03.07.2015
dienst communicatie
LOVENDEGEM Pastoor Triest krijgt tweede monument
DEINZE Inner Wheel Club Deinze schenkt 16.050 euro aan goede doelen
Petrus-Jozef Triest (1760-1836) krijgt in Lovendegem een tweede monument. Enkele jaren geleden kwam er al een monument aan de kerk. Op 16 augustus wordt ook bij het graf van Triest een monument ingehuldigd. Petrus-Jozef Triest was pastoor in Lovendegem, maar is vooral bekend als de stichter van de Zusters van Liefde en de Broeders van Liefde. Op zondag 16 augustus kan iedereen tussen 14 en 18 uur het nieuwe monument via de Noense Wegel bezoeken. Ook andere plaatsen die gelinkt zijn aan Triest zijn die dag vrij toegankelijk. (GRG)
! - 02 Jul. 2015 Pagina 0
(BELGA) = Le psychiatre du centre Broeders Alexianen, à Boechout (province d'Anvers), ainsi que le directeur de l'époque ont fait opposition à leur condamnation par défaut à 6 mois de prison avec sursis pour négligence coupable dans le dossier relatif à la mort de Jonathan Jacob, indique jeudi la VRT. Jonathan Jacob est décédé en janvier 2010 à l'âge de 26 ans dans la cellule d'un commissariat de police de Mortsel après l'intervention d'une équipe spéciale des forces de l'ordre. Le jeune homme était sous l'influence d'amphétamines lors de son interpellation, et son internement avait été refusé par le centre psychiatrique en raison de son comportement agressif. Le tribunal d'Anvers a estimé dans son jugement que M. Jacob aurait bien dû être pris en charge par le centre Broeders Alexianen. Outre le psychiatre et le directeur de cet établissement, les policiers de l'équipe spéciale d'assistance (BBT pour Bijzondere Bijstandsteam) avaient été condamnés par le tribunal à quatre mois de prison avec sursis et à une amende de 275 euros. Disclaimer: Belga diffuse quotidiennement des dépêches reprenant des informations provenant d'autres médias. Ces dépêches sont identifiables par le mot-clé PRESS. Belga ne peut toutefois pas être tenu pour responsable de ces informations fournies par d'autres médias. Merci aux rédactions qui les utiliseraient de toujours citer la source exacte des informations relayées par Belga.
De Inner Wheel Club Deinze heeft 16.050 euro uitgedeeldaanenkelegoededoelen.«Naastde lokale sociale doelen Fonds Jan Filliers, VIBSO Leieland, Similes en revalidatie van UZGent, steunenweditjaarvooralgezinnenmetkinderen met een autismespectrumstoornis», zegt
uittredend voorzitster Kathleen Vergote-SoetaertdievervangenwordtdoorSabineLaurierDeBoeck.«ZozalVBOschoolTerLeieuitBachte-Maria-Leerneeenlokaalinrichtenwaarkinderentotrustkunnenkomen.Eenteamvanhet PrinsesElisabethziekenhuisvanUZGentorga-
niseert een vakantieweek voor chronisch zieke kinderen. De Veerboot in Astene wil een caravaninrichtenalsleesruimtevoorhunleerlingen metautisme.Totslotsteunenwedebegeleiders vanPCWagenschotuitEke-Nazareth,diebezig zijn met een moestuintje.» Foto Statius (ASD)
Nog drie nachten slapen en het is zover: Nibali, Contador, Quintana en Froome zoeven op 6 juli door de Zuidrand. Om 13.10u start de derde rit van de Ronde van Frankrijk aan Het Steen in Antwerpen, om nadien ook Borsbeek, Boechout en Lier te doorkruisen. De officiële start vindt plaats op de Provinciesteenweg in Boechout, ter hoogte van Psychiatrisch Centrum Broeders Alexianen. In 2001 en 2010 doorkruiste de tourkaravaan ook al eens de Zuidrand, wat tot een fantastisch volksfeest leidde. Wij gingen de wielerroes in de Tourgemeenten al opsnuiven. Een goede raad: wie kan, moet maandag een dag vakantie nemen. Door het afsluiten van belangrijke verkeersaders spring je maandag ook beter op de fiets om ergens te geraken.
