7
7 (2012)
-----24 OKTOBER: EINDEJAARSBIJEENKOMST IN DE DIERENTUIN: ZIE DE WEBSITE-----
VAN DE BESTUURSTAFEL Elk lid van het VOR-bestuur probeert bij zijn vakantie rekening te houden met de vergaderdata van het bestuur. Maar dat lukt niet altijd! Tenslotte zijn we allemaal vrijwilligers, die ook andere leuke dingen willen doen! Henriëtte Balt is de nieuwe contactpersoon voor de VOR vanuit de DG. Zij volgt Co Verheijen op. Henriëtte heeft aangegeven zoveel als mogelijk de bestuursvergaderingen bij te wonen. Dit zal zeker de samenwerking met RWS en de DG verder verbeteren! In een informeel gesprek van onze voorzitter, Theo Aarsen, met de DG in juni heeft deze aangegeven volledig achter de VOR te staan. Wel is, zoals eerder gemeld, er niet aan te ontkomen dat ook de bijdrage van RWS aan de VOR verlaagd wordt. In de vorm van verschillende scenario’s worden de mogelijke gevolgen geïnventariseerd. Het bestuur heeft de notitie ‘Financiële processen’ formeel vastgesteld. Het beschrijven van de financiële processen is noodzakelijk om een positieve accountantsverklaring te krijgen. De commissies wordt gevraagd volgens de beschreven processen te (blijven) handelen. De notitie staat op de VOR-site, www. vorrws.nl, onder ‘downloads’ en is ook op te vragen bij het secretariaat: 070-4561188. Het ‘drankje en hapje’ na afloop van een VOR-bijeenkomst wordt als gevolg van de bezuinigingen niet meer door Rijkswaterstaat betaald. Dit samen ‘napraten’ heeft een sociale functie en wordt daarom, na instemming van de portefeuillehouder, in het vervolg door de VOR betaald. De accountant heeft zonder voorbehoud de jaarstukken goedgekeurd. De eerste termijn van de subsidie is ontvangen. Tenslotte spreekt het bestuur zijn bijzondere waardering uit voor al de vrijwilligers die de vele activiteiten organiseren. Ook dit jaar is het weer een indrukwekkend programma dat aan de leden wordt aangeboden!! (Henk Hoekstra)
WEER WIETPIJLER Inspecteurs van Rijkswaterstaat hebben donderdagmiddag in een pijler van de brug over het Maas-Waalkanaal tussen Malden en Heumen een illegale hennepkwekerij ontdekt. Volgens de politie bevond de kwekerij zich aan de Heumense kant van de brug. Bij de ontmanteling waren medewerkers van de brandweer, de politie en Liander aanwezig. Alle materiaal en 600 planten zijn meegenomen en vernietigd. Er is niemand aangehouden. In 2008 werd na een stroomstoring een soortgelijke ontdekking gedaan in de Prins Willem-Alexanderbrug bij Beneden-Leeuwen. (www.omroepgelderland.nl, 6 juli 2012)
FAMILIE BLANKEN VERDIENDE AAN RWS-ARCHIEF… ’Een deel van de archiefbescheiden is afkomstig uit het conglomeraat van de familie Blanken. Deze archieven werden in 1886 door de Haagse boekhandelaar Martinus Nijhoff op een veiling te koop aangeboden. Na zijn schorsing en ontslag in 1823 bleek Arie Blanken zijn archief niet te hebben overgedragen aan zijn opvolger. Het kwam in handen van zijn zoon J. van Lakerveld Blanken, op dat moment arrondissementsingenieur en eveneens woonachtig te Gouda. In 1834 verliet Van Lakerveld Blanken de Rijkswaterstaat om in dienst te treden bij het hoogheemraadschap van Schieland. Ook hij droeg zijn archiefbescheiden niet over, zodat uiteindelijk alle papieren, kaarten en tekeningen na zijn overlijden in 1885 in bezit kwamen van Martinus Nijhoff. Op voorstel van de toenmalige Rijksarchivaris werden de archiefbescheiden door het Rijk aangekocht.’ (Inventaris RWS-de archieven van de hoofdingenieur en de arrondissementsingenieurs in ZH 1808-1849, Den Haag 1985)
HISTORISCH MATERIAAL: CARTOON-ERFGOED RWS Van Loek Weijts uit Leiderdorp dateert uit 2010 dit handwerk ’Digitalisering papierwerk Rijkswaterstaat’. (Ook elders herbruikbaar, red.) (www.loekweijts.nl)
Illustratie digitalisering
BEZOEK FLORIADE TE VENLO
Floriade vanuit de lucht...
