jaargang 38 nr. 3 april 2010 verschijnt 5 maal per jaar Chaam pag 3 Verder zonder Frido Depressie pag 6 ABC pag 8

ledenblad LCKV Jeugdvakanties jaargang 38 • nr. 3 • april 2010 verschijnt 5 maal per jaar

Verder zonder Frido

Chaam

pag 3

Depressie

pag 6

ABC

pag 8

Aafke Plug

Het zal je vast niet ontgaan zijn dat LCKV Jeugdvakanties dit jaar 90 is geworden. Vergeleken met de LCKV is het ledenblad de Opzet een jonkie. In 1976 zag de Opzet het levenslicht onder hoofdredactie van Joop Segaar. Maar ook voor die tijd had de LCKV een blad voor haar leden. Deze droeg achtereenvolgens de namen ‘HET’, ‘Kampstrooisel’ en ‘LCKV-journaal’. En toen was daar dus de ‘Opzet’. In het eerste nummer werd uitgelegd waarom voor deze naam gekozen was: ‘Opzet duidt op twee dingen: a. het “opzetten” is het begin van ons kampwerk in de zomermaanden. Zonder opzetten geen kampwerk! (…) b. het is de “opzet” dat we dit jullie allemaal schrijven om jou te informeren over het wel en wee van jouw LCKV… Dat het geen afbraak is geworden spreekt vanzelf: we proberen met elkaar iets op te bouwen, waarvoor we jou nodig hebben!’

Julan, zoon van Eliane Leydens en Michiel Koenen

Belangrijke data 8 juni Ouderavond Diever, Chaam, Emst, Wiltz en Tsjechië 10 juni Ouderavond Bladel, Terschelling, La Roche en Lieler Deze boodschap staat 34 jaar later nog als een huis. De redactie schrijft met veel plezier en soms met een kritische blik over wat er speelt binnen (en buiten) de vereniging. Zo lees je in deze Opzet alles over het nieuwe kampterrein in Chaam, wordt er een kritische blik op de LCKV-enquête geworpen en vind je het eerste deel van het grote ABC van de LCKV. Namens de redactie wens ik je veel leesplezier in deze 34-jarige Opzet!

Natuurlijk in Chaam!

Geboren

Colofon Hoofdredactie: Aafke Plug Redactie: Nils Bierman, Arjan van Duivenboden, Marleen Karstens, Bea van den Hoed, Bieneke Verhaar Freelancers: Sigrid Wagenmaker, Esther SwenMieremet Illustraties/layout : Nils Bierman Druk: Deltabach Grafimedia, Nieuw Vennep Correspondentie-adres: LCKV Jeugdvakanties Voorschoterweg 8e • 2324 NE Leiden (071) 572 22 55 • www.lckv.nl - [email protected]

Dit jaar gaat de LCKV naar een nieuw terrein. Na dat jaren de Veluwe het kampschema heeft gedomineerd, gaat de LCVK op een echte Brabantse tour. Na het succes van Bladel wordt nu Chaam toegevoegd aan het kampschema. Voor velen zal Chaam nog een grote onbekende zijn, maar dat gaat niet lang meer duren. Alvast een voorbeschouwing. Arjan van Duivenboden

De Opzetter

De meeste bekendheid heeft Chaam van de Acht van Chaam, een wielerkoers die direct na de tour de France plaatsvindt, en waar de profs snel hun zakken volstoppen. Maar Chaam is meer… Chaam is onderdeel van de Gemeente Alphen-Chaam. En om verwarring te voorkomen met onze naburige gemeente aan de Rijn heeft men besloten dat het kampterrein in Chaam ligt! Vanaf Leiden ligt Chaam 116 kilometer ver. Dat is exact 1 uur en 26 minuten rijden vanaf het vertrekpunt. Via de A4,

A13 en A20 zak je de A16 af tot aan Breda. Men neemt daar de A58 en rijdt tot aan afslag Gilze. Vervolgens is het binnendoor naar Alphen –Chaam. De gemeente ontstond 1 januari 1997 door samenvoeging van een deel van de voormalige gemeente Alphen en Riel, de voormalige gemeente Chaam en delen van de eveneens opgeheven gemeente Nieuw-Ginneken. Het aantal inwoners bedraagt per 2009 precies 9421. Het logo van Alphen-Chaam symboliseert een landschap waarin de kam van het Chaamse wapen is verwerkt. De twee groene vormen zijn afgeleid van de Alphense "bergen". Met enige fantasie stelt het de tenten voor op een kampeerterrein. De slogan waarmee de gemeente Alphen-Chaam zich presenteert luidt

dan ook: Natuurlijk in Alphen-Chaam. Het is alsof ze ons verwachtte. Ieder woensdagochtend is er van 9.00 tot 12.00 uur op de Wouwerdries in Chaam markt. Dus de beroemde vossenjacht kunnen zo vanuit Epe verplaatst worden naar Chaam. In Chaam is een Super de Boer te vinden op de Dorpstraat en in Alphen zit o.a. de Plus. Ook is er een Lidl in Chaam. Er zit zowel in Alphen als in Chaam een slager en de bakker is te vinden in Alphen (2 stuks). En tenslotte, niet geheel onbelangrijk, slijterij van Zundert vind je in de Dorpstraat 34 te Chaam. Het kampterrein is een mooi bosperceel in het Ulvenhoutsebos. Anders dan andere kampterreinen heeft dit terrein niet echt een centraal veld met daarom heen plek voor slaaptenten. De opzetploeg zal dan ook alle creativiteit in moeten zetten om er een ouderwets

