Fundament Nieuws voor en van alumni van de Hoge Hotelschool Maastricht | nummer 33 | juli 2011
In dit nummer | Is het gedaan met cultuur in Nederland? | Essentials in foodservice | In de ban van de bush | Next step in hospitality | Diamanten jubileum Amphitryon |
3
8
5 door Nicoline Wisse Smit [F 1994]
Is het gedaan met de cultuur in Nederland? Met Marloes van Wijk [F 2002] en Jan Meddens [F 1997] in gesprek Marloes van Wijk [F 2002] is sinds 2007 verantwoordelijk voor de zakelijke markt van Koninklijk Theater Carré. Jan Meddens [F 1997] werkt sinds mei 2009 als manager corporate relations & sponsoring bij het Koninklijk Concertgebouworkest [Amsterdam]. Op het eerste gezicht lijken de twee veel gemeen te hebben. Hotelschool, cultuur, Koninklijk, Amsterdam en natuurlijk de cultuurbezuinigingen van het kabinet. Gedurende het gesprek blijkt echter dat er misschien meer verschillen dan overeenkomsten zijn. Dat is wat hun werk betreft, want als mens blijken Marloes en Jan verdomd veel overeenkomst te vertonen. Beiden gedreven door het werken met mensen en beiden met de droom ooit nog terug te keren naar de gastvrijheidsindustrie. Tijdens het gesprek vertelt Jan dat de verhoging van de btw in de cultuursector niet zo spannend is, maar dat de aangekondigde bezuinigingen hem zorgen baren. Angst om in te krimpen, toptalenten
en dirigenten te verliezen en minder aanwezig te zijn op de belangrijkste internationale podia. Nadat het gesprek heeft plaatsgevonden, worden de plannen van het kabinet bekend. De Volkskrant meldt dat het kabinet ‘het internationale toporkest’ wil versterken. Daarmee blijft het Koninklijk Concertgebouworkest uit de wind. Volgens Marloes heeft de btw-verhoging wel degelijk invloed op Carré. De verwachting is dat er minder mensen naar het theater gaan. Sinds een aantal jaar is Carré niet meer gesubsidieerd en 95% van de inkomsten komt uit de kaartverkoop. Bovendien heeft ook de recessie haar sporen nagelaten. ‘De markt is in elkaar geklapt. Niet alleen Carré heeft last van de recessie, alle grote theaters kampen met een teruglopende omzet. In heel Nederland is er 10% minder kaartverkoop. Het lijkt langzaam aan weer iets beter te gaan. De budgetten zijn er weer, maar het beslissingsproces lijkt veel langer. Carré blijft gelukkig nog goed draaien en we zijn redelijk tevreden’, vertelt Marloes.
Het werk van Marloes is breed. Zij ziet haar baan als een functie waarin haar organisatorische en saleskwaliteiten samenkomen. Werken voor Carré vindt zij geweldig. Om het speelveld aan te geven, licht zij toe: ‘Maar ik ben meer de commerciële kant van het bedrijf. Het maakt niet uit of ik mijn werk hier doe, bij een evenementenbureau of in het bedrijfsleven als bijvoorbeeld eventmanager.’ En dat is wellicht niet verwonderlijk, want op haar CV is te lezen dat ze eerder als commercieel medewerker bij Maison van den Boer werkte. Ook het CV van Jan vertoont een rode draad. Werkte hij eerder als general manager Olympic projects, nu vergelijkt hij de prestaties van het orkest wel met topsport. ‘Het Concertgebouworkest heeft toptalent in huis. Je kunt de musici vergelijken met topsporters. Steeds weer presteren, werken in teamverband, veel reizen. Het orkest heeft net als sporters een aanvoerder en coach. Het verschil is enkel dat je bij sporters winnaars en verliezers hebt, muziek telt enkel winnaars. > ★ | Fundament pagina 1
★ | Tweegesprek www.hotelschoolmaastricht.nl
Tijdens de finale klapt iedereen, waar we ook zijn.’ Dat waar we ook zijn is overal ter wereld. Anders dan Marloes die voor een vaste locatie werkt, is Jan niet verantwoordelijk voor het Concertgebouw maar voor het gelijknamige orkest, onlangs uitgeroepen tot ‘The World Greatest Orchestra’. Een orkest dat uit 120 man bestaat, 22 verschillende nationaliteiten telt en naast de 100 concerten in het gebouw jaarlijks zo’n 40 buitenlandse concerten verzorgt. ‘Carré is heel breed geprogrammeerd en spreekt daarmee automatisch ook een breed publiek aan. Dat is soms best lastig. Ik verkoop voorstellingen en complete theaterarrangementen aan het bedrijfsleven, voor kleine groepen van 10 mensen tot de uitkoop van een voorstelling. Voor iedere voorstelling is er een ander type mens of bedrijf. Dit vraagt om flexibiliteit en aanpassingsvermogen. Veel mensen denken dat ze weten wat allemaal mogelijk is bij Carré, het is nu eenmaal een sterk merk. Het is mijn taak om de zakelijke mogelijkheden onder de aandacht te
Jan Meddens Hij is geboren in 1972 Hij werkt sinds 2009 bij het Koninklijk Concertgebouworkest Hij is manager corporate relations & sponsoring Hij woont in Amsterdam Hij haalde zijn Funda in 1997 en aansluitend zijn propadeuse Spaanse taal-en letterkunde aan de UvA Hij werkte o.a. als general manager Olympic projects en senior project manager voor ATP Hij houdt van bistro style koken, reizen, zeilen, zwemmen en veel meer
