JUNI 2007

Redactioneel onafhankelijk magazine van Saxion Hogescholen

Nº 10 / JUNI 2007

n e t r a a s d K n n a L Wi w o L r o vo

Succesvol na je studie

Wakker worden!

Hbo wil jong én oud

Saxion weer vet in de plus

Zuipen of leren op vakantie

Master Business Administration

Boost your Career in Less Than 1 Year

Geïnteresseerd in het oplossen van complexe bedrijfsproblemen? En wil je dit toepassen in (inter)nationale bedrijven of serviceorganisaties? Afhankelijk van de track die je kiest, biedt deze master Bedrijfskunde je veel kansen om organisaties beter te laten functioneren. Je kunt kiezen voor de volgende richtingen: Q Innovation and Entrepreneurship Q International Management Q Financial Management (nieuw!) Q Human Resource Management Q Service Management Kijk voor meer informatie en aanmelding op graduate.utwente.nl

Don’t miss the train. Take the Shanghai Express @ MSM If you already have your Bachelor’s degree, and want to gain an international outlook, you should discover MSM's Master of Management in International Business. You can complete it in one year, with a one month attachment in Shanghai, China. Application deadline: 30th June 2007

the globally networked management school

IMPROVEYOURPOSITION

www.msm.nl

Inhoud

20 t/m 25 - Succesvol na je studie: wat komt er op je af, wat heb je nodig

16

12

18

Topsporter – Volleybalbroers

De zomer – Zweefvliegen en festivals

Achtergrond – Aantrekkelijk voor jong én oud

26 Academie close-up – Cultuuromslag bij CII

14

36 Dag & Nacht – Zuipen vs. leren

Analyse – Saxion weer vet in de plus

Allereerst

Nieuws: En verder:

5 Kennis over GHB nihil, 6 Cor Boom treedt terug, 8 Gezondheidsweek Saxion Fits 4 Gespot, 5 t/m 10 Warming-up, 11 Forum, 29 Varia, 30 Mededelingen, 31 Open en bloot, 32 Oud-student, 34 International, 38 Onder de loep, 40 Uit de kunst, 41 Saxservice

Bijleren Maar liefst maximaal 16 contacturen had ik bij mijn studie Journalistiek. Mijn studietijd was een walhalla: lekker stappen en in het weekend een beetje bij de krant bijbeunen. Bij dat ‘beetje bijbeunen’ leerde ik meer dan ooit: voor het eerst met ‘echte’ deadlines werken, en echt in de stress als je iemand die je nodig hebt voor een verhaal niet kunt bereiken. Als dat tijdens een praktijkblok op school gebeurde, was die druk veel minder groot, want als het een keertje misging, dan bouwde je op een ander moment wel weer krediet op. Maar voor het echie kun je je geen missers permitteren. Op school bleef het bij ‘freubelen in de marge’, zonder dat je er keihard op afgerekend kon worden. Krantje maken dat er niet uitzag met als begeleiders docenten die al jaren niet meer echt in de praktijk werkten of daar nog feeling mee hadden. De stap van school naar werkgever was op dat moment nog te overzien en het verschil was te verklaren: ik zat toen in het tweede jaar van de studie. Maar tijdens en na mijn stageperiode merkte ik de lacune pas echt goed: zo kwam ik er op een stadsredactie van een regionale krant achter dat mijn kennis over regelgeving omtrent bestemmingsplanprocedures,

3

juni 2007

planschades, vergunningen en andere lokale zaken waar je veel mee te maken krijgt op een regioredactie, behoorlijk tekort schoot. En toen ik bij mijn tweede stageplek kon blijven hangen en een vast contract voor m’n neus kreeg, stond ik met m’n mond vol tanden. Auteursrecht had ik genoeg gehad op school, maar denk maar niet dat ik ook maar een woord over arbeidsrecht of contractonderhandelingen te horen of te lezen had gekregen. Niet dat ik mijn opleiding nu lekker wil gaan afkraken, helemaal niet, zo slecht ben ik niet terecht gekomen. Maar bovenstaande geeft wel aan wat in het onderwijs de kern zou moeten zijn en meer moet worden: kennis die je echt nodig hebt in je toekomstige beroep helemaal uitdiepen en de praktijk zo realistisch mogelijk nabootsen, met meer dan nu een afrekencultuur, net als in het werkveld. In deze Sax lees je onder meer wat je potentiële werkgevers vinden wat je moet beheersen en verder van alles over wat er na je studie op je afkomt. Veel leesplezier! Tim de Hullu, hoofdredacteur

Warming-up

Foto: Toma Tudor

Gespot

Technische natuurkunde op de boerderij oudewijn Broekhof (22) is student technische natuurkunde. Voor zijn afstudeeropdracht bij Nedap in Groenlo is hij bezig met een meetsysteem dat de activiteit van koeien registreert. Met de resultaten kan de conditie van een koe worden vastgesteld. Zo kan bijvoorbeeld worden bepaald wanneer het meest gunstige moment voor inseminatie is. Boudewijn: “De agrarische sector wordt steeds meer geautomatiseerd. Boerderijen worden groter. Om rendabel te

B

kunnen zijn, wordt gebruik gemaakt van allerlei technologische toepassingen. Nedap heeft een aparte afdeling die daarop inspeelt, Nedap Agri. Deze afdeling ontwikkelt boerderijcontroleen managementsystemen voor de melkveehouderij en varkenshouderij. De activiteitmeter is een apparaatje van ongeveer vijf bij vijf centimeter. Het wordt met behulp van een hals- of pootband aan de koe bevestigd. De resultaten van de metingen worden verzonden naar een centraal station.

4

juni 2007

Met de gegevens die worden vastgelegd kan onder meer de fysieke conditie van de koe worden bepaald. Bijvoorbeeld wanneer een koe ziek is, of de periode van tocht, het moment waarop de koe het beste geïnsemineerd kan worden. Er bestaat al wel een dergelijke meter, maar ik heb daar een nieuw concept van gemaakt. Met deze geavanceerde versie kunnen er straks nog meer gegevens uit de metingen worden afgelezen. De komende weken ga ik het systeem in het veld testen, dat wil zeg-

gen bij een testboerderij. Ik ben heel benieuwd hoe het in de praktijk werkt. Ik heb zelf eigenlijk niks met de agrarische sector of met koeien, daar ligt mijn toekomst in elk geval niet. Na de zomer ga ik Technische Natuurkunde bij de Universiteit Twente doen, ik ben voorlopig dus nog niet uitgestudeerd. Ik hoop later als Research & Development-medewerker bij een technisch bedrijf aan de slag te kunnen.” Mariska van der Meer

Foto: Toma Tudor

Warming-up

‘Kennis over rapedrug nihil’ Twee avonden lang heeft Tactus Verslavingszorg in het centrum van Enschede voorlichting gegeven over GHB, een rapedrug die in Twente steeds vaker opduikt. Saxion-medewerker Remco van Gennip zat in het voorlichtingsteam en leerde dat maar weinig mensen de drug serieus nemen. De voorlichters, te herkennen aan de groene shirts met opdruk drankendrugs.nl, stelden jongeren tussen zestien en 24 jaar acht vragen, waaronder ‘Wat is GHB?’. GHB is een rapedrug, die vaak in een drankje wordt gedaan. Vroeger werd het middel gebruikt als narcosemiddel voor operaties. Het middel zorgt ervoor dat je je suf en verward voelt. Verder kan het ook een seksueel gevoel stimuleren. “Veel van hen konden de vraag niet beantwoorden. Ze hadden er zelfs nog nooit van gehoord”, zegt Van Gennip. Bij een aantal ondervraagden kwamen verhalen los tijdens het gesprek met de voorlichters. Van Gennip: “Eén van de meisjes vertelde dat een vriendin van haar knock-out was gegaan, zonder dat ze teveel gedron-

De ruim 250 mensen die in de twee voorlichtingsavonden zijn aangesproken, waren wel allemaal positief over de actie van Tactus. “Iedereen vond het goed dat er aandacht voor wordt gevraagd”, zegt Van Gennip.

ken had. Anderen vertelden dat ze de drug gewoon gebruikten en er nooit echt serieus over na hadden gedacht”. De voorlichter vertelt dat hij verrast was door dit feit. “Ze praatten erover, wisten dat de drug bestond, maar zagen het gevaar ervan niet.” Reden voor de voorlichtingsavonden ‘Ik bedank voor GHB in mijn drank’ in Enschede was de stijgende lijn in het gebruik en misbruik van de drug in het oosten van Nederland. Rond kerst waren er een paar meldingen over GHB binnengekomen bij Tactus, waaronder ook in Enschede. Toch is er volgens de voorlichter geen reden voor paniek. “De voorlichting die wij geven, moet worden gezien als preventie en moet zorgen voor bewustwording onder de doelgroep.”

juni 2007

5

“En dat is het ook. Het is goed dat eens iemand anders dan je moeder zegt ‘Pas op je drankje’ voordat je je in het uitgaansleven mengt. Dan blijft de boodschap hangen.” Wendy van Til

Warming-up

Vraag-antwoordje met terugtredende Cor Boom

‘Ik kan best narrig zijn’ De Raad van Toezicht van Saxion deelde eind mei mee dat bestuursvoorzitter Cor Boom per januari 2008 terugtreedt als bestuursvoorzitter, zoals we op Sax.nu hebben bericht. Een vraag-antwoordje, kort na zijn aangekondigde vertrek.

6

juni 2007

Zeven jaar bestuurder. Speelde je al langer met de gedachte om te vertrekken? “Ik heb mezelf de vraag gesteld waar we nu als hogeschool staan en hoe

Warming-up dat matcht met mijn eigen positie. Ik heb geaarzeld: ik vind het heel erg leuk wat er op dit moment allemaal gebeurt. Emotie speelt daarbij zeker mee: ik werk al meer dan dertig jaar voor de hogeschool. Jarenlang hebben we een moeilijke periode gehad, zowel financieel als organisatorisch (in de periode 2001 tot en met 2003, met de fraudekwestie en een financieel ongezonde situatie, red.). Daar zijn we echter heel goed uitgekomen. Door de tering naar de nering te zetten, hebben we gedwongen ontslagen kunnen voorkomen. Nu staan we op een punt dat we een gerespecteerde hogeschool zijn, weer een goede naam hebben. Per januari 2008 hebben we een nieuwe strategische visie voor een nieuwe beleidsperiode, waarin de nadruk zal staan op intensiever onderwijs en individuele toetsing. Het was voor mij al wel duidelijk dat ik niet tot mijn 65e bestuurder wilde blijven. Dan is het de keuze: of na een afgeronde

beleidsperiode stoppen, of middenin een nieuwe beleidsperiode. Ik heb voor de eerste optie gekozen.” Treed je met opgeheven hoofd terug? “Absoluut. De fraudeperiode (Saxion werd beschuldigd van valsheid in geschrifte bij het inschrijven van buitenlandse studenten, red.) zijn we uiteindelijk goed uitgekomen. We zijn weer een gerespecteerde hogeschool die veel samenwerkt met anderen. Dat is één van de redenen dat ik aan wil blijven als adviseur, daar wil ik nog meer van meemaken.” Waar ben je minder trots op? “De tendens in Nederland om telkens maar te kijken wat er fout gaat. Dat wordt dan verpakt als corporate governance en allerlei protocollen. Als hogeschool besteden we daarom veel te veel tijd aan bijvoorbeeld verzekeren en risico’s in kaart brengen. Medewerkers zullen best eens

gedacht hebben ‘wat een bureaucratie…’. Dat kan best minder. We moeten het doel en de middelen in verhouding blijven brengen. Neem de hele functiehuisdiscussie (met soms een lagere basisinschaling voor docenten, red). Ik kan me voorstellen dat medewerkers zich in een knellend pakket gebracht voelden. Aan de andere kant kun je het ook zien als een uitdaging om je kansen te grijpen. Die focus op het negatieve werkt remmend op de kwaliteit van het onderwijs.” Wat voor bestuurder ben je? “Ik acteer graag op het grensvlak van buiten en binnen de hogeschool. Ik heb de hogeschool altijd gezien als een open organisatie met de buitenwereld. Ik ben een type dat graag met een clubje mensen iets voor elkaar krijgt. Zo heb ik vanmorgen nog een academiedirecteur getipt om te praten met iemand uit het werkveld. Nog nooit heb ik in de buitenwereld voor een gesloten

deur gestaan. Als mensen binnen de hogeschool daarin niet mee willen, dan kan ik best narrig zijn. Toch ben ik wel een mensenman. Ik houd van een hardwerkende omgeving waar ruimte is voor een geintje. In kleine vergaderingen moet er altijd gelachen worden. Maar zo nu en dan kan ik hard zijn: geen gelul en doorwerken, want we moeten die wedstrijd winnen.” Wat wil je in het komende half jaar nog goed afgerond hebben? “De strategische visie 2008-2012 moet goed afgerond zijn en gecommuniceerd worden. In die visie, die waarschijnlijk in september definitief zal worden, komt uitdrukkelijk meer aandacht voor onderwijs en contact met de studenten en de buitenwereld. In mijn ogen is dat niet terug, maar een stap vooruit. Zo houden we de persoonlijke leerweg en voegen we er iets aan toe.” Tim de Hullu

Chaos Zo snel kan de tijd toch niet zijn gegaan? Die vraag stel ik mezelf (nog) een keer terwijl ik met mijn zweterige linkerhand een ruk aan het stuur geef en met de rechter al bellend probeer te schakelen. “Étienne?… Étienne? Waar blijf je nou, ik heb je nodig!” Mijn moeder is zelfs nog verstaanbaar terwijl ze op de grond ligt,

gevaarlijk dicht bij mijn koppelingsvoet. Ik vertraag een beetje als ik de tegemoetkomende fietser de berm in zie gaan en probeer daarna al hengelend mijn mobiel terug te krijgen. Besmeurd met verse modder maar stevig in mijn vuist druk ik je weer tegen mijn (tot dan toe schone) oor, roep een paar keer ‘mama’ in je onderkant en kom er dan achter dat je niet meer werkt. Ik weet nooit hoe ik het flik, maar mijn leven is één grote chaos. En met groot bedoel ik ongelofelijk groot. Mijn kamer lijkt op een gratis bezoekje vuilnisbelt, terwijl mijn prullenbak opgeruimd aandoet. Omgeven door gele plakpapiertjes, 2 flinke aantekenblokken en een fles water (+ vettig glas) weet mijn computer nog steeds stand te houden. Ik ben nu weer eens in dit ziekenhuis, een uurtje later in het andere. Spreekuren zijn doodvermoeiend - heb je weleens met je ogen dicht bij iedere hartslagpiep een stipje op een papier gezet en daarna van punt naar punt lijntjes getrokken?

Étienne

Wanneer er tussen de bezoekjes door nog een beetje tijd over is eet ik fastfood: men neme 2

juni 2007

7

plakken karton, 1 dikke plak afgewerkt ondefinieerbaar vlees, een gigantische klodder vette saus… en om het nog gezond te laten lijken; een toefje slappe (bruine?!) sla. Ik werk als zelfstandig-ict-adviseur. Een lang woord, maar het idee is dat ik bedrijven probeer te helpen met mijn kennis … “Étienne, wil je nog even een kopie maken van onze bestanden? Ik heb ze over een uurtje nodig.” Managers hebben de geperfectioneerde ziekelijk-overdraagbare-blik (uiteraard met roodomrande ogen) waarmee ze alle ellende van de wereld aan je opdringen en je daarmee verplichten alles te doen wat ze je opdragen. Samengevat: ik ben er tien uur mee bezig geweest om het servertje te repareren die door een ongelukkig toeval (?) zijn laatste adem en hersens uitblies toen ik ernaar keek… Gelukkig vroeg die manager ’s avonds om 21 uur (hoezo werktijden tot 5 uur?) al om die back-up, want zo kon ik in één ruk door naar mijn eerste les van 8.45.

Étienne Wilderink studeert Concept Design op Saxion.

Warming-up

Gezondheidsweek voor meer leven in Saxion Fits Saxion Fits opent binnenkort officieel haar deuren. Participanten, waaronder fysiotherapiepraktijk en Sport & Cultuur, zitten al enkele weken op de nieuwe locaties in de Enschedese entreehal, maar de toeloop komt langzaam op gang. Met een feestelijke gezondheidsweek met allerlei acties hopen ze dit te veranderen.

n de entreehal van Saxion Enschede zitten diverse organisaties die met gezondheid te maken hebben. Het komen en gaan van studenten en medewerkers is nog niet helemaal zoals de participanten van Saxion Fits het willen. Direct links naast de draaideuren zit sinds begin maart de afdeling Sport & Cultuur. De toestroom hangt hier af van de aanbiedingen. “Wanneer we kaarten hebben voor iets als de FBK Games, loopt het storm. Ook begin februari hebben we veel fitnessabonnementen verkocht, maar dat is allemaal tijdelijk”, zegt Jaap Heerze, hoofd Sport & Cultuur. “We willen dat mensen continu binnenlopen en plaatsnemen aan de leestafel met gezondheidsinformatie en tijdschrif-

I

ten of gezonde drankjes kopen.” Volgens Heerze heeft de reden dat mensen wegblijven te maken met de aankleding. “We zitten hier nog maar enkele weken en na de verhuizing is alles snel neergezet zodat er alvast gewerkt kon worden. Het is echter wel de bedoeling dat alles nog mooier wordt aangekleed. Zo moet de leestafel nog een moderne lamp krijgen.” Ronnie Timmerman, manager van Albron is het met Heerze eens. “Het geheel moet nog een wat meer gezondere uitstraling krijgen. Dan komen de mensen vanzelf.” Albron weet nog niet of de locatie in Saxion Fits geopend blijft. Timmerman: “Dat hangt af van de

klandizie. Eind juni wordt geëvalueerd over de locatie en dan gaan we bekijken of de situatie anders moet worden aangepakt of dat het einde zaak is.” De fysiotherapeuten, die schuin tegenover Saxion Fits zitten, zeggen weinig te merken van een langzame toeloop. “De mensen weten ons juist steeds beter te vinden, maar dit beperkt zich wel voornamelijk tot medewerkers”, vertelt fysiotherapeut Rik van ’t Hoog. De particuliere praktijk omvat drie fysiotherapeuten, waarvan er nu nog maar één halve dagen en één fulltime werkt. “We zitten er nog maar acht weken en hebben nog niet genoeg cliënten voor ons allemaal. Maar dat komt na de zomer in orde. Dan weten meer mensen ons te vinden.” Na de zomer zal ook een huisarts een praktijk op Saxion openen. “We zitten met verschillende zelfstandige organisaties, die actief zijn

8

juni 2007

op hetzelfde vlak: gezondheid”, vertelt Heerze. “We moeten elkaar versterken en daar beginnen we mee tijdens de actieweek. Saxion Fits moet een venster worden van alles wat met gezondheid en welbevinden te maken heeft.” Vanaf zondag 24 juni, tijdens de open dag, wordt gestart met een feestelijke gezondheidsweek. In deze week biedt Albron allerlei gezonde hapjes en drankjes aan, wordt een ergonomische werkplek geshowd en kunnen medewerkers en studenten een complete gezondheidscheck laten doen bij de huisarts en fysiotherapeut. Sport & Cultuur start dan ook met een roeicompetitie, gaat lunchwandelen met medewerkers en gaat ‘bommen’ (bewegen op muziek) op het plein voor de ingang. Wendy van Til Het complete programma van de gezondheidsweek van Saxion Fits staat binnenkort op sax.nu.

