INHOUD 3
Pluim
5
Tevredenheidsonderzoek
7
Welkom in Akapella
8
Verjaardagen
9
Familiewerking dementerende ouderen
10
Valentijn
13
Kalenders…
16
Vast programma programma maart
Parallelweg 10 1880 Kapelle-op-den-Bos
17
Huisdieren deel 3
Tel: Fax:
18
Vijfgeslacht
THUISKRANT 13e jaargang Nr. 49 maart 2012 Verschijnt maandelijks Woonzorgcentrum Akapella
015/71.50.20 015/71.18.07
E-mail:
[email protected] Website: www.akapella.be
Medewerkers: Wim Schaerlaecken Magda De Prins Griet De Broeck Emmanuel De Boeck Marc Peeters
Jeanne Verherstraeten 102 jaar jong !!!
PLUIM Beste medewerkers, bewoners, familie, vrijwilligers, Een moeilijke periode ligt achter ons: luchtweginfecties hebben ons allemaal goed te grazen genomen. Gelukkig werd het gebruik van antibiotica niet gerantsoeneerd door onze huisartsen: dit aan ouderen met zeer weinig weerstand ontzeggen, zou voor velen nefast geweest zijn en het was voor enkelen desondanks nog moeilijk om er terug bovenop te geraken. Laat de lente met hopelijk veel zonnestralen ons lichaam en ons innerlijk nu maar verder aansterken. In moeilijke momenten leert men zijn vrienden kennen wordt gezegd. Ik heb dit ook in de realiteit nog maar eens mogen ervaren: medewerkers die heel wat tandjes bijstaken, die bewoners en elkaar niet in de steek lieten en zelf “halfgebakken” het beste van zichzelf gaven. Ik heb het hier over al onze medewerkers in alle departementen. Akapella staat voor die grote betrokkenheid, vaak zelfs hartelijkheid: het elke dag in de praktijk brengen vergt telkens weer inspanningen, maar het is voor velen hun drive. Het graag zien van mensen betekent ook graag gezien worden en dit is wat elk van ons nodig heeft, zeker als het wintert of regent. In 2012 gaat Akapella verder op de ingeslagen weg. Medewerkers gespecialiseerde opleidingen aanbieden, coaching door referente medewerkers, ontwikkelgesprekken bij alle medewerkers door leidinggevenden, voor onze bewoners zeer lekkere maaltijden, ontbijtbuffetten, ettelijke comfortzorg- en relaxatiedagen, een breed activiteitenaanbod, een liefdevol onderhouden interieur, de vele medewerkers met een ondersteunende functie om dit alles te verwezenlijken, daar bovenop een hele schare geëngageerde vrijwilligers. Altijd opnieuw focussen we verder op kwaliteitsvolle zorg voor dementerende bewoners en op waardige levenseindezorg: daar zit onze grootste opdracht en hoe langer hoe meer en deskundiger onze grootste kracht. 3
In februari gebeurde er een tevredenheidsonderzoek rond zorg en wonen bij onze wilsbekwame bewoners door Dasja Sleutel, studente psychologie. Je vindt er verderop de resultaten van. Voor onze dementerende bewoners vindt er dit jaar een kwaliteitsonderzoek plaats, gecoördineerd door Katrien en Katelijne, waarover in volgende thuiskrant meer. In het voorjaar en najaar gaan onze medewerkers een volledige dag brainstormen over ‘gezonde relaties in de zorg’ onder begeleiding van Arno Vansichen, onze huiscoach sinds 2009. Onder leiding van onze CRA, Dr. Paul Smits, wordt dit jaar een geneesmiddelenformularium operationeel. Sinds enkele maanden wordt door onze hoofdverpleegkundigen een “zorggesprek” met familie van een nieuwe bewoner gevoerd binnen de drie maanden na opname in Akapella. Als kers op de taart wordt er, zoals jullie ondertussen allemaal van Karel hebben vernomen tijdens de talrijke informatiemomenten, gebouwd en verbouwd om vele zaken en taken comfortabeler te maken voor bewoners en medewerkers. Laat ons de toekomst maar met veel openheid en samen gedragen kracht verder hoopvol tegemoet zien, hartelijk, Yves
