i 1 Z. K.H. Prins Bernhard der Nederlanden, die zich kort vóór den oorlog in de rijen van ons golf schaarde

MAANUtsLAU 1Oe Jaargang N o . '2

15 April 1946

i i

•1

:1 •

l

I

r 1 l 1

l

Onder r edactie van Versc h ijnt den l 5den van elke maand -

;

j

Jh r. Mr. A. Calkoen va n Limm e n en Abonnement

f

10. -

per

jaar -

J. A. Brongers

Advertentie-ta r ieven

op

aa n vrage

Adres der Redact ie: Jhr Mr A. Calkoen van Limmen, Ambachtstraat 2, Utrecht, tel. 15373; J. A. Brongers, De Bruynes t raat 17, Den Haag, tel. 72 11 69 Ab on nemen ten en adv er tent ie s: Maandblad " GOLF", Mat henesserlaan 310, Rotter dam, telefoon 35 570; Postgiro 38 22 5

~

• l

. t

l l

1 t

1

Z . K.H . Prins Bernhard der Nederlanden, die zich kort vóór den oorlog in de rijen van ons gol f schaarde.

'

.'

Jhr C. A. DE PESTERS t Door het overlijden van jhr C . A. de Pesters verloor de Golfclub "de Pan" een voorzitter, die gedurende vele tientallen van jaren de golfsport een warm hart heeft toegedragen, hoewel hij zelf het spel in den laatsten tijd niet meer beoefende. In den tijd van de Doornsche Golfclub nam hij, met een korte onderbreking, sinds 1898 de functie van secretaris waar, en ofschoon de paardensport zijn groote liefhebberij was, speelde hij geregeld golf op de oude negenholes baan. Toen deze moest worden verlaten en naar een ander terrein werd uitgezien, nam de heer Pesters als voorzitter een groot aandeel in de werkzaamheden, die deze overgang met zich bracht. Zijn voorzitterschap heeft aldus een band gevormd tusschen den ouden en den nieuwen tijd, de Doornsche G.C. en "de Pan". Dat hij zijn functie tot zijn overlijden op zeventigjarigen leeftijd heeft willen blijven vervullen, gaf zijn mede-bestuursleden den noodigen steun en aansporing om, naast het vele nieuwe dat zich in den loop der jaren heeft ontwikkeld, den ouden sportieven geest te doen voortleven en de tradities te blijven handhaven. Dikwijls gaf hij blijk van zijn belangstelling door op wedstrijddagen aanwezig te zijn; meer nog door zijn geregelde opkomst op Vrijdagochtenden, wanneer enkele bestuursleden bijeenkwamen om de meest actueele clubbelangen te bespreken. Wij zullen hem steeds met groote vriendschap blijven gedenken en zijn nagedachtenis in eere houden. A. C. v. L.

18

JAN BLANSJAAR ZIEK Het zal velen onzer lezers leed doen te vernenien, dat Jan Blansjaar, de sy111 pathieke professional van de Hattemsche Golf E5 Coimtry Club, ernstig ziek is en momenteel verpleegd wordt in het ziekenhuis St. Johannes de Deo, te Haarlem . Wij wenschen Blansjaar van harte spoedige beterschap en hopen dat hij binnen afzienbaren tijd weer met zijn oude opgewelllheid zijn werk op de Hatte111sche Golfclub zal kunnen hervatten. NIEUWE BAAN TE ST. ANDREWS St. Andrews koestert groote plannen. Men gaat een nieuwe baan aanleggen! Met de uitvoering daarvan is 111en reeds zoover gevorderd, dat de baan in den loop van dit jaar zal worden geopend en binnen enk ele jaren geschikt zal zijn voor kampioenschapsgolf. De plannen ervoor zijn ontworpen door den professional van de Royal f5 Ancient, Willie Auchterlonie, en de baan is aangelegd op het terrein dat vroeger tot de z. g. Jubilee Course behoorde en omvat de zandduinen en het terrein ten Oosten ervan, dat in de laatste halve eeuw aan de zee is onttrokken. D e lengte zal 6700 yards bedragen, maar er is rui111te om de baan tot 1000 yards te verlengen. De fairways zijn breeder dan op de andere banen te St. Andrews en er zijn geen dubbele greens en geen fairways die elkaar kruisen. De langste hole is de 1 Oe met 550 yards. Men oppert het idee op elke tee een mooie steen te plaatsen met de inscriptie: "Hier sloegen d'e golfers van 1946 af", opdat na ons ko111ende geslachten, die bij de steeds voortschrijdende techniek wellicht zullen spelen 11iet stokken en ballen waarvoor een hole van 50 0 yards een eenvoudige bo gey-3 zal ·zijn, zullen weten hoe hun voorvaderen hebben moeten zwoegen om op een baantje van nog geen 7000 yards 111et een "dragelijke" score in de biiurt van de 70 thuis te komen ... Overigens is het natuurlijk heiligschennis te durven ver111oeden dat het Britsche "Open" ooit op een andere baan dan de "Old course" zou worden verspeeld!

Calkoen wint eersten Winterwedstrijd De eerste Winterwedstrijd op de U.G.C. " de Pan", tevens de eerste officieele wedstrijd na de bevrij ding, werd eind Maart gewonnen door jhr mr- A. Calkoen van Limmen, die op zijn home-course 's morgens rondging in 86, gevolgd door een middagronde van 84 voor een totaal van 170. Deze hooge score van den winnaar wijst er al op, dat de gevolgen van vijf jaar oorlog nog geenszins geweken zijn. Gebrek aan oefening, vooral duidelijk merkbaar in het korte spel van vrijwel alle deelnemers, gebrek aan goede ballen, waarbij voor enkelen nog kwam gebrek aan de juiste stokken, zoomede tenslotte de baan, die weliswaar zoo goed was als men onder de huidige omstandigheden maar wenschen kan, doch die natuurlijk nog niet aan vooroorlogsche maatstaven beantwoordt, waren de factoren welke de scores ongunstig beïnvloedden. Vooral de greens waren nog wat hard en droog en daardoor niet betrouwbaar: vijftig centimeter van de pin mocht men thans niet "steen-dood" noemen. Alle spelers waren het er echter over eens dat de greens binnenkort weer aan de hoogste eischen zullen voldoen. Op de fairways kwam het gebrek aan kunstmest aan den dag door groote, door ·de kraaien beschadigde plekken. De kraaien maken er namelijk jacht op allerlei klein ongedierte, dat er niet was toen de baan nog goed gemest kon worden. Hopenlijk zal ook dit euvel binnen niet al te langen tijd tot het verleden behooren. H. W. Jordaan (Twentsche G.C.) begon met 's morgens de leiding te nemen met een ronde van 8 5, op den voet gevolgd door Calkoen met 8 6 en 0. van Zinnicq Bergmann met 87. Noch Jordaan, noch Bergmann wisten zich echter in den namiddag te handhaven. Jordaan bedierf zijn score door een acht op de tweede hole te maken en Bergmann deed een onaangename ervaring op, welke na afloop in het clubhuis nog veel stof tot discussie gaf. Op zeker oogenblik sloeg hij zijn drive in de hooge rough en hij speelde - aangezien de bal mogelijk onvindbaar kon zijn - meteen een "provisional ball". De eerste bal werd - zoo dacht men - gevonden en hij deed er één slag mee, terwijl de " provisional ball" inmid-

aangeboden zes splinternieuwe ongemerkte golfballen in ruil voor jenever of anders te koop L:lecteeren onder no. B 27 administrat ie van dit blad

