juni 2012 ================

Suzuki Nieuws

================= uitgave van de suzuki vereniging nederland

nr. 27-4 / juni 2012

================= Voor iedereen die de algemene ledenvergadering in april heeft gemist wordt er bij voldoende aanmeldingen op 30 SEPTEMBER 2012 een extra algemene leden vergadering gehouden. Aanvang 14.00 uur. In verband met het reserveren van een geschikte ruimte, aanmelden bij Esther van Eijk via e-mail [email protected] uiterlijk 5 september.

Activiteiten 12-17 augustus 2012 Internationale Suzuki Cello Workshop  Belgie / Bouillon De cellodocenten zijn: Melissa Cassiman (Belgie), Daan de Vos (Belgie), Marijke van den Bergen (Nederland) en Anne van Laar (Nederland). Voor vioolspelende zussen en broers is er ook een viool workshop verzorgd door Myriam MoussetWisse (Nederland). Meer informatie op onze site of via [email protected]

19 tot 26 augustus 2012 London Suzuki Group International Summer School Engeland / Bryanston De London Suzuki Group’s International organiseert zijn jaarlijkse zomerworkshop met overnachtingsmogelijkheid op een prachtig landgoed. Voor viool, altviool, cello en piano, op alle niveau’s. Tevens mogelijkheid voor teacher BSI Training. Informatie: [email protected]

Geslaagd

15 september 2012 / 13.30 -16.30 uur Informatie middag over opleiding tot Suzuki fluit docent Zie folder op pagina 15

17 - 18 november 2011 Intensive cursus Viool Boek 3 - 5 Remscheid / Duitsland Email: [email protected]

17 - 18 november 2011 Third Suzuki Teachers Xchange Weekend Remscheid / Duitsland Email: [email protected]

18 - 19 november 2011 Intensive cursus Viool Boek 1 & 2 Remscheid / Duitsland Email: [email protected]

In dit nummer

Op 25 mei van dit jaar zijn de volgende viool docenten geslaagd voor hun level 1: Tamara Cano Villares (Utrecht, volgend jaar Girona, Spanje) Marina Solis, (Brussel) Silvia van Amerongen (Heerde) Celeste Cresswell(Bussum)

Motivatie

Hartelijk gefeliciteerd!

My Song Cello game

2

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4

Nieuws uit de regio: Nijmegen

. . . . . . . . . . . . . 6

William en Constance Starr

. . . . . . . . . . . . . 7

Eigen composities

. . . . . . . . . . . . . . . . . . 10

Oefenplan

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12

Info fluitschool

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18

Speelpagina

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16

Plakboek

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18

Dead-line voor het komende nummer van het Suzuki-Nieuws: 1september 2012.