Coureur Café is twee dagen feest BOECHOUT De doortocht van de Ronde van Frankrijk is een ideale gelegenheid voor Bacwalde Fietsclub om geld in het laatje te brengen. “En om het familiale karakter van onze club te benadrukken”, stellen voorzitter Jan Mertens (61) en organisator Wim Borgmans (47) uit Boechout. Met Coureur Café viert de club twee dagen feest. b Toen Marc Wauters in 2001 in Antwerpen zijn touretappe won en ’s anderendaags in het geel mocht starten, zat Jan als vip op de tribune. “Een kippenvelmoment”, herinnert hij zich. “Toen al droomde ik ervan dat de Ronde ooit eens mijn dorp zou aandoen.” Op 6 juli is het zover. “Meteen het gedroomde moment om eens alle registers open te trekken”, gaat Wim verder. Met Coureur Café heeft Bacwalde Fietsclub
BERLAAR
LIER
HEIST-OP-DEN-BERG
een mooi feestprogramma in elkaar gestoken. “We starten met een grote fietshappening op zondag”, legt het duo uit. “We bieden een familietocht aan van 25 kilometer en twee Tourritten voor de meer fanatieke coureurs: één rit van 110 kilometer en twee ritten van 60 kilometer, waarvan één tegen 27 kilometer per uur en de andere tegen 24 kilometer per uur. Voor de tweede rit, onze ‘Lady Fun Rit’, mikken we op sportieve dames.” Oude krantenknipsels In de namiddag gaat het feest gewoon door. “Om 14u speelt Southern Harmony ten dans. Deze Boechoutse band speelt voornamelijk bluegrass en moderne folk.” In de kantine loopt doorlopend een tentoonstelling van Jef Dauwen over de Ronde van Frankrijk. “Dauwen is een verwoed verzamelaar”, legt Jan uit. “Met zijn krantenknipsels biedt hij een overzicht van de Ronde. Van het prille begin, tot nu. Een must voor elke wielerliefhebber.” Bacwalde Fietsclub telt een veertigtal leden. “We zijn allemaal oud-voetballers van Bacwalde”, vertelt Wim. Door ouderdom en vanwege blessurelast werden ballen en voetbalschoenen inmid-
dels ingeruild voor fietsen en koersbroeken. “We drinken nu geen pinten meer na de weekendmatch, maar wel enkele frisse Leffes na de aankomst van onze wekelijkse rit”, bekent Jan. Op 6 juli, de dag van de Tourdoortocht, wordt er vanaf 10u een groot ontbijt geserveerd. “Wanneer de renners Boechout gepasseerd zijn, kan iedereen de rit volgen op een groot scherm.” Of de massale drukte niet voor parkeerproblemen zal zorgen? “Ongetwijfeld”, zegt het duo. “Daarom hebben we een parking voorzien op 200 meter van onze feesttent. Voor 5 euro kun je er je wagen parkeren. In ruil krijg je dan twee consumptiebonnetjes.” De opbrengst van Coureur Café gaat naar de inrichting van de site rond het nieuwe kunstgrasveld. “De kleine tribune, de omheining en de nieuwe verlichting kosten handenvol geld. Met ons feestweekend hopen we die kosten gedeeltelijk te dekken.” Jan en Wim willen de fietshappening volgend jaar herhalen. “Als het aan ons ligt, wordt dit een jaarlijks gebeuren. Op een nieuwe doortocht van de Tour in ons dorp hoeven we alvast niet te wachten. Zoiets gebeurt maar eens in je leven.” (pvdy)
25.000 toeschouwers
In de stad Lier is op maar drie locaties iets extra te beleven. Dat komt doordat het stadsbestuur het verbiedt om langs het parcours iets te organiseren. Uiteraard zijn de terrassen van de horecazaken open. Op sommige plekken serveren ze u vanaf 9.30u een Tour-ontbijt. b Op de Grote Markt staat de stad zelf in voor de animatie. “Je bent er vanaf 9.30u welkom. Je kunt er de Tour tot aan de finish volgen op een groot scherm. We zorgen ook voor drank en eten. Vlak na de passage van de renners trakteert Ritz en Route het publiek op gezellige Franse chansons. We verwachten de promokaravaan rond 11.50u in Lier, de renners rond 13.50u, zegt schepen van Sport Ivo Andries (Open Vld). Hij rekent op zo’n 25.000 toeschouwers langs het parcours. Op de parking Gasthuisvest zorgt Home Sweet Home vanaf 10u voor een groot terras. “Ik sta be-
