inhoudsopgave Redactioneel Mijn Lieve Convo Agenda Cartoon Ron & Ria en de cactusvrucht Van de Voorzitter Titelloos! Nieuws en Mededelingen

asac convo oktober 2005 3

C o n v o o k t o b e r 2 0 0 5

4

Redactioneel Mijn Lieve Convo

Agenda

12

5

Van de Voorzitter “Titelloos!”

Cartoon Ron & Ria en de cactusvrucht

13

6

Nieuws en Mededelingen

Even Voorstellen Nieuw Betsuur

14

8

Asac-week Asac in Arolla

Zomercursus CII Hoog Alpien

16

Nutteloze Blaat Uit de Babbelbox Gegrepen

20

Colofon

22

10

11

Weekend Les Awirs ‘05 Vet Koken No 7 Boudin Noir: Bloedworst

inhoudsopgave

Mijn lieve convo

4

Van de redactie

r e d a c t i o n e e l

Je leest de eerste convo sinds de zomer van 2005. En dit is de laatste convo van mijn hand als convocommissaris, want eind oktober wordt ik als deel van de helft van het ASAC bestuur gewisseld voor nieuwe stralende persoonlijkheden. Ergens doet me dat toch wel een beetje verdriet. Zo’n clubblad wordt toch een soort van kindje van je. Weliswaar een kind waar vaak te weinig aandacht aan wordt besteed, zodat al het werk op het laatste moment nog gedaan moet worden… maar dat toch ook wel veel liefde krijgt (of in ieder geval verdient) en voldoening geeft. Mijn (gelukkig fictief en analogisch bedoelde) kind komt binnenkort terecht onder de warme vleugels van mijn opvolger Marc. Zelf blijf ik wel actief als convo-commissie-”nanny” en mag dus nog wel een beetje op “de kleine” passen. Nu maar verder over de inhoud van dit… kind (ahum). De zojuist genoemde nieuwe bestuursleden stellen zich enthousiast

aan jullie voor. De (meer dan 40!) nieuwe leden, die nu waarschijnlijk voor het eerst een convo in handen hebben, worden natuurlijk traditiegetrouw hartelijk welkom geheten. Zij kunnen meteen kennismaken met de jolige wereld die ASAC heet door de verhalen over het laatste klimweekend van juni, de ASAC week en cursussen in de Alpen afgelopen zomer. Daarnaast het nieuwe “Vet Koken” recept van Jasper dat in ieder geval 1 ASAC lid bloed, zweet en tranen (maar vooral het eerste) zal gaan kosten. In deze oktober editie vind je ook het 1e deel van de gloednieuwe fotostrip: Ron

en Ria! Om het feest compleet te maken (en omdat er nergens anders ruimte is in deze convo) heb ik hieronder een korte omschrijving in steekwoorden gemaakt van het 1e klimweekend van het seizoen, alwaar de ASAC als altijd weer flink los kwam. Het weekend van 10 en 11 september naar Freyr werd (voor mij in ieder geval) gekenmerkt door: klimmen (al dan niet met een hoog ‘prutsgehalte’ en stuiterende melkpakken), (al dan niet naakt) zwemmen in de Maas, pasta met 3 blokken kaas, zout snuiven en limoen-oogdruppelen onder het genot van een tequila’tje, wappy bij het kampvuur, oer-ASACige-eitjes, patates frites in de chamonix en mensen die zich betrapt voelden op het Amstel station. Kortom, een geweldig weekend zoals de ASAC gewend is. Veel plezier met deze convo! Ps: met dit convo is direct de legendarische bijdrage van Bernardo, met “de 7 plagen”, op papier gesteld!

asac convo oktober 2005 5

v a n d e v o o r z i t t e r

De speleologie is die tak van de aardwetenschappen die zich bezighoudt met de studie van grotten. Hoewel speleologie een serieuze wetenschap is, komt er bij het verkennen van grotten ook een element van sportiviteit, avontuur en moed kijken. Het verkennen van grotten, zeker als zij nog onvolledig bekend zijn, is zeker niet zonder gevaar en vereist vaardigheid en training. Soms moeten de speleologen onderaardse rivieren volgen waarbij er trajecten volledig onder water staan zodat een duikuitruisting noodzakelijk is

infoflits Een grot is een (natuurlijk gevormde) onderaardse ruimte. Grotten worden vaak gevormd door oplossing van kalksteen (calciet) in koolzuurhoudend water. Het is dan een karstverschijnsel. Vaak komen in grotten ook druipstenen voor. In de volksmond wordt de term grot ook gebruikt voor de mergelgroeven in onder meer Zuid-Limburg. De mergelgroeven zijn echter door de mens gemaakt. Toch komen op een aantal plaatsen in deze mergelgroeven karstverschijnselen

De ASAC is een wervelende vereniging. En omdat ik daar een tijdje terug wel voorzitter van wilde zijn schrijf ik nu dan ook het stukje “van de voorzitter”. Helaas is dit mijn laatste. Dit doet natuurlijk pijn in mijn hart. Ik heb met plezier en genoegen deelgenomen aan het bestuur van de ASAC. Het is erg apart om iets waar je mee bezig bent alsof het nooit anders is geweest, ineens door andere ASAC-ers te laten doen. Ik ben mijn enthousiasme nog niet kwijt en iets als de ASAC kun je niet zo snel

loslaten. Toch geloof ik dat ik dat met het nieuw gevormde bestuur zeker wel kan doen. We hebben ze dan ook al flink ingewerkt. Jullie gaan het meemaken, ze hebben er zin in! Afgelopen jaar heeft het bestuur een boel bereikt, iets wat je op de ALV natuurlijk hoort en merkt. Kom daar dus allemaal heen voor het grootse afscheid van mijn mede bestuursleden (en er zijn natuurlijk versnaperingen voor iedereen)!. En geniet dit najaar van alles wat de

door Daniël

“titelloos!”

voor. De grootste kartsgang (grot) in Nederland bevindt zich in het Noordelijk Gangenstelsel van de Sint Pietersberg in het zogenaamde “stelsel van Jansen Eggels” en meet 50 meter.

