HERINNERINGEN GASTON DILLEN

TIJDSCHRIFT 2009 Verschijnt jaarlijks Verantwoordelijke Uitgever: Linda Stabel Leopoldstraat 85 - 2570 DUFFEL www.adoptiesrilanka.be

BELGIE - BELGIQUE 2580 PB Putte

MET DANKBARE HERINNERINGEN GASTON DILLEN 8/6224

Sommige medereizigers startten nadien zelf een project op en brachten het tot prachtige resultaten. Anderen kwamen ons vervoegen met een eigen kleine vereniging die reeds aan het werken was voor Sri Lanka. Op dit ogenblik is Adoptie Sri Lanka vzw een vereniging om “u” tegen te zeggen. Om al de projecten waaraan we bezig zijn heel kort te bezoeken heb je meer dan één maand nodig! De mensen van de raad van bestuur werken dagelijks en totaal zonder vergoeding aan het plannen en uitvoeren van talrijke nieuwe projecten. Zij zijn omringd door een schare medewerkers, die even onbaatzuchtig de handen uit de mouwen steken om dat alles mogelijk te maken.

VOORWOORD Op 1 juli ll. nam Gaston Dillen ontslag als voorzitter van onze vereniging Adoptie Sri Lanka vzw. Wij zijn zeer dankbaar voor de jarenlange inzet en het enthousiasme waarmee hij veel mensen wist te motiveren om zich onbaatzuchtig in te zetten voor de armsten in Sri Lanka. Vele mensen bezochten onder zijn reisleiding hun adoptiekind. Er werden tientallen projecten gerealiseerd en duizenden mensen werden geholpen. Nu wensen wij hem nog vele deugddoende jaren. Ik zal trachten met veel enthousiasme en inzet de taak van voorzitter op te nemen. Met de hulp van de andere bestuursleden en van heel veel vrijwillige medewerkers wil ik de werking van Adoptie Sri Lanka vzw nog jarenlang verderzetten zodat we nog vele mensen gelukkig kunnen maken.

Linda Stabel

Het was in 1985 toen we begonnen met het verzamelen van brillen voor de arme mensen van Sri Lanka. “Brillen voor Dillen”, het klonk als een bus, eerst in mijn dorp, weldra in heel de provincie en ver daarbuiten. De resultaten bleven niet uit. Volle dozen brillen werden afgeleverd en verzonden. Daarmee konden tientallen kinderen leren lezen en honderden mensen weer aan het werk gaan. Onze vrienden in Sri Lanka waren toen enorm verrast met het resultaat en vroegen me om mee te ijveren voor de financiële adoptie van arme kinderen. Veel vlugger dan gehoopt vierden we de honderdste en tweehonderdste adoptieouders. Het werd een schot in de roos. Dit is op dit ogenblik uitgegroeid tot duizenden. Dan kwam de volgende fase. Die weldoeners wilden hun kind ontmoeten en trokken met mij in groep ofwel individueel naar Sri Lanka. De ontmoetingen waren emotioneel, aangrijpend. Sommige kinderen mochten nadien studeren of

een zaak opstarten met de hulp van hun papa en mama uit België. Er zijn vandaag de dag nog ouders die dus jaren nadien op het vliegtuig stappen om het trouwfeest van hun vroeger adoptiekind bij te wonen! Hoe meer contacten we kregen met de plaatselijke bevolking, hoe meer miserie we leerden kennen. Hoe meer we wilden helpen. Ik trok hier in eigen land naar scholen, verenigingen en parochies om onze projecten voor te stellen en hulp te vragen. Onbaatzuchtige helpers kwamen opdagen. Geen inspanning was hun te groot. Pannenkoekendagen groeiden in Putte uit tot wat we noemden “Sri Lankadagen” met barbecue, bodega, winkel en optredens van dans- en zanggroepen. In de negentiger jaren kregen we op die manier op één dag meer dan duizend vijfhonderd mensen over de vloer en verdienden we voor de bouw van een weeshuis 900.000 Belgische franken! Meer dan zestig helpers zetten zich twee dagen en twee nachten in het zweet om dat alles in goede banen te leiden. Ook onze medewerkers in Sri Lanka zaten niet stil. Samen met hen bouwden we huisjes, kleuterscholen, lagere scholen, technische scholen, weeshuizen en bibliotheken. We werkten aan het opfrissen en het inrichten van hospitalen en betaalden voor operaties, voor studies en voor de geneesmiddelen voor langdurige zieken. Hoeveel rolstoelen namen we mee? Hoeveel koffers vol met kleren? Hoeveel schoolgerief? Hoeveel medicamenten? Hoeveel financiële steun werd er door onze mensen die Sri Lanka bezochten van hand tot hand aan die mensen gegeven? Na de tsunami konden we dankzij milde sponsors meer dan vijftig huisjes en meerdere schooltjes bouwen.

PANNENKOEKENNAMIDDAGEN Mensen die graag een gezellige namiddag willen doorbrengen met vrienden en/of familie en daarbij willen genieten van lekkere pannenkoeken met een tas koffie of thee noteren alvast de volgende data in hun agenda:

zondag 25 oktober 2009

in zaal Pronkenborg, Pronkenbergstraat, KONTICH van 14u tot 18u

zondag 22 november 2009 in zaal De Krekel, Mechelsesteenweg, BONHEIDEN van 14u tot 19u

zondag 14 maart 2010 in zaal Wilgenhof, Bruul, DUFFEL van 14u tot 19u

Tijdens deze namiddagen kan men ook de foto's van de laatste gerealiseerde projecten bekijken en de nodige info verkrijgen voor de financiële adoptie van een arm kind in Sri Lanka. De opbrengsten van deze pannenkoekennamiddagen zullen worden gebruikt voor de aanleg van een drinkwaterleiding in Kandenuwara. VAN HARTE WELKOM EN ALVAST BEDANKT VOOR JULLIE STEUN ! 1

