Het periodiek der Medische Studie Vereniging Pulse - Jaargang 1 - Nummer 2

MAGAZINE Het periodiek der Medische Studie Vereniging Pulse - Jaargang 1 - Nummer 2

In dit nummer: Test je kans op een winterdepressie - De eerste dag als student - Animal testing in Melbourne - Staying alive & cooking - Het doel van de blokevaluaties - Seksuele intimidatie in het ziekenhuis - foto reportage van Pulsation! - Vak apart: artsen zonder grenzen - en meer..

Je weet pas wat je mist als het er niet is

Inbraak, lekkage of brand. Het zal je verbazen hoe kostbaar je spullen dan blijken te zijn. Wij vergoeden de waarde. Zonder maximum. Afsluiten doe je via www.vvaa.nl/studeren.

VVAA studenten inboedelverzekering

Colofon PULSE Magazine is een uitgave van Medische Studie Vereniging PULSE en verschijnt vier maal per jaar. (samenvoeging van voormalige Plexus en Kozijn) Adres MSV Pulse tav Pulse Bachelor Postbus 616 6200 MD Maastricht [email protected]

In dit nummer

Hoofdredactie & lay-out Marjolijn Streppel

Het grote wennen

10. Blokevaluatie

Een kijkje in de papierfabriek van de evaluatieformulieren... waar doe je het voor?

Redactieleden Marcelle van Eupen, Carlijn de Betue, Marie-Claire Kleinegris, Jef Verbeek, Veronique Timmer, Kim Wamper

16. Staying alive & cooking

Koken met een allergie, niet altijd even makkelijk. Lees hier de tips!

18. Test de kans op een winterdepressie

Onze dank aan alle auteurs die een bijdrage hebben geleverd aan deze editie!

Heb je nachtmerries over opstaan in het donker, verlang je nu alweer naar warme oorden? Test hier of je gevaar loopt...

Oplage 2550 stuks

32. Nu gaat het toch echt te ver

Drukker Drukkerij de Heeg

Copyright Niets uit deze papieren danwel elektronische uitgave mag zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van MSV Pulse verveelvoudigd en/of openbaar worden gemaakt. Individuele artikelen zijn eigendom van de respectievelijke auteurs. © 2007 MSV Pulse

6.

Live verslag van de eerste dag op de uni door een eerstejaars student

Eindredactie Leonie Geut, Koos van Geel, Martine Uittenbogaart, Sijbranda Woudstra, Caroline Driessen

Kopij naar pulsemagazine@studver. unimaas.nl

Vinger aan de Pulse

Kersvers voorzitter Kevin Göttgens over de ontwikkelingen binnen Pulse

Website www.msvpulse.nl

De Volgende editie van PULSE magazine zal verschijnen begin april 2008. Deadline voor aanleveren kopij: 15 februari 2008

4.

Seksuele intimidatie in het ziekenhuis - een onderzoek van het KNMG- studentenplatform

En Verder: 2. 8. 12. 14. 17. 20. 22. 25. 26. 27. 28: 30. 34.

Redactioneel Verslag Clinicus van het Jaar uitreiking Vak apart: artsen zonder grenzen Test je MQ Een spel met ballen (B-A-L-L-E-N) De pest aan... geschiedenis! Tijd voor wat anders: boek - film - boek Mijn beer heeft een beetje buikpijn Column - Hoeze communicatie? Grensgevallen De ‘W’ van Wetenschap: Animal Testing Movir en CO congres Coschappen moe Pulse Magazine - December 2007

1

Voorwoord En ineens wist ik waar Hummie van der Tonnekreek haar lumineuze idee vandaan had gehaald. Dat George Orwell later ook nog aan de naam van het geheel bleek bij te dragen, kwam alleen maar omdat zonder camera’s geen kijkcijfers behaald worden. Big Brother is een fenomeen. Het kwam er eigenlijk op neer dat een stel mensen, die elkaar niet kennen, bij elkaar in een huis werden gezet. En als je maar de meest excentrieke types uitzoekt levert dat hilarische momenten op. Als de geldschieter zich echter teveel bemoeit met de kandidatenkeuze om kijkcijferrecords te verbeteren, wordt het niet om aan te zien… Geef mij maar de ‘real life’ versie. Want het kan niet anders dan dat Hummie werd geïnspireerd door een ziekenhuisbezoekje aan tante, buurman of achternicht. Op zaal speelt zich immers niets anders af. De enige verschillen zijn dat die kandidaten er zelf niet voor gekozen hebben, dat ze samen proberen er het beste van te maken en dat er geen camera’s op de loer liggen. Maar ze zijn wel veroordeeld tot het doorbrengen van 24 uur per dag met elkaar. En dat in heel wat minder luxueuze omgeving… Over het algemeen gaat het deze patiënten toch een heel stuk beter af dan de bigbrother-kandidaten. En er wordt nooit iemand weggestemd. ‘Ik heb niet zo’n trek..’ zegt de 83-jarige dame, opgenomen met decompensatio cordis. Dokter: ‘Toch is het wel belangrijk dat u goed eet.’ ‘Daar zorgen wij wel voor!’ reageert een kamergenote en ze wijst naar de twee heren die hun broodmaaltijd aan de andere kant van het tafeltje nuttigen. Ze knikken instemmend. ‘Ja, ik mag niet van tafel van ze, voor ik mijn beschuit op heb.’ bevestigt de oudere dame, ‘ze zorgen goed voor me hier’. Ik kan een glimlach niet onderdrukken. Voor mij winnen deze mensen samen die big brother trofee dubbel en dwars: 4 totaal verschillende mensen, die stuk voor stuk een moeilijke tijd doorgaan en er met z’n allen maar het beste van maken, lol, maar ook oog voor elkaar hebben. In elk geval een mooie kerstgedachte!

En kerst is het bijna… Ik hoop tenminste van harte dat deze tweede editie van Pulse Magazine u voor de feestdagen heeft bereikt. Een stressvolle opgave, omdat het verslag van de clinicus van het jaar - uitreiking van 7 december jongstleden uiteraard nog in dit winternummer verwerkt moest worden. De beste stages en co-assistenten begeleiders zijn inmiddels beloond met een gouden stethoscoopje, proficiat! Behalve een verslag van deze en andere Pulse-activiteiten, die inmiddels al weer tot het verleden behoren, in dit nummer weer het nodige andere vermaak. Voor hen die kerstvakantie mogen genieten zijn er tips voor boek en film, of kan het Medisch Quotient en de kans op seizoensgebonden depressie getest worden. In elk geval wens ik eenieder - behalve het gebruikelijke leesplezier - fijne feestdagen en een gezond, inspirerend en succesvol 2008 toe!!

Marjolijn Streppel Hoofdredacteur

De redactie wenst u een sfeervolle kerst en een creatief nieuwjaar toe! L Leonie eoni eo oni nie e Ge Geut eut u K Koos oos va oos oo van an Ge G Geel eel el el S Sijbranda ijjb brran anda da aW Woudstra ou uds dstr dst tra M Marcelle arc rcel elle el le v van an nE Eupen upen upen up n JJef eff V Verbeek errbe beek ek k K Kim im mW Wamper ampe per 2

Pulse Magazine - December 2007

Carl Ca Carlijn r ij rl ijn n de B Bet Betue ettu Mart Ma Martine rtin rt ine in e Uitt U Ui Uittenbogaart itten ttten enbo b ga bo aarrt Ca Caroline aro o ine ne D Driessen riies esse esse se Marie-Claire e Cl eClai Clai aire aire eK Kle Kleinegris lein le ein neg g Veronique ue e Ti T Tim Timmer im Marjolijn S Streppel trre

:HHUNDONRHQGH]HNHUVW" :HHUNDONRHQGH]HNHUVW"

0HQVHQ RS 6XPED HWHQ QRRLW NDONRHQ +HW HWHQ YDQ HHQ ]ZHUIKRQGLVDOHHQIHHVWPDDOYRRUPHQVHQGLHYDDNPDDUppQ NHHUSHUGDJHHQVREHUHPDDOWLMGYDQULMVWPHWPDLVHWHQ 2PRYHUJRHGHVFKROLQJHQJH]RQGKHLGV]RUJPDDUWH]ZLMJHQ 2QHHUOLMN"'DWYLQGHQZLMRRN 0HWEHKXOSYDQVSRQVRUVXLW1HGHUODQGHQ %HOJLsYRHUHQZHORNDDOGXXU]DPHSURMHFWHQ XLWRPGHVLWXDWLHYRRUGHPHQVHQWHYHUEHWHUHQ

+HOSRRNPHHHQVWHXQ6XPED&DUH 9RRUPHHULQIRUPDWLHFKHFNZZZVXPEDFDUHRUJLQIR#VXPEDFDUHRUJ RIPDLOPYDQGHUJDUGH#VWXGHQWXQLPDDVQO

Tegen inlevering van deze bon

10% korting op een maaltijd of gratis koffie/thee na een maaltijd

EL PYTHON LIGT IN WIJCK OP DE HOEK VAN DE WIJCKERBRUGSTRAAT EN DE WIJCKERGRACHTSTRAAT OP LOOPAFSTAND VAN HET CENTRAAL STATION Pulse Magazine - December 2007

3

Een beetje duidelijkheid binnen Pulse, FHML, UM en andere afkortingen... Zoals velen misschien de vorige keer al is opgevallen zal deze column gebruikt gaan worden om iedereen op de hoogte te houden van de vooruitgang en activiteiten van MSV Pulse. En ook deze keer hebben we jullie weer wat nieuwtjes te melden! Hopelijk hebben de meesten van jullie onze berichten op EleUM al zien staan. MSV Pulse is op zoek naar nieuwe bestuursleden die de vereniging komen versterken. Op het moment dat jullie dit lezen heeft het eerste bestuur van MSV Pulse net plaatsgenomen. “Maar wie heeft tot nu toe dan de vereniging geleid?!?” In tegenstelling tot wat veel gedacht werd onder de geneeskundestudenten, is er tot nu toe geen sprake geweest van één organisatie onder de naam MSV Pulse. Eigenlijk waren de pijlers nog steeds aparte verenigingen die zelf activiteiten organiseerden en verantwoordelijk waren voor hun deel van Pulse. Achter de schermen was er dus nog steeds sprake van versnippering! Hier is nu verandering in gebracht. Sinds kort is er nu het eerste overkoepelende bestuur van MSV Pulse. In dit bestuur zitten uiteraard mensen uit alle pijlers. Bij deze wil ik deze mensen graag even aan jullie voorstellen: Secretaris: Deze functie zal de komende tijd door Stefan Geijselaers vervuld gaan worden. Stefan is lange tijd de secretaris v van Pulse ex) an Pu ulse Bachelor (Reflex x) geweest en zal zijn kennis nu gaan gebruiken om MSV Pulse te helpen. e help pe . pen. pe Penningmeester: Kurstjens de persoon Pulse g Ralph Kurstje ens is d e pe ersoon binnen MSV Pu P lse die verantwoordelijk is voor de geldzaken. Ralph hee heeft functie binnen eft deze func ctie ook bekleed binn nen e het oude Pulse Bachelor (Reflex) en hij zal er voor zo zorgen dat niet afhankelijk orgen da at we ni n et teveel afhankelij jk worden van de Stufi van onze leden! Commissaris Bachelor: K Kirsten Beek voorzitter irsten van n der B eek was eerst voorzitt ttter van Pulse Bachelor (Reflex) en zal nu d Commissaris Zij draagt de ffunctie unctie van Commis ssaris Bachelor op zich nemen. Z ij ij d raagt de verantwoordelijkheid voor de activi activiteiten voor iteiten vo oor Bachelorstudenten. Vragen en opmerkingen over BOB’s en dergelijke zijn natu natuurlijk welkom uurlijk k wel lkom bij haar. Commissaris Master: Eerst was z ze voorzitter e de ev oorz zitter van Pulse Master (Ko-Beraad) en nu zal Marieke Bierhoff de commissaris Master s Mas ster zijn n binnen het MSV Pulse bestuur. Uiteraard is zij verantwoordelijk voor alle feesten, fee esten,, bo borrels orrels s en workshops voor de Masterstudenten. Heb je zelf ideeën, mis je activiteiten vind het n of v ind d je h et gewoon leuk om wat te vertellen, dan kun je haar hierover aanspreken. Commissaris Onderwijs: j Marre e Andr Andree ree W Wiltens iltens s was s de e voorzitter van het Studentenberaad Geneeskunde G neeskunde en zal deze functie Ge fun nctie nu ver vervullen rvulle en on onder nder de naam Commissaris Onderwijs. Ben Be en je het niet eens met de m manier aniier waa waarop arop d de e U UM M be be bepaalde dingen organiseert of vind d o derwijs juist heel erg g oed,, dan ku un je je j ttot ot Ma arre richten. het on onderwijs goed, kun Marre Commissaris Commissa sa ari ris s MM MMSR MMSRC: SRC: SR C: V Van Vanuit anui an ut h het et MSV V Pul Pulse lls se bestu se bestuur uur zal Kristian van Kal Kalmthout allmthout MSRC, he et cong n res dat elk jaar op de UM georganiseerd verantwoordelijk zijn voor het M MMSRC, het congres is dit dit jaar jaar d de e vo voor orzi or zitt zi tter tt t van de organisatie en congr g esge g relateerde zaken zijn wordt. Hij is voorzitter congresgerelateerde special all aliteit. zijn specialiteit. Commissa s ris Boekenbar: Last but not leastt hebbe sa en we nog een Commissaris Boek kenbar. Commissaris hebben Boekenbar. Doe ekes staat dagelijks tussen de boe eken, n oemt zichzelf “sjaak boekenbar” e n zal Yrsa Doekes boeken, noemt en lezier een nieuwe skillslabboekje v erko open als je oude weer eens uit elk kaar is je met p plezier verkopen elkaar gevallen!

4


Copyright 2004 by Butkui Chiu

Vinger aan de PULSE

De oude pijlers van Pulse zullen nu gaan functioneren als commissies en werkgroepen en zullen de commissarissen helpen bij het uitvoeren van hun taken en nu is er dan na jaren van werken eindelijk sprake van één echte organisatie.

“Nieuwe bestuursleden gezocht!” Zoals ik net heb aangegeven staan er nu announcements op EleUM waarin staat dat we nieuwe bestuursleden zoeken. In februari zullen een aantal van de huidige bestuursleden gaan vertrekken en dus zullen hun taken door een nieuw persoon overgenomen moeten gaan worden. Daarnaast zal vanaf september 2008 de bestuursopbouw van MSV Pulse gaan veranderen. MSV Pulse zal als eerste studievereniging in Maastricht met een fulltime bestuur gaan werken, dat dagelijks bezig is met de organisatie van feesten, workshops, het congres, de Clinicus van het Jaar uitreiking, borrels en de organisatie van het onderwijs voor geneeskundestudenten, etc. Veel medische studieverenigingen in Nederland werken nu al met een fulltime bestuur en door nu ook deze structuur aan te nemen gaan we proberen meer voor elkaar te krijgen voor de studenten en meer in verhouding te staan met de andere medische studieverenigingen. En uiteraard zijn we ook op zoek naar mensen die zich willen inzetten voor een nieuwe studievereniging en die vanaf september fulltime met hun taak willen beginnen. Naast MSV Pulse zijn er natuurlijk nog veel meer zaken die spelen binnen onze faculteit FHML. Niet alleen zijn wij binnen Pulse bezig met een fusie, maar ook de universiteit en het ziekenhuis steken hier veel tijd in. Nadat sinds het begin van het jaar de faculteiten Geneeskunde en Gezondheidswetenschappen zijn samengegaan tot de Faculty of Health, Medicine and Life Sciences komt nu de volgende stap eraan: MUMC+. Waarschijnlijk hebben jullie al berichten zien langskomen waar de voortgang van deze fusie in besproken werd. FHML en het aZM zullen samengaan tot een Universitair Medisch Centrum.

