Jan Everse Toptrainer met FC Zwolle op weg naar de Eredivisie

H E T S P O R T M A G A Z I N E I N D E S TA D Z W O L L E

jaargang 1 | nummer 1

Jan Everse Toptrainer met FC Zwolle op weg naar de Eredivisie

TV-babe Martine

Knokken en bierbuikjes

Prinses op de balk

Echte liefde

Landstede & Sport: een gouden combinatie Ambitieus, sportief, gemotiveerd en een flinke dosis doorzettingsvermogen! Deze eigenschappen vormen de perfecte basis voor een succesvolle toekomst. Met onze opleidingen coachen we studenten op weg naar hun eigen toekomst. Bijvoorbeeld met de opleiding Sport & Bewegen. Bij Landstede zijn we voortdurend bezig met de talentontwikkeling van studenten, zodat ze hun plaats in de samenleving kunnen innemen. Sport maakt daarvan deel uit. Zo bieden we talentvolle (top)sporters de mogelijkheid om via het Landstede Topsport Traject (top)sport te combineren met onderwijs. Verder werken we op sportgebied samen met sportieve organisaties in onze regio. Doel van de samenwerking is elkaar versterken en ondersteunen. Landstede is onder andere partner van: •

Stichting Topsport Zwolle (Landstede Basketbal & Landstede Volleybal)

•

FC Zwolle

•

VV Berkum

•

ZAC Basketbal

•

VC Zwolle

•

Samenwerkende Sportverenigingen De Pelikaan

•

WRZV/Landstede Sportacrobatiek

•

Topsport Steunpunt Regio Zwolle

•

Stichting Sporttalent Zwolle e.o.

•

Olympisch Netwerk

•

Topsportevenementen Zwolle

Wilt u meer weten?

Bel gratis 0800–0245666 Kijk op www.landstede.nl of kom naar onze Infoshop aan het Grote Kerkplein 14 in Zwolle.

Colofon

In dit nummer

Sportmotief Zwolle is een uitgave van Uitgeverij Jupijn bestemd voor de stad Zwolle.

5

Welke sport?

6

Jan Everse slaat hard van zich af

Uitgave Uitgeverij Jupijn Kruisstraat 19 8051 GD HATTEM Telefoon (038) 443 30 04 Fax (038) 444 94 95 [email protected] www.sportmotief.nl Oplage 60.000 exemplaren Samenstelling Uitgeverij Jupijn Directie Jeffrey Marsman Hoofdredactie Stephan Wageman

12 Hurksprongen bij Turnlust

Unieke man in Zwolse voetbalwereld

14 Weer lachende gezichten bij SVI 16 Biljarter Dick Jaspers dolgelukkig in Zwolle

SVI heeft weer gevoel voor elkaar

20 Arnie Pot wil CSV ’28 weer opbouwen 24 Iedereen welkom bij badmintonclub Aa-Landen 26 Gerard Schutte weet álles 30 Schaker en karateka in gevecht 32 Politiek aan het woord 38 Tafeltennis met dierengeluiden 40 Streetdance schudt het lichaam wakker 42 Zwolse bridgers op zoek naar studenten

Redactie Fokko Ebbens Jasper van Overbeek

44 Ton Pierik blijft altijd verbonden aan Tempo ’41

Vormgeving Christiene Doorman Henri Haverkamp

54 Femke Beljon mikt op Londen 2012

Fotografie Jasper van Overbeek

50 Koninklijke vrijwilligers bij Be Quick ’28

56 Op de skipiste in Zwolle 58 Martine houdt zich staande in mannenwereld 66 Het volgende nummer

Creatie Marsman Reclame Hattem Druk Thieme Rotatie Zwolle

Vragen, opmerkingen of suggesties? Neem dan contact op met Uitgeverij Jupijn, telefoon (038) 443 30 04 of mail naar [email protected]

Voetbalbolwerk CSV ‘28 moet weer opleven

I sportmotief

20

Verspreiding TNT Post

3

Op naar de Olympische Spelen

“Deze periode in Zwolle is voor mij een hoogtepunt”

54

16

Rode duivels op de piste

Pannenkoeken & dierengeluiden

Bridge is vooral voor de drukke denker

56

38

42

Chelsea en Berkum In een klein hoekje langs het veld van Stamford Bridge stond ik als journalist bijna drie jaar geleden te wachten op Frank Rijkaard en Henk ten Cate. Ongeveer een halfuur eerder werden zij met Barcelona door Chelsea verslagen in een Champions League-wedstrijd waar de adrenaline zó hoog opliep dat er na afloop bijna een handgemeen tussen Rijkaard en José Mourinho ontstond. Toen Rijkaard en Ten Cate stopten om een praatje te maken, ontspon zich een prachtige discussie tussen beiden. Waarom hadden ze niemand bij de tweede paal gezet bij de corner waaruit John Terry scoorde, waarom had hun middenveld niet meer diepgang gehad. Waarom, waarom, waarom... Ze zwegen even en Rijkaard gooide daarna zijn sigaret - heel netjes - achter de afrastering en liep richting de spelersbus. Die emotievolle avond deed me opeens denken aan een middag in Berkum, waar ik op uitnodiging de kampioenswedstrijd van het vierde elftal mocht bezoeken. Tijdens de wedstrijdbespreking ging het ook over corners, veldbezetting en de spits van de tegenstander. Toen het ploegje kampioen werd waren er tranen, vreugde en bewondering. Misschien liepen de emoties nog wel hoger op dan bij Chelsea-Barcelona. Het was vertederend om te zien hoe een groep volwassenen zich zo blij als kinderen kon voelen. De overeenkomsten tussen Barcelona en Berkum 4 sterkt ons bij Sportmotief in het idee dat sport veel breder is dan degenen die we op tv zien. Elke dag zetten miljoenen Nederlanders zich in voor hun vereniging. En vrijwel nooit staan zij in de belangstelling. Daar komt nu verandering in, want met dit blad willen we vooral díé mensen met hun vereniging de aandacht geven die ze verdienen. Stephan Wageman Hoofdredacteur

Welke sport beoefen ik?

Wie: Werk:

Olaf van der Sar, 19 jaar. Ik ben dit jaar begonnen aan een opleiding accountancy en werk daarnaast 4 dagen in de week bij KPMG Zwolle, ook als accountant. Mijn werk bestaat uit het controleren van jaarrekeningen van grote bedrijven.

I sportmotief

zie pagina 65

5

FC Zwolle-trainer Jan Everse blijft ondanks successen kritisch

I sportmotief

“Ons bestuur heeft weinig kennis van voetbal”

6

Een vroegtijdig vertrek van FC Zwolle-coach Jan Everse (53) leek onafwendbaar. Nu heeft iedereen het over de Eredivisie. Dit seizoen draait FC Zwolle boven verwachting. Had u dat verwacht? “Je hoopt het alleen maar. We hebben behoorlijk wat nieuwe spelers en dan is het afwachten of ze dat beetje extra kunnen brengen wat wij van ze verwachten.” Wanneer moet FC Zwolle terugkeren in de eredivisie? “Dat is heel moeilijk in tijd aan te geven, omdat je afhankelijk bent van het budget. Die is nu ongeveer 2,9 miljoen en als we echt willen promoveren moet je toch aan 4,5 miljoen denken. Maar, als de groep zich blijft ontwikkelen en we zouden alles bij elkaar kunnen houden - en dat wordt al moeilijk - dan zouden we ook met minder geld de stap kunnen maken. Indien we de groep volgend seizoen niet bij elkaar kunnen houden, dan moeten we investeren in meer kwaliteit. Wil FC Zwolle een echte titelkandidaat zijn, dan moet deze groep op drie à vier positie verbeterd worden.” Welke posities? “Alles moet beter, véél beter. We hebben nu de jongste selectie van de eerste divisie en we draaien heel goed. Echter, een elftal met een gemiddelde leeftijd van 22 jaar kan eigenlijk niet promoveren. Als we de stap willen maken, dan moet de as heel sterk zijn. Ons centrum met Niklas Moisander en Eric Botteghin is op dit moment uitstekend, maar wie zegt dat we ze kunnen houden?” Waar moeten die eventuele versterkingen vandaan komen? “Uit de amateurs zullen we weinig meer halen. We hebben nu een bepaald niveau en het is voor amateurs heel moeilijk om aan te haken. Bovendien hebben die jongens vaak een maatschappelijke carrière opgebouwd met een salarisniveau waar wij niet aan kunnen tippen. We scouten nu nog intensiever bij de belofteelftallen van topclubs. Daardoor is het aanvangsniveau van die spelers automatisch hoger. Maar we blijven kritisch, want denk maar niet dat alle spelers uit de beloften van Feyenoord of Ajax ons beter maken.”

De goedkoopste manier om aan goede spelers te komen is een goede jeugdopleiding. Hoe staat het daarmee? “Het is afwachten hoe ze zich ontwikkelen, maar er zitten in de D- en C-jeugd een

I sportmotief

Vorig seizoen heeft u met André Ossemer, Juscemar Borrili en Botteghin spelers uit Zuid-Amerika aangetrokken. Hoe interessant is die markt voor FC Zwolle? “We houden wel vast aan onze scouting hier, maar we hebben ook behoorlijk wat pijlen gericht op Zuid-Amerika. Vanwege de financiën kijken we alleen maar naar jongens met een EU-paspoort, Botteghin en Borrili hebben bijvoorbeeld ook een Italiaans paspoort. Het niveau in Brazilië is zó hoog, met als gevolg dat er heel veel spelers rondlopen die ons beter maken en nog betaalbaar zijn. Die jongens zijn niet verwend met grote salarissen. Bovendien komen ze uit een wereld waarin ze hebben leren knokken om te overleven.”

7

paar aardige spelers. Ik kijk nu heel kritisch en dan vind ik dat het bij de A’s en B’s al een stuk minder wordt. Daar zitten op het moment niet zoveel spelers die volgend jaar in aanmerking komen voor een leerling-profcontract. Bovendien zijn wij heel kritisch op kwaliteit. Wij willen uiteindelijk zoveel kwaliteit hebben dat het heel moeilijk wordt om jongens uit de opleiding door te laten stromen. Daarom is het belangrijk dat onze jeugdelftallen op het hoogste niveau gaan spelen. Dat is een absolute ‘must’. Maar ik denk ook dat er veel meer kwaliteit in deze regio zit dan we nu zien. Dat is dus afhankelijk van de kwaliteit van onze scouting, we moeten daar veel kritischer in worden. Ik zie bijvoorbeeld een aantal jongens in onze jeugd lopen die hier nooit hadden mogen voetballen. Simpelweg omdat ze te weinig kwaliteit hebben.”

“Gerald van den Belt moet niet beslissen over technische zaken”

I sportmotief

FC Zwolle speelt straks in een nieuw stadion. Simpel gezegd: een nieuwe thuishaven levert meer geld op en dat betekent betere prestaties. “Zo simpel is het niet. Natuurlijk valt en staat alles met resultaat. Zo’n nieuw stadion levert alleen meer geld op als er meer sponsors en supporters komen. Je gaat er van uit dat er met een nieuw stadion altijd wat meer toeschouwers komen, door de nieuwsgierigheid en nieuwigheid. Sponsors kunnen we straks ook meer bieden. Nu lopen alle geldschieters door elkaar, maar ik kan me voorstellen dat je als betalende sponsor ook wel wat extra privileges wil hebben. Als we dit jaar goed kunnen eindigen en we spelen de nacompetitie, dan heb je het jaar erop met een hoger budget toch een bepaald verwachtingspatroon. Dan zou je van 2.000 seizoenskaarten er misschien 3.500 kunnen maken.”

8

Er is natuurlijk binnen de club een hoop te doen geweest om uw bevoegdheden op het technische vlak. Is alles nu naar wens? “Binnen de organisatie zijn er meer mensen die verstand van voetbal hebben, maar ik ben degene die

moet beslissen over het eerste elftal. We hebben met assistent-trainer Claus Boekweg en keeperstrainer Sierd van der Berg nog twee mensen met een goede kijk op voetbal, maar die zijn niet beslissingsbevoegd. Verder hebben wij weinig voetbalknowhow binnen het bestuur, dat weten die mensen zelf ook. Gerald van de Belt (algemeen directeur, red.) heeft op technisch gebied weinig ervaring. Dat is een speler die in die rol is gegroeid en dat zijn in mijn ogen niet de mensen die moeten beslissen over dat soort zaken.” Ook omdat de trainer uiteindelijk wordt afgerekend op de resultaten? “Inderdaad. Eindigen we dit jaar bij de eerste vijf dan hebben we het uitstekend gedaan. We hebben immers het tiende budget van de eerste divisie. Als de begroting volgend seizoen hetzelfde blijft en er worden een paar spelers weggehaald, dan zouden we zomaar negende kunnen worden. ‘Valt ook tegen, die Everse’, zeggen ze dan en dan kan je vertrekken. Ik wil dan niet afgerekend worden op een technische organisatie, een spelersgroep of een technische staf waar ik niet voor honderd procent achter sta. Dat meningsverschil hebben we nu gelukkig uitgepraat.” De eindbeslissing ligt nu dus bij u. “Binnen de marge van het budget mag ik beslissen over spelers en trainers die haalbaar zijn. Als ik dus een contract verlengd wil hebben en het is financieel mogelijk, dan wordt het verlengd. Dat wil overigens niet zeggen dat het allemaal veel succesvoller wordt, want ik weet niet wat het budget volgend jaar is.” Wat zou u doen als er een grotere club bij u aanklopt? “Dat speelt op het moment niet.” Maar in de voetbalwereld weet je het nooit. “Tegenwoordig is het populair te zeggen ‘die trein

“E onz m

komt maar één keer langs’. De trein van een grote club komt maar één keer langs, maar de trein van Zwolle naar Rotterdam komt volgens mij wel zevenendertig keer per dag langs. Maar even serieus, ik weet het niet. Ik heb het hier goed naar mijn zin in Zwolle, maar aan de andere kant ben ik 53 jaar en ik heb niet meer het idee dat ik nog 25 jaar op het veld stad. Maar een grote club haalt echt niet een trainer op uit Zwolle, eerder van een andere eredivisie club.” In 1998 haalde Sparta u op bij FC Zwolle. Hoeft zo’n club zich ook niet te melden? “Dat ligt helemaal aan de situatie, de mogelijkheden en de visie van de betreffende club. En misschien nog wel belangrijker: kan ik er mijn ei kwijt? Ik zal Zwolle niet zo snel verlaten voor een club uit de eerste divisie. Maar ook als er een club uit de eredivisie zou komen, zou ik alles op een rijtje moeten zetten. Aan de andere kant zou ik liegen als ik zeg dat ik niet graag in de eredivisie zou werken. De ontwikkelingen bij FC Zwolle spelen ook mee. We doen het goed, maar we konden nog niet eens één tribune vullen. Dat vind ik een slechte ontwikkeling. Ik vind dat die tribune met een jong elftal dat in de top meedraait, vol moet zitten.”

De publieke belangstelling valt u tegen? “Ik vind dat wij te weinig krediet krijgen. We halen tot nog toe per wedstrijd gemiddeld twee punten. Als we dat tot het einde van het seizoen volhouden, doen we mee om het kampioenschap. We zetten een keurige

I sportmotief

Een aantal jongens uit e jeugd had hier nooit mogen voetballen”

9

D e s p ecial i s t i n ma a t w erk Keukens Keukenmontage Badkamers Interieurbouw Bie ons maj wel plat proaten! Van der Kolk Interieurbouw maakt de keuken, de balie of

Badkamers

de meubels die u wilt. Precies op maat, in het materiaal

De meeste badkamers zijn niet zo groot, dus het is

en de kleur die u het mooist vindt.Derk van der Kolk is al

belangrijk dat u de ruimte efficiënt gebruikt.

twintig jaar interieurbouwer en kent dus alle kneepjes

Maatwerkmeubelen zijn dan een goede oplossing.

van het vak. Alle producten worden gemaakt in een

Vooral bij moeilijk gevormde ruimten, bijvoorbeeld onder

ruime en moderne werkplaats.

schuine daken, is het resultaat steeds boven verwachting. De showroom is

Keukens

Interieurbouw

gevestigd in het gebouw

Keukenwinkels beloven u optimale keuzevrijheid, maar

Met een mooie inrichting geven bedrijven en organisaties

Tricolore op industrie-

daarbij bent u wel gebonden aan standaardmaten. Bij Van

een visitekaartje af. Van der Kolk vertaalt uw wensen in

terrein Marslanden G in

der Kolk is die vrijheid er wel. Van der Kolk regelt alles:

prachtige producten. Zoals mooie balies, displays,

Zwolle en op donderdag-

van het slopen van de bestaande keuken tot het bouwen

tentoonstellingsmaterialen, handige folderrekken,

avond en zaterdag

en plaatsen van de nieuwe, inclusief de levering van de

unieke tafels, mooi ingerichte presentatieruimtes, maar

geopend. Overige dagen

apparatuur en de uitvoering van het leiding- en tegelwerk.

ook gezellige bars voor horecabedrijven.

op afspraak.

Paxtonstraat 3 F 8013 RP Zwolle Telefoon

06 - 51 28 70 60

E-mail

[email protected]

Dealer van Trend keukens.

“Uit de amateurs zullen we weinig spelers meer halen”

Op dit moment bent u bezig aan uw tweede periode in Zwolse dienst. Beide keren betrof het een opbouwmissie. Zijn er verschillen? “Sportief was het beide keren inderdaad niet zo geweldig toen ik binnenkwam. In de eerste periode hadden we iets meer geld te besteden. Met Boekweg, Henk Timmer, Harry Sinkgraven, Marco Roelofsen, Martin Reijnders, Alfred Knippenberg, Jan Bruin en Marcel Boudestijn hadden we behoorlijk wat routine. Nu werk ik met een heel jonge groep waarvan een aantal spelers nauwelijks ervaring heeft in het betaalde voetbal. Dat is het grootste verschil, want de club is verder niet heel veel veranderd. Ik zie nog steeds dezelfde sponsors lopen. Wat dat betreft is het wel een soort déjà-vu, Zwolle is toch een beetje Zwolle gebleven.”

Hoeveel bent u veranderd? “Ik ben ook niet zo veel veranderd. Ik ben wat ouder, grijzer, zwaarder geworden en wat slechter gaan horen en zien, maar dat is ook het enige.” Op voetbaltechnisch gebied ook niet? “Nee. Kijk, de makkelijkste manier om doelpunten te maken, is Ronaldinho en Messi binnenhalen. Dat kunnen wij en de meeste ploegen echter niet. Dan moet je zorgen dat je met een goed positiespel de meeste kansen creëert. Daar hoort een bepaalde manier van trainen bij en dat doe ik al 26 jaar. Door een probleem op de training groter te maken dan in de wedstrijd, is de kans groter dat mijn spelers het in de wedstrijd makkelijker zien. Zo werk ik al jaren en dat is nooit veranderd. Je ontwikkelt je als trainer wel, je zal in je oefenstof weleens wat dingen anders doen, maar ik begin nog altijd elke training met een positiespel. Voor een voetballer gaat het bovendien om herhalen, herhalen en nog eens herhalen. Een tennisser herhaalt toch ook tachtig miljoen keer zijn backhand, service en return. Voor een voetballer is dit precies hetzelfde. Als je per jaar tienduizend keer een voorzet geeft, dan moet-ie toch een keer beter worden. En zo niet, dan speelt die jongen het jaar erop niet meer bij FC Zwolle.”

I sportmotief

serie neer en toch vind ik de publieke belangstelling tegenvallen. Wat dat betreft vraag ik mij ook af of wij een heel stadion kunnen vullen? Bij Heracles en De Graafschap zit het elke thuiswedstrijd vol en dat zie ik in Zwolle, ook in de eredivisie, nog niet gebeuren. Dat is niet onbelangrijk, omdat we die mensen gewoon hard nodig hebben. Volle tribunes zijn voor die ploeg een enorme stimulans, dan ga je toch wat harder lopen. Een vol uitvak in Den Bosch of Emmen doet een ploeg echt goed.”

11

Bij Turnlust kun je je grenzen verleggen

Genieten van handstanden

I sportmotief

Zwevend over balk en kast genieten tientallen gymnastjes van sportvereniging Turnlust van die luttele seconde gewichtloosheid. Een middagje springen over kast, mat en balk in Westenholte.

12

TURNLUST ZWOLLE Opgericht: 07-10-1959 Aantal leden: 300 Clubkleuren: Blauw - Oranje Adres: Walstroweg 20, 8042 MC Zwolle Telefoon: 038 421 86 15 Website: www.turnlustzwolle.nl Hoogtepunt: Turnlust beleeft haar moment suprême op 4 november 2006. Tijdens de groepsspingwedstrijden in Almelo winnen de dames maar vier medailles. “Zes turnsters laten op elke onderdeel zo snel mogelijk achter elkaar een sprong zien, uiteraard zo synchroon en mooi mogelijk”, legt selectietrainster Meini Pierik uit. Op het onderdeel mini trampoline tafel moeten de turnsters van Turnlust nog genoegen nemen met de derde stek, maar op mini trampoline paard, kast-plank en lange mat pakken de Zwollenaren een gouden plak. “Dat was echt super! We hebben daar een hele poos op getraind en dan is zoiets echt de kroon op ons werk”, blikt Pierik terug. De selectietrainster roemt vooral het groepsproces van de jonge turnsters. “Die wedstrijden staan voor eenheid en samenwerking. Als er toevallig twee meiden vallen, dan heeft de hele groep pech. Wat dat betreft is het een goede les voor de dames geweest en ik moet zeggen dat iedereen daar nog heel lang met veel plezie op heeft teruggekeken.”

