politie in. Twintig patrouilles kwamen ter plaatse en een groep van vijftien relschoppers werd uit de zaal gezet. Binnen keerde de rust snel terug. In de chaos die ontstond door het gevecht raakte minstens één bezoeker gewond. Hij werd overgebracht naar het ziekenhuis. De politie patrouilleerde de rest van de nacht in de omgeving. Verdere incidenten bleven uit. (PLA)
Turtelboom deelt jodiumtabletten uit
Minister van Binnenlandse Zaken Annemie Turtelboom (Open Vld) start vandaag een informatiecampagne om de bevolking te waarschuwen over het risico op een ongeval met een kerncentrale. Tegelijk begint de verdeling van jodium-
tabletten aan de bevolking rond de nucleaire sites in onder meer Doel en Tihange. Dat deze campagne van Binnenlandse Zaken en het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle er komt net na de verwoestende aardbeving in Japan en de dreigende ramp in de kerncentrale van Fukushima, is toeval. De uitnodiging voor de persconferentie om de actie aan te kondigen, ging donderdagochtend al de deur uit, bijna 24 uur voor de aardbeving in Japan. (PGL)
A., een jonge rekruut van het Belgisch leger, heeft een klacht ingediend tegen twee collega’s voor zware pesterijen en mishandelingen in de kazerne. De jongeman zou steeds zwaarder aangepakt zijn, tot hij uiteindelijk zelfs vastgebonden werd met een prop in de mond. Zoals zo vaak gingen de pesterijen die de jongeman moest ondergaan van kwaad naar erger. In de kazerne van Aarlen kreeg A. de eerste nacht eten naar zijn hoofd gegooid en cola over zich uitgegoten. De volgende nacht werd hij gedwongen zich uit te kleden en moest hij toezien hoe zijn uniform in de modder ge-
gooid werd. Maar al snel gingen de pesters nog een stap verder. A. kreeg een prop in de mond geduwd, werd vastgebonden en ingesmeerd met scheerschuim en shampoo. Een maand geleden, op 14 februari, diende A. een klacht in bij de politie. Hij verliet ook meteen het leger. De twee leiders van de pestende bende zijn inmiddels verhoord, maar zitten nog altijd bij het leger en zijn inmiddels, na hun opleiding, volwaardige militairen geworden. «Zolang het politieonderzoek loopt, kunnen we niets doen», klinkt het bij de persdienst van het leger. «Wij mogen het onderzoek niet beïnvloeden.» (TV)
ook tussen de 1.500 en 1.600 letselongevallen voor waarbij een voertuig tegen een boom rijdt. Volgens het BIVV zijn bomen «belangrijke factor die de ernst van de ongevallen verzwaart». Aanrijdingen tegen bomen zijn over het algemeen nog ernstiger dan die tegen een verlichtingspaal of muur. Maar, zo vervolgt het BIVV, bomen kunnen ook een waardevolle aanwijzing zijn voor het tracé van de weg, en kunnen in bepaalde gevallen de weggebruikers gidsen. Doordat ze het gezichtsveld van de bestuurder verkleinen, doen ze hem instinctief ook vertragen, luidt het. Langs de Belgische wegen staan ongeveer 100.000 bomen.
Drugsdode gevonden in gracht In een gracht in de Kolkstraat in het Kempense Mol is zaterdagmiddag het lichaam gevonden van een vrouw van ongeveer 25, die wellicht aan een overdosis is overleden. Haar lijk lag vermoedelijk al maanden in het water. Een werknemer van een nabijgelegen doe-het-zelfzaak ontdekte het lichaam, dat nog niet geïdentificeerd is. Er werden sporen van speed teruggevonden. Volgens de federale gerechtelijke politie gaat het zo goed als zeker om een drugsdode. (PMT)
ANOREXIAPATIËNTE TINNE (22)
LAAT ZICH VANDAAG OPNEMEN IN PSYCHIATRISCHE KLINIEK
«Ik wil zó graag 52 kilo wegen op mijn trouwdag»
Veertig kilogram. Vel over been. Voortdurend ziek. Constant pijn. Deze ochtend laat Tinne Van Goidsenhoven (22) zich opnemen in de psychiatrische kliniek van de Broeders Alexianen in Tienen. De jonge vrouw vecht al zeven jaar vergeefs tegen anorexia, maar ziet voor het eerst een echte uitweg. «Mijn vriend heeft me ten huwelijk gevraagd. Op 20 augustus 2011 gaan we trouwen. En ik zou zo graag genezen zijn tegen die tijd. Ik wil Tim een vrouw zonder anorexia schenken. En kinderen.»
