Hoofdstuk 52 L - GEMEENSCHAPPELIJKE OORZAAK VAN ZIEKTEN
In dit hoofdstuk onder andere: 1. Gemeenschappelijke stofwisseling 2. Enzymen 3. Emulsie, benzeensulfonzuur 4. Lever 5. Amygdaline, laetrile 6. Onzichtbaar proces 7. Esters 8. Nitroglycerine 9. UV-licht 10. Blauwzuur 11. Fenolen 12. Hoge bloeddruk 13. Bloed 14. Alzheimer 15. Zuiveringszout 16. Diabetes 17. Retinitis 18. Lymfe 19. Tracering/therapie
Wij zijn van mening dat CHRONISCHE ziekten allemaal dezelfde oorzaak hebben. In 1982 kwamen wij in de litteratuur “kanker kan genezen” tegen en dat is in feite een open deur intrappen. Want alles wat een oorzaak heeft, kan genezen.
De oorzaak is de chronische belasting van het acusysteem, dat voor onze waarneming gelijktijdig functioneert, maar in die razendsnelle cirkelgang honderden acupunten tegenkomt en in het acupunt dat hem aanstaat zijn energie deponeert. U kunt in het Handboek de symptomatologie vinden van elk acupunt en dat verklaart het grote aantal ziekten. Die chronische belasting kan van alles zijn focaal-toxische belasting, anatomische laesies, gebitswisseling, etcetera.
Wat is dan de GEMEENSCHAPPELIJKE OORZAAK van de ziekten zoals kanker, diabetes, rheuma, hartfalen, etcetera ? Deze energetische aberraties kunnen blijkbaar jarenlang doorgaan tussen een onder- en bovengrens, maar wat is dat ? Daarbij komt dat de onder- en bovengrens weleens gepasseerd zullen worden en wat is dan het mechanisme, dat de zaak weer recht trekt. Wij pakken de stofwisselingsprocessen via de bijlage 1 er bij. Enzymen werken goed bij 37 °C en zuurgraad. Het speeksel is basisch en dat verklaart veel. Wij herinneren ons uit onze jeugd, dat wij als wij gestoken werden door brandnetels, de irritatie met speeksel behandelden, waarna binnen enige seconden de brandende pijn verdween.
Het is duidelijk, dat de enzymen die goed werken bij 37 °C op de been geholpen werden doordat de speeksel base het zuur neutraliseerde en dit leert ons dat het lichaam streeft naar pH≈7 (neutraal) en het zure is te beschouwen als VEILIGHEID. Er was vroeger de methode om bij een verwonding op een kruid te kauwen en het vervolgens met speeksel en al op de wond te leggen waarna de wond genas. U weet nu waarom en ook dat er vanwege die paar graden temperatuur sprake is van een grote verfijning. In de bijlage kunt u de enzymactiviteiten op de stofwisseling volgen.
Als u verder het rijtje af gaat komt u bij de gal waar in GEEN enzymen zitten maar die EMULSIE vormt. We zijn dit al eerder tegen gekomen bij de leverreiniging van Clark, waarbij door het bitterzout (MgSO4) het benzeensulfonzuur en fenolen ontstonden.
Die emulsievorming is een MUST, omdat er anders geen leven mogelijk is, en fungeert als een warmhoudplaatje van de ontstane warmte, die opgewekt wordt door puntvormige hittebronnen van de reacties. Welke ?! Daar komen wij nog op. De emulsie van het benzeensulfonzuur was behoorlijk heet en van een andere kwaliteit dan de normale. De lever wordt beschouwd als de grote ONTGIFTER; dit is onjuist, het is de grote ONTSMETTER. Reacties zoals bij de leverreiniging komen continu voor, alleen minder heftig. Wij begrijpen nu waarom Magnesium (Mg) een must is voor de lever en het belang van sulfapreparaten. De kwaliteit van de galemulsie bepaalt dus mede de temperatuur.