ASAC nog biedt: speleoweekenden; klimweekenden; The Battle of the SAC’s; ASAC in Spanje?; ASAC borrels; lezingen; feesten en natuurlijk, de maandag, wekelijkse feestdag van de ASAC. Het is zo spectaculair, dat je eigenlijk fulltime ASAC lid zou willen zijn. Maar ja, de wereld is rond, hij staat vol bomen. Je wilt ook wel eens iets anders dan waterijs. Dus ga op stap met je waterpas, kijk of alles nog draait en zorg dat je erbij bent. Tot maandag!

nieuws & mededelingen Geboorte nieuwe asac-ers Eerst hoorden we alleen je hartje kloppen... Nu hebben we je voor altijd in ons hart gesloten! We zijn héél blij met de geboorte van onze nieuwe klimmers Wij noemen hen: Annelies Annemarie Arnold Benno Bernadette Chris Daan Dion Eelke Evardo Femke Gabriel Gerben Hester Ijsbrand Ingmar Jacinta Jeroen Jeroen Joris Maarten Marc Marije Marleen Martijn Martijn Michiel Miranda Nora Nynke Onno Paulien Richard Rogier Sarah Saskia Sofie Thijs Thomas Tim Tonje Vickey Zeno

6

ASAC algemene leden vergadering De grote halfjaarlijkse wisseling van de bestuurswacht zit er weer aan te komen. Wil jij je stemrecht laten gelden en mee beslissen over de toekomst van de ASAC? Kom dan op woensdag 19 oktober om 19.30h naar de ALV. Hij is bij Max Franken bij de Zeedijk, stormsteeg 2, (3 hoog)

We vinden het leuk als je langskomt, maar je hoeft van tevoren niet te bellen. Nieuws van de opleidingscommissie

Vacature NSAC bestuur! Binnenkort komt er een vacature vrij binnen het NSAC bestuur. Het gaat om de functie van zomerprogramma coordinator. Als je interesse hebt kun je informeren bij het NSAC bestuur ([email protected]).

Het nieuwe jaar is ook voor de opleidingscommissie (OC) van de ASAC van start gegaan. Voor een overzicht van alle cursussen, trainingen en opleidingen kan je op de website terecht. Met name willen wij je wijzen op de techniektraining. Deze training zal worden aangeboden op twee niveau’s: tot 6a en vanaf 6a. Inschrijving voor de training <6a is nu al mogelijk via [email protected] Een ander punt waar we graag je aandacht voor vragen is het ADVO systeem. Het handtekeningensysteem zal dit jaar strenger worden gehandhaafd. Dit betekent voor alle klimmers dat zij nadrukkelijk aan de instructeurs moeten vragen of ze het ADVO formulier willen invullen. Zonder formulier worden geen handtekeningen meer ingeschreven in de ledenlijst. Alle instructeurs ontvangen binnenkort een brief waarin het systeem wordt toegelicht.

asac convo oktober 2005 7

De inschrijving voor de Bots ’05 is nu geopend! De Battle of the Sacs 2005 wordt dit jaar gehouden in het weekend van 26,27 november. Er kunnen in totaal 20 teams deelnemen. Het team moet bestaan uit 4 personen en de kosten zullen neerkomen op 70 euro per team. De precieze verdeling van teams onder de SAC’s wordt gemaakt naar aanleiding van het aantal ingeschreven teams per SAC. Zie voor meer informatie en bijvoorbeeld foto’s van vorig jaar: Dit jaar wordt voor de tweede keer de ‘Battle of the SACs’ georganiseerd. In deze uitputtende 24 uurs non-stop race strijden teams van 4 personen om de titel. Per SAC kunnen er 2 teams meedoen. De Battle heeft het karakter van een multisport adventurerace (zoals bijvoorbeeld http://outdoorchallenge.nl/, maar iets extremer ;-) De teams verplaatsen zich al hardlopend, mountainbikend, klimmend en per kano, met behulp van kaart en kompas. Tussendoor moeten er ook nog allerlei opdrachten worden uitgevoerd, zoals prussiken, boogschieten, touwbruggen, etcetera. De start is op vrijdagavond en zaterdagavond komen de teams weer aan. Na een goede maaltijd kan de echte bikkel tot diep in de nacht doorfeesten... of kun je eindelijk uitgeput je tent induiken... Welke bikkel wil deze uitdaging aangaan en de ASAC vertegenwoordigen? Schrijf je dan nu snel in via het bekende adres [email protected]. Kijk voor meer info op http://aadenarie.nl/.

nieuws & mededelingen

asac in arolla

8

door Menno

a s a c w e e k

Dit jaar vestigde de Asac zich voor ongeveer 1 week in het op 2000 meter hoogte gelegen Arolla. Zal dit weer een verhaal worden waarbij naar het zoeken van zinsconstructies met het woord ‘klimmen’ een pijnlijke schaarste is te constateren? Zoals gebleken worden de meeste verhalen voor de convo meer met de woorden bier en dwaasheid beschreven dan met het woord waaraan de ASAC zijn bestaan ontleent, namelijk de Alpen. Het is mijn intentie om hetgeen ik nu zal vertolken te laten aansluiten bij wat onze website aan informatie biedt (afgezien van de verderfelijke ‘babbelbox’) voor buitenstaanders die meer over het wonderlijke woord ‘sac’ te weten willen komen. Namelijk een Alpen club. Eenmaal aangekomen op de camping, bestond de eerste 4 uur uit een proces van intens herstel. Niet het algemeen aanvaardbare transportmiddel; de eigen auto, had ons hierheen gebracht, maar het ietwat controversiële vervoer: de niet-eigen auto. Problemen bij het