Nr. 27-4 / juni 2012

Van de voorzitter ================= Bij een bezoek aan de plaatselijke boekhandel wordt mijn aandacht getrokken door het blad Filosofie Magazine van juni met op de cover een dame die viool speelt. “Waarom muziek ontroert” staat erbij. Onmiddellijk moet ik denken aan al die Suzukileerlingen, met ouders en docenten, als ze voorspelen tijdens de groepsles, een concert, tijdens Koninginnedag op straat, voor familie, voor iemand die ziek is, of gewoon thuis. Als ik het blad doorblader zie ik de titel van een van de discussiestukken: “Wat is muziek?” Interessante vraag. Het doet met denken aan het volgende voorval. Sinds de renovatie en reorganisatie, staat er in de bibliotheek in mijn woonplaats een piano in het midden van de leesruimte. Weliswaar een oud exemplaar, maar goed onderhouden; mooi zwart en glanzend. Bovenop een bescheiden bordje met de tekst “deze piano staat ter beschikking aan iedereen die de behoefte heeft om te spelen. Reserveren bij de balie.” Al een paar keer heb ik mij afgevraagd of en wanneer iemand daar nu eens van gebruik maakt. Of zou het er uiteindelijk alleen als een relikwie staan? Onlangs bij binnenkomst was het dan zover. Ik werd verrast door iemand die een klassiek stuk speelde. Zachtjes, heel bescheiden, dreven de klanken de leesruimte in, de daar aanwezigen omhullend zonder ze te storen bij het lezen. Toen ik mijn boeken via de eveneens onlangs geïntroduceerde scanner wilde registreren om te lenen, lukte dat niet en moest ik in de rij wachtenden aan de balie gaan staan totdat het probleem opgelost kon worden. Al die tijd speelde de pianist. Niemand mopperde in de rij. Aan een kant van diezelfde balie staat ook een printer waar je bijvoorbeeld teksten van het internet op kunt laten afdrukken. Toen ik bijna aan de beurt was kwamen daar twee pittige meiden bij staan. Ik schat dat ze een jaar of 15, 16 waren. Overduidelijk druk met een project of werkstuk, dat geprint moest worden. Er volgde wat commentaar op de snelheid van het apparaat, waarna een van de meiden zei: “… stil nou even, ik luister naar de muziek”. Inmiddels was ik aan de beurt en ving nog net op “…ik vind het fijn dat die pianist hier speelt. Ik vind het mooi. En ik wordt er zo rustig van en dan kan ik me beter concenteren.” De printer had inmiddels gedaan wat het geacht werd te doen, waarna de meiden met de stapel papieren weer terug gingen naar het tafeltje om verder te werken aan hun project. Glimlachend keken de bibliothecaresse en ik elkaar aan, genietend van deze onverwachte en spontane opmerking. Ontroerd ook door deze meiden waar ik het zo op het eerste gezicht niet achter gezocht zou hebben dat ze deze muziek waardeerden. Navraag leerde dat de nieuwe manager van “onze bieb” niet alleen een boekenfanaat is maar ook een prima amateurpianist. Soms speelt hij dan een stukje als er even niet veel te doen is tijdens bijvoorbeeld de avondopenstelling. Vandaar de piano. Filosofisch ingesteld of niet, het is in ieder geval iemand die in zijn jeugd goed piano heeft leren spelen. Al dan niet via de Suzukimethode. Mooi vind ik dat. Bijzonder dat dat op deze manier ook weer bij anderen terecht komt. Anderen, die om welke reden dan ook, niet in de gelegenheid zijn geweest om een instrument te leren bespelen, “nurtured by love”. Na deze overpeinzingen, weer terug naar alweer een nieuwe uitgave van het Suzuki Nieuws, dat nu voor u ligt. Een extra bijzondere uitgave, want Olga Hamer (viooldocente in Nijmegen), heeft voor de laatste keer dit nummer voor u samengesteld. Daarom Olga, heel veel dank voor je niet aflatende enthousiasme en betrokkenheid. Namens het bestuur alvast een hartelijk dank je wel! Gelukkig betekent dit niet het einde van dit verenigingsblad. Liesbeth Bloemsaat – Voerknecht (ook viooldocente, maar dan in Den Haag) neemt het stokje over van Olga. Zij zal zich in het volgende Suzuki Nieuws uitgebreid aan u voorstellen. Ik wens u allen namens het bestuur een goede afsluiting van dit seizoen, ongetwijfeld met nog diverse “zomer”concerten. Met momenten van onroering, momenten van ontroering door muziek. Mooie muziek. Hopelijk met wat meer zon. Mocht het onverhoopt toch regenen, ga dan op zoek naar de regenboog. Of maak er zelf een, met schilderskwast. papier, potloden, een prisma, of … “gewoon” met muziek. Zonnige groeten en een heel goede zomervakantie voor iedereen, Namens het bestuur, Esther van Eijk 3

t

Motivatie ================= Dit artikel werd geschreven door Rick Mooney, en gepubliceerd in ”First Class Tips for Suzuki Parents”.

Ouders van jonge kinderen uiten vaak deze zorg: “ik weet niet zeker of mijn kind wel echt muzieklessen wil volgen”. Hun zorg komt voort uit de gedachte dat het onmogelijk is iemand iets te leren die geen belangstelling heeft. Toch is het de verantwoordelijkheid van ouders om wensen en gedragingen van hun kinderen in goede banen te leiden. Ouders staan erop dat hun kroost gewoontes aanleren die te maken hebben met de persoonlijke hygiëne, ze corrigeren sociaal gedrag en zorgen ervoor dat er elke dag naar school gegaan wordt. Als ouders oprecht menen dat muziek studeren belangrijk is, zullen zij een manier vinden om hun kind daarvoor belangstelling te laten krijgen. In zijn boek ‘opgevoed met liefde’ beschrijft Suzuki zijn ervaringen met een student genaamd Koji Toyoda: “het was een gevolg van de omstandigheden dat hij de viool bespeelde. Of hij het nou leuk vond of niet was niet de vraag. Net als alle Japanse kinderen hun taal leren, speelt het al of niet leuk vinden geen enkele rol.”. Echter in geen geval zouden ouders muziek aan hun kinderen op moeten dringen. De sleutel tot succes ligt in het motiveren van een kind tot aan het punt dat het werkelijk wil meedoen aan muzikale activiteiten. Dit proces van motiveren kan al met de geboorte beginnen met een programma van luisteren naar muziek. William Starr zegt in zijn boek ‘The Suzuki Violinist’: ”Het belang van het luisteren naar muziek voor de muzikale gevoeligheid is zelfs belangrijker dan het luisteren naar muziek omwille van de motivatie”. Als kinderen worden grootgebracht in een omgeving met goede muziek en leren muziek te waarderen door het beluisteren van opnames, is het waarschijnlijk dat ze staan te springen wanneer ze de kans krijgen om zelf zulke muziek te gaan maken. De opnames van al het Suzuki repertoire is in het bijzonder waardevol omdat de leerlingen al die stukken ooit zelf gaan spelen. Jonge kinderen raken geïnspireerd wanneer zij andere kinderen muziek zien maken. Nog voordat de eigen lessen beginnen is het een goed idee om jonge kinderen mee te nemen naar individuele lessen, groepslessen en leerling concerten. Deze observatieperiode zou idealiter tussen de drie en zes maanden moeten duren, en dient meerdere doelen: • Het kind maakt kennis met het instrument en het stelt hem in staat leeftijdgenootjes in een les situatie te zien. Het zal niet lang duren voor hij zelf dolgraag zal willen meedoen.

