Jaargang 44, januari parkpraa t. kerstdorp. Nieuwe Website. PlanCare 2. Parkhazen op pad LIVE! Hoe herken je pijn?

Jaargang 44, januari 201 6

park praat

kerstdorp PlanCare 2

Nieuwe Website

Pijnbeleid

Implementatie

LIVE!

Hoe herken je pijn?

Met de Parkhazen op pad

Het Kerstdorp is aangeschaft op initiatief van de medewerkers uit de Brasserie. Het geld wat hiervoor gebruikt is, komt uit de fooienpot van deze medewerkers.

Van de redactie En zie hier, de eerste Parkpraat van het nieuwe jaar is alweer een feit! Ik wens iedereen namens de hele redactie een mooi en liefdevol 2016. In deze winter Parkpraat kun je onder andere lezen over de implementatie van het nieuwe elektronisch cliëntendossier PlanCare 2, lees je een verslag van de recente activiteiten van de Parkhazen, leer je over de COUP-training in het Merwehuis en kun je een kijkje nemen in de keuken van het Dijckhuis. En dan nog even dit. Via de Cliëntenraad is de vraag bij ons gekomen waarom overleden bewoners niet (meer) in de Parkpraat worden

opgenomen. Er zijn verschillende redenen: op iedere afdeling zijn inmiddels herdenkingskastjes geplaatst en worden regelmatig herdenkingsdiensten georganiseerd. Een lezer van wie een dierbare in het Parkhoff woont, heeft geen behoefte om te lezen wie er zijn overleden in bijvoorbeeld het Merwehuis of in het Polderhuis. Vervolgens werd gezegd, ja maar als ik iemand ken die is verhuisd naar een andere locatie binnen het Parkhuis en ik kom een familielid tegen in de supermarkt en ik weet niet dat zijn of haar naaste is overleden? Dat is waar, maar dat gebeurt ook in het ‘normale’ leven. Je hoort het via via of je leest het in de krant. Net als thuis.

Als laatste wil ik van de gelegenheid gebruik maken om Miranda Pieters, Anneke van der Giessen en Jacqueline Kweekel hartelijk te bedanken voor hun bijdragen voor de Parkpraten van het afgelopen jaar. Zonder hun tomeloze inzet is het onmogelijk dit mooie blad iedere keer te vullen. DANK! Veel lees- en kijkplezier!

Stefanie

Namens de redactie Stefanie Hermens

3

Inhoud

28 10 31

18

32 Colofon

Redactieadres: Redactie Parkpraat p/a het Parkhuis, Haaswijkweg Oost 69a, 3319 GB Dordrecht. E-mail adres: [email protected] De redactie bestaat uit: Jacqueline Kweekel, Anneke van der Giessen, Stefanie Hermens en Miranda Pieters.

4

Oplage: 1.100 exemplaren Druk: RAD Dordrecht Vormgeving: Idefix Vormgeving & Communicatie

Nieuwe website ‘live’ Vrienden van het Parkhuis Implementatie PlanCare 2 Het loopbaantraject van Cynthia Ziel Dementietheater Op zoek naar nieuwe leden OR Prik-, spat-, snij- en bijtaccident Coup-training Parkhazen Afscheid Leny Alderliesten Feest aan het Wantij Een kijkje in de keuken van het Dijckhuis Muziek waterbed Bedrijfsmaatschappelijk werk Verzorgend wassen De cliëntenraad maakt zicht sterk Themaweek handhygiëne Themaweek 2015 Werk in Beweging Bedankje

Rubrieken

20

Parkpraat is een uitgave van het Parkhuis in Dordrecht en bestemd voor allen die betrokken zijn bij het welzijn van de bewoners. Parkpraat verschijnt 4x per jaar. Kopij (inclusief foto’s) voor het volgende nummer uiterlijk 8 maart inleveren, via e-mail of in het postvakje van de redactie. Het maximum aantal woorden voor een bijdrage is 250 woorden. De redactie behoudt zich het recht voor artikelen in te korten. Let op: er kunnen alleen digitale foto’s geplaatst worden met een minimale resolutie van 1000 kB (1 MB).

6 9 10 13 15 16 17 18 20 22 24 25 26 27 28 30 31 32 36

Het laatste nieuws! l activiteiten l het

kerkrooster beleeftuin en l het donderdagavondmenu in restaurant de Brasserie l de

vind je op www.hetparkhuis.nl.

7 8 12 14 19 23 34 37 38

Column: Blind date Het Alzheimer Café Pijnbeleid Uit de school geklapt Uitgelezen Uitgesurfd De passie van... Parkprofiel Even voorstellen



5

door: Anneke van der Giessen, Muziektherapeut

column

Blind date Mijn auto heb ik net met een ingewikkelde manoeuvre in een parkeerplekje gezet en als ik uitstap, staat hij daar. Hij kijkt me met doordringende oogjes aan en zegt: “Ik ben mijn moeder kwijt.” Ik kijk om me heen en zie verder niemand, hij heeft het echt tegen mij. Dat betekent dus dat ik verantwoordelijk ben voor dit kleine ventje en dat maakt me helemaal niet blij. Het is een schattig klein manneke, dat wel. Zijn veel te grote broek heeft heel veel zakken en uit die zakken puilen stokjes en takken. Ik schat hem niet ouder dan drie jaar en vraag: “Waar woon je?” Daar, wijst hij en zijn vingertje gaat richting winkelstraat. Het is me duidelijk, dit gaat me tijd kosten en eigenlijk heb ik dat niet. Ik zou heel even mijn bril bij de opticien ophalen en dan snel naar school om les te geven. “Waar is je moeder heen?” vraag ik en ik hoop natuurlijk dat hij zegt: een bril halen. Maar hij zegt; “Ze is met de gele auto weg.” Ik ben opgelucht, de kleur geel is niet zo gebruikelijk voor auto’s, dus die moeten we snel kunnen vinden. Opgewekt loop ik met mijn nieuwe vriendje aan de hand naar gele auto’s te zoeken. “Deze?” wijs ik naar een auto die mij behoorlijk geel lijkt. Hij schudt zijn hoofd, we lopen verder en zien dat gele auto’s dun bezaaid zijn. Als we het hele parkeerterrein afgezocht hebben, besluit ik langs de winkels te gaan. Maar met de recentelijke vermissing van kleine kinderen en de media-aandacht die dat altijd krijgt, durf ik niet zo maar met een vreemd kind aan de hand de winkelstraat op te gaan. Dus vraag ik eerst hier en daar aan de winkelende mensen of dit kleine ventje misschien hun kind is. Na een half uur geef ik het op en stel hem voor om naar de politie te gaan. “Is goed”, zegt hij en wringt zijn kleine handje uit mijn hand en sjokt achter me aan.

Nieuwe website ‘live’ Vanaf 16 december jl. heeft de website van het Parkhuis een heel nieuw gezicht. De nieuwe frisse site is gebruiksvriendelijker en overzichtelijker dan de oude website. De belangrijkste zorginformatie op de website bestaat uit twee delen: Wat kan het Parkhuis voor jou betekenen als je (nog) thuis woont en Wat als thuiswonen niet meer gaat? Met de nieuwe website helpt het Parkhuis mensen met dementie (ook op jonge leeftijd), Korsakov of gerontopsychiatrische problemen en hun mantelzorgers op weg naar goede ondersteuning, vanaf de eerste vermoedens van dementie tot en met de verhuizing naar het Parkhuis. Tevens is de nieuwe website uitgebreid met informatie voor verwijzers, sfeerfoto’s, korte filmpjes en praktische zaken en tips. 6

Familie en verwijzers dachten mee Familie van cliënten, verwijzers, dementieconsulenten en inwoners van Dordrecht gaven hun mening over de structuur en gebruiksvriendelijkheid van de nieuwe site. Hun ervaringen zijn door het Parkhuis gebruikt om de website te optimaliseren.

Onderweg leg ik uit dat de politie je vriend is en dat zij zijn moeder altijd zullen vinden. Hij kent me inmiddels en beleefdheidsfrases laat hij achterwege, hij haalt alleen zijn schouders op. Als we bij de politie aankomen, staat een vriendelijke agent ons te woord. Onder de toonbank haalt hij een kleurpakket voor kinderen, dat geeft hij aan mijn vriendje en ik krijg een formulier om in te vullen. Ik begin me ongemakkelijk te voelen, mijn naam bij de politie achterlaten? Krijg ik dan nog wel een bewijs van goed gedrag? En die andere vermiste kindertjes? Bovendien moet ik echt weg om les te geven. Ik kijk naar mijn ‘blind date’ en dan naar de agent: “Ik moet echt weg, er zitten leerlingen op me te wachten. ”Nog even”, zegt hij, “dit is zo opgelost.”Mijn vriendje zit lief te kleuren en als de agent terugkomt zegt hij: “niemand mist het jochie, gaat u maar.” En ineens is het moeilijk om het manneke achter te laten. Ik leg hem de situatie uit en hij knikt. Als ik wegloop, staat hij ook op, raapt zijn kleurspulletjes bij elkaar en loopt achter me aan. “Je mama komt zo,” probeer ik, maar het kost me behoorlijk wat overredingskracht om hem bij de agent achter te laten….Thuis is hij niet uit mijn gedachten. ‘s Avonds gaat de telefoon. “ Politie!” roept een van mijn kinderen, die de telefoon opgepakt heeft. En nieuwsgierig komen ze om me heen staan. Als ik de telefoon terug leg, zeg ik tegen de nieuwsgierige gezichten om me heen: “Ik had een blind date, maar die is weer terug naar zijn eigen huis.”