Warming-up Ingezonden brief

Mail me! Beste docent, In het tweede jaar van mijn opleiding zijn de zogenaamde flexplekken ingesteld, waar menig docent en student over geklaagd heeft. Het voornaamste probleem van de studenten was de bereikbaarheid van docenten. Maar gelukkig werd er verteld dat docenten via e-mail bereikbaar waren en er binnen zeven dagen een reactie zou zijn. U zult begrijpen dat studenten wel eens een vraag hebben aan een docent waarmee zij geholpen zijn. Docenten zijn immers vakkundig en willen de studenten zo goed

mogelijk begeleiden met het beheersen van de stof, zodat zij klaar zijn voor de praktijk. Nu wijst de praktijk nogal eens uit dat de studenten onnodig met vragen blijven zitten. Volgens mij kan dat een aantal dingen betekenen: De docent heeft de mail nooit ontvangen. De docent is vergeten dat de student een mail gestuurd heeft. De IT infrastructuur is sterk verouderd en juist mailtjes van docenten komen nooit aan bij de studenten. De docenten vinden studenten vaak dom en beantwoorden de

vragen daarom gemakshalve niet. De docenten hebben liever niet dat er überhaupt studenten zijn, zodat ze eindelijk hun werk eens kunnen doen. De bovenstaande punten kunnen wel geschrapt worden, omdat ze te hilarisch voor woorden zijn. Toch gebeurt het nog regelmatig dat studenten niet de juiste informatie krijgen per e-mail. Zouden er dan toch punten van die lijst waar zijn? Schandalig toch als het lesgeld stijgt ten behoeve van het onderwijs? Mijn complimenten gaan uit naar

de docenten die echt bereid zijn studenten te helpen om wijzer te worden en de informatie die ze zelf niet kunnen vinden aan te reiken of in elk geval ze te helpen hierbij. Natuurlijk kan het eens voorkomen dat een docent iets vergeet, of ergens niet aan toe komt, het zijn immers mensen. Maar dat een docent een reply percentage heeft van 40 procent is ongehoord. Ps. Zou u mij alstublieft willen terugmailen? Please?!?! Anno Kruizinga, student academie Mens & Arbeid Deventer

Pardon? (On)beleefde vragen in de wandelgangen Wat zou jij doen met vijf miljoen? Nathalie Hoffard (vooraan op de foto), eerstejaars studente MWD, 24 jaar “ Een mooi huis kopen in Enschede en ook één in Dubai op het Palmeiland om daar te overwinteren. Ik ben daar op vakantie geweest en het was daar heel gaaf. Er zijn daar allemaal verschillende culturen en nationaliteiten! Ik zou eerst gaan stoppen met werken en genieten van het geld, maar daarna gaat het me wel vervelen en wil ik wel weer aan het werk, denk ik. Verder zou ik allemaal auto’s kopen voor mijn hele familie en een gedeelte weggeven aan goede doelen die iets doen voor kinderen of het bestrijden van ziektes.” Zeynep Akça, eerstejaars studente MWD, 21 jaar “Ik wil met dit geld twee zaken gaan beginnen in Turkije. Dit moeten dan zaken in multiculturele dingen worden zoals kleding, muziek en sieraden. Ook wil ik

een soortgelijke zaak voor jongeren in Enschede starten, maar daarbij moet ook een loungegedeelte komen voor jongeren die er willen relaxen en er gezellig willen drinken. Ik kan op deze manier

mooi op en neer reizen tussen mijn winkels. Daarnaast wil ik ook mijn hele familie meenemen op vakantie naar Dubai en genieten! De rest wil ik schenken aan stichtingen voor arme landen. Van de

juni 2007

9

opbrengsten van mijn zaken kunnen ik en mijn toekomstige kinderen wel leven. Zij moeten later ook leren wat werken is.” Nicole Tanke

Warming-up

Kameruurtje - Dinsdag soepdag In Kameruurtje schuiven we omstreeks lunchtijd onaangekondigd aan in een willekeurige personeelskamer. Deze keer: de afdeling Fysiotherapie en Podotherapie van de academie GezondheidsZorg. Elke lunch proberen we wel een pauzemoment in te lassen met elkaar. En op dinsdag is er soeplunch, dan probeert iedereen er te zijn om de lunch te kunnen benutten voor informeel overleg, meldingen van huishoudelijke aard en overige niet notuleerbare zaken.” Wil Dielis, Hoofd Internationalisering van de academie Gezondheidszorg, geeft een introductie in een overvolle personeelskamer. “Wil je taart en koffie? De taart wordt je aangeboden door Martine Wernink, zij neemt afscheid als parttime docent fysiotherapie en gaat de praktijk in. De ‘ceremoniemeester’ van deze lunches is doorgaans Nitie Mardjan,

“

coördinator onderwijsvernieuwing fysiotherapie. Voor hem de gelegenheid om meteen wat informatie over een symposium te verspreiden. Collega Louis Hollander houdt vandaag een praatje over het vernieuwde onderwijssysteem. Hij zit in de Ontwikkelgroep en vraagt deze lunch naar extra informatie. In gesprek met Wil Dielis vallen de woorden ontwikkeling en ontwikkelgroep nogal eens: in het kader van het onderwijsvernieuwde systeem Competentiegericht leren is hij lid van een projectgroep. Om kwart voor een is iedereen al weer weg, behalve Wil Dielis en zijn collega Govert Verhoog, voorzitter van

de projectgroep Hoofdfase. Bevlogen legt Wil uit dat de gehele inhoud van de hoofdfase opnieuw moet worden gerangschikt en Govert heeft als een van de weinigen overzicht van het hele curriculum. Voorwaar een enorme klus, zoveel is duidelijk. Intussen wordt

de tafel leeggeruimd door een tevreden dame van de catering: “De mensen ruimen hier keurig hun soepkommen zelf op.” Maar tevredenheid betreft niet de soep, laten twee late binnenkomers weten: te weinig vlees en te muf. Désirée van der Vaart

Rectificatie In de rubriek Kameruurtje in Sax Magazine mei werd medewerker Ad Borggreve geciteerd met de opmerking dat er in Enschede dit jaar geen

International Week zou zijn. Dat heeft Borggreve echter niet zo gezegd. Er is dit studiejaar wel degelijk een International Week in Enschede gehouden.

De onhandige man Sommige weken lijken een thema te hebben. De observaties komen met elke weekdag een beetje naderbij. Onlangs had ik weer zo’n themaweek: de onhandige man. Maandagochtend. Een student loopt traag over het plein van de Enschedese stadscampus, een papier in zijn hand. Dat het om een brief gaat, valt op te maken uit de wijze van vouwen. Uit de zak van zijn colbert steekt een enveloppe waarop nog juist een roze hart zichtbaar is. Hij houdt de brief voor zich, maar kijkt er niet in. Hij ziet niets, melancholieke blik in zijn ogen. Wat valt er te peinzen over een brief uit een enveloppe met roze hart? Zou ze zwanger zijn?

Nitie

Dinsdag. Een meisje en een jongen staan bij de bushalte.

Het is duidelijk dat het om een afscheid gaat. Zij heeft haar armen om zijn middel geslagen. Terwijl ze probeert hem in zijn ogen te kijken mompelt hij wat tegen de lucht of het gebouw achter haar. Ze wil hem kussen, maar dan doet hij iets onverwachts. In plaats van haar smachtende lippen neemt hij een brandende sigaret in zijn mond en inhaleert gretig. Haar greep verslapt, maar ze blijft hem omarmen. Door de rook kijkt ze gegeneerd om zich heen. Woensdag. Een man stapt in de trein van 10.57 uur. Hij zet een grote koffer in het gangpad en draait het raampje van de coupé open. Een vrouw staat op het perron, lange elegante gestalte, de armen over elkaar, lippen gestift. ‘Staat er Schiphol op deze wagon?’ Ze knikt geruststellend. Hij kijkt op zijn horloge, zij glimlacht. Dan gaat het vertreksignaal. Hij steekt zijn hand door het raam naar buiten: ‘Daaag’, roept hij,

Nitie Mardjan, medewerker AGZ

10

juni 2007

‘Daaag’. Ze geeft hem een kushand. Hij draait het raampje dicht en gaat zitten. Zijn voorhoofd glinstert van het zweet. Hij zucht diep. Donderdag. Samen laten ze zich door de roltrap van de Enschedese stadscampus omhoog voeren. Ze geven elkaar een vluchtige kus en gaan dan elk huns weegs. Hij heeft recentelijk zijn gezin voor haar verlaten, zij werkt inmiddels op een andere afdeling. Hij kan zijn geluk niet op. Nog even kijkt hij om en steekt zijn hand op, maar ze is al druk in gesprek met een collega. Snel laat hij zijn hand zakken en spoed zich naar het werk van die dag. Vrijdag. Nu ben ik zelf aan de beurt: die ochtend vind ik in mijn postvak een roze enveloppe. De enveloppe zit nog steeds ongeopend in mijn tas, die nu al twee weken naar viooltjes ruikt. Onhandig.

Forum Hogeschoolmagazine Sax, Saxion Hogescholen

Lenen in plaats van werken? Sax.nu meldde dat de website bijbanen.nl de campagne ‘Lenen is voor losers’ is gestart. De stelling van deze maand is daar op gebaseerd: een lening is een goed alternatief voor een bijbaantje. Wendy van Til en Étienne Wilderink

Auteur

Berichten

“Daar ben ik het niet mee eens. Lenen is een makkelijke uitweg. Je kunt best studeren en daarnaast ook nog een bijbaantje hebben. Dat doe ik zelf ook en met mij duizenden anderen. Natuurlijk kost zelf werken tijd en energie, maar daar staat geld en werkervaring tegenover. Het is altijd handig om gewend te zijn aan het werken onder een baas en om zelf je geld leren te verdienen, beheren en uitgeven. Heel af en toe leen ik iets extra’s van de IB-groep, maar dat is als ik echt niet rond kom en anders niet aan mijn vaste lasten als de huur kan voldoen.” Wouter Bouvy, eerstejaars bedrijfskundige informatica:

“Lenen is tegenwoordig veel te gemakkelijk. Al die reclames op televisie zijn maar irritant en ze doen er heel luchtig over. Maar veel mensen krijgen er schulden door. Ik heb toevallig pas een project gedaan over schulden onder jongeren. Steeds meer jongeren krijgen schuldproblemen. Je ziet het misschien niet meteen, maar het is er wel. Naar mijn mening kun je beter werken voor je geld. Bovendien wil je toch niet meteen na je studie in het rood staan? Ik heb er dan ook bewust voor gekozen dat ik niet leen of rood kan staan. Ik geef liever geen geld uit dat niet echt van mij is.” Femke Jonkman, tweedejaars maatschappelijk werk en dienstverlening:

Herman Wieser, docent bedrijfseconomie:

Nora Gouma, eerstejaarsstudent concept design:

Petra Vehoff, eerstejaarsstudent verpleegkunde:

Ellen van den Bosch, docent beeldende vorming / tekenen:

“Ik vind een lening zeker een goed alternatief voor een bijbaantje. Ik snap heel goed waarom studenten deze keuze maken. Mijn eigen dochter leent ook bij de IB-groep. Ze studeert psychologie in Nijmegen, woont op kamers en heeft een druk leven naast haar studie. Ze heeft wel een baantje voor een paar uur in de week, maar daar verdient ze bijna niets mee. Het grootste voordeel van het baantje is dat het goed is voor haar sociale leven. De eerste paar jaar hebben we haar een toelage gegeven, tot ze zich daar ongemakkelijk bij ging voelen. Samen hebben we zitten rekenen wat de beste optie was en een lening bij de IB-groep was zo gek nog niet. Ik vind het goed dat mensen al snel leren wat krediet is. Het heeft ook nog een ander voordeel: je investeert in tijd, want een studie levert uiteindelijk meer op dan een bijbaantje. Mits de extra tijd natuurlijk in de studie wordt gestoken.”

“Een vriendin van me heeft veel moeite met haar studie en werkt daarnaast ook nog heel veel om haar kosten te kunnen betalen. Voor dat soort mensen is lenen een uitkomst. Je ziet namelijk dat haar studie lijdt onder haar werk en dat moet niet: wanneer je veel voor school moet doen, dan kan en moet je minder werken, anders gaan je resultaten eronder lijden. Het geld dat je dan tekort komt, zonder gelijk veel nieuwe kleding te willen kopen, leen je dan bij. Lenen is wel heel makkelijk natuurlijk, want wanneer je eenmaal begint met lenen en je merkt dat je extra geld hebt, dan geef je het ook weer sneller uit.”

“Nee, lenen is geen beter alternatief dan werken. Werken is gezond, ook al kost het meer tijd, en je gaat je geld er meer door waarderen. Een lening moet je natuurlijk wel terugbetalen, wat wel een druk legt op je aankopen: over ieder pakje boter dat je koopt moet je per jaar 2 procent rente betalen. Het probleem is dat wanneer je begint met lenen, dat het dan doorgaat. Je denkt dat het later wel komt. Als je moet lenen voor het betalen van je studie, dan kan het wel een goede oplossing zijn, ook al kan je beter zoveel mogelijk zelf verdienen, want wanneer je leent en halve dagen thuis zit, ben je dan niet gewoon lui?”

“Ik heb zelf ook geleend in het laatste jaar van mijn studie. Ik ben toen een half jaar naar het buitenland geweest en had daar geld voor nodig. Na mijn studie heb ik dat terugbetaald, dan kost geld verdienen opeens veel minder moeite dan dat geploeter tijdens je studie. Als je toch moet of wilt lenen, doe dat dan voor een overzichtelijke periode, anders is het einde zoek. Bijvoorbeeld voor een stage, of wanneer je nieuwe boeken moet aanschaffen. Maar het moet geen alternatief worden voor werken. Erbij lenen is prima, want jezelf over de kop werken tijdens je studie is geen goed idee, maar leen wel volgens afspraken die je met jezelf hebt gemaakt voordat je eraan begint.”

juni 2007

11

De zomer Hobby zweefvliegen kost vooral veel tijd

Los van de grond Mooi weer staat voor docent Bedrijfskunde Henk Boers gelijk aan zweefvliegen. Een mooie, volgens Henk niet eens zo’n gek dure, maar tijdrovende hobby. “Heerlijk die rust.” Sax ging een ochtendje mee. chter de slagbomen van de militaire ingang op de Vliegbasis Twenthe staat Henk Boers mij al op te wachten. Het is deze zaterdagochtend schitterend weer, zweefvliegweer. “Maar of de thermiek goed is, moeten we nog afwachten”, zegt Henk. Thermiek is

A

een opstijgende warme luchtstroom waar zweefvliegers gebruik van maken. Hoe meer thermiek, hoe langer je kunt vliegen. Vlak onder wolken vind je vaak thermiek, en die zijn er genoeg vandaag. We leveren onze paspoorten in en rijden het terrein op. Op een immens gras-

12

juni 2007

veld staat en zit een groep mensen bij een busje. Af en toe wordt een zweefvliegtuig door vier duizend meter lange kabels, die worden aangetrokken door de lier, de lucht in getrokken. Henk heeft een privévliegtuig in de hangar staan, maar die blijft daar vandaag mooi staan. We gaan vliegen met een kist van de Twentsche Zweefvlieg Club (TZC). In de groep mensen staat een tafeltje met radio, zodat duidelijk is wanneer gevlogen kan worden. De club heeft de beschikking over twee tweezitters, tien eenzitters, twee lieren, een sleepvliegtuig en een

motorzwever (zweefvliegtuig met motor). Ik, zonder vliegbrevet, ga in de tweezitter, met een plaats helemaal voorin. Henk zet me op de lijst en na een half uurtje ben ik al aan de beurt. “Als het echt druk is, kun je pech hebben”, zegt Henk. “En als de er geen thermiek is, kan het zo zijn dat je een hele dag staat te wachten voor een vlucht van een paar minuten.” Daar moet ik maar niet aan denken en ik put moed uit het verhaal van Henk dat een eis voor het halen van een brevet op 5 uur staat en het wereldrecord op meer dan 20 uur.

De zomer Een uurtje moet toch zeker wel lukken. De meeste kisten zijn na een paar minuten terug aan de grond, maar dat zal mij met één van de beste instructeurs niet gebeuren. Ik word in een parachutepak gehesen, er wordt me gelukkig verteld hoe de parachute werkt, en we stappen in de kist. Kotszakjes mee voor het geval dat en vliegen maar! De mensen die in de verte de lier bedienen wachten op een lichtsignaal, zetten de met dieselmotor aangestuurde lier in werking en we worden met een ruk omhoog getrokken. Nooit geweten dat Oldenzaal en Enschede zo dicht bij elkaar liggen. Kotszakjes heb ik niet nodig, wel moet ik een paar keer slikken om de druk op m’n oren te verminderen. Instructeur Klaas stelt me gerust en geeft instructie. We komen op vierhonderd meter hoog-

te en zakken een meter per seconde. Tenzij Klaas een thermiekbel vindt, die ons omhoog stuwt. Henk vertelde eerder dat hij op een superdag wel eens drieduizend meter had gehaald en dat het wereldrecord op meer dan elf kilometer staat. Maar wij komen deze zaterdag niet hoger dan vierhonderd meter. Hoe Klaas ook draait met het vliegtuig (nog steeds geen kotszak nodig…), we vinden geen thermiekbel en zijn na een paar minuten en een soepele landing terug aan de grond. Het is inmiddels in het begin van de middag, het was een schitterende ervaring, maar om nu te wachten om nog een keer te gaan… Henk laat ons keurig ‘uit’ en verlaten de geduldige diehards die als het even kan elke zaterdag van negen tot vijf op de vliegbasis vertoeven.

Zweefvliegfeiten • De Twentsche Zweefvliegclub heeft honderd leden, waaronder vijf vrouwen. Henk: “Terwijl vrouwen over het algemeen zeker zo goed vliegen…” • Je mag al zweefvliegen vanaf je veertiende. • Kosten: eenmalig entreegeld van 80 euro, jaarcontributie van 675 euro en 620 euro voor jeugdleden, medische keuring van 75 euro per keer, contributie KNvVL (Koninklijke Vereniging voor Luchtvaart) van 155 euro per jaar inclusief WA-verzekering. • Voor dat geld kun je onbeperkt

vliegen, als het tenminste een vliegdag is (mooi weer). • Je kunt het ook een keer uitproberen: met een tweedaagse introductie (75 euro) of een eindejaarslidmaatschap (vanaf nu tot en met 31 december 2007, 185 euro) • Meer info op www.tzc.aero.

Zomerfestivals 2007 Zomer = festivals. Een kleine greep uit het festivalassortiment van 2007. euzenpop – Op het Rutbeek in Enschede kun je op 25 augustus genieten van en dansen op onvervalste rock, sprankelende ska, vette metal en de mooiste popmuziek. www.geuzenpop.nl

G

Zwarte cross Lichtenvoorde – Op de muziek van Jovink en de Voederbietels en Status Quo kunnen bezoekers onder het genot van een paar biertjes motorcross kijken. Van 27 t/m 29 juli, meer info op www.zwartecross.nl. Sensation – Voor de echte dansliefhebber is er dit jaar weer het witte en zwarte feest in de Amsterdam Arena. Sensation White bekend om de rustigere dancestromingen en tegenhanger Sensation Black, bekend van de

hardere beats zullen respectievelijk plaats vinden op 7 juli en 14 juli. Grachtenfestival – Op de meest gekke plaatsen zijn er van 11 tot en met 19 augustus allerlei optredens in Amsterdam. En omdat dit festival dit jaar voor de tiende keer plaatsvindt, zal er dit jaar nog groter worden uitgepakt dan andere jaren. Houd voor line-up en meer info www.grachtenfestival.nl in de gaten. FFWD – Één van de bekendste parades die Nederland rijk is zal op 11 augustus zonder afterparty plaatsvinden in Rotterdam. Geen afterparty betekent dus automatisch dat er extra gezelligheid te vinden zal zijn gedurende de parade. Dit jaar hoef je de bushaltes niet te beklimmen, wil je van de harde bassen kunnen genieten, want er staan speciale decks aan de zijkant van de route. Meer info kun je vinden op www.ffwdheinekendanceparade.nl Tim Lammers

Foto: Toma Tudor

Win kaarten voor LowLands! In het weekend van 17 tot en met 19 augustus staat het Walibi-terrein in Biddinghuizen weer op zijn kop. De geluiden van onder anderen de Kaiser Chiefs, the Killers en Basement Jaxx zullen tot ver op het IJsselmeer te horen zijn. Nieuw op LowLands dit jaar: Iedereen aan de LLowlife! Wat vorig jaar een LLovfile was, heet nu een LLowlife. Een LLowlife is een profiel waar je Llowfriends kunt

maken en ontmoeten. Je kunt er foto’s en video’s van jezelf uploaden, overal comments plaatsen en zien wie naar welke bands toe gaat. Ludiek is de tool om via Googlemaps een persoonlijk ‘Lowlands vliegtuigje’ te laten landen op het Lowlandsterrein – of waar je ook maar wil. Verder kun je tijdens het festival foto’s naar je profiel MMS’en. Op basis van je voorkeuren kun je in contact komen met LLow-

juni 2007

13

friendlies (mensen die ongeveer dezelfde voorkeuren hebben als jij). Daarnaast kun je, wanneer het programma bekend is, een customized blokkenschema downloaden. Zie www.lowlands.nl. Sax heeft dit jaar weer twee kaarten voor LowLands beschikbaar. Jij maakt kans op één van die kaarten als je het antwoord weet op de volgende vraag: uit welk land komt het improvisatietrio Chrome? Mail het antwoord naar [email protected].