Voor mij is de tijd van afscheid nemen gekomen. Een vereniging leiden van die grootte gebeurt best door jonge en enthousiaste mensen. En die hebben we! De ploeg van Adoptie Sri Lanka vzw is een ploeg waar ik fier op ben. Reeds enkele jaren was ik blij dat ze een groot deel van het zware werk uit handen namen. Nu gaan zij alles verder uitbouwen. Ik wens hun veel succes en hoop dat ze op jouw medewerking kunnen blijven rekenen! Vandaag, met heimwee en met een traantje, dank ik allen, maar dan ook allen die er bij waren, ofwel tijdens de eerste jaren, ofwel vandaag zowel als sponsors of als helpers. We hebben samen mooi werk verricht. We kunnen er zeker van zijn dat er ginds heel ver elke dag mensen zijn die in hun gebeden aan ons denken…. We hebben hen immers gelukkig gemaakt.

GASTON Op de voorpagina kon je reeds lezen dat onze voorzitter, Gaston Dillen, na jarenlange inzet beslist heeft om de fakkel door te geven. Daarop heeft onze Raad van Bestuur in samenspraak beslist om de maatschappelijke zetel over te brengen van Alice Nahonstraat 27/2 te 2580 Putte naar het nieuwe adres, dat van onze penningmeester Philippe Hendrick, Ooststatiestraat 244 te 2550 Kontich. Alle officiële documenten i.v.m. de VZW en de formulieren voor stortingen, zowel voor specifieke projecten als voor adopties, stuur je best naar dit adres.

HUISJE IN SIGIRIYA De vijfde dag na aankomst van onze groep in Sri Lanka was de officiële opening van een nieuw huisje voorzien. Zondag, 8 februari 2009 werden we gewekt door de fluittonen van de fluitspeler van Sigiriya. Deze man is de eigenaar van het nieuwe huisje. Na een stevig ontbijt reden we met de bus naar de wijk waar de ceremonie zou plaatsvinden. In het begin van de straat werden we door de gelukkige familie opgewacht. Een groep mooi uitgedoste Kandydansers ging ons voor. Zij dansten met soepele ritmische bewegingen op muziek. Toen we bij het nieuwe huis aankwamen werden we op een traditionele manier verwelkomd: er werden betelbladeren in onze handen gelegd. Na het doorknippen van het lint aan de voordeur gingen we met de hele familie naar binnen. In de woonkamer werd door elke persoon van onze groep een wiek van de olielamp aangestoken. Daarna werd op de vloer het vuur aangemaakt waarop een kleipot met melk aan de kook werd gebracht. Bij het overkoken van de melk werd er luid in de handen geklapt. Hierdoor werd de gelukkige toekomst en een gezegend gezinsleven verzekerd. Nico sprak in het Singhalees de volgende gelukwens uit: “Maya lassana nivasak wewa. Oba saha paulata mehi digu wasanawanth jeevithayak gatha kireemata labewai api pathamu.” Dit betekent: “Het is een mooie woning geworden. Wij allemaal wensen u

Daar kan je ook terecht voor: informatie over adoptie(dossier)s, stortingen en boekingen zoals o.m. fiscale attesten. Dit kan schriftelijk, op het e-mail adres [email protected]. Voor andere vragen, zoals contacten met adoptiekinderen ter plaatse enz., kan je terecht bij Linda Stabel, Leopoldstraat 83 te 2570 Duffel, tel. 015/31.43.55 of via e-mail [email protected]. Heb je vragen over projecten kan je terecht bij John Van Dijck, tel. 015/51.24.52 of via e-mail [email protected].

SCHENKING VAN ROLSTOEL AAN ASHOKA Toen onze groep op 4 februari vertrok hadden wij een rolstoel bij. Doel: een nieuwe eigenaar zoeken. Die was vlug gevonden. Ashoka, vroeger in dienst bij Andrews Travel was al lange tijd bedlegerig. De man werd geveld door suikerziekte, dementie en is bijna blind. Staan of gaan kan hij al lang niet meer. Ik kende Ashoka nog van een vroeger bezoek aan Sri Lanka. Hij was een prima chauffeur en een goede tolk. Op zaterdag 14 februari begaven we ons dus naar het huis van Ashoka. Bij aankomst namen de vrouw en dochter de rolstoel in ontvangst en verdwenen er mee in de slaapkamer. Even later verschenen ze weer met Ashoka. Maar dat was wel even schrikken. De eens zo kranige man zat nu als een zielig hoopje mens in de stoel. Hij die zovele toeristen het eiland heeft rondgereden is nu van onze schenking afhankelijk om zelfs maar zijn eigen voortuintje te bereiken. Ons met woorden bedanken kon Ashoka niet, maar er liepen wel tranen van dankbaarheid over zijn magere wangen. Ontroerd maar ook gelukkig dat we weer hadden kunnen helpen verliet onze groep het huis. Door blije familieleden nagewuifd. Monique Swaens

22

en uw familie hier een lang en gelukkig leven”. Hierna volgde een dankwoord van de vader Tise en toen werden we verwend met een rijk gevulde tafel vol lekkernijen. Uiteindelijk moesten we in vreugde afscheid nemen van dit gezin. Vader Tise, moeder Sriyana, zoon Thesan en dochter Methmini toonde zich zeer blij met deze goede geslaagde inhuldiging en met hun prachtige woning. Ria de Ridder en Nico van Erkel

