Zondag morgen 6 juni 2010 heel vroeg met 4 man vertrokken naar Neukirchen am Groβvenediger waar we een appartement hebben gehuurd voor een week mountainbiken. Het gezelschap bestaat uit een groep vrienden met de naam “De ouwe van Schouwen”
Van links naar rechts Jan Boot Ad van de Woude Cees Jonker Johan Hendrikse
Na een voorspoedige reis van 10m uur kwamen we omstreeks 5 uur aan in het appartement aan de Venedigersiedlung te Neukirchen. En wat we op internet al hadden ontdekt het zou een mooi appartement zijn en bij het inspecteren van het gehuurde kwamen onze voorspellingen uit het zag er geweldig uit en netjes zo te zien dus een goede keus. Als het mountainbike ook zo aan onze verwachtingen zal voldoen kan het nog een mooie week worden. Onze eerste maaltijd was na wat gestuntel met de kookplaat toch nog snel opgewarmd. Maar de eerste pan was snel leeg dus ook gelijk de volgende pan maar opgewarmd en ook die ging op, dus Hanna bedankt voor deze voortreffelijke pasta. Mountainbikes kunnen zich geen beter voedsel wensen. De volgende morgen maandag 7 juni ’10 vroeg uit de veren de rit van vandaag zal niet gelijk omhoog gaan (was de bedoeling) eerst maar eens door het dal richting Gerlos en dan zien we wel hoe ver we gaan. Even kijken wat voor weer perfect is het, lijkt het wel maar nog wel een beetje fris dus de mouwstukken maar aan. Eenmaal op weg kwam de eerste klim al na 2,6 km en die stopte pas na 10 km met een hoogte verschil van 622 meter. De mouwstukken waren dus al snel uit gedaan. Af en toe eigenlijk wel steil stukken tussen de 12 a 15 % waren er bij. Ik dacht dat we
vandaag een aanloop roette hadden zonder al te veel klimmen, de opmerking was meer als grap bedoelt uiteraard
Tenslotte komen we hier om bergen te beklimmen. En deze was grotendeels nog asfalt dus niet moeilijk. Een maal boven ter hoogte van Hinterwalberg afdalen naar Gerlos om de koffie. Koffie drinken in Oostenrijk zonder er wat bij dat gaat bij de “Ouwe van Schouwen” niet, dus. Apple Strudel en ook nog met slagroom dat hebben we wel verdiend. Op de terugweg wilden we langs de andere kant van het stuwmeer terug gaan, het lijkt me een mooie single track. Maar eerst nog richting Stausee maar de weg was asfalt en druk met auto verkeer dus snel naar de andere kant van de Gerlosbach een smalle single track op terug richting het stuwmeer. Mountainbikes waren niet welkom op dit pat maar we hebben niemand gezien en het was de moeite waard. Aangekomen bij het stuwmeer links het pad opzoeken. Eenmaal gevonden lijkt het niet zo moeilijk maar al snel komt er verandering in, en het word zelfs stukjes lopen of voorzichtig over de planken laveren. Ook het laatste stukje 50 meter was het lopen met de fiets op de nek. Maar zat er toch nog een mooie singel track in dus nu verder over het asfalt zo we ook waren gekomen. Na een totale fiets tijd van bijna 4 uur smaakte de Radler (Das Radler (österreichisch der Radler) ist ein Biermischgetränk, das aus Bier und Limonade besteht.) heerlijk. Een goed en rustig beging van onze mountainbike week.
Morgen gaat het beginnen veel heel veel hoogtemeters staan er op het programma.
Dinsdag "De Wildkogel - Trail dit is een klim van 850 m naar 2005 meter daar eten we wat bij Hutter & CO Wildkogelhaus . Dan gaan we nog ruim drie honderd meter hoger naar ons hoogste punt deze dag. Het eerste stuk is over asfalt maar al snel brede gravelpaden. Op het eerste gezicht goed te doen maar tijdens het klimmen van deze berg denk ik er toch anders over eigenlijk het is best wel steil. Na een uurtje overleg (niet dat we iets te bepraten hebben maar even rust heerlijk). Het stijgings percentage loopt gestaag op van eerst 5% en al snel regelmatig 10%. Nog weer een uurtje verder nog maar eens overleg (rust dus) we zijn het er over eens dit stijgings percentage staat niet zo weergegeven in de beschrijving maar we gaan zeker door.
