Inhoud. Nieuwsflits... 19, 36 Bouzo-strip... 8, 24, 29, 44, 47 Protpraat... 12, 16, 24, 41, 44, 50

Protatype

november 2003

Inhoud Voorwoord ..............................................................................................2 In the Sprotlight .......................................................................................3 BMT on stage ......................................................................................... 6 Intro 2003 ............................................................................................... 9 Vakgroepen .......................................................................................... 13 De stelling van Protagoras ................................................................... 16 Lanistae activiteit .................................................................................. 17 Even voostellen .................................................................................... 18 Excursie OCCAM ................................................................................. 20 Eerstejaarsfeest ................................................................................... 23 Stagevoorlichting .................................................................................. 25 Lustrumprogramma ............................................................................. 28 Lustrumactiviteiten ............................................................................... 30 Createch .............................................................................................. 34 Faculteitsraadverkiezingen ................................................................... 37 Introkamp 2003 ..................................................................................... 38 Protpuzzel ............................................................................................ 42 Aangenaam, Mipie! ............................................................................... 43 Intropappa Jan ...................................................................................... 45 Lieve Bouzo ......................................................................................... 47 Wervingsdagen .................................................................................... 49 De maat aller dingen ............................................................................ 51 Colofon ................................................................................................. 52 Nieuwsflits ...................................................................................... 19, 36 Bouzo-strip ..................................................................... 8, 24, 29, 44, 47 Protpraat ................................................................ 12, 16, 24, 41, 44, 50

1

Protatype

november 2003

Voorwoord Beste lezers, Met trots presenteer ik jullie de eerste uitgave van de zesde jaargang die het Protatype ingaat. Deze trots komt niet alleen voort uit het feit dat dit mijn eerste poging is tot een beloofd foutloos blad, maar ook omdat deze uitgave niet van de traditie afwijkt elk jaar dikker te worden. Ook het Protatype blijft groeien en dat is een mooie gedachte die goed past bij het thema dat in deze uitgave doorschemert. Want zoals iedereen geacht wordt te weten, is de lustrumweek nabij, die zichzelf bezighoudt met de evolutie en metamorfose van BMT Protagoras. De redactie heeft zich hier ook mee bezig gehouden en zich verdiept in het ontstaan van Bouzo, de mascotte van BMT. Hoe is hij van de zaadcel die op de speldjes van het bestuur pronkt, gegroeid tot de grootse rode slang die door de bar van In Vivo kronkelt? De lustrumcommissie krijgt de kans om de activiteiten die zij in de lustrumweek organiseren, te presenteren. Er zijn al een aantal activiteiten geweest en daar zijn natuurlijk leuke stukjes over geschreven. Het lustrum zal zeker niet overheersen, want deze uitgave is rijk aan stukjes uit vele verschillende hoeken. Als we binnen de TU/e blijven, maken we kennis met de nieuwe decaan van BMT en ook de kwaliteitszorgmedewerker is een nieuw gezicht binnen de faculteit. Buiten de TU/e zijn een aantal studenten op excursie naar OCCAM geweest. Harm zoekt zijn interesses op een externe stage in Zweden. Wie in deze uitgave vooral zullen opvallen, zijn de eerstejaars. Zij hebben natuurlijk een intro en een bijbehorend introkamp achter de rug en hebben hierover met alle plezier willen vertellen. Misschien dat de ouderejaars die niet mee geweest zijn, zich helemaal kunnen inleven, zodat oude herinneringen naar boven zullen komen. Een nieuw jaar is natuurlijk niets zonder vernieuwingen. De rubriek ‘De stelling van Protagoras’, moet voor een leuke discussie en de strijd naar de waarheid op het forum zorgen. Wie daar verliest kan revanche nemen op de dit keer uitdagende Protpuzzel die voor heel wat slapeloze nachten kan gaan zorgen. Om te weten te komen waar de BMT’ers zich nog meer mee bezig gehouden hebben, kan ik eigenlijk alleen de tip geven om de volgende 50 pagina’s om te slaan en goed in je op te nemen. Veel leesplezier! Namens de redactie, Bram Coolen, Hoofdredacteur van het 3e lustrumbestuur der SvBMT Protagoras.

2

Protatype

november 2003

In the Sprotlight Frank Baaijens Frank Baaijens is sinds 1 september de nieuwe decaan van de faculteit BMT. Hij is de opvolger van Jan Janssen en vervult deze baan parttime. Het andere deel van zijn werkweek is hij hoofd van de groep soft tissue biomechanics en tissue-engineering.

Wat heeft u gestudeerd, wat was uw afstudeerrichting en hoe bent u daarna werknemer van de TU/e geworden? Ik wilde graag geneeskunde studeren, maar daar ben ik in eerste instantie voor uitgeloot. Toen ben ik Werktuigbouwkunde gaan studeren. Het biomechanica gedeelte van de werktuigbouw sprak me wel aan. (Jan Janssen was toen al werkzaam op deze afdeling) WMT was er toen helaas nog niet. Tijdens mijn studie heb ik niets met de biomechanica gedaan; mijn promotieonderzoek heb ik in de groep van Jan Janssen gedaan. Halverwege mijn promotieonderzoek ben ik naar Philips gegaan, waar ik mijn promotie heb afgemaakt. In 1990 heeft Jan Janssen mij gevraagd of ik als deeltijd-hoogleraar naar de TU/e wilde terugkomen. Dit heb ik gedaan en ben daarna in 1995 voltijd- hoogleraar geworden. Dit was nog bij Werktuigbouwkunde; in 2000 heb ik de overstap gemaakt naar BMT. Naar aanleiding van de ontwikkelingen op het gebied van de tissue-engineering en de ervaring op het gebied van de celmechanica tijdens de post-doc van Carlijn Bouten in Londen, hebben we besloten onderzoeksactiviteiten in dit domein verder te ontwikkelen. Was het een wens van u om decaan van de (een) faculteit te worden? Nee, zeker niet. Jan Janssen heeft me twee jaar lang aan mijn hoofd gezeurd. Op het moment dat ik bij Philips wegging had ik daar de mogelijkheid om het management in te gaan, maar aangezien ik met onderzoek te maken wilde hebben, ben ik toen naar de TU/e teruggegaan. Ik heb hier nu een prachtige onderzoeksgroep, waar ik nauw betrokken bij het onderzoek wil blijven. Ik wilde geen decaan worden omdat ik het onderzoeksaspect niet wilde verliezen in mijn werk. Daarom ben ik nu ook parttime decaan en niet fulltime. Als ik deze keuze niet had gehad dan was ik zeker geen decaan geworden! Helaas kan ik nu geen onderwijs meer geven.

3

Protatype

november 2003

Voldoet uw functie aan de verwachtingen die u had? Laten we het zo zeggen: Het is interessant. Er zijn erg veel dingen waarop je heel adequaat moet reageren. Dit kost wel wat meer tijd en moeite dan ik gedacht had. Wat is uw verwachting van BMT over 5 jaar? Mijn verwachting en streven is om de opleiding en het onderzoek in die tijd op een heel hoog niveau te krijgen en te houden. Dit kan door vooraanstaand onderzoek in huis te hebben. Als decaan kan ik hier samen met de rest van het faculteitsbestuur een stimulerende rol in vervullen en het goede klimaat creëren. Het onderzoek en het onderwijs moeten dan verweven zijn in elkaar. Je moet het vak leren door onderzoek te doen. Jan Janssen was uw voorganger, welke dingen probeert u zo goed mogelijk van hem over te nemen? Ik denk, net als Jan Janssen, dat er meer keuzemogelijkheden voor de student zelf moeten zijn over zijn of haar opleiding. De flexibiliteit van de bachelor moet groter worden. Volgens mij is het goed indien 30 ICTS studiepunten door de student zelf ingevuld mogen worden. Deze punten kunnen op de volgende 3 manieren ingevuld worden: - ter verdieping van een specifiek deel van de opleiding - ter verbreding van de opleiding, bijvoorbeeld in een commerciële richting - ter voorbereiding op een specifieke master opleiding Op korte termijn moet er de graduate school BEST (Biomedical Engineering Science & Technology) komen. De graduate school moet zorg gaan dragen voor master en PhD opleidingen, maar ook de werving van studenten voor deze masters zal een taak zijn van de graduate school. De werving is zowel binnen de eigen faculteit en universiteit als daarbuiten aan andere universiteiten in binnen en buitenland. Op deze manier kun je de onderzoeksprioriteiten van de eigen faculteit definiëren en promoten. Als studenten gaan afstuderen moeten ze een groep kiezen waarbij ze dit doen. BMT moet ervoor zorgen dat bij onze faculteit ook altijd de optie blijft bestaan om een afstudeeropdracht te doen die over de grenzen van divisies heen gaat. Dus bij verschillende groepen en eventueel zelfs bij verschillende studies. Er moet dus loodrecht op de disciplines gewerkt kunnen worden. De faculteit BMT moet internationaal toonaangevend zijn.

4

Protatype

november 2003

Als u na een week zwoegen op de TU/e in het weekend thuis bent, wat doet u dan om, na het weekend, weer fris te beginnen aan een nieuwe week? Wanneer mogelijk, ga ik op zaterdag en zondagochtend golven. Daar ben ik dan beide ochtenden zoet mee. Verder heb ik nog twee kinderen op de middelbare school die ook wat aandacht van mij willen. Zo laad ik me ieder weekend weer op om op maandagochtend vrolijk en vol goede moed aan mijn werk op de TU/e te beginnen! Miriam van Kalsbeek & Henk-Joost Crooijmans

5

Protatype

november 2003

BMT on Stage Harm Buisman Ik ben Harm Buisman, 4e jaars BMT’er en loop sinds 1 oktober stage bij de Biokatalyse groep van de KTH te Stockholm. Deze groep, die onder leiding staat van Karl Hult, heeft een hoge reputatie op het gebied van onderzoek aan enzymen en is mede daardoor een uitstekende stageplaats. Ik heb deze stageplaats te danken aan mijn stage-coördinator Anja Palmans van de faculteit Scheikundige Technologie. Zij heeft de leiding over het wereldberoemde Spinoza Instituut waar ik nu een jaar werkzaam ben. Mijn stageopdracht is direct gerelateerd aan mijn werk bij Spinoza. In de zomervakantie heb ik daar namelijk onderzoek gedaan naar enantioselectiviteit in enzymatische ringopeningpolymerisaties (eROP) van gesubstitueerde e-caprolactonen met behulp van Candida Antarctica Lipase B (CALB). Voor de synthese van biomaterialen zijn enzymen erg interessant vanwege hun enantioselectiviteit voor substraten met een chiraal centrum. Enantioselectiviteit wil zeggen dat de reactiesnelheid van één van beide enantiomeren hoger is dan die van de ander. De verhouding van S- en R-enantiomeren in een polymeer is van invloed op de eigenschappen van de polymeer. Bij een ‘gewone’ polymerisatie zal de verhouding 1:1 zijn, maar door gebruik te maken van enzymen als CALB is het mogelijk om deze verhouding in het voordeel van één van de enantiomeren te sturen en dus polymeereigenschappen te veranderen. Mijn stageopdracht is nu om met behulp van ‘molecular modelling’ uit te zoeken waarom enantioselectiviteit bij eROP met CALB optreedt en een methode te ontwikkelen om de optredende enantioselectiviteit te voorspellen.

