Jezelf en anderen helen

Jezelf en anderen helen Inhoudsopgave De kracht van je eigen bewustzijn .................................................. 2 Kosmische Geboortepijn...............................................................10 Valkuilen op weg naar helerschap..................................................21 Het loslaten van je geboortefamilie................................................35 Mannelijke en vrouwelijke energie .................................................44 Omgaan met emoties ..................................................................55 Seksualiteit en spiritualiteit ..........................................................62 Werk, geld en creativiteit: ............................................................70 Ziekte en gezondheid ..................................................................75

Jezelf en anderen helen - De kracht van je eigen bewustzijn

De kracht van je eigen bewustzijn Op 4 april 2004 hebben wij een channeling met Jeshua gepresenteerd in spiritueel centrum De Maancirkel in België. Hieronder volgt de tekst, evenals Jeshua’s antwoorden op vragen van het aanwezige publiek. De uitgesproken tekst is achteraf enigszins geredigeerd ter verbetering van de leesbaarheid.

Ik ben hier gekomen vandaag om met jullie te spreken. Jullie zijn zulke goede bekenden van mij! Jullie weten niet hoe goed ik jullie ken. Ik ben dikwijls bij jullie omdat mijn hart met jullie verbonden is. Ik zie jullie pijn, ik zie jullie vreugde, ik jullie zorgen, jullie lijden. En ik wil jullie zo graag vertellen over de kracht in jezelf. De kracht van je eigen bewustzijn. De kracht van je eigen wezen. De kracht van je eigen ziel. Te vaak nog zijn jullie op zoek. Steeds maar weer zoeken jullie naar oplossingen van buitenaf. Maar zodra jullie die oplossingen tot je nemen, smelten ze al weer weg. Realiseer je dat jij het centrum bent van jouw wezen, de zon van je eigen universum. De richting en gestemdheid van jouw bewustzijn bepalen hoe jij je voelt, hoe jij denkt, hoe jij je gedraagt. Vanuit het diepst van jezelf geef je daar richting aan zoals een zon die zijn stralen uitzendt. Als jij gelooft dat er aspecten in je wezen zijn, waarin die zon niet mag schijnen, niet mag stralen, niet mag verwarmen, dan zal alles wat je tegenkomt in je omgeving dat bevestigen. Dus ook de hulp of de raad van een ander kunnen alleen binnenkomen, als je jezelf toestaat om op het aspect waarin je hulp behoeft, je eigen zon te laten schijnen. Het is altijd een beslissing van jezelf om dat aspect in het licht te zetten, en daarmee de deur open te zetten. Er is niemand anders die jou daartoe kan dwingen. Daarom kan niemand je helpen als je niet jezelf laat helpen. (Wij spreken hier zowel over aardse hulp als hulp van onze zijde). Er leven overtuigingen in jullie, waardoor jullie denken de kracht te missen om je eigen levenspad te vinden, om je eigen bestemming weer te voelen. Die overtuigingen hebben te maken met een verleden waarin jullie jezelf lang kwijt zijn geweest. Ik spreek hier in het bijzonder over een verleden op aarde, een verleden van vele aardse levens waarin jullie veel duisternis hebben ervaren. Deze geschiedenis is er niet om niks geweest. Het is een geschiedenis waarin jullie met veel angst zijn geconfronteerd en waarin angst jullie innerlijke zon is gaan overschaduwen. Maar nu zijn jullie langzaam allemaal aan het ontwaken. Er zijn delen van jullie die al weer in het licht staan, maar er zijn zeker ook veel aspecten die nog in het donker staan, overschaduwd door angst en onzekerheid over jezelf. Je kunt deze duisternis in jezelf vergelijken met het verdwaald zijn van een kind. Een deel van jullie ziel is een verdwaald kind. Het is verdwaald geraakt in een verleden van pijn. Maar het verleden is geen statisch gegeven. Zoals Gerrit heeft gezegd (in zijn inleidende praatje die middag, red.) is tijd op een bepaalde manier een illusie. Niets gaat onherroepelijk verloren in de tijd. Er

2


zijn geen afgesloten deuren. Het verdwaalde kind in jezelf, dat gefragmenteerd ligt over het verleden, kun je weer oproepen. Jij bent zijn ouder, jij bent de enige die dat kind kan koesteren en verwarmen en tot leven wekken. Want dat wil ik jullie ook zeggen, dat jullie zijn vergeten om te leven. Jullie kunnen heel goed overleven, maar werkelijk leven is zo veel meer bruisend en inspirerend en gelukkig. En juist het deel van jullie dat het best in staat is om dat te ervaren, het kind in jezelf, is zo verdwaald geraakt. Verdwaald in een soort doolhof van het verleden. Verdwaald in een opeenstapeling van ervaringen die traumatiserend waren voor het bewustzijn. In de loop van al die tijd dat jullie hier op aarde incarneren, maken jullie op zieleniveau een ontwikkeling door als van een kind naar een volwassene. Jullie kwamen in die zin als kind hier op aarde, namen vele ervaringen in jullie op, en vele ervaringen hebben jullie niet begrepen. Nu we aan het einde komen van een bepaalde periode, een bepaalde cyclus in jullie ontwikkeling, is het tijd is om boven dat onbegrepen stuk uit te stijgen: om uit te groeien tot ouder. Om de vader en moeder te worden van je eigen kind. En dat is waarover ik wil spreken: de kracht in jezelf om jezelf uit te tillen boven het verwonde kind in jezelf. Het kind in jullie is slachtoffer van vele onbegrepen ervaringen. Ik zeg jullie: het diepste trauma in jezelf is het trauma van het verlaten kind. Het kind dat niet weet wat haar/hem overkomt, het kind dat in de steek wordt gelaten, dat angstig is, geen referentie kader heeft om te begrijpen. Ooit zullen jullie beseffen, dat dit in de steek gelaten worden jullie eigen diepste keuze was en een scheppingsdaad die werkelijk goddelijk was. De diepe pijn die jullie hebben gevoeld toen jullie als ziel alleen op weg gingen, op jullie reis door ervaring, deze diepe pijn was tevens een grootse scheppingsdaad. Want door jezelf als ziel los te maken van het grote geheel, van de Vader-MoederGod, stel je jezelf in staat om ontzettend veel te gaan ontdekken en te ervaren en te voelen. In het huidige stadium van jullie reis, waarin er nog veel innerlijke pijn is, is het moeilijk om te doorgronden wat de diepste betekenis is van die heel lange weg van huis. Maar ik wil jullie verzekeren dat jullie prachtige wezens van licht zijn, met grote moed en een groot vertrouwen in de schepper, anders hadden jullie deze reis nooit aangevangen. Waar ik jullie aan wil herinneren is die vonk van moed en creativiteit en licht in jezelf. Voel die vonk weer in je hart, maak daar weer contact mee. Weet dat je de kracht hebt om het kind in jezelf weer helemaal tot leven te laten komen. Om het te laten zingen en spelen. Het is een heel rijk symbool, het innerlijke kind. De reis begon met een verdwaald en verlaten kind, alleen gelaten in het donker. De reis eindigt bij een kind dat straalt van overvloed, geluk en licht. Het enige wat het nodig heeft om daar te geraken, is een volwassene die het bij de hand neemt en koestert en vertrouwen inspreekt. En dat zijn jullie nu: begeleiders van het kind in jezelf. En weet dat het kind zelf de grootste vrucht is, de grootste vreugde die je in jezelf kunt ontvangen. De tijd is nu gekomen. Op dit punt van de geschiedenis is het tijd om de verloren stukken van jezelf weer bijeen te brengen. In je centrum te staan. Je moet je voorstellen dat dit centrum niet iets ouds is, waar je naar terugkeert, maar

3


iets nieuws. Jullie zijn allemaal op weg naar een nieuwe werkelijkheid, een nieuw bewustzijnsniveau dat er niet eerder was. Er is wel een aspect van terugkeer, in die zin dat het herkennen van je eigen goddelijkheid je een thuisgevoel geeft, een herinnering aan het oergevoel van éénheid en harmonie dat jullie kenden. Maar het is voor het eerst dat jullie dat eenheidsbesef gestalte gaan geven puur en alleen vanuit jullie eigen bewustzijn. Je zult terugkeren naar het Licht zonder dat je je individualiteit hoeft op te geven. Het gaat samen: God zijn en individu zijn, Een zijn en enig zijn. Hier wil ik graag jullie uitnodigen om zelf jullie vragen te stellen.

Vraag 1 Is het verhaal van Jeshua niet in strijd met het idee dat tijd een illusie is? Er wordt hier constant gesproken over een geschiedenis en een evolutie. Dus er is een beweging, een voortgaande beweging. (Toelichting: Gerrit had in zijn praatje gezegd dat alle ervaringen deel uitmaken van en blijven voortbestaan in één groot Nu-moment, en dat in die zin nooit iets voorgoed verloren gaat in de tijd, zie ook zijn site Leven en Bewustzijn) Wij hebben gesproken over een verleden en een geschiedenis, die dus eigenlijk bestaat uit een verzameling van ervaringen die je in je ziel meedraagt. Dat wij hier spreken over een bepaalde chronologie is een hulpmiddel: het is ook een menselijke manier van spreken om duidelijk te maken dat jullie in een proces zitten. Een proces heeft altijd een tijdsverloop. Tegelijk is het zo dat het bewustzijn, je diepste zelf, niet gebonden is aan ruimte en tijd, net zoals je diepste zelf niet gebonden is aan een lichaam of aan de aarde. In de beweging naar jezelf toe, d.w.z. in het hervinden van dat Goddelijke stuk, transcendeer je als het ware de tijd. Op dat moment doet het er ook niet meer toe of een trauma gisteren was of een eeuw geleden of in welk leven dan ook. De energie van het trauma is aanwezig in jouw wezen, in jouw aura of energieveld. Op het moment dat een trauma heelt, transformeer je dus het verleden. Dus wij zouden zeggen: het verleden is aanwezig als een energetisch veld. Stel je voor dat jij zelf in het centrum staat van een veld om je heen, dat vibreert en beïnvloed wordt door wat jij met je bewustzijn doet. Je staat in interactie met het verleden: in die zin ligt het niet vast. In die zin is er geen contradictie tussen het spreken over een verleden en het spreken over een Nu-moment waarin alles nog aanwezig is. Aan de ene kant kun je spreken over een verleden, in de zin van een aantal ervaringen dat je hebt opgedaan. Aan de andere kant is datzelfde verleden een energetisch veld dat nog zo vrij toegankelijk is, dat je kunt zeggen dat alles er nu is. Ik hoop dat dit iets verduidelijkt.

Vraag 2 U spreekt van onze ziel en van ons wezen en van ons lichaam. Ik wil graag wat meer verduidelijking over het verschil tussen deze dingen. Het is heel moeilijk om de werkelijkheid van het bewustzijn op te delen en in hokjes te stoppen. Maar je zou kunnen zeggen dat in het centrum van alles de zon staat. De zon gebruiken we hier als symbool voor je diepste kern. Dat zou je je wezen kunnen

4


noemen, maar we hebben geen voorkeur voor bepaalde termen. Deze zon straalt naar buiten en manifesteert zich in de materie, in ruimte en tijd, in de beperking van de vorm. Vormen kun je namen geven. Zo kun je zeggen dat het lichaam de meest verdichte vorm is waarin een ziel zich manifesteert, waarin jouw wezen zich manifesteert. Je zou kunnen zeggen - maar dit hangt af van definities - dat de ziel een entiteit is die door verschillende levens heen dezelfde blijft, maar wel steeds nieuwe ervaringen opdoet. Het is dus het deel van jezelf dat steeds weer incarneert. In die zin is de ziel deels een entiteit of vorm die zich ontwikkelt in de tijd, onafhankelijk van het lichaam. Maar er zit ook een Goddelijke vonk in de ziel die tijden vormloos is, het pure bewustzijn. Dit ongebonden stukje zou je je wezen kunnen noemen. (Mijn toevoeging (Pamela): de beweging van wezen naar ziel naar lichaam is dan de volgorde waarin het goddelijke jij zich manifesteert of uitvloeit in de verdichte, materiële werkelijkheid). Neem weer eens het beeld van de zon die stralen uitstraalt. De zon en de stralen tesamen ben jij. Naarmate de stralen verder van de zon komen, wordt de (bewustzijns)werkelijkheid dichter en meer gebonden aan tijd en ruimte, en ook meer vatbaar voor illusies en angst. Op die stralen kun je allemaal vakjes maken en daar namen aangeven: “wezen”, “ziel”, “lichaam”. Dat kan soms ook een functie hebben, om dingen te verduidelijken voor jezelf. Maar wij hechten niet zo aan specifieke definities.

Vraag 3 Ik probeer vaak zaken die ik innerlijk voel en weet uit te dragen, maar dan word ik niet goed begrepen door mijn omgeving. Hoe moet ik daar mee omgaan? Ieder mens heeft zijn eigen bewustzijnswerkelijkheid. Je kunt je ook voorstellen dat die werkelijkheid, als we nog even dat symbool van de zon gebruiken, op een bepaald trapje in de straal van de zon zit. Als jij in jezelf de vonk voelt van het Godbewustzijn en de eenheid van alle dingen, dan kan jouw energie, jouw energetische uitstraling, confronterend zijn voor anderen. Vooral voor mensen die hun zekerheid ontlenen aan de “wetten van de beperking”: de maatschappelijke voorschriften over wat allemaal niet kan of mag of mogelijk is. Deze wetten (collectieve gedachtepatronen) zijn gebaseerd op angst. Als jij daar doorheen breekt met het licht van je bewustzijn, en in je energetische uitstraling uitdraagt dat je de wetten van de beperking wel kan overstijgen, dan kan dit wrevel en onbegrip oproepen, omdat je spreekt en uitstraalt vanuit een bron die onbekend is bij een ander. Ook kan er angst zijn bij de mensen om je heen, omdat het voor hen niet goed te bevatten is hoe jij je (levens)weg uitstippelt. Leef je namelijk werkelijk vanuit je intuïtie, vanuit je eigen bron van waarheid, dan kunnen de beslissingen die je neemt op jouw levensweg er van buitenaf uitzien als impulsief, chaotisch, onbetrouwbaar. De stem van je ziel houdt zich niet aan vaste kaders en regels. Dat kan een bevreemdend effect hebben op je omgeving. Het is belangrijk je daardoor niet van je stuk te laten brengen, en steeds weer in de stilte terug te keren naar deze bron in jezelf, omdat daar je werkelijke kracht ligt. Het is ook heel belangrijk dat als je boodschappen ontvangt vanuit dat stille intuïtieve stuk in jezelf, dat je die boodschappen goed grondt; met de aarde verbindt. Dat doe je door de energie die je op dat moment voelt (de energie van: “dit is mijn waarheid”) helemaal door je lichaam te laten stromen en je daarbij voor te stellen dat je je heel stevig met de aarde verbindt. Want dat geeft je de kracht om vanuit die inzichten ook

5


echt te gaan leven en je niet van je stuk te laten brengen door meningen van anderen. Het is namelijk zo dat het collectieve energieveld van wat ik “de wetten van beperking en angst”noemde, heel massief aanwezig kan zijn in je omgeving. Het is een collectief bewustzijnsveld dat gedragen wordt door een massa mensen die er nog niet voor heeft gekozen te leven vanuit hun eigen licht en hun eigen waarheid. Vanwege de aanwezigheid van deze invloed, is het zo belangrijk je eigen waarheid kracht te geven door je goed te aarden.

Vraag 4 Is het werkelijk mogelijk dat ik het beeld van Jezus gezien heb? Dat zijn stralende hart mij zo gegrepen heeft. Of was dat maar een droom? Je bent mij zo dierbaar en ik ben zo dichtbij je. Je hebt mij altijd gezien en gevoeld, ook al heb je het niet altijd geweten. Wij zijn sterk verbonden. Je kunt je altijd op mij afstemmen, op mijn energie, om lichter van gemoed te worden. Gewoon vertrouwen op je intuïtie, op je waarneming. Op het moment dat je die ervaring had, en ook nu nog hebt, sta je midden in je kracht. Zodra je gaat twijfelen, schiet je er uit en wordt het donkerder en kan je dan ook aan alles gaan twijfelen. Twijfel niet aan jezelf. Jij bent de bron van de kracht in je eigen leven. Natuurlijk was ik het die bij je was. Jullie moeten niet doen alsof het heel vreemd is dat ik bij jullie ben, want ik ben zeer diep begaan met jullie levensweg, met jullie gang naar licht, naar waarheid. En waar het ook mogelijk is, zal ik bij jullie zijn en wil ik jullie van dienst zijn. Ik ben een energieveld. Ik ben een mens geweest, maar ik ben ook van een werkelijkheid die niet gebonden is aan het lichaam, aan tijd en ruimte. Dus kan ik er altijd zijn. Je kunt je altijd op mij afstemmen. Het is niet iets dat je moet verdienen, het is niet iets waarvoor je eerst verlicht moet zijn, het is er. Net als liefde er altijd is. Je hoeft daar niet voor te werken. Je hoeft er niets voor te doen. Alleen maar jezelf toestaan het te ontvangen.

Vraag 5 Hoe komen we in contact met die nieuwe vorm van bewustzijn, waarover je spreekt? Jullie zijn al in contact met die vorm van bewustzijn en jullie voelen het ook allemaal. Jullie zijn als bijen die om een honingraat zwermen en het borrelt in jullie harten. Het gonst en zoemt van iets, waarvan jullie voelen: daar moeten we naar toe, daar moeten we zijn. Dus de herkenning is er al. Je kunt alleen iets herkennen als je het al ten dele kent. Alleen jullie zijn als een gespleten wezen. Deels kennen jullie de waarheid en de realiteit van het licht, van het werkelijke zijn dat niet versluierd is door angst of onzekerheid. Maar een ander deel van jullie staat in de kou, staat nog in het duister. Waar het om gaat is dat je durft jezelf te identificeren, je één te voelen, met dat lichte stuk van die nieuwe werkelijkheid; het deel in jezelf dat weet heeft van die werkelijkheid. Als je je identificeert met het achtergebleven stuk, dat nog geheeld moet worden, dan

6


ga je je slachtoffer voelen; klein en troosteloos en altijd op zoek naar iets buiten je. Terwijl datgene waarnaar je op zoek bent al aanwezig is in jezelf. Het is louter een kwestie van vertrouwen dat jij het echt goed voelt. De belangrijkste maatstaf is: vertrouw op datgene wat in jezelf als licht aanvoelt. En met licht bedoelen we niet “heilig”, maar vreugdevol en vrolijk en inspirerend. Dat je het gevoel krijgt: daar heb ik zin in. Dat je je energie voelt opstijgen. Jullie voelen je tot heel veel dingen verplicht, en dat gevoel van verplichting is geen goede leidraad om bij het lichte stuk in jezelf te komen. Die nieuwe werkelijkheid waarover we spreken is er één van vrijheid en jezelf zijn. Het feit dat jullie er naar verlangen geeft al aan dat je er kennis van hebt. Dat stuk van jezelf dat er weet van heeft, dat zich opricht en uitreikt naar die nieuwe werkelijkheid, dat stuk staat in de voorhoede. Probeer je daarmee te identificeren. Probeer je daardoor te laten leiden. Ook al is het soms gek of raar. Als je dat doet dan komt de rest vanzelf mee.

Vraag 6 Er wordt vaak een categorisering gemaakt van mensen, naar maand zoals in de astrologie, of naar jaar zoals in de Chinese astrologie. Soms spreekt men ook van lichtkinderen. Dus echt generaties van mensen. Hoe past dit in het geheel? Jullie zitten eigenlijk in een dilemma. Jullie willen de werkelijkheid van het licht begrijpen vanuit een werkelijkheid die nog in de schaduw staat, en je probeert de hulpmiddelen te gebruiken van je huidige werkelijkheid om een andere werkelijkheid te begrijpen. Dat is ook goed. Zolang het je helpt. Dus als je hulpmiddelen hebt die je verheffen dan zijn ze altijd goed. Of dat nou astrologie is of psychologie, of wat je dan ook gebruikt. De karakteriseringen van al die systemen, daar is niks mee aan de hand. Als een systeem je helpt om tot inzichten te komen, om in je hart contact te maken met de werkelijkheid van je hoger zelf of je eigen licht, dan is dat voor jou een perfect systeem. Dus er is niets mis met dat soort systemen op zich. Het wordt wel een probleem als ze beperkend gaan werken, als ze als algemene waarheid worden verkondigd en als ze dus meer als een keurslijf over de realiteit worden heen gelegd. Als je een bepaalde leer als beperkend gaat ervaren, is het heel belangrijk om deze los te kunnen laten. Dat is ook weer een kwestie van in je eigen kracht staan. Kunnen zien dat instrumenten heel waardevol zijn voor een bepaalde periode, voor een bepaald probleem, en het daarna ook gewoon weer los kunnen laten zonder het verder te hoeven beoordelen. Heel veel psychologische systemen, ook spirituele, zijn een combinatie van intuïtie en verstand. Er zit altijd een mengeling in (dat is het menselijke aspect van alle systemen) van enerzijds een vonk of ware impuls vanuit de lichtwerkelijkheid en anderzijds het verstand dat wil ordenen en categoriseren. En uit het verstand kunnen minder verlichte aspecten insluipen (omdat het verstand de werkelijkheid vaak aan zich wil onderwerpen in plaats van ‘laten zijn’). Het is heel belangrijk om altijd de betrekkelijkheid van een leer vast te houden en je eigen intuïtie daarbij te blijven volgen. Er wordt nu veel gesproken over de kinderen van licht of de nieuwetijdskinderen. Met de komst van deze nieuwe generatie kinderen stroomt er een golf van licht jullie

7


wereld binnen. Het lijkt wel of jullie vanuit jullie verstand klaarstaan met allerlei rastertjes en theorieën om het te willen begrijpen en het een plaats te willen geven. Maar het licht stroomt er gewoon doorheen! Dit licht kan ook een overweldigende kracht zijn. Deze kinderen kunnen met hun aanwezigheid allerlei heilige paardjes omvergooien. Ze kunnen veel ideeën op losse schroeven zetten, waarvan jullie (het collectieve bewustzijn) dachten heel zeker te zijn. De komst van die kinderen is een realiteit. Welke naam je er precies aan geeft, daar kun je over twisten en ook over allerlei psychologische duidingen. Maar hun komst is wel degelijk de aankondiging van een nieuw soort bewustzijn, dat zij hier komen brengen. Vraag 7 Die zoektocht naar je eigen wezen is zo eenzaam. Mijn familie is niet groot en ik heb dikwijls zo’n gevoel van eenzaamheid. Wat kan dan eigenlijk die kracht in jezelf betekenen tegen die eenzaamheid?. Ik voel daar een antwoord van Jeshua, dat erg toegespitst is op jou. Is dat goed? Het is meer een persoonlijk antwoord dan een algemeen antwoord. Okay Zodra je de weg gaat van het zoeken naar jezelf en de inkeer in jezelf, dan kom je een heel moeilijk stuk tegen: een innerlijke eenzaamheid die heel verlammend kan werken. Jouw weg op dit moment, de weg die je zelf hebt gekozen als ziel, is om het helemaal van de grond af aan in jezelf op te bouwen. Ik doel dan op je eigen kracht, je eigen fundament. En daarvoor moet je door een innerlijke eenzaamheid heen, waarin je echt helemaal op jezelf bent aangewezen. En juist daardoor zul je in jezelf je kracht vinden. Dit proces hangt ook samen met het toelaten van boosheid en woede in jezelf. In relatie tot je omgeving en met betrekking tot je verleden. In het algemeen kunnen we zeggen dat, op momenten dat je naar binnen keert om de kracht werkelijk uit jezelf te putten, en niet uit de ideeën of meningen van anderen, je bewustzijn een ommedraai maakt. Je komt daardoor in jezelf ook meteen de stukken tegen waarmee je het erg moeilijk hebt. Dat kan zijn een diepe eenzaamheid of verlatingsangst. Maar het kunnen ook andere gevoelens zijn van onrust of boosheid of verdriet. Dus het is niet ongewoon dat juist als je de groei naar een groter bewustzijn aangaat, je aanvankelijk je erg bewust wordt van nare aspecten in jezelf. Het is dan heel belangrijk je daarvan niet van af te keren, maar erbij te blijven. Jezelf te begeleiden, als een ouder bij een kind. Dat is dat stuk waar ik in het begin over sprak. Misschien heb je wel eens van gehoord van mensen die aan stervensbegeleiding doen. Die vertellen dat zij iemand vooral helpen eenvoudigweg door er te zijn. Naast iemand zitten, zonder iets te zeggen. Wat je met jezelf kunt doen in momenten dat je je diepste nood voelt, je grootste eenzaamheid, is er te zijn met jezelf. Er bij blijven zonder iets te hoeven doen. Dat is echte troost, dat is echte moed. Dat is ook de kracht van het bewustzijn. Op het moment dat je bij jezelf aanwezig kunt zijn in je grootste nood, in je grootste eenzaamheid, gebeurt er iets in jezelf. Je transformeert dan iets in jezelf waardoor die

8


eenzaamheid slinkt en waardoor jij groter wordt dan je eenzaamheid. Dat is de kracht van bewust zijn.

9

Jezelf en anderen helen - Kosmische Geboortepijn

Kosmische Geboortepijn Op 23 mei 2004 hielden wij een channeling met Jeshua in onze eigen praktijkruimte te Tilburg. Hieronder volgt de tekst, evenals Jeshua’s antwoorden op vragen van het aanwezige publiek. De uitgesproken tekst is achteraf enigszins geredigeerd ter verbetering van de leesbaarheid. Lieve vrienden, ik ben zo verheugd over jullie komst hiernaar toe. En sommigen van zo ver! Ik heb jullie allemaal gezien en weet wie jullie zijn. Jullie zijn mij zo dierbaar. Mijn reis is die van jullie en jullie reis is de mijne. Daarom wil ik iets delen van mijn inzichten in de lange reis, die jullie als ziel hebben ondernomen. Deze reis leidt naar een Licht dat jullie allemaal voor je zien liggen, maar dat in wezen een Licht is dat nu al in jullie brandt. Maar jullie kijken er onvoldoende naar geloven er niet werkelijk in. Ik wil jullie meenemen naar het begin van jullie reis. Helemaal naar het begin toen jullie als zielen werden geboren in een werkelijkheid, die jullie tevoren niet kenden. Ik wil teruggaan naar het moment in de tijd waarop jullie met jullie reis begonnen. Jullie reis door de tijd, door de ruimte, door de materie. Heel ver terug ligt de oorsprong. Maar de gebeurtenis zelf, van het afgescheiden raken van thuis, de oerbron, de oorsprong waaruit jullie allen voortkomen, díe gebeurtenis en de pijn die daarmee samenhangt, is nog steeds heel sterk aanwezig in jullie. Deze geboortepijn ligt achter heel veel alledaagse gevoelens en gedragingen die jullie vertonen. Ik wil dit duidelijk maken met een voorbeeld. Velen van jullie hebben dagelijks te maken met innerlijke onrust, een constant gevoel van “op zoek zijn”. Er is een innerlijke spanning die te maken heeft met het niet helemaal thuis zijn bij jezelf: je niet helemaal thuis voelen bij je eigen zijn, je eigen wezen. Vanuit deze basisspanning is er een neiging om in de buitenwereld te zoeken naar bevestiging, erkenning, bemoediging of acceptatie. Er is steeds iets nodig van buitenaf wat jou geruststelt. Iets dat bij jou die innerlijke spanning even wegneemt en zegt: ‘je bent thuis, je mag er zijn’. Jullie kunnen wel nagaan hoe vaak jullie behoefte hebben aan die geruststelling, want jullie kunnen allemaal in jezelf die onrust bespeuren, die drang om te zoeken. De neiging om ergens heen te willen dat niet in het nu ligt, naar iets wat buiten je ligt en niet in je ligt. Ik wil spreken over de oorzaak van deze neiging. De werkelijke oorzaak is als het middelpunt van een ui waaromheen vele lagen zitten. De buitenste lagen worden gevormd door bepaalde gebeurtenissen in je leven, die ervoor zorgden dat je je onrustig bent gaan voelen, niet thuis bij jezelf. In de dieper gelegen lagen bevinden zich gebeurtenissen uit andere levens die traumatisch waren. Maar als je al die lagen er vanaf pelt, dan kom je tot een kernonrust, of een kernheimwee dat te maken heeft met het begin van jullie reis.

10


Stel je voor dat jullie, voordat jullie aan je reis begonnen, deel uit maakten van een eenheidstoestand, die heel geruststellend en omvattend was. Het was alsof jullie in een sluimer verkeerden, te vergelijken met een bepaalde slaaptoestand waarin alles veilig is en je over een heel ontvankelijk bewustzijn beschikt. Je laat alles gebeuren, alles is vloeiend. Jullie kennen deze toestand in jullie aardse levens enigszins als de situatie waarin je verkeert als embryo in de baarmoeder. Er is dan nog geen duidelijk onderscheid tussen binnen en buiten, er is een eenheid in de ervaring en een geborgenheid die vanzelfsprekend is. In dat prille begin waren jullie als zielen dus als embryo’s: ondergedompeld in een toestand van vredigheid en geborgenheid. In jullie gewaarwording trad op een gegeven moment een ervaring op van verscheurdheid. Dit was het begin van jullie geboorte als individuele zielen; zielen die op reis zouden gaan om allerlei ervaringen op te doen. Eerst was alles één. Toen was er de ervaring van losgetrokken of losgescheurd worden uit een oerverband. En daarna was er een desoriëntatie en een verwildering. Een blind zoeken naar iets, een houvast, een zekerheid die er niet kwam. Het was een moment van duisternis. Zo zouden jullie het althans uitdrukken, maar het moment dat jullie je los maakten van de oerbron en jullie eigen weg gingen, was tevens een moment van diepe creativiteit. Je kunt je hierbij de voorstelling maken van een lege donkere ruimte waarin jullie werden uitgezaaid. Er was duisternis, maar ook de ruimte voor iets nieuws. Veel van de gevoelens die jullie bij de aanvang van jullie reis ervoeren, zijn terug te vinden in het beeld van het verloren kind in jezelf, dat ik de vorige keer heb besproken (in de channeling in de Maancirkel op 4-4-04, zie elders op de site). Dit beeld van het verloren kind maakt heel tastbaar met welke diepe innerlijke wonden jullie op reis zijn gegaan. Gedurende deze reis, waarin jullie allerlei vormen (lichamen) hebben aangenomen, hebben jullie veel ervaren, veel doorgemaakt en uiteindelijk zijn jullie hier beland, op deze planeet: de aarde. De aarde is een plaats van grote creativiteit en vele mogelijkheden. En toch, ondanks de mogelijkheden en de schoonheid van deze werkelijkheid hier op aarde, voelen jullie je nog steeds ontheemd. Er is een gevoel dat er ‘iets niet klopt’. Alsof er iets ontbreekt wat essentieel is om je goed te voelen. Wat er in jullie gevoel ontbreekt, is de basisliefde en geborgenheid die nodig is als voedingsbodem voor elk levend wezen om te groeien, te bloeien en je in alle vrijheid te kunnen ontplooien. Wat ik jullie wil vragen is om in je eigen bewustzijn te zoeken naar de oorspronkelijke wond die ontstond met het afscheid van Thuis. Kun je in jezelf de psychische plaats vinden waarin je jezelf ervaart als losgeraakt van een oereenheid? Het gaat hier om een oereenheid, die je met je verstand niet kunt uitleggen of verklaren, maar waarvan je diep in je gevoel zeker weet dat je deze hebt gekend. In het terugkeren naar de oorspronkelijke pijn van het afscheid van “Thuis”, kunnen jullie een enorme kracht vinden om jezelf te helen. Daar ligt namelijk de oorsprong van jullie verlies aan kracht! Jullie allen die hier zit en die deze tekst leest, zijn bezig om een bepaalde stap te zetten naar een nieuw bewustzijnsniveau. Een niveau waarop er een basis is van innerlijke veiligheid en zelfvertrouwen, waardoor vele nieuwe creaties mogelijk worden. Jullie zullen vanuit een nieuw bewustzijn kunnen gaan leven en scheppen. Maar om dat nieuwe bewustzijnsniveau werkelijk te realiseren, is het van groot belang naar de kern en de oorsprong te gaan van de blokkades en de onevenwichtigheden die

11


jullie in het dagelijkse leven ervaren. Het is in deze fase van jullie ontwikkeling tijd dat je niet alleen kijkt naar de pijnen en de traumata die zijn ontstaan in je huidige leven en eventueel in de levens daarvoor, maar dat je nog één stap dieper gaat. Het is nu aan de orde dat je naar dit oerstuk terug gaat en je, zodra je dit bewust herkent en met je hart herinnert, je ontfermt over die pijn in jezelf. Het is tijd dat je je ontfermt over dat pasgeboren kosmische kind, dat nog steeds in je leeft en dat niet weet waarheen het zich beweegt en dat elk gevoel van richting ontbeert. Ik wil jullie graag een handvat geven om deze oerpijn ervaarbaar te maken en er mee te werken. Het is belangrijk je te realiseren dat deze pijn ook een fysieke zetel heeft; ze zetelt in jullie buik. Dit is de plek van de emoties en het je verbonden voelen. De buik is vaak de plek of het energetisch centrum van waaruit jullie relaties aangaan met andere mensen. Het probleem dat hierbij vaak de kop opsteekt is dat er in dat centrum in je buik een pijn zit, die dit aardse leven overstijgt, die alle levens overstijgt, en die helemaal teruggaat naar jullie geboorte als individuele ziel. Het gaat ten diepste om een kosmische geboortepijn. Toch proberen jullie deze individuele, kosmische pijn vaak op te lossen op het niveau van relaties met andere mensen. Zeker in diepgaande persoonlijke relaties, waar je intiem met elkaar bent, gebeurt het heel vaak dat je je eigen diepste wond tracht te helen met behulp van de energie van een ander. Vaak herkennen jullie de pijn in een ander heel goed. Het is in wezen steeds die ene pijn die teruggaat op een verlies aan oerverbondenheid en geborgenheid. De ander fungeert vaak als spiegel voor je eigen pijn. Je herkent in wezen je eigen pijn in het gelaat van de ander. Omdat jullie je eigen pijn in de ander herkennen, gemakkelijker dan je deze in jezelf herkent, ga je die pijn van de ander proberen op te lossen en hoop je (onbewust) in feite dat je eigen pijn wordt verlicht door de aanwezigheid (liefde, erkenning) van de ander. Het spel dat vaak wordt gespeeld in (seksuele) relaties maakt echter de wond nog moeilijker te helen dan anders. Er kan namelijk heel gemakkelijk een wederzijdse afhankelijkheid ontstaan, die ontstaat uit een emotioneel rollenspel waaraan beide partners gehecht raken. Zodra er afhankelijkheid ontstaat, gaan aspecten van macht een rol spelen, die je nog veel verder van huis brengen, letterlijk (van Huis). Waar je steunt op macht, geef je je eigen kracht weg. Macht en afhankelijkheid kunnen niet zonder elkaar. De sfeer van (intieme) relaties is een heel belangrijk aanknopingspunt om je bewust te worden van de diepere kosmische geboortepijn die jullie allen met je meedragen. Heel vaak hebben jullie het gevoel de aanwezigheid van een ander persoon in jullie leven nodig te hebben. Het is voor jullie vaak vanzelfsprekend dat eenzaamheid te maken heeft met het gemis aan contact met anderen en dat de oplossing ligt in de aanwezigheid van een vriendschap of een liefde. Maar in deze veronderstelling ligt potentieel een grote valkuil besloten. De valkuil is dat je de oorzaak van je pijn buiten je legt. Het gevolg is dat je in een subtiel rollenspel binnen relaties de ander verantwoordelijk gaat stellen voor jouw innerlijke wonden: jij bent het slachtoffer. Tegelijkertijd oefen je een bepaalde macht uit over de ander, omdat je zijn/haar innerlijke pijn en kwetsbaarheid kent. De spirituele betekenis van de liefde tussen man en vrouw, of van welke intieme seksuele relatie ook, is niet: het helen van elkaars wonden. De werkelijke schoonheid van een liefdesrelatie ligt in de ontmoeting tussen twee volstrekt zelfstandige, onafhankelijke wezens die elkaar laten delen in hun eigen rijkdom. Ieder heeft zijn unieke gezichtspunten op de werkelijkheid, zijn eigen manier van de dingen ervaren. Dit met elkaar tot op de diepste niveaus te kunnen delen, is een grote vreugde voor de ziel.