Analyse Sax filtert kernpunten uit jaarverslag Saxion

Saxion weer vet in de plus De Algemene Onderwijsbond maakt zich jaarlijks druk naar aanleiding van de jaarrekeningen van hogescholen. Is het niet over exorbitante bestuurderssalarissen, dan gaat het wel over het oppotgedrag van (sommige) hogescholen. Een jaarverslag en –rekening komen weliswaar pas een aantal maanden na het betreffende jaar, ze geven wel een goed beeld van huidige ontwikkelingen. Sax keek naar de meest opvallende zaken in het jaarverslag en de jaarrekening van Saxion, die eind mei werden vrijgegeven. llereerst valt op dat Saxion net als in 2005 meer winst heeft gemaakt (in boekhoudtermen: een beter exploitatieresultaat heeft behaald) dan begroot. In 2005 maakte Saxion nog tien miljoen euro winst bij een begroot resultaat van zeven miljoen, vorig jaar was de winst 5,6 miljoen euro terwijl het begrote resultaat 1,5 miljoen was. De winst van Saxion wordt in het jaarverslag verklaard door een hogere rijksbijdrage en hogere baten door werk in opdracht van derden dan begroot. Die commerciële kennisoverdracht steeg met 60 procent. Volgens Ton ten Voorde, directeur van de dienst Financieel Economische Zaken (FEZ), zijn de hogere opbrengsten door contractactiviteiten voornamelijk een gevolg van meer subsidie voor lectoraten in 2006.

A

Het eigen vermogen van Saxion – het vet op de botten, zoals veel

ondernemers zeggen – was in 2006 bijna 41 miljoen, tegenover ruim 35 miljoen in 2005. Een eenheid om de financiële gezondheid te laten zien is het solvabiliteitspercentage, oftewel: het eigen vermogen gedeeld door het balanstotaal. Die solvabiliteit was in 2005 nog 31,48, in 2006 steeg deze naar 33,79. In april vorig jaar stelde de Algemene Onderwijsbond (AOb) dat onderwijsinstellingen te veel geld oppotten, te veel sparen. Dat geld zou volgens de bond beter besteed kunnen worden aan het terugdringen van de uitval, bevorderen van doorstroom en verminderen van werkdruk. De HBOraad reageerde dat hoger onderwijsinstellingen er niet bepaald warmpjes bijzitten en over het algemeen een lager solvabiliteitspercentage hebben dan de veilige marge van 35 procent, wat ook de norm is die Saxion hanteert. Bovendien, gaf de HBO-raad aan, hebben hoge-

Feiten en cijfers personeel Meer personeel In totaal nam het aantal personeelsleden toe met 68 (40 onderwijzend personeel en 28 ondersteunend en beheersend personeel) en het aantal fte’s met 63,6. Meer tijdelijke medewerkers Het aantal vaste medewerkers is ten opzichte van 2005 gedaald met 18 personen. Het aantal tijdelijke medewerkers is met 86 personen toegenomen ten opzichte van 2005. De daling van het aantal vaste dienstverbanden vindt plaats in de groep mannelijke medewerkers (-29). Daar staat tegenover dat het aantal vrouwelijke medewerkers met een vast dienstverband stijgt (+11). De grootste groei van het aantal medewerkers zit in de groep vrouwelijke medewerkers met een tijdelijk dienstverband (+72). Groen en grijs In de categorieën tot 25 jaar, 26-35 jaar en 56+ jaar neemt het aantal medewerkers toe. In de categorieën 36-45 jaar en 46-55 jaar neemt het aantal mannelijke medewerkers af, het aantal vrouwelijke medewerkers stijgt.

14

juni 2007

scholen goede redenen om te sparen. Zo lopen kleine hoger onderwijsinstellingen met weinig opleidingen meer risico, omdat ze bij een vermindering van het aantal studenten, dat verlies niet kunnen compenseren met andere opleidingen. Ook grotere hogescholen hebben zo hun redenen om eigen vermogen op te bouwen. Zo schreef

Saxion-bestuurder Wim Boomkamp vorig jaar in een artikel in De Twentsche Courant Tubantia, in een reactie op het standpunt van de AOb, dat de overheid een minimaal eigen vermogen van 20 procent eist. “Ook banken eisen zo’n minimum vermogen. Er wordt geen lening meer verstrekt of alleen

Analyse tegen een hogere rente, waardoor er weer minder geld beschikbaar is voor bijvoorbeeld personeel. Maar deze 20 procent is betrekkelijk. Hogescholen ontvangen steeds minder overheidsbijdrage en worden meer en meer afhankelijk van collegegelden van studenten en gelden uit private (commerciële) activiteiten. Bovendien neemt het aantal studenten dat helemaal niet meer door de overheid bekostigd wordt toe. Deze situatie brengt grotere risico’s met zich mee, hetgeen zich vertaalt in een noodzakelijk hoger eigen vermogen.” En met de nieuwbouwplannen van in Deventer en Enschede in het vooruitzicht, moet Saxion uiteraard geld lenen. “In voorgaande jaren heb-

ben we extra inkomsten gebruikt voor een verbetering van de vermogenspositie, dat hebben we eigenlijk afgekeken van oud-minister van Financiën Gerrit Zalm”, vertelt Ton ten Voorde. “In 2001 hadden we nog een solvabiliteit van 14 procent, banken wilden geen geld meer lenen. Er werd binnen Saxion te weinig naar de kosten gekeken. Nu we inmiddels een betere vermogenspositie hebben, kunnen we terug naar een 0-begroting. In 2007 gaan we voor een sluitend resultaat. In 2008 gaan we, anders dan nu het geval is, anticiperen op extra gelden: die kunnen we dan datzelfde jaar nog uitgeven.” De Gemeenschappelijke Medezeggenschapsraad (GMR) kon op het moment van ter perse gaan van deze Sax nog niet reageren op het jaarverslag en de jaarrekening. Vorig jaar was de GMR positief over de verbeterde vermogenspositie en minder

positief over het feit dat uitgaven voor personeel, leermiddelen en studentfaciliteiten niet in dezelfde mate stegen als de groei van de studentenaantallen. Dat zou kunnen duiden op een toename van de werkdruk en een vermindering van de dienstverlening aan studenten. Het lijkt erop dat de groei in

2006 wat meer evenredig was en dat de GMR zich daar dus wat minder druk over hoeft te maken. Zo stegen de personeelslasten (mede door een banengroei van 86) een paar procent sneller dan de studentenaantallen, die met 5 procent groeiden. Tim de Hullu

Feiten en cijfers studenten Totaal aantal ingestroomde studenten Bij de peildatum 1 oktober 2006, daalde het aantal ingestroomde studenten op Saxion met ongeveer 2 procent ten opzichte van 2005. Bij de deeltijdopleidingen daalde de instroom zelfs met 17 procent. Volgens Saxion is de tussentijdse instroom (februari-instroom) in 2006 groter geweest dan anders en zijn die cijfers aan het eind van het jaar meegenomen. Wanneer die tussentijdse instroom wordt meegenomen, is de instroom iets gestegen. Saxion wil echter dat op 1 oktober 2008 het aantal studenten ten opzichte van 1 oktober 2004 is gestegen met 10 procent. Daarom, zo staat in het jaarverslag, worden er instroombevorderende maatregelen getroffen. Na twee jaar de propedeuse Bij de voltijdopleidingen is het percentage studenten dat in twee jaar de propedeuse haalt ten opzichte van het vorige jaar gedaald (van 55 procent naar 48 procent). Bij deeltijd is er juist sprake van een stijging (van 44 procent naar 54 procent). Saxion streeft naar een percentage van 70 en gaat onderzoeken hoe het kan dat de percentages daar ruim onder zitten. Na vijf jaar afgestudeerd De ontwikkeling wordt in het jaarverslag benoemd als ‘niet positief’. Het resultaat voor de voltijdopleidingen is 48 procent. Dat houdt in dat van de studenten die in het studiejaar 2001-2002 zijn ingestroomd, 48 procent na vijf jaar is afgestudeerd. Van de groep die per 1 oktober 2005 tegen het licht werd gehouden, was dat 49 procent; en van de groep per 1 oktober 2004 52 procent. De lage percentages concentreren zich volgens het jaarverslag bij bepaalde (groepen van) opleidingen. De ‘Letter of intent’, een document met doelstellingen van Saxion voor 2008, gaat uit van een diplomarendement na vijf jaar studie, van mbo’ers en havisten, van 60 procent in de studie van de eerste keuze. Ook deze lage percentages gaat Saxion nader onder de loep nemen. Aantal afwijzingen afgenomen Het aantal afwijzingen binnen Saxion Hogescholen in het studiejaar 2005/2006 (totaal 442, 8,9 procent) is gedaald ten opzichte van het studiejaar 2004/2005 (totaal 597, 12,1 procent). Aantal uitvallers neemt toe Het aantal uitvallers in 2005/2006 (2235) was behoorlijk hoger dan 2004/2005 (2025). Dat aantal kwam nog redelijk overeen met het aantal van het studiejaar 2003/2004 (2010). De verblijfsduur van uitvallers was 1,9 jaar voor de voltijd en 2,5 jaar voor deeltijdstudenten. Aantal afgestudeerden daalt Het aantal afgestudeerden in 2005/2006 is verder gedaald ten opzichte van de jaren daarvoor. In 2005/2006 studeerden er 2846 studenten af; in 2004/2005 waren dat er 3013 en in het studiejaar daarvoor 3092. Deze ontwikkeling wordt in het jaarverslag betiteld als ‘niet gunstig in relatie tot het streven naar een toename van het aantal afgestudeerden’. De vorig jaar afgestudeerden deden gemiddeld 4,1 jaar over hun studie. Daling marktaandeel Het marktaandeel van Saxion is dit studiejaar 4,6 procent. Dat aandeel is lager dan de jaren daarvoor, toen was het telkens 4,8 procent.

juni 2007

15

Topsporter Gebroeders Maan delen topsport en studie

Hetzelfde, maar toch anders Ze werden onlangs samen landskampioen volleybal met Piet Zoomers/Dynamo, zitten beiden bij de Nederlandse volleybalselectie en studeren aan de Randstad Topsport Academie op Saxion. Maar daarmee heb je de overeenkomsten ook wel gehad, verzekeren broers Jelte (21) en Joram (25) Maan. elte en Joram maakten samen een turbulent seizoen mee. Joram: “Europacup verknald, beker verknald, trainer eruit… Dat maakte de landstitel des te mooier.” Het team van Joram en Jelte speelde in de play-offs tegen Nesselande uit Rotterdam, een ware thrillerserie die pas in het zevende en laatste deel tot een einde kwam. Jelte: “We verloren twee keer thuis, terwijl we het hele seizoen nog niet thuis hadden verloren. En dan winnen we de beslissende partij, in Rotterdam, met een hal vol Dynamo-supporters en een handjevol Nesselande-aanhangers. Wat een kick!”

J

De gebroeders Maan spelen sinds 2004 weer met elkaar. Joram speelde daarvoor bij Longa, Orion, en SSS, Jelte bij Sliedrecht Sport en Capelle. “De carrière van Jelte is iets compacter, hij heeft wat niveau een stapje overgeslagen”, vertelt Joram. Beiden begonnen op redelijk late leeftijd (11) met volleybal bij BVC in het Achterhoekse Barchem. Jelte: “Onze vader is weliswaar een volleyballiefhebber, maar we hebben op jonge leeftijd getennist en gevoetbald. Leuk om te doen hoor, maar niet elke dag.” Frappant was dat beiden snel opvielen als talenten. “Het werd pas echt vreemd toen ik geselecteerd werd voor Jong Oranje”, zegt Jelte. “Dan ben je ineens de ene week in Brazilië en de andere in Cuba of Peking. Toch had ik toen niet de indruk dat het erg snel ging, voor mijn gevoel juist heel geleidelijk. Je went er heel snel aan.” Beiden hebben dus vervolgens bij redelijk wat clubs gespeeld, maar dat is volgens de broers niet verwonderlijk in volleyballand. Jelte: “Heel veel jongens zitten wat niveau betreft op de grens net wel/net niet, worden bij een grote club te licht bevonden en gaan ergens anders weer ‘poten’ om een stapje hoger te kunnen zetten.”

Zoals Joram, voordat-ie bij Piet Zoomers/Dynamo terecht kwam. Hij speelde op zijn zeventiende al in de eredivisie, ging voor een jaar naar SSS in Barneveld en keerde terug bij Piet Zoomers/Dynamo, waar hij nu al weer vijf jaar speelt. In Apeldoorn spelen de broers zich de laatste jaren in de kijker: onlangs wijdde Studio Sport een item aan het duo en de broers maken deel uit van de Nederlandse selectie. Behalve de volleybalpassie en -prestaties, volgen de broers sinds dit studiejaar ook dezelfde studie: de Randstad Topsport Academie in Deventer. Oftewel: commerciële

de combinatie met topsport valt me reuze mee.” Joram had tot drie jaar terug geen studie gevolgd en haalde onlangs zijn diploma makelaardij op hbo-niveau. Jelte ging na de havo naar de Johan Cruyff Academie, maar zag de afstand tussen Apeldoorn en Amsterdam niet zitten en besloot na een half jaar zijn studie stop te zetten. Hij deed twee jaar niets, totdat tot zijn vreugde de Randstad Topsportacademie in Deventer kwam. “Ik wil persé studeren.” Toch kun je je voorstellen dat je als topsporter ook de mogelijkheid wil hebben om een andere studie te volgen, een mogelijkheid die er op Saxion is met de topsportregeling. Joram: “Bij deze studie staat topsport centraal. En commerciële economie is zo ontzettend breed, dus dat is geen probleem. Voor topsporters is dit ideaal, want de kans dat je als volleyballer financieel onafhankelijk wordt, is niet groot. Je moet wel een hele grote zijn, wil je na je dertigste nog rond kunnen komen

‘We kunnen flink tegen elkaar tekeer gaan’ economie voor topsporters. “De laatste tijd komt er door de trainingen en wedstrijden met Oranje niet veel van de studie”, zegt Joram, “maar dat hebben we allemaal kunnen regelen.” Jelte: “We lopen op schema en de projecten doe je toch al thuis. Normaal gesproken zijn we twee ochtenden in de week op de RTA.” Joram: “De docenten werken erg goed mee. Ze begrijpen waar je mee bezig bent. De meeste docenten zijn ook komen kijken naar onze kampioenswedstrijd, zodat ze snappen wat voor impact topsport op ons heeft. Volleybal is natuurlijk niet zo maar een ondergeschoven sport. Ik vind dat de wisselwerking met docenten erg goed is. Het is voor ons heel makkelijk om met de pet naar de studie te gooien, maar we beseffen goed dat je niet alleen maar kunt incasseren. Ik moet zeggen: de studie en

16

juni 2007

met volleybal. Dan heb je het over types van de gouden lichting ’96 (Nederland werd toen Olympisch kampioen, red.), die als uithangbord worden gebruikt.” Overeenkomsten genoeg tussen de twee broers, zo lijkt het, maar volgens Joram en Jelte zijn volleybal en studie dan ook de enige raakvlakken. Joram is gesetteld met eigen huis en vriendin, Jelte woont alleen in Apeldoorn. En wat volleybalkarakter betreft, gaat de vergelijking ook niet op. “Jelte is tijdens wedstrijden enthousiaster. Hij vliegt er altijd vol in, moet soms wat meer nadenken. Ik ben wat minder onbevangen”, zegt Joram. Volgens Jelte heeft dat ook met de posities te maken. Jelte mag als libero niet aanvallen, Joram als passer/loper wel. Jelte: “Ik heb dus een uitlaatklep nodig, vandaar dat ik tijdens wedstrijden nogal

aanwezig ben.” “We kunnen veel van elkaar leren”, zegt Joram. “Jelte is een specialist, daar steek ik veel van op. Maar natuurlijk is het wel zo dat ik voornamelijk meer leer van oudere dan van jongere spelers. Vooral op mentaal gebied.” Volgens Joram zien de broers elkaar in het volleybal vooral als teamgenoten. “Al ken je elkaar wel beter dan anderen en weet je precies hoe je elkaar uit het slop kunt halen. We kunnen elkaar bijvoorbeeld flink pissig maken en behoorlijk tegen elkaar tekeer gaan. Dat wordt wel eens gezien als een dikke ruzie, maar dat is niet aan de orde.” Jelte: “Het doel heiligt de middelen, we zijn geen mietjes.” Jelte heeft zo z’n eigen tactiek om z’n grote broer tot de orde te roepen. “Mijn doel is dat hij boos mij wordt. Dan zeg ik gewoon iets dat helemaal niet waar is…” Komend seizoen kunnen ze elkaar niet meer opjutten, dan speelt Joram in het Duitse Moers, bij Moerser SC, waar hij voor twee jaar heeft getekend. “Na vijf jaar Dynamo ben ik toe aan een nieuwe uitdaging. Ik heb alle hallen in Nederland wel een keer gezien”, zegt Joram. “Natuurlijk speelt geld ook een rol: daar verdien ik flink veel meer, een verschil van bruto-netto.” Joram blijft gewoon zijn studie volgen. “Ik heb het vroegtijdig aan de opleiding doorgegeven, we voorzien geen problemen. Het is ook de bedoeling dat ik thuis blijf wonen. Moers is vijf kwartier rijden, als het nodig is kan ik daar in een appartement overnachten.” Jelte snapt de stap van zijn broer en kan zich voorstellen dat hij in de toekomst zelf ook voor het buitenland kiest. “Stel dat ik hier nog zes jaar zit. Nu moet ik elk jaar bijvoorbeeld naar Schiedam. Dat heb ik wel een keer gezien. Joram komt nu met een frisse kop in Duitsland, in een totaal nieuwe omgeving, met mensen die totaal geen vooroordelen over je hebben.” Nu scheiden de wegen van Joram en Jelte zich gedeeltelijk, maar als ze allebei bereiken wat ze willen bereiken, zien ze elkaar in de toekomst vaker terug: bij een club in Italië en regelmatig in het Nederlands team. Tim de Hullu

Foto: Auke Pluim

Topsporter

juni 2007

17

Achtergrond Het vergrijzingsspook te investeren

Sexy voor jong

Foto’s: Toma Tudor

in hen worden geïnvesteerd: “We moeten het normaal gaan vinden dat medewerkers ook op latere leeftijd een opleiding volgen. Werkgevers moeten dat stimuleren met tijd en geld. Ouderen leren misschien langzamer, maar van iemand met genoeg niveau om in het hbo les te geven, mag je best nog wat verwachten.”

Het voortgezet onderwijs verwacht een groot docententekort nu steeds meer babyboomers met pensioen gaan. Bij de hogescholen zijn de problemen minder acuut, als ze maar wel aantrekkelijke werkgevers blijven. Voor jong én oud. et hbo-personeel vergrijst in rap tempo. In 2005 was al veertig procent ouder dan vijftig jaar. Vooral de mannelijke docenten – 48,9 jaar oud – duwen het leeftijdsgemiddelde omhoog. Bij twee grote hogescholen – Fontys, Utrecht – zijn de mannelijke docenten gemiddeld zelfs al ouder dan vijftig. De lerarenopleidingen en de faculteiten zorg en techniek/ICT tellen de meeste ouderen, terwijl juist in die beroepenvelden het personeel schaars wordt. De hogescholen zijn er daarom niet gerust op dat de vervanging van hun uittredende babyboomers zonder problemen zal verlopen. Zeker niet als ook de studentenaantallen jaarlijks blijven groeien. Ze houden de vinger nauwlettend aan de pols. De stichting Mobiliteitsfonds HBO – het opleidings- en ontwikkelingsbureau voor hogeschoolpersoneel – doet momenteel een groot onder-

H

zoek naar de vergrijzings- en vervangingsproblematiek. De eerste uitkomsten zijn niet alarmerend volgens coördinator René Haasnoot: geen enkele instellingsfaculteit verwacht dat er de komende drie jaar opleidingen moeten sluiten vanwege gebrek aan docenten. Maar van onderschatting van de problematiek – KPMG en Randstad waarschuwden daar vorige maand nog voor – is volgens hem geen sprake. Ook Lein Labruyère, bestuurder van de Hogeschool Inholland en delegatieleider van de hogescholen bij de lopende cao-onderhandelingen, is waakzaam. Volgens hem is het nu al een hele toer voor het hbo om ICT’ers of accountants te contracteren. Dat zal nog erger worden als de hogescholen er niet beter in slagen maatwerk te bieden, toegesneden op de behoefte van de diverse leeftijdsgroepen onder de werknemers.