4

• De docent en de ouders kunnen in deze periode nauwlettend in de gaten houden of de interesse gewekt is tot op het punt dat met de eigen lessen werkelijk begonnen kan worden. • Tegen de tijd dat het kind zelf begint, zal hij al veel geleerd hebben alleen al door het aanwezig zijn. Hij heeft kennis gemaakt met de docent, met de routine van een les, met wat er wordt verwacht van een leerling, en zelfs al met de eerste beginselen van het instrument bespelen. Wat in dit stadium als een spons wordt opgezogen helpt om in een later stadium sneller te kunnen leren. Om thuis het kind goed te kunnen helpen heeft Suzuki altijd de overtuiging gehad dat het nodig is voor de begeleidende ouder om uit de eerste hand ervaring met het vioolspelen te hebben. Gedurende de observatieperiode zou het daarom goed zijn om zelf les te krijgen in de eerste grondbeginselen. Dit mes snijd aan twee kanten, de voorbereiding voor het helpen thuis wordt ondersteund en het dient als motivatie voor het kind om zelf te willen beginnen. Wanneer een leerling met de lessen begint, valt meteen op dat het vaste repertoire van het Suzuki materiaal veel voordelen heeft. Het belangrijkste is dat het de Suzuki leerlingen de mogelijkheid biedt om samen te spelen, en natuurlijk maken groepslessen deel uit van het lesprogramma.. Binnen de groepslessen leert de leerling zijn medestudenten van eigen leeftijd kennen, maakt nieuwe vrienden en hoort steeds de wat verder gevorderden spelen, wat weer een inspiratiebron is, hij herhaalt zijn eigen oude stukken die steeds gemakkelijker lijken te gaan. En behalve op zijn instrument spelen neemt hij deel aan muzikale spelletjes die niet alleen een belangrijk leerpunt behandelen maar ook gewoon leuk zijn om aan deel te nemen. Ouders die dit concept niet helemaal begrijpen zijn vaak aarzelend om hun goede geld te besteden aan pret en spelletjes, en hoewel zij regelmatig de individuele lessen bezoeken, verzuimen ze vaak de groepslessen. Feit is dat deze groepsactiviteiten de kinderen het meest aanspreken, en velen tellen de dagen af tot de volgende groepsles. Een ander groot voordeel van het Suzuki materiaal is het feit dat de lesstof zorgvuldig is samengesteld tot een logisch stappenplan. Dit voorziet erin dat de leerling het leren als een positieve gebeurtenis ervaart wanneer hij zorgvuldig begeleid wordt. Het is de verantwoordelijkheid van de docent om te be-

Nr. 27-4 / juni 2012

================= palen of iedere stap goed gezet is voordat de volgende stap ingezet wordt. Ook dat de leerling goed wordt voorbereid op technische problemen in het volgende stuk. De docent moet ook een inschatting maken, van de hoeveelheid huiswerk die een leerling aankan om in één week te volbrengen. Dit is een erg belangrijk punt. Wanneer de leerling een kleine opdracht krijgt die hij gemakkelijk in een week onder de knie kan krijgen, zal dat een voldaan gevoel geven en creëert dit een honger naar meer. Wanneer aan de andere kant, de opdracht te zwaar was, zal die nog een keer mee naar huis gaan, wat een ontmoediging kan zijn. Elk kind is verschillend in hoeveel huiswerk het aankan. Dit proces lijkt op een hardloopwedstrijd; het snelste kind zal het eerst over de finish komen, maar de andere kinderen zullen dat vast en zeker ook doen mits ze maar blijven rennen. Binnen de lessen zal het gemotiveerd zijn minder problematisch zijn, wanneer de docent zich realiseert dat het normaal is voor een kind op welke leeftijd dan ook om zijn ouders en de docent een plezier te willen doen. Voortdurend zal hij bevestiging nodig hebben dat hij daar werkelijk in geslaagd is. Voordat er ook maar gecorrigeerd of kritiek gegeven wordt is het een goed idee om iets prijzenswaardigs te noemen. Niet alleen kinderen maar ook volwassenen staan meer open voor een aanbevolen verbetering binnen een accepterende positieve sfeer. Het maakt niet uit wat er benoemd wordt, wanneer het een stap in de goede richting betekent is het prijzenswaardig. De basis houding van een Suzuki docent is: “goed gedaan, kan je het nog een beetje beter doen?” Werkend met jonge leerlingen is het te adviseren om maar één lespunt per les te nemen om aan te werken, zelfs al gaat er een ander aandachtspunt op dat moment de mist in. Ik heb gezien dat ouders of docenten een hele reeks aanwijzingen geven, zelfs tijdens het spelen van de leerling: ”let op je elleboog, speel zuiver, breng je stok dichter bij de kam”. Na een tijdje is de aandacht van de leerling zo versplinterd dat het lijkt of hij helemaal niets meer goed kan doen. Wanneer de docent besluit om aandacht te besteden aan de vioolvingers (links) en de strijkstok begint weg te slippen, kan hij de stok vriendelijk terugplaatsen tussen kam en toets en de leerling de kans geven zich helemaal op het belangrijkste aandachtspunt te blijven concentreren. Het hele idee hierachter is dat het waarnemen (van de slippende stok) bestaat naast de trots van de vordering die hij maakt.