brengen, zodat organisaties weten dat ze bij ons ook terecht kunnen voor productpresentaties, congressen, seminars en jaarvergaderingen. En dat alles binnen een hele brede markt, van aardappeltelers tot de raad van toezicht van ING.’ ING is één van de sponsoren van Carré en tevens samen met Unilever hoofdsponsor van het Concertgebouworkest. Daarnaast zijn er nog vijf sub-sponsoren en een salon, de zogenaamde business club. De business club van het Concertgebouworkest bewijst dat het steunen van het orkest meer is dan muziek. Ook Carré kent sinds een aantal jaar een Business Circle waar cultuur en zakendoen samenkomen. Jan vertelt: ‘Tijdens de G20-top vorig jaar maakte ING op een slimme manier gebruik van het orkest. Wij speelden toen in Seoul. Een Nederlandse afvaardiging zat dan wel niet aan de G20-tafel, maar uiteindelijk kreeg ING wel de kans om met alle grootheden te spreken. Enkel door ze uit te nodigen voor een concert die avond. De kracht van het orkest werd onlangs ook tijdens een Staatsbezoek aan Duitsland door President Wulff omschreven als het beste geheime wapen van Nederland.’ De programmering vraagt dat Marloes haar focus telkens verlegt. Ook het positioneren van Carré als venue voor bedrijfsactiviteiten vraagt om een omschakeling van denken. Marloes licht toe: ‘Van oudsher is Carré een theater en daar blijft ook zeker de primaire focus, maar daarnaast zijn we nu ook genoodzaakt om onze eigen broekriem op te houden. Gelukkig wordt het steeds belangrijker en wint onze afdeling steeds meer terrein, juist omdat het minder gaat in de cultuursector. Het is mede mijn taak dat het theater op een juiste manier zo volledig mogelijk benut wordt, rondom de bestaande programmering. Dat vergt een goede kennis van het bedrijf, de mensen en het product. Zo combineer je dus eigenlijk het culturele met het commerciële.’ Houdt Marloes zich bezig met de ontwikkeling van de zakelijke markt, Jan richt zich op langdurige relaties. ‘De relatie vormt de basis. Echt persoonlijk contact en kwaliteit zijn de sleutelwoorden. Dat contact gaat verder dan persoonlijk contact. De G20 vormt daarvan een goed voorbeeld, maar ook het samenbrengen van onze corporate relaties aan het begin en einde van ieder seizoen. Er komen dan mensen samen van verschillende niveau’s, van hands on tot CEO. Die combinatie werkt versterkend. Samen mooie dingen doen, samen groeien, dat is de kern. Dat is de kern nu, het was de kern tijdens mijn werkzaamheden voor de Olympische Spelen en voert terug naar de Hotelschool. Het samen mooie dingen doen, doe je met mensen en de mens staat op de Hotelschool centraal.’ Marloes vult aan: ‘Het anderen naar de zin maken dat is toch echt hotello eigen. Hotello’s zijn goed in organiseren en in de menskant. Alleen al vanwege het sociale
Marloes van Wijk Zij is geboren in 1979 Zij werkt sinds 2007 bij Carré Zij is verantwoordelijk voor de zakelijke markt Zij woont in Amsterdam Zij is ongehuwd en heeft één zoon Zij haalde haar Funda in 2002 Werkte o.a. als accountmanager bij werving- en selectie bureau Primadeta BV, als commercieel medewerker bij Maison van den Boer en als bedrijfsleidster bij Restaurant Solo Zij houdt van hardlopen, koken en lezen
gedeelte ben ik blij dat ik de Hotelschool heb gedaan. Zelf moet ik trouwens ook mensen zien op een dag, anders word ik doodongelukkig.’ Al weet Marloes nog niet helemaal wat de volgende stap in haar carrière zal zijn, deelt ze dat ze soms toch echt nog nadenkt over een eigen restaurant samen met haar partner. Hij aan het gasfornuis, zij in de bediening. ‘Maar dat is iets voor later. Ik dacht er eerst makkelijk over, maar we worden steeds realistischer. Het is hard werken en het vraagt om meer dan enkel de juiste papieren. Bovendien vind ik het bij Carré nog steeds gaaf. De zakelijke afdeling is relatief jong, ik kan er zelfstandig werken en heb veel vrijheid. En eigenlijk, recessie of niet, Carré is zo’n sterk merk, het verkoopt nog steeds zichzelf.’ Ook Jan heeft niet te klagen over de bezettingsgraad. Met een bezettingspercentage van gemiddeld 95% laat hij menig hotelier jaloers achter. Ooit zal hij misschien zelf zo’n jaloerse hotelier zijn, want zo nu en dan droomt hij nog steeds van dat hotelletje in Frankrijk. ★
★ | Fundament pagina 2
★ | In en om de HHM www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl
Multinational meets Mother Earth; twee werelden verenigd in de minor ‘Essentials in Foodservice’
door Ankie Hoefnagels
Koeien melken tijdens de Mother Earth Tour, een product ontwikkelen voor de grootste bakkerij van Europa, in een Tribe manieren bedenken om de kosten van je onderwijs terug te verdienen, en examen doen met een inspiratieboek. Hoe leuk kan onderwijs zijn? Het zijn allemaal onderdelen van de nieuwe minor ‘Essentials in Foodservice’, ontwikkeld door Piet Hendrikx en Paul van Oers. De twee bevlogen HHM docenten bundelen hun expertise en netwerken in gastronomie en gastvrijheid (Paul) en foodmarketing (Piet) om een unieke nieuwe specialisatie Foodservice binnen de HHM te creëren. In samenwerking met Foodstep is deze unieke specialisatie voor Hoge Hotelscholen tot stand gekomen. Piet doet in dit interview het woord mede namens Paul.