vervoersmiddel niet-eigen auto ontstaan wanneer er geen enkele vorm van sociale dan wel economische binding bestaat met de bestuurder. Dit gegeven, in de volksmond ook wel liften genoemd, had een zodanige invloed op mijn gesteldheid uitgeoefend dat ik vreesde dat de piekende bergtoppen door mij ongemoeid zouden bleven. Deze vooronderstelling bleek volkomen ongegrond toen de volgende ochtend om 9 uur enkele fanaten zich klaarstoomden voor wat het leek een ‘week’ tocht. Het feit dat ik nog nooit had deelgenomen aan een echte alpine tocht veroorzaakte deze oprechte verbazing. De dag begon voor mij rustiger. Er werd een “inloop” tocht gepland, die aan het eind van de dag toch minder aan mijn definitie van inlopen voldeed dan aan die van de rest van het gezelschap. Toch heb ik voor het eerst van de aanblik van een gletsjer mogen genieten. Het machtige ijs wat men, waarschijnlijk in een moment van verstandsverbijstering, tracht te bedwingen. Naast deze ervaring heb ik eindelijk het secundaire

nut van een zonnebril uitgevonden, het beschermen tegen ultra-”fel” licht. Eenmaal teruggekeerd op de camping werd de rest van de avond gekenmerkt door gekeuvel, drank en geïmproviseerde maaltijden. Een aspect van deze week dat ik beloofd had te vermijden. De volgende dag zou de eerste beklimming worden (althans voor diegenen met ervaring). Na een eerst mooie tocht over een gletsjer, kwamen de mindere aspecten van het verblijf in de bergen naar boven. Regen, wind, gletsjerspleten, vermoeidheid en uiteraard het fenomeen ‘Engelsen’, door wiens aanwezigheid mijn eerste verblijf op 3000m, niet de verwarmde berghut zou betreffen, maar (overigens geheel vrijwillig) het gure berghok van zojuist genoemde hut. De volgende dag werd besloten terug te keren. Deze keus was gemaakt op basis van het slechte weer en/of het ochtendhumeur. Dat is mij nog steeds niet duidelijk geworden. Na deze vermoeiende tocht bood het pim-pam-pet geweld onder het genot

asac convo oktober 2005 9

a s a c w e e k

van een kopje warme melk met chocoladepoeder een welkome afwisseling van de heroïek van het Alpinisme. De avond en nacht werden ingenomen door de Asac barbecue. Een festijn waar andere sac’s alleen maar met jaloerse blikken en kwijlende monden naar konden kijken. Hoewel barbecues en regen normaliter een dodelijke combinatie blijken te zijn werd deze avond de uitzondering op de regel. De barbecue werd heldhaftig verdedigd met een grondzijl wat mij tot 1 uur aan vlees opbracht. Na deze korte dwaling van de bergen zal ik de laatste tocht zonder al te veel gedraal trachten te beschrijven. De tocht begon aanvankelijk gemakkelijk. Lekker rondstappen in een heerlijk geurend Zwitsers bos waar de natuur zich liefelijk aan het oog liet zien. De groep praatte vol uit, het enige nat was dit keer niet mijn klamme zweet maar het water in mijn nog volle bidon en zelfs Max leek content met het tempo. Plots kwam iemand tot de constatering dat het juiste pad niet het

pad was waarop wij reeds een uur vrolijk hadden rondgedarteld. Waarschijnlijk had dat pad zich schuilgehouden achter de zo mooi bloeiende Alpenbloempjes. Er zat niks anders op dan de hut te bereiken via

Waarschijnlijk had dat pad zich schuilgehouden achter de zo mooi bloeiende Alpenbloempjes een omweg. Een omweg die ons echter wel de steile kant van de berg opleidde. Toch gaf dit pad naar mijn mening een fantastisch array van de bergen. Na een half uur zwoegen op dit steile pad verstompten de gesprekken, verbrokkelde de groep en nam het water in mijn bidon af en dat op mijn lichaam toe.Ook de hoeveelheid bomen nam af en voor ons ontvouwde zich een landschap van slechts met laag gras begroeide rotsen. Een aanblik die me aan de Schotse Hooglanden deed

Asac in Arolla

denken. Na enkele tijd gezwoegd te hebben in deze mystieke omgeving werd het mistig en vervolgde het pad zich kronkelend in de richting van ruiger terrein. Het graslandschap werd vervangen door rotsen met een duivelse aanblik. Ik liep temidden van ware ruigheid van de bergen, dat een bepaald gezag uitstraalde en een soort angst inboezemde. Nadat het pad steiler werd en langzamerhand geen pad meer te noemen was trok de mist op en konden we de berghut aanschouwen achter een pallet van bergtoppen. Eenmaal aangekomen bij de hut hadden we een panorama view over talrijke bergtoppen. Een gevoel van respect voor de bergen maakte zich meester van mij. De zonsondergang met de halfverlichte toppen en gletsjers en de begeleidende kung-fu oefeningen versterkten dit gevoel. Deze schoonheid was de reden voor het gezwoeg en de reden van deze week. Volgend jaar hoop ik er weer bij te zijn met meer ervaring en meer kennis om ook daadwerkelijk op een van deze machtige toppen mijn verslag te doen.