kend als de fietsende makelaar. Het lag dus voor de hand dat ik tijdens de Tour de France iets zou organiseren”, zegt zaakvoerder Liesbeth Maas. “Op het plein voor mijn kantoor komt er een bartent, een terras met 120 zitplaatsen in de openlucht en een tv-scherm van 10 vierkante meter. Een dj zorgt voor muziek, het sociaal restaurant Kome Nete voor eten.” Ziekenwagens “Terwijl we op de doortocht van de renners wachten, kun je op 64 pancarten de geschiedenis van de Ronde van Frankrijk herbeleven. Het gaat om een krantenbijlage uit 1997 die Jef Dauwen bewaard heeft en speciaal voor dit evenement op tentoonstellingspancarten liet drukken.” In Koningshooikt kunt u vanaf 9u terecht bij café ’t Lammeke op de Liersebaan. “Het café zelf blijft dicht, maar in het straatje hiernaast zet ik een tent met een terras. Dat straatje loopt dood op de Aarschotsesteenweg (N10), zodat je dus vlak tegen het parcours zit. Uiteraard zorg ik ook voor een tv-scherm, zodat je de hele rit kunt blijven volgen. Vanuit het dorpscentrum en vanuit Tallaert zijn we de hele dag met de auto bereikbaar en er is voldoende par-
keerplaats in de omgeving”, zegt Herwig Luyckx. De doortocht van de Tour heeft een grote impact op het verkeer. Het parcours is in beide richtingen afgesloten voor alle verkeer van 9.30 tot 14.30u. Er geldt al een stilstaan- en parkeerverbod vanaf 6u. De Ring (R16) is afgesloten voor verkeer tussen Plaslaar en Berlaarsesteenweg. Dat betekent dat de stad enkel binnen te rijden is via de Lisper- en Berlaarsesteenweg. De binnenstad doorkruisen is onmogelijk. Het Heilig Hartziekenhuis is met de auto niet bereikbaar. “Daarom plaatsen we een hulppost van het Rode Kruis op twee locaties: in de Bernard Van Hoolstraat in Koningshooikt (naast de ingang van Van Hool) en op de Grote Markt in Lier. Inwoners en toeschouwers kunnen er terecht. De hulpverleners van het Rode Kruis dienen er de eerste zorgen toe. Op beide plekken staan ook ambulances die mensen naar het ziekenhuis kunnen brengen. Ze worden ook ingeschakeld bij noodoproepen. Rij in ieder geval niet zelf naar de spoeddienst van het Heilig Hartziekenhuis”, benadrukt noodplanambtenaar Jeroen Vanherck. (cvr)
www.uitinlier.be/sport
“Cactus dankt zijn naam aan BRUGGE/OEDELEM q “Ik ga nog elk jaar naar het Cactusfestival, ik heb een gratis abonnement voor het leven”, zegt Oedelemnaar Rolle De Bruyne (66), de stichter van de vzw Cactus. Het tweede weekend van juli schort hij elk jaar het werk op zijn biologische boerderij Den Hogen Akker in Oedelem drie dagen op om naar het Brugse Minnewaterpark te trekken. De 34ste editie van het Cactusfestival vindt er plaats van 10 t/m 12 juli. Een gesprek over vroeger en nu. DOOR STEFAN VANKLERKHOVEN
Hoe en wanneer is de vzw Cactus ontstaan ? Rolle De Bruyne : “De precieze datum herinner ik mij niet meer. ’t Moet in november 1971 geweest zijn. Ik was net afgestudeerd aan de Sociale School in Gent. Je moet die stichting in zijn tijdsgeest zien.” “Ik was een echte Soixante Huitard : in mei ‘68 stond ik op de barricades. In de Sociale School streden wij voor een democratisering van het onderwijs en organiseerden wij studentenbetogingen. ’t Was echt revolutie.” “In de lessen zeiden wij als studenten tegen de proffen : veeg eens met een bordenwisser weg wat u met krijt op het bord geschreven hebt, want wij zijn het niet met u eens. Nu lijkt dat misschien niet zo spectaculair, maar toen was dat ongehoord. Onze generatie was de eerste die openlijk kritiek durfde te uiten tegen de proffen.” “Ik studeerde af als sociocultureel vormingswerker. Maar in WestVlaanderen was er geen enkele socioculturele instelling waar ik aan de bak kon. Ik volbracht mijn stage aan de volkshogeschool in Nederland. Nadien dacht ik : als er niks is, zullen wij dan maar zelfs iets oprichten.” “In het hoekpand op het SintAmandsplein, waar nu – o ironie – een bank gevestigd is, begon ik
