Als de blaadjes vallen,zakt het humeur….. 23-11-2010 Ik geef het maar toe, want ontkennen heeft geen zin. Ik zit in een dip. Een ouderwetse en weinig orginele winterdip. Geen zin om lekker actief te zijn…...lekker zielig aan de fastfood en zo is de visuele circel dan weer rond. Het wordt tijd dat ik daar snel weer uit klim. Ik ben vast in een van de reïncarnaties een hamster geweest en mis mijn winterslaapje. Natuurlijk zijn er nog wel dingen waar ik blij van word hoor! Mijn nieuwe fototoestel bijvoorbeeld, die wil ik lekker uitproberen. Omdat ik hier met 2 onwillige modellen zit en iedere Boeddha al 20 keer op de kiek heb ging ik vandaag naar buiten om andere objecten te fotograferen. Helaas was het weer heel triest. Juist om depri van te worden dus. Maar dat deprimerende staat er wel mooi op! Dat dan weer wel.
Back in town,losse flodders van de reis .
06-08-2010 We zijn er weer, of ik blij ben…………….. Mmmm een beetje gemengde gevoelens heb ik wel. Heerlijk mijn kinders weer te zien. Fijn om broer weer te spreken en moeders te knuffelen maar eigenlijk had de vakantie veel langer mogen duren. Omdat de tijd voor de vakantie hectisch en diep verdrietig was, was het vertrek en pakken ook chaotisch. Vergeten werden de knuffeltjes, pennen en ballonnen, gelukkig hadden we de belangrijkste zaken wel bij ons. Chengdu: weer in China een beetje een feest van herkenning, gek maar de geur herkenden we meteen! Tibet: Woest, Mysterieus, Geheimzinnig. Mensen met markante koppen. Geen wierook maar verbrandde jeneverbes. Heerlijk land zo indrukwekkend. De sfeer was zoals we hadden gedacht. Nepal: Vol vol en nog eens vol, chaos, blubber, regen, zon, schoonheid, armoede, prachtige natuur, blubberbuiken en vooral heel veel kettinkjes. Nepal was voor mij een onbeschreven blad, ik had geen voorstelling wist niet wat te verwachten, maar Nepal was dus ook geweldig! Een grotere tegenstelling met Tibet kon bijna niet maar ook hiervan hebben we genoten. De groep: bijna allemaal geweldige mensen, gezellig enthousiast op natuurlijk een paar mensen na die dan ook zeer uitdrukkelijk aanwezig waren. Tja je kan niet alles hebben he! Vincent de reisleider: Een fijne vent die lekker op ging in de groep. Timba de chauffeur van Fox Landcruiser nr. 3. Snel maar niet altijd veilig…...maar we kwamen er. Was het door je rijstijl dat je ons voor de rit altijd de chanting van de monniken liet horen? Simon en Jimmy: jullie waren toppie gidsen hoor. Ushwald: I like your smile, jammer dat je niet van vertellen hield. Link naar het reisverslag volgt z.s.m.. Dit moet ik nog wel helemaal maken, we hebben zoveel gezien en meegemaakt. Nu moet het nog bezinken maar met behulp van het programma en de foto’s komt het er wel weer uit!
Niet te bevatten.