dels werd opgeraapt, als zijnde van geen nut. Toen ontdekte Bergmann echter, dat de bal welken hij uit de rough had geslagen niet zijn eigen bal was. Na lang delibereeren werd men het er over eens dat hij volgens Rule 22 ( 1) en Stroke Rule 8 ( 2) drie strafslagen moest bijtellen plus den slag met den "provisional ball", zoodat hij alleen voor deze hole in de dubbele cijfers kwam. De beste ronden in den middag leverden Calkoen en de jeugdige J . van Hoey Smith ("de Pan"), die beiden in 84 rondgingen. Met zijn ochtendronde 9 5 - eindigde Van Hoey Smith op de vierde plaats. Tweede werd mr W. H. Verloop ("de Pan") met 174 (88 - 86). Moge het resultaat van dezen wedstrijd een aansporing zijn, ·z oowel voor de deelnemers als voor alle andere N ederlandsche spelers en speelsters, om voor het komend seizoen nog eens duchtig te gaan oefenen, zoodat wij tegenover onze buitenlandsche gasten in de komende interland-wedstrijden en internationale kampioenschappen in ieder geval een goed figuur maken. De volledige uitslagen luiden : 1. jhr mr A. Calkoen van Limmen (U.G.C."dePan") 170 (86-84); 2. mr W. H. Verloop (U.G.C. "de Pan") 174 (88-86); 3. H. W. Jord~an (Twentsche G.C.) 175 (85-90); 4. J. van Hoey Smith (U.G.C. "de Pan") 179 (95-84); 5. J. W. Cramerus (Hilversumsche G.C.) 179 (90-89); 6. R. Schuil (Rotterd. G.C.) 180 (90-90); 7. W. P. Peletier Jr. (U.G.C. "de Pan") 181 ( 89 -92); 8. mr 0. van Zinnicq Bergmann (G.C. "de Dommel") 182 (87-95).

TONICUM NOURY ~r~!~~;~

verdubbelt Uw energie!

/1 jni/ 1946

19

Een rondreis langs onze golfbanen

(slot) Eindhovensche G.C.

G.C. "de D01nmel" Onze reis langs de N ederlandsche golfbanen voerde ons ook naar Brabant, waar wij allereerst een bezoek brachten aan de G.C. "de Dommel" . Naar de secretaris-penningmeester, de heer Henket, ons vertelde, · werden de holes 5, 6 en 7 door de Duitschers tot "Sperrgebiet" verklaard. Door de holes 1 en 9 heen en terug te spelen, behield men niettemin de illusie van een 9-holes course. Erkend dient te worden dat de Duitsche officieren hebben meegewerkt om fairways en greens voor vernieling te bewaren, door deze af te palen en indien men onmiddellijk na de bevrijding de drie verwaarloosde holes een paar maal goed had kunnen maaien en rollen, dan was de baan spoedig weer geheel in haar ouden toestand geweest. De landmijnen, welke voornamelijk in de rough en in het bosch lagen, werden opgeruimd en men kan er thans rustig en zonder gevaar loopen. Helaas werd echter het terrein door de Canadeesche troepen tot paradeplaats voor hun tanks en zware voertuigen verklaard, terwijl het clubhuis dat van Duitsche bezetting bleef gevrijwaard Officers Mess werd. Tot overmaat van ramp achtte men de tractor van de maaimachine - vijf jaar lang zorgvuldig voor de Duitschers verborgen gehouden - een geschikt object om als "proefkonijn" te dienen bij een demonstratie met vlammenwerpers voor Gen. Montgomery, zoodat bij het vertrek van de geallieerden de baan een chaos was en het materiaal voor herstel ontbrak. Er is echter door greenkeeper Wijdeveld en zijn staf hard gewerkt en thans ziet de baan er weer uitstekend uit. Bij den aanvang van het nieuwe vereenigingsjaar op 1 April hoopt men het spel te hervatten.

" Toxandria!' exit? Van de G.C. "Toxandria" moeten wij helaas berichten, dat deze mooie baan - nog in 1937 uitgebreid tot 18 holes - schijnt te zullen gaan verdwijnen. De eigenaar van het terrein heeft er een andere bestemming aan gegeven en er is weinig hoop, dat de baan bij deze nieuwe bestemming behouden zal kunnen blijven. Met weemoed denken we aan de vele genoeglijke wedstrijden, die hier werden verspeeld en wij betreuren het dat het Nederlandsche golf, reeds zoo zwaar door d~n oorlog getroffen, nu ook deze fraaie baan nog zal moeten gaan missen.

20

De oorlogsavonturen van de Eindhovensche G.C. zijn snel verteld. Aanvankelijk werd een stuk van de baan door de Duitschers tot nood-vliegveld in gericht, waarvoor er enkele bunkers werden geslecht. Later kwam men echter t ot de conclusie, dat de Engelschen waarschijnlijk m et evenveel succes van dit vliegveldje gebruik konden maken, waarna ijlings landingsversperringen w erden aangebracht en daarbij is het gebleven tot den dag der bevrijding. In Augustus '44 werd het clubhuis gevorderd, doch reeds een maand later moest het Herrenvolk zóó overhaast de vlucht nemen, dat onze zegsman, de heer H. Mignot, die het clubhuis enkele uren later bezocht, de afgehapte stukken brood op de borden vond liggen en het vleesch op het nog smeulende vuur in de keuken. Onmiddellijk na de bevrijding is het spel met enthousiasme hervat en vooral in '45 waren op de door de leden druk bezochte baan dikwijls de R.A.F.-uniformen verre in de meerderheid. Thans is men er weer "entre-nous" en reeds zijn er besprekingen gaande met de Royal Antwerp G.C. voor een tweetal wedstrijden, uit en thuis, tegen deze Belgische club.

De keuze van een professional Aan welke eischen moet hij voldoen?

Er was eens een secretaris van een Golfclub, die het werk niet meer alleen aankon . Op de advertentie Yoor een assistente kwam een groot aantal brieven, waaruit na schifting een drietal werd opgeroepen. T en einde zeker te zijn een goede keus te doen, riep de secretaris de hulp in van het psycho-technisch onderzoek. Daar legde men de jongedames de vraag voor: Hoeveel is één en twee? De eerste antwoordde: "Drie", de tweede zei: Drie maar het kan ook twaalf of één-en-twintig ~ijn",' en de derde beweerde "dat ze niet van strikn agen hield". Dit resultaat werd den secretaris medegedeeld en hem werd gevraagd wie de eerste, die resoluut op haar doel afging, de tweede, die blijk gaf fantasie te bezitten, of de derde, die monde voorzichtig te zijn - hij verkoos. Het antwoord was: de brun ette met de donkere oogen ... D e secretaris was jong (dat is hij nog) en onoehuwd (dat is hij niet meer ) en dus is dat allemaal best te begrijpen. Onbegrijpelijk zijn echter soms de motieven, welke tot het aanstellen van een professional bij een Golfclub leiden. Men gaat dikwijls re gemakkelijk tot een dergelijke benoeming _over, zonder te beseffen dat een professional aan vele en zware eischen dient te voldoen, wil hij op de juiste w ijze zijn functie vervullen. ·Gaan we ze eens kort na. N aam. Na tuurlij k k an een bekende naam een belangrijke factor in het voordeel van den candidaat zijn, echter zijn er vele profs, die als wedstrijdspeler naam hebben, maar slechte leermeesters zijn en omekeerd hebben vele prima leermeesters en clubmakers nooit een belangrijk tournooi gewonnen. Leeftijd. De candidaat moet oud genoeg zijn om Yoldoende ervaring te kunnen hebben en een gezond oordeel. Uiterlijke verschijning. Zonder naar de laatste mode gekleed te zijn, moet de candidaat toch een verzorgden indruk maken. Loopbaan. Veelvuldige verandering van club kan alleen in zijn voordeel zijn, wanneer de ver andering een verbetering beteekende. Burgerlijke staat. Een gehuwd professional heeft minder neiging om van club te veranderen dan een ongehuwd en de eerste zal een grooter verantwoor delijkheidsgevoel bezitten. Leermeester. Grondige informatie en een proeftijd van twee maanden zijn noodig om te kunnen constateeren of de candidaat de gewenschte eigenAp ril 194 6

