Joep van Lieshout. Experience. Angela Bulloch. Marcel van Eeden Kunstwerk. Kunstwerk. Ida Ekblad. Olaf Nicolai. Kunstwerk

Benefietveiling 2014 Witte de With Center for Contemporary Art & de Appel arts centre

1

Marcel van Eeden Kunstwerk 2

Olaf Nicolai Kunstwerk 3

Jonas Lund Experience 4

Gabriel Lester Kunstwerk 5

Mandla Reuter Kunstwerk

6

Joep van Lieshout Experience 7

Angela Bulloch Kunstwerk 8

Ida Ekblad Kunstwerk 9

Rana Hamadeh Experience 10

Alex Morrison Kunstwerk 11

Falke Pisano Kunstwerk

If art is to nourish the roots of our culture, society must set the artist free to follow his vision wherever it takes him. ­—John F. Kennedy

De Appel arts centre en Witte de With Center for Contemporary Art organiseren voor het derde jaar een Benefietavond, op 2 oktober 2014 aan boord van het SS Rotterdam. Onderdeel van deze avond is wederom een veiling van kunstwerken en ‘experiences’. Beide instituten behoren sinds geruime tijd tot de voorhoede op het gebied van signaleren, ontwikkelen en presenteren van hedendaagse kunst en cultuur. Ook op internationaal niveau dienen de instituten als ijkpunt voor het vaststellen van relevante tendensen in de hedendaagse kunst. Het werk van vele inmiddels vermaarde hedendaagse kunstenaars zijn bij de Appel arts centre en Witte de With Center for Contemporary Art getoond. Zij vonden hun weg naar grote instellingen en particuliere verzamelaars in binnenen buitenland, met een brede publieke erkenning. Om deze ketenwerking in stand te houden is uw steun meer dan ooit essentieel. Alleen zo kunnen beide instellingen functioneren op het beoogde niveau en blijvend onconventionele keuzes maken. De Appel arts centre en Witte de With Center for Contemporary Art hebben ieder een eigen identiteit en statuur, maar delen een vooruitstrevende benadering. Ze vullen elkaar aan door de krachten te bundelen, met als doel de synergie en armslag te vergroten. De directies en besturen van de Appel arts centre en Witte de With Center for Contemporary Art danken u voor uw aanwezigheid, en een ieder die deze avond mogelijk maakt — in het bijzonder Christie’s en alle kunstenaars die hebben bijgedragen aan de veiling.

De Appel arts centre De Appel arts centre is een internationaal instituut voor hedendaagse beeldende kunst, en bekleedt een sleutelpositie binnen de kunsten in Amsterdam en Nederland. Met haar Publieksprogramma — dat bestaat uit tentoonstellingen, maar ook performances, lezingen en debatten —  laat de Appel arts centre een breed en nieuwsgierig publiek kennis maken met de nieuwste ontwikkelingen. Hiernaast stelt het Kennisprogramma met onder meer theoretische publicaties en twee studieprogramma’s voor curatoren (CP) en aspirant-galeriehouders (GP), kunstprofessionals in staat om hun vakkennis verder te ontwikkelen. De Appel arts centre is gevestigd nabij het Centraal Station met naast tentoonstellingszalen een bibliotheek & archief, bookshop en een café-restaurant.

Witte de With Center for Contemporary Art Witte de With Center for Contemporary Art is een internationale kunstinstelling met Rotterdam als thuisbasis. Sinds 1990 verkent Witte de With de hedendaagse kunst wereldwijd en reflecteert op sociale en politieke ontwikkelingen door middel van tentoonstellingen, theoretische en educatieve programma’s, symposia, live events en publicaties. Witte de With functioneert als centrum voor kunstenaars, denkers en schrijvers, brengt samenwerkingsverbanden tot stand en is actief als opdrachtgever aan kunstenaars. Directeur

Defne Ayas Adjunct Directeur

Paul van Gennip Business Coördinator

Directeur

Lorenzo Benedetti

Sarah van der Tholen Bestuur

Zakelijk Leider

Renée Jongejan Bestuur

Alexandra van Huffelen (voorzitter) Albert Jan Zonnevylle (penningmeester) Suzanne Oxenaar Benno Tempel Hermine Voûte

Kees Weeda (voorzitter) Patrick van Mil (penningmeester) Bart de Baere Ellen Gallagher Nicoline van Harskamp Jeroen Princen Karel Schampers Nathalie de Vries Zakelijk Advies

Chris de Jong

Het oeuvre van Marcel van Eeden bestaat voornamelijk uit kleine zwart-wit tekeningen. Zijn geboortejaar 1965 is cruciaal. Alle visuele en grafische elementen in zijn werk zijn afkomstig uit de tijd vóór zijn geboorte. Dat betekent dat hij werkt naar bestaand beeldmateriaal, dat hij vindt in oude tijdschriften, boeken of kranten. De onderwerpen lopen uiteen van stemmige jaren vijftig interieurs en cartoons tot abstracte patronen of teksten. Door het natekenen van deze beelden brengt Marcel van Eeden de tijd die hij zelf niet beleefde als het ware in zijn macht; hij zet haar letterlijk naar zijn hand. Marcel van Eeden (1965, Nederland) woont en werkt in Den Haag en Zürich. Zijn werk is opgenomen in binnen- en buitenlandse collecties. Recent had hij solotentoonstellingen bij het GEM Museum voor Actuele Kunst (Den Haag, 2014), het Tel Aviv Museum of Art (2014), Galerie Zink (Berlijn, 2013) en bij In Situ, Fabienne Leclerc (Parijs, 2012). Zijn werk was verder te zien in groepstentoonstellingen bij Nottingham Contemporary (2014), Museum Kunstpalast (Düsseldorf, 2012) en de Louise Blouin Foundation (Londen, 2012). Tegenwoordig geeft hij les als professor aan de Staatliche Akademie der Bildenden Künste in Karlsruhe.

Marcel van Eeden, Zonder titel, 2013. Beide werken: zeefdruk. Links: 24 × 30 cm, editie 28/30; rechts: 19 × 28,5 cm, editie 29/50. Courtesy: Galerie Zink, Berlijn. Lot 1 door Witte de With Center for Contemporary Art

Marcel van Eeden Zonder titel Kunstwerk

1

In deze collage van gekleurd en geweven papier die is gebaseerd op een wiskundig ontwerp, onderzoekt Olaf Nicolai het repetitieve karakter van beelden uit onze herinnering of onderbewuste. Nicolai is gefascineerd door algoritmes, wetenschappelijke bevindingen of de economische en politieke geschiedenis, en hoe je deze kan visualiseren. Aan de hand van conceptueel werk in diverse media en interdisciplinaire projecten, laat Olaf Nicolai (1962, Duitsland) zien hoe we onze alledaagse omgeving anders kunnen bekijken. Hij is een toegewijd onderzoeker, die historische, maatschappelijke of wetenschappelijke omstandigheden analyseert. Zijn verworven inzichten over, bijvoorbeeld, kunst, natuur of onze waarneming, zet hij om in eigenzinnige kunstwerken waarin het onderwerp vaak op diverse manieren kan worden begrepen. Olaf Nicolai woont en werkt in Berlijn. Zijn werk is vanaf begin jaren negentig over de hele wereld te zien geweest in talrijke solo- en overzichtstentoonstellingen, waaronder Documenta X in 1997, de Biënnale van Venetië in 2001 en 2005 en recent tijdens de Biënnale van Berlijn in 2014. Solotentoonstellingen vonden plaats bij internationale instellingen zoals: Kestnergesellschaft (Hannover), Casino Luxemburg, Migros Museum für Gegenwartskunst (Zürich), Watari-Um Museum (Tokio), Museum of Modern Art (New York), Thyssen-Bornemisza Art Contemporary (Wenen). Nicolai’s werk Apollo is onlangs aangekocht door Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam.