VAN KROTWONING NAAR HUISJE

Verhalen, filmen of foto’s kunnen nooit weergeven wat we daar in Sri Lanka meemaakten! De vreugde kon niet op. Dat ondervonden we bij de inwijding van een nieuwe woonst. Ondanks hun armoede, de barre levensomstandigheden en hun miserie, hebben ze hun glimlach niet verloren. Een priester en enkele sociale werkers waren ook uitgenodigd. Ik mocht een toespraak houden in het Singhalees. Tot mijn verbazing verstonden ze het! Na de uitwisseling van een paar geschenken, had de moeder fruit en koekjes klaarstaan. Haar dochter, zo’n 17 of 18 jaar, leert zeer goed. Fier toonde ze ons haar medailles. Ze zou graag ingenieur worden. Haar broer is nu fabrieksarbeider. Haar jongere zus en broertje zitten nog in de kleuterschool. We hopen dat Govindiya blijft volhouden en dat ze hogerop zal geraken. Het doet deugd ze eindelijk gelukkig te zien. Joske Vandeplas

OPENING DRINKWATERLEIDING IN HAMURE VILLAGE Op 21 juli 2009 werd ik verwacht in het kantoortje van onze plaatselijke medewerker, Mr. Jayawardane. Tegen 10u nam Mr. Jayawardane me mee naar Hamure Village. De bestelwagen voerde ons doorheen een prachtig berglandschap, langs smalle steile paadjes. Aan de ingang van het dorp stonden de inwoners ons op te wachten. Bij het uitstappen van de auto werden we door de dorpsverantwoordelijken en de inwoners verwelkomd. Ik kreeg een prachtig bloemstuk met rode anthuriums in een rieten mandje. Enkele kinderen hingen een mooie bloemenkrans rond onze hals en we kregen betelbladeren als teken van welkom. Een groep meisjes, gekleed in mooie sari’s ging ons voor. Gedurende de hele weg naar het dorpsplein speelden ze muziek op fluiten, trommels en cimbalen. Bij het heisen van de Belgische en Srilankaanse vlaggen werd het nationaal lied van Sri Lanka gespeeld. Daarna moest ik de waterkraan opendraaien en de daarbijhorende gedenkplaat onthullen waarop de tekst staat dat Adoptie Sri Lanka vzw in samenwerking met de plaatselijke ngo. Shanthiniketanaya ervoor gezorgd heeft dat de watervoorziening werd gerealiseerd. Daarna werden de wiekjes van de olielamp aangestoken en volgden de toespraken van een tiental mannen en vrouwen die de belangrijkheid van de waterleiding onderstreepten en die Adoptie Sri Lanka en de vele mensen uit België die hun financiële steun gaven om dit project te realiseren, van harte bedankten. Als afsluiting kregen we ook hier een kopje thee, bananen, melkrijst en zoete koekjes. Met het gevoel dat we deze mensen en hun volgende generaties daadwerkelijk hebben geholpen en we weer een duurzaam project hebben gerealiseerd vertrokken we terug naar huis. Mensen die een volgend waterleidingproject willen steunen kunnen storten op rekeningnummer: 733-2291195-85 met vermelding: waterleiding. Linda Stabel

BEGRAFENISRITUEEL Wanneer iemand sterft, wordt het dode lichaam door de begrafenisondernemer opgehaald. Hij gaat het reinigen door de ingewanden te verwijderen en het dode lichaam te kleden in witte gewaden. Het komt daarna weer naar het sterfhuis waar het in een open kist in de leeggemaakte woonkamer wordt opgebaard. Rondom het dode lichaam worden vaak flikkerende lichtjes aangebracht en voor de kist worden twee olifantentanden bijgezet. De familie wordt telefonisch of met een brief van het overlijden op de hoogte gebracht. In het dorp wordt vaak een doodsbrief op een elektriciteitspaal of op een boom gekleefd. Over de volledige breedte van de straat waarin het sterfhuis is gelegen worden witte vlaggetjes gehangen. Ter hoogte van het huis hangt men een spandoek met daarop de naam, de geboorte- en de sterfdatum van de overledene en de datum waarop de begrafenis plaatsvindt. De begrafenisondernemer zorgt voor tafels en stoelen rond de woning. Het is een komen en gaan van dorpelingen, buren en familieleden die het lichaam komen groeten. Het is in Sri Lanka de gewoonte dat al wie de dode heeft gekend hem de laatste eer gaat bewijzen. Zo blijft de familie nooit alleen om het verdriet te verwerken. Wanneer men de woning betreedt laat men zijn schoenen aan de deur staan. Men gaat rond de lijkkist en condoleert de naaste familieleden. Men neemt vaak een geschenk mee zoals thee, suiker, rijst, groenten, bananen of koekjes. Alle bezoekers krijgen immers thee en koekjes aangeboden en wanneer het etenstijd is wordt er ook een maaltijd geserveerd. Bij arme gezinnen is het dan ook zeer belangrijk dat ze door de bezoekers worden geholpen om de vele hongerige magen te vullen. Vele mensen gaan bij valavond naar het sterfhuis en blijven er de hele nacht waken. Voor het huis ziet men verschillende mannen kaarten. Sommige zitten per vier en spelen caram. Hierbij moet men met zijn vingers een rode schijf naar witte of zwarte schijven schieten zodat deze zo vlug mogelijk in de vier hoeken verdwijnen. De vrouwen zitten achter het huis te koken en zij voorzien de gasten van thee en koekjes. De avond voor de begrafenis komt de monnik om te bidden. De volgende dag maken de buren of enkele familieleden de weg naar de begraafplaats klaar door vanaf het sterfhuis tot aan het graf witte vlaggetjes te plaatsen. Op het plaatselijke kerkhof wordt het graf gedolven. Wanneer de lijkstoet naar het kerkhof vertrekt, wordt er eerst zand gestrooid op de weg. Daarna volgt een persoon die crackers gooit. Door het knallen van het vuurwerk weten de buren dat de stoet in aantocht is. De kist wordt naar het kerkhof gedragen vergezeld van familie en vrienden. Hier wordt het lichaam begraven of gecremeerd. Op het graf wordt een grafsteen gezet en soms plastieken bloemen. Het graf wordt daarna zelden bezocht. Drie maanden na de sterfdatum komen familieleden en buren samen in het sterfhuis om met monniken te bidden. Bij deze gelegenheid krijgen de monniken een maaltijd en een geschenk aangeboden. Na één jaar gaat de familie meestal voedsel brengen naar een weeshuis of deelt men voedselpakketten uit aan de armen. Men neemt dan al de benodigdheden voor een warme maaltijd mee naar de tempel, naar een weeshuis, naar een gehandicaptenschool, … en daar bereidt men de maaltijd. Op een bananenblad wordt dan de kiribath (melkrijst) aangeboden aan alle voorbijgangers. Op deze manier herdenkt men de dierbare overledene. Linda Stabel

