INHOUD voorwoord programma algemene mededelingen een reisverslag een reisverslag deelnemerslijst een reisverslag inschrijving voor de reis een reisverslag route naar RSG een reisverslag uitrusting een reisverslag recept Bündner gerstensoep
2 3 6 7 9 11 13 18 19 21 23 25 27 29
De NCC en de voor haar optredende personen zijn nimmer aansprakelijk en nemen geen verantwoordelijkheid op zich voor de gevolgen van eventuele onjuistheden en/of schade, die uit de gegeven aanwijzingen kunnen voortvloeien. Neem altijd REGENKLEDING mee: DROOG LOOPT HET PRETTIGER!
Er is zoveel te zien en te genieten onderweg, dat u zich niet hoeft te vervelen. Weinig praten spaart bovendien energie. En u stoort een ander niet! BESTE NCC-VRIEND(IN), We heten u van harte welkom op dit VOORLICHTINGSKAMP, waar we u informatie willen geven over de bergsport en over onze reis naar Zwitserland. In dit boekje vindt u niet alleen het programma voor dit weekend, maar ook hopen we dat u het als een leuk en nuttig naslagwerkje kunt gebruiken als u gaat inpakken voor uw bergwandel-vakantie. Om u enthousiast te maken voor de bergen (ook als u niet met onze reis meegaat), hebben we enige verslagen van deelnemers van vorige reizen opgenomen. We wensen u een gezellig en sportief kamp toe. Anneke en Ton Keijzer Coby en Peter Peeters Atie en Ger Timmermans
PROGRAMMA vrijdag: zaterdag:
aankomst der deelnemers en aanmelden 10.00 uur opening 11.00 uur start wandeling 13.00 uur einde wandeling plan hier uw (warme) maaltijd! 15.45 uur vertrek naar RSG per auto (poolen) 16.00 uur koffie + .... eigen kop (en schotel i.v.m. traktatie) meenemen; alleen voor de kinderen is er eventueel frisdrank (eigen glas meenemen (+ schotel!) 16.15 uur voorlichting; voor de kinderen eventueel video / ander vermaak (pen - papier kleurpotloden meenemen) 17.30 uur etenspauze: wij zorgen voor melk / karnemelk (neemt u dan zelf een mok en uw broodjes mee) 18.00 uur vervolg voorlichting en
18.45 uur 19.00 uur 20.00 uur
zondag:
beantwoorden van vragen pauze met koffie dia's einde voorlichting en opruimen (helpt u de zaal netjes achter te laten?)
10.30 - 11.30 uur: wandeling met de PP-ers van Den Treek tot 13.00 uur: persoonlijke vragen beantwoorden 14.00 uur sluiting
"5 cm is ook een stap"
Verschrik het wild niet, dat u onderweg tegenkomt. Ook zij hebben behoefte aan ontspanning!
"Top-less" in de bergen is door de sterke UV-straling vragen om verbranden (zeker als u ook nog erg transpireert)
In de bergen kan het plotseling koud worden. Een trui o.i.d. beschermt u tegen de kou, vooral als u rust (en alleen bent...!). Nooit in de wind of op de tocht (!?) rusten. Draag wollen of katoenen ondergoed: dat neemt de transpiratie op en houdt u warm (of koel).
ALGEMENE MEDEDELINGEN U kunt uw hond(en) uitlaten in het bos aan de WEST-zijde van ons terrein. U mag met uw hond niet bij de trimbaan of aan het Henschotermeer komen. Buiten het terrein moeten honden ook aangelijnd blijven. Vuilniszakken kunt u dichtgebonden in de containers bij de ingang deponeren. Uiteraard moet de disselkast los blijven en de slinger buiten op de dissel met natuurlijk onze gevulde brandemmer paraat. Telefoonnummers van arts, politie, brandweer e.d. kunt u in de telefooncel op het terrein vinden.
Neem uw afval weer mee terug in uw rugzak. Begraaf het niet en stop het ook niet onder een steen (die blijft niet altijd op zijn plaats). Bescherm zo de natuur en speel niet voor "volwassen" KLEIN DUIMPJE.