Olaf Nicolai, KOMBINATION 120714, 2014. Gekleurd papier, mandenmakerij. 24 × 24 cm. Courtesy: Galerie EIGEN + ART Leipzig/Berlijn. Lot 2 door de Appel arts centre

Olaf Nicolai KOMBINATION 120714 Kunstwerk

2

Jonas Lund verschaft u een uur lang exclusief inzicht in zijn database over de kunstwereld, en voorziet u van een analyse van en advies over toekomstige aankopen ter uitbreiding van uw collectie.

Jonas Lund Collector’s Advice

Jonas Lund (1984, Zweden) woont en werkt in Amsterdam. In zijn werk gebruikt hij verschillende media en combineert hij digitaal werk met performance, installatie, video en fotografie. Lund voltooide zijn Master of Fine Art aan het Piet Zwart Instituut in Rotterdam. Zijn werk onderzoekt de mechanismes die onze sociale (online) ervaringen vormgeven: door de combinatie van digitale en analoge technieken onthult het werk van Lund dat de veranderingen die nieuwe media in gang zetten ook buiten de digitale wereld verandering teweeg brengen. In zijn tentoonstelling bij Showroom MAMA in Rotterdam suggereerde Lund dat het mogelijk is om de kunstwereld een stap voor te zijn door middel van goed gemaakte algoritmes en gecomputeriseerde logica. Door een groot aantal kunstwerken van de meest belangrijke kunstenaars uit de hedendaagse kunstwereld te analyseren en te categoriseren, werd er een aantal instructies gegenereerd die stap voor stap uitleggen hoe succesvolle kunstwerken gemaakt moeten worden.

Experience

Lunds werk werd recentelijk getoond in binnen- en buitenlandse kunstinstellingen, musea en op digitale tentoonstellingsplatforms, waaronder het New Museum en Eyebeam (New York), het Van Abbemuseum (Eindhoven), TENT Rotterdam, W139 (Amsterdam), Witte de With Center for Contemporary Art (Rotterdam) en Temporary Stedelijk 7 (online).

Jonas Lund, Collector’s Advice (Experience) Lot 3 door Witte de With Center for Contemporary Art

3

Gabriel Lester biedt een ingelijste foto van de driedimensionale installatie Where Spirits Dwell aan. De houten cabine met elf opgesteven witte kanten gordijnen maakte Lester voor de negentiende Sydney Biënnale (2014). Zijn inspiratie voor dit werk komt voort uit filmische sfeerbeelden en een verlangen om de sensatie van een levensechte ‘film-still’ op ware grootte te maken. De installatie legt een mysterieuze windvlaag vast die door een verlaten cabine waait en de gordijnen in beweging brengt. De aanwezigheid van het bovennatuurlijke wordt hiermee opgeroepen. De tijd bevriest, alsof er een vloek over de cabine wordt afgeroepen. Gabriel Lester (1972, Nederland) woont en werkt in Shanghai en Amsterdam. Tussen 1994 en 2006 volgde hij opleidingen in film en beeldende kunst in Breda, Brussel, Amsterdam, Stockholm en New York. Zijn vroege werk bestaat vooral uit proza en elektronische muziek. Na zijn studie in film kreeg zijn werk een cinematografisch aspect dat het medium van film, de tijd en ruimte, de verhaallijn en de spanningsboog omarmt. Zijn werk is internationaal getoond in solotentoonstellingen, waaronder Suspension of Disbelief, Museum Boijmans Van Beuningen (Rotterdam, 2011); Dilzisi, Rodeo Gallery (Istanbul, 2010) en The Last Smoking Flight, Galerie Fons Welters (Amsterdam, 2009). Zijn werk maakte deel uit van vele groepstentoonstellingen, zoals de Biënnale van Venetië (2013) en dOCUMENTA 13 (Kassel, 2012).

Gabriel Lester, Where Spirits Dwell, 2014. Foto, ingelijst. 25 × 17 cm, inclusief lijst: 35 × 25 cm. Editie: 5 + 1 AP, aangeboden wordt: 1/5. Courtesy: Galerie Fons Welters, Leo Xu Projects, Sydney Biënnale en de kunstenaar. Lot 4 door Witte de With Center for Contemporary Art

Gabriel Lester Where Spirits Dwell Kunstwerk

4

In het werk van Mandla Reuter is niets wat het lijkt. Zo ziet zijn bijdrage aan de veiling er op het eerste gezicht uit als een blauwe monochrome schildering, maar het is een zogenaamde Diazotype. Diazotypes (blauwdrukken) werden vroeger door architecten en ingenieurs gebruikt om technische tekeningen en landkaarten te dupliceren op lichtgevoelig papier. Reuters’ variant is geïnspireerd door recente reizen naar het Amazonegebied, maar hij brengt een onbekend land in kaart. Hij creëert een imaginaire plek, een suggestie van een niet bestaande plaats. In zijn werk verkent de Duitse kunstenaar Mandla Reuter (1975, Zuid Afrika) de grenzen tussen fictie en realiteit, en onderzoekt hoe ‘de werkelijkheid’ kan worden weergegeven, zonder die direct te representeren. In installaties en objecten, suggereert hij een bepaalde plek of transformeert ruimtes. Wat is origineel? Wat is echt en wat is nep? Reuter stelt vragen over onze perceptie. Mandla Reuter woont en werkt in Berlijn. Hij nam deel aan de tentoonstellingen Exhibition, Exhibition in het Castello di Rivoli in Turijn en Sculptures Die Too in La Kunsthalle in Mulhouse. In 2009 presenteerde hij twee grote projecten, Souvenir in het Schinkel Pavillon in Berlijn en Now Sun Now Cloud in de Kunsthalle van Lingen (Duitsland). In 2011 had hij een solotentoonstelling in De Vleeshal (Middelburg) en in 2012 in de Kunsthalle Basel. 

Mandla Reuter, Untitled, 2014. Diazotype op canvas in perspex kader. 82 × 115 × 5 cm. Courtesy: de kunstenaar. Lot 5 door de Appel arts centre

Mandla Reuter Untitled Kunstwerk

5

Joep van Lieshout maakt een getekend portret van u of iemand uit uw omgeving. De hoogte van het uiteindelijke bod bepaalt de grootte van de tekening. In zijn tekeningen werkt Van Lieshout meestal zijn vele ideeën uit. Zie uzelf dus zoals u zichzelf nog nooit hebt gezien. Joep van Lieshout (1963, Nederland) woont en werkt in Rotterdam. In 1995 zette hij de studio en werkplaats Atelier Van Lieshout (AVL) op. Terugkerende thema’s in het werk van Van Lieshout zijn de organisatie van macht en arbeid, politiek, revolutie en autarkie. Ook kenmerkt het werk zich door een fascinatie voor de mens en het menselijk lichaam, vruchtbaarheid en vergankelijkheid. Het oeuvre strekt zich uit van machines tot sculpturen, van meubels tot gebouwen, van installaties tot ontwerpen voor utopische en dystopische steden. Met dit oeuvre heeft Van Lieshout een sterke internationale reputatie opgebouwd. In de afgelopen dertig jaar realiseerden curatoren en museumdirecteuren wereldwijd projecten en tentoonstellingen met zijn werk. Van Lieshouts werk bevindt zich onder meer in de collecties van het Stedelijk Museum (Amsterdam), het MoMA (New York) en het Centre Pompidou (Parijs).