Figuur 1: eROP van 4-gesubstitueerd-caprolacton met benzylalcohol als initiator en CALB als katalysator. 6

Protatype

november 2003

Vanwege de grote interesse in CALB wereldwijd is er veel bekend over het reactiemechanisme en de structuur van dit enzym. De kristalstructuur is als PDB-file (protein database) te vinden op het internet en er is bekend welke bindingen nodig zijn tussen het enzym en het substraat om een reactief complex te vormen. Met behulp van deze gegevens is het mogelijk simulaties te doen met het enzymsubstraat complex en dat is dan ook wat ik op het moment in Zweden doe. Ik gebruik het programma Sybyl waarin ik de PDB-file inlaad en zo het enzym als 3D-structuur tot mijn beschikking heb. Het subtraat bind ik door in het enzym serine-105 te muteren tot een serine met daaraan het substraat gebonden. Na wat andere stappen genomen te hebben voer ik Molecular Dynamics (MD) simulaties uit; deze simulaties geven een benadering voor hoe het complex zich gedraagt in de tijd. De methode MD maakt gebruik van krachtvelden die het gevolg zijn van benaderingen van interacties tussen de atomen. Na deze simulaties verwacht ik aan de hand van onder andere H-brug lengte en energieën van het complex tijdens de simulaties een betrouwbare voorspelling te kunnen geven voor de enantioselectiviteit van CALB jegens gesubstitueerde caprolactonen. Ik vind Zweden als stageland een juiste ‘keuze’. Zweden is namelijk een erg modern land, zo kun je overal betalen met je creditcard, zelfs in de kroeg. Het prijsniveau ligt hier wel een stuk hoger, vooral als het om alcohol gaat, maar daar staat tegenover dat gezondheidszorg gratis is. Wat ik erg goed en opvallend vind is dat vrouwen, veel meer dan in Nederland, als gelijken gezien worden. Zo is de kans dat je voor openbaar dronkenschap een bekeuring van een vrouw krijgt erg groot! Voordat alle vrouwen naar Zweden verhuizen, de meeste Zweedse mannen zullen niet op het idee komen om een deur voor een vrouw open te houden. Taal is geen probleem; Zweden spreken vloeiend Engels. Ik heb zelfs ergens gelezen dat ze op de basisschool al Engels krijgen. Echter zo spraakzaam als de Zuid-Europeanen zijn, zo zwijgzaam zijn de Zweden. Het gemakkelijkste is dus om contacten te leggen met andere buitenlandse studenten en die zijn er erg veel hier in Stockholm. Hiervan is 75% Duits, wat een medestudent uit Italië tot uiting bracht met: Er wonen 9 miljoen autochtonen en 20 miljoen Duitsers in Zweden. 7

Protatype

november 2003

Mocht één van jullie in Zweden stage willen lopen dan adviseer ik om in augustus en/of september mee te doen aan de taalcursussen, dan leer je meteen een hoop buitenlandse studenten kennen en kun je mee draaien in de introductieprogramma’s. Er worden in die tijd leuke dingen georganiseerd in en rond Stockholm. Over Stockholm gesproken… Zoek je rust? Kom naar Stockholm. Deze stad is gebouwd op eilanden en er is ontzettend veel natuur in en rond Stockholm. Het heeft meer een uitstraling van een groot uitgevallen dorp in het midden van een natuurgebied dan dat van een wereldstad en dat is zo nu en dan wel zo fijn! Helaas naderen er donkere tijden. Sinds de wintertijd is ingegaan, is het om half 5 al pikkedonker. Dit wordt alleen maar erger en veel Zweden schijnen zwaar depressief te worden in deze tijd. Gelukkig duurt het niet zo lang, want als het gaat sneeuwen wordt alles verlicht, aldus mijn collega’s. Laten we hopen dat ze gelijk hebben! Groetjes uit Zweden, Harm Buisman

8

Protatype

november 2003

Intro 2003 Maandag 18 augustus was het dan zo ver. M’n eerste week op de Technische Universiteit in Eindhoven zou beginnen, nog geen serieuze week, maar een weekje om elkaar te leren kennen. Ik was net de dag ervoor thuisgekomen van vakantie en had toen pas kunnen lezen dat het de bedoeling was dat je een fluorescerende oranje veter in je linkerschoen en een blauwe in de rechterschoen moest dragen. Op zondag kon ik geen veters meer regelen, dus zonder gekleurde veters stond ik maandag in het auditorium te wachten op wat komen zou. Onwennig en niet wetend wat precies de bedoeling was, ging ik met mijn geel gekleurde bonnen op zoek naar de lunch, die mij hielp het praatje van de Rector Magnificus door te komen. We werden ingedeeld in groepjes en ik kwam terecht in het groepje van de met bloemen versierde intro-mamma’s. Om elkaar beter te leren kennen werden er buiten kennismakingsspelletjes gedaan. Zo deden we krantenmeppertje, in feite een heel simpel spel. Maar simpele spelletjes kunnen ook heel moeilijk zijn als je de namen niet kunt onthouden. Zo mepte één jongen uit onze groep bij de naam Vivian, waarop zij Hendra zei, op mijn hoofd; niet omdat de namen van ons nu zo op elkaar leken, maar omdat we alledrie blond waren, was de uitleg van deze groepsgenoot. Na de kennismaking met de groepsgenoten gingen we op pad naar W-hoog. Om het gebouw een beetje te leren kennen waren er allemaal spelletjes georganiseerd op diverse plaatsen. Als je won, kreeg je een beker troep mee, waar niemand ook maar een idee van had wat je ermee kon doen. De stoelendans tegen groepje 7 ging er vrij ruig aan toe. Nadat iemand uit onze groep een beetje hardhandig van z’n stoel werd geschoven, werd de tactiek begrepen en zo schoven twee dames uit onze groep heel elegant de tussen hen in lopende heer van de tegenpartij omhoog. Opnieuw een beker voor ons! Rond een uur of 5 begaven we ons naar de bunker op pad voor eten. Het was een chaotische boel, want geen enkele studentenvereniging kreeg het voor elkaar om ons een fatsoenlijk bord eten voor te schotelen. Nadat er het een en ander heen en weer was gebeld, was het allemaal voor elkaar en namen we weer plaats aan dezelfde tafel waar we begonnen waren, om na nog een half uur wachten dan toch eten te krijgen.

9

Protatype

november 2003

’s Avonds was het de beurt aan de meer lichamelijke spelletjes. Bij elk gewonnen spelletje kreeg je een duidelijk stukje van de kaart van Eindhoven. Verloor je echter, dan kreeg je een wazig stukje van de kaart. Aangezien we bijna elk spelletje verloren, besloten we het anders aan te pakken. We zochten de stukjes op met behulp van een kaart van Eindhoven en zetten al onze fietsen startklaar voor de ingang van Whoog. Na 9 stukjes konden we een vierkant leggen en fietsten we naar het gebied dat op het middelste stukje stond. Daar in de buurt gekomen wisten we niet precies waar we wezen moesten, maar onze vragende kreet “BMT???” werd beantwoord. Op een achteraf gelegen pleintje zaten twee leden van de introcie samen met de mascotte Bouzo te wachten en voor ons als winnaars stond er een appelvlaai klaar. Dinsdagmiddag werd ons dan eindelijk duidelijk waarom we de vorige dag zoveel troep hadden gewonnen: hiermee moesten we een Bouzo namaken. De groep die erin slaagde om de origineelste te maken zou een prijsje winnen. Eenmaal aan het werk bleek er veel materiaal over te blijven; wat moesten we met al die rietjes en knoopjes? Zodoende werd er door een paar groepsgenoten besloten om ook een kleine variant te maken. Deze baby-Bouzo werd zelfs voorzien van een speen. Voor de “echte” Bouzo werd er een bot gemaakt, simpelweg omdat er rietjes over waren. De jury was erg onder de indruk van Bouzo in gezelschap van baby Bouzo. Dit leverde ons dus voor de zoveelste keer de winst op. Omdat een persoon in de groep allergisch is voor appels moest wederom geïnspecteerd worden naar de aard van de vlaai. Tweede vlaai, tweede keer pech! Woensdagochtend bezochten we de bunker, waar we niet echt geïnteresseerd waren in de rondleiding, maar meer in de gratis ‘prullaria’ en de spelletjes. Op dat moment waren we nog overduidelijk een groepje nuldejaars. Twee dappere dames uit onze groep waagden zich aan het fierljeppen en haalden droog de overkant, maar onze minder dappere intromamma’s bleven niet droog, omdat ze door de 10

Protatype

november 2003

in het groen geklede introcie in het water werden gegooid. Het sporttoernooi later die middag was niet helemaal wat we er van verwacht hadden; bijna alle teams waren alleen maar gekomen om te winnen en nergens anders voor. Ons team deed meer mee voor de lol en had maar één echte voetballer (die zich dood schaamde voor de rest van het team). Na twee gespeelde wedstrijden was de motivatie voor de meeste groepsleden ver te zoeken en werd besloten dat we ons terug moesten trekken. De maaltijd ’s avonds werd geheel volgens traditie gekookt door de vrouwen. In één keer werd me weer duidelijk hoe lui sommige heren kunnen zijn, hoewel om heel eerlijk te zijn er eentje had gevraagd of hij mee kon helpen tijdens het koken, dus ik zal ze niet in een keer allemaal over een kam scheren. Donderdag vond de cultuurtocht plaats, waarbij we begonnen bij de stadsschouwburg. Hier kregen we eerst een stukje toneel te zien van Doppio, gevolgd door een optreden van Leon van der Zanden. Het werd afgesloten met een danspresentatie van Footloose. Als het de bedoeling was dat ik gecharmeerd zou raken door het dansen of theater en me daarom zou willen inschrijven bij Doppio of Footloose, dan hebben ze volgens mij toch echt iets fout gedaan. De dansjes van Footloose waren vrij lachwekkend, aangezien het geen geheel was, iedereen alles net iets anders deed en zo kan ik nog wel even doorgaan. Alleen het optreden van Leon van der Zanden vond ik deze ochtend wel de moeite waard. ’s Middags bij Pathé viel ik bijna in slaap, want na een hele dag niets actiefs gedaan te hebben en dan in een donkere zaal kijken naar alleen maar voorfilmpjes van de bioscoopfilms die nog uit moeten komen, is niet anders dan slaapverwekkend. Toen er aan het eind van de filmpjes een vrouw binnenkwam om ons een korte cursus cabaret te geven was er dan ook zeer weinig interesse uit de zaal. Er moest dan ook eerst gedreigd worden om dan maar geen workshop te geven (niet dat dat nu echt werkte), voordat er een paar vrijwilligers op stonden. Nadat we alles geleerd hadden over hoge, lage en normale energieniveau’s liepen wij met een normaal energieniveau naar La Place om te eten en stonden uiteindelijk ’s avonds met een hoog energieniveau te springen bij de optredens die binnen en buiten de bunker werden gegeven. We spraken met een aantal mensen af dat we niet zouden slapen deze nacht, maar rond een uur of 8 ’s ochtends waren er toch een aantal die rond liepen met een zeer laag energieniveau en uiteindelijk vielen mijn intromamma’s in het Prothok op de bank in slaap. De warming-up was een 11

Protatype

november 2003

goede start om de vrijdag te beginnen. Na het ontbijt was er weinig meer van te merken dat we niet geslapen hadden (de jongens uit onze groep die alle vier ’s nachts braaf naar huis waren gegaan om te slapen, kwamen allemaal ruim een half uur te laat). Uiteindelijk gingen we ook te laat op pad naar de cantus, maar gelukkig stond iedereen daar nog in een rij te wachten. We namen plaats aan één van de twee tafels met BMTnuldejaars. Het eerste glas bier heb ik kunnen leeg drinken, daarna was het bier smijten geblazen, want iedereen die er aan bijgedragen had dat jij zo nat was, moest minstens zo nat worden. Dit zang- en bierfestijn was erg gezellig en inderdaad ook erg nat en ik had dit dan ook echt niet willen missen. Het enige wat ik daarna dacht was: “Ik wil naar huis, op mijn bed neervallen, vertellen wat ik de hele week heb gedaan.” Dat laatste kon echter niet, want ik was zo hees dat geen enkele toon meer mijn mond verliet. Dit had ik wel verwacht, maar ik heb het er dan ook helemaal voor over gehad. De INTRO is ‘kei gaaf’. Sjanneke Zwaan

Protpraat Bart schreeuwt het uit als hij stuntelig een introdans bij Footloose beleeft: “Ik heb een bommelding nodig!” Rob heeft de donderdagnacht in de intro heftig mee gefeest: “Het is pas negen uur ’s ochtends en ik mag nu al geen auto rijden.” Bij een barbecue tijdens de intro denkt Jeroen leuk te zijn door een lepel vol huzarensalade naar Liekes hoofd te smijten. Rob: “Dat noem ik nu fast-food.”

12

Protatype

november 2003

Vakgroepen Biomedische Beeldanalyse Vanaf nu zal in iedere uitgave van het Protatype een vakgroep zich presenteren aan de studenten van BMT. Het is aan prof.dr.ir. Bart ter Haar Romeny om de spits af te bijten in een kennismaking met het onderzoek dat zich binnen BMT afspeelt.

Vanaf 2001 hebben we een nieuwe loot aan de boom van BMT studie- en onderzoeksmogelijkheden: Biomedische Beeld Analyse. Wat is deze nieuwe richting? Prof. Janssen realiseerde zich rond 2000 het toenemend belang van medische beelden, zowel in de diagnostiek, de therapie en het biomedisch onderzoek. Hij vroeg mij of ik zijn team wilde komen versterken. De opdracht luidde: “Zet een groep op die BMT-ingenieurs opleidt en wetenschappelijk onderzoek doet op het gebied van de beeldanalyse in Eindhoven en integreer dit later met toegepast werk in Maastricht. Stimuleer hierbij een nauwe samenwerking tussen deze groepen”. Dit proces is inmiddels in volle gang. Als medische beelden zijn gemaakt, zijn er vele vragen te beantwoorden over deze beelden. Het beste is dit te illustreren aan de hand van een aantal voorbeelden: Hoe kunnen we het binnenste van de patiënt, de microscopische cel of weefselfuncties effectief en interactief in 3D laten zien? Hoe kunnen we automatisch segmenteren t.b.v. 3D visualisatie? Kunnen we anatomische beelden (CT, MRI) matchen met functionele beelden? Kunnen we de computer laten assisteren bij het stellen van de diagnose? Kunnen we onze visuele perceptie evenaren met de computer, zoals bij beeldgestuurd zoeken in een database, herkennen van objecten? Hoe deformeert het kloppend hart bij een infarct? Kunnen we virtueel opereren? Dit is het vakgebied van de beeldanalyse. Daarnaast vragen alleen al de enorme hoeveelheden beelden die in een ziekenhuis worden gemaakt (zo’n 100 Terabyte per jaar per groot ziekenhuis!) om een betrouwbare computer ondersteunde analyse.