Kortom er is, en er zal nog veel gaan veranderen binnen Pulse, FHML en de UM, en vanuit MSV Pulse zullen we proberen jullie ook van deze veranderingen op de hoogte te houden. Tot slot hoop ik dat alle eerstejaars goed gesetteld zijn in Maastricht en dat alle nieuwe co-schappers het tot nu toe overleefd hebben. Vanuit Pulse heel veel succes met je studie en als we er iets aan kunnen doen om het leuker / beter te maken dan horen we dat graag van je! Kevin Göttgens Voorzitter MSV Pulse 2007-2008

Heb je na het lezen van dit stuk interesse in een bestuurfunctie of wil je Pulse op een andere manier helpen, check dan onze website www. msvpulse.nl of stuur een mailtje naar [email protected].

“Ook de universiteit en ziekenhuis bespreken fusie” Ook is er sinds dit jaar sprake van een nieuwe opleiding binnen FHML. De AKO-master, de opleiding tot Arts-Klinisch Onderzoeker, waarbij studenten met een vooropleiding een verkorte geneeskundeopleiding kunnen volgen en zoals gezegd Arts-Klinisch Onderzoeker worden.


5

Eerste dag als student: het g der een an el t e m sta ik t gevo ar toch ken met he ergen, a m g j a elke d e te vergeli ekse B oe rijwel de Be t v s r e a it idee h b a d t n n t e e r g e h u g e in is b g h l e . Nu g gevoe schoolreisje t, heb je toc r gaat rmaal. Het a e p a k o k g t e e s De w t eer aar to an no n. l op d n ik voor he t waar je n l kome gevoe e e a e o z t w n d e e j ha je teg oewel dat ik of wat 6: Alh p ie heden e w o r n in g e bezig k wil en e s d g r a o a w l ed .I het za r de all reinvaart af rd voo lt e e le n u s gecalc eze toch in tijd in d e rabele d im werk ik een memo ik ru n b e e d h le l p o nk ka op. Oo uchen en aa de bus mis Ik sta o m d o r , ten ede zoals e en dat ik w m o voork it,en dag. e bus u eit. d ik p en sta ctualit Tevred oor de pun e reden . t ik e r v els be eolia ben. D l snel inmidd enteer ik V ggekomen is rd a it e lt u m u ter ent we d mpli p u o o t c De fac s ig d t f hoo gelma odzaak is als s op in mijn r ik later re nigszin ijn ere no e a t a it a w b li o s s t t Ve em Ie een fie ijsbali r dat e w m e r o k e r d a e kboek on ig wa de en bij de het blo , de k. j r d li o m o e o o o id d b ik 60 du eid al legenh chtig blader S40, 50 of orlijk er gev N In ied m mij de ge lu h U V e . . b o p n a te hale richtzaal loo t lijkt een p tijd kw o 1 . ek 1 Maast En he blokbo aar de n wennen. n ik l blijve terwij ingen ster te zijn. m a n e b oo land r van volgep oment al; m n e e za in de g. In ooral e gan ster kijk ik ken, ll d o met v en n v a e k g m in e e ie e ll is or ln pr co n te v ld. vrijwe Het is een ollege t voor de s a c v ik e t t ik a s d e ch er voel icht. gooch , zoals Het e erde aanda het ge bekend gez zaken ortingen ge der ik d e in b d in e n m h m e afk ver vat een leid e t Toch r in b a . a t k w a g a u d n k r d n orden rlij iefi n w het is hier e gen w behoo militaire br gen e in n ik t li d e e l ie m d e z e e ook al delijke med er wordt er gemiddelde ster mee. V d o r u e o e o d r n V h e t , . is e C h om . hu cht SP ig valt r hoeft te k verwa FE, CORE, k k d a lu h e e al SA en ke ege. G PGO, dit coll ijl je maar e n OWG, a d terw ingen afkort geroosterd, in vaker

9.:45

9:.55

10:.40

11:.30

6

Pulse Magazine - December 200 2007

grote wennen.... e ander nkele e n t e e e ,m ijn Mensa e Egberts z aakt e d ouw ten in ok sm p te ik ga e stand van D end was. O ijsgroe n w e r e n d e e w n fi p e r de o afgelo e en de kof iddelbare g ar naa ege is m in a ll t e o m n c d a e k t p He De je o iten w n wat jaars. n beslu e t e eerste ebreider da t Na he it ig stuk u stuk beter. roege n “de v aal, in het ee en. n ij lem sch kk niet he r. Ik g e vertre o e n k eerste n heeft zie ik rlijk laat. end r de o o v ehoo rdele al terg n b o t n o s e v in d t g r e u O be at voo als ee og ste van 45 min de PG itten. Wat d e kunnen n o lang n m z e a s lf a s f a le e o z h huis t l zat, leken eens Het b sgroep” te als g niet 0 naar oo o wij 3 r h : n c e 5 s d e zaken 1 d n e r r o r m u a e o u v lb d s o feer, pa les idde tutor nige s e n ik vind og op de m aan. Zo`n d e w n n n is va te g l een o Toen ik noloog r. Het is we voorbij o van m m a a n . e ee casus et sfe mst l langz n o e e t e k s w n n r ij n e e r v spa bije allere rt, is h OWG- l het eerst t er een ont et de ar duu m a j e s n r 6 . e w e n e e n Alho en, he wat aftaste en we met leiding zo` fsprak werka or iedereen atje beginn e gehele op n. d ra vo ne het is inleidende p het feit dat ijd te begin t n t p ie e o z h om Na e. Ge had ht idee skund dan ik de genee jk geen slec n e r u rli s op te d natuu korter emiddelde le anden p e o r g g ma e wijs dan d an de twee onder ij b r r u o u d o d twee eller v lijkt te zijn ndaar en de het ging sn k g j e li b w de sta r n h k , j c e ij li g z o d t r e o t d e r n l ve Uitein tjes. H maar het is t de zitten. o Sterke die nu vee r o e . n li t e o h g c h ” p en sch verwa are school amer? t groe opdrac tudent na me je al een k bibliotheek lb s t e a n d e w id s m tus nog de eb tie die bus praat ik an?” en “h spreken af vakan a e d e d n va . W aar ennen weg n om je Onder als “waar k n te leren k se vragen meer men te maken. t n a fijn w e dag same aam d godsn ar n e in lg ik o v af hoe rst ma ag mij niet toe, ee het op a r v k . Ook weg. I oet er m wat uldig. Het d ond ga eten o o r d v h vana rd sc t en ik wat ik astrich het antwoo a n e M it r o lu lf do ze En bes s rijdt . Ik blijf mij halen. De bu d e t r o n w ts aar zie ennen. ooit ar erste j e sw t e h immer eens is n e n wo jezelf

13:.00

13:.30

15.:30

15:.45

Door Koos van Geel


7

Clinicus van het J Jaar 2006-2007 wederom een groot succes

Op vrijdag 7 december werd, na een online nominatie- en stemronde, de uitslag van de ‘clinicus van het jaar verkiezing’ bekend gemaakt! Het was een zeer geslaagde avond. Het doel van de verkiezing is, namens de co-assistenten, waardering uitspreken voor opleiders die zich inzetten voor goed onderwijs. Daarnaast willen we artsen stimuleren tot het verbeteren van onderwijs. We willen bereiken dat álle opleiders, of het nou gaat om assistenten, specialisten of huisartsen, zich bewust worden van de manier waarop zij onderwijs geven, en hoe dit mogelijk verbeterd kan worden. Ook dit jaar was de GOUDEN STETHOSCOOP de prijs die er te behalen viel, in de vorm van een speldje dat op de jas of das gedragen kan worden. De groeiende interesse voor de uitreiking bleek dit jaar uit de enorme opkomst. Zowel artsen en stafleden, als studenten bezochten de uitreiking. Ook uit de talrijke nominaties en stemmen die we dit jaar ontvingen bleek dat de co-assistenten goed op de hoogte waren! De uitreiking begon met een woord van Simon Robben die als winnaar van afgelopen jaar de aanwezigen toesprak, om nog iets langer clinicus van het jaar te zijn. Vervolgens werden de genomineerden geïntroduceerd aan de hand van de ingestuurde motivaties en werden de winnaars bekendgemaakt. Winnaar in de categorie specialist azM werd drs. Rennenberg (interne geneeskunde), die vooral wordt geroemd om zijn vriendelijkheid en tijd die hij neemt om co-assistenten iets uit leggen. In de categorie arts-assistent azM won drs. Nagtzaam (dermatologie) de felbegeerde prijs. Deze populaire jonge assistent is een zeer goede begeleider en bovendien regelmatig te zien op de co-borrels! Van de specialisten uit de perifere ziekenhuizen werd dr. Hengstman de winnaar. Deze neuroloog staat bekend om zijn toewijding aan zowel patiënt als student! De beste assistent uit een perifeer ziekenhuis is dit jaar geworden: drs. Weerkamp (neurologie). Deze zeer aantrekkelijke arts-assistent heeft een verreikende kennis en creëert een prettige omgeving om in te leren. Beste stage van 2006 werd: dermatologie in het Maasland ziekenhuis te Sittard, die met een indrukwekkende 9,1 voor begeleiding het hoogst scoorde van alle stages. De beste huisartsbegeleider van het jaar 2006-2007 werd drs. Schulte, die door de co-assistenten met maar liefst een 9,4 beoordeeld werd. Zowel de beste stage als de beste huisartsbegeleider werden vastgesteld op basis van de evaluatieformulieren (die gele) die de co-assistenten invullen na afloop van een co-schap. Via deze weg wil ik jullie nog een laatste maal bedanken voor het massale stemmen, hopelijk kunnen we volgend jaar weer op jullie rekenen. En mochten jullie deze spectaculaire uitreiking gemist hebben, kom dan zeker volgend jaar! Carlijn Stekelenburg Vice-voorzitter Pulse Master,

8


Rest niets anders dan de genomineerden en de winnaars nog éénmaal te noemen: Specialist AzM Prof.dr. P.M. Steijlen, Dermatologie Drs. G.H. Sie, Hoofd-hals/kinderchirurgie Prof.dr. Koopmans, Interne geneeskunde Drs. R.J.M.W. Rennenberg, Interne Geneeskunde Prof.dr. E. Heineman, Kinder/transplantatie chirurgie

Arts Assistent AzM Dr. M. Poeze, Chirurgie Drs.J. Melenhorst, Chirurgie Drs.I. Nagtzaam, Dermatologie Dr. R. van Kimmenade, Interne geneeskunde Drs. M. Ottink, Kindergeneeskunde

Specialist perifeer Dr. G.J.D. Hengstman, Neurologie MMC Eindhoven Dr. R.J.Th.J. Welten, Chirurgie Atrium MC Heerlen Drs. B. Meesters, Chirurgie Atrium MC Heerlen Drs. A. Wieland, Chirurgie VieCuri MC Venlo Dr. P. Bouckaert , Gynaecologie Atrium MC Heerlen

Arts Assistent perifeer Drs. Ö. Uludağ, Chirurgie Atrium MC Heerlen Drs. N. Weerkamp, Neurologie Atrium MC Heerlen Drs. G. Pons, Neurologie MMC Veldhoven Drs. R. van de Weijer, Cardiologie/Longziekten MMC Eindhoven Drs. S. van Teeffelen, Gynaecologie MMC Veldhoven

Huisartsbegeleider van het jaar: Drs. R.P.G. Ottenheijm, Geulle Drs. S. Schulte, Roermond Drs. C.M.J.R. Schreurs, Maastricht Stage van het jaar: Dermatologie Maasland ziekenhuis Sittard Chirurgie St. Anna zorggroep Geldrop Keel-, neus- en oorheelkunde Catharina ziekenhuis Eindhoven


9

Door Carlijn de Betue

Blokevaluatie Een kijkje in de papierfabriek

Je neemt plaats op je stoeltje, pakt je potlood, flesje water, Red Bull en je boterhammetjes uit je tas, rommelt nog even verder en….-zucht van verlichting- gelukkig ook je gum gevonden. Om je heen hoor je stoelen schuiven, je vangt flarden van teksten op .. weet jij nog wat.. Bcl2… apoptose? Gister in stress…. lezing over artherosclerose? …lang doorgegaan? … nog even in Fees Febrik geweest… Langzaam stroomt de zaal vol en de spanning is tastbaar. Iedereen wacht op het moment dat de toetsformulieren van voor naar achter worden doorgegeven. En dan hoor je een gevreesd woord door de microfoon schallen.. EVALUATIEFORMULIER.. ja hoor, eerst nog even evalueren. Alsof je daar op zit te wachten nu! Blokevaluatie Na afloop van elk blok, cluster of co-schap komen de roze, gele, blauwe of witte formulieren weer tevoorschijn en mag je erop los evalueren. Wat gebeurt er vervolgens mee? Heeft het echt zin, of is het je reinste tijdverspilling? We nemen een kijkje in de papierfabriek die evaluatie heet. Soorten evaluatie Vanuit het Onderwijsinstituut van de FHML is de taakgroep Programma-evaluatie ingesteld. De mensen in deze taakgroep zijn onderwijskundigen en houden zich bezig met de kwaliteitswaarborg van de opleiding Geneeskunde door evaluatie. Dit gebeurt op verschillende niveaus binnen het curriculum zoals het blok, de blokonderdelen (colleges, skillslabtrainingen enz) en de tutor. Er zijn 2 typen evaluatie te onderscheiden: kwantitatieve evaluatie en kwalitatieve evaluatie. De 1e signaleert problemen in de vorm van cijfertjes en beoordelingen, de 2e gaat in op wat er daadwerkelijk dwars zit. Kwantitatieve evaluatie Hierbij komen de evaluatieformulieren in zicht. De taakgroep ontwikkelt de evaluatieformulieren zodanig dat ze een tool zijn die een zo goed mogelijk beeld geven van de mening van studenten over het betreffende onderwerp. Oftewel, hier worden de evaluatieformulieren geboren en vervolgens de wijde wereld in gestuurd. Het lot van de evaluatieformulieren: signalering van problemen - Van formulier tot verslag Nadat alle evaluatieformulieren op het juiste tijdstip op de juiste plaats zijn aangekomen en door de welwillende student zijn ingevuld, komen ze weer terug bij hun schepper: taakgroep Programma evaluatie. Door een speciaal computerprogramma worden de vragenlijsten zoveel mogelijk gescand, andere evaluatieformulieren worden met de hand verwerkt. Daarna worden de resultaten in een verslag gezet waarin ook aandachtspunten voor kwaliteitsverbetering worden geformuleerd. - Doorspelen van informatie Dit verslag gaat langs allerlei gremia (commissies/organen) binnen de onderwijsorganisatie. Het geeft inzicht in de mening van de studenten op een voornamelijk kwantitatieve wijze: er zijn cijfers beschikbaar voor o.a. de d lleerzaamheid h id van d de iinhoud, h d d de organisatie, i ti d de zwaarte t en de toetsing van het blok. Uit deze gegevens valt echter niet direct op te Via evaluatieformulieren maken wát er dan specifiek verbeterd moet worden aan de worden problemen kwantitatief lezingen, organisatie of toetsing. De directeur van het Onderwijsinstituut, Prof. Dr. Albert Scherpbier, gaat gesignaleerd waarna met jaarlijks de verschillende vakgroepen af om te bespreken hoe specifiekere evaluatiemethoden, tevens hun aandeel in het onderwijs is gelopen (op basis van de zoals evaluatie door Studenten evaluatieresultaten) en bespreekt met hen hoe ze dit willen verbeteren

Evaluatie Commissies, dit nader kwalitatief onderzocht kan worden.