Neem gerust eens een kijkje op onze nieuwe website Zie of lees je iets dat je niet begrijpt of dat niet klopt, laat het ons weten. Met jouw opmerkingen kunnen wij de website nog meer verbeteren. Je kunt ons bellen via 078 622 00 30 of mailen naar Miranda Pieters of Stefanie Hermens via m.pieters@hetparkhuis of via s.hermens@hetparkhuis. Je kunt ook bellen via 078 622 00 30. 7

het alzheimer café

Depressie & Dementie Paulien Schalk, sociaal psychiatrisch verpleegkundige, werkzaam bij Yulius, gaf in het Alzheimer Café van oktober uitleg over depressie bij dementie, diagnostiek en behandelmogelijkheden. Het werd al snel duidelijk dat Paulien beschikt over veel kennis en zeer ruime ervaring met deze vaak complexe problematiek. Vaak is het niet duidelijk of er sprake is van depressie of van beginnende dementie, waardoor iemand ook heel erg somber kan worden. Het somber gestemd zijn gedurende een groot deel van de dag en het niet of nauwelijks meer plezier kunnen beleven aan activiteiten zijn belangrijke symptomen van depressie, zo vertelde Paulien. Naast medicamenteuze behandelmogelijkheden, werden uiteraard ook andere mogelijkheden besproken, zoals gesprekken met een psycholoog (erover praten helpt), een zinvolle dagbesteding en de plezierige activiteiten methode voor mensen met dementie en depressie die zijn opgenomen in een zorginstelling. ‘Trio Bill Naad’ was op 19 oktober het anti-depressivum. De klanken van contrabas, accordeon, gitaar en de soms meerstemmige zang werkten, gelet op de gezichtsuitdrukking en andere signalen van de vele bezoekers, zichtbaar positief op de stemming in ‘t Trefpunt, waar die avond geen stoel onbezet was.

De WMO en het keukentafelgesprek’ Te gast in een overvol Alzheimer Café op 16 november was teamleider ‘extramuraal’, Maarten Pulles. Na overleg met Helma Seelen, die voor de gemeente Dordrecht verantwoordelijk is voor het hele WMO beleid, en Thea Kubbinga, lid van de WMO

8

adviesraad in Dordrecht, werd duidelijk dat Maarten het meest praktisch zou kunnen uitleggen hoe de gemeente Dordrecht omgaat met de problematiek van mensen met dementie en hun mantelzorgers. Hij deed dit met verve, zeker ook in het tweede deel van het programma waarin mensen hun vragen konden stellen. In het verhaal van Maarten werd duidelijk dat de gemeente Dordrecht, anders dan veel andere gemeenten in Nederland, zich vanaf het begin van de hele WMO ontwikkeling heeft ingezet om mensen met dementie vanaf het ‘niet pluis’ gevoel te ondersteunen. Dit betekent dat, ook wanneer de fase van diagnostiek nog niet is afgerond maar er al wel duidelijke signalen zijn die wijzen op een mogelijke dementie, er mogelijkheden zijn voor ondersteuning en de dementieconsulent al kan worden ingeschakeld. Tegelijkertijd werd het ook pijnlijk duidelijk dat de signalerende functie deels is weggevallen, omdat er bezuinigd is en wordt op de thuiszorg. Positief is dat er in de gemeente Dordrecht inmiddels vijf ontmoetingscentra zijn. Maarten vertelde ook dat er voor 2016 opnieuw veel onduidelijkheden zijn rond de financiering van de zorg voor mensen met dementie die nog thuis wonen. Aan het eind van de avond, na veel vragen, maar ook positieve berichten uit de zaal over goed verlopen ‘keukentafelgesprekken’, werd daarom besloten aan het eind van 2016 opnieuw aandacht te besteden aan de situatie rond de WMO en de consequenties daarvan voor Het muzikaal intermezzo werd opnieuw ingevuld door het vaste Alzheimer huisbandje ‘Door Visser and Friends’. Nederlandstalig repertoire werd zacht mee geneuried en afgewisseld met Engelstalige popklassiekers.

Peter Haex, gz-psycholoog

Vrienden van het Parkhuis De Vrienden van het Parkhuis zijn al lang actief, maar wij merkten dat binnen een veranderende maatschappij het voor ons ook tijd werd ons beleid onder de loep te nemen. Zo zijn wij aan het kijken hoe wij meer mensen aan ons kunnen binden. Om dit te realiseren hebben wij een vernieuwde website www.vriendenvanhetparkhuis.nl, een nieuw toekomstbestendig beleidsplan en hebben we een nieuw logo. Ook zijn wij bezig met de nieuwe samenstelling van het bestuur. Leo van Bragt, oud voorzitter, heeft enige tijd geleden besloten zijn functie neer te leggen. In zijn plaats is nu Maarten Veldhuijzen gekomen als onze nieuwe voorzitter. Wij willen Leo van Bragt bedanken voor zijn jaren lange inzet en Maarten succes wensen met het voorzitterschap.

Cor Booij heeft ook voor een lange periode in het bestuur van de Vrienden van het Parkhuis gezeten. In verband met het overlijden van Cor, zijn wij op zoek gegaan naar een nieuw bestuurslid vanuit het Parkhuis. Vanaf november 2015 is Yvette van Nes bereid gevonden het secretariaat in het bestuur te ondersteunen. Zij zal in 2016 officieel voorgesteld worden als tweede secretaris tijdens de jaarlijkse ledenvergadering. Wij hopen dan ook dat er positief gereageerd wordt op haar komst tijdens de ledenvergadering. Wij wensen alle bewoners, familieleden en medewerkers van het Parkhuis een gelukkig nieuwjaar. Wij hopen de bewoners in 2016 ook weer goed van dienst te kunnen zijn.

9

implementatie Plancare 2

Op 13 juli 2015 was de officiële kick-off van een groot en ingrijpend project: Implementatie PlanCare2 (elektronisch cliëntendossier) als directe ondersteuning aan het primaire zorgproces. Er is inmiddels heel veel gebeurd; in een notendop: het projectteam PlanCare2 (PC2) en diverse werkgroepen zijn van start gegaan, het netwerk en de servers zijn aangepast, trainers zijn opgeleid, PC2 functionaliteiten zijn ontdekt, er zijn opleidingen verzorgd, de inrichting is afgestemd en de documentatie is voorbereid. Daarnaast zijn alle papierstromen in en rond het zorgproces, waar mogelijk, op actualiteit bekeken en indien nodig aangepast en gedigitaliseerd. En alle informatie uit PlanCareDossier (PCD) is overgezet naar PC2. Livegang bij Dijckhuis en Polderhuis Op dinsdag 8 december jl. is na maanden voorbereiding, opleiding en inrichting een mijlpaal bereikt: alle elektronische cliëntendossiers van het Dijckhuis en het Polderhuis zijn overgeheveld naar PC2. Eén van de bewoners van het Dijckhuis, mevrouw Visser, mocht symbolisch een klap op de knop geven, door haar eigen dossier te openen en de geplande afspraak (PC2 openingshandeling) af te vinken als zijnde ‘voltooid’. HARTELIJK dank aan alle collega’s – van hoog tot laag - die hieraan hebben meegewerkt, vragen hebben gesteld, hun betrokkenheid hebben getoond. We zijn samen met de koplopers – Dijckhuis en Polderhuis – trots en dankbaar voor wat er nu staat.

Terugblik door één van de werkgroepen: Op 26 oktober begonnen de scholingen voor het Dijckhuis, het Polderhuis en voor de behandelaars. Een spannende dag, maar ook een dag waar lang naartoe gewerkt was. De trainers zijn in de eerste drie weken van oktober drie dagdelen op cursus geweest en moesten nu dus zelf aan de slag. Het begin verliep wat moeizaam en het was aftasten, maar gelukkig werd al snel de draad opgepakt. In één maand tijd zijn er 25 sessies geweest waar gemiddeld 8 personen aan hebben deelgenomen. Dat was best pittig, maar gelukkig kunnen we nu zeggen dat het goed is gegaan. De overgrote meerderheid is positief uit de scholing gekomen en ziet het zitten om met PlanCare aan de slag te gaan. Een goed begin! De inschrijvingen voor de trainingen in het eerste kwartaal van 2016 zijn gestart. Van 25 januari tot 1 april worden er iedere werkdag (met uitzondering van de vrijdag) twee sessies aangeboden. De teamleiders kunnen via een digitaal opgavesysteem hun teamleden aanmelden en dit verloopt voorspoedig. Binnen 2 dagen zijn er al 95 medewerkers aangemeld! Fijn dat er zo enthousiast gereageerd wordt!

Zonder trainers kunnen de scholingen natuurlijk niet aangeboden worden. Met wat gepuzzel is het schema van de trainers voor 2016 al zo goed als rond. Echt top! Kortom op het gebied van opleiding is er al veel werk verzet en verloopt het voorspoedig. Per september jongstleden zijn er ook twee applicatiebeheerders aangesteld: Leendert Naaktgeboren en José Barendregt (zie Even Voorstellen blz. 39). Zij zijn zodanig ingewerkt dat zij het eerste aanspreekpunt worden voor PlanCare 2. Ook staan zij waar nodig voor de klas en geven de nodige kennisoverdracht. Zij beheren ook de ‘ECD-hulp’ mailbox: [email protected] Het projectteam gaat naar een minder intensief patroon van overleg. 1x per twee weken i.p.v. elke week. Vanaf april gaat het projectteam over in een werkgroep, ECD, omdat we dan vanuit de projectfase overstappen op de onderhoud- en beheerfase. Claasjan van der Hout, Projectleider

Komende periode In de komende periode tot eind januari wordt op de achtergrond nog van alles voorbereid aan de inrichting. Een van de acties is ‘opschoning’ van medewerkergegevens in PCD. Voor een aantal medewerkers zal er iets wijzigen. Je wordt hierover vooraf geïnformeerd. Vanaf 25 januari beginnen de opleidingen voor de rest van de organisatie. Deze trainingen lopen door tot eind maart. De Cliëntenadministratie en het Cliëntenservicebureau gaan in februari over en voeren vanaf 17 februari de meeste werkzaamheden uit vanuit PC2. Het wachtlijsbeheer vindt vanaf dan ook plaats vanuit PC2. Daar waar nodig krijgen ‘aparte’ groepen aparte aandacht en scholing. Denk aan de dementieconsulenten, medewerkers van het ontmoetingscentrum, de werkplaats, enz.