Er komt nu dus in beeld dat de grote ontsmetter in een levensloop het nodige te incasseren krijgt en behoorlijk achteruit gaat. De belasting door cholesterol, vet, anti-toxinen doen de galgangen en -gangetjes behoorlijk dichtslibben en de galproductiehoeveelheid alsmede de kwaliteit ervan achteruitgaan. Om benzeensulfonzuur en fenolen te kunnen vormen zijn die galwegen wel nodig. Het beste (ook bij gevaarlijke acute ziekten) is om de leverreiniging van Clark toe te passen. De Le-HM geeft daar via een ZA in het KMP van EAV- en acupunten een goed signaal voor en u kunt de kwaliteit van de galgangen meteen aan de EAV-acupunten aflezen en meteen ook via de Voll-medicamententest bepalen wat er nodig is.
Wij vervolgen met AMYGDALINE dat in de litteratuur van 1982 “Kanker kan genezen” voorkwam als Laetrile (vitamine B17) en kanker zou kunnen genezen. Het blauwzuur doodt de kankercel, waarin geen enzym Rhodanase zit dat blauwzuur neutraliseert; in gezonde lichaamscellen zit dat enzym wel.
De vraag: In ALLE lichaamscellen zit dus rhodanase; waarom eigenlijk; toch niet om dat beetje blauwzuur van appelpitten om zeep te helpen ?! Er moet dus sprake zijn van een ONZICHTBAAR PROCES waarbij het blauwzuur à la moment onschadelijk wordt gemaakt. Maar welke ?! Zo zijn er meer hete hangijzers, bijvoorbeeld waar komt de warmte vandaan om die puist water van de mens op 37 °C te houden (mens is 63 % water). Het wordt toegeschreven aan verbranding d.m.v. O2 en warmte gaat door alles heen, maar gezien de traagheid is dat dubieus. Er is dus het nodige aan de hand.
Er was dus ook altijd de kwestie base-zuur en “base ging makkelijk het lichaam uit (longen en zo) maar zuur niet “. Op de vraag waar die vrachten zuur dan bleven, bleef het antwoord steken in “base + zuur → zout + H2O”, wat zou betekenen dat een mens zou kunnen transfromeren in een zoutpilaar!
Vragen genoeg: Onze gedachten gingen toen naar de O.S. (Organische en Anorganische Scheikunde) a.v. Esters:
Vetten en oliën zijn esters. Amygdaline kan door het lichaam zelf aangemaakt worden en rechtstreeks ingespoten in het lichaam heeft het weinig toxiciteit.
Voorjaar 1975 vonden wij de ELLIPTICA en het volgende probleem was: Waar heeft die razendsnelle acu-rotatie verbinding met de evenwichtsvergelijkingen van de O.S., die dus dezelfde (om te beginnen) reactiesnelheid moeten hebben als het acusysteem. Zonder warmte is er geen leven mogelijk. Wij zijn uitgekomen op:
Nitroglycerine-ester, onzichtbaar vanwege de reactiesnelheid, maar die de warmte levert om het lichaam op 37 °C te houden. Neem er nota van dat HNO3 (salpeterzuur) een kleurloze vloeistof is met een soortelijk gewicht van ca. 1,5 en dat door licht (bewaren in een bruine fles) ontleed wordt in water, stikstof en zuurstof, sterk zuur, sterke oxidator. Wij stellen de grote invloed van het LICHT vast op het NITRO-traject. Wij krijgen nu ook weer de natuurgeneeskundig arts in beeld die begin 70-er jaren hoge bloeddruk bij een meisje genas door UV-licht door haar bloed te laten borrelen en vervolgens in te spuiten. Omdat het acusysteem in elk punt van het lichaam zit, zit het NITRO-traject dus ook OVERAL met dezelfde gigantische LICHTSNELHEID.
Nu is de vraag: in het O.S.-gebeuren loopt het blauwzuur er als een rode draad doorheen; hoe zit het daarmee ?!
Blauwzuur is een ZWAK zuur en zal dus niet het HNO3 van zijn plaats verdringen. Dan daarbij vormt het geen verbinding met HNO3 maar wel met ALKANEN. De nitroglycerinevorming is dus in feite onaantastbaar. Dit is bedacht door de schepper, niet door ons.
