Nieuwsbrief 2015-03
Inhoudsopgave nummer 3
Van het bestuur
2 t/m 3
Overlijden Anita Zaat
3 t/m 5
Wat is het om mantelzorger te zijn Commentaar van verschillende mantelzorgers Een zieke vader net als de koning
5 t/m 6 6 7 t/m 8
Wethouder Kist ontvangt mantelzorgbrochure
8
Er is geen recht op zorg van vrienden of familie
9 t/m 10
Gevolgen huishoudelijke ondersteuning
11
Veranderingen in vervoer 2016
12
Startschot voor Zorgcoöperatie Vlietsaam
13
Alzheimer café
14 t/m 15
Eigen bijdrage: een koude douche
16 t/m17
Jaarlijkse financiële bijdrage
18
Belangrijke telefoonnummers
19
Adressen bestuur en werkgroepen
20
1
Nieuwsbrief 2015-03
Van het bestuur In de laatste Nieuwsbrief van dit jaar kijken wij terug op de veranderingen die er hebben plaats gevonden voor onze doelgroep. De verzorging is naar de ziektekostenverzekeraar gegaan. De huishoudelijke ondersteuning is met een flinke korting en een nieuwe benadering van “Een schoon en leefbaar huis” bij de gemeente gebleven. Veel mensen zijn hierdoor in problemen gekomen; anderen hebben gelukkig zelf een oplossing kunnen vinden. De stapeling van kosten en eigen bijdragen is groot, zeker omdat tegemoetkomingen en belastingvoordelen zijn weggevallen. Ook landelijk wordt hierover gesproken. Voor de lagere maar ook voor de middeninkomens zijn de gevolgen groot. Tijdens de donateursbijeenkomst hebben wij ervaringen uitgewisseld. Bij een vergadering van de gemeenteraad hebben wij hierover ingesproken en ook bij de wethouder hebben wij onze zorg geuit. Per 1 januari 2016 wordt een nieuwe regeling voor de vervoersvergoeding ingevoerd. De voorwaarden om hiervoor in aanmerking te komen zijn heel streng. Bovendien worden er géén vergoedingen voor de eigen auto of vervoer door derden meer verstrekt. Hierover hebben wij overleg gehad met de gemeente en gewezen op de gevolgen die dit zal hebben voor de vrijheid en zelfstandigheid van mensen om deel te nemen aan de samenleving. Gelukkig zijn er ook leuke dingen te melden: de scootmobieltochten waren een groot succes. Wij hebben veel positieve reacties gehad. Volgend jaar gaan het Rode Kruis en het gehandicapten platform nieuwe tochten uitzetten. Wij sturen u daarvoor in het voorjaar een uitnodiging. Het scholenproject waarbij leerlingen van groep 8 op een speelse manier ervaren wat het leven met een handicap inhoud is al voor 2
Nieuwsbrief 2015-03 het hele jaar besproken Wethouder Floor Kist is op 7 november komen kijken tijdens een presentatie.
De uitnodiging voor ons jaarlijks kerstdiner op 15 december hebt u ontvangen. Wij hopen weer een hele gezellige middag met elkaar te hebben. Met vriendelijke groeten, Carine Schaap– de Bruijn
Overlijden Anita Zaat Op 6 september is Anita Zaat overleden; zij was actief, voor zover haar gezondheid dat toeliet, bij de werkgroep Openbare Toegankelijkheid. Zij is 48 jaar oud geworden. Ondanks haar ziekte en de pijn die altijd aanwezig was, was zij een opgewekt iemand vol belangstelling. Namens het Platform hebben wij een mooi bloemstuk gebracht in de kleuren blauw, wit en groen van ons logo. Veel mensen van het platform zijn bij de crematie geweest of hebben de dag daarvoor de familie gecondoleerd. Tijdens de herdenkingsbijeenkomst werd een gedicht 'Een potje van verdrietjes' voorgelezen dat Anita, in haar eigen handschrift, bij haar bureautje had hangen. Het leek ons mooi om dit als herinnering aan haar op te nemen in onze Nieuwsbrief. Misschien kan de gedachte die uit dit gedichtje naar voren komt, ons zelf ook helpen op een moeilijk moment.