VERSLAG Donderdag 28 juli. Door toeval wederom de eer een verslag te schrijven. Ietwat bibberend, en terecht, want het was op dat moment -3C, vertrokken wij met tien man sterk met Ton v.d.B. als onbetwist leider. De reis ging met de auto naar Guarda een beeldschoon plaatsje met prachtig houtsnijwerk versierde deuren, beschilderd pleisterwerk e.a. schoons, alleen het zien van dit plaatsje was de moeite van de reis al waard - vond ik op dat moment-. Maar het bleef genieten; eerst de optrekkende nevel uit de dalen, dan de wolken om de bergen en tenslotte alleen nog een strakblauwe lucht. Heerlijk om zo vroeg op pad te gaan. Ons pad ging richting Chamanna Tuoi op 2250 mtr. hoogte, daar aangekomen scheen volop de zon en zijn wij lekker lui neergestreken voor de alpenhut en een ontwapenend jochie vroeg of we iets wilden gebruiken en zeker wilden we dat, even later na het "fresh" maken, zaten wij alle tien eensgezind achter die Hausgemachte Yoghurt mit Früchte. Na deze stop liepen wij voor het overgrote deel dezelfde weg weer terug en ik realiseerde me dat ik onnodig op de heenweg stukjes achteruitlopend had afgelegd om terug te kunnen zien op het dal. Maar ik teken ervoor als al het onnodige dat ik in mijn verdere leven zeker nog zal doen deze dimensie mag hebben! Onderweg zagen wij mormeldieren (een soort grote marmot) heerlijk op stenen liggen zonnen, ze geven om elkaar voor onraad te waarschuwen een heel schel fluitsignaal. Onze heren metgezellen kunnen dat geluid perfekt nabootsen - opborrelende oerinstinkten? Hulde aan onze organisatoren, elke tocht in welke groep ook is elke keer weer prachtig!
ter verduidelijking: een prachtige oude afrastering bij Guarda Heleen.
VERSLAG vrijdag 29 juli - wandeling 3 (worstjestocht) Wij kozen voor deze tocht, omdat we eens een keer wilden uitslapen (en de was doen). Om half tien vertrokken we van de camping richting Coop in Zernez om worstjes in te slaan. Daarna naar de parkeerplaats bij hotel Post, waar onze wandeling begon. Met ons zessen (en 2 honden) gingen wij op pad. In de stralende zon liepen wij langs de Inn over een licht glooiend pad. Dicht bij Susch vonden we een mooi zandstrandje, waar we besloten een vuurtje te bouwen. Er was sprokkelhout genoeg, iedereen hielp mee, dus binnen de kortste keren hadden we een groot vuur. We hadden van onze Zwitserse buren gezien, hoe we creatief worstjes konden bakken. Eerst moesten we een stok afschillen om het worstje aan te prikken. Door het aan beide zijden kruislings in te snijden, kreeg het de vorm van een bloem. Peter kreeg maar 1 worstje mee, dat tot zijn grote spijt in het vuur verdween en niet meer naar boven te halen was. Zelfs de honden zagen er geen worst meer in. Dat werd honger lijden voor Peter. Maar gelukkig beschikte de groep over een flinke voorraad, zodat Peters'
honger toch nog gestild kon worden. Omdat de worstjes net zo vet waren als mooi, werden de meeste aan de honden gevoerd, zodat die 's avonds Wim met het hondeneten lieten zitten. Op ons strandje aan de Inn waanden wij ons in de middeleeuwen: schone rivier, knappend houtvuurtje. Het was jammer, dat we vacuum verpakte worsjes hadden, maar dat namen we op de koop toe. Eerst gaan jagen voor je gaat eten kost te veel tijd en energie. We hebben tenslotte vakantie. Nadat we ons vuurtje hadden gedoofd, werd met algemene stemmen besloten de ruïne van Susch van een afstand te bekijken en de terugtocht te aanvaarden. Nadat we nog 1,5 uur gelopen hadden, bereikten we de auto's en waren precies voor de bui op de camping terug. Jannie en Coby, met illustratie van Monique
DEELNEMERSLIJST NAAM