samen met enkele vrienden allerlei vormingscursussen te geven. Over biologisch tuinieren, de voedselschaarste en milieuvriendelijke energie.” “We werkten ook samen met Oxfam en met jeugdhuis De Torre, waar onder meer Rik Bevernage en Filip Delmotte actief waren. In de beginjaren was de vzw Cactus in hoofdzaak een ontmoetingscentrum.” Wanneer is de Cactus een muziekcentrum geworden ? Rolle De Bruyne : “Pas in de jaren ‘80. Toen kwam er een afsplitsing tussen de Cactus en de Volkshogeschool, die zich zou toeleggen op het organiseren van cursussen. Eventjes leek het erop dat de Volkshogeschool onze bar wou inpalmen, maar we hebben er een stokje voor gestoken. De barwerking is voor de Cactus altijd erg belangrijk geweest om aan voldoende inkomsten te geraken.” “De eerste concerten die op touw gezet werden waren optredens van bluesartiesten, onder wie de legendarische Champion Jack Dupree. En met de hulp van de zeer vooruitstrevende pastoor van SintWalburga organiseerden wij een sitarconcert met drie Indische musici. We slaagden erin de kerk te doen vollopen voor dit concert ! Toch bleef ook in de jaren ‘80 Cactus in hoofdzaak een actiecentrum : we organiseerden acties tegen de wapenwedloop en de nucleaire transporten via de Zee-
Rolle De Bruyne, stichter van vzw Cactus, in zijn biologische boerderij Den Hogen Akker in Oedelem. (Foto TVH)
“Cactus was vroeger een ontmoetingscentrum waar vormingscursussen gegeven en acties ondernomen werdentegen nucleaire transporten” brugse haven.” “Wij waren beïnvloed door de Amsterdamse Provo beweging. Naar hun voorbeeld begonnen wij fietsen te verhuren aan toeristen. We kochten hiervoor 20 tweewielers. Als de bar ’s nachts sloot, werden al die fietsen gestald in ons café. Een van onze vrijwilligers was halftijds in de weer met het herstellen van die fietsen. ’t Was tegelijkertijd amateuristisch
én vooruitstrevend. Want nu is de fiets dé oplossing voor het mobiliteitsvraagstuk in Brugge.” Wanneer is het eerste Cactusfestival georganiseerd ? Rolle De Bruyne : “Dit jaar is de 34ste editie. Reken zelf maar eens uit ! De eerste edities begin de jaren ‘80 vonden plaats in september op het Sint-Amandsplein en waren gratis. Ze zijn gegroeid uit de braderie, de bedoeling was om de verkoop op straat wat op te fleuren met muzikale animatie. De eerste affiches bevatten namen als Walter De Buck, Koen De Cauter en De Piotto’s. Pas vele jaren later is het Cactusfestival verhuisd naar het Minnewaterpark, omdat het Sint-Amandsplein uit zijn voegen barstte.” Hoe komt het festival aan zijn naam ? Rolle De Bruyne : “Er staat een waterpomp op het Sint-Amandsplein. Toen ik met enkele mede-
werkers onze bar aan het schilderen was, merkte ik op dat die geribde pomp op een cactus geleek, maar zonder stekels. Kort nadien rijpte het idee om ons jaarlijks muzikaal evenement de naam Cactusfestival te geven. Als het ware om te bewijzen dat ons actiecentrum, de vzw Cactus, meer kon doen dan louter prikken.” Bent u nu nog actief betrokken bij de vzw Cactus en bij de organisatie van het Cactusfestival ? Rolle De Bruyne : “Neen. In 1977 ben ik mijn biologische boerderij Den Hogen Akker in Oedelem gestart. Tot begin de jaren ‘80 werkte ik nog halftijds voor Cactus. Maar ik trek nog elk jaar naar het festival. Ik heb van de vzw Cactus een gratis abonnement voor het leven gekregen !” Komt u voor de muziek of om bij te praten aan de bar ? Rolle De Bruyne : “Voor de mu-
WAT DRIJFT DE RUIM 400 VRIJWILLIGERS EN MEDEWERKERS VAN HET CACTUSFESTIVAL ? FELIX VAN DE LOOCK Productieverantwoordelijke
LIEN D'ALLEINE Artiestendorp
DAG VAN WETTER Redactieteam
“Gitaarheld zien”
“Was van Massive Attack verkleurd”
“Ik ben een gitaarmens”