21-06-2010 En dan gebeurd er iets, zo vreselijk dat maakt dat je eigen zorgen en verdriet net zo onbelangrijk zijn als een geschaafde knie. Nieuwsbericht: Bij een ernstig eenzijdig ongeval aan de Noordzeeweg in Rozenburg zijn zaterdagnacht vier gewonden gevallen. Een slachtoffer moest ter plekke gereanimeerd worden en is in kritieke toestand overgebracht naar een ziekenhuis. Van de vier inzitten, een man, een vrouw en twee kinderen zijn er nog twee zwaargewond geraakt. In een klap 4 mensen gewond die ons lief zijn. Een nieuw gezin in een tel ontwricht. Mijn schoonzusje ligt in coma met een gebroken nek wat alleen maar omschreven kan worden als een kritieke toestand, mijn neefje heeft een nekwervel gebroken, Gelukkig gaat het lichamelijk met mijn nichtje en zwager wel goed. Geestelijk is een heel ander verhaal. Dan zijn er ook nog 3 andere kinderen die niet in de auto zaten……….. Je wilt helpen maar er is niets wat je kunt doen. Het verdriet de spanning en de stress van het ontslag lijken nu zo onbelangrijk, ik voel het verdriet niet meer. Mijn kop doet pijn, maar de emoties die eruit zouden moeten barsten, komen niet. Verdoofd, verstild. en dat maakt me bang. “En het is zo stil in mij Ik heb nergens woorden voor Het is zo stil in mij En de wereld draait maar door Het is zo stil in mij Ik heb nergens woorden voor Het is zo stil in mij“
Geen blonde doos,maar ik snap het gewoon niet.
04-06-2010 Ik ben geen dom blondje, al geef ik toe beginnend grijs lijkt er misschien een beetje op. Ik ben ook geen rooie rakker, vind ook dat inzet beloond dient te worden . Maar is begrijpen dat ook anderen het moeilijk hebben dan te sociaal? Ik weet het niet hoor, of ik heb een behoorlijke hersenkronkel of het merendeel van de wereld spoort niet. Meestal ben ik vrij optimistisch, nuchter en positief. Maar vandaag heb ik het gevoel dat ik de wereld niet meer snap. Het begon al rond een uur of 11, alweer vervelende vragen over de telefoon. Het afwikkelen van zaken voor de curator is al niet leuk. De jongens van buiten zitten thuis op nader bericht te wachten, wij binnen worden geacht samen de boel af te wikkelen, ieder draagt zijn steentje bij behalve 1 en als die 1e nu ook nog gaat blaten dat alles veel te lang duurt, hij recht heeft op……………. En op……………….. Dan is het niet zo gek dat degene die de meeste shit op moet knappen dan eindelijk eens flink uit zijn slof schiet. Ze gaan toch niet op de vuist?? Ik probeer misschien iets rustiger en genuanceerder een gesprek met hem te voeren…. Geen succes, we zitten met zijn allen op een zinkend schip en zullen verzuipen maar dat vergeet hij voor het gemak. Zijn haar wordt nat en dat is verschrikkelijk. Dan hoor ik op het nieuws dat de top van Prorail toch nog en bonus krijgt uitbetaald. Er was wel een hoop mis gegaan maar het systeem van toekennen van een bonus telt alle positieve dingen op en trekt er de negatieve van af. Zo krijgen ze € 24.000,= en zijn ze toch voor € 4.000,= gekort…………..tsjee en ze verdienen als basis al 2 x de Balkenende norm. Het is verdorie een staatsbedrijf dat wanprestaties levert! De meeste partijen willen de hypotheekrenteaftrek pas in 2014 aan banden leggen voor let wel…………….huizen van meer dan € 1.000.000,= waar hebben we het dan nog over? En neem dan Kok die zit ook zijn bonus als toezichthouder van een bank waar miljoenen ingepompt moest worden driftig te verdedigen. Eerst staat hij als vakbondsleider werkend Nederland op te roepen te gaan staken voor de medicijnenknaak. Dan voert hij als politicus het kwartje van Kok in, vervolgens rolt hij in het volgende mooie baantje : Raad van bestuur van een bank, waar je natuurlijk geen flauw benul van hoeft te hebben, alleen je hand maar op hoeft te houden. Zij zitten voor het leven gebeiteld. Helaas geldt voor ons klootjesvolk: wie voor een dubbeltje geboren is, zal nooit een kwartje worden.
Collectie restanten.