10

11

Pijnbeleid Binnen het Parkhuis wordt voortdurend gewerkt aan het verbeteren van kwaliteit van leven van cliënten. Soms worden bestaande protocollen en werkwijzen herschreven, soms wordt er iets nieuws ontwikkeld. Als onderdeel van deze kwaliteitsverbetering is er een pijnbeleid ontwikkeld. Het pijnbeleid beschrijft onder andere pijn; hoe pijn in een vroeg stadium te herkennen en te meten is, met als doel een adequaat behandelplan op te stellen. Hoeveel pijn heeft een cliënt? Hoe wordt pijn gemeten? Hoe kan pijn worden behandeld? Maar vooral: hoe krijgen de specialist ouderengeneeskunde, de zorgmedewerker, de familie en uiteraard de cliënt zelf de juiste informatie? Pijn bij cliënten is vervelend. Als cliënten pijn aan kunnen geven, kan er gerichte pijnbestrijding plaatsvinden. Het is lastig pijnklachten te herkennen bij cliënten die niet meer in staat zijn pijn aan te geven. Observeren en communiceren hierover is dan van wezenlijk belang. De basis van het verminderen van pijn, is de vroege herkenning van pijn. Niets is erger als cliënten pijn hebben en het niet wordt gesignaleerd.

Wat is pijn? Pijn kent verschillende definities. ‘Pijn is een onplezierige, sensorische en emotionele beleving, die veroorzaakt wordt door feitelijke of dreigende weefselbeschadiging of die omschreven wordt in dergelijke termen’. Pijn is een persoonlijke ervaring, die door cliënten individueel wordt beleefd: ‘Pijn is dat wat de cliënt die pijn heeft, zegt dat het is en treedt op als de cliënt zegt dat deze optreedt.’ Daarmee kan alleen de cliënt aangeven of en hoeveel pijn hij heeft. Er is niet altijd een directe oorzaak aan te wijzen voor pijn. De pijn kan veroorzaakt worden door aandoeningen aan de gewrichten. Daarnaast spelen oorzaken als verkeerde houding in bed/stoel, gebitsproblemen (pijn in de mond), decubitus en vasculair lijden een rol bij het ontstaan van pijnklachten. Naast fysieke klachten kan pijn ook een psychische oorzaak hebben, denk hierbij aan depressie en eenzaamheid.

Na een ziekmelding in 2014, ten gevolge van een operatie, heb ik mijn werk als oproepkracht op de Esdoorn helaas moeten opgeven. Door een blijvende fysieke beperking is het werken in de uitvoerende zorg niet meer passend voor mij. Dat was behoorlijk confronterend en heftig nieuws. Tijdens het verzuim begeleidingstraject in het Parkhuis ben ik samen met de casemanager (P&O) gaan kijken wat dit voor mij betekent en welk werk wel passend is voor mij. Door te onderzoeken waar mijn interesses liggen en ook door te kijken naar andere functies, ben ik erachter gekomen dat ik graag wil blijven werken in de zorg. Een functie die mij fysiek past en die het ook mogelijk maakt tot aan mijn pensioen te blijven werken. Daarom ben ik in oktober 2015 gestart met een studie tot medisch secretaresse. Ontzettend leuk, de studie geeft mij weer energie. Nu ik actief bezig met mijn ‘nieuwe’ toekomst heb ik weer vertrouwen in mijzelf en mijn mogelijkheden! Cynthia Ziel

het loopbaantraject van Cynthia Ziel, assistent Zorg & Wonen op de Esdoorn

Pijn bij kwetsbare cliënten leidt tot een vermindering van kwaliteit van leven. Ons doel is om de kwaliteit van leven van cliënten met pijn te verhogen. Dit door, indien mogelijk, pijn weg te nemen of als pijn blijft bestaan, deze meer draaglijk te maken! José Bouten, Afdelingsmanager

12

13

Uit de school geklapt

Presentatie dementietheater

Herziening kwalificatiestructuur MBO-opleidingen I

Wat een mbo’er moet kennen en kunnen aan het eind van zijn opleiding ligt vast in het kwalificatiedossier. Op basis van de kwalificatiedossiers maken onderwijsinstellingen hun onderwijsprogramma’s. Samenwerkingsorganisatie Beroepsonderwijs Bedrijfsleven (SBB) ontwikkelt en onderhoudt de kwalificatiedossiers. De minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) stelt ze vast.

Examineren Examineren is dé manier om vast te stellen of een student voldoet aan de diploma-eisen. Scholen zijn hiervoor verantwoordelijk, maar het bedrijfsleven is nauw betrokken. Onderwijs en bedrijfsleven ontwikkelen in SBB examenprofielen. Daarin staan duidelijke afspraken over bijvoorbeeld de rol van het bedrijfsleven in het examineringsproces. Voor meer informatie kun je terecht op: www.herzieningmbo.nl of www.s-bb.nl/onderwijs/kwalificeren-en-examineren. 14

Herziening Het mbo gaat werken met nieuwe kwalificatiedossiers. Met de verbeterde opbouw, omvang en transparantie kunnen scholen beter onderwijs geven. Vanaf 1 augustus 2016 zijn de herziene kwalificatiedossiers verplicht.

Opbouw dossiers De nieuwe kwalificatiedossiers bestaan uit een basisdeel, een profieldeel en een keuzedeel: ● Basisdeel: het basisdeel zijn de beroepsspecifieke en generieke onderdelen. De generieke onderdelen betreffen de kwalificatie-eisen van de overheid voor Nederlandse taal, rekenen, loopbaan en burger schap en voor mbo-4 Engels. Specifieke onderdelen gaan over de gemeenschappelijke kerntaken en werkprocessen voor alle beroepen in het dossier. ● Het profieldeel bevat de kerntaken (K) en werk processen (W) waarop de kwalificaties in het walificatiedossier van elkaar verschillen. Dit zijn de kwalificaties die horen bij de specifieke beroepsopleidingen. ● In elk kwalificatiedossier staat een verwijzing naar het keuzedeel. Het keuzedeel vergroot de arbeidsmarktkansen van de mbo-student of vergemakkelijkt de doorstroom naar een vervolg studie. Dit vormt een plus op het diploma. Het keuzedeel is geen onderdeel van de kwali ficatie-eis maar staat wel op het diploma. Op dit moment werkt een aantal praktijkopleiders en de beleidsmedewerker opleidingen (namens het Parkhuis) samen met andere regionale zorgwerkgevers, het Da Vinci college en het Albeda college, aan het inrichten van dit kwalificatiedossier. Carin Hoogenberg, Beleidsmedewerker Arbo & Opleidingen

Waarover: Dementietheater de ervaring van het theater en het zelf ervaren van dementie. Door: Barbera Rij nbout van de Larix Datum & tij d: 20 november 14.1 5 - 15.00 uur Plaats: Parkhuiskamer 1 Op 4 november 2015 ontving ik deze uitnodiging via de mail. Eerst vroeg ik mij af of ik hierbij aanwezig moest zijn. Nadat ik Barbera Rijnbout had gesproken, ben ik er naar toe gegaan. Barbera heeft de voorstelling van het dementietheater gezien en informeert deze middag haar collega’s over hetgeen zij heeft opgestoken. Zij vertelt over de “zenners”, de “dolers” en de “roepers” en hoe je hiermee om kunt gaan. Hoe het werken met gebaren vaak beter begrepen wordt dan het werken met woorden. Ook komt het samenwerken met mantelzorgers aan bod. Kortom, een leuke, klinische les gegeven door een bevlogen medewerkster! Carin Hoogenberg, Beleidsmedewerker Arbo & Opleidingen 15

nog steeds op zoek naar nieuwe leden voor de OR Herken jij jezelf in onderstaand profiel? Stuur dan een mail naar [email protected]

Bij het verwerken van de MIM (Melding Incidenten Medewerkers)-formulieren kom ik regelmatig tegen dat er een spat- of bijtincident heeft plaatsgevonden. Waar ik mij zorgen over maak, is dat vervolgens vergeten wordt de procedure Postexpositie Prikaccidenten te volgen. Daarom zet ik dit stukje in de Parkpraat om nogmaals kort uit te leggen wat een prik-, spat-, snij- en bijtaccident is en welke stappen je doorloopt wanneer zo’n accident heeft plaatsgevonden.

Prik-, spat-, snij- en bij taccident

Waarom zou je in de OR willen? ● Je vindt het leuk en belangrijk invloed uit te oefenen op regelingen die het Parkhuis wil treffen voor het personeel en op het bedrijfsbeleid. ● Je wilt graag de belangen behartigen van je collega’s in het overleg met het bestuur. ● Je wilt eraan bijdragen dat het goed werken is in het Parkhuis. ● Je wilt eraan meewerken dat het goed gaat in het Parkhuis.

Wat doe je? ● Je werkt in een team met andere OR-leden. ● Je analyseert bestuursplannen en -voorstellen, formuleert OR-standpunten daarover en maakt eigen OR-voorstellen. ● Je voert overleg en onderhandelt met het bestuur. ● Je vertegenwoordigt je collega’s: je informeert hen en peilt hun opvattingen.