Ontmoetingscentrum het Anker, thuisbasis van sportvereniging Turnlust. De sporthal aan de rand van Westenholte heeft een klassieke warme bar die menig bezoeker meevoert naar de Oostenrijkse Alpen. Geen hond die zich op deze woensdagmiddag in deze Zwolse skihut vertoont, maar de heerlijk ouderwetse tent straalt een vreemd soort hartelijkheid uit. De openhaard, de houten bankjes en de gedempte lichten voorzien het geheel van een authentieke sfeer. Misschien ouderwets, maar wel gezellig. Het anker aan de muur en het zachte geroezemoes van tientallen turntalentjes uit de aangrenzende hal trekt de bezoeker weer terug in de werkelijkheid, skihut is weer turncafé. Ook de sterk verouderde turnhal straalt door het veelvuldige gebruik van hout warmte uit. Hoewel de sfeer wellicht aardig oogt, ziet Meini Pierik toch liever een ietwat modernere hal. “We kunnen hier goed trainen, maar beschikken niet over alle goede middelen omdat deze zaal erg verouderd is. Niet echt ideaal op het moment dat we ons voorbereiden op een wedstrijd. Willen we wel trainen met moderne faciliteiten, moeten we uitwijken naar Kampen”, stelt de selectietrainster van Turnlust stellig. Enfin. Vervallen of niet, het lijkt de turnstertjes zelf niets te deren. Vrolijk dartelend werken de meisjes zich met handstanden en hurksprongen over kast, balk en mat, zichtbaar genietend na weer een geslaagde poging. Wat opvalt, is de oase van rust bij de turnstertjes in spé. Niet het eindeloze gekibbel wat je zou verwachten bij een groep meiden van maximaal tien jaar, maar een ongekend hoge concentratiegraad. De meiden lijken maar al te goed te beseffen waar het om draait: selectiegym en dus moet er geoefend worden. “Dit is niks, meer een zielig vogeltje”, roept Pierik in de richting van een in het blauw gestoken blonde

en hurksprongen

turnheldin op de balk. Terwijl het turnstertje met één been op de balk staat, gooit ze haar armen als twee sierlijke vleugels in de breedte en haar andere been naar achteren. Een zweefstand is het beoogde doel, maar het kan Pierik nog niet bekoren. “Hoofd op en duim omlaag!” Als ze haar ledematen nog iets verder ten hemel heft, wordt de ultieme zweefstand toch nog bereikt. Pierik veert meteen enthousiast op. “Kijk, dit is een zweefstand. Zie je wel dat je het kan!” Het is tekenend voor de ambiance die er bij de selectietrainingen van Turnlust hangt. De oud-turnster wil haar dames zo veel mogelijk leren. Soms kritisch, maar altijd met de beste bedoelingen. “Het is geweldig om die kinderen wat te leren, om ze op niveau te krijgen voor de wedstrijden. Onze benadering is afhankelijk van wat ze kunnen en durven, turnen is nu eenmaal grensverleggend. Sommige kinderen zijn nergens bang voor, terwijl anderen juist heel angstig zijn. Maar dat is ook het leuke, het verleggen van die grenzen”, legt Pierik uit. Ook haar compagnon Martine van Dalen geniet zichtbaar van het lesgeven. “Het is echt een uitdaging om per kind te kijken wat de beste benadering is, elk kind is immers anders.” Grensverleggend turnen, betekent ook dat een ongelukje in een klein hoekje kan zitten. De kritische blik maakt dan al snel plaats voor de zachte hand.

“Heb je je zeer gedaan? Meid toch!”, klinkt het aandoenlijk. Coach en pupil zetten zich vervolgens onder het genot van een beetje water rustig op een houten bankje. Tegelijkertijd troost de warme hand van Pierik haar geschrokken turnstertje. Het slotakkoord van bijna twee uur Turnlust bestaat uit een swingende act op muziek. De cd-speler gaat aan en uit de boxen schalt een aanstekelijke jazz melodie die niet zou misstaan als achtergrondmuziek van een romantische rolprent uit de jaren zestig. Als de begintonen van het nummer klinken bewegen de meiden zich een voor een naar de rand van de mat. Schouders schuddend en armen zwaaiend beginnen de turndames aan hun kür om vervolgens de ene flikflak na de andere te presenteren, afgewisseld met menig heupwieg en pirouette. Swingen en lachen, alles op de klanken van de muziek en alles zo gracieus mogelijk. Na afloop kijken de meeste turnstertjes nog heel even ondeugend in de richting van Pierik. Goedkeuring? De knik zegt voldoende, waarna de kleine Westenholtenaren vrolijk wegspringen. “Volgens mij is het alweer bijna tijd”, roept de 23-jarige Van Dalen. “Is het alweer zover?”, countert Pierik. Van Dalen: “Laatste minuut!” Het turncircus in de sporthal van Het Anker draait dan nog een half uur door, plezier is en blijft drijfveer nummer één.

I sportmotief

“Kijk, dít is een zweefstand. Zie je wel dat je het kan!”

13

14

I sportmotief

SVI heeft weer gevoel voor elkaar Een kleine crisis bedreigde het voortbestaan van volleybalvereniging SVI. Een simpel, maar ingenieus plan bracht uitkomst. Ingeborg van Ansem, volleybalster én voorzitter van de club geeft uitleg. Het leiden van een sportvereniging heeft de laatste jaren meer haken en ogen dan ooit te voren. Vooral vrijwilligers, de levensaders van een club, zijn een schaars goed geworden. Het noopt menig vereniging tot het nemen van maatregelen, zo ook de volleybaltak van SVI. De club uit Ittersum zat het afgelopen seizoen met de handen in het haar. Na een verversing in het bestuur voelde niemand zich geroepen om een leidinggevende functie op zich te nemen. “Op een gegeven moment hebben we toen maar een brandbrief naar alle leden gestuurd. We hebben iedereen nadrukkelijk verzocht te helpen, omdat het anders fuseren of misschien wel stoppen zou worden. Immers, we hadden nog maar drie mensen in het bestuur zitten en twee daarvan wilden ophouden”, legt Ingeborg van Ansem uit. De 31-jarige Zwolse met Brabantse roots was de enige bestuurder die vorig jaar wél bleef. De speelster van het eerste damesteam was secretaris en werd in de nieuwe structuur voorzitter. “Aan de hand van een werkgroep die los van het bestuur opereerde, hebben we gekeken waar de knelpunten lagen. Al snel bleek dat statische en zware termen als ‘voorzitter’ en ‘secretaris’ mensen afschrikte,” aldus Van Ansem. De oplossing is vervolgens simpel. “We hebben alle bestuurlijke functies gewoon opgesplitst en afgebakend. In de volgende vergadering kwamen er nadien al vijf leden die zich aanmeldden voor een leidinggevende rol.” In plaats van de gebruikelijke drie, bestaat het bestuur van SVI deze jaargang uit zes leden. Van Ansem toont trots het nieuwe organogram van de vereniging waarbij vooral de kleinere en lichtere taken verademend werken. “We zijn net begonnen en in het begin is het een beetje snuffelen, maar ik moet zeggen dat het uistekend loopt. Onze draagkracht is nu vele malen groter.” Hoewel Van Ansem kan teren op haar ervaring als secretaris, is de rol van voorman haar redelijk nieuw. Het is bovendien een taak die de buitenaanvaller van

SVI altijd heeft toebedeeld aan een echte clubpersoon. “In mijn opinie is de voorzitter altijd het boegbeeld van de vereniging. Iemand die er altijd is, die de zaal opent en weer afsluit. Voordat ik ben begonnen, heb ik ook gezegd dat ik dat op die manier niet kan en niet wil.” Als consultant en teamleider milieu en duurzaamheid van adviesbureau DHV in Groningen én speelster van het eerste team heeft Van Ansem haar handen ook al meer dan vol. In principe is het dan ook de bedoeling dat ze het voorzitterschap na één jaartje voor gezien houdt. “Als ik iets doe, dan wil ik het ook goed doen. Soms heb ik wel eens het gevoel dat ik tekortschiet in mijn rol als voorzitter, omdat ik zo druk ben met mijn werk en eigen volleybal. Echter, ik wil straks wel iets achterlaten.” Over dat laatste hoeft de Brabantse zich hoogstwaarschijnlijk weinig zorgen te maken, want de nieuwe aanpak lijkt aan te slaan. Met 350 leden leeft SVI als nooit tevoren en ook de binding tussen de verschillende volleybalteams herstelt zich weer, iets waar het volgens Van Ansem de laatste jaren nog wel eens aan ontbrak. “De saamhorigheid kan nog beter. Het verenigingsgevoel moet weer nieuw leven worden ingeblazen, mensen moeten weer lekker kunnen nakletsen in de kantine. Daar komt bij dat ook vrijwilligerswerk vanzelfsprekender moet worden, daar is een vereniging toch afhankelijk van.” Vele handen maken licht werk en dus heeft de leiding van SVI nu ook oog voor extra acties. “We willen dit jaar bijvoorbeeld wat terug doen voor alle vrijwilligers, maar ook het organiseren van een middagje paaseieren zoeken en het neerzetten van een gedegen website (www.svivolleybal.nl) horen daarbij. Zoiets geeft toch een positieve impuls en sfeer aan de club en daardoor hopen we weer meer mensen bereid te vinden om iets voor SVI te doen”, besluit Van Ansem.

VOLLEYBALVERENIGING SVI Opgericht: 01-09-1952 (als onderdeel van omnivereniging SVI) Aantal leden: 450 Clubkleuren: Blauw - Wit Adres: Von Piekartzmarke 37 8016 MK Zwolle Telefoon: 038 460 22 98 Website: www.svivolleybal.nl Hoogtepunt: Geen sportieve successen, maar een clinic van het Nederlands damesvolleybalteam is het hoogtepunt van SVI. “Een lid van ons (Anne Weeterings, red) deed mee aan een online volleybalgame en won op die manier prompt die clinic”, vertelt een opgewekte Ingeborg van Ansem. Op 25 april 2007 is het dringen geblazen als bondscoach Avital Selinger en co hun opwachting maken, de BDG-hal van de Zwolse volleybalvereniging puilt uit. Als voorzitter en als speelster van het eerste damesteam geniet Van Ansem van de dag. “Het was echt super! Het mooiste was nog dat we zelf ook even mee hebben mogen trainen.”

I sportmotief

Volleybalvereniging groeit na moeizame periode

15

BILJARTCLUB HANZE CATERING Opgericht:

1 juli 2007 te Zwolle

Aantal leden: 5 spelers + 2 reserve Clubkleuren: paars en groen Adres:

Popovstraat 13 8013 RK Zwolle

Telefoon:

038-4216117

Hoogtepunt: De te winnen bekerfinale aan het eind van de competitie.

I sportmotief

WWW.BILJARTCLUBHANZECATERING.NL

16

Biljarter Dick Jaspers geniet bij Hanze Catering nog steeds

“Deze periode in Zwolle is voor mij een hoogtepunt” Biljarter Dick Jaspers kreeg van Hanze Catering de vrije hand om in Zwolle een topteam samen te stellen. Het bracht hem succes en veel plezier. Monoloog van de Nederlandse meester in driebanden.

“Het is geweldig om zo’n team zelf te mogen invullen. Je kunt wel zeggen dat een droom is uitgekomen. Met Torbjörn Blomdahl, Martin Horn en Ad Koorevaar hebben we niet alleen een heel sterk maar ook een heel hechte ploeg. We kennen elkaar goed en de sfeer is geweldig. Als iedereen heeft gespeeld, geven we elkaar een dikke knuffel. Zwolle was een witte vlek op de kaart voor mij, maar de manier waarop de sport hier wordt beleefd, spreekt mij erg aan. De mensen genieten zichtbaar en maken er een dagje uit van. Voor de wedstrijd begint, is er een brunch en na afloop duikt iedereen het café in. Het sociale aspect is ook heel belangrijk. Het gaat niet alleen om een mooie wedstrijd. Onderling contact met het publiek vind ik persoonlijk fijn, wat mij betreft zijn er geen barrières tussen toeschouwers en spelers.” “Het spel fascineert me nog steeds. Ik speel al zo lang en iedere keer beleef ik biljart weer met alle plezier. Een mooie bal met veel precisie gespeeld in de lengte van de tafel, daar word ik echt blij van als het lukt. Of een mooie zachte of juist harde diagonaal. Het is de fascinatie dat de bal precies in jouw lijn valt. Prachtig. Soms is het zo onvoorspelbaar dat je vooral rustig moet blijven op de moeilijke momenten. Als je een aantal ‘nullen’ speelt, lijkt het dat je in een dip zit. Je

krijgt nooit honderd procent garantie dat je goed speelt. Ik ben ook nooit zeker van mijn zaak, je probeert goed te spelen en dat vast te houden. De concentratie moet je behouden tijdens het hele spel. Iedereen gaat daar weer anders mee om. Ik kan het doseren. Soms zoek ik even contact met het publiek om later weer vol geconcentreerd een mooie reeks te maken.” “Met zoveel wedstrijden in een jaar voel ik me een sportman. Er zijn toernooien waarbij je acht uur lang aan het spelen bent. Daar komt het reizen bij, de voorbereiding, het sociale gebeuren. Die spanning moet je kunnen verwerken, dat kan alleen als je conditie hebt. Je moet absoluut fit zijn. Een paar keer per week loop ik hard of ben ik aan het zwemmen. Soms fitness ik ook nog, al schiet dat er nog wel eens bij in. Maar ik leef gezond en doe mijn werk correct en sportief. Over de post komt nog wel eens een aanbieding over doping. Het interesseert me totaal niet. Alsof ik dat nodig heb! Laat staan dat ik tijd heb om me hier in te verdiepen. Nee, het spel is netjes en zo moet het blijven.” “Ik woon nog steeds in Sint Willebrord, in Brabant. Maar als ik in Zwolle moet spelen, verblijven we in het

I sportmotief

“Per post krijg ik aanbiedingen om doping te nemen”

17

‘Carrièremove? Haha! Kom maar op!’

9`a9ifln\ij[f\en\m„„cd\\i[XeXcc\\eaXXii\b\e`e^\e#XXe^`]k\j\ejXcXi`jX[d`e`jkiXk`\j1n`acXk\eY\[i`am\e \oZ\cc\i\e`efe[\ie\d\ijZ_Xg%;Xk[f\en\nXee\\iY\[i\`^`e^\eq`Z_mffi[f\e#f]al`jkbXej\e;\ebXXe[\ Y\^\c\`[`e^ Y`a \\e i\fi^Xe`jXk`\ f] \\e fm\ieXd\% F] Y`a fgmfc^`e^jkiXa\Zk\e nXXi [\ ^\[iffd[\ fgmfc^`e^ l`kYc`a]k#\ee`\kk\m\i^\k\emffiXdY`k`\lq\jkXik\ijN\n\ib\ed\k\\e\ek_flj`Xjk\^if\gd\ej\e#[`\bi`k`jZ_ b`abkeXXifej\`^\en\ib„eeXXi[XkmXefeq\bcXek\e% Dfd\ek\\cqf\b\en\mffifeq\m\jk`^`e^\e`eQnfcc\#;\m\ek\i\e>\e\dl`[\e1

/ Assistent Accountants Zwolle en Deventer / Teamleider AA Zwolle en Genemuiden Jfcc`Z`k\i\e6N`ca\d\\in\k\efm\i[\]leZk`\jf]fm\in\ib\eY`a9ifln\ij6B`abfgWWWBROUWERSNLf]Y\cd\k =iXeZf`jmXeCXe^\m\c[\#_`am\ik\cka\^iXX^d\\i1'*/$/,(,)''%

spelershotel ’t Losse Hoes in Holten. En het spijt me te zeggen maar ik heb Zwolle nog steeds niet verkend. Graag zou ik eens een dagje door de stad willen lopen. Het is er nog niet van gekomen. Vanavond spelen we hier, dan gaan we naar het hotel en morgen zitten we alweer ergens anders. En zo blijf je maar heen en weer reizen. Ik weet inmiddels niet meer beter.

“Onze saamhorigheid is het belangrijkste” Teamleider Edwin van Wissen stippelt de toekomst van Hanze Catering uit. “Het hoogtepunt van onze biljartclub moet het winnen van de bekerfinale zijn. Aan het eind van de competitie worden de eerste vier clubs uitgenodigd om play-offs te spelen. De beste vier nemen het tegen elkaar op in twee dagen. Het moet een evenement worden waarbij publiek belangrijk is. We hopen de play-offs naar Zwolle te kunnen halen, we zijn in ieder geval in de race om het zover te krijgen. In eerste instantie wilden we zo’n bekerfinale laten plaatsvinden in het FC Zwollestadion, maar dat is nog niet zeker. Dat zijn zaken waar wij als team ons ook niet mee bezighouden. Hogeschool Windesheim is ook een prachtige locatie. Als de jongens maar kunnen spelen.” Van Wissen kan zich nog goed herinneren hoe het idee tot stand kwam een top biljartteam in Zwolle op te richten. “Wim Salomons kwam vorig jaar naar me toe en zei: ‘Ed, ik wil een biljartteam met de beste biljarters’. Ik trok Dick Jaspers erbij en samen hebben we een behoorlijk team bij elkaar gekregen. Dat is deels gelukt omdat we met Wim via Hanze Catering goede contracten kunnen bieden. Het is eigenlijk net als bij voetbal, teams met het meeste geld hebben de beste spelers. Maar daarnaast zijn de spelers ook allemaal goed bevriend met elkaar, en die saamhorigheid is het voornaamste om te kunnen slagen. Het is voor mij een eer om voor zo’n team alle randverschijnselen te mogen regelen.”

De biljartkalender bepaalt mijn leven en ik pas me erop aan. Geen idee hoe lang ik dit nog kan volhouden. Raymond Ceulemans speelt nog steeds met zijn zeventig jaar. Over het algemeen zie je toch dat rond de vijftig jaar de meeste spelers afhaken. Dus al ik nog tien jaar mee kan doen op dit niveau, dan ga ik ervoor.” “Toen ik nog aan het begin van mijn carrière stond, wilde ik biljarten combineren met werk. Paar dagen werken, paar dagen spelen. En niet lachen als ik dit vertel, maar ik wilde wel op het gemeentehuis werken. Ambtenaar. Tijdens mijn studie aan de meao liep ik stage bij de gemeente en de sfeer beviel me wel. Een sociale plek waar ik mijn draai vond. Ik heb mijn studie helaas nooit afgemaakt, omdat de sport aandrong. Nu is er geen weg terug, inmiddels heb ik behoorlijk wat nationale en internationale titels gepakt.”

“Met het team en de sponsor willen we volle zalen trekken. Hier in Zwolle is het mogelijk om de sport anders te benaderen. Voor het eerst in mijn geschiedenis speel ik niet in een biljartcentrum, maar in een school. Het is tijdelijke opvang, maar er zijn meer mogelijkheden. En dat willen we samen met Hanze Catering ook bewerkstelligen met een locatie die uitermate geschikt is voor een groot publiek. Het team wordt in het nieuwe seizoen uitgebreid met spelers Jean van Erp en Tony Carlson. Het niveau van het team wordt zo nog hoger en spectaculairder. Er komt nog meer pr om meer publiek op de been te krijgen en ga zo maar door. Dit is echt een heel bijzonder jaar voor mij, omdat ik samen met Wim Salomons (sponsor en initiatiefnemer, red.) en teamleider Edwin van Wissen, aan het hoofd sta van een eredivisieteam met allerlei frisse ideeën om de biljartwereld nog populairder te maken. Na twintig jaar professional is dit toch echt een hoogtepunt.

I sportmotief

“Zwolle was als een witte vlek op de kaart voor mij”

19

I sportmotief

“De club heeft weinig geluk gehad met de aanwas van nieuwe leden”

20

Nieuwe hoofdtrainer Arnie Pot vertrouwt op mooie toekomst

Voetbalbolwerk CSV ’28 moet weer opleven Arnie Pot neemt als nieuwe hoofdtrainer van CSV ’28 volgend seizoen de taken over van broer Bauke. Aan de hand van de 36-jarige oud-voetballer willen de Zwollenaren oude tijden doen herleven. Over de teloorgang en de wederopstanding van een voetbalbolwerk.

van Stadshagen – CSV ’28 maakte deze winter de overstap van sportpark Het Hooge Laar in de Aa-Landen naar sportpark De Verbinding in Stadshagen - is de laatste jaren niet bepaald verwend met aansprekende resultaten. De geprezen jeugdopleiding is niet meer en ook het eerste elftal speelt als derdeklasser een rol in de marge. Oorzaak voor de teloorgang? Pot weet het niet zeker, maar in zijn optiek zijn er een tweetal redenen voor het verval. Een verkeerde trainerskeuze uit het verleden is het eerste euvel. Pot: “Voor het seizoen ‘95/’96 was CSV ’28 op zoek naar een nieuwe trainer voor het eerste team en de spelersgroep heeft toen Bert Ebbens als nieuwe hoofdcoach naar voren geschoven. Echter, het bestuur heeft toen anders besloten.” De beslissing is tegen het zere been van veel spelers. Zo’n tachtig procent van de hoofdmacht bestaat op dat moment uit eigen jeugd en Ebbens had zich als jeugdtrainer in dienst van CSV al bewezen. Een weerzien van de Zwolse oefenmeester met de talentvolle lichting lijkt dan ook een logische stap, maar zover komt het dus niet. Pot besluit vervolgens geen halve maatregelen te nemen. “Ik ben toen een van de eersten geweest die besloot te vertrekken (Pot verkast naar stadgenoot Be Quick ’28, red.) en daarna is het balletje gaan rollen. Jongens zoals Henk-Jan van der Veer, Jeroen Soppe, Rick Groen, Stephan Rahantoknam en Rogier Knoops hebben hun heil daarna ook ergens anders gezocht. Dat is nog steeds een doorn in het oog van veel CSV’ers, want zoiets hadden ze nog nooit meegemaakt.” Terwijl het eerste elftal van de oranjehemden

CSV’28 Opgericht 07-05-1928 Aantal leden 675 Clubkleuren Oranje - Wit - Blauw Adres Sportlaan 4 8044 PG Zwolle Telefoon 038 453 16 33 Website www.csv28.nl Hoogtepunt Het toppunt in de geschiedenis van CSV’28 ligt verscholen onder een dikke laag stof. In het seizoen ‘80/’81 bereiken de Zwolse voetballers met een tweede plaats in de tweede klasse hun hoogste rangschikking ooit.