Kwalitatieve evaluatie Daarnaast wordt elk blok kwalitatief geëvalueerd door de zogenaamde SECs (niet te verwarren met het internationale woord voor geslachtsgemeenschap): studenten studenten-evaluatie evaluatie commissies. commissies Zij geven in een verslag na afloop van het blok aan waar de knelpunten zitten, wat wel goed gaat en wat absoluut veranderd moet worden. Nog een andere groep studenten is aangesteld om lezingen te beoordelen. Zij hebben van Taakgroep Programma-evaluatie en Docentprofessionalisering een training gehad waarin ze leren om op een gefundeerde manier lezingen te observeren en te evalueren. Ook de verslagen van deze studenten worden teruggekoppeld naar de blokcoördinatoren.

10


Blokcoördinatoren krijgen op bovenbeschreven manier inzicht in de algemene mening over het blok: is het wel of niet voldoende of misschien wel goed? Ze kunnen vervolgens met de inhoudelijke informatie van de SEC-verslagen aan de slag om het blok te verbeteren. Verbetering van onderwijs De onderwijscoördinator jaar 1 – 3 en de blok/clustercoördinatoren zijn uiteindelijk verantwoordelijk voor de verbetering van de blokken/clusters in jaar 1 – 3. Blokcoördinatoren moeten dan ook na afloop van het blok op basis van de vergaarde evaluaties van programma-evaluatie en andere bronnen een verslag schrijven waarin ze vermelden hoe het blok ging en wat en hoe ze hun blok volgend academisch jaar willen verbeteren.

Terugkoppeling naar de student Maar wat ziet de student van deze hele evaluatie fabriek terug? Vrij weinig. Wat de uiteindelijke beoordeling van het blok is, wordt niet teruggekoppeld. Het gros van de studenten loopt het blok in principe (tenzij de toetsing zo slecht aansloot dat onvoldoendes zijn gehaald) maar 1 keer. Dus wat schiet je nou eigenlijk op met dat evalueren? Publicatie op www.msvpulse.nl Vanuit het onderwijsinstituut is bij MSV Pulse de vraag gekomen of er mogelijkheden zijn om de evaluaties voor studenten te publiceren. En het antwoord is ja! Vanaf dit jaar zullen de resultaten van de blokevaluaties op de site van MSV Pulse te bekijken zijn: bij het gedeelte van Pulse Onderwijs onder het tabblad Actueel> Blokevaluaties. Nadat de blokevaluatie helemaal rond is, zal een overzicht gegeven worden van verschillende aspecten van het blok, waaronder cijfers voor de inhoud, organisatie en zwaarte. Ook zal, waar mogelijk, contact worden opgenomen met de betreffende blokcoördinator, zodat deze kan vertellen wat de voornemens voor het jaar daarna zijn. Tevens zal een kort overzichtje met de mening van de SEC worden gepubliceerd. Reacties op dit alles kunnen door de studenten worden doorgegeven via e-mail naar [email protected]. Tips en klachten zullen vervolgens worden doorgespeeld naar de blokcoördinatoren en onderwijscoördinator van jaar 1-3 of van jaar 4-6 indien het co-schappen betreft. Op deze manier hoopt het onderwijsinstituut de student meer te betrekken bij blokevaluaties en meer inzicht te geven in wat er met de blokevaluaties wordt gedaan.

Conclusie: Invullen die formulieren! Het is wel degelijk belangrijk om de blokevaluatieformulieren (serieus) in te vullen. Achter de coulissen gaan er een hoop mensen mee aan de slag en de directeur van het Onderwijsinstituut gebruikt de evaluaties om vakgroepen aan te spreken op hun goede performance, maar ook de minder goede punten komen aan bod en zijn een insteek voor het aanbrengen van verbeteringen. Dus vul met z’n allen de papieren in!!!! Neem dat ene minuutje uitstel van executie voorafgaand aan de toets als moment om je mening te laten gelden.. daarna mag je nog twee uur lang nadenken over p53’s en mm. sartorii. En als je nog persoonlijk kritiek wil leveren op blokken en dergelijke, laat dan je stem horen! Voor jezelf misschien te laat, maar je helpt studenten die na je komen! Ga naar de site voor een sneakpreview van blokevaluaties: de resultaten van blokken jaar 1 – 3 van afgelopen academisch jaar. www.msvpulse.nl > onderwijs > actueel > blokevaluaties Met dank aan Drs. Renée Stalmeijer, Taakgroep Programma-evaluatie en toetsing Onderwijsinstituut FHML


11

Door Caroline Driessen

Vak apart.... Geneeskunde over de grens “Mijn eerste operatie in Afrika zou ik niet snel meer vergeten. Met het schemerlicht van een oude lamp, de tropische hitte en basaal operatiemateriaal sta je er helemaal alleen voor.”

Artsen zonder Grenzen Nigeria, 1960. Het Afrikaanse land van het Nollywood, het Adamawagebergte en de palmoliekust wordt doorr de Britten onafhankelijk verklaard. Nigeria 1971. Een onrustige periode van corruptie en intimidatie leidde tot tenminste vijf honderdduizend dodelijke slachtoffers. Zonder toestemming van de regering mag en kan het Rode Kruis -door eigen regels- helemaal niets. De Fransmannen Bernard Kouchner en Max Reclamierr vinden dit onaanvaardbaar. Alle slachtoffers van een oorlog verdienen medische zorg, ook als de regering dit niet accepteert. Eenmaal terug in Frankrijk leidt dit tot het ontstaan van een nieuwe, internationale organisatie: Médecins Sans Frontières. Artsen zonderr Grenzen is geboren. Artsen zonder grenzen is een onafhankelijke belangenorganisatie. Het is wereldwijd actief op het gebied van medische hulp aan slachtoffers van oorlogen en (natuur)rampen. Vanaf 1984 neemt ook Nederland actief deel aan deze organisatie en sindsdien worden jaarlijks ruim zeshonderd vrijwilligers uitgezonden naar op het moment meer dan dertig landen over de hele wereld. Het doel van de organisatie is eenduidig. Het verleent hulp aan de bevolkingsgroepen in nood. Hierbij wordt geen enkele onderscheid gemaakt in ras, levensovertuiging, religie of politieke standpunten. De medische handelingen bestaan uit basisgezondheidszorg, maar bijvoorbeeld ook uit voedselprogramma’s, immunisatie en vaccinatie, noodchirurgie en moeder en kindzorg. Daarnaast proberen de medewerkers een aanzet te geven tot verbetering op de lange termijn. Wanneer de kritieke situatie verholpen is, draagt Artsen zonder Grenzen de verantwoordelijkheid aan lokale organisaties over. Artsen zonder Grenzen kiest geen partij; de organisatie kent geen vrienden, maar ook zeker geen vijanden. De medewerkers van Artsen zonder Grenzen maken zelf de keuze om te gaan of te blijven, waarbij ze de veiligheid zelf beoordelen. Vrijwel alle medewerkers zijn vrijwilligers. Een maal ter plaatse krijgen zij een vergoeding voor de onkosten van het dagelijks leven en een klein bedrag als zakgeld. In Nederland krijgen ze maandelijks 450 euro op hun rekening gestort. Van een echt salaris is geen sprake. In 1999 werd de vrijwillige inzet van Artsen zonder Grenzen bekroond door het winnen van de Nobelprijs voor de Vrede.

12


Personalia

Naam: Geboortedatum: Studie: Specialisme:

Steven van de Vijver 07-08-1977 1996-2003 RUG Tropengeneeskunde 2004-2006 (Amsterdam/Leiden)

Q A

Waarom koos u voor de studie geneeskunde? De reden dat ik voor geneeskunde koos was omdat ik als kind af aan in de tropen ontwikkelingswerk wilde gaan doen. Ik zat te twijfelen tussen bioloog, ingenieur (infrastructuur opbouwen) of arts. De reden dat ik voor het laatste koos was omdat ik als arts het dichtst bij de inwoners zou komen. Door de bevolking zelf te helpen word je het snelst geïntegreerd in de lokale cultuur.

Q A

Wat was toen uw ambitie? Werken in een streekziekenhuis in Afrika.

“Doe datgene waar je positieve energie van krijgt.” Q A

Waarom koos u voor het specialisme tropengeneeskunde? Een combinatie van idealen en avontuur

Q A

Heeft u uw ambitie kunnen verwezenlijken? Met mijn eerste missie voor Artsen zonder Grenzen in een streekziekenhuis in de Congo ben ik heel dicht in de buurt gekomen van mijn ambities. Hiernaast heeft het me weer inzichten gegeven waarmee ik weer nieuwe ambities kan bouwen.

Q A

Hoe bepalend is dit specialisme voor uw verdere leven? Ik wil met name de dingen doen met plezier. Zowel mijn studie, opleiding als huidige werk heb ik altijd leuk en inspirerend gevonden. Dat wil ik zo houden. Ik voel me nog jong en ik geniet van de vrijheid om te werken en leven waar ik wil. Ik denk dat ik op een gegeven moment wel ergens ga vestigen, maar heb die behoefte nu nog niet. Dus in zoverre is het meer mijn behoefte aan nieuwe avonturen die mijn carrière beïnvloedt dan andersom.

Q A

Wat was het meest indrukwekkende moment als tropenarts? Mijn eerste operatie in Afrika zou ik niet snel meer vergeten. Met het schemerlicht van een oude lamp, de tropische hitte en basaal operatiemateriaal sta je er helemaal alleen voor. Je hebt er jaren naartoe geleefd maar als het eenmaal zover is, is het toch anders. Toppunt van verantwoordelijkheid en spanning.

Q A

Mist u het ziekenhuis wel eens? Ja, met name door de sociale contacten met collega’s. Het is ook altijd zeer inspirerend om met collega’s vanuit een ander vakgebied over bepaalde pathologie te spreken.

Q A

Heeft u nog medische dromen voor de toekomst? Ik zou het mooi vinden om met mijn medische kennis en ervaring op een snijvlak van geneeskunde en andere vakgebieden (biologie/antropologie/sociologie) internationaal innovatief onderzoek te doen..

Q A

Heeft u nog tips voor de jonge dokters en aanstaande collegae? Doe datgene waar je positieve energie van krijgt. Het artsenvak kan dermate veel van je eisen dat op het moment dat je het niet meer met plezier doet het dagelijks werk heel zwaar wordt. Zelfs inkomen en status kunnen die vermoeidheid in de loop van de tijd niet meer verbloemen.

Referenties: http://www.nvtg.org/ http://www.artsenzondergrenzen.nl http://nl.wikipedia.org/wiki/Artsen_zonder_Grenzen

Droom jij ook van een carrière zoals die van Steven van de Vijver, Arjan Enkel en nu ook Anne Hermans? Na het behalen van het diploma van basisarts verzorgt het Concilium Opleiding Tropische Gezondheidszorg namens de NVTG de opleiding tot tropenarts. Deelnemers worden in drie jaar klaargestoomd om vervolgens als Medical Officer in de derde wereld of binnen de Internationale gezondheidszorg aan de slag te kunnen. De opleiding bestaat uit twee klinische stages bij maatschappen met ervaring op het gebied van tropische ziektes in een aantal daartoe erkende Nederlandse ziekenhuizen. Zowel chirurgie, obstetrie/gynaecologie als kindergeneeskunde zullen in de praktijk de revue passeren. Na deze periodes dienen de arts assistenten de Nederlandse tropencursus NTC te volgen. Deze cursus is ontwikkeld voor artsen en andere gezondheidsmedewerkers, die hun beroep in lage- en middeninkomenlanden willen gaan uitoefenen. Het is een praktische voorbereiding op de bijzondere omstandigheden die hen in de tropen wachten staan. En dan kan het echte werk beginnen…


13

Test je MQ Tien voor Taal

Geen cryptorkonkel of zoek de fout, maar wat is de juiste betekenis van onderstaande woorden? 1. Acra A: Uiteinden van ledematen en uitstekende ledematen B: Stam van de Azteken, tempelbouwers C: Voorvoegsel in samenstellingen, afgeleid van acromion 2. Pijpzweer A: Een ontsteking opgedaan tijdens intieme contacten B: Een ontsteking voorkomend bij inheemse volken die peniskokers dragen C: Een fistel D: Een bepaalde plant 3. Struma A: Krop, verschijnsel bij een schildklieraandoening B: Bindweefsel C: Spaans voor schoonmoeder (stru-ma) 4. Proctoscoop A: Een soort telelens (afgeleid van proximaal = dichtbij) B: Een endoscoop voor inspectie van het rectum C: Een instrument gebruikt tijdens diepzeeduiken 5. DIP A: Een ernstige dip, uiting van depressie B: Distale Intestinale Problemen C: Distaal InterPhalangiaal gewricht D: Die In Peace 6. M. Sartorius A: De kleinste spier van het lichaam, zich bevindende in het binnenoor. B : Martinus Sartorius, een geneesheer die leefde aan het einde van de Middeleeuwen en een belangrijke rol speelde in de Europese geneeskundige geschiedenis bij bestrijding van de pest. C: Kleermakersspier, een spier in het bovenbeen

What do you see.... radiologie! Casus X-hand van een 8-jarig meisje. De diagnose is te stellen op basis van enkel de foto. Wat is er hier aan de (spreekwoordelijke) hand?

Met dank aan Dr. SGF Robben


15

Tien voor taal Antwoord 1: A - Acra (Grieks, mv van Akron=top, uitsteeksel): de uitstekende delen van het lichaam, zoals de ledematen evenals de neus. Deze delen zullen het eerst van bloed worden ontzien in een situatie (bijv. hypovolemische shock) waarbij de prioriteit van het lichaam uitgaat naar de centrale bloedsomloop, waardoor de perifere bloedsomploop wordt “geknepen”. De acra zullen dan ook koud aanvoelen en bleek zij in deze situatie. Antwoord 2: B - een pijpzweer is de naam die in de volksmond wordt gebruikt voor het verschijnsel fistel (Latijn: buis). Dit is een abnormale buisvormige verbinding van holle organen onderling of met de buitenwereld, of van een klier of van een abces- of verwekingsholte naar een hol orgaan of naar de buitenwereld. Deze structuur ontstaat ten gevolge van chronische ontsteking van de wand van 1 van de betrokken organen, danwel abces. Door de open verbinding kan zich vocht verplaatsen van de ene naar de andere ruimte, met alle gevolgen vandien (bijv. ontlasting in de blaas bij een blaasdarmfistel). Antwoord 3: A - struma (Latijn): krop, vergroting van de schildklier, zichtbaar en voelbaar als een zwelling aan de voorzijde van de hals, gelegen voor het strottenhoofd (niet te verwarren met kroep (bij difterie) dat een verschijnsel is bij een bovenste luchtweginfectie waardoor de keel dreigt afgesloten te worden). De Latijnse benaming voor bindweefsel is stroma. Antwoord 4: B - proctoscoop (Grieks: proktos, skopein = bezien) procto= rectum (endeldarm) een proctoscoop is een metalen instrument waarmee men via de anus in de endeldarm kan kijken. Antwoord 5: C - afkorting van het gewricht tussen de twee meest distale vingerkootjes in een vinger (de twee meest uitstekende vingerkootjes). Bij artrose in de handen is dit gewricht vaak betrokken in tegenstelling tot bij Reumatoide artritis, waarbij juist de PIP (proximale interphalangiale gewrichten, het gewricht 1 stap dichterbij de handwortel) meestal betrokken/ontstoken zijn. Antwoord 6: C - M. (Latijn: musculus = spier) Sartorius (Latijn: sartor = kleermaker, afk v ww sarcire = lappen, herstellen, weer goedmaken). Deze lange, dunne spier tussen de laterale zijde van het bekken (spina iliaca anterior superior) en de mediale zijde van de knie/scheenbeen (tuberositas tibiae), loopt schuin over de voorzijde van het bovenbeen (van buiten naar binnen) en wordt met name aangespannen tijdens abductie en exorotatie van het bovenbeen en endorotatie en flexie van het onderbeen, zoals bij de kleermakerzit. Vandaar de naam. NB de kleinste spier in het lichaam heet m. stapedius (stijgbeugelspier) en bevindt zich in het binnenoor voor demping van zeer harde geluiden door demping van beweging van het stijgbeugelbotje. What do you see... Radiologie In de casus zien we een meisje met een zogenaamde ‘triphalangiale duim’. “In Brabant wonen enkele families waarvan sommige leden (aan elke hand) een afwijkende duim hebben die erg lijkt op een extra wijsvinger. Dit defect wordt veroorzaakt door één enkel gen. Het begon allemaal met de oplettendheid van plastisch chirurg Steven Hovius van het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam. Het viel Hovius op dat er vaak kinderen in het ziekenhuis werden opgenomen voor chirurgische correctie van een bijzondere afwijking aan de duim. De duimen van de kinderen telden drie in plaats van de gebruikelijke twee kootjes. Deze afwijking, triphalangiale duim of TPT geheten, komt slechts voor bij 1 op de 25.000 pasgeborenen. Uit het overervingspatroon valt af te leiden dat een triphalangiale duim wordt veroorzaakt door een autosomaal, dominant gen. Autosomaal wil zeggen dat het gen niet X-chromosomaal is.” Examen havo 2005, bewerkt naar: Vijf vingers aan een hand, NRC Handelsblad, 3 maart 1994