LCKV terrein van te maken. En dat gaat lukken! De tenten zullen kris kras door elkaar op het terrein staan. Het mooie is wel, dat het terrein, net als Heerde, midden in de bossen ligt, en, nog veel belangrijker, ook een meer heeft op loopafstand. Meer Het Zand is een groot zwem en speelmeer omzoomd door strand en ligweides. Een prima alternatief voor het Heerdermeer. Kortom een perfecte nieuwe stek waar we voorlopig weer een paar jaar vooruit kunnen. Dus aankomend jaar klinkt op iedere vrijdagavond het nummer Brabant van Guus Meeuwis; En ik loop hier alleen op een stil kampterrein Het kamp was echt super, ja het was echt heel fijn En de deelnemers slapen, de olielamp brand Het was een super kampie, in het Brabantse land

Vertrekkende voorzitter staat open voor nieuwe dingen eniging steken. Iemand dan vertellen dat dat toch niet goed genoeg was, is lastig en soms ook verdrietig. Het raakt je, helemaal als je verantwoordelijk bent voor het besluit. Frido vertelt ook dat hij daar ook wel eens van wakker ligt of moet ik zeggen: wakker heeft gelegen. Hoewel Frido standvastig en duidelijk overkomt, kan die emotie toch een twijfel zaaien en je een rot gevoel geven.

Daar zitten we dan, met zijn tweeën bij Van der Werff aan een koffie met een kokoskoekje. Tijd niet gezien, des te leuker om weer eens bij te kletsen. Dit doen we dus eerst. Familie, liefde en werk komen aan bod. Natuurlijk niet iets om nu uit de doeken te doen...

Uit Frido zijn woorden hoor ik een betrokken en integere voorzitter. Wie Frido een beetje kent weet dat hij graag over de inhoud gaat, voors en tegens afweegt en van ratio houdt. Dat kan hij ook erg goed. Gewoon de feiten op een rij, de meningen naast elkaar, een beslissing nemen en realiseren. En wat hij na vier jaar als voorzitter opmaakt is dat hij geleerd heeft meer aandacht te geven aan het proces, aan de emotie. Zijn alle stappen goed gegaan? Hebben alle partijen hun zegje kunnen doen? Blijft iedereen gemotiveerd en enthousiast als LCKV’er ? Het blijft lastig om mensen te sturen die gewoon hun stinkende best doen en voornamelijk uit eigen vrije wil bezig zijn en dus hun vrije tijd inzetten voor het goede doel.

Ester Swen-Mieremet

Vorige week hebben we tijdens de ledenvergadering afscheid genomen van onze eerste voorzitter, Frido Heuer (29). Na vier jaar voorzitterschap vond hij het mooi geweest. Hoe kijkt Frido terug op zijn jaren als voorzitter en wat wil hij de vereniging meegeven? Wie kan deze vragen nu beter aan hem stellen dat oud-voorzitter Esther SwenMieremet? Ze spraken af op een terrasje en al snel ontstond er een mooi gesprek.

“Ik hoor een betrokken en integere voorzitter” Dan back to business; Frido’s afscheid als voorzitter! Van allesweter naar buitenstaander; van koning naar onderdaan. Weg uit alle hectiek van de LCKV, naar ontvanger van de infomap en dan merken dat je dat ding eigenlijk niet leest. Weg uit alle roddels en achterklap, naar lekker kamp draaien met maatje en tijdens kampseizoen horen hoe leuk de andere kampen wel niet zijn geweest. Weg van de maandagavondborrel in de bar, naar Odessa of Re-spons.

Is er een gat waar je invalt? Nou, dat is er eigenlijk niet, je gaat gewoon andere leuke dingen doen. Echt weg ben je ook niet, want je blijft een onderdeel van de vereniging en je vrienden blijven je vrienden, die zie je sowieso wel! Als je vertrekt kijk je terug en kan je aangeven waar je hoogtepunten, dieptepunten en leermomenten zijn. Frido noemt niet een punt voor wat betreft de hoogte- als de dieptepunten maar een drietal gevoelens. Het gevoel dat je hebt als de bussen vertrekken of aankomen en er weer een seizoen is geweest zonder excessen, maar veel blije deelnemers en nog blijere stafleden. Het gevoel dat je samen met een team hebt gewerkt aan een nieuw inschrijvingssysteem dat na een aantal slechte jaren uiteindelijk een systeem is geworden waar je trots op kan zijn. En het gevoel dat Frido heeft wanneer er een conflict met een staflid of medewerker is en dat niet naar tevredenheid van beide partijen is opgelost. Zo’n vervelend gevoel, omdat het persoonlijk is. Bij de LCKV is het altijd persoonlijk. We zijn namelijk allemaal personen die hun ziel en zaligheid in de ver-