Joep van Lieshout, Portret (Experience) Afbeeldingen van boven naar beneden: Joep van Lieshout, 3 Star Nurses, 2006; National Nutriciator, 2009; Farm, 2011. Lot 6 door de Appel arts centre

Joep van Lieshout Portret Experience

6

Het werk van Angela Bulloch wordt gekenmerkt door de manipulatie van codes, het verlangen naar controle en het uitoefenen daarvan. Op het eerste gezicht verleidt haar werk de kijker met de illusie van eenvoud, maar daarachter gaan complexe codes schuil. Voor die codes put Bulloch uit een groot aantal bronnen, zoals het minimalisme en de conceptuele kunst. De werken voor deze veiling produceerde Angela Bulloch (1966, Canada) ter gelegenheid van haar solotentoonstelling SHORT BIG DRAMA in 2012 bij Witte de With. Angela Bulloch werkt vanuit Berlijn. Haar werk is wereldwijd tentoongesteld en bevindt zich in een groot aantal particuliere en museale collecties, waaronder die van Museum De Pont (Tilburg), Museum Boijmans Van Beuningen (Rotterdam), Centre Pompidou (Parijs), Berlinische Galerie (Berlijn), Tate Gallery (Londen) en de H+F Collection. In 1997 was Bulloch genomineerd voor de prestigieuze Turner Prize. Recente solotentoonstellingen van Bulloch vonden plaats bij Kerstin Engholm Gallery (Wenen, 2014), Esther Schipper (Berlijn, 2014), Simon Lee Gallery (Hong Kong, 2013). Haar werk werd opgenomen in groepstentoonstellingen bij onder andere The Holden Gallery (Manchester, 2014), Migros Museum für Gegenwartskunst (Zürich, 2013), Galician Contemporary Art Centre (Santiago, 2013), FRAC Nord-Pas de Calais (Duinkerken, 2013) en Metro Pictures (New York, 2012).

Angela Bulloch, Europa tegen kanker (A), 2012. Caso Diablo (B), 2012. Beide werken: Pigment print, ingelijst: A1 (84 × 59,4 cm). Rules Series, editie van 3 + 2 AP. Courtesy: Witte de With Center for Contemporary Art en de kunstenaar. Lot 7 A en B door Witte de With Center for Contemporary Art

Angela Bulloch Europa tegen kanker (A) Caso Diablo (B) Kunstwerk

7

Ida Ekblad combineert verf en collage in deze dynamische gouache die de snelheid en spontaniteit van haar werkwijze krachtig laten zien. Dit recente werk is kenmerkend voor haar stijl, die wel is omschreven als “a special kind of noholds-barred urban folk art.” In schilderijen, sculpturen, installaties, muziek en poëzie brengt Ida Ekblad (1980, Noorwegen) haar interesse in modernistische kunst van bijvoorbeeld de Abstract Expressionisten of CoBRA, samen met elementen uit de eigentijdse pop- en subcultuur, literatuur en muziek. Ze reageert op de oppervlakkigheid van de hedendaagse samenleving, op de snelheid en op ongebreidelde consumptie. In wonderlijke assemblages van afgedankte materialen —  gevonden op vuilnishopen, de straten van New York of in de haven van Vlissingen — geeft ze de (benadering van) geschiedenis een plek in het nu. Ekblad behoort tot de meest interessante jonge kunstenaars uit Scandinavië. Zij had solotentoonstellingen in De Vleeshal (Middelburg), het Nationalmuseum (Oslo) en Kunstmuseum Luzern. Ook was haar werk te zien op een aantal belangrijke groepstentoonstellingen: de 54e Biënnale van Venetië, de 5e Biënnale van Praag en Les sculptures meurent aussi, Kunsthalle Mulhouse.

Ida Ekblad, TBT, 2014. Aquarel, gespoten verf, oliepastel, op acrylaat gebaseerde kunstenaars airbrush inkt, doek, katoenen doek, versierde servetten, lijm en plakband op katoenpapier. 50,5 × 65,5 cm. Courtesy: de kunstenaar. Lot 8 door de Appel arts centre

Ida Ekblad TBT Kunstwerk

8

De performance van Rana Hamadeh, met als titel And Before It Falls, It Is Only Reasonable To Enjoy Life a Little, onderzoekt verschillende facetten van het begrip ‘vallen’: vallen als een vorm van apathie, als een ruimtelijke, choreografische beweging, en vallen als een kwaadaardige dynamiek. Zij verkent hoe het begrip ‘vallen’ kan dienen als denkmodel om anders te kijken naar het begrip ‘oriëntatie’. Voor deze performance vond Rana Hamadeh inspiratie bij de film Space is the Place van Sun Ra (1974), het Diagram for Gesture Dance van Oskar Schlemmer (1926) en de gravure van Doctor Schnabel of Rome van Paulus Fürst (1656). In het kader van het tentoonstellingsproject The World Turned Inside Out bij Witte de With vond in 2013 een eerdere versie van deze performance plaats. De performance zal plaatsvinden op een door u te bepalen locatie waarna u een door de kunstenaar gesigneerd script als souvenir zult ontvangen. Rana Hamadeh (1983, Libanon) woont en werkt in Rotterdam. Hamadeh hanteert een multidisciplinaire aanpak in haar werk, dat vaak bestaat uit langlopende onderzoeksprojecten die ze aan haar publiek presenteert in de vorm van college-performances, op audio/tekst gebaseerde installaties, mindmaps, en publieke, gedocumenteerde gesprekken. In 2008 en 2011 begon Hamadeh met twee langlopende onderzoeksprojecten: GRAPHIS N˚127 en Alien Encounters. Bij deze projecten heeft zij verscheidene kunstwerken, publicaties en teksten uitgegeven. Ramadehs werk is onder andere gepresenteerd bij Beirut (Cairo, 2013), The Townhouse Gallery (Cairo, 2012), Van Abbemuseum (Eindhoven, 2008/2011), Beirut Art Center (Beiroet, 2010) en het Teylers Museum (Haarlem, 2010). In 2014 ontving zij een stipendium van de Günther-Peill-Stiftung (Düren, Duitsland).

