In hogere sferen (1): Peru
28 dagen door Peru en Bolivia: Deel 1 Peru
Chile
28 dagen door Peru en Bolivia • • •
•
• • • • •
Met alleen het retourticket van Amsterdam naar Lima op zak en twee overnachtingen in de Peruaanse hoofdstad kan het avontuur beginnen… Na een paar dagen langzaam op hoogte komen, kom je erachter dat je aan een toeristische pelgrimstocht bent begonnen in Peru… En de guesthouses in Peru van ongekend hoog niveau zijn. De gastechtparen volledig ingesteld op de toeristen en hun wensen. Of dat nou in Arequipa, Puno of Cuzco is… En of je de geijkte toertjes nou via hen regelt of elders… Na zestien dagen in Peru begint het toch te jeuken, want je hebt nog 12 dagen en euh hoe is Bolivia? Heel anders luidt het antwoord. Meer backpackers, veel minder groepen. Vrijwel altijd enorm hoog, maar na Peru maakt dat niet meer uit. La Paz is een plaatje op ruim 3.600 meter. De Ruta de la Muerte een adembenemende belevenis op de mountainbike. En dan zijn 12 dagen in Bolivia ineens veel te kort. Na La Paz en Sucre is het doordenderen richting de zoutvlaktes op hoogte in Uyuni. Via het noorden van Chili en een binnenlandse vlucht van Tacna naar Lima toch precies op tijd voor de terugvlucht naar Amsterdam…
Lima
Lima is een goede plek om een dagje bij te komen van een lange vlucht. De hoofdstad van Peru telt zo’n 7 miljoen inwoners. Veel langer dan een dag moet je er ook niet zijn. Het oude centrum stelt weinig voor en is vergeven van de ‘usual suspects’ als Starbucks. Ook in de omgeving van Lima zijn geen echte hoogtepunten, dus op naar Arequipa…
Arequipa •
De derde stad van Peru met 800.000 inwoners is een koloniaal plaatje en een prima plek om aan de hoogte te wennen (2.300 meter) voordat je verder reist richting Puno (Titicacameer op 4.000 meter of Colca Canyon op 5.500 meter).
•
Bij aankomst op donderdag werd ik wel gewaarschuwd voor protestacties van de lokale bevolking tegen de komst van een kopermijn. Overdag verliep het protest vredig met rondjes op het grote plein. ‘s Avonds werd het grimmiger en sloten de restaurants hun deuren.
•
Op vrijdag waren de barricades alweer opgeruimd en kon ik ook ‘s avonds naar hartenlust wandelen.
•
Een week later hoorde ik in mijn guesthouse in Cuzco dat de protesten weer waren opgelaaid en er zelfs een aantal doden waren gevallen. De regering kondigde daarop de noodtoestand af. Dat was toch wel even schrikken… (het geweld is niet tegen toeristen gericht, maar toch hoe vredig de demonstraties ook lijken. Blijf er bij uit de buurt).
Blokkades in de straten van Arequipa en demonstraties rond het plein (boven).
Vanuit Arequipa op weg naar Chivay voor een tweedaagse excursie naar Colca Canyon (ruim 5.000 met de illustere condor). Oeps vicunya’s op de weg.
Op naar Colca met een lokale groep toeristen (studenten uit Arequipa en een echtpaar uit Lima). En euh ja het was frisjes… (na 16.00 uur daalt de temperatuur snel richting vriespunt!). Overnachting in Chivay op 3.600 meter halverwege de canyon. Het uitzicht aldaar is het beste in de ochtend. Ook de condors verschijnen dan. De vele souvenirverkoopsters staan er wel de hele dag…
Puno (Titicacameer) •
Op 4.000 meter boven de zeespiegel ligt de stad Puno aan het Titicacameer. Rustig aandoen is het devies! Warme kleding voor de koude avonden aanbevolen.
•
Puno zelf is wel aardig, maar wint geen prijzen.
•
Vanuit Puno kun je kiezen voor een trip van een halve dag naar de dichtbij gelegen drijvende eilandjes van Isla Los Uros of meerdaagse trips naar andere eilanden met een overnachting. Het is allemaal wel heel erg toeristisch (velen verkiezen de Boliviaanse zijde van het meer).
•
In de middag nam ik deel aan een toertje naar de graftombes van Sillustani.
Welkom op Isla Los Uros.