3
Nieuwsbrief 2015-03
Een potje van verdrietjes Ik heb thuis een potje Op het potje staat Verdriet Ik doe er vaak verdrietjes in Want als ze klein zijn... huil ik niet Steeds als er iets tegenzit Er gebeurt iets wat ik niet wil Open ik het potje Gooi het er in heel stil Maar nu was de laatste druppel Waarschijnlijk iets te veel Van al die stukjes klein verdriet Kreeg ik een brok in mijn keel Mijn hand begon te trillen Verdriet vloog uit de pot Een traan begon te rollen Ik voelde mij enorm rot Een onbedaarlijk snikken Deed me trillen overal Ik zat echt tot mijn haren In het diepste diepe dal Het was met roodomrande ogen Toen ik mezelf weer rustig kreeg Opgelucht keek ik naar mijn potje Het potje... dat was leeg
4
Nieuwsbrief 2015-03
Dus zie je iemand lopen Met rode ogen en bedeesd, Dan vraag je niets meer, dan weet je, Haar potje is pas vol geweest. Geschreven door Arinka Linders in 1991
Wat is het om mantelzorger te zijn Op 10 november was het de dag van de mantelzorger. Op die dag staat mantelzorg centraal. Mantelzorg is iets wat je overkomt en waar je niet voor kiest. Een dankbare en mooie taak, maar tegelijkertijd ook een zware taak met vele uitdagingen en problemen. Je moet zorgen voor de ander, máár ook voor jezelf. In deze nieuwsbrief daarom aandacht voor de mantelzorger met verschillende verhalen.
Mantelzorgers ziek van zorg Mensen halen veel voldoening uit burenhulp, mantelzorg en vrijwilligerswerk maar vooral mantelzorgers ervaren ook de nodige knelpunten. Dit blijkt uit de digitale raadpleging Zorg naar gemeenten—Goed voor elkaar? Verder zijn mensen ook bevraagd over hun ervaringen met de gemeente. Gemeenten leggen bij het bieden van ondersteuning meer dan voorheen de nadruk op het inschakelen van mantelzorgers en het eigen netwerk. De gezamenlijke cliëntenorganisaties hebben via deze digitale raadpleging onderzocht hoe het staat met de hulp die mensen aan anderen bieden. Een ruime meerderheid van mensen die burenhulp, mantelzorg of vrijwilligerswerk verrichten, beleeft daar voldoening en plezier aan. Wel geeft 60% van de mantelzorgers en vrijwilligers aan dat er onvoldoende mensen zijn om hun taken mee te delen. En bijna 40% van de mantelzorgers ervaart gezondheidsklachten door het mantelzorgen. 5
Nieuwsbrief 2015-03 1600 deelnemers aan de raadpleging hebben het afgelopen jaar een gesprek gehad met de gemeente over de ondersteuning vanuit de Wmo. Veel van deze mensen zijn over het contact met de gemeente niet tevreden. 36% is ontevreden over de deskundigheid van degenen die namens de gemeente het gesprek voert. 41% is van mening dat de uitkomst uitgaat van onrealistische (extra) ondersteuning vanuit het eigen netwerk. 57% wist niet dat er gebruik gemaakt kan worden van onafhankelijke cliëntondersteuning. Verder vinden veel deelnemers ook dat de informatievoorziening over procedures en eigen betalingen onvoldoende is geweest.