Thuis bij het oefenen is het ook belangrijk dat de sfeer goed en positief blijft, zodat dit moment een plezierig iets kan zijn om naar uit te kijken. Net als in de les is het idee van één aandachtspunt per sessie iets om te onthouden. De lengte van de oefentijd , vooral bij jonge kinderen, wordt bepaald door de concentratieboog en de belangstelling voor het onderwerp. Wanneer een kind zich niet langer kan concentreren, zal hij waarschijnlijk toch niet kunnen onthouden waaraan hij werkt, zodoende kan er niets goeds komen uit het feit dat de oefentijd wordt opgerekt. Suzuki zei zelf: ”twee minuten met vreugde en dat vijf keer per dag”. Wees voorzichtig, dit idee kan ook te ver worden doorgevoerd. Soms hoor ik van ouders: ”Als ik mijn kind moet dwingen om te oefenen, gaat dat tegen Suzuki’s positieve benadering in”. Terwijl het waar is dat dwingen averechts werkt, is het ook waar dat de vaardigheden die nodig zijn om een instrument te kunnen bespelen, een regelmatige oefening vragen en als leerlingen geen vorderingen maken op hun instrument, zij op den duur het niet leuk meer gaan vinden. De oplossing ligt zoals altijd in het midden, en vraagt een zo groot mogelijke creativiteit om regelmatige oefening mogelijk te maken. Eén moeder had dit te zeggen, nadat ze haar ideeën over oefenen had bijgesteld: “Eerst, als zij (de kinderen) niet regelmatig oefenden, drong ik niet aan, denkende dat ik dan hun plezier zou vergallen. Echter, de resultaten van een geregeld oefenschema zijn dusdanig…..hoe beter ze spelen, des te meer willen ze ook spelen”. Misschien is wel de belangrijkste sleutel tot motivatie van de leerlingen de houding van de ouders. Net als bij het leren praten is het enthousiasme van de ouders doorslaggevend voor resultaat. Wanneer ouders net zo enthousiast kunnen zijn bij de muziekstudie van hun kinderen, zullen zij manieren vinden om welke problemen dan ook op deze weg aan te pakken.

*

Vertaling door Olga Hamer, Nijmegen

5

Standplaats Amsterdam Nieuws uit de regio ================= In deze rubriek nodig ik iedereen uit om een bijdrage te leveren aan het Suzuki Nieuws, door verslaggever vanuit jouw standplaats te worden. Schrijf jouw belevenissen op, maak een verslag van wat jij hebt meegemaakt, welke workshop heb je bezocht en wat vond je ervan? Kortom alles wat je maar kwijt wilt.

Talentenjacht

Geveltuinendag Ter gelegenheid van de Geveltuinendag in Amsterdam (12 juni) hebben een aantal leerlingen een mooi programma gespeeld in het Siebeleshofje, daarbij prachtig ondersteund door Laura op de cello! Een eer en erg leuk om te doen. Dat het niet voor niets was wisten de kinderen van te voren natuurlijk niet! Na afloop kregen ze allemaal een leuke bloem! (M.C.)