Foodservice: wat is het eigenlijk? ‘Foodservice gaat over alles wat je buitenhuis consumeert, alles exclusief de retail dus. De sector bestaat uit een drietal bedrijfskolommen: de producenten, de grossiers en de afnemers. Denk bij de laatsten maar eens aan de horeca, de catering, de zorgsector en ‘on the move’, alles wat je onderweg consumeert. Het broodje bij de pomp bijvoorbeeld. Wij willen dat de studenten weten hoe deze economisch belangrijke sector in elkaar zit en hoe de verschillende kolommen op elkaar inwerken. Maar naast de traditionele food multinationals als de Unilevers en de Nestlé’s, is er ook een nieuwe dimensie in Foodservice; de Slow Food beweging, opgericht door Carlo Petrini in Italië [zie kader]. Deze dimensie is nog niet zo doorontwikkeld en vermarkt, maar wordt wel steeds belangrijker. Termen als biologisch, duurzaam en regionaal krijgen steeds meer bekendheid, maar zijn nog lang niet geïntegreerd.’ Slow Food en de Multinationals dat zijn toch twee onverenigbare werelden? ‘De uitdaging is om deze twee werelden bij elkaar te brengen. Dit maakt dat wij de toekomstige bruggenbouwers opleiden in Foodservice. Op maandag hebben we een gastcollege van Unilever en op dinsdag komt Foodwatch, een kritische consumen-
Wat is Slow Food?
Slow Food is een internationale beweging voor ecogastronomie. De beweging werd in 1989 opgericht door de Italiaan Carlo Petrini als reactie op fast food, smaakvervlakking en toenemende eenvormigheid van voedsel. Slow Food streeft naar lekkere, pure en eerlijke producten van goede kwaliteit, die duurzaam zijn geproduceerd, met respect voor de leefomgeving, het dierenwelzijn en de gezondheid. En voor de producent een eerlijke vergoeding opleveren. De Nederlandse tak zet zich in voor hoogwaardige producten van kleine producenten die anders zullen verdwijnen in het marketinggeweld van de grote voedselproducenten en supermarktketens. Met proeverijen en educatieve projecten probeert Slow Food consumenten, koks en detailhandel te interesseren voor de unieke smaak van deze producten. De HHM heeft goede contacten met de door Petrini opgerichte Universiteit van Gastronomische Wetenschappen in Piemonte. Er vinden regelmatig uitwisselingen plaats. Zie ook: www.slowfood.nl en www.slowfood.com
Unilever en Foodwatch
In Essentials in Foodservice komen zowel de voedselproducenten als de consumentenorganisaties aan het woord. Dus kunnen zowel Unilever als Foodwatch toelichten waarom Unilever onlangs door Foodwatch het Gouden Windei kreeg voor Blue Band Goede Start witbrood. Het Gouden Windei wordt toegekend aan het meest misleidende product. Van de tienduizend Internetstemmen werd ruim de helft op Unilever’s witbrood uitgebracht. Foodwatch had met name bezwaar tegen de de claim dat het brood rijk is aan voedingsvezels, terwijl die voor een belangrijk deel komen uit verdikkingsmiddel op basis van hout. Unilever is het daar overigens niet mee eens en zegt dat de voedingsvezels er wel degelijk in zitten, maar dat daarnaast ook 0,46 % houtsnippers worden toegevoegd. Leuke lesstof! tenorganisatie [zie kader]. Zo leren de studenten om kritisch te kijken en uiteindelijk te kiezen in welke wereld ze verder willen gaan.’ Hoe kwamen jullie op het idee voor deze onorthodoxe aanpak? ‘Het waren puur signalen uit de markt. De marketing van food wordt in de tradionele sector gedaan door universitair geschoolde marketeers. Zij hebben echter totaal geen binding met de werkvloer en ontberen ook kennis van en gevoel voor gastronomie en gastvriendelijkheid. Onze studenten kunnen die koppeling met gastvrijheid en gastronomie wel maken, en daarom denken wij dat zij een uitstekende toegevoegde waarde voor de sector kunnen zijn. Daarnaast zie je dat de traditionele horeca terrein gaat verliezen. Je ziet er maar weinig bedrijven die durven te innoveren. En durven te kiezen voor eerlijkheid, authenticiteit en transparantie. Daar moet echt iets gebeuren, want op een gegeven moment heeft de consument het wel gehad met het zoveelste restaurant met dezelfde 28 gerechten op de kaart. Natuurlijk blijven er altijd mensen die hun eten onnadenkend naar binnen schuiven. Wat dat betreft is de supermarkt de spiegel van ons eetpatroon; een meter biologisch, tegenover 6 meter cola en 6 meter chips. Maar ook voedselschandalen, zoals de recente EHEC- besmetting, openen langzaam de ogen van de consument. De wereld van voedselproductie heeft natuurlijk een aantal perverse trekjes. Er zijn 7 miljard mensen op aarde en we produceren voedsel voor 12 miljard mensen, er worden dus elke dag tonnen voedsel weggegooid, terwijl 1
★ | Fundament pagina 3
★ | In en om de HHM