13

Protatype

november 2003

Biomedische Beeld Analyse is een deel van BioMIM, de nieuwe BMT Master richting voor Biomedical Modelling & Imaging. We delen samen met de groep van prof. Hilbers (Biomedical Modelling & Informatics) het fraaie BioMIM lab, WH3.02 (met de beste koffie van W-hoog!). Kijk maar eens voor een virtuele tour op de BMIA website onder ‘Contact’. Het onderzoek richt zich op vier richtingen, elk gesuperviseerd door een eigen staflid: Luc Florack: Fundamenteel onderzoek naar de structuur in beelden, dit vakgebied heet ‘Computer vision’. Hierbij speelt wiskundig goed begrijpen van de beeldanalytische methoden en biologische inspiratie een belangrijke rol. Ons eigen visueel systeem is een fantastische patroonherkenner. Eén van onze doelstellingen is om de mechanismen hiervan te begrijpen en proberen (wiskundig) na te bouwen met een computerprogramma. Anna Vilanova: Drie-dimensionale visualisatie. Dit is het nadoen van de fysica van lichtstralen die op een virtueel object vallen. Het is een essentiële ‘samenvatting’ van de data voor een arts of onderzoeker. Er lopen projecten voor interactieve manipulatie, Diffusie Tensor Imaging en optimale 3D beeldpresentatie. Hierbij wordt geprogrammeerd in VTK, OpenGL en C++. We brainstormen op dit moment mee met het in Maastricht geïnitieerde plan voor ‘de operatiekamer van de toekomst’. Johannes Hofman: Klinische, toegepaste projecten. Hieronder vallen de CAD (computer-aided diagnosis). Binnenkort hopen we een uitgebreid programma te starten voor de analyse van 3D en 4D microscopische beelden t.b.v het nieuwe programma ‘Molecular Imaging’. Markus van Almsick: Prototyping en ontwerpen in de ‘hoge’ programmeertaal Mathematica. Omdat we vanaf scratch begonnen, konden we de beste taal kiezen die er op dat moment was. We hebben het ontdekt als een ideale taal voor het ontwerpen en modelleren van methoden. Het rekent symbolisch en numeriek, met krachtige visualisaties van elke stap. Versie 5.0 is nu voor veel toepassingen numeriek sneller dan Matlab. Markus verzorgt met regelmaat cursussen in Mathematica. Zie ook ons volledig in Mathematica geschreven textbook (cursus 8D010): www.kap.nl/prod/b/1-4020-1507-0. Prof. Frans Gerritsen is hoofd van de MIMIT werkstation groep bij Philips Medical Systems (PMS) en parttime professor in BMIA. De samenwerking met PMS om samen applicaties t.b.v. medische werkstations te maken is sterk en interessant. Projecten betreffen o.a. analyse van CT datasets van de longen, perfusie van het hart en geavanceerde 3D visualisaties. 14

Protatype

november 2003

We hebben een nauwe samenwerking met het BMT Magnetische Resonantie Lab. De muis is het laboratorium van vandaag voor vele vormen van biomedisch onderzoek en wij doen de analyse, bijv. van het kloppend hart, diffusie tensor imaging van hersen- en spiervezels en molecular imaging. Met het AZM doen we automatische analyse van atherosclerotische plaque in de carotis en exploreren we een nieuw project voor de operatiekamer van de toekomst. Met het UM doen we veel aan de analyse van 2-foton microscoopbeelden. Met Philips Natlab onderzoeken we geavanceerde methoden van bewegingsanalyse en met Philips X-ray Predevelopment onderzoeken we de detectie van catheters in doorlichtbeelden. We worden gefinancierd door BMT, de EU, STW, Senter en PMS. Omdat we een jonge groep zijn, moet er nog veel worden ontwikkeld. We streven ernaar de OGO projecten te laten bouwen aan onze infrastructuur: software modules die worden opgenomen in onze beeldverwerkingsbibliotheek. In deze drie pagina’s kunnen we slechts een korte inleiding op dit grote en in belang toenemende vakgebied geven. Veel voorbeelden van projecten binnen BMIA zijn te vinden op onze website: http://www.bmi2.bmt.tue.nl/image-analysis. Regelmatig houden we interessante colloquia en OGO presentaties. Tevens zijn er diverse mogelijkheden voor interne, externe en afstudeerstages. Zie ook hiervoor onze website.

Werken in mathematica

Tim Peters: interne stage 3D volume visualisatie.

Een staande uitnodiging voor diegenen die geïnteresseerd zijn in het werk van de groep: loop eens binnen in WH3.02 en vraag eens aan een onderzoeker om over zijn of haar onderzoek te vertellen. Prof. dr. ir. Bart M. ter Haar Romeny

15

Protatype

november 2003

De stelling van Protagoras Al enige tijd is er binnen de redactie het idee om de meningen eens te toetsen van de lezers van het Protatype. Nadat wij onze koppen bij elkaar hebben gestoken is er het volgende uit voortgekomen. Er is een ‘stelling van Protagoras’ in het leven geroepen. Met deze stelling kan het volgende gedaan worden: Je mag aangeven of je het eens of oneens bent, dit kan op de site (http://www.protagoras.tue.nl/forum) als wel via e-mail ([email protected]). Verder willen wij jullie ook de mogelijkheid geven om een gegronde reactie terug te sturen. Uit deze reacties worden dan stukken gepubliceerd in de volgende uitgave. Heb je zelf een stelling die je wilt toetsen, dan mag je ook deze naar ons toesturen. Hier volgt de eerste stelling van Protagoras:

Tekenfilms zijn van een hoger educatief niveau dan een soap, ofwel: The Simpsons beats Onderweg Naar Morgen. De redactie

Protpraat Bij een college Calculus gaat een telefoon over. Dhr. Martens trots: “Mijn telefoon staat uit hoor.” Student: “Mijnheer, dat is de vaste telefoon…” Marije de Jong belt het Prothok op en Mariska neemt op: Marije: “hey Mariska, waar ben je?” Prof. Baaijens tijdens de P-uitreiking: “De vrouwen bewijzen dat technische studies niet alleen voor nerds zijn.”

16

Protatype

november 2003

Activiteit Lanistae Boeren Burgers en Buitenlui Ken je dat liedje van Crowded House? “Everywhere you go, always take the weather with you.” Natuurlijk! Dat was een grote meezinger op Pinkpop. Helaas moeten de tijden dat je een zonnetje uit je tas tevoorschijn haalt, in de lucht gooit, en hop, een stralende zon aan de hemel, nog aanbreken. Want ook de 2e editie van Lanistae’s BBB was een regenachtige. Zeg maar gerust dat het met bakken uit de lucht kwam vallen. De weergoden waren ons wederom niet gunstig gezind. Maar Lanistae zou Lanistae niet zijn om zich niet uit het TeMa-veld te laten slaan en er een grote smeerboel van te maken. Bekijk de foto’s eens goed op de Protagoras-site en zie daar: enkele deelnemers doen een poging om Woodstock-taferelen te imiteren. Het gaat ze werkelijk niet slecht af. Boven aan het ranzigheidlijstje prijkt het klassieke spel eiergooien. Het gros van de deelnemers beheersten de gooi- en vangtechniek nog niet tot in de puntjes. En als je een ei boven je hoofd probeert te vangen laat het gevolg daarvan zich raden. Blijf dus oefenen! In de tuin, in de kroeg of in de kantine van Whoog. Zorg dat je voor volgend jaar de techniek beheerst. Bestuur, gefeliciteerd met jullie record. Ook het aloude petflesschieten deed het niet slecht in de smeerkeesranglijst. Want het water spuit met enige kracht uit de fles en wil dan nog wel eens in de rondte spatten in gezelschap van wat modder. Ach ja, nat waren we toch al, dan kan een beetje modder er ook nog wel bij. Hulde voor de deelnemers, die zich niet lieten kennen en de ene na de andere colafles de lucht in lanceerden. Wat levert zo’n spel toch fijne discussies op. We zijn tenslotte niet voor niets studenten op de Technische Universiteit. Over de andere spellen: hooivorkdarten en hoefijzergooien vergden uiterste precisie en het bekende nagelen brute kracht. De heren van Uisge Beatha bewezen dat dit laatste in hun dispuut in groten getale aanwezig is. Uiteraard, dit alles niet zonder een heerlijk pilsje, voorzien door ProBoKoCo. Verdere catering bestond uit Chinees eten, dat met veel smaak verorberd werd. Het was dus al met al een zeer geslaagde Boeren, Burgers en Buitenlui. Namens Heerendispuut Lanistae, Pim van Ooij.

17

Protatype

november 2003

Even voorstellen Jos Arts, kwaliteitszorgmedewerker BMT Jos Arts is per september aangesteld als onderwijs kwaliteitsmedewerker. In een interview met zichzelf presenteert hij zich aan de studenten van BMT. Wat zijn uw taken bij BMT? Mijn taak is het onderwijs kwaliteits systeem aan de faculteit BMT verder uit te bouwen. Dat betekent concreet dat ik onderwijsvormen ga evalueren en optimaliseren: de keuze- en verplichte vakken (vaak verbonden met de begeleide zelfstudie), het OGO onderwijs, de stages, het afstuderen en de onderwijslijnen. Kort gezegd zal ik instrumenten ontwikkelen om dit onderwijs te evalueren en vervolgens procedures opzetten om de binnengehaalde evaluatiegegevens te verwerken, bespreken en doorgeven aan betrokkenen. Wat is de rol van studenten bij die evaluaties? We vragen studenten naar hun mening over de kwaliteit van de betreffende module. Ik zie studenten als interne klanten, d.w.z de afnemers van ons product. In de nabije toekomst willen we studenten (en docenten) nog duidelijker informeren over de uitkomsten van evaluaties. Helaas is voor jullie studenten niet altijd zichtbaar dat er in een module bepaalde veranderingen zijn gedaan, maar reken maar dat jullie opmerkingen uit de vragenlijsten door ons serieus worden genomen! Om je een voorbeeld te geven: Van iedere module die is geëvalueerd door studenten, bespreken we de evaluatie tezamen met onze opleidingsdirecteur Fons Sauren en de verantwoordelijke docenten van het vak. Ik ken veel faculteiten in den lande waar wel studenten worden bevraagd maar waar de evaluatie niet wordt besproken. Op die faculteiten wordt er wel geëvalueerd maar vervolgens verdwijnen opmerkingen in een la of komen ze samengevat op internet. Dat is zonde, want opmerkingen van studenten zijn vaak heel concreet. Wij bespreken ze en koppelen er bovendien duidelijke afspraken aan om het onderwijs te verbeteren. Zo zie je maar weer hoe belangrijk het is om die (schriftelijke of electronische) enquêtes over onderwijs in te vullen. Ook willen we studenten er op wijzen dat er student-vertegenwoordigers zijn voor de zg. Opleidingscommissies (OC’s). Via deze OC kan eenieder onderwijszaken aankaarten. In het OC-overleg worden de geëvalueerde onderwijs modules ook besproken.