Les Awirs ‘05

10

door Bart V

W e e k e n d

Jéé, wat werd het weer tijd om mee te gaan! Na steeds maar afzeggen en ‘nee, sorry volgende keer… misschien’ was het dan zover. Station Amstel 1 juli 2005, 19u55. Auto’s, bussen, dikke witte Mercedesen en asociale 206-jes… allen hadden zich verzameld om in groten getale naar Les Awirs te vertrekken. Les Awirs, een dorp gekend om haar industrie, slagvelden en sabotage in de tweede wereldoorlog… Het dynamiet werd uitgeprobeerd in de rots, een rots waar nu naar lieve lust én fervent wordt geklommen. Helaas wil er nog wel eens wat (een steen of een mensenlichaam aan touw) naar beneden komen. Met andere woorden, een rots die niet met zich laat sollen. Na het hele gedoe van vertrekken, Maccen en tentjes optrekken konden we het bier openmaken. Dán is het weekend begonnen. De dag erna was een camping-

houseparty vanuit de Blauwe Bus, en een dorpsfeest met volleyballende Europese tieners. Leuk was het, de hele ASAC ging erheen… Esneux stond op zijn kop! ’s Ochtends weer een bekend ritueel: eieren (maar dán door Chef Campingkok Jasper), en daarna naar de plaatjes van Les Awirs. Ik had al lang niet meer buiten geklommen en het was

wel weer even wennen. 6c’s zijn soms angstaanjagend en vallen (!) soms tegen. Anderen hangen vijf kwartier in een route zodat de zekeraar (Word stelt ‘zeveraar’ voor) niet ontkomt aan een monolateraal zonnebad. Commentaar vanuit de groep: -”Het weer, de omgeving, de mensen… warmte ‘alom’. Bloemen in de helmen en klimmen maar… er heerste vrede.” Na de “met-zoveel-enzover-mogelijk-naarbuiten-stekendeellebogen-en-BritneySpears-uit-de-speakersknallende” cruise over de rotondes van Esneux, werd er terug op de camping verkoeling gezocht in de Ourthe. Iedereen ging uit de kleren voor een wiergevecht in het Belgische nat. Koud was het niet, dus men liet zich gaan. Weer een geslaagd ASACweekend wat mij betreft!!!

asac convo oktober 2005 11

v e t k o k e n

Bloedworst is goed, lekker en reuze gezond. Vroeger, toen er nog veel bloedworst werd gegeten, was men veel gelukkiger. Bovendien kende men vetzucht slechts van middeleeuwse schilderijen. Tegenwoordig schrikken veel mensen terug van haar meest prominente bestandsdeel, varkensbloed. Volgens de bijbel vertegenwoordigt bloed echter de ziel (een reden waarom Jehova getuigen bloed, behalve dat van zichzelf natuurlijk, in al zijn verschijningen weigeren). Dus in een goede bloedworst worden ziel en zaligheid verenigd. Wat wil je nog meer? Leuk om te vermelden is dat jullie geliefde Jesper na uitkomen van de vorige Convo beloofd heeft het eerstvolgende recept eindelijk eens zelf te gaan maken. Dus Jesper, maak je borst maar nat want het zal je bloed, zweet en tranen kosten. Maar de voldoening die het je zal geven……………………

Ingrediënten: 300 g zeer fijngehakte uien 500 gram reuzel 250 gram vetspek in stukken 2 zure appels (granny smith) 1 eetlepel crème fraiche 15 gram zout Snufje witte peper Snufje gemalen foelie 31/2 dl varkensbloed (zeer vers) Een flink stuk varkensdarm (2 meter) NB: reuzel, vetspek, en de vloeibare varkensziel zijn o.a. verkrijgbaar bij Slagerij ‘de Leeuw’ op de Utrechtse straat. Bereiding: Smoor de uitjes in de reuzel zachtjes gaar (kan wel uurtje duren). Dompel in een andere pan het vetspek kort in kokend water. Hak het dan zeer fijn. Zeef de uien en smoor het gehakte vetspek gaar in dezelfde reuzel. Zeef het vetspek en zet de reuzel weg voor een andere keer (om bijv. aardappels in te bakken). Schil de appels, verwijder het klokhuis en snijd de parten in zeer kleine blokjes.

door Jasper

No 7 boudin Noir: bloedworst

Meng alle ingrediënten (behalve de weggezette reuzel) nu door het bloed. Goed blijven roeren zodat zich geen klontjes vormen. Bind de varkensdarm aan een kant dicht met (keuken)touw (geen prusik, te dik). Stroop de darm over een trechter (+/- 2 cm doorsnede) of spuitzak. Schep het bloedmengsel lepel voor lepel in de darm en sluit hem door de andere kant af te binden. Bind steeds op gelijke afstanden van elkaar (keuken)touw om de gestopte darm zodat er worstjes ontstaan. Leg de worst in een pan kokend water en laat al roerend de temperatuur dalen naar 80 graden. Hierin de worstjes ongeveer 45 minuten verwarmen. Neem ze dan uit de pan en laat ze in een bak koud water afkoelen. Snijd de worstjes los en bak zachtjes in licht bruisend boter tot ze rondom zwart zien. Heerlijk!!!!!!!!! Doe traditioneel: aardappels-groente-bloedworst.

agenda

12

Woensdag 19 Okt

ASAC ALV

Donderdag 10 Nov

Techniektraining <6a dag 1 Lokatie: THEA, start: 19.00h

Weekend 22-23 Okt

ASAC speleoweekend Helaas is dit weekend al vol!! Wil je heel graag mee, stuur dan een mailtje naar [email protected],en wie weet, kun je nog mee naar het 2e speleoweekend...

Vr-Za 11-12 Nov

USAC Dies USAC DIES We hebben de oneindigheid bereikt: 77 jaar USAC! Dat moet groots gevierd worden! Jullie zijn allemaal uitgenodigd op 11 en 12 november 2005 voor ons hoogstaande feest. Hou je brievenbus in de gaten want de uitnodiging komt eraan.

Dinsdag 25 Okt

NSAC AB Vergadering Op dinsdag 25 oktober 2005 zal de Algemene Bestuursvergadering van de NSAC plaatsvinden. Verdere info over tijd en plaats volgt nog!

Weekend 12-13 Nov

Klimweekend Beez Het traditionele kauwe klauwe weekend, een goede afsluiting van het najaar.

Weekend 29-30 Okt

Klimweekend Ith En jawel, we gaan weer het befaamde Oktoberfest opzoeken!