schappen van een goed leermeester bezit. Hoeveel lessen had hij jaarlijks in zijn vorige club en leidden deze tot verbetering van de handicaps? Welke resultaten bereikte hij met de jeugd en de dames? Heeft hij eerste-klas-spelers af geleverd? Hoe speelt hijzelf? Hoe ziet zijn shop er uit? Weet hij iets van areenkeeping? Interesseert hij zich voor zijn vak ö " en tracht hij nog steeds tot verbetering van Z1Jn vakkennis re geraken of is hij overtuigd niets meer te behoeven te leeren? Heeft hij tact om met de leden (en hun kinderen) om te gaan, zoo ook met het overige personeel? Ten slotte: verstaat hij zijn vak ook als "clubmaker"? Het is dus een heele verlanglijst geworden en de man, die voor de volle 10 0 ;7o aan al deze eischen zou voldoen, is even zeldzaam als een witte raaf. Echter, idealen zijn er om naar te streven en niet om ze ook volkomen verwezenlijkt te zien. Niettemin zou het voor het peil van ons golf-onderricht wenschelijk zijn, wanneer langs de hier schematisch aangegeven lijnen in de toekomst gezocht zou worden naar de ongetwijfeld straks op verschillende clubs noodzakelijke professionals. In dit verband zou het ons niet kwaad voorkomen , wanneer de clubs, in het N ederlandsch Golf Comité vereenigd, zouden komen tot de organisatie van een jaarlijkschen cursus, waarin enkele onzer oudere en geroutineerde profs aan de jongeren en nieuwelingen in het vak het zoo noodige onderricht op verschillende punten zouden geven. We denken hierbij alleen al aan het punt "club making". Hoe belangrijk is het niet wanneer de pro' in staat is Uw stok te repareeren. Een verplicht assistentschap van twee jaar en een grondig onderricht in de materie van het repareeren van golfstokken lijkt ons niet ongewenscht.

P.A. W. PHILIPPONA H O OGSTRAAT

H OE K

PL AATS

' S-GRAVENHAGE

OPGERICHT 1862

Kristallen drinkserviezen en

Moderne gebruiksvoorwerpen van de

CR ISTAL LERIES DU VAL

ST.

LAMBERT

21

Polenta en Härdöpfel

op Zwitsersche Greens

- Heeft Ellen je al verteld dat wij in Zwitserland gaan golf spelen? - Zoo, dan gaan jullie zeker naar Crans? Dit is meestal het stereotiepe antwoord, dat wij Nederlanders krijgen, wanneer wij over golf in Zwitserland spreken. Crans-sur-Sierre heeft nu eenmaal bij de bewoners der lage landen een -grootere bekendheid dan de andere Zwitsersche golfcourses. Dat is eigenlijk jammer, want er zijn hier in Zwitserland vele prachtige banen, welke, wat natuurschoon betreft, niet behoeven onder te doen voor Crans en ... in ieder geval golf technisch veel interessanter en ook moeilijker zijn.

D e Aga Khan, geestelijk hoofd der Britsch-Indische Moha11imedanen, zooals hij v eelv uldig op de Zwitsersche golfbanen gezien wordt. Kortgeleden werd hij te Calcutta i.v. m. zijn 60-jarig leiderschap in het openbaar in het Stadion aldaar met groote plechtigheid tegen diamanten gewogen. Het gewicht in dia11ianten werd hem door zijn v olgelingen geschonken voor philantropische doeleinden.

22

Vraagt U eens aan een aantal landgenooten, welke de hoogstgelegen golfbaan in Europa is. Negen van de tien zullen U Crans noemen, maar dit is natuurlijk onjuist. Want niet Crans (1500 m), doch Samaden heeft de hoogstgelegen baan ( 1709 m). Bovendien is de baan van Samaden één der grootste van Europa. Natuurlijk heeft de 15 00 m hoogte van de baan van Crans midden in den zomer een groote aantrekkingskracht, doch ook het feit dat deze course zelfs geduchte slices en pulls practisch onbestraft laat, is voor de slechtere spelers (en die zijn er steeds het meeste) erg aangenaam. Door den oorlog hebben wij hier in Zwitserland zeer prominente spelers gehad, onder anderen den Spaanschen Troonpretendent Don Juan (zoo juist naar Portugal vertrokken), den Aga Khan, den Koning van België (wiens prachtige drives bewondering wekten), Graaf J. de Bendern (hij heette nog J. de Forest, toen hij in 1932 kampioen van Engeland werd) en vele anderen. In 1944 was Graaf de Bendern, dien men zich in Nederland uit den vóór-oorlogschen internationalen kampioensslag als een goed en gezellig speler zal herinneren, hier geïnterneerd en hij werd toen door den Aga Khan uitgenoodigd in diens team mede te spelen in den wedstrijd "Buitenlanders tegen Zwitsers". Op de 12de green van de Golfclub in Samaden verscheen echter plotseling de "Bupo" (Bundespolizei) en nam De Bendern met zijn vriend Oliver Sutherland gevangen. Wat was het geval? De beide arrestanten hadden den avond vóór de match in het Palace Hotel in St. Moritz als gast · van den Aga Khan een gezelligen avond doorgebracht, doch helaas was hun verblijfsvergunning slechts geldig voor Samaden ( 6 km van St. Moritz) en zoo moesten zij op een kritiek oogenblik in den wedstrijd onder groote hilariteit voor hun overtreding boete gaan doen ... Na 24 uur werden ze uit het arrestantenlokaal ontslagen! De hierboven genoemde spelers hebben allen aan vele wedstrijden deelgenomen en dit gaf aan de matches natuurlijk een bijzonder aspect en groote deelneming. Het komt tenslotte op wedstrijden niet zoo dikwijls voor, dat men door loting de kans heeft met een Spaanschen Troonpretendent te spelen. En welke banen zijn nu in Zwitserland te prefereeren? Ik noem slechts die van Zummikon (bij Zürich), Samaden, Luzern, Lausanne en Ascona. Er zijn er nog vele andere, welke kleiner doch zeer aardig zijn, bijvoorbeeld die van den Dolder (in Zürich), Flims, Magliaso (bij Lugano), Villars, doch de eerstgenoemde vijf zijn met Crans beslist de interessantste. Ofschoon Ascona slechts 9 holes

R echts Don Jaime van Spanje, Hertog van Segovia, de doofst01n-11ie zoon van het Spaansche Koningspaar. Hij is een enthousiast golfer op "En Marin", de golfbaan bij Laiisanne.

heeft, is deze baan voor vacantie zeer aan te raden, om dat het daar in het Zuiden, beschut door den St. Gotthard, warm is en het klimaat er het gunstigste is. Gedurende de Kerstdagen en Nieuwjaar za ten wij daar 's-middags op het t erras in de zon te lunchen! Door den oorlog zijn noodgedwongen groote gedeelten van de Zwitsersche courses in akkerland n r anderd en de meeste clubs hebben hierdoor hun fa irways moeten reduceeren of verkleinen. In vele aevallen was dit onaangenaam, doch daar stond tegenover dat onze "Polenta en Härdöpfel" (een m aisgerecht en aardappelen), ofschoon natuurlijk op de bon, tenminste te koop waren. Opdat de lezers georiënteerd zijn, geef ik hierbij n n de belangrijkste clubs een opsomming over het aa ntal te bespelen holes. Ascona: 9 holes (gedurende den oorlog zeer weinig beperkingen geweest) . Crans : 18 holes (geen beperkingen geweest). Lausanne: 9 holes (in Mei 1947 zal het eerst mogelijk zijn 18 holes te bespelen). Luzern : 9 holes (in Augustus 1946 worden deze 9 holes belangrijk verbeterd, doch ook gedurende : 947 zal nog wel niet op 18 holes gerekend kunnen worden). Samaden: 18 holes (van 1940 tot 194 3 waren er sl echts 9 holes bespeelbaar). Zummikon: 9 holes (het is mogelijk dat er dezen zom er nog eenige holes bij zullen komen) .