18

Protatype

november 2003

Hoe bent u in uw functie bij BMT beland? Ik heb de afgelopen 6,5 jaar in Maastricht als onderwijskundige gewerkt, nu kreeg ik hier de kans mij bij BMT verder te specialiseren in kwaliteitszorg. Ik kon op deze TU/e ook op een centralere (onderwijskundige) plaats gaan werken maar ik had een voorkeur bij het werken bij een faculteit vanwege de directere en dus betere communicatie met de interne klant, dat zijn voor mij de studenten en de medewerkers. Graag zie ik studenten als kritische consumenten van hun onderwijs. Ik zie studenten net zoals medewerkers dan ook als volwaardige partners die tezamen hetzelfde doel nastreven: kwalitatief hoogstaand onderwijs. Wat houdt die term kwaliteit voor u in? Kwalitatief onderwijs kent vele facetten maar is bijvoorbeeld qua vorm en opzet duidelijk genoeg gebracht om iedere student een kans van slagen te bieden. Tegelijkertijd heeft het inhoudelijk een duidelijk niveau in zich. Fair onderwijs dus, net zoals de tentamens moeten zijn: inhoudelijk van een bepaald niveau, maar dit moet wel aansluiten bij het gevolgde onderwijs en ook een representatieve afspiegeling zijn van het verzorgde onderwijs. Een ander punt is dat de studietijd die je hebt reëel is in vergelijking met wat we van studenten verlangen. Ook dat punt nemen we bij BMT erg serieus. Dus we trachten studenten een eerlijke kans te geven om het onderwijs te doorlopen. Als dit soort zaken goed zijn, dan is de zogenaamde ‘studeerbaarheid van het curriculum’ goed. Maar dat is maar een kant van de medaille, want tegelijkertijd moet je als universiteit in het eerste jaar inhoudelijk een niveau hebben omdat ook duidelijk de bedoeling is dat dit eerstejaars studenten selecteert voor vervolg van de studie. Als je ideeën of vragen hebt over de evaluaties: Je kunt mij vinden op kamer W-hoog 2.102 of mailen naar [email protected] Jos Arts

Nieuwsflits Een gedachte gestuurde armprothese Is het science-fictie of mag de fictie achterwege gelaten worden? Het antwoord is dat onderzoekers aan de Rehabilitation Institute of Chicago het voor elkaar hebben gekregen om een bionische arm aan te sturen met zenuweinden van een mens. http://www.whitaker.org/news/bionicarm.html 19

Protatype

november 2003

Excursie OCCAM woensdag 24 september 2003 De eerste excursie van dit collegejaar ging naar Occam International BV. Om 13.00u werden we daar welkom geheten met een drankje en een korte inleidende presentatie door Danny Bressers. Hij vertelde over het bedrijf Occam en over de verschillende producten die Occam op dit moment ontwikkelt; hierbij een paar voorbeelden: Optical fiber catheter; hiermee gaat een medicament het lichaam in. Dit is op het moment van inbrengen nog niet actief maar door bepaalde belichting wordt dit op een bepaalde plek in het lichaam alsnog geactiveerd. Thermosense catheter; deze heeft vier kleine armpjes die op het uiteinde van de catheter de temperatuur meten. Hiermee kan een ontsteking in de vaatwand opgespoord worden, omdat daar de temperatuur iets hoger is. Deze catheter wordt gebruikt voor patiënten die ‘vulnerable plaque’ hebben. Dit is een plaque op de vaatwand die steeds ontsteekt en dan doorbreekt, waardoor er opeens een grote stolling en een bloeding van de vaatwand kan ontstaan. Met de thermosense catheter kan de precieze plek opgespoord worden. Drug delivery stents; hierbij zit een medicament op een stent die geleidelijk wordt afgegeven. Bij het ontwikkelen van de producten komt heel veel kijken. Het begint met een idee, daarna duurt het ongeveer anderhalf jaar voordat de productie kan beginnen. Er is veel papierwerk nodig waardoor veel tijd verloren gaat. Per product is er één eindverantwoordelijke ingenieur die ervoor zorgt dat van alle kanten de juiste mensen betrokken worden. Verkopers worden ingelicht over de nieuwste vindingen en gaan langs bij ziekenhuizen over de hele wereld om producten te verkopen. Zij inventariseren ook de wensen van de koper. Na een algemene inleiding werden we in drie groepen verdeeld. Mijn groep ging als eerste naar de ‘knutselopdracht’, waar we zelf een PTCA-ballon op een catheter mochten monteren! Dit was een heel precies werkje, maar wel heel erg leuk om een keer te doen. Daarna kregen we van Danny en Olaf de Vries een presentatie. Danny vertelde over hoe

20

Protatype

november 2003

een catheterisatie in het ziekenhuis werkt. Voor hart-catheterisatie wordt in de lies met een naald een opening gemaakt, waardoor eerst de stearable guide-wire (stuurbare voerdraad) naar binnen gaat. Door contrastvloeistof in te spuiten kun je op de röntgenopnamen op het scherm zien of je op de goede plek in het lichaam zit. Als de juiste plaats is bereikt wordt over de guidewire de catheter geschoven met de ballon en stent. De stent zit gekrompen op de ballon. Het is lastig om de stent optimaal om de ballon heen te vouwen, want hij moet zo klein mogelijk zijn bij toedienen, maar ook flexibel om door een (krom) bloedvat te kunnen bewegen. Als ook de ballon op de juiste plek zit, wordt deze opgeblazen, waardoor de stent openvouwt en daardoor de ader open houdt. Een medicament coating op de stent kan doorgroei van het weefsel (en het opnieuw dichtslibben van het bloedvat) voorkomen, maar niet voor een oneindig lange tijd. Bovendien moeten coatings aan heel veel eisen voldoen. Olaf heeft zelf WMT gestudeerd (hij is ook een jaar bestuur geweest van Protagoras!) en werkt nu een aantal jaren bij Occam. Het tweede deel van deze presentatie ging over zijn eigen loopbaan. Hij vertelde de voor- en nadelen van werken bij een klein bedrijf en over de projecten die hij heeft gedaan en waar hij mee bezig is.

Als laatste kregen we van Michiel de Bruijker een rondleiding door de ‘cleanroom’. Hierbinnen mag een maximum aantal stofdeeltjes niet overschreden worden, dus werden we mooi gepakt in een witte jas, hoofdkapje en schoenkapjes. Hier kregen we het hele productieproces van de catheters uitgelegd en te zien. Tenslotte gingen we terug naar de kantine, waar we onder het genot van een drankje hebben nagekletst met de verschillende werknemers van het bedrijf. Het was een heel leuke en interessante excursie! Occam bedankt! Mariska de Smet 21

Protatype

22

november 2003

Protatype

november 2003

Eerstejaars Feest Fata Morgana Dinsdag 21 oktober was het dan eindelijk zover. Het eerste BMT-feest van dit jaar mocht losbarsten. Het was het eerstejaarsfeest met als thema ‘Fata Morgana’. Van tevoren vond een etentje plaats voor alle eerstejaars en hun introbegeleiders in restaurant Movies. Die werd volledig op z’n kop gezet, dankzij 83 buikdanseressen en Alladins. De koks van Movies hadden zich ook geweldig uitgesloofd: we kregen een ontzettend goed tomatensoepje voor onze kiezen, gevolgd door een geweldig bord gevuld met friet, schnitzel en salade. Een hele goede bodem dus voor de avond die nog komen moest, en dat was maar goed ook…. Rond negen uur stroomden we door een oosterse poort de Basta binnen, die door alle eters meteen gezellig werd gevuld. Terwijl deze vroegkomers hun eerste biertjes wegdronken, werd het tussen tien en half elf echt druk. Het bleek voor velen toch een moeilijk thema te zijn, maar gelukkig kreeg je door het grootste deel van de mensen toch herinneringen aan wat al jaren de Efteling siert. Er waren genoeg plofbroeken, hoofddoeken en dergelijke te zien. En ja, zelfs een jongedame in burka verscheen op de vloer van de feestkroeg! Iets anders dat ook wel het vernoemen waard is: de fotograaf van de Cursor is langsgekomen. Zij hadden van het feest gehoord en waren blijkbaar benieuwd of al de roddels over goed geklede BMT-feesten waar zijn. Verschillende foto’s werden geschoten door een verraste fotograaf en anderhalve week later pronkten Kim, Linda en Annemiek in hun doorschijnende hoofddoekjes in het TU/e-blad.

23

Protatype

november 2003

Na half elf kwam het feest echt op gang. Inmiddels zat de Basta stampvol, de DJ draaide zijn plaatjes, iedereen dronk wel of niet alcoholische versnaperingen. De sfeer groeide totdat het laatste nummertje had geklonken. De lichten leidden iedereen netjes naar buiten rn al met al kunnen we terugkijken op een fantastisch eerstejaarsfeest. Gelukkig hoeven we niet zo lang te wachten op het volgende BMT feest. 2 december staat namelijk het 3e-lustrumfeest alweer voor de deur. Hopelijk zijn jullie er dan allemaal weer bij. Voor alle ‘Fata Morgana’-bezoekers: Bedankt!

Namens de feestcommissie, René van der Burgt

Protpraat Martijn Froeling loopt het huis uit waar hij na een feestje terecht is gekomen en fietst met een kater weg. “Oh, ik hoop zo hard dat dit Eindhoven is.” Marita: “Rick, wanneer ben jij eigenlijk jarig?” Rick: “Met kerstmis” Marita: “Elk jaar?”

24

Protatype

november 2003

Stagevoorlichting Op 7 oktober vond de eerste stagevoorlichting van dit jaar plaats. Ruud van Heeswijk, Dirk den Ouden, Kim Douma en Martijn Cox, vertelden hun ervaring in respectievelijk de VS, Japan, Engeland en nogmaals de VS. Als eerste kwam Ruud van Heeswijk aan het woord. De stagevoorlichting had een originele opzet. Aan de ene kant werd een globaal idee gegeven wat de stagevoorlichters gedaan hadden, maar centraal stonden de zogenaamde stellingen over stagelopen die zij ieder om de beurt konden beantwoorden. Zo ontstond een leuke discussie en veel interactie met het publiek. De stagelopers Ruud heeft stage gelopen op de John Hopkins University in Baltimore. Daar heeft hij zich bezig gehouden met een drietal projecten die voornamelijk met MRI te maken hadden. Een van de projecten ging over molecular imaging; over de stamcel tracking met MRI in muizen met multiple sclerose. Hiervoor werd bij muizen multiple sclerose opgewekt en werd op bepaalde dagen gekeken naar het MRI contrast in de ventrikels van de hersenen. Naast studeren heeft Ruud veel van de VS gezien. Hij is bijvoorbeeld naar Washington DC, New York en Maryland geweest. Oorspronkelijk wilde Ruud graag naar Australië, maar daar liep het contact een beetje stroef. Daarna heeft hij contact gezocht in de VS en dat ging eigenlijk meteen goed. Er werd regelmatig over en weer gemaild zodat student en begeleider wisten waar ze aan toe waren. Achteraf gezien is de stage hem erg goed bevallen. Als tweede kwam Kim Douma aan het woord. In tegenstelling tot veel andere studenten heeft Kim zijn externe stage bij een bedrijf gedaan. Bij Biorad in London heeft hij onderzoek gedaan met FLIM (fluorescense life time imaging) en FRET (fluorescense energy transfer). Met FLIM kan men de ‘levensduur’ van een bepaald eiwit bepalen en deze techniek heeft hij gebruikt om verschillende processen in cellen te volgen. De stage duurde in principe 3 maanden. Zes weken hiervan heeft Kim doorgebracht op de universiteit van Oxford, de rest in Londen bij Biorad. De contacten met Biorad heeft hij gelegd op een demonstratie van het bedrijf in Maastricht. Na een rondje stellingen ging Dirk vertellen over zijn ervaringen in Japan. Dirk heeft deelgenomen aan OUSSEP. Dit is een programma voor buitenlandse studenten aan de universiteit van Osaka en duurt 10 maanden. Via Bert Meijer is hij in aanraking gekomen met dit programma, wat bestaat uit onderzoek, colleges, excursies en uitstapjes. Hiervoor krijg je een studiebeurs, huisvesting en er wordt je een gastgezin toegewezen waar je overigens niet bij in huis woont. Qua onderzoek heeft Dirk zich bezig gehouden met DNA-collageen interactie en met cyclodextrine based systems.