18

juni 2007

‘Levensfasebewust personeelsbeleid’ heet dat. Zeker nu het economisch wat beter gaat en de vraag naar hoogopgeleiden toeneemt, is dat volgens vakbonden en hogescholen dé oplossingsrichting: goede secundaire arbeidsvoorwaarden en bijscholing op maat. Voor jong en zeker ook voor oud. Concurreren op salaris heeft minder zin, gelet op de mogelijkheden die het bedrijfsleven op dat punt heeft. Het nieuwe beleid is zo al duur genoeg. Want willen de hogescholen aantrekkelijke werkgevers blijven, dan is er de komende vier jaar ruim 200 miljoen euro extra subsidie nodig. HBO-raad en vakbonden staan schouder aan schouder om het vervangingsvraagstuk op te lossen. En die missie begint bij de ouderen. Willen zij langer doorwerken, dan moet er volgens vakbondsonderhandelaar Marieke van den Berg volop

Een sterk wapen van de hogescholen is volgens Labruyère dat ze soepel om kunnen gaan met werktijden en aanstellingen. “Een oudere docent zou in deeltijd kunnen gaan werken, of bijvoorbeeld één of twee trimesters per jaar in dienst kunnen blijven en voor zijn derde trimester een beroep doen op zijn pensioenrechten.” Qua flexibiliteit kan het hbo de concurrentie met het bedrijfsleven prima aan, denkt Labruyère. “Zestigers die de harde dynamiek van de zakenwereld beu zijn en nog iets met hun kennis willen doen, kunnen hun ervaring uitstekend bij ons kwijt. Misschien kunnen we ze voor een jaar of vier strikken met een aantrekkelijk contract. Omdat ze geen gebruik maken van pensioenfaciliteiten, kunnen we het financieel wat interessanter maken.” Hier bereikt de eensgezindheid tussen HBO-raad en vakbonden dan toch een grens. Marieke van den Berg: “Goede mensen werven met een tijdelijke baan lijkt mij lastig: die moeten toch ook hun hypotheek aflossen en eventueel de studie van hun kinderen betalen? Dat kan beter met de zekerheid van een vaste baan.” “Lectoren kunnen we toch ook voor vier jaar vastleggen?”, werpt Labruyère tegen. “Waarom zou je niet hetzelfde doen met de broodnodige experts, zonder daarbij aan

Achtergrond dwingt hogescholen in personeel

de verworven rechten van andere werknemers te tornen? Uitsluitend werken met tijdelijke contracten kan trouwens helemaal niet, want de continuïteit van een opleiding moet gewaarborgd worden. Anders keurt de NVAO die af.” Van den Berg houdt echter vol dat het hbo aantrekkelijker is als het werkt met vaste contracten, een overzichtelijke salarisopbouw en heldere afspraken over scholing. “Er is behoefte aan duidelijkheid, ook bij jonge medewerkers. En dat ouderen meer verdienen, vinden de meeste jongeren niet interessant. Dat is nu eenmaal de verworvenheid van mensen met veel dienstjaren.” Belangrijker vindt ze het dat jongeren de mogelijkheid krijgen om carrière te maken als docent. “Nu kun je eigenlijk alleen maar hogerop komen als je er managementtaken bijneemt. Niet iedereen wil dat, waardoor mensen sneller geneigd zijn hogescholen over te slaan als ze op zoek zijn naar een baan als docent.” In dat verhaal kan Labruyère zich vinden. “We moeten aantonen dat het leuk is om les te geven in het hbo, en mensen de kans geven in die rol te groeien. In het huidige functiewaarderingssysteem krijgen managementtaken een te prominente rol. Dat is een vergissing geweest: daarom denk ik dat we in de cao een apart model voor docenten moeten ontwikkelen. Dat laat zich eenvoudig uittekenen: de bovenste schaal is gereserveerd voor lectoren, die daaronder voor docenten die werk doen in de kenniskringen. Die mensen hebben door hun onderzoekstaken ook helemaal geen tijd voor management.”

Foto’s: Toma Tudor

blijven én oud

Matthijs Leferink (AGZ) stond in april 2006 in Sax als de jongste docent van de hogeschool (23 jaar), John Jacobs (MIM) als de oudste (64). John Jacobs is inmiddels met pensioen.

Weg uit het oosten? Hebben hogescholen in dunner bevolkte gebieden van Nederland meer moeite hun vacatures te vervullen? Collegevoorzitter Cor Boom van Saxion Hogescholen denkt van wel. Hij ziet met lede ogen aan dat veel hoogopgeleiden de regio’s Enschede en Deventer verruilen voor de randstad. “Mensen voelen zich toch aangetrokken tot de grote internationale bedrijven in het westen.” Begin januari maakte hij bekend dat Saxion de komende jaren vijfhonderd extra docenten wil werven. “Door de vergrijzing hebben we die mensen keihard nodig en dan nog is het de vraag of we het daarmee redden. Probeer maar eens geschikte bouwkundige te vinden: die zijn er gewoonweg niet.” Samen met het regionale bedrijfsleven en de stadsbesturen wil hij werkzoekenden duidelijk maken dat er ook in het oosten van Nederland veel vraag naar hoogopgeleiden is. Hij denkt dat Saxion een nog interessantere werkgever zou kunnen zijn als sollicitanten de verzekering konden krijgen dat ze na vijf jaar van baan kunnen switchen zonder te hoeven verhuizen. “Ik zou ze graag een vijfjarig contract aanbieden met uitzicht op – bijvoorbeeld – een vervolgbaan bij de gemeente Enschede.” “Elke hogeschool vindt zichzelf het zieligst”, reageert Marieke van den Berg van Abvakabo-FNV. Ze vindt het aardig dat Boom zo op de trom slaat, maar kan zich niet voorstellen dat er in Oost-Nederland grotere vervangingsproblemen zijn dan in het westen. “Mensen willen er best komen wonen: het leven is er goedkoper, er zijn minder files en er is meer groen.” Volgens Inholland-bestuurder Lein Labruyère zijn de vervangingsproblemen in de randstad juist het grootst. “Ik ga niet zeggen dat Saxion geen problemen heeft, maar onze indruk is dat we in het westen van Nederland het hardst moeten zoeken naar geschikte docenten. We ondervinden hier enorme concurrentie van het bedrijfsleven en andere overheidsinstanties. Daar staat tegenover dat de randstad veel onbenut talent heeft onder allochtonen. Als we hen bereiken en met goede scholing op gang krijgen, zitten we op goud.” (HOP)

HOP, Thijs den Otter

juni 2007

19

Coverthema

Recept voor succes Bijna afgestudeerd, het echte werk is in zicht. Misschien ben je zelfs al ingeschreven bij een arbeidsbureau of kijk je al naar interessante vacatures. Dan zie je de lange lijst met eisen voor een functie. Beschik je daar wel over? Wat maakt jou interessant voor bedrijven? m een plekje op de arbeidsmarkt te veroveren, heb je als basis nodig: een diploma, een volle lepel initiatief en een snufje motivatie. Maar helaas, daarmee alleen red je het niet op de arbeidsmarkt van tegenwoordig. Wat maakt dat be-

O

drijven deze student wel interessant gaan vinden? Wat is nodig om jouw persoonlijke recept onweerstaanbaar te maken voor het bedrijfsleven? Het blad Sum schrijft dat volgens werkgeversorganisatie VNO-NCW

20

juni 2007

het bedrijfsleven meer behoefte heeft aan afgestudeerden van een hbo-opleiding dan aan mensen die meteen aansluitend op het hbo een masteropleiding hebben gevolgd. Ze zien dit traject meer als nascholing. Onderzoekers van het Researchcentrum voor Onderwijs en Ar-beidsmarkt (ROA) in Maastricht stellen dat een jaar werken iemand net zo veel oplevert als negen maanden studie. Veel jongeren die werken hebben een voorsprong op degenen die niet of parttime werken. De onderzoekers vinden dat er meer oog moet zijn voor

de kennis die mensen opdoen als ze werken. Ook bedrijven zien stages vaker als leerperiode dan als echte werkervaring. Maar als stages en masters niet meetellen, hoe zorg je ervoor dat bedrijven jou interessant vinden? X-factor Een recruiter kiest jou als je jezelf weet te onderscheiden. Dat proces begint al bij het cv. De opmaak telt ook mee. “Iemand die alles in één verhaal vertelt, kan het schudden”, vertelt Laura Haasmoot van uitzendbureau Startpeople. “Het moet

Coverthema

Tips voor starters Stem je cv af op de functie waar je naar solliciteert. Doe eerst kennis van het bedrijf op voordat je een brief schrijft of naar een sollicitatiegesprek gaat. Weet waar je over praat. Vergeet ook niet te vermelden of je een rijbewijs hebt en wat jouw karaktereigenschappen zijn. Vermeld achter werk- en bestuurservaring ook wat jouw

intercedente HBO Job Service Enschede, benadrukt het belang van persoonlijkheid. “ICT’ers moeten naast hun skills goed kunnen communiceren. Vaak moeten ze anderen kunnen uitleggen wat ze moeten doen. Dat gaat niet als je niet makkelijk praat.” “Ook al ben je een nerd in je vakgebied en weet je alle ins en outs, zonder initiatief, ambitie of goede omgang met mensen kom je nergens’, zegt ook Petri Ykema van adviesbureau GITP. Andere zaken naast je opleiding zijn ook van groot belang. Een bestuurslid van een studentenvereniging heeft een streepje voor op iemand die geen extra activiteiten naast zijn of haar

functie en taken waren. Schrijf je in bij een uitzendbureau. Daar kunnen ze een goed woordje voor je doen en extra deuren openen. Pak eens een banengids mee (ook op Saxion te krijgen) of vraag de Oriëntatiegids aan bij Intermediair. Hierin staan sollicitatietips, ervaringen en een alfabetische index van bedrijven.

Natuurlijk gelden voor elke branche andere kenmerken. Zo wil een werkgever in de callcenterbranche vooral werknemers met een bepaalde flexibiliteit. De techniek is op zoek naar extra diploma’s. Bij Stork zoeken ze mensen met een goede opleiding, aanvullende cursussen en stage-ervaringen bij vergelijkbare bedrijven of klanten. Bij Eaton Holec moet iemand die een bestuursfunctie wil bekleden onder meer internationaal georiënteerd zijn. “Verder moet iemand beschikken over persoonlijkheid, gedrevenheid en willen doorgroeien binnen de organisatie”, vertelt

Foto: Toma Tudor

‘Staar je niet blind op een lease-auto’

ordelijk overkomen.” Ook moet een cv weergeven wie jij als persoon bent. Een werkgever selecteert namelijk niet alleen op harde criteria als opleiding en cursussen. Ook de softe criteria zijn belangrijk. Is iemand verantwoordelijk, kan hij of zij werken in een team? Al deze factoren wegen mee in een beslissing om iemand op gesprek uit te nodigen. Ook Miranda Grijsen, senior

studie heeft gedaan. Hetzelfde geldt voor actief zijn bij een sport- of studievereniging of een vrijwilligersorganisatie. Stages, studies en cursussen in het buitenland zijn ook een pre. Toch is het eerste waar de werkgever naar kijkt de opleiding. Sommige beroepen, vooral in de zorg, zijn niet uit te oefenen zonder de gepaste vooropleiding. Daarna worden andere zaken pas belangrijk. Reisafstand bijvoorbeeld. Jij vindt het misschien niet erg om 120 kilometer per dag te reizen voor een goede baan, maar vindt de werkgever dat ook? Het is altijd een bonus als je goed bent in verscheidene talen of naar het buitenland bent geweest.

Monique Doornbos van personeelszaken van het bedrijf. “We willen echte doorpakkers.” Steeds meer bedrijven nemen bij een sollicitatie een assessment af. Het doel van een intelligentie- of persoonlijkheidstest, interview met een psycholoog of een paar praktijksimulaties is om te bekijken over welke competenties iemand beschikt. Ook bij Eaton Holec nemen ze een competentiebased interview af.”Een sollicitant moet daarbij voorbeelden geven hoe hij of zij bepaalde competenties wil behalen. Hieruit kunnen we het gedrag van een persoon afleiden”, aldus Doornbos.

Handige links voor starters www.IntermediairForward.nl Een site met oriëntatietools, sollicitatietips en loopbaanadvies. www.carrierecontact.nl/psycom Een site met tips voor solliciteren en het maken van tests. www.werk.nl De site van het Centrum voor Werk en Inkomen met ook tips en vacatures.

Realistisch Veel hbo-studenten denken: als ik straks een diploma heb, ben ik onder de pannen. “Ze denken vaak direct een leidinggevende functie te kunnen bekleden met een flink salaris of dat ze nooit meer hoeven te leren. De praktijk leert iets heel anders”, vertelt senior intercedente Grijsen. “Veel bedrijven bieden nog traineeships aan om zo de overstap naar het bedrijf beter te kunnen maken en over de specifieke producten te leren. Starters beginnen veelal onderaan de bedrijfsladder.” Volgens Grijsen stellen sommige starters echt te hoge eisen. “Daar praten wij met de starters over. We proberen ze uit te leggen dat in de realiteit niet altijd alles meteen bereikbaar is.” Ook bij Stork is een starter nog niet klaar met leren. Daar worden de mensen verder opgeleid met losse cursussen, gericht op het vakgebied. “We weten dat werkervaring in ons vak moeilijk te vinden is. Daarom leiden we mensen zelf op”, vertelt Annemarie Starrevelt, functionaris Human Resource Management. Grijsen: “Als jij voor een bedrijf werkt, ben je hun visitekaartje. Iedereen moet daarom over dezelfde kennis en vaardigheden beschikken.” Vooral mensen die een artistieke of maatschappelijke opleiding hebben gevolgd, kunnen niet meteen aan de slag in een functie die bij hun hoge opleiding en wensen past. Zij beginnen vaak in uitvoerende functies en klimmen stapsgewijs omhoog. Natuurlijk is er ook de andere kant van het verhaal. Sommige bedrijven staan te springen om werknemers en bieden hoge salarissen, laptops en reisjes naar het buitenland. Grijsen waarschuwt starters hiervoor. “Staar je niet blind op een lease-auto of hoog salaris. Kijk verder dan de voordelen die direct zichtbaar zijn. Kijk naar doorgroeimogelijkheden. Houd in je achterhoofd altijd jouw voorwaarden en doelen vast, maar weet tegelijkertijd ook dat ze niet altijd meteen binnen handbereik liggen.” Wendy van Til

juni 2007

21

Coverthema

Zwart gat of flitscarrière Tot aan je diploma is je studie vier jaar of langer de rode draad in je leven. Wat er daarna met je gebeurt is voor veel studenten nog onbekend. Durf je al volledig te gaan werken (misschien zelfs als zelfstandige), wil je toch doorstuderen of weet je het nog niet? Een voorproefje aan de hand van praktijkverhalen. ob, afgestudeerd bij Bouwkunde, die niet met zijn achternaam in Sax wil, kon na zijn studie direct aan het werk bij zijn afstudeeradres. “Tijdens mijn afstuderen begon ik me af te vragen of ik nog wel zin had het hele kennismaken met een bedrijf nog een keer te moeten doen. Na twee stages en mijn eindproject merkte ik toch wel dat het veel moeite kost om je een beetje in een bedrijf in te werken, want in het begin krijg je alle rotklusjes die zijn blijven liggen en doe je niks wat je eigenlijk echt wil doen. Na drie keer had ik dat wel gezien. Gelukkig voor mij werd me aan het einde van mijn afstuderen een vaste baan bij dat bedrijf aangeboden. Die heb ik toen zonder nadenken aangepakt.” Nu heeft hij toch wel wat twijfels bij zijn keuze: “Ik heb er toen geen seconde bij stilgestaan dat ik ook nog wat moet verdienen. Het loon dat me werd aangeboden klonk toen heel hoog, maar nu ik eindelijk een beetje op mijn plek zit en meer met collega’s praat, ben ik er achtergekomen dat ik vrij weinig verdien. Veel meer dan het minimumloon is het eigenlijk niet.” Het eerste aanbod is dus niet altijd het beste. “Maar gelukkig woon ik nog thuis en heb dus nog niet veel kosten. Het is een aardig begin en ik ga er gewoon voor, dan zie ik wel waar ik terechtkom.”

R

Doorstuderen Kom je er nu helemaal niet uit, ben je nog niet toe aan werken of wil je nog bepaalde vaardigheden aanvullen? Dan is een Post-hbo of een masteropleiding misschien een goede keuze. Johanne Jansen is pas afgestudeerd bij Kunst & techniek en weet het nog niet precies: “Mijn ouders hebben me altijd verteld dat je nooit oud genoeg bent om te gaan werken. En daar ben ik het ook wel mee eens, want ik wil in elk geval nog een paar jaartjes doorstuderen en dingen zien. Ik

heb nu een leuke opleiding gevonden op de Universiteit Twente: Educational Design, Management en Media, maar daarvoor moet ik mijn wiskunde wel eerst bijspijkeren en dat lijkt me weer wat minder. Of ik kan een master gaan volgen op Saxion. Misschien iets met economie.” Johanne heeft haar keuze dus nog niet gemaakt. “Maar dat vind ik eigenlijk niet zo erg. Ik kijk eens rustig bij verschillende scholen rond op zoek naar leuke vervolgopleidingen. En als ik er in de komende maanden echt geen vinden kan, dan ga ik lekker een half jaar naar het buitenland om wat andere culturen te bekijken. Ik ben nog jong, dus wie houdt me tegen?” Fast Forward Wil je meteen aan het werk, dan kun je het ook voor een baan dichtbij huis zoeken. Op Saxion kun je je inschrijven bij HBO Jobservice. Of je kunt een gooi doen naar een traineetraject van Fast Forward van Saxion. Fast Forward biedt pas afgestudeerde studenten de mogelijkheid traineeships te volgen bij gerenommeerde bedrijven en instellingen in Oost-Nederland, waarbij je in twee jaar tijd een werkervaring opdoet waar anderen veel langer over doen. En dat kan mooie dingen opleveren, getuige het verhaal van oud-student Remco de Medeiros Carneiro die momenteel in China verblijft, bij de trading company Best Of Both Worlds (BOBW). Daarvoor werkte hij in het kader van FastForward acht maanden bij meubelhandelsbedrijf Bellagio in Haaksbergen. “De banenmarkt was na het afronden van mijn studie in 2005 erg krap. Er waren weinig leuke banen en je moest het doen met een laag salaris. Fast Forward was voor mij de uitkomst om werkervaring op te doen op posities en in bedrijven waar ik anders nooit terecht was gekomen. Ook voor mij, met in

22

juni 2007

mijn achterhoofd het idee om ooit nog eens zelfstandig een bedrijf te starten, was het in de keuken kunnen kijken bij drie verschillende bedrijven enorm interessant. Voor ik bij BOBW begon, was ik dus al werkzaam bij Bellagio als manusje

van alles. Daar hielp ik bij het opstarten van een aantal bedrijven, hield ik de reparatiecrew in de gaten en hielp ik daar waar mogelijk. Ideaal dus om het hele bedrijf te leren kennen. Daarvoor was ik werkzaam bij het

Coverthema weken in Nederland terug ben.” Een eigen onderneming De droom die Remco de Medeiros noemde, het starten van een eigen bedrijf, is ook een mogelijkheid tij-

gemaakt: “Ik wist eigenlijk altijd al dat ik een eigen onderneming wilde starten, maar mijn ouders vonden dat ik eerst mijn studie moest afmaken, dus heb ik mijn softwarebedrijf toch maar even

Van rotklusjes tot droombaan dens of direct na je studie. Zo heeft Maarten Berg tijdens zijn afstuderen een half jaar geleden de stap van student naar ondernemer

laten wachten. Maar nu is het dan eindelijk zover en heb ik de eerste stappen gezet.” En al wat verdiend? “Geld verdienen bleek toch

een beetje moeilijker dan verwacht. Je wilt in het begin zoveel, terwijl het geld dat je hebt je dat niet laat doen. Dus was het in het begin even op een houtje bijten en alle gespaarde centjes opmaken. Dus als ik het opnieuw zou moeten doen, dan zou ik, ondanks alle protesten, onder mijn studie al begonnen zijn. Dat geeft je, onder meer door de studiefinanciering, toch meer financiële vrijheid. Maar ik ben nu al drie maanden bezig, heb mijn eerste klanten de hand geschud en zelfs al een opdracht afgerond, dus eigenlijk mag ik helemaal niet klagen.” Étienne Wilderink en Harry van Stratum

Foto: Toma Tudor

Waterschap Rijn&IJssel waar ik voor de directeur een aantal onderzoeken deed. Ik was daar onder meer projectleider van een aantal projecten op het vlak van technische ondersteuning, planning en control bij de afdeling Zuiveringsbeheer & Riolering, benchmarkoptimalisatie en strategieontwikkeling van de onderhoudsdienst. Nu heb ik een jaarcontract bij BOBW, maar ik ben daarnaast nog wel aangesloten bij Fast Forward. Natuurlijk is het moeilijk om vanuit China deel te kunnen nemen aan de diverse workshops en assessments die Fast Forward aanbied, maar ik probeer waar mogelijk deze toch bij te wonen wanneer ik weer eens twee

juni 2007

23

Coverthema De kunst van het

Met passie of Plezierig werk draagt bij aan een plezierig en gezond werkzaam leven. Maar hoe kom je er achter wat bij je past? Schrijfster Connie Palmen sprak ooit tevreden in een interview: “Ik klop”, om aan te geven dat haar werk echt bij haar past. Sommige mensen weten als kind al wat ze later willen worden, hebben de juiste studie gevolgd en komen met passie op de plek waar

Ken u at is bepalend of iets bij je past? Het antwoord van Plato luidt even simpel als voor de hand liggend. Want iets past bij je als het in zekere mate in harmonie is met hoe je bent (je karakter), met wat je kunt of kunt leren (je talenten) en met wat je belangrijk of leuk vindt (je motivatie). Je karakter is jouw stabiele geheel van innerlijke eigenschappen dat jou van een ander onderscheidt. Het bepaalt hoe je met bepaalde dingen omgaat en is maar moeizaam te veranderen. Het ligt vast in de structuur van onze hersenen. Zoals de één door erfelijke factoren een kleinere neus heeft dan de ander, zo heeft hij ook een wat andere ontwikkeling meegekregen in de vorming van zijn hersenen. Een ander ontwikkelingsverschil zit in de hersenstructuur die ons bepaalde vaardigheden en eigenschappen meer of minder gemakkelijk laat aanleren. Wat wij aanleg of talent noemen is de mate waarin onze hersenen een geplaveid pad bieden om de verschillende soorten vaardigheden en eigenschappen te benutten en te verbeteren. Een doorzetter met gevoel voor menselijke verhoudingen en commerciële omgeving heeft goede kansen om het als verkoper ver te schoppen. De theoretische kennis die zo iemand door een studie toevoegt aan zijn of haar van nature al aanwezige vaardigheden zullen het totaal op een hoger niveau brengen.