Wat heb je er voor nodig om goed in een OR te kunnen werken? In een OR zoeken we naar mensen met verschillende kwaliteiten, zodat de OR-leden elkaar aanvullen en een goed team kunnen vormen. Maar van belang is in elk geval: ● Dat je je betrokken voelt bij het Parkhuis en je collega’s ● Dat je het leuk vindt om je in verschillende onderwerpen te verdiepen. Gespreks- en onderhandelingsvaardigheden en kennis over de onderwerpen die je behandelt, leer je geleidelijk aan.

Hoeveel tijd kost het? ● OR-leden hebben/krijgen diverse faciliteiten. Vergaderingen, OR-cursussen, contact met de achterban onderhouden zijn bijvoorbeeld in werktijd. Je moet dit soort bijeenkomsten wel tijdig met je leidinggevende inplannen. ● Sommige OR-werkzaamheden (lezen, voorbe reiden) doe je ook voor een deel in je vrije tijd.

16

Wat heb je er zelf aan? ● Je leert het Parkhuis zeer goed kennen. ● Je ontwikkelt vaardigheden, bijv. gespreksvoering, lezen en analyseren van soms lastig leesbare teksten, netwerken en luisteren. ● Je leert samenwerken met soms heel verschil lende mensen. ● Je ontwikkelt jezelf: o.a. houding, zelfvertrouwen, grenzen stellen. ● Je komt veel te weten over onderwerpen waarmee de OR zich bezighoudt. ● Het is prettig als je iets voor je collega’s kunt bereiken.

Wat krijg je aan ondersteuning? ● Opleiding (de OR gaat op cursus), eventueel andere trainingen en bijeenkomsten. ● Inwerken via ervaren OR-leden. ● Informatie, bijvoorbeeld op de website, brochures, vakbladen, en (als je vakbondslid bent) via de bondskanalen. ● Advies en begeleiding (van deskundigen in de onderneming zelf, via vakbonden en externe adviseur indien nodig). ● Rechtsbescherming: OR-leden kunnen niet vanwege hun OR-werk benadeeld of ontslagen worden.

Je kunt je tot 21 januari aanmelden! Dus denk je dat is wat voor mij mail dan naar [email protected]

WAT IS EEN PRIK-, SPAT-, SNIJ- EN BIJTACCIDENT? Een prik-, spat-, snij- en bijtaccident is een gebeurtenis waarbij iemand op zodanige wijze in contact komt met bloed, dat hij of zij risico loopt besmet te worden met Hepatitis B, Hepatitis C en/of HIV. Bij een dergelijk accident wordt de huid door een voorwerp waaraan bloed kleeft, zoals een injectienaald, beschadigd. Hierbij kan ‘bloed-op-bloed’-contact zijn ontstaan. Er kunnen dan virussen op jou zijn overgedragen. Ook bijtverwondingen kunnen leiden tot bloed-op-bloed-contact en tot virusoverdracht.

BELANGRIJKSTE EERSTE STAPPEN NA EEN PRIK-, SPAT-, SNIJ- OF BIJTACCIDENT Zorg direct na het accident voor een goede wondverzorging: ● laat de wond goed doorbloeden; ● spoel de wond met water en of fysiologisch zout; ● desinfecteer de wond met alcohol 70% (al dan niet met chloorhexidine of jodium); ● bij contact met de slijmvliezen of ogen, spoel je direct en zo goed mogelijk met water of fysio logisch zout.

WELKE VIRUSSEN ZIJN VAN BELANG? De belangrijkste virussen die door bloed-op-bloed contact kunnen worden overgedragen zijn: ● het hepatitis B virus (HBV); ● het hepatitis C virus (HCV) en ● het humaan immunodeficiëntie virus (HIV).

De volledige procedure kun je terugvinden in: Plan Care Kwaliteit (PCK), alle documenten ARBO, procedure Postexpositie Prikaccidenten. Carin Hoogenberg, Beleidsmedewerker Arbo & Opleidingen

17

uitgelezen Communicatie bij personen met dementie is niet meer zo evident. Bij dementie verdwijnt beetje bij beetje het vermogen jezelf duidelijk te maken naar je omgeving en anderzijds verlies je het vermogen om te begrijpen wat je omgeving je wil zeggen.

De COUP-training van het Merwehuis In oktober en november jl. hebben medewerkers van het Merwehuis deelgenomen aan de COUP-training. Wat houdt dit nu in? COUP staat voor: ● Contact leggen met; ● Ondersteuning bieden aan; ● Uitnodigen van; ● Participatie van….familie. De training werd gegeven door Vilans en is gericht op het geven van handvatten aan medewerkers voor een vernieuwend samenspel met mantelzorgers, familie en vrijwilligers, in het belang van het welzijn en welbevinden van cliënten. Het resultaat van de training en de uitvoering in de praktijk is dat familieleden zich meer uitgenodigd voelen hun normale sociale band met hun naaste te behouden of weer op te pakken, zonder dat ze zich verplicht voelen. Medewerkers ervaren meer werkgemak en werkplezier, omdat ze op een prettige manier contact weten te onderhouden met familie en zien dat het welzijn en welbevinden van cliënten gewaarborgd is. Cliënten ervaren meer mogelijkheden voor het invullen van hun persoonlijke welzijn door meer betrokkenheid van hun familie.

18

In maart en april 2016 gaan medewerkers van de Plataan en de Ceder de COUP-training volgen. In de Parkpraat van april 2016 gaan we meer vertellen over hoe de medewerkers deze training hebben ervaren en hoe deze training in de praktijk wordt gebracht. Jacqueline de Boer, Teamleider Merwehuis Ellen Schot, Teamleider Plataan Carin Hoogenberg, Beleidsmedewerker Arbo & Opleidingen

ondersteunend communiceren

bij dementie

Door communicatie kan je je als mens uiten als een individu, je kan laten weten wie je bent, wat je wil en wat je wel of niet belangrijk vindt. Hierdoor houd je de controle op je functioneren als mens en heb je grip op je omgeving. Aan de hand van communicatie kan je contact maken met de mensen om je heen…dit zowel in taal, als in mimiek en gebaren.

Door te communiceren ervaar je als mens wat het betekent een individu te zijn, waardigheid te ervaren en wat jouw eigenheid inhoudt. Daardoor houd je grip op je wereld en ben je in staat je primaire behoeften te uiten. Zo is het mogelijk om contact te hebben met je omgeving en dat contact bevestigd te zien. Communiceren betekent je emoties tonen en emoties van een ander begrijpen, zo veel als dat mogelijk is. Ook als je jezelf niet meer bewust bent van het belang hiervan, omdat je begint te dementeren. Totale Communicatie is de onvoorwaardelijke intentie hebben om de ander te willen begrijpen en aan te sluiten bij diens individuele signalen en betekenissen.Deze praktische gids is bedoeld als een concreet hulpmiddel voor verzorgenden of managers in de ouderenzorg maar ook voor familieleden voor het beter doen slagen van de interactie!

Dit boek (ISBN: 9789035233478) is verkrijgbaar bij de boekhandel en kost € 14,95

19

PV-PASJE

personeelsvereniging uitje naar Oberhausen

asjes aan je je PV-p n u k 6 l 1 .n 0 Voor 2 arkhazen de www.p ia v n t e g ra v r staat he decembe . lf a h f b a e n Va e w site ulier op d rm ari, fo u g n a ja ra f aanv vana m o r a a n r ne asje bij je We streve ken het p e w e ri d binnen n. t te hebbe op de ma

Zaterdag 29 november was het al vroeg een gezellige drukte in de hal van het Parkhuis met PV leden die met ons meegingen naar de kerstmarkt in Oberhausen. Bij het instappen in de touringcar kreeg iedereen een ‘goedemorgen-goodie-bag’ uitgereikt door Angelique en Mariëtte. Het tasje was gevuld met gezellige dingen zoals handenwarmertjes, pepermuntjes, iets te knabbelen en te drinken. Onze chauffeur Mariëlle bracht ons naar uitspanning ‘juffrouw Tok’, waar het gekakel van alle dames even stopte, omdat dat er een heerlijk gebakje en kopje koffie klaar stond. Na deze stop stapte iedereen snel in de bus om afgezet te worden bij de Kerstmarkt en het winkelcentrum in Oberhausen. De kerstmarkt bestond uit sfeervolle houten huisjes die allerlei verschillende koopwaar herbergden. Van kaarsen tot houten kerststallenen, van lampen en sieraden tot kerstversieringen. Genoeg te koop!

P RI JZ EN

Sinds e nige tijd hebben prijzen we de voor de activiteit en verla agd! Hierdoo r betaal je een stu als lid v k minde an de P r. Voor h V van een e t m introduc eeneme é wordt n meer ge juist iets vraagd.

