Mister kleine belegger, grote troeven
arket
“Hoeveel Melexischips zouden morgen in een nieuwe elektronicagestuurde woning zitten?”
Magazine
à 10
nr. 23 • 19 februari 2015 • www.mistermarket.be
4
Een groeipact met Yannis Betrek de gewone Griek bij de sanering van de Griekse economie, anders lukt het nooit.
5
De ‘maleficent 7’ beurskillers Welke zijn de zeven grote oorzaken van de jammerlijk weggekwijnde beurscultuur in België?
6
8
Het recept van Quest Yves Vaneerdewegh beheert de beursportefeuille van Quest for Growth. Hij vertelt hoe.
Een kwestie van goud Goud is het epicentrum van absolute rust in een zee van onvoorspelbare bewegingen. Kopen dus?
• beste lezer,
• quadrupelquote
De speculatietakslobby
De Griekse kiezer heeft de“mocratisch iets beslist wat in de
‘Wie vandaag aandelen koopt met als enige bedoeling ze morgen met winst te verkopen, draagt niets bij tot de reële economie’, zegt Pieter Timmermans, de gedelegeerd bestuurder van het Verbond der Belgische Ondernemingen(VBO), en dus de baas van de bazen. Andere baasbazen bij VOKA en Unizo knikken. Herman Daems, voorzitter van BNP Paribas Fortis, schreef onlangs: ‘Het lijkt mij zinvol langetermijnaandeelhouderschap aan te moedigen. Niet door een vermogenswinstbelasting, maar door kortetermijnspeculatie te ontmoedigen.’ Luc Bertrand, topman van de holding Ackermans & van Haaren en in uw magazine al met vuur vergeleken met de grote Warren Buffett, die zei: ‘Ik denk niet dat veel mensen iets zouden hebben tegen een belasting op speculatieve beurswinsten.’
logica van een monetaire unie niet kan. Syriza had daar eerlijker over moeten zijn. Een monetaire unie vergt respect voor een aantal regels: je begroting mag niet ontsporen en je economie moet voldoende concurrentieel zijn tegenover de landen met wie je de munt deelt.”
Bent u overtuigd? Logisch. Hier is niet Rudy De Leeuw of Bruno Tobback openlijk aan het pleiten voor een speculatietaks, maar een trio topwerkgevers met een onberispelijk imago onder de beleggers. Tja, waar wachten we dan nog op? Hola, niet te snel! Bertrand heeft geen last van een eventuele speculatietaks, omdat zijn onderneming groot genoeg geworden is en geen dagdagelijks actieve beurs meer nodig heeft. Daems is pro speculatietaks, omdat grootbanken liever fondsen verkopen in plaats van spaarders rechtstreeks - buiten hen om - naar de beurs te zien gaan. Timmermans vindt een speculatietaks best, als noodzakelijk botje dat hij de vakbonden dient toe te werpen. Zij maken nochtans een enorme denkfout. Grote ondernemingen en grote vermogens hebben geen last van een speculatietaks, KMO’s en kleine beleggers des te meer. De beurs zou opdrogen als best mogelijke financieringskanaal voor heel wat kleine Belgische bedrijven en als appeltje voor de dorst voor de kleine belgische spaarder. Beseffen de heren dat wel? Zo cynisch zijn ze toch niet? Helaas. Met een dergelijke frontvorming lijkt een speculatietaks onvermijdelijk. Maar aub, ontzie dan tenminste de KMO en de kleine belegger: hef de taks enkel op grote transacties, schrap tegelijk die pesterig torenhoge beurstaks, verlaag fors het niveau van de vrijgestelde rente-inkomsten op spaarrekeningen of verruim op zijn minst die vrijstelling voor alternatieve spaarvormen. En bied tot slot ook een wortel aan: beloon beleggingen van minstens 3 à 5 jaar in ondernemingen die kleiner zijn dan pakweg Ackermans. Sioen, bijvoorbeeld.
Johan Van Overtveldt, minister
“De burgers hebben in de jongste 5 jaar zoveel klappen gekregen, dat ze denken niets meer te kunnen verliezen. Het enige wat hen rest is de strijd.” Chrysa Stratou, Grieks psychologe
De enige voorwaarde die “ wij stellen is: geen bijkomende maatregelen die duidelijk ongewenst zijn in de huidige Griekse humanitaire crisis.”
Yanis Varoufakis, Grieks minister
Het is onaanvaardbaar dat “ Griekenland de pensioenen verhoogt op kosten van Europa, zelfs indien de pensioenen er dubbel zo hoog zijn als in sommige andere landen.”
H-J Schelling, Oostenrijks minister 1
Mister
arket Magazine
nieuwskoppen
• ontdek de ster
• mens van de maand
Even arrogant als Gordon Gekko, maar machtiger
Pokeraar zonder das
Wie wint de tweewekelijkse talentenjacht van Mister Market Magazine? Men zegge het voort: 2015 wordt het jaar van de beursactivisten. 2014 was dat trouwens ook al. Ze hebben succes, Carl Icahn en zijn nakomelingen, en succes trekt succes aan. In financiële termen betekent dat: succes trekt kapitaal aan. Die activisten zitten vooral in de VS en overal in de VS. Sinds 2009 kreeg de helft van de S&P500-bedrijven een activist op de aandeelhouderslijst. Zelfs koning Apple zit met koning Carl, die onlangs trouwens herhaalde dat Apple 1.000 miljard dollar waard is. Volgens The Economist zijn ze met 71, de echte activisten. Je krijgt ze dus nog allemaal in een dubbeldekker. Ze hebben ruim 120 miljard dollar in beheer, vijf keer meer dan in 2008, maar hoe dan ook geraken ze met die bedragen zelden boven de 5 procent van de geviseerde onderneming. Toch is hun maatschappelijke impact gigantisch. Hoe dat komt? Het antwoord ligt voor de hand. De grote ‘luie’ beleggers, zoals pensioenfondsen of Vanguard, zijn maar al te blij dat een activist rammelt aan het beleid. Meestal komt dat alle aandeelhouders ten goede. En uiteindelijk haalt de activist in 73% van de gevallen zijn slag thuis. Een indrukwekkende score is dat - die mannen pakken tenslotte geen frietkramen aan. Het maakt die 71 activisten oppermachtig. ‘Masters of the Universe’. Carl Icahn is al dertig jaar de vaandeldrager. Maar zijn akolieten staan te drummen: Dan Loeb, Barry Rosenstein, David Einhorn, Nelson Peltz... En Bill Ackman natuurlijk, de Buffett-fan die in Mister Market n°11 op deze pagina prijkte. Maar dé rijzende ster is Jeff Smith. Een 42-jarige lefgozer die onlangs, met 1% van de aandelen, Marissa Mayer ‘overtuigde’ het gigantische Yahoo!-belang in Alibaba in een apart vehikel onder te brengen. Via zijn Starboard Value fonds nam hij eind 2014, met een belang van amper 10%, de enorme restaurantketen Darden volledig over. Hij ontsloeg de voltallige Raad van bestuur, vulde hem met kompanen en maakte zichzelf voorzitter van de onderneming met een jaaromzet van 8,5 miljard dollar. Hiermee overschreed Smith een grens: niet langer is een activist tevreden met enkele bestuurszitjes, een buyback hier of een spinoff daar. Hij haalt gewoon de hele bollenwinkel binnen, ook al is die winkel een van de 500 topbedrijven in de VS. Smith passeerde ook al bij onder meer AOL en Office Depot, en heeft in totaal al ruim 100 bestuurders de laan uitgestuurd. ‘Smith hoort thuis in de categorie van de arrogante klootzakken’, zei een machtig belegger onlangs. Daar waar ook Gordon Gekko zit, de door Michael Douglas gespeelde ‘greed is good’-bedrijfssloper in Oliver Stones film Wall Street. Maar de tijden zijn veranderd sedert de jaren 80. Smith is dan wel even arrogant als Gordon Gekko, hij is beslist veel machtiger. ‘Aandeelhouders kennen ons veel beter dan 20 jaar geleden, en ze vertrouwen ons veel meer’, legt Smith zelf uit. Een Gekko met macht, een raider als aandeelhoudersheld die de Raad van Bestuur volpropt met vrienden... We krijgen zowaar sympathie voor de pelicule Gekko.