Warmte wordt niet alleen opgeleverd door het nitrotraject, maar ook door de verbranding met behulp van zuurstof. Als er door welke calamiteit dan ook (ophangen, wurgen, gas, etcetera) geen zuurstof meer toegevoerd wordt, kan de lichaamscel geen rhodanase meer vormen en blijft het blauwzuur over (blauw van de kou etcetera). Wij hebben ons altijd al verbaasd dat er bacteriën zouden zijn (bijvoorbeeld in het straatvuil), die met een knetterend geluid blauwzuur zouden vormen. De energie van een bacterie met zijn kleine massa en zijn bijna nul-snelheid is verwaarloosbaar klein. De bacterie doet zich in de lichaamscel m.b.v. zuurstof tegoed aan de gedekte tafel, de zuurstof en de rhodanase verdwijnen, waarna het blauwzuur overblijft.
In de tijd van de zwart-wit televisie werden wij getracteerd op een reportage over een Groningse professor in de chirurgie, die ons meedeelde dat hij zijn studenten selecteerde op grond van hun gepoetste schoenen. Waar het nu om gaat is dat hij bij een jongen een arm geamputeerd had tot aan de schouder, omdat deze een blauwzuuraandoening had. Probleem: ook in het overgeblevene zaten nog bacteriën en de jongen was dus gedoemd te overlijden. Op verzoek van een verpleegster werd de jongen in een hoge druktank met zuurstof geplaatst. Tot ieders verbazing was de jongen weer goed bij de wekker en waren de bacteriën en het blauwzuur verdwenen. Dit leert ons dat door de overmaat aan zuurstof de bacterën hun gang konden blijven gaan, maar ook dat er weer rhodanase gevormd kon worden om het blauwzuur te elimineren.
Het zeer vluchtige, zeer giftige en zwak zure blauwzuur wordt door het lichaam op de volgende wijze geëlimineerd. Hydroxy-azijnzuur kan men verkrijgen door voorzichtige oxydatie van de tweewaardige alcohol CH2OHCH2OH (glycol) en wordt daarom ook glycolzuur genoemd.
Voor hydroxypropionzuur kunnen we 2 structuurformules opstellen te weten:
Het met * aangeduide C-atoom is asymmetrisch zodat er van CH3.CHOH.COOH twee optische isomeren bestaan; het linksdraaiende isomeer komt voor in zuur geworden melk en heet daarom melkzuur; het rechtsdraaiende komt voor in de spieren en heet vleesmelkzuur. Hiermee is de verzuring van sportprestaties verklaard, omdat er dan geen sprake meer is van voorzichtige oxydatie. Deze verzuring heeft konsekwenties voor de temperatuur en is bedenkelijk omdat het te maken heeft met het NITRO-traject alsvolgt: Het acusysteem heeft, omdat het het nitrosysteem er door aangestuurd wordt , dezelfde snelheid en dit houdt in dat wij nooit zullen weten hoe bij die lichtsnelheid de evenwichtsreacties in elkaar over gaan. Wat wij wel weten is: MELKZUURSYNTHESE uit ethanol. Aan ethanol wordt gemakkelijk blauwzuur geaddeerd en het verkregen hydroxycarbonitril gaat door hydrolyse over in het ammoniumzout van melkzuur. Men verkrijgt een mengsel van gelijke hoeveelheden links- en rechtsdraaiend melkzuur, een zogenaamd RACEMISCH MENGSEL. [ Laat de kankercel nou grote hoeveelheden linksdraaiend melkzuur vormen. ] Deze ethanoladditie houdt de zaak dus in evenwicht maar een cel, die ontspoort tot een kankercel bevat geen rhodanase meer en kan het blauwzuur niet onschadelijk maken en het lichaam voert die additie uit op elke plaats in het lichaam, want het acusysteem zit overal.
De gedachte dat het blauwzuur de kankercel doodt is niet opportuun, omdat de kankercel de oorzaak niet is en omdat dan de patiënt sneuvelt aan het blauwzuur.