Uiteraard waren er allerlei Duitse specialiteiten op eetgebied te verkrijgen zoals reibekuchen, pannenkoeken, bratwursten van een halve meter en de pittige currywurst. Een rodelbaan, een stoeltjeslift en een originele houten berghut zorgde voor een mooie wintersfeer. Als je klaar was met al die kersttoeters en-bellen kon je je zeer goed vermaken in het enorme winkelcentrum waar de kerstmarkt omheen gebouwd is. Dit winkelwalhalla was prachtig in kerststijl versierd. Er waren zo enorm veel winkels dat er volgens mij geen enkele Parkhaas overal naar binnen is geweest. Om 20.00 uur keerden alle Parkhazen bepakt en bezakt terug naar de bus en werden we weer veilig en wel bij het Parkhuis afgezet. We kijken terug op een prima geslaagd uitje. Namens PV de Parkhazen, Paulien Busch

6 1 0 A 2 M M RA G PRO

GOOISCHE BINGO Binnen drie dagen was de Gooische Bingo uitverkocht, dus het kon niet anders dan dat dit een geslaagde avond zou worden! Om de avond echt ‘Gooisch’ te beginnen, was er voor iedereen een glaasje prosecco. Om de spanning alvast een beetje op te voeren zat in elk glas een zirconia steentje en in slechts één glas een echte diamant. Een echte edelsmid beoordeelde de steentjes en feliciteerde onze diamond-lady Mandy, want in haar glas zat de enige echte diamant! Tijd voor de bingo! Prachtige prijzen stonden de deelnemers al een tijdje aan te kijken: luxe beautyproducten, een echte Lou-Lou portemonnee, fashioncheque, een zeer mooie leren damestas, 20

etc. Zoals bij elke bingo waren er geluksvogels (die zelfs meerdere prijzen wonnen) en pechvogels (die steeds bingo hadden, maar er door een dubbele bingo met de troostprijs vandoor moesten). Maar wat elke deelnemer mee naar huis nam, was een leuke goodie bag en (zoals we inschatten) de herinnering aan een hele gezellige avond! Kortom, een avond die we volgend jaar waarschijnlijk nog wel een keer willen herhalen! Namens PV de Parkhazen, Erika Deelen

many Moviepark Ger t 7 februari s, inschrijven to tje ar ka pe ko ed go e Parkhuis on Ic aart bruari en 13 m fe 28 24 januari, atsen!!) (GRATIS scha Guus Meeuwis verkoop februari start de 10 nd 11 juni, ro kshop Chocoladewor rond Valentijn ijd

g in luncht Jaarvergaderin half februari

Hazes Holland Zingt 18 maart hop

Cocktailworks mei Toppers mei

entrip

itenlandse sted

Meerdaagse bu najaar

Kunstmin lingen in 2016 diverse voorstel

bovenstaande aanmelden voor je je n overige ku l .n arkhazen n Rituals of de .p va w w en w ng te di si ie eb nb Op onze w n kijkje bij de aa nt krijgen op m ook eens ee ee N pasje korting ku n. ls ite ee ite on tiv rs ac pe laatste je n va ierop staat het op vertoon H ! je r op aa ar w da rs s lie winke ok, zoek on . Heb je Facebo diverse artikelen eller!! nieuws nog sn 21

Afscheid van mij n werk als geestelij k verzorger

Uitgesurfd www.dementievandaag.nl /

4 november 2015, het was morgen… en het werd avond… en het was om 18.30 uur dat ik, om iedere bewoner en aanwezige verzorgers ten afscheid de hand te schudden, de deur van de eerste huiskamer op de beneden verdieping opende. Het werd een ervaring (en hoe dubbel voelt dit in een huis als dit) om nooit te vergeten; de ietwat schemerige sfeer, de rust in de huiskamer, bewoners geschaard rondom de televisie, met elkaar zittend aan tafel en een enkele alleen zittende bewoner. De verzorging was bezig met het inschenken van koffie en/of een helpende hand te bieden daar waar nodig. Hetgeen mij bij het handen schudden werd meegegeven aan woorden en liefdevolle gebaren raakte me diep in het hart. ‘Ik wens u nog veel fijne jaren’ klonk het bijvoorbeeld uit de mond van iemand van wie ik weet hoe moeizaam

22

woord en gebaar zich nog kunnen laten kennen. De kus op mijn wang benadrukte dit alles nog extra; ik ken haar immers als iemand die prijs stelt op de volledige eigen regie en altijd een zekere lichamelijke afstand wenst te houden. Uiteindelijk sloot ik rond 20.15 uur de deur van het bovencarré. Lopend door de ietwat donkere gang naar de lift van de flat om daar voor de laatste keer de deur van mijn kamer te openen en af te sluiten, was ik me zeer goed bewust van hetgeen mij door al de bewoners was ‘toegevallen’. Zó afscheid kunnen nemen kan je als het ware alleen maar geschonken worden. Natuurlijk wil ik ook een ieder in het Parkhuis bedanken die mij ten afscheid de hand heeft geschud en/of op andere wijze zich Hartverwarmend heeft laten kennen. Leny Alderliesten

dementievandaag

Deze keer niet alleen een interessante website maar ook een zeer toegankelijke en interessante Facebookpagina. Tijdens een onlangs gegeven workshop voor vrijwilligers, waarbij de vrijwilligers over en weer hun ervaringen vertelden over hun ervaringen met de bewoners. Eén vrijwilligster (Monika Eberhart) vertelde dat zij zelf het initiatief heeft genomen om enkele jaren terug een Facebookpagina op te zetten met de titel ‘dementievandaag’. Hierin deelt zij allerlei artikels die zij tegenkomt in diverse media welke gaan over dementie en alles wat daaromheen speelt. Ik vond dit heel bijzonder en heb ook direct dezelfde avond nog gekeken. Ik zag dat zij daarbij ook een website heeft opgericht met interessante artikels. Chapeau voor de initiatiefneemster, Monika Eberhart! Zowel de Facebookpagina als de website is een plek om ervaringen uit te wisselen, te verwijzen naar artikelen, tips te geven, je hart te luchten en alles te delen wat met dementie te maken heeft. Deze site is zoveel mogelijk in het Nederlands, maar omdat er tal van informatie in het Engels te vinden is zal er ook zo nu en dan iets in het Engels geplaatst worden. Het is echt een aanrader om op facebookpagina op de ‘like’ knop te klikken, op deze manier blijf je automatisch op de hoogte van nieuws en geplaatste artikelen rondom dementie. 23

Feest aan het Wantij Op donderdag 1 oktober was het feest in het Merwehuis aan het Wantij. Bewoners vierden samen met familie en personeel de Nationale Ouderendag, een bijzondere dag waarop de bewoners in het zonnetje werden gezet. De dag begon met het opspelden van een echte corsage, gemaakt door de activiteitenbegeleiding. Van de meeste bewoners waren familieleden aanwezig. Zij brachten veel lekkers mee, zoals appeltaarten, muffins, suikerbrood, salades en gevulde eieren. ‘s Morgens verzorgde Marcus Mulder een muzikaal programma op de eerste etage. Marcus nam ons mee op een muzikale reis door de tijd. Er werd volop meegezongen met de bekende liederen die Marcus zong. Bij het lied van Wim Sonneveld ‘Het dorp’ waren zelfs tranen van ontroering te zien. Ondertussen kon iedereen genieten van het heerlijke buffet verzorgd door familie en personeel. ‘s Middags was er op de eerste etage nog een bingo. De bewoners genoten van de muziek en van het vele lekkers wat door familie was meegenomen. Ook hier werd door bewoners en familie enthousiast meegezongen.

Een kijkje in de keuken van... het dijckhuis Twee keer per week maakt de afdeling ergotherapie gebruik van de keuken in het Dijckhuis om tijdens de kookgroep de lekkerste recepten te maken. Met aansturing van de ergotherapeut/therapie-assistent maken de bewoners met elkaar een heerlijke maaltijd. Elke bewoner werkt tijdens deze kookgroep aan zijn eigen doelen die door de ergotherapeut zijn bepaald, bijvoorbeeld: ● Het vergroten van de aandacht tijdens een activiteit ● Het zelfstandig uitvoeren van 1 of meerdere deelhandelingen achter elkaar ● Het plannen en evalueren van een activiteit ● Inslijpen van routines door de bewoner elke keer dezelfde activiteit uit te laten voeren ● Oefenen van motorische doelen: bijvoorbeeld het trainen van de sta-functie tijdens het koken of het verbeteren van de handfunctie tijdens het snijden van de groenten De bewoners vinden de kookgroep niet altijd leuk, omdat het best veel van hen vraagt. Gelukkig zijn ze deze frustraties meestal snel vergeten als het eten op tafel staat! De gerechten worden door de bewoners zelf gekozen en staan er dus regelmatig lievelingsmaaltijden op tafel. Al zijn er ook bewoners die het niks uitmaakt wat klaar gemaakt moet worden, die zijn groot gebracht met de regel ‘je moet (vr)eten wat de pot schaft!’

We bedanken Marcus voor het prachtige muzikale programma dat hij verzorgde! En we bedanken alle familieleden voor hun komst en natuurlijk voor hun culinaire bijdrage! Het was fijn om samen (bewoners, familie en personeel) deze dag te vieren!

24

25

Muziek waterbed Muziektherapeut Math Hansen is gespecialiseerd in pijnbestrijding en ontwikkelde het muziekwaterbed. Cliënten luisteren niet alleen naar muziek, maar voelen deze ook echt. “Muziek kan je aan het lachen of huilen maken, het kan je eenzaam laten voelen of juist heel vrolijk maken. Muziek kan pijn verlichten en je al je zorgen laten vergeten. Ik wil de kwaliteit van leven voor de cliënten verbeteren. Ik combineer de geneeskrachtige werking van een waterbed met muziek. Cliënten gaan op het waterbed liggen waaraan een muziek-

box gekoppeld is. Hierdoor luisteren de cliënten niet alleen naar muziek maar voelen het ook. Aangezien het menselijk lichaam voor zeventig procent uit water bestaat, zijn we heel gevoelig voor trillingen. Het water in het bed versterkt de trillingen, hierdoor voelt de cliënt zich veilig en laat zich letterlijk wegdrijven door de klanken van de muziek. Zo komen mensen met

depressies, angsten en burn-outs tot rust en soms verdwijnen de klachten voorgoed. Als ik hoor dat iemand door een muziekwaterbed even geen pijn meer heeft, kan mijn dag niet meer stuk.” Anneke van der Giessen, muziektherapeut Uit: Medi Reva

Bedrijfsmaatschappelijk werk

al jaren in het Parkhuis! Sinds tien jaar is Toine van Dorst, werkzaam bij de Arbo Unie, verbonden aan het Parkhuis als bedrijfsmaatschappelijk werker. De inzet van bedrijfsmaatschappelijk werk is een van de mogelijkheden om functioneren te verbeteren en verzuim te voorkomen. Wij spraken Toine over zijn werkzaamheden. Voor welke problemen kun je bij de bedrijfsmaatschappelijk werker terecht? Toine coacht, adviseert en verwijst medewerkers die problemen ondervinden bij het uitoefenen van hun functie bijvoorbeeld door het ervaren van stress of werkdruk. Deze problemen kunnen ontstaan door een situatie in de werksfeer, in de privésfeer of door een combinatie van beiden. Toine: “Het is voor mij een uitdaging mensen die duidelijk geblesseerd zijn te helpen”. Hij focust hierbij op de mentale veerkracht in relatie tot bijvoorbeeld werkdruk of helpt keuzes maken en keuzes te managen om vitaliteit te verbeteren. Ook helpt Toine medewerkers tijdig signalen te herkennen die vitaliteit negatief kunnen beïnvloeden.