4
TEVREDENHEIDSONDERZOEK TEVREDENHEIDSONDERZOEK Voorstelling tevredenheidsonderzoek In opdracht van Akapella heb ik, Dasja Sleutel, studente psychologie, in februari 2012 een onderzoek gedaan bij 35 wilsbekwame bewoners, met als doel de tevredenheid van de bewoners te evalueren op vlak van wonen en zorg. Naar aanleiding van het onderzoek zijn de hiernavolgende conclusies en aandachtspunten ten behoeve van de kwaliteitsverbetering van de zorg geformuleerd. Namens Akapella dank ik alle bewoners die aan het onderzoek hebben deelgenomen. Conclusies tevredenheidsonderzoek De bewoners geven aan zowel de inhoud als het niveau van de zorg te waarderen. De algemene tendens is dat de bewoners tevreden zijn over de vriendelijkheid van het personeel. Ten aanzien van het niveau van geduld van een aantal personeelsleden is een klein deel van de bewoners minder enthousiast. Uit het onderzoek komt naar voor dat het personeel meestal vlug is om de bel te beantwoorden. Indien dit niet het geval is, hebben de bewoners hier alle begrip voor omdat ze beseffen dat de medewerkers niet overal tegelijk kunnen zijn. Een belangrijke vraag: “Begrijpt het personeel de problemen van ouderen?” werd door de bewoners positief beantwoord. Zij zijn het met deze vraag ‘volledig’ of ‘over het algemeen wel’, eens. Daarnaast beamen de bewoners dat hun intimiteit volledig gerespecteerd wordt. De bewoners vinden unaniem de directie zeer vriendelijk. 83% van de ondervraagde bewoners kennen hun aandachtspersoon binnen Akapella. 65% van de bewoners gaan er volledig mee akkoord dat ze hun eigen beslissingen mogen nemen (rekening houdend met hun lichamelijke toestand). De overige 35% duiden aan dat ze hier “nogal” mee akkoord gaan. Opvallend is ook dat de bewoners zich betrokken voelen bij de besluitvorming.
5
Alle bewoners die hulp nodig hebben bij hun ochtendtoilet (wassen, aankleden, naar toilet gaan,…) vinden deze hulp uitstekend tot tamelijk goed. Bij het verlaten van hun huis en het intrekken in Akapella hebben enkele bewoners wel belangrijke gewoonten moeten afgeven, maar hier treft volgens hen het woonzorgcentrum geen schuld. De reden hiervan is meestal de achteruitgang van hun lichamelijke toestand. Verder zouden alle bewoners Akapella aanraden aan een persoon van buitenaf. De hoofdredenen hiervoor zijn volgens de bewoners: de goede directie, de kwaliteit van de medewerkers, goede maaltijden, de omgeving. Indien ze veranderingen zouden kunnen aanbrengen om hun leven in Akapella te verbeteren kwam er maar weinig feedback van de bewoners omdat ze hier reeds heel tevreden waren en geen mogelijke verbeteringen wisten. De bewoners geven aan dat ze meer dan genoeg de kans krijgen om meer te weten te komen over levenseindezorg of dementie. Hierover worden gratis lezingen, presentaties en boekjes gegeven. Verder zijn er nog individuele momenten met het personeel en/of de directie waarin de bewoners antwoord krijgen op mogelijke vragen en waarin er toekomstgericht stappen ondernomen kunnen worden. Ook vinden de bewoners over het algemeen dat de activiteiten