IK WIL GEEN KALE KOP! Het begon zo... Op een avond zat ik op mijn gemak televisie te kijken. Ik z a p T e een beetje van de ene zender naar de andere toen een Bel Snelprogramma mijn aandacht trok. Een presentatrice zei indringend: ‘Word je kaal? Of ben je al kaal? Ik heb het tegen jou, tegen de muis die
o n d e r u i t gez a k t
VOOR
voor de buis hangt... Tegen jou ja! Voel
NA
maar eens boven op je hoofd...
BEL ONS NU!
KALE KOP!
IK WIL GEEN
Je bent al kaal en had het niet eens in de gaten,
mafmuis! Mooi is dat!’ Voorzichtig voelde ik op mijn hoofd: was ik al kaal ? De presentatrice ratelde verder: ‘Ik heb het tegen jou,
Wedden dat je je nu
zorgen maakt? Eigen schuld! Dat
krijg je er van!’ Ik verbleekte . Natuurlijk was ik ongerust! Niemand wil toch zeker kaal worden? Ze ging verder, het volume nam toe: ‘Waarom doe je er dan niets aan,
Hè?
Waarom verstevig je de haarwortels niet?
Mafmuis! Waarom niet? Je weet zeker niet
hoe dat moet, hè? Maar gelukkig heb je mij nog! Ik heb hier een bijzondere, succesvolle methode voor. Let op, rioolrat, dit is je geluksdag! Maar dan moet je
9
KALE KOP!
IK WIL GEEN
ook GEEN MINUUT langer wachten en direct bestellen. We hebben nog maar een paar kuurtjes, dus meteen bellen anders ben je te laat! Ik zeg dit om je te helpen, ik zou niet willen dat je helemaal kaal werd, glanzend als een biljartbal! Dan moet ik een zonnebril opzetten om naar je te kijken!
groeirap
gro
helm
10
KALE KOP!
IK WIL GEEN
Mafmuis, ik zeg dit om je te helpen, ook al verdien je dat niet... Bestel nu, kale . ’t Is bovendien een koopje!’ Ik pakte pen en papier om de gegevens te noteren. Ze liet een helm en een fles groene lotion zien en ze piepte: ‘Dit is dan de speciale helm die ektro-mic etisch acro-hyp bio-eel lektro-microro-m hno-maggnnetisch c e e t r r c e y b m o a i c b ektro-micro-macro-hyper-cyber-techno-ma gnetisch ro-hyper-cyber-techno-ma bio-el werkt! Eerst smeer je groeirap op je hoofd, dan zet je de helm op en die laat je minstens twee tot drie uur op je kop staan! De helm drukt op je schedel en prikkelt de haarwortels. Dit stimuleert de haargroei en versterkt de haren. Heb je het genoteerd? Bestel direct, kaalkop, voor het te laat is! Pak de telefoon en bel! Er zijn nog maar een paar helmen! Kom op, sta op, luiwammes. Strek je pootjes,
11
KALE KOP!
IK WIL GEEN
pak die hoorn op, breng de hoorn naar je oor en draai het nummer. Heb je het begrepen?’ Als gehypnotiseerd pakte ik de telefoon en draaide het nummer.
id!’
Ik maakte me zorgen om mijn vacht.
il
Kaalko
e en
ppen tegen
helm bestel le
n. ..
Eh, ik w
Bel Snel-aanbieding:
aa
De telefoniste kraaide: ‘Ja, u bedoelt de
lhe
Ik zei: ‘Eh, ik wil een helm bestellen...’
k
Ik stamelde: ‘Eh ja, in zekere zin, zou ik zeggen, precies, die.’ Ze piepte schril: ‘We sturen u direct een helm! U wilt zeker ook de
groeirap, toch? Hoeveelflessen?’ Ik stotterde: ‘Eh,
ik zou zeggen: twee?’ Ineens begon ze te fluisteren: ‘Luister, ik zeg dit alleen omdat u het bent, u lijkt me erg aardig. Ik zal u een geheimpje verklappen... Ze zijn bijna op!’ Ik was geschokt:
KALE KOP!
IK WIL GEEN
‘Hoezo bijna op?’ Listig mompelde zij: ‘Weet u wel hoeveel knagers er gebeld hebben? De flessen zijn weggevlogen! Als ik u was, zou ik er een paar meer bestellen. Het zou zonde zijn als u later bij wilt bestellen en ze zijn op. Dat
zou
me werkelijk spijten!’ Haastig piepte ik: ‘Oké, dan neem ik er drie, nee vier, of vijf, of doe er meteen maar
acht, nee tien, ja tien... of doe er toch , maar twaalf! Ze lispelde tevreden: ‘Twaalf? Goed zo, goed gedaan, we leveren direct. Leg de cheque m aar va st
kl ar a !’
14
KAALKOPPEN TEGEN KAALHEID Tien minuten later werd er aangebeld. Ik deed open. Er stond een man, eh muis, op rolschaatsen, met een enorm warrige vacht. Hij droeg een pak waarop stond: Kaalkoppen
tegen kaalheid.
Gi-ga-geitenkaas, dat was nog eens een snelle levering! Hij piepte : ‘Mijnheer Stilton? Geronimo Stilton?’ ‘Ja, dat ben ik. Stilton,
Geronimo Stilton. In levenden lijve!’
a-geitenkaas!!! g i G
KAALKOPPEN
TEGEN KAALHEID
Hij lachte een stralende tandpasta-lach, gaf me het pak en drukte me een rekening in de poten. ‘Cheque of contant?’
‘Eh, cheque,’ murmelde ik. Toen zag ik een bedrag van vier cijfers op de rekening.
‘Wat? Wel alle miezemuizen!’
Ik verbleekte en gilde:
Rattenrap graaide hij het pak uit mijn poten. ‘Wat wilt u, betalen of niet? Bent u van gedachten veranderd?’ Ik piepte haastig: ‘Nee, nee, ik schrok alleen even... eh, het lijkt me een beetje
duur...’
Hij liep om mij heen, bekeek me nog eens goed en zei: ‘Jeetje! weet u dat de maan er al door
schijnt? U wordt al kaal bovenop! Daar moet u wel iets aan doen. U kunt beter meteen beginnen!’
16