Rana Hamadeh, Performance (Experience) Afbeelding: Rana Hamadeh, And Before It Falls, It Is Only Reasonable To Enjoy Life a Little, 2014. Performance binnen de tentoonstelling A River In A Sea In A River, KIOSK, Gent, 23 maart 2014. Lot 9 door Witte de With Center for Contemporary Art

Rana Hamadeh And Before It Falls, It Is Only Reasonable To Enjoy Life a Little Experience

9

Het werk van Alex Morrison A kernel of doubt in the mind of the banqueter hurrying home in the gaslit dark (Een greintje twijfel in de gedachten van de zich naar huis haastende feestganger in het gasverlichte donker) doet denken aan een oude gaslantaarn. Het gas in de lantaarn is afwisselend wit en blauw en refereert aan het blauw-witte schildje van Unesco, een internationaal symbool voor de bescherming van erfgoed. Dit herkenningsteken geeft aan dat het een belangrijk monument of cultuurgoed betreft en biedt bescherming in tijden van oorlog. Morrison gebruikte deze symboliek specifiek in de Nederlandse context, in het kader van de discussie die destijds werd gevoerd over de dreigende bezuinigingen in de culturele sector. Hierin representeert ‘het greintje twijfel’ het idee dat de gekozen maatschappelijke route wellicht niet de juiste is en ‘de feestganger’ de persoon die zou kunnen profiteren van deze bezuinigingen. Alex Morrison (1971, Engeland) vervaardigde het werk A kernel of doubt in 2011 voor de tentoonstelling Melanchotopia bij Witte de With. Alex Morrison woont en werkt in Düsseldorf. Bij de Kölnischer Kunstverein (Keulen, 2012) en bij de Catriona Jeffries Gallery in Vancouver (Canada, 2011) richtte hij een solotentoonstelling in. Zijn werk was te zien in verschillende groepstentoonstellingen, onder andere bij het Museum Abteiberg in Mönchengladbach (Duitsland, 2013) en Museum Industrie in Bergen (Noorwegen, 2013). Dit werk is niet fysiek aanwezig tijdens de veiling, omdat het deel uitmaakt van de groepstentoonstelling Blue Times bij Kunsthalle Wien, Wenen (1.10.2014 – 11.01.2015).

Alex Morrison, A kernel of doubt in the mind of the banqueter hurrying home in the gaslit dark, 2011. Staal, aluminium, perspex, verf, neon, lamp. 93 × 65 cm, ophangbeugel: 184 cm. Fotografie: Bob Goedewaagen. Courtesy: Witte de With Center for Contemporary Art en de kunstenaar. Lot 10 door Witte de With Center for Contemporary Art

Alex Morrison A kernel of doubt in the mind of the banqueter hurrying home in the gaslit dark Kunstwerk

10

Falke Pisano’s bijdrage aan de veiling maakt deel uit van de serie Figure of Speech (2006 – 2010). Ze verkende hierin de communicatieve aspecten van kunstwerken en de verhouding tussen taal, object en abstractie. Hoe is iets materieels in taal te vangen? Hoe kan je met woorden abstracte ideeën omschrijven? Of hoe kan je taal een fysieke vorm geven? Haar onderzoek mondde uit in teksten, video’s, diagrammen, dynamische en abstracte sculpturen en lezingen. Falke Pisano (1978, Nederland) werkt sinds 2011 aan een serie waarmee ze de Prix de Rome 2013 won, die was te zien in de Appel arts centre. Ze onderzoekt hierin historische momenten waarop men anders over het menselijk lichaam is gaan denken. Pisano stelt dat het lichaam op bepaalde keerpunten door politieke, sociale en economische veranderingen in een staat van crisis terecht is gekomen. Falke Pisano woont en werkt in Amsterdam en Berlijn. Ze heeft tentoongesteld in Europa en de Verenigde Staten, in instituten als de Kunstverein (Graz), de 53e Biënnale van Venetië, Kunsthalle Basel, Manifesta 7 (Trentino), CAC (Vilnius), Royal College of Arts (Londen), Berlijn Biënnale 5, MuHKA Museum voor Hedendaagse Kunst (Antwerpen), Artist Space (New York), Stedelijk Museum Amsterdam, de Appel arts centre (Amsterdam), De Vleeshal (Middelburg).

Falke Pisano, Figures of Speech, 2010/2014. Digitale kleurenprint. 70 × 50 cm (niet ingelijst). Courtesy: Ellen de Bruijne Projects, Amsterdam; Hollybush Gardens, Londen en de kunstenaar. Lot 11 door de Appel arts centre

Falke Pisano Figures of Speech Kunstwerk

11

Meesterverteller Willem de Ridder laat u en eventueel enkele gasten (vrienden of familie) deelnemen aan een geïmproviseerd hoorspel. Onder het motto ‘verander je leven’ komt u in een andere wereld terecht. Heeft u de voorkeur voor een verhaal op maat naar aanleiding van een wandeling, een bijzondere plek of een ontmoeting? Ook dat kan worden gerealiseerd voor de hoogste bieder. Het hoorspel of het verhaal worden opgenomen, en na afloop aan u overhandigd. Willem de Ridder (1939, Nederland) is een radiomaker, tijdschriftenmaker, internationaal bekend Fluxus-kunstenaar en ‘spiegeloog’. Maar Willem de Ridder ziet zichzelf op de eerste plaats als een verhalenverteller, waarin hij diepe levenswijsheid verpakt in een eenvoudige boodschap, met de nodige humor. Luisterend naar De Ridder verdwijnen tijd en ruimte en komt u in een andere wereld terecht. Willem de Ridder was nauw betrokken bij de oprichting van Paradiso en Fantasio, dat in de late jaren zestig in het huidige pand van de Appel arts centre was gevestigd. In 1981 ontwierp hij voor de Appel de audiotour The Walk, waarin hij luisteraars in enkele dagen meenam naar een onbekende bestemming in Nederland. De meeste mensen kennen De Ridder als sprookjesverteller bij VPRO radio, maar hij heeft aan de wieg gestaan van talloze succesvolle projecten zoals de roemruchte popbladen Hitweek en Aloha. Ook was hij medeoprichter van de internationaal bekende kunstbeweging Fluxus.

Willem de Ridder, Hoorspel (Experience) Lot 12 door de Appel arts centre

Willem de Ridder Hoorspel Experience

12

In haar werk streeft Renie Spoelstra naar opzettelijke apathie; uren en dagen verstrijken in een flits, elk moment lijkt bevroren in de tijd en ieder moment is gelijk. Haar tekeningen zijn gebaseerd op film-stills van bossen en recreatiegebieden waarin ze ‘climaxloosheid’ probeert te vangen, het dode punt in de zwaai van een schommel, het moment dat er even niks gebeurt maar dat wel de dreiging in zich draagt van het moment ervoor of erna. Door het Noord-Amerikaanse landschap als uitgangspunt te nemen, leunt het werk van Spoelstra op een collectief geheugen van de Amerikaanse film (met regisseurs als Hitchcock en David Lynch). Het werk van Renie Spoelstra (1974, Nederland) betreft waargenomen landschappen. De mens is de waarnemer en niet aanwezig in het tafereel. Door het beeld wordt er een psychologisch proces in gang gezet dat individueel beleefd wordt. Het valt te vergelijken met een psychologische roman waarbij er een verhaallijn is (het beeld) maar het onderhuids gaat over wat er in het hoofd van de lezer (de kijker) gebeurt. Renie Spoelstra woont en werkt in Rotterdam. Tussen 1995 en 1999 volgde ze beeldende kunst opleidingen in Den Haag en Groningen, waarna ze haar Master of Fine Art in Breda behaalde. Haar werk is internationaal getoond in solotentoonstellingen, waaronder Nicolas Metivier Gallery (Toronto, 2011) en Galerie Ron Mandos (Amsterdam, 2014). Verder maakte haar werk deel uit van vele groepstentoonstellingen, zoals Pearls of the North, Palais de l’Iena (Parijs, 2011), Dark Matters, TENT Rotterdam (2013) en bij het Centre Pompidou (Parijs, 2013). De afbeelding betreft niet het werk dat op de veiling aangeboden wordt. Renie Spoelstra maakt speciaal voor de veiling een nieuwe houtskooltekening met een formaat van 90 × 150 cm, waar (nog) geen afbeelding van beschikbaar is.