Weekend 26-27 Nov

Battle Of The Sacs 2005. Verdere info volgt nog, maar hou dit weekend in ieder geval vrij.

Weekend 5-6 Nov

UrbanClimber komt eraan! Het NK boulderen in Eindhoven, in de gloednieuwe Effenaar! Voor alle belangrijke info, check urban.climbing.nl. In de boulderloods zijn voor studenten slaapplaatsen beschikbaar. Alleen even zelf matje/slaapzak meenemen. Mail [email protected] met hoeveel man/ vrouw komt.

Weekend 26-27 Nov

Werkweekend In samenwerking met het Belgian Rebolting Team gaan we ergens in Belgie een handje helpen met het opknappen van een gebied (een dag klussen, een dag klimmen). Vind je het dus belangrijk dat gebieden goed onderhouden blijven en zo voor iedereen toegankelijk, geef je dan snel op!

Dinsdag 6 Dec

SERAC dag 1 Lokatie: THEA, start: 19.00h

asac convo oktober 2005 13

c a r t o o n

door Jasper & Bart

ron & ria en de cactusvrucht

nieuw bestuur

e v e n v o o r s t e l l e n

Mijn naam is Ben van der Veen en ik ben sinds 2004 lid van de ASAC. Voor mij leek het klimmen gewoon een nieuwe sport om uit te proberen. Met behulp van een groep fanatieke, sportieve en vooral gezellige enthousiastelingen is het klimmen meer uitgegroeid tot een passie. Niet alleen het klimmen vond ik leuk om te doen, ook het organiseren van de verschillende activiteiten in de activiteitencommissie, vond ik fantastisch. Vandaar dat ik de functie als voorzitter van een super leuke vereniging met veel plezier zal vervullen. Mijn naam is Marc Tromp. Nu alweer 2,5 jaar bij de ASAC, en tot nu toe lijkt ieder jaar weer leuker. Misschien omdat ik zelf steeds actiever ben geworden,

maar zeker ook omdat de ASAC bloeit! Anderhalf jaar geleden ben ik de activiteitencommissie ingestapt, en dat is mij uitstekend bevallen. Geweldig om allerlei gave activiteiten op te zetten. Nu is de commissie klaar voor vers bloed… en stap ik in een nieuw avontuur als bestuurslid, en wel als Convo-commisaris! Dus vanaf nu kunnen jullie al jullie creatieve uitspattingen en heroïsche verhalen bij mij kwijt. Samen met de commissie zorg ik er dan voor dat jullie vijf keer per jaar een nieuwe Convo op de mat zullen vinden. O ja, ik zou het bijna vergeten… Tussen al het ASAC-geweld door ben ik natuurlijk ook nog 4 e jaars student M e d i s c h e Informatiekunde (MIK) en op z a t e r d a g regelmatig te vinden in de leukste buitensportzaak

14

van Nederland: ‘xxxx xxxxxxx’ (redactioneel censuur: geen reclame zonder betaling). Naast mijn liefde voor de bergsport, kun je me ook tegenkomen op de racefiets/skates/ hardloopschoenen, en in de winter op de squash baan, op schaatsen (zeker bij natuurijs) en sinds ‘Crash 1’ ook op (toer)ski’s. Mijn naam is Floor, net 22, en student Biologie in Leiden. Een paar jaar geleden heeft mijn zusje mij meegesleept naar een klimhal en sinds februarie ben ik actief ASAC-lid. Deze zomer heb ik met de promotiecommissie nieuwe leden geworven. En natuurlijk de A S A C kledinglijn ‘ontworpen’. ( k a n binnenkort b e s t e l d

asac convo oktober 2005 15

e v e n v o o r s t e l l e n

worden!!) Maar voor het komende jaar heb ik een nieuwe uitdaging aangenomen: penningmeester. Ondertussen wil ik dit jaar ook nog m’n bachelor Biologie afronden en leren snowboarden. Als ik iets meer talent heb voor geldzaken, dan voor stukjes schrijven, dan zal het allemaal wel goedkomen en houd ik zelfs nog tijd over voor mijn andere grote hobby: stappen! Ik verheug me op een goed financieel jaar en gezellige bestuursvergaderingen. Kzie jullie Tussen Hemel En Aarde!

Ik ben Irene van As en ik ben sinds februari 2004 lid van de Asac. Ik neem de taak als weekendcommissaris over van Marian. Iedereen die mee wil op weekend kan zich in het vervolg dus bij

nieuw bestuur

mij opgeven. Ik heb ontzettend veel zin in mijn bestuurstijd bij de coolste vereniging van Amsterdam en natuurlijk in alle super gezellige klimweekenden die je niet mag missen!

c2 hoog alpien

16

door Tom

z o m e r c u r s u s

Shit daar gaat de telefoon, ik kijk in mijn scherm en zie dat Jesper belt. “Tom je bent een eikel” hoor ik hem al zeggen en ik weet maar al te goed waarom. Al twee weken geleden heb ik hem beloofd een stukje over onze laatste cursus in de Alpen te schrijven. Ik kan er zelf ook niet helemaal bij waarom ik er nog niet aan toe gekomen ben, want het was tenslotte zo’n geweldige week. Hoe het begon: Dit jaar geen gelift, geen grote schaafwonden of andere blessures, geen gare auto die aan het einde van zijn latijn is, nee voor het eerst lijkt er in de aanloop naar de alpen geen vuiltje aan de lucht. En zo zaten Sara en ik dan ook binnen de kortste keren op een camping in Chamonix. Een bekende camping aangezien ik er vorig jaar, tijdens een cursus rots, al de nodige tijd had doorgebracht. Over Chamonix kunnen we kort wezen: toeristen, klimzeeman, japanners met gamaschen en te dure gore-tex kleding en vooral heel veel drukte. Ga je voor rust en het één worden met de bergen en de natuur? Forget it! In deze stad ga je het

niet vinden. Zit je een week met slecht weer, kom er gerust naar toe en je zult je niet al te snel vervelen. Zo begon onze cursus in eerste instantie ook. Onstabiel weer, wat betekende dat er vandaag zo wie zo nog een touretappe gekeken kon worden. Een