Commentaar van verschillende mantelzorgers: Ik kom zondagavond laat thuis van mijn moeder, zodat ik als een wrak aan de maandag begin. Desondanks doe ik de mantelzorg uit overtuiging. Perfectionisme loslaten. Accepteren dat er dingen sub-optimaal zijn in het leven van mijn moeder…. De gedachte verdragen dat ze alleen thuis zit, terwijl wij een verjaardag vieren…. Soms kiezen voor makkelijker voor mijzelf, omdat beter voor haar een relatief begrip is geworden. De formele opstelling van de huisarts om geen informatie aan de mantelzorgers te geven bij ziekte van de patiënt … Onze zorgen werden niet gehoord en meegenomen. Zorg vanuit je hart. Zie ook de mooie kanten die de ziekte met zich meebrengt. Het zou schelen als de verpleegkundigen/ verzorgers meer tijd hadden voor familieleden, zonder dat dit van de schaarse tijd voor de patiënt afgaat. Laat de zorg de zorg. Neem geen taken over, want dan wordt er al gauw gedacht dat jij het wel doet. Bijvoorbeeld de afwas wegwerken. Waardering en erkenning van de samenleving en dan met name de politiek. Niet dat ze maar aannemen dat er nog meer rek in je mogelijkheden zit. 6
Nieuwsbrief 2015-03
Een zieke vader, net als de koning Tycho Klaver, 9 jaar, heeft gisteren in Hengelo koning Willem Alexander ontmoet, en als hij vandaag op school moet vertellen wat hij het meest bijzonder vond, dan zegt hij: “Dat de koning zijn vader ook Parkinson had, net als mijn vader!” Want dat is wat de koning gisterochtend zei tegen Tycho, dat hijzelf ook een zieke vader had. Voor Tycho was dat nieuw, prins Claus stierf in 2002, toen was dit jongetje in een felgeel T-shirt nog lang niet geboren. Willem Alexander sprak in Hengelo met jongeren die opgroeien met een vader of moeder, broer of zus met een ernstige ziekte of beperking, dat kan kanker zijn of Parkinson, een depressie of een verslaving. Jonge mantelzorgers worden ze genoemd en in Twente kunnen ze een maatje krijgen, een vrijwilliger of een student die zelf ook in zo’n situatie zat, die hen begrijpt en de goede vragen stelt. Maar die vooral leuke dingen met hen doet. Zodat ze , zoals de koning zei, beter gewapend zijn voor thuis en de situatie weer wat beter aankunnen. Het was voor Tycho en de drie andere jonge mantelzorgers een enorme verrassing dat de koning bij hen op bezoek kwam. De consulenten van de stichting informele zorg Twente hadden hen voorgehouden dat de burgemeester met hen wilde praten. Dat vonden ze ook al heel wat, maar nu kregen ze te horen dat de koning zelf ‘naar hen wilde luisteren’, zoals de woordvoerder van het Oranjefonds het noemde. Het maatjesproject krijgt geld van het Oranjefonds, het cadeau van het Nederlandse volk voor het huwelijk van Willem Alexander en Maxima, ze gaan zo’n twintig tot dertig keer kijken wat er met het geld gebeurt. ‘Ik dacht dat de koning nog in China was” riep Tycho verbaasd uit, hij kon het bijna niet geloven dat hij de majesteit ging zien. Met een grote grijns op zijn gezicht vroeg Willem Alexander aan de kinderen of het mee- of tegenviel dat ze nu met hem te maken kregen. Hij wist natuurlijk zelf ook wel hoe zo’n koninklijk bezoek werkt , de jongeren, de consulenten, de wethouder, de burgemeester, de docent van de hogeschool, ze vonden het allemaal prachtig dat hij kwam. Tycho vertelde over zijn vader, dat die bijna niet kon lopen, dat hij 7
Nieuwsbrief 2015-03 Trots zei hij ook dat zijn vader hem naar het voetballen brengt op zijn scootmobiel en dat hij met zijn maatje, een student sociaalpedagogische hulpverlening naar het Twents Museum is geweest en dat zijn wezen vissen. De koning wilde weten wat zijn vader dan doet. Die zit meestal op de bank, zei Tycho, zijn ogen begonnen steeds meer te glimmen bij zo veel aandacht en concrete vragen. Willem Alexander bedankte de kinderen voor dacht dat het helemaal niet zo makkelijk was thuis te praten. Hij wenste hen veel sterkte allemaal tegen Tycho horen zeggen dat meemaakte.