Foto’s: Toma Tudor

W

Alsof je niks kunt afmaken “Het lijkt wel of je het over mij hebt!” Getroffen door de herkenning stemde Lorenzo van der Struik (20) in om zijn verhaal met ons te delen. Na twee keer met zijn studie gestopt te zijn, eerst Technische Natuurkunde, later International Business Management Studies, begint Lorenzo op Saxion in september aan zijn derde studie: Kunst en Techniek. Op de havo was ik nog niet zo serieus bezig met mijn studiekeuze, dus waren vooral de leukste leraren bepalend voor mijn vakkenpakket en koos ik het profiel Natuur en Techniek. De vervolgopleiding bleek lastiger kiezen. Ook een bezoek aan de open dag van

“

Saxion hielp niet. Ik ging maar verder op de ingeslagen weg, verloor snel mijn interesse en stopte met de studie. Na rijp beraad thuis, besloot ik door te gaan in de richting van mijn achtergrond: zakelijk en commercieel. Maar ook bij IBMS daar miste ik de aansluiting

24

juni 2007

na een jaar: de dingen die de medestudenten bezighielden boeiden me gewoon niet. Intussen had ik allerlei bijbaantjes: als radioprogrammamaker bij Accent FM en als medewerker bij bioscoop Cinestar. En daar gebeurde het! Ik vind me helemaal terug in die enorme smeltkroes van mensen die bij deze bedrijven werken. Ze hebben andere interesses en bezigheden dan de meeste mensen met wie ik doorgaans te maken heb. Andere dingen dan juist die waar ik mee opgroeide. Hierdoor heb ik me breder kunnen oriënteren en ben ik bewuster bezig met mijn passies en mijn persoonlijke ontwikkeling. Echt als een ontdekkingstocht. Ik ben er blij mee. Ja, het komt goed met mij en de nieuwe studie!”

Coverthema breinbewust kiezen

pijn, paplepel ze willen zijn. Sommigen doen wat hun familie al van generatie op generatie doet; het werd ze met de paplepel ingegoten. Anderen hebben een lange, soms pijnlijke weg nodig om te ontdekken dat de eerder gemaakte keuze nou niet bepaald een gelukkige was of waardoor verborgen talenten of interesses aan de oppervlakte konden komen. Désirée van der Vaart

Maar zelfs wanneer de studie voortijdig wordt afgebroken is de kans groot dat zo iemand toch een aardige baan in de commercie weet te verwerven. Het omgekeerde geldt ook. Ben je zorgzaam van aard, snel geëmotioneerd en eerder mensgericht dan prestatiegericht dan zal een zeer verantwoordelijke commerciële baan in een harde zakelijke omgeving gemakkelijk kunnen leiden tot een conflict met jezelf. De omstandigheden in die omgeving leggen dan feilloos bloot waar de gevraagde en aangeboden eigenschappen niet op elkaar aansluiten. De derde factor, de motivatie, blijkt echter bovenstaande enorm te kunnen beïnvloeden: neurologisch cognitief onderzoek van onder meer de bekende wetenschapper Margriet Sitskoorn (bekend van onder meer Studium Generale Saxion en het tvprogramma ‘Get smarter in a week’) geeft aan dat ons brein behoorlijk plastisch is. Dat wil zeggen, het past zich aan: de hersenstructuur die je traint krijgt meer ruimte, overigens ten koste van de structuur die je verwaarloost. Jezelf trainen in de dingen die je echt wilt ontwikkelen heeft dus enorm veel zin. Daarbij geldt: hoe jonger, des te sneller en gemakkelijker dit gaat. De kunst is dus al vroeg uit te vinden wat bij je past: hoe ben je, wat kun je en wat vind je belangrijk. Maar lukt dit niet meteen dan is ons plastisch brein, gevoegd bij een flinke dosis motivatie ook op latere leeftijd nog goed in staat jou met succes van koers te doen veranderen.

Foto’s: Toma Tudor

zelf!

Een bewust kruispunt Toon Ottink (57), al ruim tien jaar beleidsmedewerker P&O en inmiddels gespecialiseerd in arbeidsomstandigheden bij Saxion is van huis uit musicus. ij studeerde dwarsfluit en doceerde onder meer theorie der muziek aan het Enschedese conservatorium. “Vanwege de literatuur had ik ook best Nederlands willen studeren, maar van mijn vader kreeg ik de muziek al met de paplepel ingegoten. Op het conservatorium kwam ik in een vakgroepcoördinerende rol terecht. Ik was niet bezig met die rol zelf, maar met het doel dat ik voor ogen had: waar het met

H

de opleiding naar toe moest. De neuzen in dezelfde richting, zodat iedereen in vrijheid en autonomie kon werken. Dat geeft plezier, dan haal je het beste uit mensen en dus uit de organisatie. Dat vond ik toen belangrijk, en dat vind ik nu nog steeds. Zo rolde ik in het management. Na de fusies met de toenmalige Hogeschool Enschede (nu Saxion) en centralisaties van diensten kwam ik op een kruispunt te

juni 2007

25

staan: terug naar de muziek of doorgaan op een onbekend pad. Ik koos bewust voor het laatste en kreeg de kans bij P&O. Desgevraagd verdiepte ik me in de arboregelgeving. Ik mocht doen wat ik vond dat moest gebeuren, en kreeg de arbozaken landelijk gezien op pilotniveau. Ja, beleid en strategie; waar moet het naartoe, dat is wel een constante drijfveer. Maar gelukkig hoef ik de muziek niet te missen: ik zing op jaarbasis zo’n 25 keer op een podium, draag mijn steentje bij aan De Oldenzaalse Stichting Matheus Passion en geniet van elk uur dat ik bezig ben met de Nederlandse literatuur.”

Foto: Toma Tudor

Academie close-up

Academie zet na moeilijke periode student centraal

Cultuuromslag bij CII Na een moeilijke periode ziet de academie Communicatie, Informatietechnologie en Informatiemanagement (CII) de toekomst weer met vertrouwen tegemoet. Met een nieuw management en een nieuw motto waait er een frisse wind door de gangen van de ICTacademie. et liep al een tijdje niet lekker toen de academie CII tijdens de accreditatie in 2005 een gele kaart voor drie van haar opleidingen kreeg. Bovendien was de accredita-

H

tiecommissie van mening dat het personeelsbeleid niet op orde was. Een interne crisis en een interimperiode volgden. De opleidingen Informatica, Technische Informatica

26

juni 2007

en Bedrijfskundige Informatica haalden hun accreditatie bijna een jaar later alsnog binnen. Het personeelsbeleid is in de steigers gezet. Maar bovenal is de rust wedergekeerd, medewerkers hebben er weer zin in op de academie, die zowel in Enschede als Deventer opleidingen aanbiedt en ongeveer 70 medewerkers en 1100 studenten telt. Student centraal Sinds februari van dit jaar is er een nieuwe academiedirecteur, Rik Eijsink. Afgelopen april is het mana-

gement gecompleteerd met Hans Oeloff, manager onderwijsorganisatie en Joke Oosterhuis-Geers, manager onderwijsinnovatie. Rik Eijsink: “Te weinig interactie en een enorme werkdruk waren de belangrijkste oorzaken waarom het is misgegaan. Tijdens de interim-periode is een aantal positieve ontwikkelingen in gang gezet. We hebben geen reden die koers opnieuw te wijzigen. De verbetertrajecten zijn ingezet op het gebied van de organisatie- en de communicatiestructuur. We stellen in de nieuwe organisatie de student

Academie close-up

Het management van CII heeft één keer per maand en lunchoverleg met acht willekeurige CII-studenten.

centraal. Zo gaan we in resultaatverantwoordelijke teams werken. Het is de bedoeling dat leden van de studentenraad direct aan deze teams worden gekoppeld. Studenten kunnen dan dus rechtstreeks feedback op het onderwijs geven. Een dergelijk proces is niet van vandaag op morgen gerealiseerd. We trekken daar zo’n twee à drie jaar voor uit. Gedurende die periode moeten bevoegdheden en verantwoordelijkheden duidelijk worden. Daarnaast wordt gekeken naar individuele competenties van medewerkers, welke rol past het beste bij iemand? Daarop zal hij of zij vervolgens ook zo veel mogelijk worden ingezet. Vorig jaar zijn werkgroepen in het leven geroepen die met dit soort vraagstukken aan de slag zijn gegaan. Maar voorafgaand daaraan is een aantal nieuwe medewerkers aangetrokken. De werkdruk is

daardoor verlaagd. Mensen staan niet open voor nieuwe impulsen als ze alleen maar bezig zijn het hoofd boven water te houden.” Gezamenlijke koffiepauze “Allereerst hebben we een aantal praktische zaken aangepakt”, zegt Eijsink. “Omdat het accreditatieverhaal zich voornamelijk in Enschede afspeelde, hebben de collega’s in Deventer zich wel eens achtergesteld gevoeld. Alle aandacht is een tijdlang op Enschede gericht geweest. Dat soort gevoelens hopen we in de toekomst zien te voorkomen. Er is nu in elk geval elke dag bezetting van het management in Deventer. We hebben op beide locaties de gezamenlijke koffiepauze weer in het leven geroepen. Om kwart over tien bieden de personeelsruimtes een levendige aanblik. Er worden weer personeelsuitjes

georganiseerd. Kortom, de sfeer is aanzienlijk verbeterd.” Eelco Jannink, docent Informatica, is blij met de veranderingen: “Men kijkt weer vooruit in plaats van achteruit. Er is nog wel oud zeer, maar over het algemeen hangt er een positieve sfeer. Men wil de schouders er weer onder zetten. Het is ook veel leuker om samen iets op te bouwen. In de verschillende werkgroepen zijn de discussies flink losgebarsten. Dat is alleen maar goed. Maar bovenal heeft men het gevoel dat men gehoord wordt. Zonder overigens de verantwoordelijkheid bij het management te leggen. In de nieuwe structuur van resultaatverantwoordelijke teams trek je juist verantwoordelijkheden naar je toe. Dat biedt nieuwe uitdagingen.”

zijn positief. Het management is gemakkelijk benaderbaar. Ze staan open voor ideeën, maar ook voor kritiek. Een thema waar we nu mee bezig zijn is studieloopbaanbegeleiding. Waar moet goede studieloopbaanbegeleiding volgens studenten aan voldoen? Hetzelfde geldt voor resultaatverantwoordelijke teams. Als je op die basis met elkaar gaat samenwerken, moet vooraf wel duidelijk zijn wat de wederzijdse verwachtingen zijn. We zitten als studentenraad natuurlijk dicht bij het vuur, de gemiddelde student krijgt hier minder van mee. Daarom beginnen we met een nieuwsbrief om ook de andere studenten binnen de academie over de ontwikkelingen te informeren. Er zijn sinds kort trouwens ook een klachten- en ideeënbus.”

Bereikbaarheid en transparantie De student wordt in dit alles centraal gesteld. Dat klinkt mooi, maar hoe ziet dat er in de praktijk uit? Rik Eijsink: “We hebben sinds vorig jaar een studentenraad, er is een Academieraad waarin een aantal studenten zitting heeft en we hebben een actieve studentenvereniging, Syntaxis. Daarnaast hebben we als management één keer per maand een lunchoverleg met acht willekeurige studenten uit de academie. Dat zijn elke keer andere studenten. We hebben samen al een aantal verbeteringen doorgevoerd. Bijvoorbeeld met betrekking tot de problemen die hier speelden met draadloos internetten. Dat kun je je als ICTacademie natuurlijk niet permitteren. En we zijn bezig met een onderzoek naar de uitval in het eerste jaar van Informatica en Technische Informatica. Die was dit studiejaar ruim 50 procent, veel te hoog dus. We moeten beter zicht krijgen op wat er onder studenten leeft. Daarnaast zijn er verbeteringen mogelijk wat betreft bereikbaarheid van docenten en transparantie in besluitvorming.” Mineke van der Zwaag, kwaliteitscoördinator, gaat de ontwikkelingen op de voet volgen: “De instrumenten om te volgen en te evalueren zijn op orde. In het kader van de kwaliteitszorg gaan we regelmatig toetsen hoe het ervoor staat, bijvoorbeeld door middel van tevredenheidsonderzoeken onder zowel docenten als studenten.”

Uitdagingen voor de toekomst Rik Eijsink: “Op korte termijn willen we de gestarte initiatieven op de juiste plekken binnen de organisatie inbedden. Daarvoor trekken we ongeveer een half jaar uit. Op de langere termijn liggen er nog een aantal uitdagingen op ons pad. We hebben last van het tekort aan ICT-ers op de arbeidsmarkt. Er wordt flink aan onze studenten getrokken. Veel mbo-ers kiezen ervoor meteen de arbeidsmarkt op te gaan in plaats van door te studeren. Dat heeft gevolgen voor onze instroom. Daarnaast kampen we met een imagoprobleem. We hebben nu eenmaal geen sexy uitstraling. We moeten onze toepassingen zichtbaarder maken. Daaruit blijkt dat we veel meer met mensenwerk bezig zijn dan men vaak denkt. Er zijn meer verbindingen met andere opleidingen mogelijk, bijvoorbeeld met gezondheidszorg en kunst & techniek. We gaan de komende tijd in ieder geval flink op pr inzetten. We kiezen daarin de persoonlijke benadering, bijvoorbeeld het versturen van een e-nieuwsbrief en het verzorgen van modules op middelbare scholen. We hebben ook een nieuwe website gemaakt: sprongnaardetoekomst.nl. Een andere grote uitdaging ligt in de link met het bedrijfsleven. Daar is een aparte werkgroep regioverankering mee bezig. We hebben samen belang bij goed opgeleide ICT-ers. Maar deze zomer is er eerst de interne verbouwing. Onze academie krijgt een eigentijdse en futuristische uitstraling met loungeachtige elementen. Dat zal in elk geval de uitstraling ten goede komen.”

Studentenraad Ben Meints, voorzitter van de studentenraad, is optimistisch gestemd: “We bestaan nog maar sinds oktober vorig jaar, maar de ervaringen tot nu toe

juni 2007

27

Mariska van der Meer

Bezig met een interessante

scriptie?

Ding dan mee naar de Nationale Scriptieprijs, die het Parool en de Universiteit van Amsterdam dit jaar voor de zeventiende keer uitloven. De hoofdprijs, 3.500 euro, is voor de scriptie die niet alleen een goed wetenschappelijk niveau heeft, maar ook als basis kan dienen voor een opmerkelijk journalistiek verhaal. De winnende scriptie krijgt, net als circa acht genomineerde werkstukken, bovendien ruime aandacht in Het Parool. De uiterste inzenddatum is 1 oktober 2007. Kijk voor meer info op www.parool.nl/nationalescriptieprijs

Wij zijn gespecialiseerd in het verhuizen van bedrijven en particulieren. Wij zoeken op korte termijn voor onze vestiging Enschede:

Oproep verhuizer

Masteropleidingen Universiteit Twente Gedragswetenschappen Q Communication Studies Q Educational Science and Technology Q Philosophy of Science, Technology and Society Q Psychology Q ELAN: Science Education and Social Science Education Q Research Master: Evaluation and Survey Research

IMPROVEYOURPOSITION

Management en Bestuur Q Business Administration Q European Studies Q Health Sciences Q Industrial Engineering and Management Q Public Administration

Kijk voor meer informatie en aanmelding op graduate.utwente.nl

Voor 1 of meer dagen in de week of in de vakantieperiodes. Zijn/haar taken: • Assisteren bij het in- en uitladen van de verhuiswagens. Profiel: • Kun je in teamverband werken; • Ben je flexibel ingesteld; • Ben je telefonisch bereikbaar. Neem dan contact met ons op. Wij bieden je een afwisselende en verantwoordelijke baan tegen goede verdiensten. Sollicitaties naar: Dijkstra Verhuizingen B.V. Binnenhaven 140 A 7547 BJ Enschede. Telefoon 053-4320867 Mail: [email protected]

Varia

Starshell koepeltent

Elements of Life - Tiësto

Dit jaar op vakantie met de tent? Denk dan eens aan het ontwerp van Annemieke Westerink, deze oud-studente industrieel product ontwerpen heeft namelijk een nieuw soort tent ontworpen waarin je ook bij slecht weer romantisch en zonder nat te worden naar de lucht kunt kijken. Geïnspireerd door het Sydney Opera House heeft zij de zogenaamde Starshell ontworpen. Deze koepeltent is uniek in zijn soort, want door een speciaal doek maakt deze tent het mogelijk om onder de sterrenhemel in slaap te vallen. De koepeltent zal rond de 300 euro gaan kosten en weegt rond de 15 kilogram. Zowel de hoogte als de breedte van de tent is twee meter. (TL)

Muziek nodig voor onderweg naar je vakantiebestemming? Dan is de nieuwe cd ‘Elements of Life’ van DJ Tiësto een echte aanrader. Op de beats van Tiësto’s nieuwste hit ‘In The Dark’ en op het nummer ‘Dance4Life’ met MaxiJazz vergeet je de lange reistijd even. Let wel: sommige nummers zijn alleen geschikt voor op de Duitse snelweg, want soms ben je wel geneigd om op de harde beats het gaspedaal wat harder in te drukken. (TL)

Oud-studente ontwerpt unieke tent

Nummers voor op de Duitse snelweg

De beachcruiser Wil je deze zomer op de boulevard de blits maken en zo doorfietsen het strand op, dat kan met de beachcruiser. Met het stuur van een chopper en de ronde opvallende vormgeving weet je zeker dat je opvalt met je gepimpte fiets. Ze zijn er in alle kleuren en maten, de één met veel velgen en de ander met een verlaagd zadel. Één probleempje: de fietsen beschikken niet over licht. En om nu zelf lampen op deze fiets te plaatsen… Daarmee verknal je toch een beetje de strakke vormgeving. Kijk eens op www.johnny-loco.com. (TL)

Leer communiceren met jongeren Dat jongeren een lastige doelgroep zijn om mee te communiceren, hoor je regelmatig. Jongeren kijken anders naar films en kijken met een eigen blik naar advertenties, waardoor veel communicatiemiddelen moeten worden aangepast. Met het boek ‘Generatie Einstein, slimmer, sneller en socialer’ leer je hoe je het beste je communi-

Opvallen op de fiets

De generatie Einstein catie, media en reclame kunt aanpassen aan de jonge generatie. Het boek is geschreven door Jeroen Boschma, medeoprichter en creatief directeur van een communicatiebureau gespecialiseerd in jongerencommunicatie. Generatie Einstein, slimmer sneller en socialer, ISBN 9043010944, € 20,95 (TL)

At Worlds End Na deel één en twee komt natuurlijk deel drie, zo ook bij de Pirates of the Carribean. Deel drie ‘At Worlds End’ is het vervolg op het zo vreemd eindigende ‘Dead Man’s Chest’ en vertelt het verhaal over de overleden Jack Sparrow (Johny Depp) die gered wordt door Will Turner (Orlando

Monsters bestrijden Bloom) en Elisabeth Swann (Keira Knightley) om de monsters van de Vliegende Hollander te bestrijden. De film is 23 mei in première gegaan. Nadat deel twee ten opzichte van deel één tegen viel, ligt je verwachtingspatroon bij deel drie een stuk lager waardoor de film wel de moeite waard moet zijn. (TL)

juni 2007

29

Mededelingen op deze pagina vallen buiten de verantwoordelijkheid van de redactie van Sax.