I sportmotief

“Arnie, als je naar CSV ’28 bent gekomen om zó te voetballen, dan kun je het wel vergeten!” De woorden van trainer Ton Heimerikx staan Arnie Pot nog kraakhelder voor de geest. Als broekie van een jaar of veertien had de jonge Pot net de overstap gemaakt van Zwolsche Boys naar de jeugd van CSV ’28 . In een van zijn eerste wedstrijden gaat Pot met de B1 van de oranjehemden op bezoek bij Flevo Boys. In de rust kijken de inspiratieloze Zwollenaren al tegen een 4-0 achterstand aan en dus krijgen de talentjes ouderwets onder uit de zak. “Jongens, als we zo blijven voetballen en we leveren geen strijd, dan kunnen we wel inpakken!”, vervolgt een woedende Heimerikx. Het is een kentering in het voetballeven van de inmiddels 36-jarige Pot. Het realisme voert vanaf dan de boventoon. “Ik was nog veel te speels, wilde alles voetballend oplossen. Natuurlijk ben ook ik een liefhebber van goed voetbal, maar ik ben ook zeker een realist. Je kunt niet ten koste van alles blijven voetballen, winnen is immers het belangrijkste”, geeft de huidige assistent-trainer van CSV ’28 aan. Die absolute wil om te winnen werkt aanstekelijk in huize Pot, want ook zoonlief Niek is als pupil van Be Quick’28 F1 al besmet met die ijzeren mentaliteit. “Laatst probeerde ik hem na een verloren wedstrijd duidelijk te maken dat plezier toch het belangrijkste is. ‘Dat hangt ervan af of we winnen’, was zijn eerste reactie”, vertelt Pot met een glimlach. Het voetbaldier Pot krijgt volgend seizoen als hoofdtrainer van CSV ’28 de kans om het voetbalbolwerk van weleer weer op de kaart te zetten. Immers, de aanhang van de eerste voetbalvereniging

21

Sport wordt in Nederland meestal in verenigingsverband beoefend. Ooit ontstaan als een club van gelijkgestemden rond een bepaalde sport waar geld géén enkele rol speelde en waar vrijwilligers de zaak organiseerden. Het zitting hebben in een verenigingsbestuur betekende ook toen al dat er veel verantwoordelijkheid werd gedragen, maar daarop werd men niet altijd afgerekend. Het nemen van verantwoordelijkheid werd met respect beloond en maatschappelijke status. In de 21e eeuw is dat in veel gevallen nog slechts een herinnering aan vervlogen tijden. Sportbeoefening is maatschappelijk een prestatiegebied geworden waarin geld in toenemende mate een rol van betekenis speelt. Juist ook bij amateursport. Wel wordt sport nog steeds in verenigingsverband beoefend en worden deze verenigingen nog steeds door vrijwilligers bestuurd. Het beoefenen van de meeste sporten kost echter aanzienlijk geld in de vorm van investeringen in accommodaties en allerhande hulpmiddelen. Gevolg daarvan is dat contributies substantiële bedragen zijn geworden en dat er soms veel geld omgaat in sportkantines. Kortom de (financiële) belangen zijn groot, evenals de daarmee samenhangende risico’s. Besturen, tenminste bestaand uit de voorzitter, de secretaris en de penningmeester, worden nog steeds gevormd door enthousiastelingen die vooral de sport een warm hart toedragen. De vraag is echter of zij zich bewust zijn van hun aansprakelijkheid voor de eerder genoemde risico’s. Bestuurders van (sport)verenigingen zijn collectief aansprakelijk voor alle rechtshandelingen die tot schade leidt. Het al dan niet beperkt zijn van de rechtsbevoegdheid bepaald daarnaast dan ook nog of sprake is van hoofdelijke aansprakelijkheid van één of meer individuele bestuurders. Wettelijk uitgangspunt is: iedere bestuurder moet zijn bestuurstaken behoorlijk vervullen. Dat betekent bijvoorbeeld ook dat de verantwoordelijke bestuursleden geacht worden kennis te hebben van geldende fiscale wet- en regelgeving op het gebied van omzetbelasting en vennootschapsbelasting en op het gebied van het verenigingsrecht in Boek 2 van het Burgerlijk Wetboek. Maakt u gebruik binnen uw vereniging van de aanwezige kennis bij leden, sponsors en donateurs; vraag eens een vrijblijvend bestuursconsult bij een accountant, fiscalist of notaris. Onwetendheid kan verwijtbaar zijn. KRC Accountants & Adviseurs B.V. Drs. Jan van Dorp RA

ZETTEN BESTUURDERS OP SCHERP

Bestuursperikelen in de sport

Lekker veel v ruimte nieuw!

Kom nu kijken in de showroom! Burg. Roelenweg 19 1 - 8031 ES Zwolle Te el.038 - 4280300 [email protected]

WWW.LEER ENTVELD.NL

Medisport al 15 jaar een begrip in (top)sportbegeleiding

. Verzorgd o.a fysiotherapie , bij FC Zwolle de Landsteo.a. Verzorgd & fysiotherapie bij FC Zwolle, basketbalbasketbal Landstede & volleybal. volleybal.

hetzelfde, maar van de bruisende vereniging die ik kende was niet veel meer over. Dat kwam vooral door de grote daling van het aantal jeugdleden. Dit heeft er zelfs toe geleid dat de club nu geen A- en B-jeugd meer heeft.” Een trieste constatering, zeker voor een jeugdopleiding die ooit profvoetballers zoals Max Huiberts, Sander Roege, Stef Hendriks en Dominggus Lim-Duan voortbracht. Een fantastisch nieuw sportpark in Stadshagen biedt de club de kans om met een schone lei een nieuwe start te maken. CSV ’28 kan het verleden laten rusten en zich weer richten op de toekomst. Pot: “De vereniging verkast op het juiste moment, wat dat betreft val ik wel met mijn neus in de boter. Organisatorisch en bestuurlijk staat er op het moment al een boel op de rit, verder moeten we inzetten op een uitgekiend jeugdplan.” Onderaan beginnen, bij de F’jes, dat is in de ogen van de Zwollenaar de manier

om de vereniging weer op te laten bloeien. “Ik heb zelf altijd ervaren dat goede jeugdtrainers erg belangrijk zijn voor de ontwikkeling van een speler. Met coaches zoals Heimerikx, Ebbens, Gerard Nijkamp, Paul Vermeulen en Martin Wegenaar heeft CSV die trainers in het verleden ook altijd gehad. Daarbij is een goed kader natuurlijk van groot belang. Ik ben er van overtuigd dat de jeugd uit Stadshagen de weg naar CSV weet te vinden, mits de randvoorwaarden top zijn. Daadkracht uitstralen, niet alleen naar alle leden, maar ook richting alle vrijwilligers.” Waar de donkere wolken de laatste jaren bijna onophoudelijk donderden boven het sportpark van CSV ’28 , daar wordt de vereniging nu weer voorzichtig beroerd door flinterdunne zonnestraaltjes. De club leeft weer.

I sportmotief

“Een elftal moet sterren en waterdragers hebben en in het seizoen ‘80/’81 beschikten wij over die ideale combinatie”, aldus voetbalhistoricus Gerard Schutte (zie ook pagina 26-29). CSV ’28 bereikt in het begin van de jaren tachtig haar hoogste positie ooit. Met een tweede langzaam wegzakt, pakt Be Quick ’28 vijf jaar plaats in de eindrangschikking klopt de Zwolse tweedeklasser nadrukkelijk later de titel in de Hoofdklasse C. Sander aan de poort van het walhalla van het zaterdagvoetbal. Schutte is van 1968 tot Roege, Rahantoknam, Soppe en Pot vormen het contingent CSV’ers. En de trainer? Juist, en met 1986 elftalleider van de oranjehemden: “Dat was het beste team dat CSV Bert Ebbens. ooit heeft gehad. We hadden niet alleen fantastische voetballers, ook de onderlinge De tweede oorzaak ligt wat gevoeliger. sfeer was geweldig. We waren rijp voor de eerste klasse.” Zover komt het dus nooit, “Het is misschien een beetje moeilijk uit te DTS ’35 steekt de Zwollenaren met een voorsprong van vier punten de loef af. leggen, maar volgens mij heeft de club Schutte glundert zichtbaar als hij vertelt over de gouden generatie. “Oefenmeester Jan weinig geluk gehad met de aanwas van Westerbeek kneedde het team, die man was echt een psychologische hoogheid. Zelfs nieuwe leden. Het gewenste voetbaleen enfant terrible als Rob Meyer wist hij te muilkorven. Ook iemand als Harold Borns niveau en de wil om te winnen waren wel (de enige voetballer in de geschiedenis van CSV ’28 die meer dan honderd keer aanwezig, maar de echte binding met de scoorde, red.) excelleerde onder zijn vleugels. Borns had altijd dat kwikzilverachtige. club ontbrak. Het nette CSV ’28 van weleer Hij had een broertje dood aan verdedigen, maar dat hoefde hij ook niet, dat kreeg opeens te maken met betalingsachtervergde veel te veel energie.” standen en wangedrag vanuit de eigen Het duo Westerbeek en Schutte creëert een ongekend hechte band. “Dan vereniging. Ook het aantal vrijwilligers liep organiseerden we bijvoorbeeld puzzeltochten in de binnenstad. hierdoor een flinke knauw op”, vertelt Pot. Terwijl Jan en ik dan al binnen zaten in een of ander café, ging De gevolgen zijn drastisch. Als de voormalige verdede spelersgroep op de knieën over de straat om bijvoordiger na bijna tien jaar terugkeert op het oude nest om beeld de teksten op de putdeksels te lezen. zijn cluppie te helpen, ziet Pot een totaal ander CSV Fantastisch!”, lacht Schutte. ’28 . “De mensen in de kantine waren nog wel

23

Badmintonclub Aa-landen wel voor recreanten

Verboden terrein voor campinggasten Een paar sportievelingen met rackets schieten Wijkcentrum De Bolder in voor een vaste avond badminton. Hans Geerinck (65) doet het al dertig jaar. “Mijn hart ligt bij de vereniging.”

Volgens Geerinck moet de sport vooral leuk blijven. Ontspanning door inspanning, is de bedoeling. Bewust is er tijdens de oprichting, eind jaren zestig, gekozen voor een recreatief niveau. Tijdens een avond badmintonnen rouleren de spelers naar eigen wens en is de sfeer duidelijk ongedwongen. Er wordt op twee avonden gespeeld. Dinsdagavond in de Landstedehal

van de Aa-landen. We speelden in De Bolder met zo’n honderdtachtig leden per week. Twee dagen per week stond de zaal vol, je kon maar voor één uur spelen. Het ledenaantal liep later terug. Volgens Geerinck is dit te wijten aan het vollopen van de sportscholen door individualisten. “Het saamhorigheidsgevoel is niet meer zo aanwezig als vroeger, mensen hebben het te druk om gezamenlijk af te spreken. We hebben nog steeds twee avonden gereserveerd bij de sportzalen van De Bolder en De Vrolijkheid. Het verschil is dat we die avonden nu delen met badmintonvereniging Sla Maar Raak. En je kunt nu de hele avond continu spelen, dat is wel tweeënhalf of drie uur lang.” Toch klaagt Geerinck niet: “We zijn nog steeds een heel leuk zelfonderhoudend clubje.” In de sporthal staan een tiental mensen gretig in de lucht te slaan met hun racket. Aan de ene kant van de hal staat vereniging Aa-landen, aan de andere kant staat Sla Maar Raak. Er wordt over en weer gegrapt, maar toch blijven de verenigingen gescheiden. Bij Aalanden staat Geerinck even langs de kant met zijn medespeelster: “Ja, wij staan al twee keer een kwartier te spelen. Even een ronde rust en dan spelen we tegen die jongelui.” Ondanks het recreatieve niveau wordt er toch pittig gespeeld met strak geplaatste shuttles. De regels worden ook keurig gehandhaafd. Onderhands opslaan in het linkervak, diagonaal gespeeld naar de overkant. Bij een dubbelspel wordt er flink geroepen wie de shuttle terug moet slaan, ‘jij’ of ‘ik’. Zweetdruppels komen er aan te pas. Geerinck verduidelijkt het nog eens: “Dit moet je niet verwarren

I sportmotief

“Mensen hebben het nu te druk om samen af te spreken”

24

aan de Vrolijkheid, donderdagavond in wijkcentrum De Bolder. “De mensen moeten aan de gang kunnen blijven”, benadrukt Geerinck, “Je moet zorgen dat er naast het badmintonnen ook nog wat anders gebeurt. Tweemaal per jaar hebben we, ondanks onze recreatieve instelling, toernooien voor de leden. Gezelligheid staat daarbij voorop. Ik doe onder meer de toernooileiding en zorg dan ook altijd voor allerlei leuke kleinigheidjes, zodat je aan het einde van de dag toch met iets leuks naar huis gaat. Zo houdt iedereen ook een goed gevoel over aan het toernooi.” Als vutter heeft Hans alle tijd om er mede voor te zorgen dat het ledenaantal weer wat toeneemt, of dat het in ieder geval niet vérder afneemt. “Eind jaren zestig is de vereniging opgericht door het wijkbestuur

Uw woning verkopen? Net even iets anders, en… een forse besparing. oor slechts E 950,- regelen wij bijna ALLES voor u!

Terborchstraat 7, 8011 GD Zwolle T 038 - 421 11 50 [email protected]

www.steegstra-postma.nl

Specialisten in flexibele verpakkingen met campingbadminton, dit is enthousiast kwalitatief badminton.” In de statuten van de vereniging komt een duidelijke doelstelling naar voren; ‘het doen beoefenen en bekendmaken van de badmintonsport’. Hoewel dat wat oubollig klinkt, is de vereniging modern waarbij aan de doelstelling stevig wordt vastgehouden. Door middel van de lage drempel kunnen nieuwe leden gemakkelijk instromen. De laatste jaren is er gewerkt aan een goede opvang en opleiding voor geïnteresseerden. “In principe werd er bij de badmintonclub niet getraind. Voor nieuwe leden of bestaande die hun techniek willen verbeteren, is er nu toch de mogelijkheid om tegen geringe extra kosten groepstrainingen te volgen. Zo worden ze niet direct van de baan gemept”, grapt Geerinck. En met nog een speciale commissie om leden te werven, is de club duidelijk bezig om te groeien. De 65-jarige Hans Geerinck blijft altijd optimistisch. “Er kunnen gemakkelijk nog zo’n vijftig man bij, goed voor de sport en vooral gezellig toch?!”

I sportmotief

BADMINTONCLUB AA-LANDEN Opgericht: 21 maart 1972, nadat zij eerder was ontstaan als onderdeel van de Wijkgemeenschap Aa-landen. Aantal leden: zestig Clubkleuren: blauw en wit Website: www.badmintonclub-aalanden.nl Telefoon: 038-4547872 Hoogtepunt: Erelidmaatschap voor Dhr. Tijmen Doornweerd, mede-oprichter en 32 jaar lang inspirerend voorzitter van de club.

Nipkowstraat 21 | 8013 RJ Zwolle | Postbus 645 | 8000 AP Zwolle | T 038 - 468 1818 F 038 - 468 1811 | [email protected] | www.euroflexbv.com

25

26

I sportmotief

Gerard Schutte houdt al veertig jaar statistieken van álle clubs bij

Unieke man in Zwolse voetbalwereld Elke maandag bladert Gerard Schutte (77) door de editie van de Zwolse krant. Clubs, uitslagen en doelpuntenmakers, Schutte noteert uitvoerig elk detail van het Zwolse voetballeven. Het ritueel herhaalt zich nu al bijna veertig jaar.

Schutte valt voor de schoonheid van het voetbal. Uitkomend voor CSV ’28 ontpopt de aimabele Zwollenaar zich als een echt verenigingsmens. In eerste instantie als voetballer, later als elftalleider van het eerste. “Ik ben kampioen van de lagere elftallen”, lacht Schutte. “Ik kon nog niet door een krant heen schieten, moest het altijd hebben van mijn inzet. Ik heb ook geen verstand van voetbal, ik interesseer mij meer in de mens achter de voetballer. Echt waar, ik heb een

paar gouden vriendschappen aan het voetbal overgehouden.” Schutte kan zich ergeren aan het grote aantal spelers dat vandaag de dag van vereniging naar vereniging springt, echte clubliefde is in zijn ogen schaars. “Het is echt een duiventil. Ik heb ooit geprobeerd om van alle doelpuntenmakers de club van herkomst te vermelden, maar dat is nu niet meer te doen”, geeft Schutte aan, wijzend op een indrukwekkende flapover met alle doelpuntenmakers uit de geschiedenis van Be Quick ’28.

“De weduwe van Bep Bakhuys vertelde me dat ik haar archief zo snel mogelijk mee moest nemen. Haar zonen zouden anders geld willen zien.” Aan de andere kant van het atelier doemen de mappen met de historie van iedere Zwolse voetbalvereniging op. Van het grote PEC tot het kleine Ulu Spor, Schutte eert elke club met een plekje in zijn archief. Meerdere malen staat hij op om vanuit weer een andere map de geschiedenis van het Zwolse voetbal nieuw leven in te blazen. Schutte: “Het is een uit de hand gelopen hobby, ik had nooit gedacht dat het ooit zo ver zou komen.” De ontwikkeling van voetballiefhebber tot voetbalhistoricus vindt zijn oorsprong in een onschuldig ziekenhuisbezoekje aan het eind van de jaren ’70. “Als gevolg van een operatie aan mijn blinde darm kwam ik in het ziekenhuis terecht. Naast mij lag een man die nogal graag discussieerde over het geloof. Nu ben ik

I sportmotief

Plaats van handeling is de uitbouw in de woning van Schutte, speciaal vervaardigd door een aannemer om de vele meters aan flap-overs en archiefmappen te herbergen. Van de oprichting van ZAC in 1889 tot anno nu, een completer historisch overzicht van het voetbal in Zwolle is onvindbaar. Schutte geniet van alle cijfertjes en heroïsche verhalen die zijn archief rijk is. “Die bal moet naar dat net toe. Gevechten, vreugde, kampioenschappen, winnen en verliezen, alles vloeit voort uit dat ene doelpunt.” De passie voor het voetbal van de Zwollenaar ontstaat in de koude begindagen van 1934. De dan slechts 4-jarige Schutte woont met zijn ouders aan de Veerallee, op loopafstand van de oude accommodatie van voetbalclub ZAC. Cultheld en ZAC’er Beb Bakhuys was na een afwezigheid van bijna vier jaar teruggekeerd uit Indië. De impact die deze geweldenaar op het Zwolse publiek heeft, laat Schutte nooit meer los. “Ik weet nog goed dat ik tienduizend Zwollenaren langs de Veerallee zag lopen, prachtig! Ik kan het gejuich dat opsteeg van het complex nog horen. ‘Papa, wat is dat?’, vroeg ik aan mijn vader. ‘Dat is voetbal, jongen’, zei hij dan ietwat nors in verband met het geloof. Al wist ik dat hij regelmatig ook zelf stiekem stond te kijken.”

27

“De krant van maandag blijft het mooiste”

wel gelovig, maar daar houd ik niet van. Vervolgens heb ik mijn vrouw gevraagd of zij niet een paar voetbalboeken van CSV ’28 kon meenemen, dan hoefde ik in ieder geval niet met hem te praten”, zegt Schutte. Schutte verdiept zich in de historie van CSV en stuit op die manier op vele andere voetbalverenigingen.

“Ik kon nog niet door een krant heen schieten”

I sportmotief

“Zo is het balletje gaan rollen. Ik raakte nieuwsgierig naar de historie van de andere clubs en op een gegeven moment wilde ik van elke Zwolse club de topscorer aller tijden vinden. Dat is dan je drijfveer. Totdat je echt alles compleet wilt hebben, dan wordt het een obsessie.” Schutte brengt weken, misschien wel maanden door in het archief van de Zwolse krant. Hij onderwerpt het Zwolse voetballeven aan een grondige afstofbeurt. Ook interviews met oud-spelers en een kijkje in hun plakboeken, maken deel uit van Schutte’s dagelijkse routine. “Ik heb ook snipperdagen bij de KNVB in Zeist doorgebracht. In eerste instantie moest ik nog betalen, maar na verloop van tijd hoefde dat al niet meer. ‘U kent de weg, meneer Schutte’, klonk het dan.”