en uitstappen goed aansluiten bij de mogelijke beperkingen van de ouderen. De bewoners zijn zeer te spreken over het aanbod van de maaltijden die geserveerd worden en de keuze die ze hieruit kunnen maken. Dit ervaren ze als een enorme luxe. De dagindeling is unaniem naar de zin van de bewoners, ze zouden hier geen aanpassingen aan willen doorvoeren. Enkele aandachtspunten Uit de resultaten blijkt dat het personeel vooral dient op te letten dat men genoeg geduld toont t.o.v. de bewoners. De betrokkenheid van de bewoners en de mogelijkheid tot het nemen van eigen beslissingen zou verder geoptimaliseerd kunnen worden. Dasja Sleutel
6
WELKOM IN AKAPELLA Robijns Jeanne - Wooneenheid 123 Jeanne groeide op “op ’t Voor” in Nieuwenrode als jongste dochter in een gezin van 9 kinderen. Haar moeder hield een café open. Jeanne vertelde dat het café een ‘verboden plaats’ was voor haar. Haar moeder wilde niet dat ze er kwam. Ze hadden thuis ook een beetje veld waarop ze groenten verbouwden. Jeanne heeft lagere school gelopen in Nieuwenrode en bleef nadien thuis. Ze leerde op school en van haar moeder naaien en handwerken. Jeanne trouwde met René. Het koppel woonde eerst in Nieuwenrode, nadien bouwden ze hun eigen huis in Kapelle naast de ouders van René. Ze hadden goeie buren, iedereen kende iedereen. ‘Ze liepen elkaars deur niet plat, maar ze waren er wel voor elkaar als ze elkaar nodig hadden.’ Jeanne was lid van de KAV en was lange tijd vrijwilliger bij ‘de weeg’ (kind en gezin). Later sloot ze zich ook aan bij de gepensioneerden van Kapelle en van Nieuwenrode. Ze was ook bij een volksdansgroep. Jeanne naaide en breide veel voor de kinderen. Ze werkte ook graag in de tuin. Ze hadden een bloemen- en een ‘legummenhof’. Jeanne woont sinds 30 januari in Akapella. Welkom Jeanne!
WIJ GEDENKEN Frans De Groef, overleden op 20 februari 2012 Victoire Van Bever, overleden op 23 februari 2012
GEBOORTE NOA, kleindochter van Ria Peeters, verpleegkundige. Proficiat aan de ouders en grootouders en welkom op de wereld Noa! 7
VERJAARDAGEN VERJAARDAGEN MAART 04/03/1922
Peeters Jeanne (wooneenheid 201)
04/03/1943
Van Muylders Danny (wooneenheid 217)
04/03/1975
Jansen Gwendy (verzorgende)
05/03/1925
De Ridder Jeanne (wooneenheid 121)
07/03/1924
Jottier Rosette (wooneenheid 025)
10/03/1925
Denil Maria (wooneenheid 129)
10/03/1935
Van Keer Christiane (wooneenheid 204)
10/03/1981
Van Praet Leen (kinesiste)
10/03/1991
Verbanck Kelly (weekendstudente)
11/03/1954
Huybrechts Reina (wooneenheid 014)
13/03/1929
Rottiers Esther (wooneenheid 010)
19/03/1944
Peeters Jos (vrijwilliger)
20/03/1923
De Buyser Angele (wooneenheid 016)
22/03/1936
De Maeyer Octavie (wooneenheid 006)
23/03/1947
Van horenbeeck Maria (vrijwilligster)
27/03/2012
Huysmans Yasmine ( zorgkundige, jobstudent )
27/03/1923
Robijns Jeanne (wooneenheid 123)
27/03/1950
Delestré Wilfried (vrijwilliger)
28/03/1925
Deroover Joanna (wooneenheid 143)
29/03/1920
Broothaers Alice (wooneenheid 020)
29/03/1925
Schaerlaeckens Maria (wooneenheid 101)
31/03/1969
Illegems Katelijne (verpleegkundige)
8