3

NALANDA HOSPITAAL

de directeur: Dr. Bandusiri, de gynaecologe: Dr. L. Hewagamage

Moeder worden is voor de meeste vrouwen, waar ook ter wereld, het mooiste wat er kan gebeuren. Wanneer dit kan in comfortabele omstandigheden is dit nog veel mooier, en dit geldt ook voor Sri Lanka. Op 20 juli 2008 werd de vernieuwde “labour room” in het Nalanda hospitaal officieel geopend in het bijzijn van Linda Stabel. Tijdens ons bezoek aan het hospitaal op 9 februari 2009 konden wij een verscheidenheid aan medisch materieel officeel overhandigen als extra gift van Adoptie Sri Lanka . Het medisch materiaal was reeds vroeger gekocht in Sri Lanka en wachtte in het hospitaal nog slechts op de officiële overhandiging.

Bij onze aankomst werden wij zoals echte VIP’s ontvangen door het voltallige team van de dienst verloskunde en afgevaardigden van de locale pers. Wij werden eerst naar een zaal geleid waar de pitjes van de koperen olielamp met de haan bovenop werden aangestoken en waar verschillende toespraken werden gehouden, o.m. door de President van de Sri Lanka – Belgium Association , Mr. Amaradasa Gunawardane, door de directeur van het hospitaal, Dr. Bandusiri, door de gynaecologe Dr. L. Hewagamage, de vertegenwoordiger van de Lions Club van Kandy en ten slotte door de afgevaardigde van Adoptie Sri Lanka, Jenny De Bodt. Daarna ging de stoet genodigden, voorafgegaan door de dokters, vroedvrouwen en het verplegend personeel naar de verloskamer voor de overhandiging aan de respectievelijke dokters, vroedvrouw en verplegend personeel: een kraambed, een mobiele draagberry, een diensttafeltje en staande lamp, ee aspiratietoestel, een hartslagmeter en divers klein materiaal. De aanschaf van dit medische materiaal werd mede verwezenlijkt dankzij de hulp van Mia en Lut, twee verpleegsters uit Duffel, met de opbrengst van de verkoop van bloemstukken op de tweejaarlijkse kerstmarkt van 2930 november 2008 in Duffel. Na het bezoek aan de verloskamer kwamen wij terug samen in de zaal voor een Srilankaanse receptie. Onder het nuttigen van een van de specialiteiten van het eiland, de rijstkoeken, banaantjes en andere zoetigheden en een “king coconut” of een thee of frisdrank werd er verder gepraat met de verschillende gasten en gastheren. De plechtigheid werd afgesloten met een verdere rondgang door het hospitaal. Christiane Hellemans 44

BEZOEK AAN MENTAAL GEHANDICAPTEN IN THANAMALWILA Op 8 juli bezocht ik in Thanamalwila de instelling voor mentaal gehandicapten. Mr. Lanka Perera verwelkomde ons hartelijk. Hij leidde ons rond in de jongensafdeling waar men volop bezig was met de bouw van een ziekenkamer waar de jongens in alle rust kunnen herstellen bij ziekten. Zo wordt ook vermeden dat anderen worden besmet. In de meisjesafdeling werden in de voortuin heel wat bananenplanten en mangobomen geplant. De meisjes maken mooie handwerkjes met pareltjes, ze schilderen wenskaarten en vlechten vriendschapsbandjes. Mr. Perera vertelde dat hij momenteel 54 jongens en meisjes onderdak biedt. Hiervan zijn 9 kinderen geplaatst door de rechter: 4 jongens en 5 meisjes. De meeste van hen werden dolend op straat gevonden en naar het politiekantoor gebracht. Van deze personen heeft men alleen een naam. Men weet niet waar ze vandaan komen, wanneer ze geboren werden. Zij staan helemaal alleen in de wereld. De rechter wees deze kinderen toe aan Sith Sevana. Zij zullen de rest van hun leven hier verblijven.