Eenmaal boven is de beloning van koffie met natuurlijk Apple Strudel dit is nu zeker wel verdiend hoor ik de anderen. Weiler shirts drogen in de zon en het beetje wind Blaast onze schritjes snel weer droog. Heerlijk voor het laatste stukje klimmen. Het is nog maar 1km en 300 hm dus we zijn er zo. Boven bij de lift een foto maken van de Alphen Bikers "De Owen van Schouwen" Dan de afdaling is nu nog makkelijk maar al snel veranderd dit in een heel, ja heel erg steil stuk met los gravel steentjes. We zijn het er over eens als we hier naar boven hadden gemeoten zou het lopen zijn zp steil. Maar we moeten nu naar beneden echter enkel wan ons lopen dit uit voorzorg zeggen ze. Over een afstand van 850 meter dalen we ruim 200
meter en met losse gravel en aan weerszijden afgrond is dit echt mountainbiken. Een van ons moest zijn voorzichtigheid bekopen stuurde verkeerd kwam in een put en slog over de kop, maar gelukkig niet erg, enkele schaafwondjes dus snel weer verder omlaag. Na dit steile stuk volgt een fantastische afdaling van een breed gravelpad die bijna beneden overgaat in asfalt. We zijn sneller beneden dan we dachten maar we zijn vanmorgen ook al om even na 8 uur vertrokken en nu is het 14.30 dus we bewaren onze krachten voor morgen.
Woensdag rustdag maar om nu 1000 km met de auto te rijden om een dag niet te fietsen dat doen we niet dus. De bedoeling is om het Ubersulbachtal in te rijden tot de goederen lift aan de voet van de Gletsjer. Onder in het dal gaan we eerst over de rivier waarna een klim wacht van 850 naar 1950 meter en dat over een afstand van 16 km. Dus ook vandaag klimmen maar daar komen we hier voor. Het asfalt gaat al snel over in een breed gravel pad die langzaam smaller worden. Het stijgings percentage loopt op met het smaller worden van het pad. Maar net als we denken komt er geen eind aan komt er als uit het niets een restaurant liever een berghut waar ze koffie verkopen. Natuurlijk Koffie met Apple Strudel. De Oostenrijker die samen met de vrouw aan het wandelen was, kwam ook aanschuiven. En wat hij bestelde was ons een raadsel kopsmertsendrank zo kwam het bij ons over maar? Dus vragen, en jawel het is een soort rode bessen drank "kopsmertsen" lekker is wat anders volgens mij maar Jan zag dat wel zitten. Ik geloof meer omdat er alcohol in zat. Nee, het is niet ver meer zei de Oostenrijker die ons eigenlijk wel goede bikkers wond jullie gaan wel hoog het meeste stoppen hier en gaan weer terug zie hij, nog drie uurtjes en dan ben je bij de goederenlift. Daarna zal het lopen worden als je verder naar de Gletsjer wil vertelde hij. Drie uur? en het is nog maar 6 km dat kan vlugger zeiden wij, dat zie je vanzelf was zijn antwoord. En jawel het eerste stuk ging vrij vlak maar toen kwam er al een helling van 20% gevolgd voor het gevoel wel van 30% steiler en steiler werd het enkele moesten al lopen
(dit gaat niet langzamer)maar dat is met te na bleef fietsen maar het is wel zwaar. Na inderdaad bijna drie uur waren we boven. Gelijk maar even proberen of we verder ook konden fietsen maar helaas en niet verwonderlijk de Oostenrijker had gelijk het is niet te doen. Eten en rusten alvorens we aan de afdaling beginnen. Na een uurtje zijn we zover nu komt het lastigste de steile hellingen afdalen met al dat losse gravel. Maar banden iets leger laten lopen en gaan. We komen zonder kleerscheuren zij het wel met enige angst weer bij ons eerste koffie adres. Vanaf hier zijn de paden weer lekker breed en is het genieten naar beneden. Eenmaal beneden op naar Neukirchen waar het bier wacht. Heerlijk in de zon nagenieten van deze dag. De Ober die zelf een ook mountainbiker bleek te zijn, vroeg waar zijn Julie vandaag geweest? Hem uitgelegd via de kaart waar we zoal geweest waren. En zijn Julie dan helemaal boven geweest vroeg hij de meeste gaan maar tot hier (en hij wees de koffie stop aan). Als Julie dit doen weet ik nog wel een mooie tocht. Hij wees ons op de landkaart hoe we moetsetn en die avond heb ik die tocht op de pc opgezocht en er gelijk een GPS track van gemaakt zodat we niet verdwalen konden. Maar dat is voor later morgen gaan we naar de Watervallen van Krimml.