Zooals U ziet, zullen ook gedurende het komende seizoen de meeste clubs genoodzaakt zijn gedeelten van hun terrein voor akkerland aan de Zwitsersche boeren af te staan. De leelijkste golfbaan van Zwitserland (ja van Europa?) is zeker die van Bazel. Het zal misschien bekend zijn, dat deze baan op Fransch gebied, in St. Louis, gelegen is, op enkele meters van de grens verwijderd. Momenteel ziet men daar op een der vroegere greens een geweldig groote bunker, welke door de Franschen ontzettend is toegetakeld tijdens de laatste dagen der Duitsche bezetting. Groote loopgraven liggen midden in de fairways, veel verroest prikkeldraad en een vuilnisbelt zijn overgebleven. Dit is ongeveer het beeld van de reeds vroeger zoo leelijke Bazelsche golfcourse. Met de golfballen is het in het Zwitserland natuurlijk evenzoo misère als in andere landen. Het is echter merkwaardig, dat men steeds weer menschen spreekt, die meenen dat in Zwitserland de golfballen aan de boomen groeien. Kortelings sprak ik iemand uit Czecho Slowakije, één uit Engeland en een Italiaan uit Florence en alle drie waren erg verwonderd, dat ik ze niet aan Bromfords of Dunlop-6 5 kon helpen. Den laatsten tijd zijn er echter hier en daar Amerikaansche ballen (American size) uit geregenereerde gummi te koop, waarvoor men 5 tot 7 Franken vraagt. U weet nu zoo ongeveer, waar U hier een gezellig p artijtje kunt spelen en het st aat thans aan U on1 "even" een visum aan te vragen. In 2 Yi uur brengt dan de K. L. M. of de Swissair U midden in de Confoederatio Helvetica. Maar hoe komt U aan de zoo begeerde Zwitsersche Frank jes? Dit is een probleem dat ik vergat op te lossen ...

H. G.

l]ZERMAN LIECHTI

Binningen (Zwits.), voorjaar 1946

Een gezellig groepje op de baan te Lausanne. Op den voorgrond 1 in het w it, de Koningin van Spanje.

23

Hier besprelu n wij de moeilijk.beden bij het samenst ellen v an ~enweds.trijdprogramma. Ideeën ofJ dit gebied z iet de redactie l!,aarn e tegemoet.

"Wat zullen we ze dit jaar weer eens voorzetten?" Deze vraag is in den een of anderen vorm wel zoowat stereotiep voor alle eerste vergaderingen in het jaar van alle wedstrijdcommissies van alle Golfclubs, wanneer het wedstrijdprogramma aan de orde is. Het jaarlijks wederkeerend probleem, hoe den leden telkens weer een aantrekkelijk programma te bieden, heeft menig wedstrijd-commissielid reeds slapelooze nachten bezorgd. Natuurlijk kan men een geslaagd programma van een vorig jaar uit de kamferkist halen en het met wat nieuwe namen den schijn geven ook werkelijk nieuw te zijn, maar vóór het seizoen halverwege is, hebben de leden dat in de gaten en met het prestige van de wedstrijdcommissie is het gedaan. Bovendien zal "du moment" het aantal deelnemers aan de wedstrijden zienderoogen achteruitgaan en het kost heel wat hoofdbrekens om, wanneer deze toestand van apathie bij de leden is bereikt, de vonk te vinden om het enthousiasme der leden opnieuw te doen ontbranden. Bij het zoeken naar deze noodzakelijke doch onvindbare vonk komt men alras tot de ontdekking, dat er op het gebied van golfwedstrijden heel weinig nieuws bestaat. Natuurlijk komt de een of ander in een bijzonder begenadigd oogenblik wel eens op een werkelijk gloednieuw idee, maar er wordt maar al te dikwijls vergeten, dat er bij deze clubwedstrijden niet één winnaar moet zijn, maar verschillende winnaars, opdat ook eens de namen van mevr. X (handicap N 1) en van meneer Y (handicap X) onder de prijswinnaars prijken, al is het dan maar met een troostprijs. In het kort: het gaat er niet om welk type wedstrijd gespeeld wordt, maar de wijze, waarop die wedstrijd wordt verspeeld. Het eerste en belangrijkste is, dat men de feiten onder oogen durft te zien: dat men terdege rekening houdt met het feit dat in Golfclubs evenals elders - de leden eigen kringetjes vormen; dat zij golfvrienden hebben en dat hun genoegen niet volmaakt is als ze in een bepaalden wedstrijd niet samen spelen met hun vrienden. Een van de veel voorkomende fouten van wedstrijdcommissies is, dat zij voortdurend trachten den kameraadschappelijken geest in de club te verhoogen - loffelijk streven - door ... te verhinderen dat gezworen golf vrienden met elkaar spelen. Zekere verdien te

+

24

kan aan dit idee niet ontzegd worden, maar de ervaring leert, dat het "oplossen" van de kringetjes op den duur als een domper op de wedstrijd-animo werkt. In den aanvang vindt ieder het zeer geslaagd en er zijn gevallen bekend van geheel nieuwe vriendschapsbanden die op deze wijze zijn ontstaan, maar over het geheel zal men toch met de wenschen en verlangens der deelnemers ( sters) rekening moeten houden. Indien U wilt weten welke typen wedstrijden het meest in trek zijn, dan moet U doen zooals de secretaris van een ons bekende Golfcl ub, die vragenlijsten aan alle leden zond om op te geven in welke wedstrijden zij het meest plezier hadden. Op deze basis stelde hij het nieuwe programma samen ... en kreeg dat jaar 20 % minder deelnemers voor de wedstrijden dan in vorige jaren! Golfers zijn nog onberekenbaarder dan gewone menschen. Het volgend jaar ging deze secretaris overstag. Naast een aantal vaste medalplay-wedstrijden met extra-prijzen, over een geheel seizoen voor de laagste bruto- en netto-scores, de meeste bogeys, maar ook de meeste vieren en zessen - organiseerde hij verschillende matchplay-wedstrijden, b.v. in den vorm van uitdagingspartijen, waarbij in de eerste ronde ieder zijn eigen tegenstander kon kiezen en in de volgende ronden de spelers tegen elkaar werden geloot. Dit programma had veel succes. Tenslotte in dit verband nog enkele suggesties voor nieuwe wedstrijden: 1° . Handicap-matchplay uitdagingswedstrijd gedurende het geheele seizoen. Elke deelnemer kan alle andere deelnemers zoo vaak uitdagen als hij wil. Wie aan het eind van het seizoen de meeste partijen heeft gewonnen, is winnaar. Desgewenscht kan men de bepaling maken, dat elke deelnemer minstens éénmaal tegen alle andere moet hebben gespeeld, e. t.q. 2 ° . Handicap-matchplay ladder-wedstrijd. De deelnemers worden op een lijst geplaatst en ieder daagt dengene uit die onmiddellijk bo ven hem staat. Wint de uitdager, dan wisselen zij op de "ladder" van plaats. Zoodoende kan de onderste speler naar boven klimmen en heeft de bovenste alle kans van zijn plaats verdrongen te worden. De volgorde waarin de spelers voor den aanvang worden geplaatst kan worden beslist door het lot. Ook kan men de deelnemers alfabetisch of in volgorde van de handicap plaatsen. Dit is om het even, daar de bovenste speler(s) evenveel wedstrijden moet(en) winnen om bovenaan te blijven, als de onderste om bovenaan te komen. Winnaar is steeds hij , die aan het eind van het seizoen bovenaan staat, mits hij aan een bepaald aantal (b.v . 10) uitdagingen heeft voldaan.