28

Ook de legendarische Bakhuys stelt zijn eigen archief geheel belangeloos ter beschikking. In eerste instantie tijdelijk, maar na zijn dood komt Schutte definitief in

het bezit van de plakboeken van de Zwolse topschutter. Na een bezoekje aan Den Haag besluit de weduwe van Bakhuys, aangestoken door het enthousiasme van Schutte, het gehele archief aan hem over te dragen. “Zij vertelde mij dat ik alles het beste zo snel mogelijk mee kon nemen. Haar zonen zouden anders geld op tafel willen zien. Ik ben toen maar zo snel mogelijk weggegaan, uiteraard met de tassen vol archiefmateriaal onder de armen.” Uiteindelijk betaalt het monnikenwerk zich uit en vallen alle puzzelstukjes van tientallen jaren Zwols voetbal in elkaar. Slechts een enkele vooroorlogse doelpuntenmaker ontbreekt als gevolg van de summiere verslaggeving. Schutte is trots op zijn systeem, vooral omdat het een totaalbeeld behelst. “In sportboeken over vroeger lees ik altijd dat het zo leuk en gezellig was, maar statistieken staan er nooit in. Mijn systeem lijkt wel heel erg cijfermatig, maar ook ik heb me geïnteresseerd in de persoon. Juist door die combinatie van interviews en cijfertjes ben ik doorgedrongen tot de psyche van de voetballer.” Zelfs na tien jaar verzamelen, hebben nog weinig mensen weet van het immense voetbalarchief aan de Leliestraat. Daar komt rond 1980 verandering in als Schutte voormalig ZAC-bestuurslid en KNVBvoorzitter Jo van Marle uitnodigt. “Ik had Van Marle gevraagd om even bij me langs te komen, ik was benieuwd of ik iets unieks in handen had. Toen hij aan het begin van de avond binnenkwam, zei hij in eerste instantie nog zo weg te moeten, maar om elf uur zat-ie er nog”, legt een trotse Schutte uit. Als Van Marle tegen het eind van de avond toch nog het pand

“Ik heb een paar gouden vriendschappen aan het voetbal overgehouden”

verlaat, zijn de twee het roerend eens: dat boek over de historie van het Zwolse voetbal moet er komen. Met Meters Buutenspel brengt Schutte in 1983 een klein meesterwerkje uit. Het naslagwerk bevat de rangen, standen en doelpuntenmakers van alle Zwolse verenigingen tot dan toe, gemêleerd met verhalen over de allergrootsten die de Zwolse velden hebben bevolkt. De reacties zijn louter positief, al beseft Schutte dat het boek eigenlijk nooit af is. “Omdat er destijds ontzettend veel mensen naar me toe kwamen die ook nog wat materiaal hadden.” Hoewel het boek naar lokale maatstaven uitstekend verkoopt, wil Schutte van enig gewin niks weten. Alle opbrengsten gaan naar een goed doel. “Ik wilde er niet als een zakkenvuller uit komen, bovendien heb ik aan het schrijven van het boek al zoveel vrienden overgehouden.” Inmiddels hebben vele maandagen en de mooiste voetbalverhalen de revue gepasseerd. Schutte noteert nog altijd trouw, de absolute wil om zijn archief te vervolmaken is onverminderd groot. “De krant van maandag blijft het mooiste. Alle emoties en cijfertjes versterken elkaar, het één kan niet zonder het ander. Ik vind het prachtig en mag er graag over vertellen, maar dat merkt een ieder ook aan mij.” Schutte heeft dus

stof over voor een tweede boek, maar de voetbalhistoricus denkt niet dat het er ooit van komt. “Inspiratie genoeg, maar ik ben al op leeftijd en ik denk niet dat ik er nog aan toe kom.” Hoewel Schutte het leven nog toelacht, heeft hij al nagedacht over het onvermijdelijke. “Wat mij betreft moet er een opvolger komen, iemand die ook een beetje gek is. Na mijn dood komt mijn archief in ieder geval toe aan het Historisch Centrum Overijssel. Ik heb al het een en ander geregeld en ook bij het HCO zien ze dat het uniek is”, vertelt Schutte al bladerend door weer een andere archiefmap. De naam van Bakhuys komt wederom ter sprake. Zó graag had hij een paar jaar eerder geboren willen zijn, zodat hij één keer met tienduizend andere Zwollenaren over de Veerallee naar het complex van ZAC had kunnen schuifelen, om zich daar één keer te kunnen vergapen aan de balkunsten van Bakhuys. Het mocht echter niet zo zijn. Schutte troost zich nu met de warmte van zijn eigen archiefmateriaal. “Hier kan ik uren in zitten klooien en daar kan ik echt van genieten.” Wat dat betreft is het onderschrift op de voorkant van Meter Buutenspel meer dan passend: door Gerard Schutte (en gelóóf maar dat ie daar lol aan heeft beleefd…)

I sportmotief

“Echte clubliefde bestaat niet meer. Het is nu net een duiventil”

29

DIALOOG

Schaker Wouter Spoelman Op het eerste gezicht zijn ze misschien wel elkaars ultieme tegenpolen, de denksporter en de vechtsporter. Schaker Wouter Spoelman (17) en karateka Lydia Mossel (20) gaan juist op zoek naar de overeenkomsten.

‘Vroeger waren het allemaal bierbuikjes bij het schaken, maar het wordt nu steeds professioneler’ Wouter Spoelman Wouter Spoelman is regerend Nederlands jeugdkampioen schaken. Toen hij zes jaar was leerde hij het spelletje van zijn vader, om een maand later voor het eerst met hem af te rekenen. De oud-speler van het Zwols Schaakgenootschap deed in januari voor de tweede keer mee aan het Corus Schaaktoernooi in Wijk aan Zee, een van de grootste toernooien ter wereld. Spoelman mag in zijn ontwikkeling dan flinke sprongen maken, van een bestaan als professional ziet hij voorlopig af. “Mijn schaaktoekomst hangt heel erg af van de keuze of ik wel of niet ga studeren. Als ik wil kan ik wel van het schaken leven,” legt hij uit. “Maar eigenlijk wil ik studeren. De absolute top van de wereld is daardoor niet realistisch voor me,

I sportmotief

maar de toptien van Nederland moet haalbaar zijn.”

30

Vechtsporten worden vaak geassocieerd met ‘lomp beuken’, maar hoe vaak gebruik jij je hoofd? Mossel: “Altijd! Dat kun je heel dubbel opvatten. Aan de ene kant moet je natuurlijk letten op je technisch handelen, maar het is zó’n mentaal spelletje. Je kunt trainen wat je wilt, maar als het op de wedstrijddag mentaal niet goed zit, dan heb je daar niets meer aan. Van tevoren zeg ik ook altijd tegen mezelf: ‘Deze mat is van mij, niemand gaat van me winnen en als ze willen dan komen ze de punten maar halen.’ Dat is al een heel andere instelling. Ik heb ook een trainer die mij vraagt een minuutje de ogen dicht te doen en dan zegt: ‘Stel je voor hoe je deze wedstrijd ingaat, stel je voor hoe jij de partij gaat winnen en waarmee je gaat scoren.’ Ik heb altijd zoiets van, gewoon vechten en het maakt niet uit hoe ik win.” Spoelman: “Datzelfde heb ik ook. Je bedenkt altijd van tevoren hoe je de wedstrijd denkt te winnen, met wat voor trucje, met wat voor stoot zeg maar. Aan de andere kant denk je ook dat het tijdens de partij moet gebeuren. Je moet niet te veel vooruit dromen.” Mossel: “De eerste dertig seconden scan ik mijn tegenstander. Op die manier probeer ik mijn aanvallen aan te passen. Ik zorg er wel voor dat ik me niet helemaal ga aanpassen, want het blijft wel mijn partij. Ik wil zoveel mogelijk mijn eigen speelstijl aanhouden.” Spoelman: “Voor een schaker is het wel erg gemakkelijk om je aan te passen aan een tegenstander, alleen moet je natuurlijk wel oppassen dat je daar niet te ver in doorschiet. Het is natuurlijk fijner om een

opponent mijn speelstijl op te leggen.” Mossel: “Kun je in het schaken je speelstijl ook tijdens de wedstrijd omwisselen?” Spoelman: “Dat is lastig. Je gaat op een gegeven moment een bepaalde richting uit, maar soms kan het wel. Als mijn tegenstander goed heeft verdedigd, dan ga ik weer terug om weer een beetje af te tasten en een nieuwe strategie te bedenken.” Behalve je eigen hoofd, kan je ook proberen te spelen met het hoofd van je opponent. Spoelman: “Een schaakpartij duurt ongeveer vier uur en in die tijd kun je heel veel psychologische spelletjes spelen. Intimidatie komt veel voor. Sommige spelers gaan je bijvoorbeeld heel strak aankijken of ze proberen je vlak voor een wedstrijd, door je met een hele groep te lachen, uit je focus te halen. Dat is wel lastig. Ik vind het een beetje onsportief om het zo aan te pakken, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik ook wel trucjes heb uitgehaald.” Mossel: “Winnen is winnen, toch?” Spoelman: “Dat is waar, ja. Het psychologische spelletje kan heel belangrijk zijn, ook omdat je er tijdens een wedstrijd veel tijd voor hebt. Hoe sterker de tegenstanders zijn, hoe belangrijker het wordt. Er worden minder fouten gemaakt en je kunt daardoor minder snel winnen.” Mossel: “Intimideren probeert iedereen binnen het karate. Dat is elkaar strak in de ogen aankijken. De één geeft nog een schreeuw voordat hij de mat op gaat, de ander doet juist zijn ogen dicht. Ik doe meestal gewoon wat koud water op mijn gezicht en kijk mijn tegenstander

en karateka Lydia Mossel

Bij karate spreekt het voor zich dat een goede conditie een vereiste is, maar jij zit ook gemiddeld vier uur achter een bord. Helpt een goede basisconditie je om scherp te blijven? Spoelman: “Conditie is echt heel belangrijk. Je bent tijdens een toernooi zeker wel acht uur per dag met schaken bezig en een toernooi duurt meestal negen dagen, het WK overigens elf dagen. Dus dat breekt je wel op aan het einde. Heel veel spelers zakken aan het eind van het toernooi ook in. Door zoveel mogelijk te sporten probeer ik mijn conditie bij te houden. Vroeger waren het allemaal bierbuikjes, maar het wordt nu steeds professioneler.” Mossel: “Je hebt tijdens een karatewedstrijd natuurlijk een intervalconditie nodig, het heeft dus voor mij geen zin om tien kilometer te gaan hardlopen. Al is het wel goed voor je basisconditie, want die dien je wel te hebben.” Wat is de ideale voorbereiding op een belangrijk toernooi? Mossel: “Wij hebben een wedstrijdperiode en die begint altijd rond september en duurt tot april. In die periode ben je twee weken héél scherp, dan laat je het een week bezinken om er vervolgens weer vol tegenaan te gaan. Maar voor het WK waar ik in oktober aan heb deelgenomen, ben ik al in mei begonnen met conditietrainingen. Maar een week voor zo’n toernooi doe ik rustig aan. Ik denk

ook dat rust en goed slapen net zo belangrijk zijn als de trainingen zelf.” Spoelman: “Het is een beetje dubbel. Zeker voor een belangrijk toernooi moet je oppassen dat je jezelf niet overtraind. Maar ik ken ook wel spelers die vijf toernooien achter elkaar spelen en die dan in een bepaald ritme terechtkomen waardoor het niet zo veel meer uitmaakt. Volgens mij moet je daar een balans in vinden en dat is best wel lastig.” Je ligt dan ’s nachts niet in bed te tobben over een toernooi of over het verloop van een verloren wedstrijd? Spoelman: “Soms wel, maar meestal kan ik mezelf er vrij gemakkelijk overheen zetten. Ik heb de partij geanalyseerd en ik weet wat ik fout heb gedaan, dus dan kan ik wel met een gerust hart gaan slapen.” Mossel: “Wat dat betreft ben ik meer van het wegstoppen. Ik ga dan iedereen bellen om maar met andere dingen bezig te zijn. Ik blijf er in ieder geval niet in hangen. Bovendien heb ik diabetes en daardoor kan ik gewoon niet twee nachten aaneen slecht slapen. Mijn diabetes gaat dan heel slecht, waardoor ook mijn trainingen minder zijn en uiteindelijk ook mijn wedstrijden er onder lijden.”

‘Ik heb zoiets van: gewoon vechten en het maakt niet uit hóé ik win’ Lydia Mossel Als dochter van karatecoach en tweevoudig Europees kampioen Wim Mossel, werd Lydia Mossel opgevoed met passie voor de sport. Inmiddels is de karateka van BudoStichting Boot zelfs Nederlands kampioen bij de senioren in de klasse boven zestig kilogram. Op het WK in Istanbul in oktober bereikte ze zelfs de achtste finale. Ook Mossel pint zich niet vast op een professionele carrière. “Karate is geen sport waarvan je kunt leven. Het betaalt slecht en dat is weleens frustrerend. Ook ik moet dus studeren.” Het grote geld is ook niet de drijfveer van de eerstejaars Pabo-studente. Plezier wel. “Een tijdje terug ging het nogal slecht met mijn diabetes. Noodgedwongen heb ik destijds wat minder aan karate gedaan en dan merk

In hoeverre analyseren jullie je gespeelde wedstrijden? Spoelman: “Alle partijen die ik speel, komen in een database terecht. Dus als ik een bepaald systeem tegen iemand heb gespeeld, dan kan mijn volgende tegenstander dat zien. Stel dat ik iets verkeerds heb gedaan, dan moet ik dat na afloop wel weten.” Mossel: “Wij analyseren ook heel veel, soms ook met videobeelden. Alleen kunnen we soms heel lang doorpraten over iets heel kleins en daar kan ik niet zo goed tegen. Als ik bijvoorbeeld een toernooi helemaal niet lekker heb gedraaid, dan voel ik dat zelf al wel. Dan

je pas hoeveel je het mist.”

wil ik ook echt niet dat ze daar binnen een week iets over zeggen. Ik heb dan echt zoiets van ‘Ik kan het gewoon niet meer, laat ook maar zitten.’” Spoelman: “Maar je gaat dus niet meteen na een wedstrijd kijken?” Mossel: “Nee, nee, nee… Laatst had ik een interland met het Nederlandse team tegen Engeland en de eerste wedstrijd had ik het zo ontzettend slecht gedaan, ik baalde zo van mezelf. Toen dacht ik: ‘Ik kijk wel wat ik ga doen en ik vecht gewoon.’ Die volgende twee partijen won ik met twee keer 8-0.”

I sportmotief

strak aan. Maar wij hebben ook niet zo lang de tijd om dat te doen. Wij hebben vijf seconden en dan moet je klaar staan. Bij karate is het echter wel zo dat je moet schreeuwen bij het uitvoeren van een techniek. De één heeft echt een heel hoge gil, iemand anders heel laag en daarmee kun je de scheidsrechters attenter maken. Maar arbiters op een WK zijn daar vaak niet gevoelig voor.”

31

PvdA-raadslid Frankwin Mussche gelooft in Zwolle als sportstad

“Bij integratie loopt sport als rode draad door ons beleid” Sport en politiek zijn op lokaal niveau onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Daarom krijgt in elke uitgave van Sportmotief een lokale politicus de ruimte zijn mening te geven. Frankwin Mussche, gemeenteraadslid voor de PvdA, trapt af.

Zwolle: de sportpoort naar het noorden. Het is de laatste jaren een veel gehoorde kreet in de organisatorische top van het Zwolse sportwezen. “Voor de Zwolse politiek is dat niet zozeer een doelstelling, maar we zijn wel druk bezig de stad op sportgebied op de kaart te zetten”, vertelt de 37-jarige Mussche. Toch heeft Zwolle met het Rechterland een unieke mogelijkheid om een sportboulevard te ontwikkelen. Op die locatie worden op dit moment immers een voetbalstadion, topsporthal en zwembad ontwikkeld. Mussche: “Het Rechterland is inderdaad de plek waar de sportpoort naar het noorden fysiek tot

met de bouw van verschillende zalen in het topsportcomplex aan het Rechterland. “In principe behoren die zalen toe aan Landstede, omdat zij het complex hebben neergezet. Als gemeente zeggen wij altijd ‘samen maken we de stad’. Dat wil zeggen dat de politiek niet alles zelf hoeft te doen, maar dat we ook samenwerken met particuliere initiatieven. Wij hopen nu ook dat Landstede haar maatschappelijke rol oppakt en ook andere verenigingen toelaat. Landstede heeft ook altijd gezegd dat de hallen niet alleen bedoeld zijn voor de topsport, maar ook zeker voor de breedtesport.”

I sportmotief

“Wij hopen dat Landstede haar maatschappelijke rol oppakt”

32

uiting zou kunnen komen. Echter, de term sportboulevard gebruiken we niet meer. In onze ogen zou dat de ontwikkeling van het gebied niet ten goede komen.” Goed, een sportboulevard zit er dus niet in, maar Zwolle is meer dan alleen topsport. De breedtesport is minstens zo belangrijk. “De veldsporten zitten qua accommodaties op een goed niveau, wat echter achterblijft, zijn de zaalvoorzieningen. De druk is daar ontzettend hoog omdat scholen en sportverenigingen allebei gebruik willen maken van de beschikbare faciliteiten. Op dit moment is er gewoon een tekort en daar ligt voor Zwolle echt een probleem”, legt Mussche uit. Een eventuele oplossing is voorhanden

De naam Landstede is gevallen. Sportpartners zijn belangrijk voor de gemeente Zwolle en onderwijsinstellingen spelen daar een belangrijke rol in. Niet alleen Landstede, maar ook Deltion en Hogeschool Windesheim kunnen in de ogen van Mussche een belangrijke rol vervullen in het sportbeleid van de gemeente. “Zo gaat Windesheim in samenwerking met de gemeente een nieuw zwembad bouwen, waar wij dan ook weer gebruik van kunnen maken. Daarbij zou het ook mooi zijn als Deltion mee zou werken aan het ontwikkelen van een sportpark om daar hun buitensportaccommodatie van te maken. Bij het nieuwe plan voor sportpark Het Hooge Laar (zie

“Woningbouw op Sportpark Het Hooge Laar voorkomen” De toekomst van sportpark Het Hooge Laar zit nog vol vraagtekens. Omdat de voetballers van CSV ’28 de overstap maken naar Stadshagen, blijven de velden aldaar hoogst waarschijnlijk grotendeels ongebruikt. Dieze West en Storica, de twee overgebleven verenigingen, zijn te klein om het grote sportpark te kunnen draaien en dus ziet de gemeente mogelijkheden. “SportService Zwolle heeft een ontwikkelingsvisie opgesteld waardoor bijvoorbeeld een aantal tennisverenigingen daarheen kunnen, je zult uiteindelijk toch toe moeten naar een multifunctionele sportaccommodatie”, aldus Mussche Tegenwerkende factor in het ontwikkelingsplan is de mogelijke woningbouw op Het Hooge Laar, iets wat Mussche te allen tijde wil voorkomen. “We moeten ons afvragen of dat wel zo handig is. Hebben we eindelijk een goede sportaccommodatie in de wijk en dan gaan we het bebouwen. Hoewel ik niet voorzie dat dit gaat gebeuren, zet dit het ontwikkelingsproces wel een beetje stop.”

kader) wordt daar ook al over gesproken.” Behalve onderwijs, is ook zorg een toonaangevende factor in het sportbeleid van de gemeente. “Een van de redenen dat het nieuwe zwembad op het Rechterland komt, is de nabijheid van de Isala Klinieken. Aan de ene kant omdat zorgverzekeraars steeds meer de sport gebruiken om beweging te stimuleren, aan de andere kant omdat Isala zelf het zwembad wil gebruiken voor de revalidatie van patiënten”, geeft Mussche aan. Wie alle factoren bij elkaar optelt, komt al snel tot de driehoek sport, onderwijs en zorg. Een ijzersterke drie-eenheid die het sportbeleid van de toekomst moet dragen. Op dit moment voert echter een andere driehoek de boventoon. Het landelijke project Buurt-OnderwijsSport (BOS) moet het sporten in de wijk bevorderen. Mussche: “We zijn nu bezig met een project in Dieze waarbij we bepaalde doelgroepen in samenwerking met scholen laten bewegen, bewegen en nog eens bewegen. Op die manier proberen we een probleem als obesitas in te dammen. Vooral de basisscholen spelen hier een heel belangrijke, sturende rol in. Probleem is dat we niet alleen overgewicht hebben in Dieze, maar ook in alle andere wijken. Eigenlijk zouden we dit project dan ook moeten uitbreiden, maar daar hebben we nu het geld nog niet voor.”

De maatschappelijke functie van sport houdt niet op bij de bestrijding van obesitas. Ook bij de integratie van de samenleving lopen sport en spel als een rode draad door het gemeentebeleid. “Wat je nu ziet is dat de meeste verenigingen niet echt een integratiebeleid hebben. Vaak belijden ze het wel met de mond, maar in de praktijk doen ze er weinig aan. Wij denken dat verenigingen die rol nog veel meer kunnen en moeten oppakken, omdat sportverenigingen ook een maatschappelijke taak hebben. Sport is gewoon een heel goed middel voor de bevordering van de integratie. Vaak zijn voetbalverenigingen de enige plek waar meisjes en jongens uit verschillende culturen elkaar nog tegenkomen”, concludeert Mussche. Hoewel de integratieproblemen in Zwolle niet heel erg groot zijn, is dit geen aanleiding om te denken dat er helemaal niets hoeft te gebeuren. Sportverenigingen zijn niet happig om allochtonen in hun ledenbestand op te nemen, vanwege de slechte naam van de betreffende doelgroep. Als het aan Mussche ligt dan komt hier snel verandering in. “Als club moet je ook die maatschappelijke verantwoordelijkheid op je durven nemen. Wij moeten er toch naar toe dat we clubs faciliteren die een rol in het integratieproces willen spelen.

I sportmotief

“Op dit moment is er een tekort aan goede faciliteiten voor de zaalsporten in Zwolle”

33

.FUVXDPMMFHBhTMPQFOWPPSEF[BBLß %F3BCPCBOL#VTJOFTT3VOJTWPPSEFMPQFSTFO EFTVQQPSUFSTEJFIVOUFBNNPSFFM POEFSTUFVOFO FFOFWFOFNFOUNFUFFO NPUJWFSFOELBSBLUFS%FFFSWBOVXCFESJKG WFSEFEJHFOJOEFh)BMWFWBO;XPMMFhNFUFFO FJHFOLMBTTFNFOUFOQSJK[FOWPPSEF CFESJKWFOUFBNT

3BCPCBOL*+TTFMEFMUB IPPGETQPOTPSWBOEF 3BCP#VTJOFTT3VO Het is tijd voor de Rabobank.