Martin, onze Oostenrijkse bergfuhrer schoolt ons bij in het betere ijsklimwerk van de mooiste dat wel, Lance onderstreept nog maar eens zijn absolute heerschappij. Maar onderbuiks heerste het gevoel van ontevredenheid; het is tenslotte onze laatste cursus en we willen touren. Maandag. Het weer is stabieler aan het worden en Martin, onze Oostenrijkse bergfuhrer schoolt ons bij in het betere ijsklimwerk. Ik ken Martin al langer,

omdat ik twee jaar geleden ook mijn C1 cursus met hem gedaan heb. Wij hadden met hem toen zo’n goede week gehad dat Bart (de Cruyf) op het idee was gekomen hem voor deze cursus te vragen. Een goede actie waar ik Bart nog steeds dankbaar voor ben. Martin is het type dat niet bang is zijn deelnemers zelf veel te laten doen. Dat was twee jaar geleden tijdens onze C1 al zo en dat blijkt deze week ook weer het geval. Na Bart is Michiel onze (derde) leading man, maar voorop staat dat wij: Sara, Geurt, Tim, Wouter, Joris en ik voor het overgrote deel het plan trekken deze week. Het plan is dan ook als eerst vooral de helikopters te ontvluchten. Na een niet al te handige aanvaring met de campingbaas van camping le Drus zijn we gedwongen op camping Mer de Glace te gaan staan. We vroegen ons eerst nog af waarom wij toch zo rustig op het verre puntje van de camping mochten staan. Zelfs de auto’s parkeren(zes stuks op negen personen) was geen enkel probleem. De

asac convo oktober 2005 17

z o m e r c u r s u s

volgende morgen rond 06.00 uur en de rest van de week dat we op de camping verbleven werd het e.e.a. een stuk duidelijker. We bleken op luttele meters van de helikopterstart/ landingsbaan van de bergreddingsdienst en gendarmerie te staan. Dit hebben we geweten! Maar goed, deze ochtend moesten we er toch vroeg uit en we zouden als het goed was pas morgenavond terugkeren. Onze eerste tour zou de beklimming van de Noord-oostgraad van de Noordtop van de Aquille du Tour zijn. In eerste instantie hadden we ons op een niet al te bijzondere aanloop naar de Albert premier hut ingesteld totdat Martin ons ineens van het pad af stuurde en even naar een flinke gletsjer

breuk wees. Ja leuk dachten we, maar wat wil je nou eigenlijk? Wat? Oh, je bedoelt dat we daar doorheen gaan? Kan dat? “Ja, dat kan” was het antwoord. Het vervolg was een zoektocht door een labyrint van ijs met als zoekmachine je stijgijzertjes, bijltjes

c2 hoog alpien

en een paar boren, zeer tof. Woensdagmorgen 04:00 uur: Gezamenlijk aan het ontbijt. Bijna iedereen heeft kut geslapen. Ik heb wonder boven wonder (maar mede dankzij mijn nieuwe oordoppen) echt super geslapen. Het lijkt of de huttenbaas een lading speed in de koffie heeft verwerkt. Ik merk het aan mezelf en zie ook dat de rest van de koffiedrinkers meer dan actief zijn. Er wordt duidelijk veel te veel geluld voor vier uur s’morgens en na de nodige opmerkingen over gabber piet te hebben gemaakt, neemt Michiel het voortouw en maakt al snel de bijbehorende gabberpasjes. Mijn god! Ik merk dat ook ik echt keistrak sta en heb er zin in.

c2 hoog alpien

z o m e r c u r s u s

De tocht loopt tot aan het begin van de graad erg voorspoedig. Bij de graad aangekomen gaan Joris en ik als eerst naar boven via een sneeuwwandje en merken al gauw dat dit niet echt een makkelijke beklimming gaat worden. De graad zit vol met ijs en sneeuw en iedere steen die je als greep wilt gebruiken lijkt los te zitten. De stijgijzers blijven dus aan en pas na een paar touwlengtes begint er enigszins gang in te komen. Een van de hoofduitgangspunten van Martin in de west-alpen is ons al gauw duidelijk en bestaat uit een drietal simpele stopwoordjes: SPEED SPEED SPEED!! (uitgesproken met Oostenrijks accent). Hoe vaak we deze stopwoordjes over de gehele cursus niet gehoord hebben zou ik niet durven zeggen, maar de boodschap is duidelijk overgekomen. Martin soleert voortdurend met onze touwgroep mee en als we ons bij de een na laatste touwlengte afvragen of we niet beter links kunnen gaan, gaat Martin ons even voor. Een tijd lang

horen we niets, maar na enig aandringen horen we hier en daar wat gesteun en gepuf. “Martin, geht das klettern am die linksen seite ein bischen??”Nein, das geht nicht, das war hardcore, sehr hardcore!” Ok, duidelijk. Dan gaan wij hier wel omhoog. Na een niet al te lekkere lengte en een gare standplaats is Joris boven en binnen afzienbare tijd sta ik naast hem op de top. Wij blijken te zijn uitgelopen in onze planning, maar aangezien de anderen nog lange tijd bezig zijn vragen we Martin of wij ook de Zuid-top mogen doen. Hij vindt dit wel ok en met korttouwtechniek dalen we af. Joris en ik krijgen na de nodige aanwijzingen (speed speed speed) steeds meer handigheid in deze techniek en voor we het weten staan we op de Zuid-top. Missie geslaagd en nu als de sodemieter naar beneden. Als we beneden zijn op het afgesproken punt zijn de anderen nog niet terug en rest ons niets anders dan wachten en nagenieten van de beklimming.