FAMILIEWERKING DEMENTERENDE DEMENTERENDE OUDEREN Graag nodigen we jullie uit op een bijeenkomst van de familiewerking voor onze dementerende ouderen. Deze gaat door op WOENSDAG 21 MAART 2012, om 14u30 in de polyvalente ruimte. We zouden de film ‘Verdwaald in het geheugenpaleis’ willen vertonen, met nadien ruimte voor reflectie, vragen en bedenkingen. De film ‘Verdwaald in het geheugenpaleis’ is een documentairefilm van KLARA VAN ES, en wordt als volgt omschreven door het Alzheimermagazine: ‘Liefdevol portret, toont de verwoestende kracht van dementie…met ontzag, respect en verwondering in beeld gebracht.’ We hopen van harte u op 21 maart te kunnen verwelkomen!! Met vriendelijke groeten, Het Akapella-team
REDACTIERAAD Beste lezer, Graag nodigen wij u (bewoner, familie, medewerker, vrijwilliger) uit voor een redactieraad over de thuiskrant. Het is de bedoeling dat we hier de toekomst bespreken van de thuiskrant. Deze redactieraad gaat door op VRIJDAG 16 MAART 2012 om 10u30 in de vergaderzaal. Tot 16 maart, Wim en Griet
9
VALENTIJN 14 februari was het Valentijn. Lievekesdag zoals we zeggen. Het feest der verliefden is zo commercieel geworden dat we wel eens zouden vergeten waarover het echt gaat. Over de oorsprong van Valentijnsdag doen verschillende verhalen de ronde. Het eerste is dat in de periode rond Valentijn vogels, vooral dwergpapegaaien, die ook wel eens “love-birds” worden genoemd, een nestje bouwen. Valentijnsdag is verbonden aan een heilige, maar heeft wel zijn heidense wortels. Het heeft immers te maken met het heidens feest Lupercalia, dat de Romeinen op 14 februari vierden ter ere van Lupercus. Het was een vruchtbaarheidsfeest waarbij jongelui naar het liefdesorakel gingen en de gelegenheid kregen ongedwongen met elkaar kennis te maken. De geseling is verdwenen, het liefdesorakel ook en voor ongedwongen kennismaking wachten jongeren thans niet meer op de 14de februari. Tot 1969 was 14 februari ook een christelijke feestdag. Valentinus was een Romeins priester, die zeer bekommerd was om zijn gelovigen. Keizer Claudius II had verboden jonggeliefden nog in de echt te verbinden. Hij wilde het dienstnemen in het leger aanmoedigen en vond namelijk dat getrouwde soldaten niet zo goed waren als hun ongetrouwde collega’s. Valentinus echter hield zich niet aan dit verbod. Hij werd opgepakt, gemarteld en tenslotte onthoofd (omstreeks 27O). Tijdens zijn gevangenschap werd Valentijn verliefd op de blinde dochter van de gevangenisbewaker. Zijn liefde voor haar zou haar op miraculeuze wijze weer hebben doen zien. Hij werd te Rome langs de Via Flaminia begraven. Paus Julius I (337-352) liet bij zijn begraafplaats een basiliek bouwen. Een derde verhaal gaat over Valentinus, de derde bisschop van Terni (Umbrië). Op een dag werd hij door enkele gelovigen gevraagd naar Rome te komen om een zwaar ziek, kreupel kind te genezen. Hij reisde dadelijk naar Rome om het meisje de handen op te leggen. De wonderbare genezing wekte zoveel verwondering, dat heel wat mensen, onder wie de vader van het 10
meisje en zijn familie, zich lieten dopen. Valentinus werd echter gevangen genomen en in het jaar 273 onthoofd. Zijn stoffelijke resten werden naar Terni gebracht, waar hij werd begraven langs de Via Flaminia. Gaat het inderdaad om één en dezelfde Valentinus, of waren er in de 3de eeuw twee martelaren met dezelfde naam, die rond hetzelfde jaar werden onthoofd en langs een weg met dezelfde benaming werden begraven? Wie zal het zeggen! Later werden de drie verhalen door elkaar gehusseld, en uiteindelijk hielden we nog één