2
Griekenland boven. Premier Alexis Tsipras en zijn minister van Financiën Yanis Varoufakis bikkelden tot gisteren om de winst in onze maandelijkse pop-poll, die deze keer werd gedomineerd door gevaarlijke politieke spelletjes. Varoufakis haalt het nipt. Niet zozeer omdat de hoogleraar economie een kei is in ‘game theory’ - wie knippert het eerst met de ogen? Varoufakis is bovenal een uitdagende persmagneet. Overal waar hij is, gebeurt wel iets. De man zonder das en voor enkele weken geen enkele ervaring in leiderschap, houdt er blijkbaar van de illustere leiders te schofferen. Op de voor zijn land cruciale vergadering van de euroministers van Financiën kwam hij 20 minuten te laat, gevolgd door een tv-camera, in het midden van de openingsspeech van Mario Draghi. Hij stak er een even lange als ultravage speech af. ‘Niemand van de aanwezigen begreep wat Griekenland wenst, de Grieken zelf allicht evenmin’, fulmineerde de Duitse minister Wolfgang Schäuble achteraf. Varoufakis weet in theorie allicht meer af van blufpoker dan zijn collega’s, maar of hij in de praktijk zal winnen valt nog te bezien. Hoe dan ook: hij houdt het spannend.
Wie haalde in de voorbije vier weken de vetste koppen in de internationale financiële pers? 1 Yanis Varoufakis (Griekenl.) 2 Alexis Tsipras (Griekenland) 3 Angela Merkel (Duitsland) 4 Mario Draghi (Italië) 5 Vladimir Poetin (Rusland) 6 Albert Frère (België) 7 Wolfgang Schäuble (Duitsl.) 8 Luc Tack (België) 9 Dominique Strauss-Kahn (F.) 10 Johan Van Overtveldt (Belg.)
Mister
arket Magazine
pieken en dalen
• de quinzaine The bold and the bald Bel20-index in de voorbije tien handelsdagen
3600
3580
3560
3540
3520
3500
Grafiek: ABCbourse 3480
do 5/2
vr 6/2
ma 9/2
Vandaag is Griekenland in het nieuws. En vanaf vandaag: elke dag. Enkele uren voor de Griekse dagsoap verblijdt China de markten met een versoepeling van de kapitaalvereisten voor de banken, waardoor in theorie miljarden vrijkomen voor KMO’s. Enkele uren na de Tsiprassaga-van-de-dag beleeft Wall Street zijn zoveelste goednieuwsorgie: de jobmarkt floreert, de olieprijs stijgt en de bedrijfsresultaten ogen oké. Ambiance, daarginds! Vooral de resultaten van de niet te schatten sociale media zijn schitterend. LinkedIn en Twitter schieten 10 à 20% Hoger. In Brussel vlamt nieuweling Bone Therapeutics als een Usain Bolt in vorm uit de startblokken. Het Griekse ‘team de shock’ Tsipras (‘the bold’) en Varoufakis (’the bold & the bald’) bewegen met hun fratsen dagelijks de markten. In neerwaartse zin vandaag. Terwijl Tsipras duidelijk maakt niet nooit 3
di 10/2
wo 11/2
do 12/2
vr 13/2
ma 16/2
di 17/2
wo 18/2
nimmer jamais te zullen toegeven, vergelijkt Varoufakis de euroconstructie met een kaartenhuisje. Hij is niet de eerste die dat doet, wel de eerste eurominister van Financiën (een collega van hem schreef tenminste ‘De dood van de euro’ vóór hij minister werd).
De olieprijs is intussen opnieuw meer dan 60 dollar per vat waard. De zwaar wegende oliesector trekt de S&P500-index naar een record. Ook records voor Ontex en Lotus. Lotus is en blijft de Belgische beursster, die al 13 jaar op rij de Bel20 klopt. Het 14de jaar is goed begonnen.
Een goeie soap bevat talloze plotwendingen. Ook deze: de Griekse regering zou de haven van Piraeus dan toch privatiseren. Zou ze dan toch voor rede vatbaar zijn? En avant la musique: alles hoger.
De Nikkei klimt tot meer dan 18.000 punten. Dat is geen record, verre van zelfs - in 1989 flirtte de index met de kaap van 40.000 maar toch het hoogste peil sinds 2007. In Europa zijn we getuige van een aanhoudende woordenoorlog tussen Bold en Baldbold enerzijds en steeds grimmiger wordende ministers als Jeroen Dijsselbloem en Wolfgang Schaüble anderzijds.
Nieuwling Bone stijgt met 18%, om in dezelfde sessie 10% lager te eindigen. Ook de beurzen zakken, wegens - hoeft het nog gezegd? Griekse onzekerheid. Geen dag zonder vertier dankzij de Tsipras-show. Vladimir Poetin kribbelt zijn handtekening onder een Oekraiëns staakt-het-vuren. Merkel blij. Markten blij: kopen!, we zien later wel hoe lang het bestand zal duren.
Einde goed, zoals het een echte soap betaamt. Nu ja, of de Griekse saga goed eindigt, valt nog te bezien. Maar met de quinzaine zit het in elk geval snor. Onze Bel20-index eindigt op het hoogste peil sinds juni 2008.
Mister
arket Magazine
• lumineus
• waldorf
“Dit is geen oorlog, dit is een
slachting. Een misdaad tegen de mensheid. (...) De Russische separatisten bezitten dergelijke raketten niet. Die zijn van de Russen zelf. (...) Als ik er aan denk dat de Russen morgen in Minsk zonder schaamte over vrede komen spreken...” Petro Poroshenko, president Oekraïne
Petro Poroshenko bezoekt in gezelschap van The Wall Street Journal een dorp kilometersver van de frontlinie waar enkele uren eerder een raket 16 burgerdoden maakte. Een dag nadien tekent hij een staakt-het-vuren-akkoord met Vladimir Poetin.
“De Arco-coöperanten waren aandeelhouders, geen spaarders. Arco heeft zich pas bij de waarborgregeling aangesloten nadat de schade was geleden. Het claimt een verzekering waarvoor het nooit enige bijdrage heeft betaald. Meer dan 1 miljard euro. Het is onrechtvaardig en stuitend dat die factuur bij de belastingbetalers wordt gelegd.” Stefaan Michielsen, De Tijd
De Arco-coöperanten werden misleid, zoveel is zeker. Maar dat de belastingbetalers hen zouden moeten vergoeden raakt al jaren kant noch wal. Dat de politiek, in casu CD&V, zich daarvoor in duizend bochten wringt, heeft alleen te maken met het feit dat die 800.000 gedupeerden een groot electoraat vormen.
“Apple hoopt zijn stempel te drukken op de elektrische auto, precies zoals het dat al deed voor de smartphone.” Goedgeplaatste bron
Topman Tim Cook zet er 1.000 personeelsleden en een pak geld voor in.
4
Een groeipact met Yannis-met-de-pet
inzichten
Waldorf werpt vanop zijn knus balkon een blik op een actueel financieeleconomisch fenomeen.