Nieuws uit het buitenland Synthetische golfballen In afwachting van den invoer hier te lande van golfballen, welke naar wij hopen niet al te lang op zich zal laten wachten, kunnen wij alvast mede deelen, dat er deze maand in Engeland voor het eerst weer echte rubber golfballen in den handel zijn gebracht. Dit beteekent geenszins dat zij meteen zoo overvloedig zijn, dat de bal van synthetische rubber nu voorgoed heeft af gedaan. De synthetische ballen werden verleden jaar gelanceerd. Zij kosten 4 sh. en staan in kwaliteit ongeveer gelijk met den bal die voor den oorlog 2/ 6 sh. kostte. Op de baan zijn ze echter 7Yi 1fo korter, zoodat men nu 185 yds. drijft tegen vroeger 200. Niettemin werd de synthetische bal uitstekend beoordeeld. D.D.T. tegen " leather-jaclu:ts" Het tijdens den oorlog welhaast beroemd geworden insecten-bestrijdingsmiddel D. D.T. ( dichloor diphenyl-trichlooraethaan), dat duizenden soldaten en gevangenen behoed heeft voor den dood (geen 1uizen, geen typhus), blijkt ook een prima middel te zijn tegen die beruchte pest onzer golfcourses, de larve van de langpootmug, die de Engelschen met den typischen naam "leather jacket" aanduiden. Er is een uitstekend geslaagde proef genomen op de baan te Southport en men kan niet zeggen dat het jachtveld ervoor slecht gekozen was: men vond gemiddeld duizend doode larven per vierkante yard!

Hernieuwde strijd om de golfregels Met het einde van den oorlog is het contact tusschen de Britsche en Amerikaansche golfautoriteiten hersteld en daarmede het oude dispuut over de golfregels herleefd. De United States Golf Association, die weliswaar slechts één wedstrijd organiseert het Amerikaansche Open kampioenschap - doch die alle Amerikaansche Golfclubs vertegenwoordigt, onderwerpt zich aan het aloude gezag van de Royal and Ancient. De Amerikaansche professionals daarentegen voelen er niets voor om aan den leiband van de Britsche golfwetgevers te loopen en hebben bij monde van Ed. Dudley, den president van hun organisatie de Professional Golfers Association of America - laten weten dat, aangezien hun organisatie elk jaar veertig tot vijf-enveertig tournooien organiseert, zij het best kunnen beoordeelen wat wenschelijk is en wat niet en dat zij: primo - den stymieregel niet wenschen te aanvaarden; secundo - niet accoord gaan met de beperking van het aantal golfstokken tot 14 (sommigen willen desnoods genoegen nemen met 16 stokken) en tertio - dat zij afwijzend staan tegenover de beslissing dat de koppen van irons niet zoodanig mogen worden bewerkt, dat dit het snijden van den bal beïnvloedt. W ij weten niet of de Amerikaansche profs reeds hun tournooien onder afwijkende regelen spelen. Dat echter, hangende deze kwestie, dezen zomer de Amerikanen onder de officieele regels zullen deelnemen aan Britsche wedstrijden, gelooven we echter zeker. Naar het oordeel der vroede vaderen in St. An drews wordt thans met belangstelling uitgezien.

i \

De "Old Course" van St. Andrews, waar dit jaar het Britsche Op en Kampioenschap zal worden verspeeld. H et publiek. wordt - zooals '11ien ziet - op veiligen afstand van de greens gehouden! .A.pril 1946

25

Zakenvliegtuigen voor de Groot-Industrie

- _. .

. . . .". .

-~~r---~~RP.E. l~~R ~...., .!!. 11 n ~"'-./·---~-.& ....,,Q

Vliegtuigen - motoren - instrumenten - uitrustingen - onderdeelen 0111

f 2 500 van de Daily Mail

De voorronden van het :t 2 5 00-tournooi, uitgeschreven door de Daily Mail, worden in verschil lende secties gespeeld. In totaal waren er ruim 400 deelnemers verdeeld over acht secties, van wie er tenslotte 100 aan den eindstrijd deelnamen. In de Midland Section eindigde T . B. Haliburton, assistent van Cotton en instructeur bij de R. A. F" als eerste met 15 2 ( 80-72). Het was hier op de Little Aston course te Birmingham vooral op den eersten dag zóó ontzettend koud, dat W. Lees, die na vijf jaar dienst bij de R. A. F. voor het eerst weer in een wedstrijd uitkwam, verklaarde dat hij liever terugging naar de R. A. F. dan nog eens zoo'n ronde te moeten spelen. Ook in de N orthern Section was het voor vele spelers een wedstrijd met hindernissen op de St. Anne's links. Alfred Perry eindigde hier op de eerste plaats met een totaal van 146, echter niet dan nadat hij met nog vijf collega's in het stikdonker twee holes had overgespeeld, waarbij de bal op het geluid van den pitch op den bevroren fairway moest worden gevolgd. Een lastig geval Ook Bill Shankland, een stoere Australiër, verbonden aan de gemeentelijke baan van Leeds, kreeg

26

Stadhouderslaan 5 'S-GRAVENHAGE Kantoren :

Kopenhagen -

Brussel

ruim zijn deel van de wintersche moeilijkheden tijdens zijn ronde. Op de 17e hole sloeg hij zijn bal in een bunker, waarin zich een laagje ijs bevond. Bij zijn eerste poging den bal er uit te spelen brak het ijs, zoodat de bal bewoog en Shankland hem miste. De tweede maal brak het ijs weer en weer liep de bal weg, maar nu raakte Shankland den bal nog zoodanig, dat deze uit de bunker kwam. Na consultatie van de "Decisions on the Rules' ', welke aangeven dat ijs kan worden beschouwd als "casual water", kwam men tot de conclusie dat Shankland geen strafslag behoefde bij te tellen, daar de bal door het brekende ijs was bewogen en niet door een "loose impediment". Wij kunnen ons met deze uitspraak, gebaseerd op redelijkheid, zeer wel vereenigen, hoewel er wel iets over op te merken zou zijn. Shankland toch nam het risico dat de bal zich zou bewegen toen hij het ijs betrad in plaats van gebruik te maken van den regel welke hem het recht geeft den bal uit "casual water" in een hazard op te nemen en te droppen met verlies van één slag (Regel 27 ( 1) ) . De voorronde in de Zuidelijke sectie werd gespeeld op de Sundridge Park G .C" de eerste groote wedstrijd na den oorlog op deze baan. In 1940 won Richard Burton hier een Roode Kruis-wedstrijd met vier ronden van 70 voor een totaal van 280; daarna