25

Protatype

november 2003

Daarnaast heeft hij diverse vakken gevolgd. Een ander doel van OUSSEP is om de buitenlandse studenten veel van Japan en de cultuur te laten zien. Hierover heeft Dirk veel verteld en de aanwezigen hebben een goede indruk gekregen van Japan. Als laatste kwam Martijn aan het woord. Martijn heeft stage gelopen aan het Georgia Institute of Technology in Atlanta. Daar heeft hij meegeholpen aan het onderzoek van een AIO welke als doel had een relatie te vinden tussen arteriële wandspanningen nabij een vertakking en vasculaire ontsteking, welke kan leiden tot atherosclerose. Martijn heeft een 3D eindige elementen model gemaakt van een arterieel vat met een vertakking. Het uiteindelijke doel van dit alles is om een direct verband te leggen tussen de geometrie van een vat en (de kans op) atherosclerose. De stellingen Het regelen van je stageopdracht op de TU/e gaat erg gemakkelijk Alle vier vonden dat dit best makkelijk ging. Op de TU/e staan de begeleiders erg open, alleen het contact met je externe stageplek dat moet je zelf goed houden. Je moet tijdig een visum aanvragen, anders kan het te laat zijn Ruud heeft ervaren dat een visum regelen voor de VS erg bureaucratisch te werk gaat. Eerst heb je een bewijs nodig van financiële onafhankelijkheid. In het kort houdt dit in dat je € 10000 op je bankrekening moet hebben staan. Daarna krijg je verscheidene formulieren en als je die eenmaal ingevuld hebt, kun je op het consulaat een visum aanvragen. De anekdote van Ruud maakt aan iedereen duidelijk dat het handig is als je op tijd denkt aan het regelen van een visum. Een woonruimte moet je helemaal zelf regelen In tegenstelling tot wat je kan denken waren er totaal geen moeilijkheden geweest bij het regelen van een slaapplek. Dirk wist twee maanden van tevoren al dat hij op 211 b zou komen te wonen, Martijn heeft in het appartement gewoond dat BMT in Atlanta heeft. Zowel bij Ruud als Kim heeft de stage-afdeling voor een woonruimte gezorgd. Kim voegt daaraan toe dat wanneer je bij een bedrijf stage gaat lopen er sowiezo erg veel voor je geregeld wordt. Naast je stagewerk is het een eenzame vakantie Absoluut niet!! Via je stageplek leer je veel mensen kennen. Bij Ruud in huis woonden veel buitenlanders waar hij contact mee had. Martijn had het geluk samen met Sander Ubbink in Atlanta te zijn. “Voor allen geldt natuurlijk: als je maar je best doet, dan heb je een zo een groep mensen om je heen.” Bij Kim ging dit wat moeizaam, omdat het bedrijfsleven lang niet zo open en sociaal is als de universiteit. 26

Protatype

november 2003

De taken die je moet vervullen zijn van te voren duidelijk. Voor Martijn liep het anders dan hij in eerste instantie dacht. Hij wilde graag experimenteel werk doen, maar uiteindelijk werd het toch programmeren. Echter, het is wel ongeveer bekend welke kant je het op moet zoeken. Ruud had veel intensief contact met zijn stageplaats en daardoor wisten beide partijen waar ze aan toe waren. Wijze woorden van Dirk vertellen dat je vooral niet te veel moet verwachten van wat je gaat doen op je stageplek. Hijzelf ging uiteindelijk iets heel anders doen dan gepland was. “Het gebeurt niet snel dat je een alternatief onderwerp niet leuk gaat vinden. Naarmate een project vordert, wordt het vanzelf meestal leuker.” Het contact met de TU/e is tijdens je stage erg belangrijk Alle vier melden dat het contact eigenlijk minimaal is. Maar dat is ook niet nodig omdat je toch begeleiding ter plekke op je stageplaats hebt. Kies voor je interne en externe stage niet dezelfde onderwerpen Volgens Dirk kun je door bij stages aan verschillende onderwerpen te werken meer variatie creëren en beter je interesses binnen BMT vinden. Kim echter, vindt dat drie maanden soms te weinig zijn om echt diep in te gaan op een onderwerp. Wanneer je dan dezelfde onderwerpen kiest, kun je misschien wel die diepgang bereiken. Natuurlijk moet iedereen voor zichzelf beslissen wat te doen. En als laatste natuurlijk de algemene studentenvraag: Wat kost het? Dit is eigenlijk erg verschillend. Het hangt er erg van af of je stageplaats bijdraagt in de kosten. Daarnaast ligt dat natuurlijk ook aan welke activiteiten je allemaal onderneemt. Met een auto huren ben je al snel veel geld kwijt. Ook zijn er fondsen en beurzen te krijgen voor een stage. Ruud heeft bijvoorbeeld de hersenstichting aangeschreven en heeft van hen geld gekregen voor zijn onderzoek. Dus eigenlijk is deze vraag niet eenduidig te beantwoorden. Aan het einde van de avond bleek dat Ruud, Dirk, Kim en Martijn het prima naar hun zin hebben gehad in het buitenland. Als je nog vragen hebt, kun je hen natuurlijk mailen: Ruud ([email protected]); Kim ([email protected]); Dirk ([email protected]) en Martijn ([email protected]). Als je eens de ervaringen wilt lezen van een aantal andere BMT studenten die op het moment op stage zijn kun je kijken op www.protagoras.tue.nl en naar het kopje Archief à BMT on stage gaan. Tristan Slots

27

Lustrumprogramma Op 7 december 1988 werd het toen nog S.v.M.T. Protagoras opgericht. Om dit te vieren is er vorig jaar een lustrumcommissie opgericht. In de week van 1 tot en met 6 december zullen ter ere van deze gelegenheid verscheidene activiteiten georganiseerd worden. Hieronder kan gevonden worden welke dat zijn: Maandag 1 december 2003 Wat? Openingsstunt Waar? Auditorium Hoe laat? Vanaf 10.00 uur Wat? Waar? Hoe laat?

Lustrumborrel In Vivo Vanaf 16.30 uur

Na de lustrumborrel wil je natuurlijk even op adem komen of weer even studeren. Daar heb je dinsdag een groot gedeelte de tijd voor: Dinsdag 2 december 2003 Wat? Levend Kolonisten, georganiseerd door IksIks en Lanistae Waar? TU/e-terrein Hoe laat? vanaf ongeveer 16.00 uur Wat? Waar? Hoe laat?

Lustrumfeest Stratumseind, de Rechter vanaf 21.00 uur

Woensdagochtend krijg je de kans om uit te slapen, maar niet lang, want: Woensdag 3 december 2003 Wat? Excursie Vitatron Waar? Arnhem Hoe laat? vanaf 12.00 uur Vergeet je niet in te schrijven als je mee wilt, want er is maar een beperkt aantal plaatsen beschikbaar!

Donderdag 4 december 2003 Wat? Symposium “van Mens naar Robot” Waar? Blauwe zaal, Auditorium Hoe laat? vanaf 12.00 uur Ook hiervoor moet je je inschrijven! Lunch is inbegrepen. Tevens zou Sinterklaas best nog wel eens na het symposium in In Vivo langs kunnen komen. Vrijdag 5 december 2003 De meeste mensen zullen wel moe zijn en op tijd naar huis moeten om met paps, mams, broertjes en zusjes surprise-avondjes te vieren. Daarom zal het rustig blijven deze dag. Wat? Waar? Hoe laat?

Oud-hollandse spelletjes, georganiseerd door Uisge Beatha W-hoog varieert

Als afsluiting hebben we nog een spetterend gala op het programma staan! Zaterdag 6 december 2003 Wat? Waar? Hoe laat?

Gala In een sprookjesachtig kasteel... bussen vertrekken rond 20.45 uur.

Bij het gala zitten bier, fris, wijn, hapjes, casino en cursus Salsadansen inbegrepen! Let op! de inschrijving voor het gala sluit 28 november. Meer informatie over al deze activiteiten kun je uiteraard op onze website opzoeken: http://lustrum.protagoras.tue.nl. Of loop gezellig het prothok eens in! Frans Kremers

Hintsborrel De eerste activiteit van het lustrumjaar vond plaats op dinsdag 16 september. De lustrumcommissie had een hintsborrel georganiseerd in In Vivo. Vanaf 4 uur liep In Vivo al aardig vol met studenten die geen flauw benul hadden van wat ze konden verwachten. Een daarvan was ik. Zelf heb ik ook meegedaan en wel in het team met de mysterieuze naam: TAFKASL. (The artist formerly known as symco limbo’s ) Na enige hilariteit tijdens de voorbereidingen was het tijd voor het echte werk. Al meteen mochten wij aan de slag en ik moet zeggen dat het vies tegen viel tegen onze zeer enthousiaste tegenstanders. Probeer maar eens oud-hollandse liedjes binnen een minuut uit te leggen via handgebaren en mondje dicht. Wat dat betreft waren wij als team al wat meer ingesteld op een geheel zelf ontworpen hintsspel en daar vielen oud-hollandse liedjes niet echt onder. Al met al hebben we dus niet gewonnen, we waren gewoon niet goed genoeg. Er waren 8 teams aanwezig en de teams die doorgingen werden steeds inventiever. Het was een aardig zooitje en je vroeg je soms af hoe sommige teams de spreekwoorden, tv- en radioprogramma’s of liedjes in vredesnaam goed konden geraden. Uiteindelijk was er nog onenigheid over de winnaars, maar na een kleine discussie had het team van Renate, Bart, Niels en Evelinda gewonnen. Het was niet ontzettend druk, maar dat wil alleen maar zeggen dat een hoop mensen een erg leuke lustrumactiviteit gemist heeft. Miriam van Kalsbeek

Cantus Senior, verbum peto? Non habes! Op het moment dat de eerste cantus van SvBMT Protagoras van start was gegaan, maakte de corona een beduusde indruk op het Praesidium (bestaande uit: Senior: Gijs, Pro-Cantor: Marvin, Praetor: Frans). Sterker nog, het Praesidium had zelfs niet eens de interesse om naar binnen te gaan, omdat het volume waarmee het “Io Vivat” werd ingezet bijna niet buiten de deur te horen was. Omdat de situatie zonder Praesidium niet zou veranderen, is er besloten toch maar de cantus in te gaan luiden. Nadat het betrekkelijk korte “Bier Her” vele malen ingezet werd, waren uiteindelijk alle glazen gevuld. Dit versterkte gelukkig het gevoel van saamhorigheid en het verzwakte het gevoel voor schaamte. Het stemniveau nam grote sprongen in de goede richting. Bij het al dan niet bekende smurfenlied nam ondergetekende zelfs –naast de gebruikelijke tekstafwijkingen– een bepaald concurrentiegevoel tussen de onderlinge tafels waar. De Praetor kon de tekstwijzigingen eigenlijk niet accepteren, maar het enthousiasme waarmee deze tekst gepaard ging, maakte veel goed. Een enkeling had de stoute schoenen aangetrokken (hij had zich wel voorbereid) en besloot het woord aan de Senior te vragen. Nu waardeert het Praesidium enige eigen inbreng, dus het “Senior, verbum peto!” werd met een “habes” beantwoord. De toost was enigszins magertjes, maar de stemming werd er beter door. Niet veel later mocht de Praetor de eerste straf uitdelen. Zijn arsenaal aan straffen was onuitputtelijk; enkele straffen vielen bij de corona echter wel in de smaak en werden dus herhaald. Naar mate de cantus vorderde, had het Praesidium steeds meer te doen en had de corona steeds minder interesse zich aan de regeltjes te houden, zo getuige een commilto die liever de deur gewezen wilde worden dan dat hij zelf, op weg naar een –naar mijn mening bar slecht geplande– vergadering, de cantus zou verlaten. Dit bracht de stemming echter geen schade toe, in tegendeel: de cantus werd op veler verzoek zelfs enigszins verlengd. Het “Senior, verbum peto!” begon wat betreft het Praesidium te vaak te vallen en de “non-habes”-antwoorden vlogen door de lucht. Het einde van de cantus naderde,

en na het voor sommigen al-dan-niet-bevrijdende “Cantus Ex!” ging iedereen tevreden en met de cantuspul met opdruk naar huis. Weer een geslaagde activiteit, georganiseerd door de lustrumcommissie ter ere van het derde lustrum van SvBMT Protagoras. Wellicht iets om frequenter dan eens in de vijf jaar te organiseren. De Praetor

Mysterytocht Vijftien deelnemers stonden donderdag 9 oktober om 07:50 op het NS-station op weg naar Maastricht Randwijck, niet wetende wat voor opdracht hen te wachten stond. Een tocht, dat kan kruipend van Maastricht terug naar Eindhoven zijn of meeliften op de snelweg. De activiteit bleek een iets andere opzet te hebben. De organisatie wilde het thema ‘Evolutie of Metamorfose’ in de tocht verwerken. De tocht die je moest maken mocht geheel naar eigen inzicht ingevuld worden, als je maar in Eindhoven eindigde en verder ook alle andere plaatsen bezocht die begonnen met de letters die het woord MetamorfosE vormen. De commissie had zich goed voorbereid en gezien de enige goed bereikbare plaats die met een ‘F’ begint, bovenaan in Groningen ligt, werd de ‘F’ vervangen door PH, wat meteen de tocht langer maakte. Om toch weer iets terug te doen voor de deelnemers mochten naast alleen plaatsen ook één uitgaansgelegenheid en één attractie bezocht worden. Hele treinroutes werden al meteen getekend op een al aanwezige landkaart, maar de regel was dat je bewijs moest hebben van je aanwezigheid in iedere plaats. En je weet, als je uit de trein stapt, dan staat hij er na tien seconden niet meer. En als je moet kiezen tussen een half uur in de regen staan wachten op de volgende trein of met de bus door de meeste onbekende gehuchten in Nederland reizen, dan doe je natuurlijk dat laatste. In Maastricht gingen de groepen ieder hun eigen weg. Groep Gijs en Groep Marvin kwamen elkaar na vier steden bezocht te hebben in Roermond weer tegen, wat voor een leuke consternatie zorgde. Samen gingen zij naar de verplichte tussenpost Den Bosch, waar samen met de organisatie een Bossche Bol werd gegeten. Bij vertrek daar kwam Groep Kitty aangerend, die toen al erg veel steden bezocht had. De tactieken om te bewijzen waren zeer origineel. Van bonnetjes, flyers, aanplakbiljetten tot foto’s van stationsborden met het Prot-logo erop, niets was te gek. Uiteindelijk haalde bijna iedereen de richttijd van 6 uur. Groep Kitty mocht met de eer strijken, omdat zij zo origineel waren geweest om een politiebureau binnen te stappen om de letter ‘P’ te bemachtigen. Dit werd natuurlijk beloond met een kleine prijs. De mysterytocht was goed verlopen en het is zeker een activiteit die in een vergelijkbare vorm elk jaar mag terugkeren. Bram Coolen

Ontdek Organon

www.organon.nl

Organon, De humane geneesmiddelendivisie van Akzo Nobel, is marktleider in de ontwikkeling van innovatieve, receptplichtige medicijnen voor gynaecologie, psychiatrie, anesthesie en hart- en vaatziekten; allemaal producten die wezenlijk bijdragen aan de gezondheid en het welzijn van mensen. Organon is het grootste van oorsprong Nederlandse farmaceutische bedrijf met vestigingen in meer dan 50 landen.

