Georg Kessler ontvouwde al in 1987 plannen voor een nieuw stadion
"Zonder dakconstructie heeft bouwen geen zin"
Beerschot en Antwerp hebben op dit ogenblik de handen vol met sportieve muizenissen, maar ooit komen de stadionplannen opnieuw uit de kast. Wie in de Metropool naar het voetbal gaat, tooit zich liever niet op zijn paasbest. Zowel het Olympisch stadion als (vooral) de Bosuil nodigen niet meteen uit tot een bezoek. Indien het aan Georg Kessler had gelegen, zou het plaatje er totaal anders hebben uitgezien. In 1987 poseerde hij met een maquette van een nieuw, multifunctioneel complex. Plannen die nooit in de praktijk werden omgezet.
Ik geef het toe: ik ben met een bang hartje naar het pittoreske Schleiden getrokken. Verhalen over de gezondheidstoestand van de voormalige Antwerp-trainer klonken niet meteen opbeurend. Wanneer de deuren van de gelagzaal van restaurant ‘Alte Rentei’ worden geopend, verschijnt de imposante figuur die ik al 25 jaar ken. Een man die je niet tutoyeert, geen trainer noemt, neen: dit is mijnheer Georg Kessler. Iemand die tijdens zijn trainersloopbaan zijn spelers zoveel discipline oplegde dat voormalig Keulen-doelman Toni Schumacher over hem vertelde dat hij zelfs insecten indezelfde richting kon doen vliegen. "Het gaat heel goed met mij, dank je", antwoordt Kessler op onze voor de hand liggende openingsvraag. "Tijdens mijn tweede periode bij Antwerp, in 1998, ben ik moeten stoppen wegens hartproblemen. Stijn Iversen, een Noor en de beroemdste hartchirurg ter wereld, heeft me sindsdien behandeld. Dit jaar raadde hij me aan om een pacemaker te laten plaatsen. Dat is ondertussengebeurd. Sindsdien voel ik me een stuk fitter."
Kessler kan minutieus zijn Antwerps avontuur reconstrueren. "Op 4 december 1986 werd ik bij de Great Old binnengehaald. Onder mijn voorganger Léon Nollet had Antwerp drie punten behaald uit dertien wedstrijden. Eddy Wauters vroeg of ik de boel kon overnemen. OK, zei ik, maar ik wil eerst een gesprek met de aanvoerder en de belangrijkste speler. Dat was Ratko Svilar. Ik voelde onmiddellijk dat we op dezelfde lijn zaten. We begonnen met een moeilijke
1/6
Georg Kessler ontvouwde al in 1987 plannen voor een nieuw stadion
uitwedstrijd naar Gent. We speelden 1-1 gelijk. Het begin van een succesvolle campagne: Antwerp bleef probleemloos in de eerste afdeling." Voor het daaropvolgende jaar had Kessler grootse plannen. "Het bestuur reageerde sceptisch: twee van mijn sterkhouders, Plovie en Van Aerle, waren vertrokken. Toch bleef ik er bij dat we de Belgische voetbalwereld zouden verbazen. Ik startte de voorbereiding zoals bij al mijn andere clubs: eerst werd er vier weken gelopen zonder bal. Toen de competitie begon, waren mijn spelers echt opgefokt. Op RWDM wonnen we met 1-4. Journalist Charles Baete, die de wedstrijd had gevolgd naast Raymond Goethals, vertelde me dat de tovenaar zeer onder de indruk was van onze prestatie. Speltechnisch waren we de beste ploeg van het land. Doelbewust heb ik er Poortvliet bijgehaald. Het bestuur was niet enthousiast. Secretaris Louis Wouters vond dat hij een te laag ritme had. Maar Jan was niet alleen een leider op het veld, ook in de kleedkamer was hij een dominerend figuur. Frans Van Rooy groeide met de dag, zodat PSV hem tijdens de winterstop absoluut terug wilde. We konden hem kopen maar moesten 34 miljoen Belgische frank (meer dan 840.000 euro) ophoesten. Met behulp van mensen uit het Antwerpse zakenleven slaagden we daar in.' Antwerp ging de winterstop in als leider en finishte uiteindelijk als derde na Club Brugge en KV Mechelen. Een onvergetelijk moment was de competitiewedstrijd tegen Anderlecht. Marc Van der Linden vertelde me ooit een anekdote die me altijd is bijgebleven. "Kessler pepte ons voor de wedstrijd op en had vooral oog voor Severeyns. 'Cies’ - zo noemde hij hem altijd - jij wordt onze man. Want jij start op de bank", declareerde hij. "Severeyns wist niet waar hij het had maar wat gebeurde: onze topscorer werd er na een uur en bij een 0-0 stand ingebracht, scoorde en leverde een assist. Eindstand: 2-0." Anderlecht niet voor de voeten lopen