Op 13 juni 2012 brachten 121 VOR-leden en hun part ners een bezoek aan de Floriade. Na een “vliegveldwaardige ontvangst met een VOR-bordje” werden de bezoekers ingeschreven en voorzien van toegangs- en lunchkaarten. Verrast door de afstand en bijhorende tijdsduur, van het parkeerterrein naar de groepsingang werden we als organisatoren bij de groepskassa al begroet door zeker 20 enthousiaste deelnemers. Geholpen door Piet Sniekers en Bert ten Haaf verliep de uitreiking van de toegang bewijzen echter voorspoedig. Het VORwelkomstbordje werd na een half uur aan een lichtmast geplakt, zodat de opgestoken armen weer tot rust konden komen. De tocht naar de koffie met vlaai viel niet mee, want ondanks dat de gasten geïnformeerd waren over de afstand was het 15 minuten lopen. Ook met de uitgereikte plattegronden was het voor velen een zoektocht, mede door de gebrekkige bewegwijzering naar het groepsrestaurant. Hans van Baarle sprak
tijdens de koffie een hartelijk welkom uit en hoopte om 14:00 uur iedereen weer tijdig terug te zien voor de gezamenlijke lunch. We kregen onderweg in het park van een zeer enthousiaste bezoekster wel een opmerking dat een lunchpakket ook had volstaan, maar gezien het gezellig samenzijn tijdens de lunch denken we dat onze keuze terecht was. Helaas voor de lunchpakket-enthousiastelingen ging dat uurtje wel van de bezoektijd af. Na de lunch ging ieder zijn weg voor een verdere ontdekkingstocht door dit schitterende park. Als organisatoren hoorden we enthousiaste reacties van de deelnemers over deze voor velen wederom een geslaagd E&Aevenement. Zie voor meer foto’s van Cor Huijgens de website. (E&A organisatoren Hans Van Baarle, Piet Jan Moerman en Bert ten Haaf)
...en vanuit de grond
OORSPRONG WERELDERFGOED IN BOOM, WATER EN STEEN De lezers van de zaterdagedities van dagblad Trouw kregen dit voorjaar, als ingesloten geschenk, afleveringen van een verzameling beschrijvingen van door Unesco uitgeroepen Werelderfgoed. Dat Werelderfgoed omvat de van ouds bekende heilige plaatsen (Stonehenge, de kathedralen van Reims en Chartres, de Borobodoer), maar in toenemende mate ook waardevolle profane bezienswaardigheden (de molens van Kinderdijk, sinds kort de Waddenzee, de fjorden van West-Noorwegen, Versailles). Juist dezer dagen is bij uitgeverij Ankh Hermes een aardig boekje verschenen met achtergrondinformatie voor de Unescobundel. Stefan Brönnle gaat in (uit het Duits vertaalde) ‘Heilige plekken ontdekken’ na waarom de plaatsen van verering en de sacrale bouwwerken zich bevinden op de plek wáár ze zich bevinden. Hij stelt dat vele plaatsen al als heilig zijn uitgeroepen in een tijd dat er nog niet gebouwd werd. In de Bijbel, de Edda en andere religieuze geschriften komen heilige bomen voor en in navolging daarvan kozen mensen grote oude bomen die een landschap domineerden als plaatsen van hun rituelen. Waterbronnen en rivierkruisingen, essentieel voor leven, kregen eveneens symbolische betekenis. Een derde categorie die heiligheid werd toegekend, bestond uit bergen, rotsformaties en stenen. Later werden op de heilige plekken bouwsels neergezet die de heiligheid overnamen. Voor de vorm werd inspiratie gezocht in de vorm van het menselijk lichaam als geheel [de kerk met kapel (hoofd) en zijbeuken (armen)] of in lichaamsdelen (handen, het vrouwelijke geslachtsorgaan). Brönnle noemt veel meer elementen die over de hele wereld richting hebben gegeven aan de totstandkoming van heilige gebouwen. Aanbevolen boek De schrijver geeft zijn boek een interessant slotakkoord. Daarin beschrijft hij elf stappen die men kan volgen om zelf een persoonlijke heilige ruimte op eigen grond of eenvoudig in een hoek van de woning te creëren. Uitvoerig geeft hij aan wat te doen om de juiste vorm en de juiste locatie te vinden en de overige vormgeving te bepalen. ISBN 978 902 020 496 4. Prijs: € 22,95 (Dick Seip)