PLAATS
CARAVAN
KENTEKEN
Alberti W. Assink H.J. Bakker J.C. Beek H.G.N. van Been B.A.de Blanken J. Boogaard P.G. v/d Bruinsma L. Doorn A. van Driessen H.H. Eerden P.M. van Erve C.J.J. van de Flapper J.A.W. Ginneke G.P. van Hijden J.H. v/d Hodes T. Hop A. Jeronimus R. Kaay W.B. Kalkeren P. van Keijzer T.J. Kieft B.G. van de Koelewijn J.W. Koke H. Koper A.J.A.M. Leijnse C.L. Lucas B.A. Nat Th. Noltes H.G. Peeters P.B. Pepping H. Pietersz W. Poot R.E. Reusen A.C. Schaik C. van
Wageningen Avento Velp Avento Zeewolde Avento Amsterdam Solifer Breda Chateau Veldhoven Solifer De Meern Kip Spijkenisse Solifer Appelscha Knaus Zutphen Polar Heemskerk Avento Bergschenhoek Eriba Zwolle Avento Rotterdam Swift Kortenhoef Kip Hoorn Heesik Knaus St. Michielsgestel Biod Ryssen Chateau Woudenberg Knaus Scherpenzeel Hobby Haarlem SMV Bunschoten Sprite Den Helder Avento Beyerland Zaandam Voorhout Eriba Borne Avento Bergen NH Biod Vries Kip Heerhugowaard Kip Assen Kip Amsterdam Wilk Wyckel Tiel Wilk Nieuwegein Solifer
RX-11-YZ YG-63-ZV TT-37-LL TH-74-YN RR-02-SH NV-85-ZY NZ-39-TR TV-16-DK ZF-46-FH JL-98-NV YH-42-TS TZ-09-PB DJ-LD-26 NK-25-TZ RX-63-YK PD-28-FZ PZ-92-RN YL-55-YZ ZG-98-YZ VN-71-RH VJ-52-ZL SK-01-VZ NS-81-YL XJ-77-LG VB-50-GK ZR-57-XH XT-92-NB YY-02-YZ ZX-37-GV XB-79-LK YZ-15-PG KF-51-NS TB-97-TJ
Schilperoort J. Schoonhoven G.W.v Sluis H. van der Smit E. Steenbergen R.G. Stronkhorst H.W. Stuurop Th.J. Timmermans G. Vegt J. de Veldhuizen C. van Visser B. Vos F. Wegeling H. Windmeijer G. Woning F.
Koog a/d Zaan Fendt Giekerk Kip IJsselmuiden Wilk Schalkhaar Knaus Huizen Kip Eefde Avento Heiloo Kip Ulft Solifer Roden Avento Nijmegen Hobby Dethleffs Oudenbosch Reutum Eriba Echteld Solifer Santpoort Fendt Bussum Wilk
XV-70-KP JG-72-JJ NY-37-RY LG-63-BS TH-17-PH DP-RZ-63 YG-66-YG RV-07-SP TV-35-TR DR-JP-64 TJ-98-JG LZ-66-YF NB-89-KS RX-62-PB
VERSLAG Zondag 31 juli; lichte tocht 17 doel: Der Schweizerische Nationalpark, Trupchun
Alp
Alp Trupchun, alleen de naam al wekte bij mij de mooiste visioenen van een onvergetelijk dal!! Wat is het daar mooi!! Als we om 5.15 uur beginnen te lopen is het nog stil en donker maar al snel hoor ik de eerste mezen wakker worden en hun hoge piepgeluiden klinken door het bos waar we lopen. 't Pad is smal, slingert zich langs de helling omhoog en gunt ons af en toe 't uitzicht op de rivier beneden ons. Na circa een uur lopen bereikten we het Nationaal Park. "Klop - klop", gaan onze harten en van het lopen en wat zullen we zien?? Bij een mooie vallei verwacht Anneke wild te zien; helaas......hoe we ook turen....niets te zien.
Maar dan, super; even later voor ons boven op een kam staan herten. 't Is een fantastisch gezicht deze dieren met hun prachtige geweien daar te zien! Doordat ze zo hoog staan, staken ze af tegen de heldere lucht. Opgetogen gaan we verder; steeds turend of we weer wild zien. En ja, daar zien we opnieuw herten. Jammer dat niet iedereen het verzoek van Anneke opvolgt om niet te praten als we wild zien. Enkelen van het "praatgrage N.C.C.volkje" kunnen niet zwijgen. Uiteindelijk verlaten we het bos, steken de rivier over via een "rustieke brug" en komen in 't open veld. We hebben uitzicht op weiden en rotsen en gaan nu op pad naar het "steenbokkenrijk". Lopen en kijken gaat niet samen in de bergen, dus staan we regelmatig stil om met onze kijkers de hellingen af te turen. Steeds nieuwsgieriger worden we. Waar zijn ze toch?? We bereikten een verlaten alm en eigenlijk was het de bedoeling om hier weer te pauzeren, maar omdat een andere zeer luidruchtige groep ons achterop komt, besluiten we verder te lopen.