onze eerste date heb ik hem eerlijk verteld dat ik anorexia heb. Al wist hij toen waarschijnlijk niet wat dat precies inhield. Na meer dan een jaar samen weet hij dat wel. Het is ook het enige waar we af en toe ruzie over hebben. En toch heeft hij me onlangs ten huwelijk gevraagd. Dat bewijst dat hij echt van me houdt — ziek of niet. Tim is er altijd voor me. Ook zijn en mijn ouders, mijn broer en mijn zus blijven als een blok achter me staan. Ik vind dat redelijk onwaarschijnlijk. Omdat ik weet hoe moeilijk het is om met mij te leven. Ik weet niet hoe ik hen ooit kan bedanken voor al dat geduld en begrip.»
Twee hotdogs
BARBARA VUYLSTEKE
Tinne, een mooi jong meisje, vecht al zeven jaar tegen anorexia. Op dit moment weegt ze nog maar 40 kilo. Foto PN
Mooi, slim, ambitieus, 101 talenten, een zondagskind. Tinne Van Goidsenhoven uit Holsbeek had de wereld zomaar in haar zak kunnen steken. Maar er kroop iets in haar kop. Sinds haar 16de is het vechten voor en tegen elke hap door haar keel. Anorexia nervosa. Magerzucht in het Vlaams. «Tot mijn 12de had ik alles», zucht ze. «Ik was geliefd en populair. Ik deed het goed op school en had talent in de atletiek. Als ik terugkijk, zie ik niet één, maar veel triggers. Al weet ik na al die jaren nog steeds niet wat eerst kwam. Werd ik ongelukkig en ging ik daardoor minder eten? Of was het omgekeerd?» «Er veranderde iets in mijn hoofd toen ik naar de middelbare school ging. Ik was plots niet meer de slimste, mooiste en populairste van de klas. Ik had het moeilijk om dat te verkroppen. Ik kreeg ook sneller borsten en heupen dan mijn leeftijdgenoten. Op loopwedstrijden was ik niet meer eerste, maar tweede of derde. Trainers begonnen onderling te praten met elkaar. Voor langere afstanden vonden ze me ‘te struis’. ‘Zet haar op de spurt’, hoorde ik ze zeggen.»
Belgisch kampioen «Mijn 16de verjaardag was een keerpunt. Ik werd bij de trainer geroepen. Dat ik op dieet moest. Ik woog 59 kilo voor mijn 1 meter 68. Ik voelde me niet goed in mijn vel maar de jongens vonden me mooi. Mijn ronde vormen spraken aan. Ik werd begeerd. Ik hield ook enorm van eten, toen. Als mama spaghetti maakte, nam ik
niet één, maar twee of zelfs drie borden. Maar ik begon maaltijden over te slaan en excessief te bewegen. Ik leerde liegen tegen mijn ouders en gooide eten weg. Ik leefde talloze maanden op cornflakes en appels. Terwijl ik elke dag 10 kilometer liep en 20 kilometer fietste. De trainers kregen gelijk: samen met mijn kilo’s verdwenen ook de seconden en minuten. Tot ieders verbazing werd ik zelfs Belgisch kampioen op de 3.000 meter. Ik behoorde weer tot de top. Niet dat ik me gelukkig voelde. Echt voelen deed ik toen niet meer.»