hun openheid, hij voor hen om over , ze hadden hem hij wist wat hij
(Bron: Trouw 6 november 2015)
Wethouder Floor Kist krijgt eerste exemplaar mantelzorgbrochure van Woej Deze nieuwe brochure geeft informatie over ondersteuningsmogelijkheden. U treft er informatie over zaken waarvoor u als mantelzorger mee geholpen kunt zijn. Informatie die u kunt delen met uw familie, werkgever of zorgverleners. Naast enkele persoonlijke verhalen van mantelzorgers treft u ook een interview met wethouder Floor Kist aan. De mantelzorgbrochure zijn op diverse plekken in de gemeente Leidschendam-Voorburg verkrijgbaar. O.a. bij wijkcentra, gemeente, zorgcentra, enz. 8
Nieuwsbrief 2015-03
Er is geen recht op zorg van vrienden of familie Voelt u zich weleens eenzaam, mevrouw Remkes?, vraagt Alice aan de bejaarde mevrouw. “Ja, elke dag wel. Er komt nooit iemand.” Deze week werd op de NPO een documentaire vertoond waarin Alice de hoofdrol speelt. Alice is geen mens, maar een sociale zorgrobot. Een robot die eruit ziet als een flinke playmobielpop met een kindergezichtje. In dat gezichtje staan twee grote blauwe ogen die kunnen knipperen en volgen en een mondje dat kan lachen. De documentaire volgt het onderzoeksexperiment waarin drie eenzame 80plus dames zes weken Alice op bezoek krijgen. Na aanvankelijke scepsis laat een van de bejaarde vrouwen tegen het einde van het experiment zelfs haar fotoalbum zien aan Alice. Volgens de onderzoekers in dit experiment vertrouwden de bejaarden zorgrobot meer toe dan de verpleegkundigen. Van de eerste resultaten van het onderzoek zijn de betrokken wetenschappers dan ook zeer onder de indruk. Natuurlijk moeten de robots niet de menselijke hulp vervangen. Maar zij kunnen een belangrijke hulp zijn. Twee minuten hebben de echte wijkverpleegkundigen van vlees en bloed namelijk maar per cliënt. Twee minuten. Zo lang poets ik mijn tanden. Ik vraag me altijd meteen af hoe het komt dat mensen zo vereenzamen. Dat kinderen en vrienden het laten afweten en er nooit meer iemand komt. Als kind ging ik regelmatig langs bij onze oude buurvrouw nadat haar man was overleden en zij in een bejaardenwoninkje terecht kwam. Ik vond haar aardig, ze had lekkere koekjes en ik merkte dat ze er vrolijk van werd als ik kwam. Ik heb ook met eigen ogen gezien wat verbittering met een mens kan doen. Hoe zwaar het is voor verzorgend personeel en familie als de bejaarde of zieke ouder hen uitfoetert en verwijten naar het hoofd slingert. Hoe moeilijk het dan is om te blijven komen. En je ertoe te zetten, terwijl je weet dat je weer de volle laag krijgt. Dat je opnieuw die klaagverhalen moet aanhoren, over wie er nu weer niet is langs geweest, of hoeveel pijn er weer is geleden, of hoe smerig het eten was dat de verpleegster heeft gemaakt. 9
Nieuwsbrief 2015-03 Ooit interviewde ik een vrouw van in de tachtig en haar dochter. De dochter had haar moeder in huis genomen. Ze had haar eigen hoekje en een bed in de erker. De moeder was oud en de dochter wilde haar, zo in de laatste fase van haar leven, niet in een verpleeghuis wegstoppen. Wat mij het meest is bijgebleven van het stel, zijn de pretogen van het krasse dametje. Haar optimisme dat uit alles sprak. Hoe fijn ze het vond dat haar kleinkinderen elke dag om haar bed heen liepen. Dat ze om ze kon lachen. Ze zwaaide