Renie Spoelstra, Misty Road, 2014. Houtskool op papier. 125 × 170 cm. Collection FRAC Picardie. Courtesy: Galerie Ron Mandos. Lot 13 door Witte de With Center for Contemporary Art

Renie Spoelstra Tekening Kunstwerk

13

Michael Dean biedt op deze veiling een sculptuur aan uit de recente groep werken getiteld Analogue Series. De vorm wordt in de titel aangeduid als ‘spier’ en heeft het meest weg van een vlezige blauwe tong. “They evoke torture, salt licks, laughter, charcuterie”, aldus een criticus. Dean maakt dit object echter op basis van woorden samengesteld uit een geheim typografisch alfabet dat hij zelf heeft ontworpen. Hij creëert een taal in beelden: woorden die in feite ondoorgrondelijk zijn voor de kijker. De cementen sculpturen van Michael Dean (1977, Engeland) zijn een combinatie van vorm en taal. Ze leunen vaak tegen een muur of liggen op een tafel. De beelden worden soms vergezeld door gedichten die worden afgedrukt in boekvorm: iedere pagina is identiek. Bezoekers kunnen een pagina meenemen naar huis, waardoor het boek gedurende de tentoonstelling langzaam vergaat. Michael Dean woont en werkt in Londen. Zijn werk was te zien in tientallen groepstentoonstellingen en hij heeft solotentoonstellingen gehad in onder meer: Arnolfini (Bristol), Henry Moore Institute (Leeds), Kunstverein (Freiburg) en Supportico Lopez (Berlijn). Hij krijgt in 2015 solotentoonstellingen in de Appel arts centre (Amsterdam) en Extra City (Antwerpen).

Michael Dean, Analogue Series (muscle), 2013. Beton. 11 × 10 × 23 cm. Courtesy: Herald St, Londen; Supportico Lopez, Berlijn; Mendes Wood, São Paulo en de kunstenaar. Lot 14 door de Appel arts centre

Michael Dean Analogue Series (muscle) Kunstwerk

14

Dit tweeluik van Isaac Julien is gerelateerd aan zijn film Paradise Omeros (2002), die is gebaseerd op het epische gedicht Omeros van Derek Walcott, waarin personages uit de Griekse mythologie als Caribische vissers worden afgebeeld. Juliens film Paradise Omeros (wereldpremière tijdens Documenta 11, 2002) duikt in de fantasieën en gevoelens van ‘creoleness’ —  een gemengde taal, een hybride mentale toestand die ontstaat wanneer men leeft in meerdere culturen. Door middel van terugkerende beelden van de zee wordt de kijker meegenomen in een staat van poëtische meditatie tussen eb en vloed, oorlog en vrede, xenofoob en xenofilie, liefde en haat. Isaac Julien (1960, Engeland) kwam in de jaren tachtig op als filmmaker en wordt nu internationaal erkend als film en video-installatie kunstenaar. Recente projecten zijn onder meer een film-installatie op negen schermen Ten Thousand Waves (2010), waarin de cultuur en mythologie van het Chinese platteland op een meeslepende, niet-lineaire wijze worden belicht, en PLAYTIME, een film-installatie die op ongenuanceerde, dramatische wijze het onderwerp van financieel kapitaal verkent. Julien woont en werkt in Londen. Hij werd opgeleid aan de St. Martin’s School of Art. In 2001 werd hij genomineerd voor de Turner Prize. Zijn werk werd getoond in tentoonstellingen bij het Centre Pompidou (Parijs, 2005), MOCA (Miami, 2005), Kerstner Geselleschaft (Hannover, 2006), Museu Nacional de Arte Contemporânea – Museu do Chiado (Lissabon, 2009), SESC (Pompeia, 2012) en het MoMA (New York, 2013  – 2014). Zijn werk was onderdeel van de Biënnales van Venetië, Sydney, Gwangju en New Orleans. Juliens solotentoonstelling PLAYTIME is van 6 september tot en met 11 oktober 2014 te zien bij Galerie Ron Mandos (Amsterdam).

Isaac Julien, Tweeluik: Love, 2003; Hate, 2003. Beide werken: Digitale print op Hahnemühle Photo Rag. 44 × 61 cm. Editie: 24/25. Courtesy: Galerie Ron Mandos en de kunstenaar. Lot 15 door Witte de With Center for Contemporary Art

Isaac Julien Love, Hate (tweeluik) Kunstwerk

15

Speciaal voor u maakt Jan Rothuizen een pentekening van 50 × 65 cm van een voor u dierbare of kenmerkende locatie. De kunstenaar gaat met u mee naar bijvoorbeeld uw werkplek, woon of slaapkamer of wandelt met u een route. Al pratend en vragend zal Rothuizen stof verzamelen voor een op maat gemaakte beeldverhaal. Jan Rothuizen (1968, Nederland) is een ras verhalenverteller. Hij praat met mensen, observeert, doet onderzoek, en maakt zich zo een onderwerp eigen. Vervolgens ontleedt hij in zijn tekeningen in tekst en beeld een plek of een stad. Hij brengt de werkelijkheid op een gelaagde manier in kaart: scherp, speels en met de nodige humor. Jan Rothuizen woont en werkt in Amsterdam. In 2013/14 was in de centrale hal van de Appel arts centre een monumentale tekening te zien waarin Rothuizen terug ging naar het einde van de jaren zestig, toen in de huidige Appel arts centre het jongerencentrum Fantasio gevestigd was. Zijn werk wordt tentoongesteld in binnen- en buitenland, onder andere in de Townhouse Gallery in Cairo en in het New Museum in New York. Zijn tekeningen verschijnen maandelijks in de Volkskrant. Rothuizen publiceerde De Zachte Atlas van Amsterdam en De Zachte Atlas van Nederland. Dit voorjaar verscheen de Engelstalige Soft Atlas of Amsterdam.

Jan Rothuizen, Tekening (Experience) Lot 16 door de Appel arts centre

Jan Rothuizen Tekening Experience

16

AA Bronson was een van de kunstenaars van het collectief General Idea en nauw betrokken bij het oprichten en ontwikkelen van evenementen en organisaties als Art Metropole en The Institute for Art, Religion, and Social Justice. Van 2004 tot 2010 was hij directeur van uitgeverij Printed Matter, Inc. en initieerde hij de New York Art Book Fair (in 2005). AA Bronson (1946, Canada) woont en werkt in Berlijn en New York City. Zijn werk  — als kunstenaar, healer, curator en educator  —  wordt gedomineerd door samenwerking en consensus. Nadat zijn partners in 1994 overleden, onderzocht AA Bronson de onderwerpen dood, rouwverwerking en genezing, het meest recent bij zijn performance serie Invocation of the Queer Spirits. AA Bronson produceerde het werk Red in 2011, in samenwerking met Ryan Brewer. AA Bronson maakte solotentoonstellingen bij onder andere The Museum of Contemporary Art (Chicago, 2001), Banff Center for the Arts (Canada, 2008) en Esther Schipper (Berlijn, 2011). In 2008 werd hij benoemd tot Officer of the Order of Canada en in 2011 werd hij door de Franse regering benoemd tot Chevalier de l’ordre des arts et des lettres. De tentoonstelling The Temptation of AA Bronson was van september 2013 tot januari 2014 te zien bij Witte de With Center for Contemporary Art. Deze tentoonstelling werd in 2014 genomineerd voor de Oorkonde van de International Association of Art Critics (AICA).