Geknakt «In oktober 2005 ben ik geknakt. De anorexia had gewonnen. Mijn ouders moesten me binnen brengen op de spoedopname van het ziekenhuis. Twee dagen later werd ik opgenomen in de psychiatrische kliniek van Kortenberg. Ik woog 39 kilo. Ik liet me behandelen. Het leek te werken. Na vijf maanden in Kortenberg woog ik 49 kilo. Maar toen ben ik van de ene op de andere dag weggegaan uit de instelling. De vijftig kilo kwam in zicht en dat cijfer was een absoluut schrikbeeld voor me. Ik kon niet snel genoeg naar huis om weer te verma-
IN HET MIDDELBAAR KREEG IK SNELLER BORSTEN EN HEUPEN DAN MIJN LEEFTIJDGENOTEN. TOEN MIJN LOOPTRAINER ME PLOTS ‘TE STRUIS’ VOND, LEERDE IK LIEGEN TEGEN MIJN OUDERS EN BEGON IK ETEN WEG TE GOOIEN
Tinne met haar verloofde Tim. «Hij is er altijd voor me, ik zie hem liever dan liefst. Ik wil hem een vrouw zonder anorexia schenken. En kinderen.» geren. Ik was tijdens mijn verblijf in Kortenberg misschien bijgekomen in gewicht, maar ik was helemaal niet genezen in mijn hoofd. Het ging helemaal terug naar af.»
Dromen opgeven «Ik heb veel dromen opgegeven. Ik wou iets doen in de media, journalist of presentatrice, zoiets. En als dat niet zou lukken, was ik graag manager geworden van een groot bedrijf. Ik heb marketing en management gestudeerd. Met succes. Ik was top van mijn klas en werd zelfs studente van het jaar. Ik heb me tijdens die jaren veel beter gevoeld en best wat gelukkige momenten beleefd. Maar toch bleef anorexia steevast het pleit winnen. Ik word 23, maar naar mijn gevoel heb ik weinig of niets bereikt. Ik werk niet. Omdat ik niet kan.» «Ik functioneer nog nauwelijks. Ik menstrueer al vele jaren niet meer. Ik heb de ganse dag spierpijnen. Ik zit gemakkelijk vier uur per dag op het toilet omdat ik bang ben om nog meer geconstipeerd te geraken. Er groeit donshaar op mijn lichaam. Ik heb ook regelmatig koortsaanvallen, oorpijnen, opgezwollen klieren. Ik heb ook de hele tijd koud. En ik slaap veel.» «In september 2009 heb ik Tim leren kennen. Ik zie hem liever dan liefst. Tijdens
«Het is mijn eigen keuze om me vandaag te laten opnemen in een psychiatrische kliniek. Ik wil Tim een Tinne zonder anorexia schenken. Want die kent hij niet. En ik wil hem kinderen geven. Dat is ook een belangrijke motivatie. Maar hoe langer ik wacht om beter te worden, hoe groter de kans dat ik nooit kinderen zal kunnen krijgen. Ik wil eindelijk een vrouw worden. Ik denk niet dat ik dat al ooit ben geweest. Ik zou graag genezen zijn voor mijn huwelijksdag, maar als het langer duurt, dan is dat maar zo. Ik plak er beter geen tijd op. Liever rustig en goed genezen dan snelsnel en daarna weer meteen hervallen.» «52 kilo wordt in Tienen wellicht weer mijn streefgewicht. Dat blijft klinken als iets onoverkomelijks. Ook al zweren een miljoen mensen dat ik dan op mijn mooist
IK MENSTRUEER AL JAREN NIET MEER, HEB DE HELE DAG SPIERPIJN EN HEB HET CONSTANT KOUD. IK WERK OOK NIET, OMDAT IK NIET KÁN ben, dat verandert niets aan mijn idee daarover. Ik heb bijna nooit honger. Ik zou soms liever hebben dat ik nooit meer moet eten. Ik eet vaak omdat het moet. Soms kan ik wel de klik maken en dan eet ik eens twee hotdogs. Om me een dag later krom te lopen van de schuldgevoelens dat ik me zo heb laten gaan.» «De vele dromen die ik nog heb, wil ik nu kunnen waarmaken. Maar dat kan alleen als ik beter word. Ik ben bang en nerveus voor mijn opname. Ook al zit ik al in een vergevorderde fase, ik geloof echt dat ik écht beter kan worden. En ik heb het nu heel erg nodig dat ook andere mensen dat geloven.»