27-5-2010 Het gaat bij “ons” op het werk erbarmelijk slecht, zo slecht dat er faillissement is aangevraagd. Dat hing al een tijd als een onheilsdeken over ons heen, maar nu is er geen ontkomen meer aan. Wij zijn bezweken en de hoofdschuldige, een rijke onbetalende stink klant heeft daarvan geen centje pijn. Moge ze verzuipen in hun zwembad, zoals wij ook “verzopen” zijn, al is dat dan niet letterlijk. Je weet wel oog om oog, tand om tand. Ik voel van alles, boosheid, verdriet……….. Ik kan dit het beste omschrijven met een voorbeeld: Het is al heel wat jaar geleden dat ik met mijn tienerdochter ging winkelen en een nieuw filiaal van Miss Etam met collectie restanten binnen wilde gaan. Ik vergeet niet snel de afschuw die op dat smoeltje te zien was. “Daar ga je echt niks vinden hoor” zei ze, “dat zijn restjes die niet te verkopen zijn”. Aan die spullen mankeert niets, de kwaliteit is goed, maar vaak zijn het alleen grote of hele kleine maten, of is het net kleding van het vorige seizoen. Incourante handel die onder de marktwaarde verkocht wordt. Nou en dat is nu precies zoals ik het voel: Wij alle 23 zijn kwalitatief prima, maar worden afgedankt als collectie restanten, incourante handel, waar een hoop mensen de neus voor ophalen. Wat moet er van ons worden?? Mijn hoop is gevestigd op “snuffelaars” die tussen alle kleding zoeken naar de verborgen schat. En als zij deze eenmaal gevonden hebben het koesteren en op de juiste waarde schatten.
Onverstandig maar wel mijn stijl.
24 maart verklaarde ik de kwabben de oorlog. Voor de 588ste keer weleens waar. Iedere maandag een nieuw voornemen om gezond te eten, meer te sporten en niet te snoepen. Maar dat kan ik niet! Ik ben meer iemand van shock-therapieen. Nou die kreeg ik, ik was de rode-zone zover in geland dat ik me te pletter schrok. Dat betekend dus meteen een week op yoghurt en muesli en fruit, en wel trouw naar de sportschool. Niet echt verstandig ik weet het, je wordt er zo lekker slapjes van. Maar het werkte als begin voor mij perfect. Ook het vetpercentage zakt, dus niet alleen maar spieren weg. Inmiddels heb ik de rode-zone al lang weer achter me gelaten, ben al aardig gevorderd in de oranje. Mijn spijkerbroeken keuze is vele malen groter. Ik ben trots op mezelf, bijna groen, en als het dan nog lukt nog even een kilootje eraf als speling. En dan nooit meer kwabben! Maar ja sprookjes bestaan niet, misschien weer een aantal jaren niet in elk geval. 14 april 2010
Eigen schuld, dikke bult(en)
Als je nou weet dat je van snoepen dik wordt. Als je nou weet dat sporten dit een beetje binnen de perken houdt. Als je nou een bloedhekel hebt aan flappen boven je broekrand. Als je nou een halfjaar bent bezig geweest om die weg te krijgen.............. Dan zou je toch gek zijn om er niet alles aan te doen om ze weg te houden?? Ja en mag ik me even voorstellen? Mijn naam is gek! Uit met de pret, weg met de welvaart! Ik ben in oorlog met de suiker, vet en overdaad. Maar au au, ik kom iedere dag wel plekken tegen met schijnbaar te luie spieren die nu een flink op hun donder krijgen. En met gebrek aan energie wordt het er niet lichter op, ik daarentegen wel hoop ik! Dus wie mij morgen met een verbeten trek naar Vlaardingen ziet fietsen, ik ben niet boos, ik voer alleen mijn eigen strijd. But hey I will survive!! 24 maart 2010
Ik had je voor gek verklaard!