Kessler herinnert het zich alsof het gisteren was. "Wat ik belangrijker vond was het feit dat er 41.000 mensen op die wedstrijd afkwamen. Maar het regende klachten. Vrouwen durfden niet naar het stadion komen wegens het erbarmelijke sanitair, mannen scheurden hun kleren aan nagels die uit planken staken. In elke stad waar ik heb gewerkt, Rotterdam, Zwolle, Berlijn, Innsbruck, Alkmaar, Brugge, Athene, Keulen, Luik, Sittard en dus ook Antwerpen, heb ik onderzoeken laten uitvoeren naar het profiel van de voetballiefhebbers. De resultaten waren verbluffend en gelijklopend: drie procent van de inwoners trok sowieso naar de wedstrijden maar eens een club begon te draaien verdubbelde dat potentieel. Bovendien was overduidelijk dat een nieuwe accommodatie ook nieuwe mensen aanlokte. Vandaar mijn idee om een stadion met een uitschuifbaar dak te bouwen." "Ik nam contact op met Dokter Wund uit Friedrichshaven. Zijn architectenbureau was gespecialiseerd in het bouwen van grote complexen. Eerst sprak ik met hem onder vier ogen, nadien ging voorzitter Wauters mee. Ik probeerde hem te overtuigen. Het hele complex zou 30 miljoen euro hebben gekost. Een peulschil met wat men nu zou moeten ophoesten. Op dit moment bouw je dat niet meer voor minder dan 350 miljoen. Bovendien konden we in
2/6
Georg Kessler ontvouwde al in 1987 plannen voor een nieuw stadion
Duitsland geld lenen aan vijf procent. In België was dat 11 procent. Het enige wat de Deutsche Bank vroeg was een onderpand: de gronden. Ik had alles al uitgetekend. Ik wist dat heel de investering na tien jaar zou renderen. Voormalig sportjournalist Walter Geboers zou stadiondirecteurworden. Maar Wauters hapte niet toe. Hij is een bankier en die mannen gaanvoor zekerheid. Jammer. Soms had ik de indruk dat Antwerp klein wou blijven, dat men vooral Anderlecht niet voor de voeten wou lopen." "Na mij hebben verschillende clubs in heel Europa bewezen dat het wel kan. Amsterdam is helemaal geen voetbalstad. Ajax haalde een gemiddelde van 14.000 toeschouwers in het Olympisch Stadion. Nu zitten er om de veertien dagen 50.000 in de Arena. Eenzelfde verhaal in Arnhem waar Vitesse 6.000 habitués had. Dat aantal is verdrievoudigd. Feyenoord, dat een rotseizoen doormaakte, speelt altijd voor een volle Kuip en gaat volgend jaar een nieuw complex optrekken met 90.000 plaatsen. En wat gezegd van Schalke 04? In 2001 werd de Arena Auf Schalke opgetrokken. Kostprijs: 300 miljoen. Het geheel was zo attractief dat sinds 2005 het biermerk Veltins vier miljoen per jaar neertelt om haar naam te kunnen geven aan het geheel. In 2017 zal alles afbetaald zijn."
"Ik wilde Wauters te lijf gaan"
Op organisatorisch vlak was het verhaal rond het stadion de grootste teleurstelling van Kessler. Zijn relatie met Wauters kreeg echter de zwaarste deuk naar aanleiding van de Europacupwedstrijd tegen Keulen tijdens het seizoen 1988-89. "Voor de wedstrijd vroeg ik de voorzitter of er een rechtstreekse tv-uitzending was. Hij ontkende hardnekkig. Ik rook onraad omdat ik zag dat bepaalde reclamepanelen werden afgeplakt. Antwerp - Keulen kwam inderdaad live op de televisie. Ik voelde me bekocht. De journalisten noemden me een leugenaar. Ten onrechte. Na afloop heb ik Wauters te lijf willen gaan. Het lukte niet. Hij zat al op een vliegtuig naar Amerika. Ach, ik weet wat de oorzaak was. Voor de komst van dat mannetje van Superclub waren Wauters en ik twee handen op één buik. Toen Maurice De Prins arriveerde, veranderde de situatie." Kessler glundert even wanneer we hem vertellen dat de stad Antwerpen wel degelijk een nieuw voetbalstadion wil bouwen. "Ik hoop dat ze slim genoeg zijn om dat de naam te geven van een grote sponsor. Hebben ze gedacht aan een overkoepeling? Neen? Dan hoeven ze er niet aan te beginnen." //Edwin MARIËN Georg Kessler doceert
3/6
Georg Kessler ontvouwde al in 1987 plannen voor een nieuw stadion
Wie vier uur tafelt met Georg Kessler krijgt er lessen geschiedenis, moraal en filosofie gratis bij. Over Chistoffel Columbus ("Wat een idioot. Wiebouwt er nu een land langs de zijde waar het water het rustigst is? Dan hebben je alleen maar muggen."). Over zijn Chinese horoscoop (Kessler is geboren op 23 september 1932 en dus een aap), langs de vaststelling dat toeval in het leven niet bestaat tot de dagelijkse talkshow van Markus Lanz op ZDF. Maar bovenal ging het over sport. Het gesprek leverde oneindig veel quotes op. Een bloemlezing:
Over zijn afkomst: "Ik geboren als Fransman. Wij woonden in Saarbrücken, dat onder Frans protectoraat stond. Toen ik 19 jaar was kreeg ik een oproepingsbrief van het Franse leger. Ik moest me aanmelden in de kazerne van Nancy. Ik vroeg mijn moeder of ze had getekend voor ontvangst van de brief. Ze ontkende. Ik ben niet op de invitatie ingegaan en heb nooit legerdienst moeten doen."