miljard mensen honger leiden. Maar ook 1 miljard mensen aan obesitas leiden. En ook onze studenten hadden hier nog nooit over nagedacht. Het is een enorme eye-opener voor deze managers van de toekomst, die straks wel beide werelden kennen en wellicht duurzaam kunnen combineren. We hebben o.a. slimme nieuwe concepten gezien in de zorg waarmee de ‘waste’ van food met maar liefst 45 % werd gereduceerd en gasttevredenheid toenam. Dat soort nieuwe denkpatronen is voor jonge talenten enorm inspirerend.’ Hoe vertaalden jullie dit mooie idee naar een onderwijsproduct? ‘Om in tien weken de essentials in Foodservice te kunnen behandelen, hebben we een thematisch opgebouwd programma gemaakt. De eerste twee weken staan in het teken van het wereldvoedsel-vraagstuk, daarna komen de werelden van de producent, de grossier en de afnemers aan de orde. Vervolgens besteden we een week aan food en marketing en een week aan logistiek en inkoop. Dit is relatief nieuwe kennis voor de student, maar dankzij de basis van gastvriendelijkheid en gastronomie uit de eerste twee leerjaren maken ze snel relevante stappen. Ook door gebruik te maken van de facts & figures die Foodstep aanlevert en digitaal voor onze studenten ontsluit, hebben ze direct toegang tot de meest actuele marktontwikkelingen. Daarnaast kunnen we door ons uitgebreide netwerk voor alle thema’s experts binnenhalen die de studenten up-to-date kennis uit hun domein bieden. We vragen iedere gastspreker om een bedrijfscase te maken, waar de studenten hun tanden op stuk kunnen bijten.’ ‘Maar om de essentie van Foodservice te ervaren, trekken we er ook op uit. In de Mother Earth Tour trekken we te voet en fietsend door het Limburgse land. We maken eerst ons eigen brood bij een ambachtelijke molen annex bakkerij en gaan dan op pad langs kleinschalige producenten. Studenten staan soms met tranen in hun ogen te luisteren naar een boer die vol vuur over zijn kaasje vertelt. We trekken letterlijk de laarzen aan om naar de essentie van voedsel te gaan. Zoals
Paul altijd zegt ‘je bent wat je eet en als je niet weet wat je eet, weet je niet wie je bent.’ Daarnaast doen we ook een trendtour Amsterdam waarin we innovatieve food concepten bezoeken zoals het biologische supermarkt concept Marqt, de Broodzaak en de Burgermeester. En om de studenten echt medeproducent van het onderwijs te maken, stoppen we ze in Tribes. Een van die Tribes bedenkt bijvoorbeeld creatieve ideëen om geld te verdienen voor onze minor. Onze onderwijsactiviteiten zijn duur en zo creëer je betrokkenheid en eigenaarschap en komt het beste in onze studenten naar boven.’ Studenten krijgen enorm veel impulsen. Hoe laten ze zien dat deze kennis en ervaring geland is? ‘Elke vrijdag hebben we een Circle of Profit, een reflectiebijeenkomst, waar we alle impressies van die week tot een synthese brengen. Daarnaast werken de studenten aan een centrale case waarbij ze bijvoorbeeld een concept ontwikkelen of een ‘route to market’ bedenken. De afgelopen keer gaf Lantmännen-Unibake, de grootste bakkerij van Europa, de opdracht om hen te helpen innoveren in een verzadigde markt. In die case komen alle elementen van de minor terug. Tot slot schrijven de studenten een inspiratieboek. Dat vormt de neerslag van alle kennis en ervaringen die ze opgedaan hebben en wat dit persoonlijk voor hen betekent.’ Welke uitkomst zien jullie graag bij jullie studenten? ‘Ik denk dat Paul graag wil dat de studenten passie voor food hebben ontwikkeld en kennis nemen van echte authentieke producten en hun producenten. En ik zou zeggen een uitgekiende marktkennis van de bedrijfskolommen in Foodservice. Omdat we zo complementair zijn, werken we daar ontzettend goed in samen. We zijn elkaars werelden echt gaan kennen en waarderen. En als we beide leerdoelen bij onze studenten bereiken, dan zetten we een mooie eerste stap naar de ontwikkeling van een nieuwe generatie professionals in Foodservice!’ ★
★ | In en om de HHM
door De Lustrumcommissie en Bestuur Van den Broek
SV Amphitryon viert op 8 oktober haar diamanten jubileum
Het is 61 jaar geleden dat de Hotelschool aan de Boschstraat in Maastricht haar deuren opende. Een jaar later werd SV Amphitryon opgericht. Vierde de Hotelschool haar Lustrum vorig jaar met de opening van het Teaching Hotel Château Bethlehem, dit jaar is het de beurt aan Amphitryon. Op zaterdag 8 oktober bestaat de studentenvereniging exact 60 jaar. Het is feest! Dit jubileum wordt groots gevierd met alle Amphitryanen, jong en oud. Het programma start op zaterdag om 14 uur met lezingen, workshops en een heus ‘Amphitryon-museum’. Aansluitend vindt een diner plaats in de vorm van een chic walking dinner à la het Preuvenemint. Verschillende restaurants uit Maastricht leveren hier hun bijdrage aan. Het diner gaat om 20.30 uur over in een feest in en rond de Sociëteit. Natuurlijk met entertainment voor iedereen, zoals de Down Town Dixie Society en Swing Design. De Sociëteit en verschillende ruimtes, onder andere ingericht om te loungen en als typisch bruin Maastrichts café, vormen het decor om het glas te heffen. Van bier tot bubbels.