“Al sinds mijn 16de help ik mee met de opbouw en de afbraak van het Cactusfestival”, vertelt Bruggeling Felix Van de Loock (27). “Sinds vorig jaar ben ik in dienst bij de vzw Cactus. Ik help mee met de programmering en (Foto TVH) de productie van de concerten het hele jaar door. Voor het festival coördineer ik het stand-by team : een groep van twaalf vrijwilligers die tijdens het festival overal moeten inspringen. Dat kan van alles zijn : een hekken dat omgevallen is of bar die onderbemand is. Vorig jaar moest het team bijspringen zondagavond laat. Want alle festivalgangers wilden aan de bar op het Bargeplein hun laatste tickets opdrinken. Zelf wil ik tijdens het festival mijn gitaarheld Thurston Moore aan het werk zien. Maar ik verwacht ook veel van de bij ons niet zo bekende Canadese groep Timbre Timbre.“ (SVK)
“Ik ben al drie jaar verantwoordelijk voor het artiestenonthaal”, zegt Lien D'Alleine (21), vormingswerker bij Groen Intro. “De meeste artiesten vallen best mee, het zijn doorgaans (Foto TVH) hun managers die onredelijke eisen stellen. Mogwai wou een exclusieve gin die ik enkel in een bar ‘s nachts vond. Grace Jones eist twee dozen oesters en we proberen haar duidelijk te maken dat er in de loges in het SNT niet voor elke artiest private toiletten en douche zijn. Vorig jaar vroeg Massive Attack om hun onderbroeken en t-shirts te wassen. We hebben dat met de hand gedaan, maar hun onderbroeken raakten verkleurd. Hun manager eiste nieuw ondergoed van hetzelfde dure merk, dat kostte 240 euro. Na lang onderhandelen mochten wij iets anders voor 40 euro kopen.” (SVK)
Dag Van Wetter (43), stafmedewerker patiëntenzorg in het psychiatrisch ziekenhuis SintAmandus, is vorige maand toegetreden tot de raad van bestuur van de vzw Cactus. (Foto TVH) Tijdens het festival maakt hij deel uit van het vierkoppig redactieteam dat de festivalwebsite moet spijzen van leuke weetjes en eigenzinnige concertverslagen. “Ik doe dat nu al een vijftal jaren. ‘t Zijn geen klassieke besprekingen van concerten, eerder sfeerbeeldjes, grappige quotes, gesprekjes met festivalgangers en een beschrijving van de artiesten backstage voor en na hun optreden. Zelf ben ik een gitaarmens, ‘k heb een tijdje gitaar gespeeld. Het zijn vooral groepen bij wie het gitaar de muziek kleurt die mij aanspreken, zoals Two Gallants. En natuurlijk Thurston Moore.“ (SVK)
Onderzoekers laten bewoners aan het woord over hun verblijf
Rusthuizen zijn veilig, animatie kan beter HAGELAND In de regio zijn de bewoners van het rusthuis Sint-Jozef in Rillaar (Aarschot) het meest tevreden, terwijl de bewoners van Oleyck in Landen het ongelukkigst zijn over hun verblijf. Dat blijkt uit de grote bewonersenquête die door De Standaard werd georganiseerd over het leven in de rusthuizen. SELIEN DIDDEN EN GEERT MERTENS Onder meer op veiligheid en het eten behaalde Sint-Jozef een prachtscore. «Om de drie maanden evalueren we de voeding», vertelt Sofi Vandenberg van SintJozef. «Zo vroegen de bewoners laatst om nog eens koteletten op het menu te zetten. Dat gebeurt dan ook. Onze chef-kok en het hele keukenteam houden rekening met deze inspraak. Bij mooi weer gebeurt het ook dat er buiten gebarbecued wordt.»
Veiligheid Veiligheid is dan weer de verdienste van het personeel. «Zij zorgen ervoor dat de bewoners zich geborgen voelen», weet directrice Karin Janssens. «Rusthuizen komen vaak negatief in het nieuws, maar we doen ons best om het de bewoners zo aangenaam mogelijk te maken.» «Kleine dingen zijn belangrijk», zegt Vandenberg. «We werken heel veel samen met mensen uit de buurt. Het is belangrijk dat ze zich thuis voelen. Er ontstaat een professionele band met de bewoners.» Sommige rusthuizen begrijpen de scores niet goed. Het OCMWrusthuis Sint-Rochus in Aarschot scoort maar matig op het vlak van activiteiten. «Ik begrijp het niet»,
zegt OCMW-voorzitter Julia Mellaerts (CD&V). «We doen uitstappen naar Planckendael, Scherpenheuvel, enzovoort. We hebben zelfs aangepaste activiteiten voor dementerenden. Ik denk dat we meer dan vijftig activiteiten op het programma hebben. Ik ben dan ook verrast dat we niet zo goed scoren.»