Stanley Fischer, de vicevoorzitter van de Amerikaanse centrale bank, zei het enkele jaren geleden glashelder: ‘Over de lange termijn is groei het enige van belang. Dat weten we al sinds Adam Smith’. Sinds het begin van het moderne economisch denken, dus. Helemaal akkoord, op voorwaarde dat we het hier over zuivere groei hebben. Geen gedopeerde groei. Geen groei op krediet. Anders krijg je Griekse toestanden. En los die maar eens op. Circa vier jaar geleden, aan het begin van de Griekse crisis, torste Griekenland een schuld/bbp-ratio van 120 procent. Vandaag, na de grote financiële redding van de ‘trojka’ (ECB, Europese Commissie, IMF) in ruil voor harde economische maatregelen, schommelt de schuld/bbp-ratio rond 175 procent. Van 120 naar 175%: het schuldenprobleem is er, ondanks bloed, zweet en tranen, fors toe- in plaats van afgenomen. Hoe dat komt? Elementaire wiskunde: het bbp (noemer) is veel harder gekrompen dan de schuld (teller). De door de trojka opgelegde besparingen en andere vormen van excessieve strengheid (=’austerity’) hebben het Grieks bbp 25% de dieperik ingeduwd. Dat kille percentage verbergt ontzettend veel persoonlijke drama’s en ontzettend weinig hoop op beterschap voor de Griekse burger. De modale Griek, Yannis-met-de-pet, die enkel de nadelen zag van die buitenlandse ‘redding’, keerde zich tegen Europa en de eigen regering en verkoos de zoet klinkende beloftes van de linkse partij Syriza.En wat doet Syriza? Het opgeblazen ambtenarenleger verder opblazen, de minimumlonen optrekken, de bedrijfsbelastingen ook, en heel Europa tegen zich in het harnas jagen. Dat zijn allesbehalve groeistimuli. De Griekse welvaart voor de komende generatie loopt nu echt gevaar. Bovendien kan Europa zoiets nooit tolereren. Griekenland moét orde op zaken stellen, naar het goede voorbeeld van Spanje, Portugal en Ierland. Is er een tussenweg? Jazeker. Ik ben geen voorstander van het proefballonnetje van minister van Financiën Yanis Varoufakis om groeigerelateerde obligaties uit te brengen. Ik snap het idee erachter wel: betaal pas de volle pot rente van zodra het snor zit met de economie. Maar het wantrouwen van de markten is zo groot, dat zulke obligaties allicht onverkoopbaar zijn. Wie zegt immers dat de Griekse leiders echt hun best gaan doen om hun economie te reanimeren terwijl ze weten dat ze dan sneller meer rente moeten betalen? Griekenland heeft sowieso al geen te beste reputatie als het op schuldaflossingen aankomt. Daarom pleit ik - al sinds 2012 - voor het omgekeerde. Ga een rechtstreeks contract met de burger aan. Laat hem zijn ingeleverde inkomsten (20 à 25%!) terugverdienen van zodra de economie opnieuw groeit. Enerzijds geeft het de burger een noodzakelijk perspectief. Hij wordt betrokken. Hij zal zijn steentje willen bijdragen in de zoektocht naar de verloren groei. Anderzijds stijgt de uitgavendruk pas op het moment dat er groei is en dus ook de overheidsinkomsten stijgen. Indien de regering-Tsipras in die richting een voorstel indient, met ondubbelzinnige engagementen om alle schulden af te betalen, misschien zou Europa dan een gunstiger terugbetalingsschema zien zitten. Maar, eerlijk gezegd, soms krijg ik de indruk dat zowel Europa als Syriza bewust aanstuurt op een ‘grexit’, met desastreuze gevolgen voor Europa en, uiteraard, Yannis-met-de-pet.
Mister
arket Magazine
• onze wondere wereld
inzichten
• sprekende tabel
De 7 killers van de Belgische beurscultuur
Belangrijkste merken ‘15 (waarde mrd $) 1
Apple (VS)
Hoe is het mogelijk dat de beurscultuur, nochtans een van de grote steunpilaren van een voorspoedige maatchappij, in België zo jammerlijk spectaculair gekrompen is sinds de eeuwwende? We presenteren u hieronder de zeven killers.
2
Samsung (Korea)
3
Google (VS)
77
4
Microsoft (VS)
67
5
Verizon (VS)
60
6
AT&T (VS)
59
7
Amazon.com (VS)
56
8
GE (VS)
48
9
China Mobile (China)
48
1) In 1985 telde België nog ruim 200 beursvennootschappen. Vandaag is dat cruciale contact tussen beurs en kleine belegger zo goed als verdwenen, met name omwille van een tsunami aan wettelijke vereisten en investeringsnoden. 2) Albert Frère verzamelde op meesterlijke wijze de Belgische industriële schatten om ze nadien aan Frankrijk te verpatsen. De Waalse zakenman had meer dan één vinger in de pap bij BBL, Petrofina, Electrabel, Royale Belge en Cockerill Sambre, allemaal Belgische parels die vandaag deel uitmaken van respectievelijk ING, Total, GDF Suez, Axa en ArcelorMittal. Wat een aderlating voor de Brusselse beurs! 3) De spraakmakers van Lernout (rechts) & Hauspie waren in 1999 de echte trots van Vlaanderen en begin 2000 naar beurswaarde zelfs even de vijfde grootste onderneming van België. Met tienduizenden waren ze, de kleine beleggers die hun centen staken in deze onwaarschijnlijke successtory die helaas gebouwd bleek op een beetje technologie en veel lucht en misleiding. 4) Met grote rijke standvastige aandeelhouders achter hen waren Belgische bedrijven 20 jaar geleden meer op hun gemak dan met de anonieme vluchtige aandeelhouders van vandaag. Beleggers als AG en Royale Belge waren er voor de lange termijn. Maar in eerste instantie verkochten deze beursloebassen rond 1999 massaal hun Belgen omdat ze zelf geen Belgen meer waren (zie 2), nadien verkochten ze omdat ze van de regulatoren nauwelijks nog aandelen mochten bezitten. 5) De crisis van 2007. Er zijn veel oorzaken en verantwoordelijken voor de financiële crisis. Maar dat de kleine belegger sindsdien een diep wantrouwen koestert jegens de banksector is logisch. Dat hij daarbij ‘de beurs’ over dezelfde kam scheert als de vele hebzuchtige of minstens kritiekloze bankiers, valt te betreuren. Zij die in 2008-’09 in aandelen bleven stilzitten terwijl ze geschoren werden (ook in kapperskringen is dat de beste optie) hebben hun geld intussen ruimschoots terugverdiend. Helaas hebben velen op het slechtst mogelijke moment verkocht. 6) De goedehuisvaderaandelen Fortis en Dexia hebben velen opgezadeld met een financiële kater en een blijvende afkeer van de beurs. Met de val van beide financiële vlaggenschepen kreeg België meer dan zijn deel van de klappen. 7) Op 19 september 2008, 4 dagen na de val van Lehman en dus in het diepst van de crisis, schreef directievoorzitter Francine Swiggers van Arco in het ledenblad: ‘Gelukkig bestaan er nog stabiele financiële producten voor de investeerder die op zoek is naar een belegging die niet onderhevig is aan de schommelingen van de beurs. De Arcopar D aandelen maken daar ontegensprekelijk deel van uit en zijn een rendabele en flexibele financieringsformule.’ ‘Investeerder’ en ‘belegging’, het zijn Swiggers woorden. Alleen werd daar ‘belegd’ in één aandeel, Dexia, hetgeen veel roekelozer is dan een belegger ooit zou doen. De schandelijke grootschalige Arcomisleiding heeft niets met sparen of ‘beleggen’ te maken. Het wordt dus hoog tijd dat de regering stopt de beurs te stigmatiseren in de hoop 800.000 zieltjes te behouden met het zicht op de volgende verkiezingen. 5
10 Walmart (VS)
128 82
47
Apple is ook in 2015 ‘s werelds sterkste merknaam. Het iFenomeen staat op n°1 in de jaarlijkse top500 van BrandFinance, net als in de voorbije vier jaar. En net als in alle vorige jaren is de Amerikaanse dominantie verpletterend - zij het een ietsje minder verpletterend dan in 2007, toen de eerste top500 werd gepubliceerd. Toen stonden 9 Amerikanen in de top10, met Coca-Cola op n°1 (vandaag op 11), Marlboro op n°10 (vandaag op 85) en HSBC als enige vreemde eend op n°6. Geen Chinezen in de top50 toen. En Apple pas op de 44ste plaats. Nu prijken 10 Chinezen in de top100. Alibaba nog net niet; die zit voor het eerst in de lijst, op n°107. En de Belgen? KBC noteert op n°398. Van de Leuvense pintjes evenwel geen spoor. Bud Light, Budweiser en Corona, die wel, een jupke, dat niet...