Als we de hellingen aan de rechterkant bekijken, wemelt 't daar van de herten. Maar als we straks weer op dit punt terugkomen, zullen die er nog wel zijn. Dus: weer op pad, nog hoger. 't Pad slingert links van de rivier omhoog met soms steile hellingen naar beneden met bloemen hier en daar. In de rivierbedding liggen boomstronken en boomstammen, want het beheer van het Nationaal Park is erop gericht alles te laten zoals het is zonder ingrijpen van de mens. Maar goed, we lopen steeds verder en turen onophoudelijk naar steenbokken, want in dit deel van Val Trupchun horen ze thuis. En dan opeens: daar staat er een; je kunt je ogen bijna niet geloven. Wat een geweldig dier: z'n houding; die enorme horens; z'nDit schijning. hele isvereen belevenis. Even later zien we er weer een. Alom Aufregung! Verder weer, misschien zijn er ginds om de bocht ook nog. Op de grashellingen aan de overkant zien we nu grote kudden herten. Ze grazen daar ongestoord en genieten van de zon. Hoe langer we kijken, hoe meer we er zien. Een eind verder het dal in ligt nog sneeuw en daar
boven is een enorme gruishelling. Over de sneeuw trekken herten en op de gruishelling zie je horizontale wildsporen lopen. Rechts is een prachtige graad en daar achter is de Italiaanse grens. Opeens zien we op een bergkam voor ons het prachtige gewei van een hert tegen de lucht afsteken. Het dier ligt daar kennelijk heel rustig en overziet vanaf zijn hoge rustplaats het dal waar wij als kaboutertjes voortgaan. Na enige tijd besluiten we terug te gaan. Ook op terugweg zullen we zeker wild zien. Mürmeltiere hebben we regelmatig gehoord en gezien. Een zit er gezellig voor de ingang van z'n hol dat onder een grote boom ligt en blijft ongestoord zitten. Later zien we er een op een grote steen liggen, hij koestert zich in de zon!! 't Zijn enige dieren ook om te zien met de zwarte punt aan de staart. Altijd hoor of zie je wel Mürmeltiere fluitend, rennend of rechtopstaand!
Peter en ik zien 2 gemzen heel hoog, we zijn te ver om ze te verontrusten, want voor ons geldt: "verlassen des Weges ist verboten."
Opeens komt de zon over de bergkam en maakt het dal licht en helder. We rusten weer bij een verlaten alm en verbazen ons weer over de hoeveelheid van bloemen: miniatuurtjes in allerlei kleuren. Ook langs het pad naar beneden groeien de mooiste alpenbloemen teveel om op te noemen. Uiteindelijk komt er ook een eind aan deze fantastische tocht!! Carla Ga nooit alleen op pad. Wie moet er hulp halen als er iets gebeurt?
INSCHRIJVEN REIS Vanaf heden tot aan 1 mei staat de inschrijving voor de reis open. U kunt zich inschrijven door het insturen van de groene kaart aan: A.G.M. Keijzer-Kingma Doornboomspark 15 3925 KL Scherpenzeel Gld. Zo spoedig mogelijk na 10 mei krijgt u dan van ons de uitnodiging voor het kennismakingsweekend. Tevens berichten wij u dan waar en wanneer het restant van de reissom betaald moet worden. In het geval dat wij tot loting moeten overgaan, berichten wij u ook snel na 10 mei. Pas op voor bliksem en steenslag! Niet onder een steile helling rusten en NOOIT stennen aan het rollen brengen: u bent niet alleen in de bergen; ROEP DESNOODS EEN WAARSCHUWING!
Neem vanaf het begin regelmatig pauze. Wie rustig en gelijkmatig stijgt, is uiteindelijk de snelste! (dat is trouwens niet alleen bij het bergwandelen zo!)