naar iedereen die langs haar raam liep. Toen de dochter even uit de kamer ging, pakte ze mijn hand en fluisterde tegen me dat het belangrijkste was dat je overal “dankjewel” voor bleef zeggen. En dat ze aan iedere dag wel iets moois zag. Een paar maanden erna kreeg ik een overlijdensbericht van het omaatje. Ze was vredig te midden van haar dierbaren gestorven. Mantelzorg is het toverwoord van het kabinet Rutte, maar je moet het wel willen geven. Ik denk dat die wil sterk afhangt van het gedrag en de houding van de ontvanger. Laatst riep nog een collega toen we het hadden over bejaard worden en hulpbehoevend zijn: “Nou als het zover is neem ik wel een pilletje”. Maar de realiteit is dat de meeste mensen toch het laatste restje leven uit zichzelf willen persen. Ook al is dat leven niet zo als je voor jezelf ooit had bedacht. Op de een of andere manier ben ik me daar altijd van bewust geweest. Dat we geen recht hebben op zorg van onze familie en vrienden, maar dat we het deels verdienen door altijd iets te bieden te hebben. Door zelf optimistisch te blijven. Door te investeren in vriendschappen in je productieve jaren. Door je kinderen niet te claimen, maar zo lang mogelijk die ouder te zijn waar ze graag komen. Door je leven leuk te houden. Uit overtuiging, maar ook vanwege een tikje angst. Want ik moet er niet aan denken dat een Alice straks aan mij vraagt: “Voelt u zich wel eens eenzaam, mevrouw Werkhoven.
(Bron: Trouw 11 juli 2015)
10
Nieuwsbrief 2015-03
Gevolgen huishoudelijke ondersteuning
Verminderen aantal uren Huishoudelijke Ondersteuning Tijdens de Commissie Vergadering op 5 november hebben wij onze grote onvrede kenbaar gemaakt. Uit een eigen onderzoek blijkt dat bij de herindicatie veel mensen van 3 naar 2 uur hulp zijn terug gebracht, maar ook vrij veel mensen 50 % minder hulp krijgen. De indicatie voor 'Een schoon en leefbaar huis' werd vaak door de zorgverlener gedaan en men heeft geen beschikking ontvangen. Helaas hebben weinig mensen bezwaar willen maken tegen de korting van het aantal uren. In de Raadsbrief staat dat het verwachte resultaat 960.000 euro positief is. En dat terwijl er zoveel uren gekort zijn bij de mensen die ervan afhankelijk zijn. Een globale berekening laat zien dat 960.000 euro: 24 euro kosten per uur = meer 40.000 uren HO niet gebruikt worden. Dat vinden wij volstrekt onaanvaardbaar. Dit overschot zal volledig gebruikt moeten worden daar waar het voor bedoeld is en niet, zoals ook vorig jaar gebeurd is, naar de algemene middelen terugvloeien. Het kopen van Vouchers Voor extra huishoudelijke taken kan men vouchers kopen. Mensen hebben hier een dubbel gevoel bij. Je mag de vouchers nl niet gebruiken als vervanging van de gekorte uren. Deze mogen alleen worden ingezet voor extra taken, zoals de keuken een extra beurt geven, boodschappen doen of gordijnen wassen. De kosten hiervan zijn dit jaar 6 euro per uur, volgend jaar 7,50. Men kan deze vouchers alleen digitaal bestellen. Een groot aantal ouderen beheersen deze vaardigheid niet. Bovendien zijn deze te duur voor mensen met alleen AOW of een uitkering. Wij vinden dat door de gemeente hiervoor een oplossing moet worden gevonden. 11
Nieuwsbrief 2015-03
