Individueel gebruik van ICT in het onderwijs belemmerd de ontwikkeling van sociale contacten tussen leerlingen: 1. ICT is een middel en wordt steeds meer gebruikt in het onderwijs. Daarbij kijk je ook naar Ipads, die steeds vaker worden toegepast. Veel kinderen zitten dan achter de Ipad en weten wat ze precies moeten doen en gaan individueel aan het werk. Hierbij maken ze vrijwel weinig tot geen samenwerkingsopdrachten mee. Dus geen sociale contacten. Kinderen werken niet de hele dag met de ipad, er zijn genoeg momenten waarbij klassikaal overleg is en kinderen contact met elkaar maken. Ook tijdens het werken met een ipad kunnen kinderen discussiëren en overleggen met elkaar. Daarnaast zijn er nog genoeg lessen zoals muziek, knutselen, drama, gym en de pauzes waarbij de kinderen sociaal actief zijn.
2. Het beeld van de werkelijkheid kan vertroebelen. Het beeld daarvan is dat je een leerkracht voor de klas hebt staan met inhoud. Die in staat is grotendeels alle vragen zelf te beantwoorden, kinderen te motiveren en te inspireren. Dit geldt voor alle vakken. Hierdoor heb je ook veel meer contact met de leerkracht. Als ze zelf alles al kunnen opzoeken hebben ze ook minder contact met de leerkracht. Dat niet alleen meestal vragen ze het dan ook nog zachtjes aan hun buurman of buurvrouw, maar nu staat alles klaar op het internet en is het sociale contact overbodig. Sociaal contact met de leerkracht en mede leerlingen zal altijd blijven bestaan. Kinderen kunnen nog steeds vragen aan elkaar stellen en antwoorden vergelijken. De leerkracht is ook zeker nog aanwezig om kinderen te motiveren en extra te ondersteunen. Tuurlijk is “alle” informatie op internet terug te vinden en zal de rol van de leerkracht als persoon met alle kennis wat afnemen. Maar juist doordat de kinderen zelf hun informatie kunnen vinden, kan de leerkracht zich bezig houden met kinderen de extra instructie of begeleiding nodig hebben.
3. Daarnaast heb je het digibord. Hartstikke handig al die filmpjes, opschrijven wat ze moeten doen, hoe ze het moeten doen, waar ze hun werk moeten leerneggen als ze klaar zijn. Bij de onderbouw prentenboeken online bekijken, midden/bovenbouw het jeugdjournaal om een beetje actueel te blijven. Maar waar zie je dan nog leerkrachten die voorlezen voor de klas? Die verteld wat ze moeten doen? Leerlingen die met minder of vrijwel geen vragen komen, want ze weten alles al. Je moet zorgen dat het leergesprek op gang blijft. Hier is geen groot verschil ten opzichte van een jaar of 10/15 geleden is. In die tijd werd er ook op het (krijt)bord geschreven wat er die dag gedaan moest worden. Het jeugdjournaal werd niet op het bord bekeken maar er werd een TV de klas in gereden. Er waren toen ook al leerkracht die voorlezen niet belangrijk/leuk vonden, en deden dat dan ook niet. Zijn wij daar nu minder sociaal van geworden? 4. Door tussenkomst van technologie verliezen we een groot deel van de oorspronkelijke communicatie: inhoud, toon en non-verbaal. Alleen inhoud blijft over, toon en non-verbaal die voor een groot deel de inhoud bepalen verdwijnen, dat moeten we op andere wijze compenseren/oplossen.
5. ICT is duur en niet geheel ingecalculeerd. Hardware moet regelmatig vervangen worden, een computer heeft bijv. een levenscyclus van 3 jaar (de meeste scholen gebruiken immers verschrikkelijke budgetsystemen) en een scherm 5 jaar. Ook het digibord kost veel geld, en de afschrijving gaat zeer snel (bord 10 jaar, beamer 5 jaar, computer 3 jaar, computerscherm 5 jaar, beamerlamp 1 jaar), terwijl een traditioneel schoolbord gemakkelijk 30 jaar meegaat. Krijtjes, bordenwissers en sponsjes zijn je enige kostenposten. Voor het digibord moet je sowieso al elk jaar een nieuwe beamerlamp kopen (enkele honderden euro's per lamp), of je bent verplicht met gordijnen dicht les te geven. Naast de hardware ben je ook verplicht zeer dure softwarelicenties af te sluiten, veelal ben je jaarlijks enkele duizenden euro's hieraan kwijt. Denk aan educatieve software (w.o. digibordsoftware), maar ook LVS, Microsoft Office en Windows (server). ICT is duur. Maar kinderen zitten op school om te leren, ze leren voor een maatschappij die om en met ICT draait. Het is min of meer de verplichting van de scholen om de kinderen hier op voor te bereiden. Daarnaast bespaart ICT ook geld binnen de school. Er zijn minder boeken en schriften nodig. Nieuwsbrieven gaan via de mail en daardoor wordt een hoop papier en inkt bespaard. De methodes op de digiborden worden vaak (kosteloos) geüpdatet, terwijl je voor nieuwe boeken een hoop geld betaalt.