Ach misschien heeft het blad Esta wel gelijk en moet je eerst 40 geworden zijn voor je weet wat je wilt. Ik ben al ouder bijna 46 maar misschien ben ik een laatbloeier. Had me 26 jaar geleden verteld dat ik zou tieren tussen oude gribus, dat ik al zingend een ruim honderd jarig kastje in de boenwas zou zetten. Alle 27 vakjes van minstens 50 jaar vuil zou ontdoen, zelfs van een muizennest en ik had je voor gek verklaard. Toch is het zo...........ik voel me thuis in de nieuwe kamer. Ziels tevreden kan ik relaxen op de bruine bank. Ja je leest het goed: bruin........een kleur die ik nooit meer vrijwillig zou kiezen voor een bank maar die nu gewoon perfect past. De kamer is klaar en wat ik net zo oneerbiedig oude gribus noemde is Chinees antiek en eindelijk heb ik het idee dat het zo gewoon goed is. Schoonpa is bang dat er volgend jaar als we naar Thailand geweest zijn weer een complete meubelverhuizing komt, moeders keek al langer bedenkelijk naar de collectie Boeddha’s. Maar geen reden tot paniek. We kozen niet voor Chinese meubels omdat we naar China geweest zijn, maar we gingen juist naar China omdat de sfeer ons aantrok. En boeddhistisch zijn we niet, ik weet er niet veel van, maar voor mij staat het voor het beste uit jezelf naar boven halen en het rust vinden in jezelf. Nou prima toch.... dus steek ik nog een stokje wierook aan en kijk zielstevreden rond. 1 oktober 2008
2008...........alweer een jaartje verder!
Allereerst lieve mensjes een geweldig goed, gezond 2008 toegewenst! Het nieuwe jaar is alweer een paar uurtjes bezig, de jaren vliegen zal me wel weer vaak vergissen in het jaartal de eerstkomende maanden. Nu na de nodige wijn, koffielikeur en champagne zie ik het nieuwe jaar helemaal zitten. En ik kan wel zeggen dat ik me inmiddels 90% beter voel dan een uurtje of 30 geleden. Ik voel nu zelfs weer spierpijn in de kont-area van de 2 uur durende les mills special. Vrijdag pestte de losse kies en mijn pijnlijke tandvlees me behoorlijk, ja en dan kan ik er dus ook niet afblijven en moet net als vroeger er flink aan wiebelen, je melktanden kwamen er dan vanzelf uit. Die kies natuurlijk niet maar misschien dat die dan juist wat vaster gaat zitten? Nou dat gebeurde natuurlijk niet, ik werd zaterdag wakker met een gevoel of iemand me flink gebeukt had en drukte die wekker maar snel weer uit. Na 2 bakken zwarte koffie en een praatje met man en kind vertrok ik naar de douche en schrok me dus rot. Hadden ze me niet even kunnen waarschuwen dat ik eruit zag als een hamster? Mijn hele wang dik, shit nu is dus ook de kaak ontstoken. Ja dan moet ik maandag eerst maar antibiotica gaan halen en dan toch naar de tandarts als de ontsteking over is. Ik ben bang van die man, en ik niet alleen, wij zijn bang van die man. Niet omdat hij tandarts is maar gewoon omdat het een zeer vervelende enge nare man is. Hij vindt schijnbaar prikken in je tandvlees met die ellendige haken het leukste dat er is. En hij heeft altijd maar dan ook altijd wat te zeiken. 