MEULEBEKE
(TI61/2)
VRIJDAG 14 JANUARI 2011
Grootschalig project borstkankerpreventie
Blues for a roof krijgt support uit Meulebeke
Brothers in blues Laat naar je borsten kijken MEULEBEKE – Heeft Music for Life inspirerend gewerkt voor de aidswezen, dan zijn er ‘goede zielen’ die zich willen inzetten voor het menselijke leed dichter bij huis. We denken aan de schrijnende beelden die al een maand oud zijn van talloze daklozen die de vrieskou dienden te trotseren. Q
De medewerksters aan het project bij een kunstige buste. Zittend Frida Plovier, Martine Vandenbogaerde, Karen Vermeulen en Gerda Vollens; rechtstaand v.l.n.r. Annick Declercq, Rita Latrez, Ann Verburgh, Nadine Vande Walle, Bea Debouver, Christina Delmotte en Bernadette Devriese. (Foto Luc)
MEULEBEKE – Tijdens de maand maart organiseren de gemeente Meulebeke en het plaatselijke OCMW een groots opgezette campagne rond borstkankerpreventie. De beoogde doelgroep zijn dames tussen 50 en 69 jaar. Q
Eric en Davy Bossuyt samen met Dominiek Buyse zetten zich in voor ‘Blues for a roof’. (Foto Luc)
V
oor hen die geen dak boven het hoofd hebben, die alles verloren hebben en voor wie het leven nauwelijks perspectieven biedt, houdt Dominiek Buyse, geassisteerd door de Meulebeekse bluesbrothers Davy en Eric Bossuyt een bluesbenefiet onder de noemer ‘Blues for a roof’. Dit unieke bluesgebeuren heeft plaats op 29 januari in zaal De Mooie Molen in Roeselare.
Gent
Eric en Davy Bossuyt zijn geen onbekenden in het blueswereldje. Zij zijn de bezielers van de bluesband Sixl Six en zijn sinds jaar en dag bevriend met Dominiek Buyse. Dominiek is bluesbasgitarist, hij stond aan de zijde van Ruthless Tree, Blues Medicine, Kittyhowlers en de Lightning Guy and Mighty Gators met wie hij o.a. aantrad tijdens het bluesfestival in Peer. Maar Dominiek is ook een zeer sociaal bewogen man. Zelden in de spotlights maar steeds daar waar helpende handen nodig zijn, probeert hij zich ten dienste te stellen van organisaties die zich bekommeren om het lot van de medemens. Dominiek : „Toen ik enkele weken geleden de schrijnende beelden zag van haveloze mensen die hier gedumpt werden door woekeraars, en van landgenoten die hun eigen lot niet meer in handen hebben, was ik diep geschokt. Toen ging bij mij de idee rijpen om iets te ondernemen, een actie niet voor een ver-vanmijn-bedshow maar voor iets dat in je dichte omgeving gebeurt. Zo ken ik persoonlijk Huize Triest-Gemeenschapshuis Tabor in Gent. Die organisatie ontfermt zich over daklozen. Ik nam contact op met hen, vertelde hen over mijn plannen en kreeg hun fiat om met mijn ‘Blues for a roof’ van start te gaan.”
Huize Triest
„Het doel van ‘Blues for a roof’ is tweezijdig : wij willen een helpende hand reiken aan de daklozen en tegelijk de problematiek onder de aandacht brengen van het grote publiek zodat de beleidsmensen er werk gaan van maken om een oplossing te vinden. De opbrengst gaat integraal naar Huize Triest. (www. huizetriest.be).” Davy Bossuyt : „Toen Dominiek ons vertelde over het opzet, bleven we niet onbewogen. Bluesmuzikanten kunnen misschien excentriek overkomen maar ze dragen het hart op de juiste plaats. Daarom hebben we ogenblikkelijk ons engagement toegezegd. Bovendien gaan we ook zelf het podium op. Ik speel samen met Blow of Blues aan de zijde van de Franse bluesgitarist Alexandre Acs en de uiterst getalenteerde Franse drummer Anthony Hayet. Die avond treden ook The Munks & Bluenoize aan, een formatie rond Rudi De Muynck, Kurt De Muynck, Geert Vancoillie en ikzelf. Op de affiche prijken ook nog de namen van Nightlife (even legendarisch als historisch) en Blacktone.”