Wij gaan nog even door hiermee en wel met wijnsteenzuur dat verkregen is uit een zuur kaliumzout wijnsteen. Dit wijnsteenzuur is dihydroxybarnsteenzuur of 1,2 dihydroxyethaandicarbonzuur-1,2 dus:
De beide met * gemerkte C-atomen zijn a-symmetrisch en daardoor zijn er 3 isomeren te weten: linksdraaiend en rechtsdraaiend wijnsteenzuur en het optisch inactieve antiwijnsteenzuur. Uit een oplossing van deze actieve antipoden kristalliseert druivenzuur en dit geeft bij oplossen in water GELIJKE HOEVEELHEDEN (aantallen moleculen) links- en rechtsdraaiend isomeer.
In de kankertherapie wordt de DRUIVENTHERAPIE toegepast met incidenteel succes. Uit het voorgaande blijkt waarom.
De vraag blijft hoe het nu zit als de boel op hol slaat, want de verwarminh t.g.v. het nitrogebeuren vindt plaats in een smalle band(frekwentie) breedte en als af en toe een grens overschreden wordt en er zomaar een kankercel gevormd wordt, maakt het blauwzuur in het nitrosysteem deze onschadelijk, maar hoe als t.g.v. een gevaarlijke infectieziekte (malaria, etcetera) het BLOED waarin het nitrogebeuren plaats vindt en in vernieling raakt zodat er geen rhodanase meer gevormd wordt en het blauwzuur vrij spel heeft ?!
Wij zijn bij de leverreiniging van Clark al eens tegen benzeensulfonzuur aangelopen, een krachtig goedje dat blijkbaar in het lichaam (lever) geproduceerd wordt als er voldoende emulsie is. De reactiesnelheid van deze en andere aromatische verbingen is veel kleiner dan die van het nitro-systeem. Dat is maar goed ook want gezien de massa van deze verbindingen en ½mv² zou het lichaam uit elkaar springen. De aromatische verbindingen zijn allemaal derivaten van de koolwaterstof benzeen (C6H6). Wij geven enkele voorbeelden: C6H6 + Br2 → C6H5Br + Hbr (met halogenen) C6H6 + Br2 → C6H6Br2 (met fel licht additie)
Reactie met geconcentreerd zwavelzuur wateruittreding onder vorming van sulfonzuur: C6H6 + H2SO4 → H2O + C6H5SO3H
Reactie met salpeterzuur bij aanwezigheid van geconcenteerd zwavelzuur als waterbindend middel: C6H6 + HNO3 → C6H5NO2 + H2O Er gebeurt dus nogal wat en wij hadden bij Clark al geconstateerd dat we bij FENOLEN moeten uitkomen.
Wij gaan dus even verder met de scheikunde. Aromatische sulfozuren zijn gekristalliseerde sterke zuren. De alkalizouten geven bij smelten met KOH of NaOH de alkaliverbindingen van FENOLEN; de sulfozuren zijn dus tussenproduct als men in een aromatische koolwaterstof H wilt vervangen door OH. Zo ging het dus.
Aromatische verbindingen met een OH-groep hebben enigszins de eigenschappen van tertiaire alcoholen maar ook van een zwak zuur. Fenolen ontstaan bij samensmelten van sulfonzuurzout met alkali, bijvoorbeeld: C6H5SO3K + 2KOH → K2SO3 + H2O + C6H5OK Dit kaliumfenolaat wordt in oplossing al door CO2 ontleed onder vorming van fenol: C6H5OK + CO2 + H2O → KHCO3 + C6H5OH
Hier zit een lelijke adder onder het gras. Het acusysteem zit in elk punt van het lichaam en dus ook in de nitro-route en dus ook in het bloed dat overal zit. Als nu t.g.v. een ernstige infectieziekte (malaria etc.) langzaam maar zeker het bloed vernietigd wordt dan levert de nitro-route steeds minder energie en het lichaam koelt dus af. DIT ZIJN DE KOUDE RILLINGEN BIJ KOORTS. De WVDM-bol zal de temperaturr weer op 37 °C willen brengen en schakelt de ontsmetterfenolen van de lever in. Deze reacties zijn veel minder snel dan die van de nitro-route en er ontstaat dus een gemiddelde snelheid van koud - warm - koud etcetera. DIT IS HET TRILLEN BIJ KOORTS. Bij oude mensen waar de lever t.g.v. welke laesie dan ook weinig capaciteit over heeft, ontstaat dan een gevaarlijke toestand. Het verdient dan ook aanbeveling om tijdens het leven de leverreiniging van Clark toe te passen door te traceren via de EAV-punten van de Le-HM.