12


Dus niets ten nadele van intieme relaties! Ik wil jullie er alleen op wijzen dat deze relaties heel vaak verkeerd worden gebruikt om een innerlijke wond te helen die in wezen losstaat van de ander. Het is soms heel moeilijk om je dat ten diepste te realiseren. Om je te realiseren dat als je je ontzettend eenzaam voelt of verlaten of bedroefd, jij deze realiteit, dit gevoel voor jezelf schept. Dat jij de schepper bent van deze innerlijke werkelijkheid die jullie eenzaamheid of verlatenheid noemen. De werkelijke oplossing voor deze gevoelens, die een grote diepte hebben en heel oud zijn, ligt in het je toekeren naar jezelf in plaats van naar de ander, vanuit de werkelijke kracht die je tot je beschikking hebt. Voor alle gevoelens van wanhoop, depressie en eenzaamheid die er in je leven, is de oplossing energetisch beschikbaar in jezelf. De oplossing is er al, ze is aanwezig in jouw energie. De energie van de oplossing kan verborgen lijken te zijn, in die zin dat je eerst een deurtje moet vinden en openzetten, maar jij bent in wezen een Goddelijke energie die alles in zich heeft om zichzelf, het deel in jezelf dat verloren kind is, gerust te stellen. De uitnodiging aan jullie allen, aan elke individuele ziel, aan jou, is jezelf te bevruchten met je eigen Goddelijkheid. De neiging om je daarin afhankelijk op te stellen van een ander is de oorzaak van vele misverstanden en lost de diepste pijn nooit op. Het is daarom zo belangrijk de werkelijke oorsprong van die pijn goed te herkennen, te beseffen dat die in een spirituele dimensie ligt die veel groter is dan déze relatie, déze baan, déze ouders, etcetera. En om je dan te realiseren dat de oplossing dus niet ligt in het gedrag van je partner, je moeder, je kind, je collega, maar puur en alleen in jezelf. Ik heb hierover nog veel te vertellen, maar ik wil hier nu toch mee besluiten. Ik wil jullie graag de gelegenheid geven om vragen te stellen. Vraag 1 Ik voel soms een heel sterke energie in mezelf; is dat mijn werkelijke kracht, is dat liefde of iets anders? Als wij spreken over de kracht in jezelf, de enorme kracht die tot je beschikking staat, dan kan dat aanleiding geven tot misvattingen. Want jullie associëren kracht vaak met macht, met iets groots, iets explosiefs, iets dominants. Niet dat jíj dat daarmee bedoelt, maar in het algemeen bestaan er misvattingen over de kracht in jezelf. De werkelijke kracht in jezelf is een kracht die jullie allemaal kennen in de stilte. Als alles tot rust komt in jezelf, als alle gedachten en emoties als blaadjes op de grond dwarrelen en alles stil wordt, dan kan er in jezelf een zekerheid groeien, een weten over waar je je bevindt en waar je naar toe gaat. Dat weten noemen wij innerlijke kracht. Dit weten en die zekerheid hebben sterk te maken met in contact staan met je bron, met wie jij bent. Als je in contact staat met jouw kern, dan twijfel je niet aan jezelf. Je weet dat jij bent die je bent, en dat er niets is om aan te twijfelen: dat er geen standaard buiten jou is waaraan je moet voldoen, dat jij eenvoudigweg bent die je bent, in alle pracht en schoonheid die bij jou horen. Op zo’n moment van innerlijk contact, van innerlijk weten, zijn er weinig gedachten en emoties. Er is alleen dit krachtige gevoel van er zijn en weten. En ook dit gevoel zetelt vaak in de buik. Het is een gevoel dat uit je kern komt en dat onder je gedachten en emoties doorgaat. Het is de stille maar grote kracht die in jullie allemaal huist. Dat is jullie directe verbinding met God, en tegelijk met je eigen diepste wezen.

13


In jouw wezenlijke, goddelijke kern ben je volstrekt onbeperkt, niet gebonden aan je lichaam of je karakter, je naam, je geslacht, enzovoorts. In contact daarmee heb je de gewaarwording van zuiver er zijn. Alles ligt open. En toch is het ook uniek. Het is jij die daar is. Vraag 2 Hoe weet je nou of je binnen een relatie onopgeloste stukken inbrengt van jezelf (die je eigenlijk zelf moet uitwerken), of dat je werkelijk bezig bent met de relatie? Als je merkt dat er angstgevoelens opspelen in je relatie met de ander, dan is het zaak goed op te letten. Want als er angst speelt, is dat een teken dat je de behoefte voelt om iets te veranderen of iets vast te houden of iets in een bepaalde baan te leiden.. Angstgevoelens geven altijd aan dat je bang bent iets van jezelf te verliezen. Maar je kunt nooit iets van jezelf verliezen zonder dat jij daar zelf toestemming voor geeft. Het is niet de ander die jou iets afneemt. Jij bent het die de angst voor verlies creëert. Vaak zijn relaties een mengsel van zuivere liefde, waarin je de ander vrijlaat en accepteert, en angstgevoelens, waarin aspecten van macht en afhankelijkheid een rol spelen. Om te beseffen waar jij je eigen innerlijke wonden onbewust een rol laat spelen in de relatie, is het heel belangrijk om je bewust te worden op welke momenten of in welke situaties je angsten voelt in je relatie. En als je je daarvan bewust bent, kun je dat stuk in jezelf sterk gaan onderzoeken. Dat wil dus zeggen: als je merkt in een conflict met de ander dat jij spreekt vanuit een innerlijke angst die niets te maken heeft met wat die ander zegt of doet, neem dan verantwoordelijkheid voor die angst: herken dit als iets wat van jou is en wat losstaat van de ander. Keer je bewustzijn naar jezelf toe en kijk wat er aan pijn leeft in jou en geef jezelf wat je nodig hebt. Zie het als een probleem dat jij alleen kan en moet oplossen. Dit hoeft helemaal niet te betekenen dat je een relatie moet beëindigen of dat je dus alleen moet leven. Het gaat erom helderheid te creëren in een relatie. Als jij verantwoordelijkheid neemt voor jouw eigen (negatieve) gevoelens, dan kun je deze gevoelens rustig en in openheid meedelen aan een ander. Als die ander daar ruimte voor geeft, dan geeft dat aan dat er een goede basis is om tot een helende relatie te komen. Ik heb eerder gezegd dat het doel van een liefdesrelatie niet is: elkaars wonden helen. Dit neemt niet weg dat een relatie waarin beide partners verantwoordelijkheid nemen en zich opstellen als onafhankelijke individuen, helend werkt.Er gaat een helende werking uit van wederzijdse liefde. In een liefdevolle relatie hebben beide partners liefde en respect voor zichzelf. Ook in deze relatie spiegelt de ander aspecten van jezelf terug. De liefde die je aan jezelf geeft, wordt vergroot en gevoed door de aanwezigheid van die ander. Dat werkt heel inspirerend. Het cruciale punt is dus niet dat je geen heling mag ontvangen van een ander, maar dat je er niet van afhankelijk bent. En daar waar je angsten voelt opspelen - ook in de vorm van jaloezie, boosheid, teleurstelling, verwachtingen - wees dan alert op de onderliggende pijn of wond in jezelf die in wezen jouw verantwoordelijkheid is. Een ander kan die pijn zeker aanraken door bepaald gedrag, maar het is van groot belang je dan niet tot een slachtofferrol te laten verleiden. Blijf die pijn herkennen als jouw creatie. Dat is

14


meesterschap.

Vraag 3 Op weg naar die kwetsuur, die diepe pijn in jezelf, kom je vaak een boosheid tegen, over het waarom. Misschien is het dat je je afvraagt waarom dat losscheuren gebeurd is? Kun je iets vertellen over die boosheid? De boosheid die jullie in dit opzicht kunnen voelen is een boosheid op het leven zelf. Boosheid op de geboortepijn, dat wil zeggen boosheid omdat je die innerlijke verscheurdheid moet doormaken, is in de kern een uiting van machteloosheid. Je voelt je klein en alleen en kwetsbaar en je hebt het gevoel dat jou iets onrechtvaardigs is overkomen. Je hebt het gevoel zo’n moeilijke, duistere reis niet verdiend te hebben. Het probleem is dat je wanneer je die boosheid voelt, je je bevindt op het niveau van jezelf waarin je nog steeds het verloren kind bent, het kind dat op zoek ging en geen uitwegen zag. Dat kind is er nog steeds. Maar op dat niveau vind je geen antwoorden. Het is eigenlijk niet meer dan logisch dat dit kind heel kwaad is: het begrijpt er niets van. Het antwoord op deze boosheid ligt op een ander niveau van je bewustzijn. Jij bent namelijk meer dan dat verloren stuk in jezelf. Er is een niveau in jezelf waarin je kunt voelen dat jij meer bent dan dat verloren, machteloze kind. Daar waar je dat kind in je bewustzijn kunt opnemen, ben jij groter dan dat kind. Daar waar jij de pijn omarmt met je bewustzijn, laat je haar zijn en accepteer je haar. Daarmee stijg je er boven uit. Jij bent dan groter dan de pijn. Het wordt dan zelfs mogelijk om te voelen dat er een diepere betekenis ligt in jouw geboorte als ziel en je reis doorheen tijd, ruimte, illusie en duisternis (onwetendheid). Het is onmogelijk om deze betekenis met behulp van het verstand uit te leggen. Dit gaat zo diep, dat je het alleen kunt begrijpen vanuit dat stille krachtige stuk waarover we reeds spraken, het stille weten dat gedachten en emoties overstijgt. Daar willen we jullie mee naar toenemen en jullie vragen te voelen dat er in jullie een niveau is waarop jullie zelf toestemming hebben gegeven om deze reis aan te gaan, om deze pijn te dragen. In dit stadium van jullie ontwikkeling is het lastig om ten volle te beseffen welke positieve vruchten jullie reis zal afwerpen. We kunnen het misschien schetsen aan de hand van een beeld. Stel je de oertoestand waar jullie uit komen voor als een witte wolk, een ietwat pluizige wolk waarin alles met elkaar verstrengeld is. Alles is zacht en één, maar ook een beetje flets. Het moment dat jullie uit die oertoestand traden als afzonderlijke wezens, op reis door de lege ruimte, kun je je voorstellen als zaadjes die uit de wolk in de grond vielen. De zaden ontkiemden en er groeiden planten en bloemen uit. Jullie reis door het nieuwe en onbekende heeft het mogelijk gemaakt dat er dingen zijn ontkiemd in de schepping (het totaal van wat er is) die tevoren onmogelijk waren, die niet bestonden en niet eens verzonnen konden worden. Het vraagt om een individueel bewustzijn dat zichzelf kan ervaren als losstaand van andere wezens, om tot werkelijke creativiteit te komen. Pas dan kan er namelijk verschil zijn. Als alles één en verbonden is, wordt de toestand statisch. Als er onderscheid is, kan er diversiteit opbloeien. De bestemming van jullie reis kun je je voorstellen als een tuin die in volle bloei staat, met veel verschillende aparte bloemen en planten, die samen een diepgaand geheel vormen (op fysiek en spiritueel niveau). Vergelijk de diversiteit en de rijkdom van dat beeld nou eens met het beeld van de oorspronkelijke wolk; die wat fletse wolk die

15


weliswaar een oertoestand van geborgenheid in zich droeg, maar tevens een bepaalde ééndimensionaliteit, een soort ‘platheid’. Het is moeilijk dit goed uit te drukken. Zodra je de ‘geboortepijn’ in jezelf gaat helen en de boosheid om die pijn loslaat, ga je zelf innerlijk ervaren wat een schoonheid er innerlijk tot bloei komt in jezelf. En dat het ervaren van die schoonheid en rijkdom - is de betekenis van je reis. De duisternis is dan niet meer zinloos, maar wordt ervaren als iets dat een zekere bijdrage levert aan de schepping. Het is heel moeilijk om dit uit te leggen vanuit een standpunt dat boven de ervaring staat. Je moet het in je ervaring meemaken dat duisternis en pijn scheppende krachten kunnen zijn. Dit wordt aanvaardbaar wanneer je duisternis accepteert als iets dat er is, zonder het te willen bevechten of terzijde schuiven. Zodra je gevoelens van boosheid ervaart, is het belangrijk om deze ten volle te accepteren en om dan naar het stiltepunt in jezelf te gaan, waarover we al spraken. Het kan helpen als je de natuur opzoekt, of een inspirerende omgeving, waar je die stilte als het ware kunt inademen. In die stilte kan je boosheid oplossen, zonder dat je haar wegduwt. Vraag 4 Als ik alleen ben, vind ik het vaak makkelijker om in mijn eigen kracht of stiltepunt te blijven. Maar als ik onder mensen ben, word ik vaak meegetrokken in een soort kleinzieligheid, het gevoel dat ik me moet verdedigen en zo. Op het moment dat jij geraakt word door wat andere mensen zeggen of vinden, stroomt er een golf energie door jou heen met een ondertoon van angst. Deze golf trekt jouw bewustzijn uit je centrum weg. Je bewustzijn duikt als het ware in die golf en vereenzelvigt zich dan met die angst. Het is belangrijk om in alle losse incidenten die er zijn met mensen (opmerkingen of gebeurtenissen) steeds dezelfde onderliggende angst te herkennen. Want als je dat kunt, dan heb je het probleem teruggebracht tot een bepaalde eenvoud en dat is heel belangrijk. Als problemen heel ingewikkeld lijken, dan ben je in wezen met de details bezig, aan de buitenkant. Probeer altijd de onderliggende stroom te voelen van de emotie die in jou centraal staat. In dit geval is dat angst. Wat jij in zulke situaties ook voelt is een bepaalde onrust of nervositeit. Een boosheid ook, omdat jouw intenties niet goed worden weergegeven of gezien. Op het moment dat jij geraakt wordt door de ander, zie je de wereld en jezelf vanuit het perspectief van die ander en dan zeg je: dat klopt niet. Je voelt je onrustig en boos en soms verward, omdat er in de ander een beeld van jou is dat niet strookt met jouw innerlijke beleving. Het antwoord op dit probleem is: gun de ander zijn eigen waarneming. Gun een ander zijn manier van waarnemen, hoe beperkt die ook is in jouw ogen. Het is niet de bedoeling dat jullie de waarneming van anderen corrigeren. Jullie hoeven dat niet te doen, het is niet jullie verantwoordelijkheid. Als je jezelf ontslaat van die ‘plicht’, komt er heel veel ruimte om je heen. Vaak verwachten of hopen jullie dat mensen op een bepaalde manier over jullie denken. Jullie kijken naar de reacties van anderen met angst en verwachting. Maar als je die ander gewoon vrij kunt laten in zijn waarneming, dan hoef je zijn reactie ook niet meer te ervaren als een oordeel over jou. Je kunt een negatieve uiting dan gewoon bij de ander laten als iets dat zijn interpretatie vormt van bepaalde signalen. Je zei dat je gemakkelijker in je centrum blijft als je alleen bent. Voor velen van jullie

16


is het belangrijk om tijd alleen door te brengen, omdat jullie in het alleen zijn vaak beter contact kunnen maken met je eigen energie, dan in aanwezigheid van anderen. In aanwezigheid van anderen speelt vaak een bepaalde onrust op, iets waardoor je denkt anders te moeten zijn dan je bent. En zodra je dat denkt, raak je het contact met je kern kwijt. Je zit dan als het ware scheef in je eigen centrum, of je hangt er een beetje buiten. Om te voelen wat het is om in je eigen centrum te zijn, is het belangrijk om regelmatig ontspannen, rustige momenten voor jezelf te creëren waarin je voelt wat het is om in je eigen gezelschap te zijn. Momenten waarin je een bepaalde intimiteit met jezelf hebt en weet hoe jouw eigen energie aanvoelt op het moment dat je rustig en ontspannen bent. Zodra je weer in contact treedt met anderen en je voelt dat je uit je centrum wordt getrokken, is het eerste en belangrijkste dat je je daarvan bewust wordt. Je kunt dan door middel van je ademhaling je energie terug halen naar je buik, naar je centrum. Dus op het moment dat je dit merkt, probeer eens drie keer achter elkaar adem te halen vanuit je buik. Dan kun je merken dat er iets gebeurt: dat je energie terug schuift. Het kan zijn dat je dit vaak moet doen om weer bij jezelf te komen. Maar hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het gaat. En door dat bewustzijn kun je steeds makkelijker en sneller teruggaan naar je eigen energie, en dus steeds meer bij jezelf blijven. Nog een laatste punt voor jou. Jij bent een heel empathisch, invoelend iemand. Je beziet de dingen gemakkelijk vanuit de ogen van een ander. Maar probeer nu eens, terwijl je in contact staat met anderen, je af te vragen: wat vind ik eigenlijk? Wat zie ik eigenlijk? Niet door de ogen van anderen naar de situatie kijken, maar de energie terugnemen naar jezelf. Dat is ook een manier van terugkeren naar je centrum: je eigen waarneming vasthouden terwijl je bij anderen bent. Vraag 5 Ik kan soms zo kwaad zijn en dat kan ik dan niet uiten. Dan keert dat kwade zich tegen mezelf. En dat te leren uiten, die energie te leren gebruiken voor iets constructiefs, hoe doe je dat? Jij verzamelt je woede binnenin en laat eerst de lieve kanten van jezelf zien. Elk mens heeft een balans nodig tussen geven en ontvangen. De gevende kant in een mens is het stuk waarin hij zich verbindt met de ander, en zijn energie inzet ten behoeve van de ander. Het ontvangende is het stuk waarin een mens zich onderscheidt, ruimte neemt voor zichzelf en “ik” zegt in de relatie tot de ander. Bij jou is het zo dat het stuk van het gevende zich makkelijker toont, waardoor je er als vanzelf op liefdevolle wijze bent voor een ander. Maar als deze liefdevolle aanwezigheid niet goed ontvangen wordt, dan heb je er moeite mee om je energie terug te nemen, ‘ik’ te zeggen en je eigen ruimte te claimen. En dat leidt tot heel veel frustratie en ook teleurstelling. Je moet jezelf voorop leren stellen. Het is nodig je onderscheidingsvermogen te gebruiken om aan te voelen of het gepast is om ‘te geven’in een bepaalde situatie. Dit moet niet vanzelfsprekend zijn. Het is nodig om tot een diepere innerlijke balans te komen van het geven en het ontvangen. Het is daarom ook heel belangrijk voor die boosheid een bepaalde uitlaatklep te vinden. Een uitingsvorm. Die boosheid vertelt jou ook van jouw innerlijke kracht, jouw visie, jouw originaliteit. Boosheid is niet slechts een negatieve energie, het is van oorsprong een creatieve energie die echter verstopt is geraakt en in die verstopte toestand tot problemen leidt.

17


Wat voor jou heel goed kan werken is om die boosheid te kanaliseren of om te zetten in creatieve energie. Je draagt namelijk een heel creatieve energie met je mee en als je die tot volle bloei laat komen, creëer je sowieso meer ruimte om je heen. Meer ruimte voor jezelf met jouw behoeftes en wensen. Het is belangrijk om op je strepen te durven staan.

Vraag 6 Ik heb nog een vraag over liefde. Ik voel wel eens die stilte in mezelf waar je het over had. Maar daarnaast ook zo’n oneindige liefde voor alles wat er om me heen is. Lang niet altijd hoor. Waar komt dat vandaan? Jij hebt het vermogen om vanuit je hart heel ver uit te reiken met je energie, om je heel diep verbonden te voelen met ‘alles’. Het is een spiritueel besef van de eenheid van alle levende wezens. Waar dat vandaan komt? Het is een zieleherinnering aan een werkelijkheid die het lichamelijke overstijgt en ten grondslag ligt aan al het geschapene, de waarneembare werkelijkheid. Het is een mystiek gevoel. Het is voor jou echter heel belangrijk dat je leert die spirituele energie te kanaliseren naar de aarde toe en daarmee bedoel ik dat je deze energie rustig moet laten aarden. Stel je voor dat die kosmische energie bij jou binnenkomt door je hogere chakras en een intensiteit met zich meebrengt die, als ze naar de lagere chakras toevloeit, een bepaalde onrust teweeg kan brengen. Je hebt dan last van een overvloed aan energie die leidt tot ongedurigheid een rusteloosheid. De vertaling van die spirituele inspiratie naar alledaagse aardse zijn, het aardse ritme, is dus belangrijk om op te letten. De natuur kan je helpen om balans te vinden. Er is een basisrust en ritme aanwezig in de natuur die je helpt rustig te worden. Met een goede aarding kun je deze spirituele energie op een harmonieuze wijze integreren met je dagelijks leven en ook delen met anderen.

Vraag 7 Ik ben in mijn leven heel creatief geweest en dat stuitte altijd op allerlei onwil. Maar sinds ik het spirituele pad bewandel gaat alles veel beter. Maar tegelijkertijd, en dan kom ik op mijn vraag, bekruipt mij de angst dat ik teveel invloed op anderen uitoefen. Ik voel me verantwoordelijk voor de effecten van wat ik doe (vooral in mijn werk) en dat maakt me bang. Hoe moet ik daar mee omgaan? Jij vertrouwt je eigen kracht niet. Jouw werkelijke kracht zit in het je afstemmen op je intuïtie, wat je heel goed kunt. Handel volgens dit diepe innerlijke weten, en laat dan los. Niet het gevoel hebben dat je het daarna nog moet vasthouden of regelen. Het vermogen om los te laten dat kun je ontwikkelen door je te realiseren dat jij niet verantwoordelijk bent voor alle gevolgen van jouw keuze. Jouw verantwoordelijkheid is het om een beslissing te maken vanuit je diepste innerlijke gevoel voor waarheid. Wat er daarna gebeurt, is niet meer van jou. Hoe het zich verder gaat verwerkelijken in de wereld en hoe mensen erop gaan reageren, daarin speelt de keuzevrijheid van andere mensen een belangrijke rol. En het is niet jouw taak om daarin sturing of richting te geven. Je bent niet gewend je eigen kracht zo duidelijk neer te zetten en te manifesteren. Er is een bepaalde zelftwijfel en een minderwaardigheidsgevoel uit het verleden waardoor je terugdeinst en denkt: kan dit wel, mag ik zo sterk zijn? Mag ik zo stralen, mag ik zo duidelijk weten hoe ik het wil en wat er nodig is?

18


Het is een kwestie van jezelf dat gunnen. En beschouw de twijfels die je dan bekruipen als een oude energie die je terughoudt. Deze twijfels zijn niet een ‘waardevol tegenwicht’ dat je in balans houdt, maar een energetische dam die je ervan weerhoudt je volledige creatieve potentieel tot uiting te brengen.

Vraag 8 Een tijdgeleden kwam er spontaan een soort liefde gevoel over me heen. Waar komt dat vandaan? Er is op dat moment een poort in je hart geopend naar een stuk van jezelf dat oud is en tegelijk nieuw. Jij wordt in je leven gemotiveerd door een krachtige spirituele impuls. Je voelt je heel sterk gedreven op je spirituele pad en vanuit die gedrevenheid is er een verlangen om alles te realiseren wat er in je zit. Vanuit dat verlangen heb je ook die ervaring opgeroepen. Dat verlangen is er al veel langer en is op vele manieren in je werkzaam. De ervaring waarnaar je verwijst, heeft je in contact gebracht met een diepere laag in jezelf. Het is je hart dat zich opende naar een nieuwe bewustzijnswerkelijkheid, die mogelijk is voor ons allemaal, waarin het leven veel meer vanuit een innerlijke harmonie, met respect voor alle wezens, wordt beleefd. Ook bij jou kan je spirituele inspiratie iets heel intens hebben. (Jeshua verwijst hier terug naar een vraag die hierboven werd gesteld). Je kunt jouw spirituele ervaring beschouwen als het resultaat van een aantal aanzetten, die je innerlijk gedurende langere tijd hebt gegeven. In die ervaring zelf gebeurde er energetisch iets in het centrum van je hart. De opening die werd gevormd, maakt je op een bepaalde manier gevoeliger voor allerlei energieën om je heen, maar tegelijkertijd ook sterker. Met sterker bedoel ik dat je beter in staat bent transparant te zijn voor energieën die niet bij je horen, die jou niet aangaan. Gevoeligheid hoeft niet altijd samen te gaan met kwetsbaarheid. Bij jou is er een gevoeligheid geopend die ook een grote kracht in zich heeft. Wat belangrijk is om je te realiseren is dat het tijd kost om deze energie te wortelen op aarde, om haar te integreren met alle - aardse - aspecten van je leven. Het is belangrijk te vertrouwen op het ritme van de aarde en de dingen te laten gebeuren in de volgorde waarin ze zich vanzelf aandienen. Het komt naar jou toe. Je hoeft er niet hard voor te werken. Vraag 9 Ik heb het gevoel dat ik het niet alleen doe, dat er niet-fysieke energieën om mij heen aanwezig zijn. Wat kan ik daarmee? Je scepsis loslaten en je fantasie de vrije loop laten. Deze niet-fysieke energieën of gidsen zijn bij jullie allemaal aanwezig. Maar er zijn veel lagen in jullie zelf die zich daartegen verzetten, je verstand, maar ook bepaalde gevoelens. Jullie vragen je steeds af: moet ik er nou in geloven of niet, is het waar of niet waar? Mijn advies is: laat je eens helemaal gaan in een fantasie (visualisatie) waarin je contact maakt met die energieën of wezens om je heen. Vraag hen wie ze zijn, wat ze je te zeggen hebben. En vraag je niet af je nou fantaseert en of het niet allemaal onzin is. Stel die vraag uit. En pas als de hele fantasie rond is, als je daar in “uitgevoeld” bent en “uitgefantaseerd”, leg het dan nog eens voor aan je sceptische zelf en vraag je af of het allemaal klopt. Maar durf eerst die realiteit van die energieën

19


toe te laten in je hart en je hoofd en ga daarna pas erover oordelen. Dus niet te snel aan de rem trekken! Maar waar dient het toe? Wat kan ik er mee? Je hoeft er niet persé iets mee. Het is er gewoon. Het is een deel van jullie werkelijkheid. Je vraagt je ook niet af waarom de bomen er zijn en het water en de lucht. Zo moet je het zien. Het is een natuurlijk iets, deze begeleidende energieën om je heen. Als je denkt, ik vind het wel leuk om daarmee kennis te maken, dan moet je dat doen. Maar er is geen enkele verplichting, het is vrij en open. Eigenlijk is het heel goed om er niets van te verwachten, om er geen concrete doelen aan te verbinden. Want dan kun je open en vrij contact leggen met die energieën, en kunnen zij je verrassen met hun humor, liefde en wijsheid.

20

Jezelf en anderen helen - Valkuilen op weg naar helerschap

Valkuilen op weg naar helerschap Channeling 25 juli 2004 Lieve mensen, Het is met groot genoegen en plezier dat ik tot jullie spreek via Pamela en jullie van harte welkom heet op deze plek, waar jullie zijn samengekomen om te luisteren naar mij, een oude vriend van jullie. Ik ben Jeshua, ik ben onder jullie geweest in mijn leven op aarde als Jezus. Ik ben mens geweest en ik heb weet van alles wat jullie doorstaan als mens in een aards lichaam, in een aards leven. En ik ben hier gekomen om jullie te helpen begrijpen wie jullie zijn. Jullie allen, allen die hier aanwezig zijn en velen die deze tekst zullen lezen, zijn lichtwerkers. Jullie zijn engelen van licht, die zijn vergeten wie zij werkelijk zijn. Jullie allen hebben veel beproevingen doorstaan in jullie reis op aarde, door al jullie aardse levens heen. En ik ken deze beproevingen van binnenuit. Jullie zijn nu op een punt aangekomen in jullie ziele-geschiedenis, waarop zich een afronding voltrekt, een voltooiing van een bepaalde fase in die geschiedenis. Jullie zijn allemaal op een punt in jullie ontwikkeling waarin je sterker contact legt met het innerlijk Zelf dat je werkelijk bent, met je Grotere Zelf dat losstaat van tijd en ruimte. Jullie zijn bezig je innerlijke of grotere zelf toe te laten in je aardse zijn, in je huidige leven. Jullie zijn allemaal nog onwennig als het gaat om dit contact met je hogere of grotere zelf, omdat jullie vergeten zijn dat jullie deze grote bron van licht zelf zijn. Jullie zijn vergeten dat alle kennis en liefde waarnaar jullie zoeken, aanwezig zijn in je eigen energie, in je eigen aura. Niettemin zijn jullie allen begonnen met het leggen van contact met de diepste bron van licht in je zelf. Daarom is het op jullie levenspad nu ook aan de orde om anderen te helpen. Om anderen in je omgeving, of het nou in de professionele sfeer is of niet, bij te staan in hun innerlijke weg. Ook al is je eigen innerlijke weg nog niet voltooid, je kunt vanaf een bepaald moment je eigen energieën van inzicht en wijsheid gaan delen met anderen. Jullie allen voelen je daartoe geroepen. Op het moment dat je het helerschap of leraarschap op je gaat nemen, verschijnen er een aantal mogelijke valkuilen op je pad. Deze vinden hun oorsprong uiteindelijk in een bepaald onbegrip over het proces van heelwording in een ander en jouw rol daarin. Over deze valkuilen wil ik vandaag spreken. Wat is het wezen van genezing? Wat gebeurt er als iemand “beter wordt”, of dit nu is op geestelijk, emotioneel of fysiek niveau? Wat er gebeurt is dat deze persoon op een dieper niveau contact legt met zijn of haar innerlijke licht, met wie zij of hij werkelijk is. Dit contact heeft een helende invloed op alle lagen van het zelf, op het psychische niveau als ook op het fysieke en emotionele lichaam. Wat elke mens zoekt in een hulpverlener (heler/therapeut) is een energetische ruimte waarin hij in staat wordt gesteld zelf contact te maken met zijn innerlijk licht. De heler of therapeut biedt deze ruimte aan doordat zij zelf in haar eigen energie dit contact reeds heeft gelegd. De heler beschikt over een trilling, een energietrilling in zichzelf, die de oplossing vormt voor het probleem van degene die naar genezing op zoek is. Heler of therapeut zijn wil zeggen: de energetische trilling van de oplossing in je

21


energieveld meedragen en aanbieden aan de ander. Het is niets anders dan dat. In de kern is het een proces dat zonder woorden of handelingen kan plaatsvinden. Het is de energie zelf waar jij over beschikt als therapeut of heler, die de genezing kan bewerkstelligen. Het is jouw ‘verlichte’ energie, die jij aanbiedt als ruimte, waarin een ander contact kan maken met zijn eigen innerlijk licht, met zijn eigen kern. Het is dit innerlijke contact dat heelwording bewerkstelligt. Alle werkelijke genezing is zelfgenezing. Hel(p)er zijn heeft in wezen niets te maken met specifieke vaardigheden, of specifieke kennis, die je uit boeken haalt of door middel van cursussen aanleert. Helende kracht verwerf je niet door iets externs. Het gaat om de “trilling van de oplossing” die in jouw eigen energieveld aanwezig is als uitvloeisel van je eigen innerlijke groei en bewustwording. Deze is vaak niet op alle vlakken volledig, omdat jullie allen nog verwikkeld zijn in persoonlijke bewustwordingsprocessen. Maar er zijn delen in jullie energie die tot een bepaalde klaarheid en zuiverheid zijn gekomen, waardoor zij een helend effect kunnen hebben op anderen. Het is van groot belang te begrijpen dat dit effect niet iets is waar je iets voor hoeft te doen. Het is de patiënt of cliënt zelf die beslist of hij die trilling gaat opnemen, of hij die gaat toelaten. Het is zijn of haar keuze. Jij biedt het aan door wie je bent, door ‘er te zijn’ voor de ander. Dus niet door de vaardigheden of kennis die je hebt geleerd van een ander, maar puur door wie jij bent, door de innerlijke weg die jij zelf hebt belopen. Het is in de aspecten die je zelf hebt doorvoeld, tot op het diepst van je wezen, dat je een ander het beste een handreiking kunt geven. Zelfheling, zelf verantwoordelijkheid nemen voor je innerlijke wonden en deze omringen met het licht van je bewustzijn, blijft daarom zo ontzettend belangrijk voor lichtwerkers. Het is dit vermogen tot zelfgenezing dat je tot heler of lichtwerker maakt. Het is de trilling van de oplossing in je eigen energieveld die maakt dat anderen een toegang kunnen vinden naar hun eigen (zelf)genezing. Als jullie cliënten aan het behandelen zijn of bezig zijn mensen in je omgeving te helpen, dan ‘lezen’ (readen) jullie vaak hun energie en je geeft hen informatie of je behandelt iemand op energetische wijze. Maar je cliënt of die persoon die je aan het helpen bent, is net zo hard bezig jou te “lezen”. Net zo als jij je inleeft in zijn energie, absorbeert hij bewust of onbewust jouw energie. Hij voelt of dat wat jij zegt en doet gedragen wordt door jouw wezen, door jouw energetische trilling. Hij voelt jou. In het lezen van jou door de cliënt vindt de werkelijke doorbraak plaats. Als de cliënt daar de ruimte voelt die voor hem nodig is om het innerlijk contact met zijn eigen Wezen te herstellen, dan nemen jouw woorden en handelingen een helende vorm aan. Ze zijn dan de dragers van licht en liefde, die de cliënt in de kern van zijn eigen licht en liefde kunnen brengen. Als er een oprechte hulpvraag is bij iemand die bij je komt, staat hij zo open voor jouw energie, dat hij kan worden aangeraakt door de meest zuivere stukken in jouw eigen wezen. Deze stukken in jou kunnen niet worden aangeleerd met behulp van boeken of materialen of vaardigheden. Ze zijn het resultaat van een persoonlijke alchemie, een persoonlijke bewustzijnstransformatie die jouw unieke stempel draagt. Ik wil dit punt sterk benadrukken omdat er een tendens is onder lichtwerkers (mensen die van nature een sterke drijfveer voelen om anderen te helpen) om steeds weer te zoeken naar een nieuw boek, een nieuwe methode, een nieuwe vaardigheid, die kan helpen om een betere therapeut of hel(p)er te worden.

22


Werkelijke heling is zo eenvoudig, is zo simpel. Toen ik op aarde leefde, kon ik door mijn ogen iets laten stromen, iets laten zien dat een onmiddellijk helend effect had op mensen. Dat was geen tovertruc of een speciaal effect. Ik stond in contact met mijn innerlijke bron van waarheid. Ik kon het goddelijke licht en de liefde die mijn erfdeel waren - net zoals ze jullie erfdeel zijn-, laten uitstromen naar andere levende wezens. En dát had een helend effect op degenen die daar werkelijk open voor stonden. Zo is het ook met jullie. Jullie verschillen wat dit betreft in geen enkel opzicht van mij. Jullie hebben allen de innerlijke weg naar vrijwording en zelfrealisatie bewandeld om op hetzelfde punt aan te komen als daar waar ik was toen ik op aarde woonde. Jullie zijn allemaal bezig je bewust te worden van de Christus in jezelf. De Christusenergie is jullie bestemming en doel en jullie naderen je bestemming steeds dichter. Het is de Christus in jezelf die heelt en geneest als een natuurlijk uitvloeisel van wie hij is. Jullie identificeren jezelf nog te vaak met de leerling, degene die aan de voeten zit van een goeroe en luistert en vraagt en zoekt. Maar ik zeg jullie, de tijd van het leerling zijn is voorbij. Het is tijd om je meesterschap op te eisen. Het is tijd om de Christus in jezelf de kans te geven zich te manifesteren in jouw alledaagse, aardse realiteit. Het werkelijk opgaan in de Christusenergie, het werkelijk toelaten van je meesterschap als hel(p)er, vraagt van jullie heel veel loslaten. En dat is waarover ik jullie wil spreken vandaag. Ik zal een onderscheid maken tussen drie gebieden waarop jullie gevraagd wordt veel los te laten. De valkuil van het hoofd De eerste valkuil ligt op het gebied van het hoofd, het denken. Jullie zijn heel goed in analyseren, verstandelijk beredeneren, logisch denken. Dit verstandelijke, denkende deel van jullie is echter sterk deel van de wereld van dualiteit. Met de ‘wereld van dualiteit’ bedoelen we een bewustzijnswerkelijkheid waarin feiten worden opgedeeld in goed of slecht, licht of donker, mannelijk of vrouwelijk, vriend of vijand, etcetera. Met andere woorden: een bewustzijnswerkelijkheid waarin de onderliggende eenheid van alle verschijnselen niet wordt herkend, maar waarin oordeel en onderscheid als werkelijk en objectief worden beschouwd. De Christusenergie is in wezen een energie die onder of boven de dualiteit doorgaat. Zij ís dat wat de eenheid vormt onder alle tegenpolen. Maar het verstand herkent deze eenheidsstroom niet. Verstand wil de eenheidsstroom graag opdelen, categoriseren, in hokjes plaatsen. Het denken wil graag structuren ontwerpen, theorieën die over de werkelijkheid, over de ervaring heen gelegd kunnen worden. Dit gebeurt ook als jullie anderen trachten te helpen. Jullie proberen dan bepaalde individuele symptomen van een cliënt te plaatsen in een breder kader, een algemene categorie, en jullie bedenken graag allerlei theorieën over de oplossingen van dit type probleem. Nu zeg ik niet dat dit allemaal onjuist is. Maar wat ik jullie wil vragen is dit: als jullie werken met anderen, of dit nu professioneel is of in je privé omgeving, probeer eens al je gedachten en je redeneringen, al je verstandelijke overwegingen over wat er met die ander aan de hand is, volledig te laten gaan en puur te luisteren naar de energie van de ander. Probeer met je hart en je intuïtie te voelen waar die ander innerlijk staat.

23


Dit was het doel van de oefening die Gerrit eerder gedaan heeft met jullie, de tweede oefening. (Jeshua verwijst hier naar twee meditatie oefeningen die aan het begin van de sessie werden gehouden. Onderaan de tekst vind je ze uitgeschreven). Vaak hebben jullie allerlei ideeën over wat een ander zou moeten doen of laten om tot een innerlijke doorbraak te komen. En die ideeën zijn vaak op een bepaalde manier ook wel juist. Maar het punt is: ze zijn niet altijd afgestemd op de energie van de ander in het nu, op dit moment. Het kan zijn dat de ander een heel ander soort aanpak of energie nodig heeft dan jullie met je verstand vermoeden. Ik wil jullie vragen om puur vanuit het stille, intuïtieve stuk in jezelf, daar waar je de dualiteit ontstijgt en waar je thuiskomt in de Christusenergie, om vanuit die plek de ander te zien en te voelen. Ik wil jullie vragen om je werkelijk door de ander te laten inspireren als je hem of haar hulp aanbiedt. De oplossing is dan vaak zo simpel. Neem bijvoorbeeld ouders die hun kinderen willen helpen bij problemen die op hun pad verschijnen. Vaak kunnen ouders door hun ervaring bepaalde dingen beter overzien dan hun kinderen en de consequenties eerder zien aankomen van bepaalde handelingen dan het kind. Ouders willen hun kind graag voor negatieve situaties behoeden of waarschuwen, en hen stimuleren hun keuzes te herzien. Dit lijkt vanuit het verstand gezien een juiste manier van helpen. Maar als een ouder zich innerlijk, vanuit zijn stille, intuïtieve kant, afstemt op het kind en gewoon luistert naar wat het kind van hem wil, wat het kind van hem vraagt, dan is dat vaak iets heel anders. Wat het kind ten diepste nodig heeft is namelijk meestal puur het oprechte vertrouwen van de ouder. “Vertrouw in mij, laat mij zijn die ik ben. Laat mij vergissingen maken, laat mij struikelen, laat mij zijn die ik ben, en houd je vertrouwen vast in mij”. Jouw oprechte vertrouwen in je kind kan je kind aanmoedigen zelf echt naar binnen te gaan en zijn eigen intuïtie te raadplegen. Dit kan hem helpen tot het nemen van een beslissing die voor hem nu werkelijk goed aanvoelt en ook voor jou goed te begrijpen is. Als je echter vanuit je verstand je kind ergens toe wilt aanzetten, zal je kind in jou een energie van wantrouwen proeven, die in hem een reactie van weerstand veroorzaakt en hem juist toedrijft naar een keuze die jou ongenegen is. Het kind ‘leest’ jou als je hem hulp aanbiedt. Het is kinderen eigen dat zij door de woorden heenkijken en jouw dieperliggende angsten aanvoelen. Hierop reageren zij vaak met afkeer, gaan in verzet en lijken niet voor rede vatbaar. Maar vaak zijn het de ouders die het contact met hun dieperliggende gevoelens van angst kwijt zijn en ligt het probleem er veeleer in dat zij alleen voor rede vatbaar zijn. Zij negeren hun intuïtieve weten, dat de brug kan slaan tussen hen en het kind. Ik noem jullie dit voorbeeld omdat het zo wijdverbreid is en zo herkenbaar en omdat het zo moeilijk is om je kinderen puur vanuit je intuïtieve weten te ondersteunen. Loslaten. Daar draait het om. Het loslaten van je ideeën, het loslaten van je gedachten over wat goed is voor een ander. En dan helemaal naar het nu gaan en vragen: wat heb jij nodig van mij? Dát is kracht, dat is helende kracht die je een ander schenkt. En heel vaak komt het er op neer dat de ander vraagt: heb geduld met mij. Heb vertrouwen in mij, blijf mij omringen met jouw geloof in mij, ook al doe ik het zo vaak fout.

24


De valkuil van het hoofd bezorgt jullie veel gepieker. In werkelijkheid is alles veel simpeler. Probeer in elke situatie met je gevoel en je intuïtie naar het energetisch niveau toe te gaan waarop alles heel eenvoudig wordt. Je hoeft daar niet te denken, alleen te luisteren. Dat is de plek van de Christusenergie. Dat is de plek waar ik op jullie wacht.

De valkuil van het hart Een tweede gebied waarop jullie valkuilen ontmoeten bij het helpen van anderen is het gebied van het hart, het gevoel. Het hart is een verzamelplaats van vele energieën. Het vormt de brug tussen de hemel en de aarde. Het kan tegenstellingen overbruggen. Het hart ‘verzamelt’ energieën van heel verschillende herkomst en het is in staat de onderliggende eenheid ervan te herkennen. Zij is in staat dualiteit te overstijgen met behulp van de energieën van liefde en compassie. Het hart is de zetel van sympathie en compassie met al wat leeft en bezield is. Het is daarmee ook het centrum waarmee jullie je diep kunnen invoelen in een ander. Het hart speelt een grote rol in het begeleiden van anderen. Met je hart kunnen jullie de pijn van een ander aanvoelen en vanuit je eigen innerlijke warmte de ander ondersteunen in zijn weg. Maar daarin schuilt ook een bepaald gevaar. Jullie compassie met een ander kan heel ver gaan. Zo ver, dat jullie een stukje van jezelf verliezen en kwijtraken aan de ander. Je moet weten dat het stuk dat je teveel geeft, doordat je je te veel laat meeslepen door het verdriet of lijden van een ander, dat dit stuk energie zich tegen je keert. Dit stukje energie gaat naar de ander toe maar kan niets toevoegen aan de oplossing van zijn probleem, omdat het niet geboren is uit een zuiver gevoel voor balans. In feite komt dit teveel aan energie voort uit een pijn in jezelf, waarvan je je niet helemaal bewust bent. Deze pijn maakt je ‘overijverig’ in het geven. Je kunt het merken wanneer je dit doet. Het gebeurt wanneer je met een ander gesproken hebt, een ander een behandeling hebt gegeven, een ander hebt geprobeerd te helpen en je voelt je daarna leeg, moe, gefrustreerd of zwaar. Dit geeft aan dat je teveel hebt gegeven. Als je geeft vanuit balans, voel je je daarna vrij, monter en geïnspireerd. Je keert gemakkelijk weer terug naar je eigen energie. De ander verdwijnt dan weer uit jouw energieveld. Jouw aura sluit zich en jullie wegen scheiden zich. Het is goed zo. Maar wanneer er een energetisch lijntje blijft bestaan naar de ander, omdat je zo graag hebt dat de ander beter of gelukkiger wordt, dan heeft dan een destructief effect op jouw energie. Op dat moment verschijnt er een lijntje van afhankelijkheid naar de ander. Jouw welzijn wordt afhankelijk van de zijne. Waarom gebeurt dit zo makkelijk met jullie? Waarom is deze valkuil voor lichtwerkers zo moeilijk te omzeilen? Vanwaar deze pijnlijk sterke behoefte om te helen, om beter te maken, om van de wereld een mooiere plek te maken? Er is een verdriet in jullie harten. Er is een diep besef van verantwoordelijkheid voor en verbondenheid met deze aardse planeet en alles wat daarop leeft. Er is een diep verlangen in jullie naar een andere werkelijkheid, die meer in harmonie is met de

25


natuurlijke goddelijkheid van alles wat leeft en ademt op jullie aarde. Jullie verlangen naar een wereld die beantwoordt aan het lied van jullie ziel. Een lied dat zingt over vrede, vreugde, verbondenheid en creatieve inspiratie. Vanuit dit diepe verlangen en de onrust die dat in jullie veroorzaakt, willen jullie mensen graag sneller helpen dan zij vaak aankunnen. Er zit een stuk ongeduld en onrust in jullie. En dat maakt het voor jullie moeilijk om voldoende afstand te nemen tot de mensen met wie jullie sterk betrokken zijn. Dit speelt zeker ook een rol in de privé sfeer; niet alleen waar jullie op zakelijk vlak mensen helpen. Het loslaten van de ander en hem/haar volledig de tijd en de ruimte gunnen om zelf zijn eigen proces door te maken, geeft jullie op een bepaalde manier innerlijke pijn. Dit komt omdat het jullie terugwerpt op je eigen eenzaamheid en verlorenheid in deze aardse werkelijkheid. Het verschil tussen deze onvolmaakte wereld en die andere energetische werkelijkheid waarvan jullie weet hebben, die zo veel zuiverder en mooier is dan deze, doet jullie diepe pijn. Daarom ligt op het gebied van het hart de valkuil van het ongeduld. Dit ongeduld neemt de vorm aan van grote betrokkenheid, van intens begaan zijn met de ander. Het neemt de vorm aan van teveel geven. Als je dit constateert in jezelf, voel dan in je gedrevenheid het ongeduld, het stuk nietacceptatie van de werkelijkheid zoals die nu hier is. En weet dat als je dit helder in je bewustzijn krijgt, dat je het dan kunt loslaten. Zodra je werkelijk herkent wanneer je teveel geeft, en je realiseert dat hier een ongeduld een rol speelt dat voortkomt uit jouw innerlijke pijn, kun je stoppen met teveel geven. Dan worden de dingen opnieuw weer heel eenvoudig. Jij hoeft alleen je energie beschikbaar te stellen aan anderen. De trilling van de oplossing ligt in jouw energieveld. Vaak trek je ook precies die mensen aan die kampen met problemen waar jij innerlijk doorheen gegaan bent en die je zo sterk hebt doorleefd, dat je daarin een waarheid en zuiverheid hebt bereikt die deel is geworden van jouw wezen. Wat deel wordt van jouw wezen is er. Het is onaantastbaar. Het is geen boekenkennis, geen cursuskennis. Het is van jou, jij bent het. En dat is wat je te delen hebt met een ander: jezelf. Jij hoeft het alleen aan te bieden en de ander laat zich erdoor raken en inspireren of niet. Dat is zijn zaak. Meer is er echt niet te doen, echt niet….. De energie die jullie stoppen in teveel geven, en in het je laten meeslepen door het sterke verlangen om dingen te willen verbeteren, kun je nu eens helemaal aan jezelf geven. Jullie hebben zoveel levens op aarde geleid die zwaar en moeilijk waren. Levens waarin jullie trachtten iets van jullie innerlijk licht neer te zetten op aarde en daarom werden gestraft. Levens waarin het moeilijk was om jezelf te zijn en werkelijk tot bloei te komen. Deze tijd biedt gelegenheid en kansen om te zijn die je bent. Zijn wie je bent houdt ook gewoon in: genieten. Geniet van het leven! Kom er eindelijk aan toe om ook de schoonheid te zien van deze aardse werkelijkheid, ook al is er zoveel mis. Probeer vonkjes van schoonheid dagelijks op te nemen in je aura, in je energie. Probeer ze te zien temidden van alle lelijkheid, alle disharmonie. Probeer te genieten, neem dat wat je geboden wordt aan, ontvang. Durf te ontvangen!

26


Degene die werkelijk kan genieten en ontvangen, komt nog meer in zijn kracht te staan en zal de ‘trilling van de oplossing’ in haar eigen energie nog vloeiender aan anderen aanbieden. Want deze hel(p)er geeft zichzelf niet meer leeg. Zij staat zichzelf toe om net zo makkelijk te ontvangen als te geven, en daardoor zal zowel de stroom van het geven als die van het ontvangen, sterker worden. De valkuil van de wil Nu wil ik jullie meenemen naar de laatste valkuil op weg naar het hel(p)erschap, die ik hier wil bespreken. Traditioneel wordt er in de filosofie en psychologie een onderscheid gemaakt tussen het hoofd, het hart en de wil. Ik heb een valkuil genoemd op het gebied van het hoofd, en één op het gebied van het hart, en ik wil afsluiten met de valkuil van de wil. De wil kun je lokaliseren in de zonnevlecht, een energetisch centrum bij de maag. Dit centrum stuurt het handelen aan, de manifestatie van je innerlijke energie in de fysieke, aardse sfeer. Als de wil in verbinding staat met je intuïtie, d.w.z. het stille stuk in jezelf dat dualiteit overstijgt, dan stroomt alles vanzelf. Je wil is dan het verlengde van de Christus in jezelf. Je kunt dit herkennen aan het feit dat je vreugde schept in de dingen die je doet. Dat je hart opengaat bij de dingen die je doet. Dan zit je in een stroom van creativiteit en inspiratie. Maar vaak is het zo dat jullie niet goed afgestemd zijn op die stroom. Er is dan een stuk in je, een stuk persoonlijke wil, dat niet altijd zin heeft om te luisteren naar de stem van de stilte. Vanuit je persoonlijke wil kun je de dingen op een andere manier willen realiseren, vaak sneller dan de natuurlijke stroom. Je kunt dit herkennen als een ongedurigheid die dan in je leeft. Daar waar jullie losraken van de natuurlijke stroom van je energie, worden jullie vaak afgeleid door oordelen van buitenaf. Deze kunnen heel lawaaierig en invloedrijk zijn en je het gevoel geven: ik moet dit doen, ik moet dit nu doen. Wat dit geforceerde gebruik van de wil kenmerkt is de druk om iets te doen. Er ontstaat een innerlijke spanning die puur voortkomt uit het niet volledig willen loslaten en vertrouwen op je grotere zelf. Vertrouwen op de stille, wetende kracht in je die buiten tijd en ruimte staat. Het overmatig gebruiken van je persoonlijke wil speelt ook een rol bij het helpen van anderen. In wezen hangt deze valkuil sterk samen met het ongeduld dat in het hart kan leven. Ook hier is sprake van een teveel ineens willen geven en iets sneller willen dan nodig is. Op het gebied van het hart kwam dit ongeduld voort uit een bepaald verdriet, uit een diep verlangen naar meer harmonie in de wereld. Maar op het gebied van de wil komt dit ongeduld en het overmatig willen ‘doen’ voort uit de behoefte aan persoonlijk macht. Persoonlijke macht hoef je hier niet opvatten in de ‘slechte’ betekenis van het woord, nl. dat je een ander wilt onderdrukken of overheersen. Dat stadium zijn jullie allen gepasseerd. Jullie dragen een diep besef met je mee van de waarde van het leven. De episode van het misbruiken van macht ten koste van anderen is deel van jullie geschiedenis geworden. Maar toch is er een stuk in jullie dat macht wil uitoefenen, in de zin dat je de werkelijkheid naar je hand wilt zetten. Het ontbreekt je aan vertrouwen op het

27


natuurlijke verloop, op het natuurlijke ritme van het leven. Dit ligt vaak veel langzamer dan wat jullie vanuit je persoonlijke wil verwachten. De reden daarvoor is dat elk innerlijk scheppingsproces begint op het niveau van bewustzijn en van daaruit een hele weg moet afleggen naar de compacte aardse werkelijkheid. Alles wat jullie creëren, wat jullie innerlijk tot werkelijkheid willen laten worden en fysiek willen manifesteren, heeft een reeks van stappen te doorlopen. Je kunt dit zien als een afdalen door de de chakra’s, helemaal naar de aarde toe. Elke stap van deze weg, vraagt van jou, de schepper, om vertrouwen en afstemming op de stilte in jezelf. Op het middelpunt van jezelf, dat wat er altijd is en tijd en ruimte overstijgt. Als je het contact met dit stiltepunt, dit innerlijk weten, verliest, steekt je persoonlijke wil de kop op. Dit creëert meer onrust en feitelijk meer omwegen dan nodig zijn. Deze ‘dwaling’ speelt ook een rol in het helpen van anderen. Jullie hebben allemaal een sterke innerlijke drijfveer, op wat voor manier dan ook, om Licht te brengen in deze werkelijkheid. Het kan zijn dat je een eigen praktijk hebt of dat je professioneel mensen begeleidt in je werk. Of het kan zijn dat je het alleen nog in de privé-sfeer sterk ervaart; dat maakt niet uit. Het gaat er om dat jij je vervulling vindt als hel(p)er, de plek waar jij je creatief voelt en jezelf. Daarvoor is het nodig jouw persoonlijke wil los te laten en te vertrouwen op dat wat vanzelf op je weg komt. Het is voor jullie vaak lastig om gewoon te vertrouwen, omdat het bereiken van je doel vaak langer duurt dan je denkt. Maar besteed die ‘tussentijd’ aan genieten! Omring jezelf met alles wat je graag hebt, alles wat je nodig hebt en doe daar nog schepje bovenop. Durf jezelf luxe toe te staan, in alle opzichten. Weet dat al het innerlijke werk dat je in de ‘tussentijd’ verzet, de ‘trilling van de oplossing’ in je energieveld verhoogt. Dat trekt de mensen aan op jouw pad die door jou geholpen kunnen worden. Loslaten is liefde Het vermijden van de boven beschreven valkuilen gebeurt steeds door een vorm van loslaten. Loslaten van overmatig denken, loslaten van overmatig meevoelen, loslaten van overmatig willen. Maar als jullie werkelijk in vertrouwen loslaten, vormt het helpen van mensen (of alles wat leeft) voor jullie een diepe bron van vreugde. Als lichtwerker ervaren jullie daarin een zeer diepe vervulling en verwerkelijking van jezelf. In het hel(p)er zijn bloeit in jezelf iets op van het eenheidbewustzijn, waarnaar jullie allen zo sterk verlangen. Jullie bewustzijn raakt doorweven van de diepe eenheid die er is tussen alle levende wezens, tussen alles wat is. Dit weefsel in je geest maakt je gelukkig, in de enig werkelijke zin van dat woord, en het onthecht je van dualiteit. Je betreedt dan een andere werkelijkheid, een werkelijkheid die losstaat van het duale, een werkelijkheid die gebaseerd is op eenheid en liefde. (Toevoeging Pamela: over deze overgang zal Jeshua in de volgende channeling van begin oktober 2004 spreken). Het is jullie diepste droom en diepste vervulling om het eenheidsbewustzijn werkelijk reëel te maken, het werkelijk te manifesteren hier op aarde. Dit is een prachtige inspiratie, en daarom, vanwege dit schitterende doel, vraag ik jullie om je in je energie bewust te zijn van de drie valkuilen die we vandaag hebben besproken. Deze valkuilen scheppen onrust en negativiteit in jullie beleving van de werkelijkheid. We vragen jullie je hiervan bewust te zijn en ze los te laten, want jullie

28


niet-duale Zelf, de Christus in jullie allen, wil niets liever dan zich manifesteren op aarde, in jullie dagelijks leven. Ik wil jullie heel graag danken voor jullie komst hier en voor wie jullie zijn. Voor de moed die jullie allen zo sterk aan de dag hebben gelegd. En ik zeg jullie dat het beloofde land, de Nieuwe Aarde, werkelijk in zicht is. Het is geen fictie, maar een realiteit, waarvan jullie harten de bakermat zijn.

VRAGEN Na de pauze was er gelegenheid tot het stellen van vragen. We hebben de vragen met een algemene strekking hier uitgeschreven. Strikt persoonlijke vragen hebben we niet opgetekend. Hoe ga je met ongeduld om? In ongeduld zit altijd een element van boosheid. Boosheid op de werkelijkheid, omdat deze niet anders is dan hij is. Zodra je de energie van ongeduld kunt herkennen als een vorm van boosheid, ben je een hele stap verder. Want jullie denken vaak dat jullie ongeduld heel rechtschapen is. Dat jullie eenvoudig willen dat dingen beter worden, en dat je daarom druk mag uitoefenen op de werkelijkheid. Maar in de kern is je ongeduld een vorm van boosheid en in boosheid zit in wezen altijd onbegrip. Het niet kunnen accepteren van hoe de dingen zijn is altijd terug te leiden op een niet begrijpen waarom de dingen zijn zoals ze zijn. De eerste stap om met ongeduld om te gaan is die kern van boosheid werkelijk te onderkennen, te ervaren. En dan kun je vervolgens vragen: waarom ben ik eigenlijk boos? Vaak zit in die boosheid een onderliggende angst “dat het nooit meer goed komt”. In je ongeduld zeg je: “het moet nu of nooit”. In het verlangen dat iets sneller moet, zit altijd een verborgen angst, dat het anders nooit zal gebeuren. Deze angst wordt voelbaar als je de boosheid loslaat. Er is een stuk leegte, eenzaamheid in je, waar je op teruggeworpen wordt als je die boosheid loslaat. Een soort ‘zwart gat’. Daar ben je bang voor. “Ik ben boos op iets buiten mij omdat ik bang ben voor iets binnen in mij”. Dat is het waarom van de boosheid. Als je je boosheid loslaat, moet je leven met beperking, met de onvolmaaktheid van dingen. De imperfectie van hoe het is. Hier kun je je eigen eenzaamheid tegenkomen, of een gevoel van leegte en zinloosheid. Dit kan heel bedreigend lijken, maar als je je er echt bij neerlegt, er niet meer tegen vecht, kan er een heel ander soort energie in je ontstaan. Dat is de energie van liefde. Liefde is: leven met imperfectie. Houden van de ander met al zijn tekortkomingen, houden van de werkelijkheid om je heen in zijn onvolledigheid. Jullie allen vinden op je pad de uitnodiging tot liefde. Liefde is zo vaak heel anders dan wat jullie denken dat het is. Liefde betekent ook: een ander in zijn lot kunnen laten, omdat je weet dat het innerlijke groeiproces zijn eigen dynamiek kent, zijn eigen ritme. Dat is werkelijk respect voor een ander hebben. Hem of haar ‘laten in liefde’.

29


In de strijd die een ander doorleeft, kun je vanuit liefde zelfs een bepaalde schoonheid ervaren. Dit gebeurt als je werkelijk begrijpt en respecteert dat al die stappen gezet moeten worden, dat die ziel het op zich neemt om al die moeilijke zware stukken werkelijk te ervaren. Soms keer op keer op keer. Dat is begrip. Kun je het aanzien dat een geliefde naaste, ver of dichtbij, zich herhaaldelijk wentelt in ongeluk en kun je daarbij blijven staan en vertrouwen houden in die ziel? Dat is liefde. Kun je de goddelijkheid in het wezen van die persoon blijven voelen, ook al moordt hij, steelt hij, bedriegt hij? Dat is liefde. De irritatie en het ongeduld die jullie geregeld voelen bij bepaalde dingen die maar geen oplossing vinden, is geen liefde. Het is wel een begrijpelijke reactie, maar het is geen liefde. Hoe ga je om met ongeduld? Sta je zelf toe om het verdriet te voelen om het onvolledige. Om het nog niet in zicht zijn van de oplossing, om het gebrekkige. Sta jezelf toe daar verdriet om te hebben. Je zegt dat de reden van dat ongeduld, die boosheid, eenzaamheid is. Je hebt het zelfs over een zwart gat. Wat is hier de wortel van? Bij jullie allemaal is daar dat zwarte gat, waarop je teruggeworpen wordt als je je ongeduld en boosheid opgeeft. Het is een duisternis, een leegte waarin je heel sterk verbrokkeling ervaart, d.w.z. geen verbondenheid maar verlatenheid, geen betekenis maar zinloosheid. Verlatenheid is een heel groot thema voor jullie allemaal en het is vanuit de angst hiervoor dat jullie je soms te druk je bezig houden met het welbevinden van een ander of van de wereld. De wortel van deze eenzaamheid of verlatenheid is deels de vorige keer behandeld - in de channeling “Kosmische geboortepijn” (zie website). In wezen gaat jullie pijn terug op het oorspronkelijk afgescheiden raken van thuis, van het oerbewustzijn, van God. Maar daar zal ik nu niet verder op in gaan - dat is besproken in die tekst. Bij jou (die deze vraag stelt) is er in het bijzonder ook een angst om helemaal in je eigen kracht te staan. Zodra je je grote betrokkenheid met anderen, en het ongeduld wat hierin speelt, loslaat, zeker v.w.b. degenen met wie je erg begaan bent, dan voel je dat zwarte gat. Maar daarin, in dat stuk eenzaamheid, ligt meteen een uitnodiging om helemaal in je eigen kracht te gaan staan, en daarin ook een heel stuk vervulling te vinden, van jezelf. Er zit een herinnering in jou van het samengaan van pijn en in je kracht staan. Daar zit voor jou de wortel. Je vreest je eigen kracht. Toch is dát, het hervinden van je kracht, de sleutel tot het loslaten van boosheid en het toelaten van vreugde en creativiteit in je leven. In de medische wereld is er wereldwijd veel kennis aanwezig, die veel mensen zou kunnen helpen, maar die om machtsredenen niet gebruikt wordt. Ik noem bijvoorbeeld colloïdaal zilver en goud, eenvoudige maar krachtige middelen. Het draait allemaal om macht. Ik word daar zo verdrietig en boos over. Hoe kom ik daar doorheen? Jij bent een engel, die met je vuist naar de hemel zwaait. Want je bent zo boos over alles wat je ziet. Het licht van de hemel schijnt op alles en iedereen hier op aarde. Maar alles en iedereen heeft een vrije wil en is verwikkeld in een proces van bewustwording, waardoor het mogelijk wordt dat er in jouw ogen schrijnend en onrechtvaardig lijden bestaat.

30


De schakel die je in jouw bewustzijn nodig hebt om tot een basisacceptatie hiervan te komen, is een werkelijk begrip van de vrije wil. De vrije wil is iets ongelooflijks. Het houdt in dat jullie allemaal het vermogen hebben om volstrekt los te raken van God, van Thuis, van de oerbron. Wat aan dit losraken ten grondslag ligt, is een diepe drang naar ontdekken, naar onderzoeken, naar scheppen. Aan de diepste duisternis ligt uiteindelijke de diepste creativiteit ten grondslag. Het willen onderzoeken van alles, ook de diepste diepten, komt voort uit een creatieve - goddelijke - impuls. Elke individuele ziel heeft het geboorterecht om alles te onderzoeken. En in elke ziel bestaat ook die drijfveer om alle uitersten te kennen. Niet alleen vanuit de geest, maar vooral ook vanuit de ervaring, vanuit een fysiek lichaam. Want hoe kan je iets dieper ervaren dan wanneer je in de materie bent, door het aan den lijve te ervaren terwijl je bewustzijn versluierd is en je geen weet meer hebt van je afkomst? Het is een drijfveer die in alle zielen aanwezig is en die je moet respecteren. Kijk naar jezelf en voel wat je allemaal hebt meegemaakt en doorvoeld. Hoe je zelf op dwaalsporen hebt verkeerd in je geest, je hart, je wil. En zie dat daaruit, uiteindelijk, zoveel wijsheid en schoonheid is ontstaan in je ziel, die daar tevoren niet was. Want die hele reis door de uitersten van dualiteit heen is er niet om niks. Ze heeft geleid tot een innerlijke schepping die zo rijk is dat jullie nog niet kunnen bevroeden wat jullie allemaal hebben bereikt in deze lange reis. Je kunt dit hele proces waarin de aarde en de mensheid zich bevindt, zien als één groot experiment in creativiteit. En de drijfveer achter dit experiment is de vreugde van het scheppen, de vreugde van het ervaren. Hoe dieper je in de materie weggezakt bent, hoe moeilijker het is contact te maken met die vreugde van het ervaren. Te voelen dat die uiteindelijk de bron is van alles, van alles wat jullie in jullie werkelijkheid meemaken, ook de pijn, ook de negativiteit. Uiteindelijk ligt aan alles scheppingsvreugde ten grondslag. Hoe kun je dat voelen? Hoe kun je daarmee contact maken? Kijk naar boven, niet naar beneden. Voel de kosmische energie die je thuis is, en voel dat de dingen een betekenis hebben, zelfs in het zwartste uur. Kun je je voorstellen dat alles wat leeft op aarde, werkelijk zijn eigen realiteit schept? Dat alle bezielde wezens hun vrije wil hebben gebruikt om een bepaalde werkelijkheid aan te trekken? Als je werkelijk kunt voelen dat in alle realiteiten de vrije wil werkzaam is, dat het de eigen creativiteit van iemand is die alles aantrekt wat er gebeurt, dan begrijp je dat er geen externe macht is over wie dan ook. Er is geen macht buiten je die je ervan kan weerhouden om jezelf te worden, om weer in contact te raken met de goddelijke kern in zichzelf. Er is geen externe macht, er zijn in wezen geen slachtoffers. Er is altijd vrijheid van keuze. Ook de ‘machtelozen’ hebben een vrijheid van keuze. Het gaat er ook hier uiteindelijk om respect te kunnen tonen voor die keuzes, hoe pijnlijk ze ook zijn. Hoe tegennatuurlijk het je ook zal voorkomen, ik wil je uitnodigen om te genieten van het leven. Om jezelf schromelijk te verwennen. Jezelf alles te geven wat je nodig hebt. Het is niet jouw verantwoordelijkheid, die medische machtsblokken en alle daarmee samenhangende problemen. Jij hebt iets heel moois te delen met deze werkelijkheid, maar dat zit niet in je vechtenergie, het zit in wie je bent. In de zuiverheid van je wezen.

31


Eigenlijk komt het dan neer, Jeshua, op alleen maar zijn en niets doen? Al die mensen in Afrika dan, moeten we daar niets aan doen? Compassie, werkelijke compassie die doordrenkt is met liefde, is niet medelijden maar is respect. Die kinderen die je op tv ziet verhongeren zijn elk op zich zielen die keuzes hebben gemaakt, die een lange geschiedenis achter zich hebben, waarvan het fragment dat jullie op tv zien slechts één puzzelstuk is. Het gaat er mij niet om dit lijden goed te praten, het gaat er om dat er een diepte zit, een dimensie achter dat lijden, die je tekort doet met boosheid. Daarmee ga je te kort door de bocht. En dan over dat ‘niets doen’. Bij jou in het bijzonder zou ik het sterk aanbevelen om écht eens niets te doen!! (gelach). Maar in het algemeen wil ik daar het volgende over zeggen. Het ‘niet(s) doen’ waar ik jullie toe wil uitnodigen, houdt in: je afstemmen op de stroom van je intuïtie, en aanvoelen welk ritme van handelen voor jou nu goed voelt. Dat ritme is vaak veel rustiger dan je op een ander niveau wilt. Door afgestemd te zijn op deze innerlijke stroom (de stem van de stilte) ontstaat er synchroniciteit: je handelt alleen als je je daartoe vanuit je intuïtie voelt aangespoord, en alles verloopt dan licht en soepel; er zijn geen weerstanden. Deze stroom is in wezen het Christusbewustzijn, dat waar Gerrit in de oefeningen naar verwees als de stilte in je wezen die buiten tijd, ruimte en dualiteit staat. Als je je dagelijkse doen en laten daarop afstemt, dan doe je veel minder. Het is dan veel minder druk in je hoofd, in je emoties en ook fysiek: in wat je allemaal doet. Je volgt dan het natuurlijke ritme van je eigen wezen en dat schept rust. Sommigen van jullie zijn echter zo verslaafd aan het ‘doen’, dat het ‘niet doen’ tot spanningen leidt. Het is dan belangrijk die spanningen te onderzoeken, want in feite liggen daar angsten aan ten grondslag. Deze komen naar boven als je ‘niet doet’. Voordat je je werkelijk kunt afstemmen op je innerlijke stroom, zullen er dan eerst vrij heftige emoties naar boven komen, die door het bewustzijn volledig omarmd moeten worden voordat ze kunnen oplossen. Ik heb op dit moment een patiënt die zo wanhopig is dat zij aan zelfmoord denkt. Moet ik haar dan zover respecteren dat ik zeg: nou goed, dat is jouw keuze? Je moet weten dat jouw liefde, waarbij liefde inhoudt: haar innerlijk volledig vrijlaten in haar keuze, haar tot een omslagpunt kan brengen. De energie van willen veranderen en ombuigen, iemand op andere gedachten willen brengen, wekt altijd weerstand op, altijd. Je zegt dan in feite tegen iemand: jij bent niet goed zoals je bent. Ik hou van je hoor, maar… . De energie van onvoorwaardelijke liefde, waarin niets hoeft en alles er mag zijn, kan juist iemand ertoe uitnodigen een stap voorwaarts te zetten, om een bepaalde angst los te laten. En dus, in antwoord op je vraag, zeg ik: ja, loslaten. Jullie beseffen niet, dat je in loslaten zoveel geeft. Je laat de ander niet los, maar jouw wil, jouw hoop, jouw ideeën over wat goed is voor de ander. Wat je een ander geeft door dit los te laten is iets ongelooflijks. Het is liefde.

32


Meditatie oefeningen Hieronder volgen twee oefeningen die voorafgaand aan de channeling werden gehouden. Deze oefeningen sluiten aan bij de inhoud van de channeling en geven je de mogelijkheid om wat er gezegd wordt van binnenuit te ervaren. Oefening 1 Ga zitten of liggen in een gemakkelijke houding. Ontspan de spieren van je lichaam. Ga met je bewustzijn naar de spieren van je schouders en nek, en laat alle spanning daar los. Doe hetzelfde met de spieren van je buik, je armen en je benen. Ga dan met je aandacht naar je voeten en voel je verbinding met de aarde. Voel hoe de aarde je draagt en rust geeft wanneer je dat nodig hebt. Haal een paar keer rustig adem vanuit je buik. Ga dan met je bewustzijn terug naar een moment of periode in je leven dat je je erg slecht voelde. Welke situatie komt er als eerste bij je op? Ga daarin mee. Denk weer aan die periode, waarin je erg ongelukkig was en je wanhopig voelde. Voel weer hoe dat was, hoe je je van binnen voelde in die tijd. En ga dan naar de energie van de oplossing. Vraag jezelf op dit moment: hoe ben ik hieruit gekomen? Wat heeft mij daarbij het meest geholpen? Het kan iets zijn wat van een ander kwam, of iets puur uit jezelf. Hoe ben jij uit dit dieptepunt gekomen? Benoem de energie die je het meest heeft geholpen. Dan richt je je aandacht weer op je voeten, op je ademhaling, en je komt weer helemaal terug in het heden. Oefening 2 Ga zitten of liggen in een gemakkelijke houding. Ontspan de spieren van je lichaam. Ga met je bewustzijn naar de spieren van je schouders en nek, en laat alle spanning daar los. Doe hetzelfde met de spieren van je buik, je armen en je benen. Ga dan met je aandacht naar je voeten en voel je verbinding met de aarde. Voel hoe de aarde je draagt en rust geeft wanneer je dat nodig hebt. Haal een paar keer rustig adem vanuit je buik. Roep in je bewustzijn iemand op uit je naaste omgeving, op wie je erg gesteld bent en bij wie je erg betrokken bent. Iemand wiens welzijn jou echt aan het hart gaat. Het kan je partner of kind zijn, of een collega of vriend. Laat die persoon in je fantasie aan je verschijnen en neem zijn/haar aanwezigheid helemaal in je op. Vraag dan: “wat heb jij nodig van mij?” of “ hoe kan ik jou het beste helpen?” Stel deze vraag, en luister dan alleen. Luister naar wat de ander je zegt of laat voelen. Laat het maar op je afkomen. Dan richt je je aandacht weer op je voeten, op je ademhaling, en je komt weer helemaal terug in het heden.

33


NB Het doel van deze twee oefeningen is je bewust te worden van wat werkelijk helpend is in een situatie van nood of pijn. Dit kan behoorlijk afwijken van wat je denkt dat helpend is (voor jou of een ander).

34

Jezelf en anderen helen - Het loslaten van je geboortefamilie

Het loslaten van je geboortefamilie (in de overgang van ego naar hart) Deze channeling werd gehouden op 10 oktober 2004 in onze praktijkruimte in Tilburg. De uitgesproken tekst is achteraf enigszins geredigeerd ter verbetering van de leesbaarheid. Voorafgaand aan de channeling werd een inleidende meditatie-oefening gedaan door Gerrit, die te beluisteren is op de audio-file (zie Downloadpagina). Wij willen Hedwig de Beer hartelijk danken voor het uittypen van de gesproken tekst. Lieve mensen, het doet mij heel veel genoegen weer bij jullie te zijn. Als ik bij jullie ben en door Pamela spreek, voel ik jullie aanwezigheid en zie ik jullie als lichtende energieën die jullie weg zoeken in een donkere wereld, waar je vaak op moeilijkheden stuit, op energieën waarmee je niet goed raad weet. Jullie zijn allen dappere strijders. Alleen al jullie aanwezigheid hier in een stoffelijk lichaam op aarde, getuigt van een enorme moed en ook strijdlust om het gevecht aan te gaan met de donkere energieën en de blokkades die jullie in jullie zelf tegenkomen. Het woord ”gevecht” dat ik hier gebruik, bezwaart Pamela. Maar ik gebruik het woord hier toch omdat jullie vechters zijn, op een bepaalde manier: strijders die niet alleen moeilijkheden overwinnen met de liefde van het hart, maar ook met het zwaard van het onderscheidingsvermogen. Onderscheidingsvermogen wil zeggen: heel helder kunnen herkennen wanneer energieën niet in overeenkomst zijn met de jouwe (zodat je ze kunt loslaten uit je energieveld). Onderscheid kunnen maken is de energie van het zwaard, de mannelijke energie, en het belang daarvan is groot ten aanzien van het thema dat ik vandaag zal bespreken Ik wil spreken over de overgangstijd zoals jullie die noemen, de tijd die wel wordt aangeduid als een overgang van Vissen naar Waterman, of van de Derde naar de Vijfde dimensie. Jullie hebben allerlei namen bedacht voor deze energetische overgang die er momenteel plaatsvindt in jullie aardse sferen. Ik spreek niet graag over die overgang in externe bewoordingen, in termen van voorspellingen over wat er gaat gebeuren op jullie aarde. Bijvoorbeeld over het aantal aardbevingen of rampen dat nog zou moeten plaatsvinden voor de verandering zich kan voltrekken. Ik wil spreken over de verandering van het hart. In velen van jullie is er een behoefte aan een zeker houvast. Daarom verlaten jullie je soms op overgangstheorieën en voorspellingen waarover je leest of hoort. Jullie laten je daarbij leiden door motieven van angst en/of nieuwsgierigheid. Maar daarbij verliezen jullie soms uit het oog dat er heel onheldere energieën met deze voorspellingen gemoeid kunnen zijn. Daarom vraag ik jullie, als jullie lezen over voorspellingen over de toekomst, over deze overgangstijd, vraag altijd naar de bron waaruit het komt. Vraag dit vanuit je hart, voel gewoon eens uit wat voor energetische bron deze speculaties, deze overgangstheorieën, voortkomen. Hanteer het zwaard van je onderscheidingsvermogen! Ik ben er een groot voorstander van deze overgangstijd te begrijpen in innerlijke termen. Daarom spreek ik van de overgang van ego-gebaseerd bewustzijn naar hartgedragen bewustzijn. Deze innerlijke transformatie heb ik uitvoerig beschreven in de Lichtwerkersserie, die op de website staat van Pamela en Gerrit. Ik spreek in die termen omdat het gaat om een innerlijke overgang die jullie allemaal innerlijk kunnen voelen. Er is niets buiten jou wat je nodig hebt voor deze verandering, er is niets

35


buiten je wat je ervan kan weerhouden. Er is ook geen ‘deadline’, geen tijdstip waarop je iets ‘gehaald’ moet hebben. Het is een innerlijke overgang die jij, persoonlijk en uniek, stap voor stap zet. In deze channeling wil ik dit transformatieproces (van ego naar hart) illustreren aan de hand van een thema waarmee jullie allen diepgaand te maken hebben: je relatie met je geboortefamilie. Hoe je je tot je familie verhoudt, zegt heel veel over je eigen voortgang in de overgang van een ego-gebaseerd naar hartgedragen bewustzijn. Jullie geboorte hier op aarde kun je vergelijken met een soort val in de duisternis, maar dan los van allerlei associaties met zonde en schuld. Het gaat om een duik in het diepe die je vanuit een bepaalde laag van je ziel bewust neemt. Op het moment dat je die duik eenmaal hebt genomen, verkeer je echter in een staat van onwetendheid, want je bent dan ondergedompeld in de stoffelijke wereld. Je bent op dat moment aanbeland in de baarmoeder van je moeder. Je hebt aan de ene kant een heel heldere energie bij je, de energie van Thuis. Je weet nog hoe het was aan de Andere kant, je herinnert je de liefde die je als vanzelfsprekend om je heen voelde en de verbondenheid met alles wat is, alles wat leeft. Deze energieën van Thuis zijn nog sterk bij je, als je als embryo neerdaalt naar de aarde. Maar tegelijk word je geconfronteerd met wat ik noem “het paradigma van de ouders”. Paradigma is een woord dat eigenlijk zoiets betekent als wereldbeeld, maar het omvat meer dan dat. Het omvat niet alleen de gedachten en overtuigingen van je ouders maar ook hun gevoelens, hun diepste emoties. Dat hele ‘vangnet’ is het paradigma waarin je duikt als nieuwe ziel die naar de aarde toe komt, aan het begin van een nieuwe incarnatie. Je wordt ondergedompeld in de werkelijkheid van ‘de derde dimensie’, of zoals ik het zou zeggen: de wereld van het egogebaseerd bewustzijn, zoals deze in de ouders is vertegenwoordigd. Dit is een energetische realiteit waarin bepaalde illusies sterk de overhand hebben. De drie belangrijkste illusies wil ik hier noemen. 1. Het verlies van je meesterschap De eerste is de illusie dat je je meesterschap bent verloren. Deze illusie zorgt ervoor dat je, terwijl je op aarde woont, werkt, en leeft, vergeet dat jij de schepper bent van alles wat er gebeurt in je leven. Je herkent wat er is in je leven niet meer als je eigen scheppingen, je voelt je bij tijd en wijle slachtoffer. Je gelooft dat er machten zijn, groter dan jou, die jouw leven kunnen bepalen en vormgeven. Dit is het verlies van je meesterschap. 2. Het verlies van eenheid En dan is er met die duik in het diepe, die duik in het paradigma van je ouders, die al geruime tijd in de illusie leven, ook het verlies van werkelijke verbondenheid met al wat leeft. Het besef van de eenheid tussen jou en de wereld, jou en ‘de ander’ ontvalt je. Er leeft de overtuiging binnen het egogebaseerde bewustzijn dat we allemaal afgescheiden zijn van elkaar, ieder in een apart lichaam. En dat we in dat lichaam wonen en dat er heel veel moeite voor nodig is om contact te leggen met de ander. Het is de illusie van het lichaam als gevangenis. Dat is de tweede illusie. 3. Het verlies van liefde En de derde illusie die ik hier wil noemen is het verlies van liefde. In de sfeer van waaruit jullie komen naar aarde, is de energie van liefde een vanzelfsprekend voedsel geweest. Als je hier komt in een relatief donkere wereld, waar veel liefdeloosheid heerst, ga je liefde verwarren met allerlei energieën die niet liefde zijn, zoals

36


bewondering of emotionele afhankelijkheid. Op deze verwarring kom ik later in deze channeling terug. Ik wil jullie dan nu meenemen naar dat moment waarop je hier geboren wordt, met je ene been nog in de hemel en met je andere been op de aarde, in dat paradigma waar je eigenlijk nog niet zo in past. Er zijn altijd specifieke punten waarop je ouders heel sterk aan dat paradigma vastzitten. Er zijn ook punten waarop zij daarvan los zijn, m.a.w. aspecten waarin de hartenergie in hen is doorgebroken. Maar er zijn ook altijd een aantal punten waarop zij heel erg vastzitten aan het paradigma van het egogebaseerd bewustzijn. En jij komt daar binnen, vers, om zo te zeggen, uit de hemel. Wat er vervolgens gaat gebeuren in de ontwikkeling van het kind in relatie tot de ouders, is dat het zich eerst heel sterk hecht aan het paradigma van de ouders, en dit vervolgens langzamerhand gaat loslaten naarmate hij ouder wordt. Dit groeiproces is heel sterk vergelijkbaar met de overgang van ego-energie naar hart-energie, die in het collectieve bewustzijn van de mensheid plaatsvindt. Zoals het op grootschalig niveau plaatsvindt, gebeurt het ook op kleine schaal, op het niveau van het individu. De overgang van ego- naar hartgebaseerd bewustzijn komt op micro-niveau vaak neer op het ontstijgen van de beperkende, angstgeladen energieën die je in je jeugd van je ouders hebt meegekregen. Ik hou ervan deze bewustzijnstransformatie op kleinschalig niveau te beschrijven, bijvoorbeeld aan de hand van de relatie tussen ouder en kind, omdat het zo herkenbaar is voor jullie allemaal op ervaringsniveau. Ik hou niet van voorspellingen of aankondigingen die niet aanhaken bij de ervaring, die niet herkenbaar zijn in je eigen hart, in je eigen gevoel. Daarom vraag ik jullie nogmaals: als je teksten leest of beluistert over de overgangstijd, check altijd in je hart of het klopt met je eigen ervaring. Want jullie zijn geen leerlingen meer, jullie zijn allen meesters. Jullie eigen ervaring is de toetssteen. Jullie harten zijn vervuld van intuïties, teder en zacht, over dat wat komen gaat. Vertrouw daarop. Hoe deze innerlijke bewustzijnsverschuiving uiterlijk gestalte gaat krijgen, in de fysieke realiteit op aarde, is helemaal niet zo belangrijk. Dat zien we dan wel weer. Het is de stap van het hart, de stap innerlijk in het gevoelsleven, die werkelijk telt in de overgang naar de Nieuwe Tijd. Op het moment dat je als kind hier op aarde met leven begint, ontmoet je de werkelijkheid primair via je ouders. Bij je aankomst hier draag je de herinnering mee aan Thuis en voel je ook een vaag heimwee. We hebben hier eerder gesproken over het kosmisch geboortetrauma (zie channeling 3 uit deze reeks), dat je als ziel meekrijgt helemaal aan het begin van je reis door alle levens heen op aarde en elders. Maar elke keer dat je als kind aan een specifiek aards leven begint, is er ook een geboortetrauma. Dat bedoel ik voornamelijk in psychische zin: het afscheid van Thuis dat je elke keer weer neemt en de noodzaak om je te moeten aanpassen, je te moeten vinden in de energie van de aarde. De ouders behoren op het moment van je geboorte tot de energie van de aarde. Zij hebben zich reeds aangepast aan deze dimensie, aan de wetten die hier gelden. Vaak zijn dat beperkende wetten, in de sfeer van maatschappelijke normen en ideeën die de ouders heel sterk hebben geabsorbeerd, maar die voor het kind helemaal niet vanzelfsprekend zijn. De ouders vertegenwoordigen zo het egogebaseerde bewustzijn voor het kind, het paradigma van de drie illusies. Het kind maakt hiermee kennis via het ouderlijk huis, en de wijze waarop dit paradigma in de ouders vorm heeft gekregen, zal zijn verdere leven sterk beïnvloeden.

37


Natuurlijk zijn - Pamela vraagt mij dit toe te voegen, omdat ze niet wil dat ouders in een kwaad daglicht worden gesteld – ouders zelf ooit ook kinderen geweest en hebben zij dit zelfde proces ook meegemaakt. De ouders dringen hun angsten en illusies niet bewust op aan hun kinderen. Maar goed, in het stadium dat zij zelf kinderen krijgen, hebben volwassenen ongemerkt heel veel energieën geabsorbeerd van het oude, egogebaseerde paradigma, het paradigma dat gevormd is door de drie illusie die hierboven genoemd werden. Het kind komt hier fris en nieuw binnen en merkt dat de werkelijkheid niet beantwoordt, niet overeenstemt met wat hij gewend was. Het kind verkeert in die vroege levensfase in een tamelijk passieve bewustzijnstoestand. Het is heel open in zijn wezen, in zijn geest en zijn gevoel, en het neemt alles in zich op. Vooral in de eerste drie maanden is het absorptievermogen van het kind ongelooflijk, het zuigt alles uit de energetische werkelijkheid om hem heen helemaal in zich op, tot in het diepste van zijn cellen toe. De energetische werkelijkheid van de directe omgeving, meestal de ouders, drinkt hij op en ervaart hij als de werkelijkheid. Aan de andere kant zit in hem nog steeds dat ‘stukje hemel’, die kern van puur, onvoorwaardelijke zijn die niet is aangetast door de illusies. Op een bepaalde manier botsen die twee energetische realiteiten, maar het kind houdt dat verborgen voor zichzelf. Het is namelijk te pijnlijk om te ervaren in deze uiterst kwetsbare toestand, waarin het kind als pasgeborene verkeert. Om deze botsing, dit innerlijke conflict te verbergen voor zichzelf, gaat het kind zich plooien naar de omgeving. Hij wil in de omgeving bevestiging vinden voor de energieën van liefde, verbondenheid, en meesterschap, die in hem nog op natuurlijke wijze aanwezig zijn. Het kind is nog meester over zijn werkelijkheid, hij voelt zich verbonden en één, hij heeft liefde, maar hij wil het bevestigd zien door zijn omgeving. Hij gaat op zoek, maar vaak krijgt hij verwarde boodschappen terug uit zijn omgeving. Zijn ouders willen wel liefde geven, maar er is ook zoveel angst in hen. Er is zoveel geblokkeerde energie die niet kan stromen, die ze zichzelf verbieden te laten stromen. Er is ook een verlangen, een heimwee aanwezig in de ouders naar hun eigen meesterschap, hun liefde, hun natuurlijke verbondenheid met Al dat Is, maar ze zijn deze bewustzijnstoestand al langer kwijt. Ze zijn al zo gewend geraakt aan het aardse leven met die illusies, dat ze die illusies als waar zijn gaan beschouwen. Dus ongemerkt voeden ouders het kind op met energieën die het in de war brengen. En nogmaals, daar kunnen de ouders tot op zekere hoogte niets aan doen, in die zin dat ze op bewust niveau vaak juist erg hun best doen om hun kind het beste te geven. Bij de geboorte van een kind is er bij de ouders vaak een opening naar meer licht en liefde. Er wordt in de ouders op dat moment een kern aangeraakt van goddelijke, onvoorwaardelijke liefde. Zij voelen de heiligheid van de geboorte en van het wezentje dat zich heeft toevertrouwd aan hen en aan het leven. Bij de geboorte van een kind staat hun hart wijd open, en maken zij contact met hun eigen goddelijke, heilige wezen. Dit kan de illusies tijdelijk opheffen. Maar het is vaak tijdelijk, want daarna gaat alles zich ‘settelen’, zich weer schikken naar de bestaande energetische werkelijkheid van de ouders van voor de geboorte van het kind. En dus kan de opening naar het hartgedragen bewustzijn die er was, ook weer dichtgaan en vaak is dat ook het geval. De ouders vallen dan weer terug in hun oude stramien van denken, voelen, en willen. En wat gebeurt er nu met het kind dat opgroeit? De meeste kinderen passen zichzelf zo sterk aan het ouderlijke paradigma aan, dat ze het contact verliezen met hun oorspronkelijke ziele-energie, waarvan ze zich voor het begin van hun incarnatie nog sterk bewust waren. Ze zijn in deze eerste levensfase (tot de puberteit) zo bezig met zich oriënteren op deze wereld, en het krijgen van liefde en aandacht van de ouders, dat zij zelf vergeten wie zij zijn.

38


Het kind heeft een ongebreideld verlangen naar liefde en geborgenheid en als de ouders dat niet voldoende kunnen geven, dan zal het kind zich in allerlei bochten wringen om het toch te krijgen. Het gaat dan waanbeelden van liefde scheppen. Het gaat verkeerde energieën aanzien voor liefde, bijvoorbeeld de trots van een ouder als het kind iets presteert wat in de buitenwereld geldt als knap en goed. Dit soort ouderlijke trots gaat eigenlijk over het hoofd van het kind heen. Het is niet de trots op een innerlijke verworvenheid, maar op een uiterlijke prestatie die niet noodzakelijk voortkomt uit de innerlijke impulsen van het kind. Dat soort trots kan een kind als liefde gaan beschouwen. En vaak gaat het dan in zijn latere leven heel hard werken en begrijpt hij als volwassene niet waarom hij steeds de drang heeft zo hard te werken, waarom werken voor hem verslavend is geworden. Een tweede vervorming of waanbeeld van liefde is wanneer het kind liefde gaat verwarren met emotionele afhankelijkheid. Veel ouders hebben zelf een gemis aan werkelijke liefde ervaren in hun jeugd. Zij hebben zich als kind onvoldoende opgenomen gevoeld in een sfeer van warmte en veiligheid. Als zij dan zelf een kindje krijgen, dan omarmen zij het met een dubbel gebaar. Aan de ene kant is er oprechte liefde, aan de andere kant is er onbewust de behoefte om dat gemis alsnog goed te maken. Ouders proberen de emotionele wond in henzelf te helen door in de relatie met het kind de liefde en geborgenheid te hervinden die zij vroeger hebben ontbeerd. Als dat gebeurt, krijgt het kind heel verwarrende boodschappen van de ouder. Energetisch raken de boodschappen “ik heb je lief” en “ ik heb je nodig” onlosmakelijk met elkaar verstrengeld. Door die verstrengeling, die je je kunt voorstellen als een spiraal van ineengedraaide koorden, gaat een kind liefde associëren met nodig hebben. Deze verstrengeling of waanvoorstelling staat aan de wieg van een emotionele afhankelijkheidsrelatie tussen ouder en kind, die zeer destructief kan werken, niet alleen voor wat betreft de ouder-kind relatie, maar op langere termijn ook voor de intieme relaties die het kind als volwassene legt. In relaties die het als volwassene aangaat met andere volwassenen, kan hij of zij gemakkelijk gaan denken dat ”nodig zijn” een essentieel bestanddeel is van de liefde in die relatie. Het kan dan gevoelens van afhankelijkheid, zelfs jaloezie en bezitterigheid, gaan interpreteren als een vorm van liefde, terwijl deze energieën diametraal tegenover liefde staan. Als ik dit eerste deel samenvat, dan merk je dus dat je als kind bij je geboorte in een ouderlijk paradigma belandt dat in het begin, zeg maar in de eerste helft van je leven, flink wat verwarring veroorzaakt. Je wordt als het ware op een dwaalspoor gezet, en op gegeven moment komen er kansen en mogelijkheden in je leven die je uitnodigen om dat uit te gaan zoeken, om de knoop te ontwarren. Je kunt dan in een identiteitscrisis belanden, waarin niets meer zeker is en je voortdurend twijfelt aan wie je bent en wie niet. Dit is beschreven in de Lichtwerkersserie als de eerste fase van de overgang van ego naar hart. De wezenlijke ontwarring van je illusies en waanbeelden vindt plaats wanneer je contact maakt met de energie van het hart, ook beschreven in de Lichtwerkersserie. Ten aanzien van je ouders betekent het dat je hen innerlijk werkelijk kunt gaan loslaten en vergeven en dat je je eigen weg kunt inslaan. Je bent in zekere zin “slachtoffer” geweest van je ouders; je ouders voorzover ze het egogebaseerde bewustzijn representeerden in jouw jeugd. Je hebt tijdelijk en deels geleefd volgens hun illusies. In zekere zin kon je niet anders, als kind van hen. Dit slachtofferschap ontstijgen is één van de krachtigste doorbraken die je in je leven kunt meemaken. Het maakt je tot een vrij mens wanneer je de diepste energetische indrukken, die je in je jeugd hebt opgedaan, kunt herkennen als ‘eigen’ of ‘niet-eigen’, en naargelang kunt beslissen ze te behouden of los te laten. Dit is meesterschap. Je past je dan niet meer onbewust aan de wensen en verlangens van je ouders aan, als die jou niet-eigen zijn. Maar je zet je er ook niet meer tegen af. Je kunt het niet-

39


eigene waarmee zij je wilden opzadelen, zien als iets wat niet bij jou hoort, punt. Je hoeft hen daarom niet (meer) te veroordelen. Je hoeft de strijd niet meer aan te gaan. Je maakt kennis met het ego-gebaseerd bewustzijn via je ouders en je ontstijgt het ook weer via je ouders, namelijk door hen in liefde en vergeving los te laten en jezelf te herkennen als de onafhankelijke meester die je bent. Dit is het opeisen van je meesterschap, het besef dat jij schepper bent van je leven en dat jij alles gekozen hebt, ook het dwaalspoor waar je op hebt vertoefd. Lichtwerkers en hun ouders Op dit punt wil ik in het bijzonder spreken over de Lichtwerkerzielen. Ook zij duiken bij hun geboorte in het paradigma van de ouders die zij zelf hebben gekozen als ziel. Nu is het zo dat Lichtwerkers vaak een extra opdracht met zich meedragen in relatie tot de ouders of het ouderlijke paradigma. Lichtwerkers hebben als zij naar aarde komen het voornemen om de zaadjes, de kiemen te planten van het Christusbewustzijn, de energie van de Nieuwe Tijd. In nog sterkere mate dan andere zielen, hebben lichtwerkers het voornemen om het paradigma van het hart neer te gaan zetten in de aardse realiteit. Juist daarom - en dat mag misschien paradoxaal lijken -zoeken veel Lichtwerkerzielen juist families op om in te incarneren, waarin er tamelijk veel duisternis heerst. Met duisternis bedoel ik puur de illusies waarover ik eerder sprak, de drie illusies die leiden tot het verlies van je meesterschap, het verlies van je werkelijke verbondenheid, het verlies van liefde. Terwijl Lichtwerkers dus naar de aarde komen met een ontwikkeld bewustzijn, met een verfijning of ‘ouderdom’ in hun ziel, komen zij juist in families terecht waar iets aan de hand is, waar een bepaalde illusie tot in het extreme wordt ervaren. Door de aard van hun missie, zoeken Lichtwerkers bijna als een magneet situaties op waarin de energie vast is gaan zitten, waarin de energie rondhangt als in een doodlopende steeg. Zij voelen het als hun taak om daar de energie weer te gaan laten stromen. En dat is waarom Lichtwerkers vaak in moeilijke families geboren worden. Wanneer zij aan het leven beginnen, hebben lichtwerkers vaak een sterk vertrouwen dat zij de uitweg zullen vinden, dat zij die beperkende energie te boven zullen komen. Als zij echter als kind worden geboren en opgroeien, komen zij precies dezelfde dilemma’s en verwarringen tegen als elk ander kind. Op een zekere manier ervaren zij die verwarring nog sterker en dieper. Omdat zij namelijk veel van de energie van Thuis in zich meedragen, botsen zij (innerlijk) frontaal met geblokkeerde energiepatronen in hun omgeving en raakt hen dit diep. Er gaat dus een zeker risico gepaard met de gang van de Lichtwerker naar die plekken van duisternis of dwaling. Het is een gevaarlijke missie. Vergeet niet waarom ik jullie dappere strijders noem, het is daarom. Jullie geboorte hier is als een landing in een onherbergzaam landschap met alleen jezelf, je eigen innerlijk weten, als bagage. Er is weinig resonantie met de omgeving, weinig herkenning en bevestiging van wie jij bent. Het is juist het vreemde wat je als Lichtwerker opzoekt. Als lichtwerker ben je een pionier die iets wil ombuigen, iets wil veranderen, en je bent steeds de eerste die dat doet in die omgeving. Je ontmoet dus juist niet je gelijkgestemden. En dat doet pijn, dat is hard voor een menselijke ziel. Als spirituele entiteit heb je dit bewust gekozen maar als aards mens, als kind kan dat je heel rauw op je lever vallen. Daarom vraag ik jullie die pijn te voelen en te herkennen in jezelf, want alleen op die manier kun je ermee werken en er los van komen. Het is de pijn van het kind dat thuisloos is en steeds maar geen bevestiging vindt van zijn eigenheid. Het kind is vreemd in die omgeving. Lichtwerkers ervaren dat dus nog sterker omdat zij 1. in hogere mate ‘anders’ zijn en 2. juist een omgeving opzoeken waar dit anders zijn niet gezien of moeilijk geaccepteerd wordt.

40


De hele reis van het kind naar volwassenheid en zelfs naar de ouderdom, kun je beschouwen als een uitdaging om zijn eigen oorspronkelijke licht weer terug te vinden. De uitdaging is om weer helemaal vanuit jezelf te gaan weten en voelen: “dit ben ik, en dit kom ik hier brengen.” Dit geldt in heel sterke mate juist voor Lichtwerkers. Het is primair hun opdracht om zichzelf te worden. Daarmee vervullen zij hun missie. Het is niet jouw opdracht om de wereld te verbeteren. Het is jouw opdracht om jezelf te vinden. En ja, de wereld zal daar beter van worden, want je Licht zal dan schijnen op een natuurlijke en vanzelfsprekende manier. Maar je hoeft daar niet voor te werken, het gebeurt gewoon. Het werkelijke werk zit hem in het loslaten van al die stukjes ego-paradigma (angst, illusie) die je zo diep hebt geabsorbeerd als kind, in de eerste drie maanden en daarna. Dit loslaten is een intens zware opdracht. Ik wil jullie daarmee niet ontmoedigen. Ik wil jullie eerder bijbrengen dat jullie heel veel respect voor jezelf kunnen hebben en dat jullie de dapperste krijgers zijn die ik ken. De uitdaging waar het om draait is werkelijk alles uit jezelf te halen in een omgeving die je niet eigen is. Dit is het werk van de pionier, degene die een weg baant voor een nieuw bewustzijn hier op aarde. Familiekarma oplossen In de teksten die eerder zijn verschenen op de site (de Lichtwerkersserie) heb ik veel gezegd over de stappen die je moet zetten om je los te maken van een egogecentreerd bewustzijn en toe te gaan naar een leven vanuit het hart. Dus daar wil ik nu niet op ingaan. Ik wil specifiek nog iets zeggen over de relatie met je ouders en daarmee ook teruggrijpen op de meditatie oefening die Gerrit in het begin heeft gedaan. (Deze is niet uigeschreven maar wel te beluisteren via het audio mp3 bestand van deze channeling - zie Download pagina). Het is belangrijk om je bewust te worden van alle gevoelens die er spelen in de relatie tussen jou en je ouders, met name de gevoelens van het kind die er nog in je leven ten aanzien van hen. Het kan dan heel instructief zijn om de rollen om te draaien, zoals in de oefening gebeurt. (Je ontmoet je ouders in deze visualisatie als kinderen). Er kunnen dan dingen aan het licht komen die je niet vermoedt. Die omdraaiing draagt een kern van waarheid in zich. In wezen ben jij (ook) de ouder van je ouders. Het was jouw voornemen om de rol van ouder te spelen toen je hier naar aarde kwam in die specifieke familie: je wilde je ouders ergens naartoe leiden, of ergens vandaan leiden, je wilde hen uitnodigen toe te groeien naar een lichtere werkelijkheid. Jullie denken vaak dat jullie hier niet in geslaagd zijn. Jullie hebben het gevoel dat het mislukt is, dat jullie je ouders niet hebben kunnen helpen op de manier dat jullie je dat hadden voorgenomen. Dat is echter niet waar. Het gaat erom dat je goed begrijpt wat ‘helpen’ inhoudt. Het werkt als volgt. Jij komt bij je geboorte terecht in een paradigma waarin jij in wezen niet thuis bent. Maar je gaat daarmee leven, je absorbeert het zo sterk dat het deel van jou wordt. Het wordt je zo eigen dat je eigenlijk niet meer weet wat van jou is en wat niet van jou. Dat doet (onbewust) pijn en levert innerlijke conflicten op. Naarmate je volwassen wordt, kun je ervoor kiezen je bewust te worden van die pijn en ermee te werken. Je begeeft je dan op het pad van innerlijke groei en bewustwording. Je gaat steeds diepere lagen van pijn in jezelf tot bewustzijn brengen en helen. Niet gezien worden, eenzaamheid, al die stukken komen boven. En terwijl je dat aan het doen bent, ben je je taak aan het vervullen. Je bent dan je ouders aan het helpen, niet direct dus maar indirect. Wat je in feite doet is dat je een pad neerzet, een energetisch spoor. Jij klimt omhoog uit een bepaald dal, een donker gebied waarin bepaalde illusies heersen, en je laat daarbij een spoor achter. De klim naar boven kost ontzettend veel kracht en moeite. En dat is dus jouw missie, de taak

41


die je je hebt voorgenomen. Door dat pad te banen, het “spoor van de oplossing”, wordt dat spoor energetisch beschikbaar, voor je ouders, je familie en iedereen die er gebruik van wil maken; d.w.z. iedereen die in die bepaalde doodlopende steeg zit, kan gebruik maken van de energie van de oplossing, die jij beschikbaar hebt gemaakt door jouw klim uit het diepe. (Zie ook channeling “Valkuilen op weg naar helerschap” voor het begrip “energie van de oplossing”). Dus het spoor dat jij zelf trekt naar je eigen verlichting, je eigen vreugde, is de vervulling van je taak. Het is niet je taak om daarbij ook nog eens je ouders of je directe naasten op je rug te nemen. Jij hoeft niet te zorgen dat zij zich gaan veranderen, dat zij zich losmaken van oude illusies en angsten. Dat is niet jouw taak. Het is jouw taak om een energetisch pad te banen, hetgeen je doet door zelf innerlijk te groeien en los te laten. Het begrip familiekarma, dat in esoterische kringen wordt gehanteerd, kan in dit verband misverstanden oproepen. In geval van familiekarma zou er sprake zijn van een bovenindividueel karma dat bij een familie hoort en dat iemand uit die familie (de lichtwerker natuurlijk) op zich kan nemen. Het is inderdaad zo dat in een familie - en dat kan een heleboel generaties terug gaan - een bepaald thema, een bepaalde problematiek steeds wordt herhaald. Dat kan zelfs op genetisch niveau doorspelen. Deze problematiek zoekt op een bepaald niveau naar een oplossing, en wordt netzolang doorgegeven totdat de oplossing tot stand is gekomen. Veel zielen, niet alleen lichtwerkers, krijgen door hun geboorte in een bepaalde familielijn een stuk karma mee dat hoort bij de familie. Lichtwerkers kiezen hier vaak min of meer bewust voor en stellen zich expliciet tot doel een bijdrage te leveren aan de ontwarring of ontknoping van de vastgelopen energie. Maar deze bijdrage zit ‘m er dus niet in dat jij je familie moet verlossen van dat karma. Het doel is om jezelf te verlossen van dat karma. Daarmee schep je een energetische ruimte van mogelijkheden, waarvan de anderen dan gebruik kunnen maken, als zij dat willen. Want er is altijd sprake van vrije keuze. Die anderen kunnen het ook niet doen; dat is hun goed recht en dat is een stukje wat voor jullie moeilijk loslaten is. Jullie hebben soms werkelijk het idee dat je je ouders of je naasten figuurlijk die berg op moet sleuren. Dat het welslagen van je missie daadwerkelijk afhangt van de verandering die er in de levens van anderen plaatsvindt. Dit is niet zo. Die anderen, die jij lief hebt en die je zo graag in het Licht wilt zetten, kunnen misschien nog een paar eeuwen in dat dal leven. Maar op een gegeven dag ontdekken ze een spoortje dat naar boven loopt en denken ze ”hé, dat is interessant, het voelt wel goed om dit eens te proberen, ik heb het hier eigenlijk niet zo naar mijn zin”. En dan gaan ze. Ze gaan hun eigen weg van innerlijke groei, hun eigen klim naar het Licht. En is het niet prachtig, is het niet fantastisch dat er dan een spoor ligt dat hen houvast biedt? Ze zullen nog steeds hun eigen weg gaan, maar er is steeds een baken, er is voor hen een weg gebaand, waardoor het net iets makkelijker wordt om die stappen te zetten. Dankzij jullie. Dat is jullie taak, dat is de rol van een pionier: een weg banen door een wildernis, door iets wat niet eerder is overwonnen of in kaart is gebracht. Als jijzelf erin slaagt je te ontdoen van de drie illusies, als je de energieën van meesterschap, verbondenheid en liefde kunt laten stromen in je leven, dan sta je in contact met het hart en leef je vanuit een hartgedragen bewustzijn. Je kunt dan het oude paradigma loslaten en daarmee ook in bepaalde zin afscheid nemen van je ouders. Niet letterlijk, maar innerlijk. Innerlijk afscheid nemen van je ouders wil zeggen: hen vrijlaten in hun eigenheid, geen poging (meer) doen hen te veranderen. Begrijpen dat het niet jouw taak is om hen letterlijk ergens naar toe te leiden. Jouw taak zit erop, je hebt een pad gebaand, met liefde. Dat is het waarvoor je kwam, het is niet mislukt.

42


Je zult zien dat na dit innerlijke afscheid, de relatie met je ouders minder beladen wordt, dat de energieën van strijd, verwijt en schuldgevoel, het terrein kunnen verlaten. In je directe omgeving kunnen er nu andere mensen in je leven verschijnen die deel zijn van wat je kunt noemen je ‘spirituele familie’. Je spirituele familie heeft niets te maken met biologie, genen en erfelijkheid. Het gaat om gelijkgestemde zielen. Dit zijn heel vaak zielen die je kent van andere levens, van vorige levens. Je hebt vaak een kameraadschappelijke band met hen. Als je zo iemand ontmoet, kun je verbaasd zijn over hoe makkelijk het contact verloopt en hoe snel jullie elkaar in allerlei opzichten herkennen. Eerst heb je zoveel moeite gedaan om te kunnen leven met je anders-zijn. Steeds heb je het gevoel gehad dat je ‘er niet in paste’, maar als je dan je oude paradigma werkelijk loslaat, komen er vanzelf mensen op je pad waarmee dat anders–zijn juist de verbinding is, de klik die je maakt met elkaar. Dat geeft enorm veel blijdschap en voldoening. Het is de energie van je echte familie, je zielsverwanten, waarbij je dan de herkenning vindt waarnaar je zo lang op zoek was. Ben je eenmaal in staat jezelf te herkennen onafhankelijk van wie dan ook, dan kunnen deze zeer vervullende vriendschappen en relaties volmaakt natuurlijk en automatisch in je leven verschijnen. Hierbij wil ik het laten voor vandaag. Ik heb jullie nog veel te zeggen. Ik hoop dat jullie vragen zullen stellen over dit thema omdat ik weet dat het jullie allen bezighoudt. Ik ben dankbaar voor jullie komst hier. Het is mij zo’n genoegen. Ik ben zo in deze situatie net een stapje dichter bij jullie dan als ik in de geest ben. Deze channelingen zijn voor mij niets anders dan een omarming van jullie. Ik ben een beetje de ouder in de hemel die jullie omarmt en wil bemoedigen. Er komt een dag dat jullie in mij ook het kind zullen zien en jullie mij zullen bemoedigen…... Vragen en antwoorden De vragen en antwoorden zijn te beluisteren op het audio-bestand (zie Downloadpagina).

43

Jezelf en anderen helen - Mannelijke en vrouwelijke energie

Mannelijke en vrouwelijke energie Deze channeling werd gehouden op 12 december 2004 in onze praktijkruimte in Tilburg. De uitgesproken tekst is achteraf enigszins geredigeerd ter verbetering van de leesbaarheid. Voorafgaand aan de channeling werd een inleidende meditatie-oefening gedaan door Gerrit, die te beluisteren is op de audio-file (zie Downloadpagina). Wij willen Hedwig de Beer hartelijk danken voor het uittypen van de gesproken tekst.

Lieve mensen, Het doet mij weer ontzettend veel genoegen hier bij jullie te zijn. Ik ben zo blij in jullie aanwezigheid te zijn. Jullie zijn geneigd tegen mij, of mensen zoals ik, op te kijken als Meesters, maar zo zien wij het niet. Wij zien jullie je weg gaan op aarde in een moeilijke tijd, een tijd waarin veel verandert, en wij zien jullie toegroeien naar je eigen Meesterschap. Wij zien jullie zelf de Meesters worden waartegen jullie nu soms nog opkijken. En daar gaat het om: je eigen Meesterschap vinden! Niet de Meesters volgen die je worden aangereikt door de traditie of door de boeken of door wat anderen je zeggen. Je eigen Meesterschap vinden, daar draait het om. Vandaag wil ik spreken over een thema dat ver teruggaat in jullie geschiedenis: de energieën van het mannelijke en het vrouwelijke. Dit zijn oude energieën, waarmee op dit moment veel aan de hand is. Eerst wil ik iets zeggen over de aard van het mannelijke en de aard van het vrouwelijke. Deze energieën zijn twee aspecten van het ene. Ze zijn dan ook niet werkelijk tegenovergesteld of duaal, ze zijn één, ze zijn twee gezichten van één energie. De mannelijke energie is het naar buiten gerichte aspect. Het is dat deel van God of de Geest dat zich manifesteert naar buiten toe, dat zich materialiseert en dat vorm aanneemt. In de mannelijke energie zit dan ook een sterk scheppende kracht. De mannelijke energie kan éénpuntig zijn en gefocust op zijn doel afgaan. De mannelijke energie schept op die manier individualiteit. De mannelijke energie maakt het mogelijk je los te maken van het Ene, van het Geheel en apart te staan, alleen te zijn, een eigen individu of cel te vormen. De vrouwelijke energie is de energie van Thuis. Het is de energie van de Oerbron, het vloeiende Licht, het pure Zijn. Het is de ongemanifesteerde energie, het innerlijke aspect van de dingen. De vrouwelijke energie is allesomvattend en oceanisch; zij onderscheidt en individueert niet. Stel je nu eens voor dat de energie van het vrouwelijke in zichzelf een beweging voelt, een vage onrust, een verlangen naar…….. het uitreiken over haar grenzen, het buiten zichzelf treden om ervaring op te doen. Er is een verlangen naar iets nieuws, naar avontuur! En dan komt er tot haar een energie die haar vraag beantwoordt. Het is de mannelijke energie, die zich ten dienste stelt van haar en haar helpt zich te manifesteren in de materie, in de vorm. De mannelijke energie maakt de vrouwelijke energie begrensd en gevormd, en door deze samenwerking kan het totaal van energieën een heel nieuwe

44


wending nemen. Er kan een nieuwe realiteit geschapen worden waarin van alles onderzocht en ervaren kan worden, in steeds wisselende vormen van manifestatie. De dans van het mannelijke en vrouwelijke brengt het wisselende schouwspel voort van de geschapen werkelijkheid, van jullie schepping. Dit is een beeld van grote schoonheid, waarin de mannelijke en de vrouwelijke energie elkaar aanbidden, met elkaar feest vieren in hun samenwerking, in hun samenzijn. En zo hoort het te zijn. De mannelijke en de vrouwelijke energie horen bij elkaar, ze zijn twee aspecten van het Ene en ze vieren samen het feest dat de Schepping hoort te zijn. Er wordt wel eens gezegd dat in de uiteindelijke realisatie van wie je bent, de enige waarheid die telt is: IK BEN. En in deze mystieke mantra komen precies die twee aspecten naar voor. In het IK zit de mannelijke energie, in het BEN zit de vrouwelijke energie. Het Ik is vernauwend, onderscheidend, het geeft focus, het geeft richting, het individueert: IK, niet de ander, IK. En dan BEN. BEN is het oceanische, is de oceaan van de Thuisenergie, van de vrouwelijke energie, de onuitputtelijke Bron die geen grenzen kent, geen onderscheid. Het samenvloeiende, het verbindende, dat is de kern van de vrouwelijke energie. In het IK BEN komen het mannelijke en het vrouwelijke samen en zijn ze gelukkig met elkaar. Nu is er in de geschiedenis van de mensheid, en zelfs nog daarvoor, een strijd ontstaan tussen het mannelijke en het vrouwelijke. Op de oorsprong hiervan wil ik nu niet ingaan. Maar er is in jullie geschiedenis sprake van een uiteendrijven van de mannelijke en de vrouwelijke energie, zodat zij als tegenovergestelde krachten verschijnen. Het yin-yang symbool geeft heel goed aan hoe de feitelijke situatie is. In het mannelijke zit altijd een kern van het vrouwelijke en in het vrouwelijke een kern van het mannelijke, net zoals in het zwart een witte stip zit en in het wit een zwarte stip. Maar in de loop van de geschiedenis is deze mystieke eenheid van het mannelijke en vrouwelijke vergeten geraakt en zijn deze energieën als zwart en wit tegenover elkaar komen te staan. De onderliggende eenheid werd niet meer herkend. Tegenwoordig bevinden jullie je in de laatste fase van deze geschiedenis van strijd, waarin de mannelijke energie sinds tientallen eeuwen de rol van dader heeft gekregen. De mannelijke energie speelt sinds lang een rol waarin het de vrouwelijke energie onderdrukt, mutileert en vernietigt. Ooit is het anders geweest. Er zijn tijden geweest waarin de vrouwelijke energie de overmacht had en op oneigenlijke wijze de mannelijke energie manipuleerde en bestuurde. Maar die tijd is nu voorbij. De strijd nam op gegeven moment een andere wending en de rollen van dader en slachtoffer liggen nu omgekeerd. De mannelijke energie is lang aan de macht geweest en heeft die macht zodanig misbruikt, dat de vrouwelijke energie verzwakt is geraakt en in zichzelf niet meer de integriteit voelt van haar Wezen. In de tweestrijd tussen het mannelijke en het vrouwelijke, gaat de desintegratie van beide hand in hand. Daar waar het vrouwelijke steeds meer slachtoffer wordt en zichzelf kwijtraakt, kan het mannelijke doorschieten naar de kant van brute kracht en agressie, die jullie kennen uit de vele oorlogen die jullie hebben gevoerd. Het mannelijke en het vrouwelijke kunnen niet zonder elkaar. Als ze strijd voeren met elkaar, zijn de gevolgen vernietigend voor de wereld. Nu is er een tijd aangebroken, die begonnen is in de negentiende en twintigste eeuw, waarin het vrouwelijke haar kracht aan het terugvinden is, waarin ze langzaam aan het opstaan is en haar slachtofferrol aan het afleggen is. Deze opstanding komt van heel diep binnenin de vrouwelijke energie. Zij is uiteindelijk gestuit op de uiterste grens van haar zelfontkenning. Op dit punt aangekomen, heeft zij zichzelf aangekeken en gezegd: nu niet verder. Zo werkt het vrijwel steeds in de dynamiek tussen slachtoffer en dader: de verandering begint daar waar het slachtoffer niet langer meer accepteert. De dader zou nog langer in zijn rol kunnen volharden, want die heeft minder innerlijke reden om te stoppen. Verandering begint daar waar het slachtoffer niet meer accepteert en eindelijk opstaat.

45


In alle situaties waarin er onderdrukking plaatsvindt, bijvoorbeeld van de vrouw in een gezins- of familiesituatie, zit het moment van verandering erin dat de vrouw, of de vrouwelijke energie in iemand, zélf beslist: dit neem ik niet langer meer. Dan kan er verandering optreden. Alle maatregelen van buitenaf hebben geen zin totdat dit moment aanbreekt. Maar dit even terzijde. De vrouwelijke energie is begonnen op te staan en haar ster is rijzende. Eigenlijk had deze channeling ook getiteld kunnen zijn: de wedergeboorte van de mannelijke energie, want de kern van wat ik wil zeggen vandaag is dat het nu tijd is voor de mannelijke energie om herboren te worden, om te transformeren en nieuwe vorm aan te nemen. De vrouwelijke energie heeft in de vorige (20e) eeuw, en reeds daarvoor, een aantal stappen gezet. Zij is bezig op te bloeien en ondanks de ongelijkheid die op dit gebied nog heerst in jullie maatschappij, krijgt de vrouwelijke energie steeds meer voet aan wal. Maar, de vrouwelijke energie kan niet volledig in haar kracht komen zonder de samenwerking met de mannelijke energie. Dit geldt zowel op collectief niveau als op individueel niveau. De vrouwelijke energie kan niet zelfstandig doorbreken naar haar werkelijke Zelf, zonder samenwerking en verbinding met de mannelijke energieën. Dit onvermogen is niet een zwakte in haarzelf, maar komt voort uit het wezen van het mannelijke en het vrouwelijke, namelijk dat zij twee energieën zijn die alleen in samenspel hun werkelijke Zijn kunnen uitdrukken. Daarom is het nu de hoogste tijd voor een wedergeboorte van de mannelijke energie. Kijk je op collectieve schaal naar wat er gebeurt met de mannelijke en vrouwelijke energieën, dan verkeert de vrouwelijke energie op dit moment in een positie van wachten. Zij wacht. Er is namelijk een strijd gaande binnen de mannelijke energie tussen het oude en het nieuwe. Er ontluiken nieuwe golven binnen de mannelijke energie die naar de Nieuwe Tijd toe willen, die eerbied en respect uitdragen voor de vrouwelijke energie. Deze nieuwe golf van mannelijke energie wil zich weer verenigen met het vrouwelijke en in die samensmelting naar de Nieuwe Tijd toe gaan. Maar er is tevens een oudere laag van mannelijke energie werkzaam, die nog niet is ‘uitgewerkt’. Deze energie is nu heel duidelijk vertegenwoordigd in de serie van terroristische aanslagen die heeft plaatsgevonden in jullie wereld. Hier komt de mannelijke energie in zijn oude daderrol bij uitstek tot uitdrukking. In de plegers van deze daden is sprake van zeer donkere gevoelens: agressie, woede en tegelijk onmacht en volkomen hulpeloosheid. Het is vanuit deze diepe hulpeloosheid dat ze grijpen naar het ergste machtsmiddel: agressie, brute moord, destructie. De mannelijke energie waarover wij hier spreken is op dit moment bezig een doodstrijd te vechten. Hij voelt namelijk dat op jullie op collectief niveau, vanuit het collectieve bewustzijn, op de rand staan van een nieuwe periode. Eén van de problemen waar jullie voor staan op dit moment, terwijl jullie collectief toegroeien naar een nieuw bewustzijn waarin het mannelijke en vrouwelijke weer samenwerken, is: hoe gaan wij met deze energie om? Wat doen wij met deze oude mannelijke energie die zijn staart juist nu zo krachtig roert? Het is alsof hij als laatste daad zoveel mogelijk wil meeslepen in zijn val. Want laat ik één ding duidelijk zeggen: de tijd van de oude mannelijke energie is voorbij. Zijn doodsuur is aangebroken. De strijd is al verloren, maar juist in de doodstrijd laat deze energie zich nog eenmaal gelden op uiterst agressieve en meedogenloze wijze. Veel zal er op collectieve schaal van af hangen hoe jullie je innerlijk opstellen ten opzichte van deze energie. Laat je je ertoe verleiden agressie, boosheid en onmacht toe te laten in je eigen energieveld als reactie op de geweldsdaden die worden gepleegd, dan begeef je je in het energieveld van die daders. Op het moment dat je overmand wordt door boosheid, woede en onmacht, hebben zij hun doel bereikt. Je wordt dan in hun energetische vibratie meegezogen en je wilt ook moorden: je wilt de daders ombrengen, je wilt het onrecht te niet doen. Dit is alles heel begrijpelijk, maar het is van groot belang dat je beseft wat hier gebeurt. Zodra er heftige emoties worden opgeroepen, bij wat voor gebeurtenis dan ook, is het heel belangrijk even stil te staan. Even helemaal naar jezelf teruggaan en in stilte en rust je af te vragen: wat is hier werkelijk aan de hand? Want

46


het komt nu aan op jullie wijsheid en jullie onderscheidingsvermogen: jullie vermogen om te doorzien, om te voelen wat er werkelijk gaande is. De wereld zal niet overgenomen worden door deze terroristische krachten, zij verkeren in doodsnood en het stervensuur nadert. De belangrijkste boodschap die ik heb ten aanzien van het terrorisme, deze manifestatie van oude mannelijke energie in de daderrol is: blijf bij bewustzijn! Laat je niet meeslepen door emoties van onmacht, d.w.z. door de rol van slachtoffer. Weet dat niemand van jullie aangeraakt kan worden door deze energie als je je niet in dat energieveld begeeft. Als je zelf niet in de trilling zakt van boosheid, agressie en haat, zul je deze ook niet in je leven aantrekken. Dat is mijn boodschap over de terroristische energie. Ik wil nu neerdalen naar een meer individueel niveau, naar het niveau waarop ieder van jullie in het alledaagse leven bezig is de mannelijke en vrouwelijke energieën in jezelf te verenigen en tot vrede te brengen. Want ook op individueel niveau, in elke ziel, in elk mens, is er een strijd gaande geweest tussen de mannelijke en de vrouwelijke energie. Alles wat op collectieve schaal gebeurt, is een afspiegeling van het individuele en andersom. Het is alles één. Om uit te leggen hoe belangrijk de balans van het mannelijke en het vrouwelijke is binnen jullie zelf als individu, wil ik spreken over de energiecentra in elk mens, die ook wel chakra’s worden genoemd. Daarvan zijn er zeven die jullie nu kennen en deze bevinden zich langs de ruggengraat, vanaf het stuitje tot en met de kruin. Ik ga op deze zeven chakra’s nu in vogelvlucht in, om jullie te laten zien dat er een afwisselend mannelijke en vrouwelijke stroom van energie aanwezig is in de chakra’s. Het stuitchakra is het chakra waarmee je je verbindt met de aarde. De energie in dit centrum reikt uit naar de aarde, laat de ziele-energie zich manifesteren op aarde in fysieke vorm, op het meest dichte, compacte niveau van realiteit. Vanwege dit uitreikende en vormende (zich in de vorm uitdrukkende) karakter, kun je het stuitchakra een mannelijk chakra noemen. Een chakra is nooit volledig mannelijk of vrouwelijk, maar je kunt zeggen dat het mannelijke hier de overhand heeft. Het tweede chakra, het navelchakra, is het gevoelscentrum. Dit centrum ontvangt: indrukken, gevoelsstromen, stemmingen. Het is een ontvankelijk centrum, het is een centrum wat je zou kunnen vergelijken met de vaas (uit de oefening van Gerrit aan het begin van de sessie: zie audio-file op Download-pagina). Je buik is een groot ontvangstcentrum. Daarom noem ik dit een vrouwelijk chakra, d.w.z. een chakra waarin de vrouwelijke energiestroom overheerst. Kijk nu eens naar het derde chakra, de zonnevlecht. Dit is duidelijk een chakra van uitreiken, van manifestatie. Vergelijk dit eens met de zon, de stralen die vanuit de zon naar buiten stromen, en met de kracht van het gele zonlicht (de basiskleur van het derde chakra is geel). In de zonnevlecht worden innerlijke roerselen, innerlijke bewegingen omgezet in uiterlijke manifestaties. Het is het chakra van het handelen, van het naar buiten brengen. Het is ook het chakra van het ego. Ego betekent hier gewoon ‘de aardse persoonlijkheid’, zonder enige kwalijke bijbetekenis. Dit is een belangrijk chakra, we zullen hierop later terugkomen. Dan ga ik verder met het chakra van het hart. Ook dit is een ontvangstcentrum, een centrum waarin allerlei stromen samenkomen. Het is het centrum waarin hemel en aarde samenkomen, waarin de bovenste drie chakra’s en de onderste drie chakra’s elkaar ontmoeten. Het hart slaat de brug tussen hoofd (verstand) en buik (emotie). Vanuit het hart zijn jullie ook geneigd je te verbinden met een ander, en op te gaan in iets dat groter is dan jezelf. Het hart is daarmee ook het chakra van de extase, waarin je jezelf kunt overstijgen en de eenheid ervaren met de ander of Alles wat Is. Het hart is de poort tot de energie van Thuis. Het hartchakra is heel duidelijk een verbindend chakra en heeft daarmee een overheersend vrouwelijk karakter.

47


Het keelchakra is weer mannelijk. In het keelchakra krijgen innerlijke roerselen vorm in het woord. Hier stroomt het innerlijk leven naar buiten door communicatie met de ander, via de taal en via de stem. Middels dit centrum geven jullie handvaten aan je innerlijk leven, door dit te veruiterlijken in fysieke signalen: woord, klank, begrip. Benoemen en uitspreken is manifestatie. In die zin is het keelchakra een instrument om je energie te focussen naar buiten toe in aardse vorm. Dit is een uitreikend, overwegend mannelijk centrum. Het zesde chakra (ook wel derde oog genoemd) in het midden van je hoofd is weer vrouwelijk, ontvangend. Het ontvangt ‘paranormale’ indrukken en overstijgt daarmee de grenzen van het fysieke (het zintuiglijk waarneembare). Het is het oog van helderziendheid, van intuïtieve waarnemingen. Middels dit centrum kun je de energie van een ander aanvoelen of invoelen als ware het je eigen energie. Met deze kwaliteit van invoelen (empathie) treed je buiten de grenzen van je ego en verbind je je met andere energieën. Dit grensoverstijgende en verbindende centrum wordt gedragen door een vrouwelijke energiestroom. Tenslotte is er het kruinchakra, boven op je hoofd, en dit is noch mannelijk, noch vrouwelijk. Of je kunt zeggen: het is zowel mannelijk als vrouwelijk. In dit chakra ontstijgen jullie de dualiteit van mannelijk en vrouwelijk. Het kruinchakra is een interessante mengeling van beide energieën. Als het kruinchakra goed in balans is, bevindt je bewustzijn zich daar in een toestand van uitreiken én ontvangen. Er is een uitreiken ‘naar boven’, naar spirituele raad of steun, naar diepere wezenslagen van je Zelf, en tegelijk een stil en rustig open staan voor de antwoorden. Er is daar dan een bewustzijnstoestand waarin je én gericht én heel ontvankelijk bent. En in deze bewustzijnstoestand benaderen jullie het dichtst de eenheid die ten grondslag ligt aan het mannelijke en het vrouwelijke. Ik heb nu in grote lijnen de beweging geschetst van de mannelijke en de vrouwelijke energiestromen, zoals die functioneren binnen de mens als energetisch wezen. Nu wil ik spreken over de onderste drie chakra’s. De onderste drie chakra’s zijn het meest verbonden met de aarde, met jullie aards zijn. Dit gebied is heel belangrijk in jullie weg naar heelwording, naar een volledig en gelukkig mens zijn. In dit gebied liggen de diepste trauma’s en emotionele wonden ‘opgeslagen’. Jullie denken vaak dat jullie aardse mensen zijn die naar het spirituele toe groeien. Wij zien het andersom: jullie zijn spirituele wezens die naar de aarde toe groeien. De aarde is een prachtige bestemming, een flonkerende diamant die haar ware schoonheid nog moet tonen. De aarde is het Beloofde Land! De hemel is jullie geboorteplek. Maar jullie gaan niet terug naar de bewustzijnstoestand die jullie kennen als ‘de hemel’ of ‘Thuis’, naar de toestand van een puur spiritueel zijn. Het avontuur van de Schepping leidt naar nieuwe bestemmingen, jullie gaan steeds vooruit, naar een nieuw soort bewustzijn (waar wij eerder over hebben gesproken in het laatste hoofdstukje van de Lichtwerkersserie). De aarde is daar een wezenlijk onderdeel van. Maar juist in jullie manifestaties op aarde en jullie pogingen je daar te ontplooien, hebben jullie veel pijn ondervonden. En nog steeds lopen mensen diepe wonden op in de onderste drie chakra’s, daar waar je het dichtste contact maakt met de realiteit op aarde. Vrijwel alle blokkades in de hogere chakra’s zijn terug te voeren op emotionele wonden in de onderste drie. Ik wil beginnen met het eerste chakra. Jullie band met de aarde, en ik praat hier in het bijzonder over de Lichtwerkers onder jullie, is heel beladen geraakt. Er is zoveel reserve en angst ontstaan om je werkelijk te verbinden met de aarde, omdat jullie in die aardse realiteit zoveel weerstanden hebben

48


ontmoet, in vorige levens en ook nu nog. Deze weerstanden hebben wij eerder besproken (zie o.a. Lichtwerkersserie) en zij komen vooral voort uit het ‘anders zijn’ van de Lichtwerkers dat niet goed is begrepen. In het tweede chakra, het gevoelscentrum, zijn ook vele wonden opgelopen die te maken hebben met een gevoel van bedreigd of verlaten zijn, een gebrek aan veiligheid en geborgenheid hier op aarde, en beperkingen van de vrije ontplooiing van jezelf. En wanneer deze gevoelens heersen in de onderste twee chakra’s, komt ook de zonnevlecht in problemen. Jullie hebben feitelijk geen duidelijke voorbeelden van kracht die niet macht is, kracht die niet misbruikt en domineert. In de zonnevlecht zie je nog heel vaak dat iemand zich ofwel heel assertief en dominerend manifesteert, of juist heel bescheiden, neigend naar het onderdanige. Beide gedragingen zijn uitingen van onderliggende gevoelens van hulpeloosheid, die voortkomen uit wonden geslagen in de onderste twee chakra’s. Waar het om draait in het derde chakra is het vinden van een gebalanceerde vorm van ego. Ego mag er gewoon zijn! Het ego heeft een functie: het geeft focus aan je bewustzijn, het geeft richting in je leven; het stelt je in staat om je af te scheiden van het grotere geheel en te zeggen: dit ben IK, dit wil IK. Het ego vormt een noodzakelijk tegenwicht voor de verbindende en het IK overstijgende krachten in een mens. De energie van het ego is volstrekt eerbiedwaardig en noodzakelijk in jullie realiteit. Het gebied van de onderste drie chakra’s is het belangrijkste gebied in zelfheling en innerlijke groei. De diepste spirituele uitdaging aan jullie is je te ontfermen over dit gebied in jezelf, waar de diepste emotionele wonden zitten. Niet mediteren en je openstellen naar het kosmische is jullie hoofddoel, maar het je neerbuigen, je ontfermen over die heel aardse kanten van jezelf die gepijnigd zijn, dat is jullie hoogste spirituele doel. Graag wil ik jullie aandacht vestigen op het feit dat, in dit energetische gebied, twee van de drie chakra’s mannelijk zijn. Dat laat zien dat juist op het gebied van de mannelijke energie heel veel helingwerk nodig is. Daarom is mijn boodschap aan jullie nu: heel de mannelijke energie in jezelf! De vrouwelijke energie is in heel veel opzichten al klaar en bereid haar werkelijke rol te vervullen, haar ware kracht op te eisen. De vrouwelijke kwaliteiten van ontvankelijkheid, verbondenheid en intuïtief weten zijn in een proces van herwaardering in jullie realiteit, zowel individueel als collectief. Maar het is helemaal niet zo duidelijk wat een geheelde, in balans gekomen mannelijke energie eigenlijk inhoudt. De mannelijke energie is verloren geraakt in oneigenlijke beelden van ‘man-zijn’, stereotypen die altijd neerkomen op kracht door macht. Het is van vitaal belang de werkelijke aard van de mannelijke energie te herkennen en vorm te geven op dit moment. Deze energie heeft de vrouwelijke kant nu heel sterk nodig om haar rol werkelijk te kunnen uitoefenen. De vrouwelijke energie wacht, niet alleen op wereldschaal maar ook op individuele schaal. De vrouwelijke energie is uit haar slachtofferrol aan het komen, erkent haar eigen waardigheid steeds meer, maar heeft nu de mannelijke kant nodig om zich te manifesteren. Wat is dan de kracht van een evenwichtige mannelijke energie? In het eerste chakra leidt een geheelde en tot balans gekomen mannelijke energie tot zelfbewustzijn. De in balans gekomen mannelijke energie hoeft niet meer te strijden, te vechten, maar is aanwezig door zelfbewustzijn. Aanwezigheid is een zeer belangrijke kwaliteit in het stuitchakra. Aanwezig zijn bij jezelf, niet te veel van jezelf weggeven, niet de behoeften van anderen boven die van jezelf stellen, maar het midden weten te vinden. Dat is zelfbewustzijn. Voelen waar het evenwicht ligt tussen verbinden en loslaten. Bij jezelf blijven, gecenterd zijn: dat is de (mannelijke) Oerkracht van het stuitchakra. Geaard of

49


gegrond zijn is niets anders dan bij jezelf zijn en bij jezelf kunnen blijven, ook al ben je temidden van vele andere mensen en invloeden. Het is van groot belang dat deze kracht in jullie wakker wordt omdat hij je vrouwelijke energie zal beschermen en leiden. De vrouwelijke energie is van nature geneigd zich te verbinden en ook helpend bij de ander aanwezig te zijn. De mannelijke chakra’s zijn heel belangrijk in het vinden van evenwicht daarin. Ten opzichte van de verbindende, vloeiende vrouwelijke energieën, fungeert de mannelijke energie in het stuitchakra als anker en rustpunt. Daar kom je weer thuis, als je even weg bent geweest; daar laat je de draadjes weer los waarmee je je heb verbonden met andere energieën. De zonnevlecht vervult op een andere wijze deze harmoniserende functie. De zonnevlecht is zoals gezegd het centrum van het ego. Jullie hebben nog altijd moeite met dit hele concept van het ego. Zeker onder de Lichtwerkerzielen bestaat er een neiging om het ego als ‘lager’ te beschouwen en om de gevende, verbindende en zelfoverstijgende energieën in een mens als hoger te zien. Maar dit is niet zo. Jullie leven in een wereld waarin twee energieën in hun samenspel de Schepping dragen: de ene energie neigt naar verbinding en eenheid en de ander naar afscheiding en individualiteit. En die laatstgenoemde energie is net zo geldig, net zo waardevol, net zo sterk deel van de Schepping als de eerste. Het is belangrijk met deze (mannelijke) energie vrede te sluiten, dus dat wil zeggen: je individualiteit, je één en uniek zijn accepteren. Leven met de fundamentele ‘alleenheid’ die individualiteit met zich meebrengt, maar die vreugde en verbondenheid helemaal niet in de weg hoeft te staan. Als je daarmee kunt leven, als je je individualiteit en je eigenheid accepteert, kun je ook waarlijk scheppend worden. De mannelijke energie in de zonnevlecht helpt je werkelijk scheppend te worden. Dat is wat de vrouwelijke energie in jezelf uiteindelijk verlangt. Zij wil naar buiten treden, zeker op dit moment wil zij zich heel aards manifesteren en een nieuwe tijding van liefde en harmonie brengen, individueel (in jezelf) en op collectieve schaal. Deze impuls van de vrouwelijke energie heeft echter de geheelde mannelijke energie nodig om zich te kunnen manifesteren, om werkelijk naar buiten te treden. Daarom is het zo belangrijk dat de energieën van het eerste en het derde chakra in balans komen. De energie van een gezond ego, een geheelde zonnevlecht, is zelfvertrouwen. In het eerste chakra was het zelfbewustzijn, in het derde chakra is het zelfvertrouwen. Niet een opgeblazen soort van arrogantie of ego, maar zelfvertrouwen: voelen dat je het kunt! In contact staan met je eigen creativiteit, met je diepste inspiratie en daar naar handelen. Laat de energie stromen, durf te vertrouwen op je natuurlijke talenten, op wie je bent! Toon jezelf aan de buitenwereld! Nu is het tijd om te laten zien wie je bent, speciaal voor al die Lichtwerkers die zoveel innerlijke kennis en weten met zich meedragen. Verberg je niet langer. Manifesteer je, treed naar buiten! Het zal je enorm veel vervulling schenken. Sluit vrede met de mannelijke energie in jezelf. Aarzel niet om voor jezelf op te komen, voor jezelf overvloed te vragen en in je eigen behoeften te voorzien. Wees ego-istisch, in de zuivere zin van het woord. Je bént een ego, je bent een individu. Je kunt en hoeft niet alles te begrijpen en te vergeven, het is niet spiritueel om alsmaar tolerant te zijn. Er zijn momenten dat je duidelijk je grens moet aangeven en nee moet zeggen. Doe dat en voel hoe de mannelijke energieën van zelfbewustzijn en zelfvertrouwen je de kracht geven om de mooie maar ook tere bloem van de vrouwelijke energie te laten stralen en bloeien. Het gaat om het samenspel van de energieën. Mannelijke en vrouwelijke energieën zijn samen ten onder gegaan in een zware en pijnlijke strijd, en ze zullen alleen samen kunnen herrijzen. Nu de vrouwelijke energie gereed is om uit de as van slachtofferschap en onderdrukking te herrijzen, is er dringend behoefte aan een wedergeboorte van de mannelijke energie. Deze wedergeboorte zal uiteindelijk op collectieve schaal zichtbaar worden, maar zal vooraleerst gestalte krijgen in elk van jullie afzonderlijk. Jullie zijn allen

50


de bewaarders van deze oude energieën in jezelf, en het is jullie geboorterecht om van hun samenzijn een spel van vreugde en vervulling te maken.

Vragen en antwoorden

In vorige sessies heeft Jeshua het gehad over een plek in je buik, waar je krachtcentrum zit, je verbinding met je Godzelf. Maar nu voel ik helemaal niks in mijn buik; het lijkt wel of ik bij m’n middenrif vastgeklemd zit, ingesnoerd zit en ik voel me daardoor heel erg geremd; kun je daar iets over zeggen? Er zit een oude wond in je buikchakra (het navelchakra); er zitten sterk onderdrukte gevoelens in het centrum en die worden onvoldoende geuit, naar buiten gebracht. Er zit bij de zonnevlecht een onderdrukkend mechanisme, iets waardoor je die oude pijn niet naar buiten durft te brengen. Er is ook een oude woede daar aanwezig, die je onderdrukt en die naar buiten wil komen. Het is voor jou heel belangrijk om regelmatig met je aandacht naar je buik te gaan, dus zuiver met je bewustzijn ernaar toegaan. Niet zoeken, maar gewoon zijn daar. Je zegt: er is daar niks, maar er is heel veel. Er is een diepe angst in je om wat alles wat daar zit, werkelijk te doorvoelen en door je hele aura te laten stromen. Daardoor lijkt er niks te zijn, maar dat is omdat je het zelf op afstand houdt. Ik raad je aan om veel met jezelf alleen te zijn en ademhalingsoefeningen te doen (naar je buik toe ademen). Hoe meer je met je bewustzijn in het gebied van je buik bent, zonder iets te doen, hoe meer je de onderdrukte energieën daar uitnodigt om zich te manifesteren. De grootste barrière is niet dat je niks voelt, maar dat je bang bent overspoeld te raken door de krachtige energieën die daar in feite in je buik zitten. Wat ik opvallend vind van de afgelopen periode is dat er veel vrouwen met agressie naar buiten komen. Hoe ga je daarmee om, want je ziet dat deze vrouwen kinderen opvoeden, en dat ze bijvoorbeeld ook het leger ingaan; hoe ga je daarmee om? Je bedoelt dus een jongere generatie vrouwen die de mannelijke energie oppakken, maar dan de agressieve kant? Ja, de ‘dader’ kant. Het is heel interessant wat daar gebeurt. Vanuit de slachtofferrol gaan die vrouwen, vanuit een verlangen naar meer kracht, in de enige vorm van kracht zitten die ze kennen, en dat is de vorm van de ouderwetse mannelijke kracht. Ze gaan dan gebruik maken van de mannelijke energie, maar dat gebeurt altijd op een vervormde manier. Ze voelen zich er eigenlijk niet goed bij, omdat zij in wezen op zoek zijn naar echte kracht; wat ik (in de channeling) heb genoemd zelfbewustzijn en zelfvertrouwen. Als je agressief of dominerend bent, heb je altijd iets te bewijzen. Er schuilt dus een onmacht achter, die heel sterk door deze vrouwen is gevoeld. Toch zijn zij voorlopers geweest van een verschuiving in de energie. Toen de vrouwelijke energie uit haar slachtofferrol kwam, was zij in een verminkte toestand. Je kan van daaruit niet meteen in balans komen. Er zijn allerlei zijwegen die je dan moet bewandelen. In die zin is het wel een noodzakelijk proces geweest dat vrouwen zich ook in de agressieve kant gingen manifesteren. Uiteindelijk gaat het om mannelijke en vrouwelijke energieën binnen een ziel; het is heel goed mogelijk dat een man een sterke vrouwelijke energie heeft en vice versa. Dus het gaat om de dynamiek van de energieën, niet of je man of vrouw bent. Maar er is inderdaad een groep vrouwen geweest, die met veel oude boosheid zat, vanwege de lange geschiedenis van onderdrukking van de vrouwelijke energie; en deze boosheid heeft afgereageerd en vervolgens heeft ontdekt dat daar ook niet de waarheid ligt.