• buffettismen ‘Stel dat ik een hoogleraar ben aan een financiële hogeschool. Op het eindexamen geef ik het profiel van een internetbedrijf en ik vraag aan mijn studenten daar een waardering op te kleven. Elke student die op die vraag antwoordt geef ik een onvoldoende.’ Geen Facebook of Alibaba of Amazon of een biotechbedrijf voor ome Warren. ‘Als ik niet ruwweg kan inschatten waar een onderneming over tien jaar zal staan, koop ik niet.’
Mister
arket Magazine
de beursmeesters
• het recept van chef yves vaneerdewegh
Quest for Growth en de 7 attributen van een lonende beursaanpak Yves Vaneerdewegh, de beheerder van de beursgenoteerde privak Quest for Growth, deelt zijn beleggingsfilosofie op in zeven karakteristieken. 1. Actief beheer. 2. Kleine aandelen. 3. Fundamentele analyse. 4. Billijk geprijsde groei. 5. Weinig aandelen. 6. De lange termijn. 7. Innovatie. Elke maand nodigt een beursmeester ons uit in zijn interne keuken. Hij vertrouwt er ons zijn persoonlijk recept voor langdurig succes toe. ‘Een diepe beleggingsfilosofie ontwikkelt zich traag. Mijn inzichten kregen pas na vele jaren vaste vorm, deels als gevolg van wat je ‘logisch redeneren’ kan noemen, deels door het observeren van de successen en fouten van anderen, grotendeels door de pijnlijke lessen van mijn eigen fouten.’ Dit citaat is van Philip Fisher, een held van ene Warren Buffett. En van ene Yves Vaneerdewegh, directielid en beleggingsverantwoordelijke bij het Leuvense Capricorn Venture Partners. Vaneerdewegh beheert er voor de beursgenoteerde privak Quest for Growth en voor het niet-genoteerde Quest Cleantech Fund de portefeuille beursgenoteerde aandelen. ‘Ik ben benieuwd naar uw persoonlijke beleggingsfilosofie.’ Vaneerdewegh: ‘Onze filosofie heeft pas na vele jaren vaste vorm gekregen, zoals Philip Fisher het beschrijft in zijn boek ‘Common Stocks and Uncommon Profits.’’ ‘Onze filosofie? U belegt niet alleen?’ Vaneerdewegh: ‘Ik overleg elke transactie met mijn collega Olaf Cörper. Een klankbord is een troef, uiteraard op voorwaarde dat je dezelfde overtuigingen hebt. Grotere teams zijn desastreus. Ik werkte vroeger bij een grotere financiële instelling. Met al die beleggingscomités koop je de aandelen die niemand echt slecht vindt, in plaats van te focussen op wat echt interessant is.’ 6
‘Bespreek jullie aanpak bij Quest.’ Vaneerdewegh: ‘Die bestaat uit zeven karakteristieken. Ten eerste zijn we actieve beleggers. We volgen geen index. Dat laat ons toe buiten de kudde te blijven.’ ‘Wat is jullie rendementsdoelstelling?’ Vaneerdewegh: ‘Significant beter doen dan de markt. Dat lukt ons.’ ‘Hoe presteren jullie dat?’ Vaneerdewegh: ‘Onder meer dankzij onze tweede eigenschap: een focus op de kleinere aandelen. Daar kan meer relatief goedkope groei gevonden worden. Die markt is minder efficiënt, omdat small caps door minder experts worden gevolgd. Wij kunnen hier het verschil maken en toegevoegde waarde bieden. Let wel, micro caps, bedrijven van minder dan 10 grootste participaties Quest UDG Health (Ierland)
3,3%
SAP (Duitsland)
3,2%
Fresenius (Duitsland)
3,2%
TKH (Nederland)
3,2%
Melexis (België)
3,1%
Andritz (Oostenrijk)
3,1%
Arcadis (Nederland)
3,1%
Nexus (Duitsland)
2,6%
Pharmagest (Frankrijk)
2,5%
Centrotec (Duitsland)
2,5%
100 miljoen euro, zijn ook voor ons te klein. We beheren ruim 100 miljoen euro. Als we in een klein bedrijf willen investeren, zouden we dus een significant deel van dat bedrijf moeten kopen. Dat willen we niet. Wat we kopen willen we later ook vlot kunnen verkopen. Voor onze private equity (circa 35% van het totaal) ligt dat natuurlijk anders.’ ‘Hoe selecteert u de aandelen?’ Vaneerdewegh: ‘Op basis van fundamentele analyse - onze derde eigenschap. We hanteren hier vijf criteria. Een: kan het bedrijf sneller groeien dan de markt? Twee: hoe zit het met zijn financiële sterkte? We kijken bijvoorbeeld naar de schuldgraad, nettoschuld tegenover bedrijfskasstroom. Zo hebben we Telenet nooit gekocht omwille van zijn schulden. Buffett zegt: ‘Schulden zijn als een scherp mes aan je stuur, met de punt op jou gericht. Zolang je over een goede weg rijdt is er niets aan de hand, maar een putje kan dodelijk zijn.’ Fresenius is onze participatie met de hoogste schuldgraad. Maar het heeft pas een overname gedaan. Bovendien rijdt Fresenius over een weg met weinig putjes: de gezondheidssector.’ ‘Criterium drie: positionering. We hebben veel wereldmarktleiders en zeer weinig lokale bedrijven. Vier: waardering. Vijf: het management. We houden niet van managers die van zichzelf denken dat ze ‘king of the world’ zijn.’ ‘Managers zijn doorgaans clever genoeg om bescheiden over te komen en u tegelijk te overtuigen...’ Vaneerdewegh: ‘We hadden vorig jaar ruim 200 contacten. Ik weet best wel dat de baas zichzelf meestal goed kan verkopen. Maar we wil-
Mister
arket Magazine
de beursmeesters
len vooral het bedrijf echt leren kennen. En de sector. Onlangs vertelde de baas van het Duitse Schaltbau ons dat Wabtec zijn beste concurrent is. Die uitlating bevestigde onze vermoedens over Wabtec, en mede door de tip van Schaltbau kochten we het. Ook al was de waardering relatief gepeperd.’ ‘Typisch Philip Fisher: een groeibedrijf mag iets kosten. En typisch jullie natuurlijk: Quest for Growth.’ Vaneerdewegh: ‘Klopt. Groeiaandelen, dat is onze vierde karakteristiek. Maar let wel: de waardering moet altijd aantrekkelijk zijn. Dus geen extreme groeiers van 50% per jaar. Ik spreek uit ervaring: in de late jaren 90 kocht ik dat soort aandelen ook. Intussen weet ik dat het met dergelijke succesaandelen meestal verkeerd afloopt. Een koers van 20 keer de winst van het volgend boekjaar vinden we heus al aan de hoge kant.’ ‘Doen jullie aan markttiming?’ Vaneerdewegh: ‘Neen, in principe zitten we altijd volledig in aandelen. We hebben maximaal 10 procent cash achter de hand.’ ‘In welke omstandigheden gaan jullie naar 0% cash? Begin 2009, toen alles spotgoedkoop was?’ Vaneerdewegh: ‘Ook toen hadden we cash. We zijn ook mensen, we waren ook niet op ons gemak bij al die doemberichten over het einde van de wereld. Eind 2009, toen het duidelijk was dat de wereld niét zou vergaan, was het makkelijker om voor 100% in aandelen te zitten. Maar dit is niet belangrijk. Onze job is aandelen selecteren. Zij die ons fonds kopen weten dat ze niet in cash beleggen.’ ‘Hoeveel aandelen hebben jullie?’ Vaneerdewegh: ‘Weinig. 20 à 30 genoteerde aandelen voor Quest for Growth. Die concentratie is onze vijfde eigenschap. Hiermee leggen we onszelf een ijzeren discipline op. Alle aandelen tellen mee. Alles wat je doet heeft een impact. We hoeven 7