AA Bronson & Ryan Brewer, Red, 2011. Fine art inkjet foto print, gedrukt op Hahnemühle Photo Rag. 50 × 75 cm, papier: 60 × 85 cm. Editie van 5 + 2 AP, aangeboden wordt: 1/2 AP. Courtesy: Esther Schipper, Berlijn en de kunstenaar. Lot 17 door Witte de With Center for Contemporary Art

AA Bronson & Ryan Brewer Red Kunstwerk

17

Twee persoonlijke helden staan centraal in Francesco Arena’s bijdrage aan de veiling. In een object bestaande uit een aantal objets trouvés brengt hij verwijzingen samen naar de Franse filosoof, journalist en schrijver Albert Camus — te zien op de foto — en de Franse auteur Louis-Ferdinand Céline. Francesco Arena (1978, Italië) vertrekt vaak vanuit historische en sociale gebeurtenissen of feiten die een grote impact hebben gehad op het maatschappelijke leven, die hij vertaalt in sculpturale objecten of massa’s van zand, steen of hout. Zo bouwde hij voor het kunstwerk 3,24 mq de gevangeniscel na van de Italiaanse premier Aldo Moro, die in 1978 vermoord is. Voor het kunstwerk 18.900 metri su ardesia, berekende Arena de afstand van de route die de anarchist Giuseppe Pinelli liep voordat hij in 1969 omkwam in het politiebureau in Milaan. Arena woont en werkt in Cassano delle Murge, Bari (Italië). Hij heeft solotentoonstellingen gehad in Monitor (Rome, 2012), Peep Hole (Milaan, 2011), Art Basel (2010), De Vleeshal (Middelburg, 2010), Nomas Foundation (Rome, 2008), en hij nam deel aan diverse groepstentoonstellingen wereldwijd, waaronder de Biënnale van Venetië in 2013. In 2009 ontving hij de Fondazione Ermanno Casoli Prijs, Fabriano en de LUM Prijs voor hedendaagse kunst. In 2012 won hij de New York Prize.

Francesco Arena, Camus e Celine, 2009. Mixed media. 50 × 40 × 127 cm, 12 × 34 × 177 cm. Courtesy: Monitor Rome en de kunstenaar. Lot 18 door de Appel arts centre

Francesco Arena Camus e Celine Kunstwerk

18

The picture you see is no portrait of me. — New Order, Round and Round Voor de reeks cardboard paintings maakt Lee Kit gebruik van zelfgemaakt beeldmateriaal en bestaande beelden die hij vindt in tijdschriften en op sociale media. De serie maakt gebruik van een commerciële beeldtaal en merklogo’s zonder echter rechtstreeks kritiek te leveren op de consumptie- en popcultuur. De laatste tijd presenteert de kunstenaar zijn cardboard paintings ook in combinatie met videowerk. Lee Kit (1978, Hong Kong) woont en werkt in Hong Kong en Taipei. Zijn werk omvat verschillende media, waaronder schilderijen, tekeningen, video’s en installaties. Hij maakt vaak gebruik van bestaande beelden en ready-made objecten die verwijzen naar normale, alledaagse rituelen. Zijn werk werd getoond in solotentoonstellingen bij Shugo Arts, Tokio (Japan, 2014) en was ook te zien op de 55e Biënnale van Venetië (2013), Arrow Factory en The Pavilion (Beijing, 2012), ArtHK12 (Hong Kong, 2012) en Lombard Freid Projects (New York, 2011). Eerder in 2014 was werk van Lee Kit te zien bij Witte de With als onderdeel van de groepstentoonstelling The Part In The Story Where A Part Becomes A Part Of Something Else (Rotterdam, 2014). Andere recente groepstentoonstellingen met zijn werk vonden onder andere plaats bij het New Museum en het MoMA (New York, 2012).

Lee Kit, Eva, 2014. Acryl, emulsieverf, inkjet inkt en potlood op karton. 43 × 30,5 cm. Courtesy: Vitamin Creative Space en de kunstenaar. Lot 19 door Witte de With Center for Contemporary Art

Lee Kit Eva Kunstwerk

19

Dit kunstenaarsechtpaar zal deze experience als duo uitvoeren. Tijdens uw afwezigheid zullen zij, zich voordoend als vijfjarige kinderen, in uw huis verblijven en spelen. De videoregistratie van dit werk ontvangt u na afloop. Michael Portnoy (1971, Verenigde Staten) heeft een achtergrond in dans en stand-up comedy. In zijn op performance gebaseerde oeuvre maakt hij gebruik van een verscheidenheid aan media, van ruimtelijk werk en participatieve installaties, tot schilderijen, schrijven, theater en video. Portnoy manipuleert de regels van het spel en de communicatie, waarbij taal zelf een cruciale rol speelt. Recente tentoonstellingen en presentaties van zijn performances vonden plaats bij het Stedelijk Museum Amsterdam (2014), Palais de Tokyo (Parijs, 2013) en KW Institute for Contemporary Art (Berlijn, 2013). Ieva Misevičiūtė (1982, Litouwen) is kunstenares en curator, voormalige clown en beoefenaar van onproductieve gymnastiek, werkzaam in New York. In haar werk combineert ze theater, butoh (Japans dans theater) en stand-up comedy. Haar werk heeft meestal de vorm van een performance, film of geregisseerd evenement. Portnoy en Misevičiūtė werkten al vaker samen; zo voerden zij The Complete History of Obdurance Art uit, een performance in de vorm van een lezing in Centre Pompidou (Parijs, 2010) en Alligators!, gepresenteerd bij de Appel arts centre (Amsterdam, 2010). Voor de elfde Baltische Triënnale (Vilnius, 2012) werkten ze als co-curators samen met Defne Ayas (directeur van Witte de With Center for Contemporary Art, Rotterdam) en Benjamin Cook (directeur van LUX, Londen). Daarnaast traden ze samen op in Michael Portnoys 27 Gnosis tijdens dOCUMENTA 13 (2012). Ze doceren beiden aan de Malmö Art Academy.