VERSLAG Sex, drugs en Rock and Roll Zo met deze titel ben ik er van overtuigd dat de meesten, in ieder geval de helft van het verhaal door zullen lezen om erachter te komen waar deze mysterieuze titel opslaat. Zou ik tenminste doen. U toch zeker ook? We vertrokken om 7.15u. bij het souvenierwinkeltje bovenop de Ofenpass, richting het door ons te pakken spitzje, Daint. Lopend over een aangegeven pad kwamen we langs verschillende mooie stukjes natuur. (Slaapt u ook al bijna?). Goed voeren we de fantasie nog maar een stukje op, anders wordt het zo saai, niet waar. Na circa 23,5 minuut gelopen te hebben kwamen we bij het eerste stukje vlakke wei, met een prachtige bloemenweelde, van wel tientallen verschillende mooie alpenbloempjes. Begint u spijt te krijgen? Nee, oké dan lopen we verder. Inderdaad bleek al dit moois nog niets te zijn met wat verderop zouden treffen. We zagen het uit de verte steeds dichterbij komen. Toen we er dicht genoeg bij waren om het goed te kunnen zien werd er door iedereen oh, oh, oh geroepen. Ja werkelijk we troffen een hele zeldzame bloem, met een roestvrij stalen stengel en één blad eraan, met de tekst: "Piz Daint" 3 Stunden. Hadden we zo moeten ploeteren, staat er dat we nog 3 uur moesten lopen. Viel dat even tegen. Niet getreurd beste lezers we zijn, zoals goed NCC's beaamd (of zoiets), maar doorgelopen. In niet minder dan een tijd van 3 dextro's, 2
stukken chocola, een halve boterham en niet te vergeten 6 slokken ijsthee kwamen we op onze eerste rustplaats. Een soort helicopter platform, alleen dan zonder helicopter. Hier konden de "kinderen" hun overtollige energie even kwijt, zodat we daarna met het echte werk konden beginnen. Nee Ton, ik treed niet in details. Nog meer fantasie/flauwekul of vindt u het wel genoeg zo? Zo "ja" kruist u "ja" door, zo "nee" kruist u "ja" door. ja/nee. Oké we gaan dus door op een hoger niveau. We pakken het verhaal en onze inmiddels loodzwaar geworden rugzakken weer op en vervolgen onze weg naar de top. Vóór de top met een bezoekje te vereren stoppen de meesten 21,73m. voor het kruis om een extra pauze in te lassen. 3 stoere bergsteigers liepen echter door: mijn lieve mama, Peter junior Peeters en de schrijver van dit verhaal. Het werd een groots gevecht, maar degene met de langste adem en in dit geval ook de langste benen won en kreeg de eer om als eerste in het guinessboek of spitzjespakkers te schrijven, met datum en ervaringen van deze top (piz voor de liefhebber). Hierna kwam het peleton op 10 minuut 30 en 35 honderdste sec. aan, om ook aan hun welverdiende rust en voor sommigen het ontbijt te beginnen. Degene die daar geen trek in hadden konden net als Rein gaan fantaseren wat er bij de caravans gebeurde en met onze zeer gewaarde NCC-vlag gaan zwaaien. Niemand heeft het gezien, maar je hebt je toch leuk vermaakt, of niet Rein. Voor het verhaal van de terugreis, een regel boven deze beginnen te lezen van rechts naar links. Kort samengevat: dezelfde weg terug. anoniempje, Lars-Jan Timmermans.
In de bergen loopt men op hoge schoenen, die de enkel beschermen en die voorzien zijn van een profielzool. SPORTSCHOENEN ZIJN IN DE BERGEN GEVAARLIJK: die horen in de gymzaal. ROUTE NAAR DE RSG
1. U verlaat ons NCC-terrein en gaat linksaf. 2. Bij het stoplicht gaat u rechtsaf richting Amersfoort. 3. 5,9 km rechtdoor en dan ANWB-bord Soest volgen (dit is onder viadukt door en dan linksaf de snelweg N221 op. 4. Bij de (Stichtse) rotonde steeds weer borden Soest volgen: eerst rotonde, vervolgens linksaf en dan weer rechtsaf. 5. U rijdt nu Amersfoort in over de Daam Fockemalaan. 6. Aan het eind NIET meer Soest volgen maar doorgaande weg blijven volgen met bocht naar rechts: richting P + R (=NS station). 7. Nu vierde straat rechtsaf: Van Hogendorp Laan in. 8. Recht voor u ziet u de gebouwen van de Rijks Scholen Gemeenschap. 9. Linksom vindt u de achter-ingang waardoor u naar binnen kunt. LET OP: houd bij het parkeren de uitritten van alle woningen VRIJ: wegslepen kost u zeker F 150,--! Terug volgt u deze route in omgekeerde volgorde.