Tientallen rieten mini-eilandjes drijven rond in het Titicacameer. Tijdens een toer krijg je bouwles, want de eilandjes zijn volledig van riet. Een paar meter eronder is het meer…
Cuzco
Cuzco is echt niet alleen de springplank naar Machu Picchu. Het is een van de fraaiste koloniale steden in ZuidAmerika. En dat ondanks moderniteiten als KFC, Starbucks en McDonalds.
Ook in de omgeving van Cuzco valt veel te beleven. Ik huurde een scooter en tufte een hele dag door de ‘Sacred Valley’. Via Pisac en tal van Inka overblijfselen naar Urubamba en de zoutterrassen van Salinas. Een aanrader voor wie de vele toergroepen wil mijden. Het is even een klus om Cuzco uit te komen, maar daarna is er nauwelijks nog verkeer en brommer je er naar hartelust op los.
Machu Picchu • •
Machu Picchu is en blijft echt een wereldwonder (ondanks de enorme stroom toeristen) Hoe kom je in Machu Picchu?: – –
Via een wandeling op de Inca Trail (2 tot 5-daagse wandeltrip; erg duur en alleen voor echte wandelliefhebbers c.q. pelgrims) Met de trein van Peru of Inca Rail vanuit Cuzco of Ollantaytambo (ticketprijzen variëren)
•
Ik boekte een werkelijk waar uitstekend geregelde tweedaagse trip bij een van de vele reisbureautjes aan de Plaza de Armas. Waarbij ik enkele uren in Ollantaytambo verbleef alvorens met de trein verder te reizen (aan te bevelen, omdat er in Aguas Calientes verder niet zoveel te beleven is en ‘Ollanta’ absoluut een bezoek waard…
•
Reken op circa 200 dollar voor alles erop en eraan (retourticket bus van Cuzco naar Ollantaytambo, treinticket naar Aguas Calientes, 1 nacht guesthouse, enkeltje bus naar boven en entree).
•
Om Machu Picchu in de vroege ochtend te beklimmen, moet je overnachten in Aguas Calientes (een toeristendorp aan de voet). Bespaar niet op de bus naar boven, want je hebt echt nog genoeg te klauteren in en om Machu Picchu)
Ollantaytambo
Ontbijt om 5.00 uur. Bus om 5.30 uur en tja dan staat er dus gewoon een rij. Na de gebruikelijke rondgang met een gids liep ik naar Intipunku (Sun Gate). Vooralsnog is deze straffe klim gratis en werkelijk waar uit de kunst. Neem er de tijd voor.
Linksboven een lama. Selfie nabij de Sun Gate, waar ook de toeristen binnenkomen, die een meerdaagse wandeltocht hebben gemaakt. Nogmaals een aanrader, maar pas op bij regen.
Vanaf Machu Picchu kun je ook naar beneden wandelen over een slingerend pas van 1,7 km. Het is bijzonder vermoeiend en bedenk wel dat je benden nog zeker 5 km moet lopen naar Aquas Calientes. Andersom zou ik een klim niet aanbevelen (hoewel ik wel een paar klauteraars tegen ben gekomen).
De organisatie van de trip naar Machu Picchu was echt vlekkeloos. Heen met de bus en toen vier uurtjes in Ollanta. Om 16.00 uur met de Inca Rail naar Aguas Calientes. Daar stond iemand met een bordje met mijn naam erop te wapperen, die me naar mijn hotel bracht. De volgende ochtend om 5.40 uur met de bus naar boven. Daar stond opnieuw een gids klaar. Een korte rondleiding later had ik Machu Picchu voor mezelf. Tegen 12.00 uur was het genoeg. Ik wandelde in anderhalf uur terug naar Aguas Calientes. Daar at ik wat en zat om 15.30 uur in de trein naar Ollanta. Ach en daar stond ‘ie. Mijn naam had ‘ie ietwat verbasterd tot Eric Shit. Zelf wist hij niet wat shit betekende, maar de rest wel… Om 18.30 uur arriveerde de bus keurig op de Plaza de Armas in Cuzco. Einde van twee fantastische dagen.
Op de scooter
Nabij de Plaza de Armas zijn twee motorverhuurbedrijven. Bij een daarvan huurde ik deze scooter voor een dagje door het prachtige achterland van Cuzco.
Op naar Bolivia…