2 jaar terug hoorde ik van een medestander dat hij met pensioen zou gaan dus dacht ik, ik wacht daar wel even op. Maar ja dat was dus 2 jaar geleden............. Zondagmiddag even naar "huis" naar moeders waar het vaak een treffen is met de rest van de familie. Nou ik was weer even het kleintje, als ze met 7 roepen dat je nu echt meteen moet bellen omdat je wang schrikbarende afmetingen en de 50% korting kleur aan begint te nemen. Dus ik zwichtte en bibberend belde ik het weekendnummer van de tandarts. Om half 7 moest ik me melden. Nooit geweten dat het zo druk kon zijn bij de tandarts zeg...... om half 8 moest ik naar binnen. Het ziet er niet best uit, de kies staat al te veel los, wortelbehandeling zal niet meer helpen, hij moet er uit . Ik krijg 2 prikken maar met een ontsteking is het lastig verdoven zeggen ze. Ja en dat heb ik dus gemerkt. Ik heb die stoel fijn geknepen maar toen ik thuis was heb ik dus echt 2 uur niet geweten hoe ik het had. Zielig ik was echt heel zielig daar hielp zelfs geen meeblerren met Britney tegen. En nu nu ben ik nog maar een klein blij hamstertje. 1 jan 2008
Onbeantwoorde liefde Omdat ik uit een veilig nest kom en ook nu best wel tevreden ben met mijn leventje, kan ik gelukkig zeggen dat ik geen echte traumatische ervaringen heb. Een doodnormaal persoon ben ik, al hoor ik hier minstens 1 keer per dag dat ik raar ben. Overdreven vind ik dat, ik kan misschien 2 dingetjes opnoemen die onverklaarbaar en misschien ietwat vreemd zijn. 1) Ik schijt peentjes in een auto op de snelweg, het handvat boven de deur is mijn grootste vriendje. 2) Ik hou met mijn hele hart van ijs...maar het ijs moet me niet. Liefde van een kant is het. Gaan we uit eten dan kan ik dus echt blij worden van de gedachte aan het ijsje dat ik als toetje uit ga kiezen. Iets met banaan en advocaat en chocolade wil ik, liefst ook nog met groen ijs, maar die combi hebben ze nooit. Maar met een deel ervan ben ik al dik tevreden... Maar dat ijs komt dus nooit! Soms omdat het er gewoon niet meer in past en ik toch maar de koffie gekozen heb. Maar wat me helaas ook heel vaak overkomt (tot grote hilariteit van mijn lieve gezinsleden ) is dat ik gewoon het verkeerde ijsje krijg en dat helaas stom wit ijs met blikvruchten is.......bleh. Of dat na 10 kilometer fietsen met als beloning een ijsje, de ijszaak er niet meer zit. Of Unilever die mijn favoriete Cornetto, het geweldigste ijsje allertijden "Pistache ijs met in het midden advocaat" gewoon uit de handel heeft gehaald. Ja ja dat ijs heeft mijn ziel al vele malen diep gekrenkt. Daarom kocht ik vorige week net voor we uit eten gingen slagroom, advocaat, bananen, chocoladesaus en een megabak ijs. En zo kwam het dat ik tevreden aan de koffie met Tia Maria zat te nippen in "de Hofnar". Maar zielstevreden een paar uurtjes later zat te lepelen aan het ijsje van mijn dromen. Vals gespeeld en nog een aantal dagen erna ook. Helaas is het nu weer op.......... en is ook de vakantie weer voorbij. Tijd om me weer te ontdoen van de overbodige luxe, wat beter klinkt dan nieuw opgedane vetrolletjes maar helaas precies hetzelfde is. 28 aug 2007
Soms zijn er geen woorden
Om te zeggen hoe erg ik het vind voor jou. Dat het gevecht dat toch gewonnen leek, terwijl je kansen zo klein waren opeens nog lang niet afgelopen is. Een wonder weer te niet gedaan. En wat nu, weer die onzekerheid. Soms weet ik dan geen woorden, dus zeg ik maar niets, ik praat wel maar verder dan "wat ongelofelijk ellendig is dit" kom ik niet. En ik zeg je niet dat ik me verwonder over je moed en je daarom tegelijk ook zo bewonder...... 26 aug 2007
Jaaaaaaaaaaaaaaaa nou weet ik het wel