26

Hoe gaat de begeleiding in zijn werk? “De stappen die worden gezet zijn afhankelijk van de hulpvraag. Ik kijk naar de driehoek: werksituatie, privésituatie en persoonsgebonden aspecten”. De begeleiding die Toine biedt is praktisch en kortdurend: 3 tot hooguit 6 gesprekken. Hij richt zich bijvoorbeeld op regelmogelijkheden en stress- en timemanagement. Soms is assertiviteitstraining nodig of aanleren van specifieke communicatieve vaardigheden. Instrumenten worden door Toine hierbij aangereikt.“ De tools zijn handvatten waarmee je weer in jouw kracht kunt komen”.

Welke ontwikkelingen zie je bij het Parkhuis? “Je ziet een verschuiving van curatief naar preventief, hoewel dit nog mondjes maat is. Dit blijkt uit het feit dat leidinggevenden tegenwoordig bedrijfsmaatschappelijk werk eerder inzetten als zij signalen van disbalans zien. Dat het Parkhuis nu inzet op duurzame inzetbaarheid zal deze ontwikkeling verder ondersteunen.”

Toine van Dorst is bereikbaar via de personeelsadviseur of de leidinggevende. Wat kan ik voor jou betekenen? “Als bedrijfsmaatschappelijk werker ben ik er voor de medewerker die een ongezonde belasting ervaart in het werk of te maken heeft met andere factoren die een negatieve invloed hebben op het werk. Het is voor mij van belang dat er zo lang mogelijk met plezier gewerkt wordt. Hierbij kan een aantal aspecten in de weg staan, zoals een conflict op de werkvloer, stressklachten, een traumatische gebeurtenis of andere vraagstukken c.q. onzekerheden.”

Preventief “Uiteraard is voorkomen beter dan genezen en in het kader van preventie is het dus een aanrader om bij twijfel een vertrouwelijk gesprek aan te gaan. Ik denk mee aan mogelijke oplossingen en kijk samen met jou naar de acties die jij kunt ondernemen om op een gezonde en prettige manier aan het werk te blijven.”

Aan de slag! “Op verwijzing van de personeelsadviseur en je leidinggevende kunnen we een afspraak maken voor een gesprek. Op basis van dit gesprek wordt een plan van aanpak gemaakt waarbij je handvatten krijgt aangereikt gericht op een gezonde toekomst.”

27

In de Parkpraat van januari 2015 is uitgebreid ingegaan op de pilot en op de positieve kwaliteitsaspecten van het verzorgend wassen bij de Ceder, passend binnen de belevingsgerichte zorg en PDL. Weet je nog? Passiviteiten van het Dagelijks Leven (PDL). De resultaten van deze pilot waren dermate positief, dat het verzorgend wassen vanaf deze maand organisatiebreed wordt uitgerold.

Verzorgend wassen

werkt

Zowel in de thuiszorg als in verpleeg- en verzorgingshuizen wordt veel tijd besteed aan het wassen van cliënten, zo ook in het Parkhuis. Het is een dagelijks terugkerende handeling die veel energie vergt van de cliënt en verzorgende. Anderzijds is het ook een handeling waarbij een rustig, persoonlijk gesprek mogelijk moet zijn en veel aandacht en verzorging aan de cliënt gegeven zou moeten worden. Het dagelijks wassen wordt steeds vaker als belastend ervaren door zowel door cliënten als door medewerkers. Voor cliënten is de wasbeurt vaak fysiek belastend, zeker voor de bedlegerige cliënten. Vooral het vele draaien in bed wordt als vermoeiend en soms pijnlijk ervaren. Vanuit medewerkersperspectief, omdat er minder formatie beschikbaar is, de zorgzwaarte toeneemt en er meer fysieke inspanning gevraagd wordt, kan dit leiden tot werkstress. De afgelopen maand en de komende maanden wordt veelvuldig aandacht besteed aan goede instructies voor het verzorgend wassen en vooral ook aan het goede verhaal erbij: het waarom!

Astrid Rutten, EVV’er over haar ervaring met verzorgend wassen: Na jaren in de zorg te hebben gewerkt en altijd gewassen te hebben met water en zeep kwam de Ceder met een pilot verzorgend wassen, oftewel wassen met Swash doekjes. Aangezien ik iemand ben die houd van soppen en lekkere luchtjes, was de pilot voor mij in het begin een regelrechte ramp. Want hoe kunnen bewoners schoon worden met alleen een vochtige washand zonder lekker te kunnen soppen?! Wassen zonder water en zeep is niks voor mij, dat hoort niet bij mij als verzorgende, was mijn gedachte. Ik heb tijdens deze pilot de cursus PDL gevolgd. Tijdens deze cursus werd ook verzorgend wassen geïntroduceerd. Met enige tegenzin begon ik aan verzorgend wassen… Swash doekjes zijn kant en klare geïmpregneerde washandjes. De washandjes hebben een stevige naad en zijn van goede kwaliteit. Voordat je begint, stop je het pakje 30 seconden in een speciale magnetron. Zo worden de washandjes lekker warm. Vervolgens ga je de bewoner wekken en start je met wassen. Het pakje bestaat uit 8 washandjes, voor elk lichaamsdeel één. Zo heb je alle lichaamsdelen gehad. Je hoeft na het wassen niet af te drogen, omdat het product snel indroogt in de huid.

28

Verzorgend wassen is een positieve kwaliteitsslag voor de cliënt en de medewerker en vervangt niet het douchen en het badderen! Cliënten en hun contactpersonen zijn hierin betrokken en geïnformeerd; dat is een belangrijk onderdeel in het implementatietraject. Heb je tussentijds vragen, stel ze gerust aan het team! Verzorgend wassen wordt nu dus verder uitgerold binnen de organisatie. Op de Ceder zijn we echter niet stil blijven staan in de ontwikkeling. Het verzorgend wassen is immers één van de zeven onderdelen binnen de PDL. Inmiddels zijn nagenoeg alle medewerkers van de Ceder geschoold in de PDL methodiek. PDL is vooral een 24uurs benadering en gaat gepaard met een empathische cliëntgerichte en rustgevende houding van de zorgverlener én omdat zelfzorg passiviteiten voorkomt in vele dagelijkse situaties zoals liggen, zitten, gewassen worden, gekleed worden, eten, verschoond worden en verplaatst worden. Voor meer informatie en het beluisteren van de succesverhalen kun je terecht bij het team de Ceder. José Bouten, Afdelingsmanager en projectleider verzorgend wassen

Het wassen is veel minder belastend, omdat de bewoner hoeft minder gedraaid hoeft te worden (bijvoorbeeld als de bewoner erg moe is en/of pijn heeft). De bewoner houdt meer energie over voor andere activiteiten. Het bespaart ons tijd en is fysiek minder belastend voor rug en schouders. Uiteraard bespaart het ook op het wasgoed, omdat je geen washandjes en handdoeken nodig hebt. Ook een voordeel is dat de huidconditie van de bewoners er op vooruit gaat. Wij gebruiken geen zalfjes meer voor de huid. Het is ook tijdbesparend. De gewonnen tijd gebruiken wij in vorm van een extra praatje en de persoonlijke zorg zoals haarverzorging en nagelverzorging. Ook in de wintermaanden zijn de handen van de verzorgende vaak schraal, omdat je voorheen met water en zeep waste en het buiten koud kan zijn. Met verzorgend wassen heeft niemand last van onze kloven aan de handen. Kortom, ik kan alleen maar positieve punten benoemen, wat ik niet had durven denken voor de start van het verzorgend wassen. Ik waardeer het enorm dat ik de kans heb gekregen te starten met verzorgend wassen. Daarom ben ik blij dat wassen zonder water ook op andere afdelingen wordt geïmplementeerd.

