara vakantie. Lekker van op zwemmen in he t zwembad of fie omgeving en da tsen in de n mooie kerken en kastelen bezo speelt ze graag eken. Thuis met zand, zorgt voor haar eigen gaat naar de sp moestuintje, eeltuin of het sc hoolplein.

P 8.9

Achtergrond

Cursus trauma en stabilisatie 

‘Slapende honden?’ De cursus trauma en stabilisatie van Juvent biedt pleegouders en hun pleegzorgwerkers inzicht in hoe het brein van een getraumatiseerd kind werkt. Dit inzicht kan helpen om het kind beter te begrijpen en dus beter te reageren in bepaalde situaties of bij bepaald gedrag. Verder leert de cursus dat voor verwerking stabilisatie noodzakelijk is en wat er nodig is om tot stabiliteit te komen. Ilze, waarom ben jij verbonden met de cursus? Ilze Wiegeraad: “Mijn collega Jorina Lukasse en ik hebben de schone taak op ons genomen om de training inhoud te geven en aan te reiken. In eerste instantie alleen in Walcheren, maar doordat we beiden in de regio Zeeuws-Vlaanderen werken, hebben we besloten om ook andere collega’s te betrekken bij het geven van de training. Op deze manier kan de cursus in alle drie de regio’s gegeven worden. Jorina is GZ psycholoog en kan vele voorbeelden geven van de behandelingen die ze geeft waarbij ik als orthopedagoog weer kan aansluiten gericht op de praktijk. Op die manier vullen we elkaar goed aan.”

Hoe is het idee voor de cursus ontstaan? “Voordat we met de cursus begonnen, kregen ik en mijn collega’s die bij Pleegzorg en Ambulant betrokken zijn heel vaak vragen rondom trauma en de verwerking daarvan. Om niet voortdurend een afspraak te moeten plannen om informatie en uitleg te geven over deze onderwerpen hebben we besloten een cursus samen te stellen. Als gedragsdeskundigen waren we op dat moment ook al druk bezig om ons meer te verdiepen in de methodiek van stabilisatie zoals beschreven in het boek slapende honden. Dus alles viel eigenlijk samen. Bij het inhoud geven aan de cursus hebben we ook gebruik gemaakt van de training ‘zorgen voor getraumatiseerde kinderen’. Alles bij elkaar vormt dus de cursus die we nu aanbieden.” Wat is volgens jou de meerwaarde van de cursus? “Volgens mij is de meerwaarde van de cursus voornamelijk dat we pleegouders helpen een ander inzicht te laten krijgen over gedrag dat voortkomt vanuit trauma. Ook denk ik dat het een meerwaarde is om als pleegouders meer te weten over de werking en ontwikkeling van het brein. Er zit ook een meerwaarde in het feit dat er pleegzorgwerkers bij zijn. Op die manier kunnen zij met dezelfde informatie die de pleegouders krijgen met hen in gesprek tijdens huisbezoeken. Op die manier lukt het misschien beter om af en toe de trauma bril op te zetten. Een meerwaarde is ook dat de pleegouders zich hopelijk vrij en veilig genoeg voelen om dingen met elkaar te delen en ook open staan voor de verhalen van de ander.” Wat hoop je dat in ieder geval blijft hangen bij je luisteraars? “Het kind moet er aan toe zijn om traumatische ervaringen te verwerken. En bepaalde gedragingen die veroorzaakt zijn door traumatische ervaringen komen niet voort uit onwil, maar uit onmacht. Wat niet wil zeggen dat het kind geëxcuseerd is wat betreft het gedrag! Het levert hopelijk meer begrip op in situaties en daardoor voelt het kind zich ook beter begrepen.”