Yves Vaneerdewegh: ‘Ik heb zelfs de basiskennis niet om de beste elektricien te kiezen. Dat is helaas ook het probleem van de doorsnee spaarder.’ geen kleine participaties die enkel maar de aandacht afleiden.’ ‘En jullie gaan voor de lange termijn.’ Vaneerdewegh: ‘Eigenschap n°6. De meeste aandelen zitten veel jaren in onze portefeuille. Buy & hold dus, maar wel dynamisch. We passen de posities dagelijks aan, op basis van de waardering en de fundamentele evolutie van het bedrijf. Als we vinden dat een beurskoers al te veel vooruitloopt op de feiten, nemen we deels winst. Dat hebben we onlangs met Melexis gedaan. Indien de markt dan corrigeert, kunnen we goedkoper bijkopen. Dat gebeurt vaak.’ ‘Jullie laten een aandeel nooit boven een bepaalde limiet gaan?’ Vaneerdewegh: ‘Wij werken met kleine schijfjes. De meeste transacties zijn circa 0,5 procent van de portefeuille. Doorgaans is 6% van de totale beursportefeuille een bovengrens. Omgekeerd, indien de weging onder 2% zakt, stellen we ons de vraag: willen we het aandeel nog in portefeuille? We stappen meestal voor 2 procent in een nieuwe positie. Als alles goed gaat kopen we bij. Als we ons vergist blijken te hebben, stappen we uit. Al met al doen we gemiddeld 1 transactie per dag.’ ‘We hebben nog een zevende eigen-
schap van u te goed.’ Vaneerdewegh: ‘Innovatie. We willen bedrijven die al succes hebben maar tegelijk gefocust zijn op de continue zoektocht naar nieuwe mogelijkheden. Ze moeten een ‘pijplijn’ hebben van projecten die in de toekomst voor de groei kunnen zorgen. Ongeacht de sector.’ ‘Slotvraagje: wat denkt u van de huidige beurssfeer?’ Vaneerdewegh: ‘De appetijt voor aandelen is cyclisch. Dat komt en dat gaat. Nu het allemaal duur begint te worden, komen de beleggers terug. Toen aandelen tot begin vorig jaar goedkoop waren, raadden banken ten stelligste af aandelen te kopen. Pas nu adviseren ze weer aandelen.’ ‘Het belangrijkste is opvoeding.’ Vaneerdewegh: ‘Zo is dat. Mensen stappen op verkeerde momenten naar de beurs en volgen slecht advies, omdat ze er niets van afweten. Ik snap dat. Je kan niet in alles geïnteresseerd zijn. Als iemand me probeert uit te leggen hoe elektrische leidingen te leggen, zal ik al snel zeggen: ‘stop maar, het interesseert me niet’. Maar mijn probleem is: ik heb zelfs de basiskennis niet om de beste elektricien te kiezen. Dat is helaas ook het probleem van de doorsnee spaarder.’
Mister
arket Magazine
campus
• boek van de maand
• echt waar?
De echte waarde
‘Neem gerust 5% goud in portefeuille’
Indien ik een ranglijst zou samenstellen van alle beursboeken die ik in de voorbije kwarteeuw heb gelezen, dan zou deze allicht mijn top10 halen. Niet alleen omwille van nieuwe beursinzichten. Om meer dan dat: het menselijk aspect van de belegger. Guy Spier, een succesvol hedgefundbeheerder, kwam 20 jaar geleden naar Wall Street, gewapend met stapels theoretische financiële kennis en bakken arrogantie. Hij leerde gaandeweg dat de echte toegevoegde waarde ver buiten Wall Street en de traditionele Wall Street-’waarden’ als hebzucht en cynisme ligt. Spier liet zich welwillend leiden door zijn held Warren Buffett, voor wie hij trouwens een lunch van 650.000 dollar over had. Zelfs dat absurd bedrag bleek een gouden belegging. Binnen het jaar na de lunch verhuisde hij van New York naar Zürich, eiste hij niet langer een beheersvergoeding bij zijn klanten en schermde hij zich af van de waanzinnige continue aanvoer van informatie en vooral non-informatie. Spier is bewonderenswaardig eerlijk in het toegeven van de eigen fouten en tekortkomingen. Bovenal geeft hij ons massa’s puur beursadvies. Zoals: speel spelletjes, bij voorkeur bridge, schaken of poker. Stuk voor stuk leren ze u hoe enkele zetten vooruit te denken, hoe voortdurend uw kansen in te schatten en vooral: hoe een speelsere levenshouding aan te nemen. Dat laatste is een enorme troef in beursland. Guy Spier - ‘The Education of a Value Investor - My Transformative Quest for Wealth, Wisdom and Enlightenment’ - Palgrave MacMillan - 2014. 8
Denk maar niet dat alle beweringen van financieel experts zomaar kloppen. DE VOORSPELLING Goud is aan een comeback toe. Van 2004 tot 2011 vervijfvoudigde de prijs van het fonkelende metaal. Sindsdien ging het steil bergaf met de koers. Drie maanden geleden zakte het goud tot 1.130 dollar per ounce. ‘Dat was de bodem’, roepen de goudkevers nu. Velen dromen (opnieuw) van 10.000 dollar. Of meer? Of wordt het terug naar af? DE MOEILIJKHEID De goudprijs voorspellen is onmogelijk. Het aantal onvoorspelbare invloedsfactoren is te groot. Neem nu vraag en aanbod. Het aanbod, dat lijkt vooral de productie van de goudmijnen en de verkoopintenties van grootgoudbezitters, de centrale banken. Als we aan de vraag denken, denken we in de eerste plaats aan de vraag naar juwelen. Allemaal waar, maar deze vraag en aanbod spelen een bijrol. Het échte spel van vraag en aanbod wordt op de financiële markten gespeeld, ver weg van en veel groter dan de fysieke handel in het gele metaal. Hier spelen met name de Grote Emoties. Goud is het actief bij uitstek voor de pessimisten. En zij kunnen hun hartje ophalen nu, met Griekenland, Rusland, de losgekoppelde Zwitserse frank, IS, China, en natuurlijk de schuldproblemen. DE GOUDPRIJS ZOU STIJGEN OMDAT ER MEER PESSIMISTEN ZIJN? Tja, waarom zou iemand een klomp goud kopen? Simpel: omdat hij denkt dat de waarde van andere activa zal zakken. Goud doet immers zelf niets. Dat produceert niet, dat groeit niet, dat geurt of verkleurt niet, dat betaalt geen dividenden, heeft geen tegenpartijrisico. Die klomp is evenveel waard als 100 jaar geleden en zal over 100 jaar evenveel waard zijn als vandaag. Dat maakt van goud het epicentrum van absolute rust in een zee van onvoorspelbare bewegingen. De wereld mag vergaan, goud behoudt immer zijn waarde. ZAL DE WERELD VERGAAN, DAN? Neen, neen! Het gaat om de psychologie, de Grote Emoties. Goud is gevoeliger aan trends dan bijvoorbeeld aandelen. Ligt goud goed in de markt, dan zal goud goed in de markt blijven liggen - en omgekeerd. De marktwaarde van goud is ook afhankelijk van zijn waarde als alternatief. Goud biedt geen rente, hetgeen een voordeel is nu heel wat rentes negatief zijn. En de dag dat de inflatie aanwakkert (die dag komt er zeker!) wordt goud extra aantrekkelijk vermits geldontwaarding op die gele klomp geen vat heeft. DUS: GOUD KOPEN? Nu moet ik plots denken aan Roland Leuschel, de enige echte beursgoeroe die België ooit gekend heeft. In de jaren 80 verwierf Leuschel die status door de goede beursjaren 1982-1987 én de crash van 1987 te voorspellen. Maar in de jaren 90 verving een grapjas zijn kristallen bol door een glazen reproductie en was hij zijn voorspellingskracht kwijt. Jarenlang nadien voorspelde Leuschel van de BBL grote malheuren, in lange schrijfsels die gewoonlijk eindigden met ‘neem gerust 5% goud in portefeuille.’ Uit eerbetoon aan een groot expert - bij wie ik als 21-jarige knul trouwens twee weken uniefstage mocht uitzweten (hij heeft toen mijn aanwezigheid niet één keer opgemerkt) - én omdat 1.200 dollar ons een redelijke instapprijs lijkt, zullen we Leuschels slotzin tot titel boven dit stuk verheffen.