Rabobank deelt massages uit

ZZZUDEREDQNQOLMVVHOGHOWD

Met nóg meer extra’s belooft de Rabobank Business Run ook dit jaar op 14 juni een succes te worden. De publiciteit en relatiemarketing maken het tot een evenement met vele mogelijkheden. De Rabobank Business Run (RBR) is een onderdeel van de Zwolse halve marathon. Het principe is simpel: Deelnemers kunnen in teamverband de eer van hun bedrijf verdedigen. Alle lopers – minimaal drie, maximaal vijf – leggen de volle 21 kilometer van het parcours af, waarna de organisatie op basis van de drie snelste tijden de winnaar van de RBR vast stelt. In een tijd waarin netwerken een belangrijk onderdeel van het zakenleven behelst, zijn in heel Nederland de businesslopen sterk in opkomst. Ook Zwolle kon niet achterblijven. “De Zwolse halve marathon stierf aan het begin van de jaren negentig een schone dood. Toen we in 2001 de loop weer nieuw leven inbliezen, wierp de Rabobank zich als grote sponsor op als een van de founding fathers. Vanuit die gedachte hebben we de business run vervolgens bij hun ondergebracht ”, legt Han Stiekema uit. Stiekema is voor het Zwolse halve marathon-festival verantwoordelijk voor de PR en sponsoring. Volgens hem belooft de RBR van 2008 weer een stapje beter te worden

dan de voorgaande jaren. “De prijsuitreiking voor de winnende firma’s heeft nu meteen na afloop plaats op het podium op het Grote Kerkplein. Eerder werden de winnaars een paar dagen later gehuldigd bij de Rabobank, maar dat leverde logistiek de nodige problemen op. Niet alle deelnemende bedrijven komen immers uit Zwolle. Bovendien is iedereen nu nog lekker bezweet en nat, dat is toch een beetje de charme van de sport.” De grootste winst behalen de businessrunners echter op het bordes van het stadhuis. “Dat feest hebben we behoorlijk opgepimpt”, vervolgt Stiekema. “Onder het genot van feestelijke muziek kunnen alle firma’s genieten van hapjes, drankjes en zelfs massages. We proberen de businessrunners op deze manier zoveel mogelijk te verwennen. Uiteraard kunnen betrokkenen na afloop ook gezellig nakletsen.” Overigens is Rabobank IJsseldelta ook een drijvende kracht achter I Run2BeFit, een landelijk schoolproject van gecombineerde biologie- en sportlessen. In Zwolle worden de leerlingen van verschillende middelbare scholen in tien weken klaargestoomd voor het lopen van vier Engelse mijlen. Voormalig marathonloper en initiatiefnemer van het project Gerard Nijboer ontving onlangs uit handen van de Rabobank de speciale rode wedstrijdshirts.

Zover zijn we nog niet, maar we moeten wel die kant op. Overigens geldt dit niet alleen voor integratie, maar ook voor bijvoorbeeld sporten met een beperking.” Een voetbalstadion voor 10.000 man publiek en een topsporthal met een capaciteit van 5.000 toeschouwers. Aangezien zowel FC Zwolle als Landstede Basketbal en Volleybal nu al moeite heeft om hun accommodaties tot de nok toe te vullen, roept dit automatisch de nodige vragen op. Toch voorziet Mussche hierin geen problemen, mits de betreffende clubs het maar goed aanpakken. “Wie kijkt naar de stad Zwolle en het omliggende verzorgingsgebied, komt al snel uit op een half miljoen mensen.

“We proberen in samenwerking met scholen het probleem van obesitas in te dammen” De achterban is groot genoeg. Verder zie je dat sport steeds meer een uitje wordt. Het bezoek van een wedstrijd staat niet meer op zich, bezoekers zijn op zoek naar wat extra’s, bijvoorbeeld in de vorm van een hapje en een drankje. Dat houdt dus in dat je accommodatie aantrekkelijk moet zijn. Als je dat goed verzorgt, dan ben ik ervan overtuigd dat die tribunes vol komen. Je mist als vereniging echt de boot als je denkt dat je er met de wedstrijd alleen al bent.”

I sportmotief

sportmotief.nl

35

www.theemhattem.nl Sportscenter Bijsterbosch squashcenter

‘t Heem Bowling partycentrum - restaurant

Hoi Pipeloi flexibele kinderopvang

Ballorig kinderspeelparadijs

Wok van Hattem wokken - á la carte - afhalen

Partycentrum

TE H UUR

Sporten-Spelen-EtenDrinken-en Meer!

Wok van Hattem

‘t Heem Bowling

wokken - à la carte - afhalen

partycentrum - restaurant

Overal in Nederland komen de laatste tijd vele wokrestaurants uit de grond. Maar toch zal bij ons voor u een andere wereld open gaan. Bij het wokken is het de bedoeling dat u uw eigen eten samenstelt. U kiest uit een ruime keuze, de ingrediënten die u lekker vind, waarna de kok uw eten bereidt in de wok met de saus van uw keuze.

Feestje? Bruiloft? Of zo maar een gezellige avond? Voor actieve ontspanning kunt u bij Bowling, restaurant en partycentrum ‘t Heem terecht.

reünies, maar ook meer intieme gezelschappen is de bowlingbaan een plek die meer biedt dan u op het eerste gezicht vaak denkt.

Het bowlen speelt zich af in een sfeervolle ambiance. De wanden zijn beschilderd met oud Hattemse taferelen. Het bowlingcentrum beschikt over 6 volautomatische bowlingmachines met computergestuurd scoringssysteem.

Verschillende bowlingarrangementen zijn mogelijk inclusief o.a. steengrillen, gourmetten, barbequen, warm en/of koud buffet.

Bij ons kunt u nog steeds genieten van de 'traditionele'

chinees waarbij uiteraard ook de kwaliteit van onze á la carte kaart hoge aanzien geniet. Ook al doet de naam 'Wok van Hattem' anders vermoeden. U zult ervaren dat wij meer willen bieden dan alleen het eten. Gastvrijheid, kwaliteit en klantvriendelijkheid staan bij ons hoog in het vaandel. En dit alles in ons prachtige pand en interieur. Onze afhaalservice en catering geniet in de regio zeer goede bekendheid.

Voor kleine feestvierders, verenigingsfeestjes, familie-

Apeldoornseweg 1D • 8051 AA Hattem Telefoon: 038 444 37 51 • www.wokvanhattem.nl

Ook hebben wij in ons pakket themafeesten. Het partycentrum biedt ruimte aan circa 80 personen.

Apeldoornseweg 1C • 8051 AA Hattem Telefoon: 038 444 69 42 • www.bowlinghattem.nl

Advertorial

Maatschappelijk verantwoord Tafeltennis Zwolle en schoonmaakbedrijf Novon hebben dankzij SportService Zwolle de handen ineengeslagen. Het absolute doel van de opvallende samenwerking? De jeugd aan het bewegen te krijgen. “Onze samenwerking is niet zozeer gestoeld op sponsoring, maar meer op partnerschap.” Paul Appels slaat de spijker op zijn kop. De voorzitter van Tafeltennis Zwolle (TTZ) is dit jaar samen met schoonmaakbedrijf Novon begonnen aan twee projecten. Via sportmatch vonden firma en vereniging elkaar en aan de hand van het basisscholenproject hopen de twee partijen de Zwolse jeugd extra bewegingsmogelijkheden te bieden. Sportmatch is een initiatief van SportService Zwolle. Het project koppelt sportverenigingen aan bedrijven. De nadruk ligt daarbij op het vervullen van een maatschappelijke rol. Een initiatief dat commercieel directeur Jacco Vonhof van Novon direct aansprak. “Op deze manier is het geen eenrichtingsverkeer, in plaats daarvan is het een kwestie van geven en geven. Door geld te schenken stellen wij de tafeltennisvereniging in staat om een sociaal en maatschappelijk doel te vervullen. We willen samen investeren in de toekomst van sport en dat is een stuk beter dan een of ander reclamebord op het sportveld.”

en eigenlijk klikte het meteen”, legt Appels uit. De eensgezindheid van Novon en TTZ komt met name tot uitdrukking in het basisscholenproject. Appels: “Over de plaats van de club in de wijk waren we het helemaal eens. Wij willen meer zijn dan alleen een tafeltennisvereniging met trainingen en competitiewedstrijden, op allerlei manieren willen we mensen in beweging te krijgen. Daarnaast willen we het tafeltennissen in Zwolle promoten. Met de steun van Novon kan dat allemaal.” Daarvoor leent het basisscholenproject zich uitstekend. In samenwerking met

meer en meer kinderen georganiseerd te laten sporten.” In de ogen van de voorzitter van de fusieclub – Flits en Be Quick’62 zijn vanaf 1 januari samen verder gegaan als Tafeltennis Zwolle – sluit het project perfect aan bij de leeftijd van de jonge scholieren. “Dit is toch het moment waarop kinderen zich voor het eerst aan een sportvereniging verbinden.” Omdat het project dit jaar van start is gegaan, is het voor Appels moeilijk om al met overtuigende resultaten te komen. De eerste reacties voorspellen echter veel goeds. “Zo kwamen er op de eerste naschoolse training in Stadshagen maar liefst 58 kinderen opdagen. Die overweldigende belangstelling hadden we nooit verwacht, we hebben zelfs op het laatste moment nog een assistent-trainer ergens vandaan moeten halen”, lacht een tevreden Appels.

Het project verbond Novon aan Tafeltennis Zwolle en daarmee waren beide groepen de eerste sportmatch van de stad. “Nadat Novon aangaf wat met het project te willen doen, heeft Sport Service Zwolle de link naar ons gelegd. We hebben met elkaar om tafel gezeten

een aantal basisscholen maakt TTZ leerlingen van groep drie tot en met zes bekend met het tafeltennissen en het verenigingsleven. “In totaal kunnen ze meedoen aan vijftien trainingen”, vervolgt de voorzitter. “We beginnen met vijf trainingen onder schooltijd, waarna belangstellenden ook nog vijf keer na schooltijd een training in de gymzaal kunnen bijwonen. De echte liefhebbers kunnen tot slot nog een vijftal gratis trainingen bij de club afwerken. Alle oefensessies worden verzorgd door een gekwalificeerde tafeltenniscoach. Met deze vertrouwde manier van kennis maken, hopen we

In Zwolle-Zuid is het initiatief al in de afrondende fase beland en ook daar schallen louter positieve klanken. “Een aantal kinderen is daar al doorgestroomd naar de reguliere trainingen van onze vereniging en als het goed is, hebben twee leerlingen al een inschrijfformulier aangevraagd. Al is het werven van leden niet meer dan een prettige bijkomstigheid, bewegen is de belangrijkste pijler.”

I sportmotief

“Er kwamen maar liefst 58 kinderen”

37

Tafeltennisvereniging is ontmoetingsplaats voor kinderen

Pannenkoeken dierengeluiden “Juf, gaan we dierengeluiden doen?” Een onverwachte vraag bij een tafeltennisvereniging, of niet? Kinderen tussen de zes en tien jaar ‘zitten op’ tafeltennis, maar het begrip is ruimer dan batje, bal en tafel. Vanaf zes jaar kunnen kinderen bij tafeltennisvereniging Spoolde lid worden. Op de donderdagavond staat er dan ook een handjevol ongeduldige talentjes te wachten tot ze balletjes mogen meppen. De ‘juffen’ Annemieke, Cynthia en Ellen weten ze snel rustig te krijgen en de les gaat van start. De beginnertjes mogen ballen hooghouden en de wat beteren mogen zelfs met effect spelen. Juf Cynthia is bevoegd trainster en doet het wat serieuzere werk, Annemieke en Ellen leren de kinderen spelenderwijs de bal gericht te raken. Het bekende ‘rondje om de tafel’ is erg in trek, vol overgave stuiteren ze de ballen tegen de pionnen aan. Daarna gaat iedereen ballen rapen. Nienke, 7 jaar, heeft het maar druk. ’s Middags gaat ze al naar gym en daarna direct door naar tafeltennis. Ze houdt de bal hoog. Nienke oefent voor diploma 1, en ze is hard op weg die te halen. Ze heeft al twee stickers. “Hier kun je lekker slaan, dat vind ik leuk”,

zegt de jongste van de club. Nienke’s broer Elwin is er ook, maar die is al wat beter en staat verderop effect te oefenen. En dat vindt ze wel even best zo. “Hij doet altijd zo druk als er andere kinderen bij zijn”. Of ze thuis ook oefent voor haar diploma? “Nee, dan ben ik veel te druk met spelen met de barbies, of teken ik aan mijn bureau”, zegt ze terwijl ze de bal al vier keer omhoog weet te slaan. Zusjes Eline en Marlies komen hier al wat langer en de laatste heeft dan ook alle drie diploma’s op zak. Eline slaat geconcentreerd de ene bal na de ander bal over het net. Ze probeert eerst pionnen omver te tennissen. Daarna moet het balletje in de bak belanden. Als ze er vijf in heeft weten te krijgen, mag ze door naar het volgende ‘spel’. Ze vindt vooral het pannenkoekentoernooi heel erg leuk. “Twee jaar terug was hier een klein ongelukje. Toen ging iedereen met pannenkoeken gooien. Toen zat alles onder de poeder en stroop”, vertelt ze met een grote glimlach. Sindsdien wordt er voorafgaand aan het toernooi gewaarschuwd dat iedereen die de boel vies maakt, zelf moet schoonmaken. Elwin hoort allang niks meer van het gesprek, hij is

I sportmotief

“Thuis ben ik veel te druk met mijn barbies”

38

De kinderen komen niet alleen maar uit Spoolde naar hun buurthuis Eben Häezer aan de Nilantsweg 109. Uit heel Zwolle komen kinderen uitgerekend hier tafeltennissen. Annemieke ZoerZwakenberg vertelt dat TTV Spoolde de enige vereniging is die ook voor jonge kinderen een uitgebreid programma heeft opgesteld. En daarnaast zijn de kosten ook nog heel laag gehouden. Voor een paar euro per maand kan er al ‘rond-de-tafel’ gespeeld worden. Buurthuis Eben Häezer herbergt niet alleen maar de tafeltennissers. Met de speciaal aangelegde ondergrond is het mogelijk iedereen over de vloer te krijgen. De motorclub, gymnastiek, muziek, kaarten, vogeltjesmarkt, bingo, toneel, kerstmarkt, zangdiensten, Spoolderfeesten en nog veel meer. Het buurthuis groeit uit zijn voegen en inmiddels zijn er plannen uit te breiden. Na een uur is de les voorbij en komen de senioren fanatiek wedstrijdjes spelen. Zij spelen regelmatig toernooien en competitie in de vierde en vijfde klasse. De kinderen kunnen hier nog wat opsteken. Maar de concentratie is volledig weg en in de kleedkamers razen en joelen de kinderen nog even uit.

SPOOLDE Opgericht 1981 Aantal leden 35 Clubkleuren blauw met zwart Website www.ttvspoolde.nl Contact Nilantsweg 109 Spoolde Hoogtepunt spelen in de derde klasse in 2002

I sportmotief

opgegaan in de les van Cynthia. De oranje ballen moeten met effect teruggeslagen worden, maar dat valt nog niet mee. Met zijn batje gekanteld scheert Elwin langs de bal en mist deze keer op keer. “Hoe kan dat toch steeds, juf?” vraagt hij terwijl hij zijn T-shirt volstopt met balletjes. Met engelengeduld legt Cynthia het nog eens uit: “Let even niet op de anderen maar concentreer je op de bal, en goed kijken”. Naast tafeltennissen worden de kinderen ook vaak andere activiteiten voorgeschoteld. Veel actieve spelletjes of soms gewoon een gekkigheidje. Bijvoorbeeld ‘dierengeluiden’. Dan doen ze alle lichten uit en maakt iemand een dierengeluid, de anderen moeten raden wie dat doet. Dat vinden de kinderen spannend. Als het zomer is, gaan ze vaak buiten hardlopen of fietsen. En met goed weer gaan ze lekker zwemmen. In de winter gaat de hele vereniging schaatsen op de baan in Deventer. Ook dit jaar was het uitje naar de schaatsbaan een groot succes. Iedereen kreeg de schaatsen onder en ze gleden de hele dag door. De tafeltennisvereniging is voor de kinderen een breed begrip. Het is een leuke manier samen te komen met de andere kinderen uit de omgeving.

39

J’s Dance Experience wil de strijd met het westen aangaan

“Met streetdance helemaal los gaan” ’s Avonds laat branden de lichten nog in basisschool De Mozaïek. Muziek schalt er uit een enkel openstaand raam van het gymlokaal. Er wordt geteld van 1 tot hooguit 8. Het zijn de dansmaten van de J’s Dance Experience. Een twintigtal meiden werkt zich in het zweet om streetdance onder de knie te krijgen.

J’S DANCE EXPERIENCE Opgericht: 2007 Aantal leden: 30 Clubkleuren: Geen www.j-dance-experience.tk

J’s Dance Experience komt voort uit de danservaringen van Judith Gerrits. Vanaf haar negende jaar danst Judith op de maten van de jazz. Ze krijgt de slag te pakken en wil op haar vijftiende zelf les gaan geven. Na een dansopleiding te hebben gevolgd mag ze zichzelf gediplomeerd docente noemen. Vier jaar geleden is ze zich gaan specialiseren richting streetdance en hiphop. Het streetdance, overgewaaid uit Amerika, doceerde ze bij verschillende verenigingen, sportscholen en dansscholen. Na negen jaar over en weer les te geven, wil ze voor zichzelf beginnen. In september 2007 kan Judith twee meidengroepen overnemen van ‘de dance factory’. Ze ziet haar kans schoon en sindsdien werkt ze aan haar dansschool J’s Dance Experience, nu met twee meidengroepen en een demoteam. Judith Gerrits: “Ik dans zelf in een demoteam ‘Beat Your Battle’. Daarmee gaan we naar evenementen en danswedstrijden. Zo hebben we twee jaar geleden de Landstede Basketbal Dance Battle gewonnen. Inmiddels zijn er wat meiden uit het team verdwenen en slechts een paar nieuwe bij gekomen, dus moeten we weer wat groeien. En aangezien ik zwanger ben, kan ik voorlopig ook niet deelnemen. De lessen en choreografie blijf ik wel zo lang

mogelijk doen. Dinsdag hier in de Mozaiek de reguliere lessen en vrijdag oefent het demoteam in de Parkschool.” Inmiddels hoogzwanger, heeft Judith de lessen overgedragen aan Lulu. Toch blijft Judith een oogje in het zeil houden. Lulu Kahsay komt ook uit het demoteam en heeft dezelfde achtergrond als haar voorgangster: jazzballet. Samen vertellen ze hoe ze uit hun eigen creativiteit nieuwe danspassen creëren. Lulu: “De muziek is bepalend. Als je denkt, ‘dit is een lekker nummer’, beweegt je lichaam als het ware vanzelf. Je kunt voor de spiegel staan, en de gekste dansjes komen eruit! Met streetdance kun je helemaal los gaan.” Judith: “Soms volg ik een losse les in Amsterdam bij Eszteca Noya, een grote naam binnen de streetdancewereld. Zo houd je de nieuwe ontwikkelingen bij en krijg je zelf ook inspiratie. We zetten zelf onze dansvideo’s op YouTube en onze site. We bekijken ook filmpjes op internet, die kunnen heel verrassend zijn. Voor de meidengroepen die nu trainen is dat niet echt nodig, zij dansen vooral recreatief als vriendinnengroep.” Tussen de tien en veertien jaar oud, staan er twintig meiden opgesteld die verwachtingsvol naar Judith en hun nieuwe docent Lulu staren. De oudere meiden staan vooraan en hebben zich volledig

I sportmotief

“Bij een lekker nummer beweegt je lichaam als het ware vanzelf”

40

kun je

gekleed volgens de laatste dansmode. Snelle gympen, hoge sokken en een slobberbroek. Achterin staan de wat jongere meiden in hun balletpakje of gymbroek. De warming-up is al vrij heftig en gekwebbeld wordt er allang niet meer. De muziek gaat nog wat harder om de beat goed te horen. Judith en Lulu kunnen er nog net bovenuit schreeuwen. Nu het echte werk gaat beginnen kijken de meiden elkaar toch nog eens aan. Hoe ging het ook alweer, wat waren de maten en hoe strek ik dat been? Een enkeling steekt boven de rest uit. Misschien een talentje voor later in het demoteam. Wat zijn de toekomstplannen voor de Judith Dance Experience? Judith: “Een goede dansschool met een goed demoteam dat dancebattles kan winnen. In ieder geval wil ik het niveau evenaren als in het westen, want daar heerst de cultuur meer dan hier. Dat is dus ook nog een streefpunt, de cultuur bekend maken in de omgeving. Aan onze inzet zal het in ieder geval niet liggen.” Op het moment doet de hoogzwangere Judith even geen snelle passen. Fracties van een pas probeert ze nog wel voor te doen. Ze verontschuldigt zich voor de meiden: “Ja, ik kan niet verder zakken, maar jullie begrijpen het wel toch?” Wie kijkt op de website van de dansschool, ziet dat de docente wel degelijk kan dansen. Of beter gezegd, kan bouncen op de beat. Want zo laat streetdance zich omschrijven. Luchtige en snelle bewegingen met af en toe een ‘snake’, een lenige beweging zoals die van een slang. De muziekinstallatie wordt weer aangedrukt en het tellen weer gestart. Één, twéé, drié en go…

I sportmotief

”

41

Denksportcentrum Zwolle vol met activiteiten

Bridge is vooral voor de drukke denker Na Amerika is Nederland het grootste bridgeland ter wereld. In het Denksportcentrum van Zwolle hopen ze dat de populariteit ook de jongeren een keer gaat aanspreken.