Wie zonder begeleiding loopt, heeft minstens een goede kaart (plus kompas) mee. Verlaat nooit het pad.
VERSLAG Vrijdag 20 oktober 1989 Het kon niet op......de zon stond weer hoog aan het zwerk. Deze dag was de dag van de jeugdigen, want alleen voor hen was de tocht naar de Piz Umbrail weggelegd. Voor de wat minder jeugdigen was de wandeling no.9 gepland onder leiding van Anneke. Onder leiding van Ton en Wim ging de jeugd om half negen al op pad. Welke bevoorrechten waren dat: wel nu....Ellen en Gerrit, Kootje en Peter, Joke en Theo, Peter sr. en Peter jr., Heleen en Wim, Aty en Gert en Remco en natuurlijk Ton. Allereerst een prachtige rit door de Umbrailpas, waar de larixen in de ochtendzon schitterden, als waren ze van puur goud. Aan de grens van Zwitserland/Italië werden we gedropt op 2500 m., vanwaar we welgemoed op stap gingen. Wel met handschoenen aan en oorwarmers om, want frisjes was het wel. Peter Dirkse had praatjes voor 10, maar in z'n handen stond het angstzweet van zorg voor z'n Kootje, maar die stapte er dapper op los en genoot voor 10, evenals alle andere jeugdigen. Door sneeuwvelden en glibberige stukken werden we geweldig gecoatst door Ton. Hij bleef de rust zelve en bij de zwaarste oversteek was Ger een rots in de branding voor ons. De helicopter vloog al heen en weer voor noodgevallen, maar was niet nodig gelukkig. Om twaalf uur precies bereikten we de top, 3033m. hoog. Onze eerste 3000-der-gratuliergratulier! Het uitzicht was, mede door het prachtige weer, indrukwekkend. Een prachtig gezicht op de Paso da Selvio aan de Italiaanse Kant en imposante
toppen aan de Zwitserse zijde. Na ons twaalf uurtje genuttigd te hebben gingen we, met onze warme spullen aan weer de terugtocht aanvaardenen of Peter jr. doorzettingsvermogen had ..... geweldig! Natuurlijk waren we allemaal erg dapper. Heleen had nogal wat problemen met de sanitaire verzorging, maar gelukkig was dat weer aardig goed gekomen. Voor deze tocht zijn geen superlatieven te vinden, misschien is fantastisch een goed woord, maar superfantastisch komt meer in de richting. De sfeer was ontspannen, de begeleiding uitstekend, waarvoor we heel dankbaar zijn. Samenvattend, ook deze tocht was onvergetelijk. Joke Hodes.
UITRUSTING Onderstaand geven we u een lijstje met de uitrustingsstukken, die u beslist op elke tocht/wandeling mee MOET nemen, c.q. die u eventueel mee kunt nemen: In uw rugzak hoort altijd: -
-
-
-
-
regenkleding. windjack. handschoenen of wanten. warme muts. proviand en eventueel een zakmes. (neem iets extra's voor onverwachte situaties mee: gedroogde vruchten, muesli-repen, chocola, liga-koeken e.d. voldoen erg goed; worst om onderweg mee te nemen: Salsiz). Druivesuiker geeft u direkt weer energie. drinken: 1/2 à 1 liter in een goed afsluitbare veldfles. Een thermosfles met glazen binnenfles is minder geschikt. Als inhoud kunt u denken aan rozenbottelthee (is zowel koud als warm lekker) of ijsthee (oplospoeder in Zwitserland te koop, aanmaken met koud water). Om mufheid van de fles te voorkomen, na reiniging bewaren met een suikerklontje of een schepje suiker erin. enige eerste hulp verbandmiddelen, waaronder zeker pleisters, "Second Skin", Leukoplast of iets dergelijks om uw eigen blaren onderweg te behandelen. reddingsdeken. anti-zonnebrand middelen met een zo groot mogelijke beschermingsfaktor.
