ATtentie
Periodiek der S.V.A.T. Astatine | Jaargang 1 | Nummer 1
Minor Origins: Kosmologie en Biologische & Culturele Evolutie
Het Bestuur Introductie 2006 November 2006
Zusje uit Eindhoven
Redactioneel Een heuglijk feit: de eerste ATtentie! Zo, de allereerste ATtentie is klaar. Astatine heeft nu eindelijk haar eigen periodiek, waarin iedereen op de hoogte gehouden wordt van de gebeurtenissen binnen onze mooie vereniging en studie. De allereerste. De allereerste is een hoop werk, je begint met helemaal niks, geen blaadje, geen ervaring, geen inhoud, geen naam, geen drukker en ga zo maar door. Eigenlijk heb je alleen een stapel lege velletjes papier die gevuld moeten worden. Het leuke van nog niks hebben is dat je alles zelf mag (maar ook moet) bepalen. En ziehier, na weken stressen, goede ideeën, deadlines en e-mails versturen hebben we eindelijk toch iets: de 1e ATtentie, gevuld en al. Want het jaar is dan pas een kwartiel bezig, maar is er al genoeg gebeurd om de ATtentie vol te krijgen. Zo is op de ALV het nieuwe bestuur gechargeerd en hoewel jullie ze vast al allemaal eens tegen zijn gekomen, stellen ze zich toch nog een keertje aan jullie voor. We
hebben verslagen van de introductie, waarbij duidelijk wordt dat een goed humeur en een slaapmogelijkheid niet genoeg zijn om deze twee fantastische weken te overleven, en de bijbehorende na-intro, een weekend lang vol cultureel verantwoorde activiteiten onder het genot van een wel verdient biertje, of twee. Daarnaast hebben we nog twee stukken uit het zuiden des lands: namelijk de eerste grote excursie van Astatine, die naar Océ in Venlo ging en een stukje van Intermate, ons zusje uit Eindhoven. Ook hadden we nog twee verhalen van bedrijfbezoeken van vorig jaar liggen, dus die hebben we er ook nog maar bij gedaan. Voor de ontspanning hebben we nog de enige echte Astatine woordzoeker, een verjaardags- en een activiteitenkalender zodat je geen enkel feest meer hoeft te missen. Kortom een heel boekje vol kijk-, speel-, luister- en leesplezier! Namens de voltallige redactie, Maarten Flink, Hoofdredacteur
Inhoudsopgave Redactioneel Voorzitter Secretaris Penningmeester Extern Activiteitenkalender Excursie Océ Introductie 2006 Minor Origins Excursie Johnson Matthey Na-intro Excursie ECN Zusje uit Eindhoven Puzzel Verjaardagen Colofon
3 4 5 6 7 8 9 11 12 13 14 16 18 20 21 22
Simon Reuvekamp
Voorzitter ... en tevens Commissaris Onderwijs Welkom bij de eerste uitgave van de ATtentie! Aan mij de eer om jullie in te leiden tot onze mooie vereniging en deze periodiek in het bijzonder. Maar laat ik eerst iets over mijzelf vertellen. Mijn naam is Simon Reuvekamp, ik ben 20 jaar oud en ik ben geboren in Zwolle. Op dit moment alweer derdejaars AT-er. Vanaf het begin van de studie Advanced Technology zijn we al bezig met een eigen vereniging. Zo ben ik betrokken geweest bij de eerste versies van de website en zorg ik, en dat is een stuk belangrijker, de afgelopen drie jaar al voor de studieboeken van alle studenten Advanced Technology. Ook buiten de opleiding ben ik actief betrokken, onder andere bij de voetbalvereniging Drienerlo, als commissielid van het StAftoernooi en dit jaar het FlaZa-toernooi. Tevens heb ik mij het vorig jaar ingespannen binnen de opleidingscommissie Advanced Technology om op deze manier actief inspraak te hebben in de invulling van het onderwijs binnen onze studie. Een commissie waar ik overigens ook dit jaar weer deel aan zal nemen. Onderwijs is de afdeling waar ik nog erg veel uitdagingen zie, zowel persoonlijk als ook binnen de opleiding Advanced Technology in het algemeen. Het is daarom ook niet meer dan logisch dat op het moment dat ik de kans kreeg deel uit te maken van het bestuur van onze studievereniging, S.V.A.T. Astatine, ik commissaris onderwijs wilde worden, om op die manier mee te helpen aan het vormgeven van de opleiding en de communicatie te bevorderen tussen student en docent. Naast onderwijs is ook het aansturen van mensen iets wat ik erg interessant en uitdagend vind. De sfeer te bewaken binnen een team
en mensen motiveren om het beste uit zichzelf te halen. Daarom heb ik dit jaar de eer om als voorzitter en commissaris onderwijs op te treden binnen het bestuur van onze mooie vereniging. We zijn inmiddels al weer een tijdje bezig en de opstartfase is toch wel beëindigd. De commissies zijn gevormd, vergaderschema’s gemaakt, doelen gesteld en jaarcirkels gemaakt. Zelf ben ik als contactpersoon betrokken bij de sportcommissie, die dit jaar een aantal leuke activiteiten met een sportief kantje gaat organiseren en begeleiden, de periodiekcommissie, die zorg zullen dragen voor de ATtentie, het blaadje dat je nu in je handen hebt en de ITcommissie, die zullen werken aan één centrale database voor leden, waardoor de Astatinepc’s, de website en de Astatine-email gekoppeld worden. Daarnaast zal ik als commissaris onderwijs dit jaar een studentoverleg op gaan zetten, om op die manier te kunnen signaleren wat er goed en fout gaat binnen het onderwijs van Advanced Technology en dit helder te kunnen communiceren met de opleiding. Daarnaast zullen we ook proberen als vereniging sommige problemen op te lossen. Al met al gaat het een heel druk jaar worden, met vele uitdagingen en ongetwijfeld vele leermomenten. Ik heb er in ieder geval heel veel zin in en hoop er samen met jullie een hele mooie tijd van te maken! Vriendelijke groeten, Simon Reuvekamp Voorzitter & Commissaris Onderwijs 2e bestuur der S.V.A.T. Astatine
Jelle van der Veen
Secretaris De man van de pen Natuurlijk heeft een bestuur van een vereniging een voorzitter, een penningmeester en een extern nodig, maar eigenlijk zijn dat allemaal taken die in het niet vallen bij de werkelijke machthebber: de secretaris. Want de secretaris is de persoon die zorgt dat de hele bestuursverdeling helder en inzichtelijk blijft, dat mensen na een zware avond toch nog kunnen lezen wat er allemaal verteld is, dat ook andere verenigingen gezelligheid ervaren door met ons op koffiegesprek te mogen en dat de post verstuurd en ontvangen wordt.
een paar mooie dingen. Ook ben ik een trots lid van ons eigen echte ATeam en mag ik graag een stukje voortbewegen op skeelers. Verder ben ik bij een groot deel van de tweedejaars studenten bekend als werkcollegedocent wiskunde en zal ik ook practica gaan ontwerpen. Qua studie valt het nu nog een beetje tegen, maar vanaf het derde kwartiel zal ik in ieder geval trachten alle tweedejaarsvakken af te ronden en voorzichtig een begin te maken met het derde jaar, waarin ik ook graag een minor wetenschapsfilosofie wil gaan volgen.