Mister
arket Magazine
campus
• de raad der wijzen
• mijn gedacht
‘Redelijk getikt om overheidspapier te hebben’
Laat het beest los!
Laat me u voorstellen: ‘s werelds meest erudiete ‘raad der wijzen’ die u zich kan voorstellen. Gewapend met bijna 25 jaar beurservaring stelde ik een lijst samen van de twintig experts wier mening van goudwaarde is. Per aflevering laat ik er 4 à 6 aan het woord. Hoe zien zij de beurzen en economie evolueren?
‘We mogen Rusland niet toestaan de kaart van Europa te hertekenen’, zei Joe Biden, de Amerikaanse vicepresident. In het vorige MMMnummer zei George Soros: ‘Europa moet wakker worden en beseffen dat het door Rusland wordt aangevallen.’ In ons allereerste magazine zette schaakkampioen Gary Kasparov Vladimir Poetin, heir der Sovjets, resoluut in het rijtje van Saddam Hoessein en Slobodan Milosevic: ‘Als een duidelijke reactie tegen de agressie van een dictator uitblijft, zal er altijd een volgende keer zijn. Hoe langer je wacht, hoe hoger de factuur.’ En in MMM 10 zei de historicus Niall Ferguson: ‘Het Westen legt Poetin de keuze op tussen capitulatie - niet langer de separatisten in Oekraïne steunen - en escalatie. Voor Poetin bestaat die eerste optie niet.’ Anders gezegd: we kunnen niet anders dan de wapens op te nemen tegen die ijzervreter. Mijn gedacht? We kunnen wél anders, zonder ook maar één schot te lossen. Precies door niet op zijn terrein te spelen. De gewezen KGB-topman is, ondanks zijn economiestudies, namelijk een kluns op economisch vlak. Als Poetin niet inbindt, moeten we het beest van de financiële markten dan maar loslaten. Dat kan meer schade aanrichten dan eender welke troepenmacht. Veel is daarvoor niet nodig, economisch Rusland hangt nu al in de touwen. Een algemeen handelsverbod en/ of een verwijdering van Russische banken uit het Swift-systeem zouden volstaan voor de uppercut: een verwoestende uittocht van de marktenkudde. Poetin kan militaire conflicten winnen, maar tegen dit marktbeest heeft hij geen schijn van een kans. Hij zal moeten buigen, al dan niet door een opstand van zijn volk. Let the beast go!
Bill Ackman: ‘Analisten houden te weinig rekening met de dure dollar.’ Mohamed El-Erian: ‘De Fed zit ermee dat men denkt dat 0% normaal is.’ Paul Singer: ‘Het is redelijk getikt om nu overheidsobligaties te bezitten.’ Prem Watsa: ‘De Griekse economie zal binnenkort met groei aanknopen.’ Paul Singer is een van de meest bloeddorstige beleggers ter wereld. Met zijn 25 miljard dollar grote hedge fund Elliott Management drijft hij Argentinië richting afgrond. Aan de andere kant van de aardbol pakt hij de machtige Hongkongse Bank of East Asia aan. Niets of niemand is veilig voor de 70-jarige superbelegger. Beter hem te vriend houden en hem in ons panel steken, denken we dan. Te meer omdat Singer een zekere ‘parler vrai’ hanteert: ‘Het monetair beleid van de laatste jaren heeft massaal beleggers gelokt naar overheidsobligaties, die daardoor ‘fantastisch overprijsd’ geworden zijn’, schijft hij. ‘Het is in feite ‘redelijk getikt’ om vandaag langetermijnobligaties van westerse overheden te bezitten.’ Mohamed El-Erian, de ex-PIMCO-topman met de immer razend interessante marktinzichten, is beleefder - ook al liet hij zich begin vorig jaar soms gaan in zijn ruzie met collega-panellid Bill Gross. Ook El-Erian blijft liever weg van (Amerikaans) overheidspapier: ‘De Amerikaanse centrale bank zit ermee dat de markten beginnen te geloven dat een rente van 0% normaal is. Ze vreest dat haar beleid de risicoappetijt te veel aanwakkert. Daarom verwacht ik dat de Fed in maart duidelijker de markt zal beginnen voorbereiden op een renteverhoging... en dat de markt daarop zal reageren.’ Prem Watsa, de sympathieke Canadese Buffett-bewonderaar, realiseerde in de voorbije 25 jaar een gemiddelde jaarwinst van 22%, vooral dankzij een geduldige langetermijnaanpak. Genoeg, dunkt ons, voor onze Raad der Wijzen. Watsa is al lang erg pessimistisch over het Westen. Het deflatiegevaar wordt zwaar onderschat, waarschuwt de man die de crisis van 2008 voorspelde: ‘Het Amerikaanse prijspeil zakte in de tweede jaarhelft van 2014 aan een jaarritme van 3 procent. Ook in Europa zakten de gemiddelde prijzen.’ Dat had dan wel te maken met de fors gezakte olieprijs, maar dat was volgens Watsa dan weer het gevolg van de teruggevallen vraag uit China. ‘China is een groot risico!’ Watsa heeft nu 23% van zijn portefeuille in cash. Bovendien heeft hij de rest grotendeels ingedekt tegen mogelijke koersdalingen. Toch is Watsa niet risicoavers. Hij zit met stapels Blackberry’s en IBM’s, investeerde onlangs 1 miljard dollar in Indiase effecten en... gokt zwaar op een gunstige afwikkeling van de recentste Griekse tragedie. Hij heeft een belang van 13,6% in de Griekse Europabank. ‘We zijn er zeker van dat deze Griekse regering zal vasthouden aan het hervormingsprogramma en in de eurozone zal blijven, waardoor de Griekse economie binnenkort met significante groei zal aanknopen.’ Als de zilveren Buffett-bewonderaar Bill Ackman (hij ook, ja!) spreekt, spitsen wij de oren. Vorige week sprak hij op Bloomberg TV over het aandeel Herbalife (‘Gaat naar 0 dollar. Op 26 februari komen ze met resultaten. Die zullen slecht zijn, ik voel het.’) en hij waarschuwde over de impact van de dure dollar op de Amerikaanse bedrijfscijfers: ‘Elk Amerikaans bedrijf actief in het buitenland draagt daar negatieve gevolgen van. Ik heb de indruk dat analisten daar nog onvoldoende rekening mee houden.’ Genoteerd!