Antwoorden

staying aLive & Cooking Koken met een n alle allergie ergie Nog voor de laatste blaadjes van de bomen zijn gevallen, liggen de schappen bij de sup supermarkt per erm ma arrk kt al al hocolade e), ), tta aa a aait ait itaa aai,, weer vol met verleidelijke lekkernijen. Kruidnoten (al dan niet omhuld met chocolade), taaitaai, twat sch hul uld db be ew wus wus st pepernoten en marsepein. Waar de gemiddelde klant dit argeloos doch ietwat schuldbewust in zijn of haar mandje legt, kan dit strooisel uit de hand van zwarte piet voor or iemand nd n dm met ett e e een en e n asgevoel el. A el Al llle ee en n a voedselallergie of –intolerantie een nare bijsmaak geven aan het Sinterklaasgevoel. Alleen all de taaitaaipoppen met hun onschuldige gebakken glimlachjes kunnen gemene e ziekm ziekmakers mak ake errs z zi zijn, ijn, jjn n, wanneer je intolerant bent voor gluten of allergisch voor ei. Dit zijn de dingen waar je tegen aan loopt wanneer je zelf een allergie hebt of moet koken n voor bijv bi bijvoorbeeld ijjv voo oorrb oorb be ee eld d ën. He et re rrecept ec ce ept pt d att a je jaarclub, waarbij rekening moet worden gehouden met verschillende voedselallergieën. Het dat bij de doorsnee student op nummer één in het culinaire repertoire staat, pasta met bolognese saus, is s in nd dit it g it geval eva ev all geen optie. De pasta bevat voldoende gluten om iemand met coeliakie een slechte avond te bezorgen orgen o off n nog og e og erger rger rg er in het ziekenhuis te laten belanden. Bovendien bevatten de meeste prefab pastasauzen kaas off melk, d dus us o us oo ook ok o k jje e gast met een lactose of koemelkeiwit intolerantie zal niet blij zijn met je culinaire prestatie. In deze eze geval gevallen lle en iis sa alles lllles es a alle kant nt e nt n kl k lar are ‘from scratch’ maken het veiligst, want een uurtje ‘etiket-lezen’ in de supermarkt leert dat bijna en klare producten in blik, zak of pak sporen van noten, ui of melk bevatten. Wanneer je alle ingrediënten hebt gec gecontroleerd con onttrrol olee eerd d en allergieproof wilt gaan koken, neem dan de onderstaande regels in acht. 1.

2.

Kijk kritisch naar je keuken: We weten inmiddels allemaal dat studentenhuiskeukens de nachtmerrie achtmerri rie z ri rie zi zijn ijn n v van an n de Smaakpolitie. Misschien heb je zelf de pech dat je tussen de bergen beschimmelde afwas was en s strategisch trat tr ateg gisch isch is h neergezette muizenvallen je avondmaal moet koken. Hoewel deze constante blootstelling aan bact bacteriën juist cter ct terië eriië er ën ju uis i st bevorderlijk schijnt te zijn voor het immuunsysteem, valt een dergelijke keuken voor mensen allergie en met een ee en al a lle lerg rgie ie meer te vergelijken met een dumpplaats voor radioactief afval. Vermijd kruisbesmetting door goed aff tte oor alles go g oed ed a e wassen en roer niet met dezelfde lepel in meerdere pannen. Speel niet vals: Wanneer je per ongeluk een potentieel ‘giftig’ ingrediënt hebt toegevoegd gerecht, gd aan jje e g ge erech re ech chtt,, betekent dit ‘game over, helaas pindakaas, opnieuw beginnen’. Probeer het er vooral niet stiekem vissen, ekem uit itt tte e viss vi v is ss se en n, want je gast met allergie komt altijd op een nare manier achter je gesjoemel.

Wanneer onderstaand recept en bovengenoemde regels op de voet gevolgd worden, kun je je gasten een gerust ten met e en g en eru er erus us st hart strooigoed voorzetten zonder kans op een anafylactische shock.

Kruidnootjeselk-, noten-, pinda- en sojavrij) (kippenei- , koem

Ingrediënten loem 200 gram tarweb sterdsuiker 80 gram bruine ba - of koekkruiden as la cu 1 eetlepel spe snufje zout rine 100 gram marga kruiden Bereiding iker, de speculaas met de basterdsu m en snijd oe e bl to de e g rin en ga Verm de koude mar eg Vo . m ko n n koele ee ee massa met en het zout in stukjes. Kneed de in en gedekt ess af m eg ee de tw dit met . Laat het menhangend deeg sa n ee t to el sn hand opstijven. geveer 30 minuten laat met in de koelkast on C. Bestrijk de bakp 0° 15 op or vo en ov de n sse Warm intu olie. ikker. Leg de wat margarine of grootte van een kn ter s tje lle ba eg iets plat. Bak de Vorm van het de kplaat en druk ze ba tte ve ge in de balletjes op oven gaar. -15 minuten in de kruidnoten in 10 werkelijk zonder kruiden ook daad as la cu ige spe de of gebruik plantaard Let op: check oduceerd zijn en pr ge ten no of ei, melk margarine. Door Martine Uittenbogaart

16


Door

Ralph Kurstjens

&

Stefan Geijselaers

Tja…Dan kom je samen met Stefan terug uit Utrecht, van een vergadering met onze zusterverenigingen, en heb je heel wat tijd de doden in de trein. En zo kom je opeens met zijn tweeën op het idee om met Lingo mee te gaan doen. Op mijn kamertje gekomen, ben ik direct naar de site van Lingo gegaan om erachter te komen dat de inschrijvingen tijdelijk gesloten zijn. Na een mailtje gestuurd te hebben met de motivatie dat we de naam Pulse meer onder de mensen willen brengen, kregen we vrij snel een mailtje terug dat we naar de selectiedag konden komen. (Ongeveer anderhalve week later!) Met heel veel goede zin zijn we op een zaterdag naar Amsterdam gegaan. We wisten al dat er twee rondes zouden zijn, maar waar we niet op gerekend hadden was een derde ronde: het was namelijk een hele opgaaf om de locatie te vinden. Het adres van de locatie bleek een nieuw adres te zijn, dus zelfs politieagenten die voorbij kwamen wisten het niet te liggen. Opeens zagen we een klein bordje aan een lantaarnpaal waar ‘Lingo’ op stond. De pijl bleek echter de verkeerde kant op te wijzen. Ongeveer een uur later (dankzij mijn gave om stoplichten op groen te laten springen als ik aan kom lopen) liepen we midden over een bouwterrein en een gammele plank omlaag om eindelijk bij het gebouw te komen. Eenmaal binnen kwamen we heel wat zenuwachtige mensen tegen. Maastricht was trouwens goed vertegenwoordigd, want het bleek dat twee andere geneeskundestudenten van onze faculteit ook op deze dag aanwezig waren. En toen begon de eerste ronde. Dit was een schriftelijke test waarbij we allemaal woorden moesten invullen die mogelijk waren in een bepaalde situatie. Deze test ging ook nog eens op tijd wat alles heel wat stressvoller maakte, want geloof me als ik zeg dat wij beide nog nooit zo gespannen waren met het maken van een toets... Verzekerd van een afgang waren wij in afwachting van de uitslag. 16 van de ongeveer 30 mensen mochten door naar de tweede ronde. Een voor een werden er steeds andere namen opgenoemd, terwijl wij steeds dieper in de grond zakten. Heel clichématig werden onze namen echter nog op-een-na laatst uitgesproken. De tweede ronde bestond uit een oefenrondje Lingo. Na dit rondje werd ons verteld dat er een nabespreking tussen de medewerkers was om te kijken wie mee mocht doen en wie niet. Drie dagen later werd ik gebeld dat we een van de

Een spel met (B-A-L-L-E-N)...

uitverkorenen waren. Ze vroegen of we al een week later naar Hilversum konden komen voor de opnames. Dit gaf ons echter weinig tijd om nog te oefenen. En dan is het zover: de dag des oordeels. Daar aangekomen konden we in de eetzaal gaan zitten om de opnames die toen plaatsvonden te bekijken. Even later moesten we onze kleding laten zien - we moesten 3 setjes meenemen! Na goedkeuring werden we langs visagie gestuurd en vanuit daar konden we weer naar de eetzaal om een smakelijke lunch te verorberen. Vervolgens werden wij naar de studio geroepen (na wat retouching bij de visagie omdat we gegeten hadden). Allereerst kregen we allerlei instructies en er werd een microfoon aan onze kleding gemaakt. Ieder team had hierbij zijn eigen ‘coach’, bij ons was dat de heel gezellige Marie Claire. Ook hebben we kennisgemaakt met Lucille en JP! Daarna werd het opkomen en het voorstelrondje met Lucille opgenomen, later bleek hier wel wat geknipt in te zijn. Vervolgens kon het spel beginnen. Na een tijdje voor te hebben gestaan, werden we opeens ingehaald door het andere team. Op het eind heeft het laatste tien-letterwoord ons gered. De oplossing kwam er heel twijfelachtig uit: die woorden passen namelijk in een thema, maar ik snapte niet hoe dit woord binnen dat thema paste. We hebben overigens wel geleerd dat je heel vaak met een bepaalde klemtoon in een woord denkt en daardoor niet op het juiste woord kunt komen. Als jij het wel weet bij je laatste beurt, maar de andere denkt met de klemtoon verkeerd (zoals ‘daaien’, nog een geluk dat het een woord was), sta je bijna te springen achter je desk. De finale was echter een ramp. Het klinkt cliché, maar als je er eenmaal staat is het toch ietsjes lastiger dan thuis op de bank (de domme ‘opzang’-fout bijvoorbeeld). Maar we kwamen voor de lol en niet voor de keiharde centen, dus we waren niet al te bedroefd met het resultaat. We hebben in ieder geval een hele leuke dag daar gehad. Lucille, Marie Claire, JP, en alle andere mensen van het Lingo-team vormen een supergezellige groep, ook naar ons toe. Zo gauw de camera uitstond, kwamen grapjes en collegiaal geplaag vanuit allerlei hoeken. (Ons Lingo-geld is inmiddels alweer in omvang geslonken, aangezien we op de weg naar huis zijn geflitst voor te hard rijden).


17

Co-schappen in de winter Test je kans op een winterdepressie....

Door Marcelle van Eupen (Met medewerking van Hanne van Eck en Mirjam van der Spek)

Z Zoals iedereen in het 1e, 2e en 3e jaar zich kan voorstellen, iedereen in het 5e en 6e k jjaar aar weet en iedereen in het 4e jaar gaat ervaren, kan co-schappen lopen in de winter v een aanslag op je sociale leven en humeur e zijn. Waardoor wordt dit veroorzaakt? Als je z de pech hebt een van de grote co-schappen d tte moeten lopen zie je vaak geen daglicht. De kou en regen hebben daarnaast niet het D meest positieve effect op het humeur van m zowel de artsen als de patiënten. En jijzelf z hebt het idee alleen nog maar te leven in h het ziekenhuis, helemaal als je ook nog in h ‘‘het het klooster in Venlo’, ‘de pretflat in Eindhoven’, bij een hospita in Geldrop of in het h ziekenhuis zelf in Helmond mag overnachz tten. Doe de test en kijk of jij voldoet aan de rrisicofactoren op het ontwikkelen van een winterdepressie. w

1. Opstaan gaat bij mij als volgt: a. Lekkere warme douche, ontbijtje met thee/koffie en krantje, vroege nieuws en dan rustig aan naar het ziekenhuis. b. 2 min om tanden te poetsen en slaap uit m’n ogen te halen, 3 min om aan te kleden. Ontbijt zit er meestal niet meer in. c. Ik heb net genoeg tijd om me aan te kleden, m’n tanden en te poetsen, te eo ontbijten, ntbijten, en s soms voor een douche, maar eerder sta ik niet op. 2. Hoe vaak snooze je? a. Wat is snoozen? b. Maximaal 2 keer c. Tot ie het niet meer doet 3. Wat denk je als je ’s ochtends de gordijnen open doet. a. Ik stap weer in bed b. Mooi, de dag kan beginnen c. Hoezo, die gaan niet open 4. Een perfecte vakantie is voor mij: a. De wintersport natuurlijk! Ik sla er graag een zomervakantie voor over. Lekker vroeg op de piste, voordat de grote meute komt, en ’s avonds op zoek naar die lekkere ski-leraar(es) tijdens de après-ski. b. Geef mij maar een actieve vakantie, maakt niet zoveel uit met wat voor weer. Beetje klimmen, mountainbiken of wandelen, als ik maar iets kan doen. c. Tenerife, Salou, Kreta, Egypte, Tunesië… Als er maar zon is, een strand en helemaal niets te beleven. Behalve dan het bruisende uitgaansleven, waar ik me elke avond in stort. 5. Wat trek je aan op zo’n typische winterdag? a. Je allerdikste koltrui b. Een blouse c. Je meest diep uitgesneden truitje, zoals elke dag 6. Wat doe je in je lunchpauze? a. Je gaat naar de mensa/personeelsrestaurant b. Zeker niet naar buiten vanwege het felle licht c. Je gaat op zoek naar dat ene zonnestraaltje 7. Waar dwalen het vaakst je gedachten naar af a. Naar die knappe arts-assistent b. Naar de zomer c. Netwerken, netwerken, netwerken…

18


8. Hoe vaak denk je dat je je op de Zuid Pool bevindt? a. Zo´n beetje elke dag, het is zo koud en donker b. Niet meer dan anders c. Elke keer als je denkt een ijsbeer te zien 9. Na zo’n dag werken denk ik over het avondeten: a. Zulke dagen houd je niet vol op slappe hap. Elke avond kook ik een 3-gang 3-gangen ng gen en m maal aal vo aa v voor oo orr m mij iijj e en nm m’ m’n ’n k in iin. n. eventueel mee-etende huisgenoten of vrienden. Wat ik over heb vries iik b. Je dacht toch niet dat ik na zo’n dag nog ga koken. Kant-en-klare em maaltijd aa aa alt ltij lt lti ijd v va van an d de eA Appie, ppie e, of of g gewoon ewoo ew on e ee een en boterham. En dan studeren. c. De ene keer een hapje in de stad met mede co’s, de andere keerr een boterham. Mijn nh huisgenoten uis ui sg ge en n not ote ot te en nk kok koken oken ok en ook wel eens of ik eet met een vriend(in). Ligt eraan wat ik die avond vond van plan ben. 10. Na een dag co-schap lopen: a. Plof ik op de bank en kijk ik de co-assistent, Grey’s anatomy, ER of een filmpje. b. Zorg ik dat ik iets doe wat niets met co-schappen te maken heeft. t. Een drankje in de stad,, fillmpje pakken, lekker eten met vrienden. En dan af en toe sla ik ook wel eens een en boek open hoor hoor. c. Ga ik studeren, wanneer anders? 11. Naast mijn co-schappen a. Werk ik als schoonmaak(st)er in het ziekenhuis. b. Fitness ik 7 dagen in de week. c. Sport ik en in het weekend zorg ik dat ik ten minste 1 dag iets leuks ga doen. Daarnaast op vrijdag natuurlijk los op de Pulse-borrel of in de Uni. 12. Wat zou je doen als je tijdens de winter geen co schap had a. Direct op het vliegtuig stappen op weg naar een zonnig oord b. Onderzoek doen (cv building) c. Weet ik veel 13. Een winterdepressie…. a. Wat een aanstellerij, dat zou mij nooit overkomen e vrolijk) in. b. Een dag van tevoren sla je massaal alcohol (maakt je warm) en chocolade (maakt je c. Je hebt pillen in huis, ‘just in case’.