Ik weet niet waarom maar ik schijn bij mensen nog steeds de behoefte op te roepen om ongevraagd advies te geven. Staat er op mijn voorhoofd soms dombo, of onbenul, of ontwetend of zo? Ik mag dan klein zijn en inderdaad ik rook maar ik weet zelf best dat dat slecht is. Het helpt echt niet als een willekeurige onbekende mij daar aan helpt herinneren. Ik zie nou nooit iemand bij Bram Ladage naar binnen lopen en de de eerste de beste dikkerd op zijn schouder tikken om hem te overtuigen dat hij toch beter een worteltje kan nemen. En maar beter ook. Meestal reageer ik dan ook met ja dom he, ik kan het maar niet laten en lach eens vriendelijk, want ach ze bedoelen het goed. Maar dinsdag kwam ik een neurootje op een racefiets tegen die me woedend iets toe siste wat iets te maken had met roken alleen omdat we niet snel genoeg opzij gingen voor zijne heiligheid. Op hem had ik uitgebreid willen reageren maar helaas ik kreeg de tijd niet. Dus hier voor hem mijn ongevraagde advies. Beste man weet je eigenlijk dat er een bel op de fiets hoort te zitten? Weet je dat je maar 20 km per uur mag rijden? Dat de stoep is voor voetgangers? Dat opwinden heel slecht is voor je hart? Doe de mensheid een plezier en zet dat fietsje van je op rollers in de kelder en sluit je in eenzaamheid op voor je erop gaat zitten. Beter kun je nog een i-pod met new age muziek op zetten dan kun je een beetje rustig worden. Ik had alleen maar tijd om hem na te roepen;"en wat gaat jou dat aan? ..eikel. Ik bedoelde daar natuurlijk de boomvrucht mee en niet de bovenkant van het mannelijke lid. Al moet ik zeggen dat ik hem een enorme LUL vind. 16 juli 2007
Geduld is een schone zaak.........
Een waarheid als een koe, ik weet het. Het punt is ik ben nou eenmaal niet zo geduldig. Ik kan best wel wat hebben zolang ik merk dat mensen wel proberen of willen of in elk geval naar je luisteren. Maar door een "ik weet het niet en wil het niet weten ook- mentaliteit" voel ik me persoonlijk aangevallen en dan heb ik maar een zeer kort lontje. Dan staat er wel eens een giftig berichtje op een plakbriefje..........Meestal gooi ik dat dan weer weg. Maar ik weet niet wat er zwakker is, je opwinden of je gemeende verontwaardiging weer inslikken. Vandaag liet ik het briefje liggen....... Ik weet dat dit me niet in dank zal worden afgenomen............. Maar ik vraag me af of de gevoelens van frustratie, moedeloosheid en onrecht die aan dat kleine giftige gele briefje ten grondslag lagen toch niet een beetje begrepen worden....... Want hoop doet leven toch? Zo niet dan was het briefje een zinloze actie en daar word ik dan weer zeer ongeduldig van. 28 juni 2007
Ni Hao! Helaas ons China avontuur is alweer afgelopen. Wij hebben 2 heerlijke weken gehad in een totaal andere wereld. Enkele foto's staan er al op maar er komen er nog veel meer. Ook de verhalen moeten nog even wachten op wat meer tijd. Alvast een paar kreten hier: China even kort door de bocht: Grijs - De gebouwen zijn best wel grijs en het landschap in het noorden is in de winter best wel kaal en woest maar......... Vies - Van het kolengruis. Vies zijn ook de wc's. Vies is het als je moet rennen om een grote groene te ontwijken. Vies is het smakken en boeren onder het eten. Vies zijn de varkensoren en ander vreemd voedsel maar........... Kitsch - Zijn de nepbloemen bij de tempels en in de trein. China heeft de kitch uitgevonden maar.............. .....wat een heerlijk land, wat een geweldige mensen. Wat een vredige sfeer, wat een schoonheid ook. China we komen zeker terug 8 mei 2007