18

‘s Middags zijn we meteen naar het dal afgedaald en voor we het zelf door hebben zitten we weer achter de BBQ in de helicopterherrie op Mer de Glace. Het weer blijft stabiel en morgen staat er een combinatie van een beklimming en een anstich op het programma. Eerst willen we de petite-aguille Verte beklimmen en vervolgens de aanloop naar de Argentaire hut doen. Overmorgen staat de beklimming van de Aguille d’Argentaire op het programma. De Petite-aguille Verte bestaat uit een ijswand van een paar lengtes en vervolgens een stuk graad. De ijswand is echt mega gaar: een stuk brakke sneeuw waar je doorheen moet trappen om op het harde ijs te komen. Ik geloof dat iedereen boven aangekomen wel behoorlijk brandende kuiten heeft en bij Sara heeft dit zelfs voor een blessure gezorgd waardoor haar beklimming van de Argentaire twijfelachtig wordt. Na de beklimming de aanloop naar de hut. Een flink eind door diepe prutsneeuw. Ik ben blij dat we

asac convo oktober 2005 19

z o m e r c u r s u s

voornamelijk afdalen. Eenmaal in de hut aangekomen begint iedereen de vermoeidheid van de afgelopen dagen aardig te voelen. Maar we hebben morgen een flink eind in het donker voor de boeg dus de route moet alvast gecheckt worden. Joris, Wouter en ik proberen de instap op de gletsjer te bepalen maar zelfs na de route echt een takken-eind te hebben afgelopen kunnen we het nog niet goed bepalen. Al met al zijn we hier veel tijd aan kwijt geraakt. De eerste anderhalf uur kunnen we morgen zo wie zo vooruit. Nu snel de spullen pakken en slapen. Vrijdag 03:00 uur: Na vannacht denk ik nooit meer een hut tegen te komen waar we krapper op elkaar hebben gelegen dan hier. Ik ben van ellende maar andersom in het bed gaan liggen met als gevolg dat ik vier overheerlijke geurvoeten op nog geen 5 cm aan weerszijden van mijn hoofd had liggen, maar op de een of andere manier heb ik toch kunnen slapen. Dit geldt overigens niet voor iedereen. Sara heeft te veel last van haar kuit en besluit van

de tocht af te zien, en gegabberd wordt er al helemaal niet! De beklimming is lang maar verloopt erg voorspoedig. We blijven binnen ons tijdsschema en na een erg lange

Die dag nemen we in steil afscheid van Martin. Hij krijgt van ons de Heineken Honcho cadeau sneeuwwand komen we uit op de top. Bergheil! Dit is echt een hele mooie! Euforie overheerst, maar ik denk ook vooral al aan de nog te volbrengen afdaling van de net beklommen wand. Foto’s maken, even genieten en nu wegwezen. De afdaling verloopt gedisciplineerd en na in de hut te zijn aangekomen besluiten we meteen

c2 hoog alpien

verder af te dalen naar Chamonix. Iedereen zit er behoorlijk doorheen na deze zeer geslaagde paar dagen, en het is vooral dankzij onze fuhrers dat we toch ook voor morgen weer een beklimming plannen. Het wordt een niet al te zware rotsbeklimming (directe route de Index op) van een lengte of acht. Zaterdagmiddag: De Index is getopt. Heerlijk geklommen en onderuitgezakt in het ski-liftje naar beneden denk ik terug aan de afgelopen week. Mijn god wat een week!!! Deze bagage neem ik toch maar mooi weer even mee in mijn toekomstige zelfstandige tochten. Die dag nemen we in steil afscheid van Martin. Hij krijgt van ons de Heineken Honcho cadeau. Voor de leken die de Honcho niet kennen pech gehad, maar veel praktischer kan een cadeau in mijn ogen niet wezen. De avond begint ambitieus maar iedereen is dusdanig naar de klote dat er al snel rust heerst over de camping. Heftig wordt het niet meer. Is ook niet nodig. Het is goed zo! Martin, Bart en Michiel bedankt.

uit de babbelbox gegrepen

n u t t e l o z e b l a a t

Bernardo Het is zover! Eindelijk zijn de zeven plagen van Freyr gedefinieerd. Uit betrouwbare bronnen heb ik vernomen dat degene die het eerst alle 'erga' vervult een avond kan drinken in Le Chamonix, op kosten van de asac!1 Het beklimmen van de “L’eperon walker” met rugzak2 Het bij >25° beklimmen van de “Can-Can” in lange broek en donsjas.3 Tijdens een NKBV kaderdag alle takels oefenen aan de ketting van de “Hypothenuse”.4 Het zeepbakje klimmen in de regen.5 Het oplossen van een van tevoren onbekend raadsel vanaf een standplaats, terwijl het raadsel door de zekeraar beneden wordt opgelezen.6 Een nacht bivakkeren in één van de rotsmassieven.7 Het afklimmen van de “Cubitus”.Veel succes! Hulde aan de plagen!! Spip ik merk op dat er geen tijd limiet is gesteld? deze challenge is zeker te doen nr 4 en 6 mag ik alvast doorstrepen :) johan En hoeveel nieuwe leden zijn er nou bijgekomen? Het was gisteren echt druk in thea! Saar ah! de zeven plagen, met zo'n beloning wordt het weer interessant om eens naar freyr te gaan... BK @Saar: Chillt weet het antwoord. Hij heeft alle leden natuurlijk al bijgewerkt! Spip Wat is dit nou? Hoe was de voorklimcursus? Spip Bernardo @BK er is zelfs nog een 8e plaag speciaal voor jou; op één avond alle soorten bier van de Chamonix drinken. Ben alleen bang dat je die meteen al kan wegstrepen.... nee die 8e plaag is best spooffy na 15 soorten weet ik niet meer waar ik ben begonnen dus das echt wel de crux ;) johan @Saar: Ik hoorde 30 nieuwe leden waarvan 5-8 vrouw. Aardige score lijkt me. @Spip: Voorklimcursus was DRUK!Trusten.. Merel Er zijn inderdaad 30 nieuwe leden, waarvan 7 of 8 dames (van eentje weet ik het niet...) chillt Het is mij wel duidelijk hoe we aan zoveel mannen komen.... Laat Floor los!!!!! Saar en ik ben op mijn beurt wel een beetje teleurgesteld in de vrouwaantrekkende krachten van maus... chillt he johan, beetje respect he?!@bernardo vond inderdaad dat de eerste 7 verdomd veel met klimmen te maken hadden, dat was BK niet m'n eerste associatie met freyr. maar plaag 5 ben ik benieuwd naar... Special K @chillt: valt me idd ook wel een beetje tegen.Het is jammer dat die 8e alleen voor BK bedoelt is. Wil bestwel meedoen en een poging wagen... Saar Ships, dat wordt niks met die plagen.Sinds mijn eerste weekend Freyr heb ik een trauma van het hypothenuse pendelstaafje. Staan de plagen ook al ergens anders vereeuwigd... voordat er zoveel gepost is dat ze weg zijn. Want een beetje sjoemelen met Saar de plagen kan natuurlijk echt nie! persoonlijk ga ik voor plaag 3, wanneer is de eerstvolgende NKBV regiodudesdag? chillt Plaag 2 zal lastig worden. Als het weer meewerkt zal ik e.a.a. 24/9 proberen. Bij plaag 8 heb ik jammerlijk gefaald; het twintigste EPWK biertje (rochefort 10) was iets te veel van het goede. EPWK @ Johan: de laatste keer dat jij een poging deed de achtste plaag te overwinnen klaagde mede barakbewoners over jouw kotskunsten ;-)