Nog wat scheikunde: fenol heeft een laag smeltpunt van bijna 40 °C en dit betekent dat de ontsmetting bij 40 °C erg achteruit gaat, omdat bij de overgang van de vaste toestand het oppervlak van de vloeibare toestand erg verkleind wordt.
Hierdoor ontstaat de leven of dood toestand doordat het nitro-traject steeds verder van de 37 °C af steeds slechter gaat werken en de ontsmetting als een paard hollend achteruit gaat. Dit verklaart het aantal doden van Spaanse griep, malaria, etcetera en verklaart waarom er mensen waren, die het overleefden; hun lever werkte beter.
Wij zijn er ondertussen wel achter waarom 40 °C koorts als gevaarlijk beschouwd wordt.
Nog wat scheikunde. Laat men bij een gekoeld mengsel van geconcentreerd zwavelzuur en salpeterzuur benzeen druppelen, dan krijgt men nirobenzeen, een olieachtige vloeistof, die naar BITTERE AMANDELEN riekt (we zitten op het goede spoor). Nitrering van tolueen en xyleen verlopen gemakkelijker dan die van benzeen. Trinitrotolueen (TNT) en trinitrofenol (picrinezuur) zijn bekende explosiefstoffen. De laatste wordt in de homeopatie toegepast.
Vonden wij eerst dat de Schepper met afkoelen en fenolen, die bij 40 °C vast werden wat kort door de bocht was, bij het laatste zijn wij wat milder geworden.
Let wel: hoe die reacties in elkaar ingrijpen weten wij niet, veel te moeilijk omdat het veel te snel gaat. Wat wij WEL weten is welke reacties er aan de gang zijn en de EAV geeft ons de techniek om te traceren en te therapieën.
Blijft nog de vraag: ten gevolge van de gevaarlijke bacterie (virus, etc.) is de nitro-route in ongerede geraakt, maar hoe zit het met het verdwenen glycerol ?!
Vetten zijn esters en kunnen dus door water gesplitst worden in alcohol (glycerol) en carbonzuren. Dit kan gebeuren bij circa 40 °C (daar is hij weer) in zwak zure oplossing onder invloed van lipasen (vetsplitsende enzymen) en dit levert zeer zuivere vetzuren. De lever speelt dus een cruciale rol in de temperatuurbeheersing. Dit verklaart waarom in tijden van ondervoeding (hongerwinter en dergelijke) de mensen zo snel kwamen te overlijden als ze wat kregen.
In het acusysteem heeft de lever verbinding met JM1 (JM is ALLE YIN). Als deze verbindng geblokkeerd is door welke laesie dan ook dan krijg je problemen zoals COMA.
Jaren geleden overleed een jonge wielrenster na een coma, bij een geblokkeerde JM1 krijgt de lever onvoldoende energie om de Ga-HM (de hersens) op de been te houden.
Ook al weer een tijd geleden overleed een jonge vrouw van 26 (familie van familie) aan de gevolgen van coma ten gevolge van een infectieziekte. Blijkbaar kan een bevalling ter plaatse van JM1 een anatomische laesie veroorzaken. Zij liet 2 kleine kinderen achter.
Kinderen kunnen bij KOORTS, omdat de lever veel kleiner is en veel te weinig energie produceert, ten gevolge van Ga-HM falen in een coma raken.
Als ten gevolge van een chronische laesie van het acusysteem de temperaturr met minieme beetjes stijgt zet het bloed uit en ontstaat er HOGE BLOEDDRUK.