Frido gaat het gevoel missen om met elkaar de klus te klaren. Dat geweldige gevoel als de bussen vertrekken en dat je dan weet dat je hiervoor gedeeltelijk verantwoordelijk bent. Het besef dat de LCKV een vereniging is om trots op te zijn. Wanneer je aan het roer staat is die trots groter dan wanneer je een kleiner

onderdeel bent als hoofdleider. Dat wordt dus nieuw, een verandering. Frido was als hoofdleider altijd bestuurslid, dat wordt nu heel anders! Als we het zo over veranderingen hebben, is dat iets dat lastig blijkt te zijn. Veranderen willen we niet, of misschien niet zo snel. Veranderen betekent aanpassen, betekent onzekerheid en betekent loslaten. De LCKV is sterk in het toepassen van de aloude processen van samen een vakantie vieren in de vrije natuur, zoals het 90 jaar geleden ook ging. Primitief en zonder luxe. Dat vasthouden aan de manier zoals het altijd gaat is een kracht, maar ook een valkuil van de LCKV, zo meent Frido. Openstaan voor nieuwe dingen is voor een organisatie (en dus ook voor de LCKV) belangrijk en het argument dat dingen altijd al zo waren is niet echt aan Frido besteed. Hij hoopt dat wij als LCKV’ers wat meer openstaan voor nieuwe dingen. Dit natuurlijk zonder de kracht te verliezen van wat ons uniek maakt. Maar laten we ook eens kijken naar andere kampeerverenigingen. Wij doen dan lacherig en vinden dat heikneuters of padvinders,

maar misschien hebben zij ideeën of activiteiten waar wij van kunnen leren. En dan de vraag hoe wij er over 25 of 50 jaar uitzien. Daarmee bedoel ik niet mijn grijze haren (die nu nog in de verf zitten), maar hoe de vereniging eruit ziet. Misschien doen we dan levend stratego met mobieltjes, is er op elk kamp stroom, maken we meer gebruik van kampeerboerderijen, doen we standaard tochten met GPS. Wie zal het zeggen... Maar nieuwe communicatiemiddelen zullen

“Frido wenst de LCKV verandering toe” zeker hun intrede doen bij de vereniging, ondanks onze hang naar zoals het was. Het is dus niet meer zoals het was. De voorzitter neemt afscheid, er komt een nieuwe bestuursstructuur; jasje 2.0. Of dit jasje alleen van kleur anders is dan 1.0 of ook van vorm en materiaal. Wie zal het zeggen? Maar als het aan Frido ligt is veranderen is dat hij de vereniging toewenst.

Tieners na kamp in depressie?

Ten eerste: ik word als kok niet geacht om hen iets bij te brengen, ik hoef ze alleen maar te voeden. En ook dat is niet verplicht: het eten zal er staan, zij beslissen zelf of ze het tot zich nemen. Ten tweede: de staf is totaal anders dan de grote groep collega’s die ik elke dag om mij heen heb. De staf heeft als doel om zelf ook een leuke week te hebben, in plaats van: ‘Ik doe dit alleen omdat ik ervoor betaald word.’ (Geloof me, ze zijn er echt!) Ten derde: de deelnemers zijn er ook omdat ze een leuke week willen hebben, en niet omdat er in Nederland nou eenmaal leerplicht is. Drie heel verschillende uitgangspunten dus, die allemaal wel garant zullen staan voor een topweek. Maar laat ik nou eens, gewoon voor het verhaal, een theorie loslaten op dit komende superkamp.

volwassenen, omdat zij nog in de groei zijn. Zij hebben zelfs, vanwege hun hormonale veranderingen, meer slaap nodig dan een kind dat nog op de basisschool zit. Daarnaast zou het goed zijn als scholen later beginnen, want een puberbrein komt langzamer op gang. Voor mij als docent is dat allemaal prima, voor mij als kok ook. Later opstaan, dus rustig een bakkie doen met de staf voordat de horde aan de ochtendgym moet. En ze moeten eerder naar bed, dus eerder stafvergaderen met alle gezelligheid die erbij hoort! Een (chronisch) tekort aan slaap leidt, volgens een onderzoek van Columbia University in New York, tot gedragspro-

blemen of zelfs depressies: tieners die van hun ouders vóór 10 uur ’s avonds naar bed moesten, bleken 24 procent minder kans te hebben op een depressie dan pubers die tot 12 uur of later mochten opblijven. Van de tieners die maar 4 tot 5 uur per nacht sliepen, had zelfs 70 % meer kans op een depressie. Kun je na zeven nachten weinig slapen al van chronisch slaapgebrek spreken? Want dan hebben we binnen de LCKV een probleem. Dan sturen we allemaal depressieve kinderen naar huis na een week kamp. Aan de andere kant: wat is een tienerkamp zonder disco? En kampradio voordat het helemaal donker is, Frankensteiner in de schemering – dat kan toch ook eigenlijk niet? Pubers hebben meer slaap nodig dan volwassenen. Ik dacht dat ik, met 32 jaar, inmiddels wel volwassen was, maar heb ik echt minder slaap nodig dan toen ik puber was? Dat weet ik zo net nog niet. Ik moet na een week kamp echt langer bijkomen dan toen ik 16 was. En hou ik het ’s avonds echt langer vol dan die grietjes waar ik les aan geef? Misschien moeten we allemaal maar langer in bed blijven liggen op kamp…