Uitslag Vraag a b c

1 1 3 2

2 1 2 3

3 2 1 3

4 1 2 3

5 3 2 1

6 2 3 1

7 1 2 3

8 2 1 3

9 2 3 1

10 2 1 3

11 1 3 2 1

12 12 3 2 1

13 13 1 2 3

13-20 punten Maak je niet druk, de co-schappen, die kom je fluitend door. Of je ook daadwerkelijk uitstekend wordt beoordeeld op je kennis is de vraag, gezellig blijf je in ieder geval wel. 20-28 punten Eigenlijk ben je vrij standaard, dus ook jij hoeft je niet druk te maken. In de winter een co-schap lopen blijft niet leuk, maar je trekt je er niet veel van aan. 29-39 punten Ik zou je graag wat moed willen inspreken, maar waarschijnlijk ben je niet meer te redden. Let op!!! Zorg dat je ook nog dingen doet die niets te maken hebben met co-schappen, anders krijg je waarschijnlijk het gevoel geen leven meer te hebben buiten het ziekenhuis, en dat kun je je hele leven nog. Iedereen heeft na een dag op krukje zitten en dossiers halen helemaal nergens meer zin in, maar als je eenmaal onder de douche staat na een blokje hardlopen of een lekkere training heb je zowaar weer zin in de volgende dag. En voor de mensen die intern zitten: kom in de buitenlucht. Pak je fiets, ga te voet, frisse lucht doet wonderen. Als je niet zo van het sporten bent, een zonnebankje of sauna op z’n tijd wil ook nog wel eens helpen. En de warmtelampen op het vrijthof werken ongeveer hetzelfde als lichttherapie. Vergeet wel je zonnebril niet. Succes! Als dit alles je niet aanspreekt: neem een papegaai in huis, hier kun je gezellig ´mee´ tegen babbelen. Of een hond, om mee te knuffelen. Voor de 1e, 2e en 3e jaars onder ons, stop niet meteen met je studie!! Bovenstaande is lichtelijk gedramatiseerd, eigenlijk valt het allemaal wel mee. Co-assistenten houden ervan wat te overdrijven


19

De Pest aan... Geschiedenis “Werklozen en armlastigen die door de pest worden geslagen, worden overgebracht naar het Pesthuis, een gebouw aan de rand van de stad, en in massagraven bijgezet zodra ze de laatste adem hebben uitgeblazen. Op alle hoeken van de straten branden vuurtonnen, om de ‘kwade dampen’ te verdrijven. De drukste stad van de noorderlijke Nederlanden maakt een merkwaardig stille indruk. Toch blijkt het niet te vermijden dat de pest ook gaat toeslaan onder de gegoede burgers en vooral onder de kinderen.” Dit citaat komt uit het boek ‘De stomme van Kampen’ van Thea Beckman. Het was op 11-jarige leeftijd mijn kennismaking met de etymologie van het woord ‘pesten’. Ik was zo onder de indruk van het boek dat ik vrijwillig een extra boekverslag inleverde… Dit verhaal speelt zich af tijdens de Pestepidemie in Amsterdam. Dit was echter niet de enige pestuitbraak: Pestepidemieën in het verleden: • de Pestis Antoniniana was een epidemie die uitbrak in het jaar 166 onder keizer Marcus Aurelius, beschreven door Galenus. Hierbij ging het echter waarschijnlijk om de pokken. • de Pestis Cypriani, beschreven door bisschop Cyprianus van Carthago in het jaar 252; ook dit was waarschijnlijk geen pest, maar een uitbraak van shigella dysenteriae. • de Pest van Justinianus, de na het jaar 542 vanuit Constantinopel (Byzantium) in een aantal golven aanvankelijk vooral in het Oostelijk deel van het rijk, maar daarna ook in golven door het hele Middellandse-Zeegebied trok tot in de achtste eeuw, was waarschijnlijk wel een ‘echte’ pestepidemie. • de Zwarte Dood (1347-1351) doodt naar schatting een derde van alle Europeanen. • de Pestepidemie in Amsterdam (1663-1664). • de “Grote Plaag” van Londen in 1665-1666. De Zwarte dood De Zwarte Dood zou haar oorsprong gevonden hebben in Centraal Azië. Langs Karavaanwegen bereikte de pest het Midden-Oosten. Twaalf Genuese Galeien verzorgen de

verspreiding van Constantinopel naar Italië, en de pest brak uit in Europa. In 1348 bereikte de plaag Florance. Boccaccio schreef onder andere ‘Vaders en moeders behandelden hun kinderen als of ze niet eigen waren; ze weigerden hen te zien’. In datzelfde jaar dook het op in Nederland. De Zwarte Dood richtte een verschrikkelijke verwoesting aan. Paus Clemens VI, destijds in ballingschap in Avignon, liet zich getallen verschaffen en kwam tot een schatting van het totaal aantal slachtoffers van 43 miljoen. Op advies van zijn lijfarts Guy de Chauliac hield paus Clemens VI zich opgesloten in zijn kamer in het alom bekende ‘palais des papes’, terwijl grote vuren brandende werden gehouden. Succesvolle preventie. De lijfarts zelf voelde zich echter verantwoordelijk genoeg om op zijn post te blijven. Hij maakte een klinisch onderscheid tussen de bubonenpest (ook wel builenpest), waarbij alleen karbunkels zichtbaar waren, en de longpest die zich uitte in aanhoudende koorts en hemoptoe. Opvallend veel Joden waren het slachtoffer van de Zwarte Dood. Niet dat zij meer vatbaar waren, maar omdat het radeloze volk in hen de aanstichters zag van deze verschrikking. Duizenden Joden werden opgehangen of verbrand. Symptomen Mensen raken besmet met de pestbacterie door een beet van een geïnfecteerde rattenvlo. In de eerste week treden rillerigheid, koorts en hoofdpijn op. Kort daarna raken de lymfeklieren geïnfecteerd, gepaard gaande met vervloeiing en abcesvorming: de ‘builen’. Soms kan de bacterie ook de longen van de patiënt infecteren, leidend tot de tweede variant: de longpest, met als belangrijkste

De verwekker, de bacterie Yersinia pestis, wordt overgebracht door vlooien van ratten op mensen: een vlo die eerst besmet bloed zuigt, en daarna een mens bijt, brengt daarmee de bacterie over. Na de verdringing van de zwarte rat door de bruine rat kwam er (in West-Europa althans) een einde aan deze ziekte, dat was rond 1670. Wereldwijd komt de pest nog wel voor, met name in India is rond de millenniumwisseling (2000) nog een epidemietje geconstateerd. De ziekte is - bij tijdige diagnose - met antibiotica tegenwoordig wel goed te behandelen. De pest is het bekendste voorbeeld van een zoönose, een ziekte die van dieren op mensen wordt overgedragen. 20


symptomen hoesten en hemoptoe. De longpest kan ook van mens op mens worden overgedragen door het overbrengen van de bacterie via hoesten. De pestbacterie kan zich ook in de bloedbaan nestelen, met sepsis en intracutane bloedingen als gevolg. In dit stadium is de patiënt ten dode opgeschreven behalve als vroegtijdig met intraveneuze antibiotica wordt gestart. Medici en de pest Medici stonden volledig machteloos tegenover de Pest. Niet zelden sloeg een arts op de vlucht. De oorzaak zochten de medici in een besmetting die zich via de lucht verspreidde (miasmen), waar tegen slechts het vuur bestand was. Gevolg was dat in diverse steden op elke hoek van de straat een vuurkorf zijn werk deed. Bijkomstigheid was dat het de geuren van lijken deed verdringen. Er werden meer preventieve maatregelen bedacht. Zo moest er in Amsterdam in 1534 aan elk huis waarin een pestslachtoffer gevallen was, gedurende 6 weken een bos stro opgehangen worden, zodat het voor voorbijgangers duidelijk was dat dit huis moest worden vermeden. In 1602 werden pruimen, spinazie en komkommers verboden net als het bewaren van de bladeren van wortels en radijzen, omdat men dacht dat de besmetting daarop het meest hechtte Er verschenen zogenoemde pesthuizen, waar pestlijders werden ondergebracht, vaak samen met leprozen en krankzinnigen. De pesthuizen bevonden zich aan de rand van de stad. De verzorging van de ‘Pestlijders’ werd gedaan door de pestmeester, die door zijn outfit (een lange jas en een masker dat verdacht veel weg had van een pinguinbek, gevuld met kruiden om de kwade dampen tegen te gaan) ook wel ‘snaveldokter’ als bijnaam had. Ik ben blij dat we bij onze huidige MRSAisolanten geen jeneverbessen en boerenwormkruid in ons snoetje hoeven te stoppen…

Literatuurreferenties Lindeboom GA. Inleiding tot de geschiedenis der geneeskunde. Erasmus Publishing, Rotterdam, 1993. Robert Margotta. History of medicine. Edited by Paul Lewis MB, MRCP, Institute of Neurology, London. 2001. Thea Beckman. De Stomme van Kampen. Lemniscaat BV. Rotterdam 1992. www.wikipedia.org

Feitelijk.... en rd pest o o w t ns is he id. Erge se taal le d e n g la f r a e t d s erg In de Ne isch van de pe kent ergens g te ort etymolo n hebben be erd dit afgek i t rw men de pes r zijn. Vroege omdat , n e b e b v est boos o s de P in he niet met de p n en tot erg g was dat me n i n van me tten. po s mocht

Tijdens het trie st Dood ontwikk e toneel van d elt zi psychis ch ee e Zwarte che ep i n demie. spande andere Ee n Flagella samen en vo nvoudige lied , rm nt e hun on en. Ze trokke end de orde n n rond d tblote er om bovenli touwen jf te g in kerken , tot e en bloe eselen Clemen d met s VI be streed erige massa. toen de deze o ze rde me Paus die zich Avignon ber t krach eik bij dez e plgrim te, door iede t met ex co re s Flagella mminicatie te toch zou voeg n nten w erden v bedreigen. E en n de erjaagd .

de eertien v e d n d’ i dden rte Doo ropa trok, ha ng a w ‘Z e u rklari Toen d gzaam over E een ve elijke n w u la a al g eeuw gruw logen k deze lg o a r t a z s r a o eo et gevo de d h r s o a o v w en ars ie gevond tepidem van Jupiter, M s e p e d plaag: amensmelting s e ch. van d s. Logis u n r u t a en S

Door Marjolijn Streppel

21


Tijd j voor wat anders BOEK

Het slimme onbewuste Ap Dijksterhuis (Hoogleraar Psychologie Radboud Universiteit)

Eindelijk weer weekend!! Helaas drukt de last van het protocol voor mijn WESP (wetenschapstage jaar 6) nog steeds op mijn schouders. Eigenlijk was ik er een half jaar geleden toch al enthousiast aan begonnen. Want nu ging ik het eens niet tot het laatst bewaren. Al die zes jaar weet ik alles al uit te stellen en het dan met wat last-minutestress toch net op tijd in te leveren. Nu zou het echt anders worden! Heel enthousiast was ik dus begonnen. Veel literatuur gelezen, was toch al een eind op weg. Ook al redelijk wat opgeschreven, ik had zelfs al twee afspraken met de statisticus gehad,over de grootte van de studiepopulatie en de analyse. Waar is het toen mis gegaan? Andere dingen leken even belangrijk. Of had ik er even genoeg van? Ik zat vast midden i n mijn denkproces en kwam niet echt verder. Het ultieme moment om het even weg te leggen… (maar niet heus). Dit weekend moest het er dus weer van komen. Na vier maanden niets aan mijn protocol gedaan te hebben (behoudens er soms aan gedacht te hebben, maar dan snel op een ander onderwerp over te schakelen), ging ik nu met een zucht weer achter de computer zitten. Tja de afwas had ik al gedaan, de boodschappen gehaald, mijn email gecheckt, nu kon ik er niet meer omheen…. Ik lees alles door wat ik tot nu opgeschreven heb, verbeter een aantal zinnen en schrijf duidelijk op wat ik nu nog moet doen. Dan belt mijn vader “Hee Judith, ik heb nog een leuk boek voor dat blaadje van je!”. Vol enthousiasme vertelt hij over het “Slimme Onbewuste”. Heel grappig geschreven met allerlei voorbeelden. Het gaat over dat er veel te veel waarde wordt gehecht aan het bewustzijn. Het bewustzijn dat eigenlijk door Descartes op een voetstuk is geplaatst. Want dit bewustzijn is toch de kroon van de evolutie en onderscheidt ons van andere dieren. Het bewustzijn maakt ons verstandig en rationeel en is de baas in ons brein. Of niet? Met tal van verschillende leuke voorbeelden (zoals de ijsberg) weet hij het bewustzijn van dit voetstuk te laten vallen en ruimte te maken voor het onbewuste! Het slimme onbewuste is juist allesbepalend! Ons onbewuste stuurt (met een verwerkingscapaciteit die ongeveer 200.000 keer zo groot is als die van het bewustzijn) ons gedrag, ons denken en onze gevoelens. En wat ik vooral interessant vond… weet je dat het onbewuste soms veel betere beslissingen maakt? Zo wist Leonardo da Vinci al dat je soms op je onbewuste moet vertrouwen bij het vinden van een oplossing voor een intellectueel probleem. “Het is een goed idee om zo nu en dan een probleem los te laten en je te ontspannen. Wanneer je daarna weer opnieuw nadenkt over het probleem, is je oordeel beter, want continu nadenken over het probleem tast de kracht van je oordeel aan”. Als mijn vader ophangt, begint de moed toch weer te komen. Dit vervelende, genetische bepaalde uitstelgedrag kent ook voordelen (mijn vader herkent zich volledig in dit verhaal)! Blijkbaar is nadenken niet altijd de beste methode. Het wegleggen van mijn protocol was juist een hele goede actie! Nu heeft mijn slimme onbewuste goed na kunnen denken over mijn protocol. Nu ga ik allemaal fantastische dingen “Bewustzijn is als het topje van opschrijven! WAUW! Wat een lekker idee.. nou, dan ga ik maar aan de slag de ijsberg” aldus de Duitse weten(nadat ik het boek uit heb dan…)! Ik ben benieuwd hoe mijn onbewuste mij schapper Fechner. “Hij vergeleek de dadelijk gaat verrassen ! relatie tussen het bewustzijn en het onbewuste met een ijsberg. We zien allen het tipje en als we naïef zijn, denken we dat dat alles is. Maar dat is natuurlijk niet zo. 90 procent van de ijsberg zien we niet, maar het is er wel, zoals de opvarenden van de Titanic hebben gemerkt.” Door Judith van der Valk


22

s....