Michael Portnoy & Ieva Misevičiūtė, Performance (Experience) Afbeelding: Michael Portnoy & Ieva Misevičiūtė, Obdurance Art. Performance als onderdeel van het Repetition Island project; curator: Raimundas Malašauskas, Centre Pompidou, Parijs, 2010. Lot 20 door Witte de With Center for Contemporary Art

Michael Portnoy & Ieva Misevičiūtė Performance Experience

20

Maria Roosen werkt geregeld met gekleurd, handgeblazen glas waarmee ze ronde, uitnodigende vormen als melkkannen en beelden creëert die doen denken aan lichaamsdelen zoals ogen, spermacellen en borsten. Hiermee geeft zij uitdrukking aan thema’s als lichamelijkheid, groei, bloei, vruchtbaarheid, liefde en verval. De sensuele symboliek is een belangrijk element in het werk van Roosen, niet alleen de glazen sculpturen, maar ook de geborduurde handwerken. Het ambachtelijke werkproces van het glasblazen, waarbij de vormen langzaam en vloeiend tot stand komen, staat tevens centraal in het uiteindelijke werk zelf. Zo liet Maria Roosen (1957, Oisterwijk) het glas bijvoorbeeld blazen in schoenen of direct aan een boom. De vaas die tijdens de veiling wordt aangeboden, werd rechtstreeks in een holle kastanjeboom geblazen, waardoor de textuur en vorm hun imprint op het glas dragen. In 1995 stelden Chris Dercon en Witte de With de Nederlandse bijdrage voor de 46e Biënnale van Venetië samen, met werk van Maria Roosen, Marlene Dumas en Marijke van Warmerdam. Recentelijk exposeerde zij bij Galerie Fons Welters (2014), het Noordbrabants Museum (2014), het Stedelijk Museum Schiedam (2013), Museum Boijmans Van Beuningen (2009) en het Stedelijk Museum ’s Hertogenbosch (2008). In 2006 kreeg Maria Roosen de Wilhelminaring, een oeuvreprijs voor Nederlandse beeldhouwkunst. Haar opleiding volgde zij bij het Moller Instituut, Tilburg (1976 – 1981) en aan de Academie voor Beeldende Kunsten, Arnhem (1981 – 1983).

Maria Roosen, Zonder titel, 2014. Glas, geblazen in kastanje boom. 27 cm hoog. Fotografie: Gert Jan van Rooij. Courtesy: Galerie Fons Welters. Lot 21 door Witte de With Center for Contemporary Art

Maria Roosen Zonder titel Kunstwerk

21

Centraal in het werk van Pierre Bismuth staat perceptie en de wijze waarop onze waarneming beïnvloed wordt. Zijn werk dwingt de toeschouwer tot kritische reflectie wanneer ze geconfronteerd worden met schijnbaar vanzelfsprekende culturele objecten. Herinnering, persoonlijke keuzes en interpretaties — en dus subjectiviteit — spelen hierbij een belangrijke rol. Pierre Bismuth (1963, Frankrijk) gebruikt de karakteristieken en structuren van media als video, digitale beelden en geluid om onze gedachtegang te activeren en het moment van bewustwording bij de toeschouwer te vangen. Zijn werken zetten ons steeds aan na te denken over onze verbale en nonverbale communicatie. Pierre Bismuth woont en werkt in Brussel. Recente tentoonstellingen vonden plaats bij instituten als het New Museum (New York, 2014), Centre Georges Pompidou (Parijs, 2014), Castello di Rivoli (Turijn, 2010), Witte de With Center for Contemporary Art (Rotterdam, 2014) en het Musée d’Art Moderne de la Ville de Paris (Parijs, 2010). In 2005 won Bismuth samen met Michel Gondry en Charlie Kaufman een Oscar voor Best Original Screenplay voor de film Eternal Sunshine of the Spotless Mind.

Pierre Bismuth, Something Less, Something More, 2007. Chromolux papier, uitgesneden cirkels. Formaat inclusief lijst: 79 × 62 cm, diameter gaten: 9 cm. Courtesy: Jan Mot, Brussel en de kunstenaar. Lot 22 door Witte de With Center for Contemporary Art

Pierre Bismuth Something Less, Something More Kunstwerk

22

Mark Manders biedt een tekening aan uit 1998, die deel uitmaakt van zijn levenswerk: het Zelfportret als gebouw. Zoals gebruikelijk in Manders’ praktijk, is het een vergrootte herhaling van een ander werk uit zijn oeuvre. De oorspronkelijke versie hing in de bekende Wall with Drawings, een installatie van meerdere tekeningen uit 1998.

Mark Manders Drawing with Vanishing Point / Figure in Yellow Room

De in België woonachtige kunstenaar Mark Manders (1968, Nederland) werkt al sinds 1986 aan zijn veelgeprezen levensproject, een soort fictieve constructie waarin Manders zijn binnenwereld in publicaties, installaties, tekeningen, en sculpturen, in uiteenlopende materialen uiteenzet. Hij gebruikt vaak dezelfde elementen, zoals een mensfiguur of dieren en objecten als tafels, stoelen of theezakjes. De combinatie van de surrealistische beeldpoëzie en traditionele beeldhouwkunst verleent de installaties en sculpturen van Mark Manders hun bijzondere karakter.

Kunstwerk

Mark Manders behoort tot de belangrijkste Nederlandse kunstenaars van nu. Hij had solotentoonstellingen in de Appel arts centre, het Kröller-Müller Museum en De Vleeshal, en in het buitenland in het Kunsthaus Zürich, het Stedelijk Museum voor Actuele Kunst in Gent, de Pinakothek der Moderne in München, het Irish Museum of Modern Art in Dublin, The Berkeley Art Museum en The Art Institute in Chicago. Hij nam deel aan talrijke groepstentoonstellingen en de Biënnales van São Paulo, Berlijn en Venetië en de Documenta in Kassel. Manders won meerdere prijzen, waaronder de Prix de Rome en de Philip Morris Kunstprijs –  Beeldende Kunst. Zijn werk bevindt zich in nationale en internationale collecties.

Mark Manders, Drawing with Vanishing Point / Figure in Yellow Room, 1998. Potlood op papier. 50 × 65 cm. Courtesy: de kunstenaar. Lot 23 door de Appel arts centre

23

Tombola

Spelregels veiling

Koop voor € 20 een tombola-lot op de avond zelf en maak kans op één van de prijzen. U kunt betalen met een formulier automatische incasso of pinautomaat.

1

Met een biednummer kunt u bieden, dit treft u aan op uw tafel bij aanvang van het benefietdiner. 2 

Hoofdprijs: Diner voor twee op SS Rotterdam

Speciaal voor de winnaar wordt een Captain’s dinner voor twee personen in de Club Room aangeboden, inclusief bijpassend wijnarrangement. Bereid u voor op een diner met allure. Het SS Rotterdam was het legendarische voormalige vlaggenschip van de  Holland-Amerika Lijn, dat van 1946 tot 1971 de ‘Nieuwe Wereld’ bereikbaar maakte. De Holland-Amerika Lijn stond bekend om haar uitstekende service en het voortreffelijke eten. Veel oud-passagiers roemen tot op de dag van vandaag de feestelijke buffetten met spectaculaire ijssculpturen, de ontbijtjes met ontelbare eiergerechten, de warme meer gangen lunch en de uitgebreide diners. Op de kaart stonden niet alleen Franse gerechten, maar ook typisch Amerikaanse schotels (voor de vele Amerikanen aan boord) en Nederlandse klassiekers. Tegenwoordig ademt het SS Rotterdam de nostalgische sfeer en glamour van weleer. Het fantastische interieur, de kunstwerken, de salons en de meubels… alles is teruggebracht in de oude staat en oude glorie. Wandkleden zijn opnieuw geweven en de enorme wandschildering in de Grand Ballroom is gerestaureerd. Aangeboden door SS Rotterdam.

De bieder ondertekent ter plaatse een koopcontract.