Ik heb me meegedaan aan een talentenjacht van het concertgebouw. Mijn lerares had mij opgegeven, gewoon voor de ervaring. De voorrondes vonden plaats bij “De Boomspijker” in Amsterdam. Ik was wel heel zenuwachtig, ook al had ik goed geoefend met mijn begeleider. Het inspelen in “De Boomspijker” ging heel goed, daarom was ik al snel niet zo zenuwachtig meer. Nadat iedereen even had ingespeeld kwam het publiek. Toen ik aan de beurt was, was ik wel weer zenuwachtig. Maar gelukkig ging het optreden goed. Een paar weken later kreeg ik een Sms’ je van mijn lerares dat ik door was! Ik was blij, en ook verbaasd. Ik had het helemaal niet verwacht! De andere kandidaten waren veel beter. Maar ja, ik was door! De halve finale was in “Het Betaniëklooster”. Daar ging het ook heel goed, alleen was ik niet door. Jammer, maar ja, het is nu eenmaal zo! En de andere kandidaten waren heel goed. Dionne van Lint (11 jaar)

Diplomaconcert Op 17 juni j.l. hebben 18 kinderen uit Amsterdam hun Boekdiploma behaald! Daar is natuurlijk lang en hard voor gewerkt! Er werden dilploma’s gehaald voor boeken 1, 2 en 3 en, omdat Nederland die avond ook nog ging voetballen kregen ze er allemaal een mooie oranje roos bij! Gefeliciteerd! (M.C.)

6

Nr. 27-4 / juni 2012

Boekbespreking in het kader van de Suzuki-opleiding tot level 5 viooldocent Liesbeth Bloemsaat-Voerknecht (Den Haag)

William en Constance Starr ================= To Learn with Love. A Companion for Suzuki Parents

Dit boek is een van de inspirerendere boeken over de Suzukifilosofie die ik in de loop van mijn Suzukiopleiding gelezen heb. Jammer eigenlijk, dat dat pas als ‘verplichte’ literatuur voor level 5 voorgeschreven wordt. Het is namelijk niet alleen voor docenten maar ook voor ouders (ook beginnende Suzuki-ouders) uiterst interessant.

Dit boek is geen leidraad voor wat je met de stukken moet doen of hoe de methodiek qua repertoire is opgebouwd, maar het richt zich op thema’s als oefenen, concentratie, coördinatie van geest en lichaam, motivatie van kinderen en ouders. Ook over luisteren (naar jezelf, naar anderen), een goede lesopbouw en instructies aan ouders en kinderen spreken de auteurs William en Constance Starr uit eigen ervaring, zowel als gepassioneerde Suzukidocenten (de ene viool, de andere piano) maar ook als ouders van acht kinderen, die allemaal in een muzikale Suzukiomgeving opgegroeid zijn.

we ons bewust zijn als de leerling een perfectionistisch karakter heeft; als hij of zij van ieder foutje gefrustreerd of overstuur raakt, maar ook als ouders steeds maar weer in het oefenproces inbreken en bijvoorbeeld bij iedere foute poging verzuchten en roepen ‘nee, nu een tweede vinger!’. Het kind moet kansen krijgen, zelf vast te stellen, waar de plek zit, waar je bijvoorbeeld de derde i.p.v. de tweede vinger moet spelen en eventueel ZELF een ‘stop’ inlassen en tegen zichzelf zeggen, ‘tweede vinger!’. Kijk naar de glimlach als het drie keer achter elkaar lukt!

Kwantiteit en kwaliteit van het oefenen Menselijk gezien delen ze zeer waardevolle inzichten, ze schrijven namelijk niet slechts over hetgeen er idealiter in een les of oefensituatie thuis zou moeten gebeuren, maar ook uitgebreid over hun eigen fouten en flaters. Ze maken als geen ander duidelijk dat er in elk gezin en iedere les wel iets anders kan gaan dan er in ‘de boekjes’ voorgeschreven staat. Van kleine inschattingsfouten wat een kind aankan tot het eigen zelfbeeld en wat een ‘kindermond’ voor waarheden en inzichten prijs kan geven. Ze verhalen ook hoe een van hun zoons van een instrument naar het andere wisselde, om ‘het ware’ te vinden en tenslotte helemaal niets meer met muziek deed. Waarom hij zo en de andere kinderen heel anders? Ze hebben er geen antwoord op. Dit maakt maar weer duidelijk: ons doel is niet allemaal beroepsmusici op te leiden, maar de kinderen spel, creativiteit, concentratie en oefen- en leermethoden voor hun leven mee te geven. Ik kan iedereen aanraden dit boek zelf te lezen. Er staat zo veel waardevols in dat ik het boek half over zou moeten schrijven, als ik alles waar ik een uitroepteken bij gezet heb zou citeren: desondanks enkele citaten over thema’s die voor veel ouders en kinderen van belang kunnen zijn en die we als docenten goed in de gaten moeten houden:

Perfectionisme “Niemand, maar dan ook echt niemand leert ooit een bepaalde vaardigheid zonder fouten te maken. Een vaardigheid beheersen we pas doordat we fouten (mogen) maken” (p.30). Hiervan moeten