6. Doordat de kinderen veel zelfstandig moeten werken hebben ze geen contact of weinig contact met de klasgenootjes. Daarnaast vallen zullen er veel kinderen uitvallen, omdat ze informatie moeten opzoeken uit heel veel verschillende zoeksites en suggesties. Voor heel veel kinderen zoeken naar een speld in een hooiberg. Kinderen hebben begeleiding nodig van de leerkracht en bepaalde handelingen die gemaakt moeten worden moeten worden begeleid door de leerkracht of door de andere klasgenootjes. Veel scholen zijn op dit moment bezig met het coöperatief leren. Is dit dan voor niets? Want met ICT is contact maken met andere ver te zoeken. Natuurlijk wel via de sociale netwerken, maar niet in het echt. Er zijn volwassenen die bang zijn, dat als ze teveel gebruik maken van het internet ze minder sociaal worden, laten wij dat dan vanaf de basisschool gebeuren door het gebruik maken van ICT? Tegenwoordig spelen kinderen niet meer met elkaar, maar tegen elkaar. Daar bedoel ik mee, dat ze thuis gaan gamen en dan tegen elkaar. Ze zien elkaar dus niet in het ‘’echt’, waardoor sociale vaardigheden verwijden of heel slecht worden. Kinderen worden juist enorm sociaal door het gebruik van ICT. Ze spelen met en tegen elkaar op internet in teamverband of alleen. Ze leren hierdoor veel nieuwe kinderen kennen waarmee een “online” band opgebouwd wordt. Tegenwoordig zijn kinderen volop aan het Whatsappen, facebooken en twitteren. Hier wordt niets anders gedaan dan sociale contacten onderhouden. Wanneer je een kind achter z’n telefoon ziet typen lijkt dat heel asociaal maar eigenlijk is hij bezig met contacten onderhouden. Wanneer de telefoon weggelegd wordt en er een “echt” gesprek gevoerd wordt weten de kinderen zich prima te gedragen en missen hierbij geen sociale vaardigheden.
Nadelen van digitaal werken: - Leerlingen lezen scannend - Leerlingen klikken snel verder - Het vraagt discipline van de leerling (veel afleiding) - Het inzetten van ICT vraagt ook tijd en inzet van de docenten - Internetpesten - Door veel op het internet krijgen ze een andere belevingswereld. - De kinderen vergeten elkaar - Het 'opnieuw' scholen van 'oudere' docenten kost veel geld en de vraag is willen die docenten -
dat wel Digitaal leren verminderd het samenwerkingsproces. Dit samenwerkingsproces zorgt voor een hoger leerrendement. Digitaal leren zal dit negatief beïnvloeden dus een gemiste onderwijskans.
Controle of leerlingen echt aan de taak zitten Licenties voor software Storing…. Heeft een boek geen last van T-pack! Leraren hebben TE weinig ICT kennis om de ICT optimaal te kunnen benutten. Hierdoor is het geen ondersteuning Mediawijsheid iPads zijn kwetsbaar. En diefstal gevoelig Bij wie ligt de verantwoordelijkheid van de iPads?
Titel:
ICT is schadelijk in het onderwijs
Inleiding: Door de technische ontwikkeling is het in het onderwijs mogelijk om gebruik te maken van ICT. Hardware en software. Het begon met hier en daar wat computers is een klas, daarna kwamen de digiborden en nu ook Ipads binnen een school. Dit wordt gebruikt door leerkrachten en leerlingen. Leerkrachten gebruiken grotendeels de computer om toetsgegevens in op te slaan en handelingsplannen te maken. Het digibord gebruiken ze als hulpmiddel voor de lesmethodes. De Ipads en computers die gebruikt worden door de leerlingen is om lessen te maken, extra oefeningen en voor hun zelf (spreekbeurt) te verwerken.