- zonnebril, lippencrème en eventueel zonnehoedje. - wc-papier. - identiteitsbewijs (b.v. lidmaatschapskaart Alpenclub, paspoort). U kunt bovenstaand lijstje naar wens aanvullen met o.a.: - ijsthee (zakje poeder mee in de rugzak). - voor sneeuwtochten zijn gamaschen erg prettig. - wandelstok of skistok. - foto-, film- en/of video-apparatuur. - reserve films/rolletjes. - verrekijker. - korte broek. - reserve sokken. - hoogtemeter. - kompas. - kaart van het gebied. - reserve veters. Bedek uw hoofd in de felle zon, zeker als er haar "ontbreekt". De nacht zou anders wel eens onaangenaam lang kunnen worden! Een brede rand voorkomt bovendien dat er regenwater in uw nek loopt.
VERSLAG Wandeltocht no.9. Startpunt OFENPASS.
Vrijdag 20-10-1989
Om 9.00 uur begonnen we onder leiding van Anneke aan de tocht naar de Italiaanse grens. "We" dat waren: Wil en Kees Knoester, Dien en Willem Gudde, Klaske van Terwisga, Anneke en Kees van Veldhuizen, Sonja en Jan Kwakkel. De temperatuur was wel wat aan de lage kant, maar de zon scheen, en na even flink door gelopen te hebben kwamen we op temperatuur. We waren nog maar even onderweg toen we bij een afdaling kwamen met vrij veel losse stenen. Daar kwam Anneke v. V. in de problemen en wilde eigenlijk niet verder gaan. Met vereende krachten en wat extra hulp kregen we haar weer op de rails. Daarna wat stijgen en dalen en dat ging d.m.v. voetje voor voetje wel goed. Na een bocht in 't pad kwamen we bij een diepe kloof met daarlangs een smal pad. Dat gaf de nodige problemen. Aangezien het niet zo'n prettige gedachte is naar beneden te duikelen, hebben we met de hulp en aanwijzingen van Anneke dit obstakel ook overwonnen. Na de kloof ging het pad verder langs de noordkant van de berg en daar hadden we nogal last van vastgelopen sneeuw met ijsvorming. Al verder wandelend kwamen we nu op een wat
vlakkere alpenwei waar we een kleine pauze hielden. Ook zagen we de aansluiting van de route welke de groep gemaakt heeft naar de top van Piz Daint. Al wandelend zagen we een enkele gentiaan, en wat bergviooltjes. Weldra kwamen we bij een berghut welke in de zomer bewoond wordt door de Alpenboer en tevens dienst doet als weerstation. De route zou eigenlijk verder gaan, maar na wat heen en weer gepraat besloten we niet verder te gaan aangezien we door de gladheid wat oponthoud hadden gehad en we zeker nog een uur kwijt zouden zijn. Door de kijker hebben we getracht de driehoekige grenssteen te ontdekken van de Zwitsers-Italiaanse grens maar dat lukte jammer genoeg niet! Bij de hut hebben we wat gegeten en heel wat EDELWEISS (uitgebloeid) gezien. Na de lunchpauze ondernamen we de terugtocht langs dezelfde weg en waren we zonder ongelukken 14.30 uur bij de auto terug. Resumerend: EEN PRACHTIGE TOCHT. EEN ZONNIGE DAG. EEN FIJN GEVOEL ZO'N LAATSTE KAMPDAG ZO TE HEBBEN DOORGEBRACHT! SONJA EN JAN KWAKKEL.
SCHOPPA DA JOTTA *************** 60 gr 1,5 l 1 1 2 1/2 1 3 150 gr 400 gr
Rollgerste grob über Nacht einweichen Wasser Essl. Oel Lauchstengel Rüebli Sellerieknolle Lorbeerblatt Kartoffel Kochspeck oder 2 Markknochen geräuchertes Fleisch
Gemüse waschen und in sehr feine Würfel schneiden; in Oel dämpfen und ablöschen (mit der eingeweichten Gerste) in die kochende Suppe geben 2 - 3
Essl. Milch oder Rahm z. Verfeinern der Suppe (erst am Schluss beigeben)
Kochzeit 2 - 3 Stunden, im Dampfkochtopf 3/4 Stunden. Vorsichtig salzen, geräuchertes Fleisch würzt meistens selbst genügend. B U N A P P E T I T ****************
Wen u langzaam aan de hoogte: niet meteen de eerste dag hoge bergen willen bedwingen (behalve "bergen" voedsel na een tocht).