Suzuki zei altijd, dat hij direct aan het spel van een kind kon zien, of het regelmatig en goed oefent. “Een kind dat goed oefent toont dit in zijn spel”. Zoveel mogelijk en volgens de juiste methode oefenen, is de manier bij uitstek om bekwaamheid te verwerven. Wanneer je een vergelijking maakt tussen iemand die dagelijks vijf minuten oefent en iemand die drie uur oefent, zal het verschil inderdaad enorm zijn, ook al oefent de vijf-minutenspeler consequent iedere dag. Wanneer de vijf-minuten-per-dag persoon wil bereiken wat een drie-uur-per-dag persoon bereikt in drie maanden, zal hem dit negen jaar vergen. Uiteraard is dit voorbeeld wel erg extreem, maar je zult versteld staan hoeveel het uitmaakt of je een kwartiertje of misschien 30 tot 45 minuten per dag kunt oefenen, meetellende dat ook nog eens geldt: ‘ability breeds ability’. Denk hierbij aan het voorbeeld dat Suzuki vaak aanhaalde over de parkiet ‘Peeko’: deze moest zijn naam 3000 keer gehoord hebben, voordat hij hem zelf kon uitspreken. Voor zijn achternaam ‘Miyazawa’ had het vogeltje daarentegen slechts 200 herhalingen nodig! Als kinderen ouder worden, wordt het vaak ook moeilijker herhalingen van kleine fragmenten als uitdagingen aan te bieden: ze zeggen dan vaak: “Ja, ik begrijp wat ik moet doen”. En hier komt Suzuki om de hoek, die op zulke ad rem gemaakte opmerkingen slechts antwoordde: “Kennen is niet kunnen. Kunnen is kennen PLUS tienduizend herhalingen”. Ontmoedigend? Niet als je bijvoorbeeld met betrekking op het recht strijken bedenkt, dat je met een ‘pepernoten-pepernoten’-Twinkle al tegen de tweehonderd streken gedaan hebt.

7

=================

Mentaal oefenen Ook over het mentaal oefenen van stukken geven de Starrs veel nuttige informatie. Ze benadrukken het belang ervan, óók voor de beginnende speler. Wie kan er bijvoorbeeld met gesloten ogen de stok mooi recht op de A-snaar zetten… aan de slof… in het midden… aan de punt… ?? Probeer maar eens! Of strijk met gesloten ogen een langzame afstreek en stop in het midden van de strijkstok… ben je echt in het midden geland? Staat hij nog parallel aan de kam in het midden tussen kam en toets? Je zult versteld staan… over waar je daadwerkelijk beland, maar ook over hoe snel je dit onder die knie krijgt, als je er regelmatig aandacht aan besteed. Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor duizend andere dingen tijdens het spelen. Met welke vinger begint het lied; welke noot spelen we direct na de herhaling; op welke snaar wordt een bepaald loopje nog eens gespeeld; wat zijn de eindnoten van de eerste ‘muzikale zin’ van liedje x en wat zijn de eindnoten aan het einde van de tweede zin? In het uitgebreide hoofdstuk ‘Relaxation, Affirmations, Visualization’ komen nog veel meer aspecten, tips en trucs aan bod.

Concentratie Wil je het waardevolle dat er in de afdeling ‘Concentratie’ genoemd wordt kort samenvatten, dan zou ik er het woord ‘gericht’ aan toe willen voegen: concentreren is prachtig, maar je moet wel weten waarop je je aandacht moet richten: De docent, 8

ouder (of de leerling zelf) moet duidelijk maken, waar het in de volgende speelronde om gaat. Focus je tijdens het spelen op dit ene aspect. Weet je achteraf ook nog zelf te verwoorden wat je eigenlijk geoefend hebt en of dat al dan niet lukte, dan heb je zeer zinvol en effectief geoefend. Bovendien geef het onmetelijk veel bevrediging, zelf vast te stellen, dat het veel mooier klonk, dan dat iemand anders zegt ‘ ja, dat was beter’.

Ki In andere literatuur over de Suzukimethodiek ben ik het nog niet tegengekomen: De Starrs spenderen een kort hoofdstuk aan Zen en Ki: in goed Nederlands: de coördinatie van geest en lichaam, wilskracht, concentratie en visualisering. Ik heb het geluk gehad in de laatste workshop in Retie (België) Teacher Trainster Susan Johnson mee te maken, die met ons teacher trainees uitgebreid oefeningen op dit gebied heeft gedaan. Simpel, maar zo doeltreffend, met verbluffende resultaten voor klankproductie en streek. Lees het en laat je inspireren.

Lessituatie De Starrs geven nog een lijstje van gouden tips voor ouders: ‘voor, tijdens en na de les’ dat ik tot slot even wil samenvatten: 1) Blijf tijdens de les geconcentreerd en geïnteresseerd meekijken en luisteren met je kind: naar huidige maatstaven omgezet: a.u.b. geen mails of internet op de Iphone checken! AanNr. 27-4 / juni 2012

tekeningen intypen of af en toe een stukje opnemen om thuis te kunnen bekijken, SUPER idee. Maar neem liever een schrift mee om aantekeningen te maken, dan is voor docent en leerling duidelijk, dat je erbij bent en niet je mail belangrijker vindt. Het mobieltje is een waardevol gereedschap voor een snapshot van een goede stokhouding of een korte opname van een te herhalen fragment; voor de rest: laat het a.u.b. in de tas en uit.