feest over, Valentijnsdag. Wij in Akapella, hadden ook een bijzondere Valentijnsdag. Wij hebben die dag onze eigen ‘tortelduifjes’ in de bloemetjes gezet. Oude liefde roest niet, ze blinkt als een koperen pot in het zonlicht!!! (Zie het artikel van Anna en Rik op de volgende bladzijde….) Het ‘geblink’, dat hebben wij mogen ondervinden tijdens ons tweede Valentijnrestaurant voor de koppels van Akapella. Alle koppels die samen, of waarvan één van de partners in Akapella verblijven, kregen een uitnodiging. Bijna alle koppels schreven zich in. Die avond werden ze tegen vijf uur verwacht in de vergaderzaal die we voor de gelegenheid hadden omgetoverd in een gezellig Valentijnrestaurant. Compleet met sfeerverlichting, een vleugje poëzie en achtergrondmuziek. En toen kon het genieten beginnen: Voor onze bewoners van de geuren en smaken en voor ons, de helpers van Cupido, van de stralende gezichten en de 100-den complimentjes. Bieke, Heidi, Maya en Griet
11
12
ER BESTAAN EEN HELE HOOP KALENDERS: Verjaardagskalenders, kalenders van de druivelaar met moppekes, de weerkalender,… Maar er bestaat ook zo iets als de kalender van de themadagen. Mochten we ooit zonder inspiratie zitten om te feesten, dan kunnen we nog altijd nieuwe feestdagen ‘uitvinden’. In maart hebben we al redenen genoeg om te feesten. Een overzicht: 3 tot 11 maart: Week van de vrijwilliger Elk jaar worden vrijwilligers (terecht) opnieuw in de bloemetjes gezet. Er zullen weer heel wat studiedagen, tentoonstellingen en festiviteiten plaatsvinden over heel Vlaanderen. Ook Akapella heeft een grote groep vrijwilligers. Zonder hen zou het leven er heel anders uitzien. Langs deze weg willen we dan ook al onze vrijwilligers bedanken voor hun inzet. Vrijwilliger zijn… Is vrijwillig Maar niet vrijblijvend, Is verbonden, maar niet gebonden. Is onbetaalbaar, maar niet te koop Is positief denken en positief doen. Met als enige doel: Voor jezelf en de andere Een goed gevoel.
13
8 maart: Internationale Vrouwendag De Internationale Vrouwendag is een herdenking van de eerste staking van vrouwen, die plaatsvond op 8 maart 1908 in de stad New-York. De staking was gericht tegen de slechte arbeidsomstandigheden in de textielindustrie. De staking was het prille begin van de strijd voor de vrouwenemancipatie en tegen de vrouwendiscriminatie. In 1911 deed de Duitse socialiste Clara Zetkin tijdens een conferentie voor socialistische vrouwen in Kopenhagen het voorstel om 8 maart uit te roepen tot Internationale Vrouwendag. In 1917 brak op 8 maart opnieuw een staking uit vanwege de slechte arbeidsomstandigheden in de textielindustrie, nu in het Russische Sint-Petersburg, onder leiding van de revolutionaire Alexandra Kollontai. Mede als gevolg hiervan verkoos het Internationale Vrouwensecretariaat van de Communistische of Derde Internationale in 1921, 8 maart definitief tot datum van de Internationale Vrouwendag. In België wordt sinds 1971 de Nationale Vrouwendag gevierd op 11 november door een deel van de Belgische vrouwenbeweging. Aan al onze vrouwen in huis: een schitterende vrouwendag gewenst en aan alle mannen: een schitterende vrouw! 21 maart: Internationale dag tegen rassendiscriminatie Over discriminatie en haat is al genoeg geschreven zouden we denken, maar nog steeds is het probleem de wereld niet uit. Laat ons vandaag al beginnen met verdraagzaam te zijn en te blijven tegenover onze buur. Het is die dag ook het begin van de lente. Een nieuwe lente, een nieuw begin! Vergeet de zorgen en de kwel en geniet van een prachtig nieuw begin! Griet