En die secretaris, dat ben ik, Jelle (ook bekend als ‘Yellow’ of ‘schrijfslaaf’). Met nog weinig secretaresse-ervaring (alleen de barbecuecommissie), maar een geweldig goede pen ben ik nu enkele weekjes bezig. Omdat ik nu vrij actief ben, wil het op tijd afhebben van de notulen nog wel eens lastig zijn, maar daar komt gestaag verbetering in.
Jullie zullen me nog vaak genoeg rond zien lopen als vroege vogel (hoewel niet zo vroeg als Pim) op de kamerdienst, en maak vooral van die gelegenheid gebruik om een gesprek over bovenstaande onderwerpen of iets veel interessanters aan te knopen.
Ik ben bij het bestuur gegaan omdat ik veel bij de vereniging betrokken was en het me leuk leek me op deze manier voor AT-ers in te zetten. Dat ik secretaris ben geworden komt door het feit dat ik dingen graag overzichtelijk heb. De manier om dit te bewerkstelligen is natuurlijk zelf het overzicht bewaren, en daar vind ik secretaris een geschikte taak voor. Verder ben ik natuurlijk ook actief als bestuurscontactpersoon voor het symposium, de kamercommissie en de kluscommissie en zal ik me met de bètapromotiedag bezig gaan houden.
Jelle van der Veen Secretaris 2e bestuur der S.V.A.T. Astatine
Natuurlijk heb ik ook andere dingen te doen dan een studievereniging besturen. Zoals in de kamer wel te merken, is ben ik veel met onbekende muziek bezig en vind ik elke week wel
Alexander Louwes
Penningmeester De schatbewaarder van Astatine Opeens heb je het... je gaat het bestuur in van je studievereniging. Voor mij, Alex, 20 jaar, afkomstig uit Emmen, nu wonend op de campus, een vrij makkelijke keus. Als lid van de eerste lichting van Advanced Technology voelde ik me erg verbonden met de studie en de daarbij behorende vereniging. Bovendien kon ik wel wat tijd gebruiken om eens goed na te denken over de keuze die ik ga maken qua master, op het tijdstip van schrijven heb ik nog steeds geen idee welke kant ik op wil. De functies binnen ons bestuur waren in het begin van ons kandidaatsbestuurschap vrij onzeker. Ik was bereid elke functie op te pakken, hoewel secretaris en penningmeester mij het leukst leken. Gezien niemand anders de edele taak van euro’s tellen en uitgeven op zich wilde nemen, heb ik mijzelf daar vol overgave op gestort. Voorlopig ben ik erg content met deze keuze; het overzicht hebben op alle geldstromen betekent niet alleen dat ik van heel veel dingen binnen de vereniging op de hoogte wordt gehouden, ik heb er zelfs wat inspraak op!
Voor de rest van het jaar hoop ik dat we met z’n vieren met elkaar kunnen blijven opschieten en elkaar ook na het bestuursjaar nog in de ogen kunnen kijken, maar na een half jaar al samen te zijn heb ik daar wel het volste vertrouwen in. Ik kijk uit naar een jaar vol leermomenten en plezier, en ik hoop dat wij als 2e bestuur onze eigen stempel kunnen drukken op de vereniging Ik wil als laatste nog een dankwoordje richten tot het 1e bestuur voor al het werk dat zij gedaan hebben, en ik wil onze actieve leden alvast bedanken voor hun inzet het komende jaar: zonder jullie waren we nergens! Met vriendelijke groet, Alexander Louwes Penningmeester der 2e bestuur S.V.A.T. Astatine
Pim Rossen
Extern Of voluit: Commissaris Externe Betrekkingen Een nieuw blaadje voor de vereniging, wat een goed idee, maar natuurlijk moet het ook gevuld worden. “Laten we dat arme bestuur, wat toch niets te doen heeft, eens vragen om zichzelf nuttig te maken”, moet de ATtenCie gedacht hebben. Laat ik mijzelf maar eens even voorstellen dan voor iedereen die mij nog niet goed genoeg kent, of beter wil leren kennen. Pim Bram Rossen, zo luid mijn volledige naam, op 21 september 1986 geboren in Deventer. Ik heb een broertje en een zusje en verder lopen er katten rond bij mijn ouders. Ik woon op de Calslaan (UT campus) in een zeer gezellig huis. Heb vroeger nog 10 jaar gevoetbald en 5 jaar op stijldansen gezeten. Inmiddels al weer derdejaars student AT, tjonge wat is dat snel gegaan. Ik weet nog goed dat ik als klein Pimmetje ook Introduction to Engineering 1 aan het volgen was. Vroeger, dat waren nog eens tijden, gratis koffie van de opleiding, sneeuwballen gooien met secretaresses en lunch colloquia die nog lunchcolloquia waren. Wisten jullie dat de KaCo toen gewoon nog de schoonmaak-Fatima als taak had in de commissie? Nu 2 jaar en 120 ECTS later zit ik dit stukje te schrijven. Heb ik verder in de tussentijd nog iets gedaan? Niet overdreven veel, maar toch genoeg om anderen af en toe flink richting hun Pim-verdraagbaarheids-maximum te drijven. Actief geweest binnen een x aantal commissies bij de vereniging, opleiding en universiteit. Daarnaast heb je misschien het legendarische Fellowship of AT (FAT) filmpje ooit gezien of gehoord van Rare Aap (verhalen beschikbaar bij deze geweldige doegroep). Ook geef ik werkcolleges bij het tweedejaars vak Engineering of Complex Systems.