Als enigste natuurmonument van Oostenrijk werden de watervallen van Krimml al in 1967 door de Raad van Europa onderscheiden met een oorkonde voor natuurbehoud. Met een valhoogte van 380 m zijn de watervallen van Krimml de hoogste van Europa en de op vijf na hoogste van de wereld. De eerste waterval bovenaan heeft een valhoogte van 140 meter. Er volgt een kort vlak gedeelte, het zogeheten "Schönangerl". Hier vandaan stort de tweede waterval zich 100 meter in de diepte. De derde waterval beneden is meer dan 140 meter hoog. Voor deze dag een GPS roette gemaakt dit rijdt nu eenmaal makkelijker temeer dan hoeven we ook niet steeds te kijken waar we heen moeten. We gaan vertrekken via de in aanbouw zijnde spoorweg richting Krimml. De weg of beter nu het pad was inmiddels een gravelpad geworden en gaat weer omhoog. Na een paar km stop riep ik we zitten verkeerd. We moeten helemaal niet omhoog maar we besluiten dat een bergje vandaag eigenlijk wel mag, we zitten op een extra lus over de berghelling heen en komen als we deze verder opgaan vanzelf bij de waterval uit. Na 5km zitten we al op 1380meter vanaf 850 dus eigenlijk wel klimmen. Maar altijd na klimmen komt een afdaling de een is mooier en loopt beter dan de andere maar deze was wel heel mooie. Het ging dan ook voorspoedig echter wel opletten veel losse gravel. Eenmaal beneden komen we na drie km bij de ingang van het pad naar de watervallen. Stop vanaf nu geen bikkers meer alleen voetgangers, dus wil je verder moet je bijna twee km lopen. En natuurlijk eerst betalen. Er moet een andere mogelijkheid zijn m bij de watervallen te komen denken wij. En natuurlijk via een stukje singeltrack komen we bij het onderste gedeelte van de waterval. Met een indrukwekkend geraas stort het water zich naar beneden. Dit een poosje te hebben aanschouwd willen we meer zien. Je moet tocht hoger kunnen komen denken wij. Dus zoeken na een paar mooie singeltracks en hoe meer we zoeken hoe meer we tot de conclusie komen dat het niet lukt. Dan maar het asfalt op maar dat loop wel gestaag op we gaan van 1000 hm naar 1550hm over een afstand van 6 km. Maar omdat er geen eind aan komt
en het asfalt is besluiten we terug te gaan naar Krimml en iets te drinken. De afdaling over een breed asfalt weg loopt geweldig mooi en de snelheid loopt dan ook op tot bij na 70 km per uur. Als we beneden zijn missen we er één zal er wat gebeurd zijn, met deze snelheden niet ondenkbaar. Maar na een poosje komt ook de laatste en wat is er? Mijn voorband heb ik gisteren niet voldoende gecontroleerd en zit er scheef op (niet goed in de hiel) dus ik kon niet zo hart het lijkt wel een hobbelpaard. Maar ik kijk zo dadelijk thuis wel we hebben nu geen afdalingen meer toch? En dat bleek ook zo eenmaal aangekomen bij ons appartement bleek toch dat we nog ruim 5 uur weggeweest waren. Morgen dan de rit van de Ober. Vrijdag vandaag de rit die de ober van restaurant "Schweini's Saustark" ons op gewezen had als zijnde een van de mooiste routes hier. We hebben hem Hé, hé even rusten! genoemd naar Jan “De Tour der Jan” "De Tour der Jan" Is gekkenwerk vanuit ons appartement links richting Neukirchen door het centrum op zoek naar de rivier en weer een stukje langs de in aanbouw zijnde spoorweg. Maar nu wel de anderekant op. Al slingerend door het dal komen we aan in Bramberg we gaan de Sonneberg op eerst asfalt maar al snel gravel paden. Gestaag gaan we omhoog en het klimmen, lijkt wel steeds makelijker te gaan gedurende 5km gaan we naar een hoogte van 1200 meter. En dan is het weer een stuk dalen tot de 850 meter. Waarna we in een heel mooi langzaam oplopend gravelpaden die ons brengt tot een hoogte van 1400 meter. Onderweg komen we wandelaars tegen een inwoner van Bramberg, waar gaat de tocht naar toe was zijn vraag? Naar WildKogel. Weten jullie dat zeker? Ja natuurlijk, nou dan wens ik Julie weel plezier maar reken er op dat het weleens tegen kan vallen het is namelijk nogal steil en zeker op het laatste stuk was zijn antwoord. Maar wij zijn Hollandse bikers dus geen probleem vertelden we hem. Ok. Ik wens jullie veel succes als je een beetje doorfiets lukt het misschien wel in drie uurtjes. Geen probleem dachten wij, maar deze week is gebleken dat ze meestal gelijk hebben. En wat blijkt het pad wordt steeds smaller en steiler. Van 1300hm naar 2300hm met een stijgings percentage van soms ruim 15% en soms wel