Sigrid Wagenmaker

Er gaan namelijk stemmen op dat scholen later zouden moeten beginnen, omdat pubers meer slaap nodig hebben. Ik moet zeggen, dat idee staat mij als docent wel aan. Maar waar komt dit idee vandaan en wat betekent bijvoorbeeld voor mijn tienerkamp? Als je op internet ‘Pubers en slaap’ intoetst, dan kom je vooral artikelen en forums tegen waarin gepleit wordt voor het vroeger naar bed sturen van pubers. Pubers hebben meer slaap nodig dan

Ga ik wel of niet op kamp? Ik kan er geen beslissing over nemen. Mijn zoon Kick is in november geboren. De DJWGG komt eraan en het kampseizoen begint weer van voor af aan. De lobby is allang begonnen. Wat als ik niet van Kick weg kan c.q. wil zijn? Eén ding staat wel vast. Als ik ga, ga ik voor Joker. Op zoek naar een duo die én een Joker mee willen én die akkoord gaat dat ik pas op het laatste moment definitief toezeg. Dat waren Sander en Edward. De staf heb ik van tevoren ingelicht. Zo weet iedereen waar die aan toe is. Het stafweekend was een voorproefje; voor de eerste keer twee nachten weg. Nu de vuurdoop. Een week zonder Kick. Onderweg naar het vertrekpunt. Spannend. Heb Kick net gedag gezegd. Het komt nog niet echt binnen. Vroeg me af of ik zou moeten huilen (je weet het niet, zou zo maar kunnen toch?!). Maar nee. Niet nodig.

Het kamp is fantastisch. Leuke deelnemers en heerlijke staf. Het geeft zoveel nieuwe en andere energie. Je bent weer even helemaal jezelf. Niet een ouder (of partner) die zorgt of verantwoordelijkheid heeft. Oké, je hebt wel verantwoordelijkheid voor 42 andere kids. Maar das toch anders. De avonden gaan altijd wel goed. Dan ligt hij normaal toch te slapen. De nachtrust is uitstekend. Ik ben vaak als eerste wakker. Gek hoe een ongestoorde slaap van vier a vijf uur ineens uitgeslapen kan voelen… De ochtenden daarente-

gen zijn onwerkelijk. Geen vrolijk gilletje dat Kick wakker is, maar een snurkende kokkie Sarah naast je. Geen blij gnuivende Kick, maar een in haar slaap pratende Laura. Verder ga ik volledig op in het kamp. Te druk met van alles. Van verkleden, snijden, moddergevechten tot feesten. Alles voor de deelnemers, zodat zij het naar hun zin hebben. En de week vliegt voorbij. Eenmaal thuis is het weer spannend. Kick was op dat moment acht maanden oud. Zou hij me hebben gemist? Nog herkennen? Hey Halloooo! Kick kijkt geamuseerd van mij naar mijn vriend en weer terug. Lachend maar ook zich afvragend: ‘He, die ken ik.’ Er komt een grotere glimlach gevolgd door kirren en lachen. Armpjes strekken uit en knuffelen maar. Iets wat na een week missen ongekend heerlijk is. Hoe gaaf kamp ook is, dit valt niet te overtreffen. Kamp was heerlijk voor een week, maar dit is heerlijk het hele jaar door.

Bijna negentig procent kans dat je dit leest! Nee het is geen reclame van een verzekeringsmaatschappij, maar de uitslag van de grote LCKV enquête onder de stafleden, hieruit blijkt dat 86 procent van de ondervraagden ons ledenblad leest! Ten minste, 86 procent, als de uitslagen zoals weergegeven helemaal kloppen. Bea van den Hoed

Bieneke Verhaar

Ik ga dit jaar voor het eerst in tijden weer mee met een tienerkamp. Nu zijn pubers mij niet onbekend, want ik ben docente Nederlands en Engels op een VMBO in Oegstgeest. Ik sta dus dagelijks voor een klas vol pubers. Maar de situatie waarin ik me deze zomer onder pubers zal begeven is wel heel anders.