Cast Nicole Kidman Daniel Craig Jeremy Northam Jackson Bond Jeffrey Wright Veronica Cartwright Josef Sommer Celia Weston Roger Rees

Dr. Carol Bennell Dr. Ben Driscoll Tucker Kaufman Oliver Dr. Stephen Galeano Wendy Lenk Dr. Henryk Belicec Ludmilla Belicec Russische Ambassadeur Cagotnich

Plot Als een space shuttle op mysterieuze wijze crasht, wordt er ontdekt dat een buitenaards virus op het wrak aanwezig is. Dit virus overleeft extreme kou en hitte. Pas wanneer het virus mensen heeft geïnfecteerd en de geïnfecteerde in REM-slaap is geweest, veroorzaakt het ziekte. Hormonen die bij REM-slaap vrijkomen werken namelijk als katalysatoren in het proces dat het DNA transformeert. Wanneer dit alles heeft plaatsgevonden, is de wil van de geïnfecteerde overgenomen en vertoont hij of zij geen emoties meer. Er blijken echter ook mensen immuun te zijn voor het virus. Deze mensen hebben eerder een ziekte gehad die de substantia alba van hun hersenen heeft aangetast. Door de structurele verandering van neuronen die toen zijn opgetreden, kan het virus zich nu niet in hun hersenen nestelen. De film volgt de gebeurtenissen omtrent de psychiater Carol Bennell. Zij spant samen met Dr. Ben Driscoll en Dr. Stephan Galeano om te bewerkstelligen dat dit virus gestopt wordt. Dit kan met behulp van Carol’s zoon, Oliver, die vroeger A.D.E.M. (een vorm van syfilis) heeft gehad, en daardoor immuun is. Met zijn antistoffen zal een vaccin gemaakt moeten worden. Er is echter een probleem: Oliver is bij Carol’s geïnfecteerde ex-man…

Beoordeling Hoewel het plot wel heel vreemd klinkt, is het een vrij serieuze film. Het begin zorgt voor veel verwarring, maar als je er op een gegeven moment achter bent hoe deze hele epidemie in elkaar zit, begrijp je ook de vreemde dingen die aan het begin van de film gebeuren. Achteraf gezien is de aanloop naar de clou van het verhaal briljant verwerkt; er is op de kleinste details is gelet. Wel blijft er nog wat onduidelijkheid over het proces dat een geïnfecteerde persoon ondergaat. Met Kidman (Moulin Rouge, The Others) en 007-acteur Craig (Casino Royale, Tomb Raider) in de hoofdrol zijn de verwachtingen hoog, maar vanwege niet al te best schrijfwerk blijken de dialogen niet altijd even

23


Yorish

FILM

The Invasion

interessant. Kidman’s interactie met Bond als moeder en zoon is goed, maar af en toe een beetje ‘over the top’. Verder vind ik dat Kidman erg sterk is in de rol van het koel overkomen om zichzelf één der geïnfecteerden te laten lijken. (Als je geen emoties vertoont kun je namelijk jezelf voortbewegen zonder dat de geïnfecteerden merken dat je niet een van hen bent). Het sterke eraan vind ik dat ze dus inderdaad koel overkomt, maar dat ze ook redelijk subtiel naar buiten brengt dat haar personage daar moeite mee heeft. Ook al is de interactie tussen Kidman en Craig niet zo geweldig, ik ben wel van mening dat Craig goed overkomt als de kalmerende kracht. Verder is zijn personage niet zo heel interessant en is het eigenlijk zonde dat iemand als Craig, die de critici helemaal omver had geblazen met zijn rol als James Bond, nu deze rol speelt. Persoonlijk vind ik Wright (Casino Royale, Syriana) en Rees (The West Wing, Grey’s Anatomy) beter overkomen. Wright lijkt het artsenjargon dat hij gebruikt namelijk te begrijpen en zijn dialogen zijn erg goed. Hoewel Rees niet een van de grootste rollen heeft, is hij de enige die zorgt voor wat luchtigheid door middel van humor. Daarnaast heeft hij ook de waarschijnlijk meest serieuze monoloog uit de film, de monoloog die de kern van de film helemaal weergeeft: “In the right situation we’re all capable of the most terrible crimes. Imagine a world where this was not so, where every crisis did not result in new atrocities, where every newspaper is not full of war and violence. Well, this is to imagine a world where human beings cease to be human.” Om een lang verhaal kort te maken: een redelijke film. Ik zou er niet speciaal voor naar de bioscoop gaan, maar ik zou de tv er ook zeker niet voor uitzetten. De acteurs die erin spelen zorgen ervoor dat de film nog wel vermakelijk is. De aanloop naar de clue is briljant, maar richting het slot zijn de kantjes er een beetje vanaf gelopen.

Door Ralph Kurstjens

BOEK De Co-assistent Anne Hermans

Door Leonie Geut

De echte naam van de auteur is niet bekend en dat wil ze ook graag zo houden: “Ik heb een opvallende achternaam. Ik wil voorkomen dat mensen me steeds associëren met ‘de columnist’. Dit leidt alleen maar af van het hoofdonderwerp: de patiënt en zijn klacht.” Anne Hermans (1978) gaat geneeskunde studeren aan de VU in Amsterdam. Na 4 jaar ´studeren´ (“Ik was in die tijd nooit op college”) gaat ze co-schappen lopen in verschillende ziekenhuizen. Daarvoor had ze nog nooit ‘echte patiënten’ gezien. De overgang naar een leven als co-assistent is dan ook behoorlijk groot… Twee jaar later, vier dagen na haar artsexamen stuurt ze, zonder dat iemand het weet, een aantal columns op over haar belevenissen tijdens haar co-schappen naar de NRC Handelsblad. Zonder dat ze het ooit verwacht had belt de krant haar 3 weken later met de vraag wanneer ze kunnen beginnen met het publiceren van haar belevenissen! De daarop volgende 2,5 jaar staan haar columns op de achterpagina van de NRC. In het begin van dit jaar publiceerde ze haar debuutroman ´de co-assistent´, gebaseerd op haar waargebeurde columns verweven met een fictief verhaal waarin ze een wispelturige relatie heeft met jurist Job. Elin Dekkers, de hoofdpersoon uit het boek, weet niet wat haar overkomt als ze helemaal onder aan de ladder begint als co-assistent op de afdeling interne geneeskunde: “Prima, ik stuur mijn co wel even voor een infuusje.” Hij legt de telefoon neer en knikt me toe. Ik knik terug en staar weer naar mijn papier. “Hallo! Je hebt toch gehoord wat ik zei? Een infuus voor meneer Zwart!” Verschrikt kijk ik op. Natuurlijk: ík ben de co. Zijn co. De onzekere Elin realiseert zich, dat ze na 4 jaar niet al te serieus met de studie te zijn bezig geweest, nu toch echt aan de bak moet. Geen wijntjes meer bij het eten, omdat er ’s avonds nog hard gestudeerd moet worden. Wie weet wat voor lastige vragen er morgen tijdens de visite worden gesteld?! Ze vind het moeilijk om haar co-assistentschap buiten het ziekenhuis van zich af te zetten. Haar vriendinnen klagen erover dat ze haar zo weinig zien en als ze dan eindelijk een keertje in de discotheek staat te dansen zijn haar gedachten bij de patiënten. Bovendien kan ze het volgens haar vrienden alleen nog maar hebben over geneeskunde.. (herkenbaar?!) Ze worstelt met haar idealisme, de hiërarchische artsencultuur, de beoordelingsmomenten en haar angst voor het verharden tegenover patiënten. Ze wil de patiënten behandelen als mensen en niet als gevallen waarbij het

bed zo snel mogelijk leeg moet zijn. Maar als ze door haar eigen doortastende optreden een longtumor ontdekt met de woorden: ,,Een longtumor! Yes! Ze heeft er één!”, realiseert ook zij zich dat dat in de praktijk niet altijd mogelijk is. Hermans geeft een eerlijke en ontluisterende kijk op het dagelijks leven van een co-assistent en van de medische praktijk. Het getuigt van lef om jezelf en de medische wereld waarin je later wil gaan werken zo kritisch te bekijken en jezelf kwetsbaar op te stellen. Het boek is vermakelijk en vlot geschreven. Echter, soms zijn haar kennis en tactisch vermogen zo beneden peil dat je je afvraagt of het boek werkelijk op waarheid gebaseerd is. Toch zijn de belevenissen van Elin voor co-assistenten vaak herkenbaar en daarom is het boek zeker een aanrader voor artsen in spe! Eind september van dit jaar ging de gelijknamige tvserie van start gebaseerd op het boek. Het scenario werd geschreven door o.a. Ronald Giphart, met in de hoofdrollen Hanna Verboom, Thom Hoffman, Kasper van Kooten en Michiel Huisman. Iedere maandagavond te zien om 21.25 uur op Net 5.

Auteur: Anne Hermans Titel: De co-assistent Prijs: 16,50 ISBN: 978 90 5759 288 1


24

“Mijn beer heeft een beetje buikpijn” “Daar komen ze, daar komen ze.” Vanuit de gang was het enthousiaste geroep en gelach van de kleuters van MKD (medisch kleuterdagverblijf, red.) “Het Kleuterdal” in Maastricht al te horen. Bepakt en bezakt met verband, pleisters, tape, stethoscopen, reflexhamers en een ‘heus’ röntgenapparaat, werd er op maandagmiddag 15 oktober, door zes enthousiaste teddyberendokters een bezoek gebracht aan vijf kleuterklassen. Normaal gesproken gaan deze teddyberendokters door het leven als geneeskundestudenten die hard hun best doen om later in de echte praktijk aan de slag te kunnen. Maar 2 keer per jaar hullen zij zich in hun witte jassen om de zieke knuffels en poppen van kleuters uit Maastricht beter te maken, zodat kinderen geen angst hebben als ze in aanraking komen met de medische wereld. Jaarlijks wordt door IFMSA-maastricht het teddyberenziekenhuis georganiseerd in het AzM. Ongeveer 950 kinderen brengen dan met hun klas een bezoek aan de teddyberendokters, die samen met het kind de knuffel of beer weer helemaal in orde maken. Met de scholen waarvoor het niet mogelijk is om met hun kinderen naar het ziekenhuis te komen, bijvoorbeeld speciaal onderwijs, wordt een aparte afspraak gemaakt. De dokters brengen dan een bezoekje aan de scholen. De kinderen van Het kleuterdal hadden zich in de weken voorafgaande aan ons bezoek voorbereid op het thema ziekenhuis. Er werd in de kring over gepraat, gespeeld met speelgoedstethoscopen en -spuiten en er werden beterschapskaarten gemaakt. Door al deze opgedane kennis konden ze ons dan op die maandagmiddag heel erg goed vertellen wat hun knuffel of pop mankeerde. Dit varieerde van een “gebroken poot” tot een “beetje pijn aan het hartje”. Met behulp van de röntgenfoto’s, het verband en de pleisters zijn de kinderen met behulp van de dokters aan de slag gegaan. Na afloop konden alle knuffels weer gezond mee naar huis. Op woensdagochtend 17 oktober werd ook een bezoekje gebracht aan de kinderen van Tytylschool de Maasgouw. Daar was de personeelskamer omgetoverd tot een heus teddyberenziekenhuis. Omdat de kinderen op deze school vaker in contact komen met doktoren, was het voor hen een hele uitdaging om toch met hun knuffel of pop op ons af te stappen. Met af en toe wat hulp van de juffrouw of meester, werden ook hier de knuffels weer beter gemaakt. En na afloop bleek dat die stethoscoop, ooglamp en reflexhamer eigenlijk helemaal niet zo eng waren. Maar juist heel erg leuk als je er zelf mee mag spelen. Het doel van het teddyberenziekenhuis project is geslaagd. Voor de teddyberendokters was het bezoek een hele beleving. Verbale communicatie is namelijk niet altijd even vanzelfsprekend. Het is dan des te mooier de glimlach op het gezichtje van zo’n kind te zien als hun knuffel of pop weer helemaal beter is. Lijkt het jou ook leuk om eens een dagje door het leven te gaan als teddyberendokter? Houd dan 26, 27 en 28 februari alvast vrij in je agenda, want dan komen de scholen naar het AzM. Meer informatie over het teddyberenziekenhuis volgt via IFMSA-Maastricht. Meer informatie over andere projecten van IFMSA-Maastricht? Mail naar [email protected] of kom binnen in onze kamer in het torentje op de loopbrug tussen UNS 40 en UNS 50.

IFMSA’s Teddyberenziekenhuis is een bedoeld om kinderen te laten wennen aan het ziekenhuis, de dokter plus witte jas, steriliteit ed., zodat het allemaal wat minder eng is wanneer ze in real life te maken krijgen met ziekte van zichzelf of naasten.

Hoezo communiciatie? Al in je eerste jaar maak je kennis met het MPO/CORE. Voor de één best nuttig, voor de ander de meest zinloze dagbesteding. Toch kan menig arts nog een jaartje MPO/ CORE gebruiken… Daar zit je dan: klaar voor je eerste poligesprek op de poli kindergeneeskunde. Ontzettend leuk en leerzaam natuurlijk! Met de kinderarts op een krukje in de hoek van de spreekkamer begin ik vol goede moed en goed voorbereid aan mijn gesprek. Het gaat om een kindje van 3 maanden die zoveel moet huilen en overgeven dat de ouders zich ongerust maken. Nadat ik de anamnese bij ouders heb afgenomen, begint de kinderarts met het lichamelijk onderzoek. Het kindje is duidelijk onrustig en de ouders zijn gespannen, bang voor de diagnose. De uitspraak van de kinderarts: “ze heeft wel érg kleine fontanellen,” helpt ook niet echt. Mamma begint inmiddels langzaam rode vlekken in haar nek te ontwikkelen als we weer aan tafel zitten. Pappa heeft ondertussen het huilende en onrustige meisje al lopend door de onderzoekskamer in slaap gekregen. De kinderarts neemt het gesprek direct van me over en stelt aan de ouders in sneltreinvaart verschillende onderzoeken voor. Als moeder de woorden ‘contrastonderzoek van de slokdarm’ hoort, barst ze in tranen uit. Ze is zelf allergisch voor contrastmiddel en kwam daardoor ooit op de IC terecht. De kinderarts ziet duidelijk dat hij iets moet doen om de vrouw gerust te stellen. Hij pakt een tissue en zegt tegen haar: “Maar mevrouw, u moet niet denken dat we een pil hebben waardoor we alles in één keer kunnen oplossen!.” (Alsof ze werkelijk denkt dat het zo makkelijk is…!) De uitleg over verschillende soorten contrastmiddelen en de antistoffen die tijdens allergische reacties een rol spelen maken het er ook niet beter op. Wanneer de arts vervolgens de aanvraagformulieren voor de onderzoeken wil pakken, klapt hij de la met een bons dicht. Het kindje wiegend in de armen van de pappa, schrikt abrupt wakker en begint spontaan weer te huilen. Wanneer de ouders na een half uur vragen stellen nog geen beslissing kunnen nemen over het doen van de aanvullende onderzoeken, wordt door de kinderarts geopperd dat ze er nog wel over na mogen denken (geluksvogels!). Vol ongeloof neem ik na het gesprek afscheid van de ouders. Het liefst zou ik ze op de gang willen opvangen, ze geruststellen en ze uitleggen hoe het nu precies zit, maar ja, dat doe je niet… Als klap op de vuurpijl zegt de kinderarts bij de deur: “als u er over twee weken uit bent, kunt u met mij weer een afspraak maken, ik ben namelijk vanaf nu uw vaste kinderarts…” Door Leonie Geut