AMSTERDAM AUCTION CALENDAR - AUTUMN 2014 OCTOBER 07

3 

De bieder ontvangt per post de factuur en betalingsinstructies. Over de kunstwerken en experiences wordt 21 % btw in rekening gebracht. De betaling geschiedt binnen 14 werkdagen nadat de veiling heeft plaatsgevonden. 4

De bieder is verantwoordelijk voor het ophalen van het kunstwerk, dan wel het organiseren van het transport en draagt hiervoor de kosten. De organisatie kan hierbij assisteren. Ook verzorgt de organisatie inpakmateriaal op de avond zelf zodat u het werk meteen kan meenemen, indien mogelijk en gewenst. NB

Op eenmalige en periodieke giften is de Culturele Geefwet van toepassing.

THE HOFLAND COLLECTION FROM JONGKIND TO MONDRIAN

viewing 3-6 October NOVEMBER 04-05

POST-WAR & CONTEMPORARY ART viewing 31 October-4 November

25-26

OLD MASTERS & 19TH CENTURY ART INCLUDING DUTCH IMPRESSIONISM

viewing 21-24 November DECEMBER 10

THE I.Q. VAN REGTEREN ALTENA COLLECTION PART II viewing 6-9 December

16

MODERN ART viewing 12-15 December Cornelis Schuytstraat 57 • 1071 JG Amsterdam +31(0)20 5755 255 • [email protected]

Biografieën Veilingmeester

Jop Ubbens (1959) is Chairman en Chief Auctioneer van Christie’s Amsterdam, dat in 2013 € 44 miljoen omzet draaide, een solide basis voor de nieuwe koers: Christie’s organiseert zes schilderijenveilingen per jaar van Oude Meesters tot en met hedendaagse kunst en blijft daarnaast privé collecties aanbieden, zoals dit najaar The Hofland Collection en The I.Q. van Regteren Altena Collection. Jop veilt regelmatig voor goede doelen als Spieren voor Spieren en Bio Gala, en hij is bestuurslid van Stichting Van Vlissingen Art Foundation, Titus Cirkel en IKFU Kamermuziekfestival rond Janine Jansen. De veiling vindt plaats onder notarieel toezicht van notaris Herman Lohman van Houthoff Buruma. Keynote Spreker

Francesca von Habsburg, geboren in Zwitserland, is een vierde generatie verzamelaar en de oprichter en voorzitter van Thyssen-Bornemisza Art Contemporary (TBA21, Wenen). Ze studeerde aan het Central Saint Martins College of Arts and Design in Londen. In de vroege jaren tachtig volgde ze een opleiding kunstgeschiedenis aan het Institute of Contemporary Arts in Londen en acteerlessen in Londen, New York en Los Angeles. In 1989 werd ze hoofdconservator bijzondere tentoonstellingen van de Thyssen-Bornemisza collectie in de Villa Favorita in Lugano, Zwitserland. Daar stelde zij tentoonstellingen samen die grotendeels afkomstig waren uit de collecties van De Hermitage en de Academie van Wetenschappen in

Sint-Petersburg. Deze tentoonstellingen reisden door naar musea in Parijs, New York, Wenen, Berlijn en Shanghai. In 1991 zette ze de ARCH Foundation op, gewijd aan het behoud en de restauratie van cultureel erfgoed in China, Marokko, Kroatië, en Laos. In 2002 richtte Habsburg ThyssenBornemisza Art Contemporary (TBA21) op. De stichting richt zich op experimentele projecten op architectonische schaal, die veelal context- en sitespecific zijn. Daarnaast geeft TBA21 zijn collectie en werken die in opdracht vervaardigd zijn in bruikleen aan tal van musea en culturele instellingen. Sinds mei 2012 is het Weense Augarten park onder auspiciën van ThyssenBornemisza Art Contemporary omgetoverd tot een vernieuwd centrum voor de kunsten, waar kunstenaars worden gepresenteerd die vertegenwoordigd zijn in de collectie van de stichting. TBA21-Augarten markeert het begin van een vierjarig samenwerkingsverband met het Belvedère, een prachtig paleiscomplex in Wenen. In 2011 richtte Habsburg TBA21 Academy op, een uitloper van de stichting en een creatief platform voor de kunsten en wetenschappen met een focus op behoud en bescherming van de zee. De sterke nadruk op interdisciplinaire projecten heeft de reputatie van de stichting als opdrachtgever op de voorgrond gebracht. Mede hiermee heeft Francesca von Habsburg de eer verworven om in de lijst van artnet te worden opgenomen als een van de tien meest invloedrijke vrouwen in de Europese kunstwereld.

Colofon Organisatie

Defne Ayas Paul van Gennip Sarah van der Tholen (Witte de With Center for Contemporary Art) Lorenzo Benedetti Renée Jongejan (de Appel arts centre) Coördinatie en productie

Bernie Deekens (MAP) in samenwerking met Witte de With Center for Contemporary Art en de Appel arts centre Ontwerp

Kristin Metho Druk

Koninklijke Van Gorcum Dank

Met speciale dank aan de kunstenaars die een werk hebben gedoneerd, Christie’s (Jop Ubbens), Houthoff Buruma, Amsterdam (Herman Lohman), SS Rotterdam, Kai van Hasselt, Huib Haye van der Werf

Het is ook mogelijk om ons te steunen door middel van een eenmalige of periodieke gift.   Bevestiging eenmalige gift 1 Ik zeg/wij zeggen een eenmalige donatie toe van €    , ten gunste van Witte de With Center for Contemporary Art en de Appel arts centre. Hartelijk dank voor uw steun!

  Belofte periodieke gift 2 Ik wil/wij willen Witte de With Center for Contemporary Art en de Appel arts centre graag ondersteunen voor de duur van 5 jaar met een jaarlijkse donatie van   € 500;   € 1.000;   € 2.000;   € 5.000;   Ander bedrag, €    .  . Hartelijk dank voor uw steun! De notaris neemt contact met u op. Naam Adres Postcode Woonplaats Telefoonnummer E-mail adres Bankrekeningnummer Datum

Handtekening

Deze kaart kunt u inleveren op de avond zelf of sturen naar Witte de With Center for Contemporary Art, t.a.v. Sarah van der Tholen. (1)  Culturele Geefwet: 125 % aftrekbaar, tussen een ondergrens van 1 % en een bovengrens van 10 % van uw inkomen. Als u minder of meer geeft dan is de gift nog steeds aftrekbaar, maar verdwijnt het extra voordeel van 25 %. Ondergetekende verleent hierbij een eenmalige machtiging voor afschrijving aan Stichting Witte de With, Witte de Withstraat 50, 3012 BR Rotterdam. Eenmalige machtigingen kunt u niet laten terugboeken. (2)  Culturele Geefwet: Met een maximum van € 5.000 per jaar, is de Geefwet van toepassing en dat betekent dat u 125% van de gift in aftrek kunt brengen. Met notariële akte.

Witte de With Center for Contemporary Art t.a.v. Sarah van der Tholen Witte de Withstraat 50 3012 BR Rotterdam

12

Willem de Ridder Experience 13

Renie Spoelstra Kunstwerk 14

Michael Dean Kunstwerk 15

Isaac Julien Kunstwerk 16

Jan Rothuizen Experience 17

AA Bronson & Ryan Brewer Kunstwerk

18

Francesco Arena Kunstwerk 19

Lee Kit Kunstwerk 20

Michael Portnoy & Ieva Misevičiūtė Experience 21

Maria Roosen Kunstwerk 22

Pierre Bismuth Kunstwerk 23

Mark Manders Kunstwerk