PETER ELSENAAR KONDIGDE EIGEN DOOD AAN IN BRIEF Peter Elsenaar had het aan het begin van dit jaar in een mooie afscheidsbrief aan familie, vrienden en kennissen laten weten: hij zou binnen niet al te lange tijd overlijden aan een ongeneeslijke vorm van kanker. Op 18 juni jongstleden is dat gebeurd. Hij was zeventig jaar geworden. Namens Rijkswaterstaat herdacht DG mr. ing. J. H. Dronkers ir. P.M.W. Elsenaar in een advertentie in NRC Handelsblad. Hij herinnerde er aan dat de heer Elsenaar in de periode 1989 tot 1997 hoofdingenieur-directeur van de Dienst Verkeerskunde en van de Adviesdienst Verkeer en Vervoer van Rijkswaterstaat was geweest. Hij noemde hem een uiterst deskundig en gedreven voorvechter van de verkeersveiligheid van ons land. Ook na zijn pensionering en tot zijn overlijden was hij voorzitter van de Vereniging Verkeersslachtoffers. De heer Dronkers typeerde Peter Elsenaar als een aimabele manager met een grote betrokkenheid bij de Rijkswaterstaatsorganisatie. In het eerste nummer van het VORbericht van dit jaar meldden we dat Peter Elsenaar wegens zijn verdiensten was benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Hij was toen al zo ziek dat de onderscheiding bij hem thuis in Tilburg moest worden uitgereikt door de burgemeester van Tilburg. De foto bij het bericht toonde hoe vermagerd hij al was. Ik heb Peter leren kennen in zijn goede dagen. Ik herinner me hem vooral als een vrolijke, blozende man vol humor die op managementconferenties vaak zocht naar een originele inbreng. Op een kerstfeest ging hij energiek voor de Peter Elsenaar door Henk Groenendaal winst aan de roulettetafel. Hij verloochende daarmee niet zijn gereformeerde achtergrond, waar hard werken en geld verdienen als na te streven doelen worden gezien. Zelfbereid diner Elsenaar heeft mij, in gezelschap van Karin Dekker, bij hem thuis een zelfbereid diner voorgezet in het kader van de rubriek ‘Tot ziens bij u thuis’ in het personeelsblad Zoeff van het toenmalige DG Vervoer. Het ging er daarbij om de culinaire kwaliteiten van het management te testen. Peter doorstond de test, dank zij slimme inkopen in de supermarkt. En dat typeerde hem ook. Als het makkelijk kan, moet je het niet moeilijk maken. Ik ben blij Peters levensvreugde te hebben mogen delen. Ik vergeet hem nooit. Zijn lieve vrouw, een beeldend kunstenaar die onder andere bedreven is in het portretteren van gewichtige overheidspersonen, wens ik veel sterkte toe na het verlies van Peter. Datzelfde wens ik Peters kinderen en de overige familie toe. (Dick Seip)
WIE WEET HISTORISCH RWS-MATERIAAL?
DID-SENIORENDAG EXIT
Op de oproep eind vorig jaar om te helpen bij het inventariseren van historisch materiaal hebben een aantal leden van de VOR gereageerd. Het signaleren en verzamelen van erfgoedmateriaal is geleidelijk op gang gekomen. Een belangrijke ontwikkeling daarbij is dat er is inmiddels een RWS-pand in Hoevelaken beschikbaar is voor het opslaan van het historisch materiaal! In september zullen degenen die zich aangemeld hebben benaderd worden voor een startbijeenkomst! Voor degenen die zich nog niet aangemeld hebben, maar wel belangstelling hebben, onderstaand nogmaals de oproep: Rijkswaterstaat gaat historisch materiaal in en rond RWS-gebouwen inventariseren. Denk hierbij aan kaarten, kaartboeken, oude boeken, keuren, reglementen, (glas)negatieven, film/video, meetinstrumenten, gereedschappen, meubels, enzovoort. Naast ouderdom van het materiaal is de mate van uniciteit belangrijk, en of het materiaal een beeld geeft van de taakuitvoering van RWS in de tijd en van grote (beeldbepalende) projecten. Er zijn ongetwijfeld leden van de VOR die weten of vermoeden waar nog historisch materiaal te vinden is. De bedrijfshistoricus, Bert Toussaint, heeft gevraagd of leden van de VOR kunnen helpen bij de inventarisatie. Heb je belangstelling of weet je waar mogelijk historisch materiaal te vinden is neem dan contact op met Bert Toussaint,
[email protected]; tel. nr. 06-207 91 372. (Henk Hoekstra/Bert Toussaint)
Landmeter van Playmobil voor DIDsenioren?