Protatype

november 2003

Createch “Hé buurman, mag ik eventjes die baco lenen, want die van ons is weer weg. ”Heb je nu alweer onze boor gejat?” “Buurman wil je een hand hebben van de winnaar, want dat worden wij!!” Createch, hoe zal ik het omschrijven? De opdracht In een waterbak (de Styx) van 25 m2 strijden 3 teams tegen elkaar, met als uiteindelijke doel zoveel mogelijk paren van zielen in de onderwereld en helden in de bovenwereld te verzamelen met behulp van het een zeemonster genaamd Skylla. Als hulpmiddelen om Skylla te bedienen hebben de teams de beschikking over een wipdolfijn, die de aansturing regelt, en tevens een handfree gedeelte. De dolfijn wordt bediend door één persoon die door te hangen voor- en achteruit, links en rechts kan sturen. De wipdolfijn is uitgerust met een tiltsensor, die direct op de zender aangesloten kan worden. Het handsfree gedeelte wordt bestuurd door een ander teamlid en heeft als doel de helden en zielen correct af te leveren in de boven- en onderwereld. Het enige vereiste is dat er geen fysisch contact mag zijn tussen de teamleden en het handsfree aansturingsgedeelte. Wat is het eigenlijk? Vragende ogen zullen ontstaan bij deze vage omschrijving, maar waar het uiteindelijk op neer komt is dat je met een zelfgemaakt bootje en allerlei grijpmechanismen ballen van verschillende kleuren op de kant of in een draaiende bak moet zien te gooien. Maar om zo’n boot te maken met bescheidene middelen, daar gaat heel wat aan vooraf. Vijf weken lang met W’ers, I’ers, ID’ers, Electro’s en BMT’ers knutselen. Bijna elke dag loop je naar een grote werkruimte waar 16 groepen met elk een eigen werkplek bezig zijn. In het begin ga je nog gestructureerd aan het werk: je maakt op de tekentafel een mooi ontwerp, je gaat per probleem een oplossing zoeken (zoals je geleerd hebt bij OGO), je denkt: “Dit is het winnende ontwerp”. Na twee weken mag je daadwerkelijk gaan knutselen en iedereen krijgt dezelfde materialen.

34

Protatype

november 2003

Dan merk je dat wat je bedacht hebt echt niet gaat werken, maar gelukkig hoor je ook je buurman hard schelden. Je gaat maar eens kijken wat zij gaan maken en al snel drink je samen een kopje koffie om even je frustraties weg te laten zakken. Nog maar eens proberen dan, want over drie weken moet je een boot hebben die ballen oppakt, sorteert en kan afleveren. Maar wat eigenlijk het allerleukste is, is het rondlopen, kijken wat iedereen heeft bedacht, je spreekt iemand aan en die begint met trots te vertellen dat zijn ophaalsysteem eigenlijk een fietstandwiel is en is vastgezet door er een stuk hout in te slaan. Dat verwacht je niet, je ziet namelijk een fietsketting geruisloos rondgaan. En al snel merk je dat jij zelf als een trotse pauw jouw handsfree sorteersysteem aan iedereen die langskomt wilt laten zien. Ongelooflijk!!! Je leert echt met studenten van andere studies samenwerken, want het is heel simpel: Het moet uiteindelijk werken, hoe dan ook!!! 8 oktober komt steeds dichterbij, de dagen worden langer, je hebt er al zoveel tijd ingestoken en het zou zonde zijn als het niet werkt. Eten moet je toch, dus dan maar hier eten. Hier schuilt het gevaar van Createch. Ik heb nog nooit zoveel tijd in een project gestoken en zit dichter bij de 200 dan de 120 uur. Maar als het rond tien uur s’avonds is en er al een aantal biertjes gevloeid zijn, dan is de productiviteit ook ver te zoeken. En dan de finale, het is 8 oktober, gisteren was het twee uur s’nachts voordat ik de ruimte verliet en het was 9 uur in de ochtend toen ik weer terug was. De eerste voorronde is gestart en onze Skylla doet het niet (later blijkt dat de batterijen op waren), veel paren worden er niet gevormd door de andere teams, alleen de Skylla Killah vaart en pikt ballen op alsof het niets is. De tweede voorronde, de batterijen gevuld, maar één van onze schoepen is dolgedraaid dus onze Skylla draait alleen rondjes. Deze ronden worden er door meer teams paren gevormd, maar opnieuw is het de Skylla Killah die de meeste punten pakt. De derde voorronde,de tribune vol, de pers aanwezig, onze 35

Protatype

november 2003

Skylla werkt, maar kan geen paar vormen, maar hij vaart en wij zijn trots!! De Skylla Killah krijgt het al wat moeilijker, op de laatse seconde in de wedstrijd winnen ze net met 5 tegen 4 tegen 1. Wat een wedstrijd!! De Skylla Killah wordt door een grote groep in het publiek aangemoedigd en ook de presentator van de avond geeft aan dat dit team misschien wel onverslaanbaar is. Na een spannende kwart en halve finale strijden er nog drie teams in de finale: Skylla Killah, team Sonic en de overwinnaars (alleen dan in het grieks). De finale was helaas niet echt een finale: Skyllah Killah was overhit, de overwinnaars waren niet in staat veel paren te vormen en dus ging team Sonic weg met de eerste prijs. De techniekprijs was terecht voor de enige groep met automatische sortering op kleur met behulp van een letje en helaas kreeg Skyllah Killah de karakterprijs. Het was meer een verliezersprijs, want de karakterprijs had eigenlijk naar Big yellow mama moeten gaan; zij hadden zeker het mooiste en origineelste ontwerp dat er was. Dus voor alle mensen die volgend jaar een project gaan doen, Doe Createch! Want het is echt gaaf!! Groeten van een enthousiaste Createch’er, Christiaan Nijst

Nieuwsflits Nobelprijs: Physiology or medicine Paul C. Lauterbur (universiteit Illinois) en Sir Peter Mansfield (universiteit Nottingham). Zij hebben vooruitstrevend werk verricht bij de ontwikkeling van de magnetische resonantie imaging(MRI) wat de bekendste niet-invasive onderzoeksmethode is. http://www.news.uiuc.edu/news/03/1006nobel.html Het wonderverband Onderzoekers aan de Virginia Commonwealth University hebben een verband ontwikkeld dat is opgebouwd uit fibrine vezels. Fibrine is de stof die het lichaam maakt om een wond te dichten. Deze fibrine vezel hoeft niet verwijderd te worden omdat het op natuurlijke wijze afgebroken wordt. http://www.whitaker.org/news/bowlin.html

36

Protatype

november 2003

Faculteitsraadverkiezingen Onderwijs- en Examenregeling, begrotingen, reiskostenvergoeding voor onderwijs in Maastricht, RSI, Arbo-regelingen. Allemaal hoogst saaie onderwerpen. Het Faculteitsbestuur moet over deze onderwerpen besluiten nemen, maar krijgt daarbij hulp en advies van de Faculteitsraad. Deze Faculteitsraad bestaat uit 5 medewerkers en 5 STUDENTEN van de faculteit Biomedische Technologie. De FR mag ook zelf onderwerpen aandragen en krijgt graag feedback vanuit jullie als BMT-studenten. Eens per jaar zijn er verkiezingen voor de studentengeleding van de raad. Dit jaar is dat op donderdag 4 december. Er staan op de kieslijst voor BMT 10 studenten die graag voor jou gedurende 1 jaar met het Faculteitsbestuur om de tafel willen om onder andere de bovengenoemde zaken zo goed mogelijk in orde te maken. Maar dan moet jij natuurlijk wel gaan stemmen op degene die jij hiervoor het meest geschikt vindt! Zet het dus meteen even in je agenda zodat je op die dag je collegekaart of je stembrief (die je thuiskrijgt) even meeneemt. Een goede faculteitsraad bestaat namelijk uit mensen die het vertrouwen hebben van de studenten. In W-Hoog zul je overal de lijst met kandidaten al zien hangen, dus je kunt vooraf je mening al vormen. Schiet deze mensen ook aan als je meer van ze wilt weten of vragen over het werk van de FR hebt. We rekenen op je stem! namens de studentengeleding Faculteitsraad, Pim Pullens ( [email protected]) en Wolter de Graaf ([email protected])

37

Protatype

november 2003

Introkamp 2003 Vrijdag 10 oktober half 1, om en nabij vijftig eerstejaars studenten hangen rond in ‘In Vivo’ met een biertje in de hand, klaar met hun tentamen, klaar voor een zwaar weekend. Het is even wachten, maar uiteindelijk worden de groepen bekend gemaakt. Iedereen krijgt een vers van de pers longsleevest (met een logo van Occam op de voorzijde en het logo van het introkamp op de rug) in de kleur van zijn groepje en moet een opdracht uitvoeren om zijn routekaart te verdienen. Na een toch best makkelijke route met enige complicaties als afgelopen kettingen en verloren pedalen kwamen we aan op de locatie in de Mortel. Hier werd het bier geopend en gewacht op de bagage die blijkbaar vertraging had. Toen deze ook op locatie was, mocht iedereen zijn plekje uitzoeken in één van de slaapzalen en daar zijn bedje spreiden dat hij of zij pas laat in de nacht diende op te zoeken. Ondertussen werd door de dames van het dispuut IksIks het eten klaar gemaakt. Dit bleek op onze borden een roze massa rijst te zijn met daarnaast een knalgele kerriesaus. Na een overheerlijk toetje (dat door een bepaalde persoon werd ge-ad) mocht de afwasploeg de aangekoekte rijst uit de pan schrobben en kon de rest zich klaarmaken voor het avondspel, ofwel het geluidenspel. Van de groepen werd verwacht dat ze het bestuur dat in het bos rare geluiden maakte, vonden aan de hand van die geluiden. Na de nodige kleerscheuren en open benen werd het spel met succes afgesloten. Aan de rand van het bos werd al gezien dat het kampvuur op ons wachtte. Vele liedjes werden gezongen en de nodige biertjes werden gedronken, of andersom… Langzaam verdwenen er mensen naar binnen. Bij het vuur werd gedacht dat deze mensen waren gaan slapen, later bleek echter dat deze zich binnen aan de bar hadden neergezet en daar hun conversaties hadden voortgezet. Eén voor één trok iedereen zich terug en werd pas de volgende dag weer gespot. Zaterdagochtend werd men verzocht zich tegen half negen te begeven naar de eetzaal om deel te nemen aan het ontbijt. Om negen uur werden de boterhammen met behulp van veel vloeistof naar binnen geholpen. Vervolgens diende door iedereen een enquête ingevuld te worden; aan de hand waarvan men later zou worden