kreeg de baan ruim honderd voltreffers, was gedurende den oorlog onbespeelbaar en het is niet dan na veel moeite gelukt deze course weer te herstellen. Bij dezen wedstrijd werden voor het eerst de nieuwe rubber ballen ge bruikt, "specially manufactured for the occasion". Archie Compston en Dai Rees eindigden gelijk met een totaal van 149, C. S. Denny werd derde met 151 en de uiteindelijke winnaar van dit groote tournooi, Alfred Padgham, vierde met 159 . Dat geroutineerde wedstrijd-rotten zich in het vuur van het spel ook nog wel eens aan de golfregels vergrijpen, daarvan gaf A . J . Barber blijk, toen hij in een bunker een takje opraapte, hetgeen hem prompt twee strafslagen kostte en op het kantje af de qualificatie voor den eindstrijd; slechts na replay bereikte hij nog een der onderste plaatsen. Gregor Mclntosh, assistent van James Braid, slaagde er ondanks een hole -in-one op de l 3e hole ( 142 yards) met een mashie-niblick, niet in een draaglijke score binnen te brengen en Henry Cotton kon in 't geheel niet uitkomen, daar zijn vrouw ziek was en hij haar in MonteCarlo moest verzorgen. In de Oostelijke afdeeling tenslotte werd R . A. Knight - die in '45 het professional matchplay kampioenschap van Henry Cotton won - eerste met 156 (76 - 80). Padgham w int De finale van dit gigantische tournooi werd te St. Anne's gespeeld en honderd van de driehonderd aanvankelijke deelnemers bonden hier den laatsten strijd over 72 holes aan om den eersten prijs van f 52 5, dat is meer dan een professional gemiddeld per jaar verdient. Gedurende drie dagen is de Royal Lytham & St. Anne's course het tooneel geweest van een uitermaten spannenden strijd, met steeds

A lf Padghani, bekend Britsch golf professional, die vóór 1940 ook in ons Op en Kani pioenschap uithwam, zien w e hier in oorlogsfunctie, als agent bij de Engelsche binnenlandsche militaire politie. Thans is Padgham weer in zijn normale beroep t eruggekeerd en hij is nog één der besten, getuige zijn overwinning in het eerste groote tournooi van 1946 te St. Annes, waar hij den eersten prijs van f 500 won. wisselende kansen, maar waarin tenslotte de spelers met de meeste wedstrijd -ervaring en v an gevestigde reputatie de beste plaatsen bezetten. Den eersten dag had Dai Rees de leiding met een ronde van 72; eerste op vier slagen gevolgd door J. Burton. Den tweeden dag stonden Rees en C. H. W ard met één slag verschil bovenaan. In de derde ronde bleek Padgham zich van een aanvankelijke inzinking te hebben hersteld. Met R. Whitcombe nam hij de leiding over, om die in de vierde ronde niet meer af te staan. Zijn cijfers luiden 79-75 -73-74 voor een totaal van 301, niettegenstaande drie putts op de laatste green. Doch Padgham kon zich die weelde veroorloven, want zijn naaste rivaal, C. H. W ard die dit tournooi verleden jaar won - kwam eerst drie slagen na hem. De Open kampioen R. Burton eindigde als vierde met 3 0 5. De beste ronde van 72 werd gemaakt door de beide broers Lees en de ge -

A pril 1946

27

broeders Burton. Dit is weliswaar twee slagen beneden de Standard Scratch Score van de baan, doch altijd nog zes slagen boven het baanrecord, dat met 66 op naam van F. Jowle staat. De baan was echter nog niet in zoodanige conditie dat record-ronden verwacht mochten worden. Gebrek aan kunstmest, met als gevolg schade door de zg. "leather-jackets", waren oorzaak dat de greens nog niet in perfecten staat waren. De resultaten der eerste acht luiden: 1. A. H. Padgham (Sundridge Park) 301 (79-75-73-74); 2. C. H. Ward (Little Aston) 304 (77-75-77-75); 3. D. J. Rees (Hindhead) 305 (72-79 - 80-74); 4. R. Burton (Sale) 305 (77-78 -75-75); 5. A. Lees (Dore & Totley) 306 (79-77-76-74); 6. R. W. Cox (Blackpool) 306 (80-76-78-72); 7. S. L. King (Wildernes) 306 (80-76-72 -78); 8. J. Burton (Hillside) 306 (76-79-76-75 ). Die eerste prijs van f 5 2 5 geeft Padgham een stevigen rugsteun voor het komend seizoen. Men mag niet vergeten, dat al die hooge geldprijzen voor den winnaar geen honderd procent winst beteekenen. In de eerste plaats zijn er natuurlijk de reisen verblijfkosten, maar bovendien mist de professional gedurende den tijd dat hij voor wedstrijden op zijn club afwezig is, de inkomsten van zijn lessen en dat beteekent voor den gemiddelden pro' f: 5 tot f 10 per week. "Wanneer men dan nagaat dat er bijna elke veertien dagen de een of andere belangr ijke wedstrijd is, dan ziet het er naar uit als of er te veel wedstrijden worden gehouden," zei Jack Burton, de broer van den Open kampioen, na afloop van het Daily Mail Tournooi. Lightblues winnen Varsity De aloude strijd tusschen Engelands grootste universiteiten Cambridge en O xford is dit jaar zeer

overtuigend door Cambridge gewonnen. Van de vijf foursomes wonnen de lichtblauwen er vier, terwijl er één werd gehalveerd. In de singles waren de Oxonians wat beter op dreef, doch zij wonnen er niettemin slechts vier; één werd gehalveerd en vijf gingen er naar de Cantabs, die daarmede hun dertigste overwinning behaalden sedert deze wedstrijd in 1878 werd ingesteld. Oxford won er tot dusverre 24. De beste speler van het veld was de 18-jarige Oxonian E. G. Hurst, een leerling van D. Burton, van wien men in de toekomst ongetwijfeld meer zal hooren.

Wat er wèl en wat er niet gebeurt in '46 Engeland heeft besloten dat er in 1946 nog geen internationale landenwedstrijden voor amateurs zullen worden gespeeld, met inbegrip van den wedstrijd tusschen Engeland en Schotland en den strijd om den Walker Cup. Evenmin zal er in '46 door de professionals van Groot Britannië en de Vereenigde Staten om den R yder Cup worden gespeeld, hetgeen Henry Cotton zeer betreurt, omdat deze wedstrijd zoo'n schitterende gelegenheid zou bieden om wedstrijdervaring in internationaal golf op te doen. Wij herinneren er in dit verband aan, dat de wedstrijd in '3 9, welke toen in Florida zou worden gespeeld, geannuleerd werd en sedertdien niet is verspeeld. Niettemin blijft er nog genoeg te genieten over. Voor de professionals is er reeds f: 21.000 aan prijzen uitgeloofd, waarvan wij noemen: 10-12 April f: 1500 Silver King-tournooi te Moor Park; 20-22 Juni f: 1500-tournooi te North Berwick; 25-26 Juni Welsh Open; 1-5 Juli Britsch Open te St. Andrews, waarvoor de wedstrijdbepalingen enkele nogal bel angrijke wijzigingen hebben ondergaan. In de eerste plaats is het prijzengeld verhoogd van