In het kader van de versoberingen heeft de Data-ICT-Dienst (DID) van RWS moeten besluiten om de jaarlijkse seniorendag met ingang van 2012 stop te zetten. ‘Mocht u behoefte hebben om op andere wijze met oud-collega’s in contact te blijven, dan verwijzen wij u naar de VOR’, aldus de vroegere organisatoren. Dat is ook hier het doorgeven waard, voorzien van een landmeter van Playmobil (tijdverdrijf voor DID-senioren?) én de vraag hoe dat bij andere RWSdiensten gaat! (Adri den Boer)
RIJKSWATERSTAAT KLINKT ALS ONDERNEMING Als agentschap van het ministerie van Infrastructuur en Milieu klinkt Rijkswaterstaat in zijn Jaarbericht 2011 niet meer als een overheidsdienst, maar als een onderneming. ‘We hebben de recordomzet van 5,2 miljard euro in 2010 geëvenaard in 2011’, meldt DG RWS Jan Hendrik Dronkers in het voorwoord van het jaarbericht. ‘Omzet’ is een typische bedrijfsterm. In goed verzorgde vorm met foto’s geeft het jaarbericht een beknopt overzicht van de werkzaamheden in de verschillende programma’s. De succesvolle afronding van de spoedaanpak wegverbredingen heeft de bereikbaarheid van ons land verbeterd. Onder de werktitel Waterslagkracht zijn in de periode 2009-20011 veertig water- en scheepvaartprojecten afgerond. De nieuwe, snellere manier van werken heeft dus gewerkt, concludeert de DG. Een apart hoofdstuk is gewijd aan innovatie en duurzaamheid. Een voorbeeld waarin de twee doelstellingen samengaan, is de ledverlichting langs de A44 over een afstand van zeven kilometer. (Dick Seip)
Gele sox en witte led op A44 (www.spectrumadvies.nl)
WIE HELPT HOOFDVESTIGINGEN EEN RWS-UITSTRALING TE GEVEN? De DG, Jan Hendrik Dronkers, heeft een projectgroep onder leiding van Bert Toussaint van de Corporate Dienst opgedragen de entree van de 12 hoofdvestigingen van Rijkswaterstaat een representatieve RWS-uitstraling te geven. Hierbij zijn de volgende uitgangspunten voor een presentatie geformuleerd: 1.
De RWS-identiteit (wie is RWS, en waar komt ze vandaan?)
2.
De kerntaken van RWS (wat doet de RWS?)
3.
De regionale vertaling (wat gebeurt er in de regio?)
Aan de VOR is gevraagd mee te denken over de inrichting van de entree van de hoofdvestigingen. Dit kan door leden die informatie beschikbaar stellen of die als gesprekspartner voor de projectgroep en/of ontwerpers beschikbaar willen zijn. Voor het uiteindelijke ontwerp en de inrichting wordt een extern bureau gecontracteerd. Als eerste wordt de entreehal van Westraven aangepakt. Dit staat even los van het feit dat dit gebouw op dit moment gesloten is in verband met trillingsproblemen. Aangenomen mag worden dat problemen zijn opgelost, voor dat eind dit jaar met de inrichting begonnen wordt. Volgens de planning start de ontwerpfase in oktober. Bert Toussaint wil graag in september een brainstormsessie organiseren waarbij VOR-leden worden gevraagd die geïnteresseerd zijn om mee te denken en die Utrecht en omgeving goed kennen. Heb je informatie en/of wil je meedenken over de inrichting van de entreehal van Westraven laat dit dan weten aan de projectleider: Bert Toussaint,
[email protected], tel. nr. 06-20791372 of Katinka Laumans, katinka.
[email protected],, tel. nr. 06-22 42 1978. (Henk Hoekstra/Bert Toussaint)
Klein, maar duidelijk op www.nos.nl
Triltoren Westraven op www.deondernemer.nl
Van swenapp.com
ogmaals van www.deondernemer.nl
AFRITNAAM UIT ANDER JAARBERICHT? Al dan niet uit een jaarbericht van een andere wegbeheerder: foto van afrit Zzyzx Road vanaf de Interstate 15 in Californië. De naamsuitleg: ’The name Zzyzx was given to the area in 1944 by Curtis Howe Springer, claiming it to be the last word in the English language.’ (www.wikipedia.org)
Afritnaam elders
PROBLEEMOPLOSSING ZEGT MEER DAN KUUB GESTORT MATERIAAL
MINISTER SCHULTZ: IK AMBIEER ROBUUSTE NETWERKEN
Het technologietijdschrift De Ingenieur speurt voor haar rubriekje ‘De Stelling‘ constant naar voor ingenieurs leerzame uitspraken.