38

Protatype

november 2003

ingedeeld. Nadat het corvee was gedaan, ging iedereen richting het orakel. Dit orakel, dat door Uisge Beatha uitgenodigd was, wist ons door de meest uiteenlopende rare uitspraken netjes op te delen in drie groepen. Tussen deze groepen werd het alom bekend spel ‘levend statego’ uitgevochten in het bos. Hoewel de vlag voor maar 30 % zichtbaar hoefde te zijn vond groepje rood het nodig om even op te vallen door de vlag enkele meters boven de grond door een aap te laten ophangen om hem zo voor honderd procent zichtbaar te laten zijn. Deze vlag werd wél veroverd, in tegenstelling tot de vlag van geel. Deze vlag verdween voor een klein uur van de aarde nadat een zeker vrouwelijk persoon deze verstopt had. Voordat we terug gingen naar het kampterrein werd er een bonusronde gespeeld. Hierin was het de bedoeling dat je de touwtjes van de rest aftrok om hen te doden en ondertussen de vlag te zoeken. Een stevig worstelwerk was hiervan het gevolg maar de vlaggen werden ondertussen nog gevonden ook. Na een erg lomp hoopje Frans gingen we terug om een hapje te eten. Toen de boterhammetjes genuttigd waren begon het volgende levende spel: ‘Kolonisten van Catan’. Bij het bordspel kan je ontwikkelingen kopen, bij de ProZAc ook, maar je moet er wel wat voor doen. Deze opdrachten deden mooie momenten verschijnen waarbij piramides instorten, rupsen omvielen en olifantenkettingen struikelden. Omdat Kolonisten ruim voor het avondeten voorbij was, besloot iemand om maar een smokkelspel te gaan spelen in het bos. Zo gezegd, zo gedaan denk je. Nou, voor het smokkelen moet het toch echt donker zijn. Het eerste potje was al niet zo’n succes, maar zoals in de volgende potjes de bananen en later ook nog de kratjes door de lucht vlogen, lomper kon haast niet. Ondertussen werd er door pyromaan Rob een vuurtje gebouwd. Hem was de opdracht gegeven dat er vanavond géén extra hout op mocht worden gegooid, en dat had hij begrepen. Langzaam groeide de stapel hout totdat de vragen of het nog wel verantwoord was de kop op begonnen te steken. Het avondeten (andijvie stampot met rookworst) werd gevolgd door een intellectueel spelletje: een quiz. De quiz bleek het voorspel op een verkleedpartij te zijn. De groepen mochten aan de hand van het klassement spullen hiervoor komen uitzoeken. Na een uurtje privé werden de creaties getoond. De mix van Cleopatra en Caesar, het heroïnehoertje, Sinbad, schaars geklede mummie en perfecte mens 39

Protatype

november 2003

liepen over de catwalk onder luid gejuich. De meest normaal geklede persoon, Sinbad, bleek dit jaar bij de jury het meest in de smaak te vallen. Er werd ons verzocht naar het kampvuur te gaan om daar verder te gaan met feesten, want het bier vloeide alweer rijkelijk. Er werd zelfs aangemoedigd om de nacht door te trekken, een plan dat een paar mensen wel wat leek, maar daarover later meer. Het werd al vroeg rustiger bij het vuur en daardoor binnen drukker. Echter, één persoon is nooit meer binnen geweest, deze is na een tocht via de ene muur naar de andere met een pitstop in zijn bed beland om de volgende morgen te horen dat hij mooi zelf die ‘bevuilde’ wc mag gaan schoonmaken. Binnen zaten de mensen onder het nuttigen van alcohol houdende drank te mexen, toepen, ezelen, er werd zelfs kaartje geblazen. En vaak werd er om versnaperingen gespeeld. Weer moest iemand het laten afweten, twee zakken borrelnootjes schijnt men tegenwoordig niet meer naar binnen te kunnen werken in combinatie met te veel alcohol. Ondertussen was buiten de boer bij de mensen komen staan om eens te kijken hoe het bij het vuur ging. Hij vond dat het vuur niet echt groot was, waarop geantwoord werd dat het vuur veel groter was en dat we alleen het vlees nog miste. Voor honderd euro had hij nog wel een kalf over en voor tweehonderd zelfs een koe “Onder de voorwaarde dat we hem zelf zouden slachten dan”, zeiden eeen aantal. Ondertussen verdwenen er ook met normale redenen mensen langzaam in de richting van de slaapzalen. Het werd steeds leger en leger en onder het mom van even uitrusten ging een van de bikkels op zijn bed liggen en kwam nooit meer terug. Om en nabij een uur of twee was een andere bikkel die gezegd had dat hij de nacht zou doortrekken onder het mexen voorover op tafel in slaap gevallen. Nadat het bier op was, werden ook de laatste personen om kwart over zes door Rik hoogst persoonlijk naar bed gestuurd. Van deze mensen is bekend dat eentje de nacht heeft door getrokken en de rest al dan niet in het goede bed in slaap is gevallen. Een pot stevige koffie was het eerste dat gezet werd door de mannen van het heerendispuut Lanistae die om een uur of half acht uit hun bed kropen. Aangevuld door een versterking die per auto om acht uur arriveerde, werd een deel van het ochtendspel klaargelegd. Teruglopende van het grasveld kwam een heerlijke lucht van gebakken eieren met spek je tegemoet. Deze lucht moest ook in de slaapzalen zijn geroken want langzaam kwamen er steeds meer slapende kopjes zich buiten 40

Protatype

november 2003

verzamelen. Buiten, want eerst moest er wat ochtendgymnastiek gedaan worden. Onder groot enthousiasme werd de kabouterdans uitgevoerd en ging de groep nog steeds onder invloed zijnde eerstejaars studenten richting het grasveld waar er levend werd gebowld. Het was de bedoeling dat men zich, na een kleine aanloop, op een met 10 kilogram groene zeep ingesmeerde baan liet vallen om op een afstand van 5 meter een aantal pionnetjes om te glijden. Nadat onder het motto “het moet nat zijn, anders glijdt het niet” de helft zich op de baan had laten inzepen gingen we richting de eetzaal om een lekkere boterham ei met spek te verorberen. Voordat we richting Eindhoven vertrokken werd er eerst gecorveed , getwisterd en ‘een fiets gejat’. Er werd verondersteld dat de sleutel in een van de ruige spelletjes was verloren gegaan en daarom moest het slot van de fiets met behulp van de boer en zijn slijptol worden geopend (later bleek echter dat de sleutel gewoon in de rugtas zat). De terugreis zou de kortste en snelste naar ‘In Vivo’ moeten zijn, maar door een aantal stationsfietsen, die het spontaan begaven duurde de terugreis langer dan gepland. In ‘In Vivo’ stond er een heerlijk glas limonade op ons te wachten waarna één voor één de mensen doodmoe maar voldaan richting bed gingen.

Arjan van Adrichem

Protpraat Robin na het introkamp: “Ik wil het protlied veranderen: De kloof tussen gapende mensen…” Frans: “Ik doe nooit rotklusjes voor Protagoras” Marnix: “Nee, je zit zeker nu voor de lol een toetsenbord af te wassen.” 41

Protatype

november 2003

Protpuzzel Dare to be square! De bedoeling is om binnenin een rooster rechthoekjes te tekenen. Deze rechthoekjes mogen elkaar niet grenzen (geen aangrenzende ribben) en ze mogen geen gemeenschappelijke hoeken bevatten. Het nummer in een hokje is de totale oppervlakte (in aantallen hokjes) van de rechthoek(jes) waarin het wordt ingesloten. Bovendien hoeft niet elk hokje deel uit te maken van een rechthoekje. Een voorbeeld van een opgelost probleem is hieronder weergegeven.

Hieronder volgt het op te lossen probleem:

De oplossing moet op papier ingeleverd worden bij de hoofdredacteur. Bij de volgende uitgave zal de winnaar bekend worden gemaakt. De winnaar van de vorige puzzel is Frans Kremers met het goede antwoord ‘Metamorfose’. Hij zal tijdens de eerstvolgende borrel een schrapkaart ontvangen.

42

Protatype

november 2003

Aangenaam ... Miepie! Miepie is de nieuwe eyecatcher van BMT: een transparante pop met daarin sensoren die bij aanraking clips in de voorlichtingsstand activeren. Tijdens voorlichtingsevenementen zal Miepie bezoekers naar de BMT-stand trekken. Naar aanleiding van de filmpjes die ze te zien krijgen, kunnen de bezoekers vervolgens een gesprek aanknopen met de studenten in de stand.

Geboorte Er was eens een schets. Een potloodtekening van de BMT-stand met daarnaast een vitrinekast met een pop erin. Een waar kunstwerk van de eerste voorlichter van BMT, Ingrid Groenenberg. Deze schets kwam tevoorschijn bij een poging m’n kamer op te ruimen. Ik kon het niet weggooien, daar moest ik wat mee. Korte tijd later kwam het idee: niet een mens in een vitrinekast, maar de mens als vitrinekast. Een doorzichtige pop vol met allerlei technologie: een kunsthartklep, een kunstheup, een MRI-scan op de plaats van de hersenen. Adolescentie Marije de Jong had, als nieuwe studievoorlichter, de eer het idee verder uit te werken. Eerst maar eens op zoek naar een transparante etalagepop. Jongetje of meisje? De hele stad gehad! Uiteindelijk is het dus een meisje geworden. Maar het werd wel lastig om in zo’n dun grietje (want dat is ze) zoveel technologie in te bouwen. Bovendien is ze dan al gauw gedateerd. In de BMT-denktank, waarin een aantal profs zitting hebben, werd toen het idee geopperd dat we iets met sensoren en filmpjes zouden kunnen doen. Toch high-tech, maar veel praktischer. Zo gezegd, zo gedaan. De regisseur was zo gevonden en ook de eerstejaars studenten die de voice-overs zouden doen bij de filmpjes. Waarom geen professionele ‘stem’? Eigen studenten komen ‘echter’ over en bovendien zijn diezelfde studenten aanwezig in de stand en dus herkenbaar. Dat maakt het starten van een gesprek wat makkelijker. En verder was het een kwestie van filmen, filmpjes zoeken, knippen en plakken, sensoren inbouwen en klaar.

43

Protatype

november 2003

Volwassenheid Miepie is dus nu af. Voor het moment. Want Miepie zal met enige regelmaat worden ge-update. Haar eerste taak heeft ze inmiddels volbracht: de TU/e Publieksdag. En binnenkort dus op alle studievoorlichtingsbijeenkomsten op de TU/e. Ook heeft Miepie nu al een opdracht buiten de deur: ze gaat op tournee volgend jaar mei naar Zuid-Limburg. Het Industrion in Kerkrade organiseert dan allerlei activiteiten rondom het honderdjarig bestaan van een ziekenhuis daar, met name gericht op de medische technologie van de toekomst. Miepie krijgt daar een eigen stekkie en op die manier krijgt BMT dus een kans om te laten zien wat hier op de faculteit allemaal voor mooi onderzoek gebeurt. Mariken Althuizen.

Protpraat In een tot nu toe onbekend en vaag gesprek tussen Mariska en de nieuwe voorzitter van Simon Stevin: Mariska: “Een appendix, dat heeft helemaal geen functie.” Paul: “Jawel, dat is toch voor je evenwicht.” Na een matige belangstelling voor de discussieavond zegt Rob tegen Niels op ironische toon: “Ik kan me herinneren dat het 12e ook ooit zoiets wilde proberen.” Niels: Nou, daar is heel veel uitgekomen hoor! Rob: “Ja, dat je er nooit meer een moet houden.”

44

Protatype

november 2003

Intropappa Jan Helden en heldinnen Om niet te verzanden in een eindeloos verhaal over de intro met als meest voorkomende woorden-combinatie “en toen en toen”, heb ik besloten in dit stukje over de intro niet chronologisch te gaan vertellen over wat we gedaan hebben, hoeveel we gezopen hebben en hoe brak we wakker werden. Dit stukje zal namelijk gaan over de helden en heldinnen in mijn groepje, en hoe ze de introweek tot een waar feest gemaakt hebben. Wie ikzelf ben? Ik ben intropapa Jan, die samen met mama Chantal de eer heeft gehad groepje 3 te mogen begeleiden in die derde week van augustus. Genoeg over ons, terug naar de groep. Binnen nu en een pagina zullen in alfabetische volgorde de godenzonen en dochters de revue passeren. Te beginnen bij Arjan. Arjan maakte geen vrienden door tijdens de bierestafette met groep negen mee te doen en in de beslissende ad fundum de strijd in hun voordeel te beslissen, maar wist de rest van de week toch goed de sfeer erin te houden. Het was ook Arjan die wat moeite had met een menselijke knoop tijdens de instantietocht. Acht man in één knoop, dat moet toch snel op te lossen zijn? Wie moest er nu onder wie doorlopen zonder armen uit de kom te laten gaan? Arjan wist het in elk geval niet: dikke vertraging voor groepje drie. Met zes letters voorsprong op Joke komt Joep als tweede langs. Joep bedenkt zich voortaan twee keer voor hij kebab met rode saus bestelt in de AOR. Met tranen in zijn ogen heeft hij de rest van de avond iedereen te woord gestaan. Naast kebab eten is bellen een van zijn grootste hobby’s. Ik denk dat hij hoopt dat een van de eerste casussen over het ontwikkelen van een telefoonimplantaat zal gaan. (en hoop dat hij inmiddels niet heel teleurgesteld is) En dan komt Joke. Waar Joep tranen met tuiten huilde door het eten, komen ze bij Joke spontaan opzetten. Meerdere malen vertelde ze een verhaal in de categorie “je moet erbij geweest zijn”, altijd eindigend met een huilend van het lachen, onder de tafel kronkelende Joke, omgeven door een elkaar vragend aankijkende rest van groepje drie. Ook was het Joke die de ietwat opdringerige Theta’ers op kordate wijze wegstuurde (en ik citeer op de vraag of we nog geïnteresseerden hadden voor een basiscursus): “Nee! Dit is de derde keer vandaag dat jullie langskomen en de voorgaande keren wilden we ook geen basiscursus, dus nu nog steeds niet!” Vervolgens komt Koen. Koen is een meester in kwijtraken, bedoeld of onbedoeld. Even naar de wc op het moment dat we weggaan of zonder te melden met wat vrienden de rest van de bunker verkennen, en hopla, Koen is foetsie. Ook maakte