4) Vraag de docent, als er instructies onduidelijk zijn. Weet je niet precies, hoe of waarom hij of zij een bepaalde oefening doet, ga niet met een vaag gevoel de deur uit. Oefen je een week lang iets verkeerds, dan is het des te moeilijker om de gestudeerde fout weer te herstellen. Vraag, wat precies de bedoeling is, waar je op moet letten en doe dit precies zo thuis.

================= 2) Praten is zilver, zwijgen is goud. Kinderen zullen zich zeer onplezierig voelen als ze tijdens de les zowel van de docent als van de ouder instructies moeten opvolgen. Uiteraard vervult de ouder zes keer per week de rol van thuisdocent, maar tijdens de les is het fijn als de docent zich alleen met het kind kan bezig houden. En het kind hoeft zich niet tussen twee ‘controleorganen’ die ieder op een ander aspect gericht zijn, platgedrukt te voelen. 3) Wees je ervan bewust dat ook lichaamstaal en zuchten zeer storend voor een kind kunnen zijn. Ongeduld, teleurstelling, verwachting; alles kunnen we (soms ongewild) met onze lichaamstaal uitdrukken. Starr haalt het voorbeeld aan, dat zelfs zijn stem veranderde als hij zijn eigen zoon David onderwees en dat hij dit zelf niet eens doorhad totdat David het eens tegen hem zei. Alert geworden op dit feit, bleek inderdaad zijn eigen verwachtingspatroon en ongeduld door de klank van zijn stem naar buiten te komen.

5) Betrek ook het kind zelf bij het samenvatten van de opdrachten voor de volgende week. De alertheid en het vermogen zullen stijgen, als er vaak genoeg bewust nagegaan wordt, wat eigenlijk de bedoeling is, het kind is betrokken bij het leerproces en begint stapsgewijs eigen verantwoordelijkheid mee te dragen. Iets waar ze zeer trots op kunnen zijn!

Extra literatuur Twee uiterst zinvolle tips voor literatuur buitenom de geijkte literatuur over de Suzukimethodiek of –filosofie die de Starrs geven: tot mijn grote vreugde citeren ze zowel Bruno Bettelheim “Het nut van sprookjes” als ook Timothy Gallwey “The inner Game of Tennis”. Tennis? Ja, mentale voorbereiding, zelfbeeld en talloze aspecten van coaching worden hierin behandeld. Contrabassist Barry Green heeft een muziekversie van dit boek geschreven: “The inner Game of music”. Dit konden de Starrs nog niet kennen. William en Constance Starr To Learn with Love. A Companion for Suzuki Parents is verkrijgbaar bij de Suzukiwinkel: www.suzukiwinkel.nl / [email protected]

9

Eigen composities door jonge kinderen ================= Een rubriek om kinderen de gelegenheid te geven een eigengemaakt liedje te publiceren. Deze keer maar liefst 4 bijdragen. Heb jij ook al wel eens een eigen lied geschreven en wil je dat wel eens afgedrukt zien in de krant? Grijp nu je kans en stuur in. Kijk voor het adres in de colofon.

De Seizoenen” is een compositie van Jesse Allart (10 jaar), een leerling van Martin Tarenskeen. Toen na een een lange winter de eerste lentezon en de eerste krokusjes zich weer lieten zien werd Jesse geïnspireerd om deze compositie te maken. De vier frasen van de compositie beelden ieder een seizoen uit. Daarmee treedt Jesse in de voetsporen van beroemde componisten als Vivaldi (De 4 Jaargetijden) enTsjaikovski (De Seizoenen) !

10

+ Nr. 27-4 / juni 2012

================= Eva Schiet (7) is na het halen van haar kortjakje-diploma driftig aan het schrijven ,klappen en strijken van de verschillende noten.

Reina de Groot (8) zit in groep 5, en vindt gymen en schrijven het leukst op school om te doen. Spinazie en spaghetti zijn haar lievelingseten, lila is de mooiste kleur voor haar. Van een paard, poes en hond wordt ze helemaal gelukkig. Dit liedje was een slaapliedje waarmee ze altijd lekker in slaap kon vallen. Haar vader heeft het opgeschreven voor haar en over niet al te lange tijd gaat ze het zelf ook spelen, want het noten lezen gaat steeds beter.

Fincent Willighagen (10) heeft dit jaar het winnende liedje geschreven om te laten horen op het afsluitende speeltuinconcert in Nijmegen.

11

Oefenplan ================= = De mama van Marit (5) probeert haar dochter een overzicht te geven van het huiswerk elke week. In plaats van tekst heeft ze tekeningetjes gemaakt.