Ervaring van pleeggrootouder Corrie: “Het was fijn om te merken dat je verhaal herkenbaar is bij andere pleegouders. Het leert in perspectief zien en je ontvangt erkenning bij elkaar. Vooral de nadruk op zelfzorg was goed om te horen omdat dit er vaak bij in schiet, maar broodnodig is om vol te kunnen houden.” Ervaring van pleegzorgbegeleidster Marian: “De cursus is erg waardevol omdat het samen maken van de testen inzicht geeft. Je staat even stil bij de situatie van het kind en die van de pleegouders zelf. Je leert bewust te kijken door het oog van het kind. Hoe ervaart hij/zij het leven door de inhoud van de rugzak die hij/zij bij zich draagt, maar ook wat heb je zelf bij in je rugzak. Samen zoek je naar wat helpend is voor de specifieke situatie van het pleeggezin.” Ervaring van pleegouder Mieke: “Als pleegouder zie je je kind worstelen en je wilt niks liever dan het allemaal verhelpen. Je zoekt naar therapieën, behandelingen enzovoorts die kunnen helpen bij het verwerken van wat het kind heeft meegemaakt. Er werd tegen mij altijd gezegd: dat kind moet eerst landen. Ik werd er gek van want wat is landen en hoe help ik daar dan bij! Landen is gewoon een ander woord voor stabiliseren. De 6 testen geven heel concreet aan op welke gebieden het dus eerst voldoende goed moet gaan voor je aan verwerking toe ben. Daarmee kun je dus zelf ook inschatten op welke gebieden nog wat nodig is en daar kun je extra aandacht in steken. Je voelt je daardoor minder machteloos want je kunt gericht al iets doen om je kind te helpen landen. Gek genoeg hebben we in de afgelopen jaren daar ongemerkt al wel veel stukjes van gedaan, maar deze methode verbindt dat met elkaar en levert de onderbouwing. Verder geeft het veel inzicht in hoe het in het koppie van jouw kind werkt, want dat het soms heel bijzonder lijkt te werken dat zien we denk ik allemaal wel. Die uitleg maakt ook dat je snapt waarom het soms zoveel van je vraagt. Zelfzorg is daarom erg belangrijk en dat schiet er toch vaak bij in. Daar zou ik nog wel wat meer ondersteuning bij kunnen gebruiken.”

Welke gouden tip geef je pleegouders mee aan het einde van de cursus? “De job als pleegouder is inderdaad zwaar en ze zijn niet de enige die dat zo ervaren. Zelfzorg moet hoog op de agenda staan ook al past het niet altijd in het drukke gezinsleven. Gelukkig kan zelfzorg al in iets heel kleins zitten, namelijk even alleen een boodschap doen of een bloemetje krijgen of even niet zelf je koffie of thee te hoeven zetten. Neem je rust waar mogelijk en deel met anderen.” Wat is het meest indrukwekkend geweest voor jou uit de periode dat je de cursus hebt gegeven? “Het meest indrukwekkend zijn toch wel de heftige verhalen die besproken worden. In het werk, tijdens andere gesprekken hoor ik die natuurlijk ook wel, maar de heftigheid zit er dan meer in dat het meerdere verhalen in een keer zijn. Het is allemaal voor de ander herkenbaar. De pleegouders worden er dag in dag uit mee geconfronteerd en dragen er zorg voor dat het allemaal goed draait in hun gezin. Dat is hard werken, de waardering groeit alleen maar!” Geïnteresseerd? De cursus wordt aangeboden vanuit Juvent. Aanmelden kan via de pleegzorgbegeleider. In het najaar van 2015 wordt de cursus opnieuw regionaal (ZeeuwsVlaanderen, Walcheren en Oosterschelderegio) aangeboden. Data volgen zo spoedig mogelijk. Tekst: Gerdien Maljaars

In vijf bijeenkomsten worden onder andere de volgende onderwerpen besproken: • Opvoeden van een kind met een trauma • Zelfzorg • Ontwikkeling van het brein en het effect van trauma hierop • De zes testen van Arianne Struijck die ze beschrijft in haar boek “Slapende honden? Wakker maken!”