Wij gaan hier nader op in. In de nitro-route is het salpeterzuur een krachtig goedje dat GEBONDEN is aan een emulsie van een zekere hoeveelheid en een zekere kwaliteit. Bij het ouder worden moet er steeds meer warmte geleverd worden en met salpeterzuur maximaal komt het volgende in beeld: Hogere alcoholen zijn dikke vloeistoffen. Glycol en glycerol zijn dikke vloeistoffen met een enigszins zoete smaak; glycerol wordt verkregen uit vetten. Om de energiebehoefte (= warmte) aan te vullen zal er steeds meer glycerol moeten komen en omdat het in ieder punt (dus ook in de bloedvaten) van het lichaam gebeurt zal het steeds dikker moeten worden. Dit is dus het begin van ALZHEIMER.
De stukken zijn intussen zover op hun plaats gevallen dat vriend en vijand het eens zijn, dat de basis van genezing gezocht moet worden in het handhaven van de 37 °C. Bij alle kankertherapieën komen wij NaHCO3 tegen met incidenteel succes. NaHCO3 (zuiveringszout) wordt in grote hoeveelheden geproduceerd door de pancreas om de zure maaginhoud te neutraliseren in de twaalfvingerige darm. Als dit geneutraliseerd is gaat de portier weer open. NaHCO3 + HCl → NaCl + H2O + CO2 Met een base reageert het als: NaHCO3 + NaOH → Na2CO3 + H2O Het gedraagt zich als een amfolyt en heeft een bufferende werking. Het speelt een belangrijke rol bij het reguleren van de pH (dus de temperatuur!) van het bloed. Ook in de maag speelt het een pH-regulerende rol (acu: Ma-Mi/Pa HM). De belangrijkste buffer in het bloed om de pH binnen nauwe grenzen te houden is het CO2waterstofcarbonaat-systeem. Het evenwicht van dit systeem wordt als volgt beschreven:
..veel te moeilijk. De pH van het bloed is direct afhankelijk van de verhouding CO2 en HCO3‾ volgens de HendersonHasselbachvergelijking:
..e n alweer veel te moeilijk en wij kunnen er niets mee.
Als het getransfromeerde NAHCO3 door de darm schuift wordt het opgenomen door de darmvlokken en komt het zo in het bloed dat door het nitro-circuit gefocussed is op 37 °C. Het NAHCO3-systeem is gefocussed op een neutrale pH en dat betekent dat de pancreas daar zijn productie op afstemt omdat de signalen vanuit de 12-vingerige darm via het acu-systeem “gelijktijdig” (vanwege de snelheid) doorgeeft. Zolang als dit via een bandbreedte (niets is statisch) binnen grenzen blijft, is er niets aan de hand; als er tengevolge van eem laesie in het acusysteem de onder- en bovengrens gepasseerd worden ,zijn de rapen gaar. De 37 °C komt onder druk te staan en opent de weg voor kanker, diabetes en wat er nog meer voor ellende te bedenken is.
Ook DIABETES want wij hadden altijd al problemen met de symptomen te weten het afsterven van de bloedvaten (amputaties) en de ogen (retinitis diabetica). Met het passeren van onder- en bovengrens zijn de stukken op hun plaats gevallen.
Dit leert ons dat we bij deze ziekten: 1. Het acu-Voll-NAW-systeem moeten nalopen of er ergens een rotter (acupunt) zit dat de laesie veroorzaakt en dat meteen gaan therapieën. 2. Het nitro-circuit nalopen en gaan therapieën
Het nalopen en therapieën komt straks aan de orde.
Met de 37 °C zijn we langzamerhand bij het BLOED uitgekomen want het zit overal en alhoewel WARMTE overal dwars doorheen gaat zullen we fluctuaties zijn in de bloedtemperatuur. Het is onvermijdelijk dat wij dan uitkomen bij de LYMFE, die er een vloeistof van maakt. De lymfe stort zich in het bloed in de linker ondersleutelbeenader . Er heerst allerwegen de opvatting dat het hart pompt en de lymfe , nou ja, hoe zich dat voortbeweegt .. En men heeft het maar zo gelaten. Het hart pompt helemaal niet; het wordt geklopt; de lage frekwentie wordt er uitgehaald; de hoge blijft over. Het bloed heeft dus een LAGERE frekwentie dan het acu-aansturingssysteem en om het nitro-circuit toe te passen zullen wij naar de LYMFE moeten.