ruim 20% is het zwaar ook de temperatuur van dik 30 graden doet de snelheid terug lopen tot 4km per uur. Op driekwart gebruiken we de lunch, we krijgen honger. Bij een beekje gestopt en shirt uit en laten drogen. Heerlijk even liggen en rusten maar onze rust wordt snel verstoor door een kudde koeien die het op onze spullen en fietsen hebben voor zien. Met vereende krachten en luid gebaar zijn de koien verdreven. Maar eenmaal weggedommeld komen de koeien weer terug dus weer in de aanval. Tenslotte wordt het toch tijd om verder te gaan we moeten immers over de top om bij het restaurant te komen. Boven 2300 meter was het koud dus snel verder afdalen naar Hutter & Co Wildkogelhaus op een hoogte van 2007 meter. Op een veldje en in het restaurant was het de kunst week. Enkele kunstenaars waren bezig met motorzagen om van bomen kunstwerken te maken. En zo te zien werd dat nog wat ook. Je moet komen als het klaar is wert er geroepen, wanneer dan? Overmorgen denk ik, maar dan zijn we al weg. Ok maar binnen is nog meer kunst ga gerust maar kijken. Nu zijn we geen kunst kenners en dat bleek ook wel omdat we vanaf het terras diverse schilderijen zagen wat voor ons fantasieloze verf verkwisten was dus geen kunst. Maar we zijns bikers dus geen kunst kenners.
Na de cola verheug ik me op de afdaling omdat de ober gezegd had neem het smalle pad links van het restaurant een single track. Zover we het pad kunnen zien loopt het langs de steile bergwand zouden we dat nu wel doen? Jawel, doen en wat blijkt we krijgen er geen spijt van prachtig deze eerste 4 km smal eng en uitdagend korte haarspel bochten waarbij je zo in de afgrond keek. Allemaal weer heelhuids aangekomen bij een hek waarna het pad breder wordt en er een mooie brede afdaling volgt tot aan het Restaurant waar de ober schijnbaar ons al staat op te wachten. Bijna denken we dat hij ons daarom deze roette gegeven heeft En vraagt hij wat vonden jullie hier van echt het was een prachtige rit maar je moet wel enige mountainbike ervaring in de bergen hebben anders niet doen. Het Oostenrijkse bier is na een dergelijk inspanning heerlijk en we dromen in de zon over de dag van morgen het zal een rustig toertje in het dal worden. Zaterdag onze laatste dag om te biken besloten is om er een rustig ritje van te maken zonder al te veel klimwerk. Langs de rivier is bijna helemaal een asfalt weg onderbroken met gravelpaden en deze brengt ons naar Mittersill alwaar we op het plein koffie met aardbeien taart bestellen. Bestellen was geen probleem maar het krijgen? Maar het duurt echt lang eindelijk kont de komt de koffie en even later het gebak . Dit was een tegenvaller fabrieks gebak en nog koud ook. Na een poosje wilden we toch weer terug en vroegen om te betalen maar net als het gebak was dat een langdurige kwestie maar in het zonnetje was het goed uit te houden. Op de terug weg zochten we nog enkele wandelpaden op de berghelling op en deze waren er voldoende aan de voet van de berg. Niet alleen mensen maken daar gebruik van ook koeien het geen de ondergrond alleen maar aantrekkelijker maakt om te mountainbiken. Enkel paadjes waren zo ruig en steil dat enkel van ons moesten lopen. Het gaf echt een uitdaging om sommige stukken fietsend op te rijden. Dus toch nog wat klim werk maar niet van het kaliber wat we afgelopen wek gehad hadden. Na 5 uurtjes waren we weer terug bij ons appartement.
De balans opmaken onder het genot van een paar glazen Oostenrijks bier op ons terrasje in de brandende zon. Kunnen we alleen maar tevreden zijn het was een prachtige week met mooie routes. Geen ongelukken zelfs geen zelfs geen lekke band een perfecte week . Zeker ook de accommodatie heeft daar tot bijgedragen een perfect onderkomen voor mountainbikers. http://www.hausvenedigerblick.nl/ Dit kunnen we u zeker aanbevelen. De fietsen kunnen goed en afgesloten opgeborgen worden. En er is alle ruimte en mogelijkheid voor het schoonmaken van de fietsen. Kortom een perfecte locatie voor een weekje mountainbiken in Oostenrijk Salzburgerland. Nog meer Foto’s van deze week http://www.photoshopshowcase.com/ViewFlashMedia.aspx?AID=292773& AT=3 Onze GPS routes van deze week onder oostenrijk Salzburgerland. http://www.johanmtb.nl/gps_routes.html