GMRRRRRRRR

Nieuws

Ontwerpfout in het functiegebouw? Een beschouwing van Hans Verkley, naar aanleiding van de opmerking van een lid van de HBO-raad op Sax.nu, dat het ontwerp van het functiegebouw eigenlijk niet zo goed gelukt is, omdat het goede onderwijsgevenden op achterstand zet ten opzichte van managers. Onvervulbare vacatures en een opdrogende stroom van sollicitanten. Een aanzwellende stroom docenten die met pensioen gaat of overstapt naar het bedrijfsleven, waar de carrière perspectieven beter zijn en de salarissen hoger. SAXION zoekt, tegen beter weten in, docenten die bereid zijn met een salaris in de laagste docentenschaal (schaal 9 - praktijkinstructeur) genoegen te nemen. Ook worden steeds vaker docent/praktijkspecialisten aangenomen zonder breed academisch niveau. Dat is op zich goed, zolang er evenwicht is tussen breed ontwikkel-

de academici en deze in de praktijk gevormde vakdeskundigen. De GMR gaat niet over de CAO, dat zijn de HBO-raad en de vakbonden. Maar de GMR heeft wel iets te zeggen over de inrichting, de kwaliteit en de organisatie van het onderwijs. Ook over stress en plezier in het werk is de GMR gesprekspartner van de Raad van Bestuur. En vanuit die verantwoordelijkheden, hebben GMR-leden in de klankbord- en evaluatiegroepen van het functiegebouw hun bijdragen geleverd. Twee types docent: de docent / onderzoeker en de docent / onderwijsontwikkelaar GMR-leden hebben daar gepleit voor een aanpassing van de zogenaamde indelingscriteria van het SAXION-functiegebouw. Zet naast de docent / onderzoeker (schaal 11, 12, 13) de docent /

onderwijsontwikkelaar. Voor een docent die carrière wil maken, zijn er nu maar twee mogelijkheden: manager of hoofddocent / onderzoeker. Dat betekent dus altijd: minder onderwijs geven en méér tijd besteden aan coördinatietaken, onderzoek en publiceren. Maar er zijn veel docenten die niks hebben met wetenschappelijk onderzoek en die géén manager willen worden; zij willen gewoon beter onderwijs ontwikkelen en hun eigen kwaliteiten als overdrager van kennis en vaardigheden verbeteren. Zij halen hun werkplezier uit het motiveren van studenten en uit het ontwikkelen van studenten tot evenwichtige persoonlijkheden die een belangrijke maatschappelijke bijdrage kunnen leveren. Waarom zijn zulke excellente docenten – financieel – minder waard dan de onderzoekers en de managers? Waarom is er in het functiegebouw geen mogelijkheid voor docenten om door te groeien naar de functie van hoofddocent / onderwijs-

ontwikkelaar? Een echt houtsnijdend argument heb ik niet kunnen vinden. Maar ik ben dan ook geen manager! We gaan het lesgeven “outsourcen” Als we het tij niet weten te keren, zullen de docenten die het onderwijsvak gekozen hebben omdat ze graag lesgeven, hun carrière voortzetten in het bedrijfsleven. Bijvoorbeeld bij coaching- en trainingsbureaus waar ze wèl extra beloond worden voor hun grote vaardigheid in het overdragen van kennis en kunde. En SAXION? Dat heeft over een aantal jaren een groot leger van docent / onderzoekers en ex-docent / managers en huurt dan de docent / onderwijsontwikkelaars en de docent / vaardigheidstrainers in van buiten. Bijvoorbeeld bij die trainingsbureaus waar zoveel ouddocenten werken. Snapt u het nog?

Van het Decanaat ‘Ik denk heel vaak zo negatief over mezelf, dat wil ik helemaal niet, maar het gebeurt me toch steeds…’ Studeren in deze tijd betekent, behalve dikke boeken lezen, eigenlijk vooral samenwerken met anderen. In een groepje moet je allerlei opdrachten uitvoeren. Daarnaast is het belangrijk dat je studententijd een leuke tijd wordt, waarop je later met plezier kunt terugkijken.

Je ziet er als een berg tegenop om in de groep een vraag te stellen, je durft in de kantine niet bij de anderen aan tafel te gaan zitten, je durft niet goed om hulp te vragen of tijdens je stage bedrijven op te bellen. Ergens weet je dat er iets niet klopt en toch….

Kink in de kabel Je bent tevreden over de opleiding die je gekozen hebt en je kunt het goed aan. En dan zijn er momenten waarop je weet dat je niet optimaal functioneert in de samenwerking op school of tijdens je stage. Je hebt dan gedachten als: Ik kan het toch niet. Het zal mij nooit lukken. Ik ben niet goed genoeg. Niemand vindt mij leuk. Die anderen zijn allemaal veel leuker of beter….

Hoe komt dat nou? Als er ooit in je leven, toen je nog een kind was, een periode is geweest waarin er niet goed met je is omgegaan dan is het als met water waar een steen is ingegooid. De steen is al lang weg maar er zijn nog golven. Het kan zijn dat je gepest bent of dat je in het ziekenhuis hebt gelegen of dat je ouders bijvoorbeeld omdat ze zelf moeilijkheden hadden een tijdje niet met jou bezig waren. Kinderen analyseren de zaak op hun eigen manier. “ze pesten mij omdat ik niet leuk genoeg ben” “mijn moeder moet steeds zo huilen en ik kan haar niet helpen dus ik ben een verkeerd kind” Kinderen proberen de lastige situatie te overleven op hun eigen manier. Ze gaan gewoon hun best doen om beter, slimmer,

Zijn deze gedachten nou eigenlijk echt ‘waar”? Als je er van een afstandje naar zou kijken, en soms doe je dat ook, dan weet je eigenlijk wel dat dit soort gedachten niet helemaal kloppen. Maar je gevoel vindt van wel. Je voelt je echt dom of minder goed dan je klasgenoten.

30

juni 2007

liever en leuker te zijn. Of ze proberen niet op te vallen en ze trekken zich terug. En soms proberen ze zichzelf onkwetsbaar te maken door net te doen of het ze allemaal niks kan schelen. Wanneer de steen al lang op de bodem van de vijver ligt zijn er nog golven. Als je al lang niet meer gepest bent blijf je bang dat, als jij je best niet doet om leuk genoeg te zijn, anderen je weer zullen pesten of je buiten sluiten. Regelmatig hebben problemen als faalangst, angst in sociale situaties, jaloezie en extreem gesloten gedrag een oorsprong in een periode waarin er niet goed met je werd omgegaan. Wat kan je doen? Misschien helpt het een beetje als je weet dat je problemen niet zomaar uit de lucht zijn komen vallen. Je kunt beginnen er met vrienden of ouders over te praten wat je teveel bezig houdt. Daarnaast kun je met een vriendelijk begrip naar jezelf kijken als het weer “mis is. Hoe dan ook, als je snapt hoe het zit dan is het nog niet over. Dan begint het werk eigenlijk pas goed. Ook als je weet dat je vriend niet echt elke keer als hij naar een ander meisje kijkt op het punt staat jou in de steek te laten rea-

geer je toch met paniek. Een reactie die automatisch lijkt te komen. Realiseer je dat er als het ware twee perspectieven zijn. Die van je automatische gevoelens en gedachten en het perspectief van de ‘verstandige ik” die vanaf een afstandje naar jezelf kijkt. Misschien heb je er genoeg aan steeds opnieuw tegen jezelf te zeggen: die automatische gevoelens zijn niet echt waar, ze raken aan een oude pijnlijke gebeurtenis. Misschien is dat niet genoeg. Hoe kan Saxion je helpen? Je kunt een afspraak maken met een van de studentenpsychologen. De afspraak kun je maken bij de studentenbalie tel te Deventer 0570 603773 [email protected] en in Enschede tel 053 4871808 [email protected]. Ook kun je je opgeven voor de training “ooit gepest, nu onzeker” of “omgaan met angst en spanning” of voor de cursus “omgaan met verlegenheid” Het voordeel van de groepen is dat je lotgenoten spreekt en dat helpt ook. Voor de groepen kun je je opgeven bij de studentenbalie.

Open en bloot Academiedirecteur heeft lintje voor vrijwilligerswerk

‘Als deze muren konden vertellen…’ Afgelopen Koninginnedag ontving Frans Pol (52), directeur van de Academie Gezondheidszorg, een lintje voor meer dan 35 jaar vrijwilligerswerk binnen de gemeente Voorst. Een groot deel van die jaren heeft hij besteed aan het behoud van de Wilpermolen. “Vrijwilligerswerk is de sleutel voor succes voor een betere maatschappij. Iedereen kan in zijn naaste omgeving de wereld een beetje beter maken.” de molen al sinds mijn jeugd en ik kijk er vanuit mijn huis op uit. Dus ik heb er altijd wel iets mee gehad. Hij staat er al sinds 1637 en heeft heel wat meegemaakt. Als die muren eens konden vertellen. Tijdens de bevrijding in 1945 was het een belangrijke strategische plek voor de Duitsers. De Canadezen die vanaf de IJssel aan land kwamen werden vanuit de molen beschoten. Twee jaar geleden heb ik nog met een aantal Canadezen gesproken die hier destijds gestationeerd waren. Oude knarren die nog steeds tranen in hun ogen krijgen als

ze over die periode vertellen. Ze kunnen zich de molen als de dag van gisteren herinneren. We hebben in de loop der jaren als stichting veel voor elkaar gekregen. Nadat het binnenwerk eind jaren tachtig op orde was, heeft de molen weer een ambachtelijke functie gekregen. In 1991 is de buitenkant gerestaureerd. We hebben de molen op de monumentenlijst gekregen. Dan komen er allerlei geldstromen op gang. Maar dat was niet genoeg. We hebben van alles georganiseerd om de

enorme geldbedragen die nodig waren bij elkaar te krijgen: feesten, kermissen, sportevenementen. Hoogtepunt was de viering van het 250jarig bestaan van de molen in 1987. Bijkomend voordeel was dat het dorp dat eigenlijk een beetje was ingedut door onze activiteiten weer tot leven kwam. Zo heeft de molen ook haar sociale functie teruggekregen. Van oudsher is het altijd een ontmoetingsplek voor de boeren uit de omgeving geweest. En zo is de cirkel eigenlijk weer rond.” Mariska van der Meer

Foto: Auke Pluim

Ik ben al vanaf mijn tienerjaren actief in het vrijwilligerswerk. Dat begon met het mede opzetten van een jongerencentrum. Geweldige jaren waren dat. Het jongerencentrum bestaat overigens nog steeds. Toen ik zelf midden dertig was met een jong gezin had ik het wel een keer gezien. Dan heb je geen zin meer om elk weekend als dj achter de draaitafel te staan. Ik ben toen gevraagd voor de Stichting Wilpermolen die zich inzette voor het behoud van de Wilpermolen in Posterenk, het dorp waar ik woon. Dat was in 1985. Ik ken

“

juni 2007

31

Foto: Toma Tudor

Oud-student

32

juni 2007

Oud-student Oud-Saxion-student maakt werk van de ‘andere vakantie’

Leve de hittegolf Voor even een weekje uitblazen op een strandlaken langs de Middellandse Zee moet je vooral Martijn Boshuis (27) van NoSun niet bellen. Of mailen, want zijn reisorganisatie doet vrijwel alles per internet. Bij een slechte zomer boekt iedereen naar zonnige oorden, maar een hittegolf hier is juist goed voor de business van oud-Small Business-student Boshuis die volgens eigen zeggen vorig jaar met 300 procent omzet groeide. ijn compagnon Paul Schoenmakers had het idee voor een tegendraadse reisorganisatie nadat een gezamenlijk plan om reclameborden boven pisbakken te hangen was mislukt. “We hadden dat concept in Maastricht gezien, dan sta je te plassen en ben je eigenlijk wel gedwongen de reclameboodschap te lezen. Dat concept wilden we in Twente introduceren.” Maar dat was in september 2001. Alle marketingbudgetten werden bevroren. “Wij kregen nergens voet aan de grond met iets nieuws. We zouden gaan samenwerken met het Expo Center

Z

bericht heeft absoluut bijgedragen aan onze naamsbekendheid.” Ze werken met zijn drieën op kantoor, ondersteund door twee stagiaires. Boshuis wil niets zeggen over omzet, winst of aantal reizigers. “We willen de concurrenten niet wijzer maken. Dat zijn vaak vijftigers en die zien twee jonge knapen gekke trucs uithalen om aandacht te krijgen en die willen graag weten welk deel van de markt wij hebben.” Tot 40 jaar NoSun organiseert veelal groepsreizen naar landen als Noorwegen,

In principe verloopt de hele boeking via internet, daarom is een duur kantoor niet nodig. NoSun is onderhuurder van Activa in het Enschedese postkantoor tegenover het Casino. “Dit jaar is er tot nu toe één man langs geweest. Er is eigenlijk heel weinig klantcontact: we sturen de bevestiging, drie weken voor vertrek verstrekken we inloggegevens, zodat de vakantiegangers kennis kunnen maken met elkaar op een forum: Pietje komt daar vandaan, Jantje komt daar vandaan, wat doe je, wie neemt er dit spelletje mee en welke muziek voor in de bus. De

ook vertrouwen uit, dat betekent dat als wij failliet gaan, de mensen hun geld terugkrijgen. En het calamiteitenfonds zorgt ervoor dat de mensen altijd uit hun vakantieoord worden teruggehaald als er een ramp gebeurt.” Zon De groei van 300 procent in 2006 gaat Boshuis blijkbaar nog niet snel genoeg, want zijn eigen filosofie haalt hij deels onderuit doordat hij inmiddels ook zonvakanties aanbiedt via Active Sun. “Jawel, maar wel op basis van hetzelfde concept als NoSun, maar dan op ZuidEuropa gericht, omdat de massa daar naar toe gaat. Dus gaan wij er achteraan.” Ook probeert Boshuis (zo blijkt uit een artikel in het vakblad ReisRevue) in contact te komen met de reisbureaus, terwijl hem dat dan een deel van zijn marge zal kosten, wat hij zo verfoeit. Terwijl reisbureaus

Twee jonge knapen die gekke trucs uithalen in Hengelo, maar goed, je moet wel adverteerders hebben.” Hun bedrijf BS-Media (inderdaad Boshuis Schoenmakers) stopte voor het goed en wel bestond. “We beschouwen het nu als een goede les, want tijdens het opzetten van het bedrijf kom je wel met alle facetten van het ondernemerschap in aanraking.” Schotland Schoenmakers was een grote fan van Schotland waar hij graag vertoefde en regelmatig vrienden en kennissen meenam om hen het land te laten zien. Hobby werd professionalisme en NoSun was (in 2003) geboren. “De naam ‘triggert’ dat we geen zon-, zee- en strandvakanties aanbieden. We bieden actieve natuuren cultuurvakanties aan. Waarbij de zon best wel belangrijk is natuurlijk, maar niet het doel van de reis.” In een persbericht eerder dit jaar meldt Boshuis opgewekt dat hij vijftien nieuwe collega’s zoekt. “Niet op kantoor, maar reisleiders. Dat

Zweden, Ierland, Schotland, Tsjechië en Wales. “We richten ons op mensen tussen de 20 en 40 jaar. Van de mensen op wie wij ons richten gaat 80 procent alleen op vakantie en ik schat dat 70 procent van hen single is.” Dat zijn, werpen we op, toch niet de mensen met de dikke portemonnees. “De gemiddelde reissom is bij ons 900 euro en dat is toch niet weinig voor twee weken, maar het is blijkbaar toch geen probleem.” NoSun is dus vooral ‘groot’ in de groepsrondreizen. “Andere reisorganisaties bieden dat ook wel aan, maar dat zijn heel vaak hotelvakanties in het luxer segment. Wij bieden meer betaalbare vakanties aan omdat we kamperen. Nee, je hoeft niet zelf je tent mee te nemen, wij hebben een 9-persoons minibus, tenten, stoeltjes, tafels, gasfornuisjes, al dat soort spullen verzorgen wij allemaal, de gasten hoeven alleen hun persoonlijke spullen mee te nemen.”

reisleider heeft het eerste echte contact met mijn klanten.” Internet Aangezien NoSun-reizen (nog) niet via het reisbureau worden aangeboden, maar uitsluitend via internet, investeert Boshuis veel in marketing en ICT. NoSun heeft een prima eigen site, maar als potentiële klanten het bedrijf niet kennen, kunnen ze daar alleen maar komen via zoekmachines. De investeringen zijn hoog, vertelt Boshuis. “We hebben een eigen server, want we mogen natuurlijk nooit off-line zijn.” De bank is er goed voor? “We hebben daarvoor veel geld nodig, maar ik heb wel gemerkt dat het makkelijker praat met een hbo-diploma in je zak.” NoSun is aangesloten bij het SGR en het calamiteitenfonds. Ook uit marketingoverwegingen, want de reiswereld is de afgelopen jaren nog al eens opgeschrikt door types die wel de poen incasseerden, maar niet de reis leverden. “De SGR straalt

juni 2007

33

de pest hebben aan reisorganisaties die rechtstreeks via internet verkopen. Boshuis heeft er over nagedacht: “Eerst hebben we voor een artikel gezorgd in ons vakblad, binnenkort gaan we de reisbureaus bellen of er interesse bestaat en dan gaan we praten. We zouden bijvoorbeeld via de reisbureaus kortingen kunnen geven.” “Binnen vijf jaar moeten we qua omvang een kritische massa hebben”, zegt de zoon van een garagehouder die drie jaar geleden zijn diploma van Small Business haalde en van plan was eerst een paar jaar werkervaring op te doen in het bedrijfsleven. Dan zullen ook de grote bedrijven als Arke en Oad zich wellicht gaan ergeren aan het internetbedrijfje wat toch wel erg veel omzet weghaalt. Dan komen ze koffiedrinken… Boshuis haalt zijn schouders op. Jan Medendorp

Fewer students from Vietnam choose for Dutch education Mainly due to a change in the Australian immigration policy, the number of Vietnamese students coming to Holland for higher education is rapidly decreasing, a Saxion delegation led by Ms Ngo Thi Bich Ngoc found out in Vietnam, where they took part in educational fairs promoting Dutch universities in both Ho Chi Minh City and Hanoi. or about 10 years Vietnamese students have been coming to the Netherlands, and in particular to Saxion, for preparatory courses, and proper academic courses, both bachelor and master courses. Together with the Chinese students they have always been one of the larger groups of Asian students. This is going to change with the coming academic year 2007-2008 as the number of Vietnamese students that have so far applied to Saxion is not exceeding 10-15 students. These students are mainly coming from two partner universities in Hanoi and Ho Chi Minh City. Hardly any students are coming on an individual basis via agents, who provide services to translate and validate the necessary documents for their application. “Australian universities have a market share of 70 per cent”, says Dr Tran Ngoc Huong of Vineco, a consultancy office for study abroad, with whom Saxion has been cooperating for quite some time. In the past he sent students to Saxion every year. This year he has only a few. Advertising does not have any response, as students know that it is difficult to get visas for the Netherlands because of the language requirements. The two educational fairs organized by NESO (Netherlands Education Support Office), a Nuffic related organisation, attracted some schoolleavers and undergraduate students but many of them were just ‘shopping’ and the participating universities certainly did not take away large intakes of new students from the fairs.