9
Mister
arket Magazine
aandelen
• bewogen aandeel
• dixit cEo
Melexis: via slimme wagen naar slimme woning
“Het is nooit
Wat een mooi succesverhaal toch, Melexis. Niet eens een kwarteeuw geleden opgericht door Roland Duchâtelet (vandaag bestuursvoorzitter, maar vooral met voetbal bezig), en de toen gretige twintigers Françoise Chombar (nu CEO) en Rudi De Winter (haar echtgenoot en de vorige CEO, nu bestuurder). ‘Roland was de homo economicus, Rudi de homo technicus, ik de homo faber, de werkende mens’, vertelde Chombar onlangs over het chemisch knetterend trio. Ze werkten bij de Duitse halfgeleidergroep Elmos, en dachten: ‘wij kunnen dat ook.’ En of ze het konden. Ze zijn intussen zes keer meer waard. Melexis is een wereldwijd opererende groep met een beurswaarde van bijna 2 miljard euro, een jaaromzet van 332 miljoen euro en een nettowinst van 85 miljoen. Melexis is actief in de concurrentiële markt van de automobielelektronica, maar snoept voortdurend marktaandeel af van de concurrentie. Hoe flikken 1. Bosch +13% ze dat? Wat zit daar in hun koffie? Awel: innovatiedrang, focus, passie en trots. Onze Zanna weet 2. Infineon +18% er trouwens over mee te praten. Toen ze als prille 3. Allegro + 3% columniste in 2006 schreef over haar voorkeur 4. ADI + 7% voor bedrijven met weinig persbelangstelling en haar achterdocht voor ‘ondernemingen van het 5. Melexis +22% jaar’ en ze daarbij Melexis vernoemde, kreeg ze 6. Freescale - 8% prompt een reprimande van Duchâtelet in haar mailbox: ‘Melexis, de onderneming van het jaar 2000, heeft operationeel het beste gepresteerd van alle beursgenoteerde Belgische aandelen in termen van een combinatie van omzetgroei, winst en rendement van het eigen vermogen, zoals u in de grafieken in bijlage kunt vaststellen.’ En of ze daar in haar volgende columns misschien rekening mee zou houden?
Grootste producenten autosensoren (2013, omzet t.o. 2012)
Acht jaar later staat Melexis nog steeds aan de top. Onbedreigd. Melexis heeft superieure producten, die beter te integreren zijn in één systeem dan die van de concurrentie. Het bedrijf heeft amper schulden, een mooie rendabiliteit en genereert voldoende cashflow. Het is een groeier in een groeisector, een wereld die omwille van veiligheid, milieu en de droom van zelfrijdende auto’s hunkert naar almaar meer sensoren. In China zitten ze, daar waar nog steeds slechts 1 op de 20 volwassenen een auto bezit (eentje dat al te vervuilend is bovendien). Passie, focus en innovatie. Melexis wil en zal zijn technologische voorsprong behouden. Elke werknemer streeft ernaar, elke maand wordt een nieuwigheid gelanceerd, 20% van de omzet wordt in R&D geïnvesteerd. Daarmee willen de Vlamingen de automobielchipmarkt blijven domineren, en ze willen meer. ‘Vandaag realiseren we 88% in de autosector, we willen dat op termijn terugbrengen tot 75%’, zegt Chombar. Ze mikken op civiele drones (onbemande vliegende tuigjes), de medische sector, met bijvoorbeeld de endoscopiepil, energie-efficiëntie in consumptiegoederen zoals koffiemachines, ventilatoren en haardrogers, en de gezinswoning. Een doorsnee nieuwe auto bevat 6 Melexis-chips. Hoeveel zouden er morgen in een doorsnee nieuw elektronicagestuurd huis zitten? Het is alleen spijtig dat Melexis geen verborgen parel is. De zonnige toekomst zit in de beurskoers. Chombar zelf is de eerste die beseft dat er een kwartaal zit aan de komen dat niet aan de hooggespannen verwachtingen zal voldoen. En dat het aandeel dan een patat zal krijgen. Op dat moment zitten wij te wachten. U kan voortaan via
[email protected] zelf een bewogen aandeel suggereren. We houden in de mate van het mogelijke rekening met uw voorstel. 10
genoeg. We moeten blijven groeien, winst blijven maken. Niet om de winst op zich, maar omdat we vol plannen zitten. Als je die wil uitvoeren, heb je geld nodig. Als je stopt met groeien moet je nadenken over wat je niet meer wil doen. (...) Er is geen einddoel. Wat telt, is dat je op weg blijft.”
“Onze beurskoers bepaalt
niet hoe goed we het doen met onze klanten. De koers is een gevolg daarvan en dus van secundair belang. Ik check onze koers zelfs niet elke dag. Niet de aandeelhouders drijven mij vooruit, wel onze klanten en onze werknemers.”
“Als we overtuigd zijn dat
alles slechter wordt, dan is de kans groot dat alles slechter wordt, want dan doet niemand nog moeite. We kunnen er net zo goed van overtuigd zijn dat alles er nog beter zal op worden dan vandaag. En dan kunnen we ernaartoe werken.”
“17% van de Belgische studenten kiest voor een technische richting, in Duitsland is dat tweemaal zoveel. Hun industriële weefsel is dan ook veel sterker.”
arket Magazine
Mister
aandelen
• de zanna-gids
• zanna’s beurs Allemaal sterretjes! Moet ik u nog herhalen dat ik in de nopjes ben met mijn 14 bloeikes? Zie, ze krijgen voor het eerst allemaal minstens een *. Ik vind ze dus allemaal minstens ‘interessant’. Arcelor, Deceuninck en Zenitel krijgen er zelfs ***, ook al beseft u best dat ze elk apart behoorlijk risicovol zijn.
Zanna Massaert evalueert in elk nummer de toestand van haar aandelenportefeuille.
Ook Sofina heeft ***, ondanks de recente koersklim. Dat heeft deels te maken met Sofina’s belang van 2,23% in Flipkart, het Indiase Amazon, wiens waarde vandaag in The Wall Street Journal op 11 miljard dollar werd geschat. 2,23% daarvan, dat is dus 222 miljoen euro voor Sofina. Wat een return on investment! Sofina kocht in 2013 1,22 miljoen Flipkart-aandelen en kocht er vorig voorjaar 615.000 bij, voor in totaal (ruw geschat) 25 miljoen euro, mogelijk minder. Dat zou dus een ‘papieren winst’ zijn van 200 miljoen. Zelfs voor een holding met een eigen vermogen van 4,4 miljard euro is dit significant. Stevig bijhouden! Ook Exmar houd ik stevig bij. Ik houd het nieuws rond Pacific Rubiales, u weet wel, die klant die in woelig weer waart, scherp in het oog. Geen tekenen van nieuwe troebelen daar, en parallel met het herstel van de olieprijs is ook zijn beurskoers in twee weken tijd 30% hoger geschoten. Positief voor Exmar. Eigenlijk is Recticel nog mijn enig zorgenkindje. Vanochtend raakte bekend dat Recticel de joint venture met Kingspan verkoopt. Kingspan, u weet wel, die Ierse groep die onlangs Joris Ide overnam en in 2010 een bod uitbracht van 240 miljoen euro op Recticels isolatietak. Vandaag is heel Recticel nog 147 miljoen euro waard... Daar zit al véél slecht nieuws in de koers me dunkt. Hopelijk zakt het aandeel niet onder 4,6 euro. En hopelijk zakt Deceuninck niet onder de 1,8 euro. Hoe?, denkt u nu, en 2 weken geleden was die drempel 1,7 euro? Tja, dat heb je met een flink presterende portefeuille: ook de drempels stijgen dan. Iedereen moet mee. Hop hop, Deceuninck! 18 februari ‘15
Zetes Ageas Euronav Gimv Solvay Exmar GDF Suez Zenitel Sofina Umicore Co.Br.Ha ArcelorMittal Deceuninck° Recticel
koerswinst sinds datum Verkooplimieten *** koers aankoop aankoop gewicht bodem top Gids 26,12 62% mei-13 8,3% 12,4 32,2 * 31,85 67% sep-12 7,4% 17,1 38,1 * 10,50 22% nov-14 7,0% 6,0 15,9 ** 41,17 12% sep-14 6,6% 24,3 64,9 ** 123,65 14% nov-14 6,3% 78,2 208,6 ** 9,35 0% dec-14 6,1% 6,1 16,2 * 18,68 26% feb-13 6,1% 12,2 29,6 ** 0,84 0% dec-14 6,1% 0,5 1,5 *** 95,00 8% maa-14 5,8% 64,4 171,8 *** 37,03 7% aug-13 5,4% 27,4 69,4 * 2438 85% jan-10 5,3% 1825 2632 * 9,88 -2% apr-13 5,0% 7,8 20,2 *** 1,93 65% nov-12 4,3% 1,8 4,1 *** 4,96 -25% jan-14 4,3% 4,6 12,2 *
Cash
Winst over 12 maanden 4,1% Jaarreturn sinds feb ‘05 10,8% 11
15,9%
°45% verkocht
Als een ‘culinair inspecteur’ geeft Zanna sterren aan haar huidige aankoopfavorieten.