Op kamp zonder Kick

Het blijkt namelijk geen eenvoudige opgave om de resultaten, die zo mooi weergegeven staan in grafiekjes, diagrammen en dergelijke te vertalen naar concrete cijfers. In het begin kun je door middel van een simpel rekensommetje lezen dat er 356 stafleden hebben meegedaan aan de enquête. Als je vervolgens bij elkaar optelt hoeveel stafleden de opzet wel en niet lezen kom je op 412 uit. Deze 412 lijkt weer meer overeen te komen met het aantal ouders wat heeft meegedaan aan de enquête. In het begin van de resultaten wordt in de mooie cirkeldiagrammen rood aangeduid met nee, en blauw met ja. Een paar pagina’s verderop wordt dit weer omgedraaid. Scherp blijven en nergens zo

maar van uit gaan blijft dus van belang. Een grote fout is dit niet, maar alles ziet er bij elkaar zo georganiseerd uit, je krijgt een email met de vraag of je deel wilt nemen aan de enquête, je krijgt een inlogcode en de belofte dat het anoniem gebeurt. Dan is het toch enigszins zonde als de afwerking van een mooi opgezette enquête zo rommelig is. Verder kijkend dan de lay out, en er vanuit gaan dat de resultaten voor het grootste gedeelte kloppen, kun je wel concluderen dat het beleid van de LCKV nog steeds voldoet aan de eisen van de stafleden en ouders. De minimum leeftijd van deelnemers ziet het merendeel nog steeds het liefst op 8 en de maximum leeftijd op 18 jaar. De leeftijd waarop er alcohol genuttigd mag worden

blijft 16 en onze voorkeur gaat nog steeds uit naar een tentenkamp welke midden in de vrije natuur moet liggen. Het enige wat volgens een meerderheid wel mag veranderen is het verschil in leeftijd tussen deelnemers en staf. Dit mag verlaagd worden naar twee jaar. Dus naast het feit dat mensen graag altijd iets te klagen hebben, al is het maar over de weergave van een enquête, doet de LCKV het overall goed! Benieuwd naar alle enquêteresultaten? Op www.lckv.nl kan je de hele enquête vinden.

Het grote ABC van de LCKV Aafke Plug

Dit jaar bestaat LCKV Jeugdvakanties 90 jaar. In die 90 jaar zijn er binnen de LCKV vele tradities ontstaan. De kampopening met het hijsen van de vlag, de ontgroening en het afscheid achter de bus. Sommige tradities bestaan al vanaf het vroege begin. Zo ontkwamen ook de deelnemers in de jaren twintig niet aan de corvee. Andere tradities zijn pas later in de tijd ontstaan. Zo kunnen wij ons geen kamp voorstellen waarbij er geen ‘Oh LCKV’ klinkt, maar dit lied werd pas 40 jaar geleden voor het eerst gezongen ter ere van het 50-jarig bestaan van de LCKV. Al die oude en nieuwe tradities hebben ook tot een geheel eigen LCKV-taal geleid. Dit zogenaamde LCKV-jargon is voor de echte LCKV’ er zo normaal dat we er niet eens meer stil bij staan. Voor mensen buiten onze vereniging zijn veel van deze termen echter onbegrijpelijk. Zo trekt een goede vriendin die nooit is mee geweest met de LCKV (en tevens voorzitter is van de door haar opgerichte vereniging LCKNEE) regelmatig haar wenkbrauwen op als we het weer eens hebben over HUDO’s, spotknotsen of de kampverdeelmiddag. Speciaal voor haar, en voor ieder ander die het leuk vindt om te lezen, komt de Opzet met het grote ABC van de LCKV. Bijna een eeuw LCKV heeft zoveel typische LCKV-woorden voortgebracht dat we er wel 36 Opzetten mee zouden kunnen vullen. Daarom hebben we een selectie gemaakt van de, naar onze bescheiden mening, meest typische (en voor buitenstaanders meest onbegrijpelijke) LCKVtermen van de afgelopen 90 jaar. In deze Opzet deel 1 (A tot en met M) van het grote ABC van de LCKV. De letters N tot en met Z lees je in de volgende Opzet.

Afbraak Aan het eind van elk kampseizoen worden op alle terreinen van de LCKV de tenten afgebroken door verschillende afbraakploegen. Direct als het laatste kamp in week 6 vertrokken is gaan de afbrekers aan de slag. Na een weekend ziet het terrein eruit alsof er in die zes weken daarvoor niets is gebeurd. Naast de afbraak kent de LCKV ook de opzet. De week voor het eerste kamp vertrekt maken de opzetploegen de terreinen klaar. Tenten worden opgezet en HUDOkuilen gegraven. Anders dan de afbraak duurt de opzet een week, waarin naast

Grote tent

hard werken ook de nodige tijd is voor feesten en ontspanning.

Bar ‘Ik ga even naar de Bar’, zal menig LCKV’er wel eens zeggen. ‘Welke bar?’, zal een buitenstaander vragen. De echte LCKV’ er weet meteen dat hiermee de bar in het pand van de LCKV bedoeld wordt. Iedere maandagavond kunnen LCKV’ers hier terecht voor een drankje en een praatje. Tijdens het kampseizoen is de bar ook geopend op de donderdagavond. Daarnaast wordt het vaak gebruikt voor een borreltje na een LCKV-activiteit zoals de Infodag of de ledenvergadering.

C De LCKV is van oudsher een christelijke vereniging. In de vroege kampen was de hagepreek (een kerkdienst in de open lucht) een vast onderdeel van het kampprogramma. Midden jaren zeventig ontstond er veel discussie over de rol van het geloof op kamp en de inhoud van de ‘C’. Voorgesteld wordt om de C een meer maatschappelijk karakter te geven. Tegenwoordig staat de C voor een moment van bezinning op kamp. Ieder kamp is verplicht iets aan de C te doen, maar is vrij in de invulling hiervan. Zo is een populaire invulling van de C het Lagerhuis, waarbij deelnemers met elkaar discussiëren over maatschappelijke thema’s.