‘Mijn ambitie ligt bij robuuste netwerken.’ Dat zegt minister Schultz van Haegen (IenM) in het tweede nummer van het blad Infra, dat is opgericht om aandacht te besteden aan netwerken.
Hier is er een; ‘Glimmend en kwijlend wordt verteld hoeveel kuub asfalt en gehard beton in het project is verwerkt, daarmee de burger in totale verwarring achterlatend.’
Haar hele beleid is erop gericht om netwerken in samenhang te gebruiken. En zij doet ook nog eens in combinatie met gebiedsontwikkeling. Investeringen vinden daar plaats waar het meeste rendement wordt behaald voor het hele mobiliteitssysteem, zegt mevrouw Schultz.
Voorzitter Yuri Klontke van Jong Bouwend Nederland adviseert ingenieurs te vertellen hoe een project de problemen van burgers vermindert, in plaats van technisch jargon over hen uit te storten. (Dick Seip uit: Cobouw)
Het gaat daarbij om de schakels tussen verschillende vormen van transport en vervoer, zoals transferia en multimodale overslagpunten, inclusief de mogelijkheden voor knooppuntontwikkeling. Demissionair minister Schultz van Haegen
De verschillende vervoersvormen moeten niet elkaars concurrenten zijn, maar elkaars partners. Samen zorgen ze dat onze schaarse infrastructuur – wegen, vaarwegen en spoor- optimaal wordt benut. (Dick Seip)
VO(O)RZORG 6: ARTROSE Wat is artrose en wat is de oorzaak? Beweging van ons lichaam wordt voor een groot gedeelte mogelijk gemaakt door gewrichten. In het algemeen komen in een gewricht twee botten bij elkaar, die ten opzichte van elkaar kunnen bewegen waarbij kapsels, spieren, maar zeker ook kraakbeen tussen de botten van groot belang zijn. In de loop van de tijd kan het kraakbeen afnemen of helemaal verdwijnen. Meestal is de oorzaak slijtage die van nature ontstaat bij het ouder worden. Artrose komt dan ook vooral voor bij ouderen, maar een klein deel van de patiënten is (ruim) onder de veertig jaar. Ook overbelasting of herhaalde blessures door bijvoorbeeld sporten of door bepaald werk kan een rol spelen. Zo hebben veel voetballers last van artrose in hun knieën en enkels en balletdansers krijgen het vaak in hun voeten. Artrose wordt regelmatig in één adem genoemd met reuma.
Artrose
Bij artrose worden echter geen kenmerken van ontstekingen gevonden in het bloed, bij reuma is dat wel het geval. Artrose is geen levensbedreigende afwijking, maar het kan wel (erg) pijnlijk zijn. Wat zijn de symptomen? Als het kraakbeen in de gewrichten afneemt of zelfs helemaal verdwijnt, komen de onderliggende botten tegen elkaar aan, waardoor bewegingen pijnlijk kunnen worden. In een later stadium kunnen de botten door het schu-
ren vervormen en kan het gewricht gezwollen raken, waardoor de beweeglijkheid achter uit gaat. Niet iedereen met artrose heeft daar (veel) last van, maar pijn en terugloop in beweeglijkheid komen vaak voor. Wat kan er medisch gedaan worden? Artrose vraagt om medische behandeling als het uw dagelijks leven negatief gaat beïnvloeden door pijn of problemen met bewegen. Meestal zijn deze symptomen aanleiding tot verder onderzoek.
Kunstknie
Uw huisarts zal medicatie (vooral pijnstilling) en fysiotherapie overwegen. Buiten het feit dat het uw levensvreugde kan beïnvloeden, bevordert afname van pijn en stijfheid van het gewricht de hoeveelheid beweging, waardoor verergering van de artrose weer kan worden tegen gegaan.