Grensgev Hou je van kou en van skiën en ontmoeten van mensen vanuit alle culturen? Dan is Edmonton in Canada the place to be! Hoewel zelfs eind november de echte winter in de stad nog niet is ingevallen kan het hier zo’n min 30 graden worden in de winter als je een beetje geluk hebt! Tot nu toe blijft het kwik steken op –2 tot –10C ’s nachts dus ik

kan nog op mijn geleende fiets naar mijn werk elke dag. Vanaf september loop ik mijn onderzoeksstage (WESP) in het Perinatal Research Centre aan de universiteit van Alberta in Canada. Er wordt hier veel onderzoek gedaan naar vroeggeboorte in relatie met stress en genetische factoren. 18 weken is niet voldoende om dit hele project af te sluiten, maar ik maak verschillende aspecten mee. Dit betekent literatuuronderzoek, presentaties houden, telefonisch afnemen van vragenlijsten over stress en ook praktisch werk met onderzoek naar contractie van myometrium van ratten onder invloed van prostaglandine. Ik heb een echte ‘Indian summer’ meegemaakt en een kanotocht gemaakt op de North Saskachewan river die dwars door de stad heen loopt. Wandelen, hardlopen en fietsen kan in de river valley langs deze rivier, maar een dag naar Elk Island National Park is ook te doen. Het barst er van de bizons en er zijn ook elanden! Jasper, de rockies en skigebied zijn zo’n 3 a 4 uur rijden vanuit de stad, heel erg goed te doen voor de Canadese begrippen. Edmonton is de stad met de grootste shopping mall van de wereld, mét binnen pretpark, glow in the dark midgetgolf, zwemparadijs met 15 spectaculaire glijbanen en noem maar op, niets is hier te gek. Hoewel… een schaatsbaan met -voor onsnormale afstand is wel gek. ‘speedskating’ is hier niet zo populair en de dichtstbijzijnde binnenbaan is dan ook de Olympic Oval in Calgary. En dat is de moeite waard! Ik ben naar de world cup wedstrijden gaan kijken waar Sven Kramer een nieuw wereld record vestigde op de 5000m met verbetering van 4 seconden, een bijzondere ervaring dat er zoveel Nederlanders zijn om ze aan te


26

vallen moedigen vergeleken met Canadazen! Tickets voor echte ijshockey wedstrijd zijn ook gekocht, daarna heb ik pas echt de Canadese cultuur van dichtbij bekeken denk ik. Mensen die ik hier ontmoet komen werkelijk uit alle hoeken van de wereld, van Colombia tot China en van Polen tot Australië, dit komt door de vele immigranten na bijvoorbeeld de 2e wereldoorlog uit Europa. Denk je aan Nederland – verdraagzaamheid, hier mag je dat met 10 vermenigvuldigen. Dit maakt Edmonton en Canada uniek, hoe vaak stopt een buschauffeur in Nederland als je ergens midden tussen 2 bushalten loopt? Ook het uitgaan is hierdoor erg leuk, veel verschillende soorten discotheken en muziek, en het uitgaansleven is hier al rook-vrij, wat een genot! Het verbaasd me extreem hoeveel meisjes hier in mini-jurkjes toch nog buiten staan te roken midden in de nacht, kan niet gezond zijn. De cultuur is ietwat Amerikaans met de vele ketens met ongezond snel eten, ik zal geen namen noemen. Betreft de ‘coffee to go’ kunnen ze nog iets leren, veelal waterige koffie, maar wie weet gaat het ze er vooral om iets warms in de hand te hebben in koude tijden. En ik hoop ook dat de joggingbroeken die ze op de universiteit daar voldoende aan bijdragen om de afzichtigheid ervan goed te maken! Brechtje Verduyn

Keuze coschap Clinical Medicine: Ligula Hospital, Mtwara Tanzania “Hakuna matata”, waarschijnlijk de meest bekende spreuk uit het Swahili; de eerste taal in het machtig mooie Tanzania. Helaas is dit zorgeloze motto juist in Afrika niet met de geneeskunst verenigbaar. Januari 2007, een passage uit mijn dagboek, een compilatie van het ziekenhuisleven in Mtwara, Tanzania. Een dag in het minor theatre, de KLOK, de POK, de kleine chirurgische ingrepen oftewel het medische atelier waar iedere bouwvakker kleine medische handelingen als hechten en gipsen mag verrichten. Het mooie van dit theater, is niet de kunst, maar juist de kunde. Veel behandeld worden abcessen, pas wanneer rubor, calor en dolor het wint van het incasseringsvermogen van de patiënt. Op de onderzoeksbank een 3 jarig meisje. 2 weken eerder had ze zonder desinfectie een injectie in haar bil gehad, waar zich nu een gigantische tumor had gevormd. Door incisie en drainage ging ze uiteindelijk anderhalf nierbekken aan excudaat lichter naar huis. De wond blijft wekenlang open en met waterstofperoxide (beter bekend als permanentmedium voor onze westerse haren) wordt iedere verdere infectie voorkomen. Een tweede kind heb ik helaas minder goed kunnen helpen. Dit jongetje had geen pijn, geen angst voor de dokter maar een panische fobie voor mijn blanke huid. Grote witte ogen, tranen met tuiten en het onvermogen van een mzungu medicus om iets te kunnen betekenen. Een derde jongeheer presenteerde

zich met een geluxeerde schouder. Deze zou onder algehele narcose gereponeerd worden. Voor het gemak werd aangenomen dat de patiënt een ontbijt genuttigd had. Voor enkel de traditionele chai bleek de dosering te hoog. Zodra de schouder netjes zijn plek weer had gevonden, lag meneer te schokken en schuimbekken van het insult dat op zijn narcose volgde. Voor de HIV patiënten is een separate poli ingericht. Volgens de laatste incidentiegegevens lijdt 9% van de plaatselijke bevolking aan de ziekte. Helaas is het percentage mensen dat liever in onzekerheid verkeerd nog vele malen groter. Ik krijg de indruk dat de angst geïnfecteerd te zijn, de angst geïnfecteerd te raken overschaduwd. Daardoor geen veilige seksuele contacten, volhoudende polygamie en diagnostiek is een zorg voor later. Hakuna matata. Ik heb levende lijken zien passeren, maar het merendeel komt stralend binnen en verlaat de spreekkamer met een nieuw recept alsof het een vitaminecomplex betreft. Allen dragen zij een blauwe kaart met hun medische gegevens. Een AIDS specifieke kaart. Hoewel ze allemaal met dezelfde reden dezelfde kamer binnentreden, blijft de kaart onzichtbaar in de wachtkamer. Eenmaal binnen komt de kaart en daarmee de ziekte boven tafel. Meneer M is een van hen, illustratief voor honderden andere patiënten. Meneer voelde zich goed, en in medische termen: zijn CD4-count bevond zich nog keurig rond de 600. Zijn grote probleem was van ‘sociale’ aard. Zijn eerste vrouw was HIV-positief bevonden. Na dit nieuws weigerde zij de liefde met hem te bedrijven. Hiervoor kwam zijn tweede vrouw om de hoek van de slaapkamer kijken. Deze dame wilde zich niet laten testen, maar geheelonthouding was uit den boze. Meneer ging met een handjevol condooms naar huis. Een oplossing voor zo lang als het duurt, water naar de Indische Oceaan brengen, maar deze naïeve en ontkennende houding zal menige Tanzaniaanse patiënt uiteindelijk met zijn leven bekopen. Caroline Driessen


27

De “W” van an Wetenschap Animal Testing...

Door Femke Dijkstra

“…and many are being poisoned, burnt, blinded, starved, forcefed, sent mad and infected with diseases, before being killed, in the name of research.” Uit ‘Herald Sun’ van 2/9/07, dagblad in Melbourne, Australië. Ik ben pas een paar weken hier en ik voel me nu al persoonlijk aangesproken. Hier is het Rees lab, department of Anatomy & Cell biology, University of Melbourne. De komende maanden zal ik – in het kader van mijn WESP – me bezig houden met placenta’s van schapen. Als je zelf proefdieronderzoek doet is een dergelijk krantenknipsel op zijn minst confronterend; al was dit krantenknipsel niet nodig om me te doen beseffen wat onderzoek met dieren inhoudt. In mijn eerste week liep ik een laboratorium binnen en keek recht in de opengesneden buik van een muis, terwijl twee studenten – al knippend – de darmen verwijderden. Een gevoel van afkeer bekroop me. Diezelfde week zag ik een operatie waarbij een zwanger schaap onder narcose werd gebracht en haar foetus gedeeltelijk uit de uterus werd gehaald om katheters in de a./v. femoralis te brengen. Na toediening van bepaalde stoffen en controle van de foetale bloedgassen, werden zowel moeder als foetus gedood. De foetale organen, inclusief placenta, worden vervolgens gebruikt voor verder (histologisch) onderzoek. Ondanks de zorgzaamheid voor alle dieren en de imponerende ingrepen, heb ik getwijfeld of ik wel op de goede plek zat. Waarvoor diende dit eigenlijk allemaal? Tijdens het lezen van literatuur en het bijwonen van facultaire lezingen, werd dit doel me meer dan eens duidelijk. Het besef dat men door (proefdier)onderzoek al zoveel te weten was gekomen, was indrukwekkend! We weten tot op celniveau hoe hypoxie leidt tot celdood en hoe activatie van signaaleiwitten leidt tot productie van cytokinen. Wie weet zijn we straks – na meer onderzoek – in staat om te voorkomen dat hersenschade en/of neurologische aandoeningen bij pasgeborenen ontstaat. Of hebben we op zijn minst een behandeling om schade te beperken. Diermodellen zijn noodzakelijk om mechanismen te kunnen begrijpen en uiteindelijke therapieën te vinden. Zodat geen enkele (toekomstige) dokter het consult hoeft af te sluiten met: “...ik heb een recept voor u uitgeschreven; let op, het kan zijn dat een tweede hoofd aangroeit, maar ach, het is niet getest op dieren...”.

Pulsation…I felt the Pulse!!! Natuurlijk nog in vele herinneringen vastgelegd…..Pulsation, het om-nooit-meer-te-vergeten-openingsfeest van Pulse! Na oneindige vergaderingen over wat nu precies de goede datum was, wel of geen band, welke locatie enz. waren we er dan toch echt klaar voor. Op de donderdag een week voor het feest zat ik kaartjes te verkopen bij de mensa….1 kaartje verkocht in 2 uur! Toen zonk de moed mij toch wel een beetje in de schoenen….was dit feest al die moeite dan wel waard? Gelukkig hebben jullie het met z’n allen helemaal goed gemaakt! 300 mensen, Midnight Run die de sterren van de hemel speelde, DJ Jean de la Foret die iedereen uit z’n dak liet gaan en een supersfeer, kortom; I felt the pulse! En aan de foto’s te zien jullie ook….

Annerieke Horlings 28



29

De bezoeker... ‘Ach we volgen een paar sessies en verder doen we alleen maar leuke dingen…..’ Zo begon het enige maanden geleden toen we besloten ons in te schrijven voor het COngres. Na een snel uitverkochte inschrijving bleef nog maar een klein deel over van de oorspronkelijke groep. Dit mocht de voorpret niet drukken. Vrijdagmiddag 5 oktober, half 3 en mijn pieper gaat; het is een arts-assistent die vraagt of ik nog even een consult wil doen. Eigenlijk wil ik niet, maar om toch maar niemand teleur te stellen ga ik overstag. Toen ik klaar was met dit consult merkte ik dat het al best laat was geworden en dat ik moest rennen naar de trein. Er is niets frustrerender dan treindeuren die voor je neus dichtgaan, helaas mocht ik dit weer eens ervaren! Uiteindelijk een uur later dan gepland arriveerden we (er stonden nog meer mensen in Eindhoven) in Egmond aan Zee. Gedurende de zomermaanden het paradijs voor kuilengravende Duitsers, maar dit weekend een enclave voor co-assistenten die geen genoeg krijgen van hun studie (of zou er een andere oorzaak voor zijn?).

5-6-7 oktober 2007 -

Bij het betreden van het hotel hadden we het idee dat we fout zaten, we zagen alleen maar mensen die ruim de pensioengerechtigde leeftijd gepasseerd waren. Gelukkig zagen we snel wat mensen uit Maastricht zitten en het feest kon beginnen. Wij zijn direct naar een of andere foute kroeg gegaan in Egmond. Om deze even te beschrijven: in Maastricht bestaat het fenomeen ‘Celebration’ of ‘Feesfebrik’ op zaterdag. Neem de gemiddelde bezoeker van deze gelegenheden, plaats die in deze kroeg en het plaatje is compleet. Deze mensen zorgden ervoor dat de stemming er snel inzat en de eerste avond TE gezellig werd. Er zijn foto’s gemaakt, maar die durf ik hier niet te plaatsen... Na toch nog voldoende nachtrust en een verstevigend ontbijt was het tijd voor de opening van datgene waarvoor ik gekomen was, 2 dagen lang trainingen en workshops die ik vond missen in ons curriculum. Na een korte introductie door de voorzitter van het COngres, volgde een eyeopener door Prof. Van Gijn. In 45 minuten liet hij ons zien wat nu het eigenlijke doel van ‘arts-zijn’ is: niet slechts genezen door middel van state-of-the-art operaties of nieuwe medicijnen; genezen is ook mens zijn voor anderen. Ik zag veel instemmende blikken, waaronder die van mij. Na de opening volgde voor mij de ECG-cursus in 2 uren. Goed, als enigszins ervaren CO wist ik wel hoe en wat te doen met een ECG (als je het niet weet heb je nog altijd een cardioloog) en de spreker probeerde het ook op een leuke manier te brengen. Toch miste ik een paar kleine dingen die we wel geleerd hadden tijden de ECG-cursus die MSV Pulse aanbiedt, maar er werd tenminste geprobeerd dit te evenaren en dat is een prestatie an sich. Na een uiterst voedzame lunch het middagprogramma. Voor mij betekende dat wat meer over pneumonie te weten komen en weten wat je met een infuuszak moet doen. Dit laatste vond ik zeer nuttig. Eindelijk eens een goede uitleg over infuusbeleid, ik benijd onze Rotterdamse COllega’s, op deze manier weet je tenminste wat je moet doen en waarom je dit dan ook doet.