Meer weten? Ook het glas heffen en samen 60 jaar Amphitryon vieren? Surf naar www.amphitryon.nl/nederlands/lustrum voor de promotiefilm, actuele informatie en om kaarten te bestellen. Dresscode Middagprogramma Smart Casual Avondprogramma Black Tie
Prijzen Middag, diner en feestavond € 100,Diner en feestavond € 85,Feestavond € 60,-
★ | Fundament pagina 4
★ | De Wending www.hotelschoolmaastricht.nl www.hotelschoolmaastricht.nl
door Barbara Sassen [F 1995]
In de ban van de bush Niet al onze afgestudeerden komen in de hotellerie terecht. Sommigen kiezen voor een loopbaan in het bankwezen, de facilitaire dienstverlening of een aanverwante branche. Weer anderen gooien het roer radicaal om. Over deze alumni gaat ‘De Wending’. In dit nummer Mariska van den Brink [F 1997], die zichzelf letterlijk voor de leeuwen heeft geworpen.
‘Hier wil ik leven, wonen en werken’ Met haar partner runde Mariska een succesvol internet bureau. Als de combinatie van samen werken en samen leven na ruim 7 jaar teveel blijkt, gooit ze het roer om en vertrekt naar Afrika. ‘Tijdens een safari door de Serengeti met mijn ex, realiseerde ik mij hoezeer ik me aangetrokken voel tot Afrika. Haar natuurschoon, mensen en fauna. En dit was mijn kans om te gaan. Ik startte met vrijwilligerswerk voor een lion breading & rehabilitation program in Zimbabwe. Hands on werk en nauw contact met wilde dieren. Daarna heb ik een intensieve cursus gevolgd aan de Wildlife Film Academy in Entabeni, een Private Game Reserve in Zuid-Afrika. In een maand doorloop je alle stadia van filmen: van script tot en met de montage van je eigen materiaal. Een waanzinnige ervaring. In de ban van de ‘bush’ ben ik toen naar Zimbabwe en Botswana gereisd. Hwange NP, Chobe NP en de Okavango Delta…één en al ongerepte natuur. Ik wilde Zuid-Afrika niet verlaten zonder Kaapstad te bezoeken en al snel wist ik: hier wil ik leven, wonen en werken.’ 100% autodidact Mariska regelt in Nederland de laatste zaken om vrij te zijn en gaat terug naar Kaapstad. ‘Ik had geluk, iemand zocht een roommate dus woonruimte was geregeld, maar werk had ik niet. Ik wilde mij verder ontwikkelen in film en fotografie maar wel op mijn eigen manier. Ik ben 100% autodidact. Ik kocht een Canon 5D en een 4x4 ‘bakkie’ en
fotografeerde er op los. Ik volgde een Production Assistant Bootcamp en liep stage bij een gerenommeerd verhuurbedrijf. Zo leerde ik de apparatuur en het wereldje kennen en de bal begon te rollen. Ik kon aan de slag als camera assistent en werkte als editor tijdens de Joburg Fashion Week. Ook was ik tweede cameravrouw en fotograaf tijdens de shoot van een documentaire over Cross Border Tribal War in Kenia, Soedan en Oeganda. En natuurlijk organiseerde ik mijn eigen fotoshoots in townships, tijdens festivals en met modellen. Nu durf ik te zeggen dat ik mijn weg wel weet in Kaapstad en het is echt mijn wereldje geworden.’ 4 awareness & 2 seduce ‘Veel mensen fotograferen, maar een enkeling kan er van leven. Het is een lastige en lange weg om erkenning te krijgen als fotograaf. Ik ben geen 20 meer en het is niet mijn ambitie een beroemde fotograaf te worden op het artistieke vlak. Ik wil mijn beelden gebruiken om aandacht te vragen voor human nature interest gerelateerde zaken en om te verleiden met lifestyle fotografie. Mijn werklabel MRSK heb ik gesplitst in visuals 4 awareness en visuals 2 seduce. Als estheet met een documentaire stijl van fotograferen wil ik de kijker de schoonheid laten zien zoals ik die zie. Met oog voor menselijke interactie, karakters, culturen en taferelen.’ Exposure ‘Op dit moment is het belangrijk om zoveel mogelijk exposure te krijgen: ik benader galeries en bedrijven, gebruik
1997: Funda / 1997-2000: Siebenheller & Partners, horecatrainer en junior consultant / 2000-2005: TinQwise, projectmanager en contentontwikkelaar E-learning / 2005-2007: XS Concepts, freelance informatiespecialist / 2007-2009: Yard internet, internet consultant en managing partner / -heden: MRSK visuals2seduce & visuals4awareness, freelance fotograaf www.mrsk.co.za linkt door naar visuals2seduce.mrsk. co.za en visuals4awareness.mrsk.co.za en www.facebook.com/mrsk.visuals
sociale media om mij te profileren en doe mee aan fotocompetities. De realiteit leert dat van de 100 lijntjes die je uitgooit, je mag hopen dat er één iets oplevert. Het initiatief moet altijd uit jezelf komen, maar de beloning is groot als het je lukt om iets from scratch op te bouwen en het niet is komen aanwaaien. Ik ben me er nu meer dan ooit van bewust hoe de Hotelschool me heeft gevormd en mij de skills heeft gegeven dit te kunnen doen. Het vergt discipline, lef en sterk ontwikkelde sociale vaardigheden om door te zetten. Mijn praktijkstage in Chili heeft me op jonge leeftijd geleerd wat het betekent om te werken en leven in een totaal andere cultuur.’ Africa chapter II ‘Ik ben nu anderhalf jaar weg uit Nederland en heb bijgetekend voor een jaar in Kaapstad. Ik noem het ‘Africa chapter II’; een nieuw hoofdstuk waarin ik niet meer vrijblijvend kan avonturieren, er moet weer verdiend worden. Het geld raakt op, ik heb geen huis meer, maar ik heb het volle vertrouwen dat ik dit jaar kan oogsten. Ik heb zicht op een samenwerking met een reisspecialist in Namibië. Het zou een baan zijn die me de vrijheid geeft om veel te fotograferen in een prachtig land en mijn contacten uit te breiden. Van daaruit kan ik mijn eigen projecten opzetten: editorials schieten, reisboeken of cd’s samenstellen en wellicht fotosafari’s leiden. De liefde voor de gastvrijheidindustrie en reizen zit heel diep. Als ik beide kan combineren met mijn liefde voor fotografie en film, dan is mijn missie in het leven geslaagd.’ ★
★ | Fundament pagina 5
★ | In en om de HHM www.hotelschoolmaastricht.nl
In gesprek met de Hospitality Consultants van de HHM.