Dit is een overbrugging voor de carnavalsvakantie. Youngwoo(6) heeft stevig doorgoefend op haar voorbereiding voor het Kortjakje-diploma en inmiddels al met vlag en wimpel gehaald. 12

Nr. 27-4 / juni 2012

Fluitschool Flautissimo ================= ================= 19 april 2012

Aankondiging informatie middag over opleiding tot Suzuki fluit docent

Zaterdag 15 september 2012 13.30 -16.30 Locatie : Fluitschool Flautissimo Burg.Martenssingel 111 te Gouda Aanmelden bij : Anke van der Bijl Mail : [email protected] Telefoon : 0182-526741 Kijk ook op : www.fluitschool.nl

www.europeansuzuki.org

De opleiding tot Suzuki Fluitdocent

Positief en motiverend doceren

In 2012 start de nieuwe opleiding voor fluitdocenten, opgezet volgens de richtlijnen van de ESA (European Suzuki Association) De cursus bestaat uit theoretische en praktische onderdelen met nadruk op het ontwikkelen van pedagogische en didactische vaardigheden.

B.Structuur van de individuele les. C.Functie en inhoud van de groepsles D.Leren door observeren E.Kennis van het Suzuki fluit repertoire met bijbehorende leerdoelen F.Solo spel G.Het opzetten van een eigen lespraktijk: praktische en zakelijke aspecten. De cursus wordt afgesloten met een ESA examen.

Beknopte cursusinhoud: A. Hoofdprincipes van de Suzuki methode : Ieder kind heeft talent Jong beginnen Auditief werken Intensief luisteren

Cursuslocatie : Gouda, Zuid Holland.

Omgaan met ouders in de les

Cursusduur : 5-7 weekends

Kindgericht kennis en vaardigheid opbouwen Tips voor herhalen en verfijnen

Toelatingseisen: Bij voorkeur een afgeronde muziekvakopleiding,auditie (W.A.Mozart Fluitconcert in D) kennismakingsgesprek.

13

May song ================= = cello game door Anke Wouters

14

= =================

HHHHHHHH 15

Speelpagina

=================

16

Nr. 27-4 / juni 2012

=================

================= =

Plakboek

Akira (12) tekent een klein viooltje

Kiki (11) tekent voor het nieuwjaarsconcert

Marit (5) kleurt vakantieplaat in

= =================

Pipp (5) schildert een huis

Eva (7) tekent vuur werk

Nika (6) tekent voor het nieuwjaarsconcert

Colofon ================= ================= Suzuki Nieuws is het blad voor leden en donateurs van de Suzuki Vereniging Nederland (SVN). De doelstelling van de SVN is: het bevorderen van het muziekonderwijs volgens de Suzuki-methode. De SVN is de Nederlandse tak van de European Suzuki Association (ESA). Het Suzuki Nieuws verschijnt 1x per kwartaal (maart, juni, september en december). Copy insturen als Word-document naar [email protected] of naar adres: L.M.Bloemsaat-Voerknecht Herenstraat 12 2511 EA Den Haag Foto’s als originele bestanden of gescand: foto’s 100% groot en 300 dpi en tekeningen 100% groot en 150 dpi.

Lidmaatschap De SVN kent verschillende categorieën leden: A volledig gediplomeerde Suzuki-docenten (ESA level 5) B1 Suzuki-docenten met ESA level 3 of 4 B2 Suzuki-docenten met ESA level 1 of 2 B3 docenten in opleiding voor ESA level 1, en andere muziekdocenten. C Suzuki-leerlingen en hun ouders en andere belangstellenden

Contributie, aanmelding en opzegging

De contributie bedraagt voor A- en B- leden € 40,00 per jaar, voor C-leden € 12,00. Het verenigingsjaar loopt van 1 augustus t/m 31 juli. Nieuwe leden en donateurs kunnen zich aanmelden bij: Secretariaat SVN Du Perronlaan 9 1422 CP Uithoorn Aanmelding geldt tot wederopzegging en per geheel boekjaar (1 augustus tot 31 juli); een eventuele opzegging dient tenminste 1 maand voor het einde van een boekjaar te geschieden.

Bestuur Voorzitter / ESA Country Director (vertegenwoordigt de SVN in de ESA board of directors) Esther van Eijk / tel. 0297-533445 of 06 13 70 59 98 [email protected] Secretaris

vacant

Penningmeester Martin Loose tel. 070-4400159 / fax 070-4400160 [email protected]

#

Zij die de vereniging financiëel willen ondersteunen kunnen donateur worden (minimumdonatie € 12,00 per jaar)

Ledenkortingen

Leden ontvangen korting op : • deelname aan SVN-workshops en andere evenementen • aankopen in de SVN-winkel (Suzuki-CD’s, boeken etc.)

20

Nr. 27-4 / juni 2012