Zijn de klachten te hevig, is het gewricht te veel beschadigd en/of wordt uw leven te veel door de symptomen van artrose beheerst, dan kan verwijzing naar een orthopedisch chirurg een volgende stap zijn. Die kan operatief ingrijpen overwegen, zoals het inspuiten van medicamenten in het gewricht of, als er geen andere oplossing is, vervanging van een gewricht (zoals bijvoorbeeld een knie of heup) voorstellen. Wat kunt u zelf doen? Uiteraard is een zorgvuldig omgaan met de gewrichten in de jaren vóór het ontstaan van artrose de beste maatregel. Bij al aanwezige artrose is het van groot belang dat u probeert de gewrichten zo soepel mogelijk te houden door te blijven bewegen. Als pijn dit onmogelijk maakt is pijnstilling een goed hulpmiddel. Uiteraard moet overbelasting worden voorkomen, maar gezien de klachten zal men die veelal zelf vermijden. Bewegen in water is vaak een goed hulpmiddel. Het lichaam wordt dan ondersteund door opwaartse kracht van het water en voelt soepeler aan, waardoor toenemende stijfheid en de daarbij optredende pijn worden tegen gegaan. (Anke Vonk)
WADANDERS IN GROTE KERK VAN EDAM Een groepje Noord-Hollandse beeldende kunstenaars heeft zich laten inspireren door het Nederlandse waddengebied, zojuist door de Unesco verkozen als werelderfgoed. Hun scheppingen waren deze zomer te zien in de Grote Kerk van Edam met als woordspelige titel ´Wadanders´. Kerk en toren dateren uit de vijftiende eeuw toen Edam nog groot was in de zeevaart. Sindsdien is de kerk menigmaal geteisterd door brand en steeds weer gerestaureerd en vergroot. De kerk is met een lengte van 88 meter en een breedte van 35,5 meter nu de grootste hallenkerk van West-Europa. De kunstwerken hadden moeite op te vallen in de weidsheid van het gebouw met bovendien ruim dertig gebrandschilderde glazen, oude grafstenen en bouwkundige fraaiigheden. Het best lukte dat de robuuste houten vormen van Rein Veldboer die licht wiegden in de touwen waarin ze hingen. Ze waren rond en glad als geslepen door de zee. Jelle de Vries toonde reliëfschilderijen waarin slik uit de Waddenzee was verwerkt. De werken representeerden het aanzicht van drooggevallen wadden. Nanda van Oosten liet tweedimensionale composities zien waarin -naast olieverf- schelpen, drijfhout, aangespoelde spijkers, zand, voile, handgeschept papier en calqueerpapier waren gebruikt. Daarbij had ze teksten gekozen, gebaseerd op de golfslag en de oneindigheid van de zee. De overige exposanten Annette Gaijaard, Janneke de Jong, Susannah Vogel en Irma van de Zande toonden foto’s, aquarellen en schilderijen van strand, wadden en zee. (Dick Seip)
Resterende affiche
COLUMN De openstelling door de Koningin Het verkeersknooppunt was gereed voor in gebruikname door het verkeer. De officiële openstelling kon derhalve worden vastgesteld. Het knooppunt was indrukwekkend genoeg om de openstellingshandeling door de Koningin te laten verrichten. Zij zou daarbij geassisteerd worden door de Minister van Verkeer en Waterstaat. De minister was ook een vrouw, hoewel dat geen toeval was, want bij dit ministerie was men al jaren gewend aan vrouwelijk schoon op deze toppositie. Er werd bij dit departement wel eens nostalgisch teruggeblikt naar vroegere tijden, waarin stoere kerels in hun functie van minister laarzen aantrokken en ter plekke aangaven hoe de Afsluitdijk moest worden aangesloten en hoe de Gelderse IJssel gekanaliseerd moest worden. Maar de huidige minister was ruimschoots acceptabel door haar belangstelling voor de producten, die door haar ministerie werden gerealiseerd en door haar standvastigheid binnen het kabinet, waarbij ze aantoonde zelfs haar op haar tanden te hebben. Als prettige bijkomstigheid was zij ook nog een aantrekkelijke verschijning. Er werd zo krap mogelijk gepland en met de agenda’s van beide dames in de hand werd 29 april als datum van openstelling vastgesteld. Dat was een keiharde datum. Het was tenslotte niet denkbaar, dat men een dag vóór de happening kontakt had met de koningin en de minister met de mededeling, dat de openstelling niet door kon gaan in verband met een bezoek aan de tandarts van één van de organisatoren, of dat een protocolbegeleider verhinderd was, daar hij uitgerekend die dag recht had op ouderschapsverlof. Het organisatiecomité had vanaf die dag tot de openstellingsdatum nog een half jaar. Het was een ingewikkeld knooppunt geworden, waarbij het verkeer op vier verschillende niveaus zou worden afgevoerd. Ingewikkeld met als gevolg, dat er nog altijd automobilisten waren, die op het hoogste niveau alleen maar lucht zagen,