Nu vragen jullie je vast af, wat gaat ie dan in hemelsnaam komend jaar doen? Naast een aantal commissies waar ik niet uit te slaan ben, ben ik al druk bezig met het vervullen van een bestuursfunctie binnen Astatine: commissaris externe betrekkingen, een hele mond vol, maar alle AT-ers herkennen de volgende situatie: Student komt bij PR meneer van een bedrijf Student: “Hallo meneer, ik doe AT, leuk hè?” PR meneer denkt: “Huh?!? Wat is AT nou weer en wat moeten wij daarmee?” PR meneer zegt: “Oh, vertel me daar eens wat meer over.” Dit is waar mijn functie begint. Het bekend maken van, uitleg geven over en interesse opwekken voor onze opleiding en studieverenging in de buitenwereld. Wat onlosmakelijk verbonden is met het binnenhalen van sponsoren voor de vereniging, wat ik dan ook in grote hoeveelheden hoop te gaan doen. Hoe kun je mij nou herkennen als je bijvoorbeeld wat wil vragen over je opgaven bij vakken, commissies, bier drinken, problemen met de studie of gewoon een gezellig gesprek? Kijk uit naar een druk persoon, vaak in pak of blauwe polo, die enorm nieuwsgierig is en overal een mening over heeft en die ook uit. Ik hoop jullie allemaal snel te spreken! Ciao, Pim Rossen Commissaris Externe Betrekkingen der 2e bestuur S.V.A.T. Astatine
Redactie
Activiteitenkalender Wat kunnen we de komende tijd beleven bij Astatine? 16 november 2006 – ATEC: Excursie Vredestein Op 16 november zal er ’s middags een excursie voor eerstejaars naar Vredestein zijn. Bij deze bandenfabrikant zal onder andere een rondleiding door de productiehal gegeven worden. Om 1 uur zal er worden vertrokken bij Charlie. 22 november 2006 – ATAc: Pokertoernooi Op 22 november zal in de borrelkelder in Langezijds een pokertoernooi plaatsvinden, georganiseerd door de Astatine Activiteitencommissie. Deze zal om 20.00 uur beginnen. Schrijf je snel hiervoor in bij Astatine. 27 november 2006 – ATEC: Excursie AKI Op 27 november zal er een excursie naar de welbekende AKI plaatsvinden, we zullen ’s middags om 14.00 uur bij de receptie van de AKI verzamelen. 5 december 2006 – ATAc: Sinterklaas Ook dit jaar zal de Sint onze mooie vereniging niet vergeten. Het wat en hoe houden we nog even geheim, oftewel verdere informatie volgt. 20 december 2006 – Verjaardag S.V.A.T. Astatine Op 20 december is Astatine jarig, onze vereniging is dan een jaar geleden opgericht. Dit kan natuurlijk niet zonder een feestje voorbijgaan. 10 januari 2007 – ATEC: excursie Grolsch Op 10 januari zal er een excursie naar Grolsch zijn. De excursie naar deze bierbrouwer wordt toepasselijk afgesloten met een eigen borrel in de borrelkelder van Langezijds. Verdere informatie zal nog bekend gemaakt worden, dus houdt de website en de posters in de Astatine kamer in de gaten.
Ellen Norde
Excursie Océ 22 september 2006 Op vrijdag 22 september vond de grootste excursie tot nu toe van Astatine plaats: een touringcar met vijftig deelnemers ging rond 8.00 uur op weg naar Océ in Venlo. Océ is één van de belangrijkste aanbieders ter wereld van professionele print- en documentmanagementsystemen. Op de R&D-afdeling in Venlo werken alleen al ongeveer 1200 mensen. Hier wordt in multidisciplinaire teams gewerkt aan de kopieer- en printtechnologie van de toekomst. Kortom, een zeer interessant bedrijf voor AT! Na een uitgebreide ontvangst met koffie en vlaai, begon het programma met een algemene introductie over Océ. Hier kwamen onder andere de visie,de verschillende onderdelen van het bedrijf en de personeelswerving aan bod. Opgedeeld in groepen, kon daarna het echte werk beginnen; een bezoek aan een aantal demo-opstellingen. Tijdens deze bezoekjes werd al dan niet geheime informatie uitgewisseld met de AT-studenten over de werking van een Océ-printsysteem. 1) Toner Toner is een poeder dat gebruikt wordt in laserprinters en kopieerapparaten om tekst en afbeeldingen op het papier te kunnen maken. Oorspronkelijk was de toner grafietpoeder, moderne toners zijn een mengsel van grafiet en een polymeer. Bij Océ wordt hier ook nog een magnetisch pigment aan toegevoegd. Over
het algemeen worden toners geproduceerd door een bindende hars te smelten en daar de kleurstoffen, magnetische pigmenten en ‘coating materials’ aan toe te voegen. Vervolgens wordt deze mix fijngemalen en vervolgens door middel van centrifugeren op de juiste deeltjesgrootte geselecteerd van ongeveer 10 micrometer. Deze techniek is geschikt voor de huidige documentmanagingsystemen, maar voldoet niet. aan de eisen voor de deeltjesgrootte en morfologie van de toner van nieuwe systemen. Omdat de printresolutie steeds hoger wordt, moeten de tonerdeeltjes steeds kleiner en worden er nauwe grenzen gesteld voor variatie van die deeltjesgrootte. Met de huidige manier van mixen en malen zullen de kosten voor de productie van dit soort deeltjes enorm stijgen. Reden genoeg om alternatieve tonerproductie technieken te ontwikkelen. De belangrijkste ontwikkeling is die van de ‘chemisch geproduceerde toner’, ook wel polarisatietoner genoemd. Hierbij wordt toner geproduceerd door middel van een chemisch ‘wetting’ proces. Het grote voordeel is dat de deeltjesgrootte wordt gecontroleerd door de chemische reactie en dat er daarom geen groot kostenverschil is tussen het fabriceren van grote of kleine tonerdeeltjes. Bij dit proces wordt een polyester als bindingshars gebruikt. Door een emulsie/ aggregatie techniek worden kleine deeltjes latex in water gecreëerd. Dit houdt in dat uit de monomeren kleine deeltjes latex worden gevormd, die dan samen met de kleurstof, het magnetisch pigment en het ‘coating material’ samenklonteren. Na verdere bewerking ontstaat dan het gewenste tonerdeeltje. Om dit proces voor polyesters geschikt te maken moet een organisch oplosmiddel worden toegevoegd
Ellen Norde dat na de emulsie/aggregatie weer verwijderd kan worden. De nieuwe chemisch geproduceerde tonerdeeltjes hebben, in tegenstelling tot de onregelmatige oude deeltjes, een ronde vorm, waardoor de vloei-eigenschappen van de toner enorm worden verbeterd. En toen was er tijd voor.. de lunch. Een uitgebreide lunch die we ons zeer goed lieten smaken en die de mogelijk bood om de opgedane kennis en informatie nog eens door te spreken. ’s Middags bezochten we de andere opstellingen: 1) Printsysteem Een Océ printsysteem werkt met zeven verschillende tonerkleuren. De toner wordt namelijk niet, zoals in veel printsystemen van concurrenten, in meerdere lagen gedrukt, maar bestaat uit één enkele laag. De zeven
kleurenbeelden worden aangebracht op zeven afzonderlijke ‘Direct Imaging units’ Dit gebeurt doormiddel van elektronisch circuit met spoelen, waardoor de magnetische toner afwisselend wordt aangetrokken of afgestoten
10