Mr. Perera krijgt van de regering nu 15 roepie per kind per maand. Dit is onvoldoende om alle onkosten voor hun levensonderhoud te dekken. Hij is dan ook zeer dankbaar wanneer de mensen uit de buurt eens een maaltijd komen bereiden om hun overleden familielid te gedenken. Maandelijks komen er twee à drie families voor zo’n “almsgiving”. Hij maakte voor elke jongen en meisje ook een dossier en hij hoopt dat Adoptie Sri Lanka voor elk van hen adoptieouders kan vinden die bereid zijn om €47 per jaar te schenken. Wanneer u zo’n mentaal gehandicapt kind wil steunen kan u een aanvraagformulier invullen dat u vindt op de laatste pagina van dit krantje. Wanneer u dan gedurende 5 jaar €47 stort of eenmalig € 235 krijgt u van ons het dossier met foto. Wij hopen om op deze manier al deze kinderen daadwerkelijk te steunen. Linda Stabel

SAL SEVANA MATTEGODA 17 februari 2009. Een bezoek aan ons meisjesweeshuis mag niet ontbreken. We werden zoals altijd hartelijk begroet door de directrice, haar medewerksters en vooral de meisjes zelf. Momenteel verblijven er 26 meisjes. De oudsten hebben het weeshuis verlaten. De oudste, Shanti, is inmiddels 22 jaar en

werkt in een medisch centrum bij Colombo. Ze kwam vandaag naar het weeshuis om ons te ontmoeten. Shanti is een echte dame geworden. Ze straalde, maar even zagen we een vleugje weemoed in haar ogen. Ze zocht moederlijke steun bij een begripvolle directrice.

Een tweede meisje werkt op het kantoor van touroperator “Andrews Travel”. Een derde werkt in een textielfabriek. Ze verblijven na hun werk in een “boarding home”. Door de verschillende Belgische mensen die via “Adoptie Sri Lanka” financiële steun ge-

5

ven aan de weesmeisjes, zijn zij niet met lege handen de wereld in gestuurd. Voor 25 euro per maand kun je bijdragen tot de verzorging, de opvoeding en de toekomst van onze meisjes. Waar wacht je nog op? Jenny De Bodt.

OPENING WATERLEIDING RENOVATIE PSYCHIATRIE IN UPPER RATWATTE IN MIHINTALE

Op 16 april 2009 werd ik verwacht in het kantoortje van onze plaatselijke medewerker, Mr. Jayawardane. Een vijftiental afgevaardigden van een naburige gelegen dorp zaten al in het lokaaltje te wachten. De leider van het gezelschap overhandigde mij een brief met de vraag of we in de toekomst ook hun dorp van waterleiding konden voorzien. Vanuit elk van de zestig families uit het dorp had iemand de brief ondertekend. Sommigen schreven hun naam, anderen zetten een duimafdruk en nog anderen plaatsten alleen maar een kruisje. Ik nam de brief in ontvangst en beloofde hun vraag ter sprake te brengen op de volgende raad van bestuur. Nadat iedereen me nog een warme handdruk had gegeven verlieten ze het lokaal en stapten ze met zijn allen in een witte bestelauto die ze voor de gelegenheid hadden gehuurd. Tegen 11u nam Mr. Jayawardane me mee naar Upper Ratwatte. De driewieler voerde ons doorheen een prachtig berglandschap, langs smalle steile paadjes. Aan de ingang van het dorp stonden de inwoners ons al op te wachten. De omliggende straten waren met vlaggetjes van bananenbladeren versierd. Bij het uitstappen van de auto werden we door de dorpsverantwoordelijke met water besprenkeld, kregen we een mooie bloemenkrans rond onze hals en een gekleurde stip op ons voorhoofd. We kregen betelbladeren als welkomstgeschenk. Daarna mocht ik bij een mooie zelfgemaakte ingangspoort het lint doorknippen en het dorp betreden. We wandelden tot bij de water- collectekamer waar ik het witte gordijn wegschoof en een tekst zichtbaar werd waarop stond dat Adoptie Sri Lanka vzw in samenwerking met de plaatselijke ngo Shanthiniketanaya ervoor gezorgd had dat de watervoorziening werd gerealiseerd. In deze collectekamer wordt het water gezui-

Vorig jaar deed ik in dit krantje een oproep om de vergeten groep psychiatrische patiënten in Mihintale niet te vergeten en te steunen. Bij mijn bezoek in april dit jaar werden de plannen gemaakt en in mei startten de werken. Er werd een werfleider van Anuradhapura aangesteld en een plaatselijke werktoezichter. Deze laatste zorgde ervoor dat er alleen werklieden aan de slag konden die behoren tot de armsten van dit dorp. Zo kunnen zij na maanden van werkloosheid nu aan de slag en kunnen ze de kost verdienen voor vrouw en kinderen. Eerst moest men de omgeving rond het gebouw grondig reinigen. Het hoge gras en de struiken werden verwijderd. Daarna werden de betonnen fundamenten gemaakt waarop de omheining kon worden geplaatst. Na twee maanden is de omheining voltooid. In juni werd door de dokter de vraag gesteld of er reeds tien bedden konden worden aangeschaft. Tijdens de dagen van het Posonfestival zouden er honderd oogpatiënten gratis worden geopereerd in het staatsziekenhuis van Anuradhapura. Deze patiënten werden verdeeld over verschillende ziekenhuizen in de buurt. Na de oogoperatie wer-

verd door een filterinstallatie die de mensen zelf kunnen onderhouden. Vanuit de collectekamer vertrekken er leidingen naar alle straten van het dorp. Nadien werd er een korte ceremonie in de plaatselijke hindoetempel gehouden waar we de rook van de brandende wierook met onze handen naar ons gezicht toewuifden, waar we samen met de bevolking onder luid belgerinkel de plaatselijke goden dankten en waar we van een bananenblad wat kiribath (melkrijst) te eten kregen. Toen werd mij gevraagd de gedenkplaat te onthullen en de waterkraan open te draaien. Vanaf dat moment konden de inwoners zich van water voorzien vlak bij hun huis. Per twee families is er een aftapkraan. In het verleden moesten de mensen voor de bevoorrading van water een grote afstand afleggen. Men zag hen dan ook aanschuiven in lange rijen met allerlei kruiken, emmers en jerrycans. Vaak werden de volle kruiken op een versleten kruiwagen of een verroeste fiets vervoerd. Deze taferelen behoren nu tot het verleden. Tijdens de toespraken die volgden werd de belangrijkheid van de waterleiding in de verf gezet en werd Adoptie Sri Lanka en de vele mensen in België die hun financiele steun gaven om dit project te realiseren vele malen bedankt. Als afsluiting kregen we ook hier een kopje thee, bananen, melkrijst en zoete koekjes. Met het gevoel dat we deze mensen en hun volgende generaties daadwerkelijk hebben geholpen en we weer een duurzaam project hebben gerealiseerd vertrokken we terug naar huis. Mensen die een volgend waterleidingproject willen steunen kunnen storten op rekeningnummer: 733-2291195-85 met vermelding: waterleiding. Linda Stabel