zich geschrokken afvroegen of ze per ongeluk geen vliegreis geboekt hadden om zich daarna te realiseren, dat er langs een startbaan geen vangrail behoort te staan en daarom op de vluchtstrook uitstapten om zich te oriënteren. De openstellingshandeling van een dergelijk imposant verkeersknooppunt kon niet worden afgedaan met het simpelweg doorknippen van een lint. Daarvoor moest iets bijzonders bedacht worden. De handeling zou op de vluchtstrook plaatsvinden. Daartoe was op een podium een grote doos geplaatst met als deksel in kunststof een Gregoriaanse knoop. Deze knoop is in het grijze verleden ontwikkeld om de ingewikkeldheid van stoffelijke zaken aan te geven. Het was overigens hoopvol dat er bij de overheid nog creatieve geesten zaten, die een dergelijk, meer op een bord spaghetti lijkend, kunstwerk wisten te verzinnen, ingewikkeld genoeg om daarvoor het verkeer voor langere tijd stil te zetten. Het ter plekke uitstappen van Hare Majesteit met haar hele gevolg uit de VIP-bus was gebaseerd op rangen en functies. Daar er in dit Kikkerland nog altijd onderscheid gemaakt wordt tussen onbelangrijk en belangrijk was het gevolg van de Koningin verdeeld in een VIP en een SuperVIP-afdeling. Hoe verder naar achteren in de bus hoe minder belangrijk. Op de achterbank zat dan ook een VIP, die slechts het beheer had over 32 parapluis. Je wist tenslotte maar nooit in dit Kikkerland, of de één of andere zonnige weersvoorspeller het bij het verkeerde eind had. De SuperVIPS rolden dan ook het eerst uit de bus en stonden vooraan op het podium. En dit was weer een belangrijk aspect in verband met hun carriere. Hare Majesteit besteeg kordaat het podium om met een koninklijke druk op een knop een sein te geven aan wegwerkers en politiemensen om op alle verkeersbewegingen het verkeer stil te zetten. Daarna werd het echt ingewikkeld en was Hare Majesteit nogmaals
aan zet. Met een zwaard moest de kunststofknoop doorklieft worden. Het was een twee-persoonszwaard, want schoot de Koningin in kracht tekort, dan kon de minister bijspringen. Maar niets daarvan. Met een forse klap werd het kunstwerk doorklieft en opende de knoop zich zodanig dat er een maquette van het verkeersknooppunt uit verrees. De minister was even teleurgesteld, want zij had graag meegehakt om aan te geven hoe het beleid bij Verkeer en Waterstaat er de komende periode uit zou zien. Met andere woorden: ‘waar in ieder geval de leiders van het protocol van vandaag op konden rekenen als deze openstelling zou mislukken’. Mislukken behoorde tenslotte tot de mogelijkheden, want het openbarsten van een dergelijke knoop werd elektrisch aangestuurd. Om te verhinderen dat het hele protocol omver werd gegooid door kortsluiting werd voor de zekerheid aan de aannemer die het elektra had aangelegd, gevraagd of er bij het bedrijf een elektro-technicus werkzaam was, die zo klein was dat hij in de doos onder de maquette paste. Mocht er op elektro-gebied iets misgaan, dan hoefde deze monteur slechts een paar draadjes aan elkaar te knopen om stroom te krijgen, waardoor het verrijzen van de maquette een zekerheid was. Een dergelijke monteur bleek beschikbaar. De elektroman, die inderdaad zo klein was, dat hij een broer van Ed en Willem Bever had kunnen zijn, was even voor de aankomst van de Koningin in de doos gepropt, waarbij hij voordeel putte uit zijn loopbaan in het circus als slangenmens voordat hij in de aannemerij terechtkwam. Of hij de eindjes aan elkaar geknoopt heeft, omdat er ergens met de stroomvoorziening iets mis was, zal nooit bekend worden. Hijzelf sprak van wel en kwam daardoor in aanmerking voor een premie uit het potje ‘gevarengeld’. Een financiële peuleschil, gezien de kosten van deze dag. Was het de electroman, die de eindjes aan elkaar knoopte; de overheid hoefde de eindjes in ieder geval niet aan elkaar te knopen.