De HHM is natuurlijk bij uitstek de plek om geïnspireerd te raken door kennis en ervaring op het gebied van gastvrijheid. En sinds de opening van het ‘Teaching Hotel Château Bethlehem’ in 2010 kunnen ook gasten van buiten de hotelschool gastvrijheid ervaren in de unieke leeromgeving die het hotel biedt. Door middel van co-creatie met de gasten en partners, is de hotelschool een platform voor innovatieve ontwikkelingen op het gebied van gastvrijheid. Daarin spelen de door de HHM aangestelde hospitality consultants een belangrijke rol. Fundament spreekt met deze gedreven professionals over hun visie en werk. Gerard Hoppener, Emily Teunissen en Dick Jurriëns [F 1994]
Take, Feel and Share the next step in Hospitality Wie zijn deze hospitality consultants? De afdeling hospitality consultancy bestaat uit een drietal ervaren professionals. Emily Teunissen combineert al haar kennis als onderwijspsychologe als vanzelf met haar gevoel voor gastvrijheid. Gerard Hoppener is geschoold op de hotelschool in Den Haag [DH 1983], en heeft veel ervaring in de (internationale) hotellerie en als consultant/trainer. Dick Jurriëns completeert als oud-hotello van Maastricht het drietal en heeft een uitgebreid netwerk onder alumni en studenten. Tot slot is Ton Stekelenburg als manager verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de afdeling. Door welke organisaties worden jullie benaderd? Gerard vertelt: ‘Al vanaf het moment dat we in 2007 zijn gestart, zien we dat steeds meer organisaties gastvrijheid beschouwen als een van de belangrijkste kernwaarden. De organisaties die ons benaderen, hebben doordat het tijd is om meer aandacht te geven aan diegene waar het om zou moeten draaien: de gast, patiënt, klant of bezoeker. Die organisaties merken dat hun gast kritischer wordt en heel goed weet wat hij wil. Of het nu in de zorg, in de financiële sector of de horeca is: de gast stelt steeds hogere eisen aan de service en aandacht.’ Dick vult aan: ‘Vanuit de veronderstelling dat gastvrijheid een vaardigheid is die wel even aan te leren is, denken veel organisaties die ons benaderen in eerste instantie dat met een´cosmetische ingreep´ hun organisatie gastvrij wordt. Samen met ons zien zij in dat er meer bij komt kijken. Het is nodig om op een andere manier te gaan kijken naar je eigen functioneren en de ‘gastvrijheid’ in de dagelijkse praktijk.’ Emily voegt toe: ‘Onze filosofie is dat succesvolle organisaties uitblinken op het gebied van gastvrijheid als ze in staat zijn om: ‘vanuit hun kernwaarden effectief, efficiënt en plezierig samen te werken aan tevreden terugkerende gasten’. Jullie hebben een gastvrijheidsscan ontwikkeld. Wat is dat precies? Ton licht toe: ‘Een instrument dat bij onze opdrachtgevers wordt ingezet om te meten hoe het met de gastvrijheid is gesteld. Relaties die de gastvrijheidscan hebben ingezet, ervaren dit als bijzonder doeltreffend en waardevol.’ Dick vult aan: ‘Deze gastvrijheidscan licht de organisatie door op vijf management-aandachtsgebieden waarbinnen specifieke parameters het
door Ankie Hoefmnagels
succes [of falen] van een gastvrije organisatie bepalen. Allereerst is dat de structuur van de organisatie. Onderdelen als missie, visie en kernwaarden staan hier centraal.’ ‘En tegelijkertijd is het van groot belang dat de tweede pijler binnen de scan zich op de systemen binnen de organisatie richt. Management instrumenten zoals informatie- en feedbacksystemen en het personeelssysteem zijn van grote invloed op de gastvrijheid’, voegt Gerard toe. Daaraan gekoppeld, als derde aandachtsgebied, worden procedures en interne afspraken, in combinatie met de daadwerkelijke processen zoals die in de praktijk plaatsvinden, gemeten en gewaardeerd. Emily concludeert dat de laatste twee pijlers van de gastvrijheidscan de meting compleet maken: ‘De medewerkers spelen een hele belangrijke rol. Het functioneren van het personeel vormt daarom de vierde factor, waarbij onder andere gescand wordt op attitude, gedrag en bejegening van de klant/gast. Als laatste aandachtsgebied wordt dan de organisatiecultuur in kaart gebracht’. Samenvattend stelt Ton: ‘Het resultaat van deze scan geeft een glashelder beeld van de gastvrijheid van de organisatie. Vanuit de resultaten van de scan wordt een effectief advies en plan van aanpak gepresenteerd om de organisatie waar nodig te versterken in gastvrijheid.’ Wat zijn de plannen voor de toekomst? Emily: ‘Binnen de zorg zien we dat er sterk gelet wordt op de plannen vanuit politiek Den Haag. Dat betekent dat raden van bestuur en directies –zeker nu– het hoogst mogelijke rendement willen halen uit welke investering dan ook. Onze gastvrijheidscan maakt zichtbaar waar primair aandacht nodig is.’ Dick: ‘Slim met investeringen omgaan, dat geldt even zo voor andere sectoren. Dat maakt werken met deze gastvrijheidscan voor bedrijven en instellingen extra aantrekkelijk: er wordt geïnvesteerd waar dat nodig is – niet meer, niet minder.’ Gerard: ‘Omdat wij heilig geloven in win-win situaties, en weten dat cocreatie tot schitterende resultaten leidt, werken we samen met partners die eenzelfde kijk op zowel gastvrijheid als onze aanpak en werkwijze hebben. Kennis en expertise delen, de krachten bundelen, dat is voor zowel ons als onze partners en klanten de succesformule voor de 21ste eeuw.’ ★ ★ | Fundament pagina 8