20

asac convo oktober 2005 21 MAUS

Bernardo

n u t t e l o z e b l a a t

BK

chillt

EPWK Saar chillt BK

Bernardo

Special K Fakir

@chillt: Het spijt me! Mijn enige kwaliteit blijkt ook niet te bestaan... Misschien kunnnen we samen op cursus en werven we met feb. veel mooie, leuke en heel eventueel ook klimmende dames Ik zal de plagen nog wel even uitschrijven, samen met een specificatie. Iedereen heeft natuurlijk prangende vragen. Mogen er portaledges gebruikt worden voor het bivak? Hoe zwaar moet de rugzak zijn? Hoeveel sterren krijgt het raadsel? etc. Als de webbeheerder dan zo goed wil zijn ze op de site te zetten... @BK Tsja hmm nu je het zegt, inderdaad opmerkelijk dat er zoveel opdrachten zijn die iets met klimmen te maken hebben. Wordt er soms geklommen in Freyr? @bernardo: laat ik het niet horen he!?! @Bernardo; kom maar op met je stukje, hij gaat op de voorpagina :-D ASAC laat je horen:http://prikbord.climbing.nl/ berichten/67178.html he 'nardo! ben je er trouwens het weekend van de 29-30e oktober? dan kunnen we ook de sage van "to hang or to hang not" besluiten. ah, dan wordt het langzaam tijd om de training (inclusief de documentaire daarover) te starten niet? Over verhangen gesproken:http://usac.climbing.nl/galerie/series/serie.html?serie=Bergell%20zomer%202005&page=11en daar foto nummer 105.@David: heeft ie het ^@#$%&$% gewoon overleefd. nee, Pluisje heeft de doodstraf niet overleefd....(dat was ook de bedoeling);de laatste foto van een levende Pluis: http:// 81.70.162.51/Fotows/Klimmen/16%20tm%2028%20juli%20-%20David%20en%20Jorine/photos/photo115.jpg

uit de babbelbox gegrepen

colofon No. 4, Jaargang 23, 2005 Verschijnt 5 keer per jaar Oplage: 280 Druk Offset Kopieerwerk Kaft

ASAC Bestuur

asac

Voorzitter Daniel Kuipers 06-30304341

Postbus 3833 1001 AP Amsterdam

Kelvin Molenaar De Beste, Amsterdam De Beste, Amsterdam

Aan dit nummer werkten mee Bart V Daniël Jasper Menno Tom Convo Redactie Jesper from the Mill Erica Pepping Menno Soentken Mirte Dekker Kelvin Molenaar

22

06-24210866 06-42746207 06-30247920 06-18260025 06-47972950

E-mail [email protected] Kopij aanleveren per e-mail, afbeeldingen als losse bestanden. De Redactie behoudt zich het recht voor om artikelen te weigeren of in te korten. Deadline No. 5, jaargang 23, verschijnt op 15 december 2005 deadline is 15 november

Giro 4517030

Secretaris Tjeerd van den Ham 06-47032641

[email protected] http://asac.climbing.nl ASAC Lidmaatschap Contributie E U R O 24,- op giro 4517030 t.n.v. ASAC, Amsterdam Aanmelding nieuwe leden in september en februari Opzegging voor 1 september 2005 Adreswijzigingen doorgeven s.v.p. Weekendreglement Opgeven en afmelden bij Marian Michielsen vanaf een maand tot uiterlijk een week voor vertrek. Klimkaart en bergsportverzekering verplicht. Vertrek vrijdag 19:00 uur bij de taxistandplaats van station Amsterdam Amstel. Betaling bij vertrek: Naklimmer / advo AKI KI (eerste aanmelding, rest = AKI) Lange weekends zijn duurder.

EURO

35,20,15,-

Copyright © 2005 - Alle rechten voorbehouden

Penningmeester Joost Klok 06-52328717 Commissaris Weekenden Marian Michielsen 06-42142335 Commissaris Materiaal Marjolijn van Dijk 06-42954644 Commissaris Convo Jesper van der Molen 06-24210866 E-mail [email protected] Materiaaldepot & Bibliotheek Marjolijn van Dijk