door de roller. De verkregen afbeeldingen worden overgedragen naar een tussendrum. Door plaatselijke verhitting van deze drum wordt de toner vloeibaar waardoor het beeld op papier kan worden afgedrukt. De temperatuur bedraagt ongeveer 50°C. Deze lage smelttemperatuur verhindert dat het papier omkrult. Om een goede overdracht van de toner op de roller naar het papier te krijgen wordt druk uitgeoefend door een derde roller. Voordeel van een dergelijke korte papierbaan is dat er haast geen papierstoringen meer zijn. 2) Making of… ‘The Drum’ Het maken van de tussendrum in een Océ printsysteem is een nauwkeurig proces. De eerste eis aan de drum is dat deze bestaat uit een materiaal dat infrarood licht doorlaat voor de verwarming van de toner. Ook moet de drum overal even dik en recht zijn om de afbeelding zo goed mogelijk op het papier te kunnen drukken. De drum bestaat uit een glazen koker met daarover een laag doorzichtig rubber en daarover weer een laag zwart rubber. Na afloop van de rondleidingen konden we nog even napraten onder het genot van een hapje en een drankje. Rond 16.00 uur was iedereen klaar om aan de terugreis te beginnen, in Enschede zijn we nog met een aantal mensen in de stad gaan eten, waar we konden terugkijken op een geslaagde excursie! Océ Printing for professionals Whatever the input, we take care of the output
Geert Folkertsma
Introductie 2006 ... de gebruikershandleiding Anders dan het introductieboekje je van tevoren wil doen geloven, is een goed humeur en slaapmogelijkheden niet genoeg om de intro te overleven. Sterk ontoereikend komt meer in de richting: om een introductie met succes te volbrengen, heb je een aantal vaardigheden, of ‘skills’, nodig: Kiezen Dit is eigenlijk het eerste waar je mee geconfronteerd wordt. De eerste avond moet je je doegroep kiezen, waar je niet alleen de hele intro mee optrekt, maar mogelijk ook nog de rest van je studie. Op basis waarvan ga je bij een doegroep? Grappig dat toch zo’n 90% van de mensen de juiste doegroep kiest na het zien van een filmpje van een paar minuten: blijkbaar beheersen de meeste mensen het kiezen (of is het gokken?). Uithoudingsvermogen Ook fysiek word je flink afgemat: gelijk de eerste volle dag word je geacht je vol op allerhande sportieve teambuildingsactiviteiten te storten, waardoor de kans groot is dat je vanaf de derde dag met spierpijn rondloopt. Actief zijn is de boodschap! Wat daarentegen uit den boze is, is vóór 1 uur je bed opzoeken, maar toch elke ochtend vroeg eruit. Houd dat 10 dagen vol, en je hebt bewezen een prima uithoudingsvermogen te hebben. Spons Nee, dit gaat niet over de drank, dat komt later. Ook op een ander gebied moet je een soort spons zijn: je bent nog niet ingeschreven of je wordt al overspoeld met informatie van verenigingen, banken, bedrijven, ... Als het bij de eerste dag bleef, was het te overzien, maar nee, het gaat 10 dagen door. Als een
spons word je geacht alles op te nemen en te onthouden. Drank Op het gebied van drank (ja, alcoholische versnaperingen) heb je drie keuzes. 1) Drink niet. 2) Zorg dat je goed tegen alcohol kan. 3) Zorg dat je vrienden maakt bij een van de andere groepen, zodat zij je thuis kunnen brengen. Als je niet bij een van deze drie groepen hoort, ben je waarschijnlijk iemand uit groep 4: je raakt lichtelijk bezopen en hebt niemand om je in toom te houden, waardoor je van alles uithaalt waar je zelf later niets meer van weet, maar waar al je studie/doegroepgenoten het nog wéken over hebben. Dit is nog maar een korte opsomming van enkele kwaliteiten die je nodig hebt om een intro te overleven. Als mij meer ruimte was toebedeeld, kon ik nog uitwijden over kartonnen vlotten, brasacties en waterspektakels. Ik zal echter moeten besluiten met een drietal vuistregels voor de introductie: 1) Het is biologisch nou eenmaal onmogelijk om je eigen ouder te zijn: Ouder/kiddo-relaties zijn niet natuurlijk. 2) De definitie van “atten” is in 1 (let wel: één) teug een glas achteroverte slaan. Als je dit niet beheerst, ga het dan niet toch atten noemen. Of het redigeren zodat het atten lijkt. 3) Als derde en meest belangrijke: wees er. Niets is zo vervelend als als enige de intro niet meemaken.
11
Jeroen Jansen
Minor Origins Science fiction of werkelijkheid? Space, the final frontier. These are the voyages of the starship Enterprise. It’s mission: to explore strange new worlds. To seek out new life and new civilizations. To boldly go where no man has gone before... Voor mensen die wel eens naar Star Trek gekeken hebben, is dit waarschijnlijk een bekende quote. Star Trek zit natuurlijk vol met fictie: reizen met snelheden ver boven de lichtsnelheid, voedselreplicators, Engels sprekende aliens en zo kunnen we nog wel even door gaan. Maar eigenlijk zitten er best veel elementen in zo’n serie die tot de realiteit behoren. Zwarte gaten, supernova’s, sterren, planeten, gaswolken en noem maar op. Daarbij hoort natuurlijk de grote vraag of wij alleen zijn in dit gigantische universum of dat er meer levensvormen te vinden zijn. In Star Trek komt duidelijk naar voren dat wij niet alleen zijn. Volgens de series en films zit het heelal vol met de meest rare creaties. Maar hoe zit dat eigenlijk echt? Zijn we alleen of niet? En hoe zijn wij eigenlijk ontstaan? Waarom evolueert een of ander maf klein celletje in de loop van de jaren tot mens? Deze vragen zijn voor mij aanleiding geweest om de minor Origins te kiezen. De minor bestaande uit twee vakken, namelijk kosmologie en biologische en culturele evolutie, en een verdiepingsopdracht die verder ingaat op onze achtergronden. Het vak kosmologie probeert veel vragen over het universum te beantwoorden. Van big bang tot ons huidige heelal. Daarbij kan een blik in de toekomst van het heelal en de mensheid natuurlijk niet ontbreken. In biologische evolutie leer je meer over de evolutietheorie van onder andere Charles Darwin. Hoe zijn wij bijvoorbeeld voortgekomen
12
uit de aapachtigen? En evolueert de mens biologisch gezien nog steeds verder? Uiteindelijk zal het onderdeel culturele evolutie je meer vertellen over het ontstaan van de diversiteit aan culturen op onze planeet. De minor wordt afgesloten met een verdiepingsopdracht, waarbij er dieper ingegaan wordt op een onderzoeksproject dat op de UT loopt. Hierdoor wordt de link tussen het dagelijkse onderzoek op UT en de vragen waarmee de mensheid zit duidelijker naar voren gebracht. Origins is een breed opgezette minor, dit is vooral omdat studenten die allemaal andere studierichtingen volgen de minor toch kunnen kiezen. De vakken worden dusdanig gegeven dat iedereen aan het eind over een brede basiskennis van de verschillende onderwerpen beschikt. Op een aantal zelf te kiezen onderwerpen wordt dieper ingegaan door middel van presentaties en essays. Zo valt er dus zowel voor de technische studenten als de studenten die een niet-technische studie volgen, wat te halen. Het vak kosmologie is er bijvoorbeeld in geslaagd mijn beeld over de kans op buitenaards leven binnen een week totaal om te gooien. Waar ik eerst dacht dat het heelal vol zou zitten met leven, denk ik nu dat we vrij uniek zijn op onze aardbol. Al met al een minor die je beeld over onze roots behoorlijk kan veranderen. Zouden we dan ooit nog echt antwoord krijgen op al onze vragen of blijft het een onderwerp waarbij we als conclusie stellen: ‘we weten het niet...’? Who are we? Where do we come from? Why are we here? What should we do?