45

Protatype

november 2003

hij zich onsterfelijk door op de vraag “biertje?” om half tien ’s ochtends op het gras voor de stadsschouwburg de gevleugelde woorden “moet ‘ie wel koud zijn” te spreken, om vervolgens te genieten van de eerste promillages die dag. Bij vijfde groepslid Lia is een duidelijke tweedeling te zien in de week. De eerste paar dagen hing dankzij haar constant een soort geroezemoes in de groep, veroorzaakt door haar vrolijke gebabbel met ons allemaal. Daarna was ze haar stem kwijt en bereikte alleen een hees gepiep nog onze oren, wat resulteerde in een soort raadhet-woord waarin vooral Arjan flink wat Freudiaanse zinsnedes gehoord dacht te hebben. Het een na laatste groepslid is Renate. Voor Renate was het een grote teleurstelling dat de eerste dag voor vijven een bierverbod was, hoewel ze de schade in de rest van de week aardig ingehaald heeft. Ook was zij het die met haar service op het volleybaltoernooi de punten aardig binnensleepte en ons twee gewonnen partijen bezorgde. Na Renate komt Rutger als laatste groepslid langs. Rutger heeft waarschijnlijk wat Fries bloed door de aderen stromen en bij het zien van het opblaas-fierljep-kasteel bij SSRE was hij niet te houden. Erop en erover en voor we het wisten stond hij aan de andere kant van het water. Misschien is dat Friese bloed ook een verklaring voor de vogeltjesdans in de Costa op woensdag, los ging hij in elk geval wel! Na deze individuele kwaliteiten konden ze er ook als groep wat van. Begrijp je er niks van, vraag het een van bovenstaande helden, allicht dat iemand zich het nog herinnert. In al dan niet chronologische volgorde, maar zonder “en toen en toens” alsnog een opsomming, omdat er gewoon teveel lol gemaakt is om uitgebreid te omschrijven: vlakotsen voor gevorderden bij Whoog, helemaal los in de Cos(ta), kebab bij de AOR, rupsen waar gerupst kon worden, de allermooiste Bouzo ooit die net een muis had gegeten, fietsen gooien voor het auditorium, Limbo-en bij SSRE, kebab bij de AOR, cocktails bij de Scala, bierelastieken zo vaak we konden, watergevechten door de bunker, koekjes stelen van E.S.C., autoproppen met groep 9, “Pringles zijn verslavend”, gevolgd door “zonder Pringles kan ik niet volleyballen”, “I’m lovin’ angels instead’ bij de AOR, kebab, geweigerd bij de draaimolen op de markt, “Ik heb Midnight Run aangeraakt”, kebab, “schoensmeerlia” en last but zeker not least: GROEPJE DRIE …… KIWI! Jan Vinkenborg

46

Protatype

november 2003

Lieve Bouzo Lieve Bouzo, Ik ben nu net 3e-jaars en in mijn hoofd dwalen al allerhande ideeën over wat ik volgend jaar moet kiezen, welke richting ik op wil, ofwel welke master-track ik in zal slaan. Deze keuze wordt mij echter wel heel moeilijk gemaakt. Het derde jaar leek mij een jaar waarin allerhande facetten van de studie via projecten aan bod zouden komen. Echter, het volgende is het geval: Omdat de kans voor handen lag om mee doen met Createch heb ik dat natuurlijk gedaan. Iedereen die vorig jaar mee had gedaan, raadde het me aan om deel te nemen en ik heb daar achteraf geen spijt van. Alleen het bouwen van een zeemonster die zielen en helden op kan pakken is niet echt een Biomedische aangelegenheid. Lassen, draaien en rupsbanden helpen me niet verder met de vraag of ik moet kiezen tussen het maken van polymeren of het ontwerpen van intensive care alarmsystemen. Na Createch kwam het verplichte BOEL-project. Dit houdt in dat het voornamelijk over de ethiek achter wetenschappelijk onderzoek gaat. Ik ben net zover dat ik me een amateur-onderzoeker durf te noemen, laat staan dat ik me nu al interesseer in de ethische achtergronden. Conclusie: ik ga nu trimester 2 in en ben nog geen stap verder in mijn ontdekkingsreis binnen het 3e jaars-BMT programma. Nu kan het ook nog zo zijn dat ik misschien niet ingeloot word bij de projecten van mijn keuze en dan zit ik op het einde van het jaar helemaal met de handen in het haar. Ik vind alle richtingen wel een beetje leuk en niets valt per definitie af. Lieve Bouzo, wat kan ik doen om uiteindelijk tot een keuze te komen waar ik geen spijt van krijg? Een derdejaars in twijfel

47

Protatype

november 2003

Beste student, Ik denk niet dat jij de enige bent die met dit probleem worstelt. Bij BMT krijg je natuurlijk zoveel leuke dingen voorgeschoteld, dat je op een gegeven moment niet meer weet waar nu je interesses liggen. Jouw geval is zelfs nog moeilijker omdat je niet de kans krijgt van alle richtingen projecten te doen. Er is enkel nog genoeg hoop. Probeer je volgende projecten zorgvuldig uit te zoeken en let daarbij goed op, bij welke master-track ze horen. Kies ook niet alleen de projecten die je zeker zullen liggen, maar misschien juist projecten waar je nog veel van kan leren. Alleen dan kom je erachter of een bepaalde kant goed bij je past. Mocht je door de lotingen nog helemaal verkeerd uitkomen, dan zijn er altijd nog de vaardigheidsblokken. Hierin krijgen verschillende vakgroepen binnen BMT de kans om je een beeld te geven wat er allemaal qua onderzoek gaande is. De kans is erg groot dat je daarna je keuze kunt maken. Bedenk echter wel dat jij als student veel macht hebt richting de afstudeerdocenten. Zij hebben allemaal graag dat jij bij hen komt afstuderen en daardoor kun je het 4e en 5e jaar compleet naar jouw wensen vormen. Wil je verschillende richtingen combineren, dan is daar makkelijk over te praten. Als je zelf niet goed weet wat te doen, ga dan ook praten met verschillende docenten en zij zullen je een heel eind op weg helpen om de studie BMT tot een goed einde te brengen. Mij rest alleen nog je veel succes te wensen dit jaar, met je studie en met je zoektocht naar wat BMT allemaal wel niet te bieden heeft.

48

Protatype

november 2003

Wervingsdagen Is jouw routekaart naar succes al uitgestippeld? Al sinds de dag dat ik voor het eerst kennis maakte met de studie BMT wordt me van verschillende kanten duidelijk gemaakt dat de wereld schreeuwt om (bio)medische ingenieurs. Natuurlijk is het vanzelfsprekend dat onze eigen faculteit ons vertelt hoe belangrijk wij BMT’ers wel niet worden voor deze maatschappij. Niet alleen vanaf het moment dat we afgestudeerd zijn, maar zelfs al met OGO projecten moge het ons duidelijk worden dat een al ingewerkt studentje ‘nuttig’ kan zijn. Wij zijn dus nodig! Ondertussen worden deze leuzen al vanaf 1997 geroepen en gepreekt en hebben de eerste afgestudeerden hun wel verdiende diploma binnen. Maar hoe hard is er eigenlijk om deze mensen geroepen? Hoe groot was de concurrentie tussen bedrijven, academische ziekenhuizen, universiteiten en andere onderzoeksinstellingen voor het binnenhalen van deze ingenieurs? Nationaal en/of internationaal? Ik heb ze niet horen schreeuwen en bieden… Jij? Biomedische technologie is daarom (voor mij) geen sprookje meer. Alhoewel we zeker nodig zijn en zeker veel kunnen betekenen voor de geneeskunde en gezondheidszorg, zullen we ons zelf moeten profileren in de grote wereld van vandaag. Met de organisatie van de Wervingsdagen en de bedrijvendagen van de TU/e hoop ik een steentje daar aan te kunnen bijdragen, maar jouw komst is van groot belang. Je kunt niet vroeg genoeg met je oriëntatie beginnen! De activiteiten van de Wervingsdagen kennen drie periodes: De Trainingsdagen zijn van 26 tot en met 30 januari 2004 met allerhande workshops en lezingen als voorbereiding op het sollicitatieproces en het bedrijfsleven: het schrijven van een sollicitatiebrief, een C.V., het doen van een assessment en het voeren van een sollicitatiegesprek. Op donderdag 19 februari 2004 is de Bedrijvendag, wat onder sommigen beter bekend staat als de markt met de gratis pennen, pepermuntjes en andere gadgets, spullen en prullen. Hopelijk vind je nog de mogelijkheid tot het aanknopen van een gesprek met een of meerdere recruiters, want dit is een simpele kans om te bekijken wat een (biomedisch) bedrijf kan betekenen voor een BMT’er of natuurlijk wat een BMT’er kan betekenen voor een bedrijf. Er zullen dit keer wel 60 bedrijven aanwezig zijn op de bedrijvenmarkt met wederom meerdere biomedische bedrijven. Grijp dus je kans en kijk eens wat rond. Minder bekend zijn misschien de lezingen van de Bedrijvendag, maar je mag

49

Protatype

november 2003

vooral de lezing van Organon samen met Medtronic als echte biomedische bedrijven niet vergeten! Noteer dus 19 februari alvast in je agenda, want het belooft naast een informatieve dag ook een hele leuke dag te worden, met een interessante opening, een gratis lunch en een spetterende finale. Heb je daarnaast al serieuze plannen voor een stage, afstuderen of baan? Op de Gesprekkendagen van 19 tot en met 23 april 2004 kun je je aanmelden voor een soort sollicitatiegesprek bij jou gekozen bedrijf. Voor meer informatie: [email protected] / www.wervingsdagen.nl Succes met jouw routekaart naar succes! Alma Mingels

Protpraat Michiel: “Dirk, waarom moet jij in hemelsnaam Molsim nog halen?” Dirk: “Omdat ik echt geen zin heb om te zien wat bolletjes doen als ik op enter druk.” Kitty: “Hey Bram, jij bent echt goed voor mijn zelfvertrouwen.” Gijs: “Bram is boven niet een wijs, laat stan onder-wijs.” Marnix luistert aandachtig naar wat Arnol – de eindhoven predikant – te zeggen heeft: “Mensen moeten zich bewust worden van hun onderbewustzijn om te bestaan…….” Marnix: “Zou hij zich bewust zijn van wat hij zegt?”

50

Protatype

november 2003

De maat aller dingen - Het Protagoras lied De gapende kloof tussen mens en techniek Is voor ons echt niet meer dan een kier Eindhovens trots, ja de crème de la crème Die mensen die ziet u nu hier Niemand bereikt een verg’lijkbaar niveau Concurrenten bezwijken en masse Ja, de mens is de maat aller dingen, Dat zei Protagoras Onze rots in de branding de esculaap Is Bouzo gevaarlijk en rood Zijn blikken vertolken de krachten van Prot Zijn macht is dus ongrijpbaar groot Biomedische ingenieurs zijn wij straks en vol trots heffen wij nu het glas Ja, de mens is de maat aller dingen, Dat zei Protagoras Ja, de mens is de maat aller dingen, Leve Protagoras!

Protagenda 1 - 6 dec. 8 dec. 10 dec. 11 dec. 15 dec. 16 dec. 5 -20 jan. 29 jan

Lustrumweek Discussieavond Studiereisavond met SG Laserquesten ALV Rock Borrel Studiereis Borreltocht

51

Protatype

november 2003

Colofon Jaargang 6, nummer 1 “Protatype” is het verenigingsblad van Studievereniging der Biomedische Technologie Protagoras. Het heeft een oplage van 350 stuks Redactie Egbert Bleeker Henk-Joost Crooijmans Rob van der Heijden Miriam van Kalsbeek Pim van Ooij Tristan Slots Marvin Steijaert Cheng-Bin Yim Hoofdredacteur Bram Coolen Kaft Bram Coolen Foto’s op de kaft Intro 2003 Introkamp 2003

52

Inleveradres kopij (volgende deadline 19 januari 2004) SvBMT Protagoras TU Eindhoven W-Hoog 1.14 (Prothok) Postbus 513 5600 MB Eindhoven Tel: (040)(247)2758 E-mail: [email protected] Internet: www.protagoras.tue.nl Adverteerdersindex Occam International pag. 22 Organon pag. 33 GE Medical achterzijde kaft Drukkerij Greve Offset Tel: (040)2512416 E-mail: [email protected] Internet: www.greveoffset.nl