Veranderingen vervoer 2016 Tegemoetkoming vervoerskosten in 2016. Per 1 januari wordt deze nieuwe regeling ingevoerd. In 2011 kreeg men voor de auto 3000 km vergoed, na 1 januari 2016 is er voor de auto géén enkele vergoeding meer. En dat terwijl de auto of vervoer door derden de mensen zoveel zelfstandigheid geeft om ergens naar toe te gaan. Er wordt alléén nog maar een tegemoetkoming gegeven als men reist per Regiotaxi of met de WoeJ vervoersdienst én men boven een bepaald bedrag uitkomt. De gemeente gaat bij de berekening uit van een omslachtig systeem van een maandabonnementen OV voor 1, 2 en 3 zones met leeftijd van 65+ en 65- . Bovenop dit bedrag moet men nog 35 euro meerkosten hebben gemaakt. Zijn de kosten hoger, dan kom je in aanmerking voor 35 euro per maand tegemoetkoming. De gemeente gaat uit van een OV maandabonnement als zijnde algemeen gebruikelijk. Zie voor meer informatie de website van de gemeente, aanvraag vervoerskosten vergoeding. Wij vinden deze manier van denken en rekenen volkomen ondoordacht. Tijdens de Commissie vergadering op 5 november hebben wij hierover ingesproken. Ook met ambtenaren is hier overleg over geweest. Nieuwe berekening vervoersdienst
bij
tegemoetkoming
voor
WoeJ
Om een aanvraag 2016 te kunnen doen moet men bonnen inleveren van het vervoer met de Regiotaxi en WoeJ. De kosten van deze twee verschillen nogal: voor de Regiotaxi is dat bij 2 zones 2x7,20 = 14,40. Bij de WoeJ kost een retour 5,50 euro. Op de website van de gemeente staat nu vermeld dat beide vormen van vervoer gelijk zijn getrokken. Voor een rit met de WoeJ mag men de kosten van de Regiotaxi opvoeren.
12
Nieuwsbrief 2015-03
Startschot voor Zorgcoöperatie Vlietsaam Een unieke openingshandeling vond op 17 oktober plaats in de Blauwe Tram. Nog niet eerder hebben burgers van LeidschendamVoorburg zich verenigd om zelf praktische en persoonlijke zorg te regelen. Wethouder Floor Kist verrichtte de opening van het burgerinitiatief door met een druk op de knop de website van Vlietsaam te lanceren. Floor Kist benadrukte het belang van zelf de regie houden op het regelen van zorg en juicht het initiatief van harte toe. Vele lokale organisaties zoals de ouderenbonden en WOeJ zijn enthousiast over het initiatief. In zijn openingswoord blikte voorzitter Leferink terug naar tijden van weleer waarin iedereen elkaar kende en het vanzelfsprekend was dat je een oogje in het zeil hield. Leferink: “De huidige tijd van grote mobiliteit, drukke agenda’s en kinderen die veelal elders in het land wonen, vraagt om een nieuwe, creatieve manier van organiseren, waarbij verder gekeken moet wordt dan de gemeentelijke voorzieningen en de geïndiceerde zorg die de bekende instellingen bieden. Dat wordt immers door de regelgeving steeds minder, of we dit nou willen of niet”. Vlietsaam biedt een nieuwe manier van organiseren door een website aan te bieden waar burgers elkaar kunnen ontmoeten en zelf zaken met elkaar kunnen regelen. Zoals wat voor type wil je aanbieden of heb je zelf nodig op welk tijdstip en tegen welke kosten. Dat kan gaan over boodschappen doen, tuin bijhouden, klussen of persoonlijke verzorging etc. Dagelijks of hooguit een uurtje per week . Het bestuur van de coöperatie let erop dat de matching zo zorgvuldig mogelijk gebeurt en ondersteunt vragers en aanbieders. Het is niet commercieel. Vlietsaam hecht er wel aan een professionele en betrouwbare aanpak.