Dankjewelgraaggedaanavond De Dankjewelgraaggedaanavond (DJWGG) wordt ieder jaar op de derde zaterdag in november gehouden. Deze avond is bedoeld om stafleden te bedanken voor hun inzet tijdens het voorafgaande kampseizoen. Daarnaast kunnen de stafleden zich op deze avond

inschrijven voor een nieuw kamp. Meestal staat het feest in het teken van een thema, en daar weten LCKV’ ers uiteraard wel raad mee. Uitgedost als Sinterklaas, marsmannetje of buikdanseres wordt er de hele avond gefeest.

Evaluatie Aan het eind van de kampweek is ieder kamp verplicht om te evalueren. Aan de hand van een uitgebreid evaluatieformulier wordt de kampweek besproken door de stafleden. Hoe hebben de stafleden het kamp ervaren? Hoe was het kamprogramma? Hoe hebben de verschillende functies gedraaid? Niet iedere LCKV’ er is even dol op de evaluatie. Niet zelden vindt de evaluatie donderdagnacht na de bonte avond plaats, of moet deze er op vrijdag nog doorheen gejaagd worden. Het evaluatieformulier wordt na kamp besproken tijdens het afrekeninggesprek tussen de hoofdleiders en het bestuur. Ook worden de resultaten uit het formulier soms gebruikt tijdens de hoofdleidersevaluatie in het najaar.

De Grote tent bestaat al net zo lang als de LCKV. In het kampboekje van 1923 staat: ‘Gezien de ervaring van vorige jaren bleek ons, dat naast de drie slaaptenten en de keukentent, een grote tent onmisbaar is als middelpunt van ons kampleven, bijv. om ons te verzamelen voor avondbijeenkomsten e.d.; bovendien als toevluchtoord bij regen en slecht weer.’ En nu, bijna negentig jaar later, vormt de grote tent nog steeds het middelpunt van ieder kampterrein. Zelfs het trekkerskamp Tsjechië heeft een, hetzij iets kleinere, grote tent.

HUDO Niet iedere LCKV’ er is er even dol op, maar het is toch een van de meest essentiële zaken op kamp: de HUDO. De letters H.U.D.O. staan voor Houdt Uw Darmen Open. En hoewel de LCKV’ er liever niet wordt geassocieerd met de padvinderij, vindt deze term zijn oorsprong toch echt in de scouting. Simpel gezegd bestaat een HUDO uit een gat in de grond met daarop een houten vlonder met toiletpot en een tentje er omheen. Tot vreugde van sommige deelnemers (en stafleden) zijn HUDO’s niet meer op elk kampterrein toegestaan. Daarvoor in de plaats worden chemische toiletten geplaatst. Maar voor de echte LCKV’ er gaat er toch niets boven een goed gegraven HUDO!

Joker

Folder In menig Leids gezin gaat het luid gejuich op als de folder in de bus valt. Hierin staat het programma voor het komende kampseizoen beschreven. Al in de jaren twintig wordt het kampprogramma op papier verspreid. In ‘Ons Kampboekje’ stond naast het programma ondermeer informatie over de C. Tegenwoordig is de folder een flitsend boekje met mooie kleurenfoto’s waardoor deelnemers meteen zin krijgen om op kamp te gaan.

kamp. Van 1966 tot 1986 vond de inschrijving schriftelijk plaats. De folder bevatte een inschrijfformulier dat ingevuld en opgestuurd moest worden. De deelnemers werden in volgorde van binnenkomst van het formulier geplaatst. In die jaren moest bij aanmelding voor een kamp inschrijfgeld worden betaald. Dit was een gedeelte van het kampgeld. Als er niet werd betaald verviel de inschrijving. Vanaf 1987 konden deelnemers zich telefonisch inschrijven. Vele LCKV’ ers kunnen zich de stress van die beldag nog wel herinneren. Urenlang bellen en steeds maar die ingesprektoon. Wat een spanning! In de jaren 1991 tot en met 1993 werden de actuele kampstanden zelfs elk half uur doorgeven op Radio Rijnland. Om meer kans te maken op een plek in het favoriete kamp werden buurvrouwen, opa’s en vage kennissen ingeschakeld die er als ware telefooncentrales doorheen probeerde te komen bij de LCKV. Hierdoor was de beldag niet alleen een spannende, maar vaak ook erg gezellige dag. Na bijna twintig jaar telefonische inschrijving werd in 2005 besloten om deze voortaan via internet te laten verlopen. Na een aantal minder geslaagde pogingen, waarbij bleek dat de server het grote aantal inschrijvingen niet aan kon, werd de inschrijfprocedure weer aangepast. Dit jaar is de inschrijving voor het eerst verlopen via een lotingsysteem en tot dusver is iedereen daarover zeer te spreken!