Zoals gebruikelijk was er bij het Rijk geld in overvloed voor dit soort evenementen. Problemen werden vaak gemaakt, wanneer bij voorbeeld een technisch tekenaar een nieuw potlood kwam vragen. Dan was steevast de wedervraag van de collega, die het potlodenbestand beheerde, of de tekenaar die potloden soms opat; een half jaar geleden was er ook al één aan hem gegeven. In verband met een mogelijke accountantscontrole vulde de tekenaar maar weer eens een formulier in drie-voud in voor het aanvragen van een potlood. Intussen had de Koningin geantwoord op vragen, waar zij de handigheid met het zwaard had opgedaan. Met het hanteren van het zwaard, zo wist zij te melden, had ze in haar carrière ruimschoots ervaring gekregen bij het tot ‘Ridder in de Orde van en nog wat’ slaan van verdienstelijke exemplaren van de Nederlandse samenleving tijdens de lintjesregen op Koninginnedag. Zeker omdat het morgen alweer de bewuste dag zou zijn, kon een beetje oefening geen kwaad, want in het verleden was het wel eens misgegaan. Hierdoor waren er ge-
decoreerden, die wel trots een lintje op de borst droegen, maar minder trots met een wat afhangende linkerschouder door het leven gingen. De vorstin was hierna weer aan de beurt en via een druk op de knop gaf zij het sein aan verkeersleiders en verkeerspolitie om langzaam, hoe tegenstrijdig dit ook mocht klinken, met het snelverkeer er achter op te stomen naar het verkeersplein, zodat op precies hetzelfde ogenblik alle verbindingen overspoeld zouden worden met doorgaand verkeer. Het werd hoog tijd voor actie, want hier en daar ontstonden al schermutselingen tussen overheidsdienaren en automobilisten, waarbij deze laatste groep ‘het stilstaan en het wachten op niets’ al lang zat was. Na de legendarische woorden van Hare Majesteit: ‘Hierbij verklaar ik het Verkeersknooppunt voor geopend’, was het de directeur van de overheidsdienst, die zich even liet gaan en met luide stem riep: ‘Leve de Koningin.’ Dat paste nou net niet in het Protocol en was alleen voorbestemd voor de voorzitter van de 2e Kamer op Prinsjesdag. Er was dan ook niemand die daarbij inhaak-
te, zodat de man met een rode kop achter de vorstin en de minister de bus intuimelde met een nog rooiere kop, omdat hij zich vergiste in de opstap en overeind gehesen werd door de minister. Deze ongeluksvogel kon voorlopig zijn bevordering wel vaarwel zeggen. Toen alle overige hoogwaardigheidsbekleders ingestapt waren, liet het gezelschap het knooppunt voor wat het was om elders onder het genot van toespraken, sandwiches en oranjebitter de middag door te brengen. Tevens zou de vorstin een praatje maken met een aantal zeer selectief gekozen werkers aan het knooppunt. Het verkeer had geen moeite met deze beëindiging van het draaiboek en raasde binnen korte tijd op topsnelheid voorbij, alsof er al jaren een verkeersknooppunt bestond en iedere automobilist blindelings de weg wist. Dit uitgezonderd natuurlijk dat handjevol twijfelaars, dat uitstapte op de vluchtstrook om zich te oriënteren. Rob van den Broek
Colofon VOR-AGENDA 2012 (ZIE OOK WWW. VORRWS.NL) 5 sept. Recreatieve fietstocht op de Utrechtse heuvelrug (opg. kon tot 20/8) 12 sept. Workshop maken website, weblog of homepage (opg.
[email protected]) 13 sept. Excursie aanleg A2 in Maastricht (opg. kon tot 20/8) 18 okt. Workshop maken website, weblog of homepage 24 okt.
Eindejaarsbijeenkomst in Burgers Zoo (opg. tot 8/10)
KOPIJ- EN VERSCHIJNINGSDATA Zaterdag 1 september wordt voor nr 8 als kopijdatum aangehouden. Bureau Karin de Lange plant 19/9 als achtste verschijningsdatum voor Geel! in 2012. Verder zijn haar data 23/10, 11/12 en 24/1 (2013). Het laatst verschenen nummer van het VORbericht en Geel! staan op www.vorrws.nl. Oude nummers van Geel! staan op www.karindelange.nl.
Verenigingsbulletin van de VOR onder redactie van de Commissie Communicatie Hoofdredacteur: Adri den Boer E:
[email protected] Lay-out: Lex van Gennip E:
[email protected] Ambtelijk secretariaat VOR: Willy Bouwmeester en Claudia Kranendonk, Antwoordnr. 10660, 2501 WB ’s-Gravenhage, E:
[email protected] (alle zakelijke aangelegenheden,gezamenlijke in-box).
[email protected] [email protected], T: 070 - 456 11 88 Rekeningnr. 1294276 t.n.v. Penningmeester VOR ’s-Gravenhage Website VOR: www.vorrws.nl