Geschrokken Een medewerker van het rusthuis Oleyck is geschrokken van de resultaten. «We hebben dagelijks activiteiten met onze bewoners, gaande van voetbadjes, wandelingen, gezelschapsspelletjes, noem maar op. Daarbij komen nog eens de kine- en ergosessies, dus de bewoners hebben best wel een gevulde dag. We evalueren de dagen ook met onze bewoners en hebben er nog nooit klachten over gekregen. We hebben de indruk dat de mensen zich hier toch redelijk goed voelen.» «Wij organiseren door de week erg veel activiteiten voor onze bewoners, maar het is wel zo dat de activiteiten in het weekend op een laag pitje komen te staan, omdat er dan minder personeel is. Dat verklaart waarschijnlijk de resultaten», zegt Frans Theys, directeur ouderenzorg van de
Maria Peeters krijgt haar eten opgediend in rusthuis Sint-Jozef in Rillaar (Aarschot), dat in onze regio op bijna alle punten het beste scoorde. Foto Baert Marc Alexianen Zorggroep Tienen. «We zouden erg graag meer investeren in meer personeel zodat we ook in het weekend dezelfde animatie kunnen voorzien als in de
week. Een andere reden is dat we de mensen veel langer willen thuishouden. Ze blijven thuis wonen tot het echt niet meer gaat, daardoor is tachtig procent van
onze bewoners zwaar zorgbehoevend. In het weekend zetten we dan alles op alles om de zorg te garanderen en valt de animatie weg.»
SCORES OP 5 VAN ONZE RUSTHUIZEN Gemeente
Rusthuis
Aarschot Aarschot Kortenaken Landen Landen Scherpenheuvel Tielt-Winge Tienen
Sint-Jozef Sint-Rochus Dellebron Oleyck Zevenbronnen Voortberg Dommelhof Alexius
In bovenstaande tabel kiezen we voor vijf elementen die bijdragen aan de levenskwaliteit in woon-zorgcentra. Het onderzoek is gevoerd in
Veiligheid 4,9 4,4 4,3 4 4,4 4,6 4,5 4,5
Zich prettig Maaltijden Band met Keuze voelen personeel activiteiten 4,6 4,7 3,9 4,3 4 4,3 3,7 2,9 4,1 3,5 2,6 2,9 3,7 3,3 3,2 2,1 4,1 3,8 3,3 2,5 4,2 4,4 4 3,6 4,3 4,5 4 3,5 4,1 3,6 3,1 2,4
250 van de 735 Vlaamse rusthuizen, wat verklaart waarom niet alle rusthuizen in de tabel opgenomen zijn. De andere rusthuizen zijn in
2016 of 2017 aan de beurt. Bron: Agentschap Zorg & Gezondheid
Bernard De Marez is nieuwe ridder in de Orde van de Grote Beer MEULEBEKE q Met Bernard De Marez als dertigste ridder in de Orde van de Grote Beer hebben de inwoners van de Sint-Antoniusparochie, na meester Frans Verstraete, een tweede parochiaan die opgenomen wordt in het uitgelezen kransje van verdienstelijke Meulebekenaren. Bernard De Marez is een zomerkind. Hij zag het levenslicht op 21 juni 1953 in Tielt. Samen met zijn ouders Hilaire De Marez en Maria Storme woonde hij met zijn vier broers en twee zussen op de Hoeve De Blekerij in de Hoogrokersstraat in Pittem. Na zijn studies technisch Tuinbouw aan het Klein Seminarie in Roeselare trok Bernard naar Mechelen voor een opleiding regent Tuinbouw.
EERST EEN DIPLOMA Bernard : "Ik was heel praktisch aangelegd en wilde graag thuis op het bedrijf werken maar mijn pa stimuleerde me om toch eerst maar een diploma te halen. Zo trok ik naar het Provinciaal Instituut in Mechelen. Na mijn soldatendienst in Turnhout en Sijsele kon ik voor een jaar aan de slag bij tuinarchitect Vandeweghe. Die stimuleerde me om toch te kiezen voor een pedagogische loopbaan. In 1974 kreeg ik een interim aangeboden aan de Land- en Tuinbouwschool in Tielt. Daarna was ik nog een jaar actief als opvoeder in Sint-Idesbald, Roeselare. " Bernard trouwde in 1975 met Marijke Vanhalst. Het koppel heeft twee zonen; Lieven getrouwd met Isabelle Claerhout en Dieter getrouwd met Helen Aguraiuja. Bernard en Marijke zijn oma en opa van Lucca, Nore, Renaud en Liana. Bernard was van 1 september 1977 tot in 1992 leraar aan het Tielste Land- en Tuinbouwinsti-
lid van talrijke beroepsverenigingen en de leerplancommissie, school- en directieraden,..." Het proefbedrijf Mariënhove onderging in die periode een ware facelift. Er kwamen een gloednieuwe varkensstal en een hypermoderne serre voor ondermeer tomatenteelt. Ondertussen waren Marijke en Bernard thuis opgestart met een bloemenwinkel die na enige jaren omgebouwd werd tot een witloofbedrijf op hydrocultuur. Het zelfstandig ondernemen zat Bernard nog steeds duidelijk in het bloed. Na de fusie van de Land- en Tuinbouwschool met het VTI werd Bernard aangesteld als technisch adviseur aan het VTI. "Een bijzonder pijnlijk moment voor mij was de stopzetting van het agrarisch onderwijs in Tielt. Toch doet het me deugd dat we de Mariënhove-site gered hebben door deze op te nemen als moderne praktijkhal van het VTI."