H et groote scoringbord op de baan te St. Andrews: het hoofdkwartier van golf. Hier werd in 7939 het laatste Open Kmnp ioenschap van Groot-Britannië gespeeld, gewonnen door R. Burton . Thans in 1946 lw11ien alle "grooten" in golf er voor het eerst weer terug. 28

f: 500 tot f: 1000; alleen amateurs die van scratch of spelers (plus diegenen, die voor de honderdste plaats gelijk eindigen) voor het eigenlijke kampioenschap worden geplaatst, in plaats van, zooals vroeger, 140. Dan volgt op 17- 19 J uli het Iersche Open; 23-24 Juli DunlOp Master-tournooi te Stoneham ( Southampton); 5- 7 Aug f: 1000 Penfold-tournooi te Sutton; 7-9 Aug. f: 1500 Lotus -tournooi der News Chronicle te Brighton en op 23- 29 Sept. f: 2000-tournooi van News of the World . En dit is nog maar een greep. Voor de amateurs weten wij op 't oogenblik nog plus spelen mogen inschrijven (vroeger max. hand. 2 ) ; na de q ualificatie-ronden zullen slechts 100 slechts datum en "venue" van het Britsch Amateur Kampioenschap: 27-31 Mei op Southport-Birkdale. Het Engelsch Amateur Kampioenschap wordt van 3 0 April tot 4 Mei op de Royal Mid Surrey G. C. te R ichmond verspeeld.

.KYK Van den gaanden en den komenden 11ian Verschillende professionals van internationale n rmaardheid hebben reeds het voornemen te kennen gegeven, dit jaar te zullen uitkomen in de voorn aamste Britsche wedstrijden, met als hoofdschotel n atuurlijk het Britsche Open op 1-5 Juli a.s. te St. Andrews. Uit Australië komt de "leading pro' " ">J. von Nida, uit de Ver. Staten Byron Nelson en Ben Hogan, die de reis per vliegtuig zullen maken, en ook Joe Kirkwood, de "trick and test-player", wil nog eens een kans wagen op een der meest be0eerde golftitels ter wereld. Bobby Locke, N ederlandsch Open kampioen 19 39, heeft eveneens zijn reisplannen bekend ge maakt. Op 27 April komt hij per vliegtuig uit Z uid-Afrika naar Engeland voor het Britsche Open en enkele andere tournooien, om daarna naar de >i ieuwe Wereld te vliegen voor het Canadeesche Open. Eenmaal aan den overkant hoopt hij Byron ~ elson te ontmoeten, die ter elfder ure zijn vooro-enomen bezoek aan Zuid-Afrika liet afweten, he tgeen daar nogal kwaad bloed heeft gezet. Locke heeft thans een drietal Zuid -Afrikaansche millionairs achter zich, die een zware beurs hebben opgezet om Locke tegen Nelson te krijgen en algemeen wordt verwacht dat Nelson zich de:Ze kans op een ik ken prijs niet zal laten ontgaan. Den amateurs zal het ongetwijfeld genoegen oen te vernemen dat Cyril Tolley, die juist 50 jaar · geworden, ook weer in verschillende wedstrijden denkt uit te komen. Toen Jack White, de bekende p ro' van Ashford (Kent) het hoorde, zei hij: "I like -he big chap best. This swing will last as long as be lives." ..\.pril 1946

E~ l\1 5 , MAN NIS , 'Di1' MO E.1"

OOK

NAA~ éf'A NDE.R

11

IEL.ë.rOON .394960

VELE CLIËNTEN KONDE N WIJ REEDS VAN DIENST ZIJN EN HOPEN OOK U MET RAAD EN DAAD TE KUN NEN HELPE N

29

.Nieuw-s van onze Gollclubs Clubberichten dienen ons uiterlijk den 7en van elke maand te bereiken om nog in het nummer van diezelfde maand te kunnen worden opgenomen. Voor medewerking dienaangaande houden wij ons gaarne aanbevolen, - Red . "GOLF".

is een zeer gelukkig teeken, want van de jeugd moeten wij het hebben. Baan en clubhuis bleven onbeschadigd.

Rotterdamsche G.C.

Calkoen en Verloop eindigen gelijk in winterwedstrijden 1945/ 46

Aan het jaarverslag over 1945 ontleenen wij, dat het ledental sedert 1942 steeds stijgend is geweest en thans ongeveer 200 bedraagt. De gérant van het clubhuis herdacht zijn 10-jarige werkzaamheid bij de club. G. de Wit werd per 1 Nov. 1945 als professional in vasten dienst genomen. Een volledig wedstrijdseizoen kon worden verwerkt en sommige wedstrijden trokken tot 40 deelnemers ( sters). De heer ]. van Stolk verving mr A. Diemer Kool, wegens diens vertrek~ als voorzitter. Wedstrijdprogramma 1946: 19 April: Stapleford-wedstrijd; 27-28 April: Voorwedstrijd Del Court-beker; 5 Mei: N ike-beker; 1 8 Mei: Golfbeker; 30 Mei: Haagsche Ooievaar; 8 Juni: Kruk kenwedstrijd; 15 Juni: Bogey-wisselprijs; 21 Juni: Crazy-wedstrijd; 29 Juni: Rotterdam -beker ; 13 Juli: Voorne-beker; 12-15 Sept.: Clubkamp. Maandelijksche wedstrijden: 4 Mei, 1 Juni, 6 Juli, 3 Aug" 7 Sept" 5 Oct. Eindwedstrijd: 13 Oct. Twentsche G.C.

Gedurende den oorlog kwamen geen mutaties in het bestuur voor. Onder de leden heeft men helaas drie oorlogsslachtoffers te betreuren; de heeren Spanjaard Sr, Spanjaard Jr en Henty Jannink. Gedurende den oorlog ging het ledental steeds omhoog en vooral een speciale contributie-regeling voor jongeren is een groot succes gebleken. En dit

De tweede winterwedstrijd op de Rotterdamsche Golfclub is op 14 April gewonnen door W. Verloop met een totaal van 154. Tweede was Calkoen met 15 8. Het gevolg is, dat beiden hetzelfde totaal in de twee wedstrijden hebben, n l. 328 en dat zij op nader te bepalen plaats en tijd voor den beker moeten overspelen. Op deze korte vermelding komen wij over het verloop van den wedstrijd in het volgend nummer terug.

Kennemer G. & C. C.

N . P. STOOP t

Met leedwezen maken wij melding van het overlijden op nog jeugdigen leeftijd in November van het vorig jaar van N . P. Stoop, in leven 3e professional van de Kennemer G.C. Wij zullen ons Stoop blijven herinneren als een prettigen, bescheiden jongeman, een sportief en aangenaam speler, voor wie met hem omging.

Hattemsche G. & C. C.

Het voortreffelijke clubgebouw van de Hattemsche Golf en Country Club "de Konijnenberg", tevens ons eerste en eenige Golfhotel, is na de bevrijding ongelukkigerwijs geheel af gebrand. De Hattemsche golfers zijn thans doende om een eenvoudig clubhuisje als tijdelijke voorziening te doen verrijzen en plannen voor de toekomst worden gemaakt. Nevenstaande foto zal bij velen herinneringen opwekken aan aan gename dagen, te Hattem doorgebracht.