Over zijn liefde voor het Belgische voetbal: "Mijn biologische vader stierf toen ik 4,5 jaar oud was. Drie jaar later hertrouwde mijn moeder met Huub Rutte. Met hem ging ik in Brussel naar België - Engeland kijken. Mijn tweede vader had bij de Steenbergsche Boys Karel Voogt getraind, die later voor Aalst is gaan spelen. Hij kwam ons regelmatig opzoeken en vanaf dan ben ik het Belgische voetbal gaan volgen."
Over de FIFA: "Als het aan de internationale voetbalbond lag, zouden we elk jaar een WK hebben. Het zou beter zijn om dit om de zes jaar te organiseren. Nu heb je om de twee jaar een WK of EK met alleen maar vermoeide spelers watde kwaliteit niet ten goede komt."
Over de Duitse doelmannen: "Manuel Neuer (Schalke 04) is hier een held, hij wordt wat overroepen. Let op. Hij kan goed uitkomen, heeft een perfect inzicht en is ook een uitstekende voetballer. Hij is in ieder geval beter dan Tim Wiese (Werder Bremen), die onruststoker."
Over het tennis: "Ik ben een fan van Kim Clijsters, niet alleen omdat ik haar vader goed heb
4/6
Georg Kessler ontvouwde al in 1987 plannen voor een nieuw stadion
gekend. Jammer dat ze zo blessuregevoelig is. Maar net als de voetballers spelen ook tennissers te veel wedstrijden. Je merkt dat aan de aard van de blessures. Gescheurde kruisbanden kwamen vroeger nooit voor. Nu is het schering en inslag."
Over het wielrennen: "Als kind hing ik 's avonds aan de radio gekluisterd om de prestaties van het duo Schulte-Boeyen in de Antwerpse Zesdaagse te volgen. Nu fiets ik zelf nog relatief veel en ik volg elke belangrijke koers. Ik hield wel van Boonen, maar dat is verleden tijd. Hij kan niet meer spurten en rijdt op routine."
Over Klaas Molenaar (AZ, waar Kessler van 1978 tot 1982 werkte en waarmee hij de landstitel behaalde): "De meest intelligente man die ik ooit heb ontmoet was Eddy Wauters maar Molenaar - zaakvoerder van Wastora - was zakelijk de beste. Hij liet me volledig mijn zin doen."
Over de Rode Duivels: "Gelijkspelen tegen Azerbeidzjan: daar is toch geen enkel excuus voor. Ik leef mee met Leekens. Ik ken de verhalen die over hem de ronde doen maar hij is een formidabele kerel."
Over Paul Van Himst (net als Jan Mulder niet zijn beste maatje bij Anderlecht): "Zijn kritiek op Leekens is onterecht. Iedereen speelt zoals het Belgische team. Overigens vond ik Wilfried Van Moer een veel nuttiger voetballer."
Over Michel D’Hooghe: "Een man met klasse. Ik ben erelid van Club Brugge waar ik twee schitterende jaren heb beleefd met Jan Ceulemans, de ideale spelmaker en spits. Hij deed me denken aan Fritz Walter. D'Hooghe wist wat hij deed. In 1982 speelden we met AZ tegen Lokeren. Bij de Belgische club viel één speler me op: René Verheyen. Toen ik één jaar later naar Club verhuisde wilde ik hem absoluut bij de kern. Ik was getuige van de
5/6
Georg Kessler ontvouwde al in 1987 plannen voor een nieuw stadion
transferbesprekingen tussen D'Hooghe enerzijds en het duo Etienne Rogiers (voorzitter van Lokeren) en Alois Derycker (manager) anderzijds. De manier waarop die overgang werd afgehandeld was uniek: zoiets kan alleen in Vlaanderen. In 1983, ruim negen maanden voor het verstrijken van mijn contract, vroeg D'Hooghe om te blijven. Ik wilde dolgraag maar wegens privé-redenen kon dat echt niet."
Over Wacker Innsbrück: "In 1977 ruilde ik Hertha Berlijn in voor de Oostenrijkse club. Bij Hertha verdiende ik 125.000 euro, een bedrag dat voorzitter Daniel Swarovski - inderdaad, de man van het kristal - niet kon ophoesten. We kwamen tot een overeenkomst. Innsbruck speelde Europees en ik mocht delen in de recette: ik kreeg 10 procent van de inkomsten van de thuiswedstrijd in de eerste ronde, 12,5 procent van de match in de tweede,... Op papier hadden we geen kans. We lootten Celtic. Ik stuurde een assistent veertien dagen lang naar Glasgow om te gaan spioneren. Resultaat: tweemaal winst: 1-2 uit, 3-0 thuis. Uiteindelijk zijn we in de kwartfinales gestrand tegen Borussia Mönchengladbach, na enkele dubieuze beslissingen van de Zweedse scheidsrechter."
EM
6/6