14
VAST PROGRAMMA Elke maandag om 10 uur in de polyvalente zaal: Ochtendgymnastiek met Patricia en Magda Elke dinsdag Music Maestro op afdeling 0 en 1 en elke woensdag op afdeling 2. Elke woensdag om 11 uur in de zithoek op de benedenverdieping: Boekenwurm met Annemie of Chris Elke 1ste woensdag van de maand om 10u30 in de polyvalente zaal: Tachtig maar Krachtig met het Akapella Show Team Elke woensdag om 15uur in de polyvalente zaal: Handwerk, gezelschapsspelen en petanque bij mooi weer Elke donderdag rond 10 uur: marktbus Om 15 uur in de polyvalente zaal: Bingo met Antoinette en Isidoor
PROGRAMMA VAN MAART MAART Van 5 tot en met 9 maart dompelen we jullie onder in één grote verwennerij. De hele VERWENWEEK staat in thema: “Zeg niet nee tegen vitamine D”. We genieten van een massage, ontspannen tijdens de yoganamiddag en halen een frisse neus tijdens de lentewandeling. Sandra en Wendy verklappen ons de geheimen van het badzout en we sluiten lekker gezond af met vitaminen D op ons bord. Afspraak: elke dag tussen 15u00 en 17u00. Op zondag 11 maart krijgen we bezoek van een grote groep enthousiaste kinderen en jongeren. De scouts van Nieuwenrode plannen die dag een maatschappelijke actie. Het idee erachter is: ‘kleine daden maken een groot verschil als je met velen bent’. De scoutsgroep komt ons die dag verwennen met moois, lekkers en 100den verhalen. Ze zullen ons tonen dat jonge mensen zich nog belangeloos en met veel plezier willen inzetten voor de medemens. De activiteiten gaan door in de polyvalente zaal en in de vergaderzaal tussen 15u00 en 17u00.
15
HUISDIEREN 3
Pakt nu …. De katten.
Ieder huishouden van den buiten had vroeger behalve veel kinderen ook een paar katten op den hof lopen. Ook bij ons. Samen werden we groot en oud. Onze kat is pas gestorven in de tijd dat alle katten “poezen” geworden waren. Ze had een schitterend-glanzende pels, compleet zwart met aan de nek een spierwit randje. In de zon blonk ze zo mooi als een zwarte lelie. Daarom noemden wij haar, ge weet het nog wel, onze “pastoor”! Ik was toen nog een onnozele troeten en had geen flauw benul van het belangrijk onderscheid tussen “vrouwelijk” en “mannelijk” in het leven: onze kat was dus een kattin en pastoor. Voilà. En niemand had daar moeite mee. Zoals alle katten uit die tijd had ze nog manieren. ’t Waren soms wel valse, maar toch manieren.. Als ze moest “gaan”, dan groef ze een bescheiden putteke in den hof tussen de snijbonen. Ze ging er deftig overhangen zodat er niets te zien was, wiebelde een paar keer heen en weer met haar staart en deed iets. Tenslotte rook ze eens aan haar creatie en krabde het putteke netjes dicht met haar rechter voorpoot. Geen mens die kon vermoeden wat daar gebeurd was. Ge mocht er met uw zondagse schoenen op trappen en zonder af te kuisen mee naar ’t lof gaan. Zo proper. En als de tijd gekomen was van “moederken” en “vaderken” te spelen, toen klonk er ’s nachts urenlang een indrukwekkend concert om André Rieu te doen vergeten. ’s Morgens lag er hier en daar een plukje haar als achtergelaten DNA van de daders en daderessen. En drie