30

Regelen voor den "Golf"-Beker-Wedstrijd 1946 18 Mei speelt ieder om den "GOLF"-bekerl Dit jaar wordt wederom de door ons blad aangeboden wisselbeker verspeeld. De volgende regels gelden: 1. Er wordt gespeeld 18 holes handicap tegen bogey. Maximum handicap één slag per hole. 2. De wedstrijd is open voor dames en heeren, ongeacht de handicap, leden van erkende Golfclubs. Deelnemers ( sters) behoeven geen abonné ( e) op "GOLF" te zijn. 3. De datum voor dezen wedstrijd is voor 1946 op Zaterdagmiddag 18 Mei a.s., van 2 uur af, bepaald. 4. De deelnemers zijn vrij in het kiezen van de b:ian, waarop zij den wedstrijd willen spelen. Men behoeft dus niet uitsluitend op eigen baan te spelen, doch men kan iedere baan in Nederland kiezen. Ook indien men van de betreffende club geen lid is, heeft men dien dag recht van spelen tegen betaling van het inleggeld. 5. Het inleggeld bedraagt f 1.- en wordt door de club afgedragen aan het Nederlandsch Golf Comité. 6. Voor dezen wedstrijd wordt Stroke Rule 4 (2) buiten werking gesteld. 7. Het beste resultaat op elke baan behaald, wordt door het bestuur (Wedstrijd-commissie) schriftelijk gemeld aan de redactie van "GOLF" te 's-Gravenhage, De Bruynestraat 17, zoodanig dat het bericht uiterlijk Dinsdag 21 Mei arriveert. Tevens dient opgegeven het aantal deelneemsters en deelnemers aan den wedstrijd. Uitslagen na 21 Mei (laatste postbestelling) binnengekomen, komen voor den prijs niet in aanmerking. Het uiteindelijk resultaat wordt schriftelijk aan alle Golfclubs gemeld en in het nummer van "GOLF" van 15 Juni opgenomen. 8. De winnares (winnaar) krijgt den beker voor één jaar in haar (zijn) bezit. De prijsuitreiking geschiedt door of namens den uitlover op Zondagmiddag 26 Mei op de club van de(n) winna(a)r(es). De(n) winna(a)r(es) op iedere club wordt door "GOLF" een herinneringsmedaille aangeboden. Slechts wanneer op een club minstens tien deelnemers ( sters) aan den wedstrijd zijn geweest, komt de winna(a)r(es) voor deze medaille in aanmerking. Zijn er minder dan tien deelnemers ( sters), dan komt de winna ( a) r (es) alleen in aanmerking voor - den "GOLF" -beker. 9. Ingeval van een tie wordt op den volgenden Zaterdag overgespeeld. De keuze van baan is dan wederom vrij. 10 . Zij, of hij, die den beker driemaal in het geheel wint, krijgt dezen in eigendom. Houder van den beker: dr J. van Soest, Caracas (Venezuela).

Te koop Prima set heeren golfclubs 12 stuks

iron shafts, waarbij 2 pu·ters (1 houten) lederen (veel gebruikte) tasch, 5 gebruikte ballen (goeden staat). 6 nieuwe Amerikaansche ballen. Biedingen onder letter P.C. van dit blad

VRIJW EL ALLE

CJ~fibauen ~n/1Jeder fand werden door ons aangelegd. Wanneer U de aanleg van go lfbaan of s portterre in overweegt, is het Uw belang inlichtingen te vragen aan experts met jarenlange ervaring op dit terrein.

OOK VOOR HERSTEL!

FA. H. COPIJN & ZOON HOTELHAMOORFF LAREN N.H.

Groenekan bij Utrecht - tel. K 3401-207

ONDER DEZELFDE OIRECTIE. GEHEEL MODERN GEREST.

A.pril 1946

31

Cotton ENGELANDS VERMAARDSTE GOLFER Wijdden wij vorige maand deze pagina aan den Amerilwanschen professional en "golf-millio11air" Byron Nelson, thans willen we een korte karakteristiek geven van zijn evenknie op Britsch golftnrein, van Henry Cotton, zeker een even merkwaardig sportsman als Byron Nelson. Vergeleken met den p11r-sang Amerilwan en selfmade-ni,an Nelson is. de Brit Cotton een geheel andere figuur. Cotton is minstens even bernemd als Nelson en zeker niet minder succesrijk, althans financieel bekeken, want hij staat bekend als zeer vermogend door zijn hooge inlwmsten uit golf en de vele "sidelines": demonstraties' in warenh1ûzen en op het tooneel, boeken, artilulen, radio, adviezen aan sport materialen-firma's en wat 11iet al. Treft men echter in A111erilw Nelson's naam regelmatig in de "headlines" aan., omdat hij een tournooi-jager is en tracht zooveel mogelijk tournooien te winnen, Cotton's naam komt slechts zelden de laats te jaren in de "news". Hieruit moet men echter niet con cludeeren dat Cotton niet belus.t zou zijn op tournooi-overwinningen. Hij is dat zeker en er zal geen speler zijn, noch in Amerika, noch op de Britsche eilanden, die Cotton in verbeten ernst overtreft, wanneer hij in een belangrijk kampioenschap of tournooi in intense concentratie zijn ronden maakt. Echter: Cotton speelt niet in alle, óók niet in vele tournooien . Men heeft Cotton op dit punt wel eens bangheid verweten, maar wij gelooven niet dat dit de oorzaak is. Cotton hondt zijn "waar" - zijn golf - op prijs. Komt hij te veel uit en verliest, dan zakt de waardeering voor zijn persoon en daarmede zijn mogelijllheid tot het stellen van f inancieele eischen. Cotton komt juist dan uit, wanneer het noodig is en hij wint oj1 die lwmpioens.chappen en tournooien, waar het nuttig is te winnen. Cotton heeft in den oorlog als luitenant bij de Royal Air Force gediend, totdat hij voor den militairen

32

dienst werd af gekeurd. In vele wedstrijden is hij gedurende de oorlogsjaren uitgekomen ten bate van het Engelsche Roode Kruis, waarvoor ook de andere bekende Britscbe profs zeer veel goeds hebben gedaan. W edstrijden zijn er gespeeld, waarbij in de aangrenzende omgeving bommen werden geworjJen en de spelers op hun ronde nieuwe bunkers, aantrof fen in den ·vonn van bomkraters, welke de bewuste hole een geheel ander karakter hadden gegeven! Kortelings w erd Co.flan 1ûtgenoodigd om naar Amerika te karnen voot de voorjaarstournooien van Miami, ·11uwr hij heeft deze uitnoodiging afgeslagen, omdat zijn belangen in eerste instantie in Engeland liggen. Daar komt bij, dat Cotton de gezonde eerzucht heeft om mede te willen werlwn aan de vor11ûng van een sterk Britsch prof- en amateurtea111', dat t.z.t . den strijd tegen Amerika in R yder en Walk.er Cup moet aanvaarden. Niet alleen op het gebied van golftechniek en. lesgeven heeft Cotton originrele ideeën, ook wat het beheeren van Golfclubs betreft, heeft h·ij z ijn eigen ojJVattingen en hij zou deze gaa rne aan de jJractijk toetsen. Te dien einde trachtte hij in den oorlog zich een aandeel in de Ashridge Golfclub te koopen waar hij toen jnofessional was - doch dit plan mislukte. Hij kreeg echter in 1944 een prachtige kans. De schatrijke mr Molton, een groot golfliefhebber, die zeventig jaar oud - niettemin 1iog dagelijlu een ronde maakte en handica p 8 speelde, kocht de Coombe Hili Golfclub, welke hij tot een exclusieve golf club voor louter nabobs inrichtte. Cotton werd er tot professional benoemd en kreeg er de vrije hand om zijn eigen ideeën door te voeren. Eind 1945 overleed echter mr Molton en de club ging vervolgens in andere handen over. Cotton is nu weer vrij en zoekt naar een nieuwe werk.gelegenheid, waar hij zijn groote gaven op golf gebied kan inzetten: