januari 2010 Klefferaar 1

Ledenblad van Bergspor tvereniging Klein-Brabant

januari 2010

Klefferaar 1

Woordje van de voorzitter BVKB Bergsportvereniging Klein-Brabant

Beste leden,

Aangesloten bij KBF Klim en Bergsport federatie Boomgaardstraat 22b47 2600 Berchem 03/830.75.00 Clublokaal

Paepenheide, Beenhouwerstraat 3, Breendonk

Bankrelatie DEXIA 788-5180048-93 Klimmuur Bornem “Renaat Muys” Recreatiedomein Breeven te Bornem Toegang Sleutel te bekomen in Klimax . Klimmuur Puurs

“KLIMAX” Ingang via sporthal Vrijhals C.Verschaevestraat 15 2870 Breendonk - Puurs 03 866 53 92

KLEFFERAAR Viermaandelijks ledenblad BVKB Leden BVKB Gratis [email protected] [email protected] WEBSITE Volg dagelijks het gebeuren van uw club op. Foto’s, verslagen, aankondigingen, korte filmpjes, je vindt het allemaal op www.bvkb.be

Voor een bergsporter zijn het weer hoogdagen, een prachtig laagje witte sneeuw bedekt immers onze contreien en geeft haar een uitnodigend alpien karakter. Het lijkt wel alsof de bergen plots een pak dichter bij zijn gekomen. Nu het jaareinde eraan komt en ik even probeer op te lijsten wat we weer allemaal gerealiseerd hebben, zie ik enkel maar geslaagde opleidingen, uitstappen, evenementen, trainingen, wandelingen, onderhoudswerkzaamheden aan de buitenmuur en Klimax, klimscholen, beklimmingen, expedities, etc. Het is weer mooi geweest. Er zijn uiteraard geen aktiviteiten zonder de BVKB vrijwilligers, onze vaste kern die aan de basis van dit moois liggen. Hartelijk dank voor jullie grote onvoorwaardelijke inzet, ruggesteun en vooral de mooie momenten. BVKB is een uitzonderlijk pareltje, een warme club waar iedereen zijn plaats heeft en waardoor er dingen gerealiseerd worden die ieders dromen overstijgen. Vele nieuwe leden merken dit spontaan op, en spreken me hierover aan. Laten we even vooruitblikken naar het komende werkjaar. Alle vaste waarden hebben weer hun plekje gevonden op de BVKB kalender. Verder zullen we ons vooral richten op het verstevigen van de basiswerking van de club, om er zodoende het jaar nadien de vruchten van te plukken. Een eerste aanloop is het optuigen van het bestuur met nieuw en fris talent zodat we eindelijk weer boven de 10 bestuursfuncties kunnen uitgroeien. Ik dank alvast Liselotte, Leo en Jeroen voor hun kandidaturen als nieuwe bestuursmedewerkers. Eén ding is wel mislopen afgelopen jaar. Onze brief aan de Sint is zoek geraakt, zodoende is onze aanvraag voor 10 bijkomende toezichthouders in Klimax niet terecht gekomen. We hebben deze nu nog snel per fax naar de kerstman gestuurd maar het schijnt dat die ook al vertrokken is. Dus spreek alstublieft al uw familie, vrienden en kennissen aan tijdens de nieuwjaarsrecepties om toezichter te worden. Een uitnodiging voor een informatiesessie hieromtrent vindt u verder in dit nummer. Alvast veel leesplezier met dit winternummer. Ik hoop eenieder van jullie alvast op zaterdag 30 januari te kunnen begroeten tijdens de nieuwjaarsreceptie met daarop aansluitend de clubavond. Koen

OPENINGSUREN KLIMAX Met toezicht Ma, Di, Wo, Do & Vr 19.00 - 23.00 Za 10.00 - 22.00 Zo 10.00 - 20.00 Zonder toezicht Ma, Di, Wo, Do & Vr 13.00 - 19.00 KLIMAXPAS Tijdens de uren zonder toezicht is het niet mogelijk om materiaal te huren en kan men enkel klimmen in Klimax I als men in het bezit is van een klimaxpas I, klimaxpas II of een klimvaardigheidsbewijs top-rope. Men heeft steeds een klimaxpas II nodig om te klimmen in Klimax II. (dus ook tijdens de uren van toezicht). Men kan deze klimaxpassen bekomen te Klimax tijdens de uren met toezicht. INKOM KLIMAX Leden KBF Leeftijd +18 12–18 dagticket 6,8 5,6 10-beurtenkaart 58,4 48,4 3-maandenabonnement 78,7 64,8 jaarabonnement 235,7 192,6

-12 4,5 40,0 54,0 159,3

Inwoners Puurs Leeftijd +18 12–18 dagticket 6.1 5.0 10-beurtenkaart 52.6 44.3 3-maandenabonnement 68.9 61.0 jaarabonnement 210.5 174.7

-12 4.1 35.8 49.8 143.9

Leden BVKB Leeftijd +18 12–18 dagticket 5 4,2 10-beurtenkaart 43 36 3-maandenabonnement 60 46,5 jaarabonnement 172 139

-12 3,3 30 40 116

Leeftijd dagticket 10-beurtenkaart 3-maandenabonnement jaarabonnement

Andere +18 7.5 63.8 88.5 260.9

12–18 6.1 52.6 68.8 210.5

-12 5.0 44.3 58.2 174.7

KLIMINITIATIES Minimaal 10 deelnemers Minimaal 2 uur Kostprijs 7,5 Euro per deelnemer voor twee uur. Aanvragen bij: Vrijetijdsbalie Sport- & evenemetenhal De Kollebloem Kloosterhof 1 - 2870 Puurs tel 03 890 76 20 fax 03 890 76 92

Klimax gesloten zie www.bvkb.be

BVKB

Algemene info en afspraken activiteiten

Voor klimschool en open klimdagen Afspraak om 8u15 op de parking Klimax, of 9h30 aan het massief, tenzij anders vermeld. Dames en heren klimmen te Klimax. Elke maandagavond, beginnelingen zijn altijd welkom. Tijdens de openingsuren van Klimax kan er altijd in clubverband geklommen worden. Bestuursvergadering Elke eerste maandag van de maand is er een bestuursvergadering te Paepenheide. Alle werkende leden kunnen hier altijd aanwezig zijn vanaf 20h00. Niet KBF leden Betalen een dagverzekering van 2.5 Euro voor deelname aan BVKB-aktiviteiten.

Klefferaar Artikels Klefferaar Artikels sturen naar: [email protected] of [email protected] of zwarte brievenbus in KLIMAX Redactie Klefferaar Eindverantwoordelijke: Filip Top Redacteur: Walter De Munter Verdeling: Marc D’Hooge maandelijkse e-nieuwsbrief : zie www.bvkb.be volgende copysluiting 20 april 2010

BVKB-nieuws UITNODIGING voor de DE STATUTAIRE ALGEMENE VERGADERING van BVKB Zaterdag 30 januari 2010 om 16u30 stipt in Paepenheide MET DAAROP AANSLUITEND BORREL / CLUBAVOND met video en fotoreportages Zaterdag 30 januari 2010 om 19 uur in Paepenheide

met bijgevoegd formulier. Elke effectief lid kan slechts drager zijn van 1 volmacht. Gelieve nota te nemen van het feit dat U slechts stemgerechtigd bent als uw lidgeld voor 2010 betaald is. De avond wordt afgesloten met een kaasbuffet voor de effectieve leden. Voor de raad van bestuur, Stef Duymelinck Secretaris

Wie beeldmateriaal voor deze avond ter beschikking wil stellen kan contact opnemen met het bestuur (bestuur@ bvkb.be) Agenda van de Statutaire Algemene Vergadering: 1. 2. 3. 4. 5.

Registratie van de werkende leden Opening van de vergadering Kasverslag 2009 Verslag van de kastoezichters Aanvaarding van het kasverslag door de algemene vergadering 6. Kwijting aan de kastoezichters en de bestuursleden 7. Verkiezing van de kastoezichters voor 2010 8. Voorstellen van de begroting voor 2010 9. Goedkeuring van de begroting door de algemene vergadering 10. Verslag van de verschillende verantwoordelijken 11. Verkiezing van de bestuursleden: Filip Top Dominique Augustijnen Leo Verbeeck (kandidaat bestuurslid) Liselotte De Bruyn(kandidaat bestuurslid) Jeroen Verspreet (kandidaat bestuurslid) Nemen ontslag: Sam De Smet Alain Segers 12. Allerlei De vergadering gaat door in Paepenheide, Beenhouwersstraat 3, 2870 Breendonk. Indien je verhinderd bent dan ben je vriendelijk verzocht volmacht te geven aan een ander effectief lid,

Klefferaar 4

Dringend gezocht!!!!!!! Bvkb-klimax is dringend op zoek naar gemotiveerde vrijwilligers die zich per jaar een 5-tal avonden willen vrijmaken om klimax open te houden. Momenteel wordt klimax opengehouden door 50 vrijwilligers. Dank zij deze vrijwilligers is het mogelijk om aan onze leden een grote korting te geven op de inkom van klimax. Wanneer nu zou blijken dat we niet genoeg vrijwilligers meer vinden dan zullen we onze prijspolitiek moeten herzien. Wij hopen dit niet te moeten doen en daarom doen we nog eens deze oproep: Wie wil als vrijwilliger helpen klimax open te houden? Kom DAN naar de open wanddag op 5 februari in klimax.Hier kan je een rondleiding krijgen en kan je met al je vragen terecht bij de dagverantwoordelijken. Nog wat praktische informatie Er zijn vijf ploegen, voor elke dag van de week een. De weekends worden verdeeld onder de weekploegen. In de week is er toezicht van19 tot 23 uur en in het weekend van 10 tot 22 uur (zondag 20 uur). Vergoeding is 4 euro per uur. De toezichter controleert of er veilig geklommen wordt en ontvangt de toegangs ticketten. Hij/zij organiseert de verhuur van gordels en schoenen en ruimt tegen 23 uur de zaal op en hangt de touwen omhoog. Wie interesse heeft stuurt een mailtje naar: [email protected].

Niet Kbf-leden op kbf-massieven

Volwassenen trainingen te Klimax

Elk KBF-lid kan maximaal 3 keer per jaar telkens maximum 2-niet-leden initiëren op de Belgische massieven (zowel massieven in beheer van KBF, als van de andere Belgische rotsbeheerders). De aanvraag dient daartoe voorafgaand (liefst minstens 2 werkdagen op voorhand) gericht te worden aan het KBF-secretariaat, met opgave van de namen van de KBF-leden, en van de niet-leden. Kostprijs bedraagt 4 EURO (-18 jaar) en 8 EURO (+18 jaar). In deze kostprijs is meteen een dagverzekering voor de niet-leden vervat.

Klimax organiseert in het voorjaar terug niveautrainingen. Trainingen starten op 1 februari 2010. Wil je er bij zijn, schrijf dan in vóór 21 januari en kom naar de testdag op 22 januari. Niveau’s :  • beginners • Niveau 5c- 6a • Niveau 6a- 6b • Niveau 6b- 6c Testdag: vrijdag 22 januari Start trainingen: vrijdag 5 februari -zaterdag 6 februari Moment trainingen: (8 trainingsdagen) • beginners tot 5b: Vrijdag 19u30 • 5C- 6A: vrijdag 19u30   • 6a-6B : zaterdag of vrijdag 19u • 6B-6C: vrijag 19u Minimum aantal deelnemers per training: 5 Inschrijven : http://www.bvkb.be Inschrijvingsgeld • leden BVKB: 60 euro • Andere: 70 euro

Infotour sportkaderopleidingen in de bergsport

Er bestaat heel wat verwarring over het aanbod van opleidingen tot sportkader in de verschillende takken van de bergsport. Om deze onduidelijkheid voor eens en altijd uit de wereld te helpen organiseert KBF in samenwerking met de sportclubs een info-tour door Vlaanderen. In elke provincie zal er een info-avond georganiseerd worden waarop het aanbod aan VTSopleidingen tot sportkader op een overzichtelijke manier wordt voorgesteld. Bergwandelen, Sport- en muurklimmen, Bergbeklimmen, Winteractiviteiten en Canyoning komen aan bod. Het gaat dus specifiek over opleidingen om begeleider (initiator, instructeur B, trainer A en B) te worden in deze sporttakken. Per provincie wordt er die avond daarnaast ook een aantrekkelijk programma bestaande uit workshops, intrigerende verhalen, spectaculaire stunts geprogrammeerd. Niet te missen dus, want het belooft een boeiende avond te worden voor iedereen die interesse heeft om eventueel als begeleider te fungeren in de bergsport of voor wie gewoon relax wil genieten van de sfeer en activiteiten. Overzicht: • Vrijdag 26 februari: Provincie Limburg (Sportcentrum Genk) Hier wordt de informatie over de sportkaderopleidingen geïntegreerd in een algemene stagebeurs waarbij dus ook opleidingen tot zelfstandig bergsporter aan bod komen. • Dinsdag 9 maart: Provincie Antwerpen (Huis van de Sport, Berchem) • Vrijdag 12 maart: Provincie Oost-Vlaanderen (Bloso-centrum, Gent) • Maandag 15 maart: Provincie Vlaams-Brabant (OC Berkenhof, Kortenberg) • Dinsdag 16 maart: Provincie West-Vlaanderen (’t Sas, Harelbeke) Meer info volgt later via de sportclubs, KBF-nieuwsbrief en website.

Inkom van klimzaal is niet inbegrepen in de curcusprijs Inlichtngen: [email protected]

Test & Feel Tour Mammut 26 februari

De Mammut Test & Feel Tour gooit – in samenwerking met De Berghut – zijn ankers uit in Klimax op vrijdagavond 26 februari 2010. Kom de allernieuwste trends en een reeks alom geprezen producten uittesten. Krijg informatie van een professionele klimmer Pesche Wütrich of Thomas Senf over de zomercollectie 2010. Wil je weten welke valfactor de Mammut touwen aankunnen en welke krachten deze moet opvangen. Met de G-Logger zullen ze deze meten en kan je exact alle gegevens aflezen zoals, valsnelheid, valtijd en de remkracht. Klefferaar 5

Volgende kuisdag is op zaterdag 24 april Op zaterdag 5 december hebben Carl, Paula, Bernadette, Hendrik, Ben, Peter, Jurgen, Johny, Jeroen, Lore, Michel, Caroline, David en Chris de handen in elkaar geslagen om Klimax nog eens een flinke poetsbeurt te geven. Het wachtlokaal, het schoenenkot en de magazijntjes zijn helemaal opgeruimd, oude rommel weggesmeten en enkele kleine herstellingen gedaan. Er is flink met de stofzuiger rondgelopen en de affiches van de Wereldbeker kregen een eervolle plaats. Achter de wand is wat timmerwerk verricht om de fotografen van de wedstrijden wat meer comfort te bieden. Ook werd alles klaargezet om de Sint te verwelkomen die rond 4 uur zijn intrede deed. De kinderen kregen van de Sint weer heel wat lekkers en de ouders een hapje en een drankje. De Sint dankt Johny en Rudi om hun steun en toeverlaat. De kinderen (?) genoten van de soms onverstaanbare grappen en grollen van de Sint en zijn Zwarte Piet. We sturen nu al een brief om de Sint te vragen volgend jaar terug langs Klimax te willen passeren. De volgende kuisdag is op zaterdag 24 april. We hopen op een grotere opkomst om ook Klimax II een stevige kuisbeurt te kunnen geven. Leden van BVKB kunnen aan een goedkoop tarief klimmen maar moeten iets in ruil doen: Klimax openhouden, opkuisen, herstellen en verder uitbouwen. We rekenen op jullie.

Klefferaar 6

Sint - dag

Klefferaar 7

bestuur Voorzitter, Koen De Laet Middelstraat 176, 1785 Merchtem 0475/26.50.32 , [email protected] Ondervoorzitter, Johny Van Lent Riddermoerstraat 8, 2880 Bornem 03/889.37.87, [email protected] Secretaris, Stef Duymelinck Lavendelstraat 144, 9100 Sint-Niklaas 0494/44.09.61,[email protected] Financiën , Dominique Augustynen Breendonkdorp 37, 2870 Breendonk 03/886.69.25, dominique.augustynen@ bvkb.be

Feestverantwoordelijke , Anne Aerts J.hammeneckerstr. 30, 2870 Breendonk 03/886.60.85, [email protected] Jeugdklimmen & Materiaal Hendrik Peeters, Groenstraat 63b, 2870 Breendonk 03/886.16.14, [email protected] Website en klefferaar, Filip Top De Buisseretlaan 7, 2870 Breendonk 0496/26.11.46, [email protected] Klimschool, Alain Segers St.Sebastiaanstraat 6, 9200 Oudegem 0475 472310, [email protected] Public relations & hooggebergtecursus Peter Cuypers, Riemstraat 18, 2000 Antwerpen 03/238 84 27, [email protected]

‘Achter de muur’ Ben je nieuwsgierig in het reilen en zeilen van een klimzaal dan is ‘achter de muur’ iets voor jou. Klimax houdt een opendeurdag in haar 2 klimzalen en legt zijn ziel bloot aan al de kijklustigen. Info over muurklimmen , trainingen en opleidingen kan je hier bekomen. Verken de muur achter de muur met een speciale rondleiding . Zo krijg je een uniek inzicht in de ongekende werking achter de schermen. Na de rondleiding kunnen we nog wat gezellig napraten bij een heerlijk drankje en kennis maken met de vrijwilligers van BVKB. We verwachten jullie op 5 februari om 19.30 u !

Klefferaar 8

Wandelen

Halve dag wandeling zondag 24/01/2010

programma

We gaan op verkenning in de streek tussen Heindonk en Rumst, over bruggen en langs het natuurgebied van de oude Nete-arm. Water, rust en natuur zijn talrijk aanwezig. Nieuwsgierig geworden.... kom het dan zelf verkennen. Vertrek in Heindonk aan de kerk om 14 uur Verzamelen aan de Klimax om 13u40 Meer info Patricia 0495 / 43 47 55 Dagwandeling zondag 18 april 2010

Wandelen in de Vulkan-Eifel  tweede week van de Paasvakantie

Westerlo, Groene parel van de Kempen.

De kogel is eindelijk door de kerk Het vaste team dat al jaren aan een stuk diverse wandelroutes van Engeland heeft onveilig gemaakt, maar vorig jaar een sabbatjaar wandelde in de Eifel, heeft besloten om dit jaar tijdens de tweede week van de Paasvakantie (+- tussen 10 en 18 april) opnieuw naar Duitsland af te zakken. We gaan een route wandelen in de Vulkan-Eifel, meerbepaald 5 stapdagen tussen Mirbach en Kloster Himmrod. Voor de overnachtingen kiezen we zoals de laatste jaren reeds de gewoonte was voor jeugdherbergen, we zijn er tenslotte nog altijd jong genoeg voor nietwaar !

Afspraak op parking Klimax om 9.30 uur. Vertrek van de wandeling op de parking van het ‘Boswachtershuis’ ‘Papedreef 1, 2260 Westerlo om 10.00 uur.

Voor alle geïnteresseerden is er een werkvergadering in de cafetaria van de sporthal in Breendonk op WOENSDAG  20/01/2010 om 20.00 uur, waar nadere details zoals exacte data zullen bekend gemaakt worden. Eén en ander hangt uiteraard ook af van de grootte van de groep. Op die info-avond wordt wel beslist wie meegaat, om de nodige reservaties te kunnen vastleggen.   Prettige feestdagen, en tot dan.   Fons Vernimmen Platte Heegtestraat  35 2880  BORNEM [email protected] 0475/70.91.06   Klefferaar 9

Een stevige dagwandeling van ongeveer 25 km in de Zuiderkempen aan de Grote Nete. Afwisselend parcours door bossen, weiden en akkers en over het jaagpad van de Grote Nete. Sommige stukken kunnen redelijk drassig zijn, dus goede stapschoenen is een must.

Contact voor deze wandeling : Carl Van Gucht [email protected] Tel: 03:889.56.81. Tel op de dag van de wandeling : 0479/07 19 57 Wandelweekend Zaterdag 19 en zondag 20 juni 2010 Limburg, Naar jaarlijkse gewoonte organiseren we ons campeer-wandelweekend. Ter afwisseling hebben we dit jaar gekozen voor Limburg. Logeren doen we op een van de goede uitgeruste campings. Voor het eten vinden we wel een leuk restaurantje. Gelieve een seintje te geven als je meegaat, dan kunnen we plaatsen reserveren op de camping. Meer details in de volgende Klefferaar of via de BVKB website en nieuwsbrief. Contact voor deze wandeling : Carl Van Gucht [email protected] Tel: 03:889.56.81. Telefoon op de dag van de wandeling : 0479/07 19 57

Wandelen dit hebben we gehad Schoon Lier Zondagnamiddag 13 september 2009 Een beetje bewolkt maar droog en om en bij de 20°C. Dertien moedige wandelaars verzamelen om 14 u aan het station te Lier. Willy had op voorhand een traject uitgestippeld om zowel het stadscentrum als de mooie groene rand te ontdekken … Onze wandeling vertrekt via de stadsvest om verder te gaan langs de Kleine en Grote Nete naar de Nazarethdreef waar 3 unieke horeca-gelegenheden gevestigd zijn: “ d’Oude Lier”, “ Het Hof van Nazareth” en “ Het Hof van Beatrijs”. Verder gaat het langs het Netekanaal waar de plezierbootjes ons geregeld voorbijvaren. We verlaten het wandel- en fietspad langs dit kanaal om af te slaan richting stadscentrum. Na een tijdje stappen komen we bij het gebouw van het Spui, een sluisgebouw van 15081516, ontworpen door Antoon Keldermans. Stilaan naderen we het centrum van Lier. Op onze linkerzijde, naast de kleine Nete, zien we het standbeeld van Felix Timmermans ( 1880-1947 ), schrijver van o.a. Pallieter, een ode aan het leven. Hij was echter ook actief als schilder, tekenaar en graficus. Langs de Papegaaistraat komen we aan de Zimmertoren, de oude Corneliustoren. Hier maakte Louis Zimmer ( 1888 – 1970 ) zijn astronomisch uurwerk. Tijd voor een ijsje ! Een hoorntje met vanille of mokka brengt de nodige verfrissing. Al likkend van ons ijsje belanden we in de Schapenkoppenstraat met een beelden van Robert Schoofs: een herder met schapen. Een verwijzing naar de oude schapenmarkt én naar de spotnaam van de Lierenaars, “Schapenkoppen”. Vlak ernaast ligt het begijnhof. Dit 13de-eeuwse begijnhof is volledig ommuurd: een stad binnen de stad en het is één van de best bewaarde hoven in België (UNESCOwerelderfgoed!). Hier ben je vrijwel nooit alleen, zeker niet op deze open-monumentendag. Over hobbelige straten wandelen we langs 162 huisjes, die bijna allemaal een naam dragen. Heel even nemen we een kijkje inde pas gerestaureerde begijnhofkerk SintMargarita, met een indrukwekkend barokinterieur, om via het smalste straatje van Lier, het “ Hemdsmouwke”, onze weg te vervolgen. Verder gaat het naar de Lierse polder, een beschermd natuurontwikkelingsgebied langs de Nete tussen Lier

en Duffel. Met 156 ha is het ook één van de kleinste polders van België. Jaarlijks worden streekeigen bomen en struiken aangeplant en zo komen verdwenen vogelsoorten hier opnieuw nestelen. Rechts ligt een gecontroleerd overstromingsgebied ( 28 ha ) omgeven door een dijk. Dit gebied beschermt de stad tegen mogelijke overstromingen. We komen aan het kasteel Ringenhof ( 1849 ), een neoclassicistisch bouwwerk en typisch voorbeeld van een Palladiaanse villa en nog steeds bewoond. We naderen het stadscentrum en vinden nog ruimte op een Liers terras voor 13 wandelaars en 1 hond. Een frisse trappist doet deugd na zo’n 12 km en 3 uur stappen ! De weergoden bleven ons gelukkig de ganse namiddag goed gezind. Iedereen gaat zijn eigen weg huiswaarts of blijft nog wat nagenieten van het septemberzonnetje. Het was tof om op deze manier een aantal prachtige hoekjes van Lier te ontdekken en de afwezigen hadden eens te meer ongelijk. A. Nagels

Wandeling in Denderbelle en omgeving zondag 18 oktober 2009 ’t Was al een paar jaar geleden dat ik met de wandelclub van BVKB nog eens kon meewandelen. Klimschool- , basket- en werkverplichtingen staken telkens een stokje voor de deur. Maar nu was zover: zondag 18 oktober was ik vrij, althans in de voormiddag! Bovendien lagen de afspraakplaats (station van Dendermonde) en de startplaats van de wandeling (kerk Denderbelle) op een boogscheut van onze woning. Om 9.25u spurtte ik met de mountainbike naar het station van Dendermonde. ‘k arriveerde er rond 9.35u Ze zouden toch nog niet vertrokken zijn zekers? Oef, enkele bekende tronies kruisten mijn visier. Het zweet parelde van mijn wangen. Amai, was dit lang geleden, dat ik nog eens op een wandeling aanwezig was. Fons, Mitt, Willy, Carl, Bernadette, Patricia en Chris keken een beetje verbaasd toen ik met mijn stalen ros voor hen stopte. Maar al snel stond er een glimlach op hun wezen. Ze waren duidelijk gelukkig, dat er nog eens nieuw bloed aan hun wandeltocht deelnam. Ik toonde hen even hoe ze met de wagen richting kerk

Klefferaar 10

van Denderbelle moesten rijden. Denderbelle is een kleine deelgemeente van Lebbeke en ligt langs de oevers van de Dender. Fons, die de wandeling een tijdje terug had voorbereid, toonde me de wandelingen die op het programma stonden. Ik gaf hem de tip om een eindje langs mijn woondorp Oudegem te gaan, om er enkele prachtige nieuwe trage wegen te ontdekken. Langs het sasje van Denderbelle, kruisten we de Dender. Om langs “tachtig” en “hof ten bos” en langs een nieuwe prachtige trage weg middenin een maïsveld in het centrum van Oudegem te komen. Een paar jaar terug zou het nog onmogelijk geweest zijn om langs deze oude buurtweg te wandelen. De landbouwers ploegden het wegje immers systematisch om en een lokale jager, toonde maar al te graag zijn geweer aan de trage weggebruikers. Maar de boer is ondertussen dood en de vzw Trage Wegen heeft hier in Oudegem grondig werk verricht, zodat we van dit prachtig stukje natuur kunnen genieten. Langs het jaagpad van de Dender trokken we langs VPK Packaging richting Dendermonde. VPK is een grote werkgever in deze streek , is beursgenoteerd en zorgt continue voor verkeersoverlast (aanvoer van vrachtwagens met oud papier) en af en toe voor geurhinder. Ik had nog een fijn tochtje naar Dendermonde in mijn gedachten, maar dat was wel langs enkele avontuurlijke, moeilijk begaanbare padjes. Maar onze vrienden wandelaars van BVKB hadden hier geen enkel bezwaar tegen, integendeel. That’s the spirit!. We wandelden langs de foute kant van de spoorweg en baanden ons een weg langs de “putten”. Ooit was men hier van plan om de Dender recht te trekken, Hiervoor had men naast de huidige Dender een nieuwe bedding gemaakt. Maar de plannen werden voorgoed opgeborgen. Het gevolg is dat hier een doodlopende bedding ligt, waar de natuur vrij spel gekregen heeft. Zwemmen of varen is hier wel verboden. En als je even naar boven kijkt en de hoogspanningmast ziet over het water, dan weet je waarom.

Voorbij de “putten” bereikten we het kanaal van de Dender rond Dendermonde. Ooit liep de Dender door Dendermonde. Door de permanente stankhinder - de Dender kon toen het best vergeleken worden met een open riool – heeft men de rivier langs twee kanten afgesloten en heeft men de Dender via een kanaal rond Dendermonde naar de Schelde geleid. De Dendermonding ligt dus een paar kilometer van de plaats waar de Dender oorspronkelijk in de Schelde monde. Momenteel is men terug bezig met de voorbereiding om deze 2 dammen open te maken, zodat er terug bootjes in het centrum van Dendermonde kunnen varen. Men heeft zelfs plannen om er een pleziervaartjachthaven te maken. In die optiek werd er nu heel recent een vaste brug in het centrum vervangen door een ophaalbrug! Langs het doodlopende prachtige stukje Dender wandelden we tot aan de Forten. Hier vonden we het mooiste plekje van Dendermonde. Even genietend van dit wondermooie stukje natuur, trokken we terug richting Denderbelle. Hiervoor dienden we Denderbellebroek te doorkruisen. Dit is een prachtig gebied dat regelmatig onder water wordt gezet om overstromingen te voorkomen. Het gebied is echter bedreigd met de doortrekking van de N41 van Lebbeke naar Aalst. De plannen dateren al van de jaren stillekes en de lokale bevolking en natuurverenigingen voeren al jaren protest tegen deze mogelijke verkrachting van het natuurgebied. Na een 2.15u wandelen waren we terug in Denderbelle Kerk. Toch wel flinke stappers, die mannen en vrouwen van BVKB. Ik schat dat we zo tussen de 5 à 6 km per uur wandelden. In de enige plaatselijke kroeg aan Denderbelle kerk, proefden we van enkele lekkere Dendermondse bieren: het Dendermonds abdijbier, De Vicaris Tripel en de Vicardin, een combinatie van een blond zwaar biertje met geuze: super! Om 13.00u startte het tweede gedeelte richting Wieze, Gijzegem en Mespelare. Ongetwijfeld een mooie, boeiende tocht, maar helaas moest ik afhaken wegens andere verplichtingen. Met zo eens mee te gaan, hebben we de smaak weer te pakken. En het doet me deugd dat de BVKB stappers nog steeds op zoek gaan naar de mooiste plekjes, spannenste wegjes, de modder niet schuwen en aan een gestadig tempo stappen. Binnenkort hoop ik er terug bij te zijn! Dankjewel Wandelclub! Alain.

Klefferaar 11

Wedstrijdklimmen Programma Open Vlaams Jeugdklimkampioenschap 16 januari 2009 08.00 – 09.00 aanmelden 09.10 – 09.20 briefing 09.25 – 09.50 demonstratie van routes 10.0 aanvang wedstrijd 14.0 opening isolatie 1.30 einde selecties 15.0 lezen van meisjesroutes 1.10 lezen jongensroutes 1.30 aanvang finales 1.30 uitslag + podium ° Er zijn voor elke reeks twee selectieroutes. ° Jeugd D en jeugd C klimmen hun routes top-rope de andere klimmen hun routes voor. ° Bij de selecties is er geen afzondering. ° Bij de finales gaan alle reeksen in afzondering. ° Het aantal finalisten hangt af van het aantal deelnemers met een min.van 3 en een max.van8 ° Het reglement is het IFSC –reglement ° De jury gebeurt door BCCC. Inschrijven : via www.bvkb.be (klikken op banner en dan rechts op inschrijven) Inlichtingen en foto’s van vorige wedstrijden vind je ook www.bvkb.be Hotels en jeugdherberg vind je op www.worldcuppuurs.com ( +- 10 km van de klimzaal) Buitenlanders kunnen hun inschrijvingsgeld ter plaatse betalen. Dit is voor UIAA –leden 9 euro ( KBF – NKBV – CAB – FLERA) Niet leden betalen 12 euro Startlijsten zullen vanaf donderdag 14 januari om 22.00 u on-line staan op www.bvkb.be De titel van Vlaams kampioen wordt toegekend aan de eerste klimmer die aangesloten is bij een erkende

Klefferaar 12

Klefferaar 13

EYS Munchen

11-13 September 2009 Ignace nam deel aan de Europese Youth series in München . Vrijdagochtend 11 september was hij heel vroeg opgestaan ( 4.30 Hr).Op ‘t school Don Bosco Hoboken deden ze een beetje moeilijk om hem te laten meegaan maar omdat hij vorig jaar schitterende schooluitslagen had , mocht hij toch mee!

De finales werden allemaal op de buitenmuur in München geklommen en gelukkig was het mooi zonnig weer. Loic Timmermans behaalde een mooie 5de plaats in de Lead finale. Ignace geraakte tot de 1/4 speedfinales .Hij zette ook een goede tijd neer van 33,61 sec zodat

Vrijdag was er de kwalificatie voor de speed en daar leverde Ignace een uitstekende prestatie : een tijd van 36.02 sec voor de twee kwalificatieroutes. Hij zette de 3de beste tijd neer zodat hij geplaatst was voor de 1/8 speedfinale op Zondag.In de speed finale zitten de 8 beste deelnemers en moet je steeds sneller dan je tegenstrever klimmen om verder te geraken. Dit wordt dus een spannende wedstrijd. In België is speedklimmen niet zo populair maar we kunnen je verzekeren dat het fysiek zwaar is . Ignace was de enige Belgische deelnemer voor de speed in München!

EYS Edingburg

Zaterdag moest Ignace als vijfde klimmen in de eerste Lead kwalificatieroute. Een route waarvan het eerste gedeelte heel technisch op miniscule greepjes was gevolgd door een zware overhang. Het was in deze overhang dat een verre zware pas was en waar hij eruit viel. Ook Lukas en zelfs Loic geraakten hier niet voorbij. Loic kon wel de volgende greep waar Ignace heen ging tikken en behaalde daardoor een 7de plaats terwijl Lukas en Ignace een 18° plaats deelden. De tweede route was op de buitenmuur. In het midden was een module waar je een mono moest gebruiken om verder te gaan. Ignace gaf weer het beste van zichzelf en geraakte vrij hoog tot de 25ste greep. Lukas viel al op de 13e greep maar Loic overtrof zichzelf en en kon de laatste 38e greep van de route tikken. Loic behaald daardoor een 2°plaats in deze route. Ignace een 17e en Lukas een 25e.Ignace klom dus een 18e en een 17e plaats in de twee kwalificatie routes maar in de totale rangschikking maar een 21e plaats op de 41 deelnemers. Lucas behaalde de 24e plaats. Loic een 5e plaats en mocht dus naar de finale ! Wat nog opmerkelijk is dat in de Jeugd B finale 4 van de 10 finalisten Duitsers zijn ! De andere Belgische deelnemers behaalden de volgende plaatsen : Camille Duhoux 29° plaats Jeugd B Meisjes Claert Cedric 36°plaats Jeugd A Jongens Zondag 13 September : Loic in de Lead finale en Ignace in de 1/8de speedfinale !

19-20 September 2009 Zaterdag 19 September nam Ignace weer deel aan een Internationale wedstrijd. Nu in Edinburg in Schotland.Een enorm complex voor het sportklimmen. Wil je een kijken hoe het eruit ziet surf dan naar http://www.eica-ratho.com/content/photogallery/1523/ Het is hier ook dat in 2010 het Wereld Jeugdkampioenschap zal worden gehouden. In de eerste kwalificatieroute raakt Ignace 39 grepen ver, kon echter zijn touw niet inpikken omdat er teveel wrijving opzat en moest loslaten. Hij behaalde een 15° plaats in deze route. In de tweede kwalificatieroute was er een moeilijke bloc pas en tikte hij de 18° greep en behaalde hij een 14° plaats.In totaal een 15° plaats. Lukas Geukens hield de 18° greep in de tweede kwalificatieroute en behaalde hierdoor een 14 ° plaats. Loic Timmermans was sterk bezig want hij topte de eerste route en behaalde een 4° plaats in de tweede route zodat hij naar de finale mocht op zondag. Jurgen Lis klom ook sterk want hij behaalde een 14°plaats en miste een finale plaats .Volgens mij is dit ook zijn beste resultaat ooit op een Europese wedstrijd. In de finale op zondag werd Loic Timmermans zesde. Op de volgende EYS wedstrijd 16-18/10/2009 in Kaliningrad (Rusland) gaat alleen Loic Timmermans de Belgische driekleur verdedigen. Door de 15° plaats in Edinburg staat Ignace nu op een 11°plaats in de algemene rangschikking van de EYS. Uitslagen van de Belgische deelnemers van Edinburg : Loic Timmermans : 6° plaats Jongens B Lukas Geudens 14°plaats Jongens B Jurgen Lis 14° plaats Jongens Juniors Debreyne Ignace 15° plaats Jongens B Claert Cédric 21° plaats Jongens A Mattheys Manon : 15° plaats Meisjes B Romane Herson : 19° plaats Meisjes B

Klefferaar 14

Belgisch kampioenschap jeugd Klimax –Breendonk-Puurs 13 maart 2010 Reeksen: D-jeugd 1999 - < C-jeugd : 1997 -1998 B-jeugd : 1995 -1996 A-jeugd : 1993 -1994 Junioren : 1991 -1992 Inschrijvingen: www.bvkb.be (vanaf 15 februari 2O10) Het Belgisch kampioenschap is één van de vier selectiewedstrijden voor de nationale ploeg.

Open Jeunes

24 november 2009 Mijn papa en mama kunnen er op 24 november niet bij zijn omdat ze moeten werken, maar ik heb toch liever dat ze niet meegaan want dan heb ik meer geluk in de wedstrijd. De vorige keren als mijn papa erbij was, heb ik telkens niet zo goed geklommen. Tijdens het Open Vlaams heb ik een verkeerde kleur gebruikt omdat er zoveel poeder op de gele greep lag dat ik dacht dat het een witte was en daardoor eindigde ik derde. De andere wedstrijd waar mijn papa bij was, was de Minimuur en die viel op een zondag wat eigenlijk mijn luie dag is, dus toen vlotte het ook niet zo goed. Dus niet getreurd, ma blijft thuis om te studeren terwijl pa rustig samen met zijn klant het beleggersblad kan lay-outen dat na het weekend in druk gaat. Dat is ook nog eens leuk, omdat ik dan vrijdagavond al bij Anak kan gaan slapen (maar eerst nog wat spelen). Samen met mama Patty en papa Wim, die er toch de hele dag moeten zijn omdat ze in de jury zetelen, rijden we naar Stone Age in Woluwe. Tante Riet is er ook bij om te filmen. Zaterdagochtend vertrekken we naar Woluwe. We maken een tekening in de auto. De parking is vlakbij de klimzaal. Ik draag de koffer op rolletjes met de truien van de juryleden. We gaan onze rugnummers afhalen. Ik heb het nummer CF3. Ik klim nu als eerstejaars in de C-categorie. Vorig jaar klom ik nog in de D-categorie, samen met mijn podium- en leeftijdgenoten Adèle Lippert en Maélys Gillart die nu ook weer van de partij zijn. Het wordt spannend want het is dus mijn eerste jaar in de C-categorie en het is afwachten hoe sterk de tweedejaars zullen zijn. De eerste route wordt

voorgeklommen. Die lijkt makkelijk, maar was dat wel zo? Gelukkig was ik als derde aan de beurt en moest ik niet te lang wachten zodat ik niet al te zenuwachtig werd. De route was inderdaad simpel. Ik haalde de top makkelijk, samen met vijf van de negen meisjes. De tweede route was duidelijk moeilijker. Nils riep heel de tijd: “Komaan Cecemel”. Ik viel eruit op de voorlaatste greep. Volgende keer moet hij maar eens Ceci roepen, misschien kan ik ze dan wel uitklimmen. Door de zenuwen heb ik te veel gebibberd tijdens het klimmen en dat werd me vlak voor de top fataal. Deze route werd door niemand getopt. Nu was het lang wachten tot de finale. Ik heb wat geboulderd met Anak en Laure-Anne, die ook allebei naar de finale mochten. Joke haalde de finale net niet en Sam was uitgeschakeld omdat hij halverwege de tweede selectieroute voortklom op een andere kleur omdat hij kleurenblind is. In de finale moest ik een zwarte 7a klimmen. Op het einde moest ik onderuit een dakje klauteren, maar ik was al heel moe. Voorbij het dakje stond nog een greep, maar die had ik niet goed gezien. Ik zag alleen een zwarte vlek. Ik werd te moe en kon niet langer blijven hangen. Daarom sprong ik naar de volgende handgreep die ik nog net kon aanraken. Adèle deed dat ook en dus waren we ex aequo. Omdat ik in de preselecties verder was geraakt, besliste de jury dat ik gewonnen was. Maélys werd derde. Laure-Anne, Anak en Laura klommen in hun categorieën ook tot op de eerste plaats. Onze vreugde was dubbel want uiteindelijk is Klimax als team ook gewonnen samen met Escale uit Arlon dankzij de derde plaats van Manolo. Celine Cuypers

Klefferaar 15

Verslag BAZ!

Open Jeunes Stone Age - 2009

Op 31 augustus 2009 vond de boulderwedstrijd BAZ! weer plaats op het strand van Scheveningen. De bedoeling van de kwalificatie was dat je een heleboel boulders had met een bepaald niveau en de beste 6 die je geklommen had moest je noteren. Ik moest klimmen in de categorie 12-15 jarigen. Na deze kwalificatie was het wachten op de uitslag wie er naar de finale mocht. Spannend! En ja hoor, ik was er bij met nog vier andere meisjes, joepie! De finale bestond uit drie routes en werd geklommen op een podium. Na enorm lang wachten (het was koud) mochten we eindelijk gaan lezen en de finale klimmen. We kregen drie pogingen. De eindpas van de eerste route was te ver voor iedereen van mijn categorie, dus ook ik kon deze boulder na drie pogingen niet. De tweede boulder ging goed en ik kon hem à vue klimmen. In de derde boulder had ik tijdens het lezen gelukkig gezien dat je de punt vanboven op een driehoekige module kon gebruiken als greep. Hierdoor kwam ik zonder al te veel problemen aan de laatste pas. Deze was echt ver voor mij. Ik zocht hoe ik mijn voeten moest zetten, maar kwam tot het besluit dat ik toch maar moest springen. Ik sprong en, ja hoor, ik had de eindgreep, joepie!! Hierdoor had ik ook de derde boulder à vue en won ik de wedstrijd!! Dit was weer een leerrijke ervaring voor mij. Ook Manolo heeft goed geklommen, maar jammer genoeg zat hij niet in de finale omdat hij tegen heel grote jongens van 15 jaar moest klimmen, bijvoorbeeld zijn broer Ignace. Ook Ignace id gewonnen!

Zaterdag 24 oktober 2009, met het Open Jeunes Stone Age starten we het nieuwe jeugdcompetitieseizoen. Voor velen een belangrijke wedstrijd, daar ze meetelt als selectiewedstrijd voor het internationale jeugdteam. De korte afstand tot de klimzaal (Woluwe)  maakt dat we elk jaar vele klimmers hebben die willen deelnemen, en dit is dit jaar niet anders Maar liefst 26 Klimaxklimmers schreven hun in om hun beste beentje voor te zetten. Bij de D jeugd meisjes hadden we maar één deelneemster, namelijk de 8 jaar jonge Laure-Anne Stevens. Net zoals de meeste deelnemers topt ze vlotjes de eerste route, en verbaast ze tot haar grote vreugde iedereen door de tweede route bijna te toppen. Deze route was nogal zwaar voor de jonge klimmers, die vooral veel lengteproblemen hadden. Deze prestatie is meer dan goed genoeg voor een tweede plaats in de ranking, en dus een eerste finaleplaats voor Klimax. Ook maar één klimax klimmer bij de jongens D, en dit is Nils Lemière. Deze topt zoals iedereen in deze reeks vlotjes zijn eerste route, en topt samen met vier andere klimmers ook de tweede route, waardoor ook hij doorgaat naar de finale. Bij de C jeugd doen er twee meisjes mee, namelijk Celine Cuypers en Joke Pierssens. Celine topt samen met nog 5 andere vlotjes de eerste route, Joke valt spijtig genoeg juist voor de top. In de tweede route klimt Celine met een greep verschil het beste, Joke valt in een moeilijke crux waar bijna al de rest van de finalisten valt. Jammer, top in de eerste route had Joke een finaleplaats bezorgd, nu valt ze er nipt af. Celine gaat als beste door naar de finale. Bij de jongens zijn we in deze categorie met 5 klimmers goed vertegenwoordigd. Jarne Cooremans mag voor Klimax de spits afbijten. De C categorie moet de route naklimmen, maar om het veilig te houden zijn er enkele setjes gehangen. De route hangt namelijk licht over, en er is weinig plaats om te zwieren. Maar alle eerste klimmers komen in de problemen om het eerste setje uit te pikken, en ook Jarne slaagt er niet in om het uit te pikken. Ook Sam Apostel ondervindt problemen aan het eerste setje, en de jury beslist dan maar om het eerste setje weg te laten, en alle eerste klimmers een nieuwe kans te geven. Jarne raakt nu wel iets verder, maar moet met een voorlaatste plaats tevreden zijn. Ook in de tweede route heeft Jarne veel problemen, en moet uiteindelijke tevreden zijn met een voorlaatste plaats in de eindranking. Sam raakt in de tweede poging een greep verder dan in zijn eerste route, een pas die vele anderen ook fataal wordt. De tweede route is voor de jeugd C duidelijk makkelijker, want maar liefste 14 klimmers toppen deze route. Zo lijkt het ook voor Sam een top te zullen worden, tot hij zich halverwege de route vergist van kleur en dus moet opgeven. Spijtig, het

Anak Verhoeven

Klefferaar 16

levert hem een 15de plaats op. Maar hij kan zich troosten met het feit dat zelfs bij het toppen van de route hij geen finaleplaats meer had kunnen halen. Manolo Debreyne topt beide routes vlotjes, waardoor hij zich plaatst voor de finale, dit samen met Nicolas Stevens. Deze laatste topt zijn eerste route net niet, maar topt de tweede route vlotjes. Robbe Verelst eindigt in de eerste route juist onder Sam, maar topt knap zijn tweede route. Met zijn knap behaalde 12de plaats mist hij juist de finales, het was duidelijk dat je in de eerste route de crux op greep 25 moest kunnen om naar de finale te kunnen gaan. Bij de B jeugd is klimax vertegenwoordigd door twee meisjes en drie jongens. Lien Vanreusel mag als eerste starten bij de meisjes, en valt halverwege haar eerste route. Goed voor een 12ste plaats, die ze ook in haar tweede route weet te handhaven. Anak Verhoeven, die als tweede in haar categorie de klimaxkleuren mag verdedigen weet beide routes vlotjes te toppen, en gaat dan ook als enige Klimax klimmer in deze categorie door naar de finale. Bij de jongens mag Jasper Schelfhout als eerste van ons team starten, maar raakt enkel tot de uitklim van het zware dak in de start van de route. In zijn tweede route raakt hij knap tot halverwege , maar dit is maar voldoende om zijn twaalfde plaats te behouden.  Aan de klimstijl van Cédric Binst kan je duidelijk zien dat hij het blokklimmen gewoon is, en trekt hij de krachtige passen in de start van de route ook vlotjes, om vervolgens de route te toppen, een prestatie die slechts drie anderen hem nadoen. In zijn tweede route valt hij spijtig genoeg vlak voor het einde van de route, waardoor hij knap op een 4de plaats eindigt, en daarmee doorgaat naar de finale. Vervolgens is het aan Tim Goossens, die spijtig genoeg zijn tweede setje slecht inpikt, en moet opgeven, een fout die we in de toekomst moeten weten te voorkomen. Zijn tweede route gaat beter waardoor hij drie plaatsen in de eindranking wint met een uiteindelijke 13de plaats. Bij de meisjes jeugd A haalt Joke Ceurstemont vlotjes

de top in haar eerste route. Lieselot Saelens haalt spijtig genoeg juist niet top, wat haar veel punten kost, gezien de meeste de eindgreep wel halen. Jolien De Cock, die haar eerste grote wedstrijd buiten Klimax klimt raakt knap voorbij halverwege de route, maar moet met een laatste plaats haar meerde erkennen in de rest van de groep. Joke klimt haar tweede route knap, maar komt anderhalve greep tekort voor de finale. Jolien doet haar uiterste best, maar raakt spijtig genoeg niet verder dan de laatste plaats, daar waar Lieselot in haar tweede route Joke knap verslaagt. Hoe spijtig, met een top in de eerste route had dit voldoende geweest voor een finaleplaats. Bij de jongens is er een eigen strijd tussen Yens Schelfhout, Bruce Beullens en Karel Peeters . Deze drie leveren mooie prestaties, en houden het spannend door wisselend de betere hand te nemen in de selectieroutes. Uiteindelijk wint Yens van Bruce en Karel. Ignace Debreyne weet vlotjes zijn beide routes te toppen, en Elias Van Bruyssel valt in zijn eerste route spectaculair. Door tijdgebrek geen top voor hem in de eerste route, en in zijn tweede route valt hij al in het eerste gedeelte. Goed voor een tiende plaats, maar geen finale voor Elias. Bij de junioren meisjes hebben we enkel Laura Van Bruyssel voor het Klimaxteam, en zij doet wat ze moet doen door de eerste route te toppen, en in de tweede route te stranden op een greep van de eerste. Meer dan goed genoeg om nog een klimaxklimmer in de finale te hebben. Bij de junioren jongens zijn we met vier klimmers aanwezig. Als eerste moet Yannick Lis op, die blijkbaar als enige in de hele zaal dit nog niet doorhad. Maar hij had zich niet alleen vergist in de startvolgorde, hij had ook nog de verkeerde route gelezen. Fouten die niet zouden mogen voorvallen voor klimmers met zijn ervaring, maar gelukkig raakt hij dankzij die ervaring nog wel vrij hoog. Al levert het hem maar een tiende plaats op, en zal hij het verschil moeten maken in zijn tweede route. In deze tweede route kan Yannick gelukkig bewijzen wat hij waard is, en eindigt hij op een vijfde plaats. Goed genoeg om door te gaan naar de finale. Voor zowel Bart Vaganée als Joren Van Den Berg zijn beide juniorenroutes wat zwaar, en desondanks zeer knappe pogingen vullen ze de twee laatste plaatsen. Vooral voor Joren was het in beide routes nochtans zeer nipt, een paar grepen verder had hem al snel 3 plaatsen hoger in de ranking geplaatst. Ook voor Anthony Leduc waren de routes wat zwaar, maar hij slaagt er wel in om die paar passen verder te raken. Echter nog niet goed genoeg om een finaleplaats te bemachtigen, vooral in de eerste route verloor hij teveel punten om nog aanspraak op deze finaleplaats te maken. Maar liefst 9 klimaxklimmers staan bij de start van de finales klaar om een poging te wagen om het podium

Klefferaar 17

te halen. Bij de jeugd D valt Laure-Anne iets over halverwege de route, na het maken van een technische fout. Maar haar poging is 7 grepen verder dan de volgende klimmes en dus haalt ze een meer dan verdiende eerste plaats. Bij de jongens vecht Nils hard in een overhangende route, en mist hij nipt het podium met één beweging. Bij de jeugd C klimt Céline vlotjes voorbij halverwege de route, maar door een technische fout valt ze op dezelfde plaats als Adéle Lippert. Maar door een vele betere prestatie in de selecties wint Céline in deze reeks. Bij de jongens hebben we twee finalisten. Manolo topt vlotjes zijn finale route, zoals ook vier andere klimmers doen. Voor hen word het dus super finale. Nicolas op zijn beurt raakt knap tot ¾ van de route, en moet zich hiermee tevreden stellen met een 6de plaats. Ook bij de dames in de B categorie hebben we een sterke deelneemster. Hoewel ze de finaleroute niet echt zag zitten, en ze bijna heel de route nee lag te schudden raakt ze bijna 10 grepen hoger dan de nummer 2. Je mag jezelf niet voorstellen hoever ze zou raken als ze de route wel zou zien zitten. Bij de jongens mag Cédric de kleuren van klimax verdedigen, en strandt hij ongeveer halverwege de route. Niet ver genoeg voor het podium, maar wel ruim voldoende voor een vierde plaats. Bij de jeugd A vrouwen halen we spijtig genoeg geen eerste plaats, geen enkele klimaxklimster slaagt er zelfs in om hier een finaleplaats te behalen. Bij de jongens hebben we met Ignace wel een sterke klimmer in de finale, maar hij mist het podium nipt. Een leesfout maakt dat hij op een zware pas valt, waardoor ook hij zich met een vierde plaats moet tevreden stellen. Bij de junioren kan Laura bij de dames de lijn doortrekken. Als we iemand in de damesfinale hebben, dan hoort het ook maar zo te zijn dat ze deze winnen. Met een greep verschil wint ze knap de finale, en zorgt voor de vierde maal goud bij de klimaxdames. Bij de jongens moet Yannick dezelfde route klimmen als de A jeugd. De leesfout die Ignace maakte doet Yannick correct, maar hij slaagt er niet in om de kleine grepen te houden, waardoor hij uiteindelijk toch nog op dezelfde plaats als Ignace eindigt. Maar dat deze passen niet simpel zijn bewijst het feit dat de meeste klimmer hier stranden, waardoor hij toch nog een knappe vijfde plaats weet te grijpen. Een betere prestatie in de selecties had hem nog één plaatsje dichter bij het podium kunnen brengen. Desondanks dat de finales afgelopen zijn, blijft het voor Klimax spannend bij de jeugd C jongens. Manolo zit hier immers met drie andere klimmers in een super finale. Manolo vecht hard in deze superfinale, maar moet zich uiteindelijk tevreden stellen met een derde plaats, zowel Antoine en Simon toppen deze route. Het is na deze eerste wedstrijd al direct zeer duidelijk dat het voor Manolo geen weggever zal worden om deze twee te verslagen.

We sluiten uiteindelijk de wedstrijd af met maar lieftst 4 eerste plaatsen bij de vrouwen, en één derde plaats bij de jongens. Voor de teamranking tellen de drie beste plaatsen bij de vrouwen, en de drie beste plaatsen bij de jongens. Bij de vrouwen halen we dus het maximale aantal punten, bij de heren is dit echter iets minder. Een derde plaats en twee vierde plaatsen maken dat we wat punten moeten prijsgeven, maar desondanks slaagt Klimax voor de eerste maal erin om op het hoogste schavot te mogen kruipen, al is het een gedeelde eerste plaats met klimzaal Escale. Een zeer knappe prestatie die we voor een groot deel te danken hebben aan het nieuwe topteam bij de jongste, onder leiding van Lieselotte. En voor de komende wedstrijd te Klimax kunnen we maar hopen op een eerste plaats die we niet moeten delen. Escale is bij bepaalde categorieën een niet te onderschatten tegenstander, maar als onze jongens zich te Klimax weten te herpakken (wat normaal gezien geen probleem zou mogen zijn) dan halen we op de volgende twee wedstrijden zonder problemen de titel binnen. Wordt zeker vervolgd te Klimax op 16 januari 2010 tijdens het Open Vlaams. Filip Top

Klefferaar 18

Orpierre - herfstvakantie

Jeugd Instapmoment januari jeugdtrainingen: Vanaf 2/1 kunnen geïnteresseerde jongeren terug aansluiten bij de jeugdtrainingen. Op onderstaande data kan men komen proberen, de definitieve keuze dient men te maken op 30/1. trainingen -12 jaar (vanaf geboortejaar 2001): zaterdag 2/1, 14:00 - 16:00 uur zaterdag 9/1, 14:00 - 16:00 uur zaterdag 16/1 GEEN TRAINING wegens wedstrijd te klimax zaterdag 23/1 14:00 - 16:00 uur zaterdag 30/1 14:00 - 16:00 uur + definitieve inschrijving trainingen +12 (tot 18 jaar) zaterdag 2/1, 9:30 - 12:00 uur woensdag 6/1 18:00 - 20:30 uur zaterdag 9/1 9:30 - 12:00 uur woensdag 13/1 18:00 - 20:30 uur zaterdag 16/1 GEEN TRAINING wegens wedstrijd te klimax woensdag 20/1 18:00 - 20:30 uur zaterdag 23/1 9:30 - 12:00 uur woensdag 27/1 18:00 - 20:30 uur zaterdag 30/1 9:30 - 12:00 uur + definitieve inschrijving kostprijs testdata: - inkom klimax - klimschoenen: 1 euro/beurt => indien men dit wenst, niet verplicht kostprijs jeugdtrainingen: - inkom klimax - lidmaatschap BVKB - inschrijvingsgeld 15 euro (inclusief T-shirt/topje) - klimschoenen: 1 euro/beurt het trainersteam: Christian, Dirk, Filip, Johan, Jonas, Katie, Leo, Liselotte, Matti, Sam

Klefferaar 19

Klimschool

Vervolmaking Meer aandacht zal besteed worden aan het klimniveau en minder aandacht aan het “drillen” van takel en touwverlenging.

Nieuws van de klimschool Klimschoolverantwoordelijke Jeroen Verspeet volgt Alain Segers op. Met dank aan Alain. Modulecoördinator KVB1 Rudi Steenackers wordt de nieuwe coördinator.

KVB 4 Vanuit KBF is de vraag gesteld welke clubs KVB4 willen geven als pilootproject. Verschillen met huidige (2009) vervolmaking: meer nadruk op mobiele zekeringstoestellen en weerkunde. Geen voorbereiding op GTE. Een buitenlandse stage lijkt noodzakelijk: klimmen met klemblokken en friends moet voldoende ingeoefend worden. Het volgende wordt beslist: Huidige cursus vervolmaking blijft bestaan. Voor geïnteresseerden in KVB 4 wordt bijkomend een stage georganiseerd door Sven, Roel en Bart. Voorklimmers kunnen ook deelnemen.

Modulecoördinator KVB2 Jurgen Lis wordt de nieuwe coördinator. Modulecoördinator KVB3 Jeroen Verspeet blijft coördinator Modulecoördinator Vervolmaking Stefan Vergouwen blijft coördinator. Andere: KVB4 stage: Bart Smets, Sven Adriaenssens en Roel Adriaenssens zijn kandidaat.

Varia Indien de hooggebergtestage in Wallis dit jaar niet doorgaat, wil Stefan Vergouwen een rotsklimstage geven voor BVKB. 27 februari 2010 is het Maanlichttocht: info bij Gwendolyn en Steven

Nieuwe voorklimmers: Er wordt beslist om de mensen na het volgen van de vervolmakingcursus een jaar de kans te geven als ‘proef-voorklimmer’ mee te draaien. Tijdens dit jaar krijgen ze dan ook nog de mogelijkheid te oefenen voor de GTE indien ze daar zin in hebben. Bijkomende activiteiten: Voorklimmersweekend: De klimschool in Hotton (27/06/2010) zal uitgebreid worden tot een weekend voor voorklimmer en deelnemers vervolmaking. Vrijdagavond kan eventueel een speleo-initiatie voorzien. Zaterdag worden dan de minder bekende klimmassiefje in de omgeving beklommen Klimschool 2010 en kalender Zie volgend artikel KVB3 Introductie eco-dag : ½ dag theorie + ½ dag praktijk KBF betaalt overnachting in Chavee + Douche, BVKB betaalt avondmaal Mogelijk op 29/05/2010. De eco-dag is in eerste instantie bedoeld voor de deelnemers, maar ook voorklimmers mogen uiteraard meedoen. 3de verandering noodrappel Musketon in plaquette, prussik om touw naar zekeraar: Volgens de federatie mag geen maillon rapide gebruikt worden omdat andere klimmers dit dan zouden kunnen aanzien als relais. Dit zal ook zo in de cursus KVB 3 uitgelegd worden. Het hoeft geen schroefmusketon te zijn, een gewone volstaat. Klefferaar 20

Klimschoolopleidingen BVKB In 2010 heeft BVKB volgende klimschoolopleidingen op het programma staan : • • • • • •

Basis Outdoor Voorklimmen (klimvaardigheidsbewijs 3): start 26 februari 2010 – einde 2 oktober 2010 Vervolmaking Outdoor Voorklimmen: start 27 februari 2010 – einde 2 oktober 2010 Stage Sportklimmen beginners (Calanques): April 2010 (data liggen nog niet vast) Stage Alpine Rotsklimmen: juli 2010 Indoor Toprope (klimvaardigheidsbewijs 1): 9 - 23 oktober 2010 Indoor Voorklimmen (klimvaardigheidsbewijs 2): 19 november - 11 december 2010

Basis Outdoor Voorklimmen (klimvaardigheidsbewijs 3) Doelstelling • Tijdens deze opleiding leer je veilig voorklimmen op goed geëquipeerde rotsen. • Als je slaagt voor het evaluatiemoment op het einde van de cursus, kom je in aanmerking voor een klimvaardigheidsbewijs Outdoor voorklimmen (kvb 3). Toelatingsvoorwaarden • In 2010 minimum 14 jaar oud zijn (geboortedatum 1996 of vroeger). • Over een klimvaardigheidsbewijs Indoor Voorklimmen (kvb 2) beschikken • Lid zijn van BVKB. Lid worden van BVKB kan je online via www.klimenbergsportfederatie.be. Cursusdata Vrijdag 26 februari 2010: kennismakingsavond Breendonk Zondag 28 februari 2010: praktijkdag - Bornem Zondag 07 maart 2010: rotsklimdag – Durnal Vrijdag 26 maart 2010: praktijkdag - Bornem Zondag 28 maart 2010: rotsklimdag – Goyet Zondag 25 april 2010: rotsklimdag – Marche Les Dames Zaterdag 29 mei 2010: Ecologische werkdag Pont à Lesse Zondag 30 mei 2010: rotsklimdag – Yvoir Zondag 27 juni 2010: rotsklimdag – Hotton Zondag 29 augustus 2010: rotsklimdag – Marche Les Dames

Zondag 12 september 2010: rotsklimdag – Yvoir Zaterdag 2 oktober 2010: evaluatiemoment in Yvoir + klimschoolfeest in Maillen Praktisch Aan de rotsen krijg je ’s morgens les van één of meerdere gediplomeerde lesgevers. Nadien klim je de ganse dag met een gediplomeerde voorklimmer als jouw persoonlijke begeleider. Enkele onderwerpen : een topo bestuderen, specifieke rotsklimtechnieken, ombouwen tot toprope, maken van een relais, meerdere lengtes voorklimmen, rappeltechnieken, prussiken, expresstakel, blokkeerknoop, praktische geologie van de rotsen, specifieke touwcommando’s en knopen, materiaalkennis, theorie over de voorklimmersval, enz. Na deze opleiding raden we je in elk geval aan om onze opleiding “Vervolmaking Outdoor Voorklimmen” te volgen, alvorens zelfstandig zonder begeleiding voor te klimmen op de rotsen. Deelnameprijs Volwassenen: 130,00 EUR Jongeren (geboortedatum >= 1992): 115,00 EUR

Klefferaar 21

Inbegrepen : • Begeleiding door gediplomeerde lesgevers en voorklimmers • Toegang tot de buitenmuur te Bornem en toegang tot de rotsen in programma • Gebruik van klimtouwen van de club • Klimschoolhandleiding • Deelname aan het evaluatiemoment op 2 oktober 2010 • Deelname aan het klimschoolfeest 2 oktober 2010 (bbq & overnachting met ontbijt in Chaveehut) • kostprijs klimvaardigheidsbewijs (op voorwaarde dat de prijs in 2010 nog steeds maximum 5,00 EUR bedraagt). Niet inbegrepen : ingangsticket klimzaal (indien slecht weer aan de rotsen), eventueel huur materiaal (gordel 1,20 eur – helm 0,80 eur), vervoer van en naar de rotsen (kostendelend rijden), aan te kopen materiaal (wordt besproken op kennismakingsavond 26 februari 2010) Maximum aantal deelnemers = 20 Wacht dus niet te lang om in te schrijven! Inschrijven Stap 1: Stuur ten laatste op 12/02/2010 een mailtje naar [email protected]. Vermeld je naam, adres, geboortedatum, tel, gsm, emailadres(sen), en de mededeling dat je de module “Basis Outdoor Voorklimmen” wenst te volgen. Laat ons weten over welke ervaring en/of attesten je reeds eventueel beschikt. Vermeld ook de status van je lidmaatschap vb lidnummer, in aanvraag, enz. Stap 2: Nadat je per mail de bevestiging ontvangen hebt dat je inschrijving ok is, schrijf je het inschrijvingsgeld (130,00 of 115,00 EUR) binnen de 5 dagen over op de BVKB rekening 788-5180048-93 met volgende mededeling “Jouw naam + klimschoolopleiding KVB 3”.

Vervolmaking Outdoor voorklimmen

Doelstelling • Deze cursus is een vervolg op onze opleiding Basis Outdoor voorklimmen Tijdens deze

opleiding ga je zelfstandig voorklimmen. Je wordt er verder bijgeschoold met reddingstechnieken, bijkomende materiaalkennis, touwtechnieken en het oplossen van allerhande mogelijke probleemsituaties aan de rotsen, kortom alles wat noodzakelijk is om veilig en zelfstandig te gaan voorklimmen op goed geëquipeerde rotsen. • Na afloop de cursus bestaat de mogelijkheid om deel te nemen aan een Gemeenschappelijke Technische Eindproef (GTE). Wie slaagt voor deze proef ontvangt een Technisch Brevet Sportklimmen. Met dit Technisch Brevet Sportklimmen kan je als medewerker meehelpen in de klimschool en/of kan je starten met de Bloso-cursus Initiator Sportklimmen. Toelatingsvoorwaarden • In 2010 minimum 15 jaar oud zijn (geboortedatum 1995 of vroeger). • Over een klimvaardigheidsbewijs Outdoor Voorklimmen (kvb 3) beschikken • Lid zijn van BVKB. Lid worden van BVKB kan je online via www.klimenbergsportfederatie.be. Cursusdata Zaterdag 27 februari 2010: kennismakingsavond Breendonk (17:00 – 21:00) Zondag 07 maart 2010: rotsklimdag – Durnal Zondag 28 maart 2010: rotsklimdag – Corphalie Zondag 25 april 2010: rotsklimdag – Marche Les Dames Zondag 30 mei 2010: rotsklimdag – Yvoir Zaterdag 26 juni 2010: Ourtheweekend (vrijblijvend) Zondag 27 juni 2010: rotsklimdag – Hotton Zondag 29 augustus 2010: rotsklimdag – Marche Les Dames Zondag 12 september 2010: rotsklimdag – Dave Zaterdag 2 oktober 2010: rotsklimdag Marche Les Dames + klimschoolfeest in Maillen Mogelijkheid tot deelname aan volgende Gemeenschappelijke Technische Eindproeven: Najaar 2010 Praktisch Aan de rotsen krijg je ’s morgens les van één of meerdere gediplomeerde lesgevers. Nadien ga je de ganse dag samen met een andere deelnemer zelfstandig voorklimmen en gaan jullie samen – onder begeleiding- de geziene onderwerpen inoefenen en/of problemen oplossen. Onderwerpen: zie doelstelling

Klefferaar 22

Stap 2: Nadat je per mail de bevestiging ontvangen hebt dat je inschrijving ok is, schrijf je het inschrijvingsgeld (120,00 of 105,00 EUR) binnen de 5 dagen over op de BVKB rekening 788-5180048-93 met volgende mededeling “Jouw naam + klimschoolopleiding Vervolmaking”.

Stage sportklimmen Beginners Calanques Doelstelling • Tijdens deze opleiding leer je veilig voorklimmen op goed geëquipeerde rotsen. • Als je slaagt voor het evaluatiemoment op 2 oktober 2010, kom je ook in aanmerking voor een klimvaardigheidsbewijs Outdoor voorklimmen (kvb 3).

Maximum aantal deelnemers = 15 Wacht dus niet te lang om in te schrijven! Deelnameprijs Volwassenen: 120,00 EUR Jongeren (geboortedatum >= 1992): 105,00 EUR Inbegrepen : • Begeleiding door gediplomeerde lesgevers • Toegang tot de rotsen in programma • Gebruik van klimtouwen van de club • Deelname aan het klimschoolfeest 2 oktober 2010 (bbq & overnachting met ontbijt in Chaveehut) • Deelname aan één Gemeenschappelijke Technische Eindproef (op voorwaarde dat de prijs in 2010 nog steeds maximum 15,00 EUR bedraagt).

Toelatingsvoorwaarden • In 2010 minimum 14 jaar oud zijn (geboortedatum 1996 of vroeger). • Lid zijn van BVKB. Lid worden van BVKB kan je online via www.klimenbergsportfederatie.be. Cursusdata Nog niet gekend. Paasvakantie 2010 (hou zeker de website www.bvkb.be in de gaten)

Praktisch Aan de rotsen krijg je ’s morgens les van één of meerdere gediplomeerde lesgevers. Nadien ga je de ganse dag samen met een andere deelnemer zelfstandig voorklimmen en gaan jullie samen – onder Niet inbegrepen : ingangsticket klimzaal (indien slecht begeleiding- de geziene onderwerpen inoefenen en/of weer aan de rotsen), eventueel huur materiaal (gordel problemen oplossen. 1,20 eur – helm 0,80 eur), vervoer van en naar de rotsen (kostendelend rijden). Maximum aantal deelnemers = 10 Maximum aantal deelnemers = 15 Wacht dus niet te lang om in te schrijven!

Deelnameprijs Nog niet bekend

Inschrijven

Inbegrepen : • Begeleiding door gediplomeerde lesgevers • Toegang tot de rotsen in programma • Gebruik van klimtouwen van de club • Klimschoolhandleiding • Deelname aan het evaluatiemoment op 2 oktober 2010 • Deelname aan het klimschoolfeest 2 oktober 2010 (bbq & overnachting met ontbijt in Chaveehut) • kostprijs klimvaardigheidsbewijs (op voorwaarde dat de prijs in 2010 nog steeds maximum 5,00 EUR bedraagt).

Stap 1: Stuur ten laatste op 12/02/2010 een mailtje naar [email protected]. Vermeld je naam, adres, geboortedatum, tel, gsm, emailadres(sen), en de mededeling dat je de module “Vervolmaking Outdoor Voorklimmen” wenst te volgen. Laat ons weten over welke ervaring en/of attesten je reeds eventueel beschikt. Vermeld ook de status van je lidmaatschap vb lidnummer, in aanvraag, enz.

Klefferaar 23

Stage Alpine rotsklimmen

klimschoolfeest

Doelstelling • Deze cursus is een aanvulling op onze opleiding vervolmaking Outdoor voorklimmen. Tijdens deze opleiding ga je zelfstandig voorklimmen op alpine terrein. Je wordt er verder bijgeschoold met reddingstechnieken, klimmen met mobiele zekeringen zoals klemblokken en friends, en weerkunde, kortom alles wat noodzakelijk is om veilig en zelfstandig te gaan voorklimmen op niet geëquipeerde rotsen en alpien terrein. Aanloop naar de routes gaat niet over gletsjers. • In combinatie met de vervolmaking outdoor voorklimmen kom je in aanmerking voor het klimvaardigheidsbewijs 4 (adventure climbing). Toelatingsvoorwaarden • In 2010 minimum 15 jaar oud zijn (geboortedatum 1995 of vroeger). • Over een klimvaardigheidsbewijs Outdoor Voorklimmen (kvb 3) beschikken • Actief deelnemen aan de cursus vervolmaking outdoor voorklimmen, of deze cursus in het verleden succesvol gevolgd hebben • Lid zijn van BVKB. Lid worden van BVKB kan je online via www.klimenbergsportfederatie.be.

2 klimschoolverantwoordelijken , 2 stijlen

Cursusdata Nog niet gekend. Zomervakantie 2010 (hou zeker de website www.bvkb.be in de gaten) Maximum aantal deelnemers = 10 Deelnameprijs Nog niet bekend Voor recente informatie over de onze klimschoolopleidingen in 2010 verwijzen we naar onze website www.bvkb.be (activiteiten/ klimschool). Voor inschrijvingen, vragen en info : [email protected].

Als dat niet Maja is

Klefferaar 24

Kalender klimschool

Klefferaar 25

in de bergen willen we zijn BVKB stage Wallis 2009 In het voorjaar 2009 volgde ik samen met mijn collegadouanier Danny de theoretische cursus “hooggebergte – veiligheid in de bergen”. Dany verkeert al jaren in een midlifecrisis om U tegen te zeggen en voelt zich aangetrokken tot sporten met een hoog suïcidaal karakter. Hij was dan ook meteen gewonnen om mee te gaan naar de praktische stage te Wallis. De deelnemende groep bestond zoals steeds uit 50 % jeugd – 50 % volwassenen. De opgegeven mailadressen lieten vermoeden dat het deelnemende gezelschap uit een zootje ongeregeld was samengesteld: wat te denken van [email protected] (bescheiden jongen), [email protected] (nog bescheidener jongen) of [email protected] (de zus van de Yeti?) ? Na een aantal voorbereidende klimsessies met de alpinist, Jezus en Wollylysy overleefd te hebben waren we klaar de stage aan te vatten. De geplande tocht was lang en de gidsen ervaren: Koen: voorzitter, commentaar overbodig; -Stefan: alleskunner met een gezonde eetlust, en last but not least Fons: vleesgeworden stijgijzer met een hoog Clint Eastwood-gehalte. Behoorlijk beëdigd en houder van onze aanstelling begaven wij ons eind juli 2009 ver buiten ons ambtsgebied, met name naar Saas-Grund in Zwitserland. In gespreide slagorde kwamen we op de camping aan en werden rare objecten zoals “ijsvijzen” aan de deelnemers uitgedeeld. Onze kampplaats zag er weldra uit als een Moors marktplein, dit doordat iedereen bezig was met het fitten van materiaal. De jeugd had het zeer moeilijk een en ander binnen de door Koen vooropgestelde tijdslimiet voor elkaar te krijgen. Dit zou in de loop van de week niet veranderen waardoor “wacht is efkes” de tochtslogan werd. De eerste inlooptocht liep naar de Britanniahut. Tijdens de namiddag werd een heuse sneeuwman gebouwd en werden verschillende remtechnieken aangeleerd. Om aan de hoogte te wennen werd de volgende dag besteed aan het aanleren van de beginselen van ijsklimmen en spaltenberging. Pechvogel van de dag was Koen, die ’s morgens zijn bergschoenen niet meer terugvond. Van een, in het holst van de nacht vertrokken ander individu, bleken, als gevolg van de grote hoogte, de voeten ’s nachts met twee maten te zijn Klefferaar 26

gegroeid. Deze snodaard had er niet beter op gevonden dan zich om Koens schoenen (maat 45) te ontfermen en de zijne (identiek model, maat 43) achter te laten. Koens voeten waren die nacht spijtig genoeg niet met twee maten gekrompen. Dat werd even improviseren. Gedragen door Fons bergschoenen (twee fluoricerende exemplaren uit de eerste Walter Van Beirendonck-lijn) begaf Koen zich naar Saas-Fee om een paar schoenen te huren. Een ervaring rijker gingen we vroeg onder de wol want de volgende dag stond de beklimming van de Strahlhorn op het programma. In de loop van de nacht werd donder en bliksem waargenomen. Groot was dan ook onze verbazing toen Koen iedereen rond 2.30 u uit bed jaste. “’t Zal toch niet waar zijn zeker, zijn deze kamikazes zich van geen enkele realiteit bewust en gaan zij met dit hondenweer een moeilijke bergtocht aanvangen ?” Na het ontbijt stonden we buiten met nog een 30-tal klimmers. In de verte rommelde nog een onweer. Onze gidsen overlegden. Iedereen wachtte af. In elke windrichting keek Fons vervolgens gedurende een vijftal minuten naar de hemel waarna hij zei: “go, het gaat mooi weer worden, met 95 % zekerheid”. Last van de hoogte of een weerman in ons midden, de dag zou het uitwijzen. Wij zetten ons in beweging, weldra gevolgd door andere cordees, die het zoeken van het juiste pad aan ons overlieten. Wat volgde was ronduit prachtig: de opkomende zon, op een gletsjer om U tegen te zeggen. In een bijtende wind, die veel stofsneeuw deed opwaaien bereikten we rond 10.00 u de Adlerpass. Via een graat gingen we verder en een uurtje later bereikten we de top, waar Karel, in de stijl van een ontdekkingsreiziger, de driekleur ontvouwde. “Heeft die last van hoogteziekte ?” Iedereen was moe maar voldaan. Het was, zoals Fons had voorspeld prachtig weer geworden waardoor het flink zweten was tijden de afdaling. Nog meer voldaan en nog veel meer moe kwam iedereen rond 15.00 u terug aan in de Britanniahutte. De volgende dag stond de beklimming van de

Allalinhorn, oftewel de “bejaardenvierduizender” op het programma:drukte en moeilijkheidsgraag te vergelijken met een gezinswandeling in Buggenhoutbos op een zondagmiddag. Op de top aangekomen ontvouwde Karel opnieuw zijn driekleur, annexeerde het pas veroverde gebied en installeerde er vervolgens een tolbarrière om het gat in de begroting te dichten. Tijdens de afdaling naar Saas-Grung stortte Eias zich als een steen naar beneden en kwam met groot tijdsverschil als eerste aan (naar het schijnt genetisch bepaald). Het eerste deel van de tocht was succesvol afgerond; buiten de schoenen van Koen vielen er geen slachtoffers en iedereen was flink geweest. Wie daalt, moet terug stijgen, een ijzeren wet in de bergen. Dus werd het een dagje klimmen naar de Almageller hut. In de namiddag werden een aantal knopen nog eens herhaald en daags nadien gingen we rotsklimmen op een nabij de hut gelegen rotsmassief. Er deden zich geen noemenswaardige ongevallen voor. De laatste dag beloofde de kers op de taart te worden: de beklimming van de Weissmies. Weer waren we voor de kippen op pad en kwamen, na drie uur stappen op de kam. Vervolgens verder op de stijgijzers en dan een graatbeklimming van enkele uurtjes tot net voor de top. Er deden zich ook nu geen noemenswaardige ongevallen voor. We werden getrakteerd op prachtige uitzichten; het was windstil en volop zon: meer moet dat niet zijn. Met dank aan de weergoden, de gidsen en alle deelnemers, voor hun aangename gezelschap werd het een stage om nooit te vergeten. Maes en Jupiler

Dwars doorheen de Hoge Tatra Juni 2009

De voorbije acht jaar trokken we met een groepje BVKB’ers, ex-Chiro en ex-Scouts met Bornemse roots doorheen het Europese Hooggebergte. Op ons ‘palmares’ staan intussen o.a. de Pyreneeën, Tour de Mont Blanc, Picos de Europa, Alta Via 1 (Dolomieten) en de Tour de Matterhorn. Na een officiële stemronde met de nodige plichtplegingen kozen we dit jaar voor de Hoge Tatra. Duiding: De Hoge Tatra (Slowaaks: Vysoké Tatry), is een gebergte op de grens van Slowakije en Polen. Het gebergte is het hoogste en ook het enige alpine deel van de Tatra. Gelegen in het centrale noorden van Slowakije (4/5) en het Poolse gebied rond Zakopane. Het heeft daar de status van Nationaal Park (Slowaaks

Tatranský národný park). De Hoge Tatra is dan ook een uniek natuurgebied en het belangrijkste skigebied van Slowakije en Polen. Het hoogste punt aan de Poolse kant is de Rysy (2499 m), aan de Slowaakse kant is dit de Gerlachovský štít (2655 m, zie foto).

Dag 0 – de reis naar het vertrekpunt Zdiar. We verzamelen bij ons opperhoofd WVL uit B. alwaar we vertrekken met drie auto’s richting de luchthaven van Eindhoven. Parkeren doen we op de langetermijnparking van Eindhoven en het inchecken verloopt bijzonder vlot. Aangezien we nog veel tijd hebben en onze magen reeds beginnen te knorren, trekken we met z’n allen richting luchthavenbistro. Al gauw blijkt Eindhoven een verstandige beslissing, want de catering is er ronduit top. Terwijl iedereen opteert voor een lekker broodje met vers fruitsap, kiest Seppe onmiddellijk voor een wokschotel. Ina, zijn vriendin, kijkt lijdzaam toe hoe hij de wokschotel op beestachtige manier verorbert. Na deze deugddoende maaltijd zijn we klaar voor het vertrek richting Katowice. Na twee uur vliegen landen we zonder kleerscheuren in Polen. Zoals afgesproken staan onze minibusjes ons op te wachten voor de rit naar de voet van de Hoge Tatra. Onze chauffeur Jaroslav blijkt al gauw een geweldige entertainer. Het is nodig want wegens slecht weer en enkele files duurt onze rit iets langer dan de voorziene drie uur. Aangekomen in Zdiar wijst een local ons de weg naar het pension waar we op een gastvriendelijke manier onthaald worden. Het pension zelf is gezellig, comfortabel en bijzonder proper. Een beetje verderop in de straat vinden we een klein restaurantje waar we graag onze voeten onder tafel schuiven. De uitbater kijkt een beetje verbaasd op toen veertien uitgehongerde toeristen komen binnenstormen. De man heeft op één avond quasi een maandomzet gedraaid want we drinken en eten op iets meer dan drie uur tijd zijn hele voorraad op. Toen we de rekening gepresenteerd krijgen, blijkt al gauw hoe goedkoop Slowakije is… €1 voor een halve liter bier en 6 euro voor een hoofdgerecht én dessert. Klefferaar 27

Het leven kan schoon zijn. Na het avondmaal gaan we terug naar ons pension voor een slaapmutsje in de vorm van tatranska caj en sliwovitsj. Deze lokale sterke dranken laten zich zeker drinken. Aangezien er de volgende dag nog moet gestapt worden, kappen we onze laatste om 23u00 achterover en gaan we moe maar voldaan naar bed. Dag 1 – Zdiar/Javorina (1000m) – Sedielko-pas (2378 m) – Teryho Chata (2015m) Na een goede nachtrust krijgen we een stevig ontbijt voorgeschoteld. Eitjes met spek, een slaatje, stevig brood en dito koffie. Meer moet dat niet zijn om de eerste wandeldag aan te snijden. We stijgen vandaag immers een kleine 1400 meter en dalen 300 meter, een wandeling van om en bij de 6u. Vooraleer we de wandeling aanvatten moeten we echter nog te voet naar het vertrekpunt in Javorina, een kleine 8 km verderop. Aangezien dit gewoon via de asfaltweg is en het hevig regent, verkiezen we het openbaar vervoer. Aangekomen in Javorina wordt al snel duidelijk dat we onze GPS en kaart / kompas amper nodig zullen hebben. Het Nationaal Park wordt blijkbaar goed onderhouden en de wandelroutes zijn prima aangegeven. Gestaag stijgen we langs een riviertje doorheen het park. Op tijd en stond is er een bankje veelal gepaard gaand met een infobord over de lokale fauna en flora. Deze leren ons dat er naast Marmotten en Gemzen - die je overal aantreft - ook beren zitten. Exemplaren van om en bij de 300 kg zijn niet uitzonderlijk. Het zijn planteneters die schuw zijn en zover mogelijk uit de buurt blijven van de bewoonde wereld. De kans dat je een beer tegen het lijf loopt is dus bijzonder klein. Nadat we in de gietende regen het riviertje voor een eerste keer oversteken begint het pad steiler te worden. Af en toe houdt het op met regenen en trekt het wolkendek open. We zien enkele van de geweldige rotspartijen die de Hoge Tatra telt. Nadat we het riviertje voor een tweede en laatste maal oversteken beginnen we pas echt te stijgen en ligt het pad bezaaid met grote rotsblokken waar we op en

over gaan, richting Sedielko-pas. In de verte zien we de eerste gems dartel over de rotsen springen. Al gauw komen we de eerste sneeuw tegen en voor we het goed en wel beseffen hebben we de pas bereikt. Onze stijgijzers lieten we bij vertrek thuis aangezien de zadels in principe sneeuwvrij zijn. Een inschattingsfout zo blijkt. Bij de afdaling van het zadel richting Teryho Chata ligt er immers nog bijzonder veel sneeuw. Het is er vrij steil en dus niet ongevaarlijk, de BVKB’ers lopen voorop en maken met de voeten kleine trapjes naar beneden. We geven nog wat tips mee om deze korte en steile afdaling zonder ongelukken af te dalen. Toen Lieven, Seppe en ik al beneden waren, horen we plots geschreeuw. We kijken op en zien Ina schuiven. Ze maakt al snel een behoorlijke snelheid en kan zich niet meer afremmen. Ze raakt een kleine rots en onze adem stokt. Er dient te worden ingegrepen. Seppe en ik kunnen haar na een kleine 30 meter glijpartij doen stoppen. Dit vooral dankzij het betere catchwerk van Seppe. Niets te vroeg want vlak onder ons beginnen er grotere rotspartijen en een aanraking daarmee had slecht kunnen aflopen. Nadat we haar voorzichtig loslaten blijkt Ina pijn te hebben aan de linkerknie, haar rechterdijbeen en het staartbeen. Gelukkig kan ze alles nog bewegen en kunnen we na een kwartiertje verder afdalen. Door middel van stokken en de nodige ondersteuning van haar liefhebbende vriend Seppe geraakt Ina na een voorzichtige afdaling toch tot bij de Teryho Chata. Hier kan Ina bekomen van de val. Uiteraard wordt er tijdens en na het avondmaal nagekaart over de gebeurtenissen tijdens de eerste wandeldag. Opnieuw gaat dit gepaard met de nodige alcoholische dranken. De Tatranska caj gaat er vlot in en al gauw blijken de eerste slachtoffers te zijn gevallen. Niet toevallig is dit KVDV uit B. Regelmatig is ze het slachtoffer van een niet-te-stoppen dorst. Teryho Chata (chata = hut) zelf ligt in een prachtige kom, omgeven door mooie bergen en een prachtig bergmeer. Een ideale plaats om wat te bekomen van onze eerste wandeldag.

Klefferaar 28

Dag 2: Teryho Chata (2015m) – Chata Zamkovsteho (1475m) – Zbojincka Chata (1960m) We beginnen de dag met thee, roereieren en een bijpassend slaatje. Blijkbaar eet men in Slowakije bij het ontbijt veel eieren en gaat dit vaak gepaard met sla en tomaten. En er is nog een cultuurverschil… in Slowakije is het niet de gewoonte om koffie te serveren bij het ontbijt. We zullen dus op een andere manier wakker moeten worden… misschien een douche? Het regent immers opnieuw pijpenstelen. Na het stevige ontbijt trekken we onze nog natte bottinnen aan en zakken we via het dal Mala Studena dolina tot de Chata Zamkovsteho. We zijn nog maar pas vertrokken als we een sherpa zien met op zijn rug een gootsteen, een bidon water van om en bij de 20 liter en nog wat spulletjes. Een kort interview leert ons dat hij 65kg naar boven draagt. Straffe toebak! Gezapig stijgt hij verder richting Teryho Chata. Een beetje verderop komen we opnieuw rare snuiters tegen. Het waren vier reddingswerkers die vergezeld zijn door twee honden. Men vraagt ons vanwaar we afkomstig zijn en met hoeveel personen we op weg zijn. Toen we vroegen waarom antwoordde men kort dat ze op zoek zijn naar een vermiste persoon die niet is komen opdagen in de Chata Zamkovsteho. Een beetje onder de indruk van de omstandigheden dalen we voorzichtig verder af. We moeten immers nog enkele sneeuwvlaktes kruisen. Na enkele honderden meters te hebben gedaald, begint het pad stilaan te normaliseren en komen we algauw onder de boomgrens. We genieten weer van het mooie groen dat de vallei kent en zien door de bomen de Chata Zamkovsteho opdagen. Al gauw blijkt dit het toeristische hart van de vallei te zijn. Er komen immers veel wandelaars toe, waaronder ook schoolgaande jeugd die op uitstap zijn. Na een verkwikkende lunchmaaltijd (looksoep, een lokale delicatesse) buigen we verder af naar het Westen en klimmen we via de vallei Verka Studena Dolina tot het eindpunt, Zbjoincka Chata. Onderweg ligt het pad bezaaid met grotere rotspartijen en dienen we soms te klauteren met en zonder hulp van enkele aangebrachte kettingen. De hut zelf is alweer gelegen op een prachtige locatie in een kom en het uitzicht is zeer mooi. Net als de ontvangst. We worden er immers onthaald door zeer ‘aangename’ gastvrouwen. Dag 3: Zbojincka Chata (1960m) – Sedlo Prielom (2288m) – Sliezsky Dom (1670m) – Ostvr (1966m) – Chata Kapitana Moravev (1500m) Bij het ontwaken omstreeks 6u00 spring ik met een salto gezwind uit bed en merk al gauw dat eindelijk de zon van de partij is. Hier zal iedereen van kunnen genieten. Jammer genoeg maakt Ina tijdens het ontbijt bekend dat ze deze lange dag overslaat. Eerst daalt ze nog mee af, maar gaat dan naar een bijgelegen dorp

voor een bezoek aan een lokale dokter. Haar vriend Seppe zal haar begeleiden. Hij baalt als een stekker, want vandaag wordt het een lange en afwisselende tocht. We starten de afdaling richting Sliezsky Dom. Onderweg genieten we van wat zon en het prachtige ruwe gebergte. Afdalen gaat makkelijk en al gauw komen we op een splitsing waar we richting Sedlo Prielom nemen. Onderweg komen we wat toeristen tegen, want we zitten vlakbij een skioord. Wat opvalt is dat de mensen wel vriendelijk zijn, maar enigszins nors kijken. Heeft dit met het weer van de laatste dagen te maken? Wij trekken er ons alleszins niets van aan en wandelen olijk richting het eerste zadel. Waar we het eerste stuk nog redelijk door het groen lopen, stijgen we nadien via een smalle bosweg. Onderweg komen we vele stukken omgekapt bos tegen, ter preventie van een boomkever die lelijk huishoudt. Op het zadel genieten we van de omgeving en het goede weer en dalen dan richting Sliezsky Dom. Het gaat bijzonder vlot en we komen dan ook 40 minuten vroeger aan dan voorzien aan het prachtige meer. We genieten van het uitzicht en een gesmaakt lunchpakket. Na een deugddoende middagpauze stijgen we via een mooie traversé verder richting Ostvr, het tweede meer van de dag. Het pad gaat grotendeels over rotsblokken. Dit maakt dat we met rasse schreden vooruit gaan. Na een uurtje stevig wandelen komen we tot bij het bergmeer waar we even onze voeten laten afkoelen in het ijswater. Zalig! Na het verkwikkende voetbadje gaan we verder en zetten we de afdaling in richting Chata Kapitana Moravev. We zien de hut diep in het dal al liggen. Aangezien er wolken komen aanzetten en er alweer onweer dreigt, steken we een tandje bij. De afdaling is niet zo steil en gaat door middel van enkele haarspeldbochten richting dal. De eerste helden doen er slechts 20 minuten over om 466 meter te dalen. Sterk werk! Na aankomst kaarten we nog even na op het terras tijdens een pintje. Ook deze hut is heel mooi gelegen aan een mooi meertje. Terwijl buiten het langverwachte onweer van zich laat horen, genieten we van de aangename bediening tijdens een voortreffelijk avondmaal. Verbazing alom wanneer ons

Klefferaar 29

opperhoofd WVL als dessert een bord met twee forellen bestelt. Hij heeft een ontembare honger en werpt zich als een uitgehongerde leeuw op zijn prooi. De barman en de zeer behulpzame bediening kijken stomverbaasd op en genieten van het schouwspel. Dag 4: Rustdag – Penzion Teniscentrum Vandaag wandelen we een klein uurtje naar het station waar we de trein nemen naar Tatranska Lomnica (850 meter). In dit mooie dorpje genieten we bij aankomst van een superlekkere pizza. Lang leve Slowakije want het kost ons nog geen 6 euro/persoon incl. een drankje. Onze honger is gestild, we gaan richting pension. We wisten op voorhand dat het een leuk pensionnetje zou zijn met twee indoor tennisvelden, maar dat we elk een suite krijgen met open haard én een jacuzzi is wel een verrassing. Het wordt een zalige rustdag waarop we het dorpje verkennen, enkele outdoorshops bezoeken, een terrasje doen en nadien genieten van een zalig bubbelbadje. ’s Avonds besluiten we uit te gaan eten in een typisch Slowaaks restaurant. De meesten onder ons houden het bij wat simpele vlees –en visgerechten, maar Seppe & Bert kiezen voor een andere lekkernij. Stierenkloten, om het op z’n plat Vlaams te zeggen. Volgens hen overheerlijk, maar echt overtuigend klinkt het toch niet. Dag 5: Tatranska Lomnica (850m) – Zamkovskéo Chata (1475m) – Skalnate Pleso (1751m) – Siedlo Svrst Ovkou (2033m) – Chata Pri Zelenom Pleso (1551 m) Na onze deugddoende rustdag en een overheerlijk ontbijtbuffet zijn we klaar voor 1200 meter stijgen en 450 meter dalen… Achter de parking van het Grand Hotel Lomnica beginnen we gezapig te stijgen, en zien we de eerste fauna van de dag. Een mooie jonge vos die in het hogere gras op zoek is naar eten. De benen zijn goed en dat is nodig. De klim die eerst onder de oude skilift gaat is een echte kuitenbijter. Even later gaat het eventjes over asfalt, om nadien stevig te stijgen via een skipiste. Het gaat hard en we stijgen vlotjes. Ongeveer halfweg de klim houden we even halt voor wat vocht en vast voedsel. We zweten als een paard en trekken een massa vliegen aan. Daar we het melkzuur voor willen zijn, starten we onmiddellijk met de klim richting Skalnatá Chata. Dit hutje wordt open gehouden door de wereldkampioen bergstijgen met bepakking. Of wat denk je van 800 meter stijgen met 207,5 kg op je rug? Terwijl we wachten op de anderen genieten we even van het prachtige uitzicht op Tatranska Lomnica. Even later bevinden we ons al op de Skalnate Pleso, het tussenstation van de skilift. Daar drinken we een

koffietje en zetten dan de klim in richting zadel (Siedlo Svrst Ovkou 2033m) in. Deze klim gaat voornamelijk over rotsblokken en vlot dus, we stijgen opnieuw goed. Onderweg houden we halt voor onze lunch en jammer genoeg begint het licht te regenen. Gelukkig duurt dit niet al te lang en even later zijn we alweer onderweg richting zadel. We bereiken snel het zadel en zien (letterlijk) de bui al hangen. In geen tijd zitten we in de wolken en maken dus snel nog wat foto’s. Nog maar goed en wel vertrokken en de hel breekt volledig los. Donder en bliksem gaat gepaard met hevige hagel– en regenbuien. Er zijn prettigere omstandigheden om af te dalen. Gelukkig bereiken we zonder ongelukken, maar wel doorweekt, de zeer mooi gelegen berghut. In de berghut kunnen we onszelf opwarmen met een tas warme chocomelk terwijl we verder genieten van het licht –en klankspel. Dag 6: Chata Pri Zelenom Pleso (1551 m) – Lopske Siedlo (1750 m) – Javorina (1000 m) Na het sobere ontbijt starten we de laatste wandeldag, terug richting Javorina. We kunnen rustig opwarmen richting zadel. Links en rechts van ons is het groen en er liggen enkele meertjes. Het wemelt er van de dazen en het duurt niet lang vooraleer enkele van ons getroffen zijn met vette dazenbeten. We houden nog even halt om de achterliggers de kans te geven bij te benen en starten dan de korte klim via een mooie single track richting Lopske Sedlo. Een korte, pittige kuitenbijter, maar het uitzicht is er overweldigend. Na het zadel start de lange, maar mooie afdaling richting Javorina. Het is mooi weer en we kunnen eindelijk nog eens genieten van een aangenaam zomerzonnetje. Wat een contrast met de vorige dag! Onderweg blijkt welke schade het onweer heeft aangericht. Het pad richting Javorina is op sommige plaatsen volledig weggespoeld en her en der liggen enkele ontwortelde bomen. Het tempo zit strak en voor we het goed en wel beseffen zijn we het

Klefferaar 30

nationaal park alweer uit en arriveren we in het skidorp Javorina. Daar aangekomen genieten we nog even van de zon en het heerlijke gerstenat dat Slowakije biedt. Onze minibusjes komen ons op het afgesproken uur (Polen zijn stipt!) oppikken voor een ritje naar Katowice (Polen). In Katowice overnachten we in een hotel net buiten de stad. We komen mooi op tijd aan en maken ons klaar voor een avondje stappen in deze industriestad, te vergelijken met Charleroi bij ons. We spreken om 19u00 af en gaan te voet richting binnenstad. Het blijkt een erg grauwe stad te zijn. Op zoek naar een café trekken we in ons Gemzenuniform door de binnenstad. Het is vrijdag en er is amper beweging te zien. Af en toe komen we een lokale dronkaard tegen die vreemd opkijkt. Uiteindelijk houden we halt bij een klein cafeetje met een groot terras. We bestellen met veel moeite en in gebarentaal enkele liters bier. Blijkbaar is Katowice toch niet zo toeristisch want hier spreekt men amper Engels of Duits. Al gauw blijkt ook de biervoorraad uitgeput waardoor we vroegtijdig het aperitief moeten staken en op zoek moeten gaan naar een Pools restaurant. We komen langs een winkelwandelstraat waar een bordje staat naar een restaurant. We duiken de kelder in en langs de trap hangen enkele oorkondes te prijken. We worden er verwelkomd in uitstekend Engels: “Welcome to the best restaurant of Katowice’ De kaart lijkt inderdaad geweldig, maar jammer genoeg is onze groep iets te groot zodat we niet à la carte kunnen eten. We laten enkele flessen kraken… Het wordt een waardige afsluiter van weer een zalige trekking. Moe maar voldaan trekken de meesten van ons om 1u terug naar het hotel voor een deugddoende nachtrust. Enkele nachtbrakers zakken nog even door en komen pas om 5u aan in het hotel. Voor hen kwam het geluid van de wekker om 7u wel heel hard aan. Iedereen heeft de nacht overleefd, behalve Gert de arme stakker. Hij heeft letterlijk en figuurlijk een wrange nasmaak. Tijdens het ontbijt wordt er nagepraat over de nachtelijke uitspattingen van enkele groepsleden. Er rest ons enkel nog de taxirit naar de luchthaven waar we onze laatste Zloty’s kunnen uitgeven aan nutteloze souvenirs.

Ben den Oude Bergrakker Ben, een van onze oudste actieve leden , heeft een mooie alpiene tocht gemaakt in Italië en Oostenrijk. .Met veel plezier gaf hij ons enkele foto’s. zie ook p. 40. Ook de mooie foto op de cover is van hem.

En nu is het weer aftellen naar juni 2010 voor een nieuw avontuur… Roel

Klefferaar 31

Endorfine Verslagje van de Endorfine 19 september Naar jaarlijkse gewoonte probeer ik deel te nemen aan de endorfine, gewoonweg omdat dit op mijn lijf is geschreven; de oorspronkelijke bedoeling van endorfine is een dagje alpinisme nabootsen in ons platte landje en dit in een cordee van twee, partner in crime = Tommy. Vrijdagavond werden we op mysterieuze wijze gedropt ergens langs de Maas, daar sloegen we onze tent op en probeerden we de slaap te vatten, we wisten totaal niet wat er ons te wachten stond en ik dacht dat we echt voor dag en dauw moesten opstaan, ‘s nachts fantaseerde ik over allerlei proeven die er eventueel zouden kunnen inzitten, je hoort het al de adrenaline deed zijn werk al. Om zeven uur werden we gewekt en volgde er een snel, maar superieur ontbijt (op ervaring gekozen favorieten: sandwich, rijsttaart en banaan), tent opruimen en startklaar stonden we te trappelen voor de aftrap... en dan liep het al mis :-{ we moesten onze fietsbanden verwisselen en in alle haast verlies ik toch wel mijn snelsluiter zeker, exit voordat we goed van start zijn... ook de organisatie heeft geen extra bij en doet al het mogelijke om ons toch nog op weg te helpen, zo beginnen we aan proef twee, de afvaart van een stukje Lesse met een eigengebouwd vlot, zijnde drie balken en drie banden die we aan elkaar sjorren, tot onze grote verbazing komen we droog aan het einde van de proef. Ondertussen is de mtb weer fietsklaar en vertrekken we voor de fotozoektocht. De wet van Murphy slaat weer toe, een dikke tak in mijn wielen maakt dat mijn versnellingsapparaat in het honderd draait.. (achteraf blijkt een nieuwe derailleur de enige oplossing) maar niet getalmd, we houden goed tempo maar slagen er niet in de foto’s te vinden, na een tijdje valt onze frank dat ze niet in volgorde staan en kunnen we de route toch snel vinden. Met nog een geweldige tactische zet schuiven we weer dichter bij de andere ploegen, we halen zelfs een ploeg in en de moed zit er weer in. De volgende proef bestaat erin om aan de hand van coördinaten en vraagstukken de weg per mtb te zoeken naar het verzamelpunt in Durnal, we komen als vijfde ploeg toe, maar helaas het noodlot slaat weer toe. Tommy wordt ziek en we moeten zwaar temporiseren. We werken eerst de rustige proeven af, het klimmen, dat op een zeer ludieke manier was aangepakt met laddertje en indoorgrepen en een deathride. Nadien de denkproef waar we ook goed scoren. Dan nemen we ruim de tijd om te eten en te drinken hopend dat Tommy er snel weer door komt... trillend op zijn benen werken

we toch nog het touwenparcours af, dat echt geweldig ineen stak. Véél variatie: een apenbrug, netten, touwen , zakken, nog meer touwen, en op het einde kan ik nog amper mijn armen bewegen, prachtig!!! Dan volgt de oriëntatieloop waarvan het begin al onvindbaar was en blijkbaar zijn er nog ploegen met dit probleem. Uiteindelijk gevonden, een mooi parcours tussen de steengroeven met toch wel wat hoogtemeters. Hierna volgt de slotrit terug naar de Chaveehut via een leuk gevonden spiegelroute, die bestaat uit een kaart die in spiegelbeeld is afgedrukt en zo de snelste weg wijst. Nog een laatste misstap: we rijden nog even verloren in Maillen op 1 km van de Chaveehut. Misschien is het de vermoeidheid die ons parten speelt.. Snel douchen en aanschuiven aan het heerlijk groentebuffet, de bbq, en de lekker zelfbereide sauzen! En uiteraard nog een lekker biertje of twee, drie...Dit is de perfecte afsluiter! Om het weekend af te ronden besteden we de dag nadien aan een rustige wandeling in de streek, een plaatselijk biertje ‘Cuvée Li Crochon’ en nadien nen dikke boterham met Maredsouskaas en een trippel Maredsous..

Veerle Deliever

Klefferaar 32

Rotsklimmen Verslag klimvakantie 31/10 – 7/11 Lore, Michel, Patty, Johan, Christian, Mona, Jurgen, Jolien, Yannick en ik trokken tijdens de herfstvakantie naar Malataverne (in de buurt van Lussan, ZuidFrankrijk dus). Een weekje rotsklimmen zou ons allen goed doen! Daarenboven was het er lekker warm en leek een vlucht uit België dus de moeite waard te zijn. De eerste dagen klommen we in Seyne, een gebiedje dat de één al wat beter lag dan de ander -knipoog naar Yannick-. Het was echt op de voeten klimmen en weer even leren vertrouwen. Maar ooh, wat was het daar warm! We klommen op de zuidwand die beschenen werd door volle zon. Een briesje zorgde af en toe voor de nodige afkoeling. Omdat de grepen er vrij scherp waren had ik al snel last van pijnlijke vingertoppen. Overdag was het op de tanden bijten en in de douche was het lekker pijn lijden. Na twee dagen Seyne besloten we naar Claret te rijden, een prachtig rotsmassief! Het ligt midden in het groen, je hebt er geen last van voorbijrijdende auto’s en de rotsen deden me denken aan Rodellar. De grepen waren deze keer niet scherp: verwennerij voor de vingers dus! Ik probeerde een 7a+ op aanraden van Michel. Er was een zware beginpas maar één keer ik die overwonnen had, vlotte de route wel. Vergezeld door de laatste zonnestralen topte ik deze fantastische route in m’n tweede poging. De steun en raad van Christian, Michel en Johan maar ook de aanmoedigingen van Lore, Mona en Jolien hebben me toen écht geholpen, waarvoor dank! Toen we die avond arriveerden bij ons huisje konden we niet binnen. De sleutel was bij Johan en die was nog even de weg naar huis aan het zoeken. Christian speelde de spectaculaire held en kroop door het raam van onze slaapkamer op de eerste verdieping. ’s Avonds in de gîte stond er ons altijd een overheerlijke maaltijd te wachten waarvoor duizend maal dank aan Lore! Na het eten trappelde Michel telkens weer van ongeduld om een spelletje te spelen. Tegen het einde van de week waren we stuk voor stuk dan ook échte professionals bij Jungle Speed. Maar ‘potteke stamp in den donker’ zullen we niet snel vergeten! Jolien kwam in de BBQ terecht, ik stootte een cementmolen omver, Michel speelde met de lichten van de auto, Yannick was in de ban van mijn schaduw, Jurgen was de zoeker vaak te slim af en de energieke hond verraadde ieders verstopplekje. De volgende dagen hoorden we niet

veel anders dan zagende woordjes uit Mona’s mondje: ‘potteke stamp! potteke stamp!’. Op de rustdag zijn we 5 uurtjes gaan stappen. We zijn een kijkje gaan nemen in de vallei van ‘Les Concluses’: in één woord magnifiek! Lore en ik waren zo overweldigd door de schoonheid van dit stukje natuur en deze oase van rust dat we besloten even in het zonnetje te blijven zitten. In de diepte hoorden we de mannen druk discussiëren over de gezochte routes. Michel, Yannick, Lore en ik gingen één dag naar Les Concluses terwijl de rest van de groep in Seyne klom. Michel had dit gebiedje gevonden en noemde het ‘Roddelar in ’t klein’. We genoten er van korte maar pittige routjes. In de voormiddag haalde Yannick wat rotsblokken naar beneden (inclusief een klein vleermuisje) en in de namiddag schreeuwden de mannen de hele vallei bijeen. ’s Avonds bakte ik pannenkoeken voor de hele groep en liet ik er slechts eentje op de grond vallen. De laatste dag trokken we gezamenlijk naar Seyne voor de allerlaatste pogingen. Al bij al zijn er heel wat mooie prestaties neergezet. Maar het belangrijkste van allemaal: iedereen heeft zich goed geamuseerd! De spelletjes ’s avonds, de spannende momenten tijdens het fantastisch klimmen overdag, de interessante gesprekken onderling, het super goede weer en de wondermooie natuur maakten dit tot een meer dan geslaagde vakantie! Bedankt allemaal! Laura

Klefferaar 33

Interventie brandweer Buitenmuur Renaat Muys te Bornem Een attente klimmer meldde ons begin september 2009 dat er een wespennest zat op de buitenmuur te Bornem. Da’s werk voor Johny of Harry die beide in Bornem wonen en die de muur, maar ook de brandweer van Bornem, goed kennen. Maar de Johny was gaan vissen in Noorwegen, terwijl Harry in India vertoefde. Dan maar een mailke verstuurd naar de Seppe, die dezelfde eigenschappen bezit als voornoemde personen. Met dat ene verschil dat de Seppe ook nog af en toe eens met die brandweermannen potten gaat pakken. Dus nog beter ... Een paar uur na mijn mail stonden Seppe en ik op dinsdagavond 8 september aan de buitenmuur. Enkele minuten later arriveerden de pompiers. Ik had Seppe nog op het hart gedrukt dat ze zeker een ladder moesten meebrengen. De vorige keer hadden ze immers niets bij en moesten we ze via een touw en gordel van bovenuit laten zakken. De mannen observeerden snel de

situatie en vertelden dat we hier te maken hebben met “Hoornaars” een grote wespensoort. Minstens 2x zo groot als een gewone wesp. Volgens de boekskes zijn ze minder agressief dan hun kleine soortgenoten, maar als het erop aan komt om hun nest te verdedigen, dan kunnen ze wel scherp uit de hoek komen. Uit de buurt blijven van hun nest is dus de boodschap. In België komen ze niet zo vaak voor. Hun bijnaam is de “Killer Wesp”, maar dat hangt samen met de manier waarop ze op andere insecten jagen en lekker opsmullen. Voor de mens is hun beet pijnlijker dan een gewone wespenbeet, maar niet levensbedreigend (indien met niet-allergisch aan wespenbeten is). De brandweermannen waren er toch voorstander van dat we hen van bovenop de muur lieten zakken, i.p.v. van op een onstabiele ladder te werken. Ik denk eerlijk dat ze liever voor wat avontuur kozen. Met een volledig beschermend pak, gordel, touw en een hoop gifpoeder was de klus op een kwartiertje geklaard. Zowel gordel als touw zaten flink onder het wit stof. Maar de mannen verzekerden ons dat het poeder enkel dodelijk is voor insecten en niet voor de mens. De (nog levende) wespen blijven wel nog zo’n 2 dagen rond hun nest hangen en dan zijn ze best te mijden. We hadden toevallig ons fototoestel bij zodat we voor hen wat spannende foto’s konden schieten, voor de opendeurdag van de brandweer. Na de interventie boden we de bijenverdelgers nog wat water aan, maar dat hebben ze vriendelijk geweigerd. Brandweermannen zijn immers allergisch aan water, zeker als ze het moeten drinken.

Rotsen equiperen, het is eens iets anders Wat sport / rotsklimmen betreft heb ik nu bijna alle facetten doorlopen, toch was er nog één facet dat ik ook onder de knie wou krijgen, namelijk behaken van rotsen. Er is zo veel te lezen en te leren over dit onderwerp, en aan wie kon ik het beter vragen op dit moment dan aan Kobe Bellinckx, de huidige bezieler van het BRT (Belgian Rebolting Team). De filosofie van het team: wie nieuw is moet leren, wie wil leren moet leren kuisen, wie wil behaken, moet eerst wanden vrijmaken. Dus gingen we alle fasen doorlopen. Niet dat ik aan ego-tripperij wil doen, maar het leek me leuk, een route als equipeerder (behaker) op mijn naam te hebben staan. Dus gingen we op een donkere maar regenvrije dag deze herfst naar een terug te ontdekken massief, Maizeret. De die-hards en klim-kleppers zijn geïnteresseerd in een immens zwaar en moeilijk te overwinnen dak, maar spijtig genoeg is voor dat deel geen vergunning tot equiperen wegens instabiel dak. Een ander deel, ooit eens met enkele spits behaakt door Barbier / Vittoz en Vincken en met een 3-tal routes voorzien was helemaal terug overwoekerd door klimop. Doel de eerste dag was alle klimop en losse brol verwijderen, en de Klefferaar 34

volgende dag verder gaan met equiperen. De wand: ongeveer 25 tot 30m hoog en 40m breed, de mogelijkheid tot een 40tal routes van hard tot heel hard. Dag 1: Kuisen Zoals vermeld, om te equiperen, moet er vrijgemaakt worden. En in het deel dat je vrijmaakt, daar mag je een te equiperen lijn uitzetten, en die nadien behaken. Eerst een stevige wandelende klim met een 6-tal werkers naar de bovenkant van het massief en daar een vaste werklijn installeren, één werklijn, één back-up lijn per werker. De alpi-secourstechnieken kwamen hier goed van pas! Met z’n zessen daalden we op dezelfde werkhoogte geleidelijk aan af, onderweg eerst de klimop verwijderen en de losse steenbrol naar beneden gooien. Wat je brol noemt. De klimop is zo invasief dat door het penetreren van de wortels van de klimop in de kleine spleten en barsten van de rotsen er zo’n krachten op de rotsen inwerken dat deze wortels grote delen van de rotsen doen barsten. Met een koevoet wrikten we alle losse delen los en gooiden die in massa naar beneden. Gaande van vuist-grote stenen over rugzak-grote brokken, tot zelfs hele “motorblokken van auto’s” grote rotsdelen. Uit gewoonte roep je de eerste keren “caillou”, maar dat leer je snel af na de 10de steen die er naar beneden gekeild wordt. Kortom, een hele dag hebben we samen een hele wand opgekuist, losse stenen verwijderd en gezweet, vooral veel gezweet. De wand hangt licht over, dus steeds bij de wand blijven, vastklampen en wrikken, op het einde van de dag waren we doodop… Dag 2: Behaken Na enkele mislukte pogingen door regen lukte het toch eens met dreigend regenweer naar de Ardennen af te zakken. Het was een nu of nooit-situatie, want kortelings worden de nachten te koud en zijn de rotsen zelf te koud om de sica (2-compomenten lijm) goed te laten uitzetten / uitharden. Kobe en ik waren de 2 werkers van dienst, ideaal, zo kreeg ik privé-les. De onvermijdelijke wandelklim doorheen de modder en losse prut naar de bovenkant van het massief diende deze dag meerdere keren te gebeuren. De eerste keer om zoals het kuisen vaste werktouwen te plaatsen. Deze keer moesten we onderweg nog enkele slaghaken plaatsen die nadien verwijderd kunnen worden. Deze dienen om ons goed ter plaatse te houden. Hieraan wordt met back-up de moulinette geïnstalleerd om de klimlijn te bepalen. Kobe is voorstander om niet kwantiteit maar zo veel mogelijk kwaliteit te leveren. Dit probeert hij door eerst een mooie lijn zelf al klimmend vrij te leggen en dan in deze lijn op de meest ideale inklippositie voor de setjes de boorhaken te plaatsen. Ongeloofelijk, maar de rots was door zijn overhangende positie nog over grote delen volledig droog gebleven. Gezien dit “mijn lijn” mocht worden kreeg ik de eer de lijn uit te zetten. Ik vocht voor wat ik waard was, maar moest enerzijds door het gedeeltelijk nog met natte stukken bezaaide rots, en anderzijds door sommige nog bemodderde grepen moest ik hier en daar eens met een stijgklem me naar boven werken. Ik zette tickmarks en Kobe deed nadien een

schitterende poging om deze lijn toprope zo vlot mogelijk uit te klimmen. Hier en daar even zoeken en een klein blokje, met deze nog niet ideale condities meer dan geweldig. Niveau? Ergens tussen 6C+ en 7A+, maar droge condities moeten als alles nog iets beter gekuist is het uitwijzen. Er zitten mooie bewegingen in, hielklemmen, regletten, barstklimmen, en in de crux is het gaan. Er is over een groot deel geen rustpas voorzien dus blijven gaan is de boodschap. Hierna was het terug aan mij om de haakposities te bepalen, mits natuurlijk hier en daar kleine correcties van Kobe natuurlijk. Af en toe mocht de haak iets meer in de klimlijn, ik had die op één positie verkeerdelijk er iets buiten voorzien. De markering was met ducktape, ideaal om nadien vlot te verwijderen en geen kans op vergissen. Je plakt dus je broek vol met vierkantjes ducktape en daar waar de haak moet staan, plak je die tegen de rots. In het naar beneden komen ram je dan met een hamer tegen de haakpositie om te horen of deze rots solide genoeg is om een haak in te boren. Als klimmer kom je niet zo graag met haak en rots samen eruit… Voor de tweede keer deden we de kalvarietocht te voet naar de bovenkant van het massief, nu met een zware boormachine op batterijen, sica (2-componentenlijm), boorhaken en vodjes om alle overtollige sica te verwijderen, skyhooks om ons tegen de rots te houden (het hangt over, weet je nog), een hamer om op de ingelijmde boorhaak te kunnen meppen enz .Kobe boort de eerste haak van de relais en lijmt die in, en de tweede is voor mij. Nog eens kloppen op de rots om zeker te zijn dat de rots solide genoeg is. Dan een gat diameter 14 boren, de boven- en onderkant van het boorhaakgat nog iets bijboren / bijtailleren omdat de haak licht verzonken moet zijn. Uitwrijven en uitkuisen met een borsteltje, uitblazen met een pompje en met een pasmodel kijken of de haak goed in de rots verankerd kan worden. Nadien komt de roze sica in het boorgat en licht draaiend gaat de haak erin. Een laatste ferme tik tegen de haak en het overtollige sica verwijderen, en dan afdalen tot de volgende haak. Ik heb bijna alle haken ingeboord en ingelijmd, zalig! Hiervoor was ik gekomen, ik heb kunnen doen wat ik wou leren. Een derde keer naar boven om alles te verwijderen, ik heb dit aan Kobe overgelaten. Wandelen is nu niet echt mijn ding. We moeten nadat de andere routes geboord zijn, het begin nog bepalen van deze route, zodat dit geen wir-war wordt, en er niet te veel eliminante routes gemaakt worden. Ook de naam mag ik kiezen, ik zal er eens goed over slapen… Met een ferme Ciney als afsluiter in het café van Beez reed ik moe maar voldaan naar huis, het smaakt naar meer. Hoe meer ik alle facetten van het klimmen ontdek, hoe leuker ik het vind! Sportieve klimgroeten, Rudi Frankinouille

Klefferaar 35

IFSC worldcup te Puurs 25 en 26 september 2009 Jonge klimmers aan de macht tijdens wereldbeker klimmen in Puurs Jong internationaal klimtalent verbaasde dit weekend 2500 bezoekers tijdens de IFSC worldcup te Puurs. Voor de derde maal op rij slaagde de bergsportfederatie samen met de lokale club BVKB erin om de prachtige buitenmuur van Klimax II in Puurs om te toveren tot the place to be. De vierde wereldbekermanche van 2009 was om van te smullen, jong en oud genoten met volle teugen van de zonnige wedstrijddag. 130 vrijwilligers van BVKB maakten dat dit weer een onvergetelijk weekend werd. Vrijdag, 25 september 2009 Voor de 40 klimmers en de 28 klimsters begint vandaag de vierde manche van de wereldbeker klimmen 2009. Er zijn weer heel wat vernieuwingen dit jaar tijdens de preselecties. Om te beginnen krijgen de klimmers een demonstratie van de routes te zien. Aandachtig kijken de deelnemers hoe ze de routes al dan niet kunnen klimmen. Ook na de demonstratie kunnen ze heel wat opsteken van andere klimmers, want dit jaar is er geen isolatie tijdens de preselecties, wel zijn er twee routes te klimmen. De Belg Jérôme de Boeck klom zijn routes met volle overtuiging, maar haalde de halve finale net niet, hij werd 27ste. De volgende 26

deelnemers mogen wel door naar de halve finales van morgen. Bij de dames toppen maar liefst 14 vrouwen beide selectieroutes. Ook de Belgische favoriete Muriel Sarkany haalt de top vlot en is zichtbaar gelukkig. Geen halve finale echter voor de Belgische Magali Hayen en de Spaanse, Helena Aleman Sobrino. Met twee grote vragen kijken we uit naar de wedstrijddag van morgen. De grote favorieten zijn al bekend, maar zullen ze het ook in Puurs waarmaken en dan is er nog die vraag of er morgen in Puurs een record zal verbroken worden in het dyno-springen? Zaterdag, 26 september 2009. Vandaag draait het om heel wat cijfers. - 130 vrijwilligers spannen zich 100 procent in om er voor de klimmers, het publiek en de pers een onvergetelijke dag van te maken. - Tientallen mensen ontdekken wat de nieuwe sport Parcours inhoudt. - 200 mensen voelen de kriebels in de buik op de 50 meter lange deathride. - 100 kindjes zoeken hun weg in de nauwe gangen van de speleobox en springen centimeters hoog in het grote girafspringkasteel. - Ontelbare hamburgers, broodjes, frietjes en drank gaan door de keel. - En heel wat bezoekers gaan morgen, nog steeds onder de indruk, met een stijve nek terugdenken aan de spannende finale vandaag. Het cijfer waar het vandaag vooral om draait is zonder twijfel: Wie van de 26 beste klimsters en klimmers ter wereld wordt de winnaar van de dag? En wat zal dit veranderen in de tussenstand van de IFSC lead ranking 2009?

Klefferaar 36

De mannen mogen om 10.15 u de aartsmoeilijke route voor de halve finale lezen. In slechts 6 minuten proberen ze de route te memoriseren. Dan is het de beurt aan de dames. Ook zij krijgen zes minuten vooraleer ze worden afgezonderd. De halve finale bewijst ons dat de ‘favorieten’ deze naam niet zomaar opgeplakt kregen. Iedereen beseft al gauw dat de podiumplaatsen van deze wedstrijd wel eens net dezelfde kunnen zijn als die van de manche in Imst. Dit keer echter minder geluk voor de Belgische Muriel Sarkany, de vijfvoudige wereldkampioene eindigt toch nog op een mooie 14de plaats. Ons nieuw Belgisch aanstormend talent Mathilde Brumagne eindigt als laatste in de halve finale. De mannelijke deelnemers krijgen het tijdens deze halve finale niet makkelijk, niemand haalt de top. Twee Spanjaarden, drie Fransen, een Sloveen, een Japanner en een Tsjech zullen het tegen elkaar moeten opnemen in de finale. Het wachten op de finale wordt dit jaar opgevuld door heel wat evenementen: een demonstratie straatacrobatie parkour, de coverband BUG doet de spieren trillen en de gitaren gillen én dan is er natuurlijk de wereldrecordpoging in het dyno-springen. Het dyno-springen is een nieuwe discipline waarbij vanaf de begingreep en enkele voetsteuntjes naar een 45 graden schuin hoger geplaatste greep op de muur wordt gesprongen. Die greep wordt stelselmatig hoger en verder geplaatst. Alle ogen waren gericht op de Nederlander Nicky De Leeuw die enkele weken geleden zijn wereldrecord zag sneuvelen en uit was op revanche. Hiervoor moest hij maar liefst 2,85 m ver springen. Een zware druk op de schouders van deze jonge Nederlander. Té zwaar, dat bleek, want het wereldrecord werd net niet verbeterd. Volgend jaar beter, want dan daagt de organisatie de klimmers opnieuw uit in de dyno-contest. Het Belgische record daarentegen werd, zowel bij de mannen als bij de vrouwen, wel verbroken. Laura van Bruyssel spong 2,075 m en Jochen Adriaensens sprong een mooie 2,625 m. Het publiek drong zich ondertussen naar de beste plaatsjes om de finale, waar iedereen op zat te wachten bij te wonen. Alle zitplaatsen raken gevuld, het publiek staat tot ver achter de stoelen toe te kijken. De finale kan beginnen. Het wordt een spannende strijd bij de mannen, maar de topfavoriet, de jonge Tsjech, Adam Ondra (amper 16 jaar) vult alle verwachtingen in. Hij is de enige die topt en zo zijn eerste plaats op de wereldranglijst veilig stelt. Dit natuurtalent neemt dit jaar voor de eerste keer deel aan de IFSC wereldbeker en overtreft alle verwachtingen.

Het publiek kreeg bij de vrouwen een finale om van te dromen, een superfinale! De drie topfavorieten: de Koreaanse Kim Ja-In, de Sloveense Maja Vidmar en de Oostenrijkse Johanna Ernst kunnen zonder moeite de finale toppen en zorgen zo voor een (extra) superfinale. Ze worden terug de isolatie ingeroepen en mogen op het parkour van de mannenfinale (waar enkele voetsteuntjes worden bijgeplaatst) om de eerste plaats strijden. De Sloveense valt onverwacht en veel te laag uit. Uiteindelijk wordt het ook bij de vrouwen een zeer jonge winnares. De 17-jarige Oostenrijkse Johanna Ernst is met overtuiging de nummer 1 in Puurs. De prachtige droomfinale sluit het fijne weekend op een gepaste manier af. Nu is het tijd om te feesten en uit te kijken naar weer een wereldbekermanche in Puurs. Tot volgend jaar. Els Seghers, persverantwoordelijke wereldbekerteam

Klefferaar 37

Dyno

Maja Vidmar

Wat is een wereldbeker wedstrijdklimmen

Verhaal van een zekeraar

Elk jaar worden er een reeks van internationale klimwedstrijden georganiseerd, en dit in het teken van een World Cup kampioenschap. Voor elke discipline binnen het klimmen (Moeilijkheid, Speed en boulderen) worden er elk jaar maximum 10 wedstrijden georganiseerd, met aparte categorieën voor mannen en vrouwen. De minimum leeftijd om deel te nemen is 16 jaar. Op het einde van alle wedstrijden wordt de wereldbeker toegekend aan de klimmer die de meeste punten heeft kunnen bemachtigen. De World Cup te Puurs is de 4de manche van de wereldbeker wedstrijden 2009. Kalender 2009 Datum Plaats (Lead) 12 - 13 Juli 2009 08 - 09 Aug 2009 21 - 22 Aug 2009 25 - 26 Sep2009 06- 07 NoV 2009

Chamonix (FRA) Barcelona (ESP) Imst (AUT) Puurs (BEL) Brno (CZE)

14 - 15 Nov 2009

Kranj (SLO)

Klefferaar 38

Vrijdag en zaterdag  25 en 26 september  stond er weer de klassiek geworden wereldbekerwedstrijd leadklimmen op de agenda. Speciaal voor dit event had ik 2 dagen verlof genomen om de wedstrijdklimmers te zekeren. Weliswaar een zeer leuke taak: je mag overal door lopen, bent onmiddellijk bij het klimmen betrokken en mag topatleten van dichtbij zien hoe deze zich voorbereiden, afzonderen, mentaal voorbereiden, nog enkele zwarte boulders na elkaar trekken voor ze starten met klimmen en zoveel meer. Er gaat wel een bepaalde stress aan verbonden. Klimmers als een Adam Ondra, die lopen door de routes heen en het enige dat je moet doen is vlot touw geven. opmerkelijk hoe hij in het dak met verre haakafstanden veel meer ontspannen klimt en setjes inpikt, dan op een rechte plaat met setjes om de 1.5m   De mindere goden doen dan weer zeer onverwachte dingen. Vragen touw waar het niet nodig is, laten dan weer een hoop touw vallen en je ziet maar hoe je het oplost, zonder een gevaarlijke situatie te creëren voor de klimmers. Op vrijdag hebben we veel kunnen zekeren, er waren continu 4 klimmers bezig, dus van het begin tot het einde hebben we goed mogen “doorwerken”. Dit is echter zeer aangenaam, laat de dag vlot voorbijgaan en geeft een goed gevoel. Op zaterdag tijdens de finales vroeg het werk mogelijks

nog meer concentratie, de routes waren NOG moeilijker, met nog delicatere passen voor de klimmers en vaak goed uitkijken voor de zekeraars. Vooral het inschatten waar het mis kan gaan is soms moeilijk. Zeker als klimmers er onverwacht op “gemakkelijke” stukken eruit gaan. Sensatie gegarandeerd! Mijn enige doel was Maja Vidmar zekeren in de finales. Gezien er 15 dames dubbele top geklommen hadden in de reeksen was het dus afwachten of tijdens de finale door meerdere dames ex-aequo geklommen zou worden. En het publiek kreeg waar voor zijn geld: 3 dames topten de finale, dus werd een superfinale georganiseerd. Mits aanpassing van de mannenroute mochten de 3 dames, waaronder Maja Vidmar deze route nog eens doen. Teleurgesteld begreep ik de beslissing van de hoofdzekeraar (de Kroll) wel. De “anciens” mochten de superfinale zekeren, en ik sta op deze hiërarchische ladder nog niet hoog genoeg. Als je weet dat enkelen er al van in het begin bij zijn, kan ik alleen maar

“chapeau” zeggen. Zo’n engagement zie je in weinig clubs meer. Dus moest ik met spijt toezien hoe Maja in de superfinale door iemand anders gezekerd werd en hoe ze spijtig genoeg door een domme inschatttingsfout uit de route knalde op een veel te vroeg ogenblik. Hierdoor werd ze ’slechts’ derde. Indien bijgeloof belangrijk is, had ik haar dan misschien beter kunnen zekeren in de superfinale? Vorig jaar zekerde ik haar ook in de finale en won ze. Dit jaar zekerde ik haar in de gewone finale en ze topte. Had ik haar gezekerd in de superfinale, dan… wie zal dit ooit weten??? Het enige minpuntje aan deze voortreffelijke organisatie wat mij betreft, geen toeschouwer die dit belangrijk vindt, en genoten heeft van het spektakel! Op naar 2010 voor een nieuwe goldfinger, met Maja in de finale! En ik weer een trapje hoger :-) Rudi Frankinouille

Uitslag wereldbeker Puurs : finale vrouwen en mannen

1 2 3 4 5 6 7 8 1 2 3 4 5 6 7 8

Name Johanna Ernst Ja-In Kim Maja Vidmar Angela Eiter Charlotte Durif Caroline Ciavaldini Yana Chereshneva Alexandra Eyer Name Adam Ondra Patxi Usobiaga Lakunza Manuel Romain Romain Desgranges Klemen Becan Sachi Amma Gauthier Supper Ramón Julián Puigblanque

Nat AUT KOR SLO AUT FRA

Q1 Top Top Top 42 Top

Q2 Top Top Top Top Top

S Top Top Top 56 55+

F Top Top Top 51+ 51-

SF 57+ 5125   

FRA RUS SUI

Top Top Top

Top Top Top

545251

50+ 4443-

     

Nat CZE

Q1 Top

Q2 Top

S 44-

F Top

ESP FRA

33Top

Top Top

43+ 42-

5652+

FRA SLO JPN FRA

333329+ Top

37 45 Top Top

43 39+ 39+ 41-

52 5251+ 49-

ESP

36

Top

41-

21+

Klefferaar 39

Klefferaar 40

kalender Kalender bvkb Voor meer informatie over de aktiviteiten: www.bvkb.be januari 4/01 bestuursvergadering 16/01 Open Vlaams jeugdklimkampioenschap in Klimax 17/01 Summit 2010 23/01 L’escale (jeugdklimwedstrijd) 29/01 Testdag trainingen 30/01 Algemene vergadering om 16.30h (alleen voor werkende leden) en aansluitend borrel/clubavond vanaf 20h in Paepenheide Februari 01/02 bestuursvergadering 5/02 Info sessie voor kandidaat openhouders: Klimax achter de wand, 19u30 21/02 Wandeling Hoboken Polder. Contact: [email protected] 26/02 Klimschool KVB3 Eerste kennismakingsles te Paepenheide. Basis over nodigematerialen, klimschoolreglement en geologie. Klimmers van BVKB die beschikken over een KVB2 kunnen inschrijven op [email protected] 27/02 Klimschool vervolmaking kennismakingsles te klimax 1 28/02 Klimschool KVB3 Breeven Maart 01/03 Bestuursvergadering 07/03 Klimschool KVB3 Durnal 07/03 Klimschool Vervolmaking Durnal 13/03 Belgisch Kampioenschap lead jeugd Klimax 21/03 Halve dagwandeling Kalken. Contact: [email protected] 26/03 Klimschool KVB3 Breeven 27/03 Belgisch Kampioenschap lead senior 28/03 Klimschool KVB3 Goyet 28/03 Klimschool Vervolmaking Corphalie 29/03 Bestuursvergadering April 18/04 dagwandeling Demervallei 20/04 kopijsluiting Klefferaar 24/04 Kuisdag Klimax 25/04 Klimschool KVB3 en vervolmaking : MLD

Klefferaar 41

Periodiek tijdschrift - Viermaandelijks - Januari 2010 Verantwoordelijke uitgever: Filip Top De Buisseretlaan 7 2870 Puurs Kantoor van uitgifte:

2870 Puurs

Klefferaar 42

België-Belgique

P.B. 2870 PUURS 8/5157

volgende copysluiting 20 april 2010