weken later kwam onze pastoor zo fier als een … kater met een nest jongen uit de kleerkast gewandeld. Zo ging dat toen, jarenlang, alsof er nooit iets zou veranderen. Maar de tijden, zij veranderden wél. Wat is er in ’s hemelsnaam gaande met de huidige generatie van doodgeploterde, verwende katten? Ik ken er die met de haren omhoog van schrik gaan lopen met merels, ratten en soortgenoten. Ze slapen in een gewatteerd rieten mandje onder de chauffage in plaats van in het stro bij de koeien… En smijt ge er met uw sloefen naar omdat ze de verf van de chambrant hebben gekrabd, dan komen ze met de staart tussen hun achterpoten staan janken aan uw blote voeten. Echte katten, die leggen hun staart
16
NOOIT tussen hun achterpoten! Die nemen in penibele situaties een eerlijke, openlijke vlucht. En twintig meter verder draaien ze zich eens verontwaardigd om, om te kijken van waar al dat vijandelijke geschut wel vandaan kwam. En die manieren van tegenwoordig, jong! Geen van allen maken ze nog echt werk van de belangrijke dingen van het leven. Komen ze elkaar tegen, geen noot intro meer. Rap, rap doen ze hun kattenplicht en gaan ieder weer hun eigen weg, zonder nog ergens veel spel van te maken. Maar d’er is méér aan de hand met de “nieuwe” katten: Waar leggen ze hun hoopjes als ze op wandel zijn? Ja, juist, het liefst van al boven op een pas gemaaid gazon, zonder putteke. En trapt ge d’er in, dan stinkt ge voor de rest van de dag tot na het avondgebed, terwijl de dader u zit uit te lachen ginder, achter de regenpijp van de geburen. En dan nog iets. Wat aten de katten vroeger? Mussen en muizen. De capabelsten kwamen zelfs af en toe met een fazant of een konijn naar huis. Als beloning kregen ze dan de korsten van het gebakken spek of wat overschot van “familiepap”. En daar waren de beesten wreed content mee. En moest ge bij Mena Schuil naar een doos “Kittekat” gevraagd hebben, ze had u uitgelachen van hier tot ginder en u bekeken alsof ge een rond vierkant kwam kopen. - Dat bestaat niet, menneken, ze zijn met uw voeten aan ’t spelen… En Mena moest ge geloven want ze had in haar winkel alles wat bestond: van ’t strafste vergif tot de zoetste snoeperij. Ook voor katten. Maar de poezen van tegenwoordig hebben de keus tussen 12 verschillende soorten eten op de schabben van den HUBO. Met “ontwormer” en al erbij. Want van wormen, daar kunt ge als kat van dood gaan en dan valt ge serieus in de kosten voor een crematie of voor een stukske grond op het kattenkerkhof van Wilrijk … Wíj hebben onze pastoor begraven in de legumenhof onder de snijbonen. Zou het normaal zijn dat op die plaats de snijbonen sindsdien véél hoger groeiden? … E.D.B.
17
5 GESLACHT Een prachtig nieuw mensje op de wereld zetten is sowieso speciaal. De kleine Jutta is wel echt heel bijzonder. Ze werd geboren op driekoningendag en is de jongste schakel van een heus vijf-geslacht. De kleine prinses heeft blijkbaar haar plaatsje al gevonden op de schoot en in het hart van haar Betovergrootmoeder. Proficiat Lidy, proficiat alle vijf!
Zittend:
Betovergrootmoeder Lydi Fromont geboren op 07/061921
Links:
Overgrootmoeder Monique Neeckx geboren op 28/06/1944
Rechts:
Grootmoeder Chantal Van Damme geboren op 02/02/1966
Midden:
Moeder Bo Cnop geboren op 30/01/1990
Op de schoot: Baby Jutta Stessel geboren op 06/01/2012
18