Reclame
28 feb 2007 Sommige reclames blijven hangen meestal zijn dat of de walgelijkste of de leukste. En hoewel ik het behoorlijk stom vind om een walgelijke reclame te maken, zijn deze volgens de reclamewereld minstens net zo effectief. Ja in naambekendheid wel waarschijnlijk want een verkalkte wastrommel in beeld en je denkt aan Calgon en bij:”Rette – ke- tet naar………………….ja juist Beter Bed.Maar mensen al moet ik 100 kilometer omrijden om hetzelfde bed te kopen, mij zal je dus nooit bij Beter Bed aantreffen. Wat een irritante rot reclame. Hebben die lui totaal geen fantasie! Toch is het ook zo dat smaken verschillen, neem nou de 2 blonde mannetjes uit de Mac Donald en de Volkswagen Golf reclames. Beide reclames zou je als humor op kunnen vatten. Het ventje uit de Mac Donald reclame flikkert kwaad de telefoon in het aquarium omdat zijn toekomstige stiefvader aan de lijn is. Ik vind hem schitterend, dat mannetje zou ik zo adopteren. Terwijl die reclame van de Volkswagen Golf alleen maar ergernis en agressie bij mij los maakt. Dat ventje dat op dat stoepje het geluid van een Golfje na zit te doen tot hij er rood van aan loopt, dat ventje wil ik schoppen! Ik ben normaal echt tegen geweld en ook nog dol op kinderen, maar echt mijn handen jeuken. Ik denk dat de bedoeling van deze reclame was om aan te geven dat de Golf door blijft gaan als andere merken stoppen maar de opvatting van de mannen hier is dat die reclame precies de doelgroep van de Golfrijders weergeeft: Arrogante bluffertjes die graag herrie maken met grote uitlaatpijpen. Toch hoorde ik pas iemand die hem echt leuk vond, ja smaken verschillen. Een van de leukste serie reclames die van Sire met thema: “de maatschappij dat ben jij” is heel snel van het beeld gehaald omdat ze aanstootgevend zouden zijn. Dan worden ze niet begrepen denk ik want ze zijn echt heel sterk. Kijk zelf maar naar een filmpje uit die serie. http://www.youtube.com/watch?v=voQRC-l3lvo Ook bepaalde advertenties zijn echt om je rot te lachen zo adverteerde een plaatselijke begrafenisondernemer een paar jaar geleden met: Ter ere van ons 5 jarig bestaan houden wij openhuis voor onze cliënten, Nou zal wel erg druk geweest zijn dan……… Of het busje van Beenhakker de speciaalzaak in kunstbenen en andere hulpstukken. P erfecte manier om zeker te zijn van een bloeiende handel. Ik weet dat het de familienaam is maar je geeft je bedrijf dan toch gewoon een andere naam. Of een advocatenkantoor dat de slogan voerde;” Scheiden…………..kom naar puntje puntje puntje advocaten. Dan lees ik er:” wij kleden je ex helemaal uit” gewoon achteraan en verwacht een week later de slogan: “Moord gepleegd? Wij regelen het wel. Of Frauderen….. vraag vooraf goed advies. Je verwacht toch iets meer klasse van een advocaat. Maar schitterend is het wel. Ook om het knalroze affiche van onze sportclub met de tekst: Is jouw bikini ook een string geworden?,hebben wij ons rot gelachen. Orgineel maar of het nieuwe leden trekt? Ook die van: Je tenen weer zien, verlies een kilo of tien! is sterk. Leuk om te bedenken wat er op de volgende zal komen. Wij dachten zoiets van: “Vetkwabben? Wij drillen ze wel. Zulke dingen daar hou ik wel van, dat laat je fantasie nog eens werken. Zouden sommige reclame-profs nog een voorbeeld aan kunnen nemen.