ACTIEF OP ‘T VELD
Bernard De Marez wordt straks opgenomen als ridder in de Orde van de Grote Beer. (Foto Luc)
tuut. Hij gaf zowel algemene en technische vakken als beroepspraktijk. "Van 1992 tot in 1999 was ik technisch adviseur land- en tuinbouw. Mijn passie voor uitdagingen kwam hier ten volle aan bod. Ik
kon me echt uitleven in mijn job. Er waren eveneens heel wat engagementen die de nodige tijd en energie vergden. Ik was lid van de sectorcommissie land- en tuinbouw, ondervoorzitter van het Verbond van Agrarische Leraars,
Naast het drukke beroepsleven was en is Bernard ook nog actief in het parochiaal leven op 't Veld. Hij is reeds 25 jaar lid en nu voorzitter van het plaatselijk feestcomité dat instaat voor de jaarlijkse Tabakommegang. Hij is eveneens lid van de kerk- en schoolraad. Bernard blijft een bezige bij, zelfs nu hij al enkele jaren met pensioen is, staat stilzitten niet in zijn woordenboek, klussen in de woningen van de zonen en niet te vergeten zorg besteden aan de haflinger paarden die hij voor de koets inspant... want een koetsentocht met Marijke, de kleinkinderen of vrienden betekent voor Bernard puur levensgenot. (Luc Bouckhuyt)
De afscheidnemende directeur werd tijdens de slothappening van vorige dinsdag feestelijk uitgedost. (Foto JS)
Torretjes wuiven uit TORHOUT q Vorige dinsdag hebben de leerlingen van de Torhoutse BLO-school De Torretjes hun directeur Bert Verpoorten feestelijk uitgewuifd. Bert, die in november 58 wordt, neemt eerst een aantal jaar loopbaanonderbreking en gaat daarna met pensioen. Hij wordt straks als directeur opgevolgd door Kurt Bisschop. Het hartverwarmende – en ook écht warme – afscheidsfeest werd op de laatste schooldag door de leerkrachten van de school georganiseerd op de speelplaats van De Torretjes in de Bruggestraat. Daar hing trouwens een spandoek met : Bedankt, directeur Bert ! Bert Verpoorten woont met zijn vrouw Marijke Mahieu (57) in Brugge, de stad waaruit hij oorspronkelijk ook afkomstig is. Beiden zijn logopedist van opleiding en hebben elkaar op het werk leren kennen in het instituut SintIdesbald in Roeselare. Marijke is er nog altijd logopediste en Bert heeft er in die functie gewerkt van 1979 tot 2007, het jaar waarin hij Jean Pierre Thuytten heeft opge-
volgd als directeur van De Torretjes. Tijdens zijn loopbaan in SintIdesbald is hij ook deeltijds praktijklector voor de studenten logopedie geweest aan het HTI in Brugge (intussen Vives).
DE NODEN VAN ELK KIND “Toen ik in 2007 directeur werd, had ik al vele jaren met het buitengewoon onderwijs te maken gehad en ik hoopte mijn ervaring te kunnen gebruiken om De Torretjes te leiden”, aldus Bert. “Ik wou op de eerste plaats de school verder afstemmen op de leerlingen. Mijn visie luidde steevast : probeer als school in te spelen op de noden van elk kind. Dat is niet altijd even gemakkelijk, maar voor
zoiets moet je blijvend oog hebben. Tevens heb ik geprobeerd er te zijn voor de leerkrachten, want zij hebben samen de sleutel in handen om van je school een hartelijke en degelijke onderwijsinstelling te maken. Momenteel tellen De Torretjes om en bij de tweehonderd leerlingen en een veertigtal personeelsleden.” Hoe Bert straks zijn vrije tijd zal invullen ? “Ik wil weer studeren : postgraduaat Bemiddeling. Ik ben ook lid van de raad van bestuur van Oikonde, de dienst voor ondersteund wonen. Daar wil ik nu meer energie in investeren. Neen, ik ben niet de man om in de tuin te werken of exotische reizen te maken. Niets voor mij !” (JS)
Annelies Volckaert nieuwe directeur van Burgerschool ROESELARE q Annelies Volckaert volgt Filip Santens op als directeur van de Burgerschool. Annelies is sterk vertrouwd met het onderwijsmilieu, want nadat deze pedagoge eerder directeur is geweest van Sint-Idesbald, was ze de jongste twee jaar aan de slag als coördinator in Hogeschool West-Vlaanderen en dit binnen de opleiding Sociaal Werk.