F

Photo’s: Hannie Schipper

INTERNATIONAL

34

juni 2007

Causes The main reason for the dropping numbers of students is to be found in a change in Australian immigration policy. In contrast with the strict requirements of the Dutch IND, students from Vietnam and other Asian

Sax International

countries are attracted by a much more liberal policy: they do not have to meet any requirements as to English proficiency before they enter Australia, because they can get the necessary language training when they are there. Moreover, they are allowed to work and after graduation they can even stay. Another reason is the closeness of Australia and the fact that it has a warm climate. Other countries with which Dutch education has to compete as regards Vietnamese students are also countries that are relatively close and -like Australia - can offer a total immersion in English, such as Malaysia, Hong Kong and New Zealand. The higher fees do not put them off. Traditionally the USA and to some extent the UK have always attracted top talent from Asia, although tuition fees and the cost of living are much higher. A visa for the UK does not take longer than one day. Neso Neso has an uphill struggle to promote Dutch education. Yet, there was considerable interest on the part of Vietnamese media for the Dutch educational fair in Hanoi, both from the written press and a local Hanoi

television station. Ms Ngo acted in a short documentary about her work as a recruiter for Saxion. Another thing was that each university present got the opportunity to give a brief presentation of what made it unique. Saxion drew attention to both courses in Facility Management, Real Estate and Environmental Science, courses that are very relevant for Vietnamese development. Alumni The decreasing number of students from Vietnam is not caused by a negative image of the quality of life and education in Holland. The appreciation of the Netherlands and Saxion is very high among alumni, a number of whom we met in both Hanoi and Ho Chi Minh City. Most of them found good job opportunities waiting for them when they came back and many of them have top positions in international companies. They do not need to stay in Holland for a better life. There are many examples: a recently graduated former MBA student Nguyen Le Minh has become a project manager with a large construction company building for foreign investors. As a qualified architect he has a bright

future as large office blocks and industrial estates are mushrooming in Vietnam. Another student, Master Facility Management Dao Thanh Trang, has become a demand creation manager for the southern region with Coca Cola, Vietnam Ltd. in Ho Chi Minh City, and her husband Nam Anh works for an international IT company. But also in other fields, former Saxion students are using their talents combined with knowledge acquired in their courses at Saxion. In June, Nguyen Nam Thai, who did a Master Facility Management, and his wife Phuong are opening a centre where both Vietnamese and foreign children from 4-12 years old can come for creative subjects and to have fun playing together. His new studio for after-school activities in Hanoi, called Kids for Fun, offers music, singing, dancing, art, calligraphy, drama and foreign languages in beautiful, imaginatively decorated and child-friendly rooms. But he stresses that, more important than all the activities on offer, is bringing Vietnamese children in contact with foreign peers at an early age to become more confident. Yet, the alumni often say they miss

juni 2007

35

Enschede or Deventer, the clean air, the peace and quiet which they enjoyed during their studies at Saxion, matters so strongly contrasting with the pollution, over-crowdedness and dangerous traffic situations that are part and parcel of life in the two capital cities, where most of our Vietnamese graduates live and work. Football team Many graduates are still in contact with each other, even if they were not at Saxion at the same time. They have a football team of former Saxion students, consisting of some 20 people; most of them are former MBA, Bachelor Marketing or Finance, or Facility Management students. ”We play in changing combinations, depending on who is available at a certain time, when I contact them by cell phone”, says the captain Nguyen Minh Hai, who is also a striker in the team. “The teams we play against are various, teams of certain companies or teams made up of friends and other ad hoc combinations. We wear Ajax shirts with the Saxion logo sewn on them. The shirts were donated by Saxion.” Hannie Schipper

Dag & Nacht is een serie waarin studenten en medewerkers van Saxion met precies tegenovergestelde leefpatronen, muzieksmaken, levensopvattingen, banen et cetera, naast elkaar worden gezet.

Vakantie met een grote K Waar ga je naartoe en waarom? “Ik ga vijf dagen naar Londen om daar een zomercursus Duits expressionisme te volgen aan het Gourcourtauld Institute. Kunst vind ik boeiend. Ik ben me er meer en meer in gaan verdiepen. In de jaren ’30 was het Duits expressionisme verboden. Maar dat is niet de enige reden dat ik het interessant vind en ik er dit keer voor heb gekozen. Ik ben al eens in Dresden geweest, waar je veel van deze kunststroming kunt zien en ik heb daar verschillende tentoonstellingen bezocht. Zo ben ik in Dessau geweest, waar het Bauhaus is ontstaan. Nu wil ik er gewoon nog meer over te weten komen.” Waarom een leervakantie? “Waarom niet? Ik leer graag wat nieuws. Ik hou er niet van om maar stil te blijven zitten. Na een dag heb ik dat wel gezien. Voorgaande jaren heb ik een cursus Frans impressionisme en een stukje neo-impressionisme gehad. Daarvoor een cursus Business English en Literatuur en taal. Je kunt wel zeggen dat ik nu voor cursussen kies waarbij ik mezelf wat meer kan ontplooien.”

doen. Zo bezoeken we tentoonstellingen en krijg je heel bijzondere dingen te zien. Zo mochten we portretten bezichtigen die uit de privécollectie van de koningin kwamen. Met een loep bekeken we elk lijntje op de doeken van dichtbij. Als je zo dicht op een bijzondere collectie staat, dan geeft dat een geweldig gevoel. Je weet dat niet iedereen deze kunstwerken te zien krijgt.” Moet je ’s avonds ook leren? “Nee, helemaal niet. Voordat je begint, bestudeer je natuurlijk wel de boeken die je toegestuurd krijgt, maar het sluit niet af met een tentamen waarvoor je elke avond in je hotel moet gaan zitten stampen. ’s Avonds ga ik er juist op uit om mensen te ontmoeten. Daarom ga ik ook alleen, want dan doe je de meeste kennissen op en sta je het meest open voor andere mensen. Ik huur altijd een kamer in een studentenflat, want dat kost maar de helft van de prijs van een hotelkamer. Ook kan ik daar mijn talen oefenen en leuke contacten opdoen. Zo heb ik vorig jaar twee jonge mensen ontmoet, waar ik de hele vakantie mee heb opgetrokken. Lekker samen eten in de pub en kletsen over van alles en nog wat.” Ga je naast de cursus nog meer doen in de vakantie? “Voordat ik naar Engeland vertrek, ga ik samen met mijn man op fietsvakantie in Duitsland.”

Wat houdt de zomercursus in? “Je gaat heel veel leuke dingen

Wendy van Til

erels willen feesten en beesten, meiden luieren liever op een ligstoel met een goed boek binnen handbereik. Óf gaan een paar maanden iets héél anders doen. Mangroves planten op een werkvakantie in de Filippijnen bijvoorbeeld, of ecotoerisme bevorderen in Thailand. Ook vrijwilligerswerk in landen als Ecuador, Chili, Ghana en Zuid-Afrika trekt de laatste jaren steeds meer vooral vrouwelijke studenten. Als het op het recht-toe-recht-aan vakantiegedrag aankomt, kloppen alle clichés die er over ‘studenten op vakantie’ bestaan, blijkt uit een onderzoek van reisorganisatie GoGo onder ruim 2300 jongeren van gemiddeld

rond de achttien jaar. Meiden willen op vakantie graag uitrusten, boeken lezen, nieuwe vrienden maken en iets opsteken van een andere cultuur. Jongens willen vooral feesten en nemen veel vaker alcohol, drugs en condooms mee op vakantie dan de dames. Natuurlijk zijn de Spaanse en Turkse costa’s nog steeds veruit de populairste bestemmingen en blijken Bulgarije en Hongarije bij de mannen en Italië en Portugal bij de vrouwen opvallende ‘runner-ups’. Jongeren trekken gemiddeld ongeveer duizend euro uit voor hun vakantie. De helft voor boekingskosten en de helft voor disco, drank en fast-food in het vakan-

K

36

juni 2007

Foto: Toma Tudor

Hannie Schipper, medewerkster International Office, gaat dit jaar voor de vierde keer in de zomer op leervakantie naar Londen. Dit keer staat een kunstcursus Duits expressionisme op het programma.

Beachparty aan de Costa Brava tieparadijs. Ruim tachtig procent betaalt de vakantie zelf, bij de rest springen ouders bij. Aan eten, drinken en uitgaan wordt zoals gezegd het meest gespendeerd. Veruit de populairste activiteiten zijn - en dat is ook weinig verrassend - de kroegentocht en de beachparty. En als er dan toch eens een cultureel of toeristisch uitstapje in het binnenland wordt gemaakt, dan zitten er weer meer meiden op de scootertjes of in het busje van Antalya Expeditions of in de Jeep van de locale ‘Guillermo’.

Clichés genoeg, dus. Toch blijken er steeds meer studenten te zijn die de vakantieperiode aangrijpen om de handen uit de mouwen te steken, nieuwe mensen te ontmoeten en een land ver van huis écht te leren kennen. Dat merken ze bijvoorbeeld bij de Internationale Bouworde. Deze zomer gaan er via deze organisatie meer dan twaalfhonderd Europese vrijwilligers op pad om in een periode van twee tot drie weken te werken in een bouwkamp in een vaak onbekend land. De Internationale Bouw-

Deze keer: feestvakantie versus leervakantie. Student Erik Bots gaat zich uitleven op Kreta, medewerker Hannie Schipper gaat op kunstcursus in Londen.

Feesten, beesten en luieren Erik Bots (20) kan na zijn eerste jaar commerciële economie niet wachten tot zijn vliegtuig naar Chersonissos in Griekenland vertrekt. Samen met zes vrienden gaat hij daar vakantie vieren. Hoe ziet jouw vakantie er deze zomer uit? “Ik ga met zes vrienden uit Wierden naar Chersonissos in Griekenland. Ik heb geen idee waar het precies ligt, maar we gaan er flink wat lol hebben. We hebben een appartement genomen en het belooft een flinke zuipvakantie te worden.” Je gaat alleen maar bier drinken? “Dat is het enige wat echt vast ligt. Vorig jaar waren we in Alanya en toen werd onze vakantie ook al als biervakantie betiteld. Toch is dat niet alles wat we doen. Misschien dat we ook nog wel een excursie pakken als we daar zijn, maar dat zal geen culturele bezigheid zijn. Als we iets anders gaan doen dan bier drinken, dan is dat iets als dansen in een discotheek, een tocht op de jetski of erachter op een banaan of parasailing.”

Foto: Toma Tudor

Beschrijf eens hoe een dag in Chersonissos er voor jou en je vrienden uit zal zien. “Meestal zijn we wel redelijk vroeg wakker. Dan leggen we onze handdoeken op de ligstoelen bij het zwembad van het appartementencomplex. Daarna gaan we ontbijten, waarna we plaatsnemen op de lig-

of wildlifeproject in Costa Rica? orde ondersteunt bijvoorbeeld sociale projecten in onder meer Roemenië, Polen, Kroatië, Rusland en Marokko. Dat zijn dus geen landen waar de gemiddelde Saxion-student doorgaans zijn badlaken uitrolt of zijn koepeltentje op een camping zet. Vrijwilligers van de Bouworde zetten zich in voor bijvoorbeeld het opknappen van scholen, weeshuizen, de verzorging van gehandicapte kinderen en andere zinvolle werkzaamheden. Geen brekn, zoepn en angoan dus. Studenten die kiezen voor vrijwilli-

gerswerk of studie tijdens de vakantie hebben deze clichés al lang van zich afgegooid. Net zoals de studenten die via het Enschedese uitzendbureau Activity International (AI) reizen om te werken in een land ver van huis. Je kunt er bijvoorbeeld kiezen uit natuurbeschermingsprojecten in Ecuador en Costa Rica en wildlifeprojecten in Thailand en Zuid Afrika. Ook Activity International rept van een toenemende vraag naar werkvakanties en vrijwilligerswerk. Met name zojuist afge-

studeerde studenten uit heel het land zorgen deze zomer voor ‘extra handen’ in een weeshuis in Zambia of in een opvangcentrum in het door de tsunami getroffen deel van Sri Lanka. Twee van de drie AI-vrijwilligers blijkt overigens vrouw te zijn. En dat versterkt het vermoeden dat mannelijke studenten eerder geneigd zijn om voor de ongecompliceerde ‘fun’ te gaan, of iets op eigen houtje te gaan regelen zoals backpacken. Of het nu een party wordt aan de playa of een schooltje bouwen in Letland, pas óók tijdens je vakantie altijd goed op je tellen. Want ruim een kwart van de Nederlandse vakantie-

juni 2007

37

stoelen en daar verder slapen. De middag bestaat uit bier drinken, beetje naar de vrouwtjes koekeloeren en een balletje trappen. Even snel douchen voor het avondeten, of er vlak na. Dan tv kijken of op de kamer liggen. ’s Avonds zitten we tot een uur of elf op het terras, waarna we meestal nog even terug naar het appartement moeten, omdat een deel van ons de haren nog niet heeft gekamd. We sluiten de dag af met een kroegentocht.” Lekker luieren en vooral weinig doen dus… “Inderdaad. Daar is het toch vakantie voor?” Waarom kies je voor zo’n ‘zuipvakantie’? “Met mijn ouders op vakantie gaan heeft niet mijn voorkeur. Dat is voor hen niet leuk én voor mij niet leuk. Zij willen graag alles bekijken en ik houd het na één kerkje wel voor gezien. Het is niet zo dat ik het niet interessant vind, maar andere culturen bekijken kan ik ook nog wel als ik wat ouder ben. Later heb ik daar nog alle tijd voor. Bovendien kosten excursies meestal flink wat geld. Dat heb ik er niet voor over. Vakantie met mijn vrienden daarentegen is een groot feest en daar heb ik meer behoefte aan. De combinatie van strand, bier, uitgaan en mooie vrouwen is perfect voor mijn vakantie.” Wendy van Til

gangers is ooit in het buitenland in de problemen geraakt, waarschuwt het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Meestal gaat het om ziekte en verwondingen. Een deel (zestien procent) kreeg te maken met politieke onrust op de vakantiebestemming of had problemen met de reispapieren. Daarom raadt BuZa mensen aan om goed voorbereid naar het buitenland te vertrekken. Een fijne vakantie! Harry van Stratum Info: www.bouworde.nl, www.activityinternational.nl, www.wijsopreis.nl

Onder de loep

‘Duurzaam bouwen en zuivere koffie graag’ Theo de Bruijn is op werkbezoek in de Enschedese wijk Roombeek. Precies op de plek waar zeven jaar geleden de opslagbunkers van vuurwerkbedrijf SE Fireworks explodeerden en een complete wijk werd verwoest, laat hij zien hoe de wijk uit de as is herrezen. “Roombeek is een landelijk uniek voorbeeldproject als het gaat om stedelijke vernieuwing.” En daar gaan experts van het KEI Kenniscentrum Stedelijke Vernieuwing vanochtend een groep Saxion-studenten wegwijs in maken. oewel lector De Bruijn zelf in Enschede woont en Roombeek dus goed kent van voor de vuurwerkramp, is deze wijkopbouw gek genoeg niet ‘zijn pakkie aan’. “Maar deze bijzondere bijeenkomst, met de mensen van het KEI en met ónze studenten, daar wil ik natuurlijk wel bij zijn.” Hij legt uit dat zijn lectoraat - dat inmiddels de tweede periode is ingegaan en onlangs is uitgebreid tot vier dagen in de week vooral een lectoraat is dat vanuit Saxion Deventer wordt aangestuurd. “Ik werk vooral met de opleidingen Milieukunde en Planologie. Die zitten in Deventer, dus doen we vooral veel dingen in de Stedendriehoek en in Salland. Zo hebben we heel goede contacten met de Woonbedrijf Ieder1 in Deventer en zijn we daar heel actief in de wijk Keizerslanden, waar onder meer een medewerker van Saxion is gedetacheerd als projectleider van een herstructureringsproject. De focus ligt daar op het vergroten van de sociale samenhang in de wijk en het ontwikkelen van een

H

schoon, veilig en gedifferentieerd woonmilieu. Verder wordt er gekeken naar samenwerkingsvormen in de zorg en het ontwikkelen van een woonzorgzone Keizerslanden.” Ook in Apeldoorn zijn studenten actief onder leiding van Theo de Bruijn en docenten van de kenniskring rondom zijn lectoraat. Daar ondergaat de zone rondom het Apeldoorns Kanaal de komende jaren een metamorfose. “Het is de grootste woningbouwlocatie van Apeldoorn met volop ruimte voor wonen, werken en recreëren. Met respect voor de cultuurhistorie en de natuurwaarden van het gebied. De studenten die we er in deelprojecten in de praktijk aan het werk zetten volgen net als de studenten die hier straks in Roombeek samenkomen de minor Regie Stedelijke Vernieuwing. Deze geeft studenten de mogelijkheid om thuis te raken in de wereld van stedelijke vernieuwing en gebiedsontwikkeling.” Vanuit zes hogescholen verrichten studenten praktijkgericht onderzoek in stedelijke vernieuwingsprojecten.

Elke hogeschool brengt zijn eigen thema’s in en gezamenlijk worden ondersteunende trainingen georganiseerd voor de studenten. Daar zijn studenten Planologie en Milieukunde bij betrokken. Maar de minor is er óók voor bijvoorbeeld studenten Bestuurskunde, Bouwtechnische Bedrijfskunde en Vastgoed & Makelaardij”, benadrukt Theo de Bruijn. “Interdisciplinair kijken naar praktijkopdrachten, dát is de bedoeling van de minor.” Theo de Bruijn is zelf bestuurskundige en combineert zijn baan bij Saxion met een functie als senioronderzoeker bij het onderzoeksinstituut CSTM van de Universiteit Twente, dat zich richt op duurzaamheidvraagstukken. “Ik voel me als een vis in het water bij stedelijke vernieuwingsprojecten”, erkent De Bruijn enthousiast. “Het gaat om ruimtelijke vraagstukken waarnaar we met een ‘duurzame bril’ kijken. Juist in Roombeek zie je heel goed wat er allemaal bij komt kijken om zo’n wijk heropgebouwd te krijgen.

Lectoren bieden minister hulp bij ‘prachtwijken’ Probleemwijken, aandachtswijken, krachtwijken of prachtwijken: hoe ze ook mogen heten, minister Ella Vogelaar (Wonen, Wijken, Integratie) gaat de komende jaren oude verpauperde wijken een fikse impuls geven met als doel de leefbaarheid te verbeteren. Lectoren en studenten van hogescholen - ook die van Saxion - gaan haar daarbij helpen. “Saxion Hogescholen heeft de afgelopen jaren veel projecten uitgevoerd die hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van wijken”, aldus Theo de Bruijn. “Er zijn ervaringen opgedaan, netwerken gevormd en duurzame relaties opgebouwd met lokale overheden, woningbouwcorporaties, scholen, gezondheidscentra, sportverenigingen en cultuurinstellingen. Neem bijvoorbeeld het project van mijn collega Frits Oosterveld en de Kenniskring Gezondheid en Techniek in de Hengelose aandachtswijk Hengelose Es. We zijn al met elkaar in gesprek om te kijken hoe en waar we elkaar kunnen vinden om vervolgens samen de wijk in te trekken. Zo grijpt alles in elkaar en kunnen lectoraten binnen Saxion elkaar versterken én kunnen we de minister op haar wenken bedienen met onze kennis van ‘prachtwijken’.”