51


Vervormde energie brengt vervormde energie voort. De vrouwelijke energie is erg op zoek geweest en begint nu pas, durft nu pas thuis te komen bij haar werkelijke kracht, en dan ook weer de samenwerking aan te gaan met de mannelijke energie. Niet uit zwakte, maar vanuit een begrip van het wezen van die energieën, nl. hun aanvullende karakter. De vrouwen die proberen hun mannelijke energie op te eisen door met agressie en dominantie te werken, hanteren nog steeds een scheiding tussen de beide energieën; ze gaan gewoon in de andere pool zitten dan voorheen, en dat werkt niet, uiteindelijk. Ik voel me heel erg aangesproken door de teksten van Jeshua; ik heb voortdurend het gevoel dat hij rechtstreeks tot mij spreekt. Ik voel ook heel veel kracht in mezelf, maar het lukt me niet die helemaal toe te laten, er echt op te vertrouwen. Kun je daar iets op zeggen? Er is heel veel kracht in je, die heeft te maken met een enorme wijsheid die je met je meedraagt, en die wijsheid hangt in jou ook samen met de vrouwelijke energie. Er zijn vele levens geweest waarin je met de vrouwelijke energie hebt gewerkt in de spirituele sfeer; de chakra’s van het hart en het derde oog zijn ook sterk ontwikkeld in die afgelopen levens. Ook voor jou geldt heel sterk dat het belangrijk is vrede te sluiten met de mannelijke energie, dus deze in jezelf te herkennen als een waardige en ‘geldige’ energie: dat deze er mag zijn. Je bent de mannelijke energie een beetje als vreemd gaan beschouwen, als niet-eigen, en dat heeft ervoor gezorgd dat je een deel van je kracht bent kwijt geraakt. De manier om deze terug te vinden, om je weer helemaal jezelf te voelen, is: naar buiten treden. Het is ook: durf daadkrachtig te zijn, een stap naar voren te zetten. Je moet iets doorbreken; er is een oud zeer. In het naar buiten treden, in het je manifesteren, zullen de angsten die je tegenhouden (om in je kracht te staan) vanzelf aan het licht komen. En dan kun je ermee werken. Je moet eerst de stap naar buiten zetten, om bepaalde angsten te kunnen overwinnen. Ik wil iets vragen over het boek De Da Vinci Code. Dat wat daar in staat, mogen we ervan uitgaan dat dat redelijk met de feiten klopt? (Glimlach…) Wat wil je nu van mij? Dat ik voor jou ga beslissen of iets juist is of niet? Je moet dat boek zelf lezen, en voelen, voelen ….. De waarheid is niet iets wat je weet maar wat je voelt. Boeken bevatten vaak een mengeling van waarheid en onwaarheid en zo hoort het ook te zijn. Het is aan ieder zelf om er de pareltjes van waarheid uit te halen, die voor jou op dat moment van toepassing zijn. Ik doe geen uitspraken over dat boek, omdat het suggereert dat ik de autoriteit ben die daarover een beslissing kan nemen, maar dat bepaalt niet de waarde van het boek. Er zijn zovele boeken geschreven, en dat zijn evenzovele energieën, die bestemd zijn voor heel uiteenlopende groepen. Het heeft daarom geen zin van waarheid en onwaarheid te spreken. Het gaat om liefde, het gaat er om of de energie in/achter de tekst iemands hart raakt. Maar wat wil je weten over mijn leven; waar ben je naar op zoek? Ja, er is zoveel geschreven over Jeshua (het leven van Jezus), dat je op een gegeven moment niet meer weet wat nu waar is en wat niet. De Bijbel wordt herschreven, de Koran wordt herschreven, alles wordt herschreven. Maar wat denk jij dat waar is? Het enige wat in mij zit, is mijn waarheid. Maar er zitten zo ontzettend veel stukken omheen, en je merkt wel dat mensen door de religie en wat daaromheen gebeurt, behoorlijk van slag raken (bijvoorbeeld nu met het moslimgebeuren in Nederland).

52


Ja. Maar je dwaalt af. Het gaat om de kern in jezelf, waarin jij verbinding maakt met de christusenergie of de Jeshua-energie; jijzelf hebt daar een lijn lopen, vanuit je eigen buik, vanuit je eigen innerlijk weten, en daar moet je op vertrouwen. Het is een energie die je bekend is; in meerdere levens ben je ernaar op zoek geweest. Je hebt er een intieme kennis van; het is dan ook niet belangrijk of je er ooit nog een boek over leest. Het gaat erom werkelijk te vertrouwen op wat je zelf voelt, ín je buik, want daar waar de meest verwonde stukken in jezelf zitten, daar in die onderste drie chakra’s, daar ligt ook de poort tot het diepste innerlijke weten. Dat klinkt gek, want jullie denken misschien dat de poort zit in het kruinchakra of in het derde oog, maar het is daar waar je het diepst verbinding met de aarde maakt, dat je ook werkelijk begrijpt. Ook wie ik was. Ik heb begrepen dat het Christusbewustzijn het inzicht is dat het kwade en het goede beide uiterste polen zijn van dezelfde energie. Is het mogelijk om zoiets als agressie dan toch bestaansrecht te geven? Ik heb er moeite mee om alles maar te tolereren, maar ik wil het ook niet veroordelen. Ja, dat is een heel belangrijke vraag: hoe ga je met agressie om? Je zou kunnen zeggen dat de oude vrouwelijke energie, die in disbalans was, teveel tolereerde en over zich heen liet lopen. We kennen wel het stereotype van de vrouw die alles maar over zich heen laat gaan en wier grenzen doorlopend overschreden worden. Dat is een manier van reageren (op agressie) die jullie achter je willen laten. De (oude) mannelijke manier van reageren is het andere uiterste: erop slaan, m.a.w. agressie met agressie beantwoorden. Waar dat toe heeft geleid, behoeft weinig toelichting, dat is duidelijk. Waar het dus om gaat, is dat jij een nieuwe, gebalanceerde manier van reageren zoekt op die oude energieën van agressie en dominantie. Nu is het antwoord dat ik je hierop zal geven, esoterisch van aard. Het is zo dat boosheid en agressie in je omgeving altijd aspecten van jezelf weerspiegelen, waarin boosheid en agressie heersen. Boosheid en agressie manifesteren zich niet alleen in fysiek geweld, maar ook in gewelddadige gedachten, in onderdrukkende gedachten, in subtiele gedachten over perfectie: over hoe het zou moeten zijn, dwingende gedachten over wat je zou moeten doen, over wat je fout hebt gedaan: dat zijn allemaal vormen van agressie. Het zijn pogingen om jezelf te beheersen en aan banden te leggen, en soms kan deze energie innerlijk zo gaan broeien, dat ze opeens een soort uitweg zoekt in een uiterlijke manifestatie die op je afkomt. Dus bijvoorbeeld iemand op straat die jou onbeschoft behandelt, of een ruzie of conflict waar je opeens in terecht komt. Het is een weerspiegeling van innerlijke energieën. En als je dan vraagt: hoe ga ik daarmee om?, dan is mijn antwoord: ga in jezelf en kijk op welke manier deze energieën zich in jezelf manifesteren en hoe je het op die manier hebt gecreëerd in je werkelijkheid. Dus ik geef een antwoord op innerlijk niveau: kijk wat dit weerspiegelt in jezelf. Dit is een esoterisch antwoord, en ik geef dus niet aan hoe je nou concreet moet handelen als iemand je agressief benadert. In zekere zin is het dan al te laat. Je hebt op dat moment de keuze tussen terugvechten of het over je heen laten gaan, maar beide responsen zijn uiteindelijk onbevredigend. Het meest bevredigende antwoord is je bewustzijn zo naar binnen te keren dat je je bewust wordt van je eigen agressie tegen jezelf. Hierdoor zul je dit soort omstandigheden niet meer hoeven oproepen. Op het moment dat het nu eenmaal toch al gebeurd is - wij zijn immers allen menselijk is het belangrijk heel sterk bij jezelf te rade te gaan: wat doe ik nu? Er is geen pasklaar antwoord op de vraag die je stelt: hoe ga ik om met agressie? Tolerantie of terugvechten? Het is ín het moment, dat je even helemaal naar jezelf toe moet en op je intuïtie moet afgaan om tot een keuze te komen. Hoe zit het met kinderen die mishandeld of misbruikt worden, die compleet weerloos zijn? Wat er met kinderen gebeurt in deze wereld is één van de meest verschrikkelijke en tragische situaties die je kunt bedenken. Daar waar de kinderlijke energie wordt

53


geschaad in haar gevoel van veiligheid en geborgenheid, worden hele diepe wonden aangebracht, die ook heel moeilijk te herstellen zijn. Toch kun je niet zeggen dat een ziel wezenlijk machteloos of slachtoffer is. We vragen jullie ook hier te kijken achter de uiterlijke manifestatie van bepaalde gebeurtenissen. Er zit een ziel in elk kinderlichaam die meer weet, voelt en bewust is dan alleen het kinderlijke bewustzijn dat zich manifesteert aan jullie op aarde. Deze zielen zijn allen verwikkeld in een lange geschiedenis, die ook zeker vele karmische aspecten in zich draagt, waardoor een ziel kan kiezen voor mishandeling, voor misbruik. Ik begrijp heel goed hoe wrang en gruwelijk dit klinkt, en ik wil jullie hiervan dan ook niet overtuigen, maar jullie vragen het zelf te voelen. Ik wil jullie uitnodigen om je eens te verplaatsen in een kind dat je persoonlijk kent of uit een verhaal, een kind dat die negatieve energieën om zich heen heeft. Verplaats je dan met een neutraal bewustzijn in dat kind vraag het innerlijk: waarom heb je dit zo uitgekozen? En je zult verbaasd zijn over de antwoorden, over de wijsheid die er in die kinderzielen schuilt. Kun je zeggen dat die diepe verwonding van de onderste chakra’s bij een kind, ook een uitnodiging vormt voor heling en groei van de ziel, en daarmee een poort tot de ziel? (Dat er dus een spirituele bedoeling achter zit?) Het is heel moeilijk hierop in kort bestek antwoord te geven. Jullie zijn allen verwikkeld in een lange geschiedenis, een lange evolutie. Ik aarzel om te zeggen dat die diepe wonden “bedoeld” zijn om naar een hoger niveau toe te gaan. Die verwondingen hebben nu eenmaal plaatsgevonden, maar het had ook anders kunnen zijn; het hangt allemaal af van individuele keuzes die je maakt. Het is niet allemaal voorbestemd en “bedoeld”. Wel is het zo dat een ziel die in staat is boven die kind-verwondingen uit te groeien, een zeer krachtig licht zal verspreiden, een enorme innerlijke kracht zal hebben opgebouwd en veel te geven heeft aan anderen die nog in het lijdensproces zitten. Dus het proces is niet zonder vruchten, maar daarmee is het nog niet noodzakelijk of ‘de bedoeling’ dat sommige kinderen zoveel lijden. Er is altijd een moment van keuze. De ziel is in wezen nooit machteloos, maar er zijn niveaus van ervaring waarop je je wel heel duidelijk machteloos voelt. Omdat je nu eenmaal niet altijd in contact staat met de laag van het dieper weten. Vanuit die laag van dieper weten is het zo dat de ziel in zijn keuze voor een leven met misbruik en geweld vaak iets recht wil zetten. De ziel is dan (in vorige levens) bijna altijd verwikkeld geweest in machtsverhoudingen waarin ze zelf ook dader was. Ze wil nu de andere kant van de medaille ervaren. Dus de ziel kiest op dat moment voor die verwondingen, niet zozeer als middel tot spirituele groei of als poort tot de ziel, maar meer om een oude geschiedenis ‘recht te zetten’; om alle aspecten van dader- en slachtofferschap te beleven. Er is hier dus ook vaak sprake van een karmische vereffening. Dit is geen straf van buiten, maar iets wat de ziel zelf kiest. Uiteindelijk, aan het eind van die hele evolutie door al die destructieve fases heen, zal er door alles wat jullie hebben volbracht en meegemaakt, een groot licht verschijnen. Maar ik zal niet zonder meer zeggen dat alles (al dit lijden) een bedoeling heeft, want het is nu tijd om de destructiviteit achter jullie te laten. Het is zo echt genoeg geweest. Afsluiting Ik wil jullie allen vanuit het diepst van mijn hart groeten en aanraken met mijn energie. Want daarom ben ik hier, om jullie aan te raken met mijn energie, om jullie de liefde te laten voelen van Thuis. Het is met grote eerbied dat ik jullie groet en ik jullie zeg: ik sta altijd naast jullie, ik ben niet ver weg. Ik leef in jullie hart, net zoals jullie in mijn hart leven.

54

Jezelf en anderen helen - Omgaan met emoties

Omgaan met emoties Deze channeling werd gehouden op 6 februari 2005 in centrum Het Bergkristal in Haaren. De uitgesproken tekst is achteraf enigszins geredigeerd ter verbetering van de leesbaarheid. Voorafgaand aan de channeling werd een inleidende meditatie-oefening gedaan door Gerrit, die te beluisteren is op de audio-file (zie Downloadpagina). Na afloop werden er vragen gesteld en antwoorden gegeven door Jeshua, die eveneens zijn te beluisteren op de audio-file. Wij willen Hedwig de Beer hartelijk danken voor het uittypen van de gesproken tekst. Lieve mensen, het doet mij weer veel genoegen hier onder jullie te zijn, en met jullie op deze wijze contact te maken. Ik kan jullie zeggen dat dit ook veel voor mij betekent, dat ik hecht aan deze ontmoetingen, omdat ik op deze manier iets dichter bij jullie aardse werkelijkheid kom dan ik alleen vanuit mijn sfeer kan doen. Toch leef ik altijd in jullie harten en wacht ik, zoek ik steeds naar momenten waarop jullie je openstellen en toegang vinden tot mijn energie. Want mijn energie, de Christusenergie die in deze tijd wedergeboren wordt, is niet alleen mijn energie, niet alleen de energie van één man die ooit op aarde leefde; het is een collectief energieveld waarvan jullie allen veel meer deel uitmaken dan jullie soms zelf bevatten. Jullie hebben allemaal ooit innerlijk een belofte afgelegd, een intentie gezet, om deze energie op aarde uit te dragen, om deze energie in de aarde te verankeren. Al vele levens, al vele eeuwen zijn jullie daarmee bezig. Jullie zijn allen bezig het Christuszaad in jezelf geboren te laten worden en ik help jullie hierbij. Ik was een voorloper, maar toch was het planten van het Christuszaad een collectieve inspanning. Ook mijn komst op aarde was alleen mogelijk omdat deze gedragen werd door een veld van energie, dat hier al aanwezig was. Wij werken samen, we zijn een éénheid. Daarom ben ik ook voor jullie allen toegankelijk. Ik ben niet exclusief toegankelijk voor de een of de ander. Ik sta in dienst van jullie allen. En vandaag ben ik hier gekomen om te spreken over een thema dat jullie allen diep beroert en waarmee jullie allen op de een of andere manier veel bezig zijn in het alledaagse leven. Het gaat hier om het omgaan met emoties. De vorige keer ben ik ingegaan op de stroom van de mannelijke en de vrouwelijke energie doorheen jullie energielichaam, doorheen de chakra’s. En ik heb toen het belang benadrukt van het helen van de onderste drie chakra’s, als onderdeel van je heelwording, je volledige terugkeer naar jezelf. Ik achtte het belangrijk dit te benadrukken, omdat sommigen van jullie die zich aangetrokken voelen tot het spirituele, dikwijls de neiging hebben je in je gedachten en gevoel terug te trekken in de hogere chakra’s. Het hart, het derde oog en het kruinchakra hebben iets aantrekkelijks, omdat deze centra jullie in contact brengen met de hogere sferen die jullie allemaal zo bekend zijn. Maar, het ware innerlijke werk ligt op een lager niveau, op het gebied van de lager gelegen chakra’s, het gebied dat dichter bij de aarde staat. Het gebied van de emoties vormt een enorm belangrijk onderdeel in spirituele groei, in heelwording.

55


Jullie zijn spirituele wezens, jullie zijn afkomstig uit een sfeer die niet aards is, waarin de rauwheid en grofheid van de aardse werkelijkheid jullie niet bekend was. Daarmee om te gaan is moeilijk geweest. Doorheen vele levens hebben jullie geprobeerd je kosmische energie hier vorm te geven op aarde. En in dat vormgeven, in dat kanaliseren van je energie naar de aarde toe, zijn veel onbegrepen verwondingen ontstaan. Aan het emotionele lichaam dat jullie allen hebben, zijn veel trauma’s en verwondingen vastgehecht geraakt; en daar wil ik vandaag over spreken. Iedereen die zich op het pad begeeft van innerlijke groei, weet van het belang van emoties: dat je ze niet mag onderdrukken, dat je er op een bepaalde manier mee moet gaan werken, dat je ze uiteindelijk moet loslaten, maar hoe precies en wat is niet altijd zo duidelijk. Eerst wil ik een onderscheid maken tussen wat ik noem emoties en gevoelens. Het gaat me hier niet bepaald om de terminologie, je kunt er ook andere definities aan geven, maar het gaat er mij om een onderscheid te maken tussen emoties, d.w.z. energieën die in de kern tekens van onbegrip zijn, en gevoelens, d.w.z. energieën die te maken hebben met het verstaan van het hogere. Eerder heb ik gezegd in de aankondiging van deze channeling: “ gevoelens zijn je leraren, emoties zijn je kinderen”. Hier wil ik dit onderscheid verder verduidelijken. Emoties zijn energieën die zich heel sterk manifesteren in het fysieke lichaam. Emoties zijn reacties op dingen die je eigenlijk niet begrijpt. Haal je maar eens voor de geest wat er gebeurt als je een woede-aanval krijgt. Iemand kwetst je onverwacht, en je voelt een vlaag van boosheid door je heen trekken. Dit is heel goed te voelen in je lichaam: op bepaalde plaatsen verkrampt je energie. Dit fysiek ineenkrimpen, dat voortkomt uit een energetische schok, geeft aan dat je iets niet begrijpt. Er komt een energie op je af die je niet kunt plaatsen, die je niet gerechtvaardigd acht. In wezen reageer je het onbegrip af in de emotie. Er treedt energetisch een bepaalde explosie op, en dat is tevens een soort ontlading. Als dit gebeurt, sta je vervolgens voor de keuze: wat doe ik met deze emotie? Ga ik mijn reacties hierop baseren? Ga ik mijn gedrag tegenover andere mensen hierop baseren of laat ik de emotie voor wat ze is, en stem ik mijn gedag op iets anders af? Ik ga hier straks op in, ik wil hier eerst iets meer zeggen over gevoelens. Emoties zijn in wezen explosies van onbegrip die je heel duidelijk in je lichaam kunt waarnemen. Gevoelens daarentegen zijn van een andere aard, en worden door jullie ook op een heel andere manier waargenomen. Gevoelens zijn veel stiller van aard dan emoties. Het zijn de fluisteringen van de ziel, die je bereiken via zachte aanmoedigingen, een innerlijk weten of een plotseling intuïtief handelen dat later van wijsheid blijkt te getuigen. Emoties hebben altijd iets heftigs, iets dramatisch in zich. Denk maar aan scherpe angstaanvallen, aan paniek, woede of intens verdriet. Emoties nemen je geheel in beslag en trekken je weg uit je spirituele centrum. Op dat moment ben je vol van een bepaald soort energie die je in wezen wegtrekt van je centrum, van je innerlijke helderheid. In die zin zijn emoties als wolken voor de zon. Hiermee wil ik niets ten nadele zeggen van emoties. Emoties dienen zeker niet onderdrukt te worden, maar ik wil wel aangeven wat de aard is van deze energie: het is een explosie van onbegrip. In wezen trekken emoties je weg van je centrum. Gevoelens daarentegen brengen je dieper in je centrum. Gevoelens hebben te maken met wat jullie ook wel intuïtie noemen. Gevoelens getuigen van een hoger begrip, een begrip dat de emoties én het verstand overstijgt.

56


Gevoelens komen uit een sfeer van zijn die niet fysiek is, die buiten het lichamelijke ligt. Daarom zijn ze ook niet zo duidelijk lokaliseerbaar en voelbaar in je lichaam. Denk maar eens aan wat er gebeurt als je iets aanvoelt, als je iets voorvoelt. Er lijkt dan een soort weten in je te zijn wat van buiten naar je toekomt, wat niet een reactie is van binnenuit op iets anders, maar wat je a.h.w. van buiten je in je opneemt. Je kunt op zo’n moment wel iets voelen opengaan in je hartchakra. Er zijn vele momenten waarop zo’ n innerlijk weten bij je komt. Je kunt bijvoorbeeld iets over iemand anders ‘weten’ zonder dat je nog echt veel gepraat hebt samen. Je kunt iets voelen over jullie beiden wat heel belangrijk is en wat later nog een grote rol gaat spelen, maar wat alles niet zo goed door woorden kan worden gevat of door het verstand kan worden begrepen. Ik wil nog een voorbeeld noemen van een gevoel. Vreugde kan een gevoel zijn dat het emotionele overstijgt. Je kunt diep van binnen een vreugde voelen die je optilt, zonder dat daar een bepaalde aanleiding voor is. Je voelt dan de Oerkern in jezelf, de verbondenheid met al het andere. Zo’ n gevoel kan je overvallen op een onbewaakt moment. Het is alsof je dan iets Groters aanraakt of dat het Grotere jou aanraakt. Gevoelens kun je niet zo makkelijke oproepen en lijken soms ‘uit het niks’ te komen. Emoties hebben meestal een heel duidelijke aanleiding, een ‘trigger’ in de buitenwereld die je ertoe brengt heel emotioneel te worden. Gevoelens komen eigenlijk vanuit de dimensie van je Hoger of Groter Zelf naar jullie toe. Het is nodig om innerlijk stil te zijn om deze fluisteringen te ontvangen in je hart. Emoties kunnen deze stilte en rust in de weg staan. Daarom is het zo belangrijk om emotioneel rustig te worden en om niet opgeklaarde emoties innerlijk te helen en los te laten. Alleen vanuit je gevoel, het contact met je ziel, kun je werkelijk goede beslissingen nemen. Door innerlijk stil en rustig te zijn, kun je met je hele wezen aanvoelen wat goed is voor jou om op een bepaald moment te doen. Beslissingen nemen gebaseerd op emotie is beslissingen nemen vanuit een ongecentreerde positie. Het is nodig de emoties eerst los te laten en terug te keren tot je innerlijke kern, waar helderheid is. Nu wil ik met jullie bespreken hoe je het beste met emoties omgaat. Eerder heb ik gezegd in de aankondiging van deze channeling: “gevoelens zijn je leraren, emoties zijn je kinderen”. De vergelijking tussen emotioneel zijn en kind-zijn is rijk aan betekenissen. Zo kun je je ‘ innerlijk kind’ heel goed opvatten als de zetel van je emoties. Maar er is vaak ook een treffende overeenkomst tussen hoe je met je emoties omgaat en hoe je met kinderen buiten je omgaat. Een kind is naar zijn aard eerlijk en spontaan in zijn emoties, en hij verbergt of onderdrukt ze niet totdat volwassenen hem hiertoe aanmoedigen. Het feit dat hij hierover spontaan en expressief is, wil echter niet zeggen dat de emoties in het kind op gebalanceerde wijze aanwezig zijn. Iedereen weet dat een kind meegesleept kan raken door zijn emoties (woede, angst of verdriet) en het zelf vaak geen halt toe kan roepen. Het kan dan bijna verdrinken in zijn emotie en dit maakt hem ongecentreerd. Eén van de redenen waarom een kind zijn emoties niet kan bedwingen is dat hij uit een wereld komt waarin grenzeloosheid de norm is. In de etherische of astrale dimensies waaruit het kind met zijn geboorte is afgedaald, waren er lang niet zoveel grenzen en beperkingen als in het fysieke lichaam dat hij nu ervaart. Zijn emoties zijn vaak zijn reacties van onbegrip hierop. Het kind heeft in zijn opgroeien in de aardse omgeving dan ook begeleiding nodig in het omgaan met zijn emoties. Dit is deel van het ‘goed incarneren’ op aarde. Hoe ga je nu om met emoties, in je kinderen dan wel in jezelf? Emoties kun je beter niet onderdrukken of veroordelen. Emoties maken een belangrijk deel uit van je wezen en als zodanig verdienen zij respect en aanvaarding. Je kunt de

57


emoties in jezelf beschouwen als kinderen die jouw aandacht en respect nodig hebben, én jouw begeleiding. Een emotie kun je zien als iets wat bij je komt om geheeld te worden. Het is daarom belangrijk niet volledig in de emotie op te gaan, maar om er met bewustzijn naar te kunnen kijken. Je zou het zo kunnen zeggen: een emotie moet je niet onderdrukken, maar je moet haar anderzijds ook niet verheerlijken. Want als dat laatste gebeurt, dan wordt het kind in jezelf een tiran die je overheerst en waarop je geen vat hebt. Het belangrijkste wat je met een emotie kunt doen is haar uit te nodigen er volledig te zijn, terwijl je niet je bewustzijn verliest. Neem bijvoorbeeld boosheid. Boosheid kun je uitnodigen er volledig te zijn, je kunt deze energie volledig ervaren in je lichaam, terwijl je er met je bewustzijn naar blijft kijken en neutraal waarneemt hoe de boosheid in jou werkzaam is. Wat er op dat moment gebeurt, is dat je de emotie, die in wezen onbegrip is (waarom gebeurt dit?, waaraan heb ik dit verdiend?), omringt met bewustzijn, omringt met begrip. We willen dit uitleggen aan de hand van een voorbeeld. Stel je voor: een kind heeft zijn knie gestoten aan de tafel en het doet hartstikke pijn. Het kind wordt boos, het huilt van de pijn en geeft een trap tegen de tafelpoot, want hij is boos op de tafel. Hij ziet de tafel als de oorsprong van zijn pijn. Wat een liefhebbende ouder doet op dat moment, is het kind helpen benoemen wat het ervaart. “Jij bent boos hè?, jij hebt pijn hè?” Dit benoemen is essentieel. Wat je hiermee doet is dat je het probleem - de boosheid, de pijn - naar het kind zelf toe haalt. Je verlegt de aandacht van de tafel naar hem. Het zit niet in de tafel; maar jij hebt pijn, jij bent boos. En die emotie mag er zijn, ik begrijp het! De ouder omhult de emotie van het kind met begrip, met warmte. Op het moment dat het kind zich gezien en verstaan voelt, kan de boosheid afnemen. De lichamelijke pijn is er misschien nog wel, maar het verzet tegen de pijn, de kwaadheid eromheen kan afnemen. Het kind leest in jouw ogen begrip en warmte. En dat werkt ontspannend, de emotie kan nu wegvloeien. De tafel, de oorzaak van de emotie, doet er niet meer toe. In het omhullen van de emotie met begrip en warmte, verschuif je de aandacht van buiten naar binnen, en leer je het kind verantwoordelijkheid te nemen voor de emotie. Je laat hem zien dat zijn reactie op een prikkel vanuit de buitenwereld niet vast ligt, dat het een kwestie van keuze is: begrip of onbegrip. Acceptatie of verzet. Jij kiest. Als je dit betrekt op jezelf, op de relatie tussen jou en je innerlijk kind, betekent het je toewenden naar en benoemen van je eigen emoties dat je het kind in jezelf erkent. Het kan dan jouw troost ontvangen. Dit naar binnen keren, dit subjectief maken van het hele proces, zorgt ervoor dat het kind in jezelf niet vervuld raakt van wrok, van een intentie om iemand of iets buiten zich te bezeren. Sterke emoties (of dit nu boosheid is of verdriet of angst) hebben altijd een component van onmacht, die voortkomt uit het feit dat je je slachtoffer voelt van iets buiten je. Wat je met bovengenoemde beweging doet is dat je in feite de buitenwereld ‘uitschakelt’ uit de ontstaansketen van die emotie. Het doet er niet meer zoveel toe wat je emotie tot stand deed komen; je keert je puur naar de emotie zelf toe en zegt: OK, dit is mijn reactie, en ik begrijp het. Ik begrijp waarom je je voelt zoals je je voelt. Je op zo’ n manier liefdevol toebuigen naar jezelf, naar je eigen emotie, maakt vrij. Het vraagt wel een zekere mate van strengheid naar jezelf. De buitenwereld loslaten en de verantwoording bij jezelf leggen, betekent dat je jezelf toegeeft ‘ik kies ervoor om zo te reageren’. Je kijkt niet meer naar wie er gelijk heeft, wiens schuld wat was, je doet afstand van wat er gebeurd is in de buitenwereld, en je buigt je volledig over jezelf. ‘Ik ervaar deze emotie nu in het volle bewustzijn dat ik ervoor kies’. Dát is verantwoordelijkheid nemen. De strengheid zit ‘m erin dat je niet blijft hangen in je gelijk, niet jezelf blijft bevestigen in je emotie, maar werkelijk durft te zeggen: hier kies ik voor; ik heb zeggenschap over

58


mijn emoties. Hier je eigen verantwoordelijkheid nemen is een vorm van nederigheid: jezelf heel eerlijk in de ogen zien, ook op je zwakste moment. Dit is de strengheid die van jullie gevraagd wordt. Maar tevens is er de zachtheid nodig van zelfacceptatie. De emotie die jij hebt gekozen, de boosheid in dit voorbeeld, mag er tegelijkertijd helemaal zijn. “Jij bent boos, hè? Ik begrijp het”. Je begrijpt het van jezelf; je vergeeft jezelf, en dit begrip is helend. Dit is de ware rol van het bewustzijn in zelfheling. Dit is spirituele alchemie. Bewustzijn doet niet iets, het omringt je met iets. Het omringt je met de energie van liefde en transformeert zo onbegrip tot begrip. In wezen zijn bewustzijn en liefde hetzelfde. Bewust zijn is iets helemaal laten zijn en het (h)erkennen als jouw creatie. Vaak denken jullie dat ‘bewustzijn alleen’ niet genoeg is om je emotionele problemen te overstijgen. Jullie zeggen dan: ik weet met welke onverwerkte emoties ik zit, ik ken de oorzaken, ik ben me ervan bewust, maar het gaat niet weg. In dat geval is er toch een subtiel verzet in jezelf aanwezig tegen die emotie. Er is sprake van een op afstand houden van de emotie, uit angst daardoor overweldigd te worden. Maar je wordt nooit overweldigd door een emotie, als je er bewust voor kiest die emotie toe te laten. Zolang je de emotie buiten de deur houdt, ben je in oorlog, in gevecht met die emotie en zal zij je op allerlei manieren gaan tegenwerken. En je kunt haar uiteindelijk niet buiten de deur houden. Ze zal zich vast gaan zetten in je lichaam of in bepaalde stemmingen zoals matheid en depressie. Somberheid en depressie zijn een heel duidelijke teken dat je bepaalde emoties in jezelf onderdrukt. Het gaat erom deze emoties volledig in je bewustzijn toe te laten. En als je niet precies weet om welke emoties het gaat, kun je heel goed de spanningen in je lichaam voelen, als toegangspoort tot die emoties. In je lichaam wordt het allemaal vastgehouden. Je kunt met je bewustzijn naar spanningen in je buik toegaan en vragen wat daar leeft. Gebruik de oefening die net gegeven is (aan het begin van de sessie door Gerrit, zie audio-file op Downloadpagina) en stel je voor dat op de plek van de spanning kind zit. En vraag dit kind je te laten zien welke emotie er in hem of haar leeft. Er zijn allerlei manieren om contact te maken met emoties in jezelf. Je moet je realiseren dat de energie die is gaan vastzitten in de emotie wil doorstromen. Deze energie wil zelf graag loskomen en klopt daarom aan je deur als een fysieke klacht of een gevoel van stress of somberheid. Het is voor jou dan een kwestie van contact maken en werkelijk bereid zijn de deur open te zetten. Het is belangrijk je te realiseren dat emoties weliswaar onderdeel zijn van je zijn op aarde, maar dat je je er niet door moet laten overheersen. Emoties zijn als wolken voor de zon. Juist daarom is het belangrijk er zeer bewust mee om te gaan, zodat je vanuit een opgeruimd emotioneel lichaam gemakkelijker contact maakt met je innerlijke kern, met je gevoel of intuïtie. Er is in jullie samenleving heel veel verwarring omtrent emoties. Deze komt onder meer tot uitdrukking in de verwarring die er is over het opvoeden van kinderen. Kinderen zijn heel duidelijk wezens die hun emoties spontaan uiten, veel spontaner dan jullie gewend zijn als volwassenen. Dit levert moeilijkheden op. Wat doe je als de grenzen overschreden worden? Wat doe je als het een chaos lijkt te worden? Moet je kinderen streng aanpakken of moet je ze juist laten gaan? Moet je hun emoties de vrije loop laten of aan banden leggen? Een goede opvoeding leert je kind begrip te ontwikkelen voor zijn emoties; te begrijpen waar deze vandaan komen en er zelf verantwoordelijkheid voor te nemen. Het kind leert met jouw hulp zijn emoties begrijpen als ‘explosies van onbegrip’ en door dit begrip kan hij voorkomen dat hij ‘ verdrinkt’ in zijn emoties en chaotisch gaat handelen. Begrip

59


maakt vrij en brengt je terug naar je centrum, zonder de emotie te onderdrukken. De ouder leert het kind deze wijze van omgaan met emoties door hiervan zelf het levende voorbeeld te zijn. Alle vragen die jullie hebben over het omgaan met kinderen zijn ook van toepassing op jullie zelf. Hoe ga je om met je eigen emoties? Ben je streng voor jezelf? Als je je te lang boos voelt of verdrietig, zeg je dan tegen jezelf: kop op, nu moet ik verder, nu niet te lang blijven hangen. Onderdruk je de emotie? Disciplineer je jezelf en hou je je voor dat dat goed is, dat dat flink is, dat dat zo hoort? Van wie heb je die informatie ontvangen? Van een ouder wellicht? Of ga je juist de andere kant op? Blijf je erin hangen en schiet je door in het andere uiterste: je raakt zo bevangen door de emotie dat je er niet goed meer uitkomt. Dit komt ook heel vaak voor. Het kan bijvoorbeeld zijn dat je je gedurende lange tijd in je leven slachtoffer hebt gevoeld van een situatie buiten je, bijvoorbeeld je familie, partner of werk. Op een gegeven moment kan het bevrijdend zijn geweest om contact te maken met de boosheid in jezelf, omdat het daardoor mogelijk werd je los te maken van de negatieve invloed. Nu kan het echter gebeuren dat je die boosheid langdurig gaat omarmen, dat je er op een bepaalde manier zo blij mee bent, dat je haar niet meer wilt opgeven. Wat je dan ziet ontstaan is een vorm van slachtofferschap die helemaal niet helend is, integendeel, ze weerhoudt je ervan werkelijk in je eigen kracht te gaan staan. Het is heel belangrijk verantwoording te nemen voor je eigen emoties en ze niet absoluut te maken. Als je ze verheft tot absolute waarheid, i.p.v. ze te begrijpen als ‘ explosies van onbegrip’, ga je je daden erop baseren, en dit leidt tot ongecentreerde beslissingen. Hetzelfde zie je in deze analogie ontstaan met kinderen die emotioneel teveel vrijheid krijgen, die te veel ruimte mogen innemen. Ze worden onbeheersbaar, ze gaan je tiranniseren, en dat is niet de bedoeling. Emotionele chaos is voor het kind zelf net zo onprettig als voor de volwassenen. Je kunt in jezelf heel goed waarnemen of er emoties zijn die je zodanig koestert, dat je ze eigenlijk gewoon als ‘waar’ beschouwt (i.p.v. als explosies van onbegrip). Met die emoties ben je je gaan identificeren. Paradoxaal genoeg zijn dit vaak emoties, waar jullie denken onder te lijden! Bijvoorbeeld: slachtofferschap (‘ik kan het niet’, ‘ ik kan er niks aan doen’, etc.), leiderschap (‘ik regel het wel’, ‘ ik neem het wel op me’), maar ook verdriet, angst, bezorgdheid enzovoorts. Dit zijn allemaal emoties die pijnlijk zijn maar die je in feite ook iets geven. Denk maar eens even aan dat slachtoffergevoel. Er kunnen voordelen zijn aan het je slachtoffer voelen. Het kan je een goed, zelfs veilig gevoel geven om slachtoffer te zijn. Je hoeft dan bepaalde dingen niet te doen van jezelf. Je hoeft geen verantwoording te nemen. ‘Jij kunt het toch ook niet helpen?’ Het is wel veilig zo. Het is een donker hoekje maar toch een veilig hoekje. Het gevaar van het op deze wijze blijven hangen in je emoties is dat je er zo mee versmelt dat je de heldere kern in jezelf, je eigen vrijheid, uit het oog verliest. Er kunnen je dingen overkomen zijn in je leven die terecht een gevoel van boosheid of wrok hebben opgeroepen. Dat kan in je jeugd liggen, of later, en ze kunnen je door een ander zijn aangedaan. Het is goed om contact te maken met het gevoel van kwaadheid, van onrecht te zijn aangedaan. Maar op een gegeven moment dien je verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen emotionele reacties. Gecentreerd zijn in jezelf, helder bij jezelf aanwezig zijn, wil zeggen dat je volledig verantwoordelijkheid neemt voor alle emoties die er in je zijn. Je kunt dan de emotie van boosheid erkennen in jezelf en tegelijk zeggen: dit was mijn reactie op bepaalde gebeurtenissen. Ik omring deze reactie met begrip, maar ik heb tegelijkertijd de intentie het los te laten. Het gaat uiteindelijk niet om gelijk hebben; het gaat er om dat jij vrij wordt, dat jij een gelukkig en volledig mens wordt. Het is heel bevrijdend om oude emoties los te laten.

60


In wezen gaat het dus om een subtiele middenweg tussen te ver doorschieten in emoties en het onderdrukken van emoties. In beide richtingen hebben jullie dingen meegekregen vanuit jullie opvoeding die eigenlijk niet overeenstemmen met het wezen van spirituele alchemie. Het wezen van spirituele groei is dat je niets onderdrukt, maar dat je er tegelijk verantwoordelijkheid voor neemt. Ik voel dit, ik kies voor deze reactie, dus ik kan haar ook helen. In het alles aanvaarden van wat er is in jezelf, wordt je er tegelijk meester van. Je meesterschap opeisen. Dat is de kern van mijn boodschap vandaag. Eis de meesterschap op over jezelf, over de emotionele stukken in jezelf waarmee je moeite hebt, waarvan je voelt dat ze je achter je rug om kwellen. Neem er verantwoording voor, maak er innerlijk contact mee. Het is jouw bewustzijn dat hier helend is. Niemand anders kan jouw meesterschap geven over je emoties. Er zijn geen uiterlijke middelen of instrumenten om die emoties weg te nemen of af te laten vloeien. Het is in het proces van bewustwording dat ze vrij komen, dat ze naar het Licht gaan. Emotionele heelwording is een van de belangrijkste facetten van de spirituele groei waarbij jullie allen zo betrokken zijn. Tot slot wil ik zeggen: maak het niet te moeilijk, dit spirituele pad dat je begaat. Het is allemaal uiteindelijk heel simpel: het gaat om liefde voor jezelf en om helderheid in jezelf. Spirituele groei vereist niet dat je allerlei moeilijke en ingewikkelde dingen doet. Alle instrumenten om die heelwording te voltooien heb je zelf tot je beschikking. Maak op een stil moment contact met je gevoel; laat je gevoel, je intuïtie je vertellen wat er nog is dat opgeruimd moet worden. Ga ermee aan de slag. Geloof in jezelf. Jij bent de meester van jouw leven, van jouw weg.

61

Jezelf en anderen helen - Seksualiteit en spiritualiteit

Seksualiteit en spiritualiteit Deze channeling werd gehouden op 17 april 2005 in centrum Het Bergkristal in Haaren. De uitgesproken tekst is achteraf enigszins aangevuld en geredigeerd ter verbetering van de leesbaarheid. Voorafgaand aan de channeling werd een inleidende meditatie-oefening gedaan door Gerrit, die te beluisteren is op de audio-file (zie Downloadpagina). Na afloop werden er vragen gesteld en antwoorden gegeven door Jeshua, die eveneens zijn te beluisteren op de audio-file. Wij willen Hedwig de Beer hartelijk danken voor het uittypen van de gesproken tekst.

Lieve mensen, hartelijk dank voor jullie aanwezigheid hier vandaag. Ik ben heel blij jullie te zien en met jullie te zijn. Want, ook al ben ik onzichtbaar aanwezig, toch voelt jullie aanwezigheid voor mij heel tastbaar en heel echt. Ik zie jullie van de binnenkant, niet de buitenkant waar jullie zelf zo vaak naar kijken, maar de binnenkant: jullie gemoedsbewegingen, jullie stemmingen, verlangens en angsten. Ik ben bij jullie om jullie tot steun te zijn. Er is een thema dat ik vandaag wil bespreken met jullie dat diepe sporen heeft nagelaten in jullie geschiedenis. Het gaat hier om seksualiteit en de beleving daarvan tussen mannen en vrouwen. Dit is geen gemakkelijk onderwerp. Het is een moeilijk en beladen thema, omdat bijna niets op dat gebied meer vanzelfsprekend is, vanzelfsprekend zoals (in de meditatieoefening van Gerrit) het kind de speeltuin dat spontaan doet waar het zin in heeft en gaat waar het naartoe getrokken wordt. Al die spontane impulsen zijn een natuurlijk bestanddeel van de beleving van seksualiteit, maar bijna alle spontaneïteit is weggevloeid, omdat jullie boordevol angsten en spanningen zitten op dit gebied. Ik wil daar vandaag op ingaan, maar eerst zal ik iets zeggen over wat seksualiteit betekent vanuit een spiritueel perspectief gezien. Seksualiteit is een dans van energie tussen het mannelijke en het vrouwelijke. Het is in oorsprong bedoeld als een totale dans waarin alle niveaus in een mens verenigd worden met elkaar. Ik wil vier niveaus onderscheiden die een rol spelen, of zouden moeten spelen, in deze dans. De eerste is het lichamelijke niveau, de laag van het lichaam. Het lichaam is onschuldig. Het lichaam kent seksuele lust en opwinding en dit is een spontaan gegeven van het lichaam. Het lichaam zoekt naar een bepaalde bevrediging van die lusten en het is aan de mens, aan de ziel in die mens, hoe hij die stroom vorm geeft en manifesteert. Het lichaam zelf is onschuldig, het neemt deel aan de dans van vereniging en heeft een leiding, een leider nodig daarbij. Idealiter komt die leiding uit het hart, is het hart de sturende factor in de seksuele ontmoeting tussen twee mensen. Naast het gebied van het lichamelijke, wil ik het niveau onderscheiden van de emoties.

62


Vorige keer zijn we uitgebreid ingegaan op emoties, waarbij we krachtige emoties zoals angst, woede en verdriet hebben aangestipt. Al deze gevoelens kunnen werkzaam zijn in de relatie tussen twee mensen en kunnen ook een niet-seksuele oorsprong hebben. Ze kunnen echter wel op dit gebied, in een situatie van intimiteit samen, naar buiten treden en er problemen veroorzaken. Deze problemen kunnen zich op het fysieke niveau manifesteren in daadwerkelijke lichamelijke symptomen, zoals het niet kunnen of niet willen aangaan van seksuele vereniging. Als de bron van de problemen op emotioneel vlak ligt, ligt ook daar de oplossing. Het is niet juist om op lichamelijk niveau die symptomen te willen wegnemen, zonder te kijken naar de emotionele oorsprong ervan. Daarmee doe je aan de emoties die er onder schuil gaan, geen recht. En dat is disrespectvol ten aanzien van jezelf, maar ook ten aanzien van het lichaam, dat zuiver signalen doorgeeft van lagen in jezelf die niet direct fysiek zijn maar die er wel mee verbonden zijn. Naast de laag van de emoties wil ik het niveau onderscheiden van het hart; dit is de zetel van het gevoel. Vorige keer hebben we een onderscheid gemaakt tussen emoties en gevoelens. Grofweg behoren gevoelens tot het domein van de intuïtie, het zachte weten, het innerlijk voelen. Het gevoel is een fluisterstem vol wijsheid en inzicht en onderscheidt zich van emoties doordat emoties veel heftiger van aard zijn en een uiting zijn van onbegrip, een reactie van onbegrip op iets wat er met je gebeurt. Voor meer details verwijs ik naar die vorige channeling. Het niveau van het hart kan op subtiele wijze een rol spelen in het niet tot stand komen van volledige vereniging in de seksuele sfeer. Dit kan voortkomen uit: a. een verlangen om het aardse te ontstijgen b. religieuze dogma’s a. In het hart kan zeer sterk een verlangen leven naar het opgetild worden uit deze zware materiële realiteit. Er is dan sprake van een verlangen naar eenwording, dat niet gericht is op seksuele vereniging. Er is in feite sprake van een - subtiele - afwijzing van het aardse, en ook van seksualiteit. In velen van jullie is er een verlangen aanwezig om deze realiteit te ontstijgen. Velen van jullie herinneren je de trilling van liefde en harmonie die jullie gekend hebben in sferen waar jullie verkeerden vóór jullie hier op aarde incarneerden. Naar deze trilling gaat jullie hart als vanzelfsprekend uit. Jullie streven ernaar in vormen van meditatie die sfeer te proeven en te voelen. Vaak is het zo dat de hogere chakra’s hierbij sterk geactiveerd worden: het hartchakra en de drie chakra’s daarboven. De onderste drie chakra’s echter, die van groot belang zijn in het functioneren op aarde, worden min of meer verlaten. Op meer onnatuurlijke wijze gebeurt dit ook als je drugs slikt. Als je geestverruimende middelen tot je neemt, wordt ook de bovenste reeks chakra‘s wijd open gezet en kun je extatische gevoelens ervaren die je even de zware aardse werkelijkheid doen vergeten waarin je veelal ondergedompeld bent. Deze impulsen om de aarde te ontstijgen kunnen vanuit het hart komen. Er is daar een heimwee en een verlangen aanwezig, die op zich heel begrijpelijk zijn, maar deze kunnen leiden tot een scheiding tussen het onderste deel van het energielichaam en het bovenste deel. Er is dan sprake van een voorkeur voor de gevoelens van het hart en de hoger gelegen chakra’s en er is een subtiele weerstand tegen het lichaam en de energie-uitwisseling die er plaats kan vinden tussen mensen in de onderste drie chakra’s, d.w.z op emotioneel en seksueel gebied. b. In het hart kunnen ook religieuze dogma’s leven die mogelijk stammen uit vorige levens. Er kunnen levens geweest zijn, waarin je een kuisheidsgelofte hebt afgelegd of

63


waarin je zeer afstandelijk was ten opzichte van lichamelijk genot en seksualiteit. Echo’s daarvan kunnen doorgalmen in je hart, waardoor je een subtiele weerstand voelt tegen het lichamelijk bijeenzijn en daar ook bepaalde negatieve oordelen over hebt. Deze oordelen berusten niet op waarheid. Nogmaals wil ik zeggen dat het lichaam zelf onschuldig is. Lust en opwinding en al die lichamelijke processen die je doen verlangen naar lichamelijk één-zijn, zijn natuurlijke, gezonde processen. De verstoringen die optreden bij seksualiteit, de spanningen en angsten die aanwezig zijn, komen bijna altijd voort uit de bovengelegen (niet louter lichamelijke) niveaus, waarvan ik er nu twee heb besproken. Het derde en laatste niveau is dat van de geest, het denken. Er kunnen op dit gebied morele of spirituele overtuigingen aanwezig zijn die je ervan weerhouden om echt van seksualiteit te genieten. Deze kunnen je aangeleerd zijn, en je zo vertrouwd zijn geworden, dat je ze als vanzelfsprekend beschouwt. De meeste van deze overtuigingen zijn religieus in oorsprong. Op spiritueel niveau kan er een bewustzijn aanwezig zijn, dat het gebonden zijn aan de lichamelijke vorm als gevangenschap beschouwt. De niet-lichamelijke realiteit van de Hogere sferen (zoals jullie dat noemen, ik niet) wordt dan zo verheerlijkt, dat het lichamelijke ondergewaardeerd raakt. Dit is bij uitstek een karaktertrek van veel Lichtwerkers, mensen die zich geroepen voelen een voorbeeld van spiritualiteit neer te zetten op aarde. Juist in hen kan er een verzet zijn tegen het genot en het plezier wat bij seksualiteit hoort. Dat verzet komt deels voort uit morele/religieuze overtuigingen, en deels ook uit pure onwennigheid met dit aspect van het leven. Veel Lichtwerkers hebben zo vaak teruggetrokken levens geleid op aarde, en zich zo toegelegd op het geestelijke aspect, dat het gebied van seksualiteit werd verwaarloosd. Er kan dus op dit geestelijke niveau ook gewoon sprake zijn van een zekere onwennigheid, die je ervan weerhoudt seksualiteit met plezier en genot te ervaren. Bij spiritueel gerichte mensen ontbreekt soms het pure respect voor het lichaam en haar uitdrukkingsvormen. Dat is jammer, omdat juist het zich uitdrukken van de ziel in de materie van onze kant uit als het heiligste wordt beschouwd dat je als ziel kunt doen. Om je Licht, je goddelijke kern, zo ver weg van huis te zaaien en te oogsten in de materie, in de materiële werkelijkheid waarin jullie leven, is voor ons een heilige onderneming. Het is een goddelijke, scheppende daad van de hoogste orde. Misschien ben je wel eens aanwezig geweest bij een geboorte of een sterfbed. Op die momenten gaat de ziel de dans aan met de materie of ze neemt er afscheid van. Beide momenten zijn omgeven met een sfeer van heiligheid. Je kunt dit voelen als een moment van diepe, intense stilte en eerbied dat het vertrek of de aankomst van een ziel bereidt. God zelf en alle Lichtwezens die er zijn, buigen in respect voor dat wat jullie aangaan in het moment van jullie geboorte en dood. De dans met de materie is heilig en jullie verfoeien haar zo vaak! Seksualiteit in de ware betekenis is een dans in de materie, waarin tegelijkertijd het puur materiële ontstegen wordt. Je ontstijgt de materie, maar zonder haar te negeren of onderdrukken, zonder de onderste chakra’s te verlaten en louter vanuit de hogere chakra’s licht en extase te zoeken. Seksualiteit is totale éénwording. Seksualiteit is een brug tussen materie en geest. Als twee mensen in liefde lichamelijk bijeen zijn, gaan alle cellen van hun lichaam een beetje sneller trillen, een beetje dansen. Je kunt het gevoel van extase of vloeibaarheid wat dan optreedt enigszins vergelijken met wat het kind voelt in de speeltuin die enthousiast naar zijn vader of moeder toe rent: het is los, het is vrij. (Jeshua verwijst hier naar de meditatie-oefening van Gerrit in het begin). Het was ook de bedoeling van de oefening met de motorrijder om dit voelbaar te

64


maken. Een gevoel van vrijheid en ongebondenheid in een weliswaar non-seksuele context, maar toch vergelijkbaar daarmee. Ditzelfde gevoel van extase of vrijwording kan opgeroepen worden in een moment van seksuele éénwording. Het is dan alsof er een poort wordt opengezet naar een energetische werkelijkheid waarin alles net wat sneller trilt en waarin je je letterlijk lichter voelt. Na een seksuele vereniging waarin je op alle niveaus met elkaar hebt durven delen, voel je je vredig en vreugdevol tegelijk. Er is een stille extase, je lichaamscellen hebben de energie van liefde geproefd en de bewustzijnswerkelijkheid van Liefde heb je op dat moment een stukje dichterbij gebracht. Je bent op dat moment even kanaal geweest voor een goddelijke stroom van Liefde die graag bij jullie wil komen en die buitengewoon veel respect heeft voor seksualiteit. Als er sprake is van een samenvloeiing van energieën op alle vier de niveau’ s, is seks werkelijk een goddelijke daad. Dat hieruit kinderen geboren kunnen worden is eigenlijk alleen natuurlijk. Als deze dans op zo vreugdevolle wijze wordt uitgevoerd, kan er niets dan goeds en liefs worden aangetrokken. Wordt er op deze manier een kind verwekt, dan komt het kind binnen via een glijbaan van liefde en licht uit de hemel. Het is de mooiste ontvangst die je als mens kunt krijgen hier op aarde. Omwille van de kostbaarheid van deze energieën, vragen wij jullie: ga altijd respectvol om met de seksualiteit in jezelf. Ook als het moeilijk gaat, ook als er problemen zijn, angst of spanningen, veroordeel niet de seksualiteit zelf, zij is een mooi gegeven.

Geschiedenis van strijd tussen man en vrouw Ik wil nu ingaan op de geschiedenis van seksualiteit en daarna iets zeggen over de specifieke problemen die vrouwen en mannen tegenwoordig ervaren in het uitwisselen van seksuele energie. Er is veel gebeurd op het gebied van seksualiteit. In het wezen van seksualiteit ligt potentieel veel licht en juist daarom ligt er ook de potentie van veel donker. De geschiedenis waarover ik spreek is er één van een machtsstrijd die zich vaak heeft geuit in een seksuele strijd tussen mannen en vrouwen. Deze geschiedenis is oud en begint eigenlijk op het moment dat de buitenaardse, galactische rijken zich gingen bemoeien met de aarde en het leven daar. Voor die tijd was de aarde min of meer een paradijs, een tuin van Eden waarin onschuld en schoonheid de toon zetten. Wij hebben hierover uitvoeriger geschreven in de Lichtwerkersserie (elders op de site). Wij zullen hierover nu niet verder uitweiden, maar het is van belang te benadrukken dat jullie in het staartje zitten van een machtsstrijd, die veel ouder is dan de 5000 jaar van jullie geschiedschrijving. In deze laatste fase heeft de man duidelijk de rol gespeeld van heerser en onderdrukker, maar dat was niet altijd zo. Er zijn ook tijden geweest waarin de vrouw een veel machtiger rol speelde, zowel maatschappelijk als privé. Zij heeft in die rol mannelijke energie onderdrukt op een wijze die wreed en sadistisch kon zijn. De vrouw is niet van nature de onderdrukte sekse, netzomin als zij van nature de meer liefhebbende sekse is. Jullie stereotypen over vrouwen als lief en zacht maar krachteloos en over mannen als sterk en hard maar gevoelloos vertellen meer over de laatste fase van bovengenoemde geschiedenis (de laatste 5000 jaar) dan over de man en de vrouw op zich. Er is een tijd geweest die voorafgaat aan jullie geschiedschrijving, waarin maternalistische samenlevingsvormen de norm waren en als volstrekt vanzelfsprekend werden ervaren. In die tijden heeft de vrouw haar energie op destructieve wijze gebruikt, d.w.z. met weinig respect voor de levensstroom en de creativiteit die in elk mens aanwezig is. Er is een tijd geweest waarin vrouwen macht hadden over mannen. Een vrouw is in staat via de weg van de emoties en het gevoel, waarmee zij van nature affiniteit heeft, een sturende, manipulatieve invloed uit te oefenen op mannen. Vrouwen konden ook hun intuïtieve, paranormale vermogens inzetten om mannen te beheersen en

65


in bedwang te houden. Er werden bijvoorbeeld offers en rituelen gehouden waarbij mannen werden gemarteld en ter dood gebracht. Wij vinden het belangrijk dit te benadrukken, omdat jullie door de bekende geschiedschrijving vaak een eenzijdig beeld hebben gekregen van de verhouding tussen man en vrouw. Daarin is steeds de onderdrukking door de man van de vrouw heel evident geweest. Maar de haat en wrok die er in mannen kan leven ten aanzien van vrouwen is niet uit het niets geboren. Behalve traditie en gewoonte zitten er ook diepe wonden die stammen uit een tijdperk ouder dan de jullie bekende tijdperken. Zonder in meer détails te treden over dat tijdperk, wil ik jullie voorstellen om zelf eens innerlijk te voelen of je je hierbij iets kunt voorstellen. Voor vrouwen is het dan de vraag: kun je je voorstellen dat er in jou een energie werkzaam is geweest waarin je macht uitoefende die specifiek was gericht op mannen en het beheersen van hun energie? En aan de mannen wil ik vragen: kunnen jullie je voorstellen dat dit eens op grote schaal is gebeurd en dat jullie de zwakkere sekse waren? Misschien krijg je hier bepaalde voorstellingen of fantasieën bij. Laat je daar eens in meevoeren en zie welke emoties er boven komen. Dit kan verrassend zijn. In de mannelijke collectieve ziel is als gevolg van die oude geschiedenis een gevoel van haat en wrok ontstaan jegens de vrouwelijke collectieve ziel. Dit heeft zich geuit in eeuwenlange onderdrukking op politiek vlak maar ook bij uitstek op religieus gebied door de Kerk. De gedachte dat lichamelijke lust en seksualiteit zondig zijn of ten hoogste een noodzakelijk kwaad, komt voort uit een mannelijke lijn van denken die beïnvloed is door gevoelens van haat en wrok over een episode waarin de mannelijke seksualiteit wreed werd onderdrukt. Mannelijke seksualiteit werd in die tijd beschouwd als een instrument voor voortplanting, zonder dat er liefde en respect werd getoond voor het mannelijke gevoelsleven en de emotionele band die een vader heeft met zijn kind. Vaak werden de kinderen apart opgevoed door de moeder en deed het er niet of nauwelijks toe wat de mannen ervan dachten en vonden. Belangrijke waarden werden door de moeder doorgegeven en de minderwaardigheid van de man behoorde daartoe. De man was meer werkpaard dan gelijkwaardige partner. Naast de Kerk als mannelijk bolwerk van macht vind je ook in de wetenschap vijandigheid t.a.v. de vrouwelijke energie. De wetenschap en de Kerk mogen op gespannen voet staan, maar zij verenigen zich in hun weerstand tegen het vloeiende, intuïtieve aspect van de vrouwelijke energie. De kerkelijke dogmatiek is rigide, star en dor, maar de wetenschappelijke methodiek is dit op een andere manier ook! Terwijl de impuls achter het ontstaan van de moderne wetenschap vernieuwend en verlicht was (nl. het verlangen om valse autoriteiten te onttronen), loopt zij nu vast in een benadering die in wezen vrouwvijandig is. Het wetenschappelijk denken is ordenend en analytisch, maar vertrouwt te weinig op de verbeelding en buitenzintuiglijke bronnen van waarneming. De aversie van de wetenschap tegen ‘het paranormale’ en alles wat niet berust op rationeel, logisch denken, is echter voor een deel te herleiden tot een ziele-herinnering van pijn, toegebracht door vrouwelijk misbruik van deze vermogens. Omdat paranormale vermogens toen een instrument van manipulatie waren, worden zij nu gezien als per definitie verdacht. Ik spreek over deze oude geschiedenis omdat ik duidelijk wil maken dat er in de machtsstrijd tussen de seksen uiteindelijk geen slachtoffers en daders zijn, omdat jullie het allebei zijn geweest. Het is een strijd geweest tussen de mannelijke en de vrouwelijke energie, waarin deze energieën tegenover elkaar kwamen te staan, terwijl ze eigenlijk bedoeld zijn als aanvulling op elkaar. In deze tijd is de uitnodiging aan mannen en vrouwen om weer samen te werken en de oorspronkelijke dans van mannelijke en vrouwelijke energie in ere te herstellen.

66


In wezen is de vrouwelijke energie leidend en inspirerend en is de mannelijke energie dienend en beschermend. De vrouwelijke energie vormt de inspiratiebron achter elke creatie, de mannelijke energie draagt zorg voor de uitvoering, de manifestatie in vorm en daad. Deze beide energieën zijn in elke mens, in elke man en vrouw afzonderlijk, aanwezig. Het feit dat je man of vrouw bent is van minder belang dan de verhouding en samenwerking van deze beiden energieën in jezelf als mens.

Blokkades in de vrouwelijke seksualiteit Ik zal nu overgaan tot het bespreken van blokkades op het gebied van seksualiteit, die specifiek van toepassing zijn op vrouwen. Als je kijkt naar de blokkades die er tegenwoordig optreden in de seksuele stroom tussen mannen en vrouwen, dan kun je zeggen dat in de vrouwelijke energie het eerste chakra (bij het stuitje) en het tweede chakra (onder de navel) zeer zwaar gehavend uit de strijd zijn gekomen. Het is eeuwenlang gebruikelijk geweest dat vrouwen een ondergeschikte rol vervulden en dit geldt nog steeds voor veel plekken op aarde. Dit heeft zich op seksueel gebied gemanifesteerd in allerlei vormen van misbruik, in aanranding en verkrachting op grote schaal. Deze gebeurtenissen hebben zeer diepe emotionele wonden achtergelaten in vele vrouwen en in de collectieve vrouwelijke ziel. Er is daar nog steeds heel veel pijn aanwezig die slechts geleidelijk aan zal kunnen helen. Er is in vrouwen vaak een verlangen aanwezig naar seksuele eenwording dat vooral in het hart wordt gevoeld, of op spiritueel niveau. Maar er kunnen zich blokkades voordoen, die bijna altijd in het gebied van het eerste en tweede chakra huizen. Er bevinden zich hier (ziele)herinneringen aan een opgedrongen seksualiteit en de vernedering die daarmee samengaat. Deze zijn zo pijnlijk geweest dat de vrouw zich heeft teruggetrokken uit dit gebied en het verhard is geraakt. De lichaamscellen willen daar niet zo maar meer vloeibaar worden en dansen. Zij willen zich afkeren en een harnas vormen, een bescherming tegen nog meer indringing en opdringing. Dit is een heel begrijpelijke reactie die uiterst zorgvuldig moet worden tegemoet getreden en nooit met dwang mag worden opgeheven. Het is belangrijk als vrouw om met je bewustzijn naar die gevoelens toe te gaan: er kan boosheid zitten, er kan weerstand zijn, er kan angst zitten ten aanzien van lichamelijke intimiteit. En al die emoties kunnen en zullen vaak ouder zijn dan de relatie waarin je je op dat moment bevindt, zelfs ouder dan je huidige leven. Er kunnen in die chakra’s heel oude emoties een rol spelen, die erg veel pijn oproepen. Het is altijd belangrijk die pijn de ruimte te geven en haar serieus te nemen. Heel concreet wil ik vrouwen die deze gevoelens herkennen het advies geven kennis te maken met hun daderlevens, of de dader-energie in jezelf. Dat klinkt heel paradoxaal, maar de reden is dit. Als je als vrouw slachtoffer bent geweest van seksueel geweld, dan is er heel veel woede ontstaan in je energieveld. De woede blokkeert je en houdt je gevangen in een gevoel van machteloosheid en slachtofferschap. Om woede los te laten is begrip nodig; begrip van het waarom, begrip van betekenis, het grotere verband. Als je in staat bent jezelf voor te stellen als dader, als een vrouw die macht uitoefende over mannen en die ook wreedheden en verschrikkelijke daden heeft begaan, dan kan de woede zich gaan oplossen. Er kan een doorvoeld begrip ontstaan, het inzicht dat jij deel uitmaakt van een groter karmisch verband waarin jij zelf zowel dader als slachtoffer was. Het is bijna niet mogelijk om gevoelens van slachtofferschap, machteloosheid en pijn los te laten, zonder te kijken naar de andere kant van de médaille, de donkere kant van jezelf. Je hoeft hiervoor niet persé terug te gaan naar vorige levens; je kunt die energie ook zelf in je oproepen of haar in het dagelijkse leven in jezelf herkennen. Op zulke momenten

67


kan je voelen dat je niet alleen willoos slachtoffer bent van omstandigheden die jou schade berokkenen. Er is een karmische verbintenis tussen slachtoffer en dader, beiden weerspiegelen aspecten in jezelf. Als je je eigen donkere kant kent en accepteert, kun je vrijer gaan staan tegenover je eigen innerlijke verwondingen en kun je gaan vergeven. Als er begrip is, kan de woede oplossen, en dan kom je aan een laag van emoties toe die van groot belang zijn: het verdriet, het gekwetst zijn, de pijn die er is op meerdere lagen, tot in je lichaam toe. Het is heel belangrijk voor vrouwen om het dader-aspect in zichzelf te onderkennen en ermee te gaan werken. Als er haat in je leeft aangaande seksuele zaken, besef dan dat hoe meer haat en woede je voelt, hoe meer je jezelf in de positie van slachtoffer wringt, en hoe verder je jezelf van je vrijheid berooft. Probeer te voelen in jezelf dat er op het gebied van seksualiteit een karmisch spel wordt uitgespeeld waarin je beide rollen hebt gespeeld. Van daaruit kun je tot vergeving komen voor wat er gebeurd is: vergeving aan jezelf, vergeving aan de ander. Niets gebeurt om niks. Er is in die zin geen zinloos geweld. Wel laat geweld, zeker seksueel geweld, altijd diepe sporen na op alle vier niveaus in het menselijk wezen.

Blokkades in de mannelijke seksualiteit In de mannelijke beleving van seksualiteit ligt de blokkade vaak op het niveau van het hart of het hoofd. Er is daar een angst voor overgave, voor diepgaande emotionele intimiteit. Deze angst gaat meestal verder terug dan je bewust kunt nagaan. Het heeft ook te maken met het tijdperk waarin vrouwen macht uitoefenden over mannen. Hierdoor werd het spel van het seksuele, dat eerst onschuldig was en impulsief, bedreigend. Het was gevaarlijk om je gevoel daarin vrijelijk te tonen en je hart open te zetten. Bij mannen zijn hier diepe angsten aanwezig die zich niet persé hoeven uiten op lichamelijk vlak, maar die ertoe kunnen leiden dat er innerlijk een scheiding optreedt tussen het gevoel en de seksuele daad. Het kan zijn dat een man seksueel aanwezig is op lichamelijk vlak maar dat zijn gevoel niet of niet helemaal meedoet. De gevoelsmatige overgave is dan in bepaalde mate afgesloten en dat komt voort uit een angst om volledig open te staan. Dit brengt namelijk een kwetsbaarheid met zich mee die oude herinneringen oproept van emotionele pijn en in de steek gelaten zijn.

Geduld en liefde Over het algemeen liggen de blokkades bij mannen en vrouwen op ietwat andere plekken en het is daarom heel belangrijk samen te communiceren over wat je voelt en meemaakt in het bij elkaar zijn. Als je elkaar echt vertrouwt, kun je tijdens intiem contact bij jezelf nagaan waar de seksuele stroom hapert. Dit kun je doen door als je samen bent en er een stroom tussen jullie ontstaat van opwinding en intimiteit, te voelen in hoeverre die stroom er vrijelijk mag zijn tussen jullie. Kijk of er iets stokt of dat je weerstand voelt en kijk dan niet alleen naar wat je lichaam je vertelt maar ook naar je emoties en de gevoelens in je hart. Voel je een warme gloed in je hart ontstaan als je samen bent? Voel je een geestelijke openheid naar de ander, wil je de ander in zijn of haar totaliteit helemaal voelen? Het klinkt gek, maar jullie zijn bang voor echte intimiteit. Jullie verlangen sterk naar een vervullende relatie. Op straat verwijst zo’n beetje elk reclamebord naar het ideaal van een emotioneel en seksueel vervullende relatie. Maar voor werkelijke intimiteit zijn jullie vaak bang. Wanneer de ander heel dichtbij komt en je wordt gevraagd al je maskers af te leggen, dan komen er allerlei weerstanden aan het licht waarvan je niet wist dat ze er zaten.

68


Het feit dat ze aan het licht komen, is niet iets om te veroordelen. Het vormt juist een gelegenheid om die weerstanden en blokkades in jezelf te onderzoeken. Het is voor vrijwel niemand vanzelfsprekend dat seksualiteit leidt tot die vorm van extatisch bij elkaar zijn die ik in het begin heb geschetst. Daarom wil ik jullie allemaal vragen om met liefdevolle aandacht te kijken naar stroom van seksuele energie in jezelf, alleen of in contact met een ander, en met de verstoringen die je voelt voorzichtig en respectvol om te gaan. Dwang is de slechtste raadgever op het gebied van seksuele problemen. Geduld en liefde zijn werkelijk van levensbelang hier. Houd het verlangen naar een ware beleving van seksualiteit levend! Je hoeft het kind niet met het badwater weg te gooien. Het verlangen is goed. De weg naar een volledige en spirituele beleving van seksualiteit kan lang zijn en allerlei omwegen kennen. Maar in die weg kan je heel veel liefde en sympathie opbouwen zowel naar jezelf als naar anderen en juist dat is van onschatbare waarde in jullie menselijk zijn. Jullie zijn bezig een oude geschiedenis te helen van strijd tussen man en vrouw. De mannelijke en vrouwelijke energieën willen weer samenkomen in een dans van vreugde en creativiteit. Alles wat jullie daar individueel aan bijdragen heeft effect op de collectieve ziel van man en vrouw. Jouw zelfheling maakt de energieën van geduld en liefde voor anderen weer meer beschikbaar. Hierbij wil ik het laten en ik nodig jullie van harte uit na de pauze al jullie vragen te stellen.

69

Jezelf en anderen helen - Werk, geld en creativiteit

Werk, geld en creativiteit: de stroom van vanzelf en de stroom van genoeg Deze channeling werd gehouden op 5 juni 2005 in centrum Het Bergkristal in Haaren. De uitgesproken tekst is achteraf enigszins aangevuld en geredigeerd ter verbetering van de leesbaarheid. Voorafgaand aan de channeling werd een inleidende meditatie-oefening gedaan door Gerrit, die te beluisteren is op de audio-file (zie Downloadpagina). Na afloop werden er vragen gesteld en antwoorden gegeven door Jeshua, die eveneens zijn te beluisteren op de audio-file. Wij willen Hedwig de Beer hartelijk danken voor het uittypen van de gesproken tekst. Lieve mensen, Het is met vreugde en ontroering dat ik bij jullie ben vandaag. Ik ken jullie goed en voor mij is het net alsof wij elkaar gisteren ontmoet hebben. In de sfeer waarin ik verkeer, is tijd niet zo belangrijk. Ik herken jullie zeer goed ook al is jullie verschijningsvorm, jullie lichamelijke gedaante, anders dan in de tijden dat ik jullie kende. Ik ben Jeshua. Ik ben op aarde geweest in een lichaam, als Jezus. Ik ben onder mensen geweest en ben een mens geweest net als jullie. Niets menselijks is mij vreemd. Het is vanuit deze ervaring met het mens-zijn, dat ik bij jullie kom om jullie te ondersteunen in jullie eigen groeiproces, of beter gezegd: jullie geboorteproces in een Nieuwe Tijd. Er is een Nieuwe Tijd op handen. Er vindt een transformatie plaats vandaag de dag, waarmee jullie allemaal sterk verbonden zijn. Ik wil nog iets zeggen over mijzelf. Ik was een mens van vlees en bloed op aarde en had een kanaal gevormd met de Christusenergie. De Christusenergie stroomde door mij heen naar buiten toe en dat was mijn wezensbijdrage aan de aarde op dat moment. Maar de Christusenergie is niet van mij, die is van jullie allen. Jullie allen planten een zaadje, brengen een stukje van die energie vandaag hier op aarde en daarin ligt jullie grootste vervulling. Nu heeft de transformatie van de Oude naar de Nieuwe Tijd veel voeten in de aarde. Het gebied van werk en geld speelt daarbij een grote rol, omdat juist op dit gebied heel sterk oude energieën werkzaam zijn die je zou kunnen samenvatten als de energieën van macht of ego. Deze energieën zijn daar zo sterk werkzaam geweest, dat het voor jullie vaak moeilijk is een evenwichtige houding te vinden ten aanzien van de energieën die jullie in het werk ontmoeten. In werk geldt heel sterk dat je de maatschappij ontmoet, in de organisatie waar je werkt of in de mensen die je collega’s zijn. Heel vaak is het voor jullie de vraag: hoe ga ik om met energieën die eigenlijk niet bij mij passen, maar waarin ik me wel begeef, waarmee ik mij wel omring. Waar dus de ontmoeting plaatsvindt tussen het oude en het nieuwe, willen jullie weten hoe daarmee om te gaan. Dit thema willen we enigszins toelichten aan de hand van de energiecentra in jullie lichaam.

70


In de aura die bij elk mens hoort, zitten zeven chakra’s of energiecentra. In de zonnevlecht, het derde chakra dat bij het middenrif of de maag zit, is de wil gelokaliseerd. Het is in dit centrum van de persoonlijke wil dat macht en ambitie hun zetel hebben. In het tijdperk van de oude energie, het oude mens-zijn, werd er overmatig vanuit dit centrum geleefd. Dit heeft te maken met een houding van willen winnen, een houding van jezelf voorop stellen en vechten ten koste van anderen. Zo’n houding wordt vaak geboren uit angst en een gevoel van verdwaald zijn. Het gaat er niet om een oordeel te vellen over deze energieën; ik wil hier slechts opmerken dat ze vaak werkzaam zijn vanuit de zonnevlecht, het derde chakra. Eén chakra hoger vinden we het centrum van het hart. Het hart verbindt jullie met jullie hogere oorsprong, met de sferen van energie waar jullie vandaan komen en van waaruit jullie idealen meebrengen die haaks staan op de energieën van macht en ego. Wat er nu gebeurt in de bewustzijnstransformatie die heden plaatsvindt, is een verschuiving van het zwaartepunt van de zonnevlecht naar het hart. Het is niet zo dat de zonnevlecht, het derde chakra, verlaten moet worden of geheel terzijde moet worden geschoven. In die zin kun je ook niet zeggen dat het ego weg moet. Het is meer een kwestie van een verschuiving van het zwaartepunt naar boven en daarmee het leven gaan baseren op de energie van het hart. Jullie zijn daar allemaal op een bepaalde wijze naar op zoek, of het nu is in jullie persoonlijke leefomstandigheden of expliciet in de sfeer van werk en creativiteit. Allen hebben jullie affiniteit met de verschuiving van de energie naar het hart toe en voelen jullie aan dat op die manier het leven veel lieflijker en vreugdevoller is om geleefd te worden. Met betrekking tot de vraag: hoe ga ik om met ego-gebaseerde energieën (in jezelf en anderen) is de wezenlijke stap die van jullie wordt gevraagd om vanuit het hart verbinding te maken met de energieën van de zonnevlecht (de wil en het ego) en er op een liefdevolle manier sturing aan te geven. Het is de verbinding tussen het hart en de zonnevlecht (meer in het algemeen tussen de hogere chakra’s en de lager gelegen chakra’s) die zorgt voor overvloed op het gebied van werk, creativiteit en geld. Hoe weet je nu of je vanuit je hart handelt of vanuit je angst of ego? Ik wil jullie nu een aantal handvaten geven hoe je de energie van het hart kunt herkennen temidden van een omgeving waarin die energie niet dominant is. Jullie zijn gewend om te moeten strijden en te moeten vechten voor je hachje. Zeker in de wereld van werk, is er veel sprake van competitie en het moeten laten gelden van jezelf. Vaak moeten jullie je in allerlei bochten wringen om erkenning te vinden, terwijl dit volgens je hart niet zo zou moeten zijn. Het hart verlangt naar een veel natuurlijker soort van aanwezig zijn en dit verlangen is in jullie allen sterk aanwezig. Daarom wil ik jullie uitleggen wat de energie van het hart doet en hoe ze herkenbaar is. De energie van het hart legt geen dwang of druk op en is van nature zeer vloeiend en zacht. Ze spreekt tot jullie via de intuïtie. Het hart geeft zachte duwtjes en suggesties en zal nooit je iets influisteren wat beladen is met angst of dwang. Als eerste energiestroom van het hart wil ik aangeven de stroom van vanzelf. Je kunt heel goed merken in je dagelijks leven of dingen min of meer vanzelf vloeien en hun weg vinden of dat je steeds weerstanden ontmoet in iets wat je probeert neer te zetten. Als dat laatste het geval is, dan betekent dat dat je niet volledig in overeenstemming met je hartenergie. Het geheim van de hartenergie is dat zij wonderen kan verrichten, maar dat zij dat niet doet met kracht maar met zachtheid.

71


Je intuïtie durven volgen is een van de belangrijkste manieren om in overeenstemming te raken met de energiestroom van het hart, die ik de ‘stroom van vanzelf’ noem. Je intuïtie volgen in de context van werk en creativiteit, waarin deze energie niet vanzelfsprekend is, schept mogelijkheden en kansen die je niet verwacht, maar die je veel meer thuis kunnen brengen, d.w.z. op plaatsen kunnen brengen waar jij thuis hoort met jouw energie. Als er problemen zijn, als er conflicten zijn op het gebied van werk en je voelt dat je op een bepaalde manier niet thuis hoort op de plek waar je zit, neem dan een moment van stilte, ga helemaal naar binnen toe, maak contact met die engel in jezelf waarin tevens je hoogste creativiteit ligt en vraag je intuïtie je toe te fluisteren wat op dat moment de juiste handelwijze is. (Jeshua verwijst hier naar de beginoefening van Gerrit waarin werd gewerkt met het beeld van jezelf als engel, zie ook de oefening “Passend werk” op www.gerrit-gielen.nl) Probeer je handelwijze niet te baseren op oordelen van buiten, op gewoontes of op verwachtingen, die, zeker op het gebied van werk, massief op je af kunnen komen. Het maatschappelijke of collectieve bewustzijn dat daar heerst, is heel sterk gebaseerd op angst: angst voor miskenning, angst om te falen, angst om gebrek aan geld of materiele overvloed te ervaren. Al die angsten kunnen je intuïtie overschaduwen en toch is er een innerlijke stem die je vertelt wat goed is voor jou te doen nu op dit moment. Het gaat er om daarnaar te luisteren en de antwoorden echt toe te laten. Vaak spelen in dit verband gevoelens van zelftwijfel een rol, waardoor je niet volledig vertrouwt op het spirituele pad dat voor jou uitgestippeld ligt. Met het spirituele pad bedoel ik het pad van ervaringen dat jou in contact brengt met jouw hoogste creatieve bron, met de creatieve energieën die door jou naar buiten willen vloeien. Deze zijn al aanwezig. Het gaat er om werkelijk te luisteren naar je eigen gevoelens en verlangens, en de hints op te pikken van je hart die je vertellen hoe je die het beste kunt realiseren. Jullie zijn in het gebied van de zonnevlecht aan het einde van de angst gekomen. Jullie willen loskomen van deze manier van zijn en jullie zijn allen zeer gemotiveerd om vanuit het hart je creativiteit neer te zetten. Ik vraag jullie in dit stadium te vertrouwen op jezelf en voort te gaan op deze weg, want jullie brengen een nieuwe energie in deze wereld, die van grote waarde. Deze energie vindt vaak op een ondoorgrondelijke weg haar bestemming; dat wil zeggen op een manier die niet altijd zichtbaar is voor jullie maar wel degelijk effectief. Twijfel dus niet aan jezelf en ga zo voort. De energie van het hart is veel stiller, rustiger en zachter dan de vaak brute of grove energieën die in het gebied van werk een rol spelen. Daarom vraagt het om moed en kracht om temidden daarvan toch in je hart te blijven geloven. Maar ik zeg je: de stroom volgen van het hart brengt je uiteindelijk vanzelf naar creatieve mogelijkheden die heel reëel en praktisch zijn, en die jou tot bloei brengen. Het is een daad van vertrouwen je aan deze stroom over te geven. Hierop aansluitend wil ik iets zeggen over geld. Over geld wordt veel problemen gemaakt in jullie maatschappij. Er lijkt een besef van zondigheid te kleven aan het element geld. Dit komt omdat jullie geld zijn gaan associëren met macht en rijkdom ten koste van anderen. Geld en macht zijn vrijwel synoniem geworden voor jullie. Dit is één van de redenen waarom de stroom van overvloed in materiële zin soms geblokkeerd raakt in jullie energieveld. Maar geld is onschuldig. Geld is een energiestroom die eigenlijk alleen zuivere potentie is. Geld geeft mogelijkheden, geld is potentie, daar zit op zich niets zondigs of slechts of negatiefs aan. Het is ook niet zo dat het ontvangen van geld ten koste gaat van een ander. Met geld kun je iets scheppen wat een ander weer ten goede komt. Meer ontvangen in dit verband

72


creëert nieuwe creativiteit, waardoor je meer kunt geven. Wees dus niet bang om geld te ontvangen. Het kan zijn dat je op bewust niveau niet weet dat je geldstromen tegenhoudt, dat je er onbewust een afkeer van hebt. Het is dan belangrijk te gaan onderzoeken in je emoties en je onbewuste, waarom de geldstroom niet zo krachtig bij jou aankomt als je zou willen. Vaak is er een element in jezelf dat je het jezelf niet gunt, dat er oordelen aan vastzitten over wat geld is en waar het mee te maken heeft. Zeker in de Lichtwerkerzielen, zielen met een uitgesproken spirituele motivatie, is het zo dat geld wordt geassocieerd met het lagere, het banale, dat wat je moet ontstijgen. Er spelen hier vele overtuigingen een rol die vaak teruggaan op levens van ascese en onthouding, van strengheid naar het materiële toe. Hiervan klinken nog steeds echo’s door in jullie energie. Dit is niet de bedoeling. Overvloed op het gebied van geld en materie, is ook gewoon: houden van de aarde, het je prettig voelen bij mooie, schone dingen om je heen, het genieten van wat de aarde je te bieden heeft. Liefde voor de aarde schept een stroom van overvloed: de aarde wil jou graag geven wat je nodig hebt om je hier te ontplooien in je mens-zijn. De aarde wil jou ondersteunen in het verwerkelijken van je spirituele doelen, je creativiteit, maar ook gewoon in je mens-zijn, in het persoonlijk genieten van alles wat de aarde te beiden heeft. Daarom wil ik jullie vragen jullie opvattingen over geld op het diepste niveau te herzien en te voelen dat deze stroom jullie mogelijkheden biedt waardoor je juist kan bouwen aan een nieuwe aarde, aan een nieuwe werkelijkheid. Het is nu niet de tijd om je af te zonderen van de maatschappij, om alleen te gaan mediteren op die berg. Het is tijd voor participatie. Het is tijd om je energie te laten stromen in deze wereld en om de overvloed die dat teweegbrengt terug te ontvangen. Wees niet bang om te ontvangen. Het hoort bij ‘in je kracht staan’ om genoeg terug te ontvangen. En over dat woordje “genoeg” wil ik nog wat zeggen. Ik zei dat de hartenergie gekenmerkt wordt door ‘de stroom van vanzelf’. Wanneer de dingen vanzelf lukken en op je levenspad verschijnen, dan sta je in de stroom van je hart. Een andere energiestroom die bij het hart hoort is de stroom van genoeg. Genoeg wil zeggen: alles wat ik hier en nu nodig heb is er voor mij en ik geniet er van. In de stroom van genoeg leven wil zeggen dat je regelmatig kunt voelen: het is mij genoeg, ik ben tevreden en ik ben dankbaar voor alles wat ik om mij heen heb verzameld, alles wat met mij is op materieel vlak, op menselijk vlak, op geestelijk vlak. Als je dat kunt voelen, sta je in contact met je hart. Het punt met materiële rijkdom is dat het er in wezen niet om gaat hoeveel je hebt of hoe weinig, maar om het genot wat je er in ervaart. Het gaat er dus om die hoeveelheid of soort van rijkdom te ontdekken, die jou voldoening geeft, die voor jou vervullend is. Voor de een kan dit zijn een eenzaam hutje op de hei, waarin je volop kan genieten van de natuur. Voor een ander betekent dat een luxe appartement in de stad waarin je kan genieten van de drukte en levendigheid die daar aanwezig zijn. Er is hierover geen oordeel vanuit onze kant, vanuit God of vanuit de Ziel. Het gaat er om die stroom te vinden die jou geluk schenkt, die jou het gevoel geeft dat je volledig leeft. Dat is de stroom van genoeg. Als je die stroom mist, als je het gevoel hebt daarmee niet in contact te staan, kun je beginnen te kijken naar wat je nu omringt en dat op te vatten als energie die jou een boodschap brengt, die jou nu iets vertelt over jezelf. Je kunt de energie van jouw huidige omgeving, of het nou in de vorm is van mensen of werk, toetsen aan wat jij innerlijk zelf wilt, vergelijken met jouw diepste doelen, en je kunt je dan bewust worden van aspecten die je wil aantrekken in je leven.

73


Dit bewustzijn is voldoende. Het gaat er niet om te ‘pushen’ en te zoeken. Het gaat erom heel diep te voelen waarnaar jij verlangt en dan dit verlangen in de handen van je hart te leggen. Geef het over en vertrouw. Je kunt er gerust van uitgaan dat hetgeen je mist vanzelf op je pad zal verschijnen. Jouw grotere bewustzijn en je vertrouwen in de stroom van het hart, zullen de ‘werkelijkheid van genoeg’ bij je brengen. Er is genoeg voor jullie, genoeg is de natuurlijke staat van zijn. Jullie zijn hier allemaal om genoeg te ervaren, de stroom van genoeg is voor jullie allen aanwezig. Het heeft geen enkele zin om met minder genoegen te nemen. Het is niet zo dat je van onthouding of opgelegde armoede beter wordt, geestelijker of spiritueler. Er kunnen juist gevoelens van bitterheid of vijandigheid ontstaan uit zo’n onthouding en ik raad je daarom niet aan daar een soort spirituele rechtvaardiging voor te vinden. Jullie zijn hier allemaal om te genieten, om jullie creatieve energie te laten stromen in de wereld en daar genoeg voor terug te krijgen. Toevoeging Pamela: deze keer was er veel ruimte voor vragen en antwoorden van Jeshua en kwam er na de pauze nog veel informatie los over het thema werk en geld. We willen daarom het geluidsbestand van de vraag & antwoordsessie, te vinden op de Downloadpagina, van harte aanbevelen. © Pamela Kribbe - 2005

74

Jezelf en anderen helen - Ziekte en gezondheid

Ziekte en gezondheid Deze channeling werd gehouden op 9 oktober 2005 in centrum Het Bergkristal in Haaren. De uitgesproken tekst is achteraf enigszins aangevuld en geredigeerd ter verbetering van de leesbaarheid. Voorafgaand aan de channeling werd een inleidende meditatie-oefening gedaan door Gerrit, die te beluisteren is als audio-bestand (zie Downloadpagina). Na afloop werden er vragen gesteld en antwoorden gegeven door Jeshua, die eveneens zijn te beluisteren als audio-bestand. . Wij willen Hedwig de Beer hartelijk danken voor het uittypen van de gesproken tekst. Lieve mensen, Ik groet jullie en heet jullie welkom vanuit heel mijn hart en liefde voor jullie. Ik houd heel veel van jullie en mijn liefde is niet alleen gegeven vanuit een universele aard, maar ook vanuit een persoonlijke aard, want velen van jullie heb ik gekend toen ik hier op aarde was. Ik ben Jeshua. Ik heb op aarde geleefd als Jezus en ik ben onder mensen geweest om te getuigen van de Liefde die er is voor ons allen, vanuit de Bron die in onszelf ligt. De tijd is nu gekomen dat jullie de fakkel van mij overnemen. Jullie zijn de zaadjes die tot bloei komen in deze tijd. Dát is de wedergeboorte van Christus. Niet ik, die ene mens die ooit was op aarde, is degene die terug moet komen, maar de universele kracht van de Christusenergie wordt in jullie nu wedergeboren. En het doet mij zoveel deugd om hier op een bepaalde manier steun aan te kunnen geven door bij jullie te zijn via de kanalen waarlangs ik spreek. Aan het begin van dit seizoen hebben Pamela en Gerrit mij gevraagd over welke onderwerpen ik wilde spreken en ik heb gezegd: “dat doet er niet toe, ik wil bij hen zijn”. Ik wil jullie aanraken met mijn energie en dat is mij genoeg, want waar het hier om draait is: dat jullie in jezelf de vlam van helderheid voelen, de vlam van waarheid, het wezen van de Christusenergie. Daarvan ben ik een vroege drager geweest, maar jullie allen dragen deze fakkel nu voort en het is van belang te erkennen in jezelf wie je bent, dat je die fakkel bij je hebt en dat het tijd is om deze nu uit te dragen, want de wereld wacht erop. Dit is een tijd van verandering, van grote verandering die vele gezichten laat zien, zowel duistere als lichte. En het is tijd voor mensen die op een neutraal standpunt kunnen staan, die kunnen kijken naar de dingen, naar de golven van vernietiging en geweld die af en toe waarneembaar zijn en die in liefde aanwezig kunnen zijn, zonder oordeel. Ik zal vandaag spreken over ziekte en gezondheid, maar in wezen gaat het er mij om jullie te laten voelen dat ik hier ben en dat jullie mijn gelijken zijn en ik

75


jullie gelijke. Wij zijn één, we zijn dragers van een bepaalde Lichtenergie en we zijn al vele levens bezig deze energie grond onder de voeten te laten krijgen op aarde. Dat is jullie taak, dat is jullie missie. Het is tijd voor jullie om mij los te laten als iemand waarnaar je opkijkt. Ik wil jullie omringen met de energie van Liefde en Waarheid, meer kan ik niet doen. Het is tijd voor jullie nu om zelf op te staan en het Licht van jullie fakkels te laten schijnen. Ziekte en gezondheid, het is een thema dat in de levens van alle mensen vroeg of laat aan de orde komt. Eerst wil ik iets zeggen over het verschijnsel ziekte, wat dat eigenlijk is. Alle ziekte heeft een geestelijke oorsprong. Dit wil ik jullie uitleggen aan de hand van een onderscheid tussen de verschillende lichamen waarover je beschikt. Naast het ‘harde’ fysieke lichaam dat waarneembaar is voor jullie allen, bestaat er ook nog zoiets als een emotioneel lichaam, een mentaal lichaam en iets wat je een zielenlichaam zou kunnen noemen. Ziekte ontstaat voornamelijk in het emotionele lichaam. Het is van daaruit dat bepaalde blokkades zich vastzetten in de fysieke laag, in de materie. Vaak spelen overtuigingen uit het mentale lichaam ook een rol in de totstandkoming van emotionele blokkades en dus van ziektes. Ik spreek dan over hardnekkige overtuigingen die je kunt meedragen over jezelf. Het zijn vaak oordelen over wat wel en niet goed is aan jezelf. Oordelen kunnen letterlijk een blokkade opwerpen in de emotionele energiehuishouding. Daar waar blokkades ontstaan, waar de emotionele energie niet vrijelijk kan stromen, wordt in de aura iets waarneembaar van een donkere energie. Deze kan zich gaan vastzetten in het lichaam. Dat hoeft niet, want vaak gaat daar geruime tijd overheen en is er genoeg gelegenheid om emotioneel in balans te geraken, voordat een (fysieke) ziekte gestalte krijgt. Je moet dus niet bang zijn voor geblokkeerde emoties; er is genoeg tijd om het op te lossen. Maar het kan zo zijn dat je op een gegeven moment je innerlijk niet in staat voelt die blokkade op een juiste manier aan te pakken of zelfs maar te voelen. Het kan zijn dat deze blokkade deels onzichtbaar in jou leeft, dat je er geen weet van hebt, en dan is het zo dat een fysieke klacht je eigenlijk wijst op deze blokkade. Fysieke klachten of pijn vormen dan ook een taal van de ziel. De ziel verlangt namelijk naar volledige communicatie tussen alle delen van haarzelf. De ziel voelt zich daarbij gelukkig, want er is dan een doorstroming van energie en een constante vernieuwing van alle aspecten van het Zelf. Daar waar blokkades zitten, kan de energie niet doorstromen, en dat stemt de ziel droef. In die zin vormt ziekte dus een richtingaanwijzer naar heelwording van jezelf. Hoewel ziekte negatief lijkt, in de zin dat je last hebt van allerlei klachten en pijn, gaat het er toch om ziekte te interpreteren als richtingaanwijzer. Op die manier kun je met de ziekte gaan samenwerken i.p.v. dat je je ertegen verzet. Juist omdat ziekte vaak een vastzittende emotie vertegenwoordigt, die (gedeeltelijk) buiten je eigen blikveld valt, is het soms niet makkelijk te

76


begrijpen is waar de ziekte of de klacht voor staat. Het lijkt soms erg moeilijk vast te stellen wat de ziel je wil zeggen met een bepaalde ziekte. Het is nodig om je naar binnen te keren en met een open bewustzijn te onderzoeken wat voor energie zich in de ziekte manifesteert, wat voor signaal je daarmee krijgt. Dit open bewustzijn wordt belemmerd door het feit dat jullie zijn erg bang zijn voor ziekte. De eerste reactie op ziekte is vaak één van ontkenning of verzet. Het liefst willen jullie dat de ziekte zo snel mogelijk weggaat omdat ze angst inboezemt, angst voor verval, angst voor imperfectie, angst voor kapotgaan, angst uiteindelijk voor dood. Deze paniekreactie is heel jammer omdat ze je een ander perspectief op ziekte ontneemt. Ziekte kun je ook in een ander licht zien. Je kunt haar ook gaan ervaren als een brenger van verandering, als een terugkeer naar iets waardevols wat je hebt verloren. Om de ‘richtingaanwijzer’ functie van ziekte te doorgronden, is het van groot belang ‘ja’ te zeggen tegen de klachten en de pijnen die zich in je lichaam manifesteren. Met dit ja zeggen heb je eigenlijk de helft van het probleem al opgelost. Het probleem zie ik hier niet zozeer als de ziekte zelf maar als dat waar het een teken van is, de onderliggende blokkade(s). De ziekte trekt je bij wijze van spreken aan je jasje en wil je op die onderliggende blokkade wijzen. Door je naar de ziekte toe te keren en er met je hart en je wezen ja tegen te zeggen, los je een deel van de blokkade al op, zonder dat je nog precies weet wát de ziekte je wil zeggen. Maar dit ‘ja zeggen’, deze basishouding van acceptatie, heeft veel voeten in de aarde. Er kunnen weerstanden in je leven, emotioneel of mentaal, waardoor je soms subtiel en soms hardnekkig nee blijft zeggen tegen dat wat je lichaam je aangeeft. Vaak geeft het lichaam heel concrete aanwijzingen; het laat je bijvoorbeeld voelen dat je meer rust moet nemen, bepaalde activiteiten moet afstoten, liever voor jezelf moet zijn, etcetera. Ook al weet je nog niet hoe je de ziekte op zieleniveau moet interpreteren, kun je aan dit soort concrete aanwijzingen vaak al een heleboel aflezen. Maar als je deze lichaamstaal zoveel mogelijk negeert en je blijft verzetten tegen de ziekte, is het heel moeilijk om door te dringen tot de spirituele kern en de betekenis van de ziekte. Er zit dan teveel angst en woede omheen. Werkelijke innerlijke vrijheid bereik je door oog in oog te gaan staan met je ziekte, je pijn en ongemak, en ook je gevoelens van angst en afschuw. Omarm ze als iets wat er is, en vraag dan rustig en neutraal: wat heb je mij te zeggen? In jullie maatschappij is intiem zijn met je eigen lichaam niet vanzelfsprekend. Het op een intieme manier ‘bij het lichaam zijn’ en ermee praten als een wezen dat respect en liefde verdient, wordt niet als natuurlijk beschouwd. Jullie krijgen veel ideaalbeelden voorgeschoteld in jullie maatschappij: over hoe je lichaam er uit moet zien, over wat fitheid en gezondheid betekent, over wat je wel en niet moet eten en drinken, kortom allerlei regels en normen over hoe een gezond en lang leven er uitziet. Maar al die ideaalbeelden staan los van de weg van de ziel. De weg van de ziel is uiterst individueel. Daarom is er ook een uiterst individuele afstemming op jezelf vereist, om de waarheid te vinden over de ziektes of klachten of spanningen die jij met je meedraagt.

77


Dit vraagt van je om alle ideeën uit de buitenwereld los te laten en diep in jezelf te zoeken naar jouw waarheid. Dit is een grote uitdaging voor jullie, omdat de angst en de paniek die je overvalt bij ziekte je juist vrij makkelijk doen uitwijken naar een autoriteit buiten je. Je gaat dan op zoek gaat naar een externe autoriteit, die jou kan adviseren. Het kan een reguliere arts zijn, het kan ook een deskundige zijn uit het alternatieve circuit, in wezen maakt dat niks uit. Waar het om gaat is dat je op dat moment vanuit angst je verantwoordelijkheid ten dele in de handen van een ander legt. Er is natuurlijk niets fout aan het luisteren naar de raadgevingen van deskundigen en vaak is dat is ook zeer verstandig. Alleen gaat het er om dat je al deze kennis naar binnen neemt en weegt in je eigen hart. Onderzoek het op de waarde die het heeft voor jou. Jij bent de baas, jij bent de meester van je eigen lichaam, van jouw leven. Jij geeft zelf vorm aan je lichaam, jij bent werkelijk in de diepste zin de schepper van je eigen lichaam. Intimiteit hervinden met je eigen lichaam vraagt om oefening, het is niet vanzelfsprekend. Geef het niet te snel op. Als je te maken hebt met hardnekkige spanningen of klachten, probeer het dan nog eens te onderzoeken. Ga in een ontspannen houding met een neutraal bewustzijn naar de plek van die klacht of naar de energie van de ziekte. Geef de pijn of de ziekte een vorm waarin je ermee kunt praten. Vraag het aan je te verschijnen als een dier of een kind of een mens. Of laat het verschijnen als een gids, in welke vorm dan ook. Gebruik je fantasie, dit is zo’n waardevol instrument om je eigen innerlijke roerselen te onderzoeken. Wanneer je dit doet en wanneer je merkt dat het lichaam antwoordt, met beelden of gevoelens, kan er blijdschap zijn. Blijdschap om het herstelde contact, de herwonnen intimiteit. Wanneer je beseft dat jij de enige bent die dit kunt doen, dat er niets of niemand buiten jou is die deze taak kan volbrengen, dat het jouw taak als schepper is om je lichaam van binnenuit te kennen, dan kun je weer zelfvertrouwen voelen. Het zelfvertrouwen om te gaan voelen wat er is, wat de ziekte jou wil vertellen, en het zelfvertrouwen om de antwoorden die je innerlijk ontvangt niet weg te wimpelen vanuit mentale ideeën, of vanuit ideeën die van andere mensen afkomstig zijn. Intimiteit met het lichaam is een zeer waardevol goed, in alle omstandigheden, maar zeker wanneer het lichaam ziektes of klachten vertoont. De manier om het lichaam te laten praten is liefde. Je bevordert de communicatie niet door met behulp van helende affirmaties of visualisaties te proberen de ziekte te verwijderen. Dat is toch een vorm van strijd, verzet. Het gaat erom dat je begrijpt waarom het zieke stuk daar zit en vanuit dat begrip kan er transformatie ontstaan, kunnen emotionele blokkades oplossen. Dit is de weg van genezing, zo lost een ziekte op: niet door er tegen te vechten, op welke manier dan ook, maar door deze te accepteren als een vriend die op je weg komt om de richting te wijzen. Dit is moeilijk voor jullie, ik begrijp dat, want ziekte maakt veel angst en verdriet los. Maar het is de enige weg, het is de weg naar het Licht. Ziekte wil jullie terugbrengen naar huis. Het doel van ziekte is een beter en dieper verstaan van jezelf. Genezing (op fysiek niveau) kan daar het gevolg van zijn.

78


Dat is niet altijd zo. Het is niet altijd zo dat ziekte oplost zodra je tot de kern van de blokkade komt. Ik wil in dit verband iets zeggen over chronische ziektes en ongeneeslijke ziektes, d.w.z. ziektes waarbij de dood onvermijdbaar wordt. Bij chronische ziekte zie je dat er een hardnekkig probleem is dat steeds blijft terugkomen in je leven. Juist op kwetsbare momenten, waarin je het contact met jezelf een beetje verliest, keert het ziektebeeld terug, soms in versterkte mate. Dit kan zeer ontmoedigend zijn. Ik vraag jullie dan ook om vanuit een ander perspectief hiernaar te kijken. Probeer de ziekte niet de deur te wijzen. Probeer haar te zien als een welkome gast. Mensen die met chronische ziekte leven, hebben een zeer uitdagende taak op zich genomen. Ze zijn op zielenniveau bereid geweest om deze strijd aan te gaan, en met strijd bedoel ik niet strijd tegen de ziekte maar strijd met de eigen angsten, strijd met ideaalbeelden over wat je zou moeten kunnen in het leven. Dit getuigt van veel moed. Vaak kiest de ziel voor een chronische ziekte omdat zij in dit leven een bepaald thema op heel geconcentreerde manier wil uitwerken. De ziekte werpt je steeds terug op bepaalde emoties. Er is een emotioneel patroon dat de ziekte begeleidt. Je hiermee steeds uiteen te moeten zetten, is een zware opgave maar tevens een voor de ziel zeer vruchtbare weg. Vaak zijn deze levens van een enorme diepgang en innerlijke rijkdom, die niet altijd voor anderen zichtbaar is. Het is dan ook niet goed steeds te hopen of aan te dringen op verbetering, omdat de ziekte vaak het proces heeft van een spiraal, dus een bewegende cirkel waardoor je steeds op hoger niveau komt, ook al val je ogenschijnlijk steeds terug in ziekteverschijnselen. Dit is niet zo op spiritueel niveau. Op spiritueel niveau val je niet terug, maar bereik je steeds diepere dieptes in het doorleven van bepaalde gevoelens, die wellicht in andere levens ondergesneeuwd zijn gebleven. Dit geldt vaak ook voor erfelijke of aangeboren afwijkingen; die zijn niet toevallig. Jullie spreken dan graag van karma, maar daar wil ik voorzichtig mee zijn, omdat jullie dat zo associëren met straf en boete. Zo is het niet. De ziel heeft de oprechte wens om zichzelf volledig te kennen en om innerlijk vrij te worden. Dat is haar diepste wens en van daaruit neemt zij soms gebreken op zich, ziektes, afwijkingen, die haar helpen dat doel te bereiken. Het is niet een vereffening van schulden, het is een innerlijke wens om vrij te worden en soms gaat dat nu eenmaal het beste via het ervaren van zeer moeilijke omstandigheden binnen je eigen lichaam. Hiervoor kun je alleen het grootste respect opbrengen. Zeker in jullie maatschappij, waarin onmenselijke ideaalbeelden gekoesterd worden over functioneel zijn, nuttig zijn, mooi zijn, succesvol zijn. Al die idealen maken het erg moeilijk om te kunnen leven met een gebrek en daar met vreugde de zin en de betekenis van te kunnen ervaren. Het zijn de moedigen onder jullie die dat op zich nemen en die ook een bepaalde waarheid uitstralen naar mensen die zichzelf misschien makkelijker voorbijlopen. Als het je goed gaat, als je succesvol bent in de ogen van de maatschappij, is het moeilijker om stil te staan bij wie je werkelijk bent en wat jou werkelijk beweegt. Juist degenen die ziek of gebrekkig zijn vervullen hierin een signaalfunctie, een

79


wegwijzer naar waarheid. Want waarheid ligt niet in perfectie maar in liefde en acceptatie van alles wat is. Over ongeneeslijke ziekten wil ik tot slot nog wat zeggen. Soms wordt het duidelijk dat een ziekte niet meer te overwinnen valt, dat het lichaam langzaam ten onder gaat aan de ziekte, dat de materie niet stand houdt. Wat doet de ziel die op dat moment in dat lichaam verkeert? Zolang je je blijft verzetten tegen de ziekte, kun je niet in contact komen met het innerlijk weten dat je vertelt dat het tijd is om afscheid te nemen. Soms weet je dit al, voorvoel je het, maar vervult het je met zo’ n afschuw en verdriet dat je toch wilt blijven doorvechten, tot dat nieuwste medicijn er is of die andere benadering die misschien behulpzaam kan zijn. Dit is heel begrijpelijk en we willen het niet veroordelen, zeker niet, maar je doet jezelf zoveel pijn ermee. Als je loslaat, als je toestaat de dood naderbij te komen, zal je zien dat ook hij geen tegenstander is maar een vriend. De dood verlost je uit een strijd. Als je meegaat met wat de dood je vertelt, dan zul je verschillende fasen doormaken voordat het werkelijke sterven optreedt. Die fasen hebben alle te maken met een geleidelijk loslaten van het aardse, van je geliefden, van de materiële wereld om je heen, de zintuigen waarmee je alles waarneemt. Dit is een mooi, natuurlijk proces. Het is jammer als dit proces wordt overschaduwd door een vechthouding, waarin je probeert koste wat het kost vast te houden aan het leven. Het - fysieke leven is dan vaak al zo mager en broos geworden dat het niet meer waard is om geleefd te worden. Laat het gaan: de dood is een bevrijder, die je ten dienst wil zijn. De dood is niet je vijand. De dood brengt nieuw leven. In een situatie van ongeneeslijke ziekte waarbij je als toekijker voelt dat degene die ziek is eigenlijk al weet dat hij gaat sterven, probeer dan voorzichtig en zacht daarover te praten. Het zal een bevrijding zijn voor degene die overgaat. Het liefste en het waardevolste wat je kunt doen voor iemand die sterft is bij hem zitten en zijn hand vasthouden. Er is niks anders wat je hoeft te weten en te kunnen om een stervende te begeleiden. Stervensbegeleiding is heel belangrijk in jullie maatschappij en jullie komen het allemaal zelf tegen in jullie eigen huis en jullie eigen familie. Wees aanwezig bij een stervende en voel de reis die er aankomt; voel het machtige, grootse ogenblik dat een ziel zijn lichaam achterlaat en teruggaat naar andere sferen, naar zijn thuis. Probeer de ziekte die het sterven veroorzaakt niet te zien als een vijand waarvan je het uiteindelijk verliest. Het is geen wedstrijd. Heel vaak is het zo dat de dood je op een gegeven moment komt verlossen van veel meer pijn en ellende. Je hebt niet verloren. Je zet je weg voort op een andere manier. Soms is het zo dat bepaalde stukken die je wellicht had willen doorleven of overwinnen in dit leven, niet afgemaakt kunnen worden. Dat kan verdriet doen, bij degenen die overblijven en bij diegene die vertrekt. Toch vraag ik jullie: laat het los in liefde, want er is een diepere wijsheid werkzaam die jullie leidt en die jullie weer zal samenbrengen in nieuwe en betere omstandigheden. Jullie zullen weer samenzijn en het leven vieren.

80


Mijn grootste pleidooi vandaag ten aanzien van ziekte is eigenlijk: omarm je ziekte, wees erbij met liefde en aandacht en laat het proces van ziek-zijn tevens een proces zijn van een geleidelijk dieper verstaan van jezelf. Geef je over aan de ziekte en aan de verdiepte communicatie met jezelf. Overgave betekent niet: passief en bitter zijn over je ziekte maar er actief mee samenwerken als met een vriend. Ik omarm jullie allen met mijn liefde en wil jullie vragen, door Pamela heen, mijn aanwezigheid te voelen vandaag, en de liefde die er is voor jullie allen, in ziekte en gezondheid. Er is zoveel liefde die jullie omringt, beschikbaar voor allen, als jullie je oordelen laten varen: oordelen over wat je wel of niet verdient, wat je wel en niet goed doet, over wat je allemaal nog te doen staat. Laat het los, de liefde is er nu, voor jullie allemaal. Ik dank jullie voor jullie aanwezigheid en zie jullie vragen met vreugde tegemoet. (De vragen en antwoorden zijn niet uitgeschreven, maar wel als audio-bestand te beluisteren op de Downloadpagina) Dit was de laatste boodschap van de Healing Serie. In december 2005 beginnen we met een nieuwe serie van channelings, geheten: “Lichtwerker zijn in de Nieuwe Tijd”.

81

Jezelf en anderen helen

Recommend Documents