scheidnemend directeur Filip Santens dinsdagavond gaf, dan denk ik dat hier een heel warme en dynamische groep met een groot hart werkt.” “Ik neem enkele weken vakantie met het gezin maar vanaf halfweg augustus wordt het werken en uitkijken naar 1 september. Het aantal inschrijvingen is natuurlijk belangrijk, we moeten daar niet flauw over doen. Maar als we zorg dragen voor onze leerlingen en als ook onze personeelsleden zich thuis voelen, dan komt dit wel goed.”
DOOR PETER SOETE
“Ik heb altijd veel interesse gehad in onderwijs”, begint Annelies. “Mijn ma is directeur geweest van Sint-Lutgart en van de Middenschool in Lendelede en mijn pa is orthopedagoog. Ik kreeg onderwijs met de paplepel binnen. Ik studeerde pedagogiek met de klemtoon op didactiek en leerstoornissen, zodus, de link met onderwijs was meteen duidelijk. Ik heb eerst een tijdje als pedagoog gewerkt in Sint-Idesbald voor ik er pedagogisch directeur en later directeur secundair onderwijs van Buso werd.” “Twee jaar geleden heb ik een stapje terug gezet. Ik wilde wat meer tijd nemen voor mijn gezin en voor mijn familie. Mijn ma werd ziek en ik wilde meer tijd hebben om er te zijn voor haar. Ik heb een broer en een tweelingzus maar zij wonen in Gent en dan is het uiteraard niet altijd zo evident om eens snel over en weer te ko-
BIO Annelies Volckaert is de nieuwe directeur van de Burgerschool. (Foto Stefaan Beel)
men.” “Nu keer ik terug naar het Roeselaars onderwijs als directeur van de Burgerschool, ik neem voor een stukje de draad weer op. In HoWest heb ik heel graag gewerkt en ik laat het ook met een beetje pijn in het hart schieten. Toch kies ik resoluut om terug te keren naar leerplichtonderwijs, omdat de dynamiek met die leerlingen toch wel anders is. Bovendien heb ik heel veel affiniteit met onderwijs in Roeselare. En ik had al tegen vrienden en kennissen gezegd dat ik ooit wilde terugkeren naar het Roeselaarse onderwijslandschap.”
WARME GROEP “Dé grote uitdagingen van de Bur-
“Wie kiest voor handelsonderwijs maakt een positieve keuze” gerschool liggen in de profilering van het handelsonderwijs. Ouders vinden het nog steeds het belangrijkste dat hun kinderen eerst ASO proberen en ze zien TSO en BSO pas als een tweede keuze. Die perceptie moet veranderen en daar moeten we echt hard op inzetten. Wie kiest voor handelsonderwijs, maakt een positieve keuze. Zowel in TSO als BSO hebben goede studenten uitstekende slaagkansen als bachelor. Onze
uitdaging bestaat er dus in om onze school goed te profileren en te situeren.” “Tot 31 augustus blijf ik ook werken voor de hogeschool. Ik wil mijn opvolger een goede erfenis geven, want nog niet alles is afgewerkt in functie van volgend academiejaar. Een warme overdracht vind ik hzeel belangrijk, want ik heb te veel respect voor mijn team en ik heb te graag met hen samengewerkt om hen een koude douche te bezorgen.” “In HoWest stuurde ik een team van om en bij de 30 medewerkers aan en in Sint-Idesbald waren dat er een drievoud. Hier in de Burgerschool zal dat ongeveer evenveel zijn en als ik denk aan het afscheid dat het hele team af-
Annelies Volckaert PRIVÉ Geboren op 25 november 1976 in Roeselare. Getrouwd, drie kinderen. LOOPBAAN Secundair in Barnum, universitaire studies pedagogiek in Gent en Leuven. Daarna 15 jaar in Sint-Idesbald waarvan de laatste drie jaar als directeur, twee jaar HoWest en vanaf 1 september directeur Burgerschool. HOBBY’S Hockeyclub Roeselare.