66

den de patiënten voor verzorging nog enkele dagen naar de naburige ziekenhuizen gebracht. Onze plaatselijke medewerker liet 10 ijzeren bedden maken. Hij kocht ook de bijhorende matrassen, lakens en kussens. Nadat de oogpatiënten genezen naar huis keerden werd alles netjes ondergebracht in een lokaaltje in afwachting dat de psychiatrie is gerenoveerd en de bedden daar een plaats zullen krijgen. De dokter vroeg of Adoptie Sri Lanka ook een nieuwe bloeddrukmeter kon schenken daar de oude het had begeven. Aan deze vraag werd meteen gevolg gegeven. In september zullen de renovatiewerken worden voortgezet. De slaapzaal krijgt elektriciteit en de muren zullen opnieuw geschilderd worden. De werken zullen tegen april 2010 voltooid zijn en dan zal de opening plaatsvinden en kunnen de vrouwelijke patiënten in de nieuwe zaal een onderkomen vinden. Wie nog een steentje wil bijdragen om nieuw meubilair voor de slaapzaal te kopen kan storten op het nummer: 733-2291195-85 met vermelding: psychiatrie. Linda Stabel

NIEUWE PROJECTEN SINGHALEES NIEUWJAAR IN APRIL !!!! IN 2009/2010 Elk jaar op 13 en 14 april wordt in Sri Lanka nieuwjaar gevierd. Voor mij kwamen de nieuwjaarswensen in de winkeletalages in deze tijd van het jaar wat onwennig over. Maar na enkele jaren ben ik dat ook gewoon. Door de astrologen worden de tijden van de verschillende activiteiten tijdens de nieuwjaarsdag berekend en via radio, televisie en in de krant bekend gemaakt. Men houdt zich zeer sterk aan deze tijden: er is een tijd om het vuurwerk af te steken, om vuur te maken om te koken, om geld uit te wisselen, om kiribath (melkrijst) te eten, …. Het nieuwe jaar wordt ingeleid door het afsteken van vuurwerk. Overal hoort men de voetzoekers knallen. Wanneer de tijd is aangebroken om geld uit te wisselen plooit men in een betelblad wat geld en zo wordt dit dan aan de naaste familieleden aangeboden. Op deze manier krijgt men zelf ook wat geld terug. Die dag is de ontbijttafel rijk gevuld met kiribath, nieuwjaarskoekjes, bananen, cake en ander zoetigheden. De eerste hap krijgt men aangeboden door moeder of door de echtgenoot. Deze neemt met haar/zijn hand een stukje kiribath en stopt dit in je mond en daarna omgekeerd. Daarna wordt er door iedereen individueel verder gegeten. Deze dag wassen de kinderen ook de voeten van de ouders. Zij gaan voor dit gebeuren in de deuropening staan en elk kind helpt de voeten wassen: de eerste doet water

op de voeten, de tweede doet er zeep op, de derde spoelt ze af, een vierde droogt af, enz… Na de voetwassing gaan de ouders in de woonkamer op een stoel zitten en gaan de kinderen hun ouders eerbied betuigen door hun schoenen uit te doen en voor hen neer te knielen en met hun handen de twee voeten aan te raken. Ondertussen wrijven de ouders over het hoofd van hun kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen. Daarbij worden ook de nieuwjaarsgeschenkjes gegeven. Meestal krijgen de vrouwen een sari en de mannen een sarong en/of een hemd of t-shirt. In de namiddag gaan de kinderen bij de buren nieuwjaar wensen. Zij nemen een bord vol koekjes en bananen mee netjes afgedekt door een stoffen doekje. De buurvrouw neemt het geschenk in ontvangst, maakt het bord leeg en legt het doekje netjes opgevouwen terug op het bord. De kinderen krijgen thee of een glas frisdrank en wat zoetigheid te eten. Na een half uurtje keren ze met hun bord weer naar huis waar ze een half uur later de kinderen van de buurvrouw op bezoek krijgen met soortgelijk bord en waar hetzelfde scenario zich afspeelt. Dit is ook de dag dat er veel familieleden over de vloer komen om nieuwjaar te wensen. ’s Avonds wordt er op heel wat plaatsen vuurwerk afgeschoten en wordt er op het nieuwe jaar gedronken.

In 2009/2010 zoeken wij nog milde sponsors voor de onderstaande lopende en nieuwe projecten: • Humanitaire hulp voor oorlogsslachtoffers in het oosten en het noorden van het land

• “Gouden pleegouders” voor ons meisjestehuis “Sinha Sal Sevana” in Mategoda • Huisjes voor arme families in Sigiriya • De school voor mentaal gehandicapte kinderen in Thanawalwila • Ons educatief centrum in Pamunugama.