Pim Rossen
Excursie Johnson Matthey Het gomwormen avontuur Het was een mooie donderdagochtend. Op mijn bureau lagen de benodigdheden voor die dag netjes klaar: laptop, reader, schrift, afgedrukte sheets, digitale camera, een flesje drinken, pak kerstkransjes en een kilozak gomwormen. Deze vrolijk gekleurde elastische suikersilo’s leken mij een mooie toevoeging aan een autoreisje naar Duitsland. Het doel van de dag was een bezoek aan de katalyse fabriek van Johnson Matthey in Emmerich. Een uitstekende taakverdeling bracht mij tot het meebrengen van dit etenswaar. De heenreis verliep vlekkeloos. Het gezelschap in de auto bestond uit de volgende mensen: Jeroen, Brigitte, Jelle en Pim. De kerstkransjes vlogen er doorheen en ook de gomwormen werden met veel genot geconsumeerd. Eenmaal aangekomen werden we vriendelijk ontvangen met een kopje koffie. Een van mijn mede-studenten kon zijn Japanse achtergrond moeilijk onderdrukken en begon als een trein foto’s te schieten. Nadat deze hiervoor bijna het bedrijf uit werd gezet konden we weer verder. Vervolgens kregen we een hele interessante op college lijkende presentatie over het bedrijf en de meest voorkomende chemische processen. Een leuke informele sfeer gaf voldoende ruimte voor vragen. Nadat we allen van bril voorzien waren liepen we richting de laboratoria, hier wordt onderzoek gedaan naar een breed spectrum aan katalysatoren. Een lekkere warme maaltijd stond ons op te wachten in de bedrijfskantine bestaande uit rijst met kip en een verder ongedefinieerde saus met als frisse toevoeging een lekker bakje knisperverse salade. Na een uitgebreide veiligheidsvideo, waarbij ons op het hart werd gedrukt ten alle tijden de trapleuningen te gebruiken, werden we uitgerust met helm en kregen we een rondleiding door het fabriekscomplex. Hierbij be-
zochten we onder andere een gebied wat na ons bezoek hermetisch is afgesloten. Nog een groepsfoto genomen en afscheid genomen, om na dit geslaagde bedrijfsbezoek weer richting Enschede te keren. Eenmaal terug in de auto troffen wij een nog zeer goed gevulde zak gomwormen aan. Jelle dacht op dat moment terug aan Sven die ooit beweerde dat hij 25 gelijksoortige snoepjes in zijn mond kon herbergen. Uiteraard zou Jelle Jelle niet zijn als hij dit niet zou willen overtreffen. Met de zak in zijn hand begon hij aan zijn missie. De eerste vijf gingen erin als zoete koek. Kort daarop kwam echter de eerste tegenslag voor hem, de wormen bleken namelijk groter dan verwacht. Zonder hierdoor de moed te verliezen ging Jelle dapper door. Het zat hem echter niet mee. Er bleek namelijk een nog groter obstakel te zijn, wat hem uiteindelijk van zijn doel zou weerhouden: de lach (gekatalyseerd door zijn medereizigers). Met twintig gomwormen tussen zijn kaken moest Jelle zich gewonnen geven. Jeroen was door Jelle’s poging zo ontroerd dat hij het niet kon laten een eerbetoon te ontketenen in de vorm van een grote hap gomwormen. De atmosfeer in de auto was reeds onafscheidelijk verbonden met de doordringende geur van gomwormen. Dit was het moment dat de gomwormen definitief werden opgeborgen en Jelle het noemen van het snoepgoed tot directe belediging doopte. De rest van de reis verliep soepel, toch gingen er geen twee minuten voorbij zonder dat het eerder genoemde snoepgoed langs kwam. Al met al een zeer geslaagde dag.
13
Bas Haarman
Na-intro 2006 ... en m’n dag kan niet meer stuuuuk... O, ja heerlijk zo’n na-intro! Lekker even een weekendje weg van alle drukte van de studie, gezellig met bekenden en onbekenden de meest rare dingen doen. Kip-sloan, ransbal, dropping, wakker worden met kinderen voor kinderen, tauschen, een heleboel fietsen en natuurlijk de mister Casanova verkiezing. Voor ieder wat wils en aan plezier geen gebrek. Het begon allemaal vrijdagmiddag, toen we in groepjes vertrokken vanaf de campus. Nou ja, het groepje waarmee ik meefietste is volgens mij in totaal vijf keer vertrokken om de rest van de groep te zoeken, die nog ergens rondzwierven op de campus. Vijf keer is scheepsrecht zullen we maar zeggen en de sfeer zat er al goed in tijdens het fietsen. Eerste halte: de McDonald’s. We konden de Mac, die op de route lag, natuurlijk niet zomaar passeren en zijn daar dan ook uitgebreid gaan eten, in het gebouw zelf en op de parkeerplaats. Dit was trouwens ook de plek waar de eerste fiets het begaf: een velg die in vijf stukken lag. Er zouden nog die dag nog vele fietsen volgen, om over de gehele na-intro nog maar te zwijgen. Juichend en met een heleboel energie van de tocht kwamen we aan op de boerderij waar er direct een machtsstrijd ont-
14
stond over de pallets waarop gelegen kon worden en natuurlijk de slaapplek zelf. Wie wil er nou bij de deur van de wc liggen? Toen iedereen zich geïnstalleerd had en alle matjes en slaapzakken er nog netjes bijlagen, kon het weekend echt gaan beginnen. De tap werd geopend en de sfeer werd alleen maar beter. Toen kwam de dropping, met je groepje in een busje en karren maar! Genieten van de avond, de drank en het asfalt onder je zolen. Uiteindelijk is iedereen teruggekomen, sommige deden er wat langer over dan anderen, maar stiekem een bus te pakken is natuurlijk niet helemaal eerlijk. De avond eindigde met een biertje en een potje poker. De volgende ochtend zat de sfeer er eigenlijk niet zo super goed in, behalve bij de organisatie. Het geweldige liedje “ik word altijd wakker met een wijsje in mijn hoofd” kon niet echt gewaardeerd worden door de grote hoeveelheid brakke mensen. Het ontbijt maakte echter alles weer goed. De tweede dag stond het ruilspel in Duitsland op het programma. Het komt er op neer dat je een jojo en twee jaarboeken krijgt en deze spullen moet je ruilen voor andere spullen. In de praktijk blijkt alleen de jojo echt iets op te leveren.