Thermometer om je emotionele temperatuur op te meten P 10.11

Het dilemma van... Manouk (14 jaar)

“Ik moet eigenlijk steeds kiezen waar ik het liefst zou willen zijn.” Manouk, je weet waarom ik jou ga interviewen, toch? “Ehhh, het gaat over hoe het is in pleegzorg of zo?” Ja, en weet je wat het woord dilemma betekent? “Nee.” Ik leg Manouk de betekenis van het woord dilemma uit. Wat is voor jou het grootste dilemma als je denkt aan pleegzorg? “Dat je in een keer ergens anders woont en dat je dus van het ene op het andere moment je ouders moet missen. Soms lig ik er wakker van en dan denk ik: was ik maar thuis. De ene keer wil ik hier zijn en de andere keer weer thuis bij mijn moeder. Ja, dat is wel heel irritant. Het liefst zou ik thuis willen wonen. Maar dan denk ik van ja, het is ook wel beter als ik niet thuis woon want dan heb ik die problemen en dat geruzie niet. Als ik nu thuis kom, gaat het meestal wel goed maar het kan thuis ook anders aflopen. Dan is het beter als ik op dat moment in ieder geval het huis uit ben. Ik kan daar gewoon niet tussen kiezen. Dat is heel erg moeilijk omdat ik dan toch soms opeens de schrik heb van oh, ik woon niet meer thuis. En dat komt wel even hard aan. Ik moet eigenlijk steeds kiezen waar ik het liefst zou willen zijn. Ik word er soms ook heel erg boos om, om de situatie waarin ik zit. Een keer in de zoveel tijd komt dat opzetten. Dan ben ik bang dat dat gevoel weer terugkomt en dat wordt dan opeens heel heftig en dan ga ik gooien met dingen. En deze telefoon had ik toevallig net in mijn handen. Het is me een half uur geleden dus ook weer overkomen. Mama belde. Dan ben ik boos op mezelf omdat ik er niet van heb geleerd, van op de groep wonen. Ik ben dan echt heel pissig en ik heb mijn vriendje ook voor van alles en nog wat uitgemaakt. Waarom overkomt dit mij, denk ik dan? Het is een gevoel van machteloosheid en ik dacht dat ik daar vanaf was. Niet dus.”

Woont ruim een half jaar op vrijwillige basis in een netwerkpleeggezin (Janneke en Robert, geen eigen kinderen). Haar pleegouders kende ze al van de manege. Daarvoor woonde ze met haar oudere zus en jongere broer bij haar moeder en de vriend van haar moeder. Ze heeft ook een paar maanden op een behandelgroep gewoond van Juvent. Manouk zit op de praktijkschool. Ze heeft één grote hobby en dat zijn de pony’s van het pleeggezin: Spooky, Goody en Henkie. Bij de pony’s kan Manouk ook regelmatig haar hart luchten.

Wel een beetje jammer van dat kapotte scherm van je smartphone! Misschien kun je de volgende keer beter een knuffel pakken. Lachend: “Ja, mijn teddybeer bijvoorbeeld, maar dat vind ik zielig. En inderdaad een beetje jammer van mijn telefoon. Ik heb ook sorry tegen ‘m gezegd. Maar het gaat nu wel beter dan een tijdje terug hoor. Omdat, ja, je woont ergens anders en je komt tot rust en dan kun je wel weer praten.” Jij zegt, ik neem het mezelf kwalijk dat ik nu in een pleeggezin woon. Je hebt veel nare dingen meegemaakt in je leven, misschien was een nieuwe woonsituatie wel nodig om te kùnnen leren. Mensen om jou heen zeggen: ‘wij zien een heel andere Manouk dan een half jaar geleden.’ Hoe komt dat, denk je? “Ja, dat weet ik niet precies maar het is wel zo. Ik kom hier ook wel tot rust en daardoor gaat het beter met me. En ook beter tussen mij en mijn moeder.” Wat doe je om het voor jezelf makkelijker te maken, om niet over het dilemma te hoeven nadenken? “Mezelf terugtrekken op mijn eigen kamer en dan kijken of, ja, of ik mijn eigen gedachten kan verzetten. Ik denk er elke dag aan maar soms denk ik ook wel: ja nou ben ik even met iets anders bezig, ik denk er straks pas weer aan. Dan stop ik het even in een hokje.” Wie kan jou het best hierbij helpen? “Janneke (pleegmoeder) en mama. Soms bespreek ik het ook met klasgenoten. Die vragen dan hoe het is om in een pleeggezin te wonen. Dan zeg ik: het voelt raar maar op den duur went het wel. Er is een meisje bij mij in de klas die ook in een pleeggezin woont. Soms fietsen we samen naar huis en dan hebben we het er wel over.”