• Ontwikkeling van Tuntalawa Village: bouw van huisjes, studiebeursplan, drinkwaterproject, enz. • Uitrusting voor de psychiatrische afdeling in hospitaal van Mihintale. • Een drinkwatersysteem voor Kandenuwara • Een studiebeursplan voor Kandy

• Uitbreiding van een bestaand ouderlingentehuis in Imbulandanda • Onze ziekenhuisprojecten

• Bouw van een kleuterschool in Rusigarama (in aanbouw)

Linda Stabel

REEDS VERWEZENLIJKT IN 2009 • Ons gemeenschapscentrum in Mirissa • Medische uitrusting voor de vernieuwde verloskamer van het hospitaal van Nalanda

• Renovatie psychiatrische afdeling in hospitaal van Mihintale • Een drinkwatersysteem voor Ratwatte Upper Division • Een drinkwatersysteem voor Hamure Village

CIJFERS 2008

Voor nadere inlichtingen kan u terecht bij afgevaardigd bestuurder John Van Dijck (tel. 015/51.24.52) of via e-mail [email protected]

Vorig jaar hebben wij reeds onze cijfers voor 2007 kenbaar gemaakt in de rubriek “NIEUWS VAN HET FINANCIELE FRONT”. Daar willen wij graag een traditie van maken. Wij denken dat het voor de schenkers en de adoptieouders vanzelfsprekend is om inzage te krijgen in onze jaarrekeningen zoals deze neergelegd worden bij de rechtbank van koophandel. Voor wie toegang heeft tot het internet is een uitgebreide informatie ter beschikking via de webstek “donorinfo.be” UITGAVEN Adopties: € 13.160,00 Projecten: € 57.151,16 Werkingskosten: € 2.177,37 Financiële kosten: € 765,17 Totaal UIT: € 73.253,70

INKOMSTEN Adopties: € 13.502,20 Giften: € 80.790,81 Opbrengst uit activiteiten: € 4.199,70 Financiële opbrengsten: € 2.144,94 Totaal IN : € 100.607,65

Het verschil tussen “ontvangsten” en “uitgaven” is vooral het gevolg van enkele projecten die op stapel staan, waarvoor reeds bedragen werden ingezameld en waarvoor de betalingen in de loop van dit boekjaar voorzien zijn, onder meer voor de plaatselijke werking in Zele (“Sri Lanka in ons hart”) 7

FINANCIËLE ADOPTIE

4de stap: verwittig ons. In de mate van het mogelijke, helpen we u. Een gouden raad: misschien is het moeilijk voor uw kind om aan enveloppes voor luchtpost en postzegels te geraken. Interessant is zelf een paar omslagen met uw adres erop en, indien mogelijk, Srilankaanse postzegels naar uw kind te sturen. Voor zover wij postzegels en roepies hebben, zullen we u daaraan helpen. Daarvoor contacteert u Linda Stabel, Leopoldstraat 83, 2570 Duffel. Tel. 015/31 43 55.

U betaalt voor een arm kind zoals hiernaast is aangegeven. U wordt meteen zijn Belgische vader en moeder. U bekomt zijn adres en kunt alzo vaststellen of hij alles ontvangt. U bekomt nadien een fiscaal attest voor belastingvermindering.

2. Ik wil graag ons kind bezoeken. Hoe kan dat? Indien u met ons meereist doen wij beslist al het nodige. Honderden adoptie-ouders bezochten hun kind en velen gaan één of meer keren terug. Reist u zonder ons, dan helpen we u eveneens. Hiervoor contacteert u Jenny De Bodt, De Berlaimontstraat 32, 2100 Deurne. Tel. 03/325.54.04.

Wat kan een arm kind doen met die kleine som geld? Héél veel ! Alles is daar veel goedkoper. U moet weten dat die kinderen uit heel arme gezinnen komen. Vaak is de moeder weduwe en uitkeringen zoals bij ons kent men niet in Sri Lanka. Veel kinderen doen hun lagere school niet uit. Officieel is onderwijs gratis maar er blijven enkele tientallen EURO’S te betalen per jaar. Er is ook een boekentas nodig en dit is voor velen reeds onbetaalbaar. En wie zal de arts betalen als het kind ziek is ? Wat wanneer het water door het dak sijpelt ? Wat wanneer vader in het hospitaal ligt of wanneer broertje zijn been breekt ? Er zijn zovele momenten dat uw financiële hulp redding brengt!

U bekomt een dossier, indien wij over die gegevens beschikken, met daarin:

{

3 Mijn kind schrijft me en vraagt geld. Wat moet ik doen? Er zijn zovele redenen om geld te vragen. Zij zijn arm en de nood is groot. Het kind vraagt misschien een boekentas, een fiets, een blokfluit voor de school, geld voor Engelse lessen, voor dokterskosten, voor een huisje... Denk eraan dat alle buitenlanders voor hen "schatrijk" zijn en als een sinterklaas worden aanzien. Laat nooit blijken dat u rijk bent of dat u zich veel kunt veroorloven. Schrijf het kind dat u hard moet werken en sparen om het te helpen. Laat u niet direct beïnvloeden door wat het kind vraagt. Soms wordt die vraag ingefluisterd door anderen. En eens dat u zomaar geeft, blijft het kind vragen... Natuurlijk, geld voor Engelse lessen is heel belangrijk. Geld voor dokterskosten is erg nodig. Helpen is natuurlijk altijd mooi!

- de naam van het kind : - een foto, - het volledig adres, - de geboortedatum, - het adres van de school, - het adres van de adoptie-organisatie, - de samenstelling van het gezin, - het beroep van vader, - de inkomsten van het gezin.

4. Stuur nooit veel geld of nooit dure geschenken op! Zovele enveloppen en pakjes gaan verloren. Indien u geld opstuurt, verberg het dan in zilverpapier. Pakjes opsturen is duur. Koop hier geen nieuwe kleren om die te verzenden, kleren zijn ter plaatse veel goedkoper. Natuurlijk kunt u het kind heel blij maken met een briefje en enkele euro's, met Srilankaanse roepies of met een pakje ter gelegenheid van zijn verjaardag. Maar overdrijf nooit!