*** ‘De reis waard’ - ik zou dat onmiddellijk kopen. Compagnie des Alpes. Les Arcs, La Plagne, Avoriaz, Walibi en Bellewaerde... Allemaal plezier. Mijn kooplimiet van 15,4 euro werd niet gehaald. Optrekken, dan?
‘Verdient een bezoek’ ** kopen op zwakke dagen Texaf. Zit al sinds augustus in deze sterrenkolom. Een van mijn weinige favorieten van toen die nog steeds redelijk geprijsd zijn.
‘Interessant’ - ik zal het *eens van naderbij bekijken Quest for Growth. Oerdegelijk portefeuillebeheer in de luwte (zie pagina 6). Vinden wij tof. Vandaar: een eerste *. Hamon. Blijft een eind onder de 10 euro steken, een niveau waarop ik weer geïnteresseerd ben in het aandeel. Ik wacht evenwel het vers nieuws van 27 februari af. Banimmo. Qrf. Vranken. Option. Zéér risicovol. Ik houd het nieuws in het oog. Bekaert. Het bedrijf temperde vandaag zelf de verwachtingen. Knap! Ik behoud mijn belangstelling, maar kopen doe ik nog niet. Melexis. Een eerste ster. Peperduur, maar wat een pareltje (zie p10)! Een aandeel om gretig op te pikken na een ferme crash (dus zeker onder 40 euro). IBA. Zelfde verhaal als Melexis. Argen-X. Herovert * na de gisteren gemelde deal met Lonza. CFE. Mijn achterzolderkameraandeel is nog altijd een ster waard, hoor. Ook al kijk ik er tot 2021 niet naar om - en weet ik dus eigenlijk niet hoe goed het aandeel bezig is... (smiley!)
arket Magazine
Mister
de slotbel
• ***** s o ng / b o e k
boek
De kleinkinderen
Het beest
Vorige week zagen we The Afghan Whigs in het Koninklijk Circus. Top! Maar aangezien Greg Dulli en de zijnen eerder al in deze kolommen prijkten (MMM n°5), wil ik het thans hebben over de vorige groep die ik er live zag: Eels. Sinds ‘Beautiful Freak’, een van de beste debuutplaten ooit, ben ik fan van ‘E’, de geniale Mark Oliver Everett, Eels’ drijvende kracht. Twee jaar later kwam het prachtige sombere ‘Electro-Shock Blues’ uit, nog steeds mijn favoriete Eelsalbum. En dan moest het van creativiteit bulkende ‘Blinking Lights and Other Revelations’ nog komen, met het tot in de kleinste teen aangrijpende Things the Grandchildren Should Know als afsluiter. Twee jaar later schreef de hypergetalenteerde E een boek met dezelfde titel. Ik overdrijf niet: dit is de beste autobiografie die u ooit zal gelezen hebben. Things the Grandchildren Should Know - Mark Oliver Everett - song: 2005 - boek: 2008 - aantal kleinkinderen: 0.
‘Hoy, dit is Tirza. Ik ben er even niet. Maar laat maar een leuk berichtje achter.’ Je zou het niet meteen vermoeden, maar dit is voor mij de meest onthutsende slotzin uit de literatuurgeschiedenis. Het is tevens het bewijs van de fenomenale vertelkunst van een Arnon Grunberg in vorm. Tirza lijkt een wat triviaal verhaal van een vader die worstelt met een teveel aan liefde voor zijn jongste dochter. Maar er zit veel meer fout bij Jörgen Hofmeester, het hoofdpersonage, een man die zijn eigen leven wil controleren en daar hoe langer hoe minder in slaagt. Hij heeft geen vat meer op de mensen rond hem en uiteindelijk evenmin op zichzelf. Hij wordt gewelddadig en vlucht in een parallelle werkelijkheid. Hij kan zijn innerlijk beest niet langer binnen houden. Tirza is zinderend en onverfilmbaar. Best de film niet zien dus, of minstens eerst het boek te lezen. Tirza - Arnon Grunberg - Nijgh & Van Ditmar - 2006 - 432p.
• TWEE weken in twaalf quotes van twaalf bazen Vincent Germyns
10/2
Johan Thijs
13/2
‘In België gaan ervaren beleggers meer en meer in opties en futures handelen om de hogere beurstaks op aandelen te vermijden.’
‘Wij - consumenten en bedrijven - worden voortdurend geconfronteerd met negatieve berichten. Die moeten weg om een heropleving mogelijk te maken.’
CEO BinckBank
CEO KBC
Luc Tack
6/2
‘Ik ben ervan overtuigd dat wij in België iedereen aan het werk kunnen krijgen. We kunnen de beste producten maken en die wereldwijd afzetten. De vooruitgang van China, India en andere landen is een opportuniteit, geen bedreiging.’ CEO Picanol
Masayoshi Son
11/2
‘Je zal nooit de juiste hoogte kennen zolang je niet zelf de berg op durft.’ CEO SoftBank
Pieterjan Bouten
14/2
‘Volgens mij haalt mijn dochter nooit een rijbewijs. Tegen dat zij 18 is, rijden de auto’s uit zichzelf.’ CEO Showpad
Masayoshi Son
11/2
‘Je zal nooit de diepte achterhalen zolang je niet in de rivier durft te springen.’ CEO SoftBank
Bart De Smet
13/2
‘Zelfs in België boeken we 8 procent groei, terwijl we hier toch al sinds 1824 actief zijn. Om maar te zeggen: China heeft nog jaren groeipotentieel.’ CEO Ageas
Lloyd Blankfein
Henri Giscard d’Estaing
18/2
‘De markt polariseert. Je moet ofwel de beste zijn ofwel de goedkoopste. Het middelste prijssegment is aan het verdwijnen. Wij zijn opgeschoven naar het topsegment (...) De Franse groep werd 65 jaar geleden trouwens opgericht door een Antwerpenaar, Gérard Blitz.’
CEO De Persgroep
Elon Musk
12/2
‘We leven in een crazy wereld. In onze sector zijn de waarderingen waanzinnig.’ Oprichter Sunrise (app voor smartphones)
CEO Tesla
‘Door de recente geopolitieke woe-
CEO Goldman Sachs
14/2
‘We geloven in de toekomst van de krant als je die krant niet louter als papier definieert maar als een totale beleving.’
‘Over 10 jaar is Tesla evenveel waard als Apple vandaag (700 miljard dollar, red.). Reken het uit, met een omzetstijging van 50% per jaar, een winstmarge van 10% en een koers-winstverhouding van 20. Let wel, ik zeg niet dat het zo zal zijn, ik wed dat het zo zal zijn.’
CEO Club Med
11/2
lingen voelen de mensen de nood hun portefeuilles te herbekijken. Dat creëert opportuniteiten voor ons. Onze rol als bemiddelaar wordt groter.’
Christian Van Thillo
Jeremy Le Van
13/2
24 digitale magazines per jaar. Volgend nummer: 5 maart 2015. Verantwoordelijke uitgever: Pierre Huylenbroeck, Hoogkouter 52, 1653 Dworp. De in dit magazine verstrekte informatie steunt op betrouwbare bronnen en zorgvuldige analyse. Mister Market Magazine kan op geen enkele manier aansprakelijk worden gesteld voor eventuele verliezen op de financiële markten. Voor meer informatie: www.mistermarket.be.
12