In het voormalige kerkgebouw aan de Venestraat 15 staan vierkante tafels met ieder vier stoelen. Het is het Denksportcentrum van Zwolle en de tafels worden bezet door bridgers. Althans, beginnende bridgers. Het normaal zo rustige spel maakt plaats voor druk overleg en uitleg. “Erg moeilijk”, typeert een cursist het kaartspel. En dat geldt ook voor een simpele uitleg van het spel. Anita van Daalen, aspirantdocent, probeert het: “Je bridget met een partner en je gebruikt alle kaarten uit een kaartspel, behalve de joker. Samen moet je een aantal slagen halen om het spel te winnen. Diegene met de hoogste kaart heeft een slag gewonnen.” “Zelf speel ik het spel al zo’n zeventien jaar en het verveelt me nooit. Het is zo leuk dat ik nu aspirant-docent ben, ik krijg les om straks zelf te doceren. In mei ben ik gerechtigd om mezelf gediplomeerd cursusleider te noemen. En omdat ik er zelf zoveel plezier in heb, wil ik dat ook delen met andere mensen. Ik zou graag overdag les willen geven. Die mogelijkheid is er nog niet, terwijl er genoeg mensen zijn die onze sport in de middag willen leren. Momenteel zijn we plannen aan het maken om een bridge-soos te houden op vrijdagmiddag. Dat is gezellig bridgen met eventueel een les eraan vast. In januari en september beginnen

we in ieder geval met de beginnerscursus op de dinsdagavond. De cursus voor gevorderden wordt op donderdagavond gehouden.” Van Dalen woont zelfs boven het denksportcentrum. De eigenaar van het voormalige kerkgebouw wilde de verhuur aan het denksportcentrum niet meer op zich nemen en vroeg of zij het wilde overnemen. Sindsdien is Anita nog meer verbonden met de denksport. Want bij alleen bridgen stoppen de activiteiten van het centrum niet. De hele week wordt er gebridged, geschaakt en worden er toernooien gehouden. Toch houdt Van Dalen het alleen op bridgen, omdat ieder spel uniek is. Volgens haar is het spannender dan bijvoorbeeld klaverjassen waarbij je met een goede kaart het spel vrijwel zeker wint. En schaken is volgens haar te stil. Anita is van de gezellige denksport. Volgens de Nederlandse Bridge Bond is de sport aan het vergrijzen omdat er geen nieuwe aanwas is. Toch ziet Anita het in Zwolle anders. “Het is niet zo grijs als iedereen denkt dat het is, het is niet direct een ‘oudelullen-sport’. Hoewel, jonge bloemetjes zijn niet aanwezig. De gemiddelde leeftijd is ruim boven de vijftig jaar oud.” “Die nieuwe aanwas hopen we uit de jeugd en studenten te halen. In de grote studentensteden gaat een beetje student toch wel bridgen, in Zwolle zien we ze nog niet echt. En als het spelletje al gespeeld wordt, is dit waarschijnlijk in de kroeg . We hebben eens geprobeerd leraren op Hogeschool Windesheim het spel te leren, opdat ze het hun leerlingen zouden onderwijzen. Helaas is het niet gelukt om dat neer te

I sportmotief

“Een beetje student gaat bridgen”

42

Opgericht:

1 mei 1995 Bridgeclub Descartes ontleent haar naam aan de Franse filosoof Rene Descartes uit de zestiende eeuw. Een bekende uitspraak van hem is: ‘Ik denk, dus ik besta’. Ofwel: ‘Cogito ergo sum’ in het Latijn. De filosoof was tevens wiskundige en natuurkundige. Hij werd bekend doordat hij de filosofie van Aristoteles verwierp en stelde dat de echte kennis op wiskunde moet worden gebaseerd. Aantal leden: 135 leden Clubkleuren: geen Website: www.nbbportal.nl/10047 www.denksportcentrumzwolle.nl Contact: Venestraat 15 038-4232313 Hoogtepunt: de eerste lustrumviering (2000) in de pasgeopende Proosdij, alle leden aan het bridgen met daarna een gezellig drankje.

hun ouders ook bridgen, krijgen ze het spel goed onder de knie. Dan wordt het letterlijk; jong geleerd, oud gedaan. Verder is er genoeg te doen in de bridgewereld. Kroegenbridge, stepbridge op de computer, bridgetoernooien voor alle niveaus.” Wedstrijdleider Kees-Jan Leeuw vertelt dat de bridgeclub het goed doet in het eersteklasse bekertoernooi ‘De Elffersbeker’, een toernooi waar bridge-

verenigingen het tegen elkaar opnemen. De twaalf spelers uit Zwolle zijn in de derde ronde beland. Uitzonderlijk voor de Zwollenaren. Kees-Jan: “Als we al meededen, strandden we in de eerste ronde al. Mochten we nu de derde ronde doorkomen, dan zitten we al bij de beste acht van Nederland.” Toernooien kunnen in een paar, viertal of twaalftal gespeeld worden, en Zwolle is van alle markten thuis. Bridgeclub Descartes gaat zelfs naar het buitenland. Kees-Jan: “De toernooien in het buitenland worden door Nederlanders georganiseerd, in Spanje en Portugal kom je ze allemaal weer tegen, maar ook Frankrijk, Engeland en Polen worden regelmatig aangedaan. Schijnbaar kunnen wij de organisatie goed aan, met puntentellingen en uitslagberekeningen. Dat is ook niet zo gek als de Nederlandse Bridge Bond na Amerika de grootste bridgebond ter wereld is, met ruim honderdduizend leden.”

I sportmotief

zetten. Op basisscholen organiseren we af en toe het minibridgen. Dan zie je dat kinderen het spelletje snel oppakken en ook direct fanatiek worden. Als ze thuis met

43

Hockeylegende Ton Pierik blikt terug op glansrijke loopbaan

“Veel topsporters verkopen Ton Pierik (56) is voor altijd verbonden aan het Zwolse hockey. De 25-voudig international blikt terug op zijn carrière, zelfs op dat verschrikkelijke WK in 1973. Terwijl zijn zoons Robert-Jan en Tim nog steeds in het eerste team van Tempo ‘41 spelen, neemt Ton Pierik al een aantal jaren noodgedwongen gas terug. Een hardnekkige hernia is de boosdoener. De slijtage is na bijna dertig jaar topsport groot, maar spijt heeft de Zwollenaar nooit gehad. “Ik zou het zo weer doen, alleen raad ik een ander aan eerder te stoppen.” Pierik beëindigde zijn loopbaan pas toen hij 45 jaar was. Het geheim is eenvoudig. “Ik was altijd fit”, legt hij uit. “Ik heb zoals ze dat noemen een sporthart en natuurlijk vond ik het spelletje gewoon heel erg leuk.” Bovendien denkt de oprichter van Pierik-Sport dat het zogenoemde zware leven van een topsporter wordt overtrokken. Overdag werken en ’s avonds trainen, Pierik weet niet beter. ”Massa’s topsporters zeggen dat ze er zo ontzettend veel voor moeten doen, maar dat is een kolderverhaal. Op het moment dat je iets leuk vindt, dan heb je daar toch alles voor over?” Toch heeft Pierik nooit honderd procent voor zijn sport geleefd. “Nee hoor, helemaal niet zelfs. Eten, drankje en een sigaartje, ik heb er nooit iets voor moeten laten.” Het geheim achter de fitheid van de 25voudig hockeyinternational is niet een of ander duistere levenselixer, maar simpelweg de bereidheid altijd door te trainen. “Het is belangrijk te zorgen dat je altijd bezig blijft. Veel sporters trainen tijdens het seizoen heel hard, maar breekt de winter- of zomerstop aan dan stopt het hele verhaal. Dat werkt niet. Als ik niet hockeyde, ging ik altijd voor mezelf de bossen in om te lopen.”

I sportmotief

“Oranje gaf me aanzien. We waren immers wel de wereldkampioen”

44

Nu wil de ironie dat de immer topfitte Pierik als gevolg van een knullige duimblessure het WK van 1973 aan zich voorbij moest laten gaan. Pijnlijk, helemaal omdat het eindtoernooi plaatshad in eigen land. “Op de laatste training brak ik mijn duim en mocht ik niet meer mee”, vertelt Pierik. Had de Zwolse voorstopper zijn kwaal een uurtje later opgelopen, dan was deelname geen probleem. “Ik brak mijn duim om elf uur en om twaalf uur moest de spelerslijst ingeleverd worden.” Pierik probeert vervolgens nog wel van alles, maar de begeleiding van het Nederlands team durft het risico niet te nemen. “Ik heb nog gezegd dat ik kon spelen, maar ik had hun beslissing maar te accepteren.” In Amstelveen ziet Pierik Oranje vervolgens met een dubbel gevoel wereldkampioen worden. Hij is blij voor zijn teamgenoten, maar de gebroken duim valt hem zwaar. “Ik had als voorstopper geen basisplaats. Maar we begonnen het WK heel slecht, waarna het hele elftal werd omgegooid. Ook de positie van voorstopper kwam daardoor vrij en uiteindelijk is middenvelder André Bolhuis op die plek terechtgekomen. Bolhuis heeft het verder prima gedaan, maar eigenlijk was ik de tweede voorstopper.” Met 25 interlands kan Pierik toch nog bogen op een schitterende carrière in Oranje. Als international deed hij vele werelddelen aan, al moet de romantiek daarvan niet overdreven worden. “Het enige wat je zag is het vliegveld, het hotel en het trainingsveld. Bovendien mocht je helemaal niets, je kwam daar immers voor een prestatie.” Het ritme van eten, trainen en rusten mag dan strikt zijn geweest, Pierik genoot van zijn ervaringen met Oranje. “Het gaf je toch een soort van aanzien, helemaal omdat we in die tijd de wereldkampioen waren.”

I sportmotief

vaak een kolderverhaal”

45

Standaarduitrusting Alfa 159 Business Pro:

De perfecte zakenpartner.

• Automatische bi-zone Climate Control • Lederen bekleding met verwarmbare voorstoelen • Parkeersensoren vóór en achter • 16” Lichtmetalen velgen • Cruise Control • Licht- & regensensor • Lederen stuurwiel met audiobediening • 10-voudig verstelbare voorstoelen • Elektrisch bedienbare ramen vóór en achter • VDC (Vehicle Dynamic Control) met hill holder • 7 Airbags

Prijs vanaf Uw voordeel vanaf Leaseprijs vanaf

Maak kennis met een nieuw talent in het zakelijk circuit: de Alfa 159 Business Pro. Dit sportieve topmodel tilt styling, comfort en prestaties naar een hoger niveau. U komt uiterst representatief voor de dag met lederen bekleding, verwarmbare voorstoelen en 16” lichtmetalen velgen. In de uitgebreide standaarduitrusting vindt u nog veel meer succesfactoren. Bezoek snel onze showroom voor een ontmoeting met deze perfecte zakenpartner. De Alfa 159 Business Pro, voor wie meer wil bereiken.

€ € €

31.495,3.695,599,-

Alfa 159 Business Pro

Vermelde prijzen zijn inclusif BTW/BPM exclusief kosten rijklaar maken. Vermelde leaseprijzen zijn per maand. excl. BTW, 60 mnd./20.000 km per jaar via Alfa Romeo Lease. Prijswijzigingen voorbehouden.Brandstofverbruik: gemiddeld 5,8 – 8,9 L/100 km (11,2 – 17,2 km/L). CO2 -emissie 153 – 211 g/km. Kijk voor meer informatie op www.alfaromeo.nl

JANSE PREMIUM CARS

APELDOORN: Wagenmakershoek 1, (Industrieterrein De Matenhoek). Tel. 055-5393800 ZWOLLE: Molenland 1. Tel. 038-4225544

Zekerheidscombinatie voor ZZP’ers werkend met gereedschap en in adviserende beroepen

Beglazing Behangwerkzaamheden Decoratie Houtrot-herstel Restauratie Schilderwerken

Verzekerd voor € 99,- p/m* exl. ass. belasting

HATTEM Berkenlaan 2 M 06 - 53 24 46 57

Hattem 2e Walsteeg 3, 8050 AD Hattem •

Telefoon 038 443 22 00 • Fax 038 443 22 09

WWW.BULTMAN.NET

ZWOLLE Sichtermanmarke 48 M 06 - 51 75 71 59

Het avontuurtje in het hoge noorden is van korte duur, na een half jaartje stopt Pierik definitief. De slepende hernia laat ook steeds minder toe. “Krakende wagens lopen vaak het langst, maar zie hem maar weer eens aan de praat te krijgen op het moment dat-ie stopt”, zegt Pierik met gevoel voor beeldspraak. Als bevlogen liefhebber kan de rasechte Zwollenaar het spelletje niet loslaten. Pierik keert dan ook relatief snel terug in de hockeywereld. Tempo vraagt hem als coach en ook nu blijven de successen niet uit. Onder leiding van de oud-international promoveert de Zwolse club naar de Eerste Klasse. Bovendien voert Pierik een broodnodige professionalisering door. “Ik ben de grondlegger van de huidige successen van de club (Tempo ‘41 speelt dit seizoen overgangsklasse, red.). Met behulp van een looptrainer, drie trainingsdagen in de week, krachttraining en

een wedstrijdvoorbereiding heb ik toen de club geprofessionaliseerd. Niet trainen is niet spelen, gewoon strakke afspraken.” Het bleef niet bij deze professionele organisatie, want ook op het technische vlak maakte Tempo ’41 kennis met de methode-Pierik. Een eigenzinnige denkwijze die bouwt op het analytische talent van een speler. Pierik: “In mijn ogen moet je niet spelen op je eigen sterkste kant, maar op de zwakste kant van je opponent. Op deze manier speel je altijd een redelijk goede pot. Ben je goed in het passeren over links, maar ligt daar ook de kracht van die verdediger dan speel je een krant van een wedstrijd. Echte topsporters hebben dat analytische vermogen om de knop om te zetten. Cruijff, Van Basten en Gullit, noem ze maar op.”

“Bij Hattem was geen kunstlicht. Daar zag je de bal tijdens de training niet” Hoewel Pierik geen coach meer is, blijft hij als klankbord en supporter nog altijd betrokken bij Tempo ’41. Hij ziet dat de verschillen met het hockey van toen en nu alleen al door de massale invoering van de vele kunstgrasvelden groot zijn. “Het spel is heel anders geworden. Vroeger moest je eerst zorgen dat je een goede basistechniek had, anders kreeg je die bal niet goed weg op gras. Tegenwoordig kun je met een atletische bouw en een beetje spelinzicht, verder komen dan dat je vroeger kon”, geeft Pierik aan. Volgens de 56-jarige Zwollenaar is die basistechniek er ook verantwoordelijk voor dat hij het zolang heeft volgehouden op het hoogste niveau. “Naarmate je als speler ouder wordt, neemt je atletisch vermogen steeds verder af. Op het moment dat je techniek dan niet top is, kom je in de problemen. Mijn basistechniek was gewoon perfect. De verhouding tussen techniek en fysiek is door de intrede van kunstgras verschoven in het voordeel van het fysieke aspect.”

I sportmotief

De ontbrekende gouden medaille is het enige smetje op een verder glansrijke hockeycarrière. Pierik begon op zijn twaalfde met hockeyen. Tempo ‘41 was in eerste instantie zijn club, maar echt lang duurde dat niet. Hockeybolwerk Hattem stond als snel op de stoep om de inmiddels achttienjarige parel van de Zwollenaren over te nemen. Waar de overstap naar de rivaal bij de Zwolse achterban de nodige stof deed opwaaien, zag Pierik het probleem niet. “Ik had ook weinig keus. Ik speelde in Jong Oranje en daarvoor moest ik minimaal Eerste Klasse spelen. Tempo speelde gewoon twee à drie klassen te laag.” Hattem mocht in die tijd een topclub zijn, echt ver ging die professionalisering niet. Omdat er van kunstlicht nog geen sprake was, trainde Pierik doordeweeks weinig op de echte hockeyaspecten van het spelletje. “’s Avonds zag je het balletje simpelweg niet. Het enige wat we dus deden was conditietraining en na afloop gingen we meestal nog een potje voetballen, want die bal was nog wel net zichtbaar.” Zeventien jaar zou Pierik uiteindelijk bij de bordeauxrode brigade van Hattem spelen, zei het met een aantal tussenstopjes bij oude liefde Tempo ‘41. Zo ging Pierik op zijn 28ste na een conflict met trainer Paul Semmelink terug naar de club waar hij was begonnen. Misschien geen ideale situatie, maar het kwam de Zwollenaar destijds niet eens zo heel slecht uit. “Ik had toen net twee kleine kinderen, dus hockey was op dat moment niet meer de hoofdzaak.” Tijdens het seizoen ’96/’97 speelt Pierik zijn laatste wedstrijden in de Hoofdklasse. Als decor dienen de velden van de Groningse Hockey Club, op het eerste gezicht een dissident in het lijstje met Hattem en Tempo. Maar de verklaring is simpel. De al gestopte Pierik volgt zijn zoon Tim naar Groningen. Hattem was namelijk net gedegradeerd uit de hoofdklasse en om in aanmerking te blijven komen voor Jong Oranje moest Pierik jr. op het hoogste niveau acteren. “In de voorbereiding hebben ze toen gevraagd of ik wat sturing zou willen geven, maar ik stond al snel weer zelf op het veld”, licht Pierik toe.

47

Hilmar Industries Hilmar Industries is, sinds 1965, actief als toeleverancier in verschillende marktsegmenten. Tevens vervaardigen we onder de naam (Hilmar-) Inmaco , machines voor de verpakkings- en kartonnage industrie. Deze hoogwaardige producten en halffabrikaten zijn in toenemende mate bestemd voor wereldwijde export. Hilmar Industries maakt een sterke ontwikkeling door. Recent is in Hoogeveen een nieuwe productielocatie in gebruik genomen. Op 5.500 m2 vloeroppervlakte is één van de modernste machinefabrieken in Nederland gerealiseerd. De 'one-stop shop' gedachte is uitgangspunt voor haar opdrachten, zo wordt er voor elke klant maximaal gepresteerd. Hilmar Industries spant zich in om zoveel mogelijk toegevoegde waarde aan haar opdrachtgevers te leveren. Wij realiseren dat met meer dan 120 vakbekwame en betrokken werknemers en uiterst geavanceerde productiemiddelen. Al onze processen worden gewaarborgd conform de ISO 9001:2000 en AQAP 2120 kwaliteitsspecificaties. Kijk voor beschikbare vacatures op: www.hilmarbv.com

Hoofdkantoor Heerde Europaweg 5, 8181 BG Heerde Postbus 109, 8180 AC Heerde

Vestiging Hoogeveen Lindberghstraat 6 7903 BN Hoogeveen

Telefoon Fax E-mail Website

+31 (0)578 69 30 30 +31 (0)578 69 30 89 [email protected] www.hilmarbv.com

Houtman Mode kledingsponsor FC Zwolle

Sportstudenten leren het vak het beste bij de lokale clubs Sportevenementen organiseren. Trainers assisteren. Sportbeleidsplannen ontwikkelen. Mensen helpen revalideren. De studenten van de opleiding Sport & Bewegen van Landstede kunnen veel leren van en betekenen voor de sportverenigingen in de regio. ‘Wij zoeken graag de samenwerking met de lokale clubs, want dat is de omgeving waar de studenten hun toekomstige vak het beste leren’, zegt directeur Sport & Bewegen Thomas van der Staak van Landstede. ‘Het is een wisselwerking. De verenigingen bieden een uitstekende leeromgeving, en de studenten kunnen de vereniging versterken. En dat komt niet alleen onze opleidingen, maar ook het sportverenigingsleven in de regio ten goede’.

‘Momenteel volgen ongeveer 350 studenten de opleiding Sport & Bewegen’, vertelt Van der Staak. ‘Er zijn vier verschillende uitstroomrichtingen: trainer/coach, agogiek, sportmanagement en Leraar Ondersteuner Bewegingsonderwijs en Sport (LOBOS). Al deze mensen leren zoveel mogelijk in en van de praktijk, door middel van stageplaatsen. Wij zijn blij met de grote inzet van de vele sportclubs in de regio.’

I sportmotief

Door samenwerking met Sportservice Zwolle en Landstede hebben de sportverenigingen op Sportpark de Pelikaan de status van Proeftuin Nieuwe Sportmogelijkheden van NOC*NSF gekregen met de bijbehorende subsidie. Diederik Meijntjes is verenigingsmanager van de nieuw opgerichte Stichting Samenwerkende Sportclubs de Pelikaan, waartoe de voetbal-, korfbal-, hockey-, tennis- en paardrijvereniging behoren. ‘Op dit moment geven zeven studenten zelfstandig of assisterend trainingen aan de jeugdelftallen van HTC’, vertelt Meijntjes. ‘Dat gaat fantastisch. Ook bij de tennisvereniging loopt een studente stage. Zij assisteert de tennisleraar en dat bevalt beiden goed. Mijn ambitie is om ook bij de overige clubs stageplekken te realiseren. De studenten komen er natuurlijk om te leren, maar ze brengen ook vernieuwing en kennis mee. Daarbij werken we samen met de Calo-opleiding van Hogeschool Windesheim. Op deze manier kun je elkaar op een heel goede manier versterken.’ Er staan grootse plannen en activiteiten voor Sportpark Pelikaan op stapel. Zo wordt in maart een structurele beachaccommodatie aangelegd. ‘Die is niet alleen voor beachvolleybal, maar er kan gevoetbald, gehockeyd en getennist worden. En beachhandbal, beachkorfbal en beachrugby behoren bijvoorbeeld ook tot de mogelijkheden.’ Meijntjes is van plan om veel evenementen naar het sportpark te halen, waarbij sportmanagementstudenten kunnen worden ingezet. Maar hij beperkt zich niet tot de opleiding Sport & Bewegen. ‘We kunnen horecastudenten inzetten en studenten van de opleiding Facilitaire Dienstverlening. Stagiaires kunnen meehelpen met het opzetten van onze nieuwe website. De mogelijkheden zijn legio. En het leuke is dat niet alleen de studenten expertise en enthousiasme meebrengen, maar ook de docenten die hun begeleiden.’