38

juni 2007

Daarbij zijn heel veel verschillende partijen betrokken, van de gemeente tot woningbouwcorporaties en private partijen, zoals mensen die hier zelf een kavel hebben gekocht en gaan bouwen, tot organisaties als de kunstacademie AKI die hier naar toe trekt. Die partijen moeten allemaal ‘duurzaam’ bij elkaar worden gebracht. Het is dus geen kwestie van simpel en alleen maar huizen, winkels, scholen en musea bouwen. De puzzelaars van dit stedenbouwkundig project moeten er ook voor zorgen dat er een sociale samenhang ontstaat, dat het milieu zoveel

Onder de loep Is de lector niet bang dat zijn lectoraat zich ontwikkelt als ‘de geitenwollen sok’ van Saxion? Stellig: “Helemaal niet! Duurzaamheid is gebaat bij creatieve oplossingen. Ik zie tot mijn genoegen dat een academie met bouwers en technici zich steeds meer op een innovatieve manier - met net twee nieuw benoemde lectoren - ontwikkelt. Je ziet bij ‘mijn’ academie ROB heel duidelijk dat de reorganisatie die binnen Saxion heeft plaatsgevonden van instituten naar academies veel meer is geweest en veel meer gaat worden dan alleen maar in naam even wat opleidingen in Enschede en Deventer op een hoop gooien. Er wordt nu gewerkt aan synergie. Dat is een langzaam proces, maar je ziet

wel iets ontstaan. Ook in het onderwijs zelf. Bovendien zie ik dat we er steeds beter in slagen om voor onszelf te definiëren wat duurzaamheid betekent. Al vind ik wel dat we er met name in onze eigen bedrijfsvoering een extra tandje bij mogen zetten. Saxion zelf, ja. De hogeschool is de trotse drager van het Keurmerk Duurzaam, en dat is zeker geen wassen neus. Maar in de beoordeling komt de eigen bedrijfsvoering van Saxion niet bepaald als sterkste naar voren. Dan heb ik het over zaken als papier- en energiegebruik, maar ook over de catering. Nee, niet over het niet meer beschikbaar stellen van koffiemelk waarover bij Saxion in Deventer onlangs een heftige discussie is

gevoerd. Maar wel over de ronduit matige beschikbaarheid van biologische producten in de restaurants en ‘zuivere’ Max Havelaar koffie in de kopjes. Ik vind niet dat onze eigen bedrijfsvoering genoeg duurzaamheid uitstraalt en we zijn daarover als academie ROB ook in gesprek met het Facilitair Bedrijf. Niet om met een ‘groen’ vingertje te wijzen, maar omdat we het FB best willen helpen. Wij propageren tenslotte duurzaamheid richting onze studenten. Dan is het voor ons gewoon lastig als we allerlei niet duurzame zaken in ons eigen gebouw om ons heen zien. Het hindert ons in ons primaire proces.” Harry van Stratum

Hogescholen zijn op zoek naar professionele verdieping. Docenten en vooral studenten moeten aan de slag met toegepast wetenschappelijk onderzoek, ooit het exclusieve domein van universiteiten. Spin in het web van onderzoek en kenniskringen zijn de lectoren, van wie er inmiddels meer dan twintig binnen Saxion actief zijn. In de serie ‘Onder de Loep’ gaat Sax op zoek naar lectoren en hun studenten die zich samen storten op ‘de wetenschap’. Deel 18: dr.ir. Theo de Bruijn, lector Duurzame Ontwikkeling van de Leefomgeving. Het lectoraat maakt deel uit van het Academie Ruimtelijke Ontwikkeling en Bouw (ROB) en het Saxion Kenniscentrum Leefomgeving.

Foto: Toma Tudor

mogelijk wordt ontzien en dat er economische dragers komen. Er voor zorgen dat wat je vandaag doet, kansen schept voor de toekomst. En dat je de kansen voor toekomstige generaties niet om zeep helpt. Verder mogen we niet vergeten dat we onze problemen in dit verband niet afwentelen op andere delen in de wereld. Dat hetgeen dat we hier doen geen nadelige consequenties heeft voor mensen elders. Een goed voorbeeld daarvan is de opkomst van biobrandstoffen in westerse economieën. Daar wordt in verband met klimaatveranderingen groots op ingezet. We zien nu dat er in derde wereldlanden hele landbouwarealen vol staan met gewassen die wij kunnen gebruiken als biobrandstof. Maar waardoor óók de voedselprijzen in deze arme landen explosief stijgen. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?!”

juni 2007

39

Uit de kunst

Gefascineerd door straaljagers, verwording en verval Dit keer belichten we werk dat Saxion niet bezit. Kunstenares Nel Kamphuis heeft in het Deventer stadhuis de Saxion Kunstprijs ontvangen, uit handen van Saxion-bestuurder Wim Boomkamp. Kamphuis was één van de vier genomineerde ArtEZ-afgestudeerden. Kamphuis mag een waardevolle aanvulling voor de kunstcollectie van Saxion vervaardigen. Om een beeld te krijgen, hierbij een collage. amphuis is gefascineerd door straaljagers: een thema waar de kunstenares al langer mee werkt en esthetisch heeft uitgewerkt en aangevuld. Ze laat haar onderzoeksge-

K

drag dudielijk zien in haar werk. Zo verbeeldt de wijze waarop ze met trouwfoto’s bezig is geweest, haar persoonlijk commentaar op het huwelijk. Volgens de jury weet ze

40

juni 2007

bijna altijd iets hards om te buigen naar iets aaibaars. Kamphuis exposeert in het Kunstenlab in Deventer. Nel is geboren op 3 december 1954 als dochter van een dominee.Vanaf 1976 tot 2001 was ze naast haar moederschap werkzaam als vakdocent muziek en leerkracht in het basisonderwijs. Pas vanaf 2002 liet het leven haar toe om zich met kunst bezig te gaan houden: ze volgt de opleiding ‘Autonome Kunst’ aan de H.K.A. waar ze in 2006 afstudeert. Tijdens haar opleiding doet ze mee aan diverse tentoonstellingen waaronder ‘Een boek is een boek’ in het Coda museum Apeldoorn, met het boekje: “Er was” en in 2004

kocht Biblioservice Gelderland het werk ‘Boekenwand’ aan. Nel zegt op haar website www.nelkamphuis.nl: “De beelden die ik maak komen voort uit mijn associaties van mijn werkelijkheid. Die werkelijkheid geeft mij nooit een eenduidige uitleg. Ik kan mij op verschillende manieren op hetzelfde onderwerp focussen. Deze verschillende manieren om naar iets te kijken zijn vaak tegenstrijdig: een voorwerp vormt dan een contrast met zichzelf. Dit contrast en de spanning die dit contrast teweeg brengt, vormt het onderwerp van mijn werk.” (TdH)

Saxservice

Walstraat 9 Studentensoap met in de hoofdrol Fred Pels, Diane Dikmoet, Jelle Mouthaan, Mikel Minnema, Femke van Es, Esmeralda Schonewille, Wouter Proost, Kenneth Kawambwa en Sabina Ruckstuhl, negen Saxion studenten en bewoners van een sloopwaardig studentenhuis aan de Walstraat.

Catalunya Turisme “Goh jongens, ik heb er zin in.” Fred Pels wreef zich glimmend van genoegen in de handen en keek de kring medereizigers in de coupé tweede klasse triomfantelijk aan. “Barcelona, here we come”, vertolkte Diane Dikmoet aller gevoelens. “We boffen toch maar met zo’n gozer als Jelle.” Vorige maand had Jelle Mouthaan hen verrast met het gulle aanbod van een kort verblijf in Barcelona, inclusief een bezoek aan het knusse voetbalstadion van Tarragona voor de beslissende wedstrijd in de Spaanse Primera Division, waarin Barça het zou moeten opnemen tegen het al gedegradeerde Gimnastic. En dat allemaal op zijn kosten! Vorige week, toen iedereen het eigenlijk al weer vergeten was, kwam hij plotseling over de brug met een goedkope charter en een appartementje ergens in Salou, vlakbij de Catalaanse hoofdstad. Zelf zat hij er nu al een paar dagen, in ver-

band met de Spaanse versie van de prijsuitreiking van de prestigieuze scriptieprijs over ‘Creatieve regio’s in het Middenlandse Zeegebied’ die hij voor zijn studie aan de Hospitality Business School van Saxion had geschreven. Directeur Jorn Strien van de HBS was compleet uit zijn dak gegaan bij de feestelijkheden in Apeldoorn waar Jelle de reischeques voor maar liefst tien personen uit handen van een vertegenwoordiger van Catalunya Turisme in ontvangst had mogen nemen. “We mogen hier trots op zijn. Ons hotelonderwijs heeft in de afgelopen vijf jaren een goede positie verworven in de wereldberoemde familie van de vijf Nederlandse hotelscholen. Deze prachtige prijs voor de studie van de heer Mouthaan geeft ons een extra stimulans om het Saxion Hotelonderwijs nog meer op de nationale en internationale kaart te zetten.”

“Affengeil”, vond Sabine Ruckstuhl, “aber warum zehn tickets?” “Dat soort vragen moet je niet stellen, Sabine, daar word je niet gelukkig van”, zei Femke van Es opgewekt. “Geniet nou maar, meid. Kijk, daarbuiten gaat het altijd swingende Deventer voorbij.” “Hé Pelsje”, teemde Diane, die lui onderuitgezakt in een hoek op de bank zat, “heb je je airmiles wel bij je?” Fred wendde zich verschrikt van het uitzicht over de IJssel af. “Airmiles? Moest dat dan?” Femke schuddebuikte ingehouden, om Wouter Proost, die met het hoofd op haar schoot in slaap was gevallen, niet wakker te maken. Wouter had een ‘hell of a night’ met zijn jaarclub gehad in Café de Heks. “Maak me maar wakker als we er zijn”, had hij gemompeld, nadat hij zich in staat van coma in de coupé had geslingerd. Nog voordat de trein het perron achter zich had gelaten had hij met z’n neus in haar buik al zo sonoor gesnurkt dat Femke er een beetje opgewonden van werd. “Kedekkedeng, kedekkedenk, kedekkedeng”, zong Fred het oersaaie deuntje van Guus Meeuwis na, terwijl hij knipoogde naar Femke. Fred Pels was deze vroege ochtend wel bijzonder over zichzelf te spreken. Hij was ‘s ochtends als eerste opgestaan, had iedereen uit bed getrommeld, tassen vol boterhammen gesmeerd en paspoorten, tickets en andere noodzakelijke reisbenodigdheden gecontroleerd. En zo gingen ze dan, in die stille vrijdagmorgen, welgemutst, vol kwinkslagen en goede zin, in

Wat staat er op jouw iPod? Olaf Leppink, 23 jaar, is docent bedrijfseconomie en logistiek. Deze maand zijn iPod top-5 waarin we eerst worden opgezweept, om daarna weer rustig te eindigen: Étienne Wilderink

1

“Jeckyll & Hyde

bezorgen veel mensen een flinke hoofdpijn, maar ikzelf word altijd heerlijk wakker op hun nummer Freefall. Daarna op kantoor nog even een paar keer als oppeppertje en ik kan weer aan het werk.

4

2

Mika’s schreeuw om Grace Kelly geeft me altijd een warm en vrolijk gevoel. Het is echt een heerlijk apart nummer met positieve invloeden van Freddie Mercury en de Scissor Sisters dat zeker niet mag ontbreken op je iPod of walkmantelefoon.

Thirteen Senses zijn Into The Fire en dat hebben ze weten te doen zonder bekend te worden. Het is een mooi stukje filmmuziek uit de Grey’s Atanomy-serie. Deze band heeft overigens wel meer mooie nummers gemaakt, waarvan Do No Wrong er eentje is.

3

Supermode heeft met Tell Me Why een lekker fashionable nummer gemaakt, oftewel: een echt lekker dancenummer. Lekker hip, een beetje fout en gek, maar toch lekker om naar te luisteren.

5

Saybia’s

Day After Tomorrow is de perfecte afsluiter bij een romantisch avondje op de bank; gewoon even ontspannen met een glas wijn.”

juni 2007

41

de Intercity richting Schiphol. “Wat is het hier nog rustig”, merkte Mikel Minnema op toen ze een kleine twee uur later de vertrekhal van de nationale luchthaven betraden. “Goh, we zijn zeker de eersten, de ticketjuffrouw is er nog niet eens”, zei Diane even later voor de verlaten check-in counter. “Ja”, galmde Fred vrolijk, “maar even zo goed zitten we over dik drie uur in de zon op de Ramblas achter een geweldige gele rakker mét Spaanse kraag. Een tiental meters achter hen had Wouter z’n weekendtas neergezet om er met kater en al bovenop te ploffen. Hij wreef de slaap uit de ogen, tikte met zijn nagel tegen zijn voortanden en fronste zijn wenkbrauwen. ‘Amsterdam International Airport Departures’ las hij gapend en met ogen vol ongeloof op de lichtbak boven de rolband die naar Gate D1 verwees. “Fuck, de charters van Ryan Air vertrekken vanaf Eindhoven Airport”, vloekte hij richting zijn verbouwereerde huisgenoten. “Wat doen we in godsnaam hier op Schiphol, we hadden de boemel naar Brabant moeten nemen, kaffer van ’n Pels!” De terugreis werd in oorverdovende stilte volbracht. Tot even na Apeldoorn, waar Femke zich in zoverre had hersteld, dat zij de kracht vond om te zeggen: “Een vliegtuig missen heeft wel iets sjieks, vind je ook niet Proost.” En ze aaide de blonde krullenbol van Wouter die weer in haar schoot in coma was geraakt.

Saxservice

Boeken top-3

1

De peetvader van Mario Puzo “Een misdaadroman die zich afspeelt in het maffiamilieu van New York. Natuurlijk bekend van de verfilmingen: Godfather I, II en III. Hoewel het fantastische films zijn, vind ik het boek toch mooier. Als je een boek leest, maak je je eigen fantasiewereld. Wat me fascineert aan dit boek is dat je sympathie krijgt voor de hoofdpersoon, terwijl dat eigenlijk een misdadiger is.

2

De graaf van Monte Cristo van Alexandre Dumas “Dit boek vertelt het verhaal van Edmond Dantès die, nadat hij veertien jaar onschuldig zat opgesloten,

Dvd top-5

1

Gladiator “Ik houd van Russel Crowe, door zijn krachtige verschijning en zijn karakter in deze drama/actie. Wat ik mooi vind aan hem is de grote liefde die hij koestert voor zijn bruut vermoorde vrouw en kinderen, wat hem motiveert om iets goeds te doen voor het Romeinse volk tegen de nieuwe keizer. De eerste veldslagscène van Gladia vind ik heel indrukwekkend door de mysterieuze sfeer en de strategische visie van hem als generaal Maximus.

2

Blood Diamond Deze actietriller uit 2006 met Leonardo di Caprio vind ik erg goed. In deze film word je goed wakker gemaakt van het het feit dat geld en macht mensen slecht maakt. Leonardo’s Zuid-Afrikaanse accent is erg authentiek, want op deze manier is hij één van de jongens.

COLOFON

een fortuin vindt op het eiland Monte Cristo en wraak neemt op degenen die hem hebben vastgezet. Uiteindelijk vindt hij geen voldoening in het wraak nemen, maar in het vergeven. Het is een oud boek, maar een klassieker die eigenlijk niet aan tijd gebonden is.

Sax is een redactioneel onafhankelijke uitgave van Saxion Hogescholen met vestigingen in Enschede, Deventer en Apeldoorn. Het magazine verschijnt maandelijks en wordt gratis verspreid onder ca. 18.000 studenten en 1.700 medewerkers van Saxion Hogescholen. Het magazine Sax verschijnt tevens in de vorm van een online nieuwsversie via de webpagina: www.sax.nu

3

Zarko Baban (24), student management economie en recht, GMRlid en voorzitter Academieraad Bestuur en Recht.

Vallende ster van Sidney Sheldon “Sheldon is een meester in het schrijven van misdaadromans. Je blijft tot de laatste bladzijde geboeid. Er is altijd een verrassende ontknoping. In dit boek draait het om een complottheorie. Het speelt zich voor een groot deel af in Sarajevo. Daar ben ik geboren, het

was voor mij dus extra leuk om te lezen.” Mariska van der Meer

Redactiesecretariaat Enschede: Tromplaan 28 Forum kamer F1.79 Postbus 70.000 7500 KB Enschede 053 4871635 Redactiesecretariaat Deventer: Handelskade 75 Kamer A5.19 Postbus 501, 7400 AM Deventer 0570 603048 Contact abonnementen/toezending: [email protected]

3

Johnny English Geheimagent Johnny English (Rowan Atkinson) wordt in deze ‘James Bondcomedy’ op de zaak van de gestolen kroonjuwelen gezet nadat alle agenten van de Britse Geheime Dienst in één klap worden vermoord bij een aanslag. De eerlijke humor van Rowan Atkinson vind ik hilarisch. De fouten die hij maakt, kan iedereen maken. Je lacht om je eigen fouten en gekke dingen.

E-mail redactie: [email protected] Tel. redactie: 053 487 16 35, 0570 603 003 en 06 25 371 693 Hoofdredactie: Tim de Hullu Advies: Harry van Stratum Redactie: Harry van Stratum, Mariska van der Meer, Robin Slot, Tim Lammers, Nicole Tanke, Jan Medendorp, Wendy van Til, Hannie Schipper, Désirée van der Vaart en Étienne Wilderink

4

Sister Act Deze bekende comedy met Whoopy Goldberg gaat over een clubzangeres die verzeild raakt in een ouderwets klooster en in het kloosterkoor terechtkomt. Zij maakt van dit koor een hip swingend gezelschap en krijgt op deze manier positieve bekendheid. De ‘happy’ muziek van Lauryn Hill en het verhaal maken deze film tot een topper.

5

Lord of the Rings De delen van deze fantasietrilogie heb ik allen gelezen, bekeken en

John Cornelius is docent Engels bij de academies MIM en FEM in Enschede en geeft voor deze Sax zijn mening over zijn favoriete films. daarna weer gelezen. Het verhaal van deze films weerspiegelt mysterie, waarheid, rechtvaardigheid en heldenmoed. Ook de sprookjesachtige karakters, het landschap en de prachtige effecten zijn geweldig.” Nicole Tanke

Dit is de laatste Jacques, een cartoon van cartoonist Roel Venderbosch. Jacques staat al in Sax sinds het bestaan van het blad (2004) en beleefde daarvoor al avonturen in het Hogeschoolblad van Hogeschool IJselland, één van de voorgangers van Sax. Wij danken Roel Venderbosch voor zijn leuke en humoristische cartoons en wensen Jacques veel succes op de arbeidsmarkt!

Columnisten: Nitie Mardjan en Étienne Wilderink Eindredactie: Tim de Hullu, Harry van Stratum, Wendy van Til Sax is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP) Cartoons: Reid, Geleijnse en Van Tol (Fokke en Sukke), Roel Venderbosch (Jacques) Fotografie: Toma Tudor en Auke Pluim Conceptontwikkeling: DeFirma, Hengelo DTP en Drukwerk: Salland de Lange, Deventer Advertenties: Bureau van Vliet BV Postbus 20 2040 AA Zandvoort 023 5714745 Inzending van kopij aan Sax houdt in dat de auteur akkoord gaat met eventuele inkorting of journalistieke bewerking door de redactie van de kopij. Anonieme bijdragen worden geweigerd. Artikelen en illustraties in deze uitgave mogen slechts met toestemming van de redactie door derden worden gereproduceerd. Deadline Aanleveren kopij/tips Sax nr. 1: uiterlijk woensdag 29 augustus Verschijningsdatum Sax 1 2007/2008: dinsdag 11 september Medio augustus verschijnt er een Sax eerstejaarsspecial

42

juni 2007

KOM NAAR DE OPEN DAG OP 18 AUGUSTUS OP UNIVERSITEIT NYENRODE

Je staat voor een moeilijke keuze: of voorlopig alleen werken, of verder studeren. Bij NIVRA-Nyenrode kan het allebei. Onze universitaire deeltijdopleidingen bieden de mogelijkheid om naast je werk als (assistent-)controller de opleidingen Managerial Controlling of de Master of Science in Controlling te volgen. Beide opleidingen worden door je werkgever betaald en bieden volop nieuwe carrièremogelijkheden. Meer weten over onze post-hbo- en masteropleidingen? Meld je dan aan voor onze open dag op zaterdag 18 augustus op Universiteit Nyenrode, of vraag onze brochure aan via www.nivra-nyenrode.nl.

NIVRA-Nyenrode School of Accountancy & Controlling

Vol ambitie. Maar wie helpt jou verder?

Voor enthousiaste en ambitieuze starters is er de mogelijkheid deel te nemen aan diverse Masterclasses. Op kosten van LogicaCMG volg je een gedegen opleiding om je verder te ontwikkelen in de door jou gekozen richting. Met deze opleiding leg je een stevige basis voor een voorspoedige carrière in de ICT. Geïnteresseerd? Kijk voor meer informatie op www.logicacmg.nl/masterclass.

R e l e a s i n g

y o u r

p o t e n t i a l