Heeft elk kind in een pleeggezin hetzelfde probleem? “Dat is moeilijk in te schatten. Ik heb dit pleeggezin zelf uitgekozen, ik wilde hier wonen. Maar het komt ook voor dat je bij een wildvreemd gezin moet gaan wonen. Als ik zou moeten wonen bij mensen die me helemaal niet kennen en die niet weten hoe ik in elkaar zit en allemaal nieuwe regeltjes en dat soort dingen, daar kan ik echt niet tegen. Dan zou ik echt helemaal flippen.”

Hoe ziet dat er uit, Manouk die op zichzelf woont? “Dan woon ik op een hele grote boerderij met heel veel paarden en andere beesten. Ik woon dan samen met mijn vriend. Ik ben dan 26 jaar en heb net zoveel paarden als mijn leeftijd op dat moment.”

Wanneer is dit dilemma over? “Pas als ik op mezelf woon, denk ik. Ik woon nu nog in een pleeggezin en als ik straks op mezelf woon, nou dan woon ik dus op mezelf. Dan hoef ik niet meer te kiezen tussen het pleeggezin of bij mama wonen.”

Tekst: Mirjam de Smet Fotografie: Ineke Houmes (Fotografien)

Wanneer eindigt jouw pleegzorgplaatsing? “Dat weet ik nog niet. Ik zie wel waar het eindigt.”

P 12.13

Landelijk nieuws

Ouders in tweestrijd over mediagebruik kind Jonge kinderen gebruiken steeds meer digitale media, ook in de kinderkamer. Dat blijkt uit het onderzoeksverslag Iene Miene Media 2015 van Right Marktonderzoek, dat tijdens de ‘Media Ukkie Dagen 2015’ werd gepresenteerd. In een enquête rapporteerden 1.029 ouders van kinderen tot 10 jaar over digitaal mediagebruik. Als voordelen noemen ouders dat het goed is voor de schoolprestaties en het leren van Engels. Nadelen zijn dat kinderen ongeschikte dingen kunnen zien of verkeerde contacten leggen. Ouders achten zichzelf redelijk in staat om mediaopvoeding te  geven. 51 procent van de ouders denkt dat gewoon speelgoed beter is en 48 procent vindt dat kinderen hun tijd beter anders kunnen besteden. Volgens Peter Nikken van het Nederlands Jeugdinstituut, mede-opdrachtgever van het onderzoek, zijn media onontkoombaar voor jonge kinderen. Het is zinloos ouders te adviseren hun kind weinig media te laten gebruiken, ze voelen zich nu al vaak schuldig. Beroepskrachten kunnen ouders beter steunen in het kiezen van geschikte media die ouder en kind samen kunnen gebruiken, aldus Nikken. Bron: Mediawijzer.net

Minder spijbelaars dan in voorgaande schooljaren

Het aantal spijbelaars is in schooljaar 2013-2014 voor het eerst in jaren afgenomen. Dat staat in een brief die staatssecretaris Sander Dekker op 19 maart aan de Tweede Kamer stuurde. Bron: NJI

Aantal gezinshuizen neemt toe Onderzoek van gezinspiratieplein wijst uit dat langdurig ‘inhuisplaatsen’ van kinderen met complexe en meervoudige problematiek helpt bij het opbouwen van een sociaal netwerk. Ook hebben zij meer kans op het krijgen van werk en een zelfstandige woning. Hiermee verbetert hun maatschappelijk positie. Het aantal gezinshuizen binnen Nederland is in 2014 toegenomen.   Juvent heeft zelf vijf gezinshuizen verspreid over de provincie Zeeland en werkt hierin samen met Gezinshuizen.com We zoeken nog geschikte kandidaten om onze gezinshuizen verder uit te breiden. Meer informatie? Kijk op onze website!