L
uc Vullers, voorzitter van het OCMW : „Alle OCMW-voorzitters werden door LOGO (LOkaal GezondheidsOverleg) aangeschreven om deel te nemen aan een groots opgezette preventiecampagne rond borstkanker bij vrouwen. Samen met de gemeentelijke overheid zijn we onmiddellijk op dat aanbod ingegaan omdat zoiets deel uitmaakt van ons lokaal sociaal beleidsplan. Borstkanker wekt bij heel veel vrouwen een gevoel van onmacht op; het is de meest voorkomende vorm van kanker bij vrouwen boven de 50 jaar. De oorzaken kent men nog altijd niet, maar vast staat dat borstkanker in een vroeg stadium opgespoord, een grote kans op genezing heeft.”
„Sinds 2001 organiseert de Vlaamse Overheid een bevolkingsonderzoek voor vroegtijdige opsporing van borstkanker. Dit maakt het voor de vrouwenleeftijdsgroep (50-69 jaar) in het screeningsjaar mogelijk om tweejaarlijks een gratis, preventieve mammografie te laten uitvoeren. We willen dan ook alle vrouwen van Meulebeke die tot de vooropgestelde doelgroep behoren zo goed en zo ruim mogelijk informeren over dit onderzoek, alsook over de ontwikkeling en de risicofactoren van borstkanker.”
Activiteiten
Van 1 tot 31 maart loopt in de wandelgangen van Ter Deeve de tentoonstelling ‘Laat naar je bor-
sten kijken’. Op 1 maart is er de toneelvoorstelling in het OC Vondel ‘Wintertulpen’ met Marleen Merckx. Op 17 maart om 19 uur is er een ‘attractieve wandeling met een vleugje vrouwelijkheid’ voorzien. We komen later op dit initiatief terug. Voor de concrete uitwerking van dit programma zorgt Rita Latrez van het dienstencentrum Ter Deeve. Zij kan hiervoor een beroep doen op de specifieke vrouwenbewegingen uit de gemeente : KAV, KVLV, Gezinsbond en Markant. Daarbij komt er nog logistieke steun uit Ter Borcht. Voor het visuele en artistieke luik van het initiatief kan gerekend worden op de steun van de plaatselijke kunstkring Kutena. (Luc Bouckhuyt)
Ridders houden sterrenstoet in rvt’s
Praktisch
Blues for a roof, zaterdag 29 januari, zaal De Mooie Molen, Meenseheirweg 39 in Roeselare. Deuren om 19 uur, het optreden start om 20 uur. Kaarten in vvk kosten 5 euro, ze kunnen gereserveerd worden per e-mail (
[email protected].) of bekomen worden bij De Mooie Molen, Roeselare; Het 13de Gebod, Lichtervelde; Music Center, Tielt; D’Oude Pekkerij in Meulebeke, De Krieke in Oostrozebeke en in kiosk Martine in Izegem. Aan de deur kosten kaarten 7 euro. (Luc Bouckhuyt)
MEULEBEKE – Het is een mooie traditie dat de ridders uit De Orde van de Grote Beer jaarlijks hun sterrenstoet organiseren voor de bewoners van zowel rvt Sint-Vincentius als die van Ter Deeve. Met z’n twaalven waren ze dit jaar om het gebeuren gestalte te geven. Naast muzikaal begeleider André Callens en sterrendrager Filip D’Haene merken we in het ridderlijke kransje pater Marcel Vandecappelle op aan de zijde van André Demuynck, Hubert Vanlangenhove, Wilfried Debouver, Albert Vergote, Marcel Vervaeke, Albert Vancoillie, Pierre Debruyne, Lutgarde Ostyn, Rita Vervaeke, Daniël Van Daele en Lucien Devolder. Burgemeester Vanpoucke en schepen Verwilst vervolledigen samen met directrice Mieke Van Acker het plaatje. Kerstliederen zingend bezocht het gezelschap alle bewoners van beide rvt’s en overhandigde hen een lekker kerstgeschenkje. (Foto Luc)