Van de infuuszakken naar de flessen wijn... Tegen het eind van de middag werden steeds meer mensen onrustig, het was namelijk tijd voor de borrel en vervolgens het diner met het aansluitende feest. Tijdens de borrel (gesponsord door een ziekenhuis, wij zijn belangrijk) stonden we met wat Maastrichtse studenten bij elkaar en smeedden we plannen om zo veel mogelijk wijn tijdens het diner zo goedkoop mogelijk te krijgen. De schrijver van dit stukje heeft al enige ervaring met het verdubbelen van de hoeveelheid wijn aan tafel in dit hotel en heeft de rest dus geïnstrueerd hoe dit moest (flessen lenen van lege tafels?). Eerst vond ‘men’ dit niet kunnen, maar na een paar glaasjes wijn kwam zelfs het Pulse Master bestuur los. Wat kunnen deze mensen creatief wijn ‘lenen’. Onder aansporing van een docent uit Maastricht die dezelfde ervaring had als ik, ging het steeds beter.. Het spreekt voor zich dat de stemming aan onze tafel er al goed in zat en we dan ook reikhalzend uitzagen naar het feest. Ik ga niet in details treden, ik kan alleen zeggen dat Maastricht duidelijk aanwezig was en dat er na het feest nog lang is doorgegaan. Zo vonden enkele mensen het nodig om te gaan zwemmen om 3u ’s nachts. Hierbij werd netjes de kleding uitgetrokken om niet nat te worden, maar deze werd wel iets te dicht bij het water neergelegd... Met een enigszins zwaarder hoofd begonnen aan dag 2 die voor mij in het teken stond van recepten schrijven, lijken schouwen en diabetes mellitus. Ik weet nu dat ik netjes moet schrijven als ik een recept uitschrijf, moet kijken naar verdachte omstandigheden wanneer iemand is overleden en dat diabetes niet stom en saai is, maar cool en sexy. Goed, dat laatste betwijfel ik nog enigszins, maar ik vond de spreker, Prof. Tack uit Nijmegen, toch wel overtuigend. Na deze sessie besloten we maar naar Maastricht terug te keren, ik kan dus helaas niets vertellen over het afsluitende cabaret (het scheen zeer leuk te zijn), het niet winnen van de smartphone en de uiteindelijke afsluiting. We zijn in plaats daarvan nog even op het strand geweest en beseften toen dat we iets essentieels vergeten waren deze 2 dagen, namelijk veel sessies missen en genieten van het strand. Helaas was dit verblijf op het strand van korte duur: onze reis was nog lang aangezien wij naar Maastricht terugreden via Dordrecht en Breda… en extra workshops (geduld hebben en filerijden) volgden. Yvo Kesler


De gastdocent... De organisatie... Het congres werd georganiseerd door en voor co-assistenten en wel op zeer professionele wijze. Middels een uitgebreide enquête mocht iedere co-assistent in Nederland enkele maanden geleden opgeven wat er in zijn/haar opleiding nog ontbrak. Dit leverde een bonte verzameling van onderwerpen op die enerzijds herkenbaar waren als “klassieke” gaten in het curriculum: zoals antibioticabeleid, radiologie in verschillende context, geheime delen in de urologie en jazeker ook de interpretatie van het ECG. En anderzijds onderwerpen die minimaal verrassend genoemd konden worden zoals conflicthantering, time- en stressmanagement en geheugentraining. Merkwaardigerwijze was de bekende roep om meer basiswetenschappen in ieder geval bij dit congres verstomd. De organisatie ging vervolgens op zoek naar docenten die deze hiaten mochten opvullen. Mijn collega Prof. Ton Gorgels en ik voelden ons zeer vereerd het onderdeel ECG interpretatie voor onze rekening te mogen nemen. Vanwege verplichtingen elders waren wij uiteindelijk voor de zondag geprogrammeerd, maar ik was toch al op de zaterdagavond in Egmond aan Zee aangekomen in het in onderwijswereld beroemde/ beruchte Hotel Zuiderduin om in ieder geval op tijd te zijn. Dit maakte het mogelijk om ook op zaterdagavond bij het diner en de feestavond aanwezig te zijn, als een soort oer-co; een waarlijk memorabele avond waarbij de grote Maastrichtse delegatie zich bepaald niet onbetuigd liet. Zo werd op de drukke dansvloer voor de zusterfaculteiten het “flessenspel” geïntroduceerd, een activiteit die vaag enige gelijkenis vertoonde met de in brugklassen erg bekende kusjesdans. Maar buiten het feesten waren de plenaire lezingen en verschillende parallelsessies voor velen toch de belangrijkste reden, en daardoor voor de docenten heel plezierig om mee te mogen werken. Alle aanwezigen bij onze sessie hadden zich daarvoor moeten aanmelden, zodat de zaal enkel uit gemotiveerde studenten bestond, hetgeen een interactieve happening mogelijk maakte. Binnen twee uur werd aan de hand van opz’n-kop gehouden ECG’s, verkeersplein Kerensheide, en de bloemenveiling van Lisse, alsmede een door de zaal roulerende laser-pointer de beginselen van de ECG interpretatie herhaald, alsmede aan de hand van een aantal ECG’s geoefend. Mocht een en ander enigszins als abracadabra klinken, aarzel dan niet om de volgende editie van dit congres in de gaten te houden. Immers een dergelijk leuk, ongedwongen, maar hopelijk toch leerzaam congres verdient het om minstens tweejaarlijks herhaald te worden, zodat iedere co minimaal eenmaal naar zijn/haar LOCO congres kan, om de laatste hiaten in de opleiding te vullen. Laat ze maar bellen, wij komen graag terug!

- Egmond aan Zee

Het Movir & CO congres van 6 en 7 oktober was geweldig! Al ben ik niet erg objectief: samen met Christi Steendam, Henrieke Struijk en Martine Truijman werd Maastricht vertegenwoordigd in een organisatie van 30 co-assistenten van alle medische faculteitssteden. Hoogtepunten voor mij waren de opening met 800 co’s in één zaal, het feest met Maastricht op het podium en de zee. Pas op de vrijdag voor het congres werd mij de ware omvang van het congres duidelijk: de berg congrestassen die de organisatie te lijf ging leek maar niet te kleiner te worden. Blijkbaar wist ik na meer dan een jaar voorbereiding nog steeds niet waar ik mee bezig was. Die voorbereiding heeft heel wat voeten in de aarde gehad. Maastricht heeft de sprekers georganiseerd, een leuke taak. Op drukke momenten loopt je e-mail inbox over of blijft hij juist schrikbarend leeg. Ook wist ik niet dat mijn telefoon vier wisselgesprekken aankan, ik kan dat niet… De vrijdagavond voor het congres was een nerveuze bedoeling, mede vanwege jullie overweldigende belangstelling. Letterlijk overweldigend, want tijdens de elektronische inschrijving crashte de website. Erg vervelend voor jullie, maar in zekere zin een opsteker voor ons. Jullie belangstelling maakte ons nog gemotiveerder. Uiteindelijk bleken die zenuwen nergens voor nodig. Iedereen was enthousiast en we hebben met 800 co’s een geweldig weekend neergezet, bedankt! Ook de sprekers hebben hun best gedaan. Zij kwamen uit alle delen van Nederland om tijdens hun vrije weekend ons iets te leren. Gelukkig was het congres meer dan één groot medisch moment. Zo zag ik verdacht veel Movir congrestasjes op het strand en er werd gefeest. Toen het feest ten einde liep en het overgrote deel vermoeid hun kamer opzocht, zag ik overwegend Maastricht op het podium. Sommigen haalde het zelfs in hun hoofd om de zee op zoeken voor een nachtelijke duik. Begrijpelijk, als Maastrichtenaar zie je de zee niet dagelijks, maar leg dan wel je kleren ver genoeg van de branding, want de zee geeft en de zee neemt. In mijn ogen was het een mooi congres. Dat schept verwachtingen voor 2009, als het 2e Movir & Co congres gaat plaatsvinden. Co’s, sprekers en sponsoren, bedankt! Marcel Poeschmann

Pim Dassen Vakgroep Cardiologie FHML


31

Nu ggaat het toch echt te ver… Wat te doen met seksuele intimidatie in het ziekenhuis

Eén op de vijf co-assistenten is tijdens hun co-schappen slachtoffer van seksuele intimidatie. Dit bleek kortgeleden uit onderzoek van het KNMG Studentenplatform. Wanneer is er eigenlijk sprake van seksuele intimidatie, hoe gaan faculteiten hiermee om en, belangrijker nog, waar liggen mogelijkheden om de situatie te verbeteren? Een overzicht en tips! Algemeen Wat is seksuele intimidatie eigenlijk? Het begrip blijkt lastig te definiëren, maar er zijn wel een aantal punten van belang. Er is sprake van seksuele intimidatie als gedrag van de één een persoonlijke grens van de ander overschrijdt, zodat die zich geïntimideerd voelt. Dat kan zowel met als zonder opzet van de dader gebeuren. Je kunt het nader omschrijven als ‘ongewenste seksuele toenadering, verzoeken om seksuele gunsten of ander verbaal, non-verbaal of fysiek gedrag van seksuele aard’, zoals in de Arbeidsomstandighedenwet staat. Dit gedrag is vaak gekoppeld aan machtsverschillen, waardoor het voor studenten en co-assistenten extra moeilijk kan zijn er iets aan te doen. Onderzoeksresultaten Nog even kort de resultaten van het Studentenpanel op een rijtje. In totaal hebben 1852 geneeskundestudenten de enquête ingevuld. Van de ondervraagden gaf ruim 11% aan wel eens met seksuele intimidatie te maken te hebben gehad. Hierbij zijn vrouwen vaker het slachtoffer dan mannen (14 versus 5%). Als we kijken naar de groep coassistenten, blijkt 21% van hen zich wel eens seksueel geïntimideerd te hebben gevoeld!

“11% van de geneeskundestudenten en co-assistenten heeft te maken met seksuele intimidatie!” En wie doen dat dan? Heel kort: vooral mannen. Tien procent van de respondenten voelde zich wel eens seksueel geïntimideerd door een man, terwijl slechts één procent zich door een vrouw geïntimideerd voelde. Pre-klinische zijn het vooral docenten (43%) en patiënten bij de verpleegstage, tijdens de co-schappen voornamelijk patiënten (58%) en stafleden (35%). Vrouwelijke co-assistenten worden vooral geïntimideerd door stafartsen en arts-assistenten, mannelijke co’s daarentegen worden vaak geïntimideerd door verpleegkundigen. Opvallend en teleurstellend is dat slechts zeven procent dit meldt op de faculteit. Situatie faculteiten Als Studentenplatform zijn we erg geschrokken van deze cijfers. Uit eerder Nijmeegs onderzoek kwamen vergelijkbare cijfers over frequentie. In de tussenliggende periode lijkt er dus weinig veranderd op de faculteiten. Dit bevestigt ons vermoeden dat er niet genoeg aandacht aan wordt besteed. Een belangrijke oorzaak is waarschijnlijk dat niet goed bekend is hoe melden klachtenprocedures zijn geregeld. Tips Wat moet er nu gebeuren om deze situatie te verbeteren? Op twee fronten moeten zaken veranderen, vindt het Studentenplatform. Enerzijds zijn er verbeterpunten voor de faculteiten. Anderzijds zijn er echter ook tips voor de geneeskundestudent en co-assistent. Beide partijen kunnen ertoe bijdragen dat het taboe op spreken over seksuele intimidatie verdwijnt, de frequentie afneemt en dat studenten die het slachtoffer zijn, weten ze kunnen doen. Persoonlijke tips voor studenten: Laat weten dat je niet van de intimiteiten gediend bent. Spreek de dader erop aan, ook als deze patiënt is; Maak aantekeningen van wat er wanneer gebeurt, zodat je daar later naar kunt verwijzen; Meld een eventueel incident bij de facultaire vertrouwenspersoon of een ander persoon die hiervoor aangewezen is. Deze kan je, indien nodig, verwijzen naar verdere (psychologische) begeleiding. Op deze manier kan ook actie ondernomen worden jegens de dader. Dit zal nooit zonder jouw toestemming worden gedaan. Denk niet dat het aan jou ligt! De dader is degene die over de schreef gaat, niet jij! Laat je niet wijsmaken dat seksuele intimidatie er nu eenmaal bij hoort. Die smoes is echt verleden tijd! Het KNMG Studentenplatform is een landelijke en onafhankelijke belangenbehartiger van geneeskundestudenten. Het Platform houdt zich bezig met maatschappelijke aspecten van onderwerpen die geneeskundestudenten en co-assistenten in heel Nederland aangaan. Standpunten worden onder andere gebaseerd op de resultaten van het jaarlijks uitgevoerde Studentenpanel, een elektronische enquête onder alle studentleden van de KNMG. Heb jij meegedaan aan ons Studentenpanel? Hartelijk bedankt voor het invullen van de enquete! Om de mening van geneeskundestudenten te achterhalen en jullie belangen zo goed mogelijk te behartigen, zijn de resultaten van het Studentenpanel erg belangrijk. Op basis van de uitkomsten zet het Platform dergelijke zaken zowel binnen als buiten de KNMG op de kaart.

W.P.J. van Oosterhout Lambregts KNMG Studentenplatform

en

M.M.C.

Literatuurreferenties: E.C. Conemans e.a. namens het KNMG Studentenplatform, Ongewenst Contact. Medisch Contact 2007;62(7):284-287 Muijsenbergh METC van den, Largo-Janssen ALM. Seksuele intimidatie van co-assistenten tijdens hun stage. Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149(14):764-8.


32

KNMG District Limburg - van belang voor studenten! Zolang je studeert besef je de waarde van je toekomstige beroepsgroep misschien nog niet. Toch is het misschien van belang rekening te houden met de meerwaarde van de KNMG als vertegenwoordiger van iedere arts in Nederland. Waar staat de KNMG voor? De KNMG in het algemeen en in District Limburg in het bijzonder staat voor: 1. Het bieden van een forum voor overleg en ter versterking van de collegialiteit 2. Het bevorderen van medische wetenschap en kennis 3. Het behartigen van de maatschappelijke en economische belangen van medici 4. Het richting en inhoud geven aan de ontwikkeling van de volksgezondheid Dit klinkt allemaal heel serieus, maar de KNMG is voor jou met name een plaats, waar je artsen kunt ontmoeten, die je informatie kunnen geven over een stageplaats of die je kunnen helpen voor een beroepskeuze planning. Of, waar je kunt netwerken in een prettige omgeving. Daarom is de KNMG er niet alleen voor de gevestigde leden maar vooral ook voor de toekomstige artsen. Het is vooral belangrijk om als student betrokken te zijn bij de KNMG. Dit kan als passief maar ook als actief bestuurslid. Het is goed om te weten dat het studentlidmaatschap voor jou gratis is. Je krijgt dan:

• • • • • • •

Wekelijks gratis Medisch Contact Ieder kwartaal gratis Arts in Spe Gratis gebruik van de Artseninfolijn en de volledige KNMG bibliotheekcatalogus Korting op symposia en congressen van de KNMG Fikse korting op en gratis workshops van het loopbaanbureau Ondersteuning bij je carrièreplanning via het loopbaanbureau en de website www.artsencarriere.nl Belangenbehartiging via het KNMG Studentenplatform

In District Limburg willen wij met name de studenten actief betrekken bij de activiteiten in de regio.Wij willen in ieder geval in het voorjaar een boottocht op de Maas organiseren met als thema „opleiding en opleiden“ . Voor de gezelligheid zal er een leuk bandje zijn. Indien je nog geen lid bent, kun je je daar gratis aanmelden. Verdere informatie over het District Limburg kun je krijgen van de voorzitter [email protected] of de secretaris [email protected]. Kijk tevens op de website van de KNMG: http://www.artsennet.nl voor meer informatie. Dr. Leo HB Baur, voorzitter KNMG District Limburg Studentleden: Marieke Verspaget Sevgi Yaylali


33

Co-schappen-moe Ben je ‘t ook zo zat om ‘pootjes te geven’ op elke eerste stagedag? Elke keer toestemming te moeten vragen of je alsjeblieft naar de tandarts mag? Ben je ‘t beu dat niemand je naam onthoudt, ‘omdat je over 4 weken toch weer weg bent’? En dat iedereen je alleen bij je nieuwe bijnaam ‘de co’ kent? Heb je geen ‘sputum’ meer over om je bij je begeleider in te likken? Kun je bij het zien van ‘De co-assistent’ wel je opwarmmaaltijd naar de tv mikken? Heb je er genoeg van om drie jaar lang niet zelf vrije tijd in te kunnen plannen? En je vrienden zo weinig te zien dat je ze opnieuw moet leren kennen? Misschien ben je dan wel ‘co-schappen-moe’, Net als ik.

Rianne Een 6e-jaars geneeskundestudent


34

Pulse Magazine - Dec December cem mbe berr 2 2007 00 07 7

35

A

a d n e g

JANUARI JA ANUARI

MAART

7 10 0 25 5

15 17 28

28 8

BOB 2.3 VVAA workshop solliciteren* MeGala Nieuwjaars-co-borrel* BOB 1.4

Medisch interfacultair congres BOB 1.5 Co-borrel* Coming up Workshops voor co’s Film

Coming up Film ECG-cursus Workshop ‘therapietrouw’

FEBRUARI EBRUARI

APRIL

4 13 3

7 23 25 26 28

25 5 27 7 29 9

BOB 3.3 Voortgangstoets Bacheloruitreiking BOB 2.4 Doctoraaluitreiking Co-borrel* Coming up Workshops voor co’s Film

BOB 2.5 MMSRC congres Co-borrel* Batavierenrace BOB 3.4 Coming up Workshops voor co’s Film

* speciaal voor co-assistenten

Voor meer informatie: www.msvpulse.nl

Het periodiek der Medische Studie Vereniging Pulse - Jaargang 1 - Nummer 2

Recommend Documents