BoekStart stimuleert taalontwikkeling bij baby’s Invloed oudere broer of zus groter dan gedacht Jongere kinderen hebben meer inlevingsvermogen, delen meer met anderen en zijn gehoorzamer dan hun oudere broer of zus op dezelfde leeftijd. Dat concludeert Sheila van Berkel uit onderzoek waarop zij op 10 maart promoveert aan de Universiteit Leiden. Volgens Van Berkel komt dit doordat kinderen binnen een gezin elkaars ontwikkeling al op jonge leeftijd beïnvloeden. Ook kunnen ouders bij een tweede kind meer ervaring hebben en dat kind meer stimuleren. De conclusies gelden voor jongens zowel als meisjes. Alleen bij impulsiviteit is een verschil tussen jongens en meisjes geconstateerd. Een jonger zusje van een oudere broer vertoont minder impulsief gedrag. Er zou meer aandacht moeten zijn voor de invloed van broers en zussen op de ontwikkeling van kinderen, aldus Van Berkel. Zij volgde 390 gezinnen met twee kinderen gedurende vier jaar. Ook filmde ze de interactie tussen ouders en kinderen en de ouders vulden een vragenlijst in. Bron: Universiteit Leiden

Kinderen die vanaf 8 maanden zijn voorgelezen in het project BoekStart scoren later hoger op taal. Dat blijkt uit onderzoek waarop Heleen van den Berg op 19 mei promoveert aan de Universiteit Leiden. Het onderzoek toont aan dat baby’s die vanaf 8 maanden werden voorgelezen met BoekStart na 15 maanden hoger scoren op een woordenschattest dan baby’s die niet zijn voorgelezen. Na 22 maanden is het verschil verder toegenomen. Dat komt waarschijnlijk doordat deze kinderen steeds beter worden in taal, waardoor hun interesse in verhalen, liedjes en rijmpjes toeneemt en hun woordenschat snel blijft groeien. Temperamentvolle kinderen profiteren het meest van BoekStart: zij worden vaker voorgelezen en gaan het meest vooruit op taal. Ouders van temperamentvolle kinderen doen ook vaker mee aan het project: die kans is vijf keer groter dan bij ouders van kinderen met minder temperament. BoekStart komt uit GrootBrittannië en is in verschillende landen ingevoerd. In Nederland krijgen ouders drie maanden na de geboorte een koffertje met een leesboek en een gratis babylidmaatschap voor de bibliotheek. Bron: Universiteit Leiden

Wonen bij beide ouders na scheiding beste voor kind Het psychologisch en sociaal welzijn van kinderen die na een scheiding afwisselend bij beide ouders wonen ligt hoger dan dat van kinderen die bij één van de ouders wonen. Dat blijkt uit onderzoek waarop Sarah Westphal op 13 mei promoveert aan de Universiteit Utrecht. Bron: NJI

P 14.15

Column “Je springt er achter-

aan toch?!”

GERDIEN MALJAARS IS MOEDER VAN JACK (4), PLEEGMOEDER VAN ZIJN BRAZILIAANSE HALFZUSSEN NATHALIA (9) EN MIKAELA (6) EN STIEFMOEDER VAN VIER ZOONS. SAMEN MET HAAR MAN KEES GENIET ZE VAN DIT DRUKKE HUISHOUDEN. OPENHARTIG VERTELT ZE OVER HAAR ERVARINGEN.