Natuurlijk helpt het kunnen spreken van een aardig woordje Duits ook erg goed. “Gutentag, ich habe ein rare frage, wir sind Studenten aus Holland und habe heute ein intro. Da haben wir heute Morgen ein auftrage bekommen: wir müssen dingen tauschen für andere dingen, so haben sie etwas was sie tausche wollen? Leuke glimlach erbij en een beetje strategisch onderhandelen, brengt je al na een paar ruilacties: een wasdroger die helaas, door gebrek aan vervoer voor het apparaat, geruild is voor een exclusief horloge (sorry, opa Jouke!), koffiezetapparaten, vliegers, flessen wijn, de meest rare dingen werden als buit meegenomen terug naar de boerderij.
worden op muziek en daarna spullen inpakken. En natuurlijk het ransballen, laten we dat niet vergeten. Een ongelooflijk ranzig spel, maar echt geniaal als je meedoet. Ik wil niet weten wat er allemaal in die bal zat, mijn shirt heeft twee keer in de was gemoeten. Maar dat was de overwinning van AT op CT natuurlijk helemaal waard. Het was echt geweldig de na-intro, volgend jaar ben ik er zeker weer bij! En niet alleen maar om mijn titel te verdedigen ;-).
ATje vs. ICAN Die avond werd doegroep ATje uitgedaagd tot een bierestafette door de ICAN, de zoveelste uitdaging op rij die door hun nog steeds niet nagekomen is. ICAN geen verdere loze bedreigingen meer, drinken tot de laatste druppel! Het was de bedoeling dat we met onze geruilde spullen een toneelstuk gingen opvoeren. Dit heeft uiteindelijk geleid tot alles tussen een striptease en een potje hints. Toen volgde het moment van de avond, het evenement waar elke dame die aanwezig was naar uit keek en elke jongen toch stiekem hoopte te winnen: de mister Casanova verkiezing! Beginnend met de meerkeuzevragenronde en eindigend met een totaal mislukte toespraak. Daartussen een afvalrace en geweldige openbaringen. (wie vergeet ooit nog die ene domste actie die wat met scheren te maken had? Nou ik in elk geval niet!). Geert en ik hebben het in de finale moeten bekopen met tekeningen op ons lichaam, waar zijn rug door de lieftallige jury werd betekend, werd bij mijn een andere deel van het lichaam voorzien van o.a. hartjes (die een behoorlijk aantal dagen bleven zitten). Uiteindelijk werd de overwinningsspeech door mij belabberd uitgevoerd. De volgende ochtend weer heerlijk wakker
15
Mark van Schagen
Excursie ECN Een energieke dag Op donderdag 20 april was het zover, het Energie Centrum Nederland (ECN) in Petten opende haar poorten voor studenten uit het hele land. Na 2,5 uur rijden kwamen Alexander Louwes, Pim Rossen en ik met de auto aan in Petten. De slagboom stond daar open en de bewaking lette niet op. We konden zo het terrein oprijden. Hoewel bezoekers normaal hun paspoort moeten laten zien bij de ingang. Na een kop koffie begon de eerste presentatie over ECN zelf. In 1955 werd het Reactor Centrum Nederland opgericht om onderzoek te doen naar kernreactoren voor de productie van energie. Er werd destijds voor Petten gekozen omdat het complex daar midden in de duinen kon worden gebouwd. In het rustige Noord-Holland, tussen de duinen zouden de Russen geen kernreactor verwachten, het was immers de Koude Oorlog. Door de oliecrisis werden ook windenergie, kolen en brandstofceltechnologie in het programma opgenomen en werd de naam veranderd in ECN. In de jaren ‘90 werden zonne-energie en biomassa ook aan het programma toegevoegd en werd de nucleaire afdeling ondergebracht in dochtermaatschappij Nuclear Research and consultancy Group (NRG). Tegenwoordig gaat ECN het energieprobleem te lijf met toegepast onderzoek en innovaties die zich richten op drie aspecten: ten eerste energiebesparing, ten tweede het inzetten van duurzame energiebronnen en als derde het zo schoon en effectief mogelijk gebruiken van fossiele brandstoffen. Hiervoor heeft ECN ongeveer duizend mensen in dienst en een jaarlijks omzet van meer dan 100 miljoen euro. Daarnaast worden er door ECN jaarlijks ongeveer 10 patenten aangevraagd. De tweede presentatie ging over energiebespa-
16
ring in de gebouwde omgeving. Hiermee worden alle gebouwen bedoeld, zowel woonhuizen als kantoorcomplexen. Hierin wordt veel warmte en elektriciteit gebruikt. De visie van ECN is om in 2050 het netto energieverbruik in de gebouwde omgeving tot nul te reduceren. Het energieverbruik kan worden teruggedrongen door energiebesparing. Bijvoorbeeld met betere isolatie en efficiëntere apparaten. Ten tweede moet de bebouwde omgeving ook energie gaan produceren. Dat kan door zonnepanelen of lokale windmolenparken. Nu zal een eerste reactie van bewoners kunnen zijn: duurzame energie, heel mooi, maar niet die lelijke dingen op mijn dak of in mijn achtertuin. Dat is ook zo als deze dingen door anderen worden geplaatst, maar als bewoners er zelf over kunnen meebeslissen en zelf in kunnen investeren dan wordt het anders. Dan zijn mensen er over het algemeen trots op en tevreden als de energiekosten daadwerkelijk lager uitvallen dan voorheen. Een andere grote energieverbruiker is de industrie en dan vooral de (chemische) procesindustrie. Dat werd ons duidelijk tijdens een rondleiding door het lab van de groep “industriële warmtehuishouding”. Veel energie wordt daar als laagwaardige warmte energie weggegooid. Bijvoorbeeld koelwater met een temperatuur van 150ºC, dit zou hergebruikt moeten worden. Bijvoorbeeld als verwarming voor de gebouwde omgeving, maar in de zomer is hier zeker geen vraag naar, daarnaast zijn de installaties hiervoor vaak erg duur. Een betere oplossing kunnen warmtepompen zijn die de warmte uit het koelwater kunnen gebruiken om nieuw water te verwarmen tot bijvoorbeeld 250ºC, ook wel middendrukstoom genoemd. Met normale warmtepompen kunnen dergelijk grote tem-