★ | Om te weten www.hotelschoolmaastricht.nl
Om te weten
door Leonne Huveners
Ben je verhuisd, heb je promotie gemaakt, een post-hbo op post-universitaire studie afgerond of ben je voor jezelf begonnen, laat het ons weten. ‘Om te weten’ besteedt aandacht aan wetenswaardigheden van de HHM en somt veranderingen en ontwikkelingen op betreffende jouw loopbaan. ‘Om te weten’ staat stil bij het wel en wee van alumni. Feiten en cijfers, geef ze aan ons door! 1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
huwelijk 2 Geboren op 9 januari: Gregory, zoon van Michiel Borghuis [F 2006] en Amber Moed Irene van den Berg [F 2000] en Robin Scholte [F 1999]. zijn op 23 juli 2010 in het huwelijk getreden. 3 Geboren op 25 januari: Thomas, zoon van Judith Baas [F 2007] en Marijn Caroline Altmann [F 2001] en Tim Plowman Ostermann. zijn op 9 januari in het 4 Geboren op 8 februari: Fien, dochter huwelijk getreden. van Evelien Kunst [F 2005] en Roel Groenestein. Monique Basten [F 2004] en Erick 5 Geboren op 10 februari: Sophie, dochter Covers zijn op van Vanessa Hinskens [F 2001] en Ralf 16 april in het van den Bragt. huwelijk getreden.
Linda van Croonenburg [F 2004] en Loek Keulers zijn op 17 juni in het huwelijk getreden.
6 Geboren op 7 maart: Ellemijn, dochter van Eva Sluiter [F 2002] en Ronald van Irene van Holten [F 2004] en Roy de Rijck der Poel. zijn op 29 april in het 7 Geboren op 9 maart: Julia, dochter van huwelijk getreden. Sandrijn van Hoof [F 2001] en Fernanda Duarte. 8 Geboren op 2 april: Suus, dochter van Karin Diekmeijer [F 1995] en Rob de Waard, zusje van Thijs en Cas.
Babies
9 Geboren op 17 april: Ramses, zoon van Lotte van den Berg [F 2001] en Jeroen Booij, broertje van Julius.
1 Geboren op 7 november: Lucie, dochter van Laura van den Bol [F 2004] en Matthijs van der Donk.
10 Geboren op 18 april: Ralph, zoon van Leonie Boele en Casimir Stahlecker, beiden [F 2002].
11 Geboren op 1 april: Stef, zoon van Judith van Lierop [F 2004] en Johny van den Bliek. 12 Geboren op 15 april: Phileine, dochter van Anouck Rijkmans [F 2003] en Ernst van Oostrom. 13 Geboren op 4 mei: Milou, dochter van Ingrid van der Meijs [F 2001] en Patrick van der Meide. 14 Geboren op 14 mei: Maxim, zoon van Marieke Huijskens [F 2002] en Daniel Scheijen [F 1999]. 15 Geboren op 14 mei: Saar, dochter van Thomas Dorleijn [F 2004] en Lindsey Dorleijn. 16 Geboren op 5 juni: Julie, dochter van Lotte Tamminga [F 2002] en Stephan van der Sman, zusje van Boele Eigen bedrijf ‘If you can’t eat it, don’t put it on your skin’. Maart 2011 is de eerste INDISHA winkel, beautysalon en spa in Bussum geopend van Jeanine Wolthuis [F 1990]. Met de puurste, maar eigentijdse en kwalitatief hoogwaardige cosmeticamerken ter wereld. Puur staat voor: zonder schadelijke ingrediënten voor mens of milieu, zoveel mogelijk biologische of wildgeplukte ingrediënten, duurzame verpakking, waar relevant & mogelijk fair
trade. Oprichtster Jeanine Wolthuis heeft van honderden producten de ingrediënten gechecked en alleen die producten die ze 100% vertrouwt, vind je terug in het INDISHA assortiment. Een groot deel van de merken is nieuw in Nederland. www.indisha.nl In 2010 is Suzanne Koek [F 1999] haar bedrijf Koek en Zo gestart. Koek & Zo is een bedrijf dat cupcakes maakt. Bij bijzondere gelegenheden kun je iets bijzonder lekkers op maat bestellen om jezelf of je bedrijf eigentijds te presenteren en zo een blijvende herinnering achter te laten. Denk aan een zakelijk evenement, een bruiloft, feest of geboorte. Zo kun je je personeel of zakelijke relaties iets bijzonders aanbieden. De cupcake kan worden voorzien van logo, persoonlijke boodschap of foto. Daarnaast worden ze gemaakt in de (bedrijfs)kleuren die je zelf wenst. Koek & Zo verzorgt ook workshops. www.koekenzo.nl ★ | Fundament pagina 6