49

I sportmotief 50

“De club heeft uitgezocht of we geen strafblad hebben”

Henk en Gerrie zijn Koninklijke vrijwilligers bij Be Quick ‘28

Onvoorwaardelijke liefde Henk (70) en Gerrie (68) van der Kolk vormen al meer dan dertig jaar als vrijwilligers het warme kloppende hart van Be Quick ’28. Na al die jaren straalt het echtpaar nog altijd gezelligheid en plezier uit. “Het zou waardeloos geweest zijn als een van ons alleen thuis zou zitten.” heel erg tegen, wij hadden dat namelijk nooit verwacht en daar hebben we het ook wel moeilijk mee gehad.” In eerste instantie stopten de twee de opmerkelijke beslissing diep weg, maar op een gegeven moment gingen ze toch aan de praat met mensen. De reacties waren vervolgens overweldigend. “Het bestuur heeft daarna zoveel mailtjes en telefoontjes gehad, dat ze toch hebben gedacht: ‘Dat kunnen we niet maken.’ Uiteindelijk zijn ze toen overstag gegaan,” vertelt een toch wel trotse Gerrie. De woorden van de clubleiding kwamen misschien hard aan, twijfel had het paar geen moment toen men terug kwam op het genomen besluit. “Je wilt er toch wel heel graag mee doorgaan,” geeft Henk van der Kolk aan. Het is het verhaal van een aimabel duo dat onvoorwaardelijk achter de vereniging blijft staan, in voormaar ook in tegenspoed. Een passie die maar moeilijk te verwoorden is. “Nou, die liefde gaat best nog wel heel ver,” verzucht Gerrie van der Kolk. Ook Henk kan het niet duiden. “Ik kan het ook niet uitleggen. Uiteindelijk is dat incident helemaal uitgepraat en toen zijn we ook maar meteen geridderd, haha.” De Koninklijke onderscheiding die het echtpaar afgelopen zomer ontving, is voor de twee vrijwilligers een hoogtepunt in meer dan zestig jaar Be Quick ’28. “Ik was trots, echt heel trots. Ik heb best een grote bek, maar dan ben je toch wel een klein kereltje hoor,” aldus Henk. Warme gevoelens dus, ook bij zijn vrouw. “Het doet je wel wat. Het is een heel grote blijk van waardering. De club is daar toch wel een half jaar mee bezig geweest. Ze zijn onder meer nagegaan of we een strafblad hebben.” “Maar dat hebben we ze niet verteld,” countert Henk met een knipoog. Ondanks al die jaren willen ‘ome Henk’ en ‘tante Gerrie’ niet van ophouden weten. “Zoals ik me nu voel, kan ik nog wel een hele poos mee. We vinden het ook gewoon leuk werk. Ook omdat we het samen doen. Het zou waardeloos geweest zijn, als een van ons alleen thuis zou zitten,” zegt Henk van der Kolk vlak voordat hij opstaat en zijn vaste plaats achter de bar weer inneemt. De mini’s staan immers te springen om wat lekkers.

I sportmotief

De regen komt op deze woensdagmiddag met bakken uit de hemel vallen. Terwijl de mini’s van Be Quick ’28 zich buiten vergapen aan de oefenstof van hoofdtrainer Andries Ulderink zoeken de meegekomen ouders onderdak in de splinternieuwe kantine. Het weer zorgt ervoor dat het duo Van der Kolk ouderwets de handen uit de mouwen moet steken. Niet dat iemand ervan opkijkt. De aanwezigheid en inzet van de twee vrijwilligers zijn in Zwolle net zo gewoon als de regenbuien. Afgelopen zomer was het precies 33 jaar geleden dat Henk en Gerrie van der Kolk officieel werden aangesteld als beheerders van de kantine, uiteraard op vrijwillige basis. Toen de vereniging in 1974 de overstap maakte naar de nieuwe accommodatie aan de Ceintuurbaan klopte het bestuur bij de twee clubmensen aan. “We hebben voor die tijd vaak geholpen in het oude clubhuis en we vonden het allebei leuk werk”, legt Henk van der Kolk uit. Zowel Henk als Gerrie groeiden op met Be Quick ’28 en eigenlijk gaat die strekking andersom ook wel op. “Op zesjarige leeftijd ben ik op de gymafdeling van Be Quick gekomen. Eerst om zelf te turnen, maar na verloop van tijd ook om les te geven. Dat heb ik uiteindelijk langzaam afgebouwd omdat het op een gegeven moment in de kantine een stuk drukker werd,” vertelt Gerrie enthousiast. Ook het levensverhaal van haar man is verweven met de Zwolse club. Als speler van het eerste elftal maakte hij furore door de Be Quick’ers voor het eerst in de historie naar de hoogste afdeling van het amateurvoetbal te leiden. Bovendien is Henk van der Kolk een van de weinige Zwolse voetballers die meer dan vijfhonderd wedstrijden in de hoofdmacht van één club speelde. “Op mijn tiende mocht ik op voetbal, dus ik loop hier nu al meer dan zestig jaar rond en mijn vrouw ook, misschien nog wel langer.” Echte clubliefde bestaat dus nog. Wellicht was het daarom des te pijnlijker dat het bestuur anno 2007 doodleuk vertelde dat het geliefde echtpaar in het nieuw te bouwen clubhuis niet meer nodig was. Gerrie kon het destijds nauwelijks geloven. “Ze wilden in een nieuwe kantine met nieuwe mensen beginnen. Dat viel ons echt

51

complete feesten zonder zorgen! Mogen wij ons even aan u voorstellen? Hanze Catering verrast u graag als het gaat om verrukkelijke culinaire versnaperingen. Creativiteit en gastvrijheid staan bij ons voorop bij uw party, receptie, tuinfeest of jubileum. Bedrijfs- en personeelsfeesten zijn onze specialiteit. Van catering tot complete organisatie nemen wij u alle feestelijke zorgen uit handen. Bel nu voor een vrijblijvende offerte of kijk voor meer informatie op www.hanzecatering.nl

Bedrijfs- en personeelsfeesten + Congressen + Jubilea + Recepties Evenementen + Bruiloften + Party’s + Themafeesten + Tuinfeesten Popovstraat 13, 8013 RK Zwolle | T (038) 421 61 17 | F (038) 422 44 18 | [email protected] | www.hanzecatering.nl Hanze Catering is onderdeel van de Hanze Totaal Horeca Groep

Omdat uw kind de toekomst is!

Telefoon: 038 - 422 27 66

[email protected]

www.ukkie.com

De opmars van amazone Femke Beljon

Op naar de Olympische Spelen

I sportmotief

Amazone Femke Beljon (19) behoort met haar pony Kasparov tot de grootste dressuurtalenten van Nederland. “Bijna elke wedstrijd rijd ik wel in de prijzen.”

54

Vanaf haar zevende leerde Beljon de geheimen van de sport door te rijden bij de De rustieke omgeving, de oefenring manege in Dalfsen. Het plezier werd alleen maar groter, waardoor vader Pieter haar achter de schitterende woning en twee jaar later haar eerste pony, Dolly, cadeau deed. Het mooie cadeau moet pa de natuurlijk de stallen. Het optrekje van nodige moeite hebben gekost, want echt dol op paarden was hij destijds nog niet. de familie Beljon aan de Herfterlaan laat “Mijn vader durfde er in het begin niet bij in de buurt te komen”, zegt de Zwolse. weinig aan de verbeelding over, hier De paarden volgden elkaar in rap tempo op. Dolly, Max, Shadow en Jay-Jay legden maken de paarden de dienst uit. Wie de een degelijk fundament, waardoor Beljon uit kon groeien tot een toptalent. Niet alleen stallen binnenloopt, ontkomt niet aan de als amazone, maar ook in het opvoeden en trainen. “Vooral Jay-Jay heb ik echt alles tientallen trofeeën, vaantjes en lintjes. zelf geleerd, dat is zo Toch vervaagt de aanblik van mooi.” alle prijzen bij het zien van drie “Ik hoor heel veel mensen zeggen: ‘Femke De echte doorbraak parels van dressuurpaarden. Winnetou, Kasparov en doet mee. Die zal wel winnen.’ Maar zo kwam toen de pony Kasparov in 2002 zijn Opulence zijn de stralende makkelijk is het niet.” intrede deed. Beljon vloog sterren van de altijd stralende door de verschillende amazone Femke Beljon. dressuurklassen, waarbij ook de prijzen niet uitbleven. Opmerkelijk, aangezien Hoewel bijna alles in huize Beljon nu Kasparov een pony is en het niet gebruikelijk is om met dit kleinere paard tussen de gewijd is aan de carrière van Femke, ‘echte’ paarden te rijden. “Ik heb genoeg mensen gehoord die vonden dat ik met mijn kreeg de 19-jarige studente communipony niets te zoeken had tussen de paarden, maar ik rijd voor mezelf en niet voor een catie op een vreemde manier haar liefde ander”, geeft Beljon stellig aan. De meeste juryleden baseren hun waardering ook op voor de sport. “Toen we nog in de oefening, waardoor de grootte van Kasparov over het algemeen geen rol speelt. Wijthmen woonden, had mijn vriendin Echter, dressuur blijft een jurysport en dus fluctueren de verschillende waarderingen Melissa een shetlander. Haar vader heeft nog wel eens. Er zijn in de ogen van de studente communicatie dan ook genoeg mij toen de eerste instructies gegeven. Je panelleden die niet altijd de juiste norm hanteren. ”Er is soms zo’n groot verschil in kunt nu wel zeggen dat ik bijna meer bij juryleden. Sommige waarderen het simpelweg niet dat Kasparov kleiner is, terwijl het het paard was, dan bij mijn vriendin”, juist zou moeten gaan om de oefening.” lacht Beljon. De contacten met het ros Het zijn deze knullige, onrechtvaardige zaken die Beljon kwaad kunnen maken. ontwikkelden zich in een niet te beAls aanstormend talent doet ze immers alles om de absolute top te bereiken. schrijven passie voor de paardensport, Het topsportprogramma van Hogeschool Windesheim stelt haar in de gelegenheid al gaat het stereotype beeld van een om zich volledig te geven aan de dressuur. meisjeskamer vol paardenposters “Ik ben heel verwend. Bij bijna elke wedstrijd rijd ik wel in de prijzen, ook met de jonge volgens Beljon niet helemaal op. paarden. Ik hoor genoeg mensen die zeggen: ‘Femke doet mee? Die zal wel weer “Dat heb ik nooit zo gehad, ik wilde winnen.’ Zo werkt het natuurlijk niet, het gaat nu eenmaal niet vanzelf”, vertelt Beljon. vooral zelf met paarden bezig zijn.”

I sportmotief

Liefst 51 weken per jaar is Beljon bezig met haar sport. “Slechts één keer per jaar ga ik Het opvoeden van de paarden gebeurt weg van mijn paarden en dan doe ik ook echt helemaal niets. Maar ik moet wel met zachte hand. Natuurlijk, winnen is zeggen dat ik dan toch nog wel een strak programma voor ze achterlaat.” Een gespebelangrijk, maar het mag de band tussen cialiseerde dierenarts houdt dan de voeding van de paarden goed in de gaten. Beljon en haar dressuurpaarden niet Haar trainers Henk van den Berg en Maaike Lassche steunen haar door dik en dun en schaden. De relatie tussen beiden gaat onlangs werd er zelfs een sportpsycholoog in de arm genomen. “Ik was vaak al vóór verder dan slechts amazone en paard. mijn proef buiten adem, omdat ik zo ontzettend gespannen was. Dan voelen mijn Houden van past hier misschien beter. paarden dat ook. Onder meer ademhalingsoefeningen hebben mij echt goed “Ik heb werkelijk waar alles voor mijn geholpen”, aldus Beljon. paarden over, dus zij ook voor mij. De Die gespannenheid komt voort uit haar enorme wil te slagen. “Mijn vader zegt welverzorging is top. Ze kunnen hier de hele eens dat ik de lat te hoog leg, maar voor mij zijn er altijd dingen om op te trainen. Vaak dag buiten staan en we houden ze altijd in zie ik het resultaat van mijn trainingsuren terug in de wedstrijd en dat geeft me het de gaten. We rijden niet alleen door het gevoel dat ik het weer ergens weiland of door de oefenring, maar ook voor gedaan heb. Ik zou het door het bos. Op die manier is de af“Ik rijd voor mezelf en allemaal niet op kunnen brengen wisseling voor de paarden ook beter. niet voor een ander” als ik geen vooruitgang zou zien, Natuurlijk moeten ze soms ook op hun ik rijd echt niet alleen voor mijn donder hebben, maar dat is niet de basis.” plezier.” Door de liefde voor haar rossen en de Overigens benadrukt Beljon dat ze het onmogelijk allemaal alleen kan. Haar familie dressuursport moet Beljon ook veel staat dag en nacht voor haar klaar en ook Van den Berg en Lassche steunen haar. Als dingen laten. Vooral het gemis van haar begeleidster bij de grote wedstrijden vervult vooral Lassche een belangrijke rol. vrienden en vriendinnen valt haar welBeljon: “Ik heb heel veel vertrouwen in haar. Tijdens het losrijden heb ik ook vaak een eens zwaar. Beljon: “Soms is het wel lastig oortje in waarmee zij mij tot rust kan manen. Die rust straal ik niet altijd uit en dat werkt niet bevorderlijk op de juryleden. Op het moment dat ik me met “Door de jaren heen heb een kop als een oorwurm presenteer, dan zal de jury dat niet goed vinden. ik veel vrienden verloren” Dat soort simpele trucjes helpen mij in de ring.” Van den Berg houdt zich in vergelijking met Lassche iets meer op de achtergrond. Hij houdt zich vooral bezig met het opleiden van de jonge paarden Winnetou om nooit eens iets spontaans te kunnen en Opulence. Beide komen uit in de lichtere L-klasse en worden nadrukkelijk doen, maar ik heb geen tijd meer over. gespaard voor het grotere werk. “Kasparov kan waarschijnlijk nog een jaar of twee Elke zaterdagavond probeer ik uit te gaan mee in de top van de dressuursport. Als hij wegvalt dan zou ik niets meer achter de om zoveel mogelijk mensen te zien, maar hand hebben, daarom zijn die andere twee zo belangrijk”, licht Beljon toe. ik heb door de jaren heen ook wel veel De Olympische Spelen blijven de ultieme droom. Echter, niet ten koste van alles. vrienden verloren hoor.”

55

Skivereniging Regio Zwolle toert heel Europa door

Rode duivels op de piste Drie dagen in de week staan de leden van Skivereniging Regio Zwolle in de bossen van de Agnietenberg hun oefeningen te doen. Alles voor één doel: de wintersportreis van het jaar.

Het echtpaar Wiedemeijer komt ieder weekend uit Nunspeet naar Zwolle om te kunnen trainen, en dat al dertig jaar (!) lang. Ze genieten van de sessies in de buitenlucht, maar ook van de gezelligheid die er heerst. Mevrouw Wiedemeijer: “In 1977 zijn we lid geworden van de skivereniging omdat het lidmaatschap gepaard gaat met een wintersportverzekering. Dat was in eerste instantie de aanleiding naar Zwolle te komen. We zijn sindsdien nooit meer weggegaan. We trainen op zondag actief op ons eigen niveau en naderhand gaan we met de andere leden koffie drinken in de ‘boerderij’, de kantine van Camping Agnietenberg.” Meneer Wiedemeijer heeft ook zo zijn eigen manier van trainen. In eigen tempo bepaalt hij of een oefening iets voor hem is of niet, met tussendoor de nodige grappen. “Weet je waarom ambtenaren geen papieren zakdoekjes hebben? Daar staat ‘Tempo’ op,” grapt de skiliefhebber. “Maar we hebben nu een juffrouw, die spoort ons wel aan hoor! Zelfs ík moet meedoen van haar.” Die ‘juffrouw’ is Coby Hamer en ze vertelt dat ze net haar reanimatiecursus gehad heeft. Dat is een vereiste binnen de Zwolse club die ook is aangesloten bij de

Nederlandse Skivereniging. Coby krijgt alle sportievelingen snel op de been met haar energieke uitstraling. Diepe kniebuigingen, steunen op de zijkanten van je voet, zwaaien met de armen en zelfs opdrukken. Coby: “In principe zijn de trainingen gericht op conditie, voor alle leeftijden en niveaus. Ongeveer zestig man worden opgedeeld in vier groepen; langzaam, midden laag, midden hoog en snel. Per groep gaat er een trainer mee die ieder lid individueel benadert. Het uiteindelijke doel is om kwalitatieve trainingen te geven om op die manier de leden vooral blessurebestendig te maken.” Bestendig voor de jaarlijkse wintersportreis, die dit jaar wederom naar Schladming in Oostenrijk is gegaan. Mevrouw Wiedemeijer heeft deze reizen zeventien jaar lang georganiseerd: “Eerst Sant Christina, toen de Dolemieten en nu zitten we veel in Oostenrijk. Ik organiseer ze niet meer, maar ik heb er vele mooie herinneringen aan. Ach, het is zo gezellig. Je gaat in een volle bus met bekenden naar het skioord. Eenmaal aangekomen vormen zich vanzelf groepjes. Er was eens een groep, die noemde zich de ‘Red Devils’, omdat ze allemaal rode jassen droegen. En

“Op zondag, stipt tien uur ’s ochtends, schijnt de zon altijd”

I sportmotief

Opgericht: 1996 Aantal leden: 100 Clubkleuren: blauw www.skiverenigingzwolle.nl

56

heel goed en niet onbelangrijk, het eten was ook weer uitstekend. De bus waarmee we heen waren gereden, is tijdens het verblijf gebleven om ons het hele skigebied rond te rijden. Voor, tijdens en na de reis hebben we ook altijd wat voorbereid. Ontbijt op de dag van aankomst, diner op de dag van vertrek, ontbijt in Zwolle, een kennismakingsbijeenkomst en een reünie. Het is vooral de compleetheid die de reis extra voordelig maakt. Het bijzondere aan deze reis is eveneens, dat er naast een deel echtparen ook vele alleenstaanden en alleengaanden meegaan. Er zijn in de praktijk (echt)paren die niet allebei van skiën houden. Onze reis is dan een prima manier om toch alleen te gaan, want iedereen vindt in de groep wel een maatje om mee te skiën op zijn of haar niveau.” Meneer Wiedemeijer heeft eenmaal deelgenomen aan zo’n georganiseerde wintersportreis. Het toeval wilde dat mevrouw Wiedemeijer juist die vakantie haar knieband afscheurde. “Sindsdien ga ik al helemaal niet meer mee. Ik blijf lekker thuis. Dan heb ik een week vrij zonder controles. Inmiddels gaan wij nu op eigen gelegenheid op wintersport. Wij zitten veel in Zwitserland, vorig jaar zijn we zes keer geweest. Dus daarom doen we nog iedere week onze training om fit te blijven. En het moet gezegd worden, op zondag is het altijd goed weer. Hoe hard het ook hagelt of regent, stipt om tien uur schijnt de zon.”

I sportmotief

een andere noemde zich ‘Troup Elegance’, die vonden de cafés en terrassen erg interessant.” Willy Kamerling, secretaris, wil wel wat kwijt over de verenging: “Het aantal actieve leden was vroeger meer dan nu. De sneeuwfittrainingen in de buitenlucht en in de zaal waren ongeveer de enige mogelijkheid je conditie op peil te houden voor een wintersportvakantie. Met de komst van vele loopgroepen en sportscholen is in de loop der jaren het aantal actief trainende leden gedaald naar ongeveer honderd. Daarnaast kent onze vereniging nog een actieve reiscommissie die jaarlijks een wintersportreis organiseert. Een deel van de actief trainende leden gaat mee en ook niet-actieve leden van de Nederlandse Skivereniging uit een grote regio. Naast skiën organiseert onze evenementencommissie jaarlijks de St.Nicolaasloop op de Agnietenberg (ook mogelijk voor niet-leden), een kerstwandeling en een fietstocht. Daarnaast doen de laatste jaren twee of meer groepen mee aan de Ekidenloop van PECZwolle.” Ook Kamerling is enthousiast over de vakantie. “Er wordt ieder jaar een Royal Class bus gehuurd die dit jaar naar Schladming weer helemaal vol zat met 43 personen. De deelnemers zijn inmiddels thuis en kunnen weer terugkijken op een zeer geslaagde reis. De sneeuwcondities waren uitstekend, het hotel was

57

TV-babe Martine Braam houdt stand in mannenwereld

“Ik ben niet inwisselbaar” I sportmotief

Als lieveling van de Overijsselse sportwereld geniet Martine Braam van haar leven als sportjournaliste voor RTV Oost. De 26-jarige Zwolse houdt zich prima staande tussen al het mannelijke geweld. “Stel je voor dat FC Zwolle kampioen wordt. Ga ik dan die kleedkamer in of niet?”