29

De Cliëntenraad maakt zich sterk

Themaweek handhygiene Op 2 november was de start van de Themaweek Handhygiëne. Er is veel voorbereiding aan vooraf gegaan: informatie verzamelen, posters laten maken en leuke hebbedingen kopen om weg te geven. Dit vinden we altijd leuk! De ‘hand’ stond deze hele week centraal en elke dag was er iets anders te doen of te zien in de kraam. We hadden een fluoriserende lamp met speciale handgel om de handen te desinfecteren, zodat we konden zien hoe we het er vanaf brengen. De conclusie is dat we het redelijk goed doen, maar ook dat vaak de duim en de bovenkant van de vingers vergeten werden! Het was de hele week een stuk bewustwording van waar we mee bezig zijn en hoe goed wij onze handen werkelijk wassen. We hebben ook de prikaccidenten besproken. Wat doe je als je jezelf per ongeluk prikt met een vieze naald? Wat moet je doen? Weet je het protocol te vinden? We hebben de handen met handschoenen aan ‘besmet’ met bruine verf. De opdracht daarbij was: trek de handschoenen uit zonder je zelf te besmetten. De verf werd duidelijk zichtbaar. Zo zie je wat bacteriën en bacillen doen. Dit was een leuke oefening om je bewust te worden van waar je mee bezig bent. Ook was er gelegenheid om een tas te maken met je handafdruk. De week werd op vrijdag afgesloten met oefeningen die de hele week de revue gepasseerd waren. Het was een leuke week! We zijn ons nog meer bewust van onze handen wassen en hoe belangrijk dit is! Er was ook een prijsvraag en de winnaar is Simone Alvarez! Gefeliciteerd Simone, je hebt een handmassage gewonnen. Deze wordt verzorgd door Jacqueline Kweekel. Je kunt haar benaderen voor een afspraak. Ellen Schot, Commissie Hygiëne en Infectiepreventie

Het bijna afgelopen jaar was voor de Cliëntenraad van het Parkhuis niet één van de gemakkelijkste uit de geschiedenis. De gewijzigde samenstelling van de raad vergde uiteraard de nodige aanpassingen. Ook waren persoonlijke omstandigheden er debet aan dat de raad een aantal malen niet voltallig bijeen kon zijn. Desalniettemin is er in 2015 veel werk verzet. Een aantal leden nam deel aan verscheidene externe - en ook interne bijeenkomsten met betrekking tot de veranderingen in de zorg. Andere leden van de raad participeerden in een aantal commissies. De door de Cliëntenraad georganiseerde kennismakingsbijeenkomsten en de partnerochtend werden niet alleen vrij goed bezocht, maar oogstten ook veel waardering van de aanwezigen. Door middel van enquêtes werd duidelijk wat er zoal leeft onder partners, familie en contactpersonen. Met die gegevens is de raad volop aan de slag gegaan. De maandelijkse vergaderingen met de bestuurder waren inspirerend en zinvol op vele fronten. Natuurlijk blijft er nog wel wat te wensen over. Uitbreiding van de Cliëntenraad is een speerpunt op het wensenlijstje. Pogingen nieuwe leden te werven hebben tot op dit moment geen resultaat opgeleverd. Juist in een tijd waarin de Cliënten30

raden een belangrijkere en meer verantwoordelijke rol gaan spelen in de zorgsector is de aanwezigheid van voldoende menskracht, naast betrokkenheid, deskundigheid en enthousiasme, van eminent belang. Dus: kandidaten, meld u zich bij ons aan! De Cliëntenraad is zich ervan bewust dat de contacten tussen de leden van de raad en de contactpersonen en familieleden van de bewoners van het Parkhuis, beter moeten kunnen. Daarom heeft de raad onder meer besloten op korte termijn de diverse locaties te bezoeken en daarbij te proberen ook in contact te komen met deze ‘achterban’. De eerste stappen daartoe zijn inmiddels gezet. De Cliëntenraad wenst u een gezond en (dus) gelukkig 2016 toe. Tot contact! Namens alle leden, Ary Bollaart, Secretaris 31

Themaweek 2015

Werk in Beweging! De themaweek stond dit jaar in het teken van bewegen en gezonde voeding. Van 11 t/m 19 september werden meerdere ludieke acties georganiseerd. Als aftrap werd op maandag 13 september in de Brasserie een heerlijke smoothie, bereid met vers fruit, aangeboden. Onze diëtiste Petra Thurmer gaf daarbij adviezen over voeding. In de Brasserie werd de hele week een gezonde lunch beschikbaar gesteld en ook de buitenlocaties konden een bestelling doorgeven. Vanuit de ‘groene lijn’, het gezonde voedingsconcept van het Parkhuis, was het genieten van een salade of broodje gezond tegen een gereduceerd tarief. Op dinsdag en donderdag nam op de hoofdlocatie van het Parkhuis een groot aantal medewerkers deel aan een bootcamp light. Deze was toegankelijk voor alle niveaus. In samenwerking met Gymforce One werden in de tuin van het Parkhuis en bij de receptie medewerkers uitgedaagd in beweging te komen. Op woensdag werden de buitenlocaties bezocht door een instructrice van Gymforce One. Samen met bewegingscoach Carla Leemberg en Paulien Busch wisten zij medewerkers en ook cliënten te enthousiasmeren mee te doen. Met als resultaat dat er flinke inspanningen werden geleverd. Ook was er de hele week een beweegcompetitie. Ieder team kon punten sparen door deel te nemen aan verschillende beweegactiviteiten zoals de bootcamp, bewegend vergaderen, de trap nemen of met een bewoner wandelen. Het team met de meeste punten maakte kans op de ‘wensprijs’ ter waarde van € 175,-. Ook was er een prijs voor de meest ludieke foto. Op 15 oktober 2015 heeft Paul van Gennip de prijswinnaars verrast met een prijsuitreiking. De meest ludieke foto werd ingezonden door het Merwehuis. Zij wonnen de foto op canvas. Met de hoogste score in de beweegcompetitie won het team fysiotherapie de ‘wensprijs’. Zij gaan deze besteden aan een teambuildingsdag. Wij hopen dat jullie de themaweek dit jaar ook zo leuk hebben ervaren en bedanken alle deelnemers voor hun bijdrage en inzet! Projectteam Themaweek 2015

Bewegende bewoners

32

van Het Dijckhuis

33

gaat dan het verbouwen van groenten en fruit, maar gericht is op een duurzame leefstijl waarin respect voor de aarde centraal staat. Ook heb ik een tweejarige opleiding voor natuurvoedingskok gevolgd. Hierin gaat het om het bereiden van maaltijden zonder dierlijke producten. De kern is dat je leert koken volgens de principes van yin en yang en een combinatie van ingrediënten die passen bij het seizoen. De hoofdmaaltijd bestaat uit granen, groenten en bonen, daarnaast zijn de ingrediënten zo min mogelijk bewerkt, geraffineerde suiker wordt vermeden en eventueel vervangen door andere natuurlijke zoetstoffen als rijst- of moutsiroop. Ook de kennismaking met andere producten zoals zeewier, miso, tahin en shoyu, veel Japanse producten, was een ontdekking. En dan de snijtechnieken, het kostte me wel tijd om de snelheid eigen te maken en me niet meer in de vingers te snijden….. Wat ik geleerd heb in deze opleiding is dat je makkelijk terugvalt op een voedingspatroon dat niet altijd goed voor je is. Ik heb ervaren dat ik uit een comfortzone werd gehaald door heel anders en bewuster te eten en

dat je lichaam daar goed op reageert. Voor mij was het een ontdekking dat je ook zonder vlees en zuivel goede en smakelijke maaltijden kunt maken. Hoewel ik af en toe nog wel vlees en een stukje kaas eet, maar dan wel biologisch, heb ik daar steeds minder behoefte aan. Door deze opleiding ben ik me nog bewuster geworden van het belang van voedsel en het is ook heel lekker. Want dat is natuurlijk heel belangrijk, lekker eten, het liefst met vrienden aan een grote tafel. Zo verzorg ik op de volkstuin ook af en toe etentjes en heb zelfs met een vriend een 12 gangen veganistisch diner gemaakt. Met eten bezig zijn is echt wel een passie. Als ik meer tijd zou hebben, zou ik er nog meer mee willen doen, meer willen experimenteren met groenten verbouwen, gerechten maken en verschillende combinaties uitproberen. Ook zou ik wel in een restaurant willen werken, lessen krijgen van een chef-kok of op een andere manier met voedsel bezig zijn. Carolien Nijhuis, Manager Algemene Dienst

De passie van Carolien Nij huis Als mij gevraagd wordt iets over mijn passie te vertellen, dan denk ik meteen aan eten maken en daar dan met elkaar van genieten. Ik vind het heerlijk om te doen en kan daar volop van genieten. Ook na een drukke werkdag kom ik helemaal bij boven de snijplank en pannen. Het voelt voor mij vaak als een meditatie. Bezig zijn met voedsel is voor mij een essentiële bezigheid. Sinds acht jaar heb ik een volkstuin en verbouw daar groenten en fruit en er staan ook mooie bloemen. Ieder jaargetijde is het een lust om in te werken. Uitrusten zit er niet in, er is altijd wat te doen, mest rijden, snoeien en bladeren harken. Maar het oogsten is een waar genieten, vooral als dan de kelder vol ligt met appels en stoofperen, uien, knoflook en roseval aardappelen. Ook de gedroogde bonen komen in de winter van pas. Deze zomer hadden we zo’n grote appeloogst dat we appels hebben gedroogd met een speciale droogmachine. Ik ben ook actief in de kantine van de volkstuin en coördineer op zaterdag de kantine, daar worden dan naast de frituur, gezonde maaltijden geserveerd. Het is een bijzonder gebeuren op zo’n volkstuin, een echte community, iedereen 34

geniet van het werken buiten en je vergeet even alles om je heen. We hebben er ook een huisje waar we kunnen slapen, dat doen we af en toe. ’s Avonds is het genieten, vooral als je de uilen hoort, de vleermuizen om je huisje dwarrelen en het buitenkacheltje lekker brand om je aan te warmen. En dan in de ochtend even door de tuin lopen om te luisteren naar de merel, roodborst en niet te vergeten de krijsende halsbandparkieten die zich duidelijk laten horen, ik geniet van de rijkdom. Om me nog meer te verdiepen in de verbouw van groenten en fruit ben ik een paar jaar geleden begonnen met een opleiding voor permacultuur. Hoewel ik me al jaren ‘stadsboerin’ noem, was dit voor mij een waardevolle opleiding die verder 35

parkprofiel

Bedankje

Petra

De vragen in het Parkprofiel zijn deze keer beantwoord door Petra Thurmer. Bedankt Petra! Wie ben je en op welke afdeling werk je? Ik ben Petra Thurmer en ik ben diëtist. Samen met Lian Kooijmans vorm ik de afdeling diëtetiek.