peratuuroverdrachten niet gehaald worden. Met een thermo-akoestisch systeem is dit wel mogelijk. Met een thermo-akoestisch systeem wordt warmte overgedragen door middel van een zeer sterke geluidsgolf, van rond de 150 dB. Geluid is een longitudinale trilling van gas. Eén enkel gaspakketje trilt daarin heen en weer. Daarbij zal het gaspakketje comprimeren en expanderen. Bij het comprimeren neemt de temperatuur van het gas toe en het gas zal dit ook onmiddellijk weer afgeven. Bij het expanderen van het gas daalt de temperatuur waardoor het onmiddellijk weer warmte op zal nemen. Op deze manier loopt er bij een resonerend systeem een continue warmtestroom. Bij een warmtewisselaar loopt deze van de koude kant (bijv. 150 ºC) naar de warme kant (bijv. 250 ºC). In onderstaande afbeelding wordt koelwater van 40ºC gekoeld tot 20ºC zodat aan de rechter kant koelwater kan worden verwarmd tot 60ºC. De geluidsgolf ontstaat door een groot warmteverschil, links is het 400ºC en rechts 15ºC. De verwarming van het koelwater weegt ruimschoots op tegen de energietoevoer. De werking van een thermo-akoestisch systeem is zeer complex, de praktische uitvoering is relatief eenvoudig Dit kan grotendeels
met bestaande componenten. Het heeft geen bewegende onderdelen en is daarom betrouwbaar en duurzaam. De werking is niet milieubelastend en het systeem maakt grote warmteoverdrachten mogelijk. Een warmtewisselaar is slechts een van de vele toepassingen die thermo-akoestiek kent. De derde presentatie ging over “Hydrogen, the fuel of the future”. ECN is onder andere bezig met methodes om waterstof ter plekke te produceren. Dit is ongeveer dezelfde methode als waar het StarTriX bedrijf H2Move mee werkt. Na de presentatie kregen we een korte rondleiding door het lab waar installaties voor waterstofproductie staan en waar gewerkt word aan een waterstof autootje, voor de interne postbezorging. Dit is heel leuk, maar ook ontzettend handig om er achter te komen welke problemen een waterstofauto in de praktijk geeft. Na een afsluitende borrel zat een leuke en leerzame dag er weer op. Voor we van het terrein af konden moesten we toch nog even onze paspoorten laten zien. Daarna konden we echt met de terugreis beginnen. Informatie: www.ecn.nl www.aster-thermoacoustics.com
17
Peter Ruijten
Zusje uit Eindhoven Studievereniging Intermate Een stuk schrijven voor een verenigingsblad is een van de terugkomende, soms saaie taken die je hebt als bestuur. Betreft het een verenigingsblad van een zustervereniging, dan kijk je hier toch even iets anders tegenaan. Betreft het een zustervereniging die slechts twee jaar bestaat, dan doe je dit met veel plezier! Wat valt er zoal vertellen in zo’n stukje? Het kan natuurlijk overal over gaan. Deze keer kies ik ervoor om onszelf eens goed voor te stellen, en onze visie op de samenwerking met Astatine te beschrijven. Maar allereerst wil ik toch vertellen dat wij ons zeer vereerd voelen om in jullie eerste ATtentie te verschijnen! Ook hopen we dat we dit jaar een hele goede samenwerking kunnen opbouwen tussen Intermate en Astatine. Voordat ik ons ga voorstellen, een korte samenvatting van onze eerste ontmoeting. Het was een herfstachtige dag in oktober, en we
18
gingen vol goede moed richting het station om jullie 2e bestuur te feliciteren met de aanstelling. Wegens logistieke problemen (lees NS-perikelen) kwamen we later dan gepland aan. Gelukkig was er op ons gewacht, zodat we nog konden recipiëren, om vervolgens in de stad een hapje te gaan eten. Na een gezellig samenzijn, en het luidkeels scanderen van onze thuishaven (‘Eindhoven, Eindhoven, Eindhoven!’), gingen we voldaan naar huis. Deze dag beloofde een goed vervolg en een leuk jaar waarin we tot een mooie samenwerking kunnen komen. Nu is het onze beurt: studievereniging Intermate is de vereniging voor studenten van de opleiding Technische Innovatiewetenschappen aan de TU/e. In het algemeen gaat het binnen de Technische Innovatiewetenschappen over het toepassen van techniek die aansluit bij de behoeftes van de samenleving. De student leert hoe het ontwerpen en invoeren van nieuwe technologieën verloopt. Denk hierbij
bijvoorbeeld aan innovaties als zonnepanelen, smart homes en mobiele telefonie. Als bestuur zorg je ervoor dat je luistert naar de klachten die er zijn over vervelende lesroosters en saaie vakken, en je de pijn verzacht door op regelmatige basis leuke activiteiten en feesten te organiseren. Daarnaast zijn er tal van zaken die niemand opmerkt, deze kunnen soms ondankbaar zijn, maar daar wil ik het dus even niet over hebben. Wie wij zijn? Wij zijn het 23e bestuur van Intermate: Casajéno! Het is bij ons sinds vele jaren gebruikelijk om als bestuur een eigen naam te hebben. Deze speelt vooral binnen de vereniging een belangrijke rol, maar natuurlijk proberen we deze ook te promoten buiten onze leden. We hebben een vrouwelijke voorzitter: Joyce van den Hof, zij zorgt ervoor dat alles binnen de vereniging loopt zoals het loopt, erg goed dus. Onze penningmeester, Niels Ondersteijn, is dé man die erop toeziet dat we een succesvol boekjaar draaien. De man die zorgt