De inschrijving In de geschiedenis van de LCKV hebben deelnemers zich op vele verschillende manieren kunnen inschrijven voor een

Sinds de jaren tachtig is de Joker een bekend fenomeen op kamp. Dit extra staflid kan meerdere functies vervullen op kamp. Zo staat de Joker het ene moment eieren te bakken in de keukentent om het volgende moment met een tentje de dagtocht te lopen. Dit staflid wordt dus als ‘joker’ ingezet op kamp. De joker is, naast de koks, voor buitenstaanders dan ook nog een van de meest begrijpelijke namen die de LCKV voor haar staffuncties heeft. Bij de termen sportknots,chef en adjudant gaan de wenkbrauwen al omhoog. Maar kom

al helemaal niet aan met KC (kampcommandant) en HO (hoofdofficier). En de vraag is of alle LCKV’ ers wel weten waar de letters DS voor staan…

Kampkater Nee, deze kater heeft voor een keer eens niets te maken met alcohol. De kampkater ontstaat na afloop van een geweldige kampweek. Je hebt met zijn allen het kamplied gezongen achter de bus, de eerste smurrie uit je haar gewassen en je puft even uit op de bank. De stilte is oorverdovend en je wil maar een ding: TERUG! Een avondje ReSpons blijkt vaak een goed (hetzij tijdelijke) medicijn.

L.C.K.V. L.C.K.V. staat voor Leidse Christelijke Kampeer Vereniging en deze naam bestaat sinds 1929. Voor die tijd stond de vereniging bekend als de L.C.J.M.V, wat stond voor de Leidsche Christelijke Jonge Mannen Verenging. De naam L.C.K.V. wordt ruim zestig jaar gevoerd, tot in 1992 wordt besloten de punten tussen de letters weg te halen. Sinds die tijd staat de vereniging bekend als LCKV Jeugdvakanties.

Mokkenboom Niet voor iedere LCKV’ er is de mokkenboom een bekende term. Tot de jaren tachtig was de mokkenboom echter een vast onderdeel van het kampterrein. Voor iedere tent werd een boomstok in de grond gestoken waaraan de deelnemers hun mokken hingen. Het stond gezellig en zorgde er bovendien voor dat deelnemers hun mok niet kwijtraakte. Misschien een goed idee om de mokkenboom weer te introduceren al vast onderdeel op elk kampterrein…? In de volgende Opzet deel 2 van het grote ABC van de LCKV! Als naslagwerk voor dit grote ABC van de LCKV is gebruik gemaakt van het ontzettend leuke boekje ‘Toch gaan we ieder jaar weer mee’, dat verscheen ter ere van het 75-jarig jubileum van de LCKV.

Nieuws 1 Er is weer veel gebeurd… De eerste maanden van 2010 zijn alweer achter de rug. De zon is teruggekeerd in Nederland en het kampseizoen begint nu toch echt snel dichterbij te komen. Een kleine terugblik op de afgelopen maanden geeft de volgende hoogtepunten.

Kampdier

van de afdelingen van de voorzitters

Frido Heuer is afgelopen ledenvergadering gestopt. Na zeven en een half jaar bestuur is het tijd voor een ‘nieuwe’ hobby. Allereerst als Penningmeester en de laatste vier jaar als Voorzitter heeft Frido een belangrijke rol gespeeld binnen het bestuur en de vereniging. Ik wil hem dan ook namens het hele bestuur erg bedanken voor alles wat hij heeft gedaan. Uiteraard wensen wij hem alle goeds. Nu lijkt het net of we Frido nooit meer zullen zien bij de LCKV, maar neem van mij aan dat dit niet het geval zal zijn.

De stemming was een beetje bedrukt. Er was net een stevige rel achter de rug. Heel de dag hadden de knotsen lekker gepersifleerd op alle varianten stem- en afvalpogramma's die er de laatste tijd op tv te zien zijn. X-factor en zo. Bij de uitleg leek het allemaal nog zo leuk. En toen de knotsen het woord persifleren gebruikten durfde niemand te laten merken dat ze de betekenis van dat woord eigenlijk niet helemaal wisten. Maar voor deze knotsen betekende het dat je gewoon zo precies mogelijk nadoet wat je op de tv ziet. Vooral het afzeiken. Toen het eenmaal zo ver was probeerden een paar chefs nog - te laat natuurlijk - om Sjaak een beetje in te perken maar dat was onbegonnen werk. 

De Infodag en het Vrienden van feest hebben plaatsgevonden. Omdat tijdens het schrijven van dit stukje de beide evenementen nog niet hebben plaatsgevonden kan ik niets anders dan voorspellen dat het goed is verlopen.