Waarom heb je voor dit werk gekozen? O, dat is lastig om in een klein stukje te vertellen. Daar raak ik niet over uitgepraat! Ik heb altijd al ‘iets’ met voeding gehad. Als kind keek ik al op de verpakking van producten om te kijken wat er in zat. Het zei me niets, maar toch keek ik altijd. Als je je dan een beetje verdiept in het onderwerp voeding, merk je dat voeding op veel gebieden zo belangrijk is; niet alleen voor je gezondheid, maar ook op sociaal en emotioneel gebied speelt voeding vaak een rol. Dat ik nu mijn kennis kan gebruiken om anderen op weg te helpen, vind ik heel leuk.

Wat was jouw leukste vakantie ooit? Ik wil mijn collega’s van de receptie bedanken voor de leuke versiering van de receptie, koffie met gebak en bloemen op 21 oktober, de dag dat ik 25 jaar in dienst was! Alles was een complete verrassing voor mij. Tijdens de Stuif op 9 december ben ik weer in het zonnetje gezet. Bestuur, collega’s van de receptie en vele andere collega’s bedankt voor de mooie bloemen, plantenbakjes, bonnen, cadeautjes en kaarten die ik deze middag mocht ontvangen. Het was een gezellige middag die afgesloten werd met een heerlijk buffet. Ik kijk met veel plezier terug op mijn jubileum.

Ik heb veel leuke vakanties gehad, maar ik denk dat Peru het meest is blijven hangen. Ik vind dat een fantastisch land waar ik zeker nog een keer naar toe wil.

Welk land hoop jij ooit te bezoeken en waarom? Ik ga binnenkort naar Zuid-Afrika, daar woont een vriendin van me. Ik heb haar al een tijd niet gezien en vind het heel leuk om haar weer te gaan zien.

Welk boek ligt op je nachtkastje? Op het moment geen een, ik heb net Inferno van Dan Brown uit. Nu heb ik de puzzels van Jan van Haasteren en Wasgij weer uit de kast gehaald, dus heb ik geen tijd om te lezen!

Welk laatste telefoon gesprek heb jij gevoerd? Met Marijn, mijn zoontje, of hij konijnenvoer wilde halen! Hij heeft sinds kort een mobiel en is daar heel trots op.

Waarmee mogen wij je ‘s nachts wakker maken? Voor een beschuitje met kaas.

Riet Brockbernd, Teamleider Receptie

36

37

even voorstellen

Caroline Moerman Vanaf oktober ben ik werkzaam als medewerker Zingeving. Als ik me zo voorstel, wanneer ik op een afdeling kom, word ik vragend aangekeken...zingeving? Wat doe je dan? Als ik vertel dat ik geestelijk verzorger ben krijg ik als reactie...’Oh, ben jij de nieuwe Leny? (Alderliesten)’. Ik zeg dan: “Ja, maar dan anders.” Naast deze functie heb ik namelijk ook de opdracht gekregen, in het kader van het project Hartverwarmend Thuisvoelen, onderzoek te doen in het Parkhuis. Waar liggen behoeften op zingevingsgebied bij cliënten en personeel, maar ook bij familie? Na mijn onderzoek wordt een besluit genomen over de invulling van de functie ‘Geestelijk Verzorger’ binnen het Parkhuis. Ik ben mijn loopbaan begonnen als politie-agente in Rotterdam. Jaren heb ik op de straat gewerkt en ben ook als rechercheur Jeugd- en Zedenzaken werkzaam geweest. Toen ik kinderen kreeg, heb ik in de Thuiszorg gewerkt en ben actief geworden binnen het vrijwilligerswerk in de kerk. In mij groeide het verlangen theologie te gaan studeren om van daaruit naast mensen te kunnen staan en hen te kunnen bemoedigen bij kruispunten in het leven. Tijdens mijn opleiding Godsdienst Pastoraal Werk aan de Christelijke Hogeschool in Ede heb ik onder andere bij de daklozenopvang van het Leger des Heils in Dordrecht gewerkt. Na mijn opleiding ben ik in een kerkelijke gemeente als pastoraal werker aan de slag gegaan. Ook werk ik al jaren op een openbare basisschool waar ik godsdienstles geef.

even voorstellen... José van Dorst Mijn naam is José van Dorst en sinds 15 september werkzaam bij P&O als medewerker Personeelszaken. Een stukje over mezelf schrijven werd aan mij gevraagd. HELP!, was mijn eerste gedachte. Want ik schrijf liever over andere dingen dan mezelf. Maar ik zie het als een uitdaging en daar hou ik wel van, dus ook deze uitdaging ga ik graag aan! Ondertussen ben ik al weer een paar maanden in dienst bij het Parkhuis. Mede door de collega’s op de afdeling Personeelszaken voelde het direct goed om deel te mogen uitmaken van deze hartverwarmende organisatie. In verband met het nieuwe personeelsinformatiesysteem Afas/Profit, ondersteun ik tijdelijk mijn collega’s met de operationele werkzaamheden. Het werk zelf is heel leuk om te doen. Af en toe hectisch en druk, maar gelukkig is er ook tijd om samen te lachen. Voordat ik bij het Parkhuis in dienst kwam heb ik drie jaar gewerkt bij Avans Hogeschool als senior medewerker bedrijfsvoering, waar ik veel ervaring heb opgedaan. Ik kom uit Roosendaal en woon sinds 6 jaar samen met mijn man in Rijsbergen. Samen hebben we vijf kinderen en acht kleinkinderen. In mijn vrije tijd mag ik graag sporten en fietsen en daarnaast natuurlijk reizen naar mooie plekjes in binnen- en buitenland. Verder vind ik het ook leuk om creatief bezig te zijn.

Mijn persoonlijke interesses liggen op het gebied van tekenen, schilderen en films en ik ben graag buiten om te wandelen of te sporten. Daarnaast geniet ik erg van een gezellig etentje en een goed gesprek. Ik hoop u/ jou graag te ontmoeten, in de wandelgangen of op afspraak....

José Barendregt Ik ben José Barendregt en ik ben per 15 september jl. begonnen bij het Parkhuis als applicatiebeheerder voor PlanCare 2 (zie blz.10). Mijn eerste opleiding is administratief medewerker en daarna heb ik een studie gedaan voor commercieel medewerker binnendienst. Dit bleek niet hetgeen te zijn wat ik mijn hele leven wilde doen en kwam tot de ontdekking dat ik wilde werken met mensen in de hulpverlening/zorg. Ik heb daarna de HBO studie maatschappelijk werk en dienstverlening gedaan. Mijn vorige baan was bij Internos Thuiszorg, als teamondersteuner. Mijn werkzaamheden waren voornamelijk het plannen van de huishoudelijke zorg, maar ik heb ook een tijdje de verzorging gepland. Ook heb ik deelgenomen aan een werkgroep voor de implementatie van andere computersystemen. Mijn bijdrage was vooral de vertaling maken van de zorg/werkvloer naar het computersysteem en andersom. Ik vond het een uitdaging en erg leuk om dit naast mijn gewone werkzaamheden te doen, mee te denken en een bijdrage leveren aan verbeteringen binnen de organisatie. Ook heb ik altijd wel iets gehad met computers, dus dat kwam mooi van pas en verklaart ook mijn overstap naar de functie van applicatiebeheerder. 38

Ik woon in ’s-Gravendeel en ben daar ook geboren, tussentijds heb ik nog drie jaar in Dordrecht gewoond, maar uiteindelijk toch weer teruggekeerd naar het dorpse leven. Ik woon samen met mijn man Arjan en zoontje Viggo van 1 jaar. Ik kijk graag naar series en films en sport twee keer in de week. Daarnaast ga ik graag op vakantie en hou ervan om wat cultuur op te snuiven, zie graag ruïnes en kastelen, dorpjes en mooie natuur. Ik spreek af met vrienden en kennissen en maak graag uitstapjes. Mijn eerste indruk van het Parkhuis is een warm bad waar je in terecht komt. Leuke (inspirerende) collega’s, prettige werkomstandigheden en vrijheid om mee te denken in de processen. Daarnaast is het een organisatie die optimale zorg wil leveren aan hun cliënten en daar wordt van alles voor op touw gezet, bijvoorbeeld het project hartverwarmend thuisvoelen, invoering van PlanCare 2, enz. Dit sluit ook aan bij mij als persoon. Ik vind het prettig om mezelf te ontwikkelen, te leren van ervaringen, kijken hoe dingen anders/beter kunnen en hier een bijdrage in te kunnen leveren. 39

Cliënten

ServiceBureau Voor meer informatie over onze diensten, kunt u bellen of mailen naar het Cliëntenservicebureau van het Parkhuis. Marjan Spaans en Gerda Vervelde staan u graag te woord. Zij zijn te bereiken via 078 622 00 11 of via [email protected]

Hoofdlocatie het Parkhuis Haaswijkweg Oost 69a 3319 GB Dordrecht T 078 622 00 00 F 078 622 00 05

Dagondersteuning Haaswijkweg Oost 69a 3319 GB Dordrecht T 078 622 00 45 F 078 622 00 05

Ontmoetingscentra Dordrecht Locatie MFA Koloriet Locatie het Stadswiel Locatie De Gravenhorst Locatie het Polderwiel (pilot)

Werkplaats “In Bedrijf” Egstraat 10 3319 LA Dordrecht T 078 707 00 56

Locatie het Dijckhuis Chico Mendesring 819a 3315 WX Dordrecht T 078 630 54 50 F 078 630 54 55

Locatie het Polderhuis Merbau 62 3315 RP Dordrecht T 078 621 26 78 F 078 621 26 83

Locatie het Parkhoff Koningstraat 290 b/c/d 3319 PH Dordrecht T 078 616 22 22 F 078 616 36 79

Postadres: Jacob Marisstraat 70 3314 TK Dordrecht T 06 346 577 41 Locatie Parkstaete Albert Schweitzerplaats 3 3318 AS Dordrecht T 078 654 15 66 F 078 654 15 68

Locatie het Merwehuis Haringvlietstraat 515 3313 EM Dordrecht T 078 750 20 08 F 078 750 20 07