Kamertje over
18 feb 2007 Daar gaat ze, ladingen vol worden er over gebracht naar haar nieuwe huis. Haar gezellige kamer wordt steeds leger. Is dit echt het laatste weekend dat je hier bij ons woont? Enthousiast zijn we aan 't klussen en poetsen in jullie huis en ik vind het schitterend echt waar. Ik ben ook super blij dat jullie deze kans krijgen ook dat je nog eventjes dicht blij ons blijft. Maar blij............nee dat kan ik er nog niet van worden. Liever hield ik je kamertje zoals het was lekker overvol, liever hield ik jou erin. Ach meid zie het maar als compliment, niks om je druk over te maken hoor! We raken je niet kwijt, dat weet ik heus wel, Maar toch.....geen antwoord meer als ik NOUS naar boven gil........ik ga je missen hoor.En omdat het nest verlaten toch wel iets bijzonders is wil ik je toch nog wat dingen zeggen. Renaat bedankt voor: - de ladingen was en vooral strijk - de vaak korte nachten... - de stressbuitjes voor een deadline......... - de ....wel nee meid daar meen ik allemaal niks van. Dit meen ik wel: Renaat bedankt! - voor de mooie jaren dat je klein was en wij voor je mochten zorgen. - voor je puberjaren waarin jij veel vaker gezellig was dan lastig. - voor de jaren waarin je volwassen werd en niet alleen een geweldige dochter maar ook mijn vriendin werd. - voor je vertrouwen, je liefde en begrip. Ik ben trots op je, op wie je bent, op je positieve instelling en je doorzettingsvermogen. Vol zorgjes zie ik je steeds smaller worden, je werkt ook keihard nu! Nog heel eventjes en dan hoop ik dat je heel veel kunt gaan genieten van je nieuwe huis. Dan hoop ik dat jullie daar super gelukkig zullen zijn.
Oud wijf!
26 jan 2007 Zijn moeder doet alles voor hem, met zijn pa heeft hij vaak mot. Zijn schoonpa is een toffe peer maar er zit wat los in de kop omdat hij door zijn vader met een stuk metaal op zijn kop is gemept. Schoonma is er niet die wenst geen contact met haar kinderen. Hij heeft 2 honden waarvan 1 een lelijk mormel is. Hij is op zoek naar een koopwoning want zijn vrindin wil een kind en hij wil eerst een huis en dan eventueel een zoon, die dan ook gek moet zijn op voetbal. Hij kan 260 kg wegduwen met zijn benen maar gaat niet trainen omdat hij geen trainingsmaatje kan vinden die hetzelfde gewicht kan hebben. Hij heeft van zijn vorige vriendin een vreselijk fotolijstje voor kerst gehad. Vind de kleuren van Renaat dr huis niet mooi maar heeft er geen verstand van. Hij werkt 1,5 maand bij de huidige baas maar gaat vast en zeker weg om operator te worden bij Vopack, kan daarna een superhypotheek krijgen bij de HYPOTHEKER want die is toch de sponsor van zijn voetbalteam. Hij moet helemaal naar Rotterdam voedsel kopen voor de hagedis van zijn vriendin want die is blut............... Wie hij is? Ik heb geen idee maar kan nog zeker 2 pagina's voltikken met ongevraagde en ongewenste info. Dit lieve mensen is een monteur die even moest controleren of de aardlekschakelaar in orde was en alle lichtknopjes werken in Renaat & Jaspers huisje. Een werkje van misschien hooguit 10 minuten. Helaas bleef hij met zijn brede maar alles behalve goddelijke lijf de gang blokkeren, zodat ik niet op het trappetje de bovenste randjes rood kon verven. En dit is niet de eerste keer dat ik zo'n ratellende monteur tegengekomen ben. Ik heb het altijd al gezegd: Van vrouwen wordt gezegd dat het roddel tante's zijn,Nou mannen zijn een graadje erger. Sommige zijn echt oude wijven! Gelukkig heb ik tenminste een dochter die het nu wel met me eens is.