★ | Colofon BOEK Cornelie van Zelm van Eldik [F 2002], Feestfinder.nl brengt mensen kosteloos in contact met partijen die hen kunnen helpen bij de organisatie en invulling van hun evenement of feest. Denk aan een verjaardagsborrel, huwelijk, doopfeest of diner. Geen lange speurtocht meer om geschikte bedrijven te vinden, want Feestfinder biedt alles om een bijzonder en verzorgd feest te organiseren. De bezoeker vult kosteloos zijn wensen in op de site. Geschikte bedrijven nemen vervolgens contact op om de wensen te bespreken en een offerte te maken. Als extra service geeft Feestfinder tips & tricks per type feest en biedt ze een overzicht van winkels die helpen bij het creëren van een prachtige feestoutfit of het vinden van een geschikt cadeau of origineel bedankje. www.feestfinder.nl
Robert Melaard [F 1992] en Roy Agterbos [F 1990] organiseren in samenwerking met RTL Nederland en Ahoy Rotterdam van 9 tot en met 11 december Eten en Drinken 2011. Ahoy Rotterdam zal van 9 t/m 11 december 2011 het trefpunt zijn van liefhebbers van lekker eten en drinken uit heel Nederland. Bezoekers van dit grootse culinaire evenement kunnen in een sfeervolle ambiance diverse gerechten van topkoks proeven, kennismaken met een ruim assortiment dranken & delicatessen en kunnen deelnemen aan diverse workshops. Het evenement zal een belangrijke inspiratiebron zijn voor de feestdagen, want bezoekers kunnen op de beurs niet alleen proeven maar ook direct kopen of bestellen. www.etenendrinken.nu
Marloes Boon [F 2007] ‘Women reaching the top in the international luxury hotel industry’, ISBN 978-3-8443-0952-2. Een studie uitgevoerd door Marloes Boon in het kader van haar afstudeerscriptie International Business legt de focus op de percepties van vrouwelijke Middle en General Managers in de internationale luxe hotelindustrie met betrekking tot het glazen plafond. Haar studie is gebaseerd op diepteinterviews met ervaringsdeskundigen uit verschillende landen, waaronder de Verenigde Staten, Mexico, Ierland en Portugal. www.bod.com/index. php?id=3435&objk_id=484942 ★
★ | In Memoriam
Nummer 33, juli 2011 Fundament is een uitgave van het Alumni Netwerk van de Hoge Hotelschool Maastricht. Afkortingen HHM – Hoge Hotelschool Maastricht Redactie Annette Giesbers, Ankie Hoefnagels, Leonne Huveners, Nicoline Wisse Smit Ontwerp Obidesign, Maastricht Redactie-adres Hoge Hotelschool Maastricht Alumni Netwerk Postbus 3900 6202 NX Maastricht T: +31 (0)43 352 8282 F: +31 (0)43 352 8285
[email protected] De redactie behoudt zich het recht voor om ingezonden stukken te herzien voor publicatie. De meningen en ideeën weergegeven in Fundament komen niet noodzakelijkerwijs overeen met die van de redactie. Copyright is in handen van Fundament en van de individuele auteurs. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd zonder goedkeuring van de redactie.
ISSN: 1876-4088
Door een noodlottig ongeval is onze lieve vriendin Desirée Kronenberg op donderdag 12 mei j.l. om het leven gekomen. De meesten van ons kenden haar als Dees. Ook binnen Amphitryon waar ze - als lid van Damesdispuut Chouette - verschillende functies heeft vervuld, kende iedereen haar goed. Dees was een lieve, gezellige en aanwezige persoon die op en top Chouette was. Zij stond min of meer aan de basis van Chouette, al 1 jaar na de oprichting werd ze lid in hart en nieren. Kenmerkend waren haar humor, assertiviteit en een gezonde dosis zelfspot. Kortom: Je kon niet om haar heen! Tijdens haar studiejaren in Maastricht stond ze ook echt bekend als een job koningin. Van Maison van den Boer tot aan het Switel in Antwerpen – overal heeft ze vele uren gejobt. Maar ook na Maastricht bleef ze actief, onder meer in de evenementenbranche, bij uiteenlopende bedrijven, waarbij zij enorm heeft genoten van haar tijd bij Showbizzcity en Wentink Events. Maar wat Dees ook deed, was in de kern altijd gestoeld op haar operationele kennis en organisatorisch talent.
Desirée Kronenberg [F 1994]
10/05/1968 - 12/05/2011
Dees had verschillende passies; zo was ze een fervent lezer, met een boekenkast waar menige bibliotheek jaloers op zou worden. Ze droomde ook wel eens van een eigen boekwinkeltje, waar je dan ook lekkere koffietjes kon drinken. Sport was ook heel belangrijk in haar leven. Geen voetbalwedstrijd werd gemist. Of het nu eerste of eredivisie was, zelfs buitenlands voetbal werd gekeken, laat staan hoe de gekte was tijden de EK’s en de WK’s. Niet alleen voetbal, maar ook andere sporten, zoals tennis en de Olympische Spelen volgde ze op de voet. Met die kennis troefde ze menigeen af! Maar haar grootste passie had ze voor haar vriend Maarten met wie ze sinds 8 jaar samenleefde in Amsterdam met hun poezen Charlie en Duffy. Dat nu juist het redden van poes Duffy haar fataal werd, is tot op de dag van vandaag nog steeds niet te geloven. Wij zullen haar missen en voor altijd in ons hart sluiten. Honni soit qui mal y pense! Namens Damesdispuut Chouette
★ | Fundament pagina 7