Kern: Wij zijn van mening dat de sociale contacten hierdoor belemmerd worden en dat zijn de volgende redenen: Argument 1: Minder samenwerking Onderbouwing: Leerlingen krijgen steeds meer opdrachten voor op de Ipad of computer. Hierdoor gaan ze vaak zelfstandig aan het werk en hebben vrijwel geen sociaal contact meer. Ontkracht tegenargument: Natuurlijk werken de kinderen niet de hele dag op de Ipad maar het gaat wel steeds meer die richting op. Weektaak kan je op de Ipad vinden, flipping the classroom voor uitleg alles wordt steeds meer digitaal gemaakt. Argument 2: Onderbouwing:
Ontkracht tegenargument:
Argument 3: Onderbouwing:
Ontkracht tegenargument:
Werkelijkheid kan vertroebelen Het beeld daarvan is dat je een leerkracht voor de klas hebt staan met inhoud. Die in staat is grotendeels alle vragen zelf te beantwoorden, kinderen te motiveren en te inspireren. Doordat leerlingen nu alles zelf makkelijk kunnen opzoeken hebben ze minder contact met de leerkracht of klasgenoten. Doordat de leerkracht minder hoeft te helpen kan hij natuurlijk wel extra instructie aan leerlingen geven die dat nodig helpen, maar gaat dan straks grotendeels van de aandacht hun kant op? Digitale leergesprekken? Daarnaast heb je het digibord. Hartstikke handig al die filmpjes, opschrijven wat ze moeten doen, hoe ze het moeten doen, waar ze hun werk moeten leerneggen als ze klaar zijn. Bij de onderbouw prentenboeken online bekijken, midden/bovenbouw het jeugdjournaal om een beetje actueel te blijven. Maar waar zie je dan nog leerkrachten die voorlezen voor de klas? Die verteld wat ze moeten doen? Leerlingen die met minder of vrijwel geen vragen komen, want ze weten alles al. Je moet zorgen dat het leergesprek op gang blijft. 10/15 jaar geleden keken we natuurlijk ook al filmpjes op een tv. Als je dan iets op tv mocht kijken was dit als een soort van beloning nu wordt alles veel gewoner en kun je de kinderen minder enthousiast met ICT maken omdat het al veel te gewoon wordt.
Argument 4: Onderbouwing:
Ontkracht tegenargument:
Argument 5: Onderbouwing:
Ontkracht tegenargument:
Budget van een school Hardware moet regelmatig vervangen worden, digiborden kosten veel geld en de afschrijving gaat zeer snel. Zo gaat een digibord 10 jaar mee, een beamer 5 jaar, een beamerlamp 1 jaar en een computer 3 jaar. Daarentegen gaat een krijtbord 30 jaar mee. Daarnaast heb je ook nog educatieve software nodig wat duizenden euro’s kosten. Aan de andere kant kan het ook heel handig zijn: geen boeken en schriften, geen schoolboeken en nieuwsbrief via de e-mail. Stel je voor dat je een storing op het schoolnetwerk krijgt of het internet ligt eruit. Dan heb je op dat moment wel een probleem want dan moet je alles omgooien en dat kan veel onrust veroorzaken. Overschat de leerlingen niet Leerlingen moeten veel zelf opzoeken, maar daarbij moeten ze ook weten op welke sites ze kunnen zoeken en hoe dat moet. Ook wel: ‘zoeken naar een speld in een hooiberg’. Leerlingen hebben ook veel begeleiding nodig. Dit vergt ook veel tijd van de leerkracht. Daarnaast heb je ook nog de programma’s als ‘word’ en ‘powerpoint’. Kinderen weten nog zo weinig van deze programma’s. Daar zou je ook tijd in moeten steken, maar wat gebeurt er met de lessen die ze op dat moment dan zouden moeten krijgen? Kinderen leren uit zich zelf al veel hoe ze iets moeten doen, maar daarnaast zou je ook de aandacht in moeten steken of ze wel veilig internetten en dit kost ook weer tijd.
Slot: Dus concluderen wij ‘individueel gebruik van ICT in het onderwijs belemmerd de ontwikkeling van sociale contacten tussen leerlingen’.