13
Nieuwsbrief 2015-03
ALZHEIMERCAFE Elke tweede dinsdag van de maand. De zaal is open vanaf 19.00 uur. Het programma begint om 19.30 uur en eindigt om 21.00 uur.
Waar? Woonzorgcentrum De Mantel Klaverweide 54 2272 BV Voorburg Inlichtingen De Senioren Bellijn van Welzijn Oud en Jong, Telefoonnummer: 070 –386 31 13
8 december 2015 ‘Hoe wordt de diagnose gesteld” Wat gebeurt er wanneer je voor het eerst met geheugenklachten naar de huisarts gaat? Waar kan je nog meer terecht met geheugenklachten? Hoe wordt de diagnose dementie gesteld? Waarom is het belangrijk dat er een diagnose wordt gesteld? Wat kunnen de gevolgen zijn van de diagnose dementie? Wat is de werkwijze op het gebied van doorverwijzen en voorschrijven van medicatie wanneer er sprake is of lijkt te zijn van een vorm van dementie?
14
Nieuwsbrief 2015-03
12 januari 2016 “Dementie en domotica” Bij dementie wordt er al snel gedacht aan alles wat er niet meer lukt en kan; er worden dingen vergeten, de dag indelen lukt niet meer, de zelfstandigheid neemt af. Toch blijkt er uit onderzoek dat mensen met dementie ook weer dingen kunnen aanleren en dat er veel hulpmiddelen beschikbaar zijn om de zelfstandigheid weer toe te laten nemen. Dat wat er juist nog wel kan bij dementie zal op deze avond worden besproken.
9 februari 2016 “Ik raak je kwijt” Bij het dementeren van een partner, familielid of vriend staat de naaste omgeving voor de taak afscheid te nemen van iemand zoals hij was en van de relatie die er was. De dementerende zelf raakt zichzelf steeds meer kwijt, en ook de grip op de omgeving wordt steeds minder . Voor de mantelzorger betekent dit dat hij of zij de dementerende zoals die nu was voor de ziekte steeds meer moet loslaten. Dit moeten loslaten is een continu proces, wat bemoeilijkt wordt door het feit dat de dementerend lijfelijk nog steeds aanwezig is.
8 maart 2016 “Van achterdocht tot zwerfgedrag” Mensen met dementie veranderen in hun gedrag. Voor mantelzorgers is dat vaak zeker zo moeilijk als voor de persoon met dementie zelf. Waar komt dit gedrag vandaan? Waarom gedraagt iemand zich zo? Hoe kun je hier het beste mee omgaan?
15
Nieuwsbrief 2015-03
Eigen bijdrage: een koude douche De eigen bijdrage voor de ondersteuning bij huishoudelijke hulp, hulpmiddelen en dagbesteding is dit jaar flink gestegen. Als je op begeleiding aangewezen was, betaalde je nooit meer dan € 14,95 per uur. Nu is de situatie helaas anders. De eigen bijdrage kan oplopen tot de kostprijs en de hoogte is afhankelijk van inkomen en vermogen. Mensen zien hierdoor af van zorg met alle gevolgen van dien. Mensen die zorg en ondersteuning nodig hebben, gebruiken vaak verschillende voorzieningen met elk een eigen bijdrage. En als je net iets meer verdient dan het minimum, stijgt de eigen bijdrage al gauw tot grote hoogte. Mensen met een jaarinkomen van € 35.000 betalen soms € 200 per maand en met een inkomen tot € 45.000 kan dit oplopen tot € 350 per maand. En aan dat iets hogere inkomen kom je al gauw. Het inkomen van de partner telt namelijk mee. Veel toeslagen en kortingen zijn vervallen. De eigen bijdrage stijgt soms voor mensen tot aan de kostprijs van de voorziening. Als je zelf iets koopt , wil je zelf kiezen bij welke winkel je dat doet en welke kwaliteit je dan kiest. De kostprijs is per gemeente verschillend. Gemeenten maken prijsafspraken met leveranciers. Als na een paar maanden dan eindelijk de rekening wordt gepresenteerd, is dat vaak een koude douche. In de ene gemeente is de prijs voor een voorziening veel hoger dan in een andere. Mensen zijn afhankelijk van lokale willekeur. Gemeenten en zorgaanbieders spreken vooraf niet goed door met mensen wat ze moeten betalen voor de zorg. Dit financiële aspect moet een vast onderdeel van het keukentafelgesprek zijn. Mensen komen dan niet voor onverwachte verrassingen te staan.