voor de broodnodige inkomsten uit sponsoren, is Céryl Wiltink, de commissaris externe betrekkingen. Dan onze commissaris onderwijs, Bregje Schepers. Zij behandelt alle onderwijsgerelateerde klachten, en ziet erop toe dat alle studenten het maximale uit hun studie halen. En ik, Peter Ruijten, ben secretaris dit jaar. Alle post, mail en andere administratieve zaken gaan via mij. Als leden van Astatine lijkt het jullie misschien erg leuk om eens kennis te maken met ons en het leven in Eindhoven. Dat kan! Op moment van schrijven van dit stukje zijn er al plannen om met Intermate en Astatine samen een leuke activiteit te organiseren. De invulling van het programma moet nog gemaakt worden, maar als het zover is zullen we jullie met veel enthousiasme ontvangen! Namens het 23e bestuur der SV Intermate Peter Ruijten Secretaris
19
Puzzel De enige echte Astatine woordzoeker P P K M U I S O P M Y S L L E C L E U F
R O M U S B U N O E I T C U D O R T N I
O T U C Z U P D X U R U E T C A D E R W
J P I I B I M E A W S D J I Z E G N A L
E A U T A T A R E T T I Z R O O V X R V
C L Q C C E C W O U D E R D A G Z A U R
ACTIVITEIT ADVANCED TECHNOLOGY ASTATINE ATTENTIE BACHELOR BESTUUR BORREL BUITENLANDSE REIS CAMPUS COLLOQUIUM COMMISSARIS EXTERN COMMISSIE ENGINEERING ENSCHEDE EXCURSIE
20
T Q O A H N T I E T I V I T C A T V U T
U H L R E L V J J P Z E X I R T R A T S
O O L P L A V S U S I R A T E R C E S U
Y G O L O N H C E T D E C N A V D A E L
A E C S R D V O N A I N T R O N I M B A
L K T W X S D M E N G I N E E R I N G B
E A I N T E R M A T E G S I M R E K T O
D M V O O R L I C H T I N G S D A G E N
E P L A M E T S R O H N B L V W E Z T A
H C O M M I S S I E R G W X E K K D N C
FUELCELL HOGEKAMP HORST INTERMATE INTRODUCTIE KERMIS LAB ON A CHIP LANGEZIJDS LAPTOP LAY OUT MINOR NAINTRO ONDERWIJS COMMISSARIS OUDERDAG PENNINGMEESTER
C G E A A S T A T I N E X C U R S I E H
S V U N I V E R S I T E I T A H R I W I
N R E T X E S I R A S S I M M O C O T P
E S A R R E T S E E M G N I N N E P B F
PRACTICUM PROJECT REDACTEUR SECRETARIS STAD STARTRIX STUDIEVERENIGING SYMPOSIUM TERRAS TWENTE UNIVERSITEIT VOORLICHTINGSDAGEN VOORZITTER
Verjaardagen Van wie mogen we binnenkort een traktatie verwachten? 16 november 18 november 21 november 21 november 23 november 6 december 8 december 17 december 19 december 21 december 22 december 1 januari 2 januari 5 januari 6 januari 6 januari 7 januari 9 januari 10 januari 11 januari 15 januari 17 januari 20 januari 20 januari 29 januari
Bram Burkink Victor Schouten Sebastiaan Brunnekreeft Sander Keemink Eelco van Ruiten Tom Venema Thijs ten Brink Stefan van Nierop Vincent Strijker Brigitte Bruijns Arvid Keemink Saskia Schildkamp Daan van der Gun Paul Straathof Sander Buijs Ruud Meulenbroek Jeroen Meijer Alex Louwes Jens Schumacher Marcus Valkering Klaas Bootsma Roy van Koten Bart Claessen Marius van Voorden Michel Zoontjes
21 19 21 19 20 22 19 24 19 21 19 20 20 20 20 21 19 21 20 22 22 22 19 19 20
21
Colofon Wie maken de ATtentie nu eigenlijk? ATtentie is het periodiek van S.V.A.T. Astatine dat 4 maal per jaar verschijnt. De ATtentie wordt verspreid onder de leden van Astatine en de medewerkers van de Opleiding Advanced Technology aan de Universiteit Twente. Jaargang: Nummer: Oplage: Verschijningsdatum:
1 1 250 november 2006
Redactie: Eindredacteur: Hoofdredacteur: Penningmeester: Secretaris: Layout:
Simon Reuvekamp (Bestuur) Maarten Flink Titia Lelie Johan Smits Ben van der Harg Renzo van Kleef
Adresgegevens: S.V.A.T. Astatine t.a.v. ATtentie Postbus 217 7500 AE Enschede Tel. 053 4894450
[email protected] http://www.astatine.utwente.nl Met dank aan: Schrijvers: Simon Reuvekamp, Jelle van der Veen, Alexander Louwes, Pim Rossen, Ellen Norde, Geert Folkertsma, Jeroen Jansen, Bas Haarman, Mark van Schagen en Peter Ruijten (Intermate) Kopij kan op bovengenoemde adressen in .doc of .txt formaat aangeleverd worden. Eventuele afbeeldingen of foto’s kunnen bij de tekst gebundeld worden in een .zip bestand. De uiterlijke inleverdatum voor de volgende ATtentie: 12 januari 2007 © SVAT Astatine 2006 De auteurs zijn zelf verantwoordelijk voor de inhoud van de geschreven stukken. De redactie behoudt zich het recht ingezonden stukken te wijzigen of te weigeren.
22
Océ R&D: ruim baan voor startende academici. Na een academische opleiding kun je bijna overal aan de slag. Maar als je liever niet te maken krijgt met ellenlange opstoppingen, kom je al gauw bij Océ R&D. Bij ons krijg je alle ruimte om te gaan en staan waar je wilt. Zoals je misschien al weet is Océ een van ’s werelds grootste printerfabrikanten. De kracht van Océ ligt vooral in de combinatie van grensverleggende applicaties en productieve, gebruiksvriendelijke digitale apparatuur. Océ kiest daarbij voor eigen technologieën. Die worden bedacht en ontwikkeld door onze eigen R&D-afdelingen in Venlo, waar meer dan 1.000 mensen werken. Als R&D teamlid werk je in een informele cultuur, waar je het beste uit jezelf kunt halen.
En, ook plezierig, je werkt niet in je eentje, maar altijd in een multidisciplinair team. Samen met chemici, werktuigbouwers, fysici, electrotechnici en informatici. Océ biedt je talloze doorgroeimogelijkheden, in Nederland en daarbuiten. Uiteraard verwachten we veel van onze nieuwe collega’s. Je hebt een relevante universitaire studie (bijna) voltooid. En als persoon ben je analytisch, oplossingsgericht, creatief én ondernemend. Wil je meer weten over de R&D van Océ? Surf naar jobs.oce.nl of bel 077 359 3011 voor meer informatie of een afspraak.