De lymfe heeft dus een frekwentie die dermate hoog is dat de aansturing voor wat betreft het nitro-traject er bij kan. Voor het verdere verloop in de organen wordt deze frekwentie met behulp van rode bloedlichaampje etcetera omlaag getransformeerd.
Het is de geniale dokter Voll gelukt om de lymfe EAV-punten te traceren op de Pa-HM en op de vingers en de tenen. Tevens heeft hij het Ly-Gef (reflexpunten) gevonden. Tevens heeft hij het verband onderkend tussen lymfebelasting en orgaandegeneratie.
Wij gaan nu over op TRACERING en THERAPIE. Daarvoor is het nodig van ALLE in de an- en organische scheikunde bekende scheikundereacties de deelnemende verbindingen te traceren, ze te potentiëren en ze als NOSODEN in het meetcircuit te brengen en ze te ZAPPEN op de lymfe-EAV punten. Wij moeten deze electronische meting (het nalopen) beginnen met het nitro-circuit en vanwege het bloed beginnen op de lymfepunten. Vanwege de razende snelheid moeten wij zorgen dat de zeiger (wijzer) van het EAV-meetapparaat een kleine traagheid heeft. Op zijn gevoeligst ingesteld en dan naar omlaag traceren wij de fout in de stofwisseling (en dus waar de 37 °C blijft haken) er uit.
THERAPIE: dit spuiten wij in en gaan zonodig verder met traceren. U kunt natuurlijk ook de gevonden fout in de meting laten en verder gaan met traceren. U kunt natuurlijk ook RADIONIE aan toevoegen bijvoorbeeld door de fout al of niet verzwakt in te spuiten, dezelfde fout radionisch te versterken en aan het bijbehorende EAV-punt(en) toe te voeren.
GEEN MESSING electroden gebruiken maar STALEN. De versterking moet afgeregeld worden naar wat de meting aangeeft.
Dit kan toegepast worden op NIET ALLEEN KANKER maar op ALLE ZIEKTEN, ZOWEL CHRONISCH als ACUUT. Het is onnodig te zeggen dat wij achter de schrijftafel alle ziekten kunnen beheersen maar wij willen toch enige facetten belichten; om te beginnen met DIABETES waarvan volgens de radiobode 1 miljoen patiënten zijn in dit land. 1. Meet alle Pa-punten op en begin via de nitro-route te traceren. 2. Hoe komt de storing aan het gezichtsvermogen tot stand ?! In de EAV wordt diabetes gemeten aan DV1c (endocriene stelsel). In de EAV worden netvlies en vaatvlies aangestuurd door DV/Kri. De pancreas heeft een maximale energie en als er te weinig insuline gevormd wordt, komt dat doordat er meer NaHCO3 nodig is om de pH neutraal te houden. Dus de endocriene EAV-punten nalopen met NaHCO3-tracering. Jaren geleden zagen wij een jonge vrouw op de televisie die blind geworden was.Retinitis pigmentosa heeft dezelfde oorzaak als retinitis diabetica namelijk VERBRANDING van het netvlies. Dus: metingen toepassen op endocrine EAV-punten en op de uro-genitaalpunten die op de Bl-HM zitten (achter op het bovenbeen).
Diabetes heeft ook een foute invloed op het hart en de nieren. In de acupunctuur is de Ni-HM het winterelement (koude producent). U zoekt de lymfepunten van Ni-HM op en gaat weer testen. De Ni-HM is gekoppeld aan de Bl-HM en een symptoom van diabetes is veel pissen. U doet weer hetzelfde als bij de Ni-HM maar u gaat ook alle Yü-punten op de Bl-HM nalopen. De pathologie kent het verband tussen de nier en het oog en derhalve deze in aanmerking komende punten nalopen. Men bestudere de Supplementband van Voll.
De Ni-HM en de Ha-HM zitten in dezelfde grote meridiaan en dus de lymfepunten van de HaHM meenemen. Het zou best kunnen dat de Ha-HM het nitro-traject dusdanig aanstuurt om esters te krijgen dat er grote hoeveelheden WATER gevormd worden, wat meestal het eindstadium is.
Er zijn dus veel invalshoeken.
Ik heb u 95 cent gegeven; zie dat u er een gulden van maakt.