58

de vierde keer denken ze: daar heb je Martine ook weer. Ik merk dus niet dat men op een andere manier tegen mij aankijkt. Al heb ik ook een keer de supportersavond van Heracles gepresenteerd en daar kreeg ik reacties zoals ‘goed gedaan hoor’. Goed bedoeld, maar tegen een man zullen ze dat niet zeggen. Ik kan daar heel lastig over doen, maar ik begrijp het wel. Als ik mezelf bij een voetbalclub zou

“Als ik mezelf bij een voetbalclub zie lopen, denk ik ook dat zij van de Viva zou zijn” zien lopen, zou ik ook denken dat zij van de Viva is. Ik zie er toch totaal niet uit als een sportjournalist? Dus heel vreemd vind ik het niet. Je moet snel ophouden met dit werk, als je daar niet tegen kan.” Dus de emancipatie van vrouwen in de voetbalwereld is nog niet voltooid? “Ik hoor van de landelijke omroepen dat ze op zoek zijn naar een vrouwelijke voetbalcommentator. Op het moment dat die vacature zich voordoet en de beste vrouw is beter dan de beste man, dan moet je haar aannemen, anders niet. Dat werkt gewoon niet. Iedereen prikt daar zo door heen.” Hoe ben jij bij RTV Oost binnen gekomen? “Nadat Carrie ten Napel de overstap maakte naar Eyeworks, kwam er een plek vrij en daar heb ik op gesolliciteerd. Ik had meteen het gevoel bij de laatste zestien te zitten. Arrogant misschien, maar dat dacht ik echt. Er reageren op dit soort functies ook altijd een

I sportmotief

Waarom heb jij voor de sportjournalistiek gekozen? “Ik heb tijdens mijn opleiding stage gelopen bij Veronica Magazine en daar mocht ik een interview afnemen met een beroemde acteur. Ik helemaal opgewonden naar een hotel in Amsterdam, bleek dat er daar nog dertig andere meisjes stonden die net zo waren als ik. Dat was een enorme desillusie. Ik had meteen het gevoel dat ik me hier niet kon onderscheiden, een gevoel dat ik in de sportwereld wel heb.” Omdat je een vrouw bent? “In de eerste plaats wel, simpelweg omdat je in de sportjournalistiek toch minder vrouwen ziet dan mannen. Maar in de tweede plaats omdat ik op een andere manier naar sport kijk dan de gemiddelde man, denk ik.” Op een vrouwelijke manier? “Dat wil ik niet zeggen. Maar als ik mezelf vergelijk met Barbara Barend, dan is zij veel meer een van de jongens. Zij is sportjournalist en toevallig vrouw. Uit niets blijkt dat het een vrouw is die de vragen stelt. Stel je haar vragen met een mannenstem, dan zegt niemand: goh, dat lijken wel Barbara Barend-achtige vragen. Ik probeer op een andere manier onderscheidend te zijn, door meer de menselijke kant te benadrukken. Twente-spits Blaise N’Kufo is bijvoorbeeld een fervent schaker en hij houdt zich veel bezig met filosofie. De mens achter de sporter. Het publiek herkent daardoor mijn items. Dat maakt mij niet inwisselbaar en dat vind ik toch wel belangrijk.” Is het raar dat er nog steeds op een andere manier tegen vrouwen in de voetballerij wordt aangekeken? “Moeilijk. Door de beperkte vijver van Oost heb ik een voordeel. Bijna elke week kom ik bij FC Zwolle en op die manier gaat het nieuwtje er vanaf. De eerste drie keer denken die spelers dat ik verdwaald ben, maar bij

59

heleboel mensen die sport gewoon leuk vinden, maar verder geen journalistieke ervaring hebben. Gelukkig mocht ik inderdaad een screentest doen. Na de mededeling dat ik het nog niet was, maar wel kon worden, heeft Oost mij aangenomen.” Zochten ze na het vertrek van Ten Napel wederom naar een vrouw? “Officieel mag je bij een sollicitatieprocedure niet aangeven dat je een vrouw wilt. Toch denk ik dat het wel een rol heeft gespeeld, al zal niemand van Oost dat ooit tegen mij zeggen.” Stuit je in het wereldje op nog meer voordelen van het vrouw zijn? “Er worden wel veel grapjes over gemaakt. Als een speler bijvoorbeeld op het punt staat om van club te verwisselen, dan zeggen ze vaak: we sturen Martine, want dan blijft hij wel. Zo beleef ik dat zelf totaal niet.” Kun jij spelers makkelijker bereiken dan een man? “Spelers bereik je door herkenbaar voor ze te zijn. Als

I sportmotief

“Uit niets blijkt dat Barbara Barend een vrouw is die vragen stelt”

60

ik één keer in het jaar bij FC Zwolle kom en ik moet opeens een diepte-interview met Anton Jongsma afnemen, dan denken ze ook: ‘doos, wat maak jij me nou?’ Om praktische redenen is het zelfs een nadeel dat ik een vrouw ben. Stel je voor dat FC Zwolle kampioen wordt. Ga ik dan die kleedkamer in of niet? Wat denk je? “Haha, ik denk het niet. Carrie heeft het ooit wel gedaan en dan zijn de reacties toch even anders.” Krijg je veel seksistische opmerkingen naar je hoofd geslingerd? “Ach ja, ze zeggen soms wel wat. Willlem van Hanegem zei ooit: ‘Je moet pas oppassen als ze niet meer met je bezig zijn.’ Die steek ik maar in mijn zak. Het ligt heel erg aan mezelf. Een beetje zelfspot is wel handig. Ik ga niet aan spelers vragen of ze nog wat over mij gezegd hebben. Als ze het al over mij hebben gehad, dan zeggen ze dat niet tegen mij. Ik ben overigens wel een keer ten huwelijk gevraagd door Theo Janssen. Zoiets overkomt mijn mannelijke

“Theo Janssen heeft mij ooit ten huwelijk gevraagd” collega’s niet. Dat levert overigens mooie televisie op. Maar of Bert van Losser of ik naar Twente–Heracles ga, aan het einde van de wedstrijd gaat het altijd over die ene bal die er net wel of net niet in gaat. Ik sta daar ook niet voor mezelf. Ik sta daar omdat mensen uit Overijssel nieuwsgierig zijn naar het verhaal van spelers en trainers.” Toch vul je zo’n rol wel anders in. “Klopt, ik richt me op het menselijke gedeelte. In ons programma Sport op Vrijdag is Bert van Losser de presentator en Jack de Gier verzorgt het tactische gedeelte. Je zult mij bijvoorbeeld nooit horen zeggen dat Youssouf Hersi op ‘10’ moet spelen. In vergelijking met Bert ben ik de ‘aardige’ in ons programma. Bert is heel kritisch en ik neem het dan voor de betreffende sporter op. Het is een beetje een rollenspel. Het gevolg is vaak wel dat de kijker mij als de lieve ziet. Maar als Bert niet kritisch is, kan ik niet lief zijn. Overigens heb ik dat ten tijden van het ontslag van Hennie Spijkerman bij FC Zwolle niet goed gedaan. Dat heb ik mezelf erg kwalijk genomen. Bert was toen erg kritisch op hem en destijds had ik voor Spijkerman op moeten komen.” Zo heb je het onlangs wel opgenomen voor Go Ahead Eagles-middenvelder Jonathan Vosselman nadat hij weggehoond werd door supporters van FC Zwolle. De aanhang van de Zwollenaren was laaiend. “Diezelfde Zwolle-supporters hebben tijdens het eerstvolgende duel de leus ‘de hoer van Vosselman’ gescandeerd. Dat heeft me wel geraakt. Ik was er zelf niet bij en daardoor had ik bijna het idee dat het over iemand anders ging. Het was zo onwerkelijk, mijn neefje van dertien zit immers ook altijd op de tribune! Ik heb geen zin om uit te leggen waarom zijn nicht een hoer is. Ik heb bovendien ook een groot aantal persoonlijke reacties gehad. Als mensen bereid zijn om een nette reactie op papier te zetten, dan ben ik bereid om daar op antwoord op te geven. Ik vind dat je mensen altijd serieus moet nemen.”

Heb je spijt van je uitspraken? “Ik had mijn formulering aan moeten passen, want mijn reactie was meer gericht aan het bestuur van FC Zwolle. Bovendien dacht ik – omdat ik zelf uit Zwolle kom – hier wat meer te kunnen maken, dat is achteraf gezien een misvatting geweest. Laatst heeft een supporter mij nog een mailtje gestuurd met zijn excuses en dan gaat er ook zand over. Eén fan heeft het niet begrepen en dat is ‘de journalist’ die het onnozele bericht over mijn uitspraken op www.fczwolle.org heeft gezet. Ik heb hem een e-mail gestuurd, maar ik heb nooit een reactie gehad. Eigenlijk zegt dat genoeg. Hij zat aan alle kanten fout. Ten eerste ga je niet het wangedrag van je eigen supporters goedpraten door op het wangedrag van een ander te wijzen. Ik wist ook dat Vosselman zijn middelvinger had opgestoken, maar daar moet je bovenstaan. Ik vind dat ik dat mag vinden. Ten tweede was mijn reactie meer gericht op het bestuur van FC Zwolle. Ik begrijp dat supporters de grenzen opzoeken en er soms overheen gaan, maar

Martine Braam geniet in Overijssel de nodige bekendheid. Niemand die vreemd opkijkt als de Zwolse sportjournaliste de tribunes oploopt. Hoe anders is dat buiten de provinciegrenzen.“Ik ben ooit een keer met FC Twente mee geweest naar een uitwedstrijd bij AZ en dan merk je dat men daar op een andere manier tegen je aankijkt. Op de parkeerplaats vroeg de eerste de beste steward al direct of ik wel het goede kaartje had. Ik was dus nog niet eens binnen! Vervolgens werd ik ook in het stadion bij elke deur tegengehouden met vragen als: ‘Bent u misschien verkeerd?’ of ‘Bent u een dochter van de trainer?’ Ik werd er gek van. Nee, wat dat betreft ben ik wel blij dat ik niet iedere week het hele land door reis.”

dan moet het bestuur ingrijpen. Het was al erg genoeg dat die bekerwedstrijd vanwege het risico plaatshad in Emmen. Terwijl er over en weer ik weet niet hoeveel beledigingen geuit werden, zeggen alle bestuursleden ook nog dat het duel goed verliep. Daar kan ik echt niet bij. Bij Heracles waren er in de wedstrijd tegen NEC ook spreekkoren, maar raad eens wie er binnen tien minuten achter de microfoon stond om het publiek toe te speken? Juist, voorzitter Jan Smit zelf. Mijn kritiek was meer aan de beleidsmakers gericht dan aan de supporters. En dat de supporters dat vervolgens oppikken? Eigenlijk is dat goed, dat betekent in ieder geval dat ze zich aangesproken voelen. Ik heb van de voorzitter niets gehoord.”

I sportmotief

“Ik had voor Hennie Spijkerman moeten opkomen. Dat neem ik mezelf kwalijk”

61

www.wensink.nl

Wensink Zwolle Lippestraat 2, 8028 PS Zwolle Tel. (038) 425 57 55, E-mail [email protected]

Slokker Vastgoed binnenstedelijk herontwikkelen, samenwerken, consumentgericht ontwikkelen

Slokker Vastgoed heeft een duidelijke visie op het (her)ontwikkelen van de gebouwde omgeving. Kwaliteit gaat boven kwantiteit. Dit streven naar kwaliteit geldt zowel voor het eindproduct als voor onze dienstverlening. Slokker Vastgoed maakt deel uit van de Slokker Groep die ruim 70 jaar actief is op het gebied van ontwikkelings-, bouw- en beleggingsactiviteiten in Nederland, de VS en Canada. Een substantieel deel van onze projecten wordt ontwikkeld en gerealiseerd in samenwerkingsverbanden met corporaties, gemeenten en andere marktpartijen. Daarbij is ons uitgangspunt te opereren op basis van openheid en gelijkwaardigheid, met als doel het creëren van een meerwaarde voor de eindgebruiker.

Slokker Vastgoed Zwolle sponsort Landstede www.slokkervastgoed.com

I sportmotief

“Ik zie er toch niet uit als een sportjournalist?”

Heb je de zaak afgesloten? “No hard feelings, het is klaar. Hoge bomen vangen nu eenmaal veel wind. Ik ben niet zo’n hoog boompje, slechts een bonsai, maar het hoort er wel een beetje bij. Zoals de supporters boven de middelvinger van Vosselman moeten staan, zo moet ik hier boven staan.” Zwollenaren vinden dat RTV Oost de regio Twente overbelicht, kan jij je hier in vinden? “FC Twente en Heracles hebben meer impact. Simpelweg omdat beide ploegen eredivisie spelen en FC Zwolle en Go Ahead Eagles niet. Maar ik vind dat wij bij de sportredactie onze aandacht wel goed verdelen. In Sport op Vrijdag komen Twente en Heracles meer aan bod, maar van Zwolle en Go Ahead zenden we iedere week een samenvatting uit. Die hebben we nooit van de twee Twentse ploegen. Daar komt bij dat Zwolle en Enschede qua belevingswereld ver uit elkaar liggen. Mensen in Twente zijn meer gericht op de regio. Als Zwollenaar ben ik helemaal niet bezig met Kampen of Staphorst, maar mensen in Twente voelen zich echt Tukkers. Daardoor kijken zij automatisch meer naar de regionale omroepen en dat maakt hen, denk ik, weer een groter gedeelte van onze doelgroep.” Twente kent een groter saamhorigheidsgevoel? “Dat denk ik wel. Zwolle is ook geen sportstad. De bouw van het nieuwe stadion is hartstikke fijn, maar dat had natuurlijk al veel eerder gekund. Dat de verantwoordelijken in het gemeentehuis daar zo ontzettend lang over hebben gedaan, dat geeft des te meer aan dat ze er helemaal niets van snappen. Zo’n stadion is zo belangrijk voor de uitstraling van je stad. Kijk naar Flevoland. Als je tien mensen vraagt naar de hoofdstad van die provincie, dan wijst een man of zes Almere aan in plaats van Lelystad. Alleen omdat Omniworld zich daar als voetbal- en volleybalvereniging profileert.” Krijgt FC Zwolle het stadion dan wel vol? “Dat hangt erg af van de resultaten. Mensen willen nu eenmaal graag bij winnaars horen, dat zit in de natuur van de mens. Als Zwolle het zo goed blijft doen en de club gaat te zijner tijd naar de eredivisie, dan zie ik het wel vollopen.” Is Zwolle afhankelijker van succes dan bijvoorbeeld FC Twente? “Nou, iedereen is in zekere mate afhankelijk van succes. Maar ik denk inderdaad dat het saamhorigheidsgevoel in Twente groter is, al weet ik dat niet zeker.”

63

ontdek realiseer ervaar

Thieme Rotatie feliciteert Sportmotief met haar eerste uitgave Sportmotief wordt gedrukt door Thieme Rotatie Zwolle

Bent u benieuwd naar de mogelijkheden van Thieme Rotatie? Neem contact met ons op:

Thieme Rotatie, Zwolle Toine Vennix, t: 038 427 52 75, e: [email protected]

www.thiemerotatie.nl

Vervolg van pag. 5

Rugby

I sportmotief

“Ik wilde eens wat anders en rugby leek mij altijd al erg leuk. Ik heb gebeld met de Rugby Club Zwolle of ik kon meetrainen . Dat was geen probleem en na één sessie was ik direct verkocht. Het is een hard spel. Je krijgt wel eens een klap of wordt hard getackeld. Maar na een drukke dag achter de cijfers is er niks zo fijn om je helemaal uit te leven op het veld. De sfeer is bij ons geweldig. De hele club gaat ieder jaar een lang weekend naar Cardiff om daar in het grote Millennium Stadion een rugbywedstrijd te bekijken. En we spelen daar ook een vriendschappelijk duel met een andere vereniging.” www.rugbyzwolle.nl, Sportpark ‘de Marslanden’, Hyacintstraat 66a, Zwolle

65

Directeur Jeffrey Marsman dolblij met geboorte Sportmotief

“Dit is een cadeau voor de lokale vereniging en hun vrijwilligers” Voor Jeffrey Marsman (34) is met het eerste nummer van Sportmotief een droom uitgekomen. De directeur van uitgeverij Jupijn liep al jaren met het idee rond iets terug te doen voor de lokale sporters en hun vereniging. “Met dit blad voel ik me énorm verbonden.”

66

Het volgende nummer

I sportmotief

Wanneer het idee precies tot stand kwam weet hij niet meer. Maar het moet ergens gekomen zijn tijdens een zaterdagochtend op een sportveldje. Marsman, ook verbonden als sponsor van diverse verenigingen, loopt zijn hele leven al rond bij de lokale sporters. “Dan zie je al die vrijwilligers die onzichtbaar werk aan het doen zijn. Iedereen kent ze wel van gezicht, maar er zijn maar weinig mensen die hun werk écht op waarde weten te schatten. Voor mij zijn zij de kurk waar elke vereniging op drijft. Dit blad zie ik dan ook als een cadeau voor de vereniging en hun vrijwilligers.” Voor hen en de verenigingen moest iets worden gedaan, meent Marsman. “Sport oefent een ongelooflijke kracht uit op de maatschappij. Een recent onderzoek wees uit dat liefst tweederde van de wereldbevolking tegelijkertijd naar de finale van het WK voetbal kijkt. Dat laat zien hoe betrokken mensen bij sport zijn. Het mooie vind ik dat juist in de sport iedereen gelijk is. Het maakt niet uit of je blank, zwart, geel, christen, moslim, groot, klein, slechtziend of

slechthorend bent. Sport kent geen grenzen.” Marsman, zelf woonachtig in Hattem, wilde vooral de lokale sport dichter bij de mensen brengen. “We kennen allemaal de grote voetballers, schaatsers of wielrenners. Maar juist voor al die mensen en verenigingen die zich elk weekend opofferen om op hun niveau van hun sport te genieten wordt veel te weinig gedaan. Voor hen is dit blad. Het mooiste onderwerp uit dit nummer vind ik ook het verhaal over Henk en Gerrie van der Kolk. Al meer dan dertig jaar zijn ze vrijwilligers bij Be Quick ’28. Dertig jaar! Dat vind ik een veel grotere prestatie dan een talentvolle profsporter die elk jaar van club verkast en weer een miljoenencontract opstrijkt.” Kwaliteit staat centraal in de bladformule, benadrukt Marsman. “Onze hoofdredacteur Stephan Wageman heeft in Nederland voor Voetbal International, AD Sportwereld en NOS Langs de Lijn gewerkt. In het buitenland heeft hij onder meer voor The Guardian geschreven. Er is gekozen voor een glossymagazine en niet voor een krantachtigproduct. De huis-aanhuis verspreiding gaat via de postbode (TNT Post). Daardoor hebben we de zekerheid dat iedereen het blad ook in de bus krijgt. En hoewel we de nadruk hebben gelegd op de breedtesport, kan de lezer ook rekenen op spraakmakende interviews, zoals met Jan Everse in dit nummer. Ik hoop van harte dat de Zwolse sportliefhebber ons initiatief zal waarderen.”

Het volgende nummer van Sportmotief

nieuwe stadion van FC Zwolle. Wij zullen

Maar we duiken ook de archieven in.

staat geheel in het teken van het

de hele carrière van de verdediger voor u

Voormalig teamgenoten uit Kampen

afscheid van Jaap Stam. De voormalige

in beeld brengen. Guus Hiddink vertelt

onthullen het verhaal over het neefje van

verdediger van DOS Kampen, FC Zwolle,

openhartig over het moment dat hij

Jaap en ook de meest gevreesde tegen-

Cambuur Leeuwarden, Willem II, PSV,

Stam naar Oranje haalde, Theo de Jong

stander uit Stams indrukwekkende

Manchester United, Lazio Roma, AC

legt uit hoe belangrijk de verdediger voor

carrière komt aan het woord. Wie dat is,

Milan en Ajax zwaait 26 juli af in het

zijn FC Zwolle was.

leest u begin juli.

DE JONG OUTDOOR & KAMPEERARTIKELEN Tegen inlevering van deze advertentie

10%

KASSAKORTING OP KLEDING-SCHOENENSLAAPZAKKEN. Actie geldt in de maand april 2008.

Genieten van je vrije tijd begint bij . . . Hattem Industrieterrein De Netelhorst 1 8051 KE Hattem Tel. 038 - 444 37 77 Fax 038 - 444 63 12 E-mail [email protected]

www.dejongcaravans.nl

'POEH, POEH' D AT VA LT N O G N I E T M E E , A L D I E S P O RT I V I T E I T ! Nu eerst maar eens tijd nemen voor wat

Makkelijker kunnen we het niet maken, wel

ontspanning. STERKER NOG ! IQ Kunst-

leuker (wij wel). Uitgekeken op de kunst die

uitleen biedt u de unieke mogelijkheid om

bij u hangt...dan kunt u het omwisselen voor

te mogen ontspannen bij de creatieve

een volgende, en een volgende, en een

inspanning van een ander!!! FANTAS-

volgende... Puttende uit een collectie van

TISCH TOCH ?!

ruim 13.000 kunstwerken garanderen wij u dat dit wat ons betreft voor onbepaalde tijd

Aan ons zal het niet liggen! De doelstelling

door kan gaan.

van IQ Kunstuitleen is om kunst bereikbaar te maken voor iedereen. Zo kunt u

We doen het graag, en met veel plezier!

huren met het uitgekiende 'IQ Verhuur-

Kom gerust eens langs. Onze showroom staat

systeem'. Of kunst kopen. Dat kan per

garant voor 1.000 M kijkplezier. Kijk op

direct, in termijn of door het verzilveren

www.iq.nl voor meer informatie.

2

van uw opgebouwde 'IQ Spaartegoed'.

Marsweg 42 - Zwolle - T 038 460 56 56 - [email protected] - www.iq.nl Open: maandag - vrijdag van 10.00 - 17.00 uur, zaterdag van 11.00 - 17.00 uur