Wat gaat er nog gebeuren? Natuurlijk zoals altijd de ouderavonden, het kampseizoen en het evalueren, maar zoals velen van jullie weten bestaat LCKV Jeugdvakanties dit jaar 90 jaar. En zoals het de LCKV betaamt willen en laten we dit niet zomaar voorbij gaan. Dit is de officiële vooraankondiging voor een spetterende dag en avond later dit jaar. De waarschijnlijke datum voor deze dag/avond zal in de maand september zijn, maar omdat we nog op zoek zijn naar de juiste invulling kunnen we helaas dé datum nog niet bekend maken. Maar dat het spetterend wordt is een feit! Koen van der Poel

Drupal ontwikkelaar gezocht De LCKV is bezig met haar nieuwe site. Deze wordt ontwikkeld m.b.v. het CMS Drupal. Heb jij hier ervaring (technisch/vormgeving) mee? Meld je dan bij afd. Communicatie en help mee de nieuwe site te ontwikkelen! [email protected]

Enthousiaste LCKV’ ers met een mening gezocht 34 jaar geleden verscheen het eerste nummer van de Opzet. Door de jaren heen heeft de redactie van de Opzet je in steeds verschillende samenstelling op de hoogte gehouden van het wel en wee van de vereniging. Redacteuren komen en gaan, maar de Opzet blijft altijd bestaan! En dat is maar goed ook, want zeg nou zelf: wat is een vereniging zonder ledenblad? De Opzet wordt door een gezellig groepje LCKV’ ers met veel plezier gemaakt. Op dit moment hebben we ruimte voor nieuwe redacteuren met een eigen mening. Je hoeft geen journalist te zijn om voor de Opzet te schrijven. Zolang je maar leuke ideeën hebt en enthousiast bent! Dus lijkt het je leuk om iets voor de LCKV te doen, maar wil je hiermee niet teveel tijd kwijt zijn? En heb je zin om samen met een leuke groep LCKV’ ers een mooi ledenblad in elkaar te zetten? Mail dan naar [email protected] en wie weet sta jij de volgende Opzet op deze plek!

Op vertoon van deze Opzet 10% korting (behalve op aanbiedingen en plasma’s)

Sjaak had zich flink uitgeleefd. Bij de laatse ronde ‘Wie is de mol’ had hij een doorslaggevende rol gespeeld in het verraad van een mol. Zelf dacht hij dat het wel een stoere actie was, maar de desbetreffende mol werd daarna in haar eigen tent niet meer toegelaten. Tranen met tuiten. Zo hier en daar begonnen de deelnemers van 8 tot 10 jaar schijn en werkelijkheid een beetje door elkaar te halen. Nadat Sjaak bij de ‘Miljoenenjacht’ de deelnemers had wijsgemaakt dat hun kantineinleg ineens op nul stond was er al een vechtpartijtje uitgebroken tussen ‘gelukkige’ en ‘ongelukkige’ deelnemers. Inmiddels had bijna geheel tent 4 via de mobiel aan hun ouders laten weten dat ze zo snel mogelijk opgehaald wilden worden. Nog net op tijd waren de signalen hierover opgepikt en had de hoofdleiding de zaak kunnen sussen. Alleen JorisJaap had volgehouden en was door zijn ouders daadwerkelijk opgehaald. Het ventje was opnieuw in tranen uitgebarsten toen de adjudant aan zijn moeder zijn resterende kantinegeld in een dichtgeknoopt plastic boterhammenzakje overhandigde, en had haar snikkend gevraagd het bedrag goed na te tellen. De hoofdleiding was er overduidelijk niet blij mee. En nu ook nog maar afwachten hoe de ouders van JorisJaap zouden reageren wanneer ze van hem hoorden dat hij bij FearFactor een heerlijk portie verse eekhoornballen had zitten wegkouwen. En waar had dit nu allemaal toe moeten leiden, was de vraag waarmee de HO de stilte verbrak. Schuldbewust deed Sjaak een poging tot uitleg. De bedoeling was geweest dat aan het eind van de week nog slechts 1 deelnemer in het spel over zouden zijn en die wordt dan uitverkozen tot kampdier van het jaar.’ In feite nog niet eens zo’n gek idee, mits misschien ietsie pietsie subtieler uitgewerkt, was uiteindelijk de conclusie van de vergadering en tenslotte was er toch nog gezellig een biertje gedronken. ’s Avonds in de tent hadden ze het er nog heel even over. ‘Volgend jaar doen we het anders’, was de conclusie van Sjaak. Een slaapzak verderop bewoog en sprak: ‘Kunnen we dan misschien naar Terschelling? Kunnen we je tenminste wegstemmen op de eilandraad.’

7

tent

Op last van het bestuur moet de Opzet voortaan geld in het laadje brengen, en zijn er extra adverteerders aangetrokken. Na een overgangsperiode (deze editie) zal de Opzet uitsluitend uit advertenties bestaan en kunnen eventueel geïnteresseerden de artikelen lezen op: www.lckv.nl/onafhankelijkledenblad

Pieter Versnel Timmer- en onderhoudsbedrijf Bedrijvenweg 9 - G, 2351 BC Leiderdorp Telefoon 071 - 589 11 57, Fax 071 - 589 63 03 E-mail [email protected]

Lid van de Vereniging van Estate Planners voor het Notariaat Koningin Wilhelminalaan 8, 2252 GN Voorschoten Postbus 19, 2250 AA Voorschoten [email protected]

Tel: 071-5614040 Fax: 071-5619063 www.notarisvoorschoten.nl

Dinsdagavond spreekuur van 19.00 tot 21.00 uur op afspraak voor een gratis informatief gesprek (max. 30 min.) voor een check van uw huidige testament, samenlevingsovereenkomst of huwelijksvoorwaarden.