U kan met het kind corresponderen. U, uw familie of uw vrienden kunnen bij een eventueel bezoek aan Sri Lanka het kind en zijn ouders leren kennen. Dit wordt dan hét mooiste moment van die reis. De adoptie gebeurt over een periode van 5 jaar en u betaalt ofwel per jaar ofwel betaalt u voor 5 jaar ineens.

5. Mijn kind wil naar België komen, of zijn vader vraagt werk bij ons. Denk er nooit aan om uw adoptiekind naar België in vakantie te laten komen. Het kind zou hier al de luxe zien en er misschien vlug aan wennen. Dan terug gaan naar de armoede zou extra zwaar zijn. Bovendien, met het geld dat dit zou kosten, kunt u het kind veel beter helpen op een andere manier. Wanneer vader, moeder of een huisgenoot werk vraagt in België, geef dan geen valse hoop. Beloof niets! Het is zo goed als onmogelijk! Begin er niet aan!!

Enkele antwoorden op veel voorkomende vragen van onze adoptie-ouders. 1. Ons kind schrijft ons niet. Ik wil toch graag nieuws, wat moet ik doen? 1ste stap: het kind nogmaals een brief schrijven en enkele weken wachten. 2de stap: schrijf naar de school van het kind. 3de stap: in uw dossier vindt u de naam en het adres van de adoptievereniging in Sri Lanka. Schrijf naar dat adres.

6. Ik wil mijn kind extra geld sturen, maar niet in een enveloppe. Dat doet u best met een internationaal postmandaat. Sommige kinderen sturen regelmatig een brief, anderen zelden. Dat hangt af van de aard maar veel meer nog van de mogelijkheden van het kind.

Voor meer info aangaande financiële adopties neemt u best contact op met Philippe Hendrick, tel. 03/457 88 04, email: [email protected] Pour les francophones: Annette Colet, tél. 064/66 57 29 We sincerely thank the personalities responsible for our projects in Sri Lanka :

De Raad van Bestuur van Adoptie Sri Lanka vzw

Mr. Lasantha De Fonseka of the Lions' Club of Kandy, Mr. Amaradasa Gunawardana, president of Sri Lanka-Belgium Association, Mr. Mahen Kariyawasan, founder trustee of Sinha Sal Sevana Children's Home, Mrs. Geethanee Korakahagoda, chairperson of Matale Elders Benevolent Society, Mr. Cyril Nanayakkara, Administrator of Susith Sarana Foundation, Mrs Ranee Herath, chairperson of Lanka Mahila Samithi, Mr. Abayagunawardana, Commissioner of Probation and Child Care Services. Mr. Marius, G.M., Sigiriya Village Hotel. Mr. J.W. Wijesinghe, Front office, Mount Lavinia Beach Hotel.

Voorzitter: Linda Stabel Penningmeester: Philippe Hendrick Bestuurslid: Anneke Vanduynslager

Ondervoorzitter: Roger Van Den Bossche Afgevaardigdbestuurder: John Van Dijck Erevoorzitter: Gaston Dillen

BEZOEK ONZE WEBSITE: WWW.ADOPTIESRILANKA.BE Met speciale dank aan Guido Tuerlinckx en alle medewerkers van de drukkerij. Lay-out en druk: GRAFISCHE GROEP TUERLINCKX Ambachtenlaan 13 - 3294 Molenstede (Diest) - Tel. 013/78 07 90 - Fax 013/77 75 66

We also appreciate the moral support of : His Excellency the Hon. Ravinatha Aryasinha, Ambassador of Sri Lanka in Brussels, The Hon. P.D. Fernando, Consul general in Sydney Australia.

Bezoek onze website: www.adoptiesrilanka.be

IK STEUN OP EEN ANDERE MANIER!

INSCHRIJVINGSFORMULIER FINANCIËLE ADOPTIE

te sturen naar Philippe HENDRICK, Ooststatiestraat 244, 2550 KONTICH

te sturen naar Philippe HENDRICK, Ooststatiestraat 244, 2550 KONTICH

NAAM: ......

Ik engageer mij financieel voor een kansarm kind in Sri Lanka ❏ € 47 per jaar (gedurende 5 jaar) voor ❏ € 235 voor 5 jaar

te sturen naar Philippe HENDRICK, Ooststatiestraat 244, 2550 Kontich

ADRES: ..... GEMEENTE:

....................................................................................................................�

GEBOORTEDATUM: (voor fiscaal attest) .................................../..................................../ .................................................................... TELEFOON NR:

NAAM: ......

........................................................................................................�

ADRES: .....

E-MAILADRES: ........................................................................................................� Ik stortte reeds

..................................................................................................................

GEMEENTE: euro op rek.nr. 733-2291195-85

....................................................................................................................�

TELEFOON NR:

Schrijf hier waarvoor uw gestorte geld moet dienen:

........................................................................................................�

E-MAILADRES: ........................................................................................................�

..................................

Ik stortte reeds

..................................................................................................................

euro op rek.nr. 733-2291195-85

..................................

Omkader eventueel uw voorkeur:

.................................. ..................................

!

VOER UW BESLISSING VANDAAG NOG UIT, MORGEN ZULT U HET MISSCHIEN VERGETEN.

!!

!

• Liefst een meisje • Liefst een jongen • Liefst een kind van de school voor kinderen met een mentale handicap

!

Bij gebrek aan voorkeur zullen wij u het dossier toewijzen van een kansarm kind. Zo bekomt u zo snel mogelijk een dossier met: • de naam en het adres van het kind • een foto van het kind • de samenstelling van het gezin 88

• het beroep van vader (of moeder) • het adres van zijn school • het inkomen van het gezin