16
Nieuwsbrief 2015-03
17
Nieuwsbrief 2015-03
Jaarlijkse financiële bijdrage
Van de Gemeente ontvangen wij geen subsidie meer. Dit betekent voor ons dat wij met de jaarlijkse bijdrage en eventuele sponsering ons programma zullen moeten rondkrijgen. Uw bijdrage is daarom heel belangrijk. Wij verzoeken U om in de komende maanden uw bijdrage te storten voor 2016.
De jaarlijkse bijdrage is minimaal tien euro (meer mag)
Gaarne storting op NL64 INGB 0006 9301 00 t.n.v. Platform Gehandicapten Leidschendam-Voorburg
18
Nieuwsbrief 2015-03
Belangrijke telefoonnummers
Secretariaat Platform Klachtentelefoon Platform Brandweer — Ambulance Politie — spoedeisende hulp Politie- spoedeisende hulp voor doven en slechthorenden
070 327 64 00 070 387 17 04 112
Politie — niet dringend Politie — niet dringend voor doven en slechthorenden SOS telefonisch hulpdienst (Sensoor)
0900 — 8844 0900 — 1844
Avalex
0900 — 0507
Storingsnummers Elektriciteit en/of gas Water
0800 — 9009 079 347 15 15
Centrum indicatiestelling Zorg (CIZ)
088 789 14 20
Stichting Welzijn oud en jong (Woej) “De Groene Loper” te Voorburg
070 301 17 30 070 300 47 47
Gemeente Zorgloket en Voorlichting
14070
Regiotaxi Informatie Reserveringen
088 966 60 11 088 966 60 00
19
0800 — 8112
0900 — 0767
Nieuwsbrief 2015-03 Bestuur Voorzitter Carine Schaap- de Bruijn IJsvogellaan 113 2261DM Leidschendam 070 387 17 04 Penningmeester Bennick Wanner Laan v. Nieuw Oosteinde 155 2274 FE Voorburg 06-46412343
Secretaris Cor den Hoed (WSP) Zijdesingel 12 2261 BZ Leidschendam 070 327 64 00 Donatie NL64 INGB 0006 9301 00 t.n.v. Platform Gehandicapten Leidschendam - Voorburg
Bestuursleden Nina Bakker Rob Wagemans Werkgroep Scholen Project (WSP) Marie Thérèse Ford (contact) Edith den Besten Kitty van Kampen Cor den Hoed Kees Twilt Sandra Zuiderwijk
Theo Baijer Ger Blom Utku Canko Marjet Houwink Rob Westdorp Henny Zwanenburg
Werkgroep Openbare Toegankelijkheid (WOT) Jos Polders (wnd. voorzitter) Wilma Bekker Utku Canko Nina Bakker Yvonne Heitman Petra Houtman Rina Groot Irene Mos Johan de Jonge Pop Lysen van Laar Irene Mos Ludo Romeijn Eric Verbeek Rob Westdorp Redactie Nieuwsbrief Carine Schaap - de Bruijn Jacques van der Wiel BEELDVORM Pijnacker
Omslag
20