Met gemengde gevoelens sla ik Kees gade die vol enthousiasme van plan is om te gaan vissen met wel vijf jongens tegelijk. Nu kan ik op zich best wat drukte rondom me heen verdragen, maar ik stel me een steile waterkant voor waar gerust een paar neuzen van schoenen over zullen steken om een dobber of vislijntje te checken. Gevoelsmatig verhoog ik zo’n steile waterkant al met 50 meter in de hoogte want ik sta met knikkende knietjes als ik te ver naar beneden kan kijken. Helemaal in het besef dat waterratje Jack daar ook rond zal dabberen zonder zwemdiploma. Voor de zekerheid pols ik Kees nog even: “Stel dat die jongste in het water valt hè?! Je springt er achteraan toch?!” Het liefst zou ik alvast tippen dat hij zijn broekzakken leeg maakt en in een moment van nood geen tijd zal verliezen om een telefoon of sleutels voor een nat pak te behoeden, maar ik houd m’n mond. Rustig en bedaard knoopt Kees wat onderlijntjes en voorziet ze van haakjes en nepvisjes. Hij denkt dat het allemaal wel goed zal komen. Bedillerig genoeg geef ik hem een stoepkrijtje mee zodat hij een streep kan zetten tot hoever de jongens mogen lopen. Ik twijfel sterk of hij het ook zal gebruiken, maar goed ik heb in ieder geval overdreven gefaciliteerd in de voorbereidingen. Ik hoor de jongens hun stoutste dromen kenbaar maken over een grote emmer vol met verse haring. Ik verdenk er eentje van dat hij al een uitje in z’n broekzak heeft gestopt. Een ander oppert dat ze er altijd nog kunnen verkopen in de straat als ze teveel maatjes hebben gevangen. Weer een volgende weet te vertellen dat

Nederlanders wel meer dan 12 miljoen kilo haring eten per jaar. In de keuken vul ik een tas met een hoeveelheid eten die geen rekening houdt met volle emmers vis. Kees deelt het visgerei uit en geeft ieder z’n deel om naar de auto te sjouwen. Het kofferdeksel gaat net aan dicht doordat ze de emmers onvoordelig uit hebben gestald. Goed voorbereid als ze zijn moet je er natuurlijk rekening mee houden dat het deksel op de terugweg ook dicht kan als je gevulde emmers in de koffer kwijt wilt. Als haringen in een tonnetje vertrekken ze met z’n zessen in een auto voor vijf personen. Als iemand het woord ‘politie’ brult onderweg, weet de zesde persoon dat hij als de wiedeweerga moet bukken. Vergeef ons deze opvoedingsmethode die tot nu toe uitstekend werkt. Na een paar uur steekt Kees als eerste in de rij z’n hoofd om de poortdeur heen. Droog. Ik doe in stilte een dankgebedje dat hij niet de plomp in heeft hoeven springen. Dat dit voor mij een reden is dat het visevenement is geslaagd gooi ik niet in de strijd om de mannen op te beuren. Geduldig hoor ik aan dat hun enthousiasme samen met de afgebroken vislijntjes en verloren loodjes naar de bodem is gezakt. De emmers laten een nul op rekest zien. Kees verzucht dat hij na één keer lijntjes uit gooien al aan de slag kon bij de eerste met knopen ontrafelen. Daarbij mopperen de jongens dat ze te dicht op elkaar stonden waardoor hun lijntjes vast kwamen te zitten. De een weet beter dan de ander wie de dader is dat het lijntje uiteindelijk doorbrak. Weer een volgende maakt plannen om zelf loodjes te smelten om de kosten te drukken. En de stilste van het stel nodigt me met pretlichtjes in z’n ogen uit om hem te vragen wat hij van het vissen vond. Geheimzinnig fluistert hij: “Mag ik de volgende keer mijn portemonnee meenemen als we gaan vissen?” Zijn vinger roert in de lege emmer. “Dan kan ik deze emmer vullen met kibbeling van de visboer!”